albertus magnus

Ωραια τα νεα που θα βγει νεος Αστεριξ και ωραια τα νεα για νεο σεναριογραφο μηπως και (επαναλαμβανω μηπως και) δουμε βελτιωση στα επομενα τευχη. Ο Φαμπκαρο παντως εχει κανει αρκετες δουλειες και εχει κανει και μια νεα τριλογια Αχιλεα Ταλον. Δεν εχω διαβασει ομως καποια δουλεια του ωστε να ξερω το στυλ του. Υπομονη παντως και θα δουμε τι ψαρια θα πιασουμε. https://www.bedetheque.com/auteur-11028-BD-Fabcaro.html https://fr.wikipedia.org/wiki/Fabcaro

@ thanos έψαξα λίγο και βρήκα πληροφορίες σε ένα άλλο φόρουμ σχετικά με anime manga (που είμαι και εκεί γραμμένος αν και έχω χρόνια να γράψω). Σε θέμα παρουσίασης του κόμικ (και μάλιστα αναφέρουν εμάς σαν πηγή) που έγραψε τρία ποστ και η δημιουργος ήταν να βγουν 5 ή 7 τόμοι και μάλιστα μέσα σε τρία χρόνια (σύμφωνα με λεγόμενα της δημιουργού) αλλά όπως φαίνεται δεν πραγματοποιήθηκε. Αν αυτό έγινε γιατί δεν πούλησε ο πρώτος τόμος ή βαρέθηκε μετάνιωσε η δημιουργός δεν το ξέρω. Ίσως επηρεάστηκε και από το κλείσιμο της εκδοτικής?? Είναι κάμποσα χρόνια που δεν είναι ενεργοί αλλά δεν θυμάμαι πότε ακριβώς κλείσανε. Πάντως με το ψευδώνυμο maru ομολογώ και εγώ ότι δεν βρήκα κάποια άλλη δουλειά της αλλού (αν έχει βγάλει με άλλο ψευδώνυμο ή με το κανονικό της όνομα κάποια άλλη δουλειά δεν το γνωρίζουμε).

Το προηγουμενο μηνα η συμβια μου εκανε δωρο τον Αριστοτελη για τα γενεθλια μου. Καπου εκει απο βιβλιοπωλειο φιλων αγορασα σε πολυ καλη τιμη και τον διγενη. Τα αλλα τρια επειδη θα κατεβαινα κεντρο μια μερα για αλλες δουλειες (και επειδη ειχα ηδη παραγγειλει στη λεσχη) τα πηρα γιατι ειδικα το Παπανικολαου τον ζαχαρωσα και τον ηθελα αμεσα. Η κινα για να σας προλαβω το ξερω οτι δεν υπαρχει σε παρουσιαση οποτε μολις το ολοκληρωσω θα το παρουσιασω. Εχω διαβασει καπου τα 2/3 αλλα θελω μερικες μερες ακομα γιατι μιλαμε για κτηνος 750 σελιδων. Και αυτα τα λιγα (9 μολις) με περιμενανε στη λεσχη και οπως ειπα και στο αλλο θεμα τα πηρα συνδυαζοντας και κουβεντουλα και καφε! Αλλα πλεον εχω καμποσα αδιαβαστα και μου φαινεται οτι προς το καλοκαιρι θα ξανααγορασω.

Απο τον Οκτωβρη ειχα να παω στη λεσχη (και λογω οικογενειακων θεματων) και ειλικρινα το χαρηκα που πηγα σημερα γιατι και ψωνισα και τους πηγα καποια περιοδικα για σκαναρισμα κτλ (ο ινδιανος θα κανει facepalm μολις τα δει!!) και φυσικα ηπιαμε τσαγακι καφεδακι με χαλαρη κουβεντουλα γυρω απο κομικ κτλ Και φυσικα να το πω και δημοσιως οτι εκτος απο τους συνηθης υποπτους (προεδρος, loss, μενιγ και αλεξια) ειχα τη χαρα να γνωρισω απο κοντα τον @ albert και τον @ nikos99 . Ελπιζω να ξαναπαω πιο συντομα και φυσικα μακαρι να γνωρισω και αλλους συμφορουμιτες!

