Αίθουσα Νικητών

Προηγούμενο post μου στις 22/6, οπότε έναν μήνα μετά έχω να καμαρώσω για τις εξής αγορές:

Χτες τελείωσα τον τόμο 49 " MARVEL ORIGINS : ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1960". Ήταν ο πιο χορταστικός τόμος που έχω διαβάσει... Τον διάβαζα αργά για να τον απολαύσω! Πιστεύω ότι ήταν για όλα τα γούστα... Το πιο απίστευτο σημείο ήταν τα σχόλια στο τέλος που εξιστορούσε με λίγα λόγια την ιστορία της Marvel,την εξέλιξη του Stan Lee, αλλά και το πώς έγινε τα κόμιξ της Marvel πιο διάσημα και με περισσότερες κυκλοφορίες από την DC, από εκεί που η DC είχε την πρωτοκαθεδρία!!!!

Δυνατό το Jupiter's Legacy, αν και έχω διαβάσει μόνο τον πρώτο τόμο! Είναι από τα λίγα κόμικ που είπα 'γιατί δεν το άπλωσε λίγο ακόμα;'

Ως ένα σημείο έχεις δίκιο. Μήπως ομως τα σημερινά παιδιά είναι οι έφηβοι της δικής μας εποχής? Εγώ έχω κόρη 4 χρονών και σκέφτεται οπως εγώ στο δημοτικό.

και γω, ευχαριστήθηκα τα τομάκια διαβάζοντας τα #1 & #48 back to back ! Άραγε θα ξαναδούμε κάτι απο το συγκεκριμένο run στην συνέχεια της συλλογής; οι απαντήσεις μάλλον ήδη βρίσκονται στην αγγλική της έκδοση ένα Jupiter's Legacy διάλειμμα τώρα, και θα πιάσω κάτι απο τα 80's ψυχοδράματα της συλλογής

Προστέθηκαν εξώφυλλα και οπισθόφυλλα των τευχών 3, 4, 5, 7, 15, 16, 21, 22. Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον @ hudson για την παροχή των τευχών προς σκανάρισμα.

Με μία λέξη: ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ (περίεργο που κάποιος φίλος ή φίλη της εδώ παρέας μας, δεν έχει έως τώρα αναφερθεί κριτικά σε αυτή τη συναρπαστική δημιουργία). Οι δύο καλλιτέχνες ξεδιπλώνουν ιδανικά το "φιλμ" της ζωής του πρωτοπόρου συγγραφέα, από την παιδική του ηλικία μέχρι το πρόωρο τέλος, παραθέτοντας μάλιστα αυτούσια αποσπάσματα του έργου του, σε μία απολαυστική σχεδιαστική αλληλουχία, διανθισμένη από χρήσιμες και εύστοχες επισημάνσεις, που μυούν τον αναγνώστη σε όλες τις ιδιαίτερες πτυχές της πολυκύμαντης πορείας αυτού του σπάνιου ανθρώπου. Θα δώσω τα συγχαρητήριά μου σε όλους ανεξαιρέτως τους συμμετέχοντες σε αυτή την επική (τολμώ να τη χαρακτηρίσω) δημιουργία, μαζί με την παρότρυνσή μου προς κάθε γνήσιο λάτρη της "9ης Τέχνης", αλλά και κάθε ρέκτη της ιστορικής αλήθειας, να το εντάξει στη συλλογή του.

Προστέθηκαν τα εξώφυλλα και οπισθόφυλλα των τευχών 3 και 4, τα οποία κλείνουν τη σειρά (εκτός αν σκαναριστούν τεύχη που θα ανεβάσουν τα διαπιστωμένα). Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον @ hudson για την παροχή των τευχών για το σκανάρισμα.

Δες τα πρώτα δύο λεπτά από εδώ για να καταλάβεις τις διαφορές των διάφορων εκδόσεων. Η έκδοση της Anubis σταμάτησε στους 5 τόμους, άρα δεν ξέρω αν έχει νόημα να τους πάρεις. Προτείνω τους Deluxe, όμως θα σου πρότεινα να διαβάσεις μερικά κεφάλαια online για να δεις εάν όντως σου αρέσει. Ένα μικρό τιπ: τα manga διαβάζονται από δεξιά προς τα αριστερά.

Τα σημερινά ιταλικά δεν είναι ιστορίες για μικρά παιδιά. Κάποιες είναι ιστορίες για εφήβους (Spooky Zone, Young Donald Duck), και οι άλλες είναι ιστορίες για ενήλικους, και σχεδιαστικά και σεναριακά. Ιστορίες Ντίσνεϋ για παιδιά φτιάχνουν οι Δανοί κι οι Ολλανδοί. Οι τελευταίοι μέχρι και ιστορίες με τον Μικρό Χαϊουάθα φτιάχνουν ακόμη.

