Manitou

Το ότι ξέρανε την νέα ιστορία του Κόρτο και φρόντισαν να επανεκδώσουν λίγο πριν τη Μπαλάντα δείχνει το μεράκι που έλεγα σε κάποιο άλλο post. Επίσης και το νέο Μπλεκ που ετοιμάζουν ΑΝ ΜΗ ΤΙ ΑΛΛΟ αξίζει στο να γιορτάσουν τα 50 χρόνια Μπλεκ. Άσχετα αν μας αρέσει ή όχι ο ήρωας αυτός καθεαυτός. Άρα στην εκδοτική για άλλη μια φορά. Αλήθεια ποια θα είναι τα νέα Graphic novels που θα εκδώσουν άραγε?

Μπορώ αλλά επειδή θα βγούμε τελείως οφφ τοπικ (λες και τα άλλα που λέμε είναι όλα ον τοπικ ) ας το κάνουμε σε άλλο θέμα. Και μιας και το ανέφερες μπήκα στη διαδικασία να το σκεφτώ λίγο παραπάνω και έχει ενδιαφέρον το ψάξιμο. Ας το κάνουμε σε άλλο τοπικ στο σωστό σημείο όμως. Τώρα για τη Μάρβελ που λες επειδή δεν είμαι καθόλου μα καθόλου ειδικός έκατσα κ διάβασα όλα αυτά που λέτε εδώ μέσα κ κατάλαβα ότι γίνεται της αλεπούς ο θάνατος (ωραία δοκιμή φράση που μου την είπε ένας παππούς κάποτε ) Δεν υπάρχει απαραίτητα συνέχεια από το ένα arc στο άλλο και ο κάθε συγγραφέας βάζει τη δικιά του πινελιά με αλλαγές στους ήρωες. Αν ισχύει κάτι άλλο μάλλον δεν κατάλαβα καλά.

Τα Μίκυ Μαους έχουν συνέχεια. Έχουν ένα σύμπαν και σχεδόν μια χρονολογία. Βασικά οι ιστορίες Μπαρκς Ροσα Σκάρπα Murray Gottferson έχουν ένα σύμπαν και μια χρονολογία. Οι Ιταλικές έχουν ένα πιο μοντέρνο σύμπαν σε χρονολογία και διάφορες παραλλαγές που έχουν να κάνουν κυρίως με τους ίδιους χαρακτήρες σε άλλες εποχές. Ακόμα κ αυτοί κοιτάνε όσο μπορούν να είναι συμμορφοι με το όλο concept. Καμία σύγκριση με τα 52 (τόσα κάποιος είπε) σύμπαντα της Marvel

Ναι ο ποπαυ στη θέση του Στορμ στο τέλος της ημέρας δεν ήταν αναβάθμιση.

