Valtasar

Δεν πέρασαν ποτέ από το eshop της ΛΕΦΙΚ. Με το που βρέθηκαν πήγαν στις αναζητήσεις του Ίωνα (σαν μέλος της ΛΕΦΙΚ έχει άμεση προτεραιότητα). Επίσης πολλά από αυτά που βγαίνουν στο eshop δεν μένουν εκεί ούτε 5 λεπτά. Με το που χτυπιούνται, διαγράφονται.

Έρχεται για καλοκαιρινά διαβάσματα

Υπάρχουν και στη σελίδα της ΛΕΦΙΚ

Το όνομά της Δανάης Κηλαηδόνη –DaNi- φιγουράρει στα κεντρικά σημεία της comics-land και φουλ εγκωμιαστικά σχόλια για το σχέδιο και τις δουλειές της έρχονται από μερικά από τα πιο βαριά ονόματα της ένατης τέχνης. Μυρωδιά από μελάνι. Ζόμπις και αρμαρντίλλος, ακαταμάχητα κορίτσια, true romance και τσακισμένα αμάξια, σκόνη και πέτρες στη Death Valley. Σελίδες και άλλες σελίδες. Mυστήριες προσωπικότητες, strip clubs και καυτές σφαίρες… καμένα λάστιχα και καυτές ματιές… Καλωσήρθατε στον κόσμο της DaNi. Έχουμε να σας πούμε ιστορίες. Η Δανάη Κηλαηδόνη – η DaNi από την Αθήνα σηκώνει κύμα στον παγκόσμιο χάρτη των κόμικς. Το όνομά της φιγουράρει στα κεντρικά σημεία της comics-land και φουλ εγκωμιαστικά σχόλια για το σχέδιο και τις δουλειές της έρχονται από μερικά από τα πιο βαριά ονόματα της ένατης τέχνης. Ήδη σχεδιάζει για την DC comics – τον έναν από τους δυο γίγαντες της παγκόσμιας των κόμικς σκηνής (ο άλλος είναι η Marvel). Ενώ σελίδα με τη σελίδα και με τρελό ρυθμό αυξάνονται οι φαν που περιμένουν να βουτήξουν στην επόμενη περιπέτεια του Tales from Strips, του Coffin Bound, της κάθε καινούργιας δουλειάς που έρχεται δια χειρός DaNi με την τέχνη της, φαντασία και μπόλικο χιούμορ. Εδώ είμαστε; Όχι ακόμη. Άγριο κυνηγητό στην Άγρια Δύση, μοιραίες συναντήσεις, ξόρκια και πιστολίδι, γύπες και κογιότ, Ταραντινίστικα κόλπα, σαματάς και καλώς και τον Ροντρίγκεζ. Μην εμπιστεύεσαι ψυχή… Όντως μυρίζει μελάνι. Διακοπή για διαφημίσεις. Ας μην κάνω σπόιλερ- αλλά αυτό σου λέω μόνο: δεν θα θέλεις να τελειώσουν. Για πες τώρα DaNi, πώς άρχισε όλη αυτή την ιστορία; Διάβαζα από μικρή κόμικς. Πολύ. Διάβαζα και ζωγράφιζα και έκανα και κόμικς, έτσι, για τον εαυτό μου. Πολύ φυσικά μού βγήκε. Αργότερα είπα: θα δοκιμάσω πιο σοβαρά. Θα προσπαθήσω. Μάλιστα είχα δώσει στον εαυτό μου ένα διάστημα, είχα πει δηλαδή ότι για ενάμισι χρόνο θα το κυνηγήσω όσο πιο πολύ μπορώ. Και αν δεν ‘κάθεται’ , ε τότε δεν θα είναι για μένα αυτό. Έτσι είχα πει στον εαυτό μου. Αλλά ήταν και παραήταν για την DaNi. Και το κορίτσι που έχω απέναντί μου στο καφέ, εκεί που καθόμαστε και τα λέμε στα Εξάρχεια και που ακόμη ακούει αμήχανα τους επαίνους που έρχονται από παντού για τη δουλειά της, λίγα χρόνια αφ’ ότου πρωτο-έπιασε να σχεδιάζει, είναι από τους καλλιτέχνες που η σκηνή παγκόσμια παρακολουθεί από κοντά. Πώς έγινε η πρώτη «συνάντηση» με την DC; Δεν το περίμενα. Αν και το είχα σαν στόχο, δηλαδή ήθελα να δουλέψω με την DC. Που είναι βέβαια το τεράστιο αυτό όνομα στα κόμικς αλλά βρίσκεται και πιο κοντά στα δικά μου. Είναι λίγο πιο εναλλακτική, όσο μπορεί βέβαια να είναι εναλλακτικό ένα μεγάλο όνομα. Έχει τον Superman, τι να πεις!