ΜΠΛΕΚ

[Indian]

Λόγω των δυσάρεστων προβλημάτων που αναγκάστηκα ν’ αντιμετωπίσω το καλοκαίρι που μας πέρασε, έμεινα πολύ πίσω στην ανάγνωση των αγαπημένων μου κόμικς.  Με μεγάλη καθυστέρηση, λοιπόν, ας πω την άποψή μου για το τεύχος #17 του “Μπλεκ”. Το συγκεκριμένο τεύχος, αποτελεί ορόσημο για τον τίτλο, μιας και σηματοδοτεί την αυγή ακόμα μίας εποικοδομητικής αλλαγής στην ύλη του περιοδικού. Όπως μας ενημερώνει ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς, στο editorial του, το “Μπλεκ” σπάει σε δύο περιοδικά, με τον ένα τίτλο να διατηρεί το όνομά του και να περιλαμβάνει τις νοσταλγικές ιστορίες των ηρώων των δεκαετιών του ‘70 και του ‘80, ενώ οι πιο σύγχρονοι ήρωες που υπήρχαν (αλλά και νέες προσθήκες), θα φιλοξενηθούν στο περιοδικό “Non-Stop Comics”, το οποίο θα έχει πολυθεματικό χαρακτήρα κι όμορφα άρθρα για την Ένατη Τέχνη. Αν θέλετε την γνώμη μου, πιστεύω ότι είναι εύστοχη η απόφαση αυτή του Ανεμοδουρά, για να διαχωριστεί το αναγνωστικό κοινό που αρέσκεται σε σύγχρονες δουλειές από τους νοσταλγούς των παλιών καλών καιρών. Ας πούμε τώρα δύο λόγια για τα περιεχόμενα του τεύχος. 

 

“Μα τα χίλια…”: Ο Βαγγέλης Σαΐτης, αυτή την φορά μας έχει ετοιμάσει μία σατιρική γελοιογραφία, που συνδυάζει την εποχή του Μπλεκ, με εκείνη που διανύουμε στις ημέρες μας. Εύστοχη, διασκεδαστική και καυστική. 

 

“Μπλεκ - Οι λευκοί βράχοι”: Στο τεύχος φιλοξενείται μία ολοκληρωμένη ιστορία του Μπλεκ, γεγονός που από μόνο το αποτελεί μία χαρμόσυνη είδηση. Το σενάριο εδώ εισάγει έναν villain πολύ μοχθηρό και με ενισχυμένες δυνάμεις, κατάλληλο να φέρει τον Μπλεκ επάνω στο ικρίωμα της κρεμάλας.  Ένας χαρακτήρας που είναι στα μέτρα του πρωταγωνιστή. Η υπόθεση είναι μεστή και δημιουργεί σκηνές έντασης κι αγωνίας για τους φίλους μας. Ο Ρόντι και η Σοσίμα Τάκα, παίρνουν πολλά λεπτά ενεργής συμμετοχής στην εξέλιξη του μύθου και μάλιστα με επιτυχία. Η πλοκή κρατάει σε εγρήγορση τον αναγνώστη κι εκτός από τους κλασικούς κινδύνους που ελλοχεύουν για τους ήρωες (οι Άγγλοι στρατιώτες και οι παγίδες), υπάρχει κι έντονο το μεταφυσικό στοιχείο, δοσμένο με την μορφή της μαγείας.  Μου άρεσε η συγκεκριμένη προσθήκη. Το φινάλε κρύβει μία μεγάλη ανατροπή και μου έφερε στο μυαλό  μία διάσημη ταινία του Hitchcock. Γενικά την βρήκα μία όμορφη ιστορία, που ενίσχυσε την ικανοποίησή μου το γεγονός ότι δεν χωρίζεται σε μέρη. Κι ο εικαστικός τομέας με βρίσκει σύμφωνο με το vintage στοιχείο του. 

 

“Ρετρό Νούμερο 1 - Garfield”: Ο επαΐων των κόμικς, @ Nikos Nikolaidis  φαίνεται ότι είναι ο μοναδικός “επιζών” στον τομέα των άρθρων που έμειναν στο περιοδικό, καθώς όλα τα υπόλοιπα μεταφέρθηκαν στο “Non-Stop Comics”. Την τιμητική του, λοιπόν, έχει το περιοδικό “Garfield”, των εκδόσεων του Νίκου Δεληγιώργη, με πρωταγωνιστή τον πασίγνωστο, οκνηρό και καλοφαγά γάτο, που όλοι αγαπήσαμε. Όπως συνηθίζει ο κύριος Νικολαΐδης, δεν μένει στα στενά όρια της απαρίθμησης των περιεχομένων του πρώτου τεύχους, αλλά παραθέτει πολλές χρήσιμες πληροφορίες για την γέννηση και την μετέπειτα πορεία του πρωταγωνιστή στην Αμερική. Όπως πάντα λεπτομερής, ακριβολόγος κι αναλυτικός. Ευχαριστούμε!  

 

“Ελ Ζαμπάτο - Ο μυστηριώδης ύφαλος (Γ’ μέρος)”: Στο τρίτο μέρος της ιστορίας, το τοπικό πλαίσιο μεταφέρεται στα βάθη της άγριας κι αφιλόξενης ζούγκλας και το σενάριο μοιάζει να είναι βγαλμένο από τον Ταρζάν. Η πλοκή βγάζει εντάσεις και δυναμισμό, ενώ η υπόθεση επικεντρώνεται σε δύο βασικούς villains. Ο πρώτος είναι ένας κακομούτσουνος ιθαγενής κι ο δεύτερος είναι μία φυλή Πυγμαίων Ινδιάνων. Το τέλος του τρίτου μέρους μάς αφήνει με αγωνία για την συνέχεια. Γενικά η ιστορία με ικανοποίησε με την εξέλιξή της, αν και πάλι φεύγουμε από το σύμπαν που τοποθετείται ο πρωταγωνιστής. Για το σχέδιο δεν έχω να πω πολλά. Μου αρέσει για την ηλικία του.  

