nikolas12

Cosplay από το περυσινό φεστιβάλ Άνοιξε τις πόρτες του το 9ο Thessaloniki Comics Con, ένα φεστιβάλ που όπως φαίνεται και από το όνοµά του επικεντρώνεται στην τέχνη των κόµικς, και το οποίο πραγµατοποιείται στο Βελλίδειο της Θεσσαλονίκης και θα διαρκέσει µέχρι και την Κυριακή. Κάθε χρόνο στο φεστιβάλ πέρα από τους πολλούς Έλληνες καλλιτέχνες του Artist Alley, παραβρίσκονται και πλήθος ξένων δηµιουργών. ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΜΕ ΑΡΩΜΑ ΕΥΡΩΠΗΣ Από την Ευρώπη ξεχωρίζει ο Achde, ένας Γάλλος συγγραφέας και καλλιτέχνης, ο οποίος έχει πάρει την σκυτάλη από τον Morris (µετά τον θάνατό του) και σχεδιάζει πια τις νέες ιστορίες του Λούκυ Λουκ, από το 2003 και µετά. Μαζί του βρίσκεται και ο Batem. Ο Batem (Luc Collin) είναι ο επίσηµος σχεδιαστής του Marsupilami, του εµβληµατικού κίτρινου πλάσµατος µε την τεράστια ουρά, που πρωτοεµφανίστηκε στις ιστορίες του Spirou & Fantasio από τον André Franquin. Από το 1987, ο Batem έδωσε ζωή στις σόλο περιπέτειες του Marsupilami, διατηρώντας την κλασική αισθητική του Franquin, αλλά εµπλουτίζοντάς την µε το δικό του µοναδικό ύφος. Από την Γαλλία επίσης θα έρθει ο Thierry Capezzone, ο οποίος έχει σχεδιάσει για το περιοδικό Spirou το 1980, αλλά και σε πολλά ακόµα πρότζεκτ. Η πιο γνωστή του σειρά είναι το Petzi που έχει κάνει τεράστια επιτυχία στην ∆ανία, αλλά και το πιο παλιό Andersen Junior, στο οποίο διηγείται τη ιστορία του µικρού Andersen ο οποίος επισκέπτεται τις δηµιουργίες του µε την χρήση ενός µαγικού καπέλου. Από την Ιταλία θα έρθει ο γνωστός µας από το Chaniartoon, σχεδιαστής της Disney, Massimo de Vita, που τον αγαπήσαµε από τα εµβληµατικά του έργα “Ζωδιακή Πέτρα”, αλλά και το “Σπαθί των πάγων”. Μέρος της έκθεσης που στήθηκε πέρυσι στο Chaniartoon για τον σπουδαίο Ιταλό καλλιτέχνη, θα µεταφερθεί στην Θεσσαλονίκη για να εκτεθεί και εκεί, σαν µέρος του εκθεσιακού µέρους του φεστιβάλ. ΤΟ ΥΠΕΡΗΡΩΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ Σχέδιο του Batem για το φεστιβάλ Το βάρος βέβαια του φεστιβάλ είναι περισσότερο στα αµερικανικά κόµικς και στην υπερωική σκηνή. Έτσι πολλοί σχεδιαστές θα µοιράζουν έργα και υπογραφές το τριήµερο, µεταξύ των οποίων ο Kevin Anderson, δηµιουργός πολλών βιβλίων όπως το Dune, Star War, X-file, αλλά και πολλά ακόµα πολυβραβευµένα. Ο Βρετανός Jim Cheung, ο οποίος είναι από τος πιο επιδραστικούς σχεδιαστές της σύγχρονης υπερηρωικής σκηνής, ο Darick Robertson, συνδηµιουργός των “The Boys” και “Transmetropolitan” και πολλοί ακόµα. Πλάι στους σχεδιαστές θα βρίσκεται ο συγγραφέας John Jackson Miller, o οποίος έχει γράψει θρυλικά franchises, όπως Star Wars, Star Trek Batman, και πολλά ακόµα. Και µιας και αναφέραµε το Star Trek, στο φεστιβάλ θα δώσει το “παρών” µια παλιά ηθοποιός του Star Trek The Next Generation, η Marina Sirtis, η οποία ενσάρκωνε τον ρόλο της Deanna Troi, του πληρώµατος του Star Trek. Από το κοµµάτι της τηλεόρασης του κινηµατογράφου, θα βρίσκεται και ο Κώστας Αποστολίδης, ο γνωστός ηθοποιός που έχει χαρίσει την φωνή του σε πολλούς χαρακτήρες ταινιών κινουµένων σχεδίων, µε πιο ίσως γνωστή την φωνή του Πλανγκτόν στον Μποµπ Σφουγγαράκη. Η ηθοποιός του Σταρ Τρεκ Όλοι οι καλεσµένοι καλλιτέχνες θα πραγµατοποιήσουν παρουσιάσεις Q&A. Ταυτόχρονα θα πραγµατοποιηθούν και µια σειρά από επιπλέον παρουσιάσεις/εργαστήρια. Το φεστιβάλ συµπληρώνουν οι δράσεις cosplay, που θα τρέχουν όλο το τριήµερο µε πολλούς καλλιτέχνες που θα έχουν µεταµορφωθεί στους αγαπηµένους τους ήρωες. Φέτος για πρώτη φορά θα συµµετέχει στο φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης και το φεστιβάλ Chaniartoon µε την πρώτη του έκδοση, την ανθολογία τρόµου “Ανάµεσά µας”, η οποία θα βρίσκεται και αυτή µέσα στα κόµικς τους τριηµέρου. Πηγή

