germanicus

Συγκλονιστικά καλή. Θέλει όπως και δήποτε κινηματογράφο και δη με καλή οθόνη και καλό ηχοσύστημα. Περίμενα κάτι καλό με βάση τα όσα είχα διαβάσει, δεν το περίμενα τόσο θεαματικά καλό. Κάτι που μου έκανε τρομερή εντύπωση και νομίζω πως συσχετίζεται με εμάς ως κομιξάδες ήταν κάποια, ας το πούμε, power shots. Πως το εννοώ? Υπάρχουν 2-3 σκηνές στις Μαρβελοταινίες όπου προσπάθησαν να δώσουν κομιξοσκηνές, ας πούμε splash pages, από αυτές που δείχνουν πλειάδα ηρώων να επιτίθενται. Μια είναι από το Ultron. Μια άλλη είναι από τα 2 τελευταία όπου ορμάνε όλοι μαζί. Πήγα να την/τις βρω και έπεσα σε αυτή εδώ που είναι power-shot/splash page αλλά δεν με εμπνέει Σε αντίθεση βέβαια με τις διάφορες σκηνές της Black Widow η οποία μα τον Αλλάχ έχει κάνει perfection στο ποζάρισμα. Ε, στο Dune υπάρχουν 2 τέτοιες σκηνές που πραγματικά με σόκαραν. Μια είναι αυτή εδώ που υπάρχει και στο τρέηλερ και η οποία μου βγάζει ένα "μικρά άχρηστα ανθρωπάκια τώρα θα σας γ*μήσουμε όλο το σόι από τον πρώτο πίθηκο πρόγονό σας που κατέβηκε από τα δέντρα μέχρι τα σπερματοζωάρια σας που είναι στο κ*λόχαρτο στον κάδο της τουαλέτας. Και θα σας το γ*μήσουμε απλά ανοιγοκλείνωντας τα μάτια μας, χωρίς κβάντα σκέψης" η άλλη είναι μια με την οικογένεια των Ατρείδων από πίσω. Εικόνα που βγάζει τεράστια ένταση και δυναμική. Και γενικότερα η ταινία είναι τίγκα σε τέτοιες spash-pages, τέτοιες ατμοσφαιρικές σκηνές. Οι στολές, οι εικόνες, τα χρώματα, η τεράστια επικίλα. Η εικόνα στο Sicario είναι σαφέστατα παιδί του κινηματογραφιστή Roger Deakins, αλλά προφανώς είναι και παιδί του Villeneuve. Όχι μόνο θα την ξαναδώ πολλάκις αυτή εδώ την ταινία, όχι μόνο ήθελα να ξαναδώ το 2ο Bladerunner (κυρίως για να το ξανααποτιμήσω, διότι ομολογώ πως δεν με είχε ενθουσιάσει στην πρώτη θέαση) αλλά τώρα είμαι καραψημένος για να δω και την υπόλοιπη εργογραφία του Villeneuve. (νταξ. δεν είναι και τόση. Αλλά το prisoners λχ ενώ είχε καλές κριτικές, δεν μου έκανε κλικ ποτέ για να το δω λόγω υπόθεσης). Και ίσως να δω με άλλο μάτι και τις ταινίες του κινηματογραφιστή Greig Fraser. Να επαναλάβω ότι δεν πρέπει να κάνετε το λάθος να την δείτε σε μικρή οθόνη ή σε οθόνη χωρίς καλή εικόνα και ήχο. Θα έχετε χάσει τη μισή και βάλε ποιότητα της ταινίας. Και επειδή άκουγα προηγουμένως ένα podcast για την τελευταία σεζόν του GoT, ίσως να πάθετε ότι έπαθαν όσοι δεν είδαν σε ιδανικές συνθήκες το Long Night και γκρίνιαζαν για το πόσο σκοτεινό ήταν. Το είδα σε οθονη Apple, με κλειστά όλα τα φώτα στο σπίτι και δεν είχα το παραμικρό πρόβλημα στο να δω και ξεχωρίσω τα πάντα (σε αντιδιαστολή λχ είδα το τελευταίο Bond σε θερινό σινεμά. Τα σημάδια στο πρόσωπο του Malik ούτε που φαίνονταν Προφανώς έχασα πολλή από εκείνη τη ταινία έτσι) Ξαναδιαβάζω το Dune από χθες (και ομολογώ ότι τα πρώτα 2 κεφάλαια τα έχει χειριστεί καλύτερα η ταινία από το βιβλίο... ) εδιτ Μην το ξεχάσω. Τα κοστούμια και οι διάφορες στολές είναι βγαλμένες μέσα από τα καλύτερα sci-fi κόμιξ. Θα πέταγαν τις επίσημες ceremonial στολές των αυτοκρατορικών στο εξώφυλλο κάποιου κόμικ, και θα το σήκωνα αυτομάτως για να δω τι λέει μέσα και αν μου κάνει κλικ σχετικά με το Dune του Lynch, είναι καρασίγουρο ότι το έχει δει, είναι καρασίγουρο ότι έχει μελετήσει το τι δεν δούλεψε και φρόντισε να το αποφύγει όπως ο διάολος το λιβάνι. Επίσης, πράγματα που είχαν δουλέψει σε εκείνο, νομίζω πως τα πήρε εδώ και τα βελτίωσε χάρη στην γενικότερη πρόοδο των πραγμάτων (σε επίπεδο story telling, σε επίπεδο κινηματογράφησης, σε επίπεδο cgi)

