Αίθουσα Νικητών

Όπως επιβεβαίωσε ο Τσέλιος, ο Captain Britain έρχεται! Μόνο ενθουσιασμός για την πρώτη ιστορία του μεγάλου Alan Moore για τη Marvel στα ελληνικά!

O τόμος 17 βρίσκεται εδώ, οπότε μαζί μας βρίσκονται και το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο Μεταφέρθηκε στη βάση

Καλημέρα, ουσιαστικά είναι η πρώτη δημοσίευση μου σε αυτό το πολύ αξιόλογο site (τόσο από πλευράς περιεχομένου, όσο και από πλευράς ποιότητας και επιπέδου), αν και το επισκέπτομαι αρκετά χρόνια και το έχω σημείο αναφοράς σε ότι αφορά τα κόμικς κι όχι μόνο. Για να μην πολυλογώ, παραθέτω κι εγώ τις αγορές των τελευταίων ημερών, τις "αγορές της καραντίνας":

Τίποτα δεν έχει αλλάξει από το 1954 μέχρι σήμερα. Τίποτα! Αμερικανικά εκδίδονταν όλες αυτές τις δεκαετίες, εκδίδονται σήμερα και θα εξακολουθούν στο μέλλον. Το μόνο που άλλαξε είναι οι καλύτερες μεταφράσεις και η καλύτερη ποιότητα, αλλά αυτό είναι μάλλον αναμενόμενο. Ξέρεις γιατί δεν έχει αλλάξει τίποτα; Διότι ο εκάστοτε εκδότης γνωρίζει ότι "εγώ" θα τ' αγοράσω! Δεν παρακαλάω για Γαλλοβελγικά και μετά γίνομαι επιλεκτικός! Εάν εσύ προτίμησες το αμερικανικό γιατί ήσουν ανυπόμονος και τώρα σου "βγαίνουν" διπλά, δεν πειράζει. Περιμένεις στη σειρά. Επιλογές είναι αυτές. Υπάρχει ποικιλία για όλους, αλλά κάποιοι δεν είναι ευχαριστημένοι με τίποτα. Μια ματιά να ρίξει κανείς στις παρουσιάσεις που έχει το φόρουμ, μπορεί εύκολα να διαπιστώσει αυτό που λέω. Εάν λοιπόν θέλετε περισσότερα Γαλλοβελγικά, Ιταλικά κόμικς ή manga και προτιμάτε, μάλιστα, να τα διαβάζετε στην πρωτότυπη, δεν έχετε παρά να μάθετε τη γλώσσα στην οποία δημιουργούνται, όπως μάθατε κάποτε Αγγλικά! Εμένα που δε μ' ενδιαφέρει να διαβάσω στην πρωτότυπη, περιμένω και αμερικανικά τεύχη να εκδοθούν στην Ελλάδα, χωρίς καμία "έκπτωση", εφόσον σκοπεύω να τα σκάσω. Διπλές και τριπλές εκδόσεις δε θέλω μονάχα, αλλά καταλήγω να πληρώνω και εκεί (το 'χει το ζώο...) κι ας μη με παίρνει για περίσσιες σπατάλες. Ο εκδότης θα πληρώσει δικαιώματα σε κάτι που αφενός "τον παίρνει" (με δικαιώματα που δεν είναι στον Θεό) και που θεωρεί ότι θα έχει απήχηση και θα πουληθεί. Μπορεί να γουστάρει το μέσον αλλά κατά βάση είναι επιχειρηματίας. Δεν εξετάζει αν θέλει ο Τζιμάκος (ο οποίος παράλληλα στηρίζει ξένες αγορές) να έχει ποικιλία στη συλλογή του επειδή είναι επιλεκτικός και ανυπόμονος. Έπειτα, είμαι βέβαιος ότι δεν έχεις ΟΥΤΕ το 1/4 των Γαλλοβελγικών που έχουν εκδοθεί στην Ελλάδα, διότι πολύ απλά θέλεις συγκεκριμένους τίτλους. Ποιος είναι ο πλεονέκτης, λοιπόν, όταν στα εκδίδουν, δεν τα παίρνεις και ζητάς άλλα διαρκώς; Εάν σου έβγαζαν μόνο Γαλλοβελγικά, θα έδινες όλα τα χρήματά σου εκεί; Όχι. Τότε θα "έβρισκες" κάτι άλλο. Περιμένεις "αυτό το άλλο κόμικ", το οποίο περιμένει κάθε ένας από εμάς. Η διαφορά μας είναι ότι εγώ δε γκρινιάζω γι' αυτά που μου προσφέρονται. Έχω τις προτιμήσεις μου και κάνω τις επιλογές μου μέχρι εκεί που με παίρνει η τσέπη μου και ακολουθεί ότι μπορώ. Τα υπόλοιπα θα τα φτιάξει με τον καιρό η Αγορά, βλέποντας ποιος παίρνει τι. Αλλά ξέρεις κάτι; Τα έχει φτιάξει ήδη, γνωρίζοντας ότι θα ήταν καλό να εκδίδουν περισσότερα Αμερικάνικα, εφόσον αυτά καταναλώνονται. Εάν ήθελα περισσότερα μιας άλλης γλώσσας, προτείνω παραπάνω τη λύση. Αφού είστε τόσο άνετοι με την "πρωτότυπη γλώσσα", ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα. Όπως το κάνει ο Kurdy Malloy που γνωρίζει τη Γαλλική και επενδύει ή κάποια άλλα μέλη παλαιότερα (που δυστυχώς τους έχουμε χάσει εδώ και χρόνια...), οι οποίοι με τη σειρά τους διάβαζαν στην πρωτότυπη. Όχι εκεί που μας παίρνει μονάχα. Κύκλους κάνουμε βέβαια... Τα 'χουμε ξαναπεί αυτά... Αυτές τις αυθαίρετες σαχλαμαροθεωρίες του πόσοι μιλούν Αγγλικά ή όχι (μπορώ να ισχυριστώ το αντίθετο σύμφωνα με τους δικούς μου κύκλους), σε τι επίπεδο και πόσα απ' αυτά που διαβάζουν τα καταλαβαίνουν στην πραγματικότητα ή κρέμονται πάνω από λεξικά και ψάχνουν φράσεις για να τα ερμηνεύσουν καλύτερα (απόλαυση μηδέν) και το πόσοι ενδιαφέρονται να διαβάζουν μυθοπλασία ή να αγοράζουν απ' το εξωτερικό, κρατήστε τες για πάρτη σας. Προκύπτουν από ψυχαναγκαστικούς και από μένα, τουλάχιστον, δε λαμβάνονται σοβαρά υπόψιν. Είμαι 41 ετών, έχω ένα δικό μου κύκλο και γνωρίζω πολύ καλά πόσοι από όλους αυτούς "μελετούν στην Αγγλική γλώσσα για να διαβάσουν στο πρωτότυπο" και πόσοι τη χρησιμοποιούν μονάχα στο αντικείμενο της δουλειάς τους ή όταν θέλουν πληροφορίες που δε μπορούν να βρουν διαφορετικά. Τις ίδιες σαχλαμάρες ακούω από τότε που έγινε μόδα το anime, όταν μου λέγανε να μην τα παρακολουθώ μεταφρασμένα στα Ελληνικά, διότι "χάνουν", ενώ στην Αγγλική γλώσσα "κερδίζουν"! Διότι, βλέπεις, είναι σωστότερο & ευκολότερο να αποδόσεις καλύτερα διαλόγους σε ένα φτωχό λεξιλόγιο των 450.000 λέξεων (τόσες έχει πάνω κάτω το λεξικό της Οξφόρδης) παρά των 3.000.000+ και δεν έχει να κάνει με τον εκάστοτε μεταφραστή και μόνο. Και όλοι αυτοί που διατείνονταν αυτό το πράγμα, ξέρανε φυσικά άπταιστα Ιαπωνικά και ήταν σε θέση να διακρίνουν εάν στη μία περίπτωση είχε καλύτερη απόδοση και στην άλλη όχι! Ξενομανία και μπουρδολογία σε ένα.