Μου αρέσει πολύ ο Κυριαζής ως καλλιτέχνης και θεωρώ πως δουλειές Ελλήνων κομιστών στο εξωτερικό πρέπει να μεταφέρονται στα ελληνικά, οπότε μπράβο στις εκδόσεις Μικρός Ήρως για αυτήν τους την κίνηση. Το Όσα Επιθυμήσαμε είναι ένα κόμικ που θέλει να μιλήσει για κοινωνικά ζητήματα και όπως αναφέρει και ο Κουκουλάς στο εισαγωγικό του σημείωμα, η διαφορετικότητα των χαρακτήρων και τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται δεν έχουν τον σκοπό να εξυπηρετήσουν κάποια συμφέροντα, αλλά αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας. Τα Όσα Επιθυμήσαμε είναι η ιστορία μιας παρέας παιδιών που μικρά έδωσαν μια ευχή λόγω ενός κομήτη που περνούσε από τη Γη και μετά από χρόνια που ο κομήτης ξαναπέρασε, η ευχή πραγματοποιείται. Το πόσο αθώες ή και σοβαρές είναι κάποιες από αυτές τις ευχές θα αποδειχθεί στην πορεία, αλλά κυρίως βλέπεις το πως ο κάθε χαρακτήρας έχει αλλάξει και διαμορφωθεί με τα χρόνια και πως η ευχή του τελικά θα τον επηρεάσει θετικά ή αρνητικά. Άλλοι με καλή ψυχή θα γίνουν καλύτεροι, άλλοι θα υποκύψουν στα βιωματικά τους τραύματα και θα γίνουν χειρότεροι και άλλοι θα καταλάβουν πόσο λάθος υπήρξαν και εξελίχθηκαν και θα αρχίσουν να αποδέχονται τον εαυτό τους για αυτό που είναι. Το αιχμηρό σενάριο του Κυριαζή σχολιάζει τα πάντα. Την ομοφυλοφιλία, τον φεμινισμό, το σύγχρονο Manosphere, τη φυλομετάβαση, την αναπηρία, το viral και τη διάδοση του και κυρίως την αποδοχή ή μη αυτού που είμαστε και αυτού που νιώθουμε. Δεν έχει νόημα να το αναλύσω πολύ, αφού στον καθένα θα αφήσει μια άλλη γεύση, αλλά τη βρήκα μια πολύ γλυκόπικρη και δύσκολη ιστορία, μια ιστορία που δεν έχει ούτε καλό ούτε άσχημο τέλος, τρομερά καλογραμμένη και όμορφη. Το σχέδιο του Κυριαζή από την άλλη είναι εγγύηση, τα φωτεινά του χρώματα έρχονται σε κόντρα με τις συγκρούσεις και τον εσωτερικό κόσμο κάποιων εκ των χαρακτήρων που γράφει. Αξίζει πολύ να το εξερευνήσετε και να το αφεθείτε στον κόσμο αυτού του κόμικ.

Σύνοψη από την εκδοτική: "Hinterhof" στα γερμανικά θα πει "πίσω αυλή"· ένα μέρος όπου συνήθως στοιβάζονται πράγματα που δεν θέλουμε να βλέπουμε. Μεταφορικά, θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι το μέρος όπου εμείς ως κοινωνία έχουμε κρύψει τη σεξουαλική εργασία. Ως εκ τούτου, φαίνεται ταιριαστό το γεγονός ότι το στούντιο όπου η Ντάσα Χινκ εργάζεται ως επαγγελματίας αφέντρα βρίσκεται ακριβώς σε μια τέτοια αυλή στο Βερολίνο. Πριν μετακομίσει εκεί, ζούσε μια καθημερινή ζωή, με μια σταθερή σχέση και με βλέψεις για ιδιόκτητο σπίτι και παιδιά, αλλά τα όνειρα της την οδήγησαν αλλού. Άφησε τον φίλο της, μετακόμισε στη μεγαλούπολη και έγινε dominatrix. Στο Βερολίνο, βρήκε τη ζωή που πάντα ονειρευόταν ως μουσικός, σκηνοθέτης, καλλιτέχνης αλλά και σεξεργάτρια. Στο βιβλίο που κρατάτε, η Ντάσα Χινκ μοιράζεται μαζί μας την καθημερινότητα και τις σκέψεις της, μας συστήνει τους πελάτες της και μας μιλάει για τη σεξεργασία και τις αντιδράσεις του κόσμου στη νέα της ζωή. Η έκδοση: Μία από τις εκδόσεις της Jemma που δεν έχουμε παρουσιάσει, αλλά έχει ενδιαφέρον είναι το Hinterhof. Προέρχεται από τους δημιουργούς του Strannik και αφορά τη ζωή μιας νεαρής γυναίκας, της Ντάσα η οποία αναλύει τη δουλειά της ως αφέντρα. Η αφήγηση είναι λίγο περίεργη χρονικά, αφού το πως έπιασε τη δουλειά το μαθαίνουμε στο τέλος, ωστόσο το κόμικ βασίζεται στο πως βιώνει η ίδια την εμπειρία του να κάνει συνεδρίες πάνω στα περίεργα και ιδιότυπα φετίχ διαφορετικών ανθρώπων. Η Ντάσα δείχνει ότι είναι ένα ελεύθερο πνεύμα και κατά βάθος καλλιτεχνική φύση και ότι με αυτή τη δουλειά εξασφαλίζει τη ζωή που θέλει να κάνει. Ωστόσο της αρέσει κιόλας και για αυτό αναλύει τις εμπειρίες της, τους τύπους των πελατών, το πόσο περίεργα φετίχ έχουν κάποιοι εξ αυτών, αλλά και μας "συστήνει" διαφορετικούς πελάτες της και αυτά που κάνει μαζί τους. Οι σεξουαλικές σκηνές δεν είναι πάρα πολλές, αλλά σίγουρα μιλάμε για ένα ερωτικό κόμικ για άνω των 18. Το σχέδιο είναι πολύ αφαιρετικό και χωρίς λεπτομέρεια, το οποίο όμως ανταποκρίνεται στο ύφος και οι σκηνές σεξουαλικής φύσεως είναι καλοσχεδιασμένες. Επίσης δεν υπάρχουν διάλογοι. Ουσιαστικά βλέπουμε τις εικόνες όσων έχει στο μυαλό της η πρωταγωνίστρια και δίπλα ένα μικρό ή μεγάλο κουτάκι με κείμενο. Η έκδοση είναι στο κλασικό μέγεθος που έχει η Jemma στις περισσότερες εκδόσεις της, με το χαρτί και την ποιότητα εκτύπωσης δεν υπάρχει κανένα θέμα. Αν σας αρέσει το ερωτικό και η ανάλυση τέτοιων σεξουαλικών πρακτικών, ρίξτε του μια ματιά. Καλό διάβασμα σε όλους

