nikolas12

Τόμος 47: Daredevil – Φύλακας Δαίμονας Είχα μία ανυπομονησία να διαβάσω αυτόν τον τόμο επιτέλους στα ελληνικά και τελικά το αποτέλεσμα που προέκυψε ήταν χορταστικό και έχω αρκετά να γράψω. Είναι σίγουρα μία πάρα πολύ καλή ιστορία για τον Daredevil και ξεκινάμε την ανάλυση. Η υπόθεση: Υπάρχει έντονο supernatural στοιχείο ή μήπως όχι; To Guardian Devil δεν είναι από τις πιο συνηθισμένες ιστορίες του Daredevil. Οι ιστορίες του Ανθρώπου χωρίς Φόβο είναι πιο πεζές, πιο ρεαλιστικές, με τους κακούς να έχουν συνδέσεις με τη μαφία και τον ίδιο να ισορροπεί ενδιάμεσα στο vigilante alter ego του και το δικηγόρο στην καθημερινότητά του. Εν προκειμένω λοιπόν ο Matt με τον Foggy δεν έχουν ανοίξει ακόμα δικό τους γραφείο, αλλά δουλεύουν ως partners σε μεγάλη δικηγορική εταιρεία με τον τρίτο εταίρο να είναι η μητέρα του Foggy. Παράλληλα η Karen έχει εγκαταλείψει τον Matt και εκείνος αποφασίζει να στραφεί ξανά στη θρησκεία και να έρθει για άλλη μία φορά σε επαφή με τις καθολικές του αξίες που διδάχτηκε και θεωρεί πως έχει αφήσει ως ένα βαθμό. Όπως είπαμε και στο ποστ πιο πάνω μία κοπέλα δίνει στον Matt ένα μωρό. Η κοπέλα γνωρίζει την ταυτότητά του και το γεγονός αυτό ουσιαστικά πυροδοτεί πολλές εξελίξεις. Υπάρχουν αρκετές υποψίες γύρω από αυτό το μωρό και το πρόβλημα είναι ότι η καθολική πίστη του Matt κοντράρεται πάρα πολύ με το γεγονός ότι ένας μυστηριώδης κύριος επισκέπτεται τον ήρωα μας εκ μέρους μίας οργάνωσης και του λέει να του παραδώσει το μωρό, καθώς είναι ο Αντίχριστος. Σε διαφορετική περίπτωση θα τον βρουν πολλά δεινά. Ανάμεσα σε αυτά είναι το γεγονός ότι ο Foggy κατηγορείται για τον φόνο μιας πελάτισσας του και μπαίνει φυλακή με αποτέλεσμα η μητέρα του να τον διώξει από το γραφείο τους με τον Matt να παραιτείται και να βρίσκεται χωρίς δουλειά. Επίσης η Karen ενώ έχουν χωρίσει γυρίζει πίσω στη Νέα Υόρκη να το βρει και να το ανακοινώσει ότι στις εξετάσεις της βρέθηκε θετική στον ιό του HIV. Η σημασία της θρησκείας και οι αξίες του ήρωα μέσα από το σενάριο του Kevin Smith Το πιο ωραίο είναι το πως ο Smith χειρίζεται τους χαρακτήρες και ξέροντας το δέσιμό τους διαλύει τις λεπτές ισορροπίες τους. Μέσα σε όλα βλέπουμε τον Matt ανά σημεία να τρελαίνεται λόγω των όσων συμβαίνουν και να στρέφεται ενάντια στην πρώην του Black Widow που ήθελε να τον βοηθήσει, αλλά και το πως ο μυστηριώδης κύριος που θέλει το παιδί λέει στην Karen πως αν του το δώσει, θα γιατρευτεί από τον HIV, εξηγώντας της ότι για όλα φταίει ο Daredevil που προστατεύει το παιδί. Το αποτέλεσμα είναι οι δύο πρώην με την τόσο δυνατή σχέση να έρθουν σε μία μεγάλη σύγκρουση. Πέραν όμως του μυστηρίου του ποιος είναι ο κακός, έχουμε και πολλή δράση. Το κόμικ ισορροπεί τέλεια μεταξύ ιστορίας και δράσης με ουκ ολίγες φοβερές, ζωντανές μάχες, ενώ ο ήρωας έχει αρκετές επαφές με πολλούς άλλους χαρακτήρες του σύμπαντος της Marvel όπως τη Black Widow, τον Doctor Strange που θα τον βοηθήσει μυστικιστικά και τον Spider-Man, αλλά βλέπουμε και γνωστούς κακούς του Daredevil όπως τον Wilson Fisk και τον Bullseye. Εν τέλει δεν είναι τόσο υπερφυσική ιστορία όσο νομίζει κανείς από την περίληψη. Ο Smith διαλέγει ιδανικό κακό και με λίγο exposition μας εξηγεί τα πάντα για το πως κατάφερε να παγιδέψει τον Matt και να τον φέρει σε αυτό το σημείο και χωρίς spoilers θα πω ότι υπάρχουν κάποιες πάρα πολύ συναισθηματικές και δυνατές στιγμές, στις οποίες ο συγγραφέας μας καθοδηγεί με χαρακτηριστική μαεστρία. Επιπρόσθετα θα πρέπει να πούμε ότι πραγματικά εξερευνά τα όρια του ήρωα όπως το Born Again και τον φτάνει σε σημείο να παίρνει αποφάσεις που δε θέλει να πάρει και να κάνει πράγματα που δεν περιμένει αναγνώστης ακριβώς επειδή έχει σπάσει τόσο πολύ την ψυχολογία του ήρωα. Είναι ένα κόμικ που τιμά τον ήρωα από πολλές απόψεις. Τιμά τη θρησκευτική πίστη του, τιμά το σύμπαν του, τους φίλους του και εξελίσσει υπέροχα τις σχέσεις του από το παρελθόν φυτεύοντας όμορφους σπόρους για τη μελλοντική πορεία του. Είναι από τις αγαπημένες μου ιστορίες Daredevil, γιατί εμπλέκει τις προσωπικές αξίες του ήρωα με τα γενικότερα υπερηωικά ιδανικά και παρ’ ότι ανά στιγμές φαίνεται ότι κλίνει στο supernatural στοιχείο, εν τέλει βρίσκει τρόπο να το κατευθύνει σε κάτι εντελώς καινούριο. Συχνά λέω πως μία πραγματικά καλή ταινία κρίνεται και από την εξέλιξη του πρωταγωνιστή. Αλλιώς να είναι στην πρώτη σκηνή και αλλιώς στην τελευταία. Ε εδώ ένας σκηνοθέτης όπως ο Smith γράφει μία ιστορία που εξελίσσει και ωριμάζει τον ήρωα του μέσα από τις σελίδες της. Joe Quesada: Όλοι οι λόγοι που αποδεικνύουν ότι είναι πολύ καλός σχεδιαστής Αν και τον Quesada πλέον τον έχω στο μυαλό μου πιο πολύ σαν executive πλέον (έχει ανελιχθεί πολύ στη Marvel και τη Disney) παρά σαν σχεδιαστή, μιλάμε για μια εποχή που ο τύπος κατέβαζε εκδοτικές ιδεάρες όπως το Marvel Knights και ταυτόχρονα σχεδίαζε πολύ ωραία. Ανέκαθεν είχα στο μυαλό μου το σκίτσο του ως λίγο άνισο, με τρελαίνουν οι λεπτές γραμμές του και πόσο όμορφα φαίνονται τα πρόσωπα όταν δεν μιλούν, αλλά για κάποιο λόγο όταν έχουν ανοιχτό στόμα μου βγάζουν μία παιδικότητα που μου θυμίζει λίγο Mike Wieringo από τον τόμο των Fantastic Four. Όμως για να λέμε και του στραβού το δίκιο, η ιστορία είναι σκοτεινή και ως τέτοια την αντιμετωπίζει ο Quesada βάζοντας στο παιχνίδι τα μολύβια του. Υπάρχει αυτή η παιδικότητα σε κάποια εκφραστικά καρέ, αλλά με κάποιες δόσεις twisted τρέλας και έντονων προσώπων που μου θύμισε κάπως το Preacher του Steve Dillon (που έχει σχεδιάσει και τους Punisher τόμους) και γενικότερα μου έβγαλε μια αίσθηση σκοτεινίλας από κόμικ της Vertigo στα 90s. Και τα μελάνια του Palmiotti και ο χρωματισμός είναι εξαιρετικά ταιριαστά, πότε σκοτεινός όταν πρέπει, πότε φωτεινός όταν υπάρχουν δόσεις ελπίδας αν και είναι λίγες. Οι εκφράσεις είναι πολύ καλές, οι ήρωες καλοσχεδιασμένοι και οι μάχες έντονες και physical. Θα τολμήσω να πω ότι το artwork είναι πραγματικά πολύ καλύτερο από άλλα 90s κόμικ του Daredevil. Τελικός απολογισμός και σε ποιους προτείνεται Μου φαίνεται αφύσικα μεγάλη τούτη η κριτική, ίσως γιατί πάμε για τρίτη σελίδα του Word, αλλά ας γράψουμε και κάτι τελικό. Άλλαξα γνώμη παίδες. Και για πρώτη φορά μετά από 47 τόμους θα ρισκάρω με τη γνώμη μου. Προτείνω και σε αυτούς που δε διαβάζουν πολλά υπερηρωικά το Guardian Devil. Ίσως αποδειχθεί υπερβολικά υπερηρωικό το τέλος του με την αποκάλυψη και το exposition του, αλλά στα πρώτα τεύχη έχουμε μία εξαιρετικά προσωπική ιστορία, ένα δράμα που εκτυλίσσεται συνεχώς και σε κρατάει σε συνεχή αγωνία σε συνδυασμό με το μυστήριο. Έχει αρκετά τεύχη, αλλά αν ξεκινήσεις δε σταματάς εύκολα. Χαρακτηριστικά το ξεκίνησα μέσα στο ΣΚ κατά τις 3 το βράδυ για να διαβάσω δύο τευχάκια και κόντεψα να το τελειώσω όλο. Σε απορροφάει και σε κερδίζει. Ίσως και να μη σας αρέσει βέβαια, αλλά ας ρισκάρω και μία φορά. Μου άρεσε πάρα πολύ πραγματικά και ελπίζω να σας κερδίσει και σε εσάς όπως και εμένα. Καλή ανάγνωση σε όλους

