Indian

@ Dr Paingiver @ chrisbouk Έγιναν οι απαραίτητες διορθώσεις.

@ Μενίγ Πουαγώ Δεν κάνεις έναν κόπο να περάσεις όλα τα links (μιας και τα έχουμε διαθέσιμα), καθώς και τις συγκεκριμένες πληροφορίες στο αρχικό ποστ? Αφού το έχεις αναρτήσει εσύ, μπορείς να κάνει edit.

Παραθέτω ένα άρθρο για την σειρά από το ΒΗΜΑ.

Μπράβο βρε Ίωνα! Μου θύμισες ότι είχα σκανάρει μερικά τεύχη της σειράς το... 2015, αλλά είχα ξεχάσει εντελώς να κάνω την παρουσίαση! Ανεβάζω τα εξώφυλλα #03-06 & #08 σε μικρότερες διαστάσεις (που ήταν οι ενδεδειγμένες στο φόρουμ τότε που έγινε η σάρωση) κι όταν τα βρω στο πατρικό μου θα τους ρίξω ένα νέο σκανάρισμα στις σωστές. Ορίστε κι ένα "σαλόνι" από το τεύχος #03. Για την ιστορία, να πούμε ότι το όλο concept το είχε επιμεληθεί ο Νίκος Βεργίτσης.

Μπορεί να φοβούνται μήπως είναι κανένας από την Εφορία και μπλέξουν!

Και μόνο που το σήκωσαν και σου απάντησαν, από μόνη της είναι μία ουσιαστικότατη κίνηση!

Το πρόβλημα λύθηκε και η τάξη αποκαταστάθηκε! Επειδή δεν υπάρχει πρόβλεψη (ακόμα) στην βάση για την Β' έκδοση ενός εναλλακτικού εξώφυλλου, αναγκαστικά βάλαμε την Α' έκδοσή του σαν πρώτο εναλλακτικό και την Β' σαν δεύτερο.

Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του τεύχους #528 σκαναρίστηκε κι ανέβηκε στην βάση μας. Την επόμενη Παρασκευή θα διαβάσουμε την ιστορία "Η τελευταία παραλία".

Το event προστέθηκε στο ημερολόγιο εκδηλώσεων του φόρουμ.

