Μετάβαση στο περιεχόμενο

nikolas12

Moderator
  • Περιεχόμενο

    3821
  • Εγγραφή

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Κερδισμένες ημέρες

    258

nikolas12 τελευταία νίκη Μαρτίου 6

nikolas12 είχε το πιο δημοφιλές περιεχόμενο!

Συνολική φήμη στο GC

34637 Δημοφιλής

Σχετικά με το μέλος nikolas12

  • Γενέθλια 08/07/1995

Retained

  • Member Title
    A Silent Guardian. A Watchful Protector. A Dark Knight

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΦΙΛ

  • Πόλη
    Gotham
  • Χώρα
    Greece
  • Ενδιαφέροντα
    Μουσική, βιβλία, κόμικ, σειρές, ταινίες, μπάσκετ

Πρόσφατοι Επισκέπτες Προφίλ

8860 προβολές προφίλ
  1. nikolas12

    THE ULTIMATE SPIDER-MAN COLLECTION

    Λες να αναλάβω κι άλλο πόστο πέραν της κανονικής μου δουλειάς, του σάιτ μου και του GreekComics; Υπάρχει χρόνος
  2. Τι θα δούμε στον τόμο 119: The Amazing Spider-Man: Spider-Verse Προτελευταίο preview και επίσημα μπορώ να πω ότι με πονάει κάπως, αλλά ένα όμορφο ταξίδι τελειώνει και δη με μια από τις καλύτερες ιστορίες του Spider-Man. O Spidey μεγαλώνει (πολύ) τη μυθολογία του Σήμερα μέσα από την προβολή του σε ταινίες και (πολλές) ιστορίες, έχουμε κάπως δεδομένο το Spider-Verse, αλλά η αλήθεια είναι ότι δημιουργήθηκε μόλις πριν από δέκα χρόνια. Ήταν μία ακόμα προσπάθεια του σπουδαίου Dan Slott να επεκτείνει τη μυθολογία του Spider-Man και να παρουσιάσει τον Peter Parker της Earth-616 ως έναν πολύ ξεχωριστό και μοναδικό ήρωα. Η γενικότερη ιστορία αφορά τους Inheritors που έχουν ως αρχηγό τον Solus και παιδιά μεγάλους κακούς όπως ο Morlun, γνωστός μας και από τη συλλογή της Hachette. Στόχος των Inheritors να σκοτώσουν τον Spider-Man σε κάθε μα κάθε διαφορετική Γαία προκειμένου να εκπληρώσουν την προφητεία του είδους τους. Όπως προείπα, στο Spider-Verse και τις διάφορες σειρές του, η μυθολογία των δυνάμεων του Spidey και των δυνάμεων της Αράχνης επεκτείνονται πάρα πολύ σε γενικότερο επίπεδο. Το αποτέλεσμα της όλης ιστορίας είναι να βλέπουμε πολλές, διαφορετικές εκδοχές του Spider-Man από κάθε Earth να συσπειρώνονται με αρχηγό τον δικό μας Peter Parker της Earth-616 προκειμένου να πολεμήσουν τους παντοδύναμους Inheritors. Είναι μια ιστορία με πανέμορφο σχέδιο (μπορείτε να διαβάσετε το αναλυτικό μου review εδώ) από δύο εξαιρετικούς δημιουργούς όπως ο Coipel και ο Camuncoli, αλλά έχει το κλασικό θεματάκι μεγάλων ιστοριών στη σύγχρονη εποχή, δηλαδή καλή η κύρια ιστορία, αλλά χρειάζεσαι όλα τα tie-ins για να πιάσεις και την παραμικρή λεπτομέρεια της. Αν θέλετε πάντως να δείτε μια τεράστια ποικιλία Spider-Man και από που προήλθαν όλες αυτές οι περίεργες εκδοχές του που είδαμε στα Into και Across the Spider-Verse, τότε κοπιάστε. Η Hachette εντός εβδομάδας κυκλοφορεί μια από τις πιο σημαντικές ιστορίες του ήρωα.
  3. nikolas12

