apetoussis82

νόμισα κι εγώ ότι θα μας πεις κάνα τρελλό νούμερο. Κάτι σαν μηδέν ή πλην δέκα... Στην τελική, το πούλησε σε ελαφρώς χαμηλότερη τιμή από την κανονική...

Εξώφυλλο τεύχους 42 (για αντικατάσταση) και οπισθόφυλλα από τεύχη 28, 30, 42:

Εξώφυλλο τεύχους 5 (για αντικατάσταση) και σχετικό οπισθόφυλλο:

Αυτό...?

Μεταξύ ΜΜ 1500-1900 υπήρχαν υπερβολικά πολλές ανατυπώσεις, κυρίως δευτερευόντων ιστορίων (Στρομπολ, Μάρρυ, κλπ) και αρκετών μεγαλύτερων ιστοριών των Μαρτίνα, Καβατσάνο και σία. Οι αδημοσίευτες ιστορίες ήταν λίγες και τυχαίες επιλογές από ιταλία, συνήθως αδιάφορες. Επίσης, στο ΜΜ 1514 ξεκίνησε το μοντέλο 'περιοδικό ποικίλης ύλης' και χαραμίζονταν οι μισές σελίδες (χειρότερα κι από το αλμανάκο). Πιστεύω ότι κάπου μεταξύ 1500-1700 το Μίκυ Μάους ήταν πολύ πεσμένο. Κάπου εδώ, ο αδερφός μου σταμάτησε να διαβάζει κόμικς, διότι δεν άντεχε το σχέδιο των νεοϊταλικών ιστοριών χωρίς πλοκή και η "ποικίλη ύλη" καθόλου δεν τον ενδιέφερε (με βοηθάει όμως ακόμα στο κομικσοψώνισμα ). Μεταξύ 1700-2000 υπήρξε σαφής βελτίωση, αλλά με αναδημοσιεύσεις πάλι, ενώ τα κατοπινά χρόνια οι αδημοσίευτες ιστορίες ήταν πολύ περισσότερες. Αυτό, σε συνδυασμό με την εμφάνιση του Κάστυ, πιστεύω ότι έσωσε την κατάσταση.

Χμμ... ίσως να φταίει η διαφορά ηλικίας, αλλά βλέπω ότι οι προτιμήσεις μας δεν συμπίπτουν. Μπορεί φταίει και το ότι μεγάλωσα με τις ιστορίες στα Μίκυ Μάους κάτω του #1400 (Μαρτίνα, Καβατσάνο, Κάρπι, Σκάρπα, Ντε Βίτα, Μπαρκς, Τσιμίνο, Αστερίτι, κλπ ήταν παρόντες επί εβδομαδιαίας βάσης), και με τον μηνιαίο Μπαρκς/Ρόσα στα πρώτα 50-60 τεύχη του Κόμιξ. Για παράδειγμα, όταν διάβασα την Ιστορία ενός Παπιού του Ρότα, είπα 'διαβάζεται μεν, ελαφρώς αιρετικό δε, και το Κόμιξ πιάνει πάτο'. Ενώ όταν δημοσιεύθηκε ο Επικός Μίκυ, σκέφτηκα 'πάει, τελείωσε η εποχή των ντίσνεϋ...' Επίσης, θεωρούσα τις περισσότερες από τις Παρασκευές του Γκούφη ως ότι χειρότερο κυκλοφορεί και λυπόμουν το σχέδιο που ήταν συνήθως όμορφο. Όμως, μπορώ να πω ότι πάντα περνούσα ευχάριστα την ώρα μου έστω και εάν έβλεπα με αρνητική ματιά μια ιστορία Για τις υπόλοιπες ιστορίες που αναφέρεις, τις χαρακτηρίζω ως 'ιστορίες της γραμμής'. Δηλαδή, ευχάριστες και ψυχαγωγικές, αλλά παράγονται με το κιλό. Πιστεύω όμως, ότι αν εξαιρέσεις την εποχή του Μπαρκς, οι επόμενες δεκαετίες είναι σχετικά ισορροπημένες. Υπήρχαν αρχικά ο Σκάρπα και ο Μαρτίνα με τους Κάρπι και Τσιμίνο, οι αμερικανοί συνέχιζαν να έχουν σταθερή παραγωγή μέχρι κάποιο σημείο, σύντομα εμφανίστηκαν Καβατσάνο και Ντε Βίτα, ξεκίνησαν την παραγωγή και οι βόρειες χώρες της Ευρώπης, τη δεκαετία του '90 μπήκαν στο παιχνίδι αξιόλογοι σεναριογράφοι καθώς και ο Ρόσα, ενώ πιο πρόσφατα είδαμε σπουδαίες ιστορίες από την Ιταλία (Κάστυ, Φατσινι κλπ). Οι σπουδαίες όμως ιστορίες είναι περιορισμένες στους δημιουργούς που σχολιάσαμε προηγουμένως