Παιδιά (απευθύνομαι σε αυτούς που έβαλαν "Διαφωνώ" στο θέμα) πρέπει να καταλάβετε κάτι.... Η αποδελτίωση των άρθρων είναι κάτι που μας αρέσει και το κάνουμε. Ο ramirez (και οποισδήποτε ανεβάζει άρθρα άλλων) ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΙ τα άρθρα για τη βάση και την καταγραφή μας, δεν τα γράφει μόνος του και αυτά που αναφέρονται ΔΕΝ είναι αυτόματα η άποψή του. Όσοι λοιπόν βάζετε αντίδραση, σε μια ανάρτηση άρθρου, για το περιεχόμενο, κάνετε ΛΑΘΟΣ. Το σωστό είναι να ευχαριστήσετε αυτόν που το κάνει (γιατί αλλιώς δε θα είχαμε μαζέψει στο Greekcomics πάνω από 7.000 άρθρα) και μετά να γράψετε την άποψή σας για το περιεχόμενο, σε μια απάντηση. Το γράφω γιατί, το να βρίσκεις υλικό και να το προσφέρεις στην Κοινότητα, είναι δύσκολο και πρέπει να το σεβόμαστε και να το εκτιμάμε.

Alan Moore και Alan Davis. Νομίζω αυτή είναι η πρώτη βουτιά του Μούρ στα υπερηρωικά κόμικ, καθώς πρέπει να είναι και το πρώτο κόμικ που έκανε μόλις έφυγε απο την 2000ΑD. Αλλά ακόμα και πρώιμος Μούρ είναι καλύτερος απο τους περισσότερους συγγραφείς του χώρου. Όσον για τον Davis, έχει ένα καθαρό, slick σχέδιο που επηρέασε πολλούς Βρετανούς καλλιτέχνες μετά απο αυτόν όπως ο Bryan Hitch (ο οποίος είναι o σχεδιαστής οδηγός της καλλιτεχνικής γλώσσας του MCU) ιδιαίτερα στο The Authority φαίνεται η επιρροή απο τον Davis, που για τους Βρετανούς ίσως ήταν Ο σχεδιαστής υπερηρώων στα 80ς με το Excalibur και το Captain Britain. Τέλος ο Davis εξελίχθηκε και σε πολύ δυνατός συγγραφέας αφού έδωσε τα πολύ δυνατά JLA The Nail και Fantastic Four The End (είναι στην συλλογή). Επίσης αν και ο Captain Britain είναι χαρακτήρας που προϋπήρχε το κουστούμι που φοράει ακόμα και σήμερα είναι το redisn του Alan Davis και όχι το αυθεντικό του, που μιλάει για την ικανότητα του Davis σαν σχεδιαστής. Και μιλάμε για μεγάλη διαφορά έτσι με βάση το αρχικό κουστούμι,είναι σαν την αλλαγή του Spider-man απο το μπλε και κόκκινο κουστούμι στο μαύρο αλλά το μαύρο να κατέλειγε να είναι το κουστούμι που όλοι ταυτίζουν με τον υπερήρωα. Γενικά δεν το έχω διαβάσει το κόμικ. Αλλά περιμένω πολλά απο αυτό.

Μιας και που αυτό το θέμα είναι μια κουβεντούλα γύρω από τα Disney θα ήθελα μέσα από αυτό το ποστ να εκφράσω τα συναισθήματα μου όταν στη συλλογή μου μπαίνει ένα ακόμα τεύχος του μαγευτικού περιοδικού που μας κρατάει συντροφιά κάθε Παρασκευή μέσα από τις απολαυστικές σελίδες του.Δεν θα μπορούσα παρά να αναφέρομε στο Μίκυ Μάους, ένα περιοδικό που ξεκίνησε να κυκλοφορεί από την δεκαετία του 60 και από τότε έως τώρα κυριαρχεί στην ναυαρχίδα των εκδόσεων .Aπό τότε που μπήκε στη ζωή μου έχω κάτι να περιμένω την Παρασκευούλα. Ας μην φλυαρούμε λοιπόν και ας πάμε να σας πω τι νιώθω όταν το πιάνω στα χέρια μου. Χαρά με πλιμυρίζει, ενώ ξέρω ότι έχω κάτι για να μην βαριέμαι (ειδικά τώρα με τον ιό) και με χαλαρώνει αρκετά.Πάντα ξέρω ότι θα το απολαύσω.Στο περίπτερο με αγωνία το ξεφυλλίζω και μου αρέσει να βλέπω και τη διαφήμιση του επόμενου τεύχους(αγαπημένη διαδικασία).Πάντα τέλειο.

Είχε αναφερθεί σε άλλο θρεντ, αλλά καλό θα ήταν να το πούμε και εδώ. Αυτό που θα πω είναι καθαρά δική μου υπόθεση. Λόγω της δουλειάς μου, ξέρω πολλά για το πως λειτουργεί το Amazon και η τακτική που ακολούθησε μπορεί να επηρέασε το Public αλλά και άλλα σάιτ. Η καραντίνα αύξησε σε δυσθεώρητο βαθμό τις online παραγγελίες (όσοι εργάζονται σε e-shops και ηλεκτρονικές πλατφόρμες μπορούν να επιβεβαιώσουν ότι υπάρχει τεράστια κίνηση) και το αποτέλεσμα ήταν να πρέπει όλος αυτός ο όγκος να εξυπηρετείται με περιορισμένο προσωπικό ή το στοκ σε προϊόντα να τελειώνει γρήγορα και να πρέπει να αναμένουν εξυπηρέτηση από προμηθευτές που έχουν παρόμοια προβλήματα και υπάρχουν καθυστερήσεις. Έτσι κλείνουν πολλά προϊόντα ώστε να μη μπορούν να τα παραγγείλουν οι καταναλωτές με το που τελειώσει το στοκ προκειμένου να ελέγχουν καλύτερα το κωδικολόγιο ή τα κλείνουν ακόμα κι αν έχουν στοκ για αποσυμφόρηση της ζήτησης, καθώς δε μπορούν να εξυπηρετήσουν το συγκεκριμένο όγκο και αφήνουν όσα έχουν υψηλή ζήτηση. Αυτό έγινε με το Amazon και είναι πιθανό να επηρέασε και το Public στο να κρατήσει κυρίως προϊόντα υψηλής ζήτησης σε κάθε κατηγορία.