Το Μίκυ Μάους 366 ξεκινάει με ένα πραγματικά υπέροχο εξώφυλλο, παρ’ όλα αυτά το περιεχόμενο του δεν έχει κάποια σχέση με το εσωτερικό του ειδικά όσον αφορά τα εκατομμύρια του Σκρουτζ. Το μοτίβο είναι το σύνηθες, ο Σκρουτζ ξεκινάει από ένα συγκεκριμένο κλάδο για να κάνει business, εν προκειμένω τη βιομηχανία του θεάματος και μέσα από μία σειρά αστείων γεγονότων, αλλάζει επιχειρήσεις προκειμένου να βρει αυτή που θα του εξασφαλίσει το επόμενο εκατομμύριο. Είχε τις αστείες στιγμές της, αλλά δεν εντυπωσιάστηκα. Η επόμενη που διαδραματίζεται στο Μίκυ Σίτυ είναι αρκετά καλή, εν προκειμένω ο Μίκυ βιάζεται να φύγει για διακοπές με τον Γκούφυ, ωστόσο του αναθέτουν από μία δουλειά η Αστυνομία και ο Οράτιος και εν τέλει έχουμε αρκετά μπερδέματα, τα οποία όμως οδηγούν σε αίσιο τελικό αποτέλεσμα και φυσικά τον Μίκυ να απολαμβάνει επιτέλους στιγμές χαλάρωσης με το φίλο του μετά τα όσα του συνέβησαν. Ακολουθεί μία σειρά με μικρές ιστορίες με κοινό στοιχείο το χιούμορ, αλλά καμία από αυτές δε με ενθουσίασε. Το μοντέλο των πολλών ιστοριών έχω ξαναπεί ότι δε δουλεύει. Κλείνουμε κλασικά πλέον με Young Donald Duck, καθώς τα παιδιά θέλουν να κατευθύνουν την Τρούντυ μυστικά σε μία οντισιόν ταινίας, ωστόσο παίρνουν τον χάρτη δύο ληστών και το αποτέλεσμα είναι μία σειρά από περιπέτειες ενώ τους κυνηγούν. Από τις καλές ιστοριούλες της σειράς, ιδιαίτερα στα μηνύματα για την παρέα, τη φιλία και το γεγονός ότι όταν κάνουμε χαζομάρα με τους φίλους, την πληρώνουμε όλοι μαζί από κοινού. Δεν ενθουσιάστηκα όμως με το τεύχος στην τελική. Πραγματικά υπερβολικά μεγάλος αριθμός ιστοριών και δεν έβρισκα λόγο ύπαρξης, υπήρχαν απλώς για να γεμίσουν σελίδες.

Λογικά εκ παραδρομής ανέβηκε, θενκς για την επισήμανση

Τεύχος 365 και αυτή τη φορά χωρίς Spookyzone οπότε περίμενα να δω με τι επιλογές κάλυψαν τις σελίδες τους. Ξεκινάμε κλασικά με τον Σκρουτζ να αφηγείται πως απέκτησε το δέκατο έβδομο εκατομμύριο του. Μία ιστορία που έχει περιπέτεια, θάλασσα, μαγεία, εξωτικά μέρη και σου αφήνει θετική εντύπωση, καθώς ο Σκρουτζ καταστρέφεται ξανά οικονομικά και αναγεννάται. Το ίδιο ισχύει και για το σχέδιο που είναι καλύτερο από το προηγούμενο τεύχος. Μία σημείωση αν δε με απατάνε τα μαθήματα λογιστικής μου που δε μου άρεσαν καθόλου, είναι ότι ο Σκρουτζ συμπεραίνει ότι μία επιχείρηση του έχει μηδενικό κέρδος, δηλαδή ούτε βγάζει χρήματα, ούτε μπαίνει μέσα, επειδή στον ισολογισμό της, το ενεργητικό ισούται με το παθητικό στη δίπλα σελίδα. Όμως στον ισολογισμό κάθε μα κάθε φορά που συντάσσεται, πρέπει το ενεργητικό με το παθητικό να είναι ίσα, αντιθέτως το αποτέλεσμα αν η επιχείρηση έβγαλε λεφτά ή είχε ζημία, φαίνεται στην κατάσταση αποτελεσμάτων χρήσης όπου αφαιρούνται από τα έσοδα τα έξοδα, οι δαπάνες και οι φόροι. Η δεύτερη ιστορία είναι του Μαύρου Πητ και μου άρεσε πολύ, καθώς ο Πητ σχεδιάζει ένα υπερβολικά πολύπλοκο σχέδιο για μία ληστεία που θυμίζει blockbuster, αλλά για να προετοιμαστεί γι’ αυτή θα πρέπει να βρει τρόπο να εξασφαλίσει πολλά ευφάνταστα μέσα, τα οποία θέλει να χρησιμοποιήσει. Η επιμονή του Πητ σε συνδυασμό με τη χαζομάρα του Φούμφο και την ανικανότητα του Χειροπαίδαρου που τους παρακολουθεί θα αποδειχθεί αρκετά αστεία. Στην ίσως αγαπημένη μου ιστορία του τεύχους ο Ντόναλντ αποφασίζει ύστερα από τις αλληλεπιδράσεις του με τα ανίψια, τον Σκρουτζ και τη Νταίζυ να σταματήσει να είναι ο Ντόναλντ και να είναι μόνιμα ο Φάντομ για να κερδίσει το σεβασμό τους. Συνειδητοποιεί όμως ότι ο Ντόναλντ όχι μόνο δεν τους κάνει να ντρέπονται, αλλά είναι περήφανοι γι’ αυτόν και τον θέλουν μόνιμα στη ζωή τους. Πολύ όμορφη και με ωραίο σχέδιο. Έχουμε μία μικρή με τον Ροκ Νταμάρη που θα αποδειχθεί αστεία και μία βουβή του Κύρου που δε με ξετρέλανε. Και τέλος, μετά από ένα σερί σχετικά μέτριων ιστοριών, το Young Donald Duck επανέρχεται με το ραντεβού του Ντόναλντ με τη Νταίζυ, το πως το οργανώνουν και πως ανακαλύπτουν τελικά ότι οι δυο τους ταιριάζουν πολύ. Όπως είπα τα τελευταία κεφάλαια της σειρούλας αυτής δε με ενθουσίασαν, αυτό το βρήκα πολύ ανώτερο. Συνολικά αν και είχε αρκετές ιστορίες και το φοβόμουν, το τευχάκι είναι συμπαθητικό. Και ωραία κεντρική και αστεία ιστορία Πητ και πολύ όμορφη Φάντομ και επαναφορά του Young Donald Duck σε καλό επίπεδο. Μια χαρά το βρήκα λοιπόν.