Συνεχίζει να βγάζει καλές ιστορίες του Ντρεντ ο Μικρός Ήρως και κάπου εκεί βρίσκομαι και εγώ να διαβάζω με αμείωτο ενθουσιασμό. Άλλωστε αυτές οι πιο καινούριες ιστορίες με έχουν κερδίσει. Εν προκειμένω η ιστορία αφορά την Δικαστή Οικονομικών Μέιτλαντ και τη μελέτη της ότι αν τα λεφτά που δίνονται για την πάταξη της βίας στη Μέγκα-Σίτι Ένα επενδυθούν σε κοινωνικές δομές, η εγκληματικότητα θα μειωθεί. Ο Ντρεντ στηρίζει το σχέδιο και η Μέιτλαντ αναλαμβάνει έναν πολύ δύσκολο τομέα, τον 304 για έναν χρόνο και στους έντεκα μήνες υπάρχει μια μικρή βελτίωση. Τα γεγονότα που εκτυλίσσονται από εκεί και πέρα αφορούν τους εχθρούς της Μέιτλαντ που θεωρούν λανθασμένη κίνηση αυτόν τον πειραματισμό και κάνουν το παν για να σαμποτάρουν τα αποτελέσματά της. Ο Ντρεντ φυσικά και εμπλέκεται στην ιστορία και μέσα από αυτήν την περιπέτεια θα ανακαλύψει καλοστημένες δολοπλοκίες και προδοσίες στο αποπνικτικό και απαισιόδοξο αστικό τοπίο μιας πόλης που δεν αλλάζει. Είναι μια καλή και κυρίως φιλοσοφημένη ιστορία πάνω στα ιδανικά του κόσμου που ζει ο Ντρεντ, την αστυνόμευση, την προστασία, τα συμφέροντα διαφορετικών ισχυρών ανθρώπων σε μια πόλη, τα οποία οι συγγραφείς αποδίδουν τέλεια στο σενάριό τους. Το σχέδιο του Henry Flint ίσως δεν είναι αριστουργηματικό από τεχνικής φύσεως, όμως είναι ακριβώς αυτό που ταιριάζει στην μαυρίλα και τον πεσιμισμό της πόλης, αλλά και της ιστορίας και του γενικότερου μηνύματος που θέλει να περάσει. Συνολικά είναι από τις καλές ιστορίες του Δικαστή Ντρεντ και θεωρώ πως αξίζει να την έχετε στη συλλογή σας.

To Pogo ήταν ένα καθημερινό στριπ που δημιούργησε ο Walt Kelly που είχε δουλέψει και για τη Disney με σουρεαλιστικό χιούμορ και αστείο περιεχόμενο.

Γνωστό για το καταπληκτικό του σχέδιο, το Little Nemo In Slumberland του Winsor McCay αφηγείται τα όνειρα του Nemo και τις περιπέτειες που περνάει ώσπου να ξυπνήσει.

Μια πρώτη φωτογραφιούλα από το Empire. Έρχεται σύντομα αυτή η σειρά!

Είμαι στα μέσα του τρίτου επεισοδίου της δεύτερης. Αρκετό μπλα μπλα μέχρι τώρα, πολλές ιστορίες και δυστυχώς ο Andor έχει έως τώρα την πιο αδιάφορη. Πάντως πάλι διαβάζω ότι φτιάχνει πιο μετά, ειδικά στη χθεσινή τριάδα επεισοδίων.

To ίδιο θα έλεγα, μερικά είναι πολύ μέτρια. Προφανώς είναι συμφωνημένες επιλογές ή επιλογές τύπου από την Χ εκδοτική θα βάλουμε αυτά.

Συνεχίζουμε το ποστ μας με όσα είδα την περίοδο Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου και τα οποία επιτέλους σας μεταφέρω. Memories of Murder (2003): Κλέβω λίγο σε αυτό που είπα πιο πάνω γιατί είναι η ταινία με την οποία έκλεισα το 2024, αλλά δεν πειράζει. Μια νοτιοκορεάτικη ταινία του Bong-Joon Ho που σκηνοθέτησε και τα παράσιτα και για πολλούς σύμβολο του κινηματογράφου της χώρας αυτής. Βασίζεται στην πραγματική ιστορία ενός δολοφόνου νεαρών γυναικών (που την περίοδο που γυρίστηκε δεν είχε πιαστεί ακόμα αν και είχαν περάσει χρόνια) και εξιστορεί το πως βρήκαν τα πτώματα οι τοπικοί αστυνομικοί που προσπάθησαν να λύσουν την υπόθεση χωρίς τα μέσα της σύγχρονης εποχής. Καταπληκτική ταινία, εξαιρετικό σενάριο, φοβερός ρυθμός, τρομερή σκηνοθεσία, πραγματικά την λάτρεψα. Panic Room (2002): Με έχει πιάσει μια τάση τελευταία να κάνω rewatch αγαπημένους σκηνοθέτες και το Δωμάτιο Πανικού του Fincher είχαν περάσει χρόνια που το είχα δει. Η ιστορία μιας μάνας και της κόρης της που κλείνονται στο δωμάτιο πανικού του νέου τους σπιτιού όταν κλέφτες εισβάλλουν σε αυτό. Μια ταινία με ωραία εξέλιξη χαρακτήρων και πολλή δράση που ξεχωρίζει χωρίς να συγκαταλέγεται στις καλύτερες του σκηνοθέτη. Jerry Springer: Fights, Camera, Action (2025): Ντοκιμαντεράκι του Netflix με δύο επεισόδια σχετικά με το πιο διάσημο trash show στον κόσμο και τον άνθρωπο πίσω από αυτό. Μου αρέσει να ακούω τέτοιες backstage ιστορίες και ψάχνω τέτοιου είδους ντοκιμαντέρ οπότε και περισσότερα επεισόδια δε θα με χαλάγανε. Απολαυστικό. Blue Velvet (1986): Ο θάνατος του David Lynch με οδήγησε σε ένα rewatch ταινιών του ξεκινώντας από μια βραδιά στο Village όπου ξαναέπαιζαν το Blue Velvet. Τι να πούμε τώρα για την ταινιάρα αυτή; Ένα neo-noir θρίλερ που αποκαλύπτει όλες τις αρετές του Lynch σε μια από τις πιο όμορφες και δύσκολες ταινίες του γεμάτη σκηνές με ένταση, αγωνία και πάθος. Δε θα πω πολλά, απλά δείτε την αν δεν το έχετε κάνει ήδη. CODA (2021): Αυτήν την είδα με αφορμή ένα αφιέρωμα στο anthem.gr όπου έκανα ranking όλες τις ταινίες που πήραν Όσκαρ την τελευταία δεκαετία και αυτή με κάποιον τρόπο μου είχε ξεφύγει. Μια πολύ ωραία και συγκινητική παραγωγή, η ιστορία μιας οικογένειας κωφάλαλων ψαράδων όπου μόνο η μικρή κόρη διαθέτει ακοή και ομιλία και η οποία πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στο πάθος της για τη μουσική και τη ζωή της και την επαγγελματική της ζωή με τους γονείς της. Δυνατή ιστορία με όμορφες σκηνές και ωραία μηνύματα. Mulholland Drive (2001): Στο rewatch του Lynch εννοείται μπήκε και το αριστούργημά του. Έχει συζητηθεί και αναλυθεί όσο καμία άλλη του ταινία, μια από τις πιο σουρεαλιστικές ταινίες που θα δει κανείς, ένα έπος που ο καθένας θα δώσει τη δική του ερμηνεία. Την αγαπώ πολύ αυτήν την ταινία και τη θεωρώ ακόμα και σήμερα τρομερά πρωτοπόρα και ρηξικέλευθη. Inland Empire (2006): Η τελευταία ταινία του Lynch, την είδα στις Νύχτες Πρεμιέρας όταν προβάλλανε ξανά όλες τις ταινίες του (δυστυχώς ήταν για δέκα μέρες και τις περισσότερες έλειπα σε ταξίδι). Για μένα είναι μάλλον η χειρότερη του, είναι περισσότερο ένα art piece, ένα πειραματικό project με σκηνές και κάδρα που ο Lynch προσπάθησε να συνταιριάξει και να κάνει ταινία. Σίγουρα δύσκολη στην ερμηνεία της και πολύ μεγάλη σε διάρκεια, σε αφήνει να την λύσεις μόνη σου και να σκεφτείς τι πραγματικά συμβαίνει σε αυτό το τρίωρο. Σίγουρα πάντως αν και δεν την απήλαυσα, ήταν εμπειρία στο σινεμά.