στα χρόνια του κορονοϊού αλιεύθηκε από το φβ του

Είναι πρωτοφανής για ορισμένους δημιουργούς, που στο παρελθόν έχουν καταφέρει να πείσουν άπαντες για το ταλέντο τους, η δίχως όρια πτώση της έμπνευσής τους. Μέχρι ένα σημείο βέβαια εξηγείται: πόση έμπνευση και πόση δημιουργικότητα μπορεί να απελευθερώσει ένα ανθρώπινο μυαλό; Λογικό είναι κάποια στιγμή να στερεύει. Για κάποιες περιπτώσεις ωστόσο, αυτή η τόσο έντονη αλλαγή ποιότητας προκαλεί πραγματικά τεράστια έκπληξη. Δεν υπάρχει χαρακτηριστικότερο παράδειγμα από αυτό του Αρκά: ο σκιτσογράφος που στο παρελθόν χάρισε διαμάντια απόλυτου γέλιου, πλέον βγάζει τη μια σειρά σκίτσων μετά την άλλη, που αν τις συγκρίνεις με εκείνες του παρελθόντος, θα ορκιζόσουν ότι τις έχει φτιάξει άλλο χέρι. Η ποσότητα των σκίτσων έχει αυξηθεί (για τις ανάγκες του Facebook), δυστυχώς όμως η ποιότητα έχει πέσει πάρα πολύ… Είναι να απορεί κανείς αν θα γελούσε κάποιος με τα αστεία που κάνει πλέον ο Αρκάς ακόμα και τη δεκαετία του ’60, που το χιούμορ δεν ήταν τόσο εξελιγμένο και πατούσε σε πιο απλοϊκά γούστα. Και είναι να απορεί κανείς πως αυτή η θλιβερή αλήθεια αφορά έναν σκιτσογράφο που στα '80s και στα '90s έκανε χιούμορ πολύ μπροστά από την εποχή του. Οι φήμες που τον θέλουν να έχει πουλήσει το brand name του και να μην βγάζει πλέον ο ίδιος τα σκίτσα του, ασφαλώς και δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, όμως ο λόγος που έχουν φουντώσει δεν έχει να κάνει τόσο με θεωρίες συνωμοσίες, όσο κυρίως με την τόσο μεγάλη αναντιστοιχία ανάμεσα στην παλιά και την σύγχρονη εκδοχή του. Η τελευταία σειρά σκίτσων του Αρκά ωστόσο, πρέπει να βρίσκεται σε αληθινά ιστορικά χαμηλά όσον αφορά την ποιότητα των δημιουργημάτων που φέρουν την υπογραφή του. Ο λόγος για τη σειρά με πρωταγωνιστή τον Θανασάκη… Ο Θανασάκης είναι ένας γκρινιάρης πιτσιρικάς που βρίσκεται στο ίδιο σύμπαν με μια άλλη ηρωίδα του Αρκά, τη Ρόζα (άλλος ανέμπνευστος χαρακτήρας…). Έχει ένα βασικό χαρακτηριστικό που πρέπει να μοιάζει αστείο σε ορισμένα παιδιά δημοτικού, αλλά για ανθρώπους που έχουν ξεπεράσει αυτή την ηλικία και βρίσκονται από το γυμνάσιο και πάνω, είναι μάλλον ο ορισμός της κρυάδας: ο Θανασάκης δεν μπορεί να πει το «σίγμα», και έτσι ψευδίζει. Ούτε στις ελληνικές ταινίες που έβγαιναν σε βιντεοκασέτες το ’80 δεν πρέπει να ήταν αστείο κάτι τέτοιο, αντίθετα αυτό το χιούμορ πρέπει να ήταν από τότε ξεπερασμένο. Ο Θανασάκης λοιπόν λέει διάφορα αδιάφορα πράγματα που δεν προκαλούν καν ένα μικρό χαμόγελο. Το ψεύδισμά του δε χρησιμεύει απλά στο να γίνεται πιο δύσκολη η ανάγνωση των κοινοτοπιών υπό μορφή χιούμορ που μας σερβίρει ο Αρκάς. Ταυτόχρονα χρησιμοποιεί και άλλα ανούσια ευρήματα που υποτίθεται πως πρέπει να μας κάνουν να γελάσουμε, που έχουν να κάνουν με την απροσεξία του Θανασάκη, ο οποίος χτυπάει κατά λάθος σε κάτι έπιπλα (ναι, αυτό είναι αστείο υποτίθεται) και διάφορα άλλα τέτοια. Αναρωτιέται κανείς: ποιος γελάει με όλα αυτά; Και άντε, ας πούμε πως υπάρχουν κάποιοι που γελάνε. Ο ίδιος ο Αρκάς γελάει πράγματι με αυτά; Ο άνθρωπος με το πάλαι ποτέ τόσο κοφτερό χιούμορ, αλήθεια τα βρίσκει αστεία αυτά που μας σερβίρει με το Θανασάκη του; Δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε. Μοιάζει με… κακό αστείο. Εκτός αν απλώς μεγαλώσαμε και γίναμε εμείς γεροπαράξενοι και το χιούμορ του Αρκά παραμένει το ίδιο καλό. Αυτή θα ήταν μια κάποια λύση, για τον ήρωα των παιδικών μας χρόνων… Και το σχετικό link...

Αν και αγανακτισμένο το σχόλιο του Mandrake, συμφωνώ στην ουσία. Καλό είναι να μεταφράζονται κόμικς στα ελληνικά. Μην ξεχνάμε πως δεν απευθύνονται μόνο σε ενήλικες κατόχους Lower ή ανώτερου πτυχίου αγγλικών. Απευθύνονται και σε παιδιά 10-12 ετών που δεν έχουν καλό επίπεδο. Πως θα διαβάσουν αυτά κόμικς σε μια γλώσσα που ελάχιστα καταλαβαίνουν; Αλλά ακόμα κι εγώ που είμαι ενήλικας κάτοχος Lower, εννοείται θα προτιμήσω να διαβάσω κάτι στα ελληνικά απ΄το να πάρω μια αγγλική έκδοση και να είμαι με το λεξικό στο χέρι για να μεταφράσω κάθε άγνωστη λέξη ή έκφραση. Γιατί κακά τα ψέματα, μόνο αν έχεις άριστο επίπεδο αγγλικών και εξασκείς τακτικά τη γλώσσα είσαι σε θέση να καταλάβεις κάθε τι που γράφεται. Υπάρχουν εξειδικευμένες λέξεις, εκφράσεις και ιδιωματισμοί που μόνο αν η αγγλική είναι η μητρική σου γλώσσα μπορείς να πιάσεις. Αλλιώς θέλει ψάξιμο. Κι αυτό το ψάξιμο, όπως σωστά λέει ο Mandrake, σου στερεί μέρος της ευχαρίστησης στο διάβασμα. Οπότε καλό είναι να μεταφράζονται όλα. Και αμερικάνικα και γαλλοβελγικά και ιταλικά και γιαπωνέζικα. Από εκεί και πέρα ανάλογα με την απήχηση να δίνουν βαρύτητα στα είδη που έχουν μεγαλύτερο κοινό Πάντως @nikolas12 υπάρχει κοινό για γαλλοβελγικά στην Ελλάδα. Μην ξεχνάμε ότι η ΜΑΜΟΥΘ για σχεδόν 20 χρόνια κυρίως τέτοια έβγαζε. Υπάρχει ακόμα μεγάλο απόθεμα και ποικιλία στην αγορά για κάποιον που θέλει τώρα να γνωρίσει το genre

Τεύχος 242 και σε μενα! Την Τριτη δεν κυκλοφορησε καποιο περιοδικο απ οτι θυμαμαι!

Εγώ σε δύο μίνι μάρκετ βρήκα το τεύχος 242 του Μίκυ Μάους. Επειδή την Τρίτη δεν γράφτηκε τίποτα, ξέρουμε αν κυκλοφόρησε κάποιο περιοδικό Disney με την Καθημερινή;

Να γράψω γι εγώ την απορία μου, γιατί πριν λίγο είδα το παρακάτω σκίτσο, τυχαία, στο FB: Ποιό υπόβαθρο πρέπει να γνωρίζω για να γελάσω με αυτό; Ήρεμα ρωτάω...

