selloscomics

Παιδιά ο Μαύρος Πητ είχε στην αποθήκη του οπιο από όταν το Μίκυ ήταν ασπρόμαυρος, επίσης έχει παίξει και αυτό https://www.messynessychic.com/2013/07/30/that-time-mickey-mouse-was-a-drug-dealer/

Συγνώμη αλλά θα ήταν καλό να υπαρχή σεβασμος μεταξύ των συνομιλούντων, δεν μπορώ να το πω ποιο ευγενικά αλλά ο τρόπος που γράφεις είναι κάπως λάθος, ο κόπος των σκιτσογραφων και των σεναριογραφων δεν είναι από τα lidl όπως έγραψες πριν, πιστεύω ότι υπάρχει πολιτισμένος τρόπος να γράψει ο καθένας της άποψης του. Δυστυχώς πιστεύω ότι γράφεις με αυτό τον τρόπο, με παρένθεσης και υποτιμητικο και επιθετικό ύφος, γιατί δεν αποσκοπεί η κριτική σου στην ομαλή συζήτηση όπως οι προηγούμενοι σχολιαστές, αλλά στον υποβιβασμό και στην λεκτική σύγκρουση. Μακάρι να κάνω λάθος και να χάνω κάτι από τον γραπτο σου λόγο. Αμήν, γκαντ μπλεσ γιου!! πουν λεν και στο χωριό μου. Big respect and thanks!

Είχα την τύχη να γνωρίσω τον Θάναση στο LA comic fest, να γράψουμε ένα Podcast επιτόπου και να αγοράσω με αφιέρωση το 1800. Το διάβασα εκείνο το τριήμερο σε ένα χωριό στο Πήλιο, που κατάφερα να επισκεφτώ, έβλεπα τα βουνά δίπλα και αποφάσισα πως είμαι στο κατάλληλο μέρος για να ταξιδέψω στην Ελλάδα του 1800, συνέβη απότομα και αμέσως. Πολύ εντυπωσιακή δουλειά, δεν μοιάζει με πρώτη δουλειά όλα δείχνουν πολύ δουλεμένα, αυτό που μου έμεινε είναι δύο πράγματα, ακολουθούν spoilers, τα οράματα με το λιοντάρι, απίστευτα έξυπνος τρόπος και αρκετά σουρεαλιστικός, για να κατανόησουμε την ψυχοσύνθεση του ήρωα και τους πρωσοπικους του δαίμονες, ο Αλη Πασάς και το backstory με τον τρόπο που δόθηκε, δεν έχω να πω κάτι αρνητικό, ίσως κάτι πολύ μικρό, ένα δύο frame που να δείχναν την δισκολη ζωή του ραγια το 1800 λίγο περισσότερο, για να νιώσουμε περισσότερο την απελπισία του ήρωα ώστε να προχωρήσει στη περιπέτεια μπροστά του, αλλά και στον κίνδυνο. Εκπληκτική δουλειά!! Περιμένουμε το επόμενο στο ComicDom!!

Το δεύτερο είναι αριστοργηματικο!! Απίστευτο crime scene με δουλεμένο flashback, ο Τσαουσης έχει βρει την χρυσή τομή στο χρώμα στο storytelling, ανοίγει το κάδρο και είναι ολοφάνερο πως παίζει στο γήπεδο του, το ένιωσα κυριολεκτικά στα κόκαλα μου, ήταν λες και κράταγα τεύχος του Criminal, η καλύτερη ιστορία που έχω διαβάσει ποτέ από τον Βασίλη, ακόμη και το πρώτο να μην έχεις πάρει αυτό το crime scene στην αρχή που κρατάει σχεδόν σε όλο το τεύχος, είναι απερίγραπτο με λόγια, είναι η γλώσσα των κόμικς.

