Αίθουσα Νικητών

Τόμος τελευταίος: Πως έζησα εγώ τη συλλογή της Hachette Το είχα υποσχεθεί αυτό το ποστ. Θα είναι ένα από τα πιο προσωπικά, οπότε ίσως δε χρειάζεται να το διαβάσετε. Αλλά κάποια στιγμή είχα αποφασίσει να τα πω. Στις 13 Αυγούστου του 2018, ο άνθρωπος που διαβάζετε έπαιρνε ξανά την πολιτική του ταυτότητα και άφηνε πίσω τις σκοπιές και τις λάντζες. Ξεκινούσα μια νέα ζωή και θα προσπαθούσα ταυτόχρονα να έχω προσωπική ζωή, φίλους, δουλειά, φουλ γυμναστική, χόμπι, ραδιόφωνο και ένα άρθρο στο anthem.gr κάθε εβδομάδα. Εννοείται κάτι side στόχοι μπήκαν στο ράφι. Ένα μήνα μετά (ακριβώς κιόλας) αποφάσισα να γραφτώ στο greekcomics μιας και είχα μια συμπαθητική συλλογή από κόμικς και διάβαζα σταθερά. Δεν ασχολήθηκα ποτέ ιδιαίτερα με το φόρουμ, αν και είχα ξεκινήσει και εμφανιζόμουνα σε εκδηλώσεις της Λέσχης και φυσικά έκανα συνέντευξη των συντελεστών της στο σάιτ μου. Ο χρόνος κυλούσε μέχρι που τον Σεπτέμβριο του 2019 έσκασε η είδηση ότι βγαίνει η συλλογή της Hachette. To είδα παντού και κυρίως όλοι με πιάνανε να μου πούνε ότι πρέπει οπωσδήποτε να τη συγκεντρώσω. Αγόρασα τα πρώτα δύο τεύχη και έκανα ένα χαλαρό διάβασμα. Λίγες μέρες μετά συνέβη κάτι πολύ προσωπικό που δε γίνεται να το αναφέρω. Κρατήστε μόνο ότι σήμερα θα μπορούσε η ζωή μου να είναι πολύ πιο ευτυχισμένη και τα πέντε αυτά χρόνια να μην είχα περάσει τόσες δυσκολίες σε ψυχολογικό επίπεδο. Μέχρι το τέλος της χρονιάς αγόραζα τόμους, αλλά η εύθραυστη ψυχολογία μου με οδηγούσε στο να μη διαβάζω. Είχα απομονωθεί ψυχολογικά και απομακρύνθηκα από όλα. Τότε ήταν που γύρισα στην παρέα του GC. Ήταν για μένα ένα φιλόξενο μέρος με ανθρώπους-γνώστες, πολύ καλό επίπεδο συζητήσεων, ήξερα κάποιους από τη ΛΕΦΙΚ και μέσα στις δυσκολίες κάθε μέρας, προτιμούσα αντί να είμαι με χάλια ψυχολογικά, να μπαίνω εδώ μέσα, να συζητάω και να διαβάζω. Τότε έκανα το πρώτο catch up με τους πρώτους 10-12 τόμους και άρχισα να γράφω μικρές κριτικές για τη συλλογή. Όλα άλλαξαν με το Marvels όταν η ποιότητα της ιστορίας και ο ενθουσιασμός του κόσμου στο φόρουμ με οδήγησε στο να κάνω μια πολύ μεγάλη κριτική-ανάλυση μου έμελλε να γίνει το πρώτο πλήρες review. Η αποδοχή, τα καλά σχόλια, οι συζητήσεις που άνοιξε με έκαναν να καταλάβω ότι το αντίθετο στις δύσκολες στιγμές είναι να βρεις μια κοινότητα που να σε κάνει να νιώθεις όμορφα. Ήρθαν οι καραντίνες, ο ιός, η δουλειά μέσα στην καραντίνα, πολλές δυσκολίες, καλοκαίρια-κόλαση που δούλευα κάθε μέρα και πήγαινα διακοπές 4-5 μερούλες. Ο κοινός παρονομαστής ήταν τα κόμικς και η Hachette. Όλο αυτό με οδήγησε στο να γράφω περισσότερα reviews, ξεκίνησα τα previews στην κρυστάλλινη σφαίρα και ταυτόχρονα έκανα σχεδόν τα ίδια και με τη συλλογή της Radnet. Πολλά βράδια ήσυχος με γράψιμο, πολύ διάβασμα, ελάχιστος χώρος στο σπίτι. Πέντε χρόνια μετά, η συλλογή τελειώνει και με κοιτάω στον καθρέφτη. Είμαι ένας άλλος άνθρωπος. Πολύ διαφορετικός. Πιο ώριμος, πιο συνειδητοποιημένος. Περνούσα πολύ δύσκολες στιγμές, αλλά οι ιστορίες της Hachette μου κρατούσαν όμορφη συντροφιά και μαζί και οι συζητήσεις μας εδώ μέσα. Ήρθαν δύσκολες μέρες, αλλά τις άφησα πίσω και πλέον είμαι σε μια πολύ καλύτερη και χαρούμενη φάση ζωής. Ίσως κακό αν παρατηρήσετε ότι δε γράφω εξίσου συχνά κριτικές σε σχέση με λίγα χρόνια πίσω. Νιώθω όμως ότι έβαλα και εγώ το λιθαράκι μου σε αυτή τη νέα εποχή για την κοινότητα και παρά την έλλειψη χρόνου προσπαθώ να γίνω πιο ενεργός και θα γίνω. 4μιση χρόνια ήταν πάρα πολλά αλλά αυτή η συλλογή ήταν πάντα εκεί και το τέλος της ειλικρινά κάπως με έτσουξε, με επηρέασε. Αλλά κάθε εποχή πρέπει να κλείνει. Ευχαριστώ Hachette. Έκανες τη βιβλιοθήκη μου πιο όμορφη.