Το διάβασα κι εγώ χτες. Τα θέματα με τις ενωμένες σελίδες τα έλυσα, έκανα πολύ προσεκτικό κόψιμο με ψαλίδι όπου υπήρχαν διακριτά σημεία ένωσης, τώρα από τις σελίδες που κόβονταν δυστυχώς 1-2 μπαλονάκια δεν ήταν διακριτά αλλά δε με ενόχλησε στην κατανόηση. Πάρα πολύ καλό τευχάκι και αυτό, πολύ σταθερό το Μίκυ Μάους καθώς στα λίγα τεύχη που έχω αγοράσει οι ιστορίες είναι διασκεδαστικές και με ωραία μηνύματα. Οι τρεις πρώτες σε αυτό ήταν όλα τα λεφτά. Η πρώτη με τις σαφείς αναφορές στο έργο του Warhol (μέχρι και τους προαναφερόμενους Velvet Underground σε παπιοεκδοχή είχε) και το εξαιρετικό σχέδιο με κέρδισε αμέσως. Η δεύτερη με τον Ρεπόρτερ Γκούφυ με κάνει να χτυπάω το κεφάλι μου που δεν έχω διαβάσει άλλες ιστορίες του (εκτός του ΜΜ 304) και σύντομα θα δούμε την τελευταία εξ αυτών. Φανταστικό σχέδιο, τρομερή εξέλιξη, άψογο κατασκοπικό vibe καθ' όλη τη διάρκεια. Αλήθεια το πρόσωπο του Μίκυ που το αναφέρατε και πιο πάνω γιατί δε φαίνεται ποτέ; Η τρίτη με τον Ντόναλντ να συντάσσεται με τον Ρόμπαξ ήταν πολύ έξυπνη, σατιρίζοντας τον τρόπο που ο Σκρουτζ παίρνει ιδέες από τον Ντόναλντ και τις χρησιμοποιεί προς δικό του όφελος και περνώντας κάποια όμορφα οικογενειακά μηνύματα μεταξύ των παπιών που δεν αργεί φυσικά να τα μετατρέψει και αυτά σε κάτι πιο ανάλαφρο. Μου άρεσε ο τρόπος που ο Ντόναλντ κάνει τη δική του επανάσταση. Οι πιο μικρές ιστορίες είναι και αυτές που περνάνε κυρίως στους μικρούς αναγνώστες ένα πιο διδακτικό μήνυμα ενώ εμάς μας ξεκουράζουν και μας χαλαρώνουν, γι' αυτό και οι ιστορίες του Κύρου και του Μαύρου Πητ επίσης συγκαταλέγονται μεταξύ των θετικών. Η εκπληξούλα ήταν η ιστορία της Νταίζυ, πολύ συμπαθητική. Overall, θετικότατο πρόσημο και πάλι, πολύ διασκεδαστικό τευχάκι

Αυτό που λέω είναι ότι επειδή η ελληνική αγορά των κόμικς είναι περιορισμένη και δεν υπάρχει το αγοραστικό κοινό για να μεταφράζονται όλα τα κόμικς στα ελληνικά, θεωρώ πως θα ήταν προτιμότερο να έβγαιναν στα ελληνικά περισσότερα κομικς από άλλες χώρες. Για παράδειγμα εμένα μου άρεσε πολύ η τελευταία έκδοση του Τεξ από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως, η οποία δυστυχώς σταμάτησε στα 4 τεύχη/graphic novels. Για να διαβάσω και άλλες ιστορίες του Τεξ θα πρέπει να μάθω ιταλικά και να αγοράσω τις ιταλικές εκδόσεις. Αλλά με αμερικάνικα κόμικς όπως το Batman (2011, the new 52) που έγραψα ή όπως το «Οι Ζωντανοί Νεκροί» (The Walking Dead) αν δεν ολοκληρωθούν μπορώ να διαβάσω το πρωτότυπο. Σαφώς και δεν με χαλάει που οι ελληνικές εκδοτικές μεταφράζουν αμερικάνικα κομικς. Συμφωνώ ότι είναι επιχειρήσεις και καλά κάνουν και κοιτάζουν το κέρδος.

Σήμερα (23/04/2020) Μίκυ Μάους 296

Μίκυ μαους 296 σήμερα

Χρόνια πολλά κι από εμένα παιδιά και να χαίρεστε το όνομά σας!! Και του χρόνου με το καλό, χωρίς καραντίνες και ιστορίες!!

Λυπάμαι αλλά εδώ θα διαφωνήσω μαζί σου Laz.... άμα κάτσεις και δεις τα 500+ άρθρα που έχει ανεβάσει ο Παναγιώτης, θα δεις ότι είναι όλων των ειδών.... Τώρα αν, κατά την άποψή σου, υπάρχουν και άλλα άρθρα που ΔΕΝ θέλει να ανεβάσει ο Παναγιώτης ενώ τα έχει βρει(που δεν το πιστεύω γιατί τον ξέρω), γιατί δεν τα ανεβάζει κάποιος άλλος ; Άλλωστε μην ξεχνάς ότι ο καθένας μας έχει ένα περιορισμένο πλαίσιο που κινείται. Δεν είναι δυνατόν κάποιος να βλέπει τα πάντα και συγχρόνως να ενδιαφέρεται να τα ανεβάσει στην Κοινότητά μας. Το ότι υπάρχουν άρθρα εκεί έξω που "μπορεί" στην πλειονότητά τους να μη μας βρίσκουν σύμφωνους, αυτό δεν πρέπει να το χρεώνουμε σε αυτούς που προσφέρουν εδώ. Γενικά, αυτοί που προσφέρουν στην Κοινότητα με ουσιαστικά θέματα είναι το 2/1000 από τα μέλη. Δεν είναι σωστό να τους θεωρούμε τόσο εύκολα προκατειλημμένους για την προσφορά τους. Είναι άδικο να πυροβολούμε τον αγγελιοφόρο για τα νέα που μας φέρνει.

To εξώφυλλο του τεύχους 306 είναι εδώ Μεταφέρθηκε στη βάση

@leonidio @GeorgeTheSuper @GeoTrou @PhantomDuck @Valtasar @falconara90 @KILLMATH Και σε όλους τους Γιώργηδες και Γεωργίες!!! Χρόνια σας πολλά παίδες!!!

Απλά για την διόρθωση του " έγκριτου " ανώνυμου αρθρογράφου, του - πάντα ποιοτικού - menshouse , στο στριπάκι που ο Θανασάκης λιποθυμά, δεν χτύπησε στο τραπέζι, έγινε διότι τον είχε τιμωρία η μάνα του να μην φάει πατάτες τηγανητές και δεν άντεξε την συγκίνηση, όταν τελικά του έφτιαξε.

Σήμερα, 22/4/2020, σε δυο διαφορετικά περίπτερα, πέτυχα το Μίκυ Μάους #285, το οποίο είχα.

