Ion

Χάρη σε αυτήν την υπέροχη έκδοση βρήκα επιτέλους την αφορμή, όχι μόνο να θυμηθώ τις πρώτες ιστορίες που είχα κάποτε διαβάσει από τις εκδόσεις της Ελευθεροτυπίας, αλλά και να συνεχίσω επιτέλους με τις υπόλοιπες. Αν και θεωρώ ότι οι πρώτες ιστορίες ήταν ελαφρώς καλύτερες από τις τελευταίες, σε γενικές γραμμές το Blacksad είναι ένα εξαιρετικό κόμικ τόσο από άποψη σεναρίου όσο και σχεδίου, με αξεπέραστη noir ατμόσφαιρα. Νομίζω ότι αυτό που με ιντρίγκαρε περισσότερο καθώς προχωρούσα τις σελίδες, ήταν να δω με ποιους χαρακτήρες θα αλληλεπιδρούσε ο πρωταγωνιστής και με ποιο ζώο είχε "ταιριάξει" τη συμπεριφορά τους, κάτι στο οποίο έγινε εξαιρετική δουλειά. Η έκδοση είναι εξαιρετικό value for money, και παρόλο που θεωρώ κι εγώ ότι θα έδειχνε πολύ καλύτερα το σχέδιο σε μεγαλύτερες διαστάσεις, σε καμία περίπτωση αυτό δεν είναι αποτρεπτικό για κάποιον που δεν το έχει διαβάσει.

Δεν είναι τόσο παράλογο, για τους ακόλουθους λόγους: 1) από το 2009 έως το 2019 δεν έμενα Αθήνα όπου έχω τη συλλογή μου, ερχόμουν για μικρές περιόδους 2) έχω γύρω στα 4.000 κόμικς από τα οποία καμιά 300αριά αδιάβαστα, οπότε καλώς ή κακώς διαβάζω πιο πολλά αδιάβαστα παρά κάνω επαναλήψεις - δε σημαίνει πάντως ότι τα καινούρια που διαβάζω είναι καλύτερα

Πέρασε ίσως παραπάνω από μία δεκαετία από την τελευταία φορά που διάβασα κάποιο τεύχος τους Τεντέν, παρόλο που ανέκαθεν θεωρούσα τις περιπέτειές του τις αγαπημένες μου ιστορίες κόμικς. Αυτή τη φορά, και για πρώτη φορά, διάβασα τις ιστορίες με τη σωστή χρονολογική σειρά, κάτι που για κάποιον λόγο ποτέ δεν μου έκοψε να κάνω. Ξεκίνησα λοιπόν από τους Σοβιέτ που διάβασα για πρώτη φορά (και που τελικά δεν βρήκα κακό) και κατέληξα στο Αlph-Art, το οποίο επίσης διάβασα για πρώτη φορά. Αυτό που διαπίστωσα εκ νέου είναι ότι το συγκεκριμένο κόμικ παραμένει αξεπέραστο και εξακολουθεί να κρατάει την πρώτη θέση στις προτιμήσεις μου! Έχοντας ξεχάσει πολλές λεπτομέρειες της πλοκής τους, πολλές φορές ένοιωσα σαν να διάβαζα τις ιστορίες για πρώτη φορά, ενώ η χρονολογική σειρά μου πρόσφερε τη χαρά να ακολουθήσω την εξέλιξη τόσο των χαρακτήρων όσο και του σχεδιαστικού ύφους του Herge. Μιας και γίνεται λόγος πιο πάνω για το Alph-Art, σίγουρα δε σου χαρίζει την ίδια ικανοποίηση ένα ημιτελές κείμενο με πρόχειρα σχέδια όσο μια ολοκληρωμένη ιστορία κόμικς, εμένα όμως μου πρόσφερε έναν γλυκό επίλογο στον κόσμο του Τεντέν, και γι'αυτό θεωρώ ότι κάθε φαν των περιπετειών του θα έπρεπε να διαβάσει.

