Jim Slip

Βλέπω καλά; Ιστορία του 1983;

Στο μεταξύ έβλεπα στο inducks τις καλύτερες ιστορίες που έχει γράψει ο Ντε Βίτα (όπως τις έχουν βαθμολογήσει οι χρήστες της πλατφόρμας) και με έπιασε μελαγχολία που δεν πρόκειται να δούμε στην Ελλάδα ιστορίες όπως αυτή ή αυτή. Μόνο νέες ιστορίες, λολ.

Αισθάνομαι όπως κι ο παπούς μου, που ήρθε στην Αθήνα από την επαρχία λίγο πριν τον Β'ΠΠ και λίγο-λίγο βρέθηκε σε ένα κόσμο που δεν καταλάβαινε. Μεγάλωσα με τις ιστορίες του Μαρτίνα και λοιπών παλιών Ιταλών δημιουργών και μου φαίνονται απολύτως φυσιολογικές. Είναι ένα μείγμα σαρκασμού, σλάπστικ, και παλιών τρόπων διαπαιδαγώγησης. Από τη δική μου οπτική είναι η σημερινή εποχή που έχει γίνει μυγιάγγιχτη, μεγαλώνει τα παιδιά υπερβολικά χαλαρά, και θέλει να καταστρέψει οτιδήποτε διαφορετικό (cancel culture). Έχουμε φτάσει στο γελοίο σημείο να υπάρχουν πανεπίστήμια στο εξωτερικό που ακυρώνουν έργα του Σαίξπηρ επειδή τα βρίσκουν ανάρμοστα. Αλήθεια, βγαίνουν ακόμα καρτούν με τους Μπαγκς Μπάνι, Ντάφι Ντακ, Πόρκι, κλπ; Εκείνα κι αν είχαν σκηνές "βίας".

Γράφει ακόμα ιστορίες ο Ντε Βίτα; Θα το πάρω από περιέργεια.

Από έξω κούκλα κι από μέσα πανούκλα.

Αλήθεια, τα 50 λεπτά παραπάνω σε σχέση με το Super Μίκυ τι τα χρεώνει η Κ; Πληρώνει παραπάνω δικαιώματα για τον Βίκαρ; 100 σελίδες είναι και τα δύο.

Λολ!! Έκοψαν τον Μπαρκς και τον αντικατέστησαν με.. τίποτα απολύτως. Έμειναν μόνο οι ιστορίες β' διαλογής που έβαζαν σαν συμπλήρωμα, μόνο που τώρα είναι το κυρώς πιάτο.

Περίεργο. Οι λίγες που σώθηκαν - όπως μία που ηχογράφησε ο πατέρας μου με εμένα και αυτόν από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 - παίζουν μια χαρά. Το ίδιο καλά παίζουν και της φίλης μου, η οποία κράτησε τις δικές της. Μήπως δεν τις είχες αποθηκεύσει σωστά, σε κάποιο πατάρι με υγρασία πχ;

Όταν αγόρασα αυτοκίνητο το 2004, ήμουν στην αντιπροσωπεία και συζητούσαμε για τον εξοπλισμό, και με ρώτησαν τι θα προτιμούσα, κασετόφωνο ή cd player. Επομένως, ναι, υπήρχαν κασέτες το 2000, όπως φυσικά και βιντεοκασέτες. Με μια επίσκεψη στο discogs μπορεί να δει κανείς πως όλες οι μεγάλες κυκλοφορίες τότε έβγαιναν και σε κασέτα, πχ αυτός ο δίσκος των Oasis. Προσωπικά πέταξα - και ακόμα το μετανιώνω - τις κασέτες μου κάπου στα τέλη της δεκαετίας του 2000. Το αστείο της υπόθεσης είναι πως, μετά τους δίσκους βινυλίου, έχουν κάνει κι αυτές δυναμική επάνοδο, και πολλά άλμπουμ στις μέρες μας βγαίνουν και σε αυτό το φορμά.