Έρχεται το Camelot 3000 Τούμπανο έκδοση, 324 σελίδες, μεγάλο μέγεθος στα πρότυπα του Superman Άνθρωπος και Υπεράνθρωπος

Να ξέρατε μόνο πόσο με συγκινήσατε διαβάζοντας παραπάνω τα ευχαριστήρια ποστ σας και βλέποντας τις φωτογραφίες σας με τις αξιοθαύμαστες βιβλιοθήκες σας και με την συλλογή ολοκληρωμένη. Καλώς ή κακώς έτσι είναι. Τα ωραία πράγματα κάποτε τελειώνουν. Δεν έχει σημασία όμως που τελείωσε. Σημασία έχει ότι απλά συνέβη και ότι εμείς ήμασταν για τεσσεράμισι περίπου χρόνια συμμέτοχοι σε αυτό το θαύμα που λέγεται "Η Επίσημη Συλλογή Graphic Novels της Marvel". Ναι λοιπόν, αυτή η συλλογή ήταν ένα θαύμα. Δεν γίνεται και δεν μπορείς να πεις "ευχαριστώ" στο θαύμα. Μπορείς μόνο να το αγκαλιάσεις και να το ζήσεις στο έπακρο, και κάτι τέτοιο νομίζω ότι συνέβη στην περίπτωση της Ασέτ... Το παρόν ποστ δεν είναι ένα "ευχαριστώ" προς την Ασέτ, προς την Ανούμπις, ή προς τον άγνωστο άνθρωπο-ήρωα που είχε την απίστευτη φαεινή ιδέα να προτείνει το λανσάρισμα αυτής της συλλογής στη χώρα μας (παρακαλώ μην παρεξηγηθώ, φυσικά και εννοείται ότι με έχετε καλύψει πλήρως όλα τα παιδιά, σε όλα αυτά που έχετε αναφέρει για την συλλογή, για τις ιστορίες, για την επιμέλεια, καθώς επίσης και για την ποιότητα, για την τιμή, αλλά και κυρίως, για την συνέπεια). Όχι, αυτό το ποστ είναι ένα τεράστιο "ευχαριστώ" από μέρους μου σε όλους και σε όλες εσάς που μπήκατε στη διαδικασία να ποστάρετε το οτιδήποτε σε αυτό εδώ το τόπικ (καθώς επίσης και στο αδερφάκι του). Ευχαριστώ πάρα πολύ τον @ ProfPhillipMortimer , τον @ thor77 και τον @ Mandrake για τις πολύτιμες πληροφορίες του σύμπαντος της Μάρβελ που μοιραζόντουσαν μαζί μας... Τον @ Captain Cooper και τον @ constantinople για τα βοηθητικότατα πινακάκια τους και για τις κομιξικές αναδρομές που έκαναν με ιστορίες που είχαν εκδοθεί και παλαιότερα στη χώρα μας... Τον @ Macchia nera και τον @ theforce για τις εικαστικές τους παρεμβάσεις σε κάποιους "προβληματικούς" τόμους της συλλογής... Τον @ Tsaklas για αυτήν την απίστευτη λιστάρα που είχε φτιάξει με όλες τις πληροφορίες που είχαμε καταφέρει να συλλέξουμε από τα ασύστολα email μας προς τον κ. Τσέλιο... Τους @ hudson , @ Laz33 και @ Bilis για το στενομαρκάρισμα που κάνανε με τα email τους στην Ανούμπις... Ευχαριστώ επίσης τον @ O Φρατζάτος και τον @ olyssesmoore για τις πολύ ωραίες συζητήσεις που κάναμε κατά καιρούς με αφορμή αυτήν την συλλογή (και ας κινδυνεύαμε κάποιες φορές να βγούμε οριακά εκτός θέματος )... Επίσης θα ήθελα κάπου εδώ να ευχαριστήσω ένα τσικ παραπάνω από όλους τον @ Indian και τον @ nikolas12 για τα σκαναρίσματα των εκάστοτε τόμων, καθώς επίσης και για τις εξαιρετικές κριτικές τους, χάρις τις οποίες με παρακινούσαν και εμένα, άθελά τους, να συνεχίσω να μοιράζομαι μαζί σας την γνώμη μου για τους τόμους της συλλογής (κάτι που θα ήθελα να συνεχίσω να κάνω και με το πέρας της συλλογής)... Ξέρω ότι έχω ξεχάσει να αναφέρω και άλλα παιδιά. Σας ζητώ χίλια συγγνώμη. Μακάρι να μπορούσα να σας αναφέρω όλους. Κατά την διάρκεια της κυκλοφορίας αυτής της συλλογής είμαι σίγουρος ότι συνέβησαν πολλά σε όλους μας. Η ιεροτελεστία μας όμως παρέμενε πάντα σταθερή. Κάθε δεύτερη Παρασκευή ξεχυνόμασταν στα περίπτερα, παίρναμε τον νέο τόμο της Ασέτ, τον ξεφυλλίζαμε, και μετά κατευθείαν εδώ, στο GreekComics, συζητώντας για το αγαπημένο μας χόμπι, εκθειάζοντας ένα ονειρικό σχέδιο, αναλύοντας το βαθύτερο νόημα μιας ιστορίας, και κάποιες φορές, απλά γκρινιάζοντας για τις επικείμενες επανεκδώσεις. Χαίρομαι που εξαιτίας αυτής της συλλογής γνώρισα αυτό εδώ το φόρουμ και που μου επιτράπηκε να γίνω και εγώ μέλος σε αυτήν εδώ την ουτοπία. Στα όσα χρόνια είμαι μέλος στην κοινότητα δεν είδα ούτε μία φορά την κατάσταση να ξεφεύγει με διαπληκτισμούς και απρεπή σχόλια. Μόνο μία-δύο φόρες παραλίγο να γίνει μία παρεξήγηση, αλλά τα μέλη της Διοικητικής Ομάδας έδρασαν άμεσα και διευθέτησαν με ήρεμο τρόπο την όλη κατάσταση. Και τους αξίζουν πολλά μπράβο που έχουν καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια (ενάντια στην δυστοπία και την αγένεια που ζούμε στον έξω κόσμο) και έχουν διατηρήσει ένα φόρουμ με τέτοιο επίπεδο ευγένειας και σεβασμού. Να είστε όλοι και όλες καλά! Ραντεβού σε κάποια άλλη κομιξοσυζήτηση!

Απέκτησα επιτέλους τα Μίκυ Μάους 276 & 277 κι έτσι έχω, πλέον, όλες τις ελληνικές εκδόσεις της Ιστορίας & Δόξας! (Λέτε να πάω τώρα για τις ιταλικές; Χμμ...)

Μακάρι να το συνέχιζαν, αν και απ 'ότι φαίνεται θα χρειαζόμουν και άλλο ράφι. Συγχαρητήρια για την ολοκλήρωση σε όλα τα μέλη που στήριξαν αυτήν την προσπάθεια αγοράζοντας τα τεύχη και για τις ωραίες αξιολογήσεις των μελών του φόρουμ. Ελπίζω κάποτε να ξαναδούμε παρόμοια συλλογή.

