Όλες οι δραστηριότητες
Αυτή η ροή ενημερώνεται αυτόματα
- Τελευταία ώρα
-
Τίτλος: GHOST EMERGENCY Σενάριο/Kείμενα: Μπάμπης Ιωαννίδης Σχέδιο: Σεβαστιανός Ντζοκας Εκδοτική: Αυτοέκδοση Hμερ. έκδοση: Μάιος 2018 Εξώφυλλα: 1 + 1 Οπισθόφυλλα Τεύχη: 1 Κατηγορία: Αυτοτελές Είδος εντύπου Κόμικ Βιβλιοδεσία: Άλμπουμ με μαλακό εξώφυλλο Περιεχόμενο: Χιουμοριστικό Μέγεθος: Οριζόντιο 15 x 23 Σελίδες: 52+4 Χρώμα: Έγχρωμο (ΕΓΧ) Προέλευση: Ελληνική ISBN: - Ονομαστική τιμή: 8 € με δώρο ένα μαγνητάκι-ανοιχτήρι Ένα ακόμη κόμικ άλμπουμ του Μπάμπη Ιωαννίδη και σχέδιο του Σεβαστιανού Ντζόκα (Δεν είμαι σίγουρος για την ορθογραφία του επώνυμου). Μια σειρά από έγχρωμα στριπάκια γραμμένο στα αγγλικά. Επειδή δεν είναι στα ελληνικά ίσως η θέση του δεν είναι εδώ, αλλά βλέπω και άλλα αγγλικά στην ίδια ενότητα. Φαντάσματα που συμπεριφέρονται ανθρρώπινα και καθρευτίζουν τη δική μας ζωή. Όμορφο σχέδιο, άσε που τα φαντάσματα θυμίζουν προφυλακτικά. Γράφει Νο1 και έτσι ίσως δούμε σύντομα και δεύτερο άλμπουμ. Θα έλεγα ότι το δεύτερο μισό ήταν πολύ καλύτερο από το πρώτο. Ήθελαν λίγο ζέσταμα. -
Johnnny17 εισήλθε στην κοινότητα
-
Artemis εισήλθε στην κοινότητα
-
Κοιτάζοντας προχθές τα κατεβασμένα κόμικς, είδα ότι έχω και δύο Κοκομπίλ. Τα άνοιξα από περιέργεια και πραγματικά εξεπλάγην ευχάριστα. Αν και δεν τα διάβασα ολόκληρα γιατί δεν είχα τον χρόνο, μπορώ να καταλάβω γιατί οι φαν της σειράς τη γουστάρουν τόσο. Καρέ γεμάτα από αστεία (είτε φραστικά, είτε οπτικά), ωραίο σχέδιο και καλή μετάφραση. -
Να κάνω ένα update, τη σειρά δεν είναι πλέον αυτοέκδοση, την ανέλαβε η Comicdom Press που θα κάνει και τη διανομή κλπ. -
Ξεκίνα με το omnibus, το οποίο έχει και κάποιες «επεξηγήσεις» που σε βάζουν πιο ωραία στο κλίμα. Από εκεί και πέρα μπορείς να τα πάρεις με όποια σειρά θες -
Τι διαβάσατε τελευταία; [ ...αυστηρά κόμικς μόνο ] part 2
Retroplaymo απάντησε στον Kabuki στο θέμα ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Εχω ξεκινησει απο προχθες, το Venom: Birth of a Monster, συμπαθητικο μεχρι στιγμης. - Today
-
Τι διαβάσατε τελευταία; [ ...αυστηρά κόμικς μόνο ] part 2
petran79 απάντησε στον Kabuki στο θέμα ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Mετά από τα βαριά κόμικ και manga, είπα να διαβάσω κάτι πιο ανάλαφρο και ευχάριστο. Μου ήρθε στο νου μια παλιά σειρά κινουμένων σχεδίων που έβλεπα μικρός, τη Heathcliff and the Catilac Cats. Ισως ο καλύτερος γάτος καρτούν που έχω δει. Τα σκυλιά και ιδίως το μπουλντόγκ τα κάνει του αλατιού. Οχι σα κάτι άλλους....Tότε δεν είχα ιδέα πως βασίζoνταν σε comic strip, το οποίο μάλιστα είναι και παλιότερο του Garfield, από το 1973. Δυστηχώς ο δημιουργός του πέθανε τέλη του 90 και το συνεχίζει από τότε ο ανιψιός του. Υπάρχει όλο το αρχείο online από το 2008 και μετά για όποιον ενδιαφέρεται. https://www.gocomics.com/heathcliff/ ένα χαρακτηριστικό δείγμα (κυριολεκτικά και μεταφορικά) που δεν υπάρχει στη σειρά -