Την Κυριακή 18/7 κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος για αυτό το καλοκαίρι της σειράς "ΜΕΓΑΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ Disney-Τα απαντά του Ρομάνο Σκάρπα. Μαζί σε αυτό το βίντεο θα αναλύσουμε και αξιολογήσουμε τον τόμο και θα κρίνουμε αν αξίζει να το αγοράσει κανείς. Για οποιαδήποτε ερώτηση μπορείτε να γράψετε στα σχόλια ή να μου στείλετε ένα προσωπικό μήνυμα στο E-MAIL μου scroutzmakntak@gmail.com Ενότητες: 00:00 Εισαγωγή 01:48 Η Κεντρική ιστορία (πλήρης αξιολόγηση) 05:23 Οι υπόλοιπες ιστορίες 09:00 Χαρακτηριστικά τόμου (εξώφυλλο, χρώμα, μέγεθος κτλ) 13:50 Αξίζει τελικά να αγοράσουμε αυτόν τον τόμο+επόμενος τόμος

Αντικαταστάθηκε το εξώφυλλο και οπισθόφυλλο των τευχών 1 και 2 σε μεγαλύτερη ανάλυση.

Χρόνια πολλά στους @Μενίγ Πουαγώ, @O Φρατζάτος και φυσικά στον συνονόματο φίλο @Γάντζος που κακώς παρέλειψα... Χρόνια πολλά και καλά παιδιά, με υγεία, ευτυχία και πολλά πολλά κόμικς!!

Εντωμεταξυ το άρθρο που εξηγεί το πώς άλλαξε φύλο το αγαπημένο μας άλογο είναι καταπληκτικό! Ωραία χρόνια ρε παιδί μου...

Μα δεν καταλαβαίνω γιατί επιμένετε να αποκαλείτε την Ντόλυ μας Ντολή. Τσ τσ τσ....

Ίσως να είχε την ευκαιρία και ο Ψαρόπουλος, αλλά απλώς να επέλεξε να αφήσει την ιστορία εκτός του άλμπουμ

@hardivic μόνο εσύ το κάνεις γιατί είσαι από τους λίγους που έχουν όλες αυτές τις εκδόσεις. Χεχε! @Kriton εγώ θεωρώ ότι εκτός λίγων εξαιρέσεων οι αποδόσεις στα ονόματα στα ελληνικά είναι καταπληκτικές και πολύ κοντά στο πρωτότυπο. Βέβαια ακόμα γελάω με τον Σπύρο Γρανάζη και κάτι Πιπηδες που έχω πετύχει σε παλιά ΜΜ. Πάντως ισχύει αυτό που λες για τις μεταφράσεις. @Gong πολύ σωστή η σύγκριση παλιών νέων. Πράγματι η νέα Ιταλική σχολή κάνει εκπληκτικες σειρές. Πάντως παλιοί νέοι όλοι καλοί. Μπράβο στους γείτονες Ιταλούς γενικά!

Εμένα μ' αρέσει πολύ το σχέδιο των (περισσότερων) παλιών Ιταλών γιατί κρύβει μια απλότητα που προσωπικά με μαγεύει. Μ' αρέσουν όμως και οι (περισσότεροι) νέοι Ιταλοί με το πιο λεπτομερές και μοντέρνο σχέδιο. Εγώ πάντως λατρεύω τον Gavazzano και μερικούς μιμητές του για το καρικατουρίστικο τους σχέδιο, όπως και την Ziche για τις υπερβολικές αντιδράσεις των ηρώων. Οι παλιοί Ιταλοί ήταν καλοί στο να φτιάχνουν σενάρια με πολύ φαντασία και χιούμορ. Οι νέοι Ιταλοί είναι καλοί στο να φτιάχνουν κόσμους και σειρές.

Εγώ, πάλι, όταν διαβάζω κσ́ποιο παλιό Μίκυ Μάους, συχνά βλέπω φράσεις για τις οποίες αναρωτιέμαι τι μπορεί να μετάφραζαν έτσι, ή αν ήταν δυνατόν να έλεγε κάτι τέτοιο στο πρωτότυπο. Ανατρέχοντας στο πρωτότυπο, συνειδητοποιώ πόσο στο περίπου ήταν οι παλιές μεταφράσεις, με σφάλματα, αλλαγές και αυθαιρεσίες. Μέχρι και διαφημίσεις για το τότε νεότευκτο Μίκυ Κλαμπ βάζανε, που φυσικά δεν υπήρχαν στο πρωτότυπο. Όσο για τις αποδόσεις των ονομάτων, αυτές γινόντουσαν συχνά χωρίς να λαμβάνονται υπ' όψιν τα πρωτότυπα ονόματα. Έτσι, ας πούμε, ο Ιδιοφυΐα-167 έγινε... Κρούμπο, και κάπως έτσι φαντάζομαι ότι ο John D. Rockerduck έγινε Τζων Ρόμπαξ και μας έμεινε μ' αυτό το όνομα, που δεν λέγεται έτσι σε καμία άλλη χώρα. Αυτό, που ο Τερζόπουλος παρουσίαζε ως έναν από τους λόγους για τις ανα-ανα-ανα-τυπώσεις, δηλαδή τις καλύτερες μεταφράσεις, δεν ήταν αβάσιμο.