Μικρό πακετάκι με λίγα τεύχη Iron Man, σημαντικό όμως για εμένα γιατί έκλεισα και τα τελευταία κενά που είχα από το τεύχος 110 μέχρι το 310. 200 τεύχη είναι ένα καλό σερί

Επιβεβλημένη αγορά κ ας το έχουμε εις την κατοχή μας

Καλησπερα στην παρεα απο ενα καινουργιο μελος της κοινοτητας. Ειναι το πρωτο μου σχολιο γενικα στη σελιδα, οποτε λογω ενθουσιασμου συγχωρεστε με για το σεντονι που ισως γραψω. Αλλα πως να μην εχω ενθουσιασμο οταν βλεπω μια συλλογη αφιερωμενη αποκλειστικα στον αγαπημενο μου υπερηρωα, το Σπαιντερ-Μαν. Ηδη πριν βγει ο 2ος τομος, ειχα βρει τη λιστα των τευχων και των περιεχομενων και ειχα κανει ενα διαδικτυακο ξεφυλλισμα για να δω εναν προς εναν τους τομους και τι περιλαμβανουν. Δεν νομιζω να αγορασω και τους 60 τομους (καποιες ιστοριες τις εχω, οπως και πολλοι, αλλοι απο αλλες εκδοσεις), αλλα αφηνω τις προτασεις μου για τα τευχη που κατ' εμε ειναι τα πιο δυνατα της συλλογης (αν εχει ηδη γινει κουβεντα, τοτε θα συνεισφερω απλα μια αποψη ακομη): 1) Marvel Knights: Μπραβο στην Radnet που ειπε να βγαλει ολοκληρη αυτην την υπεροχη ιστορια, εν' αντιθεσει με την ανεκδιηγητη επιλογη της συλλογης των Graphic Novel της Hachette να βγαλει μονο τα 8 απο τα 12 συνολικα τευχη της ιστοριας. Οι τομοι 1 και 5 ηταν ο καλυτερος τροπος να αρχισει η νεα αυτη συλλογη, με μια ιστορια που ο Αραχνακιας τα βαζει με τους κλασσικοτερους αντιπαλους του. 2) Maximum Carnage (τομοι 43-44): Προσωπικα, η καλυτερη απο τις ιστοριες της συλλογης. Αποτελει την 2η εμφανιση του Carnage στα κομικς, δειχνοντας εξ' αρχης οτι η τρελη του περσονα θα αποτελουσε αστειρευτη πηγη εμπνευσης για γεματες δραση ιστοριες. Εδω, ο Carnage φτιαχνει μια ομαδα απο ομοιδεατες ψυχοπαθεις (Shriek, Demogoblin, Carrion) που σπευδουν να προκαλεσουν χαος στην Νεα Υορκη. Για να τον σταματησει, ο Spiderman συνεργαζεται με διαφορους αλλους ηρωες, οπως ο Captain America, ο Iron Fist και ο Morbius. Εννοειται οτι απο αυτο το παρτι δεν γινεται να λειψει ο Venom. Εννοειται το περιμενω πως και πως. 3) Bενομ και Καρνατζ (τομος 47): Η πρωτη εμφανιση του Carnage. Εξαιρετικη ιστορια με μπολικη δραση. Απο οτι βλεπω, το δευτερο μισο του τομου περιλαμβανει και την γεννηση και τα πρωτα βηματα ενος ακομα συμβιωτικου, του Toxin, και το πως προσπαθουν να τον φερουν με τα νερα τους εκαστος των Spiderman, Carnage, Venom. Το σεναριο της δευτερης αυτης ιστοριας ειναι καλο αλλα προσωπικα το σχεδιο του Clayton Crane δεν με ξετρελαινει. 4) Brand New Day (τομοι 21, 23, 25-27, 31, 33, 38, 41): Πειτε ο,τι θελετε για το reboot του Αραχνακια, οπου ουσιαστικα ακυρωνεται ο γαμος του και ξεκινα απο την αρχη, αλλα πιστευω οτι ειναι καλα τευχη. Εμπλουτιζεται το ροστερ των κακων με ενδιαφεροντα νεα προσωπα (Freak, Menace, κορη Κρειβεν), το σχεδιο ειναι καλο και σε καθε περιπτωση εχουμε δραση με τον Σπαιντερ-Μαν, ο οποιος ξαναγυρνα στις ριζες του, οπως και στους πρωτους τομους της συλλογης με τους Κλασσικους Υπερηρωες, αλλα σε πιο μοντερνα εκδοχη. Δεν θεωρω οτι το One More Day ειναι τοσο κακη ιστορια οσο λεγεται, καθως και μονο η παρουσια του Mephisto δινει το καταλληλο πατημα για να δουμε γιατι ο ηρωας αποφασιζει να διαγραψει σχεδον ο,τι εζησε εως τοτε. Θα την τιμησω την ενοτητα αυτη. 5) Σπαιντερ-Μαν εναντιον Βενομ (τομοι 15-16, 30, 37): Εχει μια ιδιαιτερη αιγλη οταν ο εκαστοτε ηρωας τα βαζει με εναν κακο που απλα τον μισει και θελει να τον καταστρεψει, διχως να περιμενει κανενα αλλο κερδος. Βλεπουμε τη γεννηση του Βενομ (το περιεχομενο των τομων 15-16 το ειδαμε και απο τη Hachette) και τις πρωτες αναμετρησεις του με τον ηρωα, μεχρι να καταληξουμε στη γεννηση του Carnage στον τομο 47. 6) Ενας Θανατος στην Οικογενεια και Ντοκτορ Οκτοπους (τομοι 50 και 48): Δυο αναμετρησεις του Σπαιντερ-Μαν με τους Green Goblin και Dock Ock αντιστοιχα. Δυο αναμετρησεις του ηρωα με τους δυο αιωνιους εχθρους του, φαση "εγω και συ, εδω και τωρα, μια και καλη". 7) Ο Ετερος (τομοι 17-18): Θεωρειται μια απο τις πιο must ιστοριες, οπου ο Σπαιντερ-Μαν ερχεται αντιμετωπος με τη ζωωδη του πλευρα της αραχνης, μαζι με την επανεμφανιση του Μορλουν. Τελος καλοκαιριου εχω ραντεβου με τον περιπτερα. Δεν ασχοληθηκα να γραψω για ιστοριες που εχουν δημοσιευθει και παλαιοτερα. Ηδη η συλλογη ξαναδημοσιευει ουκ ολιγους απο τους τομους των Κλασσικων Υπερηρωων και των Graphic Novel. Ξανα συγγνωμη για το ενθουσιωδες σεντονι. Αν ειχαν εισφερθει οι παραπανω αποψεις νωριτερα στο τσατ, ε οριστε αλλη μια. Οπως και να χει, το 2024 και το 2025 θα εχουμε λογους να επισκεπτομαστε τα περιπτερα.