Εγώ άμα συνέχιζε ο Κόρτο θα έβαζα στα σίγουρα τις ιστορίες με αυτό το τρόπο: Με 40 σελίδες το κάθε άλμπουμ: 14: "Τα Νεανικά Χρόνια/Νεότητα" (που καθώς είναι 38 σελίδων θα βρίσκεται στις 40 στο άλμπουμ, ίδια με τα 13 προηγούμενα) 15-16: "Ελβετικά/Κόκκινο Τριαντάφυλλο" (είναι 70 σελίδων άρα μπορεί να κοπεί σε 2 ίσα μέρη) Με 56 σελίδες το κάθε άλμπουμ: 17-19: "Η Μπαλάντα Της Αλμυρής Θάλασσας" (168 σελίδες είναι το Γαλλικό άλμπουμ και άμα το διαιρέσουμε μας κάνει 3 άλμπουμ των 56 σελίδων γεμάτα) 20-21: "Ο Κόρτο Στη Σιβηρία/Η Κρυφή Αυλή του Μυστηρίου" (100 σελίδες μας κάνει 2 άλμπουμ που μπορούν να μπουν και τα Γαλλικά ένθετα!) 22: "Βενετσίανικο Παραμύθι/Ο Μύθος Της Βενετίας" (η ιστορία είναι 51 σελίδες. Ο ίδιος λόγος με το Τανγκό παρακάτω) 23: "Τανγκό/Τανγκό και όλα σε μέτριο φως" (η ιστορία είναι 53 σελίδες οπότε έρχεται ακριβώς στα μέτρα του άλμπουμ) Με 48 σελίδες το κάθε άλμπουμ: 24-26: "Το Χρυσό Σπίτι Της Σαμαρκάνδης" (139 σελίδες μας κάνει 3 γεμάτα τεύχη από 48 σελ, το καθένα) 27-30: "Μου, Η Χαμένη Πόλη" (170 σελίδες, με τις οποίες θα μπορούσε κουτσά στραβά να βγάλει 4 τεύχη) -
ΝΑΙ ΡΕ . -
ΠΟΙΑ ΤΑΙΝΙΑ/ΣΕΙΡΑ ΕΙΔΑΤΕ ΠΡΟΣΦΑΤΑ;
BladeRunner1992 απάντησε στον Dark Chris στο θέμα ΤΑΙΝΙΕΣ/ΣΕΙΡΕΣ ΕΚΤΟΣ ΚΟΜΙΚΣ
Από τις 12 Μαΐου έχω δει τις εξής ταινίες: North By Northwest. (1959). Και, ναι, έπρεπε να φτάσει Μάιος του 2018, για να δω για πρώτη φορά αυτήν την τόσο κλασική και πολυσυζητημένη ταινία του μαιτρ των θρίλερ, Alfred Hitchcock. Πρόκειται για ένα άκρως απολαυστικό και ψυχαγωγικό περιπετειώδες θρίλερ μυστηρίου, με λίγα ωραία παιχνίδια κατασκοπίας μέσα. Η ταινία είναι γεμάτη απολαυστικές σκηνές και κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέλος, η όλη ατμόσφαιρα είναι πραγματικά φοβερή, τα διάφορα σκηνικά εξαιρετικά, ενώ και οι ερμηνείες με άφησαν πλήρως ικανοποιημένο. Επίσης μου άρεσαν οι αρκετούτσικες χιουμοριστικές πινελιές εδώ και κει. Σίγουρα είναι μια ταινία που θα έβλεπα με μεγάλη ευχαρίστηση για δεύτερη και τρίτη φορά. Ουσιαστικά για λεπτομέρειες δεν τσιμπάει το δεκάρι από μένα, αλλά ποιος ξέρει, αυτό μπορεί να γίνει σε μια επόμενη θέαση. 9/10 The Sting. (1973). Λίγες μέρες μετά την φοβερή ταινία του Hitchcock, είδα αυτό το πραγματικό αριστούργημα, που μπαίνει στη λίστα με τις καλύτερες ταινίες που έχω δει μέχρι στιγμής. Το είδος στο οποίο ανήκει η συγκεκριμένη ταινία είναι ένα από τα αγαπημένα μου και αυτή η ταινία είναι σίγουρα από τις κορυφαίες. Η ταινία είναι γεμάτη απολαυστικές σκηνές και υπέροχα "κόλπα", η όλη αποτύπωση του κόσμου των απατεώνων αλλά και γενικά της δεκαετίας του '30 στις Ηνωμένες Πολιτείες πραγματικά εξαιρετική, το