Το Fables είναι η σειρά που με κράτησε "πνευματικά" απασχολημένο κατά το μεγαλύτερο μέρος του 2020. Δεν συνηθίζω να ασχολούμαι με σειρές τέτοιου μεγέθους, συνήθως προτιμώ αυτοτελείς ιστορίες ή mini-series ώστε να μπορώ ανά πάσα στιγμή να τις ξαναδιαβάσω, όμως είχα καλό προαίσθημα για τη συγκεκριμένη. Και πράγματι, με το που ξεκίνησα την ανάγνωση του 1ου tpb, κόλλησα αμέσως με τις πολύ καλογραμμένες ιστορίες του Willingham αλλά και το πανέμορφο σχέδιο του Buckingham και των λοιπών δημιουργών. Mε εξαίρεση το tpb # 13 που ήταν crossover με την spin-off σειρά Jack of Fables, όλες οι επιμέρους ιστορίες ήταν υπέροχες. Κρίμα που δεν είχα την Deluxe edition ώστε να αναδειχθούν ακόμα περισσότερο το σχέδιο και τα χρώματα. Προκειμένου να διαβάσω ακόμα περισσότερες ιστορίες, έψαξα και βρήκα τα περισσότερα spin-offs: 1001 Nights of Snowfall (πάρα πολύ ωραία εισαγωγή στον κόσμο των Fables), Jack of Fables (μια κάκιστη σειρά που δεν έλεγε να τελειώσει, και στεναχωριέμαι για τα χρήματα που έδωσα στους 3 deluxe τόμους), Fairest (αρκετά καλές ιστορίες με έμφαση στους γυναικείους χαρακτήρες, δυστυχώς δεν κατάφερα να βρω το 5ο tpb), Everafter: From the pages of Fables (αδιάφορο, το ξέχασα κιόλας), The Wolf Among Us (μια μάλλον αποτυχημένη απόπειρα noir αστυνομικής ιστορίας), Werewolves of the Heartland (ίσως λίγο καλύτερο από τα δύο προηγούμενα), Cinderella (συμπαθητικό, θα ήθελα να διαβάσω και το From Fabletown with Love αλλά δεν το βρίσκω). Δεν με πειράζει που δεν μου άρεσαν όλες οι spin-off ιστορίες, το βασικό είναι ότι η κυρίως σειρά ήταν πολύ πετυχημένη. Το μόνο που με χάλασε είναι ότι ακόμα και στις υπο-σειρές, συνέβαιναν γεγονότα που έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην κυρίως ιστορία, και μιας και δεν ακολούθησα τη χρονολογική σειρά που δημοσιεύθηκαν αλλά τη σειρά με την οποία τα απόκτησα, είχα μερικά κενά που συμπληρώθηκαν ετεροχρονισμένα (ειδικά στο Fairest, που ήταν και το τελευταίο που διάβασα, υπήρξαν αρκετά σημεία που επηρέασαν δραστικά την γενική πλοκή). Εννοείται ότι όποιος μπορεί να βρει τη σειρά, να μην διστάσει!

Μιας και έχω όλα τα τεύχη από όλες τις ανωτέρω σειρές, θα αγόραζα με κλειστά μάτια όποιο νέο τεύχος αποφάσιζε να εκδώσει η Μαμούθ, ακόμα και το Τάτζο # 2 Οι δικές μου επιλογές με σειρά προτίμησης είναι: 1) Σπιρού & Φαντάζιο: δεν θεωρώ όλες τις ιστορίες εξίσου καλές, όμως υπάρχουν κάποιες πολύ καλογραμμένες που έχουν ανεβάσει τη σειρά σε μία από τις αγαπημένες μου BD. Αν είναι λοιπόν να διαβάσω μερικές τόσο καλές, χαλάλι και μερικές φόλες. 2) Θοργκάλ: Η σειρά μου αρέσει τόσο πολύ που απορώ πολύ συχνά με τον εαυτό μου ως προς το γιατί δεν έχω αναζητήσει ποτέ τα κόμικς της Cinebook για να διαβάσω τη συνέχεια. Ίσως κάποια στιγμή... 3) Ντικ Χέρισον: Αν και έχω διαβάσει μόνο 2 τεύχη, η ιστορία "Συνωμοσία στην Ψαραγορά" ήταν από τις αγαπημένες μου BD, και θα ήθελα να δω τι άλλο έχει να μου προσφέρει ο συγκεκριμένος χαρακτήρας. 4) Αχιλλέας Ταλόν: Να ξεκαθαρίσω ότι θέλω να διαβάσω τις παλιές του ιστορίες και όχι τα πιο πρόσφατα βαρετά, ακαταλλαβίστικα στριπάκια του. 5) Λεονάρντο: Από τα πιο χιουμοριστικά κόμικς της Μαμούθ, που αν και κινούνται όλα τα τεύχη στα ίδια μοτίβα, δεν τα βαριέμαι ποτέ. Άφησα απ' έξω 3 πολύ αγαπημένες σειρές, με τις 2 εξ αυτών να καταλάμβαναν άνετα τις 2 πρώτες θέσεις, για τους εξής λόγους: Μπλέικ & Μόρτιμερ: Γιατί πολύ απλά έχω αγοράσει όλα τα τεύχη της Cinebook στα αγγλικά. Ιζνογκούντ: Γιατί ενώ όσα έγραψε ο Γκοσινύ είναι υπέροχα, τα υπόλοιπα κάνουν μόνο για προσάναμμα στο τζάκι. Μάρτιν Μυστέρ: Γιατί παρόλο που οι ιστορίες αυτές είναι απλά φανταστικές, την Μαμούθ την έχω συνδυάσει με BD, και τέτοια μόνο περιμένω. Τον Μυστέρ ας τον συνεχίσει άλλη Εκδοτική.