Με αφορμή την κυκλοφορία της δεύτερης σεζόν, τελείωσα σήμερα την πρώτη, την οποία είδα για πρώτη φορά. Δε θα γράψω υπερβολές τύπου το Star Wars επιστρέφει κτλ, νομίζω όμως ότι το Andor σε μεγάλο βαθμό δείχνει τον δρόμο. Δεν είναι εκεί ούτε για να πει μια ιστορία, ούτε για να ενώσει διαφορετικές ιστορίες, είναι εκεί για να κάνει και τα δύο. Τα επεισόδια σπάνε τρόπον τινά σε δύο εξάδες με την πρώτη να αφορά τις πρώτες επαφές του Andor με τους επαναστάτες και τη ληστεία που συμμετέχει και την δεύτερη να έχει τον Andor στη φυλακή όσο η Αυτοκρατορία τον ψάχνει παρεμβαίνοντας στον πλανήτη του. Είναι μια σειρά με διαλόγους και σεναριακά set ups και pay offs, τα οποία νομίζω πως τα κάνει αρκετά καλά. Τα επεισόδια που έχουν δράση και αγωνία είναι μακράν τα καλύτερα της σειράς και έτσι το έκτο, το δέκατο και το δωδέκατο μπαίνουν στο πάνθεον. Ανυπομονώ να ξεκινήσω τη δεύτερη σεζόν να δω προς τα που θα πάει η ιστορία.