χιούμορ πολύ καλό και ταιριαστό με το ύφος της ιστορίας, ενώ οι ερμηνείες πάρα μα πάρα πολύ καλές, μάλλον αψεγάδιαστες. Επίσης η φωτογραφία είναι τρομερή και η μουσική επένδυση υπέροχη. Θα μπορούσα να πω πολλά πράγματα για το πόσο ωραία και απολαυστική ταινία είναι, για το πόσο ωραία πέρασα παρακολουθώντας την για πρώτη φορά, αλλά τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Οπότε, δίχως δεύτερη σκέψη: 10/10 Night Moves. (1975). Συμπαθητικό αλλά κάπως διαφορετικό από τα συνηθισμένα θρίλερ μυστηρίου με πρωταγωνιστή έναν ιδιωτικό ντετέκτιβ από το Λος Άντζελες, που προσλαμβάνεται από μια ηθοποιό για να βρει την έφηβη κόρη της που έφυγε από το σπίτι. Όμως τα πράγματα είναι πολύ πιο μπερδεμένα και επικίνδυνα, ενώ ο ιδιωτικός ντετέκτιβ έχει και τα προσωπικά του προβλήματα να λύσει... Σαν υπόθεση δεν επικεντρώνεται αποκλειστικά στην προσπάθεια εύρεσης της ατίθασης έφηβης, αλλά ασχολείται και με τη δουλειά και τον τρόπο ζωής ενός ιδιωτικού ντετέκτιβ. Η πλοκή είναι αρκετά καλή, με τις απαραίτητες δόσεις μυστηρίου και εκπλήξεων, αλλά τίποτα το φοβερό και το τρομερό. Σίγουρα δεν είναι ένα σφιχτοδεμένο θρίλερ αλλά μάλλον ένα δράμα μυστηρίου, πάντως μου κράτησε το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Επίσης τα διάφορα σκηνικά και η φωτογραφία είναι σε εξαιρετικό επίπεδο ποιότητας. 7/10 Shogun Assassin. (1980). Αν δεν κάνω λάθος, η ταινία αυτή βασίζεται στο μάνγκα Lone Wolf and Cub, των Kazuo Koike και Goseki Kojima. Εγώ είδα την ταινία που δημιουργήθηκε για την Αμερικάνικη και Βρετανική αγορά, σε σκηνοθεσία Robert Houston. Τέλος πάντων, αυτό που είδα θα σχολιάσω: Μιλάμε για καλτίλα γεμάτη υπερβολές, οπότε σαν ταινία έχει τα θέματα της, σίγουρα δεν είναι για όλα τα γούστα. Προσωπικά δεν μπορώ να πω ότι ξετρελάθηκα, ούτε από το σενάριο αυτό καθαυτό, ούτε από τις ερμηνείες, ενώ από ένα σημείο και μετά βαρέθηκα το επαναλαμβανόμενο μοτίβο των σφαγών. Πάντως μου άρεσε η γενική ατμόσφαιρα, καθώς και κάποια σκηνικά. 6/10 Paper Moon. (1973). Υπέροχη ασπρόμαυρη δραματική ταινία με στοιχεία εγκλήματος, πραγματικά απολαυστική και ψυχαγωγική από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Η όλη αποτύπωση της Μεγάλης Οικονομικής Κρίσης στις Ηνωμένες Πολιτείες της δεκαετίας του '30 αλλά και της ζωής ενός περιπλανώμενου απατεώνα μου φάνηκε εξαιρετική, με μια κάπως νοσταλγική διάθεση. Τα σκηνικά είναι φοβερά και η φωτογραφία εξαιρετική, ενώ βγάζω το καπέλο στο πρωταγωνιστικό δίδυμο που έδεσε τέλεια (ίσως πατέρας και κόρη στην ταινία, πάντως σίγουρα πατέρας και κόρη στην πραγματική ζωή), ενώ δίνω ιδιαιτέρως τα εύσημα στην πιτσιρίκα, η οποία έδωσε ρέστα με την ερμηνεία της. 9/10 Annabelle: Creation. (2017). Σαφώς ανώτερη της μετριότητας της ταινίας Annabelle του 2014, αλλά γενικά τίποτα το ιδιαίτερο. Ουσιαστικά δεν έχει να πει κάτι το καινούργιο ή το διαφορετικό σε σχέση με άλλες ταινίες του είδους, θα έλεγα ότι μου φάνηκε κάπως προβλέψιμη, με όλες τις αναμενόμενες "τρομακτικές" σκηνές. Ίσως έχω κουραστεί από τις τόσες παρόμοιες ταινίες τρόμου που βγαίνουν κάθε χρόνο, ποιος ξέρει. Δεν λέω, πέρασα καλά και κάποια σκηνικά μου άρεσαν, αλλά μέχρι εκεί... 6/10 -