Μόνο εγώ έχω την ανωμαλία όταν διαβάζω έναν τόμο να διαβάζω παράλληλα και την τελευταία χρονολογικά έκδοση της κάθε ιστορίας του, ώστε να δω τι νέο έχουν να μας προσφέρουν οι μεταφράσεις της Κ; Στις πιο πρόσφατες οι διαφορές δεν είναι τόσο μεγάλες, αλλά σε ιστορίες που είχαν εκδοθεί μόνο 1-2 φορές τα παλαιότερα χρόνια, η βελτίωση που τους προσφέρει μια σύγχρονη-καλή-προσεγμένη μετάφραση είναι τεράστια. Ωραίος ο τόμος, ωραίες ιστορίες, ελπίζω στους επομενους να δούμε και μερικές ανέκδοτες στην Ελλάδα...

Εγώ, πάλι φίλε @Manitou μπορώ να πω πως αν και μεγαλώνω με τις μοντέρνες ιστορίες, εκτιμάω περισσότερο τους παλιούς δημιουργούς, κι ας είναι οι ιστορίες τους λίγο αφελέστερες. Πιστεύω πως μεγάλο ποσοστό απ' τις τωρινές ιστορίες, ενώ προσπαθούν να δείξουν σοβαρές έχουν εντελώς παιδαριώδες σενάριο, ενώ το σχέδιο πιάνει πάτο. Φυσικά δεν μπορώ να αγνοήσω έναν Καστυ, έναν Μοττούρα, μία Τζικε και λοιπούς οι οποίοι, είναι φοβεροί καλλιτέχνες! Αλλά εντάξει, γούστα είναι αυτά. Στον τόμο τώρα. Η έκδοση είναι φοβερή. Το χαρτί -έχω την αίσθηση- ότι είναι πιο λεπτό από πέρυσι αλλά εξίσου ποιοτικό. Το μέγεθος σταθεροποιήθηκε, για τα χρώματα έχει κάνει μία εξαιρετική ανάλυση ο αγαπητός @PhantomDuck, το κύριο άρθρο είναι άκρως ενδιαφέρον, ενώ τα μονοσέλιδα άρθρα πριν την κάθε ιστορία εξίσου καλογραμμένα και πληροφοριακά. Επίσης, εκτίμησα πάρα πολύ που επιτέλους βλέπουμε κι ένα άρθρο που αναφέρει τον προηγούμενο εκδότη(Τερζόπουλο). Η μετάφραση όπως πάντα προσεγμένη και καλοδουλεμένη. Οι ιστορίες-που είναι και το σημαντικότερο κομμάτι μιας έκδοσης κόμικς- είναι εξαιρετικές τόσο σχεδιαστικά όσο και σεναριακά(αν κι αυτό οφείλεται στους σεναριογράφους). Το τεράστιο αρνητικό που χαντακώνει την κατά τα άλλα άρτια έκδοση(και κατά την γνώμη μου η δεύτερη καλύτερη μετά το Μίκυ Μάους), είναι η παντελής απουσία αρίθμησης και περιεχομένων. Τέλος πάντων, ευτυχώς υπάρχει το inducks. Γενικά, είμαι πολύ ευχαριστημένος από αυτή την έκδοση.

Τι ωραίος τόμος, τι όμορφες ιστορίες!! Πόσο μου λείπουν αυτού του είδους οι ιστορίες, με αυτό το απλό και συνάμα εξαιρετικό σενάριο και με αυτό το υπέροχο σχέδιο (χωρίς ένα ανοιχτό στόμα του Ντόναλντ 180 μοιρών να πιάνει ένα ολόκληρο καρέ). Μου δίνεται η ευκαιρία να γκρινιάξω για το χάλια - κατ εμένα - ιταλικό σχέδιο των τελευταίων χρόνων που βλέπουμε στα disney. Είναι σαν καρικατούρα, υπερβολικές αντιδράσεις και οι φιγούρες πιάνουν όλο το καρέ και δεν βλέπεις τι γίνεται στο background (όταν και αν γίνεται κάτι). Πχ Βλέπεις τα τρία ανιψάκια του Ντόναλντ στις ιστορίες του Σκάρπα, Μπαρκς, Ρόσα κα και λες "κοίτα τα σκανταλιάρικα τι κάνανε". Βλέπεις τα τρία ανιψάκια του Ντόναλντ στις ιστορίες από Ιταλία μεριά και λες "κοίτα τα αλητάκια τι κάνανε". Στην πρώτη περίπτωση με το ύφος που έχουν δεν σου πάει η καρδιά να τα δεις τιμωρημένα. Στην δεύτερη περίπτωση με το ύφος που έχουν θέλεις να τα δεις κρεμασμένα ανάποδα. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι ιστορίες από Δανία, Ολλανδία μεριά που φέρνουν κάπως στο παλιό σχέδιο. Οι περισσότερες ιταλικές έχουν καλό σενάριο αλλά από σχέδιο δεν... Οι βόρειο ευρωπαϊκές έχουν καλό σχέδιο και κάποιες από αυτές καλό σενάριο και κάποιες όχι. Πάντα, προσωπική μου άποψη.

