albert

Σκοτεινή υπόθεση στο Βερολίνο του '29 Ο επiτυχημένος επiθεωρητής Ρατ έγινε και κόμiκ, που μεταφέρει με εκπληκτiκή ακρίβεια την ατμόσφαιρα της εποχής VOLKER KUT5CHER - ARNE JYSCΗ Το βρεγμένο ψάρι εκδ. Δίοπτρα, 2021, σελ. 232 Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΡΑΊΣΚΟΥ Βερολίνο, 1929. Τεσσεράμισι εκατομ­μύρια άνθρωποι, μητροπολιτικη αρ­χιτεκτονική, μεθυστικά νυχτερινά στέκια, πρωτοποριακά μιούζικαλ και πέντε χιλιάδεs κινηματογραφικέs αίθουσεs. Την ίδια στιγμή, πολυvε­κρεs διαδηλώσειs στου δρόμουs, πολιτική και κοινωνική αναταραχή, το κραχ τηs Γουόλ Στριτ που δημι­ουργεί εκατομμύρια ανέργου στη χώρα και η απειλητική άνοδοs του εθνικοσοσιαλισμού. Η Πρώτη Γερ­μανixή Δημοκρατία, Θεσπισμένη περίπου μια δεκαετία πριν, έχει ακό­μα τρία χρόνια ζωήs. Στο τέλοs τηs «χρυσήs δεκαετίαs» του '20, η τότε τρίτη μεγαλύτερη πόλη του κόσμου είναι ένα ηφαίστειο που βράζει και πάνω του ακροβατεί έναs αστυνο­μixόs εmθεωρητήs που μπλέκεται σε μια σκοτεινή υπόθεση. Ο Γκέρεον Ρατ, νέοs, ωραιos, τολμηρόs και διόλου «άγιος», έχoνταs μόλιs πάρει μετάθεση από την Κολωνία, ενδίδει στα χιλιάδεs Θέλγητρα τηs «πιο αμερικανικήs πόληs τηs Ευρώπηs» και γεύεται τι γλύκεs τηs γυναίκεs, ναρκωτι­κά, τι πρώτεs εmτυχίεs επί το έρ­γον— κι αυτή σύντομα του δείχνει τα δόντια τηs. Ακολουθώνταs τιs αναζητήσειs του,παρασυρόμαστε από τον ακαταμάχητο συνδυασμό ιστοριογνωσίαs και μυθοπλαστι­κήs δεινότηταs του δημιουργού του, του Γερμανού συγγραφέα Φόλκερ Κούτσερ, που από το 2007 έωs σήμερα έχει γράψει επτά ιστoρίεs για τον ήρωά του, ξαναφέρ­νονται στη ζωή ένα επεισόδιο τηs ιστορία τηs χώρα του που οι συμπατριώτεs του απέφυγαν για Παρασυρόμαστε από τον ακαταμάχητο συνδυασμό ιστοριoγνωσίας και μνθοπλα­στικης δεινότητας του δημιουργού του, του Γερμανού συγγρα­φέα Φόλκερ Κούτσερ. χρόνια να κοιτάξουν κατάματα. Οι ΝewYork Times λένε χαρα­κτηριστixά γι' αυτόν: «Οπωs πολ­λοί άνθρωποι, ο Φόλκερ Κούτσερ διαβάζει εφημερίδεs για να κρα­τείται ενήμεροs. Αυτό όμωs που είναι λιγότερο συνηθισμένο είναι πως οι δύο εφημερίδεs τι οποίεs διαβάζει, η Vossische Zeitung και η Berliner Ταgeblαtt, έχουν στα­ματήσει να κυκλοφορούν εδώ και επτά δεκαετίεs». Την ίδια χρονιά, ο ίδιοs ο Κού­τσερ γράφει σ' ένα δικό του άρ­θρο: «Κάπου δέκα χρόνια πριν ξεκίνησα να γράφω μια σειρά μυ­θιστορημάτων που διαδραματί­ζονται στο Βερολίνο μεταξύ του 1929 και του 1938. Εγραψα αυτά τα βιβλία για διάφορουs λόγουs: μου αρέσουν οι ιστορίεs με γκάν­γκστερ και τα αυτοκίνητα, η μου­σική και τα ρούχα τηs εποχηs. Υπήρξε όμωs και έναs πιο σοβα­pόs λόγος: ήθελα να κατανοήσω πώs είναι ποτέ δυνατόν μια πολι­τισμένη χώρα σαν τη Γερμανία, που έσπασε τα δεσμά τηs βασι­λείαs και έγινε δημοκρατία (και μάλιστα μια καλή δημοκρατία), να υποκύψει στη χειρότερη δι­κτατορία του 20ού αιώνα. Πώς ένα έθνος ποιητών και φιλοσό­φων, με τόσο πλούσια πολιτιστική και επιστημονικη παραδοση,ένα εθνος οπου η εβραικη κοινότητα ηταν οχι μόνο αποδεκτη άλλα και