… Απλά δεν περίμενα να γίνει τόσο γρήγορα. Δηλαδή; Μου έστειλαν ένα email. Είμασταν σε ένα ταξίδι στη Νέα Υόρκη, για το Convention που γίνεται εκεί, με φίλους από την Ελλάδα, που και αυτοί κάνουν κόμικς. Μάλιστα ετοιμαζόμασταν να πάμε μια βόλτα. Τότε ήταν που ήρθε το email. Δεν το πίστευα! Ένα email από την DC! Μου είχαν ζητήσει μάλιστα τότε να κάνω ένα κόμικ το οποίο τελικά δεν έγινε. Έγιναν όμως και συνεχίζουν να γίνονται άλλα πολλά εκεί. Ναι. Έχουμε βγάλει ένα βιβλίο στη «Hill House» μια horror σειρά της DCπου την επιμελείται ο Joe Hill (ο συγγραφέας, γιος του Stephen King, δικό του και το NOS4A2 που έχει γίνει και σειρά στο Αmazon Prime). Το ένα λοιπόν από αυτά τα βιβλία της σειράς, το The Low, Low Woods το έκανα εγώ με την Maria Machado. Έκανα αυτό και μετά μια σειρά από short stories… Mέχρι και Superman έκανα! Που δεν το περίμενα ποτέ, αλλά ήταν και αυτό με τον συγγραφέα που έχουμε κάνει και το Coffin Βound μαζί, τον Dan Watters. Τι τύπος, ο Joe Hill; Είναι ιδιαίτερος τύπος αλλά και πολύ ανοιχτός. Είχαμε πάει και για φαγητό στο Convention στη Νέα Υόρκη. Ο Joe Hill είναι συγγραφές που κάνει κόμικς αλλά όχι σαν πολλούς άλλους που λένε… ε, ας κάνω κι ένα κόμικς. Γιατί γίνονται ανοίγματα από τις εταιρίες που θέλουν να έχουν ονόματα γνωστά για να φέρνουν κόσμο. Αλλά ο Joe Hill το κάνει -και το βλέπεις αυτό– γιατί τον ενδιαφέρει το μέσο, του αρέσει. Πώς ήταν τα πρώτα σου βήματα ; Θυμάμαι, στα 14 όταν ήμουν, είχα πάρει μέρος σε εκείνα τα περίφημα 24hour comic day, τα οποία ήταν φοβερό σχολείο. Τα διοργάνωνε ο Ανδρέας Πεφάνης που τώρα κάνει το Athens Con. Μέσα σε 24 ώρες, μια φορά το χρόνο, έπρεπε να κάνεις 24 σελίδες, ένα στόρι. Πολύ σούπερ για τα κόμικς αυτό. Εκεί είχα γνωρίσει τον Γιάννη Ρουμπούλια, καλός μου φίλος τώρα, που κάνει σπουδαίες δουλειές και είναι και τρομερός δάσκαλος. Μου έδειχνε πράγματα- και μετά στη σχολή Ορνεράκη, πολύ καλή σχολή για κόμικς- ήταν κάτι που με έχει βοηθήσει πολύ. Τι σου άρεσε περισσότερο; Από τι νοιώθεις ότι επηρεάστηκες πιο πολύ; Μου άρεσε πολύ το Hellboy (του Mike Mignola). Είναι ατμοσφαιρικό, έχει πολύ βαριά μελάνια, δεν έχει αυτό το κλασικό Superhero στιλ… είναι βαρύ. Από αυτό επηρεάστηκα πολύ και από ένα άλλο κόμικ, το 100 Bullets του Αργεντίνου Eduardo Risso. Με πολύ χαρακτήρα, πολύ ωραία γραφή και σκηνοθετική ματιά. Από τον Eduardo Risso έχω μάθει πολλά. Tales from The Stripes, Coffin Bound… Αγαπημένες σειρές με φανατικούς αναγνώστες- και εδώ και στο εξωτερικό, μια και το κείμενο είναι στα αγγλικά. Αυτοεκδόσεις και κυκλοφορίες σε μεγάλους οίκους. Σε ποια στιγμή έχουμε πετύχει τώρα την DaNi; Έχω μόλις τελειώσει το πρώτο από τα έξι τεύχη, μιας ολοκληρωμένης δουλειάς για την DC – αλλά ακόμη δεν έχει ανακοινωθεί