CREEPY PRESENTS: Κατά τη διάρκεια της επανέκδοσης του Creepy μέσω των πολυτελών τόμων Creepy Archives, η Dark Horse και η New Comic Company κυκλοφορούν παράλληλα 4 τόμους που συγκεντρώνουν τη δουλειά των πιο καταξιωμένων δημιουργών του περιοδικού. Έτσι ο αναγνώστης δύναται να διαβάσει κάποιες από τις καλύτερες ιστορίες της σειράς, χωρίς να αναγκαστεί να αγοράσει τους 29 συνολικά πανέμορφους αλλά και πανάκριβους Archive τόμους. Η σειρά αυτή ονομάστηκε Creepy Presents, ενώ τo bonus της υπόθεσης είναι ότι περιλαμβάνει και τη δουλειά τους από το περιοδικό Eerie, και έτσι γλυτώνει το πορτοφόλι του αναγνώστη από άλλους 27 τόμους Eerie Archive. H αρχή έγινε τον Σεπτέμβριο του 2011 με τον Bernie Wrightson, ο οποίος θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στα κόμικς τρόμου. Τον Οκτώβριο του 2012 ακολούθησε ο έταιρος superstar του χώρου, Richard Corben, του οποίου η παραγωγικότητα και η συμβολή στα κόμικς της Warren αποτυπώνεται στον όγκο του τόμου που είναι διπλάσιος σε μέγεθος από τους υπόλοιπους. Τον Αύγουστο του 2013 ήταν η σειρά του Steve Ditko και του πολύ όμορφου σχεδίου του, ενώ τον Ιούλιο του 2015 τη σκυτάλη θα πάρει ο Alex Toth. H έκδοση είναι ισάξια ποιοτικά των δύο Archive εκδόσεων, με σκληρόδετα εξώφυλλα, ενώ όσες ιστορίες είχαν πρωτοδημοσιευθεί έγχρωμες κάνουν το ίδιο κι εδώ (ειδικά στον τόμο του Corben). Αν το προτείνω; Χωρίς δεύτερη σκέψη! Και το λέει κάποιος που έχει και τους 29 τόμους του Creepy Archive, οπότε τις περισσότερες ιστορίες τις έχω εις διπλούν. Όμως έτσι αφενός έχω συγκεντρωμένο το έργο των αγαπημένων μου δημιουργών (ειδικά από Corben και Wrightson προσπαθώ να βρω ό,τι έχει κυκλοφορήσει), και αφετέρου διαβάζω ιστορίες τους από το Eerie που δεν είχα διαβάσει. Απαραίτητη προσθήκη στη βιβλιοθήκη των φαν ιστοριών τρόμου.

Το πόσο όμορφες αναμνήσεις έχω από αυτό το forum στα 13,5 χρόνια που το παρακολουθώ είναι πολύ δύσκολο να το περιγράψω. Πέρα από τους πολύ καλούς φίλους που μου σύστησε και τις γνώσεις που μου πρόσφερε, υπήρξε μια υπέροχη συντροφιά κατά την διαμονή μου σε χώρες τους εξωτερικού και ένας σημαντικός δίαυλος επικοινωνίας με την Ελλάδα. Νιώθω άσχημα που δεν συμμετέχω πια όπως κάποτε, όμως έστω και αθόρυβα βρίσκομαι δίπλα στο GreekComics, ενώ με χαροποιεί το γεγονός ότι βλέπω νέο κόσμο να παίρνει τη σκυτάλη από τα παλιότερα μέλη. Εύχομαι Χρόνια Πολλά στο αγαπημένο μου forum!!!