Δύο από τους σημαντικότερους δημιουργούς κόμικ στη Γαλλία διεισδύουν στον κόσμο ενός από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του 20ού αιώνα. Η βιογραφία του Τζορτζ Όργουελ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας και η ασυνήθιστη ζωή του ανθρώπου που βρισκόταν πάντα μπροστά από την εποχή του «ξεδιπλώνεται» με έναν απολαυστικό graphic novel τρόπο σε 160 σελίδες, σε μια συλλεκτική σκληρόδετη και αριθμημένη έκδοση πεντακοσίων αντιτύπων, διαθέσιμη και σε μαλακό εξώφυλλο. Αποτέλεσμα της δημιουργικής συνεργασίας του συγγραφέα κόμικ Κριστέν Πιέρ και Σεμπαστιέν Βερντιέ, σε μετάφραση Κλαιρ Νεβέ, η πένα και το πνεύμα του Τζορτζ Όργουελ που πέρασαν στην αιωνιότητα χάρη στο «1984», αποτυπώνονται μέσα από το πενάκι και τα σχέδια των βραβευμένων δημιουργών κόμικ. Φοιτητής στο Ίτον, αστυνομικός στη Βιρμανία, μαχητής στον ισπανικό εμφύλιο στο πλευρό των αντιφρανκιστών και, ταυτόχρονα, εχθρός του σταλινισμού, δημοσιογράφος με έρευνες που προκάλεσαν μεγάλο θόρυβο. Ο προφητικός συγγραφέας που προανήγγειλε, πριν 70 χρόνια, τον έλεγχο των ΜΜΕ και του διαδικτύου αλλά και την πρόσβαση τρίτων σε προσωπικά δεδομένα. Ο εκκεντρικός διανοούμενος με τον συναρπαστικό βίο, ο Έρικ Άρθουρ Μπλαιρ, γνωστός με το συγγραφικό ψευδώνυμό του Τζορτζ Όργουελ, οι ιδέες και στιγμές-σταθμοί της ζωής του απεικονίζονται μέσα από περίτεχνα καρέ που μεταφέρουν τους αναγνώστες στην εποχή και το έργο του. https://www.athensvoice.gr/culture/book/684511_tzortz-orgoyel-syllektiko-graphic-novel-apo-tis-ekdoseis-minoas Περιεχόμενα: -ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1. Ο ΟΡΓΟΥΕΛ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΓΟΥΕΛ -ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2. Ο ΜΠΛΕΡ ΕΠΙΝΟΕΙ ΤΟΝ ΟΡΓΟΥΕΛ -ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3. Ο ΟΡΓΟΥΕΛΙΚΟΣ ΟΡΓΟΥΕΛ -ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΟΡΓΟΥΕΛ -ΕΠΙΛΟΓΟΣ Με τη συμμετοχή των: Αντρέ Ζιλιάρ, Ολιβιέ Μπαλέζ, Μανί Λαρσενέ, Μπλιτς, Χουάνχο Γκουαρνίδο και Ένκι Μπιλάλ Eυχαριστούμε για την διαθεση του κομικ τον φιλο @nikos99

Τον Ιούλιο του 1977, οι Ελληνικές Περιοδικές Εκδόσεις ΕΠΕτης Λίνας Δεληγιώργη(μέχρι το τεύχος 190) και μετά του Νίκου Δεληγιώργη(μέχρι της αλλαγής σκυτάλης στο τεύχος 206), κυκλοφορούν ένα πολυθεματικό περιοδικό για κορίτσια ονόματι ΠΑΤΤΥ. Διευθυντής ανέλαβε ο Κώστας Μπαζαίος (μετά το 20στό τεύχος) στην οικογένεια του οποίου πέρασε και η τύχη του περιοδικού την Β' περίοδο(αφιέρωμα ΕΔΩ). Μεσαίο μέγεθος (20,5Χ15,5), ασπρόμαυρο περιεχόμενο, 100 σελίδες, μηνιαίο μέχρι και το τεύχος 86(1/7/1984), αφού από το νο 87 και μετά το περιοδικό γίνεται δεκαπενθήμερο, και σε μία περίοδο 12 ετών έφτασε τα 206 τεύχη(1 Ιουλίου 1989). Η σειρά θα συνεχιστεί με καινούργια αρίθμηση. Μερικές ιστορίες που περιείχε ήταν της Πάττυ(ο κόσμος της Πάττυ), το μυστικό που έκρυβαν οι μαργαρίτες, το βιβλίο των ωρών, οι Σούπεργάτες, Ο Ισπανός Ιππότης, η μητριά μου η στρίγγλα, Αγριες γυναίκες του ΦαρΟυέστ, Σπίτι από το παρελθόν, ο Τσιγγούνης, η ονειροπόλα, καημένε Μπαμπά κ.α. Στο εσώφυλλο είχε στριπάκια από το υλικό της Βαβούρας και εσωτερικά περιείχε συμβουλές για τα κορίτσια της εποχής, διηγήματα και κοινωνικά νέα. Μπορείτε να διαβάσετε τα τεύχη 55,56,57 στο Αναγνωστήριο/Reader ΕΔΩ, ΕΔΩ και ΕΔΩ Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τις asmin, erma jaguar, tik, GreekComicFan, comicsking & albert.

Αντικαταστάθηκε το εξώφυλλο του 5ου τεύχους και προστέθηκε το οπισθόφυλλο του.

Αντικαταστάθηκαν τα εξώφυλλα των τευχών 2 και 5 και προστέθηκαν τα οπισθόφυλλα τους.