    THE ULTIMATE SPIDER-MAN COLLECTION

    Τόμος 2: Αντιλήψεις Καλή μας αρχή λοιπόν με τα reviews σε αυτήν την καινούρια συλλογή και σήμερα δε γυρίζουμε απλά πίσω, αλλά πάμε στα 90s και μια σειρά σε σενάριο και σχέδιο του τεράστιου Todd McFarlane. Ο Spidey τεστάρει τον τρόπο που βλέπει τον κόσμο Σε αυτό το κόμικ έχουμε δύο διαφορετικές ιστορίες που αφορούν την συνεργασία του Spider-Man με έναν αντιήρωα για να νικήσουν τελικά τον μεγάλο κακό. Στην πρώτη έχουμε τη συνεργασία με τον Ghost Rider απέναντι στον Hobgoblin, ο οποίος έχει πάθει God complex και νομίζει ότι είναι ο καλός ενώ οι απέναντι του είναι διαβολικοί. Ο Spider-Man ευαισθητοποιείται από το γεγονός ότι ο κακός έχει επηρεάσει βαθιά ένα μικρό παιδί που κρατάει αιχμάλωτο και έρχεται σε σύγκρουση με τη μέθοδο δράσης και εξόντωσης αντιπάλων του Ghost Rider. Από την άλλη πλευρά έχουμε μια μεγαλύτερη ιστορία με τον Peter να βρίσκεται σε μια πόλη στον Καναδά όπου ένα μυστήριο πλάσμα σκοτώνει παιδιά. Με τη βοήθεια του Wolverine ανακαλύπτει ότι το Wendigo που κρύβεται στο δάσος δεν ευθύνεται για τους φόνους, αλλά κάποιος κάτοικος της πόλης και οι δύο ήρωες πρέπει να τον ανακαλύψουν κρατώντας τους ανθρώπους που κυνηγούν το Wendigo μακριά του προκειμένου να γλυτώσει και εκείνο, αλλά και αυτοί. Πραγματικά δεν ξέρω τι να πρωτοπώ για το πως προσεγγίζει αφηγηματικά την ιστορία ο McFarlane. Είναι μια από τις ιστορίες που έχουν τα περισσότερα αφηγηματικά layers που έχω διαβάσει. Το Perceptions ή στα ελληνικά Αντιλήψεις αφορά ακριβώς αυτό. Το πως βλέπουμε τα πράγματα. Γιατί ο Hobgoblin βλέπει τον εαυτό του σαν Θεό, τον Peter ως δαίμονα και τον Ghost Rider σαν Διάβολο. Πως αντιμετωπίζει ένα παιδί τον Hobgoblin όταν έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου και τον θεωρεί άκακο. Πως ο Spider-Man απορεί αν κάνει καλά που δεν αντιμετωπίζει τους κακούς τόσο απάνθρωπα όσο ο Ghost Rider. Και στη δεύτερη ιστορία αυτό γίνεται σημαντικά εντονότερο. Μέσα από το αργό χτίσιμο, ο McFarlane αναπτύσσει περισσότερες θεματικές. Πως οι άνθρωποι ρίχνουμε τα πάντα σε ένα τέρας και το κυνηγούμε. Πόσο μπορεί να επηρεαστεί μια κοινωνία από την ύπαρξη ενός διαφορετικού πλάσματος. Και κυρίως πως στο τέλος, το τέρας