Θοδωρής Καραπάνος

Πολύ κρίμα ! Ελπίζω να μην τραυματίστηκε σοβαρά ο Ινδιάνος και να επισκευαστεί η νταλίκα του!

Πραγματικά είναι εξαιρετικό! Μού θυμίζει επαγγελματική δουλειά!

Έχει η θεία μου μια απορία. Μπορεί κάποιος, να μου πει αν γνωρίζει έναν ηλικιωμένο με άσπρα μαλλιά, γούνινο καπέλο ( παρόμοιο με αυτό του Μπλεκ), έπινε πολύ, ήταν φίλος του Μπλεκ και ήταν ερημίτης. Λογικά εμφανίστηκε σε κάποιες ιστορίες και ήταν τρίτος χαρακτήρας. Κατά 99% ανήκει στην Γ' περίοδο του Μπλεκ( η θεία μου διάβαζε τέλη της δεκαετίας του '70 και αρχές του '80), πιθανότατα εμφανίστηκε σε ελάχιστα ή ακόμη και σε ένα μοναδικό τεύχος. Θα ήμουν ευγνώμων αν κάποιος με βοηθούσε!

Καλά δεν αντιλέγω ότι στις αρχές της δεκαετίας του '50 η σύλληψη της ιστορίας ήταν πραγματικά πρωτοποριακή και έχει εμπνεύσει πολλούς, όμως οι διαστημικές περιπέτειες δεν με τρελαίνουν, αντίθετα με τις περιπέτειες στην βασιλική αυλή μιας φανταστικής χώρας, στην οποία οι συνωμότες προσπαθούν να πάρουν τον θρόνο.

Τι γίνεται με το συγκεκριμένο κόμικ; Δεν το έχω πετύχει πουθενά ( ούτε στα τοπικά Public), ενώ δεν βλέπω κινητικότητα στο τοπικ. Το έχει πάρει κανείς άλλος; Αξίζει να το αγοράσω από την ιστοσελίδα ή να περιμένω μήπως και το ξετρυπώσω πουθενά;

Όχι, κατ' εμέ τα καλύτερα Τεντεν που υπάρχουν, είναι το Θιβέτ και το Σκήπτρο του Οττοκαρ. Άμα δούμε τη Σελήνη ως διλογία, τότε ναι περνάει τις υπόλοιπες τρεις. Άμα τα αντιμετωπίσουμε ως μεμονωμένα άλμπουμ δεν νομίζω ότι είναι τα καλύτερα.

Δεν θέλω να εμβαθύνω, γιατί βγαίνουμε από το θέμα, αλλά καταλαβαίνεις τι εννοώ, βρισιές, προσβολές κτλ. Κάτι άλλο τώρα, όσον αφορά τους "Μπελάδες στις φυτείες" νομίζω ότι είναι απλώς ένα κανονικό άλμπουμ της σειράς. Ούτε κάτι πολύ δυνατό, ούτε όμως στο επίπεδο των Γερμανικών άλμπουμ ή σαν τον "Θρύλο της Δύσης ". Επειδή κιόλας εκείνη την περίοδο το θέμα του ρατσισμού ήταν φλέγον, μπορώ να πω ότι χάρηκα που είδα ένα Λούκυ Λουκ να καταπιάνεται με αυτό.