@nikos ka μετα τα εξωφυλλα του περιοδικου "Μουσικη" συνδραμεις σε ακομη ενα σημαντικο μουσικο τιτλο της δεκαετιας των 80s Ειλικρινα σε ευχαριστουμε!!

Ποπ & Ροκ Ειδική Σούπερ Έκδοση Καλοκαίρι 1985 Οπισθόφυλλο

Ποπ & Ροκ Ειδική Σούπερ Έκδοση Καλοκαίρι 1985 Εξώφυλλο

Το διάβασα το νέο τη Δευτέρα αλλά δεν πρόλαβα να σχολιασω. Σίγουρα πολύ ευχάριστο! Ειδικά για όσους μένουμε Αθήνα! Αλλά θα κρατήσω και μια πισινή γιατ ανεβαίνουν τα κρούσματα και δεν ξέρω τι θα δούμε τον Σεπτέμβρη.

Αυτά δεν τα έχουμε στο inducks, αλλά δεν ξέρω πως μπορούν να καταχωρηθούν...

Έφυγε και ο ηθοποιός Γιώργος Μεσσάλας. Αγαπημένη μου σκηνή στον "καπετάν Φάντη μπαστούνι" που απαγγέλει τα "στητα τα κυπαρίσσια".

WHISPERS IN THE WALLS Πρόκειται για μια σειρά τριών άλμπουμ (Sarah - 2007, Demian - 2008, Simon - 2011) με τον πρωτότυπο τίτλο "Le Manoir des Murmures", που κυκλοφόρησε και στα αγγλικά τόσο σε paperback το 2012, όσο και σε hardcover το 2017 από την Humanoids. Στο σενάριο συναντάμε τον David Munoz (The Last Ones), στο σχέδιο τον Tirso (The Chronicles of Legion) και στα χρώματα τον Javi Montes (Crisis Aftermath), όλοι τους Ισπανοί. Στην σκληρόδετη έκδοση του 2017 που έχω στην κατοχή μου, το μοναδικό έξτρα είναι μια gallery με εναλλακτικά εξώφυλλα από διάφορους καλλιτέχνες. H ιστορία μας μεταφέρει στην Τσεχοσλοβακία του 1949, όπου η νεαρή Sarah, έχοντας επιβιώσει από μια επίθεση από βαμπίρ που κόστισε τη ζωή στους γονείς της, καταλήγει εσώκλειστη σε ένα ίδρυμα για παιδιά. Αν και οι γιατροί που την παρακολουθούν της υπόσχονται ότι βρίσκεται εκεί για το δικό της καλό, σύντομα θα καταλάβει ότι είναι περισσότερο αιχμάλωτη παρά ασθενής. Παράλληλα, θα γνωριστεί με τρία παιδιά που βρίσκονται στο Ίδρυμα για παρόμοιους λόγους, τον Milos, τη Marketa και τον Jan, και θα προσπαθήσουν μαζί να βγάλουν άκρη αναφορικά με τους λόγους για τους οποίους βρίσκονται εκεί. Επίσης, η Sarah θα αρχίσει να ακούει φωνές πίσως από τους τοίχους, που της δίνουν οδηγίες και συμβουλές για το τι πρέπει να κάνει προκειμένου να επιβιώσει. Προσωπική εκτίμηση: τελείως αδιάφορο! Θεωρώ ότι η περίληψη είναι παραπλανητική, και ενώ περιμένεις ότι θα διαβάσεις μια σκοτεινή ιστορία τρόμου σαν το Pandemonium, καταλήγεις να ξεφυλλίζεις τις σελίδες ενός υπερφυσικού τσίρκου με βρυκόλακες και λυκανθρώπους στο δρόμο που χάραξε η σειρά ταινιών Underworld, αλλά σε χειρότερη εκδοχή. Το ξέρω ότι είναι θέμα marketing, αλλά κάτι blog/ιντερνετικές φυλλάδες σαν αυτές στο οπισθόφυλλο που έχουν κάνει τόσο εξαιρετικά σχόλια για το συγκεκριμένο έργο θα έπρεπε να αναγκάζονται να σε αποζημιώσουν όχι μόνο για την αγορά του κόμικ αλλά και για τον χρόνο που σπατάλησες για να το διαβάσεις. Το μόνο που πάει σχετικά καλά είναι το σχέδιο, το οποίο όμως ενώ τα καταφέρνει ωραία στο φόντο και στα σκηνικά, οι χαρακτήρες είναι πολύ φωτεινοί/καρτουνίστικοι για την ατμόσφαιρα που θέλει να πουλήσει και μάλιστα σε αρκετές σκηνές η τεχνοτροπία θυμίζει manga.

https://www.lexigram.gr/lex/arch/πλάνητα#Hist1

Προστέθηκαν τα εξώφυλλα και οπισθόφυλλα των τευχών 393 και 406.