Τόμος 45: Η Επιστροφή του Θάνος Τόμος με Thanos και cosmic Marvel θα ήταν σίγουρη αγορά ακόμα κι αν δεν έπαιρνα σταθερά τη συλλογή, ωστόσο αυτή η ιστορία ήταν καλή, αλλά με προβλημάτισε σαν επιλογή. Μία εντελώς διαφορετική ιστορία Έχουμε συνηθίσει σε αυτόνομες περιπέτειες ηρώων, ωστόσο η συγκεκριμένη σηματοδοτεί κάτι τελείως διαφορετικό για τη συλλογή, κάτι που δε βλέπουμε συχνά. Πρόκειται για μια περιπέτεια που εντάσσεται κυρίως στις περιπέτειες της Marvel που διαδραματίζονται στο ευρύτερο σύμπαν και όχι στη Γη και είναι γενικά ιστορίες που ανέβηκαν πολύ στα τέλη των 00s. Το The Thanos Imperative όπως είναι ο πρωτότυπος τίτλο του προέρχεται από δύο εκ των αρχιτεκτόνων των ιστοριών της Cosmic Marvel, τους Βρετανούς Dan Abnett και Andy Lanning και ακολουθεί μία μεγάλη σειρά από events όπως το Annihilation και το War of Kings. Θα έλεγα ότι είναι μία ιστορία που ο πρωταγωνιστής δεν είναι ο Thanos, ακόμα κι αν η επιστροφή του αποτελεί σημαντικό γεγονός του κόμικ. Αντιθέτως έχει όλους τους ήρωες που ήταν πολύ σημαντικοί σε αυτό το είδος των ιστοριών, χαρακτηριστικά αναφέρω τους Guardians of the Galaxy και το Nova, ενώ υπάρχουν μέσα και χαρακτήρες που συντέλεσαν να φτάσουμε σε αυτήν την ιστορία, όπως ο Magus ή Adam Warlock, καθώς και γνωστοί ή όχι και τόσο γνωστοί ήρωες όπως o Quasar, o Mar-Vell, o Gladiator, ο Beta Ray Bill και πάρα πολλοί ακόμα. Η ιστορία έχεις τις συνήθεις θεματικές περί εισβολής τεράτων, σύμπαντα που συγκρούονται και διαφορετικές στρατιές ηρώων και κακών να συγκρούονται χωρίς να διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας για την κεντρική ιδέα της. Μου αρέσει όμως πολύ η ποσόστωση σεναρίου και δράσης, έχουν πετύχει το τέλειο μείγμα και το κόμικ έχει καλή ροή και διαβάζεται ευχάριστα. Υπέροχο σχέδιο Το σχέδιο του Miguel Sepulveda είναι φανταστικό. Χρειάζεται ένας καλός σχεδιαστής και ο Ισπανός είναι ιδανικός για καλή δράση, φοβερή σχεδίαση πλανητών και συμπάντων, κοσμικών εκρήξεων, εκφραστικά πρόσωπα και επιβλητικές φιγούρες. Δείτε ας πούμε τον Beta Ray Bill στον τελευταίο τόμο του Thor και δείτε πόσο πιο επιβλητική και είναι η σύγχρονη εκδοχή του. Ειλικρινά δεν έχω κανένα παράπονο και ακόμα και πριν το διαβάσω έριχνα που και που κλεφτές ματιές στο σχέδιο. Χρειαζόταν όμως η ιστορία να μπει στη συλλογή; Προβληματίστηκα λίγο διαβάζοντας το. Ένιωσα ότι αυτό το κόμικ έχει γεγονότα με μεγάλο αντίκτυπο, έχει πράγματι κάποιους σημαντικούς θανάτους, αλλά δεν ένιωσα και τόσο στεναχωρημένος, δεν είχα μάλλον την ενσυναίσθηση που θα έπρεπε να έχω σε κάτι τέτοιο. Ήταν σαν να διαβάζω το τελευταίο κεφάλαιο μίας μεγάλης ιστορίας και όπως και να ‘χει και ένα βιβλίο να σου δώσουν λέγοντας τι έχει γίνει περιληπτικά στις πρώτες 350 σελίδες, δε θα καταλάβεις εξίσου καλά τις τελευταίες 150. Εν προκειμένω το The Thanos Imperative είναι το τελευταίο κεφάλαιο μίας ιστορίας που περιλαμβάνει και το Annihilation, το War of Kings και το Realm of Kings και γενικά ενός σύμπαντος που περιλάμβανε αρκετούς τίτλους της Marvel όπως τα Guardians of the Galaxy και Nova. Άρα συμπαθής ιστορία, αλλά δε την απήλαυσα όσο θα την απολάμβανα αν είχαν βγει και τα όσα είχαν προηγηθεί και γνώριζα καλύτερα τους χαρακτήρες. Τελική κριτική και για ποιους προτείνεται Το προτείνω μόνο σε όσους τους αρέσουν σύγχρονες cosmic ιστορίες της Marvel και όσους γουστάρουν Thanos και μόνο. Ακόμα και οι ανεξάρτητες περιπέτειες να σας αρέσουν, αυτό δεν είναι ανεξάρτητη περιπέτεια, αλλά το αντίθετο έχει πάρα πολλούς ήρωες που πολλοί μπορεί να μη σας είναι γνωστοί και λόγω της απουσίας προηγούμενων ιστοριών δε θα καταλάβετε πολλά, αλλά θα απολαύσετε σχέδιο. Το αφιέρωμα επίσης δεν έχει βιογραφικά, αλλά μία μικρή συνέντευξη των δύο συγγραφέων με το όραμα τους γύρω από τους τίτλους που έγραψαν. Προσωπικά μου άρεσε, αλλά δεν είναι από τους καλύτερους τόμους που έχω διαβάσει. Έχει όμως τη δική του, διαφορετική ομορφιά.

Μόλις μου απάντησαν και μένα το ίδιο στο Facebook. Μέιλ ακόμα τίποτα. Θλιβεροί και ακατάλληλοι αν δεν το συνεχίσουν. Κρίμα, γιατί πιστέψαμε ότι ίσως ερχόταν κάτι καλό.

O Kevin Smith είναι γενικά μέγας geekουλας. Εγώ τον ήξερα σαν σκηνοθέτη του Clerks όπου έκανε και τον Silent Bob από το γνωστό δίδυμο Jay and Silent Bob, αλλά μιλάμε για τύπο που αγαπάει πάρα πολύ την ποπ κουλτούρα και οτιδήποτε φέρνει σε geek. Και παρά το ότι είναι σκηνοθέτης κυρίως σε κωμωδίες, έχει γράψει και κόμικ με σοβαρή θεματολογία όπως το Guardian Devil. Προσθέτουμε και το Spider-Man που επισημαίνεις από την Οξύ και έχει βγει στα ελληνικά είναι πολύ καλό και εκτός αυτών έχει γράψει και την επιστροφή του Oliver Queen ως Green Arrow και αρκετά limited series για τον Batman. Επειδή πάντα σας αρέσει να σας προσθέτω ένα fun fact που μπορεί να μην ξέρατε, o Smith το 2002 είχε αναλάβει δύο τίτλους για τη Marvel, το Spider-Man/Black Cat: The Evil That Men Do που όπως είπαμε έχει βγει στα ελληνικά και το Daredevil/Bullseye: The Target. Ο πρώτος ήταν προγραμματισμένος για έξι τεύχη, αλλά το τρίτο τεύχος είχε ήδη καθυστερήσεις μηνών, γιατί ο Smith δούλευε σε δύο ταινίες ταυτόχρονα, η μία ήταν το sequel του Clerks. Τελικά η πρώτη σειρά ολοκληρώθηκε τέσσερα χρόνια μετά, το 2006, ενώ του Daredevil δε βγήκε ποτέ δεύτερο τεύχος και ο Smith είπε στη συνέχεια τι θα γινόταν. Που είναι όμως το fun fact; Το fun fact είναι ότι ο Smith από το 2002 που τα ξεκίνησε αυτά τα δύο projects είχε αναλάβει και μία σειρά για τη Black Cat και μία για τον Spider-Man. Όταν λοιπόν η Marvel είδε τις απίστευτες καθυστερήσεις των τευχών, έδωσε τη σειρά του Spidey στον Millar και βγήκαν τα 12 τεύχη του Marvel Knights Spider-Man σε σχέδιο του Terry Dodson και του Frank Cho, μία από τις καλύτερες ιστορίες Spider-Man που τα 8 πρώτα τεύχη της θα δούμε στα νούμερα 56 και 60 της συλλογής της Marvel.