Τα κόμικς για ενήλικες ή γκράφικ νόβελς γνωρίζουν κάθε χρόνο και μεγαλύτερη άνθηση. Κι όχι μονάχα μεταφράζονται ορισμένα πολύ καλά έργα του είδους, αλλά πληθαίνουν και οι Έλληνες δημιουργοί που προτείνουν εξαιρετικές δουλειές. Ιδού τα είκοσι καλύτερα της χρονιάς που κυκλοφόρησαν από δώδεκα διαφορετικούς εκδοτικούς οίκους, πέντε ελληνικά και δεκαπέντε μεταφρασμένα. Στην κεντρική εικόνα, λεπτομέρεια από το εξώφυλλο της «Διάκρισης» του Τιφέν Ριβιέρ (εκδ. Αντίποδες), που βασίζεται σε έργο του κορυφαίου Γάλλου κοινωνιολόγου Πιέρ Μπουρντιέ. Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος 1936, Θανάσης Πέτρου, εκδ. Ίκαρος Ο Θανάσης Πέτρου μάς έχει προσφέρει ως τώρα εξαιρετικά graphic novels. Έχει την ικανότητα να αποτυπώνει με πιστότητα σημαντικές στιγμές του ιστορικού γίγνεσθαι της χώρας, άλλοτε ως συνδημιουργός (με την έννοια ότι άλλος έχει γράψει το κείμενο) κι άλλοτε ως σκιτσογράφος και σεναριογράφος της έκδοσης. Αυτό συμβαίνει στο νέο graphic novel του 1936 – Ετοιμόρροπη Δημοκρατία (εκδ. Ίκαρος), όπου μάς μεταφέρει σε χρόνια δύσκολα για την Ελλάδα, λίγα μόλις χρόνια πριν από την έλευση του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Ήρωας της ιστορίας είναι ο Γιώργης Αμπατζής. Ένας απλός άνθρωπος που σπρώχθηκε αρκετά από τις μυλόπετρες της Ιστορίας. Πολέμησε έξι χρόνια (από τη Γερμανία έως τον Σαγγάριο) για να βρεθεί πρόσφυγας στον Πειραιά και στη συνέχεια στη φυλακή για ένα έγκλημα τιμής. Αυτή η εμπειρία θα επηρεάσει καθοριστικά τη ζωή του. Πορτρέτα, Νίκος Τσουκνίδας, μτφρ. Στέλα Ζουμπουλάκη, εκδ. Αλεξάνδρεια/Μεταίχμιο Ο Νίκος Τσουκνίδας έχει ζήσει και δουλέψει ως εικονογράφος και μηχανικός υπολογιστών στην Ελλάδα, στην Ιαπωνία και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τα Πορτρέτα είναι το πρώτο του graphic novel και κυκλοφόρησε στα γαλλικά από τις εκδόσεις Dargaud και στα αγγλικά από την Europe Comics. Μάς μεταφέρει στο 1838, όπου ο Λουί Νταγκέρ φτάνει σε ένα ελληνικό νησί, αντιμέτωπος με ένα μεγάλο δίλημμα. Ήρθε η ώρα να μοιραστεί την εφεύρεσή του, τη φωτογραφία ή να την κρατήσει για τον εαυτό του; Όταν ένας νεαρός Έλληνας εφευρέτης βρίσκει τρόπο να τη βελτιώσει, καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να την κρατήσει ένα καλά κρυμμένο μυστικό, αλλά πρέπει να τη μοιραστεί με τον κόσμο και να τη χαίρονται όλοι. Χάρη στον νεαρό, η τέχνη της φωτογραφίας θα ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και θα επιτρέψει στον καθένα να απαθανατίζει στιγμές της καθημερινής του ζωής. Πέρα από τις ιστορίες για την αρχή της φωτογραφίας, τα Πορτρέτα αποκαλύπτουν με μεγάλη ευαισθησία πόσο πονάει να φεύγεις από τον τόπο σου. Του νεκρού αδερφού, Εύα Πουλοπούλου, Jemma Press Μας έρχεται από τα βάθη του χρόνου. Είναι ένα από τα παλαιότερα αφηγηματικά τραγούδια που βγήκε από την καρδιά των Βαλκανίων και ουδείς μπορεί να είναι σίγουρος για την ακριβή προέλευσή του. Ο λόγος για το δημοτικό τραγούδι «Του νεκρού αδελφού». Το βιβλίο της Εύας Πουλοπούλου μάς παρουσιάζει τον πλούτο της λαϊκής παράδοσης και την ιδιομορφία της γλώσσας του δημοτικού τραγουδιού, με τη σύγχρονη, άμεση και οικεία εικαστική γλώσσα των κόμικς. Πρόκειται για ένα στοιχειωμένο παραμύθι που κουβαλάει μαγικά στοιχεία, θρήνο, κατάρα, αλλά και την ιερότητα του όρκου. Mixtape, Κωνσταντίνος Τσάβαλος, σχέδιο Αντώνης Βαβαγιάννης, εκδ. Μεταίχμιο Από τον Νικ Κέιβ έως τον Ντέιβιντ Μπάοουι και από τους Last Drive στους Smiths. O Κωνσταντίνος Τσάκαλος δημιουργεί 24 ιστορίες με πρωταγωνιστές ροκ τραγουδιστές ή συγκροτήματα που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία. Μόνο που τα εμπλέκει με πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα δημιουργώντας έτσι μια άμεση σύνδεση της μουσικής με το γενικότερο γίγνεσθαι. Πολλές από τις ιστορίες είναι απρόβλεπτες έως και οριακά απίθανες σε σημείο να φαντάζεσαι πως είναι προϊόν μυθοπλασίας. Κι όμως, συνέβησαν. Τα κάτω Τουμπιώτικα, Βίκτωρ Μοσχόπουλος, εκδ. Oblik Η Κάτω Τούμπα είναι κάτι παραπάνω από μια λαϊκή συνοικία της Θεσσαλονίκης. Είναι ένας μικρός κόσμος μέσα στον μεγαλύτερο της πόλης, ολότελα ξεχωριστός. Κουβαλάει πολλές αντιθετικές εικόνες: είναι μια συνοικία συντηρητική, ομοφοβική, ξενοφοβική, πατριαρχική, σεξιστική, υπερβολική, θυμωμένη και υπερφίαλη. Αλλά ταυτόχρονα μπορεί να γίνει και στοργική και μέσα της θα εντοπίσεις τις ζυμώσεις που δημιουργούν την αυριανή γειτονιά. Ο Μοσχόπουλος έχει ζήσει από τα μέσα αυτή τη συνοικία. Υπήρξε μέλος της και όπως σημειώνει και ο ίδιος, για τις ανάγκες του graphic novel του, χρειάστηκε να σκάψει τη μνήμη του και να ξαναδεί τις προσωπικές του εικόνες υπό άλλο πρίσμα. Persepolis, Mαρζάν Σατραπί, μτφρ. Νίκος Χατζόπουλος, εκδ. Οξύ Στη σειρά βιβλίων με τον τίτλο Persepolis η Σατραπί αφηγείται την ιστορία μιας πανέξυπνης πιτσιρίκας που μεγαλώνει στο Ιράν της δεκαετίας του 1970, όταν η Ισλαμική Επανάσταση και ο πόλεμος με το Ιράκ εισβάλλουν στη ζωή της οικογένειάς της και αναστατώνουν τον κόσμο της. Η ιστορία συνεχίζεται στη Βιέννη, όπου θα την στείλουν οι γονείς της, με την ευχή να ζήσει ελεύθερα. Με ειλικρίνεια και καταλυτικό χιούμορ, η Σατραπί διηγείται την ιστορία μιας ασυνήθιστης ενηλικίωσης. Θεωρείται ένα από τα κορυφαία graphic novels όλων των εποχών και έπειτα από αρκετό καιρό που ήταν εξαντλημένο κυκλοφόρησε πρόσφατα σε νέα έκδοση. Η διάκριση, Τιφέν Ριβιέρ, μτφρ. Ομάδα μεταφραστών, εκδ. Αντίποδες Το κορυφαίο έργο του Γάλλου φιλόσοφου και κοινωνιολόγου Πιέρ Μπουρντιέ γίνεται ο κινητήριος