Βασικά σε αυτό εδώ το κομιξάκι ο Ρουμπούλιας παίζει με τα διάφορα στερεότυπα του είδους. Αυτό είναι προφανές από το εξώφυλλο όπου έχουν αντιστραφεί οι ρόλοι του άνδρα και της γυναίκας (όπως τους έχουμε συνηθίσει στο είδος) αλλά και στην αναπαράσταση όπου στο κέντρο του σχεδίου είναι τα γεννητικά όργανα της γυναίκας, περήφανα όπως κάθε διαχρονική γονυτρίβουσα μαλαπέρδα του όποιου "Κόναν" τέτοιας "τσοντοέκδοσης" Το κόμικ όμως περιορίζεται σε αυτό. Στην ανατροπή. Έχει πάρα πολλές τέτοιες ιδέες, αλλά μέχρι εκεί. Δεν έχει το πλήθος των λεκτικών αστείων που έχουν τα Πόναν ή το 300 vs Cthulhu. Δεν είναι κακό, δεν ξέρω τι άλλο αστείο θα μπορούσε να μπει, απλά μου φάνηκε κάπως περιορισμένο. Εικαστικά, κλάσσικ Ρούμπους. Και όχι μόνο... Διότι το να κάνει την μήτρα στο εξώφυλλο να βγάζει μάτι σαν αναστηλωμένη μαλαπέρδα Πρίαπου είναι ένα επίτευγμα

α καλά................................... και έχει βάλει λινκ και στο άλλο............... αποχωρώ από τη συζήτηση με χορευτικές κινήσεις. εδιτ δλδ τώρα θα πρέπει να ξεθάψω από την κούτα το τεμάχιο που έχω για να δω εάν έχω το α μερος ή το ολοκληρωμένο? μουαχαχαχα. δενομιζω.

ρε νιουμπά! σε γλεντάει το μικρό και δεν βλέπεις από τη νύστα?

τιλερεουτεκρυοουτεζεστη????!?!?!?!?! ΤΑ ΣΠΑΕΙ!!!!! οκ. ξέρω. ντε γκουστίμπους. οκ. συμφωνώ. ντε γκουστίμπους. οποιανού δεν του αρέσει, δεν έχει γκουστίμπους ρε! μου άρεσε παααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααρα πολύ (έπιασα σε πλάτος όλη μου την οθόνη πιθανότατα να χαλάω τη δομή στους άλλους τώρα.... γουελ. HOU KERS? να πάρετε μεγαλύτερη οθόνη ρε )