πατριωτικη, τελικα κατάφερε νcι γυρισει την πλατη σε όλα αυτά, οι νομοι ενός αποτροπαιου εθνι­κού πρότζεκτ;» Η εμπορικά επιτυχία του όλου εγχειρήματοs ήταν τόσο μεγάλη που γέννησε μια σειρά από πα­ραπροϊόντα με τη δική του αί­γλη και απήχηση: την πιο ακρι­βή τηλεοπτική παραγωγή στην ιστορία τηs Γερμανίαs (τη σειρά «Babylon Berlin», βασισμένη στα' βιβλία του Κούτσερ, που στοίχισε συνολικά 55 εκατομμύρια ευρώ και την έχουν δει δεκάδεs εκατομ­μύρια θεατέs) αλλά και ένα κόμix (ή graphic novel) βασισμένο στο πρώτο βιβλίο της σειράς, με τον ομώνυμο τίτλο — «Το βρεγμένο ψάρι» (που στη γερμανική αστυ­νομική διάλεκτο σημαίνει Οι Νew York Tlmes εγρaψαν: «Οπως πολλοί άνθρωποι, ο Φόλκερ Κούτσερ διαβάζει εφημερίδες για να κρατείται ενήμερος. Αυτό όμως που είνάι λιγότερο συνηθισμένο είναι πως οι δυο εφημερίδες τις οποίες διαβαζει, η Vossische Zeίtung και η Berliner Ταgeblαtt, έχουν σταματήσει να κυκλοφορούν εδώ και επτα δεκαετίες». «ανεξιχνίαστη υπόθεση»). Στα χέριά μα κρατάμε την ελληνική έκδο­ση αυτού του grαρhlc novel, που κυκλοφορεί από τι εκδόσειs Δι­όπτρα. Σμιλευμένο καρέ καρέ με εμφανέs πάθοs απ'τό τον Γερμανό εικονογράφο Αrne Jysch, μdστορα του storyboarding («τέχνη» αδερ­φικά αυτά των κομικ), δίνει ει­κόνα στην έρευνά και στη μυθοπλασία του Φόλκερ Κουτσερ και τελικά δημιουργεί μια παραλλαγη τηs πρωτότυπηs ιστορία, εξίσου συναρπαστική με αυτήν. Κι ενώ λένε για τη μνημη πως παει χέρι χέρι με την εmνόηση και τη φα­ντασία, ο εν λόγω κομίσταs φαί­νεται πως ακολούθησε τα βήματα του Κούτσερ στην εμμονή του για ενδελεχή ιστορική έρευνα. Σε συ­νέντευξή του που περιλαμβάνεται στον επίλογο τηs έκδοσηs μιλάει για το αρχείο από φωτογραφίεs τηs εποχήs που άρχισε να φτιά­χνει και για την προσοχή που έδω­σε σε κάθε λεπτομέρεια, που, όπωs λέει, «Θα προσέδιδε έστω και υπο­συνείδητα αυθεντικότητα στην ατμόσφαιρα». Πράγματι, ο εmθε­ωρητήs Γκέρεον Ρατ που δημιούρ­γησε ο Arne Jysιh φοράει στυλάτα κοστούμια, παπούτσια και καπέλα του Βερολίνου του 1929 και ανα­πνέει τον αέρα μια εποχήs που πέρασε εδώ και σχεδόν ένα αιώ­να. Κι όμωs, μοιάζει σαν χάρτινη εκδοχή ενόs σημερινού ηθοποιού —του Μάικλ Φασμπέντερ— και έχει άχρονα πάθη: βωμολοχεί, σαρκά­ζει και είναι γεμάτοs λάθη που τον οδηγούν σε μια δίνη από αδιέξοδα. Η κολασμένη πορεία του μέ­σα στι αναπάντεχεs τροπέs του σεναρίου μά παρασέρνει σε μια τρομακτικό διαδρομή στο βαγόνι ενόs τρένου τηs εποχήs: τα τοπία έξω από το παράθυρο είναι χάρτι­να, βαμμένα με συννεφιασμένεs ακουαρέλεs, και η αμαξοστοιχία ξεφυσά γκρίζο καπνό, ενώ μπαί­νει αγριεμένη σε ένα τούνελ που μοιάζει να μην έχει διέξοδο. Η προσεγμένη γραφιστικά έκ­δοση, με το σκληρό εξώφυλλο, βαριά σαν παλιό βιβλίο, είναι το εισιτήριο για μια (πολύ ενήλικη) εμπειρία στον κόσμο του graphic novel ενός μέσου που έφερε τα κόμικς στο ευρύ αναγνωστικό κοι­νό, αλλά και στο Βερολίνο τηs Δη­μοκρατίας τηs Βαϊμάρη, ενόs τό­που και ενός χρόνου που άλλαξαν τον κόσμο. Δημοσιευτηκε στην Καθημερινη στις 16.01.22