μοχλός στο ευφάνταστο graphic novel της Τιφέν Ριβιέρ. Ένας καθηγητής κοινωνιολογίας προσπαθεί να εξηγήσει στους μαθητές του λυκείου του τις βασικές έννοιες της Διάκρισης του Πιερ Μπουρντιέ, οδηγώντας τους να διερωτηθούν για τη δική τους κοινωνική θέση, και για τις οικονομικές και πολιτισμικές συνέπειές της. Τα παιδιά αρχίζουν να παρατηρούν τις βασικές παραδοχές του οικογενειακού τους περιβάλλοντος, και να ανακαλύπτουν σταδιακά όλα εκείνα που καθορίζουν εξωτερικά τον τρόπο που ντύνονται, που μιλάνε, που τρώνε, τη μουσική που ακούνε, αμφισβητώντας τις αισθητικές και πολιτισμικές τους προτιμήσεις. Η Ριβιέρ, πέραν όλων των άλλων, εστιάζει στις αισθητικές όψεις και τους πολιτισμικούς μηχανισμούς αναπαραγωγής της κοινωνικής ανισότητας. Φαρενάιτ 451, Ρέι Μπράντμπερι και Τιμ Χάμιλτον, μτφρ. Αλέξης Καλοφωλιάς, εκδ. Μεταίχμιο Στη χορεία των δυστοπικών μυθιστορημάτων, το Φαρενάιτ 451 του Ρέι Μπράντμπερι κατέχει εξέχουσα θέση. Δεν θα μπορούσε να συμβαίνει διαφορετικά. Έχουν περάσει εβδομήντα χρόνια από τότε που γράφτηκε το μυθιστόρημα, κι όμως παραμένει πάντα επίκαιρο και άκρως σημαντικό. Τώρα, το έχουμε και σε μορφή graphic novel. Μέσα από τις σελίδες του βλέπουμε οπτικοποιημένο τον κόσμο του Γκάι Μόνταγκ, ενός πυροσβέστη που είναι ταγμένος στο απεχθές καθήκον να καίει βιβλία φιλοσοφίας, λογοτεχνίας και θεολογίας. Ένας κόσμος χωρίς τέλος, Ζαν-Μαρκ Ζονκοβισί και Κλεμένς Μπλεν, μτφρ. Φωτεινή Βλαχοπούλου, εκδ. Κριτική Το συγκεκριμένο graphic novel έγινε αυτομάτως μπεστ σέλερ της Γαλλία και στη συνέχεια εκδοτικό φαινόμενο, καθώς έφτασε ήδη να έχει πουλήσει πάνω από 800.000 αντίτυπα. Η γαλλική εφημερίδα Le Monde έγραψε χαρακτηριστικά ότι είναι ένα «βιβλίο χωρίς διοξείδιο του άνθρακα που αφήνει μόνο θετικό αποτύπωμα στον κόσμο». Η θεματική του βιβλίου μάς αφορά άμεσα, καθώς έχει να κάνει με την άμεση εξάρτηση του σύγχρονου ανθρώπου από τα ορυκτά καύσιμα και πόσο αυτή η σχέση προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις (επί τα χείρω) στο κλίμα. Οι δύο ήρωες του βιβλίου (άλλοτε υποδυόμενοι τους εαυτούς τους κι άλλοτε φανταστικούς ήρωες) καταρρίπτουν βασικούς μύθους που έχουμε για τα ζητήματα της κλιματικής κρίσης, δεν διστάζουν να μιλήσουν ανοιχτά για το ρόλο των επιχειρήσεων και προτείνουν λύσεις που θα μπορούσαν να αναστρέψουν την εις βάρος μας εικόνα και να αλλάξουν δραστικά τη μοίρα του πλανήτη. Το χέρι του Θεού, Πάολο Μπαρόν και Ερνέστο Καρμπονέτι, μτφρ. Θάνος Σαρρής, εκδ. Οξύ Ένας ποδοσφαιριστής και μια προσωπικότητα larger than life. Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, με το άδοξο τέλος του, και τα σπουδαία κατορθώματά του στα γήπεδα, έζησε δύο ζωές σε μια. Στο graphic novel των Πάολο Μπαρόν και Ερνέστο αναπλάθεται όλη η ζωή του Αργεντινού σούπερ σταρ της μπάλας. Από τα φτωχικά παιδικά του χρόνια έως την απόλυτη καταξίωση και στη συνέχεια στον ξεπεσμό και το άδοξο τέλος του. Ο τίτλος, φυσικά, παραπέμπει στη γνωστή φάση στο Μουντιάλ του Μεξικού όπου ο Ντιέγκο σημείωσε ένα αμφισβητούμενο γκολ με τα χρώματα της Αργεντινής κόντρα στην Αγγλία. Αυτό που εντυπωσιάζει στο συγκεκριμένο βιβλίο είναι η αισθητική αποτύπωση των χρωμάτων που επιλέγει ο σκιτσογράφος Ερνέστο Καρμπονέτι ώστε να αποτυπώσει τον άγριο βίο (ποδοσφαιρικό και μη) του Ντιεγκίτο. Hairless / Γυμνή ομορφιά, Τερέζα Ντράχονοβσκα και Στεπάνκα Γίσλοβα, μτφρ. Λούσυ Κουλίγκοβα, εκδ. Οξύ Το Hairless είναι η πραγματική ιστορία της Τερέζα Ντράχονοβσκα που άρχισε να χάνει τα μαλλιά της. Όταν η αλωπεκία της χτύπησε την πόρτα, το αποτέλεσμα ήταν συντριπτικό. Το να χάνει μια γυναίκα τα μαλλιά της έτσι ξαφνικά είναι σαν να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια της. Το ίδιο συνέβη στην αρχή και στην Τερέζα. Προσπάθησε να καλύψει το «κενό» φορώντας περούκες έως τη στιγμή που κατάλαβε πως πρέπει κανείς να αποδέχεται αυτό που είναι κι αυτό που το ίδιο το σώμα μάς λέει καθημερινά. Τώρα πια δεν φοράει περούκες. Δεν τις χρειάζεται. Είναι αυτή που είναι. Ο άρχοντας των μυγών, Γουίλιαμ Γκόλντινγκ, Διασκευή- Εικονογράφηση Aimee de Jongh, μτφρ. Έφη Τσιρώνη, εκδ. Διόπτρα Το μυθιστόρημα του Γούλιαμ Γκόλντινγκ για μια ομάδα παιδιών που έπειτα από ένα αεροπορικό ατύχημα καταλήγουν σε ένα ερημικό νησί, έχει γίνει ταινία, σειρά και τώρα graphic novel. Πρόκειται για μια ιστορία που κουβαλάει το αρχετυπικό κακό που κρύβει μέσα του κάθε άνθρωπος και υπό συνθήκες είναι ικανός να το εμφανίσει. Η διασκευή του μυθιστορήματος σε graphic novel, σε εικονογράφηση της Aimee de Jongh, οπτικοποιεί για πρώτη φορά τις περιπέτειες των αγοριών και το αποτέλεσμα είναι κάτι περισσότερο από πανέμορφο. Η αποτύπωση της σκληρής πραγματικότητας που βιώνουν τα παιδιά οπτικοποιείται με πολλά σκούρα χρώματα, όπως θα ήθελε, ενδεχομένως, και ο Γκόλντινγκ. Τρίνιτι, Τζόναθαν Φέτελ-Βορμ, Μάικλ Γκάλαχερ, μτφρ. Χριστόδουλος Λίθαρης, εκδ. Παπαδόπουλος Η ιστορία της βόμβας που έπληξε τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι ήρθε ξανά στην επικαιρότητα χάρη στην ταινία Οπενχάιμερ. Το Τρίνιτι είναι το πρώτο graphic novel του Jonathan Fetter-Vorm, που διηγείται τη συγκλονιστική ιστορία του Σχεδίου Μανχάταν, του τεράστιου απόρρητου προγράμματος που είχε σκοπό να τιθασεύσει την ατομική ενέργεια, ώστε να λάβει μορφή όπλου. Στις σελίδες του graphic novel αποτυπώνονται με εκπληκτική γλαφυρότητα το μέγεθος του έργου αυτού, το ανθρώπινο δράμα, η δύναμης της επιστήμης, οι ίντριγκες, ο τεράστιος τεχνικός θρίαμβος, καθώς και η κληρονομιά του πόνου και της