Από το facebook της εκδοτικής «Η προφητεία έλεγε πως θα επιστρέψεις ξανά όταν η Αγγλία σε χρειαστεί...» Έρχεται τον Μάιο από τις εκδόσεις μας! (έτσι για να γουστάρουμε λίγο )

Ας ανεβάσω κι εγώ το κατιτίς μου, που πήρα αυτές τις ημέρες. Ξεκινάμε με τα τρία graphic novels που κυκλοφόρησε πρόσφατα ο "Μικρός Ήρως" ("Ντύλαν Ντογκ", "Mister No" και "Μπλεκ"), καθώς επίσης το "Avengers: Κόκκινη Ζώνη", το "Ultimatum: Requiem" και το "Ultimatum: Αγώνας Επιβίωσης". Αγορές από την ΛΕΦΙΚ. Συνεχίζουμε με "Batman: Ο Σκοτεινός Ιππότης ξαναχτυπά", "Batman: Συλλεκτικό Τεύχος", "Batman: Ένας Σκοτεινός Ιππότης", "Μπαντιλίκια" #03 και "Δικαστής Ντρεντ: Το τέλος των ημερών". Με εξαίρεση τα "Μπαντιλίκια" κι εδώ η ΛΕΦΙΚ έβαλε το χέρι της. "Φεστιβάλ" #03, 04, 10, 11, 12, 13 με τα οποία συμπληρώνεται κι αυτή η σειρά, thanks to ΛΕΦΙΚ. Και τελειώνουμε με τα "Έλρικ" #01, 02 (εκμεταλλευόμενος την γενναία έκπτωση που έκανε η Πολιτεία) και τα "Μαλλιοκούβαρα" #01, 02.

Για να πορωθούμε περαιτέρω...

Για εμένα όταν πιτσιρικάς μετά από τη φοβερή διαφήμιση στην τηλεόρασή, μάζεψα τις 250 δρχ να πάρω το Κάμελοτ 3000 ήταν κάτι συγκλονιστικό. Η αγαπημένη μου ταινία ήταν το Εξκάλιμπερ με τον ίδιο μύθο ως θέμα αλλά να το διαβάζω και να το ξαναδιαβάζω με το απαράμιλλο σχέδιο του μάγου Μπόλαντ σε εξαιρετικό σενάριο Μπαρ ήταν μία από τις κορυφαίες παιδικές μου εμπειρίες και δεν το αλλάζω με τίποτα. Το έχω σε 3 ξένες εκδόσεις και θα το ξαναπάρω φυσικά και στα Ελληνικά !!! Μια κυκλοφορία ιστορική για τα ελληνικά δεδομένα !

Τόμος 120: Civil War Το τέλος μιας δύσκολης εβδομάδας ήρθε και είπα να γράψω για το αγαπημένο μου Civil War. Λέω εδώ και μέρες να δημοσιεύσω ένα ποστ με τις σκέψεις μου για τη συλλογή της Hachette και το τέλος της, ένα κείμενο με πολλά προσωπικά στοιχεία, για τα οποία δεν έχω μιλήσει ανοιχτά, αλλά αυτό είναι κάτι που το αφήνω για μέσα στην επόμενη εβδομάδα. Η απόλυτη κόντρα στα κόμικς της Marvel Δεν ξέρω αν η Marvel αρέσκεται στο να βάζει προβλήματα στο κεφάλι της αλλά την περίοδο 2005-2010 το έκανε αρκετά συχνά και ένα από αυτά ήταν το Civil War, μια ιστορία με τρομακτικό αντίτκτυπο σχεδόν σε κάθε ήρωα του σύμπαντος της Marvel. Η ιστορία μας ξεκινάει με μια ομάδα έφηβων υπερηρώων που στην προσπάθεια τους να κάνουν νούμερα για το reality show τους πολεμώντας κακούς, οδηγούν σε μια ανείπωτη τραγωδία. Το γεγονός προστίθεται σε μια σειρά από άλλα συμβάντα που οδηγούν μια ομάδα ηρώων να διαπραγματευτεί με την κυβέρνηση μια συμφωνία καταγραφής και εκπαίδευσης κάθε ήρωα για όλες τις Πολιτείες της Αμερικής. Από τη μία πλευρά έχουμε ήρωες που συμφωνούν στη δημοσιοποίηση των ταυτοτήτων τους, θεωρώντας πως το επόμενο βήμα είναι ο αφανισμός τους και από την άλλη πλευρά ήρωες που διαφωνούν με το νομοσχέδιο και επιθυμούν την ελευθερία τους. Η μία πλευρά με τη στήριξη της κυβέρνησης ξεκινάει να κυνηγάει όσους ήρωες αντιστέκονται και προσπαθούν να τους εξηγήσουν γιατί πρέπει να καταγραφούν, ενώ η αντίσταση μάχεται σθεναρά. Αρχηγοί των δύο στρατοπέδων ο Iron Man και ο Captain America. Στο Civil War συγκρούονται δύο κοσμοθεωρίες και ο Millar κάνει τα στρατόπεδα να μοιάζουν όντως ίσα μεταξύ τους. Δημιουργεί στα μέλη και των δύο αμφιβολίες για το αν πήραν τη σωστή επιλογή και ταυτόχρονα δίνει λόγους που ο κάθε ήρωας βλέπει το ζήτημα όπως το βλέπει. Κάνει μια πλήρη ανάλυση των ιδανικών του καθενός και προσεγγίζει εξίσου και τις δύο οπτικές, αν και για να πω την αλήθεια, η πλευρά του Iron Man μου φαίνεται πάντα ότι παίζει λίγο πιο βρώμικα. Συνολικά βέβαια είναι μια εξαιρετική ιστορία με εντυπωσιακή δράση και αυτό είναι που μετράει στο τέλος. Ίσως να τη συμπαθώ λίγο παραπάνω γιατί είναι και το πρώτο κόμικ που διάβασα σαν graphic novel βέβαια. Ο McNiven στα καλύτερα του σχεδιάζει εντυπωσιακά Οι Millar-McNiven ήταν ομολογουμένως σε εξαιρετική φάση εκείνη την περίοδο και ο Καναδός σκιτσογράφος έχει μια πολύ μεστή παρουσία στις σελίδες του κόμικ. Πιάνει στο 100% την αντίθεση, σχεδιάζει πολύ εντυπωσιακά τους ήρωες και με τον χώρο που του δίνει ο Millar, o McNiven φτιάχνει μεγάλα καρέ σε κάθε σελίδα, πολλές φορές δισέλιδα πάνελ με ένα τεράστιο πλήθος υπερηρώων να φιλοξενούνται σε αυτά. Σίγουρα ένας τόμος σκοτεινός μεν, αλλά πολύ εντυπωσιακά ζωγραφισμένος. Τελικός απολογισμός και σε ποιους προτείνεται Θα έλεγα τελευταίος τόμος είναι, πάρτε τον μωρέ, αλλά καταλαβαίνω όσους το έχουν από Anubis. Η γνώμη μου είναι ότι και να μην ξέρεις πολλά από Marvel αξίζει να το έχεις στη συλλογή σου το Civil War και διαβάζεται εξαιρετικά και αυτόνομα χωρίς να χρειάζεται να ξέρεις όσα έχουν συμβεί πριν. Και σίγουρα αν ξέρεις από Marvel, έχεις διαβάσει πολλές από τις συνέπειες του σε επόμενα κόμικ της εταιρίας. Αυτό ήταν το τελευταίο review της Hachette από μένα. Θα αποχαιρετήσω και επίσημα τη συλλογή σε λίγες μέρες. Καλό διάβασμα σε όλους