Η πολιτική ορθότητα, έχει διεισδύσει στις ζωές μας για τα καλά, ιδίως μετά τον κορωνοϊό. Έχω ήδη τοποθετηθεί αρκετά στο θέμα του Λούκυ Λουκ, όμως εδώ μπορώ να μιλήσω γενικότερα. Πιστεύω ότι στην προσπάθεια να μην γίνονται διακρίσεις και ακρότητες, έχουν φτάσει στο σημείο πολλοί καλλιτέχνες να αναγκάζονται να αυτολογοκριθούν ή να λογοκρίνονται από τους εκδότες τους για το τι θα γράψουν και θα δείξουν στα κόμικς τους. Μα πώς θα γεννηθεί μια νέα ιδέα, ένα νέο κίνημα όταν όλα είναι τόσο στρατευμένα και μάλιστα υποκριτικά. Όπως πολύ σωστά τοποθετήθηκε ο @ Argail , προηγουμένως, όλη αυτή η προσπάθεια ( από την μεριά των εταιρειών πάντα) γίνεται με απώτερο σκοπό την αποδοχή τους από το κοινό και την αύξηση στις πωλήσεις τους. Προσωπικά πιστεύω ότι η τακτική αυτή δεν βοηθάει την τέχνη, αλλά αντιθέτως την καταστρέφει. Τέχνη δίχως αμφισβήτηση και αντίδραση δεν υπάρχει! Ο COMICS CODE AUTHORITY επανέρχεται( τι επανέρχεται, έχει ήδη επανέλθει μόνο που προς το παρόν είναι άτυπος) δριμύτερος, μόνο που αυτή τη φορά θα είναι INTERNATIONAL. Τέλος θα ήθελα να πω ότι όλη αυτή η συζήτηση γίνεται με αφορμή την πολιτική ορθότητα και το ποσό αυστηρή είναι, όμως σίγουρα ούτε οι παραγωγοί στο Netflix, ούτε οι μεγαλοεκδότες, ούτε κανείς από όλους τους αυτούς τους " εύθικτους" που ασχολούνται με ζήτημα άνευ σημασίας και μικρολεπτομέρειες, δεν έχουν έρθει σε Γυμνάσιο να ακούσει τι λέγεται ( όχι από όλους, αλλά από πολλά παιδιά) τόσο για τους ομοφυλόφιλους, όσο και για τους αλλοδαπούς κτλ. Ευτυχώς εγώ έχω πέσει στα μαλακά, έχω όμως γνωστούς σε άλλα τμήματα ή συμμαθητές από το δημοτικό και μού λένε τι γίνεται. Αντί λοιπόν να ασχοληθούν οι προαναφερθέντες με το πώς θα προωθηθούν στα παιδιά, αυτά τα ζητήματα μέσω της σωστής εκπαίδευσης και παιδείας( αφού είναι τόσο ιδεολόγοι), αναλώνονται σε ζητήματα αστεία και δευτερεύοντα, όπως το αν θα γίνει βιγκαν ο Λούκυ Λουκ, ή αν ο Πέπε το κουνάβι περνά άσχημα μηνύματα. Σίγουρα εξετάζω πολύ επιφανειακά το θέμα( κανονικά θα έπρεπε να γράψω τουλάχιστον τα τριπλάσια), όμως θα το αφήσω εδώ κι ας συνεχίσει η συζήτηση.

Άλλο μια αξία κι άλλο ένας μέσος μισθός.

Στο comicsomania κοστολογείται στα 1000€ οπότε πάλι καλά να λέμε ...

Απ'όσο ξέρω, ο Ντον Ρόσα, είχε καταφέρει μέσω των δικαστηρίων να κατοχυρώσει το όνομά του. Έτσι οι εκδότες ανά τον κόσμο, μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τις ιστορίες του, αφού αυτές ανήκουν στην Disney, όμως οποία καινούρια συνέντευξη ή βιβλιοθήκη με τα άπαντά του έβγαινε, ο ίδιος έπρεπε να είναι ενήμερος και να λαμβάνει ένα συμβολικό ποσό. Ο Τερζόπουλος λοιπόν, δεν μπορούσε να ονομάσει της σειρά:" Βιβλιοθήκη Ντον Ρόσα" ή κάπως έτσι, ή να βάλει καινούριες συνεντεύξεις του. Έτσι αποφάσισε να εκδώσει τους τόμους με την ονομασία:" Βιβλιοθήκη ΚΟΜΙΞ" και να χρησιμοποιήσει ήδη υπάρχουσες συνεντεύξεις του ( προ κατοχύρωσης). Καλύτερα βέβαια τα εξηγεί ο @ PhantomDuck σε ένα θέμα που είχε φτιάξει παλιά " ΚΟΜΙΞ, κατάντια, Facebook και λογοκρισία" νομίζω λεγόταν.

