CarpiMan

Λάθος σελίδα ! Νόμιζα ότι δεν είχε απαντηθεί

Paperbridge , Le origini di Fantomius , Marco Gervasio

Μάλλον πάει για την κυριακάτικη Κ αυτό , πάντως αν έχει παλιές ιστορίες θα είναι μετά από πολύ καιρό από την Κ , όχι ότι με ενθουσιάζει ο Αστερίτι αλλά για λόγους νοσταλγίας είναι ευπρόσδεκτος και προσωπικά πάντα μου άρεσε αυτή η θεματολογία.

Τα χριστούγεννα που μας πέρασαν στο τοπολίνο νο. 3552 δημοσιεύθηκε η ιστορία "Paperinik e la minaccia del doppio natale" σε σενάριο Francesco Artibani και σχέδιο του Arild Midhun , το όλο εγχείρημα συνοδεύτηκε και με πολυσέλιδη συνέντευξη του Νορβηγού σχεδιαστή.

Αύξηση τιμής ή μείωση σελίδων ; Πρίν από σχεδόν μισό αιώνα και όταν το ΜΜ ήταν και λίγο νεώτερο από το ΜΜ της Καθημερινής σήμερα κατά αναλογία , είχαν το ίδιο δίλημμα.

Σαν προπολεμικό Τοπολίνο φαίνεται.

Και η ευχή πραγματοποιήθηκε ! @ germanicus και με ωραία και καθαρά τα υπόλοιπα εξώφυλλα. Θα είχε ενδιαφέρον να μας έλεγε ο Ρόσα δυο κουβέντες για αυτά , αν τον συναντήσει κάποιος ...

Πολύ καλό εύρημα @ jimakoszs97 και φοβερή ατάκα "δεν είμαστε τόσο απελπισμένοι" , πλέον στα κόμιξ τα σύμπαντα δεν είναι παράλληλα αλλά διαπλεκόμενα. Μακάρι να μπορούσαμε να διαβάσουμε τι έχει γράψει και ο Ρόσα αντίστοιχα.

Αν σκεφτείς ότι ίσα που διακρίνεται το σχέδιο, ωραίος @ natsos , ναι είναι Ντον Ρόσα ! Αλιεύτηκε από την παρακάτω φωτό πίσω από τον Ρόσα που έχει και άλλα ενδιαφέροντα εξώφυλλα παρωδίες. Βάζεις !

Ένα ιστορικό εξώφυλλο της DC , το πρώτο από αριστερά , που δυστυχώς είναι σε χαμηλή ανάλυση , είναι σχεδιασμένο από έναν πασίγνωστο ντισνεϊκό δημιουργό.

Μήπως είναι αυτό ; Αν και φαίνεται αυτόνομο.

Από το Super Μίκυ νο.103 που κυκλοφορεί και την ιστορία "Μακάρι να είχα την τύχη σου".

H ιστορία "Ο ανώνυμος συγγραφέας" είναι εξαιρετική , την πρωτοδιάβασα εδώ που είχε και πολύ ωραίες φιγούρες.