 

“Το παιδί - πάνθηρας”: Ο φίλος μας, ενδύεται την στολή του alter ego του και πηγαίνει σκόπιμα στην παγίδα που του έχουν στήσει, προκειμένου να εξοικονομήσει η αγαπημένη θεία του τα απαραίτητα χρήματα για την εγχείρησή της. Την τελευταία στιγμή οι ρόλοι αντιστρέφονται κι από διωκόμενος, μετατρέπεται σε διώκτης. Το μέρος θα κλείσει με μία δυνατή σκηνή και τον πρωταγωνιστή (γι’ ακόμα μία φορά) σε δεινή θέση. Αξιόλογη η συνέχεια της πλοκής, η οποία μέσα σε τρεις σελίδες δίνει μία τίμια εξέλιξη του μύθου. Αυτό το μέρος μού άρεσε, λοιπόν. Κανένα πρόβλημα δεν αντιμετώπισα κι από το σχέδιο. 

 

“Τα μαγικά παπούτσια του Μπίλυ”: Το εναπομείναν σαρανταπεντάλεπτο ολοκληρώνει τον ποδοσφαιρικό αγώνα και μας διδάσκει τον αλτρουισμό και την αθλητική ευγενή άμιλλα ανάμεσα στην ομάδα. Επίσης, νέα προβλήματα καλείται ν΄ αντιμετωπίσει ο Μπίλυ, καθώς τα παπούτσια που τον κάνουν άριστο μπαλαδόρο, σκίζονται! Στις δύο σελίδες που είχε η ιστορία στην διάθεσή της, προλειαίνεται το έδαφος για κάτι δυνατό στην συνέχεια. Εύχομαι να μην ξεφουσκώσει απότομα. Κατάφερε, πάντως, να κινήσει την περιέργειά μου. Για το σχέδιο, καλύτερα να μην επαναληφθώ. Θα καταντήσω κουραστικός.  

 

 

 

[Indian]

Το δεύτερο τεύχος της νέας εποχής του περιοδικού (το 18ο σε αριθμητική σειρά), προσεγγίζει έναν ακόμα ήρωα των παιδικών χρόνων των γονιών μας και τον φέρνει στο σήμερα. Ο λόγος για τον Κάπταιν Μίκι και την παρέα του. Ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς, πιστός στο αναγνωστικό κοινό των περιοδικών του, ανακοίνωσε στο editorial του τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας με τους ιδανικότερους χάρτινους ήρωες που θέλουν να πλαισιώνουν τον Ξανθό Γίγαντα. Μαθαίνουμε, λοιπόν, τα αποτελέσματα και είμαστε σίγουροι ότι θα τηρήσει την υπόσχεσή του. Στο editorial, επίσης, διαφημίζεται “Η βόμβα”, το, επικών διαστάσεων, graphic novel που αφορά στην ατομική βόμβα που έπεσε στην Χιροσίμα. Να αναφέρουμε κι ένα μικρό λαθάκι που έγινε στον κατάλογο των περιεχομένων, μιας και η ιστορία του Κάπταιν Μίκι...απουσιάζει! Μικρό το κακό, πάντως. Ας δούμε, τώρα, τα περιεχόμενα του τεύχους.  

 

“Μα τα χίλια…”: Ο Βαγγέλης Σαΐτης εμπνέεται από τον κεντρικό villain της ιστορίας του Μπλεκ που φιλοξενείται στο τεύχος και τον γελοιοποιεί, εύστοχα, στα μάτια μας! Γι’ ακόμα μία φορά σε τρία μόλις καρέ, παραθέτει το αστείο του, το ολοκληρώνει και μας αφήνει με ένα χαμόγελο στα χείλη. Χωρίς να θέλω, όμως, να φανώ κακός, πιστεύω ότι έχουμε δει καλύτερες γελοιογραφίες από τον δημιουργό. Όλα καλά, πάντως.  

 

“Μπλεκ - Η σχολή του εγκλήματος (Α’ μέρος)”: Νέο ξεκίνημα ιστορίας του Μπλεκ, η οποία μας έρχεται από το μακρινό 1966 και στην οποία συμμετέχει ο Άγριος Τρομερός, ο μοχθηρός villain, που απολαύσαμε στο προηγούμενο τεύχος. Το σενάριο έχει πραγματικό ενδιαφέρον, καθώς δημιουργεί μία πλοκή δεμένη, με υιοθετημένο ένα όμορφο σκηνοθετικό στυλ. Αυτό που την διαφοροποιεί από την πεπατημένη είναι το γεγονός ότι βλέπουμε τον πρωταγωνιστή σε μία πολύ δύσκολη θέση, σχεδόν εξουδετερωμένο, στην πλειοψηφία των σελίδων που συνθέτουν το πρώτο μέρος. Έτσι, χάνεται αυτή η υπερβολική σούπερ δύναμη που διαθέτει, με αποτέλεσμα να γίνεται πιο ανθρώπινος και ρεαλιστικός προς τον αναγνώστη. Με αυτόν τον τρόπο, η ιστορία παίρνει μία άγρια ομορφιά κι εντείνει στα μέγιστα την αγωνία. Γενικά το ξεκίνημα της συγκεκριμένης ιστορίας με ικανοποίησε σε μεγάλο βαθμό, καθώς κάθε σελίδα έκρυβε και μία σκηνή έντασης. Εύχομαι και η συνέχεια να είναι το ίδιο ικανοποιητική. Το vintage σχέδιο το βρήκα πολύ του γούστου μου.  

 

“Ρετρό Νούμερο 1 - Comicsmania”: Αν κι ο αγαπητός μου φίλος και συντοπίτης @ Nikos Nikolaidis  είναι ειδήμων στα παλαιότερα κόμικς (και ιδιαίτερα στα ποδοσφαιρικά που έρχονται από την Αγγλετέρα!), εδώ θα ασχοληθεί με ένα περιοδικό, που δεν θα μπορούσαμε να του προσδώσουμε τον χαρακτήρα του ρετρό. Ο λόγος για το “Comicsmania”, έναν τίτλο που κυκλοφόρησε σαν ένθετο με την εφημερίδα “Ο κόσμος του επενδυτή”, το 2004. Θα μάθουμε, λοιπόν, για τα περιεχόμενα του πρώτου τεύχους, καθώς και για τις BD σειρές που έχουν, κατά καιρούς, φιλοξενηθεί. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στην “Μικρή Λουλού”, έναν χαρακτήρα ο οποίος έχει μία περίοπτη θέση στην αναγνωστική συνείδηση των παιδιών τής χώρας μας, καθώς η Modern Times έχει αφιερώσει 5 (!!!) διαφορετικές εκδόσεις με το όνομά της! Για πολλοστή φορά, σας ευχαριστούμε κύριε Νικολαΐδη!  