Ο Διγενής Ακρίτας σαν υπερήρωας Ο Κ. Δημητρίου και η Κ. Παπαδάκη μιλούν για τη μεταφορά του βυζαντινού έπους σε graphic novel «Το στυλ του Αύγουστου Κανάκη και του Ντέννι Γιατρά, ένα εκλεπτυσμένο μείγμα της ευρωπαϊκής και της manga σχολής, με καθαρές γραμμές και παλέτες, είναι σύγχρονο, δραματικό και ρεαλιστικό, χωρίς φληναφήματα», αναφέρει ο ο Κωνσταντίνος Δημητρίου. Νικόλας Ζώης 18.01.2022 • 15:14 ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΚΑΛΛΙΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ, ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ, ΝΤΕΝΝΙΣ ΓΙΑΤΡΑΣ Διγενής Ι. Το σημάδι του Κάιν εκδ. Jemma Press, σελ. 48 Πολεμικά κατορθώματα μεταξύ θρύλου και Ιστορίας, μάχες με δράκους, έρωτες με κόρες στρατηγών και, βέβαια, μια αναμέτρηση με τον Χάρο στα μαρμαρένια αλώνια που έγινε δημοτικό τραγούδι: είναι στα αλήθεια ηρωικό και με κάθε σημασία φανταστικό το έπος του Διγενή Ακρίτα, του γιου ενός Σύρου εμίρη και μιας βυζαντινής αριστοκράτισσας, ο οποίος υπερασπίστηκε τα σύνορα του Βυζαντίου κατά τον 9ο ή 10ο αιώνα μ.Χ. και τα ανδραγαθήματά του έφτασαν να μνημονεύονται για πολλά πολλά χρόνια. Είναι επίσης μια ιστορία που, ενώ διασώζεται σε διάφορες εκδοχές και χειρόγραφα, διατηρεί αναλλοίωτα ορισμένα αφηγηματικά χαρακτηριστικά, που κληρονομήθηκαν στα ακριτικά τραγούδια και περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων το εξής: «Οι λεπτομέρειες και οι χρωματισμοί στην αλλαγή των εικόνων», αναφέρει στο βιβλίο του «Τα ωραιότερα δημοτικά τραγούδια» (εκδ. Ιωλκός) ο Γιάννης Κορίδης, «είναι κάτι το μοναδικό». Ισως εκεί βρέθηκε το έναυσμα για τη μεταφορά του έπους του Διγενή σε graphic novel, ο πρώτος τόμος του οποίου μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Jemma Press: το σενάριο υπογράφουν ο Κωνσταντίνος Δημητρίου, σύμβουλος στρατηγικής επιχειρήσεων που ζει μεταξύ Σιγκαπούρης και Οξφόρδης, και η πολυβραβευμένη συγγραφέας, ποιήτρια και σεναριογράφος Κάλλια Παπαδάκη, ενώ τις εικόνες ανέλαβαν οι Αύγουστος Κανάκης και Ντέννις Γιατράς, δύο σχεδιαστές που δραστηριοποιούνται και εκτός συνόρων. Πέρα ωστόσο από την εικαστική δύναμη των ακριτικών τραγουδιών, το έπος του Διγενή διαθέτει και ιδιότητες που ξεπερνούν το πεδίο της ένατης τέχνης. «Εχω πάθος με την ανθρωπολογία», λέει στην «Κ» ο Κωνσταντίνος Δημητρίου και συνεχίζει: «Πριν από έξι χρόνια, διάβασα τον “Χρυσό κλώνο” του Τζέιμς Φρέιζερ σε μια προσπάθεια να ερευνήσω τη διάδραση μεταξύ μύθου και Ιστορίας, το ειδικό βάρος των προφορικών παραδόσεων και εθίμων, τη σημασία τους στην κατανόηση της ανθρώπινης κατάστασης μέσα από τον “μονομύθο” του Τζόζεφ Κάμπελ, τη θεωρία ότι όλες οι ιστορίες ηρώων ανεξαρτήτως πολιτισμού και εποχής ακολουθούν έναν παρεμφερή κύκλο. Οι αναφορές του Φρέιζερ στις ευρωπαϊκές λαϊκές παραδόσεις μού θύμισαν τον δικό μας Διγενή Ακρίτα. Από περιέργεια διάβασα την απόδοση του “χειρογράφου της Ανδρου” του Διγενή από τον Αντώνη Μηλιαράκη, που εκδόθηκε το 1881, και συνειδητοποίησα ότι ο συγγραφέας περιγράφει έναν υπερήρωα, τον κατεξοχήν πρωταγωνιστή των κόμικς. Ετσι γεννήθηκε η ιδέα». «Ο δικός μας Διγενής είναι τραγικό πρόσωπο, ένας άνδρας στα σύνορα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που μάχεται