Το ξεραμε οτι θα βγουν 4 τευχη μαζι αλλα χαιρομαι που επιβεβαιωνεται και επισημως! Σιγουρα θα ειναι χορταστικο με δυο ολοκληρωμενες ιστοριες. Το κακο ειναι οτι δεν θα εχουμε αυτονομα τα πρωτα τευχη και φυσικα οσα ειναι στο μπλεκ θα ειναι και σε μικρο μεγεθος. Ελπιζω μελλοντικα οτι αν παει καλα αυτη η κινηση και αν βγαλει 2-3 τομακια ακομα με τα επομενα τευχη και πανε επισης καλα ισως γυρισει πισω και βγαλει και τα πρωτα τευχη αυτονομα.

Η "ΚΟΚΚΙΝΗ ΡΟΖΑ" είναι ένα βιογραφικό κόμικ για την ζωή της Ρόζα Λούξεμπουργκ (που ήταν μαρξίστρια φιλόσοφος, πολιτική θεωρητικός και επαναστάτρια) σε σενάριο και σχέδιο της βρετανίδας Κέητ Έβανς (Kate Evans). Πρωτοκυκλοφόρησε στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2015 απο τις εκδόσεις Verso ενώ στα ελληνικά κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη το 2022. Η Ρόζα Λούξεμπουργκ ήταν Πολωνίδα (εβραικής καταγωγής) και γεννήθηκε το 1871 στην πόλη Ζάμοστς. Αργότερα η οικογένεια της μετακόμισε στην Βαρσοβία οπού εκεί τελειώσε το γυμνάσιο. Από τα μαθητικά της χρόνια είχε οργανωθεί σε παράνομα επαναστατικά κόμματα και οργάνωνε απεργιες κτλ και είχε προβλήματα με την τσαρική αστυνομία (η Πολωνία ήταν υπό ρωσική κατοχή εκείνη την περίοδο). Το 1889 διέφυγε στην Ελβετία και γράφτηκε στο πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. Σπούδασε φιλοσοφία, ιστορία, πολιτική, μαθηματικά και οικονομικά. Το 1897 τελείωσε το διδακτορικό της στα οικονομικά κάτι σπάνιο την εποχή εκείνη για γυναίκα. Την επόμενη χρονιά μετακόμισε στην Γερμανία όπου και έμεινε εκεί μέχρι το τέλος της ζωής της το 1919. Για την εκεί δράση της είναι γνωστή ακόμα και στις μέρες μας. Είχε έντονη πολιτική δράση μέσω άρθρων, ομιλιών, οργάνωση διαδηλώσεων αλλά και μέσω διδασκαλίας (οικονομικών και μαρξισμού). Ανήκε αρχικά στο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα Γερμανίας και αργότερα σε άλλα κόμματα. Για την δράση της φυλακίστηκε αρκετές φορές. Γενικά ασυμβίβαστη άσκησε κριτική στο κόμμα της αλλά και στους μπολσεβίκους και στον Λένιν προσωπικά. Το 1919 στη διάρκεια μιας αποτυχημένης επανάστασης (όπου είχε αμφιβολίες η ίδια για το αν έπρεπε να γίνει) δολοφονήθηκε από παραστρατιωτικούς. Αυτά τα γεγονότα και άλλα πολλά καλύπτει το κόμικ αυτό. Γενικά είναι χορταστικό με 190 σελίδες περίπου σχεδίου όπου καλύπτει όλη τη ζωή της από την γέννηση της ως το θανατό της. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι οι σημειώσεις στο τέλος μεγέθους περίπου 40 σελιδών όπου αναφέρει σχεδόν για όλα τα καρέ από ποιο βιβλίο της, γράμμα της, άρθρο της είναι η συγκεκριμένη φράση. Γενικά το σενάριο και τα κείμενα για βιογραφικό κόμικ με άφησαν ικανοποιημένο και νομίζω είναι αρκετά πιστό στη ζωή της αν και με κάποιες παρεκλίσεις για λόγους δραματουργίας (το αναφέρει και αυτό στον πρόλογο εξάλλου). Το σχέδιο μέτριο αλλά έχει γίνει καλή δουλειά στα πρόσωπα ώστε να τους αναγνωρίζεις (συγκρίνοντας με αληθινές φωτογραφίες πχ). Τέλος να αναφέρω ότι έχει γίνει καλή δουλειά στην έκδοση με σκληρό εξώφυλλο και σελίδες ιλουστρασιόν μέσα. ΥΓ Το είχα διαβάσει καιρό (από των Οκτώβρη) και από τοτε έιχα σκανάρει και τα εξώφυλλα. Οπότε άργησα μερικούς μήνες αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ.