 

“Κάπταιν Μίκι - Η κρίσιμη δοκιμασία (Α’ μέρος)”: Στο τεύχος ξεκινάει μία ιστορία με πρωταγωνιστή τον γνωστό μας νεαρό, αλλά ατρόμητο, ρέιντζερ. Το σενάριο, με εξαίρεση μία μικρή εισαγωγή μιάμισης σελίδας, μάς εισάγει κατευθείαν στην υπόθεση. Η πλοκή βγάζει έναν δυναμισμό, ενώ ταυτόχρονα αυτό που επικρατεί είναι το μυστήριο. Ο Κάπταιν Μίκι μονοπωλεί το ενδιαφέρον, ενώ οι δύο σύντροφοί του, διατηρούν τα σκήπτρα του κωμικού στοιχείου, όχι πάντα επιτυχημένα, κατά την ταπεινή μου άποψη. Σκηνοθετικά, βγαίνει ένα τίμιο αποτέλεσμα, καθώς ο ρυθμός είναι κλιμακούμενος και ξεδιπλώνεται εκθετικά. Το φινάλε του πρώτου μέρους αφήνει τον ήρωα σε δεινή θέση, αναπάντητα ερωτήματα κι εμάς να περιμένουμε την συνέχεια. Γενικά, αν και η φιλοσοφία του Κάπταιν Μίκι, έχει στοιχεία που τα βρίσκουμε στον Λοχαγό Μαρκ, τον Ζαγκόρ και τον Μπλεκ (κι έτσι δεν μας δίνει κάτι πρωτότυπο), παρόλα αυτά με διασκέδασε τόσο ο κόσμος του, όσο και η συγκεκριμένη δουλειά (τουλάχιστον μέχρι στιγμής). Το ίδιο αξιόλογο, για την ηλικία του, βρήκα και τον εικαστικό τομέα. 

 

“Ελ Ζαμπάτο - Ο μυστηριώδης ύφαλος (Δ’ μέρος)”: Η ιστορία συνεχίζει στο σημείο που ο πρωταγωνιστής βρισκόταν σε μία πραγματικά δύσκολη θέση. Ενδιαφέρον εμφανίζει το ελληνικό στοιχείο, το οποίο υπάρχει στην πλοκή με την μορφή ενός Έλληνα εμπόρου, ο οποίος σώζει τον φίλο μας από βέβαιο θάνατο! Κι εδώ πλημμυριζόμαστε από δυνατές σκηνές δράσης, αλλά και καλογραμμένους διαλόγους, που θυμίζουν Φώσκολο λογοτεχνικό έργο. Το φινάλε, σε σχέση με τα προηγούμενα μέρη, βρίσκει τον φίλο μας περισσότερο χαλαρό κι έτοιμο να ξεκινήσει την αναζήτηση του συνοδοιπόρου του, του Ταύρου. Αυτό που απομένει τώρα είναι να περιμένουμε να δούμε ποιοι άλλοι μπελάδες θα βρεθούν στον δρόμο του. Πάντως, αν και πάλι ξέφυγε από το σύμπαν του ήρωα, με άφησε με ένα χαμόγελο ικανοποίησης. Με το σχέδιο είμαι εντάξει. 

 

“Το παιδί - πάνθηρας”: Στις τρεις σελίδες που καταλαμβάνει ο τίτλος, ξεκινάμε με ένα plot twist που ομολογώ ότι δεν περίμενα και με εξέπληξε ευχάριστα. Μετά από μία σύντομη σκηνή δράσης, έρχεται το ευτυχές τέλος της συγκεκριμένης πλοκής και η θεία του Μπίλλυ καταφέρνει να εξοικονομήσει τα απαιτούμενα χρήματα για την εγχείρησή της, ενώ ο κακός θείος του μένει στα κρύα του λουτρού. Το δίκαιο φινάλε είναι το δυνατό σημείο εδώ κι ο συγκεκριμένος κύκλος κλείνει με θετικό πρόσημο. Το σχέδιο μού άρεσε, αν και νομίζω ότι υπάρχει μία ελαφριά κακοτεχνία στο μελάνωμα.  

 

“Τα μαγικά παπούτσια του Μπίλυ”: Πρόκειται για την τελευταία μας επαφή με τον μικρό μας φίλος, καθώς όπως ανακοίνωσε ο Λεωκράτης στο editorial του τεύχους, η σειρά θα διακοπεί. Ο Μπίλυ κάνει το ταξιδάκι του, προκειμένου να βρει ένα δεύτερο ζευγάρι παπούτσια, του “Κανονιέρη” Κιν και η τύχη του χαμογελά δύο φορές. Την πρώτη, όταν καταφέρνει να τα βρει και την δεύτερη, όταν καταφέρνει να μπει (εντελώς από σύμπτωση) στην ομάδα Άλμπιον! Το ότι έχουμε μία πρωτότυπη εξέλιξη του μύθου, είναι κάτι το αδιαμφισβήτητο. Δυστυχώς, όμως, η πλοκή έχει πολλές συγγραφικές ευκολίες κι όλα φαίνονται να κυλούν απλά και στα μέτρα του πρωταγωνιστή. Δυστυχώς (ή ευτυχώς για κάποιους) δεν θα είμαστε σε θέση να διαπιστώσουμε αν θα συνεχιστεί αυτό στην πορεία. Ευχαριστούμε Μπίλυ για την συντροφιά σου όλο αυτόν τον καιρό και καλή αντάμωση. Η ρετρίλα του σχεδίου μού άρεσε, αλλά ο χρωματισμός νομίζω ότι σηκώνει πολλή κουβέντα.  

 

 

 

[Indian]

Και μιας και σήμερα είμαι απογευματινός ας ανεβάσω, πριν πάω για δουλειά, το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του Μπλεκ #19, που μόλις κυκλοφόρησε!  