Νίκο συμφωνώ και ευχαριστώ πολύ! Ο αυταρχισμός μπορεί να έρθει πολιτικά από όλες τις μεριές. Γιαυτό ο διάλογος πρέπει να γιατρεύει τα άκρα, ο καθένας από εμάς έχει διαφορετικό τρόπο σκέψης και βιώματά, μόνο με ελευθερία έκφρασης και απόψεων και πολύ δουλειά, θα υποφέρουμε λιγότερο.

Να με κυνιγαει χρόνια, δυσλεξία και αναγραματισμος, δίκιο έχεις.

Καλησπέρα σε όλους, Θέλω να σας ευχαριστήσω για όλα τα σχόλια σας και τις κριτικές σας όλα αυτά τα χρόνια, ήθελα αρκετές φορές να απαντήσω σε αρκετά post αλλά για χρόνια δεν δούλευα τον Κέιν και πιστεύα πως η καλύτερη απάντηση θα ηταν ένα 6 τεύχος, πριν λίγους μήνες που ανέβασα αυτό το σχέδιο, κατάλαβα πως είχα βρει την συνέχεια, πάντα ο μεγάλος μου φόβος από μικρός ήταν να ζήσω σε ένα δικτατορίκο καθεστώς που οι άνθρωποι και πόσο μάλλον οι καλλιτέχνες απαγορεύεται να εκφράζονται ελεύθερα, μπορεί η δημοκρατία μας να είναι κουτσή, πολλές φορές να μας τρώει η διαφθορά και οι ζημιές να μην έχουν τέλος, αλλά ακόμη δεν είμαστε ευτιχος στο 1984 του Orwell ούτε στο Anthem της Ayn Rand. Το δυστιχες είναι ότι από το 2006 που άρχισα το σενάριο του πρώτου Κέιν μέχρι το 2008 που το έβγαλα στα περίπτερα (μικρός και απηρος έκανα 100 χρόνια να τελειώσω μια σελίδα ), είμαστε ίσως ποιο κοντά στο δυστοπικο, το κινητό στην τσέπη μας και η τεχνολογία είναι ουτοπία και δώρο από τους Θεούς σε σύγκριση με τότε, αλλά η ανυσιχια μου για μια δικτατορία που ερχετε μεγαλώνει, τα αντανακλαστικα μας δεν πρόλαβενουν να δώσουν την σωστή σημασία σε εξέλιξης και αλλαγές. Ίσως το αποφύγουμε ξυστά; ίσως τυποι σαν τον Κέιν τέλος να κυκλοφορισουν μια μέρα στα αλήθεια εκεί έξω και να μας βλέπουν σαν αριθμούς; δεν το λες και καλό, προφανος εύχομαι όχι σε αυτό ας μείνει για πάντα επίπεδος στης σελίδες του, αμήν. Τις 4 τελευταίες μέρες έγραψα το σενάριο για τις 10 πρώτες σελίδες, βρέθηκα να γράφω όπως στα 20κατι μου, μανιωδώς περπατώντας χωρίς να μπορώ να σταματήσω, την διαφορά την είπαμε; 2006 μπλοκάκι από το περίπτερο και στιλο, 2019 εεε.. κινητό. Έχω τρομάξει η αλήθεια, ήμουν σίγουρος για χρόνια ότι ο Κέιν απλά ήταν το ξεκίνημα μου στα κόμικ και ότι πρέπει να τον ξεχάσω, το πρόβλημα είναι πως δεν έφυγε ποτέ απο κεφάλι μου, μέσα σε ελαχίστω βρέθηκα να γράφω τους διαλόγους του λες και τον δούλευα χθες, ενώ έχουν περάσει 10 χρόνια από το τελευταίο σενάριο. Έχω δουλεψει τα τελευταία 6 χρόνια με αρκετούς σεναριογράφους πάνω σε διάφορα κόμικς, έχω δει το storytelling από παραπάνω σκοπιές, περνοντας τα χρόνια είδα και την ζωή επίσης. Είμαι 35 πια και ο Κέιν ξαναχτυπάει την πόρτα, μου λέει ότι μπορείς να με γράψεις και καλύτερα, ένας εφιάλτης μπορεί να σε διδάξει πολλά αρκεί να ξυπνήσεις στο τέλος, με φόβο και λογική να θυμηθείς τι είδες η και να το αλλάξει λίγο... να επιβιώσεις. Μεγάλα λόγια, αλλά δεν έχω γράψει καλύτερες 10 σελίδες ποτέ στην ζωή μου, καθόλου καλή συνταγή το να είσαι απόλυτος και να υπερβάλεις, αλλα σοβαρά δεν υπερβάλω και αν το έκανα, θα έλεγα τα εξής, θυμάστε το τέλος στο δεύτερο τεύχος, η σκηνή στο μαγαζί που η σερβιτόρα καταλαβαίνει ποιος είναι ο Κέιν; και ότι ακολουθεί, πρόζα κτλ. Βάλτε το στο repeat, έτσι θα είναι όλο το κόμικ και κάτι κάτι πολύ παραπάνω. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ για όλα. Cheers

