Ion

Tι λες τώρα... Αν ξέρεις και κανέναν που θέλει να αγοράσει ένα παιδί... Ευχαριστώ!!! Αν και έχεις πολύ ωραίες προσφορές (και σε ποικιλία και σε τιμές) δεν βρήκα κάτι που να ψάχνω, οπότε θα πάω πάσο για τώρα. Νομίζω κι εγώ ότι για 2 τεύχη δεν αξίζει τον κόπο. Σε ευχαριστώ πολύ πάντως!!!

Κινήθηκαν λίγο οι Αναζητήσεις μου μετά από καιρό Έφυγαν τα Σεντρίκ 3, Μεγάλοι Ντεντέκτιβ 10, Μπουλ & Μπιλ 1 - 2, Μπόμπυ & Λου 2. Έτσι για να υπάρχει και μια ισορροπία, πρόσθεσα και 6 τεύχη της σειράς Πάπυρους.

Το συγκεκριμένο κόμικ το αγόρασα σε paperback τον Οκτώβριο του 2018 στο Massachusetts Independent Comics Expo (Mice 2018), ένα σχετικά μικρό (για τα αμερικανικά δεδομένα) φεστιβάλ κόμικς στη Βοστώνη. Μιας και δεν υπήρχε κάποιο "μεγάλο" όνομα στους καλεσμένους, θυμάμαι τον εαυτό μου να γυρνάω τους πάγκους και να κοιτάω προσεκτικά τις δουλειές των δημιουργών. Το μόνο κόμικ που με έπεισε ήταν το Lake of Fire, και στον πάγκο ήταν ο σχεδιαστής του Matt Smith, ο οποίος και μου αφιέρωσε το παρακάτω σκιτσάκι: Και ήταν πράγματι πολύ καλή η επιλογή μου. Αυτό που με τράβηξε αρχικά ήταν το πολύ ωραίο εξώφυλλο, αλλά και στο ξεφύλλισμα διαπίστωσα ένα ωραίο, σχεδόν καρτουνίστικο, σχέδιο που ταιριάζει στα γούστα μου. Την ιστορία την βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα, κυλάει ωραία και δε βαρέθηκα σε κανένα σημείο. Το paperback συνοδεύεται και από όλα τα εξώφυλλα (συν τα εναλλακτικά) και κάποια έξτρα σχέδια.

Διάβασα κι εγώ τα 3 τεύχη, έμεινα αρκετά ικανοποιημένος κυρίως λόγω της πολύ όμορφης ιστορίας του Defoe. Το σκίτσο ήταν πολύ ιδιαίτερο, όχι τόσο καθαρό όσο θα ήθελα αλλά έκανε τη δουλειά του. Για ακόμα μία φορά, τα συνοδευτικά άρθρα σε κάθε τεύχος είναι πολύ χρήσιμα και επεξηγηματικά, που εμένα μου βγάζει ότι η Εκδοτική ασχολείται σοβαρά με τη δουλειά της και δεν αρκείται απλώς σε μια βιαστική μετάφραση μιας έτοιμης δουλειάς από το εξωτερικό.

Έμεινα πάρα πολύ ικανοποιημένος και από τον 2ο τόμο, όπως άλλωστε είχα μείνει και με τον πρώτο (τον οποίο ξαναδιάβασα για να θυμηθώ τις λεπτομέρειες και τον χάρηκα σαν να τον διάβαζα πρώτη φορά). Εγκρίνω την αλλαγή στο χαρτί, γιατί έτσι αναδείχτηκαν τα χρώματα πολύ καλύτερα. Η ιστορία όσο προχωράει γίνεται και πιο ενδιαφέρουσα, συνηθίζω περισσότερο τους χαρακτήρες και έτσι εξοικειώνομαι καλύτερα με τον κόσμο του Τρόυ. Πολύ ωραία δουλειά!

Ευχαριστήθηκα πολύ τα τευχάκια αυτά. Οι ιστορίες ήταν πολύ πιο συναρπαστικές από αυτές που διάβαζα στην έκδοση του Δραγούνη. Δεν χόρτασα, τώρα πρέπει να βρω τα τεύχη του Τηλεθεατή που προηγήθηκαν.