 

  

 

 

[Indian]

Αφού ο Λεωκράτης μάς ενημέρωσε για την νέα εποχή του περιοδικού και τις ιστορίες που θα φιλοξενηθούν σε αυτό κατά καιρούς, αυτό που επικρατεί κατά κράτος στο editorial του τεύχους #19, είναι η ενημέρωση για τις νέες εκδοτικές κινήσεις της εταιρείας. Μετά από μία μικρή εισαγωγή που μας πληροφορεί ότι αυξήθηκε ο αριθμός των ψηφιακών κόμικς που παρέχει η "Μικρός Ήρως", μπαίνοντας έτσι για τα καλά στην νέα εποχή, το editorial θα συνεχίσει με την παράθεση όμορφων κόμικς, που έχουν πάρει τον δρόμο για το τυπογραφείο. Η αρχή γίνεται με το τεύχος #02 από τις "Νησοπεριπέτειες" του ταλαντούχου Γιώργου Μελισσαρόπουλου, για να πάρει σειρά το πρωτότυπο relaunch του Κόρτο Μαλτέζε, αλλά και το πρώτο μέρος του έκτου άλμπουμ του αγαπημένου Blacksad. Το editorial θα κλείσει με μία έκπληξη για τους φίλους των υπερηρωικών και του Spider-Man, καθώς ανακοινώνεται ότι θα κυκλοφορήσει η ιστορία "Το μυστικό του κρυστάλλου", επιμελημένη μάλιστα από δύο αγαπημένους δημιουργούς (και) της Disney, τον Tito Faraci και τον Giorgio Cavazzano!  Δεν ξέρω αν είναι καλή, αλλά σίγουρα μου κίνησε την περιέργεια. Όσον αφορά το τεύχος, αυτό δεν έκρυβε εκπλήξεις στην ύλη του. Η διαφοροποίησή του έγκειται στο γεγονός ότι έχουν μπει δύο ιστορίες του Μπλεκ (η μία ολοκληρώνεται και η άλλη ξεκινά) κι ότι ο Μπίλυ πήρε τα μαγικά παπούτσια του στο χέρι! Αρκετά φλυάρησα όμως. Ας δούμε γρήγορα τα περιεχόμενα του τεύχους.  

 

“Μα τα χίλια…”: Καλά λένε να μην μπλέξεις με δικηγόρους (συγγνώμη Όλια! ). Δεν μας άκουσε ο φίλος μας ο Μπλεκ και δεν μπόρεσε να βγάλει νόημα στα λεγόμενα του Κόνολι. Η κατάληξη, κωμικοτραγική! Ακόμα μία κεφάτη γελοιογραφία του Βαγγέλη Σαΐτη, για να ξεκινήσουμε το τεύχος με χαμόγελο. 

 

“Μπλεκ - Η σχολή του εγκλήματος (Β' μέρος)”: Πρόκειται για το μέρος που ολοκληρώνει την ιστορία και το οποίο είναι κάπως άνισο σε σύγκριση με το πρώτο, όσον αφορά τον αριθμό των σελίδων. Στο σύντομο μέρος το σχέδιο του Μπλεκ αποδίδει καρπούς και η ιστορία κλείνει με μία σφοδρή (αλλά σύντομη) μάχη που δίνουν οι φίλοι μας με τους Άγγλους για να ελευθερώσουν την φυλή της Σοσίμα Τάκα. Αρκετά ικανοποιητικό φινάλε, που επαναφέρει τον Ξανθό Γίγαντα στο βάθρο του πρωταγωνιστή. Προσωπικά θα το ήθελα κάπως πιο εκτεταμένο και με περισσότερες ανατροπές, αλλά κι έτσι με ικανοποίησε. Για το σχέδιο ισχύει ο,τι είπα και στο πρώτο μέρος. 

 

“Μπλεκ - Η κλέφτρα μαϊμού (Α' μέρος)”: Δεύτερη ιστορία του Μπλεκ στο περιοδικό κι ένα συναίσθημα ικανοποίησης με πλημμυρίζει. Βέβαια θα προτιμούσα να υπήρχε μία κι αυτοτελής, αλλά μην είμαστε και πλεονέκτες. Η υπόθεση ξεκινάει με δυναμισμό, καθώς διαθέτει μία μεγάλη σκηνή δράσης. Στην συνέχεια στήνεται μία πλοκή ενδιαφέρουσα, με μία μικρή μαϊμού να κάνει την ζημιά στους επαναστάτες κυνηγούς, αρχίζοντας με αυτόν τον τρόπο μία περιπέτεια που αναδύει έντονα αρώματα αγωνίας. Ξεκινήσαμε πολύ καλά, λοιπόν. Μένει τώρα να διαπιστώσουμε αν και η συνέχεια θα είναι εξίσου καλή. Το σχέδιο, όπως έχω πει πολλές φορές σε ιστορίες του Μπλεκ, φανερώνει την ηλικία του, πράγμα που μου αρέσει πολύ. Βγάζει πλαστικότητα κι εντείνει τις σκηνές δράσης. Πολύ όμορφος ήταν κι ο χρωματισμός. 

 

“Ρετρό Νούμερο 1 - Komics της Καθημερινής”: Η ενημερωτική πένα του @ Nikos Nikolaidis , που φροντίζει να μαθαίνει τους νέους και να θυμίζει στους παλιούς, σε αυτό το τεύχος θα ασχοληθεί με έναν τίτλο, που θα μπορούσε να γνωρίσει μεγαλύτερη αίγλη και δόξα, αλλά τελικά δεν είχε την αναγνώριση που έπρεπε (πάντα κατά την ταπεινή μου άποψη). Ο λόγος για το περιοδικό “Komics της Καθημερινής”, έναν τίτλο που κυκλοφόρησε η εφημερίδα σε συνεργασία με την “Μαμούθ” και περιείχε ιστορίες, κυρίως της Γαλλοβελγικής Σχολής. Ο κ. Νικολαΐδης θα μας μιλήσει για τα περιεχόμενα του πρώτου τεύχους, αφού πρώτα επιχειρήσει μία μικρή εισαγωγή στον τίτλο. Όπως πάντα εύστοχος κι άριστος χειριστής του λόγου.  