Καλησπέρα, Μόλις διάβασα το πρώτο τεύχος του Αιώνιου, από την αρχή ανοίγονται πολλά ερωτήματα, για το που είμαστε ποιος είναι ο Αιώνιος και οι κεντρικοί χαρακτήρες της ιστορίας. Η πρώτη σκηνή έχει πολυ δυνατό paste χρονικά και αναπνέει στις σελίδες, ένα ίσως αδύναμο σημείο είναι πως δεν έχουμε έστω ένα μικρό στοιχείο για τα κίνητρα του ήρωα, θα ήταν καλό μέσο ενός μικρού εσωτερικού μονόλογου από τον Αιώνιο, να εξηγηθούν σε κάποιο βαθμό τα κηνιτρα των πράξεων του, αν όχι απόλυτα προφανος πρέπει να χτυζετε σασπένς. Τα δυνατά σημεία της αφήγησης βρησκονται στο μέσο της ιστορίας όπου οι επιστήμονες τις αποστολής έχουν μια συζήτηση πάνω στην αποστολή τους, εκεί χτυζετε περισσότερο ο κόσμος του Αιώνιου κατά την γνώμη μου, σαν αναγνώστης έχεις περισσότερες πληροφορίες και βρίσκεσαι να διαφωνής με τον γερό επιστημώνα, αλλά από την άλλη θες να διαβάσεις την διαφωνία του για τον θαμμένο μύθο στο χιόνι και την ματαιότητα της αποστολής, ακόμη και αν κάνει λάθος! εκεί βρίσκω τον Χειλα που ξέρω να παίζει με αφηγηματικά τρικ όπως ξέρει να κάνει καλά. Η παρωδία του προέδρου δούλεψε για αρχή, είναι γκαφατζής δίνει comic relief αλλά εάν δεν του δοθεί ένας πρωσοπικος σκοπός, ίσως ένα μικρό origin η μία αντίθεση στον χαρακτήρα του σύντομα, θα φανεί αποκομμένος από την ιστορία εύκολα. Η τελευταία σκηνή δράσης είναι πραγματικά εκπληκτική και ο Θάνος σκηνοθετεί την όλη δράση, με καλό σωστό old school υπερηρωικο στυλ και το old school το βάζω για πολύ καλό!!! θυμίζει Burns και Perez η δράση και αυτό δεν γίνετε να μην σε πωρωσει, επίσης είναι κάτι που έχει ξεχαστεί ενώ λειτουργεί ακόμα 100% περιμένω να ξαναεπιστρεψω στις σελίδες του επόμενου και να ξαναδώ μια τόσο καλή μάχη. Όμως αυτό που περιμένω περισσότερο είναι δυνατά origin stories, ξεκάθαρα κίνητρα για όλους τους ήρωες (πράγματα που δύσκολα χωράνε σε ένα πρώτο τεύχος, ειδικά όταν οι ήρωες είναι τόσοι πολοι) . Όπως σε μια γρήγορη μικρού μήκους δεν μπορείς να δεις κάτι παραπάνω από ένα δύο περιστατικά, έτσι και το τεύχος #1 δεν μπορείς να το κρίνεις σαν ολόκληρο mini Series η και ongoing. Πιστεύω ότι από τα επόμενα τευχοι θα αλλάξουν πολλά, οι δημιουργοι εχουν την γνώση και τους αναγνώστες δίπλα τους να τους βοηθήσουν, είναι ευχάριστη συνήθεια να αγοράζεις από το περίπτερο της γειτονιάς, μια ελληνική υπερηρωικη σειρά και αν τώρα βγαίνει κάθε τρίμηνο αν βοηθήσουμε το δίμηνο δεν είναι μακριά. Μεγαλώσαμε με τα κόμικ στα περίπτερα, όσο μπορούμε είναι ωραίο να υποστηρίζουμε όλες της κίνησης που γίνονται από όλους τους δημιουργούς. Ας μην χάσουμε την ευκαιρία που μας έρχεται, αν υπάρχει άμεση επικοινωνία των δημιουργών με τους αναγνώστες, όλα θα δέσουν και θα έρθουν κοντά και όλοι θα είναι ικανοποιημένοι. Κάτι τελευταίο, η τελευταία σελίδα έχει δυνατό cliff hanging!!! Αλλά ίσως θα την έβλεπα και ως πρώτη σελίδα!! Μπορεί να άλλαζε το ύφος ποιο γρήγορα στην ιστορία, συνδέει αρκετά καλά το White House με το υπερφυσικό και τον Αιώνιο, απλα μια σκέψη, ευχαριστώ. Cheers