χε. το ημερολόγιο είναι κομματάκι εκτός συγχρονισμού ω γουελ ιτ'ς φάνι εντ αη λάηκτ ιτ και μπράβο μου που μου άρεσε και το μοιράζομαι όπως λέει και ένας λαϊκός χιουμορίστας Ιδέα Μελ, εκτέλεση Φώτης Τσελεπατιώτης. Φρέσκο από το φβ. Ένας φόρος τιμής (τρόπον τινά ) στην αγαπημένη Οδό Τρέλας μέσα στους ενδιαφέροντες καιρούς που ζούμε. (κινέζικες παροιμίες για κινέζικες νυχτερίδες πιο meta πεθαίνεις)

Πραγματικά της έψαξα σε όλη την Μακεδονία αλλα τζίφος, ουτε αυτές ούτε και οι άλλες συλλογές Deagostini επίσης παρακολουθώ τα ξένα μέσα και η Deagostini δεν βγάζει τίποτα Disney αλλα η Hachette η γαλλική έχει βγάλει δύο Συλλογές με την πρώτη πρόσφατη , αλλά μέχρι στιγμής εμείς πέρνουμε μόνο τΙς εκδόσεις απο την Ιταλία

Σε τίποτα. Το σημερινό ΚΟΜΙΞ είναι ακριβώς όπως το ήταν το ΚΟΜΙΞ της πρώτης περιόδου μετά το 200, απλά έχουν αντικαταστήσει τις δεκασέλιδες του Μπαρκς με αυτές του Ρόσα. Α, σόρυ, υπάρχει μία διαφορά, πως κάθε 5-6 τεύχη στο ΚΟΜΙΞ του Τερζό έβγαινε διπλό τεύχος, ενώ στης Κ δεν βγαίνει. ΥΓ - Τελικά το Editors Choice φαίνεται πως μας αποχαιρέτησε;

Άντε, μια μέρα ακόμη και για μας στην επαρχία, να τη διαβάσω επιτέλους κι αυτή την ιστορία! Εάν δεν κάνω λάθος είναι το prequel του "World War Hulk" , το οποίο θα βρείτε στα graphic novels που έχει εκδόσει η "Οξύ"! Πολύ χαίρομαι με τις "πάσες" αυτές μεταξύ των εκδοτικών! Το επόμενο θα έχει το 2ο μέρος ή κάποιον άλλο χαρακτήρα;

Άργησε,αλλά είναι επιτέλους εδώ.Η κριτική μου για το Τεύχος 14 Daredevil. Που να το πρωτοπιάσω; Ας πάμε στα εύκολα πρώτα.Το σχέδιο,όμορφο και μερικές φορές σκοτεινό.Όπως στη πρώτη σελίδα και σε εκείνη με τον Jonah.Το οποίο βρίσκω ιδιοφυές επιλογή στη περίσταση. Τώρα η πλοκή.Η γ@μημενη πλοκή.... Ο Daredevil περνάει από πραγματική κόλαση,τα χάνει όλα.Και καθώς περνάει τα δικά του Πάθη ο Daredevil,υπάρχουν μερικοί δεύτεροι χαρακτήρες που λάμπουν καθώς και αυτοί βασανίζονται με κάποιο τρόπο.Ένας συντάκτης και η πρώην του Daredevil.Μετά προς στο τέλος εμφανίζεται ο Captain America για λίγο του οποίου ο χαρακτήρας μου άρεσε στην ιστορία και αυτός βασανίζεται με κάποιο τρόπο.Οι πάντες βασανίζονται με κάποιο τρόπο σε αυτήν την ιστορία.Πρέπει να πω πως η πτώση της ζωής του Daredevil είναι λίγο καταθλιπτική αλλά η άνοδος του πορωτική. Μερικές Σημειώσεις:To εξώφυλλο του τευχακιού Daredevil #230 μέσα στο τόμο είναι μπλε αντί για κόκκινο.Το εξώφυλλο του τευχακιού Daredevil #233 είναι ανάποδα/πάνω-κάτω (χαχα). Ένας φίλος εδώ είπε πως αυτή η ιστορία έκανε τον Daredevil τον Batman της Marvel.Και σε αυτό θα συμφωνήσω απόλυτα.Σαν τον Batman,όσο χαμηλά και να πέσει θα ξανασηκωθεί.Γιατί ο άνθρωπος χωρίς ελπίδα,είναι ο άνθρωπος χωρίς φόβο!! Ρίξε τους τίτλους!!

Μπορεις να πας στο προφιλ του ραμιρεζ. Πατας "see their activity" και μετα topics (για να δεις τα topic που αυτος ανοιξε). Εκει πατας "sort by start date" για να τα δεις με αναποδη σειρα αυτα που ανεβασε δηλ απο το πιο προσφατο μεχρι το πιο παλιο. Θα δεις λοιπον οτι δεν εχει καμμα εμμονη γιατι απλα ανεβαζει τα ΠΑΝΤΑ που βλεπει σεχτικα με αρθρογραφια γυρω απο κομικς. Πχ στην πρωτη σελιδα εκει δηλ τα τελευταια 25 topic που ανοιξε θα δεις ενα για τον αρκα (το παρον) και αυτο μονο. Θα δεις επισης 14/25 για Αστεριξ Ουντερζο πραγμα λογικο λογω του προσφατου θανατου του του Ουντερζο. Αν πας στις πισω σελιδες θα δεις πολλα και ωραια ενδιαφεροντα αρθρα. Με πολλα θα συμφωνεις με πολλα θα διαφωνεις. Αλλα ενα συμπερασμα βγαινει σιγουρα, Ο Ραμιρεζ ΔΕΝ εχει ΚΑΜΜΙΑ εμμονη και απλα αποδελτιωνει και αντιγραφει εδω μεσα ΟΛΑ τα αρθρα σχετικα με κομικ που μπορει να βρει. Τελος.

Συμπλήρωσα έναν μήνα απομόνωσης στο σπίτι, διάστημα κατά το οποίο διάβασα τα εξής βιβλία: Η μπαλάντα της ελαστικής σφαίρας - Stephen King (εκδόσεις Επιλογή) Η σκιά στο κωδωνοστάσι - Robert Bloch (εκδόσεις Άγνωστη Καντάθ) Νύχτες τρόμου - Dean Koontz (εκδόσεις Bell) Το βιβλίο των χαμένων πραγμάτων - John Connolly (εκδόσεις Bell) Κρυφό παράθυρο, μυστικός κήπος - Stephen King (εκδόσεις Επιλογή) Origin - Dan Brown (εκδόσεις Ψυχογιός)

Εγώ σήμερα πέτυχα ΜΜ # 285 και 286

Λατρεμένο περιοδικό από τους πάρα πολλούς οδηγούς αλλά και κατόχους φορτηγών με αναλυτικά άρθρα σε ότι καινούριο κυκλοφορούσε από νέα φορτηγά, τεστ οδήγησης και επιδόσεις, συγκρίσεις διάφορων μοντέλων. Επίσης ασχολιόταν με τις εθνικές και διεθνείς μεταφορές, με τη νομοθεσία και γενικά ότι αφορούσε το επαγγελματικό φορτηγό και νταλίκα. Κάθε τεύχος περιείχε αφίσα και αγγελίες πώλησης. Αν και πιτσιρικάς τότε, πάντα ενθουσιαζόμουν με τα μεγάλα φορτηγά! Αφιερώματα όπως το μεγαλύτερο φορτηγό που είχε φτιαχτεί ποτέ και διάφορα τέτοια απίστευτα, με έκαναν να το αγοράσω! Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τον Theo A.

Ένα περιοδικό για τους λάτρεις των ραδιοεπικοινωνιών και όχι μόνο, καθώς πέρα από τα άρθρα πάνω στις επικοινωνίες είχε και άρθρα με κατασκευές (πράγμα που με ώθησε να πάρω το τεύχος αυτό), είχε κουπόνια για αγορά εξοπλισμού και αγγελίες πώλησης των εξειδικευμένων αυτών προϊόντων. Και αυτό το περιοδικό λόγω του ότι απευθυνόταν σε μικρό κοινό με εξειδικευμένες γνώσεις, κυκλοφορούσε σε διμηνιαία βάση. Συνεργαζόταν και με ξένα περιοδικά όπως το QST Amateur Radio, το CQ-VHF Ham Radio, το 73 Amateur radio today και το ιταλικό Radio Kit elletronica. Στο εσώφυλλο, δίπλα στο όνομα κάθε συνεργάτη υπήρχε το αναγνωριστικό κλήσης ασυρμάτου για το εκάστοτε άτομο.

