Αίθουσα Νικητών

Τι θα δούμε στον τόμο 112: Superior Spider-Man Ο Χειρότερος Εχθρός Μου Αργούν τα previews και τα reviews λόγω δουλειών πλέον, αλλά για ακόμα μία φορά ήρθα για να σας μιλήσω για το νέο τόμο που μας φέρνει σε μία ακόμα σύγχρονη ιστορία Spider-Man. Ο Doc Ock γίνεται ο Spider-Man Ναι, δε διαβάσατε λάθος. Το 2013 με το Amazing Spider-Man #700, ο πολυάσχολος Dan Slott που έγραφε τη σειρά, αποφάσισε να τη συνεχίσει με ένα νέο κόμικ του ήρωα, το Superior Spider-Man. Η τελευταία ιστορία του Slott στο Amazing Spider-Man ήταν το Dying Wish, στην οποία ο Doc Ock αργοπεθαίνει, ωστόσο βρίσκει τρόπο να ανταλλάξει σώματα με τον Peter Parker. Ο Peter πεθαίνει στο σώμα του Octavious και τελευταία του επιθυμία είναι ένας νέος Spider-Man να προστατεύσει την πόλη οπότε ο Octavious ως νέος Peter αποφασίζει να αναλάβει το ρόλο και να γίνει ο Superior Spider-Man. Ο στόχος του Otto είναι να γίνει καλύτερος υπερήρωας και Spider-Man από αυτό που ήταν ο Peter. Ο Doc Ock ως Spider-Man πλέον θα αντιμετωπίσει μια νέα εκδοχή των Sinister Six, η οποία μάλιστα θα τον εξοργίσει λόγω του ότι οι κακοί που βρίσκονται στην ομάδα που είχε δημιουργήσει δεν είναι του επιπέδου του. Συγκεκριμένα κερδίζει τους Shocker, Living Brain, Overdrive, New Beetle, Speed Demon και Boomerang. Από εκεί και μετά νέα προβλήματα εμφανίζονται για αυτόν τον νέο Spider-Man. Από τη μία υπάρχει το υποσυνείδητο του Peter βαθιά μέσα του το οποίο πασχίζει να βγει προς τα έξω και να διώξει τον Octavious και αυτό δεν το πετυχαίνει πάντα αφού παραδέχεται στη Mary Jane την αγάπη του Peter για εκείνη. Ταυτόχρονα όμως εμφανίζονται νέες απειλές όπως ο Vulture και ο Green Goblin του Harry Osborn, τον οποίο ο Doc Ock προσπαθεί να πείσει να σταματήσει την εγκληματική του δράση. Γρήγορα ο Octavious διαφοροποιεί τον τρόπο δράσης του από του Peter και σιγά σιγά αυτό θα γίνει αντιληπτό. Πρόκειται για ένα κόμικ που άρεσε σε αρκετό κόσμο ως φρέσκια πνοή στις Spider-Man ιστορίες, ενώ το σχέδιο στα πρώτα τεύχη είναι του εξαιρετικού Ryan Stegman γνωστού και από το Venom που έκανε πολύ σκοτεινά σχέδια και μετέπειτα του κλασικού σχεδιαστή του Spidey εκείνη την εποχή Giuseppe Camuncoli. Θα έχει 144 σελίδες άρα θα είναι όσο περίπου ένας μέσος τόμος και αναμένεται εντός της εβδομάδας

Έχω πολύ καιρό να ανεβάσω στο συγκεκριμένο topic φωτογραφίες( από 6/07, απ' ό,τι βλέπω). Οπότε, για να ανεβάσω τι πήρα από αρχές Ιουλίου έως σήμερα: ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2023 ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2023

Αν τα ονόματα σου φτιάχνουν έτσι τη διάθεση, τσέκαρε τους Νορμανδούς οπωσδήποτε. Α ρε Φωτογραφ

Christmas Bazaar 2023 Διαλέγεις 2 Πληρώνεις 1 https://anubis.gr/christmas-bazaar-2023/ Έρχεται και το manga DC Batman & The Justice League Μέρος Πρώτο (που μάλλον θα έχει και δεύτερο μέρος κάποια στιγμή αφού καταχωρήθηκε και το SET)

Απολαυστικός ο αστεριξ στους Βέλγους. Το ευχαριστήθηκα και γέλασα πολύ. Όταν οι Έλληνες μεταφραστές έχουν κέφια (και περίσσιο ταλέντο), μπορούν να απογειώσουν ένα ξενόγλωσσο κόμικ . Η απόδοση των ονομάτων όλα τα λεφτά. Ακόμα σκέφτομαι το μπαστουνοβλαχιξ και γελάω, άσε η προφορά που με έκανε να κοιτάξω ξανά το εξώφυλλο μήπως είχα αγοράσει τον "αστεριξ στον θεσσαλικό κάμπο". Μου έφτιαξε την διάθεση.

Ευκαιρία παιδιά, πακέτο να τα πάρετε.

Έχω καιρό να ανεβάσω αγορές οπότε μαζεύτηκαν οι αγορές από blackwells, Black Friday, προπαραγγελίες, AthensCon Από blackwells Tokyo Aliens Volumes 2,3,4 Οι προπαραγγελίες από @ adams Chainsaw Man Vol 12 - Death Mount Death Play Vol 10 - Blue Lock Vol 9 - Associate Professor Akira Takatsuki's Conjecture Vol 1 - Tomahawk Angel Vol 1 (μαζί και η υπογραφή και το σκιτσάκι από το AthensCon) Αγορές black friday Kaiju No 8 Vol 2 & Vol 3 - Go! Go! Ranger Vol 4 (πρέπει να βρω το προηγούμενα ) - Barou Shouei Blue Lock Figure AthensCon Αγορές Τα αγαπημένα commissions (Ron Kamonohashi & Nanami Kento) από τον Μάνο Λαγουβάρδο. Galaxia Vol 2 & 3 που μου έλειπαν - Ο κατάλογος υπογεγραμμένος από τον mangaka Ody - Kaiju No 8 Vol 4 Έχω και 2 αφίσες του Tomahawk Angel που είναι υπέροχες. Και ας μην ήρθε ο Τζερβάζιο πήρα το print του έτσι για το καλό

Αυτή την εκδοχή του Spiderman,την είδαμε και σε κάποια επεισόδια της σειράς Ultimate Spiderman που είναι στο Disney+! (Εκτός αν την μπέρδεψα με την σειρά marvel's Spider-Man που βρίσκεται κι αυτή στο Disney+. Απλά επειδή τις είδα μονοκοπανιά τις δύο σειρές δεν μπορώ να ξεχωρίσω τα επεισόδια σε ποιά σειρά βρίσκονται...)