Από το facebook της εκδοτικής «Όποιος βρίσκει έναν φίλο, βρίσκει έναν θησαυρό... Όποιος όμως βρίσκει θησαυρό, βρίσκει μετά ένα θησαυρό φίλους!» Δύο μεγάλες φιγούρες των κόμικς συναντιούνται τον Μάιο από τις εκδόσεις μας! Άρα, ως τώρα, τον Μάιο θα έχουμε το Camelot 3000 και το Dylan Dog/Batman Για να δούμε αν θα βγάλουν και τίποτε άλλο λόγω των Con

Λίγα ακόμη!

Είχα μερικές χάλια φωτογραφίες πρόχειρα & βιαστικά τραβηγμένες μαζί μου απ' το σπίτι μου (με περίμεναν κι έπρεπε να φύγω), απέχω πολύ άλλωστε απ' το να δείξω που έχω κάθε τι καθώς χρειάζομαι έπιπλα, πάντως έτσι πρόχειρα για το γαμώτο που μας τέλειωσε η σειρά... Εκεί λοιπόν έχω τοποθετήσει όσους έχω μέχρι στιγμής διαβάσει: κι εδώ βρίσκονται ακόμη ορισμένα προς ανάγνωση και μεταφορά στο σπίτι: Άντε, καλά να 'μαστε να δούμε κι άλλες υπέροχες ιστορίες μελλοντικά..! Κι εγώ σ' ευχαριστώ φίλε @ kaneda για τη δική σου συμβολή, μολονότι η αλήθεια είναι πως με τα spoilers έχω μεγάλο θέμα και πολλές κριτικές είτε εσένα, είτε του @ nikolas12 τις πιάνω αφού τα έχω διαβάσει. Δυστυχώς μπορεί μέχρι τότε να έχουν καταχωνιαστεί οι κριτικές σελίδες πίσω, βέβαια και να τις εντοπίσω ξανά πολύ πολύ μετά... Όπως και να 'χει, όμως, σ' ευχαριστώ για την όλη συμμετοχή σου σ' αυτό εδώ, όπως και όλα τα ενεργά μέλη, είτε μ' εκείνα που συμφωνούμε, είτε μ' εκείνα που διαφωνούμε! Δώσατε με τον τρόπο σας ζωντάνια σε έναν ακόμη απ' τους κόσμους που, απ' ότι φαίνεται, εκδοτικά πάει πολύ καλά και που θέλω να πιστεύω ότι θα με συντροφεύει για πάντα!

Εχουμε και μισάωρο βιντεάκιον για τον 2ο τόμο και σύγκριση με την έκδοση της Μαμούθ

Λοιπόν, να πούμε λίγο τι αναφέρθηκε στην συνέντευξη που έδωσε ο εκδότης της Jemma στο comicstreet.gr. Οι νέες κυκλοφορίες, 14 στον αριθμό, που θα κυκλοφορήσουν στα con, 1800 κύκλος 2ος Fear Future 2 Hard Rock vol.2 #7 Κουλούρι #8 Ιν Λίμπο Του Νεκρού Αδερφού Διαβολικές Αδελφές Καπτάν Ίγγλος Λιβύη Η Πριγκίπισσα του Αεναου Κάστρου (Manga) Gerard Άγνωστες Λέξεις Ιου Ζβιου A.I Stay Human Τον Σεπτέμβριο θα κυκλοφορήσουν 3-4 νέες εκδόσεις, μία από αυτές Slaine: Treasures of Britain #1 & #2 σε έναν τόμο και κάποια άλλη ιστορία του αργότερα Η συνέχεια του Διγενή κάποια στιγμή θα βγει, έχει κολλήσει κάπου το πράγμα από τους δημιουργούς αλλά θα συνεχίσει. Δυστυχώς δεν θα δούμε την Ουγγρική Ραψωδία σε έγχρωμη έκδοση γιατί πιστεύει ότι δεν θα πουλήσει επειδή μέχρι πρόσφατα κυκλοφορούσε η παλιά έκδοση. Επανέκδοση του Bone λίγο δύσκολο, ακριβή έκδοση, πολλοί τόμοι και πούλησαν ήδη 1000-2000 αντίτυπα και ίσως να μην υπάρχει άλλο αγοραστικό κοινό για αυτό πλέον. Θα δείξει... Και ούτε επανέκδοση του 1ου τόμου του El Eternauta. Αν κάποτε το ξαναβγάλει θα είναι σε έναν τόμο και τα δύο. Τέλος υπάρχει σκέψη να ανοίξει ένα Jemma Press στο κέντρο της Αθήνας και ένας λόγος είναι ότι τα περισσότερα βιβλιοπωλεία/κομικσάδικα βρίσκονται εκεί και όταν γίνονται παραγγελίες από την Jemma, μαζεύονται και γίνεται διανομή από το Πειραιά προς το κέντρο μια φορά την εβδομάδα, ενώ αν είναι στο κέντρο θα γίνεται καθημερινή η διανομή. Ειπώθηκαν και πολλά άλλα...