Στο προηγούμενο μας θέμα είδαμε ποια ήταν τα κινηματογραφικά σίριαλ που ξεκίνησαν τη πορεία της DC στη μεγάλη οθόνη, με πέντε από τα δέκα να αφορούν τρεις κλασικούς χαρακτήρες, τους Shazam, Batman και Superman, και τα άλλα πέντε να έχουν αρκετά άγνωστους χαρακτήρες.Στην επόμενη χρονική περίοδο που θα παρακολουθήσουμε όμως είναι ξεκάθαρο ότι ο Άνθρωπος από Ατσάλι έγινε το σήμα κατατεθέν των ταινιών της DC με τη 10αδα να τη συμπληρώνει μια ταινία του Batman και δύο του Swamp Thing.Superman and the Mole Men Το Superman and the Mole Men ήταν μια ανεξάρτητη 58λεπτη ταινία του 1951, ασπρόμαυρη με παραγωγό τη Lippert Pictures και τον Barney A. Sarecky, και με τον Lee Sholem ως σκηνοθέτη. Ο George Reeves είχε το ρόλο του Superman και η Phyllis Coates το ρόλο της Lois Lane ενώ ήταν η πρώτη επίσημη κινηματογραφική ταινία από χαρακτήρα της DC Comics, 35 χρόνια πριν τολμήσει η Marvel να δώσει τη δική της πρώτη μεταφορά. Η ιστορία ακολουθεί τους Clark Kent και Lois Lane, δημοσιογράφους που θα φτάσουν στη μικρή πόλη Silsby όπου θα γίνει η μεγαλύτερη γεώτρηση σε όλο τον κόσμο. Αυτό θα ανοίξει το δρόμο σε μια φυλή που ζούσε κάτω από τη Γη και αυτό θα οδηγήσει σε μια απρόσμενη μάχη με τους ντόπιους που μόνο ο Superman μπορεί να αποτρέψει. Το επόμενο βήμα ήταν να χρησιμοποιηθεί ως πιλότος για τη σειρά Adventures of Superman.Stamp Day for Superman Το Stamp Day for Superman ήταν μια ασπρόμαυρη ταινία μικρού μήκους του 1954 που έφερε τον George Reeves πίσω ως Superman και έδωσε στη Noel Neill το ρόλο της Lois Lane. Ήταν παραγωγή της Superman Inc. για την Αμερικανική Κυβέρνηση και δεν κυκλοφόρησε ποτέ κινηματογραφικά αλλά κυκλοφόρησε σε σχολεία ως εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Είναι διαθέσιμο για χρήση από όλους και έχει διάρκεια 18 λεπτών. Η υπόθεση έχει τον Superman να σταματά ληστεία, με τον ληστή να υποστηρίζει ότι πρέπει να κλέψει επειδή δεν φύλαξε τα χρήματα που είχε κερδίσει.Batman: The Movie Το Batman, γνωστό και ως Batman: The Movie, είναι αμερικανική υπερηρωική ταινία του 1966, η πρώτη κινηματογραφική ταινία του χαρακτήρα, και η πρώτη μεγάλου μήκους για την DC Comics. Κυκλοφόρησε από τη 20th Century Fox, με τον Adam West ως Batman και τον Burt Ward ως Robin. Η ταινία κυκλοφόρησε δύο μήνες μετά από το φινάλε της πρώτης σεζόν της σειράς Batman και είχε όλο το καστ να επιστρέφει εκτός της Julie Newmar στο ρόλο της Catwoman, με τη Lee Meriwether να παίρνει το ρόλο της. Η ταινία είχε κόστος 1,5 εκατομμύριο δολάρια και είχε το γνωστό δίδυμο να πολεμά τέσσερεις αντιπάλους, τους Penguin, Riddler, Joker και Catwoman, οι οποίοι προσπαθούν να ετοιμάσουν μια συσκευή που αφυδατώνει ανθρώπους. Η ταινία έχει γενικά θετικές κριτικές αφού οι απαιτήσεις ήταν ελάχιστες και επειδή διατήρησε όλα τα στοιχεία της τηλεοπτικής σειράς.Superman Μετά από 10 κινηματογραφικά σίριαλ και τρεις ταινίες, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δεν ήταν ακριβώς αυτό που εννοεί η λέξη, αφού το ένα ήταν από τη κυβέρνηση και τα άλλα δύο είχαν επαφή με τη μικρή οθόνη, το Superman: The Movie ήρθε το 1978 ως η πρώτη μεγαλεπήβολη προσπάθεια για υπερηρωική ταινία. Ο Richard Donner σκηνοθέτησε σε μια διεθνή συμπαραγωγή μεταξύ ΗΒ, Ελβετίας, Παναμά και ΗΠΑ και είχε στο καστ τους Marlon Brando, Gene Hackman, Christopher Reeve, Jeff East, Margot Kidder, Glenn Ford, Phyllis Thaxter, Jackie Cooper, Trevor Howard, Marc McClure, Terence Stamp, Valerie Perrine, Ned Beatty, Jack O'Halloran, Maria Schell και Sarah Douglas. Είναι ιστορία προέλευσης του Superman (Reeve), από τη φυγή του από τον Krypton μέχρι και τη πρώτη του μάχη με τον Lex Luthor (Hackman). Το πλάνο ήταν να γυριστεί η ταινία μαζί με τη συνέχεια αλλά ο Donner λόγω δημιουργικών διαφορών αποχώρησε στα τέλη της δεύτερης ταινίας. Το κόστος ήταν 55 εκατομμύρια δολάρια και ήταν η πιο ακριβή όλων των εποχών, ενώ πήρε εξαιρετικές κριτικές και 300 εκατομμύρια δολάρια στο Box Office. Πήρε υποψηφιότητα για τρία Oscar ενώ της δόθηκε τιμητικό βραβείο για τα οπτικά εφέ. Από το 2017 η Library of Congress ανακήρυξε τη ταινία ως μέρος του National Film Registry. Η ταινία αποδείχθηκε και η πρώτη επιτυχημένη προσπάθεια για franchise με υπερήρωα.Superman II Δύο χρόνια μετά, ακολούθησε το Superman II, το οποίο όμως είχε τον Richard Lester στη θέση του σκηνοθέτη από σενάριο των Mario Puzo και David και Leslie Newman, συνέχεια της ταινίας του 1978, με τους Gene Hackman, Christopher Reeve, Terence Stamp, Ned Beatty, Sarah Douglas, Margot Kidder και Jack O'Halloran σε ρόλο. Η ταινία κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο σε Αυστραλία και Ευρώπη και το αρχές του 1981 στον υπόλοιπο κόσμο ενώ μετά από την απόλυση του Richard Donner καθώς είχε ήδη γυρίσει το 75% της ταινίας, έφερε αρκετά προβλήματα. Ο Richard Lester ανέλαβε να σκηνοθετήσει τη ταινία από την αρχή με τη ταινία να κερδίζει 190 εκατομμύρια δολάρια με κόστος 54 εκατομμυρίων δολαρίων. Η υπόθεση έχει τον Superman έτοιμο να εγκαταλείψει τις δυνάμεις του χωρίς να γνωρίζει ότι τρεις Κρυπτονιανοί έρχονται για να κατακτήσουν τη Γη.Swamp Thing Το Swamp Thing ήταν υπερηρωική ταινία τρόμου του 1982, παραγωγή της Technicolor, με τον Wes Craven να σκηνοθετεί με βάση τον ομώνυμο χαρακτήρα που είχαν δημιουργήσει οι Len Wein και Bernie Wrightson. Η υπόθεση αφορά την ιστορία του Alec Holland (Ray Wise), που θα γίνει το τέρας του βάλτου, Swamp Thing (Dick Durock), μέσω εργαστηριακού σαμποτάζ από τον διαβολικό επιστήμονα Anton Arcane (Louis Jourdan). Η ταινία είχε κόστος 2,5 εκατομμυρίων δολαρίων και γενικά θετικές κριτικές, αφού ο Craven έδωσε αυτό που ήθελε το κοινό με σχετικά χαμηλό κόστος.Superman III Το Superman III κυκλοφόρησε το 1983 με τον Richard Lester να επιστρέφει ως σκηνοθέτης για δεύτερη φορά και με τους Alexander Salkind και Ilya Salkind ως παραγωγούς. Στο καστ βρέθηκαν οι Christopher Reeve, Richard Pryor, Annette O'Toole, Annie Ross, Pamela Stephenson, Robert Vaughn, Marc McClure και Gavan O'Herlihy, και με κόστος 39 εκατομμυρίων δολαρίων κέρδισε 80 εκατομμύρια δολάρια, συνεχίζοντας έτσι τη πτωτική πορεία των ταινιών. Η ταινία πήρε αρνητικές κριτικές για το κωμικό ύφος αλλά και για την ερμηνεία του Richard Pryor. Η υπόθεση έχει τον Superman να χωρίζεται σε δύο μέσα από συνθετικό κρυπτονίτη. Ο ένας καλός, ο άλλος κακός.Supergirl Μόλις ένα χρόνο μετά από το Superman 3, το 1984, κυκλοφόρησε το Supergirl, το οποίο ήταν και η πρώτη ταινία με γυναίκα πρωταγωνίστρια στο υπερηρωικό είδος, με τον Jeannot Szwarc να σκηνοθετεί και τον David Odell να γράφει το σενάριο. Η ταινία είναι spin-off της τριλογίας του Superman και έχει την Helen Slater στο ρόλο της Supergirl, με τους Faye Dunaway, Mia Farrow, και Peter O'Toole να είναι στο καστ, ενώ ο Marc McClure επέστρεψε ως Jimmy Olsen. Τα γεγονότα ήταν μετά από το Superman III, με τον Superman να λείπει από τη Γη. Οι Dunaway και O'Toole κέρδισαν υποψηφιότητες για Χρυσό Βατόμουρο σε αντίθεση με τη Slater που πήρε υποψηφιότητα για Saturn Award για καλύτερη ηθοποιό. Με κόστος 35 εκατομμυρίων δολαρίων κέρδισε μόλις 14 εκατομμύρια δολάρια και ανάγκασε τους παραγωγούς να δώσουν τα δικαιώματα στη Cannon Films, την ίδια περίοδο που είχε πλάνα και για ταινία του Spider-Man από τα κόμικς της Marvel. Η ταινία απέκτησε μεταφορά σε βιβλίο από την Norma Fox Mazer την ίδια χρονιά.Superman IV: The Quest for Peace Το Superman IV: The Quest for Peace κυκλοφόρησε το 1987, τέσσερα χρόνια μετά από τη τρίτη ταινία και τρία μετά από το Supergirl,με τον Sidney J. Furie να σκηνοθετεί αλλά με την Cannon Films στη παραγωγή μαζί με τη Warner Bros. Ο Gene Hackman επέστρεψε ως Lex Luthor, με σκοπό να δημιουργήσει τον Nuclear Man, του οποίου σκοπός θα ήταν να πολεμήσει τον Άνθρωπο Από Ατσάλι. Η ταινία όπως και οι προηγούμενες δύο, πήρε κακές κριτικές ενώ συνέχισε τη πτωτική πορεία αφού κέρδισε μόλις 36,7 εκατομμύρια δολάρια με το πολύ φτωχό προϋπολογισμό για τα δεδομένα της εποχής των 17 εκατομμυρίων δολαρίων. Μην ξεχνάμε ότι εννέα χρόνια πριν είχαν δοθεί 55 εκατομμύρια δολάρια για να γίνει η πρώτη ταινία. Ο Wes Craven ήταν πολύ κοντά στο να σκηνοθετήσει τη ταινία αλλά δεν είχε καλές σχέσεις με τον Christopher Reeves. Αυτό έστειλε στο πάγο τις ταινίες του Superman για σχεδόν μια 20ετια.The Return of Swamp Thing Το πρώτο Swamp Thing τα πήγε αρκετά καλά υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Wes Craven, και οι Lightyear Entertainment και Batfilm Productions αποφάσισαν να προχωρήσουν με το The Return of Swamp Thing, το οποίο κυκλοφόρησε το 1989 με σκηνοθέτη τον Jim Wynorski. Η ταινία όμως είχε πιο χαλαρό ύφος, μέτριο μπάτζετ και γενικά δεν είχε και την ίδια ανταπόκριση κερδίζοντας 280 χιλιάδες δολάρια στο box office. Οι Dick Durock και Louis Jourdan επέστρεψαν στους ρόλους τους ως Swamp Thing και Anton Arcane αντίστοιχα και η ιστορία ακολουθεί τον Swamp Thing που θα ερωτευτεί τη βίγκαν κόρη του επιστήμονα που τον δημιούργησε. Είχε κόστος 4 εκατομμυρίων δολαρίων. https://www.superheronews.gr/2020/04/dc-comics-movies-part-1.html