Το μπλε εξώφυλλο θα χρειαστεί και για το inducks @alexoni97 @PhantomDuck

Πολύ καλή διαχείριση της εργασιακής σου άδειας! Τέτοια να βλέπουμε!

Βασικά, αν βγάλεις έξω από τις Top250 τις ιστορίες των Μπαρκς, Ρόσα, Γκότφρεντσον, Σκάρπα, Κάστυ και Μαρτίνα, τότε μένουν πολύ λίγες, ίσως ένα 5-10% (όποιος δεν βαριέται να τις μετρήσει, μας λέει τον αριθμό για να το υπολογίσουμε με ακρίβεια). Εκτός από τις ιστορίες των πιο πάνω, οι πλέον ξεχωριστές για μένα είναι (περίπου σε σειρά): - Οι αγώνες του Αργκαάρ / Το σπαθί των πάγων - Ο Σαντοντάκ (το μαργαριτάρι του Λαμπουάν) - Το νησί του θησαυρού (του Κάρλο Τσέντι) - Στον τόπο του εγκλήματος (του Καβατσάνο) - Πολιτισμικό σοκ από τα Μίκυ Μυστήριο - Το Φάντασμα του Φρίξμπουργκ και 2-3 άλλες πρόσφατες του Φατσινι, καθώς επίσης και ο Σχεδιαστής του Μάρκο Ρότα! Όλο και κάποια θα ξεχνώ, επομένως ίσως επανέλθω Υγ.: θα ήθελα να ακούσω και από άλλους, τις αντίστοιχες καλύτερες ιστορίες σας, εκτός των προαναφερθέντων δημιουργών.

@Tsaklas!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Απόλαυσε τον ροζ μήνα σου και εις ανώτερα!!!!!! (ντισνεϋκός ως το κόκαλο δηλαδή )

Τέλεια! Δώσε μου 1-2 μέρες και θα σου στείλω π.μ. Εγώ είμαι από Κύπρο, αλλά κάτι θα κανονίσουμε.

Επιτέλους κάποιος που ασχολείται! Κι εγώ ψάχνω ακόμα αυτά που μου λείπουν. Μπορείς να μου στείλεις π.μ. με τα διπλά σου και τις ελλείψεις σου?

Έχεις το #7 ?? Θα μου το κάνεις δωρεά για το καλό του πολιτισμού μας? Να κυκλοφορήσει η τέχνη μέχρι τα ανατολικά σύνορα του ελληνισμού δηλαδή! Μήπως δίπλα βλέπω και το #8 ? Θα βάλω και ετικέτα στη ζελατίνα τους: Δωρεά από τον άνθρωπο που ανέδειξε το κόκκινο χρώμα στην αξιοκρατική πυραμίδα των Διαχειριστών φόρουμ και πάσης φύσεως κόμικ και κόμιξ! Υγ.: τα παίρνω και ως δώρο για την παγκόσμια ημέρα αστεροειδών (σήμερα), ή για τον αγ. βαλεντίνο... όπως προτιμάς

-273°C ??

DONE! Έπρεπε να αλλάξω στον χαμαιλέοντα για να καταλάβω τι εννοούσες