Όσα κόμικς αγόρασα τελευταία: Βρήκα το #290 στην ονομαστική του τιμή...και λέω κρίμα είναι να ξεθωριάζει στο περίπτερο. Τελευταία ασχολούμαι με STAR WARS, οπότε πήρα το OBI-WAN KENOBI, ενώ είπα να στηρίξω και τη ΜΑΜΟΥΘ αγοράζοντας το ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ #8: ''ΤΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ'', το οποίο έψαχνα καιρό μιας και στις υπόλοιπες πέραν της σκληρόδετης έκδοσης είναι εξαντλημένο, καθώς και το προτελευταία ΤΕΝΤΕΝ που βγήκε. Αυτά! Πολύ καλημέρα σας και καλή εβδομάδα

Να και η καταχώρηση του Batman/Dylan Dog 220 σελίδες, μεγάλο μέγεθος 21χ28 Από τις σελίδες φαίνεται ότι περιλαμβάνει και τα τρία τεύχη (όχι ότι περιμέναμε κάτι λιγότερο από την εκδοτική φυσικά) edit: παρατήρησα ότι στα DC την επιμέλεια την έχει αναλάβει ο @ PhantomDuck και αν κρίνω από το εξαιρετικό αποτέλεσμα που είχε το Superman Άνθρωπος και Υπεράνθρωπος, θα δούμε και στα Camelot 3000 και Batman/Dylan Dog υπέροχη δουλειά.

Πασχαλιάτικα δωράκια από τη ΛΕΦΙΚ , ευχαριστώ πολύ Βασίλη

Παραλαβή Α' Πασχαλινή, λίγες μέρες πριν, που κυκλοφορούσε το Μίκυ Μάους #514 με τον Φάντομ σε αυτοτελή ιστορία από τους Cervasio Cavazzano.

Εγω την εποχη που εβγαινε στα ελληνικα σε συνεχειες ημουν πολυ μικρος και δεν διαβαζα μπλεκ κτλ Αλλα παντα ημουν φαν του μυθου του βασιλια Αρθουρου και εχω δει και διαβασει διαφορα που αφορουν το μυθο του. Και ειχα διαβασει για αυτο το κομικ σε διαφορα αφιερωματα οποτε πριν 3-4 χρονια το διαβασα στα αγγλικα σε ψηφιακη μορφη και καταλαβα γιατι εκανε τοση επιτυχια τοτε εδω στην Ελλαδα. Για μενα παντως θα ειναι σιγουρη αγορα να το εχω και σε φυσικη μορφη και φυσικα στα Ελληνικα. Περι ταινιων να πω οτι το Εξκαλιμοερ του 1980 παραμενει κατα την αποψη μου η καλυτερη βερσιον για τον μυθο του βασιλιου Αρθουρου. Μιλαμε παιζει μια πλειαδα πολυ καλων βρετανων ηθοποιων, δυνατη σκηνοθεσια και φυσικα μουσικαρα Καρμενα Μπουρανα στα καταλληλα σημεια. Αγαπημενη σκηνη το "Prepare for battle". (2η καλυτερη ταινια το sword in the stone φυσικα απο Ντισνευ!) Επισης να αναφερω για τους φαν του βασιλια Αρθουρου οτι αξιζει να διαβασετε το κλασικο βιβλιο "Ο παντοτινος βασιλιας" (The once and future king) του T.H.White, Αξιζει για μενα παρα πολυ. Και το εχω μαλιστα δυο φορες μια στα ελληνικα και μια στα αγγλικα. Fan fact 1. Στην ταινια xmen το αναφερει ο καθηγητης Ξαβιε και επισης βλεπουμε τον Μαγκνετο να το διαβαζει Fan fact 2 ο συγγραφεας TH White ειναι θαμμενος στην Αθηνα στο Α νεκροταφειο.

Ό,τι πήρα το Πάσχα:

ΤΙ ΠΗΡΑ ΣΗΜΕΡΑ [ και νοιώθω σαν παιδάκι τo Πάσχα!!!!!! ]

Τι να λέμε τώρα... Ακομα θυμάμαι που είχα πάει στο περίπτερο να πάρω τα καθιερωμένα (Μπλεκ, Αγόρι, Βαβούρα κλπ.) και είδα στα μανταλάκια το Camelot 3000 μαζί με τον Storm και τον Ερικ Καστέλ!!! Σοκ και δέος!!! Βλέπετε, μέχρι τότε, είχαμε συνηθίσει τα χέρια μας να είναι μουτζουρωμένα από τα γνωστά ασπρόμαυρα κόμικς στο φτηνό χαρτί (εξαίρεση ο Λούκυ Λούκ και ο Αστερίξ)... Εξαίσιες οι πολυτελείς εκδόσεις Star Comics, αλλά και οι τιμή των 200 δραχμών εξαιρετικά "αλμυρή", τότε... Πραγματικά ήταν κάτι που περίμενα ότι η εκδοτική θα το επανακυκλοφορούσε, αργά ή γρήγορα, και φυσικά θα το αγοράσω day 1...

@ yorick δυνατός όπως πάντα! Εγώ πάλι, μάζεψα διάφορα τευχάκια...

Με βάση τις σελίδες και τιμή ανά σελίδα που έχει η εκδοτική για αυτό το μέγεθος , προβλέπεται στα 32 ευρώ η τιμή , άρα με το 10% προβλέπεται κάτω από 30.

Οι Εκδόσεις Μικρός Ήρως Στο Comicdom Con Athens 2024 09/05 2024 Ημερομηνία Έκθεσης: Παρασκευή 17 έως Κυριακή 19 Μαΐου 2024 Ώρες λειτουργίας: 11:00 - 21:30 Τοποθεσία: Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων (Πειραιώς 100) - Είσοδος από ΜΕΤΡΟ Στάση Κεραμεικός (Οδός Ιάκχου) Είσοδος: Δωρεάν https://www.mikrosiros.gr/blog/oi-ekdoseis-mikros-iros-sto-comicdom-con-athens-2024 Και οι τρεις νέες κυκλοφορίες που έρχονται τον Μάιο Camelot 3000 https://www.mikrosiros.gr/graphic-novels/camelot-3000 Batman/Dylan Dog Η Σκιά της Νυχτερίδας https://www.mikrosiros.gr/graphic-novels/batman-dylan-dog-i-skia-tis-nixteridas Ταναναρίβη https://www.mikrosiros.gr/graphic-novels/tananarive

Το πρώτο βίδεον της ιστορίας (και δόξας) είναι γεγονός. Στο σημερινό επεισόδιο θα μάθουμε ποιος ήταν αυτός που πάτησε πραγματικά πρώτος το πόδι του στη Σελήνη, κάτι που δεν υπάρχει καταγεγραμμένο στα βιβλία ιστορίας που γνωρίζουμε. Στο επόμενο θα μάθουμε ποιος έχτισε τις πυραμίδες, όμως οκ, προτρέχουμε.