Πήγα ψες. Είδα φίλους που είχα αιώνες να δω. Είδα επετέλους από κοντά 1-2 δημιουργούς που ήθελα να δω. Άραξα και κουβέντιασα με άλλους. Ως αποτέλεσμα, προχθές ανάθεμα κι άμα κοιμήθηκα από την συσσωρευμένη υπερένταση μιας ακόμα σεζόν δηλώσεων, αλλά χθες φχαριστήθηκα ύπνο Διασκεδάζω. Από το δια και το σκεδαννυμι, που σημαίνει σκορπίζω. Τι σκορπίζεις? Τις σκοτούρες. Μεγάλο πράγμα η ανθρώπινη επαφή και δη με ανθρώπους που γουστάρεις Κάνει καίρια ψυχολογική δουλειά Είναι πάρα πολύ όμορφα. Κατ'αρχάς έχει κάτω από την πλατεία Πάρκινγκ οπότε καραβολεύει. Κατά δεύτερο λόγο είναι ανοιχτά. Ίδρωσα μεν με τη μάσκα, οι διάδρομοι ανάμεσα στα τραπεζάκια ήταν σχετικά στενοί, αλλά μέσα σε 2 λεπτά έβγαινες από τα πλήθη, και το αεράκι σε έφτιαχνε Από την άλλη, το ότι το "εμπορικό" κομμάτι ήταν στην Κλαυθμώνος και το "πολιτιστικό" στην ΕλληνοΑμερικάνικη, σήμαινε πράγματα όπως το ότι πήγαν ελάχιστοι στην βράβευση των Ελληνικών κόμικ. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχει χώρο το "πολιτιστικό"? Όχι ακριβώς. Είναι σα να πηγαίνεις σε μια ψησταριά. Κατά κύριο λόγο σε ενδιαφέρουν τα κοψίδια ("εμπορικό" κομμάτι). Αυτό δεν σημαίνει ότι είσαι αδιάφορος για πατάτες, τζατζίκια, κολοκυθάκια, σαλάτα, και άλλα παρελκόμενα. Έχουν τον ρόλο τους και αυτά. Αλλά πάνω απ'όλα σε νοιάζουν τα σουβλάκια, τα παϊδάκια, τα κοκορέτσια και οι μπριζόλες Μεγάλο πράγμα ο άπλετος χώρος πάντως. Προσέξτε πόση ώρα θα κάτσετε όμως. Πήγα με κύριο σκεπτικό να πάρω λίγα και κυρίως να μην πάρω πράγματα που θα τα βλέπω μετά από χρόνια και απλά θα θέλω να τα κάψω. Έχω μαζέψει τόση αφόρητη σαβούρα μέσα στα χρόνια. Ευτυχώς τα έχωσα σε χαρτόκουτα (αν και πήρε δίκαιους και άδικους η φάση), δεν τα βλέπω και δεν με πιάνει το "θα τα κάψω, θα το βιντεοσκοπήσω και θα το διαμοιράσω" (που θα το κάνω σε κάποια φάση που δεν θα είμαι καλά. είναι σίγουρο ) Και πάλι όμως. Συγκλονιστικά μεγάλη η παραγωγή. Σίγουρα συνεισέφερε σε αυτό το ότι μαζεύτηκε όλο το υλικό (για εμάς τους Αθηναίους έστω) από τον Απρίλη του 20 και το περσινό Comicdom μέχρι σήμερα. Οπότε παρά το ότι "μαζεύτηκα"/"συγκρατήθηκα", παρά το ότι σκέφτηκα πως τα μεν από τους εκδοτικούς θα μπορώ να τα πάρω και μετά, τα δε από τους φανζινάδες πιθανότατα θα τα βρω και στο Comicstrip αργότερα, και πάλι αγόρασα μπόλικα. Και όσο καθόμουν, τόσο αγόραζα..... Τουλάχιστον τσίμπησα και 2 μπλουζάκια που δύσκολα θα τα ξαναβρω αλλού Ένα από τον Καραμπάλιο και ένα από τον Βαβαγιάννη (Κουραφέλκυθρα).