οπισθόφυλλα τευχών 979 , 1017 , 1051 , 1089 , 1109 , 1120 , 1251 , 1264 , 1265 και 1352 ΡΟΜΑΝΤΣΟ BACK.rar -
το οπισθόφυλλο του 147 -
Έχοντας διαβάσει το ψηφιακό μελάνι που έχει χυθεί στο G.C για τον Κόρτο, του έδωσα μια ευκαιρία αγοράζοντας μια Κυριακή την εφημερίδα. Έφτασα μέχρι την τρίτη σελίδα... Δεν με "τραβάει" τίποτα σε αυτό το κόμικ. Ούτε το σκίτσο, ούτε το χρονολογικό πλαίσιο, ούτε το σενάριο. Επειδή έχω μεγαλώσει με πολυθεματικά περιοδικά (Αγόρι, Μπλεκ, Super Μπόυ κ.α.) αν υπήρχε Κόρτο Μαλτέζε μέσα σε αυτά, σίγουρα δε θα το διάβαζα, όπως δε διάβαζα και άλλες ιστορίες. Βέβαια υπήρχε το Κόρτο, μέσα στο "Σκαθάρι", όμως δε το διάβαζα γιατί δε το έβρισκα πουθενά. ΟΚ... No sweat, δεν κάνει για μένα και πάμε παρακάτω...
-
ΠΟΙΑ ΤΑΙΝΙΑ/ΣΕΙΡΑ ΕΙΔΑΤΕ ΠΡΟΣΦΑΤΑ;
x for xepeta απάντησε στον Dark Chris στο θέμα ΤΑΙΝΙΕΣ/ΣΕΙΡΕΣ ΕΚΤΟΣ ΚΟΜΙΚΣ
Professor Marston and the Wonder Women - 2017 Ενδιαφέρουσα ταινία που δείχνει την ιστορία του δημιουργού της Wonder Woman μέσα από την πικάντικη ζωή του τη δουλειά του στην Ψυχολογία και τη συσκευή ανιχνευτή Ψεύδους. Επειδή βρισκόμαστε στην εποχή που ο κλάδος της Ψυχολογίας είναι στα πρώτα βήματά του μερικές ατάκες και συμπεράσματα φαίνονται επιτηδευμένα. Το ίδιο το σενάριο έχιε πολλά στοιχεία που αμφιβάλλω ότι είναι πραγματικά γεγονότα που βίωσαν και είπαν οι πρωταγωνιστές. Εξάλλου είναι μια ταινία Στο τέλος το σενάριο λειτουργεί και έχει ενδιαφέρον. Η μουσική της ταινίας είναι πολύ καλή και την προσέχεις, κάτι που έχω να δώ χρόνια στον κινηματογράφο. Ο Πεταλούδας - 1973 Μια ταινία που τη θυμάμαι σα βιντεοκασέτα που δε νοίκιασα ποτέ στα γυμνασιακά μου χρόνια. Βλέπω ότι έγινε και remake με τον Rami Malek. Στην παλιά βερσιόν πρωταγωνιστούν οι Steve McQueen και Dustin Hoffman, με τον τελευταίο να δίνει ρεσιτάλ. Ο πρώτος κατηγορείται για ένα φόνο (που υποστηρίζει δεν έχει διαπράξει) και η γαλλική κυβέρνηση το στέλνει σε ένα νησί φυλακή με απάνθρωπες συνθήκες. Εκεί γνωρίζει το δεύτερο και προσπαθούν να αποδράσουν. Πολύ σκληρή ταινία και οι ηθοποιοί παίζουν με κατσαρίδες αλιγάτορες και άλλα ζώα της φύσης. Απορώ πώς κατάφεραν να τη γυρίσουν. εποχή που οι ηθοποιοί δεν είχαν και 100% προστασία στα επικίνδυνα γυρίσματα. Βασίζεται σε αληθινά γεγονότα πράγμα που την κάνει ακόμη πιο ανατριχιαστική ταινία. Αξίζει. The Water Diviner - 2014 Και πάμε στην ταινία που προσβάλλει τους