Το ότι τα κόμικς είναι για παιδιά θεωρώ ότι είναι κυρίως άποψη της παλιάς γενιάς (των γονιών μας, θείων μας κτλ) που έχει μείνει κολλημένη σε στερεότυπα και προκαταλήψεις άλλων εποχών. Και φυσικά οι περισσότεροι που έχουν αυτήν την άποψη για τα κόμικς (οι οποίοι είναι άνω των 55-60 ετών) δεν έχουν ιδέα τι εστί κόμικς. Νομίζουν ότι κόμικς είναι μόνο τα Μίκυ Μάου, ο Τιραμόλα, ο Σεραφίνο και γενικά αυτά τα "ανάλαφρα" που κυκλοφορούσαν τότε που οι ίδιοι ήταν παιδιά. Δεν έχω συναντήσει προσωπικά συνομήλικό μου που όταν του είπα ότι διαβάζω κόμικς μού είπε ότι παλιμπαιδίζω. Καταρχάς, όπως πολύ σωστά αναφέρθηκε, υπάρχουν κόμικς που προορίζονται κυρίως για ενήλικες, είτε επειδή έχουν βία, είτε επειδή έχουν σεξ, είτε επειδή έχουν δύσκολους όρους που ένα παιδί δεν τους πιάνει, είτε επειδή έχουν "έξυπνο" χιούμορ με λογοπαίγνια κτλ που επίσης ένα 10χρονο δύσκολα καταλαβαίνει. Άρα αγαπητέ @ Ζάνταφ προφανώς και δεν παλιμπαιδίζεις και προφανώς και κάνεις κάτι επουσιώδες απ΄τη στιγμή που σ΄ευχαριστεί. Προσωπικά τα ευχαριστιέμαι πάρα πολύ κι έχω διαβάσει πολλά κόμικς των οποίων το σενάριο το βρήκα απείρως καλύτερο και πιο ενδιαφέρον απ΄τα σενάρια των περισσότερων ταινιών που έχω δει. Μη μασάς, συνέχισε

Ολοκλήρωσα σήμερα το διάβασμα του 3ου τόμου, που ταυτόχρονα είναι και ο πρώτος που αγοράζω της συλλογής Λοιπόν, ας πούμε λίγα πραγματάκια. Kαταρχάς ξεκινάω μ΄ένα αρνητικό που δεν ξέρω αν είναι καθαρά θέμα της Radnet ή γενικότερα της διανομής τύπου στην Ελλάδα. Δυσκολεύτηκα αρκετά να τον βρω. Σε κάποια σημεία σταμάτησαν να φέρνουν γενικώς τύπο και έντυπες εκδόσεις, σε άλλα από κόμικς είχαν μόνο Disney και στο περίπτερο που τελικά βρήκα τον τόμο τον έφεραν με αρκετές μέρες καθυστέρηση Στα της έκδοσης τώρα. Γενικά είμαι ικανοποιημένος. Αρκετά καλή ποιότητα χαρτιού, εκτύπωση και κόλληση. Το καινούριο χαρτί που είναι κάτι μεταξύ ματ και ιλουστρασιόν μ΄αρέσει περισσότερο απ΄αυτό των Κλασικών Υπερηρώων. Τα χρώματα είναι πιο κοντά στις αμερικάνικες εκδόσεις (στους ΚΥ ήταν αρκετά σκούρα). Η μετάφραση μια χαρά σε γενικές γραμμές, ακόμα και στα συνοδευτικά άρθρα θεωρώ έκαναν πιο προσεκτική δουλειά σε σχέση με την προηγούμενη συλλογή τους. Στην επιμέλεια ok, είχαμε πάλι κάποια θέματα. Κάτι ορθογραφικά, κάτι κολλημένες λέξεις, κάτι απουσίες σημείων στίξης. Ψιλοπράματα βέβαια ήταν αυτά. Είχαμε όμως και κάποια πιο σοβαρά. Πέρα απ΄το σημείο που αναφέρατε ότι απουσίαζε κείμενο από μπαλονάκι, εντόπισα ένα ακόμα καρέ που απουσίαζε κείμενο. Στο τεύχος #149: Βάζω και το πρωτότυπο: Κάτι άλλο που δεν μ΄άρεσε ήταν που, εκτός απ΄τα ηχητικά εφέ που καλώς τα άφησαν αμετάφραστα, δεν μετέφρασαν και τα σημεία στα οποία τα γράμματα ήταν μεγάλα και "ζωγραφισμένα". Πχ: Τόσο δύσκολο δηλαδή ήταν να τα φτιάξουν; Είναι κείμενο σε μπαλονάκι, δεν χρειάζεται να σβήσεις μέρος του σχεδίου (που εκεί ok, θέλει λίγη δουλίτσα). Αυτό μου δείχνει ότι απλά ματζιρεύτηκαν να πληρώσουν γραφίστα. Το ίδιο και για τα κείμενα στο τέλος κάθε τεύχους. Στην πράξη δεν υπάρχει σοβαρό θέμα. Ξέρουμε όλοι πιστεύω κάποια στοιχειώδη αγγλικά ώστε να καταλάβουμε τι λένε αυτά τα σημεία, αλλά αισθητικά το να βλέπω αμετάφραστα λόγια με ξενίζει και μου δίνει την αίσθηση ότι διαβάζω κάτι "ημι-μεταφρασμένο" Πάμε και στα της ιστορίας. Αν και προτιμώ τις παλιές κλασικές ιστορίες δεκαετίας ΄60 έως ΄80, η συγκεκριμένη δεν μπορώ να πω ότι με ξετρέλανε. Ωραία η ιδέα της κλωνοποίησης αλλά στην πράξη αυτό που διάβασα ήταν αρκετά... ρηχό. Καταρχάς για πόσα τεύχη βλέπαμε επιστροφές παλιών εχθρών του Spidey οι οποίοι γυρνούσαν να πάρουν εκδίκηση, την έπεφταν στον ήρωά μας, τον είχαν σχεδόν νικήσει κι εκείνος κλασικά την τελευταία στιγμή κατάφερνε να γλιτώσει και να τους εξουδετερώσει. Εντελώς προβλέψιμα και επαναλαμβανόμενα πράματα που καταντάντε κουραστικά. Το μόνο ουσιαστικά τεύχος που είχε ουσία ήταν το #149 που αποκαλύφθηκε η ταυτότητα του Τζάκαλ και το σχέδιό του. Αυτό μπορώ να πω ήταν και το μόνο τεύχος του τόμου που πραγματικά μ΄άρεσε. Το τέλος βέβαια του Τζάκαλ μου φάνηκε αρκετά "εύκολο", γι΄αυτό και είπα παραπάνω ότι βρήκα ρηχή την ιστορία. Εννοείται ότι δεν έχασα το χρόνο μου, καλά πέρασα σε γενικές γραμμές, αλλά έχω διαβάσει πολύ καλύτερες ιστορίες εκείνης της περιόδου Συνολικά πάντως για τα λεφτά της αξίζει η συλλογή πιστεύω. Για έναν αρχάριο ή έναν που δεν τρελαίνεται για υπερηρωικά κόμικς (όπως εγώ) μια χαρά κάνει τη δουλειά της. Τώρα για κάποιον σκληροπυρηνικό φαν του Spider-Man που έχει απαιτήσεις, θεωρώ ότι δεν θα τον αφήσει ικανοποιημένο. Επόμενος τόμος που θ΄αγοράσω με το καλό θα είναι ο 6ος με μια υπέροχη ιστορία που την είχα διαβάσει πριν χρόνια στα αγγλικά. Χαίρομαι που θα τη διαβάσω στη μητρική μου γλώσσα, γιατί κακά τα ψέματα το διάβασμα στα αγγλικά (και δη στα αμερικάνικα) δεν είναι το ίδιο εύκολο και ευχάριστο.