Marvel Horror: Ιστορίες Τρόμου Ο τόμος με τον οποίο συμπληρώθηκαν οι πρώτοι 100 της θρυλικής κι αγαπημένης μας σειράς της "Συλλογής Marvel" έκρυβε για τους αναγνώστες μία ευχάριστη έκπληξη. Στην ύλη του δεν βρίσκουμε να παρελαύνουν οι καθιερωμένοι και πρωτοκλασσάτοι υπερήρωες (με μία ελάχιστη εξαίρεση τον Άνθρωπο - Αράχνη). Αντιθέτως επιχειρείται μία προσέγγιση στην “μακάβρια” ιστορία της εταιρείας, όπως αυτή ξεκίνησε μετά την λήξη της Αρχής Δεοντολογίας της Αμερικής. Έτσι, λοιπόν, την τιμητική της έχει η παλιοπαρέα που αποτελείται από τους: Ghost Rider, Satan, Morbius, Man-Thing, Werewolf, Dracula, Frankenstein, The Living Mummy και Brother Voodoo. Μιλάμε για μία ανθολογία η οποία όμως ξεκινά ορμώμενη από μία κοινή θεματολογία, αυτή του μεταφυσικού και της λογοτεχνίας του τρόμου. Κάθε ιστορία ανεξαιρέτως χαρακτηρίζεται από μία λογοτεχνική γλαφυρότητα και "πολυλογία", που είναι λίγο βαρετή γι' αυτούς που αρέσκονται στα σύγχρονα σενάρια στα κόμικς, αλλά τόσο συνηθισμένη στα κόμικς της εποχής. Μερικές ιστορίες δανείζονται σενάρια από διάσημα λογοτεχνικά μυθιστορήματα, συνδυάζοντας με αυτόν τον τρόπο και μια έξτρα επιμόρφωση του αναγνωστικού κοινού. Θα δυσκολευτώ πολύ να ξεχωρίσω κάποιο από τα origins, καθώς όλα μου κίνησαν την περιέργεια και με συνεπήραν, μιας και τέτοιου είδους θεματολογίες ανήκουν στα αναγνώσματα που με ικανοποιούν. Αν θα έπρεπε πάντως να επιλέξω μία ιστορία αυτή θα ήταν του Mαn-Thing η οποία διαθέτει λογοτεχνικό λυρισμό, χωρίς πολλές υπερβολές, είναι σύντομη (κι έτσι δεν προλαβαίνει να κουράσει), “δίνει” έξυπνα κι εύστοχα στον αναγνώστη την “γέννηση” του τέρατος και με κάλυψε περισσότερο σχεδιαστικά, μιας και είναι η μοναδική που έχει ασπρόμαυρο σχεδιασμό και πανέμορφο μελάνωμα στα καρέ! Επίσης και η ιστορία του Werewolf είχε να παρουσιάσει ένα τραγικό σενάριο (εννοείται με την καλή έννοια του λόγου). Θα σταματήσω, όμως, εδώ γιατί προβλέπω σιγά-σιγά να γράφω ότι μου αρέσουν όλες οι ιστορίες! Συμπερασματικά, θα πρέπει να πω για τον τόμο ότι τον απόλαυσα, αλλά σίγουρα δεν μπορώ να πω ότι ήταν κι ο,τι καλύτερο έχει περάσει από τα χέρια μου. Εννοείται ότι προτείνεται σε όλους όσοι αρέσκονται σε τέτοιου είδους κόμικς και φυσικά θα πρέπει να υπάρχει σε όλες τις βιβλιοθήκες των συλλεκτών, από την στιγμή που στις σελίδες του περιέχονται τα origins των πιο "φρικτών" μορφών του παλμαρέ του Οίκου των Ιδεών. Όσον αφορά τον εικαστικό τομέα, το σχέδιο, αν και προέρχεται από διαφορετικούς καλλιτέχνες, εντούτοις δεν θα το χαρακτηρίζαμε άνισο. Είναι όμορφο, γλαφυρό και βρίθει λεπτομερειών, που είναι πολύ σημαντικές ιδιαίτερα για την περιγραφή των σκηνών δράσης. Ο χρωματισμός διαθέτει παλέτες έντονων χρωμάτων, αλλά και σκοτεινών, όπου η περίσταση το ζητήσει κι έτσι κι εκείνος συμβάλλει τα μέγιστα στην ιδανικότερη “οπτικοποίηση” του σεναρίου. Εν κατακλείδι, πιστεύω ότι όλος ο εικαστικός τομέας αποτελεί κι αυτός ένα δυνατό χαρτί στον συγκεκριμένο τόμο. Το συνοδευτικό υλικό ξεκινάει με το καθιερωμένο editorial του Marco Lupoi και μετά το πέρας των ιστοριών ο αναγνώστης θα βρει δύο σελίδες που περιγράφουν την προέλευση των συγκεκριμένων ιστοριών τρόμου. Κι αν συμπεριλάβουμε και τα εξώφυλλα των τευχών που φιλοξένησαν για πρώτη φορά τις ιστορίες να λειτουργούν σαν φυσικοί σελιδοδείκτες, δεν έχουμε κάτι άλλο να πούμε. Λογικό θα έλεγα, μιας κι από μόνος του ο τόμος αυτός είναι αρκετά ογκώδης και χωρίς τα πολλά... εξτραδάκια!

Ευχαριστούμε για την ανάρτηση τον @ Bonadrug . Ευχαριστούμε για το σκανάρισμα του άρθρου τον @ GreekComicFan .

Μέσω του "Βαβέλ" μάθαμε την underground σκηνή των κόμικς καθώς επίσης κι άλλα ήδη εκτός των "παιδικών" Disney. Καλό του Παράδεισο...!

Το πρόβλημα διορθώθηκε.

Φαντάζομαι όλες οι εκδοτικές το κάνουν αυτό και είναι απόλυτα υγιές. Όμως υπάρχουν κι εκδότες όπως ο Μικρός Ήρως που αφουγκράζεται τους αναγνώστες-πελάτες του ώστε να μπορέσει να τους προσφέρει αυτό που θέλουν και κατά συνέπεια να κερδίσουν και οι δύο πλευρές.