που ψάχνουμε, το τέρας που κυνηγάμε και θέλουμε να λοιδορήσουμε, το τέρας που έκανε τις απάνθρωπες πράξεις είναι στην πραγματικότητα μέσα μας. Ωραίες οι ιστορίες του Stan Lee για έρωτες, πανεπιστήμιο και ξύλο. Ωραίες οι σύγχρονες ιστορίες με το λεπτομερές σχέδιο και τα τεράστια καρέ. Αλλά οκ στο τέλος της ημέρας τι βαθύτερο μου άφησαν; Αρκετά πράγματα, αλλά καμία τους δε με άγγιξε όσο αυτή. Πρώτη φορά διαβάζω Spider-Man και προβληματίζομαι, σκέφτομαι, εμβαθύνω στους χαρακτήρες. Αυτή η σκοτεινίλα, αυτές οι dark θεματικές, αυτές οι διαφορετικές οπτικές και οι αντιλήψεις. Δεν ήξερα την ύπαρξη της ιστορίας πριν βγει η συλλογή. Πλέον κονταροχτυπιέται ψηλά στις προτιμήσεις μου. Σκοτεινό 90s σχέδιο Δε μας έφταναν όλα τ' άλλα είχαμε και τον McFarlane να κεντάει και εικαστικά εκτός από σεναριακά. Όπως είπα και στην κουβεντούλα, ανοίγοντας τον τόμο ήταν σαν να ανοίγω τεύχος της Modern Times αφού το σχέδιο βρωμάει 90ίλα και δεν μας χαλάει καθόλου μα καθόλου. Η κλασική στολή Spider-Man με τα υπερμεγέθη μάτια, ένας Peter που αν και παντρεμένος, μοιάζει πιο νέος από ποτέ, πολύ μεγάλα και σκοτεινά καρέ (ώρες ώρες γινόταν ένα μικρό τουρλουμπούκι), λεπτές γραμμές, έντονα μελάνια ανά σημεία. Απολαυστικό, αυτό που λέμε βρώμικο σχέδιο με την καλή έννοια πάντα. Τελικός απολογισμός και σε ποιους προτείνεται Γουστάρεις Spidey; Οπωσδήποτε πάρτο. Γουστάρεις σκοτεινές ιστορίες; Οπωσδήποτε πάρτο. Γουστάρεις και τα δύο; Ρε τι είπαμε; Μιλάμε για τρομερή κομιξάρα. Από την αρχή έως το τέλος σε κοπανάει με σκοτεινές πλοκές, φιλοσοφικά ερωτήματα και προβληματισμούς, υπέροχες μάχες και ανατροπές και για μένα θα είναι ένα από τα κρυφά διαμάντια της συλλογής. Και επίσης είναι eye candy αν σου αρέσει το πιο παλαιού τύπου σχέδιο. Ανυπομονώ να διαβάσω και άλλες ιστορίες που δεν έχω διαβάσει προσωπικά. Καλό διάβασμα σε όλους
  4. Το πήρα και ενώ μου αρέσει ο McFarlane και τον ήξερα ως σχεδιαστή, το σχέδιο μου προκάλεσε ένα καινούριο αίσθημα και με έκανε να νιώθω ξανά σαν παιδί που ανοίγω τεύχος της Modern Times αλλά σε πιο ωραία έκδοση και ολοκληρωμένη ιστορία. Θα προσπαθήσω να το διαβάσω σήμερα και να φέρω και review, αλλά ο ενθουσιασμός μου για τη συλλογή ανεβαίνει γενικά.
  5. nikolas12