κάτι από την εταιρία. Έχει πολύ ενδιαφέρον όμως, όλη η διαδικασία της προετοιμασίας. Και είναι και ο editor με τον οποίο δουλεύω εδώ στην DC, που είναι τέλειος! Ο Amedeo Turturro. Είναι και γιος του John Turturro του ηθοποιού! Ένας άνθρωπος με πολλές γνώσεις γύρω από Τέχνη γενικά και γύρω από πολλά άλλα θέματα και όχι μόνο για τα κόμικς και έτσι οι επιρροές του έρχονται από διαφορετικούς χώρους. Και αυτό πραγματικά κάνει τρελή διαφορά. Έχει πολλή σημασία με ποιον συνεργάζεσαι τελικά. Όπως φαντάζομαι και στο σενάριο; Ακριβώς. Με τον Dan Watters, τον συγγραφέα, που κάνουμε μαζί το Coffin Bound έχουμε εξαιρετική συνεργασία. Είχαμε γνωριστεί σε ένα Convention και τώρα πια είμαστε πολύ φίλοι και συνεργάτες… Είναι τελικά και μικρός ο χώρος… Ούτε χίλια άτομα, υπολογίζω ότι είμαστε παγκοσμίως, οπότε τους γνωρίζεις όλους σχεδόν και καταλήγουμε σε παρέες. Έχω παρατηρήσει ότι οι Έλληνες κάνουμε παρέα κυρίως με Ισπανούς, Κουβανούς, Ιρλανδούς… Ο Dan; Άγγλος, Ιρλανδικής καταγωγής. Σε κάποια κόμικς το σενάριο είναι δικό σου, σωστά; Είναι δικό μου στις αυτοεκδόσεις… Αλλά μου παίρνει ακόμη πολύ χρόνο, δεν είμαι εξοικειωμένη …Πέρσι έκανα ένα στόρι για την DC. Έχεις σκεφτεί να ζήσεις και για ένα διάστημα στο εξωτερικό, από τη στιγμή που οι πολλές δουλειές γίνονται εκεί; Το έχω σκεφτεί είναι η αλήθεια. Αλλά έχω ριζώσει εδώ. Οι κολλητοί μου έχουν μείνει και αλλού. Εγώ έχω μείνει για λίγο Γερμανία. Αλλά για τα κόμικς και δίπλα τους να μένω πάλι μέσω Ίντερνετ θα γίνεται η δουλειά. Οπότε μπορώ να δουλεύω από παντού. Το μόνο που χρειάζομαι είναι Ίντερνετ και σκάνερ. Και τα μελάνια, φαντάζομαι… Ναι, αυτά τα βρίσκεις εύκολα. Τι θα έλεγες για την ελληνική σκηνή των κόμικς; Έχουμε πολύ δυνατές αυτοεκδόσεις, έχουμε τρομερά χέρια. Επίσης έχουμε εκδοτικούς, όχι πολλούς… δεν μπορούν δηλαδή να βγάζουν πολλά. Υπάρχουν όμως κομιξάδικα, γίνονται φεστιβάλ, επίσης μπορεί να πετύχεις και stands με κόμικς σε συναυλίες, χέρι με χέρι κυκλοφορούν, ή μέσω Ίντερνετ πια πολύ. Έχει ανοίξει πια ο χώρος αρκετά. Καλλιτέχνες που κάνουν κόμικς είναι καταξιωμένοι πια, μεγάλα ονόματα. Όπως ο Μιχάλης Διαλυνάς και ο Ηλίας Κυριαζής, που είναι και φίλοι και ταξιδεύουμε μαζί. Ο Ηλίας, είκοσι χρόνια κόμικς … είναι αυτός που λέμε ότι τον ξέρει και η γιαγιά μου… Ο Βασίλης Λόλος, μεγάλο πρότυπό μου, ο πρώτος που πήγε Αμερική, που έκανε το άνοιγμα. Ποια είναι η στιγμή από όλη την διαδικασία που απολαμβάνεις περισσότερο; Χαίρομαι πολύ όταν κλείνω κάτι που μου αρέσει. Και η αρχή- αρχή, εκεί που στήνεις τους χαρακτήρες! Τι είναι εν’ τέλει αυτό που σε έχει γοητεύσει στα κόμικς; Αυτό: ότι είναι ωραίο γιατί μπορείς με μηδενικό budget να δημιουργήσεις. Δεν χρειάζεσαι ούτε ειδικά εφέ, ούτε μουσική, ούτε ολόκληρο συνεργείο, μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις. Θέλεις μια έκρηξη; Ορίστε, έτοιμη! Φτάνει να έχεις το μελάνι.