ανάμεσα σε δύο ταυτότητες, που πασχίζει να αντιπαρέλθει εχθρούς και προσωπικούς δαίμονες, να υπερβεί όσα τον περιορίζουν», τονίζει η Κάλλια Παπαδάκη. Από τον πρώτο τόμο της σειράς (οι υπόλοιποι πέντε θα κυκλοφορούν ανά έξι μήνες), που έχει τον τίτλο «Διγενής Ι. Το σημάδι του Κάιν», φαίνεται πως πρόκειται για μια παραλλαγή του κλασικού έπους, η οποία ξεκινά με το origin story του βασικού χαρακτήρα και τον ακολουθεί στη μεταμόρφωσή του από άνθρωπο των βιβλίων σε ήρωα και από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία μέχρι τα βάθη της Ανατολής: ο δεκαεξάχρονος Διγενής μεγαλώνει στα σύνορα του Βυζαντίου με τη σαρακινή Συρία, αγαπά τη Σοφία, κόρη του στρατηγού Βάρδα Φωκά, και πασχίζει, όχι χωρίς κόστος, να αποδείξει στον περίγυρό του τις ικανότητές του. Σύμφωνα με την Κάλλια Παπαδάκη, «ο Διγενής Ακρίτας, σε όλες τις παραλλαγές που διαθέτουμε, είναι ένας άνδρας που έχει όλες τις σωματικές και ψυχικές αρετές για να προκόψει σε μια εποχή που μαστίζεται από τον πόλεμο και τη βία. Στην παρούσα όμως μεταφορά, αναγεννιέται μέσα από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, τον προσωπικό του μόχθο, του λείπουν αρχικά όλα τα εφόδια, πέρα από μια ροπή προς τη γνώση, σε μια εποχή που η ρώμη υπερτερεί. Ο δικός μας Διγενής είναι τραγικό πρόσωπο, ένας άνδρας στα σύνορα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που μάχεται ανάμεσα σε δύο ταυτότητες, που πασχίζει να αντιπαρέλθει εχθρούς και προσωπικούς δαίμονες, να υπερβεί όσα τον περιορίζουν. Η διαδρομή που ακολουθεί είναι ένα μακρύ ταξίδι ενηλικίωσης και μαθητείας στον Δρόμο του Μεταξιού, όπου σταδιακά μεταμορφώνεται από έναν αδύναμο ψυχικά και σωματικά άνδρα σ’ έναν ήρωα, κάποιον που υπερβαίνει εαυτόν, ώστε να ζήσει ελεύθερος». Σύγχρονο και δραματικό Κυριαρχούν φυσικά εκείνες «οι λεπτομέρειες και οι χρωματισμοί στην αλλαγή των εικόνων»: όπως παρατηρεί ο Κωνσταντίνος Δημητρίου, «το στυλ του Αύγουστου Κανάκη και του Ντέννι Γιατρά, ένα εκλεπτυσμένο μείγμα της ευρωπαϊκής και της manga σχολής, με καθαρές γραμμές και παλέτες, είναι σύγχρονο, δραματικό και ρεαλιστικό, χωρίς φληναφήματα». Πώς νοηματοδοτείται, όμως, σήμερα ένας μύθος στον οποίο, σύμφωνα με τον Νικόλαο Πολίτη, «αποκορυφούνται οι πόθοι και τα ιδεώδη του ελληνικού έθνους, διότι εν αυτώ συμβολίζεται η μακραίων και άληκτος πάλη του ελληνικού προς τον μουσουλμανικόν κόσμον»; Ο Κωνσταντίνος Δημητρίου βάζει και τη φιλοσοφία στο παιχνίδι: «Με το πέρασμα των αιώνων», λέει, «τα πραγματικά πρόσωπα πίσω από τις προφορικές παραδόσεις σιγά σιγά χάνονται. Το μόνο που απομένει είναι ένας πυρήνας αλήθειας περικυκλωμένος από το συλλογικό όνειρο. Η άποψη του Πολίτη είναι συνάρτηση της εποχής του, όταν μια μικρή, νέα χώρα συνέθετε ακόμη την εθνική της ταυτότητα σ’ ένα άκρως ανταγωνιστικό διεθνές πλαίσιο. Στο “χειρόγραφο της Aνδρου” του Διγενή υπάρχει μόνο μία αμυδρή αναφορά στην έννοια της πατρίδας. Η δική μας εκδοχή εστιάζεται στον άνθρωπο Διγενή, στην εσωτερική του πάλη λόγω της καταγωγής του, στη συνεχή αμφιταλάντευσή του και στη μετέπειτα προσπάθειά του για σύνθεση, υπέρβαση και αυτογνωσία, στα βήματα του Σοπενχάουερ». https://www.kathimerini.gr/culture/561673813/o-digenis-akritas-san-yperiroas/

ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ (1966) (181,190,196,207,210,247,260,265,267,268,269,270,272,273, 274,280,281,283,288,295,297,300,308,334,417,418,443,527, 529, 539, 543, 576, 544, 579,613, 634, 640, 641, 645,646(εξωφυλλο),647,648,650,651,671, 754,756,758(εξωφυλλο),768,769,772(οπισθοφυλλο),773, 780,858,863,1051, 1105,1152,1177,1180,1182,1183,1184,1185,1186, 1204,1205,1206,1207 ) ΜΙΚΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟ (1994) Μεταφέρθηκαν στη βάση

Στην ιστορία με τίτλο Το Μυστήριο του Καλσοένε, στο Καλσοένε, βόρεια της Βραζιλίας, βρίσκεται ένας σημαντικός αρχαιολογικός χώρος που αποτελεί μια εξαιρετική ευκαιρία για την αρχαιολόγο Πατρίτσια Ρόουλαντ. Κυκλοφορεί στις 3 Φεβρουαρίου!-Ξεκινησαν οι προπαραγγελιες.. Στοιχεία Έκδοσης Δημιουργοί Luigi Mignacco, Roberto Diso, Massimo Cipriani, Michele Masiero Ημερ. Έκδοσης Φεβρουάριος 2022 Αριθμός Σελίδων 196 Διάσταση17 X 24 cm ΧρώμαΑ/Μ ISBN978-618-206-110-7 https://www.mikrosiros.gr/graphic-novels/no-12-mr-no-to-mystiro-tou-kalsoene