Στα περισσότερα περίπτερα κυκλοφορούν οι παραπάνω προσφορές, οι οποίες με "ανάγκασαν" να τσιμπήσω αρκετές. Να διορθώσω πάντως ότι οι Μύθοι του Αισώπου είναι στα 9,50 €, ο Ροβινσώνας στα 9,90 € (έχουν και εκτυπωμένο αυτοκόλλητο της εκδοτικής πάνω, άρα δύσκολο να διαφέρει η τιμή από περίπτερο σε περίπτερο). Προτού πάντως βιαστείτε και τα αγοράσετε όπως έκανα εγώ με τα 4 τεύχη Popeye και τα 3 τεύχη Μύθοι του Αισώπου (συνολικής αξίας 19,40 €), να αναφέρω ότι παρατήρησα στο site της Εκδοτικής, προσφορά τα 4 τεύχη του Popeye στα 7,90 € με δώρο τους Μύθους του Αισώπου

To SONIK ήταν ένα μουσικό περιοδικό που ξεκίνησε την κυκλοφορία του τον Δεκέμβριο του 2004, έχοντας προσκεκλημένους του 1ου εξώφυλλου τους U2. Η ύλη του ήταν παρόμοια με αυτή του ΠΟΠ & ΡΟΚ, και ξεπέρασε τα 100 τεύχη. Οι αρχικές του διαστάσεις ήταν 23 x 30 (σίγουρα μέχρι το τεύχος 13), στα τεύχη 17 - 18 συρρικνώθηκε σε 20.5 x 29, ενώ το τεύχος 30 μάζεψε ακόμα περισσότερο σε 21 x 28 (δυστυχώς το scanner μου επιτρέπει να σκανάρω μόνο το τελευταίο εξώφυλλο ολόκληρο). Παρόμοιες μεταβολές είχαμε και στην τιμή, και έτσι τα 2,95 € έγιναν 3,5 € από το τεύχος # 8, ενώ το τεύχος 30 έχει πάει στα 6 €.

Έχοντας το τεύχος # 27 (Σεπτέμβριος 1999, δρχ. 1.700), το οποίο δυστυχώς είναι πολύ μεγάλο για το scanner μου, μπορούμε να προσθέσουμε στο πινακάκι 148 σελίδες και διαστάσεις 23.0 x 30.0

Εξώφυλλο/οπισθόφυλλο τεύχους 16 (Οκτώβριος 2006) Μεταφέρθηκαν στη βάση

Πέτυχα σε περίπτερο προσφορά της εκδοτικής και τα 3 τεύχη στα 9,50 €, οπότε ήταν μια καλή ευκαιρία να τα αποκτήσω, κάτι που έτσι κι αλλιώς σκόπευα να κάνω κάποια στιγμή στο μέλλον. Καταρχάς είναι από τις ελάχιστες φορές που σε μια ανθολογία απο διαφορετικούς καλλιτέχνες δεν βρήκα καμία περίπτωση κακοσχεδιασμένης ιστορίας - αντιθέτως, οι δημιουργοί έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά, έχοντας χρησιμοποιήσει πολύ καθαρές γραμμές, ζωντανά χρώματα αλλά και ωραίες παρεμβάσεις που παντρεύουν έξυπνα τους μύθους με τη σύγχρονη ζωή. Τα δε εξώφυλλα είναι εντυπωσιακά! Ωραία δουλειά έχει γίνει από την Εκδοτική στα στιχάκια, που σίγουρα θα απαιτούσε δημιουργικότητα και φαντασία, μιας και το να μεταφραστούν αυτούσια στίχοι από άλλη γλώσσα δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα. Γενικά ένα πολύ ωραίο κόμικ που θα θελήσω να ξαναδιαβάσω σύντομα!

Τον Ιανουάριο του 1999 ξεκίνησε την κυκλοφορία του ένα περιοδικό για τους φίλους της ομάδας του Παναθηναϊκού. Στις σελίδες του συναντούσε κανείς φωτογραφικά αφιερώματα, συνεντεύξεις νέων και παλιών αθλητών του συλλόγου από όλα τα αθλήματα, αφιερώματα σε ένδοξες στιγμές, σελίδες shopping με προϊόντα του συλλόγου, και άλλα πολλά. Πολλά τεύχη συνοδεύονταν από δωράκι, με κάποια που θυμάμαι εγώ να ήταν: ένα CD με τραγούδια φιλάθλων ηχογραφημένα από το γήπεδο, μία βιντεοκασέτα με την ιστορική πορεία της ποδοσφαιρικής ομάδας στο Champions League το 1996, ένα μπρελόκ τριφύλλι κλπ (το τελευταίο συνόδευσε τα κλειδιά μου για τουλάχιστον μια δεκαετία). H τιμή του κάθε τεύχους, λοιπόν, διαμορφωνόταν ανάλογα με το δωράκι που προσφερόταν, οπότε στα 4 εξώφυλλα που ανεβάζω (# 1, 3, 4 και 13) παρατηρούμε 4 διαφορετικές τιμές. Ωραία προσεγμένη έκδοση με όμορφο γυαλιστερό χαρτί, που σίγουρα ξεπέρασε τα 130 τεύχη.