Έχει καταχωρηθεί και αυτό Dune Το Επίσημο Graphic Novel της Ταινίας Ήταν από μήνες στα coming soon του καταλόγου της, αλλά περίμενε μάλλον την προβολή της 2ης ταινίας Dune, που θα βγει στις 29/02/2024 (μάλλον τελική ημερομηνία ύστερα από πολλές αναβολές, λόγω των απεργιών)

To σενάριο πάντως στους Βέλγους είναι εξ΄ολοκλήρου του Γκοσινί, το λέω για να μη νομίζει κάποιος ότι τις τελευταίες σελίδες τις έγραψε ο Ουντερζό. Πρώτα γράφεται το σενάριο και μετά δίνεται στον σχεδιαστή. Μάλιστα κάπου διάβασα ότι ο Γκοσινί είχε ήδη αρχίσει να γράφει το σενάριο για το επόμενο άλμπουμ, βασικά είχε γράψει σχεδόν το μισό. Ο Αστερίξ στο Τσίρκο θα ήταν ο τίτλος του άλμπουμ

Όχι ακριβώς. Το λαγουδάκι που κλαίει είναι η γυναίκα του γιατί έτσι την έλεγε ο Γκοσινί

Στο πρώτο βιβλίο της σειράς «Στόουν», ένα μικρό πετραδάκι χάνεται στην Υπογειάνα, έναν αλλόκοτο κόσμο βαθιά μέσα στη γη, γεμάτο παράξενους κατοίκους και γεωλογικά μυστικά. Πριν από κάποιες δεκαετίες, όταν η μικρή αλλά ανθηρή ελληνική σκηνή κόμικς δεν είχε πάρει ακόμα τα πάνω της, ο συνήθης ψόγος απέναντι στο μέσο ήταν ότι απευθυνόταν μόνο σε παιδιά, ότι τα κόμικς ήταν «παιδικά» – αλλά όχι μόνο με την ηλικιακή σημασία του όρου: εννοούσαν, όσοι τα χαρακτήριζαν έτσι, ότι ήταν απλοϊκά, αφελή και ότι ως τέτοια απομάκρυναν τα παιδιά από τη λογοτεχνία, τα «σοβαρά» βιβλία. Φυσικά εννοούσαν εμμέσως πλην σαφώς ότι δεν αφορούσαν ούτε κατά διάνοια τους ενήλικες! Τα τελευταία αρκετά χρόνια έχει συντελεστεί μια αντιστροφή. Τα κόμικς που κυκλοφορούν από εγχώριους/ες δημιουργούς απευθύνονται κατά κύριο λόγο σε νεαρούς και μεγαλύτερους ενήλικες, ίσως και σε εφήβους, αλλά σπανιότατα σε παιδιά. Το ηλικιακό γκρουπ των παιδιών από προσχολικές ηλικίες μέχρι την προεφηβεία υποεκπροσωπείται στην ελληνική παραγωγή. Αυτό το έλλειμμα έχει επισημανθεί ουκ ολίγες φορές σε σχετικές συζητήσεις, τόσο δημόσιες όσο και ιδιωτικές. Η νέα κυκλοφορία των εκδόσεων Πατάκη που παρουσιάζουμε σήμερα, αποτελεί μια ευχάριστη εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα. Πρόκειται για το πρώτο τεύχος της σειράς με τον τίτλο «Στόουν», που έγινε με τη συνεργασία του Άγγελου Αγγέλου, της Έμης Σίνη και του Δημήτρη Ευστρατιάδη. Το πρώτο βιβλίο της σειράς (Στόουν 1. Χαμένος στην Υπογειάνα) μας ταξιδεύει «βαθιά μέσα στη γη, κάτω από ηφαίστεια και λίμνες, μέσα από τούνελ και σπηλιές». Εκεί, στα έγκατα της γης, βρίσκεται η Υπογειάνα, ένας αλλόκοτος κόσμος γεμάτος υπόγειες λίμνες, πολύχρωμα πετρώματα και ποτάμια από λάβα. Ένας κόσμος τον οποίο βλέπουμε μέσα από τα μάτια του Στόουν, μιας μικροσκοπικής πέτρας, που κατά παράξενη συγκυρία κατρακυλάει από μια χαραμάδα στο έδαφος και χάνεται σε μέρη που ούτε είχε ποτέ φανταστεί. Εκεί γνωρίζει περίεργους κατοίκους όπως οι Μπερπς, οι Φαταούλες, οι Νεροσταλίδες και οι Σπηλαιογίγαντες. Μέσα από την περιπετειώδη περιπλάνησή του σε αυτόν τον άγνωστο κόσμο προσπαθεί να ανακαλύψει τις καταβολές του, από πού προέρχεται και πώς δημιουργήθηκε. Η ιστορία του είναι στην ουσία η ιστορία της Γης μας. Αυτή η πρωτότυπη ιδέα της Έμης και του Άγγελου, που υλοποιήθηκε με τα πενάκια και τα ψηφιακά χρώματα του Δημήτρη και την επιμέλεια του Γιώργου Γούση, είναι η καλύτερη εισαγωγή για τους μικρούς μας φίλους στις επιστήμες της Γεωλογίας και της Σπηλαιολογίας, αλλά με έναν διόλου «δασκαλίστικο» τρόπο. Απεναντίας, προτάσσει τη διασκεδαστική δράση και το χιούμορ, ωθώντας τα παιδιά μέσα από τα καρτουνίστικα σχέδια και τα έντονα πλακάτα χρώματα, να επικεντρωθούν στην πλοκή και στην αγνή απόλαυση του να διαβάζεις κόμικς. Και το σχετικό link...

Νορμανδοί έχουν τέλεια ονόματα. Επίσης απίθανο γέλιο έχουν και οι Βρετανοί. Και οι Ελβετοί. Και και και...πωωωω κάτι λευκές Ίριδες μπροστά σε αυτά αδικουνται τόσο πολύ...