    THE ULTIMATE SPIDER-MAN COLLECTION

    Χαίρομαι αλήθεια που σου αρέσουν και σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά λόγια, έχω όντως κοκκινίσει Ελπίζω να βρω τον ρυθμό διαβάσματος για ακόμα περισσότερες παρουσιάσεις και κριτικές σε ελληνικές και ξένες εκδόσεις
  6. Αυτή η αισιοδοξία σου ώρες ώρες
  7. Τόμος 117: Ο Θάνατος του Γούλβεριν Η αντίστροφη μέτρηση έχει ξεκινήσει και ο Θάνατος του Γούλβεριν είναι μια πραγματικά σημαντική και συγκινητική ιστορία που αν και είχε εκδοθεί πριν λίγα χρόνια από την Anubis, τελικά συμπεριλήφθη και από την Hachette. Ένας φόρος τιμής στον σπουδαίο ήρωα Ο Γούλβεριν κοσμούσε για χρόνια το avatar μου τον πρώτο μου καιρό στο φόρουμ και είναι μετά τον Spider-Man και τον Batman, ο αγαπημένος μου ήρωας, σε βαθμό που έχω διαβάσει πραγματικά πάρα πολλές ιστορίες του. Έτσι μπόρεσα σε μεγάλο βαθμό να καταλάβω 100% τι παίζει σε κάθε σημείο της ιστορίας, μιας και στον θάνατο του Γούλβεριν, ο Charles Soule δείχνει ότι αγαπάει πολύ τον ήρωα και αποτίει έναν φόρο τιμής στις διαφορετικές φάσεις και περιόδους του από το Weapon X μέχρι την περίοδο του στην Ιαπωνία. Ουσιαστικά μαθαίνουμε πως ο Γούλβεριν έχει χάσει την ικανότητα αυτοϊασης του και παρά την προσπάθεια σπουδαίων επιστημόνων, δε βρίσκεται λύση με αποτέλεσμα να αρχίσει να γερνάει, να μη μπορεί να γιατρέψει τα τραύματα του αλλά ταυτόχρονα το αδαμάντιο στο σκελετό του θα αρχίσει να του προκαλεί εσωτερικά προβλήματα. Μέσα σε όλα, δέχεται επιθέσεις από μεγαλοπρεπείς εχθρούς όπως ο Nuke και μαθαίνει ότι κάποιος τον έχει επικηρύξει, αλλά μόνο για ζωντανό. Έτσι ο Γούλβεριν βαδίζει σε μια τελευταία περιπέτεια που τον φέρνει αντιμέτωπο με παλιούς του εχθρούς, ξαναβλέπει τον Sabretooth, συνάπτει συμμαχίες με παλιούς του φίλους και τελικά τον βλέπουμε τόσο στην Avengers περίοδο, όσο και να επιστρέφει στην Ιαπωνία για να καταλήξει στις εγκαταστάσεις του Weapon X για να βρει τον δημιουργό του. Το τέλος είναι ιδιαίτερα συγκινητικό και δείχνει το πείσμα και την αυταπάρνηση του πρωταγωνιστή μας, ενώ γονατίζει και φεύγει από τη ζωή. Είναι μια όμορφη ιστορία και ο τόμος είναι μακράν του δευτέρου ο πλουσιότερος σε αφιερώματα με πάρα πολλές σελίδες προσχεδίων του McNiven και λόγια των συντελεστών για την ιστορία. Ο McNiven ξεδιπλώνει το ταλέντο του Το έχω ξαναπεί ότι ο Steve McNiven είναι από τους πιο υποτιμημένους σχεδιαστές της γενιάς του και ο Καναδός νιώθω ότι με δικαιώνει μέσα από το σχέδιο του σε αυτόν τον τόμο. Φαίνεται ότι του αρέσει ο Γούλβεριν και έχει μελετήσει προσεκτικά τους side characters κάθε ιστορίας προσδίδοντας έτσι λεπτομέρεια στις εκφράσεις, πολύ δυναμισμό στις φιγούρες και φυσικά κάποιες πολύ εντυπωσιακές μάχες παρά τον περιορισμό του Γούλβεριν να μη χρησιμοποιήσει τα νύχια του. Είναι από τους τόμους που το σχέδιο δένει τέλεια με το σενάριο. Τελικός απολογισμός και σε ποιους προτείνεται Αγαπώ πολύ αυτήν την ιστορία, ακόμα και αν οι συνέχειες Hunt for Wolverine και Return of Wolverine δεν ήταν εξίσου εντυπωσιακές, Θεωρώ πως ένα τέλος σημαίνει πάντα μια αναδρομή στη ζωή σου και τι έχεις κάνει και ο Soule κάνει ακριβώς αυτό με τον Γούλβεριν. Αν είστε φαν του ήρωα, επιβάλλεται να το διαβάσετε και ας σας στεναχωρήσει. Ακόμα και περιστασιακούς αναγνώστες που έχουν διαβάσει λίγες ιστορίες του από τη συλλογή, μπορούν να το ακολουθήσουν. Για μένα είναι πραγματικά αγαπημένος τόμος και τον συστήνω οπωσδήποτε. Καλό διάβασμα σε όλους
  8. nikolas12