Με 2€ και τα δύο, το λες και ΓΈΛΙΟ και ΧΑΡΑ

Σημερινές αγορές "Μαμούθ" και "Μικρός Ήρως" "Anubis" "Disney Καθημερινής"

Τα τελευταία αποκτήματα. Marvel masterworks captain America vol 1 και μυστήρια πράγματα (μιας και η συγκεκριμένη ιστορία διαδραματιζεται στον τόπο καταγωγής μου και μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα είπα να το πάρω) Μερικά Disney και μια φιγούρα από το comicdom. Και η ιστορία της τέχνης

Μερικά αποκτήματα από τη Λέσχη, αγορασμένα πριν από λίγους μήνες. Τα πήρα κυρίως γιατί ήθελα να "πλαισιώνουν" το #2000, αλλά σε κάθε περίπτωση έχουν ευχάριστες ιστορίες !

Δεν πέρασαν ποτέ από το eshop της ΛΕΦΙΚ. Με το που βρέθηκαν πήγαν στις αναζητήσεις του Ίωνα (σαν μέλος της ΛΕΦΙΚ έχει άμεση προτεραιότητα). Επίσης πολλά από αυτά που βγαίνουν στο eshop δεν μένουν εκεί ούτε 5 λεπτά. Με το που χτυπιούνται, διαγράφονται.

Έχω πολύ καιρό να ανεβάσω τις αγορές μου, οπότε μαζεύτηκαν αρκετά. Είναι βλέπετε και αυτά τα lockdown που δεν μας άφηναν να κάνουμε πολλά πράγματα, οπότε μερικά κόμικς είναι η καλύτερη παρέα. Τα κόμικς που βλέπετε είναι αγορές από τον Φεβρουάριο ως τον Ιούνιο. Ξεκινάω με τις Ελληνικές εκδόσεις: Disney Εκδόσεις Μικρός Ήρως Modern Times από Λέσχη Φίλων Κόμικς Παλιά τεύχη από Λέσχη Φίλων Κόμικς Και διάφορες γενικές αγορές από ΛΕΦΙΚ και άλλα κομιξομάγαζα Συνεχίζω με τα ξενόγλωσσα, τα οποία θα έπρεπε να είναι πολλά περισσότερα, αλλά αντιμετωπίζω καθυστερήσεις από bookdepository, Public κλπ. Θα επανέλθω όταν θα φτάσουν κι αυτά.

Ένα ακόμη τεύχος Walt Disney's Comics and Stories και μια φιγούρα με τα τρία ανιψάκια του Ντόναλντ προστέθηκαν στην συλλογή μου από εχθές!!

@nikolas12 φαντάζομαι έχεις διαβάσει το σπαθί των πάγων. Αν όχι πρόκειται για μένα για την καλύτερη ιστορία από το σύμπαν του Μίκυ Μαους

Έχω καιρό να κάνω ποστ σωστό, χορταστικό, με αγορές που ματώνουν την τσέπη, αλλά είναι χάρμα οφθαλμών για τη συλλογή. Το μέρος αγοράς; Η ΛΕΦΙΚ φυσικά. Το είδος των κόμικ; Έχουμε τα πάντα όλα. Τι κόμικ έχουμε; Κόμικ που γενικά δεν είναι διαθέσιμα στην αγορά, που αναζητούσα χρόνια και επιτέλους έχω στη συλλογή. Δε μπορούσα να βρω τα πιο παλιά Μπλέικ και Μόρτιμερ. Εκτός από το πιο πρόσφατο, πλέον όλα τα τεύχη μαζί θα κοσμούν τη βιβλιοθήκη! Είχα κάμποσα κενά στα Disney από το 2008-2009 που ψιλοσταμάτησα να παίρνω. Λέγαμε με τον @Manitou πχ για τα τομάκια του Πράκτορα Ντακ. Να τα λοιπόν. Είναι βέβαια και κάποια ακόμα Μεγάλα Σήριαλ που τα ήθελα. Ήρθαν κι αυτά. Πάμε στα αμερικάνικα. Τόσα χρόνια δεν έβρισκα από Anubis, το Spider-Man: The Other που ήταν δίτομο. Και εκτός Marvel όμως, το εξαντλημένο πρώτο Hellboy της Jemma συν δύο ακόμα κόμικ από Mignola που έβγαλε η εκδοτική. Να 'ναι καλά οι @Valtasar και @Lossπου τρέχουν να μας καλύψουν τα κενά στις συλλογές μας και που όπως πάει το πράγμα μάλλον θα μας κλείσουν αρκετά ακόμα. Μόνο στήριξη στη Λέσχη για την εξαιρετική δουλειά που γίνεται και στα μεταχειρισμένα στο e-shop και γενικά για όσα έρθουν.

XAAXAXXAAX

Το Εκουαδόρ εκτός από μπανάνες εξάγει και συλλεκτικά "κομικά περιοδικά"! Γουάου! Πληρώνεις και τελωνείο άραγε;

ΧΑΑΑΑΑΑΑ

Διάβασα τα 2 πρώτα τεύχη. Δεν μπόρεσα παραπάνω. Πίστευα ότι όσο εισχωρούσα στην ιστορία θα την κατανοούσα καλύτερα και θ΄ανέβαινε το ενδιαφέρον μου. Δεν συνέβη τελικά. Πολύ μπερδεμένη, πολύ χαοτική, πολύ σάϊκο Δεν περίμενα βέβαια να μ΄αρέσει. Έτσι κι αλλιώς τα sci-fi τέτοιου τύπου με φουτουριστικούς κόσμους και διαγαλαξιακές μάχες είναι εντελώς εκτός γούστων μου. Οπότε και που διάβασα 2 τεύχη πάλι καλά. Πίστευα ούτε 10 σελίδες θα άντεχα. Παρότι γαλλοβελγικό κόμικ, πιστεύω θα το εκτιμήσουν περισσότερο οι υπερηρωικοί

Ενδιαφέρομαι, τα μεταφορικά δικά σου ή δικά μου.