 

“Κάπταιν Μίκι - Η κρίσιμη δοκιμασία (Β’ μέρος)”: Τελικά η δεινή θέση που βρέθηκε ο πρωταγωνιστής και μας έκανε ν’ αγωνιούμε για την συνέχεια, δεν αποδείχθηκε και τόσο δεινή, μιας και την σκαπούλαρε με αρκετή τύχη, αλλά και με περίσσεια ευκολία. Ο Μίκι και η παρέα του καλούνται ν΄αντιμετωπίσουν έναν villain με μεγάλη πολιτική επιρροή, γεγονός που μάλλον θα δυσκολέψει τα πράγματα. Η πλοκή εδώ έχει μία υποτυπώδη δράση και την αγωνία που μας δημιουργεί η εξέλιξη μίας καλοστημένης παγίδας από την μεριά των καλών, ενώ πλησιάζοντας προς το φινάλε του μέρους, υπάρχουν στοιχεία χιούμορ. Δυστυχώς το δεύτερο μέρος το βρήκα υποδεέστερο του πρώτου. Ελπίζω η συνέχεια να είναι καλύτερη. Για το σχέδιο, ας μην επαναλαμβάνομαι. 

 

“Ελ Ζαμπάτο - Κυνηγημένοι (Α’ μέρος)”: Ενώ ο ήρωάς μας συνεχίζει την αναζήτηση του συντρόφου του, η ιστορία, όλως περιέργως, αλλάζει τίτλο. Η πλοκή κι εδώ είναι περιπετειώδης σχεδόν από την πρώτη κιόλας σελίδα, ενώ παράλληλα τονίζει και το ερωτικό ένστικτο του πρωταγωνιστή. Ουσιαστικά, σε αυτό το μικρό μέρος επιχειρείται να χτιστεί μία πλοκή, που εισάγει νέα πρόσωπα και καταστάσεις. Σίγουρα από τις λίγες σελίδες που είχε στην διάθεσή της δεν μπορούμε να εξάγουμε ασφαλή συμπεράσματα για την ποιότητα του σεναρίου, παρά μόνο για τις σκηνές δράσεις, τις οποίες κι απόλαυσα. Μένει τώρα να μπούμε στο...ψητό! Το σχέδιο μού άρεσε, αλλά νομίζω ότι ο χρωματισμός ήταν αρκετά μουντός και χαλούσε, κάπως, τις λεπτομέρειες των καρέ. 

 

“Το παιδί - πάνθηρας”: Αφού ο Μπίλυ κάνει μία ξεγυρισμένη πλάκα στον υπερφίαλο θείο του, την οποία πολύ την ευχαριστήθηκα, θα συναντήσει στον δρόμο του ένα νέο ζευγάρι villains, οι οποίοι θέλουν να εκμεταλλευτούν τις υπεράνθρωπες ικανότητες του alter ego του. Μέσα σε τρεις σελίδες, λοιπόν, αυτό το μέρος κλείνει τους λογαριασμούς με την παλιά ιστορία κι ανοίγει νέους. Αν δεν υπάρξει, λοιπόν, κάποιο απρόοπτο plot twist, νομίζω ότι ο αναγνώστης μπαίνει στο νόημα για το τι θα επακολουθήσει σε αυτή την νέα περιπέτεια του Παιδιού-Πάνθηρα. Δηλώνω εντυπωσιασμένος, λοιπόν, από την ροή της πλοκής, που υπάρχει μέσα σε τρεις μόνο σελίδες. Το σχέδιο το βρήκα πυκνό και με εμμονή στις έντονες γραμμές. Αυτός ο συνδυασμός κάνει τα καρέ να ασφυκτιούν, αλλά παρόλα αυτά η ιστορία διαβάζεται χωρίς πολλά προβλήματα. Δυνατό σημείο είναι ο χρωματισμός. 

 

 

 

[Laz33]

59 λεπτά πριν, Indian είπε:

το editorial θα συνεχίσει με την παράθεση όμορφων κόμικς, που έχουν πάρει τον δρόμο για το τυπογραφείο. Η αρχή γίνεται με το τεύχος #02 από τις "Νησοπεριπέτειες" του ταλαντούχου Γιώργου Μελισσαρόπουλου, για να πάρει σειρά το πρωτότυπο relaunch του Κόρτο Μαλτέζε, αλλά και το πρώτο μέρος του έκτου άλμπουμ του αγαπημένου Blacksad.

 

Παιδιά μην μπερδεύεστε.
Το λέω επειδή το είδα κι αλλού να γράφεται.
Το Μπλάκσαντ που θα βγει το Δεκέμβριο απ΄τις εκδόσεις Μικρός Ήρως δεν θα είναι το πρώτο μέρος του 6ου άλμπουμ.
Θα είναι όλο το 6ο άλμπουμ.

Απλά η νέα ιστορία Μπλάκσαντ αποτελείται από 2 μέρη.
Το 2ο μέρος της θα είναι το 7ο άλμπουμ το οποίο θα βγει στη Γαλλία το ΄23

 

Καταλαβαίνω βέβαια ότι έχετε πάρει από φόβο την εταιρεία που συνηθίζει να σπάει σε πολλά μέρη τα κόμικς που βγάζει (πχ στα Κόρτο Μαλτέζε).
Αλλά στην προκειμένη περίπτωση θα βγάλει ολόκληρο το άλμπουμ

 

[hudson]

3 ώρες πριν, Indian είπε:

Το editorial θα κλείσει με μία έκπληξη για τους φίλους των υπερηρωικών και του Spider-Man, καθώς ανακοινώνεται ότι θα κυκλοφορήσει η ιστορία "Το μυστικό του κρυστάλλου", επιμελημένη μάλιστα από δύο αγαπημένους δημιουργούς (και) της Disney, τον Tito Faraci και τον Giorgio Cavazzano!  Δεν ξέρω αν είναι καλή, αλλά σίγουρα μου κίνησε την περιέργεια.

Να και "Marvel" από τον "Μικρό Ήρωα"!! Ενδιαφέρον...

Τώρα μένει η "Καθημερινή" και η "Μαμούθ" να βγάλουν κάτι από αυτή την εταιρία.

Καθόλου απίθανο πάντως, η πρώτη βγάζει Disney όπου η "Disney" έχει μεγάλη σχέση με την "Marvel" και η δεύτερη έχει ασχοληθεί στο παρελθόν και αυτή με "Marvel", οπότε γιατί όχι.

 

Δώστε "Marvel" στο λαό, δώστε "Marvel" στο λαό...

[Θοδωρής Καραπάνος]

Ο @ constantinople θα είναι κάπως έτσι:

 

[Γιαννης Σ]

Αυτό είναι, ενδιαφέρον φαίνεται. 