Ή μπορείς να μπεις στο lefik.gr και να τα βρεις, γίνονται συνέχεια προσθήκες

Ήρθε ο καιρός να μπει νέο αίμα στη Διοικητική Ομάδα Ξεκινάμε από τον παλιό, τον όμορφο, τον εξαιρετικό Indian. Ότι και να πούμε για αυτό το μέλος, θα είναι λίγο... χρόνια στην παρέα, όποτε του έλεγα να μπει στην ΔΟ, μου έκανε νάζια (δεν έχω χρόνο, δεν προλαβαίνω κ.λ.π.) Τον πέτυχα όμως σε αδύναμη στιγμή και δέχτηκε να προσφέρει από μέσα Συγχαρητήρια Γιάννη @Indian το γαλάζιο σε αδυνατίζει Τελειώνουμε με τον νέο αλλά πολλά υποσχόμενο Loss. Το ότι ανήκει στην οικογένεια ίσως έπαιξε κάποιο ρόλο αλλά το θέμα είναι ότι έχει ρίξει (και συνεχίζει) να ρίχνει πολλή δουλειά και το σκάννερ του έχει πιάσει φωτιά Συγχαρητήρια Βασίλη @Loss, συνέχισε έτσι, όπως έχεις καταλάβει, μέχρι να φτάσεις την ηλικία μου, έχεις να κάνεις μερικά σκανναρίσματα ακόμα Χαίρομαι που το στέκι μας συνεχίζει να είναι ζωντανό, να μπαίνει νέο αίμα και να συνεχίζει να παράγει έργο.

Προσθέτεις αυτά που βάζεις στη λίστα του 1ου θέματος και απλώς γράφεις σαν απάντηση ότι πρόσθεσες μερικά για να ξέρει ο κόσμος.

Άλλη μια ανατύπωση της Άγκυρας από παλιά τεύχη του Καραγκιόζη, το 2010 αυτή τη φορά. Η ημερομηνία έκδοσης αλιεύτηκε από τα στοιχεία του τεύχους, Παρουσίαση της επανέκδοσης του 2004 ΕΔΩ.

Έπεσαν μερικά τευχάκια στα χέρια μου οπότε ξεδιαλύνονται μερικά θέματα Κατ' αρχήν είναι έκδοση του 2004 όπως διαπιστώθηκε από το ISBN που έχουν όλα τα τεύχη στο οπισθόφυλλο. Τα πρώτα τεύχη βγήκαν με την υποστήριξη του ΕΛΙΑ όπως γράφουν εσωτερικά. Αντικαταστάθηκαν τα εξώφυλλα του 3 & 5, προστέθηκαν τα τεύχη 4, 7, 11, 30, 73, 81 της Α' έκδοσης και φυσικά όλα τα οπισθόφυλλα. Λογικά δεν θα βρεθούν οι ελλείψεις που παρουσιάζονται καθώς πρέπει να διαλέχτηκαν τυχαία τεύχη από την παλιά σειρά.

Είχα κέφια σήμερα και είπα να ασχοληθώ λίγο μαζί σου Ένα καταστατικό μέλος της ΛΕΦΙΚ δεν πρέπει να έχει τόσες αναζητήσεις.... Βρέθηκαν και σε περιμένουν 6. Πίκος: 12 Άθλοι 9. Νατάσα: Η Νατάσα και ο Μαχαραγιάς Νατάσα: Οι περιπέτειες μιας Αεροσυνοδού Σπιρού & Φαντάζιο: 4, 5 Στρουμφάκια: 1, 3, 5, 7, 8, 9 Σεντρίκ: 5 Οι Νοσοκόμες: 3, 4 Οι Μπλε: 6 Οι Μεγάλοι Ντετέκτιβ: 13, Πάπυρους: 2, 7, 8 Gaston o Γκάφας: 5 Oι Τυχοδιώκτες: 2 2. Το Τρελό Αυτοκίνητο 3. Ο Απίθανος Σάμμυ Ρούμπι: 2 Σταματάω εδώ γιατί έχεις και ένα παιδί να θρέψεις