Δημιουργός: Derib Είδος: Ουέστερν Εκδοτικός οίκος: Lombard Ημερομηνία έκδοσης: 1972-1987, 2002-2006 Τόμοι: 1-16 (1972-1987), 17-20 (2002-2006) Φαντάζομαι πως έχετε ακουστά τη σειρά κόμικ Γιακαρί, έστω και μέσω της τηλεοπτικής διασκευής. Ένα από τα καλύτερα κόμικ για παιδιά και μεγάλους. Το σχέδιο από τον γνωστό Γαλλοελβετό Derib. Φανταστείτε λοιπόν τί θα γινόταν αν η σειρά αυτή απευθυνόταν σε μεγαλύτερες ηλικίες, διατηρώντας ωστόσο την ίδια γοητευτική αφήγηση και ανεβάζοντάς την ένα σκαλί παραπάνω: η σειρά αυτή θα λεγόταν Buddy Longway. Τι είναι αυτό όμως που την κάνει να ξεχωρίζει σε σχέση με άλλα ουέστερν, πχ Λούκυ Λουκ ή Μπλού Μπέρυ; Εκτός από το πολύ ωραίο σχέδιο του φυσικού βασιλείου της αμερικάνικης ηπείρου, ο κυριότερος λόγος, σύμφωνα με τον Derib, είναι ο εξής. Ο ίδιος δήλωσε πως είναι γενικά πολύ συναισθηματικός και επιθυμούσε να μεταφέρει αυτήν την συναισθηματικότητα στο κόμικ. 'Ηθελε να ανατρέψει τη συνηθισμένη αφήγηση όπου ο πρωταγωνιστής στα Ουέστερν είναι άτρωτος και ανίκητος (βλέπε τα 2 παραπάνω). Πρωταγωνιστής εδώ είναι ένας ευάλωτος και απλός άνθρωπος. Μάλιστα τόσο πολύ τον είχε συμπαθήσει ο Derib, που τον θεωρούσε σχεδόν σαν γιο του! Πράγματι, διαβάζοντας αυτό το BD δεν ήμουνα ποτέ σίγουρος αν ο Buddy Longway θα έβγαινε ζωντανός την επόμενη μέρα. Σε μια απλή μάχη ή εξερεύνηση μπορούσε να τραυματιστεί σοβαρά ή να χάσει τη ζωή του, είτε από ανθρώπους είτε από ζώα. Όμως όποιος είναι να πνιγεί, ποτέ του δεν πεθαίνει. Έτσι το κόμικ μας ξεναγεί στις περιπέτειες αυτού του μοναδικού χαρακτήρα. Τον βλέπουμε να ξεκινά νέος και άπειρος και με τον καιρό, 50ρης πια, να αλλάζει τη γνώμη του, να μαλακώνει και να γίνεται τρυφερός. Aς μιλησω για την υπόθεση. Βρισκόμαστε στην Αμερική, μέσα του 19ου αιώνα. Ένα νέο κύμα μετανάστευσης από την Ευρώπη προς την Αμερική αρχίζει. Οι πιονιέροι φτιάχνουν πόλεις και οχυρά για να προστατευτούν από τους ντόπιους ιθαγενείς και για να ξαναρχίσουν τις ζωές τους και να βρουν χρυσό. Ο αμερικάνικος στρατός βρίσκεται σε συνεχή σύγκρουση με τους Ινδιάνους που δεν υπογράφουν τις συνθήκες παραχώρησης εδαφών. Το κόμικ ξεκινά με τη σημαδιακή μέρα που ο Buddy, θηρευτής ζώων για τη γούνα τους, απελευθερώνει από τα χέρια αδίστακτων χρυσοθήρων μια γυναίκα με το όνομα Σινούκ, της φυλής Σιού. Ένας δεσμός δημιουργείται μεταξύ τους και αποφασίζουν να παντρευτούν και να χτίσουν ένα δικό τους σπίτι στην άγρια φύση. Tα πρώτα τεύχη ιστορούν τη ζωή των δύο και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Και δεν είναι λίγες. Από εχθρικές φυλές ιθαγενών Αμερικάνων, παράνομους χρυσοθήρες, μέχρι και άγρια ζώα και καιρικά φαινόμενα. Καταλαβαίνει ο αναγνώστης και η αναγνώστρια πόσο δύσκολο είναι να ζει κάποιος και κάποια υπό αυτές τις συνθήκες. Όπως όμως ανέφερα πριν, το χαρακτηριστικό του κόμικ δεν είναι απλά και μόνο η περιπέτεια, αλλά οι χαρακτήρες. Και ενώ στα Ουέστερν οι πρωταγωνιστές μένουν ίδιοι και απαράλλαχτοι στο χρόνο, εδώ τα πράγματα αλλάζουν και νιώθεις πως διαβάζεις κάτι μοναδικό. Ενώ ο Buddy ξεκινά ως ένας αμούστακος νεαρός, στη διάρκεια της ανάγνωσης τον βλέπεις να