Εδώ έχουμε ένα αυτοτελές τεύχος 21X28 γυαλιστερό χαρτί, 2 καρφίτσες (συνδετηράκια). Έγχρωμο, 12 σελίδες το άλμπουμ, 9 το κόμικ. Εκπαιδευτικό / χιουμοριστικό περιεχόμενο Συγγραφή:Α. Βελλόπουλος & Μ. Παπανδρέου, Σκίτσα: Α. Δήμου Το τεύχος/άλμπουμ περιεχόταν σε φάκελο εκπαιδευτικού προγράμματος της ΦΑΓΕ με θέμα Παιδί και Διατροφή που απευθυνόταν σε μαθητές Ε και ΣΤ Δημοτικού. Χρονολογία δεν αναγράφεται τουλάχιστον άλμπουμ, θα κοιτάξω κάποια στιγμή τον πλήρη φάκελο. Παραθέτω εξώφυλλο και το πλήρες κόμικ Αριστοδίαιτος και Βουτυρόπαιδος.pdf

Δεν ξέρω αν το λες ειρωνικά ή χάριν αστειότητος ή σοβαρά, αλλά ναι καλό θα ήταν. Δόξα τω Θεώ έχουμε λέξεις σχεδόν για τα πάντα, αλλά όχι, έχουμε αποκτήσει εμμονή με το κάθε τι ξένο που ακούγεται στα αυτιά μας πιο κουλ (που λέγαμε και στο χωριό μου) από την ίδια ακριβώς λέξη στα ελληνικά. Αλλά στην τελική το πώς γράφει ο καθένας είναι γούστο και καπέλο του. Το αν θα έπρεπε όμως να μεταφράζονται αγγλόγλωσσα κόμικς ή όχι, η απάντηση είναι μία και μόνη, όχι απλώς πρέπει αλλά ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ. Δεν γεννηθήκαμε στην Αμερική, δεν μιλάμε αγγλικά και έχουμε την υποχρέωση να προσφέρουμε τα πάντα όλα αν ήταν δυνατόν στη μητρική μας γλώσσα. Όποιου δεν του αρέσει, δεν τα αγοράζει και αγοράζει τα αμερικάνικα. Πρέπει όμως να έχουμε την δυνατότητα επιλογής. Ευτυχώς οι εκδοτικές εταιρίες για την ώρα αντέχουν ακόμα και ευτυχώς υπάρχουμε πολλοί που τους στηρίζουμε κόντρα στους Τζιμάκους της εποχής μας.