Ευχαριστω πολυ! Η Αψυχια ειναι μια ολοκληρωμενη ιστορια κομικ 24 σελιδων, στο πνευμα του #chaoticscifi θεματικης που δουλευω την τελευταια 2ετια. Ευχομαι να σας αρεσει. Ευχαριστω!

Θυμάμαι ποσό μεγάλη εντύπωση μου είχε κάνει αυτή η δουλεία, μετά το Sin City και το 100 bullets τα μεγάλα crime αριστουργήματα! είχε κολλήσει το Noir comic να τρωει την ουρά του, ήρθε Μπρου Μπαηκερ και ξεκόλλησε τον τροχό για τα καλά και συνεχίζει. Για έμενα είναι το καλύτερο Neo Noir κόμικ που έχω διαβάσει, όλη η σειρά, κάνει της σύγχρονες αστυνομικές ταινίες τον τελευταίων ετών να μοιάζουν με επεισόδια της Ντόρας της Εξερευνήτριας.

Μοναδική δουλεία, δεν την είχα δει! εκτός θέματος, στο συγκεκριμένο φαίνονται οι επιρροές της EC στον Frank Miller, το έλεγε και ο ίδιος στο βιβλίο του με τον Eisner, ο ρυθμός τον πάνελ και το μελάνι θυμίζουν την αρχή του στο Daredevil πάρα πολύ!

Μας βλέπω να κάνουμε καμία 4ετια παύση μέχρι να ξυπνήσουν και να βγάλουν την 4η σεζόν, λένε το ακύρωσαν αλλά είναι καλή σειρά και θα επιστρέψει γιατί έχει καλό κοινό!

δεν είχα ιδέα ότι θα διάβαζα κάποτε ένα κόμικς σαν αυτό, είναι ένα αριστούργημα... πολλά συγχαρητήρια και ευχαριστώ στην jemma για την υποστήριξη και διάδοση του μέσου, καθώς και τις ιστορίας του.

η έκθεση «From the Future, We Come» συνεχίζεται, ακολουθούν φωτογραφίες από την ήμερα των εγκαινίων.

http://fromthefuturewecome.blogspot.com/ 9 - 16 Ιουνίου στην ομαδική έκθεση νέων καλλιτεχνών «From the Future, We Come»,θα φιλοξενηθούν πρωτότυπες σελίδες και σχέδια τις σειράς κόμικ Στρατιώτης Κέιν, σας ευχαριστώ.