Πάρα πολύ καλό και το 2ο μέρος. Δεν θα πω πολλά, όσα ισχύουν στο 1ο ισχύουν και στο 2ο. Ίσως και να΄ναι η καλύτερη ιστορία της σειράς. Επιτέλους ένα σενάριο αντάξιο του υπέροχου σχεδίου, γιατί κακά τα ψέματα στα περισσότερα Μπλάκσαντ η ζυγαριά γέρνει σαφώς υπέρ του σχεδίου. Μ΄άρεσε η ατμόσφαιρα, το μυστήριο, οι φιλοσοφημένοι σε κάποια σημεία διάλογοι και η ανατροπή στο τέλος. Μακάρι και τα επόμενα τεύχη να ΄ναι σε τόσο υψηλό επίπεδο Η έκδοση πολύ καλή. Άλλαξαν το χαρτί (είναι ελαφρώς πιο γυαλιστερό) και το αποτέλεσμα είναι βελτιωμένο, τα χρώματα αποδίδονται καλύτερα. Μετάφραση/επιμέλεια εξαιρετικά. Μικρή παραφωνία το εξώφυλλο. Υποτίθεται είναι συνέχεια του 1ου μέρους, αλλά αν το βάλεις δίπλα δεν έχει ευθυγραμμιστεί σωστά. Δίνω ένα 8.5/10 και σ΄αυτό το μέρος, άρα και όλη η ιστορία παίρνει 8.5/10

@ Μενίγ Πουαγώ , σωστά αυτά που αναφέρεις, αλλά επειδή έχω διαβάσει κάμποσα Ντόναλντ και κάμποσα Super Μικυ, γνωρίζω ότι δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που θα έπρεπε να είναι το ΚΟΜΙΞ. Ακούγομαι πολύ επιθετικός ενδεχομένως, αλλά δεν μπορεί σε ένα περιοδικό που προοριζόταν για την αφρόκρεμα των ιστοριών, να μπαίνουν απλά χαριτωμένες ιστορίες. Δεν τίθεται θέμα του αν είναι καλή ή κακή κάποια ιστορία, τουλάχιστον όπως το βλέπω εγώ. Το θέμα μου έγκειται, στο γεγονός ότι δεν δημοσιεύονται πλέον αξιομνημόνευτες ιστορίες. Δεν δημοσιεύονται πολυσέλιδες, οι οποίες μας ταξιδεύουν σε ξεχασμένους πολιτισμούς, μας φέρνουν αντιμέτωπους με ένα φαινομενικά άλυτο μυστήριο, ή τέλος πάντων μας μεταφέρουν στην υπέροχη μα και σουρεαλιστική καθημερινότητα, της δαιδαλώδους Λιμνούπολης και του τόσο ιδιαίτερου Μίκυ Σίτυ. Καλές οι ιστορίες του παρόντος ΚΟΜΙΞ( προσωπικά κοιτάω τα ονόματα και ξεχωρίζω καλούς σχεδιαστές κι αξιόλογους σεναριογράφους- αναφέρομαι στον Πατ και στην Κάρολ ΜακΓκριλ), αλλά τους λείπει η σπιρτάδα που έχουν όλες σχεδόν οι πολυσέλιδες περιπέτειες. Δεν μου λέει τίποτα απολύτως μια ιστορία, η οποία αναπτύσσεται σε ελάχιστες σελίδες και συνεπώς, δεν έχει ο σεναριογράφος τις ίδιες δυνατότητες με κάποιον άλλο που θα διαθέτει τον απαιτούμενο χώρο, ώστε να εμβαθύνει στους χαρακτήρες, να δομήσει αστείες καταστάσεις, οι οποίες δεν θα βασίζονται απλά στα γκαγκς και γενικά να μπορεί να εξελίξει σε μεγαλύτερο βάθος την ιστορία που θέλει να πει. Βέβαια, η μαεστρία του μεγάλου δημιουργού, αναδεικνύεται στις μικρές ιστορίες, κι ίσως το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αποτελούν οι ιστορίες του Μπαρκς! Ακόμα κι αυτές όμως, κατά την προσωπική μου άποψη, υστερούν σε σχέση με τις πολυσέλιδες περιπέτειές του, όπως είναι φυσικό!

Εξώφυλλο-οπισθόφυλλο του #494... Θερμές ευχαριστίες στην φίλτατη Φανή για το σκανάρισμα... Σε πρόλαβαν!

Στην ιστορία ο ψεύτικος Άη Βασίλης και στη σελίδα 49, ο Χρυσοκούκης μετονομάζεται σε... Ρόμπαξ!

Συγκεκριμένα ο Goscinny πέθανε όταν ο Uderzo ζωγράφιζε το τμήμα 28Β (μιλάω για τα άσπρα κυκλάκια στο κάτω μέρος κάθε σελίδας). Από κει και πέρα θα παρατηρήσεις ότι ο ουρανός βρέχει ή είναι συνεφιασμένος/γκρίζος. Δεν υπάρχει άλλος γαλάζιος ουρανός μέχρι το τέλος του τεύχους.

Επειδή δεν αρέσουν σε κάποιους, δεν σημαίνει ότι είναι «Β' διαλογής». Κατά την γνώμη μου οι περισσότερες ιστορίες του ΚΟΜΙΞ είναι καλύτερες από τις ιστορίες των άλλων τριών περιοδικών Disney.

Κι εγώ έχω την εντύπωση ότι αυξήθηκαν οι τιμές στα Epic (μήπως ειδικά στην Ελλάδα;), αν και διαφέρουν ανάλογα και με τον αριθμό των σελίδων, κάτι που είναι απολύτως κατανοητό. καλή διάθεση πάντα!

Το Monocomic είναι διμηνιαίο free press περιοδικό αφιερωμένο στην τέχνη του Κόμικς. Το πρώτο τεύχος κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2023 και υπεύθυνος για την έκδοσή του είναι ο Μιχάλης Αντωνόπουλος ο οποίος αποτελεί και τον δημιουργό των «Κωνικών Ανθρώπων». Πρόκειται για ένα καλοσχεδιασμένο έντυπο που διαβάζεται ευχάριστα χωρίς να κουράζει και η ύλη του περιλαμβάνει αφιερώματα στο έργο κλασσικών δημιουργών, παρουσιάσεις νέων εκδόσεων, ειδήσεις από τον ευρύτερο χώρο της 9ης τέχνης κτλ. Τα τεύχη του Monocomic μπορούν να βρεθούν σε επιλεγμένα σημεία διανομής ενώ παράλληλα είναι διαθέσιμα δωρεάν και σε ψηφιακή μορφή κατόπιν αιτήματος στη διεύθυνση email του περιοδικού. Ιστοσελίδα: http://monocomic.com Facebook: https://www.facebook.com/monocomic

Την τελευταία εβδομάδα άρχισαν να κυκλοφορεί ένα πακέτο με συνολικά 4 παλιά τεύχη Μίκυ Μαους, Ντόναλντ και Σούπερ Μίκυ. Μάλιστα μπορώ να πω πως σχεδόν όλα είναι πολύ δυνατά κομμάτια. Το πακέτο περιέχει τα τεύχη : Μίκυ Μάους #154, #282 Ντόναλντ #99 Σούπερ Μίκυ #27

@ Indian . Ανοιχτομάτης γαρ...

@ Θοδωρής Καραπάνος Θα διαφωνήσω. Το "Ντόναλντ" είναι το πιο ισορροπημένο από όλα και είναι το πρώτο που θα προτείνω σε κάποιον που δε διαβάζει Δίσνευ και θέλει απλώς να πάρει μία ιδέα. Το "Μίκυ Μάους" που είναι η ναυαρχίδα της άτυπης περιόδο βου των περιοδικών θα το πρότεινα σε λίγο πιο μυημένους στα παπιά και στα ποντίκια. Το δε Super Μίκυ έχει ανέβει πολύ σε σχέση με το παρελθόν και διαβάζεται πολύ ευχάριστα. Αν εξαιρέσεια το γεγονός ότι εδώ και δύο τεύχη έπεσε στις 100 σελίδες με την ίδια τιμή,...

Πω πω τι παρακμή... Είχα σταματήσει να αγοράζω το περιοδικό, επειδή δεν με ενδιέφερε ο Μπαρκς( έχω πλήρως συμπληρωμένη τη συλλογή του). Αλλά, τουλάχιστον έδινε στο ΚΟΜΙΞ μία υποτυπώδη ποιότητα.. Τώρα έμειναν μόνο στις ιστορίες β' διαλογής( όπως σωστά είπε κι ο @ Jim Slip ) που κάλλιστα θα μπορούσαν να βρίσκονται στο Super Μίκυ ή στο Ντόναλντ. Κρίμα...!

Θεωρουσα δεδομένο οτι θα φτάσουμε τα 120 και ότι θα σταματούσαμε εν τέλη στα 150. Δεν είμαι να κάνω προβλέψεις τελικά.

Περιεργως συμφωνω με τις φαινομενικα αντικρουομενες αποψεις , καποιες ιστοριες ειναι καλες αλλες καλυτερες αλλες ξεχωριζουν ( πχ των Pat και Carol McGreal οπως ηδη επισημανε ο @ Μενίγ Πουαγώ ) και καποιες ειναι κατω του μετριου , παντα ετσι ηταν .Αγοραζω , και διαβαζω , ολες τις εκδοσεις Disney της Κ. Σαν ντισνεικος δεινοσαυρος , δηλαδη καποιος που εχει ζησει ολες τις περιοδους των ελληνικων εκδοσεων απο τα τελη της δεκαετια του 60 θα πω συνοπτικα , λαμβανοντας υπ'οψιν την συγχρονη πραγματικοτητα , οτι δυο πραγματα θα επρεπε/μπορουσαν να αλλαξουν , το ενα ειναι να σταματησει η παραμορφωση του σχεδιου στο ΜΜ (και πιθανον στο Ντοναλντ) λογω της παραλογης αναλογιας διαστασεων του περιοδικου και το δευτερο ειναι το ΚΟΜΙΞ να περιεχει κλασικες ιστοριες κορυφαιων δημιουργων του παρελθοντος απο την πρωτη και δευτερη γενια ή να αντικατασταθει η εκδοση του με μια εκδοση τυπου Κλασικα Ντισνει , βεβαια υπαρχει περιπτωση να ειναι θεμα συμβολαιου ποσες και ποιες ιστοριες θα εκδοθουν ομως με την ανυπαρκτη ή ξυλινη επικοινωνια του εκδοτικου οικου μονο εικασιες μπορουμε να κανουμε , οπως ειπα και πριν δεν μπορω να εχω μεγαλυτερες προσδοκιες , περα απο την πολυ προβληματικη συμπεριφορα της Κ και οταν το Τοπολινο στην Ιταλια εχει πωλησεις της ταξης των σαραντα χιλιαδων αντιτυπων (παλαι ποτε εκατονταδες χιλιαδες )την εβδομαδα χαιρομαι που εχουμε ακομα στην Ελλαδα ντισνει κομιξ στα περιπτερα.

Το ΣΤΡΙΠ ήταν διμηνιαίο free press έντυπο αφιερωμένο στην τέχνη του κόμικς. Κυκλοφόρησε από τον Φεβρουάριο του 2022 έως τον Δεκέμβριο του 2022 από την εταιρεία Grafik Design με υπεύθυνους έκδοσης τους Μιχάλη Αντωνόπουλο και Τζώνη Βερβερίδη. Στις σελίδες του φιλοξενήθηκαν αφιερώματα τόσο σε Έλληνες όσο και σε ξένους δημιουργούς, ειδήσεις από τον χώρο της 9ης τέχνης, παρουσιάσεις νέων εκδόσεων, ακόμα και μικρές αγγελίες. Παρουσίαση στην «Εφημερίδα των Συντακτών»: https://www.efsyn.gr/gallery/337355_mia-eikona-267-lexeis Ιστοσελίδα: https://www.grafikdesign.gr/free-press-strip

@ Indian Τα εξώφυλλα/οπισθόφυλλα των τευχών #1 και #3: Μεταφέρθηκαν στην βάση.

Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του τεύχους #111 του Σούπερ Σεραφίνο σκαναρίστηκε κι ανέβηκε στην βάση μας.

Όχι αναγκαστικά, εξαρτάται από τον συγγραφέα και το κατά πόσο η ας πούμε ορθογραφική εκκεντρικότητα είναι αποτέλεσμα παρανόησης (ή και άγνοιας) του ορθογραφικού κανόνα ή είναι συνειδητή επιλογή του συγγραφέα (για παράδειγμα, οι εκδόσεις Καστανιώτη εκδίδουν τα βιβλία τους στο μονοτονικό, τα βιβλία του Παύλου Μάτεσι, ακόμα και μεταφράσεις που έκανε ο Μάτεσις, ας πούμε το Η βουή και η μανία του Φόκνερ, εκδιδόταν στο πολυτονικό). Και δεν αναφέρομαι καν στα λειπογράμματα του Ζωρζ Πέρεκ

Βέβαια ακόμα και οι ίδιοι οι συγγραφείς αν γράψουν κάτι κατά βούληση επειδή είναι δικό τους έργο, θα έρθει ο editor της εκδοτικής και θα τους βάλει στη θέση τους, ορθογραφικά, συντακτικά και σε περιεχόμενο ακόμα. Και σταματάω εδώ τη συμμετοχή μου στη συζήτηση

Ο Κώστας είχε γράψει αν θυμάμαι καλά για πανομοιότυπη έκδοση. Ότι δε φαίνεται από πουθενά ότι είναι η Β', παρά μόνο απ' το ότι είναι διορθωμένο το πρόβλημα που δημιουργείται λόγω κόλλας & μεγέθους και δε φαίνονται ολόκληρα τα καρέ όταν ανοίγεις τις σελίδες, κάτι που δυστυχώς συμβαίνει σε πολλές εκδόσεις υπερηρωικών της "Οξύ". Επειδή όμως έχει το ίδιο μέγεθος και επειδή τίποτα δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα και απλά παρακαλάω κάθε φορά τον Αλλάχ να μην τύχει νέα τέτοια έκδοση αλλά να υπάρχουν περιθώρια στα καρέ μπας και "σωθεί" κάτι, δε ξέρω κατά πόσο είναι διορθώσιμο αυτό και αν πράγματι ισχύει ότι κυκλοφόρησε η έκδοση αυτή ή είναι απλώς μία φήμη. Επομένως δεν τεκμηριώνεται μέχρι τώρα. Αν κάποιο μέλος δεν έχει το πρόβλημα που περιγράφω, μπορώ να φέρω τον τόμο μου και να τα δούμε με φωτογραφίες.

Δεν έχει υποπέσει στην αντίληψή μου να κυκλοφορεί Β' έκδοση και γι' αυτό έβαλα αυτή την έκδοση σαν Β'. Αν υπάρξει κάποια αλλαγή στην πορεία, εδώ θα είμαστε να το διορθώσουμε.

Σάκης Σερέφας και Στέλλα Στεργίου ενώνουν τη δημιουργική τους φαντασία και μας ξανασυστήνουν τον μεγάλο παραμυθά της αρχαιότητας Αίσωπο μέσα από πέντε διαχρονικούς μύθους του. Από τα πιο ανθεκτικά στον χρόνο αναγνώσματα με τα οποία έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές είναι οι μύθοι του Αισώπου. Του μεγάλου αυτού παραμυθά της αρχαιότητας από τη Φρυγία που άκμασε στις αρχές του 6ου π.Χ. αιώνα και θεωρείται ο κορυφαίος της διδακτικής μυθολογίας, ενός είδους αυτοτελών μικρών μύθων με πρωταγωνιστές κυρίως ζώα. Στον Αίσωπο οφείλεται ο ανθρωπομορφισμός που έχει αποδοθεί διαχρονικά σε πολλά ζώα, καθώς οι μύθοι του έχουν έναν ηθικοδιδακτικό και αλληγορικό χαρακτήρα και προσβλέπουν στην αποφυγή, εκ μέρους των ανθρώπων, παραστρατημάτων και κακοτοπιών, που προέρχονται, μεταξύ άλλων, από την πλεονεξία, το ψέμα και την αλαζονεία. Οι αισώπειοι μύθοι έχουν γραφτεί ξανά και ξανά ανά τους αιώνες – και ουκ ολίγες φορές έχουν εικονογραφηθεί – πάντα διατηρώντας ως επιμύθιο το αυστηρό διδακτικό τους ύφος. Πώς θα μπορούσαμε να φέρουμε όμως τον αρχαίο παραμυθά στις μέρες μας, μεταβάλλοντας τα εξωτερικά γνωρίσματα των μύθων του και κρατώντας τον πυρήνα των διδαγμάτων του χωρίς το ενοχλητικό, στην εποχή μας, κούνημα του δαχτύλου; Την απάντηση δίνει με τον καλύτερο τρόπο το νέο κόμικ του Σάκη Σερέφα «Ο ψεύταρος βοσκός Μητς Μπόι και άλλες ιστορίες» από τις εκδόσεις Πατάκη, σε εικονογράφηση Στέλλας Στεργίου. Ο Σάκης Σερέφας ειδικεύεται εδώ και χρόνια στο να γράφει ποίηση, πεζογραφία, θέατρο και βιβλία για νέους αναγνώστες, έχοντας λάβει στο παρελθόν βραβεία για βιβλία του όπως «Ένας δεινόσαυρος στο μπαλκόνι μου», «Μια τρύπα στο νερό» και «Δρόμο παίρνω, δρόμο αφήνω». Τη Στέλλα Στεργίου βεβαίως, η οποία τώρα κάνει καριέρα στην εικονογράφηση και τη δημιουργία κόμικς στο Βέλγιο, την ξέρουμε από το ντεμπούτο της με τον «Μικρό Πρίγκιπα» (εκδόσεις Polaris, 2017) και από άλλες συνεργασίες και συμμετοχές της σε εκθέσεις. Αυτό που καταφέρνει ο συγγραφέας στον «Ψεύταρο βοσκό» είναι να φέρει τους μύθους αυτούς σε γείωση με τη δική μας εποχή, κάνοντας χρήση σύγχρονων μέσων και παραστάσεων (όπως για παράδειγμα ο απατηλός κόσμος των σμάρτφοουν και των κοινωνικών δικτύων, η ματαιοδοξία των λάικς και η Γιουροβίζιον) χρησιμοποιώντας ένα χιούμορ ευφυές και καυστικό που φλερτάρει με τον σουρεαλισμό. Το βιβλίο διαρθρώνεται από πέντε διασκευασμένες ιστορίες οι οποίες αντιστοιχούν σε πέντε αντίστοιχους μύθους του Αισώπου. Στην πρώτη, με τον τίτλο «Δυο φίλοι, μια αρκούδα και μια επιχείρηση που έκλεισε πριν καν ανοίξει», ο κλονισμός μιας φιλίας μετά την επίθεση μιας αρκούδας στο δάσος, εμπόδισε μια για πάντα τη δημιουργία μιας start-up εταιρείας που θα πούλαγε… εξοχή στους πελάτες της. Στη δεύτερη ιστορία («Ο ψεύταρος βοσκός Μητς Μπόι και κάτι μακαρόνια που παραλίγο να βράσουν»), η οποία δίνει εν μέρει τον τίτλο της στο βιβλίο, η φάρσα του νεαρού βοσκού που φώναζε ψεύτικα στους συγχωριανούς του για τον λύκο στήθηκε προς άγραν λάικς στα σόσιαλ μίντια. Η «Τραγωδία με δύο τράγους κι ένα τραγούδι στο ραδιόφωνο» διεκτραγωδεί με... πινελιές manga την επική μάχη δύο τράγων για το ποιος θα διασχίσει πρώτος το γεφύρι. Στη συνέχεια βλέπουμε ένα μικροσκοπικό ποντίκι να ανταποδίδει στο λιοντάρι τη χάρη να μην το κάνει μια μπουκιά, με το να το γλιτώνει από την καταναγκαστική συμμετοχή του στη Γιουροβίζιον. Ενώ μια λιχούδω αλεπού, σε παραλλαγή του πασίγνωστου μύθου της αλεπούς με τα σταφύλια, καθώς δεν φτάνει τα τσαμπιά τα... κάνει κρεμαστάρια – η διαφορά με τον μύθο είναι ότι για πρώτη φορά διαβάζουμε και την απάντηση των σταφυλιών προς την αλεπού! Πέντε σπαρταριστές ιστορίες με ευρηματική ρίμα στους διαλόγους και τις λεζάντες αφήγησης, με μια πρωτότυπη διαδραστική δομή όπου ο αναγνώστης και η αναγνώστρια καλούνται να συμπληρώσουν γραπτώς πιθανές ή εναλλακτικές ατάκες και εκδοχές, γινόμενοι/ες μέτοχοι-συνδιαμορφωτές/τριες της κάθε ιστορίας. Όλα αυτά όμως δεν θα μπορούσαν να γίνουν εφικτά χωρίς τον εξαιρετικά δυναμικό σχεδιασμό των σελίδων και των καρέ από τη Στέλλα Στεργίου, η οποία με την εικονογραφική της τολμηρότητα και τις έντονες χρωματικές παλέτες της, κάνει τα σκίτσα της να αποπνέουν έναν νεανικό και εύθυμο «αέρα» ελευθερίας, «εκτοξεύοντας» την αφήγηση σε μυθικά ύψη. Και το σχετικό link...

Με δύο νέα βιβλία οι εκδόσεις Μικρός Ήρως του Λεωκράτη Ανεμοδουρά, προέδρου της Ακαδημίας Ελληνικών Κόμικς και εγγονού του εμπνευστή και συγγραφέα των περιπετειών του «Μικρού Ήρωα» Στέλιου Ανεμοδουρά, συνεχίζουν να τιμούν τα εβδομήντα χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία του ιστορικού περιοδικού. Είχε προηγηθεί πριν από λίγους μήνες η επετειακή έκδοση «Ο Μικρός Ήρως, 70 Χρόνια» σε κείμενα και επιμέλεια του Γιώργου Βλάχου με έργα δεκάδων Ελλήνων δημιουργών κόμικς και εικονογράφων, μια έκδοση που συνοδεύτηκε και από μια μεγάλη έκθεση όλων των έργων. Τα δύο νέα βιβλία περιέχουν συνολικά 16 ιστορίες κόμικς φιλοτεχνημένες από τους Δημήτρη Κάσδαγλη, Γιώργο Βλάχο, Κώστα Φραγκιαδάκη, Βασίλη Γκογκτζιλά, Μάνο Λαγουβάρδο, Γιώργο Μελισσαρόπουλο, Δήμητρα Νικολαΐδη, Αγγελική Σαλαμαλίκη, Κωνσταντίνο Σκλαβενίτη, Γαβριήλ Τομπαλίδη, Νίκο Κούτση, Σπύρο Δερβενιώτη, Δημήτρη Καμένο, Θανάση Καραμπάλιο, Θανάση Πετρόπουλο, Γιάννη Ρουμπούλια, Τάσο Μαραγκό, Νίκο Τσουκνίδα και ανανεώνουν το ενδιαφέρον για το Παιδί-Φάντασμα που μαζί με την Κατερίνα και τον Σπίθα κατατρόπωναν τους ναζί κατά τη διάρκεια της Κατοχής στην Αθήνα. Ορισμένοι από τους δημιουργούς μάλιστα, καλλιτεχνική αδεία, μεταφέρουν τη δράση στη σύγχρονη εποχή και με πανέξυπνους τρόπους κάνουν τα δικά τους πολιτικά σχόλια μιλώντας για τους νεοναζιστές της Χρυσής Αυγής, για τους απογόνους των λαδέμπορων του ’40, για τον ρατσισμό και τον φασισμό κ.ά. Αυτό εξόργισε τους ακροδεξιούς που σωρηδόν ξεχύθηκαν στα social media των εκδόσεων για να μιλήσουν για «κόκκινο φασισμό», να κατακεραυνώσουν τους «αναρχοάπλυτους», τους «κομμουνιστοσυμμορίτες», τη «γουόκ κουλτούρα» και τους «ΛΟΑΤΚΙ», αυτούς που «υπηρετούν Αραβόφωνους χιμπατζοπατριάρχες και σκουρόχρωμους αγαπητικούς» και να χαρακτηρίσουν τους καλλιτέχνες ως «αργόσχολα γίδια», «χανουμάκια», «αναρχομπάχαλα», «πρόβατα», «προβληματικά σκουπίδια που μισούν την πατρίδα μας», «αριστερούς τενεκέδες», «ανώμαλους», «εθνομηδενιστές» και άλλα τέτοια καλώντας τους «να αγοράσουν σαμπουάν και σαπούνια» και δίνοντας «ραντεβού στο Γράμμο και στο Βίτσι». Περισσότερο τους εξόργισαν ιστορίες όπως αυτή του Τάσου Μαραγκού, με τον Σπίθα να απολαμβάνει το κεμπάπ του έχοντας προηγουμένως ξυλοφορτώσει έναν ναζιστή έξω από ένα αραβικό εστιατόριο, και του Σπύρου Δερβενιώτη με τον 83χρονο Γιώργο Θαλάσση να ξεσκεπάζει την εγκληματική δράση μιας νεοναζιστικής οργάνωσης. Γιατί αν ζούσε σήμερα ο Γιώργος Θαλάσσης θα ήταν σίγουρα αντιναζιστής. Κι αυτό δεν το αντέχουν. Και το σχετικό link...

Εξώφυλλο-οπισθόφυλλο της "Φλογερής και πάνω από όλα φυσικής ξανθιάς!!! Θερμές ευχαριστίες στην Φανή για το σκανάρισμα!!! Μεταφέρθηκαν στην βάση.

Πήγα σήμερα για πολλοστή φορά στην μακροβιότερη εκδήλωση κόμικς και πέρασα πολύ ωραία ! Ευχάριστο περιβάλλον με πολλούς Έλληνες δημιουργούς και κοσπλει!

Και στους 120 τόμους να σταματούσε, πάλι δεν θα μπαίναμε στη δεκαετία του ΄70 με τις καλές ιστορίες και πάλι θα υπήρχαν παράπονα γιατί σταμάτησε η συλλογή, κράξιμο κτλ. Και στους 150 το ίδιο. Για να΄μασταν/να΄σασταν ευχαριστημένοι θα έπρεπε να βγουν τουλάχιστον 250 τόμοι, κάτι το οποίο εξαρχής ξέραμε ότι δεν πρόκειται να συνέβαινε στην Ελλάδα. Οπότε εξαρχής αυτή η συλλογή ήταν "καταδικασμένη" να μας αφήσει με το αίσθημα του ανολοκλήρωτου. Εγώ τη βρήκα ως μια ευκαιρία να διαβάσω τις πρώτες ιστορίες της Marvel ώστε να δω τι φάση είναι και να συνεχίσω στα αγγλικά με τους ήρωες που μ΄άρεσαν περισσότερο (τον ήρωα βασικά, μόνο με τον Spider-Man συνεχίζω). Δεν είναι ας πούμε Θόργκαλ που έχουν βγει 40 άλμπουμ όλα κι όλα (που ουσιαστικά τα 29 πρώτα του Βαν Αμ αξίζουν) και η Μαμούθ σταμάτησε στο 16ο, ώστε να πεις "κοίτα την παλιο-Μαμούθ, μας έκοψε τη σειρά στη μέση". Εδώ ξέραμε εξαρχής ότι η σειρά δεν πρόκειται να μας παρουσιάσει όλες τις κλασικές ιστορίες της Marvel.

Πάντως η μη συνέχεια της συλλογής και κυρίως οι τρελές προσφορές για ξεστοκάρισμα δείχνουν ότι ίσως τα νούμερα να μην ήταν αυτά που ήθελαν να δουν. Και δύσκολα μια εκδοτική θα συνεχίζει να βγάζει κάτι που δεν έχει τις απαιτούμενες πωλήσεις. Για μένα δύσκολα αυτή η συλλογή θα πήγαινε σε νούμερα Ιταλίας, αλλά ήλπιζα να πάμε έστω στο 120.

Ναι έχεις δίκιο. Το θυμόμουν ανάποδα. Όπως επίσης θυμόμουν και την ιστορία με το γκρι ουρανό. Ωραίες πληροφορίες όπως και να έχουν!

Που είσαι ρε Θοδωρή, μας έλειψες. Ήσουν απ΄τους ελάχιστους που είχαν ακόμα την υπομονή να επικοινωνούν με την εκδοτική και να μας φέρνουν νέα, άσχετα αν τα μισά και βάλε δεν επιβεβαιώνονταν (δεν φταις εσύ σ΄αυτό εξάλλου).

Καλησπέρα! Μαύρα μάτια κάνατε να με δείτε στο συγκεκριμένο topic! Να πω την αλήθεια, μπούχτισα με αυτά που βλέπω από τη ΜΑΜΟΥΘ... Και δεν εννοώ το ότι υπάρχουν καθυστερήσεις ή ότι δεν εκδίδουν τελικά όσα υπόσχονται! Προσωπικά, ως αναγνώστης έχω υπομονή και ξέρω ότι από το 2020 κι έπειτα, μπορεί να κινούνται αργά, αλλά βλέπουμε ωραία πράγματα. Άλλο είναι που με πειράζει... Το ότι έχει κολλήσει σε συγκεκριμένους τίτλους κι ως εκεί... Αστερίξ, Λούκυ Λουκ, Ιζνογκούντ, επανεκδόσεις Τεντεν. Το μόνο που πραγματικά είναι κάπως πιο ιδιαίτερο, είναι τα Μπλεϊκ και Μόρτιμερ. Θα ήθελα να δω κι άλλα Γαλλοβελγικά, κι ενώ γνωρίζω τη δυσκολία του εγχειρήματος, δεν μπορώ να παραβλέψω την προσπάθεια του Μικρού Ήρωα που έχει αποδείξει περίτρανα ότι η έκδοση BD δεν συνιστά αδιαπέραστο εμπόδιο! Θέλω με άλλα λόγια να δω να εκδίδεται από τη ΜΑΜΟΥΘ, αν όχι κάποια σειρά, η οποία ενέχει ένα α οικονομικό ρίσκο όσο να πεις, ένα graphic ovel, έστω τη συνέχεια του Viva Αναρχία, που ήταν πολύ καλο κόμικ( αν και κάπως ακριβό ομολογουμένως). Βέβαια, εδώ οφείλω να παραδεχτώ ότι δεν έχω εξαντλήσει ακόμη τον κατάλογο της ΜΑΜΟΥΘ... Δηλαδή την Τρελή της Σάκρε Κε ας πούμε, δεν την έχω αγοράσει ακόμη. Οπότε, δεν ξέρω κατά πόσο μπορώ να έχω την απαίτηση να κυκλοφορούν τέτοιου είδους εκδόσεις, όταν εγώ δεν έχω στηρίξει οικονομικά την εταιρεία. Παρ' όλα αυτά, ως τακτικός αναγνώστης που τιμά τουλάχιστον το 75-80% των νέων εκδόσεων και των επανατυπώσεων, νομίζω μπορώ να πω εκφράσω μια γνώμη, όχι απαραίτητα ως παράπονο, αλλά κι ως feedback!

Εξώφυλλο και οπισθόφυλλο του τεύχους #494 Μεταφέρθηκαν στην βάση.

Της έστειλα μήνυμα ότι κάνει 10 ευρώ καινούριο. Μου απαντάει ότι τόσο το πήρε και ότι στο ιντερνετ τα βρίσκεις όλα φτηνά. Της λέω καλά μην δουλευόμαστε μεταξύ μας. Μου απαντάει μετά ότι το πήρε 30 ευρώ από convention και ότι το έβαλε από 28, στα 25 ευρώ. Και μετά με μπλόκαρε.

Λολ!! Έκοψαν τον Μπαρκς και τον αντικατέστησαν με.. τίποτα απολύτως. Έμειναν μόνο οι ιστορίες β' διαλογής που έβαζαν σαν συμπλήρωμα, μόνο που τώρα είναι το κυρώς πιάτο.

Μάλλον ναί αφού είδα να αναφέρουν διπλάσιο σε μέγεθος , οπότε δε χωράει στο Βελίδειο. ΔΕΘ ίσως???

@ Laz33 άνετα είναι μέσα στα 3 καλύτερα Batman ever! Εμένα μου αρέσει πάρα πολύ και η σκηνοθεσία - σχέδιο, μεγάλη κομικσάρα. Βάλτο στην άκρη και διάβασε το μαζί με τον 2ο τόμο, θα τον βγάλουν σύντομα απ'ότι φαίνεται.

Η Αnubis πήρε τα πάνω της απ΄όταν αποφασίστηκε η διακοπή της συλλογής Μarvel της Hachette. Τυχαίο; Δεν νομίζω btw πήρα το Long Halloween χθες από Πρωτοπορία. Πολύ ποιοτική έκδοση. Για τέτοιες εκδόσεις χαλάλι τα 20€ Το θέμα είναι να το διαβάσω ή να περιμένω να βγει και το 2ο μέρος; (το οποίο λογικά δεν θ΄αργήσει ιδιαίτερα, αλλά μπορεί να πάρει και 2-3 μήνες). Την ιστορία την είχα διαβάσει ψηφιακά στα αγγλικά πριν χρόνια, αλλά δεν θυμάμαι σχεδόν τίποτα, οπότε θα΄ναι σαν να τη διαβάζω πρώτη φορά. Θυμάμαι μόνο ότι μου άρεσε και ότι γενικά ήταν μέσα στα 3-4 καλύτερα Βatman που έχω διαβάσει.

Τι θα δούμε στον τόμο 111: New Avengers - Το Τέλος των Πάντων Έχουν μείνει πίσω τα previews και πρέπει να σας πω πως ελλείψει χρόνου δεν έχω καν προλάβει να αγοράσω τον προηγούμενο τόμο, οπότε θα έχουμε μικρές καθυστερήσεις στα νέα reviews. Μια ιστορία των Illuminati και όχι τόσο των Avengers Βρισκόμαστε στο 2013 και όπως είχαμε δει και σε προηγούμενο τόμο, ο Jonathan Hickman είναι ο απόλυτος άρχοντας των Avengers αναλαμβάνοντας και μια σειρά των New Avengers ωστόσο στην πρώτη ιστορία που θα δούμε τον κυρίαρχο ρόλο τον έχουν οι Illuminati που όπως ξέρουμε είναι η ομάδα που συγκεντρώνονται οι πιο έξυπνοι και οι ηγέτες των ομάδων που έχουν σκοπό να προστατέψουν τη Γη και να προλαμβάνουν καταστάσεις. Έτσι και εδώ οι lluminati έχουν μια σπουδαία αποστολή. Η ιστορία ξεκινάει στη Wakanda όπου ο ουρανός σκοτεινιάζει και μια άλλη Earth φαίνεται στον ορίζοντα με έξι φιγούρες προερχόμενες από εκεί να πλησιάζουν. Η ομάδα διοικείται από μια εναλλακτική εκδοχή του Manifold και μια ξανθιά γυναίκα που ονομάζεται Black Swan. Ο Black Panther καταφέρνει να τους αντιμετωπίσει μετά από μία σκληρή μάχη. Μετά από αυτό οι Illuminati και συγκεκριμένα οι Iron Man, Doctor Strange, Black Bolt, Mister Fantastic και Namor καταφθάνουν για σύσκεψη στη Wakanda για να συζητήσουν τι συνέβη. Επίσης να πούμε ότι ο Beast θα προστεθεί ως μέλος της ομάδας σε επόμενο τεύχος. Ο Reed ανακρίνει τη Black Swan και καταφθάνει στο συμπέρασμα. Όπως ξέρουμε υπάρχουν άπειρα σύμπαντα στο Multiverse. Όμως ένα εξ αυτών πέθανε πριν έρθει η ώρα του και το αποτέλεσμα είναι το Multiverse να αρχίζει να συστέλλεται φέρνοντας άλλα σύμπαντα σε σύγκρουση μεταξύ τους. Τα σύμπαντα που οι πλανήτες τους καταστρέφονται από τη συστολή οδηγούν στο Multiverse σε ακόμα μεγαλύτερη συστολή. Η ομάδα προσπαθεί να βρει τρόπο να σώσει τη Γη και για αυτό αποφασίζουν να χρησιμοποιήσουν τα Πετράδια της Αιωνιότητας και τις δυνάμεις τους. Θα τα καταφέρουν όμως και κυρίως τι ρόλο θα παίξουν οι μεταξύ τους σχέσεις και η εμπιστοσύνη που έχουν; Περιμένω πως και πως να δω ένα κόμικ με Illuminati και τώρα θα το δούμε και μάλιστα με το απίστευτο, μεστό και όμορφο σχέδιο του Steve Epting που προσωπικά τον λατρεύω για τις ρεαλιστικές του φιγούρες και την απεικόνιση των προσώπων. Προσωπικά βρίσκω ενδιαφέρουσα την ιστορία και βάσει σαιτ της Hachette θα είναι μικρή αφού θα έχει έξι τεύχη και περίπου 120 σελίδες άρα λογικά θα είναι μικρός τόμος. Κυκλοφορεί εντός της εβδομάδας που ξεκινάει. Καλό διάβασμα σε όλους