    THE ULTIMATE SPIDER-MAN COLLECTION

    @ LEFNAT Η παρουσίαση αν εννοείς το πρώτο ποστ, θα μείνει σταθερή με προσθαφαιρέσεις. Από εκεί και πέρα, για όσους τόμους διαβάσω θα έχουμε review-παρουσίαση όλης της ιστορίας όπως κάνω τόσα χρόνια με Hachette-Radnet
  9. Φοβερά νέα @ constantinople . Λογικό το βρίσκω το μικρότερο τιράζ, οι Κλασικοί Υπερήρωες λειτούργησαν σαν πρώτο τεστ εκδοτικής προσπάθειας. Τώρα όσον αφορά το εβδομαδιαίο, δύσκολο να μπορούμε να διαβάζουμε κάθε εβδομάδα, αλλά θα δούμε πως θα πάει κι αυτό. Για σειρά DC και εγώ ενθουσιάζομαι, αρκεί να είναι ωραία σειρά με καλές επιλογές, σωστή επιμέλεια και πλούσια αφιερώματα τύπου Eaglemoss.
  10. Δυστυχώς πάμε για ένα χρόνο μετά στην κυκλοφορία και συγκεκριμένα 2 Οκτώβρη 2026. Το καλό πράγμα αργεί να γίνει δυστυχώς.
  11. Διάβασα όλη την ιστορία και μπορώ να πω ότι τη βρήκα πολύ καλύτερη και λιγότερο πολύπλοκη από αυτό που περίμενα. Ουσιαστικά η ιστορία βασίζεται στα προηγούμενα Crisis και ιδιαίτερα το κλασικό Crisis on Infinite Earths, χωρίς όμως τον Monitor και τον Anti-Monitor να παίζουν ρόλο. Στη θέση τους έχουμε τον Pariah, έναν άλλον κακό που όχι απλά θέλει να αλλάξει τελείως το Πολυσύμπαν, αλλά έχει επηρεαστεί από τις σκοτεινές δυνάμεις και ως αποτέλεσμα έχει μολύνει και υπερκακούς όπως ο Deathstroke που παίζει εξαιρετικά κομβικό ρόλο. Η Justice League στο μεγαλύτερο μέρος της είναι απούσα, αφού ο Pariah την έχει απαγάγει και εκμεταλλεύεται την ενέργειά της κρατώντας την φυλακισμένη και έτσι η έμφαση δίνεται σε άλλους χαρακτήρες. Αυτό αποδεικνύεται εξαιρετικό, αφού οι Titans και ο Nightwing παίζουν κομβικό ρόλο, ενώ και ο Black Adam έχει ένα δικό του arc όσον αφορά το πως θέλει να εκπαιδεύσει τους νεαρούς ήρωες να είναι σκληρότεροι, τελικά απογοητεύεται αλλά στο τέλος δένεται μαζί τους και τους προστατεύει. Βλέπουμε πολλούς διαφορετικούς Flash, πολλούς Green Lanterns, γενικά ο χρόνος μοιράζεται εξαιρετικά μεταξύ ηρώων και όλοι έχουν τη στιγμή τους. Οι μάχες είναι τεράστιες και εντυπωσιακές και σε γενικές γραμμές το κόμικ σεναριακά μου άφησε πολύ καλύτερες εντυπώσεις όταν λιγότερο πολύπλοκο από αυτό που περίμενα. Σχεδιαστικά πολλοί διαφορετικοί σχεδιαστές βάζουν το λιθαράκι τους και κανένας δεν υστερεί αφού το σχέδιο μπορείς να το χαζεύεις για ώρες και χωρίς να διαβάζεις το κόμικ. Το μόνο αρνητικό είναι η έκδοση της Anubis που είναι πραγματική κοροϊδία. Δύο μικροί τόμοι των 120 και 108 σελίδων, σκέτοι χωρίς μισό αφιέρωμα έξτρα ή λίγα εναλλακτικά εξώφυλλα, στην τιμή των 32 ευρώ και με χρονική διαφορά στην έκδοση τους, προσωπικά το βρήκα απαράδεκτο. Χίλιες φορές να βγει όλη η ιστορία μια και έξω σε έναν μεγάλο τόμο 230-250 σελίδων και να βγει στα 26-27 ευρώ παρά αυτό το σπαστό μπας και πουλήσουμε λίγο το πρώτο και μετά πάρουν και το δεύτερο και να σκέφτονται ίσως και να μας βολέψει να τα πληρώσουμε λιγότερο αλλά σπαστά. Η συνολική επιβάρυνση είναι μεγαλύτερη και αυτή η λογική των δύο τόμων είναι οριακά ανεκτή σε μεγάλες ιστορίες τύπου Long Halloween και όχι εδώ. Ελπίζω σε αλλαγή αυτής της πολιτικής.
  12. Που είσαι ρε Θοδωρή; Λογικό όσο περνάει ο καιρός να υπάρχουν περίοδοι που πιέζεσαι και δεν προλαβαίνεις να γράφεις, το έχω πάθει και εγώ ουκ ολίγες φορές, ελπίζω πλέον να έχεις περισσότερο χρόνο να γράφεις και να συμμετέχεις στις συζητήσεις μας!
  13. nikolas12