Συμφωνα με το wikipedia οταν ξεσπασε ο Β ΠΠ δεν μπορουσε πλεον να δημοσιευτει το στριπ του Φλας Γκορντον στο Βελγικο περιοδικο Bravo και ετσι ζητησαν απο τον Jacobs να γραψει ενα τελος για τον Φλας και μετα να φτιαξει κατι καινουριο δικο του προς αντικατασταση του Φλας στο περιοδικο. Οποτε προφανως κινηθηκε στα ιδια βηματα για να εχει το ιδιο κοινο και ετσι προεκυψε η Ακτινα U.

Η "Ακτινα U" ειναι το πρωτο κομικ του Jacobs που βγηκε to 1943. Δεν ειναι Μπλεικ και Μορτιμερ αλλα μαλλον συνανταμε πρωτολειες ιδεες και χαρακτηρες που μοιαζουν με τους γνωστους μας ηρωες.

Το Κομιξ ειναι οντως σπανιο γιατι ειναι οπως θα δειτε στην περιγραφη "Μπομπυ Ντικ". Ειναι το μoναδικο αντιτυπο που εκδοθηκε με την Ιστορια του Bobby Dick που ηταν καποιος μακρινος ξαδερφος των Ντακ απο μακρινο χωριο και για αυτο ειχε αλλαξει το επωνυμο του. ΔΕΝ ειναι αυτο που εχουμε οι υπολοιποι με την ιστορια Μομπυ Ντικ (Moby-Dick) δηλ την φαλαινα κτλ βασισμενη στο γνωστο βιβλιο. Για αυτο τρεξτε να αγορασετε τωρα που το εχει 599 γιατι αυριο μπορει να το δινει 600

@ nikolas12 σου βαζω και τη ραχη εδω αν θες να την βαλεις αναμεσα στα δυο εξωφυλλα για να φαινεται καλυτερα το ολοκληρωμενο σχεδιο

Αδικα ή δικαια δεν ξερω αλλα παντως προταθηκε δυο φορες. Ηταν λιγο περιεργο παντως γιατι θελανε να βραβευουν θεραπειες και οχι τεχνικες προγνωσης και καπου εκει κολλησε η επιτροπη. Επισης ειχαν βραβευσει και παλιοτερα καποιες τεχνικες που μετα αποδειχθηκαν λαθος και θελανε να αποφυγουν τυχον καζο. Εξαλλου και οι ανακαλυψεις του Παπανικολαου φανηκαν χρησιμες σε βαθος δεκαετιων που αποδειχτηκε χρησιμοτητα τους και το ποσες ζωες εσωσαν. Παντως το Νομπελ ενα βραβειο ειναι και οπως καθε βραβειο απονεμεται και δεν κερδιζεται. Εννοω δηλ οτι υπαρχει παντα μεσα μεγαλη υποκειμενικοτητα στο ποιος θα το παρει και ποιος οχι. Δεν ειναι στιβος πχ που αυτος που τερματιζει πρωτος ειναι αντικεμενικα ο νικητης. Σιγουρα το εχουν παρει μεγαλοι επιστημονες και λογοτεχνες αλλα υπαρχουν και αλλοι που δεν το εχουν παρει που ηταν εξισου μεγαλοι. Το οτι δεν πηραν το βραβειο δεν τους κανει λιγοτερο σημαντικους. Οσον αφορα την μακρινη καταγωγη του δεν ξερω και δεν μπορεσα να βρω πληροφοριες. Τα κυπριακα επωνυμα ειναι σε μεγαλο βαθμο τα πατρωνυμα των ανθρωπων ή τα μικρα των παππουδων τους αλλα και στην Ελλαδα επισης συνανταμε τετοια επωνυμα και επισης το προθεμα παπα- μπροστα προφανως υποννοει οτι καποιος παππους-προπαπους-προγονος ηταν ιερεας, ο παπαΝικολας και το κανανε επωνυμο σε καποια φαση. Το οτι το μικρο ονομα του πατερα του ηταν Νικολαος συνηγορει σε αυτη την κατευθυσνη κατα την αποψη μου. Επισης το γεγονος οτι ο πατερας του ηταν δημαρχος Κυμης καθως και βουλευτης με κανει να υποψιαζομαι οτι ειχαν ριζες στην περιοχη απο παλιοτερα εκει στα μερη. Απο εκει και περα ολα ειναι πιθανα καθως παντα ο κοσμος μετακινοταν και μετακομιζε προς αναζητηση καλυτερης τυχης. Απο κει και περα εκτος της κουβεντουλας μας να παρεις το κομικ να το στηριξεις για να γινουν και αλλες τετοιες δουλειες. Αν δεν πουλησει τιποτα λιγο χλωμο το βλεπω.