Ας γράψω μια αναλυτική κριτική για το αγαπημένο Μπλεκ γιατί πολύ ντόρος έγινε για αυτόν τον Ποπάυ. Ας ξεκινήσω με αυτά που δεν μου άρεσαν. Γιορ: Δεν μπορώ να το διαβάσω αυτό. Δεν ξέρω γιατί, αλλά οι δύο ιστορίες του Γιόρ και οι ιστορίες του δικαστή Ντρεντ είναι αυτά που δεν μπορούσα να διαβάσω από όλα τα Μπλεκ μέχρι τώρα. Αγαπητέ εκδότα, μην ξαναβάλετε Γιορ. (ε αφού μας διαβάζει ας το εκμεταλλευτούμε) Μισέλ Βαγιάν: ΟΧΙ δεν είχε Βαγιαν το τεύχος αυτό. Και για αυτό το γράφω. Που είναι ο Βαγιάν οεο? Μόλις τελειώσει ο Στόρμ (νομίζω πλησιάζει στο τέλος του) θέλουμε Βαγιάν!!!!!! Τέλος σε αυτά που δεν μου άρεσαν. Πάμε στα καλά! Μπλεκ: Μια ιστορία όπως οι άλλες. Κλασικός Μπλεκ. Αν σου αρέσει θα σου αρέσει και αυτή, αλλιώς προσπερνάς. Παιδί Πάνθηρας: Τα ίδια με τα παραπάνω. Είναι τόσες λίγες οι σελίδες που δεν παίζει και μεγάλο ρόλο αν σου αρέσει ή όχι. Εμένα πάντως μου αρέσει. Είναι αυτό που με συνδέει με το παλιό Μπλεκ. Στορμ: Σε αυτό το τεύχος είχαμε μια - μισή ιστορία λόγω του Ποπάυ. Με χάλασε λίγο, αλλά έχω συνηθίσει να διαβάζω σε συνέχειες πια μετά και τον Μπλε κομήτη. Πάντως η ιστορία είναι η καύτερη ως τώρα. Μ άρεσε πάρα πολύ. Τζόνι Ρεντ: Φοβερές ιστορίες με υπέροχο αν και πυκνό (και κάποιες φορές δύσκολο να καταλάβεις) σχέδιο. Δεν έχω διαβάσει πολλά πολεμικά στη ζωή μου. Αυτό παίζει να είναι και το τρίτο π.χ. Αλλά πραγματικά ξεχωρίζει. Σχέδιο, Χρώματα, γραμμές υπόθεση είναι άψογα. Το μόνο που με χαλάει λίγο είναι οι αερομαχίες που δεν καταλαβαίνω τι γίνεται λόγω του πυκνού σχεδίου. Ταρζάν: Γενικά δεν μου αρέσει πολύ. Είναι αρκετά παλιακό. Αλλά αυτή η ιστορία (που ξεκίνησε στο προηγούμενο τεύχος) είναι πραγματικά καλή. Και συνεχίζεται και στο επόμενο κιόλας. Σχέδιο και υπόθεση πολύ άνω του συνηθισμένου. Λάργκο Γούιντς: Α Π Ι Θ Α Ν Ο. Δεν έχω λόγια. Σκίζω το μαγιό μου να διαβάσουμε και τα υπόλοιπα. Φοβερή υπόθεση, ροή, δράση ενώ και το σχέδιο κινείται σε πολύ καλό επίπεδο. Λίγο τα χρώματα με χαλάνε. Φοβερή μεταγραφή. Κύριε εκδότα θέλουμε κ άλλο Λάργκο. και τέλος Ποπάυ: Μέτριο. Τολμώ να πω ότι ο Ιταλικό Ποπάυ μ άρεσε περισσότερο. Ισως γιατί με αυτόν μεγάλωσα και όχι με αυτόν που μάλλον είναι πολύ πιο κοντά στο ορίτζιναλ. Χάρηκα που μπήκε εδώ γιατί είχα την ευκαιρία να το διαβάσω. Σε αυτόνομη έκδοση δεν θα το έκανα ποτέ. Μ άρεσε επίσης και το συνοδευτικό άρθρο. Γενικα όλα τα άρθρα του τεύχους ήταν πολύ καλά. Εν κατακλείδει. Μ άρεσε πάρα πολύ το τεύχος αυτό. Πάρα πολύ. Για τα δικά μου γούστα το ιδανικό μπλεκ θα είχε Μπλεκ, Λάργκο, Βαγιάν, Τζόνι Ρεντ, Στορμ, Πάνθηρα και Φάντομ από τα μέχρι τώρα. Πολύ καλή δουλειά πάντως. Εν αντιθέσει με τις εκδόσεις της Καθημερινής, εδώ έχουμε αυτό το αλατοπίπερο που κάνει την διαφορά. Μπορεί να διαφωνούν αρκετοί με τις επιλογές των ιστοριών (λογικό είναι άλλωστε) αλλά νομίζω είναι κοινώς παραδεκτό ότι οι άνθρωποι των εκδόσεων Μικρός Ήρωας έχουν ΜΕΡΑΚΙ. Και μπόλικο μάλιστα.

Καιρό προσπαθώ να το αγοράσω αλλά είναι εξαντλημένο παντού!!!!

Μετά από τρεις σελίδες το πρώτο πράγμα που κατάλαβα σε τι αναφέρεται...