petran79

Θυμάμαι ένα κόμικ στο αγόρι που ήταν με κάτι γιγαντιαία μυρμήγκια και ένα αγόρι που λεγόταν μυρμηγκοφαγος και είχε και ένα τυραννόσαυρο. Ξερετε τον τίτλο στα Αγγλικά και Ελληνικά; Και ένα άλλο που ήταν μέσα σε ένα βιντεοπαιχνίδι ο πρωταγωνιστής και έπρεπε να αποφύγει παγίδες.

Πήρα το συλλεκτικό Blueray, όπως και αυτό της τηλεοπτικής σειράς Μπατμαν του 60 με τους σκεμπέδες, γιατί δεν γίνεται να δεις μόνο τη μία , μιας και πάνε μαζί

εκανα μια μεταφραση των τιτλων τελους και εισαγωγης. Στα Αγγλικα να φανταστείτε κανείς δεν ασχολήθηκε ενώ οι άλλες γλώσσες βασίζονται στη μεταγλωττισμένη εισαγωγη που ειναι τελειως διαφορετικη

εχω το γαλλικο DVD που διατηρει και την ιαπωνικη εισαγωγη και τιτλους τελους, μαζι με τη γαλλικη, αν και εχουν αλλαξει τα ονοματα των χαρακτηρων. Αρκετα ευχαριστη και αναλαφρη σειρα και κριμα που δεν προβληθηκε εδω ολοκληρη. κυκλοφορησε και ενα αλλο αργοτερα απο αλλο δημιουργο αν και ειναι τελειως διαφορετικα απο τη σειρα και στις δυο περιπτωσεις με επιπλεον ιστοριες και πιο πολλους χαρακτηρες.

Θυμάμαι μικρός την είχα δει Γερμανία όταν πρωτοβγήκε. Μάλιστα την πρώτη φορά που πήγαμε να τη δούμε γινόταν χαμός και είχαν εξαντληθεί τα εισητήρια. Ετσι αντί για αυτή είδαμε τον Αστερίξ που προβαλόταν σε άλλη αίθουσα. Είχα ψιλοαπαγοητευτεί γιατί αν και μου άρεσε η ταινία του Αστερίξ, τον ήξερα απ'εξω από τα BD. Tελικά λίγες μετά και αφού πήγαμε νωρίς και περιμέναμε ώρα στην ουρά (ευτυχώς είχε λιγότερο κόσμο), καταφέραμε και την είδαμε. Την είχα βρει τότε τέλεια και μάλιστα το τραγούδι why should I worry το είχε δείξει τοτε η τηλεοραση σε χριστουγεννιατικο αφιερωμα της Ντισνευ (που ηταν και η τηλεταινια A christmas carrol με τον Σκρουτζ) και το ειχα δει απειρες φορες πριν αλλα και μετα αφου ειδα την ταινία. Μεταγλωττισμενα ολα στα Γερμανικα εννοειται. Απο τις αγαπημενες μου ταινιες και μετα παραξενευτηκα οταν διαβασα πως δεν ειχε καλες κριτικες και θεωρειται απο τις μετριες ταινιες. Ο κοσμος παντως και τα παιδια την υπεραγαπησαν. Και επειδη πριν παω Γερμανια ειχαμε μεγαλωσει με ενα σωρο αδεσποτα γατια, που δεν τα καταφεραν να επιβιωσουν ολα, πιστευω αγαπησα τον Ολιβερ ακομα περισσοτερο σε σχεση με τα Γερμανακια. Επισης και εμενα μου αρεσουν οι ταινιες που εστιαζουν στο αστικο και υποβαθμισμενο περιβαλλον και αυτη η ταινια ηταν η μοναδικη της Ντισνευ που επιασε αυτο το θεμα. Και ο Sykes είναι ίσως ο πιο μοχθηρος κακος σε ταινια της Ντισνευ. Επηρρεαστηκε η ταινια σιγουρα απο τις ταινιες του Ralph Bakshi σε αυτο. Δυστηχως μετα δεν ασχοληθηκα με αυτη την ταινια και την παραγκωνισα. Αντε να την ειδα σε κανα χαμηλης ποιοτητας rip, δεν θυμαι. Μονο 2-3 χρονια πριν ειπα να δω τι γινεται και εμαθα πως υπαρχει σε Blueray, oπως και αλλες ταινιες. Φυσικα το αγορασα και ξαναζησα τις στιγμες, στα Αγγλικα αυτη τη φορα. Στα Ελληνικα βεβαια μονο σε DVD βλεπω να υπαρχει, αλλα ευτυχως καποιοι το καναν Mux με την εικονα blueray. Στα Ελληνικα αρκετα καλη η μεταγλωττιση, αν και αργησαν φαινεται παρα πολυ να την μεταγλωττισουν. Και πρωτη φορα ακουω τη λεξη "γκομενα" σε παιδικο της Ντισνευ! Απο εκεινο το Τσιαουα, ισως τον καλυτερο χαρακτηρα της ταινιας.