Αξιοπρεπες τευχακι αφιερωμα αυτο. Το ειχε δωσει με την εφημεριδα Βημα γυρω στα χριστουγεννα και το ειχα παρει. https://www.tovima.gr/2022/12/19/media/ektaktos-to-savvato-me-to-vima-arkas-imerologio-toixou-2023-beatles-bhmagazino/

Δρ. ΠΑΠ - Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ Γ.Ν. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ Το τελευταίο πόνημα του Πέτρου Χριστούλια (σχέδιο και σενάριο) είναι το "Δρ. ΠΑΠ" και κυκλοφόρησε τον Φλεβάρη του 2023 από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος. Νομίζω είναι εύκολα κατανοητό από τον τίτλο οτι ασχολείται με την ζωή του σπουδαίου Έλληνα γιατρού ερευνητή Γεωργίου Παπανικολάου. Θέλω να πιστεύω οτι όλες οι γυναίκες αλλά και οι περισσότεροι άνδρες γνωρίζουν ή έχουν ακούσει για το περίφημο Τεστ ΠΑΠ το οποίο σώζει ζωές καθώς μπορεί εύκολα να διαγνώσει σε πρώιμα στάδια τον καρκίνο στον τράχηλο της μήτρας. Επίσης οι λίγο μεγαλύτεροι που πρόλαβαν τις δραχμές σίγουρα θυμούνται τον κύριο που ήταν πάνω στο μεγαλύτερο τότε χαρτονόμισμα των 10.000 δραχμών. Με τη ζωή αυτού του σπουδαίου Έλληνα καταπιάνεται το κόμικ αυτο και μας δείχνει διάφορες σημαντικές στιγμές. Από τα παιδικά του χρόνια στην Κύμη Ευβοίας όπου γεννηθηκε, τις σπουδες στην ιατρική στο πανεπιστημίο Αθηνών, την μεγάλη αγάπη του για την φιλοσοφία και την μουσική, τα μεταπτυχιακά του στα Γερμανικά πανεπιστήμια και φυσικά την ζωή του στις ΗΠΑ όπου μετανάστευσε μαζί με την συζυγό του Ανδρομάχη Μαυρογένη και εκεί σαν καθηγητής και ερευνητής στο πανεπιστήμιο Κορνέλ στην Νέα Υόρκη πραγματικά έλαμψε και εν τέλει βοήθησε πολλους ασθενείς με την ανακάλυψη του. Ήταν σίγουρα ένας σημαντικός άνθρωπος που πρόσφερε στο κοινωνικό σύνολο και νομίζω οι Έλληνες οφείλουμε να ξέρουμε δυο πράγματα έστω για την ζωή του (εκτός από το δεκαχίλιαρο που ανέφερα πιο πάνω). Εμένα προσωπικά μου άρεσε πολύ. Έχω και μια αδυναμία στις βιογραφίες, ήξερα και τον Γεώργιο Παπανικολάου οπότε ένα κόμικ βασισμένο στη ζωή του ήταν σίγουρη αγορά. Ο Χριστούλιας έχει ωραίο σχέδιο, μου αρέσαν τα πρόσωπα που αναγνωρίζονται αμέσως αλλά και κάποια καρέ πανοραμικά με κτίρια κτλ Στο σενάριο επίσης έχει κάνει καλή δουλίτσα και έρευνα (φαίνεται και στην βιβλιογραφία στις πηγές του στο τέλος) οπότε νομίζω συνολικά μια ωραία δουλειά. Ένα ελληνικό κόμικ, από Έλληνα δημιουργό που αφορά ένα σπουδαίο Έλληνα που το όνομα του είναι γνωστό παγκοσμίως και μνημονεύεται ακόμα και σήμερα 60 χρόνια από τον θάνατο του. ΥΓ 1. Ευχαριστώ τον φίλο @ ramirez για μία ακόμα χρήσιμη αποδελτίωση που έκανε και έμαθα το κόμικ αυτό. Αυτό εδώ το θέμα είναι και μάλιστα πηρα και τις φωτογραφίες για την παρουσίαση. 'Οπως καταλαβαίνετε χθες έμαθα για την ύπαρξη του και επειδή σήμερα ήμουν κέντρο συμπτωματικά δεν αντιστάθηκα και το πήρα, το διάβασα μονορούφι και σας το παρουσιάζω. ΥΓ 2. Και κάτι προσωπικό. Ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου γεννήθηκε, μεγάλωσε και καταγόταν από το ίδιο χωριο με τον Παπανικολάου. Εγώ δεν έχω μεγαλώσει εκεί αλλα πήγαινα και πηγαίνω συχνά όσο μπορώ για να βλέπω το μισό σόι και φυσικά θεωρώ οτί η μισή μου καταγωγή είναι από εκεί οπότε θεωρώ τον Παπανικολάου συντοπίτη μου οπότε με μεγάλη χαρά και ενδιαφέρον έκανα αυτή την παρουσίαση.