 

https://www.fumettologica.it/2019/07/spider-man-venezia-segreto-del-vetro/

 

Τα Zagor/Flash και Dylan Dog/Batman περίμενα να βγάλει κάποια στιγμή η εκδοτική , παλι marvel μας έσκασε. 

[constantinople]

5 hours ago, Θοδωρής Καραπάνος said:

Ο @ constantinople θα είναι κάπως έτσι:

 

 

Το σκίτσο είναι υπέροχο και επιπλέον δεν υπάρχει στα αγγλικά! win-win situation το βλέπω! 

[mr-d]

3 hours ago, constantinople said:

 

Το σκίτσο είναι υπέροχο και επιπλέον δεν υπάρχει στα αγγλικά! win-win situation το βλέπω! 

 Υπάρχει στα ελληνικά εδώ μέσα από παλιά, βρείτε το!!!!

[Θοδωρής Καραπάνος]

3 ώρες πριν, mr-d είπε:

 Υπάρχει στα ελληνικά εδώ μέσα από παλιά, βρείτε το!!!!

Να τό πάρει το ποτάμι.

[Mandrake]

On 12/11/2021 στο 4:45 ΜΜ, mr-d είπε:

 Υπάρχει στα ελληνικά εδώ μέσα από παλιά, βρείτε το!!!!

 

Βρε απατεώνα, αναφέρεσαι σε scanlation και έφαγα τον κόσμο με τις εκδόσεις της "Panini" να το βρω;   Όντως ήταν παλιά και συγκεκριμένα στις 14 Οκτωβρίου 2010. Εγώ το κατέβασα μόλις τώρα, δεν το είχα πάρει καθόλου χαμπάρι... Πρόκειται για μετάφραση του ngramm και lettering του The_Sandman και είχε ανέβει εδώ αρχικά σε "MediaFire" και στη συνέχεια εδώ, στο server του "Greekcomics". Για το αποτέλεσμα, είμαι βέβαιος ότι θα είναι καλό οπότε κατεβάστε άφοβα!   Τα εύσημα στον mr-d που το θυμήθηκε μετά από τόσα χρόνια!    Άντε να δούμε και το άλλο κόμικ της "Marvel Comics" από τον Tito Faraci που αναφέρεται και στο βιογραφικό του, τη συλλογή "Devil & Capitan America: Doppia Morte"! Αυτό το θέλουμε αυτόνομο όμως και μάλιστα σε hardcover για να "μπούμε στο μάτι" της "Hachette"! Έτσι;

Edited November 14, 2021 by Mandrake

[jimakoszs97]

Διαφήμιση για το τεύχος 20, στο οποίο έχουμε αύξηση από τις 100 στις 132 σελίδες και από 4,50€ σε 5,80€.

[Manitou]

Είδα φάντομ. Καλό μου ακούγεται. Λες να ξαναπάρω Μπλεκ μετά την απόσχιση?

[φλοκ]

Φαντομ σε crossover με Μandrake !!!!

Σουπερ !!!

[nikolas12]

Ήρθε το νέο ΜΠΛΕΚ και το εξώφυλλο με το οπισθόφυλλο προστέθηκαν στη βάση. Όπως μας ενημερώνει η εκδοτική, το ΜΠΛΕΚ βγήκε μαζί με Non Stop Comics το Δεκέμβρη γιατί δεν ήθελε να μας στερήσει όπως και πέρυσι το όμορφο χριστουγεννιάτικο εξώφυλλο. Λογικά τον Ιανουάριο δε θα έχουμε νέο πολυθεματικό, αλλά Φεβρουάριο θα κυκλοφορήσει το νέο Non Stop Comics και Μάρτιο το ΜΠΛΕΚ.

 

  

[Paris]

Μιας και απείχα πολύ καιρό από το φόρουμ, να γράψω και εγώ δύο πραγματάκια συνολικά για την έκδοση.

Δεν είμαι της γενιάς του Μπλεκ αρχικά...έχω διαβάσει αρκετές ιστορίες στα 90s αλλά μέχρι εκεί. Την παρούσα έκδοση την αγόρασα από το περίπτερο όταν είδα "στα μαντλάκια" ότι δημοσιεύτηκε ο Μισέλ Βαγιάν, οπότε αγόρασα Μπλεκ για την πάρτη μου πρώτη φορά τότε (στα 60κάτι)  Από κει και πέρα το συνέχισα (εκτός του τελευταίου (που δεν το κόβω να το πάρω (και δεν νομίζω να το ξαναπάρω γενικώς)))  

Όχι γιατί βγαίνει το ΝΟΝ ΣΤΟΡ COMICS (δεν το έχω πάρει ακόμα ούτε αυτό (ίσως το πάρω ίσως όχι, δεν με απασχολεί τελευταία)).

Αλλά νομίζω κάπου χάθηκε η μαγεία του περιοδικού που είχε πολύ πράμα μέσα!! Για σχεδόν όλα τα γούστα!! Ήταν περιοδικό...όχι άλμπουμ, όχι γραφική νουβέλα  Είχε ψυχαγωγία, διάβαζες διάφορα πράγματα που αλλιώς δεν ακουμπάς. Προσωπικά διασκέδασα με ιστορίες Μπλεκ (σαν side χαρακτήρα όχι frontman) ακόμα και με Ταρζάν, ενώ δεν το περίμενα....και κάποια αρθράκια ήταν συμπαθητικά και όμορφα. Τώρα νομίζω η μαγεία χάθηκε....

Εννοείται πως ο Βαγιάν και αργότερα, ειδικά ο Λάργκο μου έβγαζαν τα μάτια σε αυτό το μικρό σχήμα, έκλαιγα να τα διαβάσω (και δεν φταίνε μόνο τα δικά μου μάτια πια). Ο Δικαστής Ντρεντ είχε απαράδεκτες ιστορίες στην πλειοψηφία (ενώ έχει και καλές γενικα (μην παρεξηγηθώ ότι θάβω τον χαρακτήρα (απλά αυτές εδώ ήταν στην πλειοψηφία τους ή μπάζα ή ανακυκλώσιμα στην καλύτερα))) 

Ο ΣΤΟΡΜ ήταν τζαμάτος στα 80s και μέχρι το πρώτο story arc (που είχα ενθουσιαστεί με την έκδοση της ΣΤΑΡ ΚΟΜΚΣ τότε) μετά από 30 χρόνια που τον ξαναδιάβασα δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί αρέσει σήμερα (σε μεγάλο βαθμό) ούτε εμένα μου άρεσε (ίσως γιατί έκοψα τα σκληρά ποτά σε συνδυασμό με το LSD (σε αντίθεση με τον Lawrence  (Αλλά ναι αυτό το κόμικ είναι μεγάλη μπαρούφα χωρίς κανένα νόημα πλέον (Ή γέρασα εγώ και αυτό είναι τόσο προχωρημένο που με ξεπέρασε. Δεν ξέρω, μια σκέψη κάνω)))) 

 

Αυτά τα δύο πραγματάκια από μένα...