καταστροφής, αλλά και της απειλής εξάλειψης του ανθρώπινου πολιτισμού, που άλλαξε τον κόσμο μας για πάντα. Η εγκυκλοπαίδεια της πρώιμης γης, Ιζαμπέλ Γκρίνμπεργκ, μτφρ. Φωτεινή Χαντζιαρά, εκδ. Αλεξάνδρεια Όχι, δεν είναι μια εγκυκλοπαίδεια από αυτές που αναγκαζόμασταν να διαβάζουμε μικροί. Είναι ένα επικό έργο μυθοπλασίας που εξιστορεί τις πολλές περιπέτειες ενός μοναχικού παραμυθά, στον δρόμο της Διαφώτισης και της Αληθινής Αγάπης. Συναντάμε ιστορίες (άλλοτε μικρές κι άλλοτε μεγάλες) με θεούς, τέρατα, τρελούς βασιλιάδες, σοφές γριές καρακάξες, μάγους, σαμάνους, γιατρούς, αδέρφια, συγκρούσεις, μυστήριο, κακή επιστήμη, ακόμα χειρότερη γεωγραφία και για μια αληθινή αγάπη. Η Isabel Greenberg καταγράφει τις εξερευνήσεις ενός νέου που κωπηλατώντας πηγαίνει από την πατρίδα του, τον Βόρειο Πόλο, στον Νότιο, μέχρι να βρει την αγάπη να τον περιμένει. Φραντς Κάφκα: Άνθρωπος χωρίς εποχή, Ράντεκ Μάλι, μτφρ. Ρενάτα Φουσίκοβα, εκδ. Οξύ Ποιος ήταν; Ποια ήταν η οικογένειά του; Πώς ήταν η ζωή του στην Πράγα; Πώς εμπνεύστηκε αυτό που ονομάζουμε καφκικό κόσμο; Μια μοναδική εικονογραφημένη έκδοση που μας σαγηνεύει και μας ταξιδεύει στην ιστορική και σκοτεινή Πράγα του Φραντς Κάφκα. Τα κείμενα του βιβλίου είναι του ποιητή, μεταφραστή και ειδικού στη γερμανική λογοτεχνία, Radek Maly, δύο φορές νικητή του βραβείου Magnesia Litera. Την εικονογράφηση υπογράφει η Renata Fucikova, κορυφαία Τσέχα εικονογράφος που έχει τιμηθεί με πολλά τσεχικά καθώς και διεθνή βραβεία. Sapiens, Οι άρχοντες της ιστορίας, Νόε-Γιουβάλ Χαράρι, μτφρ. Μιχάλης Λαλιώτης, εκδ. Αλεξάνδρεια Ο Χαράρι έχει καταφέρει να γίνει ένας από τους σημαντικότερους διανοητές των καιρών μας. Τόσο που, πλέον, συνδιαλέγεται ακόμη και με αρχηγούς κρατών. Τα βιβλία του γίνονται ανάρπαστα, αλλά και το συγκεκριμένο graphic novel δεν πάει πίσω. Η προβληματική του εστιάζει στο να μας δείξει από ποια ιστορικά φαινόμενα προέκυψε ο ενοποιημένος κόσμος μέσα στον οποίο ανήκουμε. Μέσα από ένα ριάλιτι σόου μπουρλέσκ, γεμάτο αναφορές στην ποπ κουλτούρα, ο Harari, ο Vandermeulen και ο Casanave ξετυλίγουν το κουβάρι του ανταγωνισμού μεταξύ αυτοκρατοριών, χρήματος και θρησκείας. Ένα κόμικ για να ξανασκεφτούμε όλα όσα νομίζουμε πως ξέρουμε για την ιστορία της ανθρωπότητας. Μάικλ Τζόρνταν, Ο ιπτάμενος ταύρος, Γουίλφρεντ Σαντιάγκο, μτφρ. Κωνσταντίνος Μελάγιες, εκδ. Οξύ Ο Τζόρνταν παραμένει ακόμη και στις μέρες μας ένα μπασκετικό σύμβολο. Χάρη στη δική του δυναμική, σπάνια για αθλητή, οι Μπουλς έγιναν κυρίαρχη ομάδα στο ΝΒΑ. Όμως αυτό το graphic novel δεν περιορίζεται στα αθλητικά δρώμενα του Τζόρνταν, αλλά εισχωρεί και στην προσωπική του ζωή. Παράλληλα με τα αθλητικά κατορθώματα και τις επιτυχίες του, αποτυπώνονται με τα πιο έντονα χρώματα οι οικογενειακές περιπέτειες, οι φήμες που τον στοίχειωσαν, η απώλεια του πατέρα του, ο ταραχώδης γάμος του, οι εθισμοί και η παράλληλη σχέση του. Μια μοναδική εικονογραφημένη απόδοση της ζωής του μεγαλύτερου εν ζωή μπασκετμπολίστα κι ένα χρονογράφημα μιας ολόκληρης εποχής που χαράχτηκε ανεξίτηλα από το ταλέντο και την προσωπικότητα του ανεπανάληπτου ΜJ. Φρέντι Μέρκιουρι: Σκιές στο φως, Τρες Ντιν, Καμίλα Ζανγκ, Τζέισον Ουλμέγιερ, Κόρτνεϊ Μέναρντ, μτφρ. Σάββας Αργυρού, εκδ. Οξύ Υπήρξε ένας από τους πλέον φλογισμένους περφόρερ της ροκ μουσικής. Ο τραγουδιστής των Queen Φρέντι Μέρκιουρι έζησε μια κινηματογραφική ζωή και το τέλος του ήταν πρόωρο και πικρό. Σε αυτή την έκδοση, μια ολόκληρη ομάδα από έμπειρους επαγγελματίες καλλιτέχνες, τόσο στα κείμενα όσο και στην σχεδίαση, έχει εργαστεί πίσω από τις μηχανές για την πραγμάτωση ενός graphic novel που έχει γνωρίσει παγκόσμια διάδοση. Η ζωή του Μέρκιουρι από την παιδική του ηλικία έως την καταξίωση και στη συνέχεια την κάθοδο προς το σκοτεινό κόσμο του AIDS και τελικά τον θάνατο, όλα γίνονται αντικείμενο αυτού του προσεγμένου graphic novel. Η ιστορία του γάτου που έμαθε σε έναν γλάρο να πετάει, Λουίς Σεπούλβεδα, μτφρ. Αχιλλέας Κυριακίδης, εκδ. Opera Μια γλαροπούλα πέφτει θύμα της θαλάσσιας ρύπανσης. Πριν ξεψυχήσει, εμπιστεύεται το αβγό της στον καλό γάτο Ζορμπά και του ζητά το λόγο του ότι θα κλωσήσει το αβγό, δεν θα φάει το γλαρόπουλο, και θα του μάθει να πετά. Ο Ζορμπάς τον δίνει. Μα είναι ποτέ δυνατόν ένας γάτος να μάθει σ' ένα γλάρο να πετάει; Το πιο τρυφερό κι ευαίσθητο βιβλίο του Σεπούλβεδα, για μικρούς και μεγάλους, που έχει πραγματικά αγαπηθεί, τώρα το βλέπουμε και σε graphic novel σε εικονογράφηση του Cever. Έγκλημα στο Όριαν Εξπρές, Αγκάθα Κρίστι, μτφρ. Κέλλυ Δημοπούλου, εκδ. Ψυχογιός Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, το φημισμένο Οριάν Εξπρές ακινητοποιείται από μια χιονοθύελλα στη μέση του πουθενά. Το πρωί, ο εκατομμυριούχος Σάμιουελ Έντουαρντ Ράτσετ βρίσκεται μαχαιρωμένος στο κρεβάτι του. Η πόρτα του κουπέ του είναι κλειδωμένη από μέσα.Ο δολοφόνος του είναι ένας από τους συνταξιδιώτες του. Ο Ηρακλής Πουαρό, παγιδευμένος κι αυτός στο τραίνο, επιχειρεί να λύσει το μυστήριο. Ανάμεσα στους επιβάτες υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είχαν λόγους να μισούν τον Ράτσετ. Ποιος απ' όλους είναι ο δολοφόνος; Άραγε σχεδιάζει να χτυπήσει ξανά; Ένα από τα πιο δημοφιλή έργα της Άγκαθα Κρίστι, που διαβάστηκε από εκατομμύρια αναγνώστες και μεταφέρθηκε επανειλημμένα στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση, τώρα το διαβάζουμε και ως graphic novel σε εικονογράφηση και διασκευή του Bob Al-Greene. ＊Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Πηγή