. Στην ιστορία με τίτλο Το Μυστήριο του Καλσοένε, στο Καλσοένε, βόρεια της Βραζιλίας, βρίσκεται ένας σημαντικός αρχαιολογικός χώρος που αποτελεί μια εξαιρετική ευκαιρία για την αρχαιολόγο Πατρίτσια Ρόουλαντ. Κυκλοφορεί στις 3 Φεβρουαρίου!-Ξεκινησαν οι προπαραγγελιες.. https://www.mikrosiros.gr/graphic-novels/no-12-mr-no-to-mystiro-tou-kalsoene

Σκανναρισμενα τα εξωφυλλα του 1ου και του 2ου τομου και της διαφημιστικης καταχωρησης για το 3ο τομο.. Μεταφέρθηκαν στη βάση

Πέθανε ο Αλέκος Φασιανός-πασιγνωστος Ελληνας ζωγράφος και εικαστικός- πριν λίγη ώρα σε ηλικία 87 ετών. https://www.cnn.gr/ellada/story/297755/pethane-o-spoydaios-zografos-alekos-fasianos

ASTERIX (1992)(21/2001edition) https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?app=covers&module=covers&cov_id=353&disp_mode=3 ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΗΡΩΙΚΟΥ ASTERIX (1980) (5) ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΗΡΩΙΚΟΥ ASTERIX (1982)(5,8,8-χωρις στο οπισθοφυλλο στοιχεια),11) ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΗΡΩΙΚΟΥ ASTERIX (1985)(23,25) ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΗΡΩΙΚΟΥ ASTERIX (1988;)o γιος του Αστεριξ _05.1989-Drx.550 (27;) https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?app=covers&module=covers&cov_id=3476&disp_mode=3 asterix_15.01.22.rar ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ (1968) (12,26) https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?app=covers&module=covers&cov_id=4138&disp_mode=3 ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ (1971) (17-με τυπογραφικο λαθος στην τιμη-) https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?app=covers&module=covers&cov_id=4142&disp_mode=3 ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ (1974)25 https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?app=covers&module=covers&cov_id=4143&disp_mode=3 ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ (1977)(7,8,17,25(oπισθοφυλλο),35,39(οπισθοφυλλο),42(εξωφυλλο) https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?app=covers&module=covers&cov_id=4144&disp_mode=3 ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ (1980)(9,22) https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?app=covers&module=covers&cov_id=4137&disp_mode=3 ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ (1984)(3,6,8-εξωφυλλο-,9,10,12-εξωφυλλο-,14,15,17,19,23,26,34,35 37,39,45,46-47-οπισθοφυλλο,50,52)Α Εκδοση https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?app=covers&module=covers&cov_id=52&disp_mode=3 loyky loyk_15.01.22.rar

Στα οπισθοφυλλα των εκδοσεων που υπηρχαν μεχρι κ χθες υπηρχαν δυο εκδοσεις με διαφορετικα τοποθετημενο barcode που εγω ηρθα να προσθεσω κ την δικια μου εκδοση χωρις το barcode.. Σημερα παρατηρω μονο μια εκδοση με barcode κ την δικια μου.. Που πηγε η αλλη;;Μπορειτε να την ανεβασετε ξανα,ετσι για το τυπικο της υποθεσης;;

Ψαχνωντας προσφατα στο διαδυκτυο επεσα στο παρακατω ημερολογιο.. που το ειχε ηδη εξαντλημενο.. Απο τα στοιχεια που μπορουμε να αντλησουμε βλεποντας την φωτογραφια ειναι την ονομαστικη του τιμη που ανερχοταν στις 200δρχ..

Διαφημιστικο της εν λογω σειρας.. (Μαλλον εμπαινε σε καποιο αλλο τευχος της εκδοτικης..)

@ Μενίγ Πουαγώ @ Indian Χρονια πολλα και απο μενα για την χθεσινη ονομαστικη σας!Ο,ΤΙ καλυτερο με υγεια και αγαπη!!

Classic Illustrated Νο 24 Iουλιος Καισαρας

Καλή χρονιά 2022 ευχες! @ Loss Χρονια πολλα!!!

Απο το ιnternet i βρηκα το εξωφυλλο του τομου 37 και αφου δεν υπαρχει πουθενα ας υπαρχει τυπικα εδω..