Πάω να πιο μία μπύρα γιατί ζήλεψα...

 

 

ΥΓ: Ένα συμπέρασμα δεν ξέρω που πάνε και που θα πάνε αυτά τα δύο περιοδικά έτσι όπως εξελίσσεται το πράγμα. Εύχομαι ωστόσο το καλύτερο.

Edited February 16, 2022 by Paris

[hudson]

46 λεπτά πριν, Paris είπε:

Εννοείται πως ο Βαγιάν και αργότερα ειδικά ο Λάργκο μου έβγαζαν τα μάτια σε αυτό το μικρό σχήμα, έκλαιγα να τα διαβάσω (και δεν φταίνε μόνο τα δικά μου μάτια πια). Ο Δικαστής Ντρεντ είχε απαράδεκτες ιστορίες στην πλειοψηφία (ενώ έχει και καλές γενικα (μην παρεξηγηθώ ότι θάβω τον χαρακτήρα (απλά αυτές εδώ ήταν στην πλειοψηφία τους ή μπάζα ή ανακυκλώσιμα στην καλύτερα))) 

Ο ΣΤΟΡΜ ήταν τζαμάτος στα 80s και μέχρι το πρώτο story arc (που είχα ενθουσιαστεί με την έκδοση της ΣΤΑΡ ΚΟΜΚΣ τότε) μετά από 30 χρόνια που τον ξαναδιάβασα δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί αρέσει σήμερα (σε μεγάλο βαθμό) ούτε εμένα μου άρεσε (ίσως γιατί έκοψα τα σκληρά ποτά σε συνδυασμό με το LSD (σε αντίθεση με τον Lawrence  (Αλλά ναι αυτό το κόμικ είναι μεγάλη μπαρούφα χωρίς κανένα νόημα πλέον (Ή γέρασα εγώ και αυτό είναι τόσο προχωρημένο που με ξεπέρασε. Δεν ξέρω, μια σκέψη κάνω)))) 

 

Δικός μας και εσύ.

[Paris]

Επίσης, σε κάποιο θέμα διάβασα ότι έγινε από την εταιρεία δημοσκόπηση (για το ενιαίο τότε Μπλεκ) για ποιους ήρωες γουστάρει το κοινό. Μήπως έχουμε πουθενά τα αποτελέσματα; Έψαξα αλλά δεν βρήκα κάτι.

Να δω λίγο τι ψήφισε ο σοφός λαός, όχι τίποτα αλλο...

 

Ευχαριστώ!

[thor77]

Για το Non Stop έγινε η δημοσκόπηση.  Τα αποτελέσματα και μερικές "ψύχραιμες" αναλύσεις επί των αποτελεσμάτων μπορείς να τα δεις εδώ

Edited January 13, 2022 by thor77

[Paris]

Δεν αναφέρομαι σε αυτήν, αλλά σε μία που την πρωτιά κατέκτησε ο Μπλεκ (αναμενόμενο στο ομώνυμο περιοδικό) και την δεύτερη θέση ο Black Panther των φτωχών  Συγγνώμη το Παιδί Πάνθηρ εννοούσα. Το από κει και πέρα ήθελα να δω. Αν θυμάται κάποιος. 

 

EDIT:  @ Kurdy Malloy  μήπως είσαι η ελπίδα μου; Κάπου σχολίαζες επί του θέματος τότε νομίζω...

Edited January 17, 2022 by Paris

[thor77]

Αααα ναι κάτι θυμάμαι, αλλά μήπως ηταν για το Νέος Μπλεκ; Δεν είμαι σίγουρος όμως...

[Θοδωρής Καραπάνος]

37 λεπτά πριν, Paris είπε:

Δεν αναφέρομαι σε αυτήν, αλλά σε μία που την πρωτιά κατέκτησε ο Μπλεκ (αναμενόμενο στο ομώνυμο περιοδικό) και την δεύτερη θέση ο Black Panther των φτωχών  Συγγνώμη το Παιδί Πάνθηρ εννοούσα. Το από κει και πέρα ήθελα να δω. Αν θυμάται κάποιος. 

Νομίζω κάποιες σελίδες πίσω υπάρχουν τα αποτελέσματα.

[chrisbouk]

On 14/11/2021 στο 2:34 ΠΜ, Mandrake είπε:

Εγώ το κατέβασα μόλις τώρα, δεν το είχα πάρει καθόλου χαμπάρι... Πρόκειται για μετάφραση του ngramm και lettering του The_Sandman και είχε ανέβει εδώ αρχικά σε "MediaFire" και στη συνέχεια εδώ, στο server του "Greekcomics".

Καλησπέρα! Μόλις το κατέβασα και γω από το MediaFire.

Απο τον server του Greekcomics δεν μπόρεσα να το κατεβάσω. Μου δείχνει ότι κατεβάζει το αρχείο αλλά τελικά κατεβάζει μόνον τον τίτλο του με μηδενικό περιεχόμενο. 

Αυτό μου συνέβη πρόσφατα και σε άλλα αρχεία που φαίνεται να υπάρχουν διαθέσιμα προς κατέβασμα στις "Λήψεις".