Έλληνες. Όπως είπαμε η μάχη της Καλλίπολης είναι σημαντικό ιστορικό γεγονός για τους Αυστραλούς. Είναι η δική τους Μικρασιατική καταστροφή, που παρουσιάζουν (και είναι σχετικά) ώς κακούς τους Βρετανούς που τους είχαν αναλώσιμους, αν και σύμμαχοι. Ο Russell Crowe παίζει και σκηνοθετεί έναν πατέρα που ταξιδεύει από την Αυστραλία στη διαλυμένη Τουρκία για να βρει τα πτώματα των γιών του, να τα μεταφέρει στην πατρίδα και τους αποδώσει τις τιμές που τους αρμόζουν. Συναντά τους κακούς Βρετανούς, τους καλόψυχους Τούρκους και κάποια στιγμή τους αιμοδιψής Έλληνες. Δεν είναι περίεργο που δείχνει τόσο τρυφερούς τους Τούρκους, άσε που τραγουδάνε με κλειστά τα μάτια και κουνάνε τα χέρια τους σαν τροχονόμι σε νυχτερινό κέντρο (σαν εμάς δηλαδή: στην υγεία της αχάριστης κλπ) αλλά να πίνει στην υγιά του Κεμάλ είναι τρέλα! Αυτό είναι εξωτερική πολιτική! Οι Έλληνες είναι κάτι σαν τους Ναζί και τα Ζόμπι. Μόνο οι θάνατος τους σταματά. Ντροπή του. Θεωρώ ότι δεν υπάρχουν Τούρκοι, δε στέκουν ιστορικά σαν ύπαρξη. Στα Βυζαντινά κείμενα τους έλεγαν σχιστομάτηδες. Στην εποχή μας υπάρχουν τούρκοι σχιστομάτηδες; Έλληνες μουσουλμάνοι είναι, δηλαδή αδέρφια μας. Απλά είναι πλανεμένοι σαν ταυτότητα. 12 -
Αν μέσα αναφέρει ημερομηνίες, καλό είναι να τις παραθέτετε και αυτές μπας και βγάλουμε άκρη πως να τα περάσουμε στην βάση. Θέλει το δικό του πρότζεκτ ο τίτλος αλά Λούκυ Λουκ, όπως φαίνεται. -
εξώφυλλο από τη Λυσιστράτη 23η χιλιάδα. έχει τον αριθμό 1. (τώρα, αυτή πια επανέκδοση είναι.. δεν ξέρω)
-
Αυτή η βράβευση είναι το αποκορύφωμα της καριέρας του, δεν είναι κάτι απλό. Αν θέλει κάποιος να μάθει τον Αρκά ως άνθρωπο, αρκεί να διαβάσει τις Χαμηλές Πτήσεις. Αυτό είναι το βασικό του έργο, το παιδί απέναντι στον πατέρα του και το πως διαμορφώνει ένας πατέρας τη ζωή του παιδιού του. Τα έργα στα οποία συμμετέχει ο Κόκκορας υποθέτω ότι είναι οι ανησυχίες ενός ντροπαλού νέου που δυσκολεύεται λίγο στον ύπνο μια περίοδο επειδή έχει κάποιο πρόβλημα υγείας. Τα έργα αυτής της ομάδας είναι τα πιο σημαντικά κατά τη γνώμη μου από καλλιτεχνικής άποψης. Εκεί ξεκινάει ασυναίσθητα και το πολιτικό ζήτημα στο οποίο θα αναφερθώ πιο κάτω, στην ηθική του πλευρά, και εκφράζεται από την πάλη ανάμεσα στον κόκκορα και το γουρούνι. Τα βιολογικά του, είναι υποθέτω αποτέλεσμα της μικρής ενασχόλησης με το αντικείμενο για ένα διάστημα. Τα πολιτικά του που βλέπουμε τελευταία είναι η απόδειξη κατά τη γνώμη μου ότι μας τελείωσε ο νέος, και έχει πια τα ίδια μυαλά με το μπαμπά του και τους φίλους του μπαμπά του. Το ότι φτάσαμε να βραβεύεται από οπαδούς της Ayn Rand, δεν είναι έκπληξη, γιατί ο πολυσυζητημένος Προφήτης πχ, δεν κρύβει την ιδεολογία του. Προφανώς θεωρεί τον εαυτό του καλύτερο από τον μέσο άνθρωπο, γιατί αυτό ακριβώς είναι που πιστεύουν οι