Από το culturenow.gr: Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Φίλων Μουσικής Ennio Morricone Ελλάδος παρουσιάζει σε συνεργασία με το Kubrick Pure Social Club και υπό την αιγίδα του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών την έκθεση του αφιερωματικού κόμικ με τίτλο “Io, Ennio Morricone” σε κείμενα και σχεδίαση του σκιτσογράφου John Antono στον εξωτερικό χώρο “Speak Easy” του Kubrick Pure Social Club στην πλατεία Ταχυδρομείου (Λάρισα) την Παρασκευή 18 Ιουνίου έως 30 Σεπτεμβρίου 2021. Τα κόμικς (9η τέχνη) είναι μία από τις πλέον αντιπροσωπευτικές τέχνες του σύγχρονου κόσμου, μία άμεση τέχνη αφήγησης στην οποία μπορούμε να διακρίνουμε την πορεία, τις τάσεις και τον παλμό της κοινωνίας. Ένας καθρέφτης της καθημερινότητας, των απόψεων και των προβληματισμών του κάθε ανθρώπου, μέσω αφηγηματικών αλληλουχιών μεταξύ εικόνων με σκοπό να μεταδώσουν πληροφορίες και να προκαλέσουν αισθητική αντίδραση στους αναγνώστες. Έτσι και ο John Antono, εμπνέεται από τη ζωή και τη μουσική πορεία του εμβληματικού συνθέτη Ennio Morricone και δημιουργεί μία εικονογραφημένη μικρή ιστορία συνδυάζοντας τον λόγο με την εικόνα, η οποία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα – σταθμούς της ζωής του μεγάλου συνθέτη. Με «μαγικό» τρόπο μας διηγείται την ιστορία της ζωής του παραθέτοντας κάποια από τα πιο χαρακτηριστικά σημαντικά σημεία της πορείας του, υπογραμμίζοντας την υψηλή εικαστική και λογοτεχνική ποιότητα της οπτικής τέχνης των κόμικς όπου το στοιχείο της δημιουργίας και της επικοινωνίας είναι πολύ εντονότερο αφού συνδυάζεται η εικόνα και ο λόγος. Η μουσική του Ennio Morricone ήταν και πάντα θα είναι ένας τρόπος σκέψης, μια στάση ζωής, μια φιλοσοφία. Βασικός σκοπός του Συλλόγου είναι η προώθηση ανά την Ελλάδα και το εξωτερικό της μουσικής του, της σημαίνουσας προσωπικότητάς του, της φιλοσοφίας του. Αυτή η δράση του Συλλόγου έρχεται ως μία ακόμα απόδειξη πως οι διάφορες μορφές τέχνης μπορούν να εμπνεύσουν, να συνεργαστούν και να συμπληρώσουν η μία την άλλη, χαρίζοντας μας ιστορίες που μας συγκινούν. Ο John Antono (Γιάννης Δ. Αντωνόπουλος) γεννήθηκε το 1985 στην Αθήνα. Σπούδασε σκίτσο στο εργαστήρι εφαρμοσμένων τεχνών Ορνεράκης. Επίσης είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος ειδίκευσης στην Ιστορία. Δημιουργεί πολιτικά σκίτσα για την εφημερίδα «Επικοινωνία», συνεργάζεται με το ένθετο Καρέ-Καρέ της Εφημερίδας των Συντακτών και δημοσιεύει τη σειρά κόμικς Homo Skepticus στον ιστότοπο Socomic.gr. Εργάζεται ως δάσκαλος Σκίτσου-Comics για παιδιά και εφήβους και ως εικονογράφος εκπαιδευτικών παιχνιδιών για την Κοιν.Σ.Επ. «Σκαντζόχοιρος». Είναι μέλος της Λέσχης Ελλήνων Γελοιογράφων. Το πρώτο του γελοιογραφικό άλμπουμ κυκλοφόρησε το 2016 από τις εκδόσεις Ασυνέχεια με τον τίτλο «Όχι Άλλο Σώσιμο». Στον χώρο τηρούνται όλα τα μέτρα προστασίας που συστήνονται από τις αρμόδιες αρχές.

Πρέπει κάποια στιγμή να ξανακάνω εκείνα τα ποστ παρουσίασης της επόμενης ιστορίας αν βρω χρόνο. Κοίταξε, το Guardian Devil δεν ξέρω αν θα σου αρέσει. Τι εννοώ; Είναι γενικά από τις πολύ καλές ιστορίες του Daredevil. Το Born Again όμως που διάβασες είναι μακράν του δευτέρου, η νούμερο ένα και πιο ώριμη ιστορία του ήρωα, ένα magnum opus που αντικειμενικά αρέσει στον κόσμο κι ας μην είναι του υπερηρωικού. Το σχέδιο του Quesada είναι αρκετά σοβαρό κι ενήλικο και γενικά η παλέτα των χρωμάτων που χρησιμοποιούν είναι σκοτεινή. Από την άλλη, γενικά η ιστορία αφορά κυρίως τη θρησκευτική πίστη, ένα theme που γενικά υπάρχει στα κόμικ του Daredevil και πρέπει να είναι και ένα από τα κόμικ του ήρωα που δεν έχουμε μόνο street level κακούς, αλλά περνάει λίγο και στο υπερφυσικό. Η υπόθεση σπάει σε αρκετά διαφορετικά πεδία. Το πρώτο είναι ο χωρισμός του Matt από την Karen και το πως ο ίδιος βρίσκει καταφύγιο στη θρησκεία, ενώ η Karen αργότερα τον ενημερώνει ότι πάσχει από HIV. Έχουμε επίσης τον Foggy που κατηγορείται για φόνο μίας γυναίκας με την οποία είχε σχέση, ισχυριζόμενος ότι είχε μετατραπεί σε δαίμονα, ενώ μία έφηβη αφήνει στον Daredevil (που ξέρει ποιος είναι στην πραγματικότητα) το μωρό της λέγοντας ότι έχει προέλθει από παρθενογένεση και ο Matt προσπαθεί να βρει τι συνέβη πραγματικά με αυτό το παιδί. Εμφανίζονται επίσης πολλοί ήρωες όπως ο Doctor Strange και η Black Widow και αρκετοί κακοί όπως ο Bullseye, αλλά και ο Mysterio που συνήθως μάχεται τον Spider-Man. Και κρατάω μυστικό Η γνώμη μου όπως το βλέπω είναι ότι δεν είναι μία ιστορία που θα σε ξετρελάνει, κυρίως γιατί δεν είναι από αυτές που έχουν μαφία, Kingpin και πιάνουν πολύπλοκες θεματικές όπως το Born Again, έχει πιο πολλά στοιχεία γύρω από το υπερφυσικό, οι θρησκευτικές αναζητήσεις και τα religious themes είναι κυρίαρχο θέμα, ανακατεύονται περισσότεροι ήρωες και κακοί, άρα δεν ξέρω κατά πόσο θα την ευχαριστηθείς. Και γενικά μιλώντας όντως είναι πολύ καλή ιστορία, αλλά το Born Again είναι άλλο επίπεδο σαν κόμικ και δε θα αποφύγεις τη σύγκριση. Όμως μία καλή ιστορία Daredevil με τις γνωστές θεματικές του που ίσως παρουσιάσω σύντομα είναι το Daredevil: Yellow των Loeb/Sale που είχαν και το Spider-Man: Blue στη συλλογή. Αυτά και ελπίζω η συνήθης πολυλογία μου να βοήθησε

Χρόνια πολλά για χθες @Γάντζος, ό,τι επιθυμείς με ακόμα περισσότερες ταινίες και κόμικ στη ζωή σου και την καθημερινότητά σου

Κυκλοφόρησε το τεύχος 47 της συλλογής και φυσικά ανυπομονώ να διαβάσω το Guardian Devil στα ελληνικά. Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του τεύχους έχει προστεθεί και στη βάση μας. Επόμενο τεύχος είναι η συνέχεια (επιτέλους) του πρώτου τόμου της συλλογής, από το Amazing Spider-Man των Straczynski και John Romita Jr, το Revelation and Until the Stars Turn Cold, τα Vol. 2 και 3 του run των δύο δημιουργών που συγκεντρώνονται μαζί σε ένα τόμο.

Έχω καιρό να κάνω ποστ σωστό, χορταστικό, με αγορές που ματώνουν την τσέπη, αλλά είναι χάρμα οφθαλμών για τη συλλογή. Το μέρος αγοράς; Η ΛΕΦΙΚ φυσικά. Το είδος των κόμικ; Έχουμε τα πάντα όλα. Τι κόμικ έχουμε; Κόμικ που γενικά δεν είναι διαθέσιμα στην αγορά, που αναζητούσα χρόνια και επιτέλους έχω στη συλλογή. Δε μπορούσα να βρω τα πιο παλιά Μπλέικ και Μόρτιμερ. Εκτός από το πιο πρόσφατο, πλέον όλα τα τεύχη μαζί θα κοσμούν τη βιβλιοθήκη! Είχα κάμποσα κενά στα Disney από το 2008-2009 που ψιλοσταμάτησα να παίρνω. Λέγαμε με τον @Manitou πχ για τα τομάκια του Πράκτορα Ντακ. Να τα λοιπόν. Είναι βέβαια και κάποια ακόμα Μεγάλα Σήριαλ που τα ήθελα. Ήρθαν κι αυτά. Πάμε στα αμερικάνικα. Τόσα χρόνια δεν έβρισκα από Anubis, το Spider-Man: The Other που ήταν δίτομο. Και εκτός Marvel όμως, το εξαντλημένο πρώτο Hellboy της Jemma συν δύο ακόμα κόμικ από Mignola που έβγαλε η εκδοτική. Να 'ναι καλά οι @Valtasar και @Lossπου τρέχουν να μας καλύψουν τα κενά στις συλλογές μας και που όπως πάει το πράγμα μάλλον θα μας κλείσουν αρκετά ακόμα. Μόνο στήριξη στη Λέσχη για την εξαιρετική δουλειά που γίνεται και στα μεταχειρισμένα στο e-shop και γενικά για όσα έρθουν.