Μουσικά Καρέ #1 Κομίστες: Καραμπαλίος Θανάσης, Κοτσίκο Αρινέλα, Κουλιφέτης Περικλής, Κούρτης Νικόλας, Κούτσης Νικόλαος, Κιουτσιούκης Σταύρος, Σαλαμαλική Αγγελική, Σκλαβενίτης Κωνσταντίνος, Στεφαδούρος Νικόλας, Φραγκιαδάκης Κώστας - 84 σελ. – 21 x 28 εκ. – έγχρωμο - 9,90 € Τα Μουσικά Καρέ είναι μια φιλόδοξη προσπάθεια εικονογράφησης αγαπημένων τραγουδιών του ελληνικού αλλά και του διεθνούς ρεπερτορίου. Η μουσική συναντά την τέχνη των κόμικς και 10 Έλληνες κομίστες δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό ώστε να αποτυπώσουν αγαπημένα τραγούδια σε μορφή κόμικς. Oι Οasis συναντούν τη Ρόζα Εσκενάζυ και οι Jet τα Υπόγεια Ρεύματα. Μουσικά παντρέματα που αποδεικνύουν πως η μουσική δεν έχει σύνορα. Εννιά αγαπημένα τραγούδια γίνονται ιστορίες κόμικς. Αν υποθέσουμε πως η μουσική παντρεύει τη μελωδία με τον στίχο, η Ένατη Τέχνη έρχεται για να προσθέσει την εικονογράφηση και να απογειώσει αισθητικά το αποτέλεσμα. Το νέο αυτό κόμικς έρχεται ως μια απόδειξη πως οι διάφορες μορφές τέχνης μπορούν όχι απλά να συνεργαστούν, αλλά να συμπληρώσουν η μία την άλλη, χαρίζοντας μας εξαιρετικές στιγμές απόλαυσης. Αν αγαπάτε τη μουσική και τα κόμικς τα Μουσικά Καρέ θα σας ενθουσιάσουν. Ο Πλάτωνας έλεγε: «Η μουσική είναι ένας ηθικός κανόνας. Δίνει ψυχή στο σύμπαν, φτερά στη σκέψη, απογειώνει τη φαντασία, χαρίζει χαρά στη λύπη και ζωή στα πάντα». Εμείς από την πλευρά μας σας υποσχόμαστε πως μέσα σε αυτό το κόμικς θα βρείτε μουσικές ιστορίες που θα σας συγκινήσουν! Το εξώφυλλο έχει φιλοτεχνηθεί από τον Νικόλαο Κούτση, ενώ προλογίζει την έκδοση ο ραδιοφωνικός παραγωγός του Στο Κόκκινο 105,5 Θοδωρής Μανίκας. Τέλος, ο γνωστός τραγουδοποιός Νίκος Πορτοκάλογλου, μέσα από μια πλούσια συνέντευξη γεμάτη όμορφα σκίτσα (!!!) μας εξιστορεί άγνωστες πτυχές της διαδρομής του, αλλά και τη στενή του σχέση με την Ένατη Τέχνη! Κυκλοφορεί την Τρίτη 18 Μάϊου!!!

ΕΠΙΚΑΙΡΑ 15/3/1983

Καλωσόρισες λοιπόν και επίσημα στην παρέα μας! Χαίρομαι που αποφάσισες να συμμετάσχεις στη κουβεντούλα μας Εύχομαι να περνάς καλά και να τα λέμε συχνά

Το θέμα είναι για να καυτηριάζουμε και να αστειευόμαστε με υπερβολικές τιμές πωλητών σε διάφορα μέρη. Καλό είναι όμως να αποφεύγουμε να ονομάζουμε μέλη του GC που σίγουρα υπάρχουν και τέτοιοι. Ο λόγος δεν είναι η προφύλαξη του πωλητή (δικαίωμά του να κάνει ότι θέλει), αλλά η αποφυγή εντάσεων στο χώρο μας. Αναφέρουμε όνομα μέλους του GC μόνο σε θέμα καθαρής απάτης για να προφυλάξουμε την Κοινότητα. Είτε μας αρέσει είτε όχι έχουμε ελεύθερο εμπόριο που σημαίνει ότι ο καθένας βάζει ότι τιμή πιστεύει. Έχουμε ήδη ένα κανόνα που αποτρέπει τέτοιους πωλητές να βάζουν τέτοιες τιμές στο GC και έτσι έχουμε αποφύγει όλα αυτά τα χρόνια εμπόρους.