Η συλλογή του Τιτανικού θα χρειαστεί σχεδόν τρία χρόνια για να ολοκληρωθεί θα κοστίσει περίπου 1700 ευρώ ή 48 ευρώ/μήνα ή 1,6 ευρώ/ημέρα. Από την εμπειρία μου με αυτές τις συλλογές πρώτα με το VW σκαραβαίο της Hachette και στην συνέχεια με το Delorean της Deagostini πρέπει να πω ότι δεν είναι εύκολη υπόθεση , το κόστος είναι μία παράμετρος αλλά ας υποθέσουμε ότι κάποιος παίρνει την απόφαση και ξεκινάει μιά τέτοια συλλογή μετά πρέπει να έχεις το νου σου κάθε εβδομάδα να μην χάσεις κανένα τεύχος γιατί κάποια εξαντλούνται πολύ γρήγορα (πχ. τεύχη με ηλεκτρονικά μέρη) πράγμα αδύνατον σε τόσο μεγάλα χρονικά διαστήματα οπότε αναγκαστικά πας στον ψιλικατζή της γειτονιάς σου να σου το κρατάει και έχει και χώρο σε σχέση με τα περίπτερα για να μην τα στοιβάζει και έτσι να μειωθεί ο κίνδυνος να βρίσκεις σπασμένα κομμάτια και εφόσον αυτό αυτό δεν έχει γίνει ήδη από τον διανομέα τύπου , μετά ο ψιλικατζής πρέπει να είναι καλός και εξυπηρετικός άνθρωπος αν είσαι τυχερός και βρείς έναν τέτοιο αυτό είναι και καλό και κακό , καλό γιατί όταν βρείς τεύχος με κομμάτια που λείπουν ή ειναι σπασμένα θα είναι πρόθυμος να αναλάβει εκείνος την διαδικασία αντικατάστασης αντί για εσένα , κακό θα είναι γιατί θα σε παίρνει κάθε εβδομάδα τηλέφωνο να μην ξεχάσεις να περάσεις να πάρεις το τεύχος και αφού πας θα φας κανά μισάωρο να του λες και να σου λέει τα εσώψυχα του αφού μετά από τόσο συχνές συναντήσεις είσαστε πια φιλαράκια, σε έχει πάρει χαμπάρι ότι σου αρέσουν και τα κόμιξ "κοίτα ήρθε και αυτό ήρθε και εκείνο" λίγο ότι σε ενδιαφέρουν λίγο να μην τον κακοκαρδίσεις πήγες για 11 ευρώ και πλήρωσες 17, όπως λέει και ένα παλιό γνωμικό αν γνωρίζεις τον γιατρό και τον δικηγόρο σου με το μικρό του τα πράγματα δεν είναι καλά και συμπληρώνω , και τον ψιλικατζή σου! Μετά τον αρχικό ενθουσιασμό αρχίζεις και βαριέσαι οχι ότι το μετάνοιωσες αλλά αρχίζει η ρουτίνα κάτι σαν τον γάμο ενα πράγμα. Καθώς περνάνε οι μήνες αντιλαμβάνεσαι ότι η συλλογή αξίζει τον κόπο , η λεπτομέρεια η ποιότητα ο τεράστιος αριθμός των μερών αλλά και το βάθος της έρευνας που έχει γίνει για το εκάστοτε μοντέλο είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο και κατα κανόνα από τους πιο ειδικούς που υπάρχουν στόν κόσμο. Κάποια στιγμή η συλλογή τελειώνει ,κάθεσαι και θαυμάζεις το μοντέλο σου θυμάσαι κάποιες δύσκολες στιγμές που έσπασες από απροσεξία ένα κομάτι που έβριζες γιατί χρειάστηκε να λύσεις το μισό μοντέλο για να ξανασφίξεις τη βίδα που λάσκαρε στον μεντεσέ της πόρτας από τα πολλά άνοιξε - κλείσε , αλλά αισθάνεσαι και ικανοποίηση ότι ξέρεις κυριολεκτικά μέχρι και την τελευταία βίδα του μοντέλου σου που αφού το επέλεξες και μάλιστα με αυτό το κόστος είναι μέσα στα πολύ ιδιαίτερα ενδιαφέροντα σου. Συνήθως όσοι συναρμολογούν αυτά τα μοντέλα δεν τα αποχωρίζονται αλλά και αν αυτό συμβεί οι τιμές δεν πέφτουν κάτω από το κόστος μάλλον το αντίθετο. Σε λίγους μήνες τελειώνει και το Delorean και νομίζω ότι είμαι πλήρης από το σπόρ , ξέρω ότι είναι πολύ ευφάνταστοι στο να δελεάζουν αλλά πολύ δύσκολα θα με ξαναβάλουν μέσα.

Πέκος Μπίλ ;