Επισυνάπτεται το κείμενο όπως ανέβηκε στο σάιτ του Comicdom. Ενημερωτικά, στο λινκ θα βρείτε και γκαλερί με φωτό με διάφορα από τα πράγματα που πωλούνται: Μετά από σχεδόν ενάμιση χρόνο (για τους γνωστούς, σε όλους μας, λόγους) το αγαπημένο μας Comicdom Bazaar, είναι και πάλι εδώ, ανανεωμένο, αναζωογονημένο, υπερ-ενισχυμένο και πάντα με παααααάρα πολλά comics! Την Κυριακή 27 Ιουνίου, από τις 11 το πρωί έως τις 9 το βράδυ, περιμένουμε όλους τους φίλους των comics, από απλούς αναγνώστες που αναζητούν νέα ενδιαφέροντα αναγνώσματα, μέχρι φανατικούς συλλέκτες που ψάχνουν μανιωδώς για να κλείσουν τρύπες στη συλλογή τους, στον υπέροχο χώρο της Δημοτικής Αγοράς Κυψέλης (Φωκίωνος Νέγρη 42). Χιλιάδες τεύχη από Marvel, DC, Image, Dark Horse, indies, τεράστια ποικιλία από ελληνικά, manga, Disney, ευρωπαϊκά, trade paperbacks, hardcovers, καθώς και πολλά action figures, statues, Funko Pop!, games και πάσης φύσεως collectibles, σας περιμένουν στο καλοκαιρινό Comicdom Bazaar! Μια τεράστια ποικιλία παλιών και καινούριων comics, graphic novels και merchandise για όλα τα γούστα, κατευθείαν από ιδιωτικές συλλογές συλλεκτών, σε τιμές για όλα τα βαλάντια! Συμπληρώστε κενά στη συλλογή σας, δοκιμάστε τίτλους που δεν γνωρίζετε, αποκτήστε graphic novels και trade paperbacks που πάντα θέλατε να διαβάσετε, ή ψωνίστε δώρα για φίλους. Όπως είναι λογικό, βέβαια, μετά από τόσο καιρό απουσίας, χρειάζεται να κάνουμε και κάτι ξεχωριστό για να γιορτάσουμε την επιστροφή μας! Με αυτό κατά νου, επιφυλλάσσουμε διάφορες εκπλήξεις για τους επισκέπτες, μεταξύ των οποίων και κληρώσεις με δώρα συλλεκτικά comics και comic-related items! (Περισσότερες λεπτομέρειες σύντομα, στη σελίδα του event στο Facebook.) Έρχεστε, διασκεδάζετε, ψωνίζετε, κάνετε και μια βόλτα στη Φωκίωνος και, με λίγη τύχη, μπορεί να φύγετε από εκεί με κάποια υπέροχα freebies! Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο; Εξοπλιστείτε, λοιπόν, με ευχάριστη και ηλιόλουστη διάθεση και επισκεφθείτε, είτε μόνος είτε με παρέα, τον υπέροχο και φιλόξενο χώρο της Δημοτικής Αγοράς Κυψέλης, συνδυάζοντας την κυριακάτικη καλοκαιρινή βόλτα σας με ψάξιμο ανάμεσα σε longboxes και αγορές comics και collectibles για εσάς και τους φίλους σας. Οι πωλητές που συμμετέχουν στο Comicdom Bazaar θα σας περιμένουν από το πρωί, με πλατιά χαμόγελα και χιλιάδες comics! Αν ενδιαφέρεστε να συμμετέχετε ως πωλητής στο Comicdom Bazaar και θέλετε να μάθετε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το event, καθώς και λεπτομέρειες για τις προϋποθέσεις και το κόστος συμμετοχής, στείλτε e-mail με το ονοματεπώνυμο και το τηλέφωνό σας στο comicdom@comicdom.gr (με την ένδειξη Bazaar). Υπάρχουν ελάχιστες διαθέσιμες θέσεις, οπότε βιαστείτε.

Πριν από ένα περίπου χρόνο βρήκα τα τεύχη του Τερζόπουλου με τα πρώτα δέκα εκατομμύρια του Σκρουτζ και τώρα μετά από πολύ καιρό έμαθα ότι υπήρχαν και πέντε ιστορίες σε τεύχη της Καθημερινής που δυστυχώς δεν τα έχω. Παρά το OCD μου που με χτυπούσε, διάβασα την κεντρική για το δέκατο έκτο εκατομμύριο και έμεινα ικανοποιημένος. Μου άρεσε ιδιαίτερα το πως ο Σκρουτζ μίλαγε για διαφορετικές επιχειρηματικές του δραστηριότητες και ενώ περιμέναμε κάποια εξ αυτών να του απέφερε το δέκατο έκτο, όλο κάτι καινούριο εμφανιζόταν. Παρ’ όλα αυτά δεν έμεινα εξίσου ικανοποιημένος από το σχέδιο. Το Spookyzone μας μεταφέρει σε μία από τις αγαπημένες μου πόλεις, το Λονδίνο με το flashback να μας λέει για μια κωμωδία του μέγιστου Σαίξπηρ, η οποία ωστόσο είναι καταραμένη. Τα τρία ανίψια θα μπλέξουν σε μία πολύ ωραία περιπέτεια, η οποία εκτυλίσσεται γύρω από το θέατρο, αλλά βλέπουμε πως εκτός αυτού του στοιχείου έχουμε και φαντάσματα, αλλά και μαγεία που κάνει την υπόθεση ακόμα πιο πλούσια. Σίγουρα από τις σκοτεινές και «τρομακτικές» ιστορίες του Spookyzone, την οποία απόλαυσα από την αρχή έως το τέλος. Η τρίτη ιστορία με Κύρο Γρανάζη και πάντα αγαπημένη κόντρα Σκρουτζ-Ρόμπαξ για το ποιος θα κερδίσει ένα διαγωνισμό προμήθειας πυροσβεστικών οχημάτων ήταν καλή, αλλά όχι κάτι το σπουδαίο. Κλείνουμε με τη λιγότερο αγαπημένη μου ιστορία στο Young Donald Duck καθώς μετά το tease ότι ο ήρωας αλλάζει σχολείο, έχουμε ένα ψιλοαπαράδεκτο twist ότι έφυγε για ένα μήνα για να πάρει έκπτωση στα δίδακτρα ο Σκρουτζ, ενώ ταυτόχρονα η ιστορία δεν έχει ροή, αλλά αποτελείται από διάφορα flashbacks των Μίκυ και Ντόναλντ σε περιπέτειες τους προσπαθώντας να θυμηθούν τι αναμνήσεις δημιούργησαν. Περιμένω κάτι καλύτερο στο επόμενο τεύχος. Καθόλου κακή γενικά η πορεία του Μίκυ Μάους. Ξεκινάνε πάλι τα Εκατομμύρια του Σκρουτζ, το Spookyzone διανύει μία ωραία φάση, το Young Donald Duck μας ξενέρωσε λίγο, αλλά οκ και η ιστορία που τα πλαισίωνε ήταν διασκεδαστική.

Πρώτες εικόνες από @nikolas12, @Μενίγ Πουαγώ, @Indian με κοινές μπλούζες στη ΛΕΦΙΚ: Εντωμεταξύ δεν ξέρω αν σου έστειλαν με τη μπλούζα και μία κομιξίστικη έκπληξη, αν όχι, σίγουρα θα την ανεβάσεις σύντομα!