Βέρτιγκο: αδιάφορο. Ινσμάους: χλιαρό. Τέρατα στην Λιμνούπολη: καλό και με ωραίο σχέδιο. Η γιορτή του Χαλογουήν: ωραίο και μας θυμίζει πως ήταν κάποτε το ΜΜ. Οι λιχουδιές του τρόμου: η καλύτερη ιστορία αυτου και του προηγούμενου τεύχους. Ένας τυπάκος έχει γράψει κριτική στο inducks και γκρινιάζει πως είναι ιστορία για μικρά παιδιά. Γελάω πραγματικά με τους ενήλικους που διαβάζουν ΜΜ και περιμένουν να δουν "ώριμες" ιστορίες. Τράβα διάβασε κανά βιβλίο ρε μεγάλε, ή έστω το ανάλογο της Βαβέλ στη χώρα σου αν θες ντε και καλά κόμιξ. Και κάτι τελευταίο. Τι είναι αυτή η φούρια με την οποία προσπαθούν να μας μπουκώσουν με το Halloween; Είναι Αμερικάνικη γιορτή, εντάξει; Πρέπει δηλαδή να υιοθετήσουμε όλες τις χαζομάρες τους; Έχουμε τις δικές μας απόκριες. Και στο κάπάκι μπαίνεις στη Βικιπαιδεία και στο λήμμα Geography of Halloween έχουν βάλει ένα τσούρμο χώρες που είτε δήθεν έχουν αρχίσει να το γιορτάζουν πρόσφατα, είτε έχουν άσχετες γιορτές που θυμούνται τους νεκρούς και τις παραλληλίζουν. ΕΛΕΟΣ!!

Όταν λέω έκανα την αναγωγή εννοώ πως υπολόγισα τον ίδιο αριθμό σελίδων. Έβαλα δηλαδή 3 τεύχη της Μαμούθ και η τιμή βγαίνει γύρω στα 10 ευρώ. Αν δεν πιστεύεις κάνε την πράξη μόνος σου. Είχε 1200 δραχμές το τεύχος και η ισοτιμία που έγινε η μετατροπή όταν μπήκαμε στην Ευρωζώνη ήταν 1 ευρώ για 340 δραχμές.

Είχα πάρει την έκδοση της Μαμούθ όταν βγήκε. Τώρα για την τιμή, έκανα την αναγωγή και αναλογικά της Μαμούθ θα έκανε σήμερα γύρω στα 10 ευρώ, δηλαδή σημαντικά φθηνότερο. Τώρα κάποιος θα πει, κάτσε ρε φίλε, δε θα πρέπει να υπολογίσεις τον πληθωρισμό; Το ίδιο κοστίζει να εκδώσεις ένα κόμικ σήμερα με το 1998; Και φυσικά θα έχει δίκιο, όμως υποτίθεται όλο το νόημα των μνημονίων ήταν να ρίξουμε τις τιμές για να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί διεθνώς. Το άλλο που έχω να πω είναι πως τότε - αν και ενήλικος - ζούσα με τα λεφτά των γονιών μου, στο σπίτι τους κλπ, ενώ τώρα που ζω μόνος μου απλά δε μπορώ να πληρώσω αυτές τις τιμές. Αλλά ας μην πλατειάζουμε, το κόμικ είναι φοβερό και όποιος μπορεί να το αγοράσει και δεν αισθάνεται πως του πιάνουν τον κ*λο, ας το κάνει.

Τρομερό κόμικ. Ευτυχώς έχω την έκδοση της Μαμούθ γιατί με αυτή την τιμή ούτε που θα το έπιανα στα χέρια μου, λολ, 25 ευρώ, αν είναι δυνατόν.

Το συγκεκριμένο τεύχος είχε μερικές αξιόλογες δευτερεύουσες ιστορίες. Η ιδέα του ανάποδου εναλλακτικού σύμπαντος στο Καλώς ήρθατε στην Ηλοπυονμίλ! μπορεί να μην είναι πρωτότυπη (θυμάται κανείς το Επιχείρηση Μπουφο-ρομπότ?) αλλά παραμένει διασκεδαστική. Τα όνειρα στο Μέσα στα όνειρα των άλλων ήταν απολαυστικά (και ο επίλογος με τον Πασχάλη εμπνευσμένος), ενώ αμφότερα τα Αλλαγή προσωπικότητας και Ο τέλειος γείτονας ήταν γαργαλιστικές κωμωδίες.

Επομένως μπορούμε να πούμε πλέον πως η έκδοση στην καλύτερη αναστέλλεται, στη χειρότερη ακυρώνεται;