Αυτήν την ταινία χρόνια την έψαχνα. Γυρισμένη το 1969 σε μέρη της Τανζανίας και σε στούντιο στην Αγγλία, αφηγηται την περιπέτεια ενός κοριτσιού από την Αγγλία, γεννημένο στην Κένυα, όταν μετά την ανεξαρτησία της χώρας αναγκάζεται να επιστρέψει στη Βρετανία με τον πατέρα της. Όμως έχοντας βρει ένα γαλάγο και μη θέλοντας να τον αποχωρηστεί, το σκάει από το πλοίο για το Λίβερπουλ και βρίσκει έναν ντόπιο Κενυατη φίλο της και μαζί προσπαθούν να γλιτώσουν από τις Αρχές και τους λαθροκυνηγους, μιας και επικυρηξαν τον φίλο της για απαγωγή. Πολύ ωραίες τοποθεσίες, δείχνει και σκηνές με ζώα και αξίζει την εκδοση σε blueray/Dvd. Μόνο σε κασέτα το 1993 κυκλοφόρησε και πρόσφατα ανέβηκε. Ακόμα άγνωστη με κάτω από 1000 προβολές. Αν και από metro goldwin meyer, δεν γνωρίζουν ποιος κατέχει τα δικαιώματα. Είχα διαβάσει παλιά το βιβλίο και είχα δει και τη σειρα κινουμένων σχεδίων. Αρκετά καλή, αν και λείπουν σκηνές που θα ήταν ομολογουμένως δύσκολες, πχ η μάχη με τη λεοπάρδαλη ή να βάλουν το ζώο δεμένο σε σπαγγο μέσα σε σωλήνα στο τελος. Αλλά το δείχνει που τρώει αλογάκι της Παναγίας τουλάχιστον. Είναι και νυκτοβια ζώα

Είχα διαβάσει τις 3 σκιές του Cyril Pedrosa και το έργο του είχε μια δυναμική ροή που σπάνια συναντάς σε άλλους καλλιτέχνες, λόγω της πείρας του ως animator στη Ντισνευ. Σα να μην υπήρχαν πάνελ δηλαδή. Δύσκολη ερώτηση αλλά μηπως γνωρίζετε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις πρώην ή και ενεργών animators που έχουν επίσημα εκδώσει κόμικ ή graphic novels ή και ασιατικά κόμικ; Μία άλλη περίπτωση είναι αυτη, αλλά την έκανε ο δημιουργός στον ελεύθερο του χρονο http://studio-catch.com/

η ιστορία της Λούνα πώς λέγεται στα Ιαπωνικά; Είχα ρωτήσει παλιά και μου είχαν πει Justine ή κάτι παρόμοιο, αλλά δεν μπορώ να βρω πληροφορίες. edit: το βρήκα! Fostine https://www.mangaupdates.com/series.html?id=10047 το 2001 βγήκε και συνέχεια https://www.mangaupdates.com/series.html?id=37822

Χρονια πολλα παιδια! Μια απορια που εχω εδω και χρονια, οπως φανταζομαι και εκατομυρια αλλοι: Βλεπεις πχ ταινιες του Αστεριξ, σειρες Λουκι Λουκ & Τεν Τεν, σειρες και ταινιες με υπερηρωες απο αμερικανικα κομικς κλπ Γιατι η Ντισνευ δεν προχωρησε ποτε στη διασκευη των εργων του Καρλ Μπαρκς στη μικρη ή στη μεγάλη οθόνη; η θεματολογια τους ειναι χρυσορυχειο για παγκοσμια επιτυχια. Δεν λογαριαζω τις Παπιοπεριπετειες γιατι δεν εχουν τους αρκετους απο τους χαρακτηρες των ΚΟΜΙΚΣ και ακολουθουν πιο απλοικη αφηγηση. Γιατι η Ντισνευ στις χρυσες εποχες δεν εκανε σειρα η ταινια πχ το Βιος και Πολιτεια του Σκρουτζ Μακ Ντακ; Ή εστω περιπετειες του Μικυ, του Ντοναλντ (ή Φαντομ Ντακ) ή ακομα και Σουπερ Γκουφη και απο αλλους δημιουργους; Υπηρχαν θεματα πνευματικων δικαιωματων; Δεν θελαν να διαθεσουν το απαιτουμενο μπατζετ; Επρεπε να ανεβασουν το οριο ηλικιας; Αν και αξιοπρεπεις σειρες, θεωρω κριμα που η Ντισνευ χαραμιστηκε στα Ducktales, Gummi Bears, Rescue Rangers, Darkwing Duck, Tale Spin, Goof Troop κλπ. Καλα για τις νεοτερες ας μη σχολιασω. Ποτε ομως δεν καναν μια διασκευη των κομικς οπως τους αξιζε. Πχ ηθελα να δω τον Τζον Ρομπαξ σε κινουμενο σχεδιο ή τη Τζενη να κυνηγα τον Σκρουτζ.