Έπαθα εγκεφαλικά και μόνο που το διάβασα, γιατί θυμήθηκα την εξής ιστορία: Το μόνο άτομο που δανείζω σταθερά βιβλία και κόμικ είναι η κοπέλα μου με την οποία είμαστε πολλά χρόνια μαζί και υπάρχει σχέση εμπιστοσύνης. Μια φορά της είχα δανείσει το Avengers Assemble της Οξύ ή το Suicide Squad της Anubis και κατέβηκε τριήμερο στο Ναύπλιο στους γονείς της. Ένα Σάββατο μεσημέρι ανοίγω το Instagram και βλέπω story με το κόμικ μου πάνω σε μια ξαπλώστρα. Αφού πάλεψαν οι φίλοι μου να με συνεφέρουν, φεύγει μήνυμα (σε επί σειρά ετών σχέση ) ότι με το που μου το φέρει θα το ελέγξω σελίδα σελίδα και αν βρω έναν κόκκο άμμου, δε θα της τίποτα ξαναδανείσω ποτέ τίποτα Το φέρνει, το ψάχνω όλο προσεκτικά με κάθε τρόπο και δε βρήκα τίποτα. Ήταν λες και πήγε και το ξαναπήρε καινούριο, το διάβασε τέρμα προσεκτικά, δεν ξέρω τι έκανε, αλλά της το έδωσα 10άρι, μου το έφερε 10άρι. Νομίζω αντιλαμβάνεται κανείς ποιος άκουσε γκρίνια στο τέλος της ημέρας

Από τις επιλογές, ξάπλωμα στο κρεβάτι ή τον καναπέ με κλίση σώματος 90 μοιρών και καλό φωτισμό. Γενικά όμως στο γραφείο μου, με το λάπτοπ σε πλάγια θέση για να μπορώ να ψάξω αν δεν ξέρω κάποιον χαρακτήρα και με το φως να πέφτει κατευθείαν.

Το συγκεκριμένο τεύχος λες και ήταν καταραμένο, δεν το έψαξα τις πρώτες μέρες που βγήκε και το άφησα για τα μέσα της επόμενης εβδομάδας, αλλά είχε εξαντληθεί από όλα τα περίπτερα και τα πρακτορεία τύπου παρά το γεγονός ότι σε όλα έβρισκα το 362! Ευτυχώς βρήκα σε ένα μικρό περίπτερο κοντά στη δουλειά, ένα τελευταίο αντίτυπο σε μέτρια κατάσταση και το διάβασα. Πρώτη ιστορία λοιπόν και κεντρική για την οργάνωση Π.Α.Π.Ι με τους πράκτορες Φέθρυ και Ντόναλντ να αναλαμβάνουν μία ακόμα μυστική αποστολή και να καταφέρνουν και πάλι να βρουν ευφάνταστους τρόπους να τα κάνουν θάλασσα. Εκτός του χιούμορ και ενός twist που αφορούσε τον κακό, δεν εντυπωσιάστηκα. Με ένα teaser γύρω από το τέρας του Λοχ Νες αρχίζει το Spookyzone της εβδομάδας, αλλά η κεντρική ιστορία του δεν αφορά αυτό. Τα ανίψια θα κληθούν να ξεδιαλύνουν τα όσα παράξενα συμβαίνουν στο Βαλτοχώρι, όπου οι κάτοικοι και οι μάρκες που συναντούν τους φαίνονται γνώριμα. Εν τέλει θα ανακαλύψουν τι συμβαίνει, καθώς και το πως πολλά μυθολογικά τέρατα συνδέονται μεταξύ τους σε μία ιστορία που με ενθουσίασε προσωπικά! Στην τρίτη ιστορία του τεύχους η Νταίζυ δανείζεται το 313, ωστόσο χαλάει και το πάει στο συνεργείο. Το πρόβλημα είναι ότι ο Ντόναλντ κρύβει σε αυτό τον εξοπλισμό του Φάντομ Ντακ συνεπώς περνάει μία σειρά απίθανων περιπετειών ως βοηθός στο συνεργείο για να μην αποκαλυφθεί η ταυτότητα του. Μικρή και όχι κάτι το εξαιρετικό βεβαίως. Ακολουθεί μία πολύ μικρή του Ιντιάνα Γκούφυ και το αστείο μονοσέλιδο του Πασχάλη για να φτάσουμε στο Young Donald Duck. Εδώ λοιπόν κλείνει ένας κύκλος με τον Ντόναλντ να προσπαθεί μαζί με τον Γκούφυ να δημιουργήσουν ένα ρομπότ για το σχολικό διαγωνισμό επιστήμης και να εντυπωσιάσουν τον Κυβερνήτη, ωστόσο τα πάντα πάνε στραβά. Αυτό όμως θα βγει σε καλό του Ντόναλντ, αφού ξεκινάει μία νέα σχολική καριέρα σε ένα σχολείο που ανήκει στο θείο Σκρουτζ! Συνολικά ικανοποιητικό τευχάκι, ίσως η κεντρική και οι ιστορίες εκτός των δύο σταθερών σειρών να μην ήταν κάτι το εξαιρετικό, αλλά παρέμεινε διασκεδαστικό.

Σήμερα πήγα από τη Λέσχη που είχα καιρό να περάσω και είδα αρκετούς καλούς φίλους ως συνήθως. Εκτός των κόμικ, ο @Valtasar μου είχε ετοιμάσει εμένα και του @Μενίγ Πουαγώ μία υπέροχη έκπληξη αφού μας έκανε δώρο αυτήν την απίστευτη μπλουζάρα που εννοείται θα φορεθεί σύντομα: Γιώργο έχω βαρεθεί πλέον να σου λέω ευχαριστώ για δώρα, κλείσιμο τρυπών στη συλλογή με τεύχη και νέα γύρω από τα κόμικ, δεν περίμενα τόσο ωραίο δώρο, η μπλούζα είναι υπέροχη (και στο νούμερο μου ). Επίσης αν και παλιότερα είχα πει να μην το πάρω, αποφάσισα να αγοράσω τελικά το Μίκυ Μυστήριο #0 για να κλείσω τη συλλογή, καθώς και το Epifany που παίρνω σταθερά. Ένα υπέροχο πρωινό στη ΛΕΦΙΚ με καφεδάκι, συζήτηση και νέα για κόμικ και κυρίως μία ευχάριστη ενημέρωση περί Λανφέστ.

Καταχωρήθηκε isbn ώστε να βγει σε omnibus το Τέζα του Γιώργου Μελισσαρόπουλου. Θα είναι λογικά συλλογή όλων των τευχών αυτού του κόμικ: (ISBN:978-618-5116-97-2). Τέζα Omnibus / Γιώργος Μελισσαρόπουλος Τίτλος : Τέζα Omnibus Τύπος Μέσου: έντυπο / ΒΙΒΛΙΟ Συντελεστές: Γιώργος Μελισσαρόπουλος, Συγγραφέας ; Γιώργος Μελισσαρόπουλος, Εικονογράφος Εκδότης: Πειραιάς [GR] : Jemma Press / Σταυριανός Σ. Ελευθέριος Σελιδοποίηση: 184 Σελ. Layout: Κομίκς Μέγεθος: άδετο 16,70 χ 24cm ISBN: 978-618-5116-97-2 Γλώσσες : Ελληνική (gre) Ημ/νία Παραχώρησης : 10/06/2021

Μου ήρθε mail από το newsletter της εκδοτικής αυτό: Νέα Συνδρομή Μπλεκ Συνδρομή Ελλάδα: Η ετήσια συνδρομή (6 τεύχη) έχει κόστος 23 ευρώ (κέρδος 1 τεύχος). Συνδρομή Εξωτερικού: Η ετήσια συνδρομή (6 τεύχη) έχει κόστος 35 ευρώ. Μπορείτε να κάνετε την συνδρομή σας εδώ! Αποκαλύπτει και το μεγαλύτερο μέλος του εξωφύλλου του ΜΠΛΕΚ #17.