Μετα απο εναμιση περιπου μηνας απουσια απο το φορουμ οπου δεν ειχα γραψει τις κριτικες μου ας ξεκινησω απο δω. Λοιπον αγορασα την Κιβωτο 17/1 και μαλιστα χαρηκα που την βρηκα στο ψιλικατζιδικο μου γιατι πχ το τελευταιο Ιζνογκουντ δεν του το ειχαν φερει. Οποτε το διαβασα την ιδια μερα στα γρηγορα να παρω μια ιδεα και μετα το Σαββατοκυριακο ξανα με την ησυχια μου. Σε γενικες γραμμες το βρηκα μετριο αλλα σιγουρα καλυτερο απο οτι περιμενα. Ποτε δεν εχω υψηλες προσδοκιες απο τους συνεχιστες του Μορρις οποτε δεν απογοητευτηκα. Γελασα σε καποια σημεια, ηταν ωραιο που ειχε τον Λουκυ να παιρνει μια φορα το μερος του φιλοζωου και την αλλη εναντιον του (δηλ παντα το μερος αυτου που εχει δικιο και προστατευει τον αδυναμο), νομιζω ηταν ενα ωραιο μηνυμα να αγαπαμε τα ζωα αλλα κυριως οτι οι υπερβολες δεν κανουν καθολου καλο και μπορει να οδηγησουν σε κακες καταστασεις. Επισης δεν με χαλασε που ειχαμε αλλους κακους παρανομους εκτος των Νταλτον. Συνολικα ενα μετριο τευχος και τελικα ο Λουκυ δεν εγινε χορτοφαγος οπως πολλοι φοβοντουσαν (και βεβαια και να γινοταν εμενα δεν θα με επηρεαζε στην κρεατοφαγια μου! ) Τωρα οσον αφορα αν ο Λουκυ εχει γινει φλωρος που που εκλαψε και πυροβολησε να τραυματισει τον αλλο εχω να πω οτι ο Λουκυ εξελιχθηκε απο τον ιδιο τον δημιουργο και ενω στην αρχη σκοτωνε μετα εγινε πιο straight καλος και τους πηγαινε παντα στην φυλακη. Φανταζομαι το εκανε για να ειναι πιο φιλικο στα παιδια και ισως για να μπορουν να επαναχρησιμοποιουν τους Νταλτον ξανα και ξανα (που κακα τα ψεμματα μας εχουν δωσει μερικα πολλα καλα αλμπουμ με αυτους μεσα ως βασικους κακους). Οπως επισης του εκοψε και το καπνισμα ο ιδιος ο Μορρις αρχες δεκαετιας 1980. Οποτε και ο Μορρις ηθελε να περασει καποια μηνυματα που θεωρουσε σωστα και ετσι επλασε τελικα ενα ηρωα που δεθηκαμε ολοι και φανταζομαι τον ειχαν προτυπο τα παιδια. Σωστο, καλοσυνατο, τιμιο, προστατη των αδυνατων. Δεν ξερω αν στην αγρια δυση θα μπορουσε να σταθει οντως ενας τετοιος τυπος που τα πραγματα ηταν αγρια και ηθελε τσαγανο απο τους σεριφηδες (κοινως να σκοτωνουν και κανενα με το οπλο ή να τους πηγαινουν για κρεμασμα εστω). Αλλα σε ενα κομικ κωμωδιας και περιπετειας ειναι μια χαρα!

Ειδες που το μυριστηκα! Χαιρομαι που βοηθησα και αν τελικα κανεις την εκτυπωση και επισκευη βαλε φωτογραφιες να μαθαινουμε!