Εκεί έξω, υπάρχει ένα πρότζεκτ τουλάχιστον από το 2013, το οποίο θέλει να ανεβάσει σε τορρεντάκια τα Marvel Comics με τη σειρά που εκδόθηκαν. Complete Marvel Chronology η ονομασία του. Πιθανότατα είναι και ο μόνος τρόπος για να δεις με ποια σειρά βγήκαν ΟΛΑ τα Μαρβελοκόμικς Το οποίο ίσως να είναι και ένας τρόπος για να κατανοήσει κανείς και τη σειρά έκδοσης. 1961 1962 1963 1964 1965 1966 Τα υπερηρωικά χτίστηκαν σιγά-σιγά και κάποιοι χαρακτήρες πρωτοεμφανίστηκαν σε τίτλους με διαφορετικό όνομα (λχ Ant-Man @Tales to Astonish #27 1/62, Spider-Man @Amazing Fantasy#15 + Thor @Journey into Mystery #83, αμφότερα 8/62) 7 ευρώ είναι τζάμπα για τα δικά μου μέτρα και σταθμά. Τόσα (και περισσότερα) θα δώσω για άπειρες φανζινοαηδίες μεθαύριο στο Comicdom. Για τεύχη των 20-30 σελίδων. Που μετά θα θέλω απλά να τα κάψω Πολύ eye of the beholder το θέμα Από την άλλη, χρόνια τώρα θέλω να διαβάσω πράγματα όπως το Kree-Skrull War από τα Avengers του 71-72 ή τα Batman (λατρεμένος) των Neal Adams (λατρεμένος)-O'Neil της ίδιας εποχής και δεν τολμάω να τα αγγίξω. Και διότι πλέον έχω θέμα με τα υπερηρωικά των Marvel/DC και διότι έχω χρόνια τώρα θέμα με τα "παλιά" Το μόνο "παλιό" που αντέχω και γουστάρω ακόμα είναι ίσως μόνο τα Conan εκείνης της εποχής. Επίσης, άμα θέλετε να το πάτε "αναλογικά" στο "και πότε θα βγάλουν τα τεύχη των 80ς" μη ξεχάσετε ότι σιγά-σιγά αυξήθηκε ο όγκος Το 1962 μάλλον βγήκαν 134 τεύχη (τα περισσότερα μη υπερηρωικά), το 66 μάλλον 204 (τα περισσότερα υπερηρωικά), το 72 357 (η συντριπτική πλειοψηφία υπερηρωικά), το 2000 600κάτι

Ειρήσθω εν παρόδω, πριν τον Θανασάκη του Αρκά, είχαμε τον Θανασάκη του Μαστόρου στους Schooligans https://www.schooligans.gr/articles/36 https://www.schooligans.gr/articles/61

Από τον Δημήτρη Μαστώρο (εκείνη την εποχή αναγράφονταν ως Μαστόρος) που έκανε σκίτσα για το περιοδικό Schooligans από το 2005 (όταν ήταν μαθητής Α Λυκείου) και αργότερα έφτιαξε το Εξάρχεια, Πικρό Νεράτζι. Εδώ έχουμε ένα δισέλιδο από το 13ο τεύχος των Schooligans τον Δεκέμβρη 2008 με την αναφορά " ΣΚΙΤΣΟ: Δημήτρης Μαστόρος, ΣΕΝΑΡΙΟ: Schooligans, βασισμένο σε ένα κείμενο που γράψαμε για το επετειακό τεύχος της Athens Voice (23/10/08). "

βαρύ ανάγνωσμα δεν ξέρω ποια έκδοση είναι, ούτε άμα τυχόν του λείπουν οι αφίσες στο κέντρο

S01E02 βελτιωμένο σεναριακά από το πρώτο. πολύ. στο ξεκίνημα είναι κάπως, αλλά με το που παίρνει μπρος, παίρνει μπρος S01E03 και αυτό καλό επεισόδιο. μπορεί και να κάναν χαζομάρα που ξεκίνησαν με αυτό που ξεκίνησαν. τα επόμενα 2 ήταν διασκεδαστικά κοσμοιστορικοσυγκλονιστικά? όχι. αλλά σίγουρα μια ώρα ψυχαγωγίας

προφανώς και θα το δω. κάποια που πρωτοείδα εδώ, όπως η απεικόνιση του Eson, μου άρεσαν. Συνολικά όμως συνεχίζω να έχω χαμηλές προσδοκίες. και μοιάζει ως μια από τα ίδια.