Πρόσφατα μεταφράσανε και την πρωτότυπη ιαπωνική σειρά και έκατσα να τη δω. Τεράστια διαφορά με την αμερικανική. Βλέπεις κόσμο, εξωγήινους και ανθρωπους, να σκοτώνεται βιαια, τον Κολτ να απειλεί εξωγήινο βάζοντας του το όπλο στο στόμα, τον Saber Rider να τους κόβει στη μέση με το σπαθί του, το ρομάντζο μεταξύ Απριλιας και Κεραυνού, την Απριλια να σκοτώνει εξωγήινο για πρώτη φορά και να μετανιώνει. Μέχρι και χουφτωμα του Κολτ στην Απριλια, στον οποίο δίνει ένα ξηγημενο μπάτσο! Οι εξωγήινοι ανιλεοι και παμπονηροι. Γενικά ως χαρακτήρες στο ιαπωνικό είναι πιο πολυπλευροι και οι σκηνές δράσης είναι καλύτερα σκηνοθετημένες, χωρίς μοντάζ λόγω βίας. Όλοι οι φανς του αμερικανικου πρέπει να το δουν. Μόνο την εισαγωγή και τη μουσική να ξεχάσουν, που δε φτάνει σε καμία περίπτωση το αμερικάνικο.

Ευτυχως που πρόλαβα τις αμερικανικές φωνές. Στα Ελληνικά και σε άλλες μεταγλωττίσεις χάνει αρκετά. Ήταν όντως για μέγαλυτερες ηλικίες που έχουν δει πολλές ταινίες και μιούζικαλ για να καταλαβαίνουν τις αναφορες. Που να βάλουν σε πρωινή σειρά ξανά τη φράση Finger Prince! Αναρωτιέμαι πώς το ερμήνευσαν Ελληνικά αυτό. Έβλεπα κυρίως τα επεισόδια με τη γάτα και το σκύλο. Μετά τους κόψαν γιατί η τραγουδίστρια ήταν η πιο ακριβοπληρωμενη. Και δίκαια. Μιούζικαλ τέτοιου επιπέδου σε τηλεοπτικό καρτούν δεν βγαίνουν.Μου είχε προξενήσει εντύπωση όταν το πρωτοακουσα, ακόμα και τώρα.

Πρόσφατα μου άρεσε το The Adventures of Dog Mendonça & Pizzaboy Γενικά μου άρεσαν οι ανθολογίες του Reyser Για όλες τις ηλικίες μου άρεσε το γερμανικό κόμικ με τα δίδυμα αλεπουδάκια Fix und Foxi. Βέβαια ήταν μικρές ιστορίες σε ένα περιοδικό που είχε αποσπάσματα από γνωστά κόμικ όπως Στρουμφάκια, Λούκυ Λουκ, Αστεριξ, Ουμπαπά, Σπιρού, Γκαστόν κλπ Ομως πολλές φορές προτιμούσα αυτούς τους χαρακτήρες από τα υπόλοιπα.

Το συγκεκριμένο είδος είναι αρκετά παλιό και δυστυχώς τις περισσότερες φορές έχει κακή φήμη λόγω κάποιων fans. Χαρακτηριστικά ένας λόγος που η γνωστή σειρά Τiny Toons δε συνεχίστηκε ήταν οι παρενοχλήσεις ενός fan προς τη γνωστή ηθοποιό Tress McNeille. Χώρια που αρκετοί ακροδεξιοί, ακόμα και παιδεραστες (ντύνονται cubs με πάνες!) έχουν παρεισφρυσει και τα conventions είναι κακοφημα. Στα συν είναι οι ασυναγώνιστες cosplay στολές που κάνουν. Υπάρχει βέβαια και διαχωρισμός μεταξύ γούνας και φτερώματος. Άλλο κίνημα το ένα, άλλο το άλλο. Υπάρχουν αρκετά καλά comic & webcomic με furry περιεχόμενο. Ένας άλλος καλλιτέχνης ερωτικού περιεχομένου είναι και ο Eric Schwartz, γνωστός για τα κινούμενα σκίτσα όταν οι υπολογιστες Amiga ήταν γνωστοί.

Θυμάμαι είχα ένα παιχνίδι με εκείνον τον ξανθό των VENOM με τη μοτοσυκλετα ελικόπτερο. Σπανια εμφανιζόταν Και γ@μώ τα κοινωνικά μυνήματα πάντως. Που να το τολμήσουν σήμερα