Εγώ δεν βλέπω καν τον λόγο γιατί να υποτιτλίζονται και οι αμερικάνικες ταινίες και σειρές, αφού οι περισσότεροι πια γνωρίζουμε καλά αγγλικά για να τα βλέπουμε στο πρωτότυπο. Θα το πάω ένα βήμα παραπέρα, να καταργήσουμε τελείως τα ελληνικά βρε αδελφέ... Ξέρω θα σου φανεί απίστευτο, αλλά προσπάθησε να δείξεις ψυχραιμία, υπάρχουμε κάποιοι που ακόμα γουστάρουμε να διαβάζουμε στη μητρική μας γλώσσα. Απίστευτο ε; Κι εγώ είμαι ακόμα πιο ανώμαλος, αφού όχι μόνο δεν θα ξόδευα ποτέ ούτε ευρώ για να αγοράσω ένα ξενόγλωσσο κόμικ, στη καλύτερη θα το κατέβαζα και θα το διάβαζα τσαμπέ, αλλά γουστάρω όταν πάνε και εξελληνίζουν και τα ονόματα των χαρακτήρων. Μιλάμε είμαι τρελή ανωμαλάρα

Παρατήρησε κανείς ότι τις τελευταίες ημέρες μειώθηκε σημαντικά ο αριθμός διαθέσιμων βιβλίων,κόμικς και γενικότερα προϊόντων στο σάιτ τους; Γνωρίζει κανείς τίποτα;

Χρόνια Πολλά στους σημερινούς εορτάζοντες με υγεία πάνω από όλα.

Το υπόβαθρο των ΘΚΑΤΩΝ

@Indian Εγχρήματη αμοιβή. Να μία λέξη που δεν ήξερα. Δε μιλάω για την "αμοιβή" φυσικά!!! Στις ιστορίες του Πητ τώρα που αναφέρονται στις απόπειρές του να βγει από την φυλακή τα περιοδικά έχουν τον γενικό τίτλο "Αποδράσεις" και όχι αυτόν που αναφέρεις εσύ και το εσωπαπάκι. Που μου φαίνεται και πιο ταιριαστός... @nikolas12 Ο Μίκυ στις ιστορίες του ρεπόρτερ Γκούφυ λάμπει διά της απουσίας του. Ή καλύτερα με την διακριτική παρουσία του. Πιο πολύ αναφέρεται και λιγότερο φαίνεται και ΠΟΤΕ από μπροστά. Και πάντα αρνείται κάθε πρόσκληση της Μίννι με κάποια δικαιολογία. Ίσως με την λογική ,προσωπική μου υπόθεση, να μην επισκιάσει τον Γκούφυ που είναι ο πρωταγωνιστής των ιστοριών.

Κατά 99% θα έχουμε: 18. Captain Britain 19. Avengers Forever (Part 1)

Αυτό όμως υπονοείς μέσες άκρες .Αν θυμάσαι είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ και μας αρέσει να διαβάζουμε ΕΛΛΗΝΙΚΑ αισθανόμαστε πιο οίκια με την δικιά μας ΓΛΩΣΣΑ ,τα Αγγλικα πια κοντεύουν να γίνουν η πρώτη γλώσσα μας , είπαμε παγκοσμιοποίηση αλλά όχι και έτσι . Ολοι οι νέοι (και όχι μόνο ) έχουν μάθει να παίρνουν το μπραντς τους ,το εσπρεσσο και το φρέντο τους ,ΔΕΚΑΤΙΑΝΟ ορε Αγγλόφιλοι ,ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ και ΦΡΑΠΕΔΑΚΙ .( άσχετο στην κουβέντα μας , άλλα κάπου έπρεπε να τα πω .) Τα παραπάνω που είπα δεν είναι προσωπική επίθεση αλλά η άποψή μου .

Ένα ακόμη περιοδικό εκλαϊκευμένης επιστήμης που ήρθε στο φως την χρυσή για τα περιοδικά του είδους δεκαετία του 90. Ανέλυε τόσο επιστημονικά όσο και τεχνολογικά επιτεύγματα αιχμής της εποχής. Δεν γνωρίζω αν ευδοκίμησε για περισσότερα τεύχη από το Νο 18 που έχω στα χέρια μου από τότε, καθώς είναι γεγονός ότι το αναγνωστικό κοινό τέτοιων περιοδικών ήταν μικρό, εξ ου και η διμηνιαία κυκλοφορία του. Το συγκεκριμένο τεύχος είχε δώρο ένθετο με τίτλο Αναλόγιο, όπου αναλύονταν κάποια άρθρα.

Το οποίο ήταν και εξώφυλλο του πρώτου δίσκου των Velvet Underground του μεγάλου Lou Reed. Εξαιρετική αναφορά στο έργο του Warhol τόσο αυτή όσο και το εξώφυλλο του τεύχους.

Ευχαριστώ! Αν έχεις κι άλλες φαεινές ιδέες να προτείνεις στους Έλληνες εκδότες, μιας και εκείνοι είναι ανόητοι που εκδίδουν τέτοια κόμικς εδώ και 70 χρόνια στη χώρα μας, εδώ είμαστε να το κουβεντιάσουμε! Θα μπορούσες επίσης να πιάσεις δουλειά ως σύμβουλος σε κάποιον εκδοτικό οίκο! Νομίζω πως οι προοδευτικές σου ιδέες στο τι πρέπει να εκδίδεται, τι όχι και ποια μερίδα του κόσμου θέλει να διαβάζει τι στην Ελλάδα, θα πιάσουν σίγουρα τόπο!

Του έστειλα μνμ στο fb τόσο απλά θέλω αυτό αυτό αυτό και εκείνο, μήπως θα μπορούσες να μου τα στείλεις? (νομίζω πως οι περισσότεροι δημιουργοί είναι διατεθειμένοι να σου ταχυδρομήσουν τη δουλειά τους ή να στη δώσουν με κάποιο τρόπο άμα τους το ζητήσεις ευγενικά. Στην τελική δεν φτιάχνουν για την κονόμα, αλλά για να δημιουργήσουν, να εκφραστούν, να το βγάλουν από μέσα τους ) Ειμαι σίγουρος ότι θα μου αρέσουν Τον είχα σταμπάρει από τον Μπλε Κομήτη όπου τα μονοσέλιδα του ήταν σταθερά από τις ποιοτικότερες στιγμές του περιοδικού. Γουστάρω πολύ και τα όσα ανεβάζει στο φβ. (πάρα πολύ γλυκό σχέδιο).

@Manitou Αν θελεις να διαβάζεις τη συνέχεια,μπορείς να βρεις τα επόμενα τεύχη της έκδοσης ANUBIS COMICS που κυκλοφορήσαν πριν 12-13 χρόνια περίπου χρονιά.