μεγαλώνει και να ωριμάζει. Αποκτά γένια, πιο μεστά χαρακτηριστικά, ο τρόπος σκέψης και ομιλίας του αλλάζει, σκέφτεται τις λανθασμένες επιλογές του παρελθόντος και τι θα πρέπει να κάνει μελλοντικά. Το ίδιο και η γυναίκα του Σινούκ. Από μια άπειρη αλλά σκληραγωγημένη νεαρή Σιού, γίνεται μια ώριμη γυναίκα που πρέπει να εναρμονίσει μέσα της και στην οικογένεια της δύο διαφορετικούς πολιτισμούς: των Ινδιάνων και των Ευρωπαίων αποίκων Μάλιστα το ζευγάρι αποκτά και παιδιά! Όμως αν αποκαλύψω περισσότερα ίσως χαλάσω την ανάγνωση για το κοινό, απλά θα πω πως η σχέση μεταξύ του πρωταγωνιστή και της αγάπης του για τη γυναίκα του και τα παιδιά του πραγματικά κάνει το κόμικ να ξεχωρίζει. Μαθαίνουμε κάποια πράγματα και για το παρελθόν του Buddy και το πως έφτασε στην Αμερική, όπως και για την Σινούκ. Το σχέδιο είναι αρκετά προσεγμένο και λεπτομερές. Νιώθεις πως βλέπεις τα ζώα και τους ανθρώπους να κινούνται μπροστά σου. Οι σκηνές κυνηγιού των βισώνων είναι άρτια σχεδιασμένες και σκηνοθετημένες. Τα πρόσωπα, ιδίως των Ινδιάνων, έχουν φοβερή λεπτομέρεια και εκφραστικότητα. Επειδή ο Derib ανέκαθεν αγαπούσε τα άλογα, εδώ ίσως βρείτε τα καλύτερα ζωγραφισμένα άλογα σε κόμικ. Σαν να τα έχεις μπροστά σου πραγματικά! Και όχι μόνο αυτό αλλά συμπάσχουν με το πρόσωπο που τα ιππεύει, εκφράζοντας χαρά, πόνο ή λύπη. Ενώ φαίνεται πως κάποιες ιστορίες είναι αυτοτελείς, ωστόσο τα πάντα συνδέονται σε αυτό το κόμικ. Εκεί που λες πως ένας χαρακτήρας δεν πρόκειται να ξαναεμφανιστεί, τον βλέπεις λίγο αργότερα να παίζει καθοριστικό ρόλο. Η μοίρα παίζει αρκετά παιχνίδια, άλλοτε όμορφα και άλλοτε άσχημα. Ο διάλογος γενικά είναι λιτός, αν και στο δεύτερο μισό υπάρχουν 1-2 τόμοι με αρκετό κείμενο. Το κείμενο είναι το απολύτως απαραίτητο που χρειάζεται μια τέτοια αφήγηση. Και αυτό γιατί εδώ μια εικόνα είναι εκφραστικότερη από 1000 λέξεις. Ποιος ο λόγος να βλέπεις τον άλλον να πλατιάζει, όταν καταλαβαίνεις από τα χαρακτηριστικά του προσώπου του πώς αισθάνεται και τι θέλει να πει; Σε αντίθεση με το Γιακαρί, που εκεί ίσως ενοχλήσει η έλλειψη κειμένου, εδώ η εικόνα αποδεικνύεται άριστη αντικαταστάτρια. Σε ότι αφορά την ιστορία, το κόμικ γενικά δεν χαρίζεται. Θα δείτε σπαρακτικές σκηνές και φρικαλεότητες και ρατσιστική συμπεριφορά του αμερικάνικου στρατού κατά των αυτόχθονων φυλών. Ο Buddy προσπαθεί με κάθε τρόπο να κερδίσει το σεβασμό των Ινδιάνων και να τους υποστηρίξει, αποφεύγοντας όσο γίνεται την αιματοχυσία. Αρκετές φορές όμως μπλέκεται ανάμεσα στις δύο πλευρές με ολέθριες συνέπειες. Για ένα διάστημα μάλιστα αποχωρίζεται από την οικογένεια του. Οι Ινδιάνοι εδώ δεν είναι οι συνηθισμένοι κακοί και αφελείς, όπως βλέπουμε στα Ουέστερν. Έχουν μια ειλικρίνεια και οπτική για τη ζωή που ίσως τους κάνει τους καλύτερους χαρακτήρες. Το δεύτερο μισό ουσιαστικά αφηγείται την προσπάθεια του Buddy να επανενωθεί με την οικογένεια του. Οι τελευταίοι τόμοι που εκδόθηκαν κάποια χρόνια αργότερα, απλά δίνουν το τέλος που ταιριάζει και αφήνουν μια παρακαταθήκη για το μέλλον. Γενικά είναι άλλη μια επική σειρά που αξίζει να την διαβάσετε και σίγουρα θα σας μείνει.