Tom King και Superman είναι άχαστος συνδυασμός για τα προσωπικά μου γούστα, οπότε δεν υπήρχε περίπτωση να μη διαβάσω το συγκεκριμένο κόμικ (το οποίο δε θυμόμουν ότι το είχε βγάλει η Οξύ πέρυσι και το είχα για πιο πρόσφατο). Η ιστορία είναι μια σπουδή και μια εξερεύνηση στον χαρακτήρα του Superman μέσα από τα μάτια του King, ο οποίος αρέσκεται σε τέτοιου είδους αναλύσεις. Εν προκειμένω ο Superman θα κληθεί να σώσει ένα κοριτσάκι που απήχθη από τη Γη και η οποία είναι τεράστια φαν του. Αποφασίζει λοιπόν να φύγει από την Metropolis και μία από τις ιστορίες που βλέπουμε είναι το τι γίνεται όταν ο Superman λείπει από την πόλη του. Στο μεγαλύτερο μέρος του κόμικ ωστόσο παρακολουθούμε τον Superman να περνάει μέσα από διάφορες δοκιμασίες και τεστ προκειμένου να μάθει ποιος απήγαγε το παιδί. Οι δοκιμασίες αυτές εξερευνούν όλα του τα ιδανικά και το μεγαλύτερο εύρος των δυνάμεων του και τον φέρνουν αντιμέτωπο με καλούς του φίλους και τον αναγκάζουν να συμμαχήσει με μεγάλους του εχθρούς όπως ο Darkseid. Αν και ξεκινάει λίγο αργά, μετά παίρνει μπρος και συνολικά αποτελεί μια ακόμα προσπάθεια εκβάθυνσης στο τι άνθρωπος είναι ο Superman, γιατί κάνει όσα κάνει, γιατί αποτελεί πρότυπο και όλα αυτά μέσα από την ταλαντούχα πένα του King, Το σχέδιο του Andy Kubert είναι καλό, ίσως όμως χάνει σε επιβλητικότητα στις φιγούρες και θα ήθελα τα μέρη που επισκέπτεται ο Superman να είναι πιο πομπώδη και να φαίνονται και αυτά πιο εντυπωσιακά. Έχω διαβάσει αρκετά Superman κόμικ για να μην το βάζω στα αγαπημένα μου το συγκεκριμένο, ωστόσο μου άρεσε η σεναριακή προσέγγιση του King και για αυτό κερδίζει πόντους

Θετικό άνοιγμα. Η Marvel μοιάζει σιγά σιγά να γκρουβάρει στην μετά Endgame εποχή που απλά πέταγε projects και ταινίες για να δει τι θα ταιριάξει και τι θα πιάσει. Να δούμε πως θα πάει το box office της ταινίας αυτής και τι μηνύματα θα πάρουν η Disney και η Marvel από όλο αυτό.

ΟΧΙ, ΜΗ! ΘΑ ΚΟΛΛΗΣΟΥΝ ΜΕ ΤΟΣΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ!