ΚΟΜΙΞ

Λυπηρό αλλά αναμενόμενο. Το AthensCon γίνεται τον Δεκέμβριο. Με τις συνθήκες που επικρατούν και δίχως καλεσμένους δεν θα ήταν και ότι καλύτερο. Βλέπω πιο εύκολα να γίνεται τον Μάιο το The Comic Con. Θα πω μακάρι του χρόνου αλλά πιστεύω όμως ότι το AthensCon θα πρέπει να προσαρμοστεί στις συνθήκες που επικρατούν τώρα και δεν ξέρω για πόσο ακόμα. Το έκανε το ComicDom Πάντως για μένα αδιάφορη η έκδοση τους όσο exclusive και αν είναι... Έκαναν το ίδιο και με τους X-Men το 2019 και την αγόρασα τότε μόνο και μόνο για να την υπογράψει ο Claremont.

Αυτοί είναι μόνο 2 εκ πολλών (και πιο δυνατών από αυτούς) Namor είναι στα αγγλικά οπότε το Νάμορ στα ελληνικά δεν με χαλάει

Θεότητα της Θάλασσας δεν τον λες αλλά βασιλιά της... Επίσης με έκανες και γέλασα με το απλά αήττητος. Μπροστά σε όσους αντιμετωπίζουν όχι μόνο οι F4 αλλά και οι άλλοι ο Νάμορ δεν είναι τίποτα. Γενικά ο SpiderMan είναι πιο ανθρώπινος και στις πιο μετέπειτα ιστορίες του βλέπεις ότι παρόλο που έχει υπερδυνάμεις είναι ένας άνθρωπος που έχει προβλήματα καθημερινά, ψάχνει δουλειά κλπ Για αυτό άρεσε ο Peter στον κόσμο. Βασικά οι κακοί του με το πέρασμα των χρόνων δεν θα τους έλεγα πολύ πιο ρεαλιστικούς αλλά σε ένα επίπεδο που μπορεί να τους αντιμετωπίσει...

Όχι διότι το φορματ στο κόμικ δεν είναι το ίδιο με εδώ Καθένα από αυτά τα κόμικ είχε συγκεκριμένες σελίδες πχ 32-40. Δεν είναι όπως εδώ που στοιβάζουν πολλές ιστορίες σε ένα τεύχος. Πιθανώς αυτό το κάνουν και γιατί είχαν συνηθίσει στο συγκεκριμένο φορμάτ αλλά και λόγω κέρδους.

Ναι ναι!! Η συνέχεια της τελευταίας περιπέτειας από τα ΜΜ #1-4

Καλησπέρα και από εδώ αγαπητέ φίλε Θα περάσεις ωραία στο φόρουμ. Για τα Disney μπορείς να γραφτείς στο Disney Club όπου εκεί υπάρχουν τα αντίστοιχα θρεαντ.

Εγώ πάντως αυτό το Μόμπυ Ντικ ξέρω Και το λατρεύω Σκέφτομαι να πάρω την έκδοση του μικρού ήρωα. Βλέπω ότι έχει 124 σελίδες και ωραίο σχέδιο. Βέβαια, θα προτιμούσα να ήταν ένας τόμος σκληρόδετος

Κοίτα να δεις! @ Manitou αυτό σου έλεγα να διαβάσεις για τον Spider-Man Τελικά με άκουσε η Ανούμπις και το βγάζει στα ελληνικά (ISBN:978-960-623-349-4). Spider-Man: Η ζωή μου / Χρήστος Κανελλόπουλος Τίτλος : Spider-Man: Η ζωή μου Παράλ. Τίτλος/Τίτλος Πρωτοτ. : Spider-Man: My life Story Τύπος Μέσου: έντυπο / ΒΙΒΛΙΟ Συντελεστές: Χρήστος Κανελλόπουλος, Μεταφραστής ; Χρήστος Τσέλιος, Επιμελητής ; Chip Dzarsky, Συγγραφέας ; Mark Bagley, Εικονογράφος Έκδοση: 1η Εκδότης: Κορωπί [GR] : Εκδόσεις Anubis / Compupress S.A. Έτος Έκδοσης: 2021 Σελιδοποίηση: 200 Μέγεθος: 17 X 26 ISBN: 978-960-623-349-4 Γλώσσες : Ελληνική (gre) Γλώσσα πρωτοτύπου : Αγγλική (eng) Ημ/νία Παραχώρησης : 22/09/2021

Μπράβο για άλλη μια φορά στην εκδοτική που ακούει τους αναγνώστες Θα συμφωνήσω απόλυτα! Σκέφτομαι και εγώ τώρα να αγοράσω την νέα έκδοση.

Εγώ τα έβαλα σε άλλο θρεαντ Όντως! Εδώ ένα βίντεο

Τον τελευταίο καιρό έκανα κάποιες αγορές συγκεκριμένες αγορές Από το FCBD του Star Comics το Disney Masters #16 - Jumpin' Jupiter! με δωράκι το περσινό τεύχος της FCBD που δεν μπόρεσα να πάρω. Σε ευχαριστώ πολύ @ adams Και από το Amazon it ήρθαν τα Topolino #3429 & #3430 μαζί με τις τράπουλες των οποίων τα σχέδια είναι από τον Φάμπιο Τσελόνι ( @ christs χαίρομαι που με άκουσες τελικά ) Δεν φαίνεται στην φωτο αλλά αγοράστηκαν διπλά διότι είχαμε κάνει μαζί με τον @ PhantomDuck την παραγγελία.

Καλά ναι ισχύει ότι λείπουν τα μεγάλα σήριαλ. Θα ήταν τέλειο να είχαμε ιστοριάρες όπως η Αυτοκρατορία των Πάγων μαζεμένες. Ήδη ζηλεύω τη σκληρόδετη Ιταλική έκδοση

Συμφωνώ και επαυξάνω Έτσι είναι. Άλλαξα και το 4 και το έκανα 3.

Θεανκς. Στην συγκεκριμένη ιστορία που λες σκεφτόμουν να βάλω 3 αλλά είπα μήπως φανώ πολύ αυστηρός Θα συμφωνήσω απόλυτα με τα βαθμολογικό σύστημα που λες διότι έτσι δεν αδικούνται οι πραγματικά καλές ιστορίες. Δυστυχώς αυτό είναι ένα κακό του Inducks... Γενικά προσπαθώ στις κριτικές μου για το ΜΜ να το κάνω αυτό και να βάζω τις αντίστοιχες βαθμολογίες και κάτω του 5 αν είναι κακή μια ιστορία

Πάλι έχω πολύ καιρό να γράψω κριτική. Ήρθε η ώρα να επιστρέψω Κριτική Μίκυ Μάους #378 Εξώφυλλο Ωραίο εξώφυλλο αλλά ο Πάολο μας χαρίσει και πιο όμορφα εξώφυλλα στο Μίκυ Μάους και στο ΚΟΜΙΞ. 8/10 Ιστορίες Αγώνας Δίχως Τέλος: Ιστορία σχεδιασμένη από τον Πάολο Μοττούρα οπότε για μένα είναι must read. Πάρα πολύ όμορφο σχέδιο με υπέροχες σκιάσεις. Έχω πει πολλές φορές πως μου αρέσει ο τρόπος που ο Μοττούρα σχεδιάζει τα παπιά και έχει κάποια καρέ τα οποία έχουν τρομερές σκιάσεις. Οι ιστορικές διηγήσεις του Παντάξιου είχαν διαφορετική μορφή και αυτό μου άρεσε αλλά και χρωματισμός που δήλωνε μια πιο "καθημερινή" ιστορία ήταν επίσης πολύ καλός. Οι ιστορίες του Μοττούρα έχουν πιο ατμοσφαιρικό χρωματισμό ανάλογα με το ύφος τους όπως συμβαίνει με τις παρωδίες το Μόμπυ Ντικ, Μητρόπολη. Οφείλω να πω ότι και το σενάριο του Νίγκρο ήταν πολύ όμορφο. Η ιστορία κυλούσε ομαλά και μας έδειξε το πόσο σημαντικό να πιστεύουμε στον εαυτό μας και τότε μπορούμε να καταφέρουμε πολλά πράγματα (πολύ χάρηκα για τον Ντόναλντ), το αθλητικό πνεύμα και γενικά ότι σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός. Πολλά ωραία μηνύματα και μου θύμισε κάπως την παρωδία Στο Δρόμο, με την εκπληκτική τελευταία σελίδα. Μπράβο την απόλαυσα και για αυτό θα βάλω 9/10. Η Κιβωτός της Τέχνης: Αυτή πρέπει να είναι η ιστορία της σειράς που μάλλον θεωρώ χειρότερη. Το σχέδιο του Ιντίνι δεν μου άρεσε ιδιαίτερα και όπως έχω αναφέρει παλιότερα σχεδίαζε καλύτερα στο παρελθόν... Ο χρωματισμός είναι πολύ καλός και δίνει ένα θετικό στοιχείο κάνοντας το σχέδιο να μην φαίνεται τόσο κακό αλλά αυτό που κάνει την ιστορία να περάσει την βάση είναι το σενάριο. Ο Γκανόρ θέτει πολύ σωστά ζητήματα όσον αφορά το πόσο σημαντική είναι η τέχνη μέσα από τους διαλόγους των χαρακτήρων. Ωραίο αυτό αλλά βρήκα το σενάριο μετά από ένα σημείο να μπάζει... Παρόλα αυτά μου άρεσε η τελευταία σελίδα και αυτά που ήθελε να μας περάσει η ιστορία. Πιστεύω ότι για μένα είναι ένα 6/10 καθώς έχουμε δει πολύ πιο δυνατές ιστορίες της σειράς και σχεδιασμένες καλύτερα. Τι Κούραση! : Απλή ιστοριούλα για να γεμίσει το τεύχος και τίποτα παραπάνω. 3/10 Αποτυχημένα Εγκλήματα: Ψιλοαδιάφορη η ιστορία με τον Πητ που προσπαθούσε να βγάλει γέλιο και ήταν προβλέψιμη... 4.5/10 Ομάδα που Νικάει δεν Αλλάζει: Άλλη μια ιστορία που μπήκε να γεμίσει το τεύχος. 5/10 Ποδηλατική Αμνησία: Ερχόμαστε στην δεύτερη αξιοπρεπέστατη ιστορία του τεύχους. Ομολογώ ότι μου άρεσε και δεν την βρήκα βαρετή. Θέτει το κλασικό πρόβλημα θεωρία εναντίον πράξης αλλά και το πως οι αναμνήσεις μας μπορούν να βοηθήσουν για να αισθανθούμε πιο άνετα. Το πρόβλημα του Λούντβιχ είναι ότι πολλά πράγματα τα κάνει σε θεωρητικό επίπεδο και δεν βλέπει την πράξη. Πάντως πήγαινε καλά σαν συμπληρωματική στην κεντρική ιστορία του τεύχους. 6.3/10 Είχαμε και πολλές μονοσέλιδες τις οποίες βρήκα να είναι απλώς οκ και για αυτό δεν γράφω κάτι παραπάνω Σύνοψη Πήρα το τεύχος για την κεντρική ιστορία για την οποία έμεινα ευχαριστημένος. Ναι μεν είχε αρκετές ιστορίες αλλά δεν έμεινα ιδιαίτερα ικανοποιημένος από τις υπόλοιπες. Αλλά δεν με πειράζει διότι νιώθω ότι έπιασαν τόπο τα χρήματα με την κεντρική του Μοττούρα. Και αυτή να είχαμε μόνο θα ήταν οκ.