Συγχαρητήρια στη Λέσχη για την πολύ καλή επιλογή! Διασκέδασα πάρα πολύ με το πρώτο τεύχος, και εννοείται ότι ανυπομονώ για τα επόμενα!

Εγώ θα επιλέξω το πρώτο τεύχος του Τεντέν που διάβασα ποτέ - Το Μαύρο Νησί - που μου προκάλεσε τόσο ενθουσιασμό ώστε ξεχύθηκα στους δρόμους και στα παλαιοπωλεία αναζητώντας τα προηγούμενα 11 τεύχη που είχα χάσει. Ήταν το τεύχος που έθρεψε το μικρόβιο του συλλέκτη που ήδη είχα μέσα μου, και που όταν κατάφερνα να βρω παλιότερο τεύχος με έκανε να νιώθω σαν να είχα βρει ένα σεντούκι με διαμάντια.

Σε σχετικά παρόμοιο ύφος κινήθηκαν οι επιλογές μου και τον 2ο μήνα της πανδημίας. Τα βιβλία που διάβασα είναι τα εξής: Ο Μαύρος Λίθος - Robert Howard (εκδόσεις Άγνωστη Καντάθ) Μαριονέτες - M. W. Craven (εκδόσεις Bell) Ο Αλχημιστής - Paulo Coelho (εκδόσεις Λιβάνη) Αθωότητα - Dean Koontz (εκδόσεις Bell) Αρκτική Παγίδα - Dan Brown (εκδόσεις Ψυχογιός) Οι Θεοί της Ενοχής - Michael Connelly (εκδόσεις Bell)

Ντόναλντ # 56 κι εγώ. Οπότε η τελευταία εβδομάδα (εκτός κι αν μας κάνει η Καθημερινή καμιά έκπληξη και συνεχίσει την προσφορά της) έκλεισε ωραία, χωρίς Super Μίκυ και ΚΟΜΙΞ που τα ψιλοβαριέμαι.

Μαζεμένα τα τεύχη που πέτυχα το τελευταίο τριήμερο: Σήμερα 30/4 ΜΜ # 258 και # 271 Χτες 29/4 ΜΜ # 244 Προχθές 28/4 ΜΜ # 253

Καταρχάς μη σε μπερδεύει ο παραπλανητικός ελληνικός τίτλος "Νύχτες Τρόμου", που παραπέμπει σε κλασικό horror. Ο κανονικός τίτλος είναι "The Bad Place", και είναι τόσο τρόμου όσο και θρίλερ αγωνίας. Με κράτησε σε εγρήγορση με το καλημέρα και το ξεπέταξα σε λίγες μέρες. Μου άρεσε η ανάπτυξη των χαρακτήρων και το βρήκα καλογραμμένο. Στο goodreads είναι ανάμεικτα τα συναισθήματα των αναγνωστών, οπότε δεν μπορώ να ξέρω αν θα είναι του γούστου σου, αλλά εμένα σίγουρα με κέρδισε. Μόλις τελειώσω το βιβλίο που διαβάζω τώρα, θα πιάσω ένα ακόμα βιβλίο του Koontz, το "Αθωότητα". Ελπίζω να μου αρέσει εξίσου.

Eγώ σήμερα πέτυχα το ΜΜ # 280, το οποίο με χαροποίησε μεν που είχε ιστορία του Casty, αλλά είναι το δεύτερο μέρος αυτής. Ελπίζω να πετύχω και το προηγούμενο τεύχος κάποια στιγμή στην Καθημερινή για να έχω ολοκληρωμένη την ιστορία. Χτες πέτυχα το ΜΜ # 296 όπως οι περισσότεροι εδώ.

Συμπλήρωσα έναν μήνα απομόνωσης στο σπίτι, διάστημα κατά το οποίο διάβασα τα εξής βιβλία: Η μπαλάντα της ελαστικής σφαίρας - Stephen King (εκδόσεις Επιλογή) Η σκιά στο κωδωνοστάσι - Robert Bloch (εκδόσεις Άγνωστη Καντάθ) Νύχτες τρόμου - Dean Koontz (εκδόσεις Bell) Το βιβλίο των χαμένων πραγμάτων - John Connolly (εκδόσεις Bell) Κρυφό παράθυρο, μυστικός κήπος - Stephen King (εκδόσεις Επιλογή) Origin - Dan Brown (εκδόσεις Ψυχογιός)