    ΤΕΞ

    Σύνοψη από την εκδοτική: Ολομόναχος στο λιβάδι, ένας άνδρας αντιμετωπίζει με θάρρος την οργή των Κομάντσι του Μαύρου Φεγγαριού! Εκείνος ο άνδρας είναι ο Αετός της Νύχτας! Στην Άγρια Δύση, όταν ο μύθος γίνεται πραγματικότητα, επικρατεί πάντοτε ο μύθος. Αυτή η διάσημη φράση του Τζον Φορντ σηματοδοτεί τον τρόπο με τον οποίο ένας μεγάλος δάσκαλος της 9ης τέχνης, ο Πάολο Ελεουτέρι Σερπιέρι, προσεγγίζει τον μύθο του αθάνατου Τεξ Ουίλερ! Ο Τεξ επιστρέφει ανανεωμένος, σε μία πανέμορφη ιστορία σε σενάριο και σχέδιο του Πάολο Ελεουτέρι Σερπιέρι Η ιστορία: Πριν από πολλά χρόνια, οι εκδόσεις Μικρός Ήρως ξεκίνησαν την έκδοση τεσσάρων σειρών σε μορφή graphic novel: Mister No, Ζαγκόρ που συνεχίζονται έως σήμερα και Τεξ, Ντύλαν Ντογκ που κόπηκαν. Η αλήθεια είναι ότι η διακοπή του πολυθεματικού περιοδικού ΜΠΛΕΚ άφησε ένα κενό στις πιο ρετρό και ιταλικές ιστορίες, οπότε ο Τεξ επιστρέφει και επίσημα ως μια ολοκαίνουρια σειρά άλμπουμ και αυτή είναι η πρώτη ιστορία του. Και ω ρε φίλε τι ιστοριάρα ήταν αυτή. Στα χέρια του Πάολο Ελεουτέρι Σερπιέρι, βλέπουμε τον ηλικιωμένο Κάρσον, φίλο του Τεξ να αφηγείται σε έναν Ιταλό δημοσιογράφο όσα θυμόταν από τον Τεξ. Γίνεται γρήγορα σαφές ότι ο Κάρσον έχει ασθενή μνήμη και καλείται να θυμηθεί πράγματα που συνέβησαν σχεδόν εξήντα χρόνια πριν. Ως εκ τούτου, βλέπουμε έναν διαφορετικό Τεξ, πιο νέο και κυρίως πιο βίαιο να μάχεται φυλές Ινδιάνων αντίπαλες των Ναβάχο στους οποίους ο ίδιος ανήκει. Δεν έχω διαβάσει πάρα πολύ Τεξ, αλλά νομίζω ότι αυτή είναι η πιο δυναμική και βίαιη εκδοχή του ήρωα, ο οποίος δε φοβάται στρατιές Ινδιάνων ή σαδιστές αντίπαλους αρχηγούς φυλών και έχει το θάρρος να αντιμετωπίζει όσους έκαναν κακό στη φυλή του. Το σχέδιο και ο χρωματισμός του