Έχει καταργηθεί για κάποιο λόγο η δυνατότητα κατεβάσματος από τις "Λήψεις" ή κάτι συμβαίνει από την μεριά μου;

Edited January 13, 2022 by chrisbouk

[nikolas12]

Τεύχη 18, 19 και 20

 

    

 

Η αλήθεια είναι ότι ήμουν αυστηρός με το τεύχος 17 του ΜΠΛΕΚ, το πρώτο μετά την έκδοση του Non Stop Comics, σκοπός μου όμως ήταν η βελτίωση του περιοδικού στη νέα αυτή εποχή. Για νέα κριτική λοιπόν ήθελα να έχουν βγει μερικά τεύχη, να δω την εξέλιξη και τις προσθήκες ηρώων, να ολοκληρωθούν ιστορίες και μετά να πω τη γνώμη μου σε ένα μεγάλο αφιέρωμα. Πάμε λοιπόν.

 

Μπλεκ

 

 

Το είχα πει ότι οι ιστορίες του θα είναι βαρόμετρο στη νέα εποχή, αλλά δεν ισχύει τόσο πλέον, αφού οι προσθήκες Κάπτεν Μίκι και Φάντομ πήραν αυτό το βάρος των πολλών σελίδων από πάνω του. Ωστόσο για άλλη μια φορά γίνονται εξαιρετικές επιλογές ιστοριών. Τα τελευταία τεύχη έχουν δύο ιστορίες, συνήθως το Β μέρος αυτής που ξεκίνησε στο προηγούμενο και το Α μέρος αυτής που θα ολοκληρωθεί στο επόμενο. Βρήκα πολύ θετικό ότι είχαμε Άγριο Τρομερό και κόκκινους αστακούς στις δύο βασικότερες, γιατί έχουν πάντα την περισσότερη δράση και αγωνία.

 

Κάπτεν Μίκι

 

 

Πρώτη φορά τον συναντάω σε ιστορία και η αλήθεια είναι ότι και σεναριακά και σχεδιαστικά μου θύμισε πολύ ΜΠΛΕΚ. Έχουμε μια τριάδα πρωταγωνιστών και εδώ όπου ο ένας είναι εξαιρετικός στις μάχες, ο δεύτερος γιατρός, ενώ οι δύο έχουν μεταξύ τους γκαφατζίδικες στιγμές. Η ιστορία ωστόσο αφορά περισσότερο τους Rangers και έχει πολύ πιστολίδι και προδοσίες, οπότε προσωπικά το διασκέδασα.

 

Ελ Ζαμπάτο

 

Το έχω ξαναπεί ότι προσωπικά τον έχω βαρεθεί λίγο τον Ελ Ζαμπάτο. Οι ιστορίες του μπαίνουν πλέον σε ένα μοτίβο, το οποίο είναι Ο Ελ Ζαμπάτο ταξιδεύει, μετά τον παγιδεύουν, μετά τους δέρνει, μετά χάνεται κάπου, μετά βρίσκει διέξοδο, go to 1. Παρά το όμορφο σχέδιο, ακόμα και με λιγότερο πυκνά καρέ, δε βρίσκω πολύ νόημα ή έστω κάτι να ξεχωρίζει στις ιστορίες του.

 

Φάντομ

 

 

Οι ιστορίες Φάντομ στα πρώτα ΜΠΛΕΚ δε με άφησαν καθόλου ικανοποιημένο και ανησυχούσα, αλλά εδώ η εκδοτική κάνει μια νέα αρχή. Πάρα πολύ καλή ιστορία και κυρίως φανταστικό σχέδιο που μου θύμισε λίγο το γνωστό animation Archer. Πολύ ποιοτική προσθήκη στο ρόστερ του περιοδικού.

 

Τα μαγικά παπούτσια του Μπίλυ - Παιδί Πάνθηρας

 

 

Το πρώτο διακόπηκε μιας και θα βγει σε συγκεντρωτική έκδοση. Ελπίζω αυτή να συμπεριλαμβάνει τα πρώτα τεύχη. Τώρα για Παιδί Πάνθηρα, τι να πω, με τρεις σελίδες ανά τεύχος η εξέλιξη του είναι εξαιρετικά αργή.

 

Γενικό σχόλιο για την πορεία του περιοδικού

 

Δεν έχω να σχολιάσω κάτι για τις στήλες, υπάρχει μόνο του Νούμερο 1 του Νίκου Νικολαΐδη που κλασικά γίνεται όμορφη δουλειά. Νομίζω πως η εκδοτική μας άκουσε και καλά έκανε, γιατί δε γινόταν να συνεχίσει με 100 σελίδες, φαινόταν ότι κάτι έλειπε. Νομίζω ότι ο Κάπτεν Μίκι και ο Φάντομ ήταν αυτό που έλειπε στο περιοδικό για να αποκτήσει το status μιας ποιοτικής έκδοσης-must buy για ρετρομανείς, αλλά και για εμάς τους νεότερους που μας αρέσουν αυτά τα κόμικ. Ελπίζω να γίνουν καλές διορθώσεις και στο Non Stop Comics, αλλά προς το παρόν ας πούμε ότι η φόρμουλα του ΜΠΛΕΚ προς το παρόν έχει βρεθεί  

[james768]

εξωφυλλο-οπισθοφυλλο 21

 

    Μεταφέρθηκαν στη βάση

[albert]

Το τευχος 22

 

Μεταφέρθηκε στην βάση.

 

[v hunter d]

Έχει Φάντομ άρα θα είναι καλό τεύχος. Θα το πάρω

[Argail]

Αυτή σειρά την έχω μέχρι το 16, εκεί δηλαδή που σταματάνε κάποιες ιστορίες και πάνε στο non stop, ποτέ δεν ήμουν μεγάλος φαν του Μπλεκ (του ήρωα) αλλά διαβάζω τις ιστορίες που έχω στα χέρια μου, ξεκίνησα λοιπόν να διαβάσω τα τεύχη με την σειρά και είμαι στο τεύχος 3, νομίζω το παρακάτω καρέ συνοψίζει πολλά

η τελευταία κουβέντα ενός ανθρώπου που ξεψυχάει στο Μπλεκ είναι "Μα τις χίλιες..." τώρα με έχει φάει η αγονία τι ήθελε να πει, Μα τις χίλιες πίπες? Μα τις χίλιες καραμπίνες? Μα τις χίλιες πόρτες? πόσο κρίμα που δεν θα μάθουμε...   

Edited May 5, 2022 by Argail

[albert]

Τευχος 23

 

στο οπισθοφυλλο γινεται διαφημιση "Το Αιγαιου στις Φλογες"Νο 2 που κυκλοφορει τελη Ιουλιου

 

  

 

Μεταφέρθηκε στην βάση.