Αντικειμενιστές. Ο μέσος άνθρωπος δεν είναι άξιος να αποφασίσει για το μέλλον του. Πρέπει να του κάνουμε συστάσεις επικαλούμενοι τα θεία, με το δάκτυλο να δείχνει τον ουρανό δηλαδή, και να του υπενθυμίζουμε ότι η αξία του είναι χαμηλή και η θέση του πρέπει αναπόφευκτα να είναι χαμηλή και αυτή. Το δάκτυλο που επικαλείται τα θεία δείχνει φυσικά το ότι δεν υπάρχει επιχείρημα. Είναι η αγαπημένη γλώσσα του σώματος του Αρκά όταν κάνει καθαρή προπαγάνδα. Ο Προφήτης και η συμπεριφορά του δεν πρέπει να μας παραξενεύουν. Είναι καλύτεροι από τον μέσο άνθρωπο, και πρέπει να έχουν προνόμια, να μην ελέγχονται από το νόμο, να μην πληρώνουν φόρους κλπ. Χάρη μας κάνουν που υπάρχουν. Αυτό είναι ο Αντικειμενισμός στην ουσία του. (Σχετικό: Από που βγάζει το ψωμί του ο Προφήτης άραγε; θα του δίνουν φαγητό και στέγη οι χωρικοί.) (από http://www.aynrand.gr/ , η έμφαση στη μεγάλη παράγραφο είναι δική μου) Μεταφυσική:Αντικειμενική πραγματικότητα Επιστημολογία: Λογική Ηθική: Ίδιον συμφέρον Πολιτική: Καπιταλισμός. "4. Ηθική: «Ο Λόγος είναι ο μοναδικός ορθός κριτής των αξιών και ο μόνος ορθός οδηγός για δράση. Το σωστό επίπεδο ηθικής είναι: Η επιβίωση του ανθρώπου ως άνθρωπος - δηλαδή, η ηθική που χρειάζεται για την επιβίωση του ανθρώπου ως λογικό όν (όχι της στιγμιαίας επιβίωσής του ως ένα άμυαλο κτήνος). Η Λογική είναι η βασική αρετή και οι τρείς βασικές αρχές είναι: ‘Λόγος, σκοπός και αυτοεκτίμηση’. Ο Άνθρωπος – και κάθε άνθρωπος- είναι ο ίδιος σκοπός του εαυτού του, όχι ένα μέσο στους σκοπούς των άλλων. Πρέπει να ζει για το δικό του καλό, χωρίς να θυσιάζει τον εαυτό του σε άλλους και χωρίς να θυσιάζει άλλους προς όφελός του. Πρέπει να εργάζεται για το λογικό ίδιον συμφέρον, με την επίτευξη της δικής του επιτυχίας ως τον υψηλότερο ηθικό σκοπό της ζωής του.» Έτσι ο Αντικειμενισμός απορρίπτει κάθε μορφή αλτρουϊσμού- τον ισχυρισμό πως η ηθική συνίσταται στο να ζεις για άλλους ή για την κοινωνία." Στον αντικειμενισμό ο φτωχός δε χρειάζεται στήριξη. Χρειάζεται ελευθερία. Λες και δεν είναι μοιρασμένη ήδη η τράπουλα από την κλοπή, τον νεποτισμό και την εκμετάλλευση στον παρελθόν. Είναι βολική ιδεολογία αν γεννηθείς με χρήματα, μπαμπά, και φίλους στα σωστά πόστα. Το ότι η φτώχεια στην Ελλάδα διπλασιάστηκε τα τελευταία χρόνια (22.5%), δεν έχει φυσικά σημασία. Η φτώχεια για τη eurostat είναι το να σου λείπουν 4 από 9 βασικά πράγματα όπως το νοίκι, χρήματα για θέρμανση, μεταφορικό μέσο, κλπ. Δεν φαινόμαστε περισσότερο φτωχοί γιατί τα 3 από τα 9 είναι το τηλέφωνο, η έγχρωμη τηλεόραση και το πλυντήριο. Δυστυχώς υπάρχουν αυτιά για τον Αντικειμενισμό στις μέρες μας. Είναι αστείο βέβαια, γιατί γίνεται αντικειμενιστής ο κάθε πικραμένος με 3 και 60, έρμαιο του αφεντικού του, και ουσιαστικά εκτός συστήματος. Οι αντικειμενιστές