Σερπιέρι παρουσιάζουν ενδιαφέρον, αφού δεν χρησιμοποιεί μελάνια, αντιθέτως σχεδιάζει κάθε σελίδα και ύστερα τη χρωματίζει. Το σχέδιο είναι πραγματικά υπέροχο και ο Σερπιέρι αποτυπώνει μοναδικά τον πόνο και τη θλίψη τόσο του πρωταγωνιστή μας όσο και αυτών που θα βρει στο διάβα του, γιατί όλοι κουβαλάνε μια τραγική ιστορία. Είναι αρκετά πυκνογραμμένο με μεγάλα μπαλονάκια, αλλά διαβάζεται ευχάριστα, ενώ φυσικά μας επιφυλάσσει αρκετές εκπλήξεις και μικρά easter eggs προς το τέλος του. Ποιος είναι ο Κάρσον και ποιος είναι ο Τεξ που έχει στον νου του; Διαβάστε το και δε θα χάσετε. Η έκδοση: Μεγάλο σχήμα, στο κλασικό 21 x 28 των εκδόσεων του Μικρού Ήρωα που βοηθάει πολύ το σχέδιο να αναδείξει κάθε πτυχή του, ενώ και το χαρτί είναι αρκετά καλό. Φυσικά έχουμε ένα πολύ μεγάλο και εκτενές αφιέρωμα στον Τεξ και την ιστορία γενικά, από τα μεγαλύτερα που θυμάμαι σε άλμπουμ του Μικρού Ήρωα. To μόνο που δε με κέρδισε είναι το εξώφυλλα που κλασικά είναι υπερβολικά γυαλιστερό και ίσως στο λευκό φόντο του Κόρτο να μην έχω θέμα, αλλά εδώ μου χτύπησε στο μάτι. Αυτό βέβαια δεν είναι τίποτα, γιατί η αρχή της νέας σειράς του Τεξ είναι εξαιρετική, με μια πραγματικά τρομερή ιστορία με όμορφο σχέδιο. Ελπίζω να περπατήσει περισσότερο από τα graphic novels γιατί το αξίζει
  14. Ευχαριστούμε @ giork2 για τις φωτογραφίες των δύο τευχών Αν μπορούσες να μας τα σκανάρεις σε ανάλυση 300dpi και ύψος άνω των 2000px για να τα προσθέσουμε και στη βάση, θα ήταν υπέροχο
  15. On fire η Anubis και με κόμικς και με περιοδικά. Παρά τις αυξημένες τιμές τόσο σε κόμικς όσο και γενικά σε προϊόντα, βγαίνουν συνεχώς νέες εκδόσεις και αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι.
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.