Doomed Ο συγκεντρωτικός τόμος Completely Doomed Τον Οκτώβριο του 2005 κυκλοφορεί από την IDW το πρώτο τεύχος της ανθολογίας ιστοριών τρόμου Doomed. Κάθε ένα από τα 4 συνολικά τεύχη που κυκλοφόρησαν (το τελευταίο κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2006), περιείχε 4 ασπρόμαυρες ιστορίες βασισμένες σε έργα των διάσημων συγγραφέων μετρ του τρόμου Robert Bloch, Richard Matheson, David J. Show και F. Paul Wilson. Τον Ιούνιο του 2007, κυκλοφόρησε και η συγκεντρωτική έκδοση tpb με τίτλο Completely Doomed, που περιείχε και τις 16 ιστορίες. Κάποιες από τις ιστορίες φαίνεται να τις παρουσιάζει η Ms Doomed (η κυρία με το eye patch στο εξώφυλλο του συγκεντρωτικού τόμου), αποτίοντας φόρο τιμής στους πρωτοπόρους του είδους (Creepy, Tales from the Crypt κλπ). Τα εξώφυλλα των τευχών 1 - 4 Οι ιστορίες που περιλαμβάνονται ανά συγγραφέα και ανά τεύχος: Robert Bloch - The Final Performance - The Warm Farewell - Fat Chance - Ego Trip Richard Matheson - Blood Son - Crickets - The Children of Noah - Legion of Plotters David J. Schow - Blood rape of the Lust Ghouls - Bagged - Visitation - Coming soon to a theater near you F. Paul Wilson - Cuts - Slasher - Pelts - Faces Δεν ήταν όλες οι ιστορίες καλές, προσωπικά όμως ξετρελάθηκα με τις ιδέες του Wilson, τον οποίο δεν είχε τύχει να ξαναδιαβάσω, κάτι που θέλω να διορθώσω. Δεύτερος καλύτερος κατ'εμέ ήταν ο Matheson, με καλύτερη ιστορία το Crickets. Οι ιστορίες του Bloch κινήθηκαν στο ψυχολογικό θρίλερ στυλ Ψυχώ και τελικά δεν με ξετρέλανε, ενώ θα μπορούσαν να βάλουν και κανένα σενάριο μυθολογίας Κθούλου, ένα είδος στο οποίο ο συγγραφέας έχει γράψει φοβερά πράγματα. Οι ιστορίες του Schow μου φάνηκαν οι πιο αδιάφορες. Το σχέδιο γενικά ξεχώρισε σε λίγες μόνο ιστορίες. Πάντως σε γενικές γραμμές ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα ανθολογία, που οι φαν των κόμικς τρόμου πρέπει να ψάξουν.

Nα πάρει... δεν είχα διαβάσει αυτό το άρθρο και δεν είχα μάθει για τον θάνατο του Richard Corben. Mόλις πριν λίγες μέρες, μάλιστα, τσέκαρα στο bookdepository (μιας και αυτό χρησιμοποιώ εγώ πιο συχνά) αν είχε βγάλει τίποτα καινούριο. Φανταστικός δημιουργός, μακράν ο αγαπημένος μου μαζί με τον Bernie Wrightson, με πολύ ιδιαίτερο σχεδιαστικό στυλ, αλλά και πολύ καλός στο γράψιμο. Είτε εικονογραφούσε δικές του ιστορίες είτε ιστορίες σπουδαίων δημιουργών τρόμου όπως ο Λάβκραφτ και ο Πόε, το αποτέλεσμα ήταν εξίσου ικανοποιητικό και κατάφερνε να σου προκαλέσει ανατριχίλες.

Καιρό ήθελα να διαβάσω κάποιο κόμικ του Lemire, μιας και έχουν γίνει αρκετές παρουσιάσεις έργων του στο forum και είχα ψηθεί, και τελικά επέλεξα να κάνω την αρχή με το Trillium γιατί α) μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα υπόθεση και β) ήταν έγχρωμο ενώ πολλά άλλα έργα του όχι. Ήταν μια ολοκληρωμένη, καλογραμμένη sci-fi ιστορία και έμεινα πολύ ικανοποιημένος από αυτήν. Χωρίς να είναι το καλύτερο σχέδιο που έχω δει ποτέ, είναι σίγουρα ιδιαίτερο και έχει πολλά ωραία εντυπωσιακά καρέ. Βρήκα πολύ έξυπνη την ιδέα με τα ανάποδα καρέ και τις ιστορίες που εξελίσσονταν παράλληλα, παρόλο που στην αρχή φοβήθηκα ότι κάτι τέτοιο ίσως με μπέρδευε. Δεν έκατσα να μεταφράσω τα μπαλονάκια, νομίζω ότι αυτό θα μου έπαιρνε μέρες, όμως και αυτό ήταν μία ακόμα πρωτότυπη ιδέα που επίσης εκτίμησα. Γενικά πέρασα πάρα πολύ καλά διαβάζοντάς το, σίγουρα θα το ξαναδιαβάσω στο μέλλον, ενώ αναμφίβολα θα ψάξω και άλλα έργα του Lemire.