S01E01 meeeeh σκιτσάκι καλύτερο απ'ότι περίμενα (γενικώς τα αμερικάνικα δεν με ενθουσιάζουν). από εκεί και πέρα, μάλλον εγώ δεν είμαι στο target group του. Δεν μοιάζει σειρά για 50αρηδες και δη 50ρηδες που δεν πολυγουστάρουν πλέον τα κόμικ των Marvel/DC. Η ιστορία αρκετά απλή, pc και mainstream. Επιπρόσθετα δεν φαντάζομαι ότι θα υπάρχει κάποιο overreaching arc. Άρα δεν θα υπάρχει κάποια εξέλιξη, κάτι. Ο,τι συμβαίνει αυτά τα 25-30 λεπτά. Πιθανολογώ πως θα έχει την τύχη των αντίστοιχων κόμικ. Ποια είναι η τύχη τους? Από μια ματιά που έριξα στις τιμές των πρώτων What if από τα 70ς, δεν μπορώ να πω ότι έχουν πάρει κάποια σοβαρή αξία. Ίσως 1-2 τεύχη, αλλά overall, who cares? μια από τις άπειρες σειρές της Marvel. anyhow. Δεν την απορρίπτω. Όχι ακόμα έστω

Εθεάθη. Δεν πέρασα άσχημα. Γέλασα σε διάφορες φάσεις. Αλλά προβληματική ρε γμτ. Δεν μου έδωσε την αίσθηση ότι αφηγούταν μια ιστορία, αλλά ότι ήταν συρραφή διαφόρων σκηνών. Επιπρόσθετα φοβερό καστ, αλλά πάρα πολλοί χαρακτήρες πέρασαν και δεν άγγιξαν. Χωρίς να είναι δικό τους φταίξιμο, αλλά μάλλον του σεναρίου. Ensemble cast ήταν και το Ocean's 11 (και 12 και 13), αλλά δεν έφευγες από αυτά πιστεύοντας ότι δεν χρησιμοποίησαν τους ηθοποιούς. αιώνες καλύτερη από την πρώτη. Δείτε την. Δεν είναι καθόλου κακή. Είναι ένα αρκετά ευχάριστο δύωρο. Ξαναβλέπεται κι όλας. (ειδικά σε κανά μαγείρεμα ή κανά σιδέρωμα) Αλλά δε νομίζω ότι θα σας αφήσει κάτι για να την μνημονεύετε. edit Margot Robbie rulez. Τελείως. Και στις 3 ταινίες που έπαιζε την Harley ήταν μεγάλη απόλαυση.

τα έλεγε οκ. όχι τόσο κακή, αλλά δεν ήταν τίποτα φοβερό και τρομερό. Έτσι και της βγάλεις το Marvelοπεριτύλιγμα, άμα ασχοληθείς αποκλειστικά και μόνο με τα όσα βλέπεις, η ταινία θα πήγαινε άκλαυτη. νταξ. είχε πάρα πολλά τέτοια που με έκαναν να γελάω. δεν είχε βέβαια μόνο τέτοια. άμα ήταν έτσι, τότε θα την έλεγα κακή. είχε πολλά που μου άρεσαν. κάποια από τα κυνηγητά, κάποιες από τις ανατροπές. αλλά... και σε μεγάλο βαθμό αισθάνθηκα ότι ήταν μια τελείως διεκπεραιωτική ταινία. Έχουμε το μηχάνημα για να βγάλουμε λεφτά, πάμε να βγάλουμε, θα ακολουθήσουμε τελείως τυπικές συνταγές που δεν θα ξενίσουν την πλειοψηφία. Είχα δει πολλή κουβέντα για το πόσο καλή είναι η Florence Pugh. Σόρρυ. Scarlett Johansson δεν είναι. Με τίποτα. 6+/10