Οι εκδόσεις της Καθημερινής αγνοούν πλήρως τον Τερζόπουλο. Λόγου χάρη, στο ΚΟΜΙΞ #5(της νέας περιόδου) δημοσιεύτηκε η ιστορία " Τα ορυχεία της Ατλαντίδας". Αυτή η ιστορία ήταν το sequel της ιστορίας: " Ο κολοσσός της Ρόδου" και παρ' ότι στο εισαγωγικό άρθρο γινόταν αναφορά σε εκείνη την ιστορία, δεν πληροφορούσαν πουθενά τους αναγνώστες ότι η συγκεκριμένη ιστορία, δημοσιεύτηκε σε ένα Αλμανακο το 2005 από τον Τερζόπουλο. Επιπλέον, ένα άλλο παράδειγμα είναι αυτό με τον μυστικό πράκτορα Ντακ. Οπότε γίνεται αναφορά σε παρελθοντικά γεγονότα, υπάρχει αστερίσκος που μας ενημερώνει σε ποιο τεύχος αναφέρεται και σε ποια ιστορία. Στην Καθημερινή, για κάποιο λόγο, οπότε γίνεται αναφορά σε γεγονότα που είδαμε σε τεύχος του Τερζόπουλου, γράφει:" Αναφέρεται σε άλλη ιστορία". Μόνο στο Μίκυ Μαούς #311 έγραψαν:" Αναφέρεται στην τάδε ιστορία", παρ'όλα αυτά δεν έλεγε σε ποιο τεύχος είχε δημοσιευτεί. Τέλος ένα άλλο παράδειγμα από τα άπαντα του Ρομάνο Σκάρπα, στα οποία ένα ιταλικό άρθρο ( και το τονίζω) έκανε λόγο για την ελληνική έκδοση μιας ιστορίας του Σκάρπα στο ελληνικό ΚΟΜΙΞ του Τερζόπουλου ( αν θυμάμαι καλά στο τεύχος #36). Λοιπόν, αυτή η αναφορά έχει αφαιρεθεί.

Συμφωνώ! Θα ήταν και πιο ενδιαφέρον να δούμε και παραδείγματα κι από άλλα κόμικς, εκτός του Λούκυ Λουκ.

Βέβαια, και η Καθημερινή εκδίδει τεύχη των 130 περίπου σελίδων αλλά δεν υπάρχουν καθόλου λάθη.

Πάντως, αν και προσωπικά χαίρομαι που έχουμε πιο πολύπλοκες ιστορίες να διαβάζουμε( μια που μου έρχεται στο μυαλό είναι" Ο νταής του νταή" ) λυπάμαι που τα μικρότερα παιδιά δεν ασχολούνται γιατί όπως και να το κάνουμε, το κύριο κοινό των Disney περιοδικών, πρέπει να είναι τα παιδιά από πέντε έως δώδεκα χρονών( προσοχή, δεν λέω ότι από εκεί και πέρα είναι λάθος ένας μεγαλύτερος να διαβάζει αυτά τα περιοδικά, όμως ότι σε εκείνη την συγκεκριμένη ομάδα πρέπει να στοχεύουν ιδιαίτερα οι εκδότες ούτως ώστε να εξασφαλίσουν τους μελλοντικούς τους αναγνώστες). Στην Ιταλία, είναι πολύ τυχεροί οι αγοραστές των συγκεκριμένων περιοδικών, επειδή απ'όσο καταλαβαίνω, οι εκδότες φροντίζουν και τους μεγαλύτερους ηλικιακά αναγνώστες, με ώριμες ιστορίες και πολυτελείς εκδόσεις, αλλά και του νεώτερους με δωράκια παιχνιδάκια και φυσικά όμορφες ιστορίες. Αντίθετα στην Ελλάδα αν και η Καθημερινή έχει κάνει δουλειά, πιστεύω πως απλώς αντιγράφει τη δομή και τις ιστορίες από τους Ιταλούς αλλά όχι την ψυχή των δικών τους εκδόσεων. Υ.Γ. Συγγνώμη για το off topic!