φυσικά τον θέλουν δίπλα τους, όσο δεν καταλαβαίνει τι γίνεται. Ο Αρκάς κάνει τη δουλειά πολιτικών με αυτή ακριβώς την ιδεολογία και σωστά βραβεύτηκε. Το ότι υπάρχει νεποτισμός ή και συμπεριφορά στα όρια της νομιμότητας στο περιβάλλον αυτών των πολιτικών, είναι απλά μια κωμική λεπτομέρεια. Οι ίδιοι πιστεύουν ότι είναι αριστοκράτες επειδή τους περισσεύουν οι ικανότητες. Στον αντικειμενισμό, οι ανισότητες στην κοινωνία είναι αναπόφευκτες, γιατί αυτή είναι η φύση του ανθρώπου. Αυτοί που χρησιμοποιούν τα σκίτσα του Αρκά στη βουλή σκέφτονται ακριβώς έτσι και δεν το κρύβουν, ακόμα και σε δημόσιες ομιλίες τους. Στον αντικειμενισμό, οι φοροφυγάδες πρέπει να προστατεύονται και η φοροδιαφυγή δεν είναι κακό πράγμα. Ούτε αυτό το κρύβουν οι αντικειμενιστές. Αν μπορούν θα κόψουν τα χέρια του κράτους για να μην ελέγξει το παρελθόν. Είναι προφανές ότι η φοροδιαφυγή, νόμιμη, ή και παράνομη, δε θεωρείται μεγάλο ηθικό πρόβλημα στα αφεντικά τους, τους φίλους τους, την οικογένειά τους. Περασμένα ξεχασμένα. Τόσα έχουν προσφέρει στην κοινωνία! Λένε ανοιχτά στο κοινό τους ότι θα σταματήσουν τους ελέγχους. Ο φόρος είναι κλοπή άλλωστε. Το ότι ο Αρκάς παριστάνει ότι δεν είναι αντικειμενιστής, δεν πιστεύω ότι είναι θέμα έλλειψης αυτογνωσίας. Όλοι όσοι ξέρουν ποιος είναι ο Αρκάς, ξέρουν ότι δε χρειαζόταν τον Θέμο για να επιβιώσει. Το φύλλο συκής δεν υπάρχει. Ο αντικειμενισμός βέβαια είναι πολιτικά ασήμαντος μια και τα κόμματα που προσπαθούν να βασιστούν σε αυτόν τα τρώει το μαύρο σκοτάδι και οι ιδρυτές τους καταντούν γραφικοί. Στο βαθμό που μπορεί να διαβρώσει μεγάλα κόμματα ίσως έχει μέλλον. Πρέπει όμως να κρύβεται και να παρουσιάζεται ως καπιταλισμός, φιλελευθερισμός, κλπ. Γι αυτό και δεν πρέπει να μιλάμε για αριστερά και δεξιά στο θέμα του Αρκά. Είναι κακή προσέγγιση, μια και είναι πιο περίπλοκο το θέμα. Το να ανακατεύεσαι σε τέτοιο βαθμό με την πολιτική ενώ γράφεις με ψευδώνυμο, είναι αναξιοπρεπής συμπεριφορά κατά τη γνώμη μου. Οι επώνυμοι που αρθρογραφούν, σκιτσάρουν, σχολιάζουν την πολιτική και διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, κατά κανόνα ελέγχονται για τη ζωή τους και τα πεπραγμένα τους από τους πολίτες. Για να κρίνει ο ψηφοφόρος την αξία της άποψής σου, θέλει να ξέρει κάποια πράγματα για σένα. Αυτό είναι το σωστό και χαίρομαι που δεν έχει γίνει μόδα η ανώνυμη προπαγάνδα, πέρα από τα πληρωμένα τρολ του δικτύου. Αν είναι να δώσουμε την ανωνυμία σε κάποιον, ας τη δώσουμε σε αυτόν που σχολιάζει περιστασιακά έναν πολιτικό, για να προστατέψουμε τον αδύναμο τη στιγμή που ασκεί μια βασική λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος, τον έλεγχο. Είναι που είμαι πολυλογάς, αλλιώς θα έγραφα απλά ότι τα στερνά τιμούν τα πρώτα. -
Να ευχηθούμε και εις τα επόμενα... hear, hear!