Τελευταία έκατσα και έγραψα δύο βιογραφίες και αν και είχα στο μυαλό μου να ανεβάσω πρώτα αυτή του Gary Frank, τελικά ενέδωσα στο να μιλήσω για έναν πολύ αγαπημένο μου σχεδιαστή, τον Sean Phillips λόγω και της κυκλοφορίας του Kill or Be Killed με το Non Stop Comics των εκδόσεων Μικρός Ήρως. Πάμε λοιπόν! Η αρχή στη βρετανική σκηνή και το Hellblazer Γεννήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 27 Ιανουαρίου 1965 και ενώ ήταν στο σχολείο σχεδίασε ιστορίες για περιοδικά που απευθύνονταν σε κορίτσια όπως το Bunty, το Nikki και το Judy. Το 1988 αφού τελειώνει τις σπουδές του ξεκινάει να δουλεύει με τον John Smith τα New Statesmen και Straitgate και με τον Pat Mills το Third World War που δημοσιεύονται στο περιοδικό Crisis. Τη δεκαετία του 90 ξεκινάει να συμμετέχει σε τεύχη του εμβληματικού Hellblazer σχεδιάζοντας πολλές ιστορίες με διαφορετικούς συγγραφείς μέχρι και το 1997. Επιστρέφει στα αγγλικά κόμικς με το Devlin Waugh στο Judge Dredd Magazine, καθώς και με πολλές ιστορίες στο 2000AD, μεταξύ αυτών και για τον Judge Dredd. Συνεργασία με τη Marvel και τη Wildstorm Από το 2001 έως το 2004 συμμετέχει στο Wildcats με τους Joe Casey και Steve Dillon. To 2005 πηγαίνει στη Marvel όπου σχεδιάζει το Black Widow: The Things They Say About Her σε σενάριο του Richard Morgan, ενώ θα συνεργαστεί και με τον Robert Kirkman, συγγραφέα των The Walking Dead και Invincible για το Marvel Zombies το 2006 και το Marvel Zombies 2 το 2007 με τα δύο αυτά limited series να θεωρούνται τα καλύτερα όλων των Marvel Zombies. Η μακρά συνεργασία με τον Ed Brubaker Το 1999 ο Ed Brubaker γράφει το Scene of the Crime σε μολύβια του Michael Lark και ο Phillips αναλαμβάνει τα μελάνια στο δεύτερο τεύχος. Τελικά η συνεργασία τους θα συνεχιστεί με αμείωτο ρυθμό μέχρι σήμερα βγάζοντας πάρα πολλούς τίτλους με διαφορετικές εταιρείες. Το 2003 ξεκινούν με το Sleeper μια σειρά που διαδραματίζεται στο σύμπαν της Wildstorm και το δίδυμο θα προσφέρει δύο κύκλους των 12 τευχών. Το 2006 πηγαίνουν στη Marvel και δουλεύουν για το imprint της Icon, ξεκινώντας το Criminal, την ίσως γνωστότερη και πιο αγαπημένη σειρά τους. Στο Criminal καταπιάνονται με διαφορετικούς χαρακτήρες σε κάθε βιβλίο, οι οποίοι όμως συνδέονται μεταξύ τους σε ένα ενιαίο σύμπαν που αφορά τον υπόκοσμο και τη μαφία των πόλεων που ζουν οι πρωταγωνιστές. Σήμερα εκδίδεται από την Image. Το 2008 συνεχίζουν στην Icon με το Incognito και το Incognito: Bad Influences το 2010 που και τα δύο είναι limited σειρές με έξι τεύχη. Το 2012 ξεκινούν στην Image το Fatale μία crime σειρά με υπερφυσικά στοιχεία για τη ζωή της Josephine μίας κλασικής femme fatale όπως την έχουμε στο μυαλό μας από σειρές, ταινίες και βιβλία. Παρά τα 12 τεύχη που ανακοινώνονται, η σειρά φτάνει τα 24. Το 2013 οι Brubaker και Phillips υπογράφουν συμβόλαιο πενταετούς αποκλειστικής συνεργασίας με την Image με το οποίο μπορούν να εκδώσουν όποια ιστορία θέλουν χωρίς να χρειάζεται να την παρουσιάσουν προηγουμένως στην εκδοτική. Το 2014 λοιπόν βγαίνει η πρώτη από αυτές τις σειρές, το The Fade Out που τρέχει για 12 τεύχη και για περίπου δύο χρόνια. Είναι μία ιστορία που ο Brubaker αντλεί έμπνευση από το θείο του και αφορά τον Charlie Parish ένα σεναριογράφο του Hollywood που πάσχει από PTSD και ένα πρωί ξυπνά δίπλα στο πτώμα μίας νεαρής πρωταγωνίστριας χωρίς να θυμάται τι έχει συμβεί. Το δίδυμο βρίσκεται σε δημιουργικό οίστρο και από το 2016 έως το 2018 παράγει 20 τεύχη για το Kill or Be Killed. Η ιστορία αφορά τον Dylan, έναν καταθλιπτικό φοιτητή που προσπαθεί να αυτοκτονήσει. Επιζεί λόγω απίθανων γεγονότων, αλλά σύντομα τον επισκέπτεται ένας δαίμονας που του εξηγεί ότι εκείνος του έσωσε τη ζωή. Σε αντάλλαγμα, ο Dylan θα έχει το δικαίωμα να ζήσει έναν ακόμη μήνα για κάθε άτομο που σκοτώνει. Θα κυκλοφορήσει στα ελληνικά από το πολυθεματικό περιοδικό Non Stop Comics των εκδόσεων Μικρός Ήρως. Το 2016 σηματοδοτεί και την επιστροφή του Criminal με ένα έβδομο trade, ενώ το 2019 το δίδυμο επιστρέφει στη σειρά με ένα νέο volume 12 τευχών. Πρώτα έχουμε μία νουβέλα που διαδραματίζεται στο σύμπαν του Criminal, το My Heroes Have Always Been Junkies, ενώ από τα 12 τεύχη προκύπτουν επίσης συγκεντρωτικές εκδόσεις ιστοριών με τα Bad Weekend και Cruel Summer. Το καλοκαίρι του 2020 εκδίδεται το Pulp, μία ιστορία που διαδραματίζεται τη δεκαετία του 30 και αφορά τη ζωή του pulp συγγραφέα Max Winters, ενώ στα τέλη της χρονιάς ξεκινούν το Reckless, μία ολοκαίνουρια σειρά με σεξ, ναρκωτικά και δολοφονίες στο Λος Άντζελες της δεκαετίας του 80. Το δεύτερο βιβλίο της σειράς βγήκε τον Απρίλιο του 2021, ενώ το τρίτο αναμένεται μέχρι τα τέλη του 2021. Είναι απορίας άξιον πως και δεν έχει βγει σχεδόν τίποτα από αυτό το δίδυμο στα ελληνικά εκτός του Kill or Be Killed, αλλά όσο ζούμε ελπίζουμε να δούμε κι άλλες δουλειές τους στη γλώσσα μας. Ο Phillips έχει βγάλει ένα καταπληκτικό thread στο Twitter με ό,τι κόμικ και δουλειές έχει κάνει από τη στιγμή που ξεκίνησε τα κόμικ μέχρι σήμερα. Δείτε το εδώ: Κλείνουμε κλασικά με μερικές εικόνες από κόμικ του προκειμένου να πιάσετε στο 100% το περίεργο crime-υπερφυσικό-noir στυλ και σχέδιό του.

Για όποιον δεν ξέρει την υπόθεση του Kill or be Killed είναι αυτή (κάνω copy paste από το αφιέρωμα): Το δίδυμο βρίσκεται σε δημιουργικό οίστρο και από το 2016 έως το 2018 μας προσφέρει 20 τεύχη για το Kill or Be Killed. Η ιστορία αφορά τον Dylan, έναν καταθλιπτικό φοιτητή που προσπαθεί να αυτοκτονήσει. Επιζεί λόγω κάποιων απίθανων γεγονότων, αλλά σύντομα τον επισκέπτεται ένας δαίμονας που του εξηγεί ότι εκείνος του έσωσε τη ζωή. Σε αντάλλαγμα, ο Dylan θα έχει το δικαίωμα να ζήσει έναν ακόμη μήνα για κάθε άτομο που σκοτώνει. Ελπίζω σαν πείραμα να πετύχει μήπως δούμε και κάτι ακόμα από καλό εμπορικό αμερικάνικο κόμικ όπως αναφέρει ο @germanicus. Από το ίδιο δίδυμο, το Pulp ας πούμε δε θα με χαλούσε. Και το Criminal θα ήταν καλό, έχει βέβαια 7 συγκεντρωτικά trades, 1 μικρή νουβέλα και 2 ακόμα trades που προέκυψαν από τα τεύχη του 2019, από την άλλη οι ιστορίες διαβάζονται και ανεξάρτητα, αν και έχουν μεταξύ τους συνδέσεις. Γενικά η Image έχει μπόλικο υλικό από εξαιρετικούς δημιουργούς που δεν έχουμε δει όπως οι Jeff Lemire-Andrea Sorrentino του Gideon Falls ή οι Marjorie Liu-Sana Takeda του Monstress, αλλά πρέπει να δοκιμάσει λίγο να δούμε πως μπορεί να πάει, γιατί έχουμε δει και άλλα κόμικ να φλοπάρουν ή να μη συνεχίζουν. Σίγουρα ο Μικρός Ήρως κάνει ένα πολύ καλό πρώτο βήμα με τους Brubaker-Phillips! Ένα γενικότερο σχόλιο που θέλω να κάνω για τις εκδοτικές προσπάθειες τους μέσα στο 2021 λογικά θα έρθει σύντομα.

Ed Brubaker και Sean Phillips με Kill or Be Killed από Image, ΟΚ ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ SHUT UP AND TAKE MY MONEY! Πριν δύο μέρες ετοίμαζα ένα αφιέρωμα/βιογραφία στο Sean Phillips που θα ανέβει κάποια στιγμή και έγραψα ότι απορώ γιατί δεν έχουν μεταφραστεί οι κομιξάρες που βγάζει με Brubaker στα ελληνικά. Criminal/Sleeper/Pulp/The Fade Out/Fatale, έχουν πολύ ψωμί αυτοί οι δημιουργοί, συγχαρητήρια στην εκδοτική για την επιλογή, ελπίζω να πάει καλά και να δούμε κι άλλα κόμικ τους στα ελληνικά! Επίσης 1000 μπράβο για τη συνέντευξη των δημιουργών που θα φιλοξενηθεί. Είμαι απίστευτα ενθουσιασμένος!

Τόμος 46: Spider-Gwen - Καταζητούμενη; Δεύτερος τόμος που διαβάζω μέσα σε μία εβδομάδα και προλαβαίνω να γράψω κριτική, να και κάτι που σπανίως συμβαίνει Έλεγα να πιάσω τον Thanos, γιατί δεν έχουν γίνει πολλές κριτικές, αλλά είδα το Spider-Gwen που δεν είναι ογκώδης σαν τους άλλους τόμους που έχω αφήσει, ψηνόμουν κιόλας να το διαβάσω, οπότε ορίστε η γνώμη μου. Ένα εντελώς καινούριο σύμπαν Μου αρέσουν πολύ τα εναλλακτικά σύμπαντα που συνοδεύονται από γνωστά πρόσωπα σε φρέσκες εκδοχές και κυρίως redesigns στολών ή ηρώων. Είναι κάτι που μου άρεσε σε όσα κόμικ του Ultimate Universe υπήρχε αυτό, αλλά και στα Earth One της DC και δε θα μπορούσε να μη μου αρέσει και εδώ. Το κόμικ λοιπόν δείχνει πως έχουμε κάτι εντελώς καινούριο, συγκεκριμένα βρισκόμαστε σε μία διαφορετική Earth σε σχέση με την 616 που διαβάζουμε συνήθως. Ο συγκεκριμένος συγκεντρωτικός τόμος έχει ένα τεύχος που διαδραματίζεται πριν το Spider-Verse όπου ουσιαστικά μας συστήνει την ηρωίδα και άλλα πέντε που αποτελούν τη βασική μας ιστορία. Γνωστοί ήρωες, καινούριες εκδοχές Όπως είπαμε λοιπόν, αυτή η νέα Earth έχει γνωστούς μας ήρωες με εντελώς καινούρια μορφή και προσωπικότητα. Φιλοξενεί πάρα πολλούς χαρακτήρες, όχι μόνο από το σύμπαν και τον κύκλο του Spider-Man, αλλά γενικότερα από τους ήρωες που ξέρουμε ότι δρουν τουλάχιστον σε street level στη Νέα Υόρκη. Στο κόμικ αυτό λοιπόν η Gwen έχει υπάρξει φίλη με τον Peter Parker, ο οποίος όμως δέχεται ακραίο bullying σε σημείο που φτιάχνει τον ορό του Lizard. Τα πράγματα όμως στραβώνουν και η Gwen κατά λάθος σκοτώνει τον Peter και όλοι τη θεωρούν εγκληματία και ο αστυνομικός πατέρας της την αναζητά χωρίς να γνωρίζει ότι πίσω από τη μάσκα κρύβεται η κόρη του. Η Gwen επίσης κάνει παρέα με την MJ και παίζουν μαζί σε συγκρότημα, καθώς και με τη Felicia Hardy, γνωστή και ως Black Cat. Επίσης η Spider-Woman (έτσι την αποκαλούν στο κόμικ) θα βρεθεί αντιμέτωπη με τη μαφία της Νέας Υόρκης όπου εκτός από το ότι έχουμε τον Vulture σαν τσιράκι της, έχουμε και ένα απίστευτα ενδιαφέρον twist, αφού ο Matt Murdock δεν είναι ο Daredevil και εχθρός του Wilson Fisk, αλλά δικηγόρος του, ενώ με την αστυνομία συνεργάζεται η Jean DeWolffe και ο Frank Castle ο οποίος έχει μία υποτυπώδη στολή Punisher. Η εξέλιξη χαρακτήρων είναι αρκετά καλή και ο Latour χτίζει πολύ ωραία τη σχέση μεταξύ τους. Υπάρχουν πολύ δυνατές και συναισθηματικές στιγμές όπως και κυρίως μία τρομερή σκηνή με την Gwen να συνομιλεί με τη θεία May για το θάνατο του Peter Parker. Εκτός αυτού όμως ο Latour μοιράζει πολύ σωστά το χρόνο μεταξύ της Gwen, της προσωπικής ζωής και του συγκροτήματος και των όσων περνάει η Spider-Woman αφού καταζητείται, ενώ και η δράση είναι αρκετά καλά μοιρασμένη ανάμεσα στα τεύχη. Γιατί το σχέδιο θυμίζει Into the Spider-Verse; Από την πρώτη στιγμή που το ξεφύλλισα, κατάλαβα κατευθείαν ότι εδώ έχουμε μία ιδιαίτερη περίπτωση σχεδίου. Δε θυμίζει πολύ κλασικό υπερηρωικό, έχει πολύ λεπτές γραμμές, δεν έχει πολύ μελάνι, τα πρόσωπα μοιάζουν λίγο συμπιεσμένα ανά σημεία και κάθε σελίδα έχει αρκετά καρέ. Κυρίως όμως μου θύμισε πάρα πολύ ένα αγαπημένο μου φιλμ, το Into the Spider-Verse και το μυστήριο λύθηκε με ένα απλό γκουγκλάρισμα. O σχεδιαστής Robbi Rodriguez ήταν στο Art Department της ταινίας και τα σχέδια του χρησιμοποιήθηκαν σαν βάση στο animation της. Επίσης μου αρέσει η χρήση γραμμάτων ως μέρος του σχεδίου σε ηχητικά εφέ, κραυγές ή σε στίχους τραγουδιών, είχε αρκετά που για η εκδοτική δεν έκανε επεξεργασία να τα βάλει με την ελληνική μετάφραση, καθώς όπως ξέρω είναι πολύ δύσκολη μία τέτοια επεξεργασία. Γενικά πάντως δεν είναι το σχέδιο που βρίσκεις κάθε μέρα στο υπερηρωικό σου κόμικ, διαφορετικό, σύγχρονο και θεωρώ αρκετά φρέσκο και ταιριαστό για έναν τίτλο σαν της Spider-Gwen. Μήπως είναι μέρος μίας μεγαλύτερης ιστορίας; Ναι, είναι. Δεν είναι κλασικός τόμος της συλλογής, αυτόνομη ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Είναι από αυτούς που τελειώνουν δείχνοντας ότι η ιστορία έχει αρκετή συνέχεια. Και λογικό είναι, καθώς αυτά είναι τα πρώτα πέντε τεύχη των Latour/Rodriguez για τη Spider-Gwen σε ένα run που θα κρατούσε αρκετά χρόνια ακόμα. Συγκεκριμένα το Most Wanted? έχει ονομαστεί και ως το trade #0 της σειράς και η επόμενη ιστορία Greater Power θεωρείται το Vol. 1 και έχει βγει στην ξένη συλλογή. Μάλιστα με το Most Wanted? που διαβάσαμε στα ελληνικά, τελειώνει η αρίθμηση και η σειρά γίνεται relaunch ξεκινώντας με τεύχος #1 για το Greater Power και το δίδυμο θα μείνει για 34 τεύχη στον τίτλο που μεταφράζεται σε 6 trades. Θα ήθελα να ψάξω και τη συνέχεια, αλλά όχι τόσο άμεσα μιας και η στοίβα με τα αδιάβαστα έχει πολύ ακόμα Σε ποιους προτείνεται και τελικός απολογισμός Δεν ήθελα να μακρηγορήσω και πάλι έγραψα μπόλικα πράγματα, οπότε αν φτάσατε μέχρι εδώ, έχετε το respect μου Είναι μία ωραία προσθήκη στη συλλογή, αρκετά διαφορετική σε σχέση με τις προηγούμενες με μία συμπαθή πρωταγωνίστρια, ένα καινούριο σύμπαν και σύγχρονο σχέδιο. Πέρασα καλά διαβάζοντας το. Αν θέλετε κάτι διαφορετικό σε σχέση με τις κλασικές εκδοχές των ηρώων, το προτείνω, αλλά αν δεν ψήνεστε για κάποιο κόμικ χωρίς σαφές και αυτόνομο τέλος, τότε δε χρειάζεται να το διαβάσετε. Επίσης δε χρειάζεται ιδιαίτερη γνώση του τι έχει συμβεί στο Spider-Verse κόμικ. Εγώ πέρασα ευχάριστα διαβάζοντας το, ελπίζω και εσείς