-
Και μια ενδιαφέρουσα πληροφορία . Οπως δείχνουν οι παντοδύναμοι αριθμοί που κυβερνούν τον μάταιο τούτο κόσμο η εφημερίδα ωφελείται περί τα 6 χιλιάδες φύλλα (! )από την προσφορά αυτή ! Οπότε η ολοκλήρωση της σειράς των 13 τευχών φαντάζει πλέον δεδομένη .
-
Μακριέ Λόρδε, πάνω από το παράθυρο που γράφεις έχει ένα εικονίδιο με ένα μάτι! Πατάς το μάτι και βγαίνει ένα παραθυράκι που λέει spoiler και γράφεις ότι θέλεις μέσα εκεί! Τώρα γιατί έβαλαν μάτι να συμβολίζει το spoiler, θα σε γελάσω! Μήπως τους είχε μείνει το εικονίδιο με το μάτι και δεν ήξεραν που να το βάλουν; Μήπως επειδή τα spoilers ενίοτε βγάζουν μάτια; Μήπως είναι το μάτι... της μασονίας και ο τεχνικός του site είναι αρχι...τέκτων; -
@guskoin Νομίζω έχει ξανααναλυθεί αυτό το θέμα και το συμπέρασμα ήταν ότι η πρώτη έκδοσης της Αρς Λόνγκα ήταν ΟΚ, ενώ οι μετέπειτα ανατυπώσεις έπασχαν στο κομμάτι που αναφέρεις.
-
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ "ΠΡΩΤΟ"
MIts Mits απάντησε στον MIts Mits στο θέμα ΛΑΪΚΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ (pulp)
Συγνώμη για την καθυστέρηση της αλλαγής. Ευχαριστώ για την παρέμβαση, γιατι αυτό το ροζουλί με προβλημάτισε, και μετά από ένα τσεκ από άλλο υπολογιστή ανακάλυψα το πρόβλημα που υπήρχε στο ΠΙ-ΣΙ μου. Κάποια επαφή δεν λειτουργούσε. Επιδιωρθώθηκε και κάνοντας έλεγχο σε όλα ότι ανέβασα, σιγά σιγά τα φτιάχνω. το 107 χωρίς ροζουλί Το εξώφυλλο προστέθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης. -
Θα ήθελα να παρατηρήσω ότι η ελληνική ασπρόμαυρη έκδοση της Ars Longa είναι αρκετά κακή με την έννοια ότι σε αρκετά σημεία τα μελάνια είναι ξεθοριασμένα και το σχέδιο του Hugo Pratt δεν φαίνεται καλά! Οπότε προσωπικά θα ήθελα πολύ να την δω σε έγχρωμη έκδοση ακόμα και σε τέσσερα μέρη!
-
Όλα Ξεκίνα με το omnibus και παίρνε τα με τη σειρά. Κυρίως για λόγους ψυχαναγκαστικούς, αλλά πράγματι, κάποια αστεία, πρέπει να τα έχεις δει να εξελίσσονται για να τα εκτιμήσεις στο έπακρο.