το Civil War όπως και όλα τα crossover είναι μόνο για να παίρνουν τα λεφτά από το φανμποις αν θες να διαβάσεις ποιοτικές ιστορίες πήγαινε σε runs γαμάτων δημιουργών σου προτείνω Brubaker σε Captain America Bendis Maleev σε Daredevil Dan Slott σε Spiderman Warren Ellis σε Moon Knight και Secret Avengers Millar Hitch σε Ultimates Al Ewing σε immortal Hulk Whedon σε X-Men κλπ

Σε ένα παράλληλο σύμπαν

Είχα ξαναπεί πως καιρό ψηνόμουν να διαβάσω την Ιστορία & Δόξα της Δυναστείας των Ντακ και με την ευκαιρία της κυκλοφορίας των τόμων του Σκάρπα, λέω θα έπρεπε να την αγοράσω και να την ξαναδιαβάσω μιας και την είχα διαβάσει στις συνέχειες των περιοδικών Μίκυ Μάους της δεκαετίας του 90 και θυμάμαι μου είχαν αρέσει. Βέβαια να είμαι ειλικρινής, πίστευα πως αν ξαναδιάβαζα τώρα την ιστορία θα με απογοήτευε και τελικά δεν ασχολήθηκα. Με αφορμή όμως τα βίντεο καθώς και μία συνέντευξη του Phantom που κάνει λόγο για τη σειρά, πείστηκα πως ήρθε η ώρα να τα αγοράσω. Οπότε και τον ευχαριστώ απο μεριάς μου. Πριν ξεκινήσω την ανάγνωση, ήξερα πως δεν περίμενα να βρω την “σοβαρότητα” που υπήρχε στον αντίστοιχο “Βίο και Πολιτεία” του Ρόσα οπότε εξαρχής το προσέγγισα χαλαρά. Η φάση ότι όλοι οι πρόγονοι είναι έχουν την ίδια ηλικιακή διαφορά, το ίδιο κοινωνικό και οικονομικό στάτους αλλά και τους ίδιους χαρακτήρες (δηλαδή copy-paste χαρακτήρες απλώς σε άλλη εποχή και με διαφορετική ενδυμασία), προφανώς ακούγεται “χαζούλικο” και παιδικό αλλά όπως είπα αν θέλουμε να απολαύσουμε την ιστορία, θα πρέπει να μην μας επηρεάζουν κάτι τέτοια αλλά να τα δεχτούμε ως κάτι δεδομένο. Αν σκαλώνουμε σε κάτι τέτοια, προφανώς δεν είναι ανάγκη να συνεχίσουμε την ανάγνωση. Τα δεχόμαστε λοιπόν και προχωράμε. Επίσης όπως έχει αναφέρει και ο Phantom στα βίντεό του, παρατηρούνται μεν ιστορικές “ανακρίβειες” αλλά εμένα δεν με πείραξε αυτό γιατί όπως είπα, τον κόσμο των Ντακ τον αντιμετωπίζω ώς έναν διαφορετικό κόσμο απο τον δικό μας. Οπότε έστω και μια απλή αναφορά σε πραγματικά ιστορικά δεδομένα η οποία λειτουργεί σαν αφορμή να ξεδιπλωθεί η ιστορία, εμένα μου αρκεί και δεν με χαλάει καθόλου. Μην πω ότι το προτιμώ απο το “βαρύ ακαδημαϊκό” στυλ των ιστοριών του Ρόσα.. Όμως όπως και να χει, όσο και χαλαρή διάθεση και αν είχα, δεν θα κρύψω πως ήμουν προκατειλημμένος και πως περίμενα να απογοητευτώ. Για να μην κουράζω, τελικά όσο διάβαζα, τόσο τα επεισόδια μού τράβαγαν το ενδιαφέρον ώστε τελικά καθώς τελείωσα τη σειρά την είχα πραγματικά ευχαριστηθεί. Καθ’ όλη την ανάγνωση μου ξαναζωντάνεψαν εικόνες που είχα να δω απο πιτσιρίκος ενώ τώρα διαπιστώνω πως το έργο παρόλη την “παιδικότητα” (αφού κακά τα ψέμματα σε παιδιά απευθύνεται πρωτίστως) και την “χαλαρότητα” (δεν ήταν και σενάριο του Ρόσα), είχε μία πραγματικά καλή δομή ενώ τα επεισόδια έδεναν πολύ ωραία μεταξύ τους. Ο Μαρτίνα μαζί με τους αγαπημένους Σκάρπα και Κάρπι, καταφέρνουν αυτό που αγαπήσαμε απο μικροί στα κόμικς του Ντίσνευ (και όχι μόνο): να σε ψυχαγωγήσουν ταξιδεύοντάς σε σε άλλους κόσμους και σε άλλες εποχές. Επίσης κάτι που δεν μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση αλλά μου άρεσε διαβάζοντάς το τώρα, είναι το γεγονός πως κάποια ιστορικά πρόσωπα με υψηλό αξίωμα, εν τέλει αποδεικύνονταν απο τον σεναριογράφο ως καλόκαρδοι και στοργικοί. Αν και προφανώς το περνάει πολύ επιδερμικά, θεωρώ ότι ήταν μία ωραία πινελιά. Αγαπημένη μου ιστορία (και εποχή μάλλον) απο όλα τα επεισόδια, είναι το Στ’ επεισόδιο όπου μέσα του πολύ όμορφου σχεδίου μάς φέρνει στην (εξωραϊσμένα απεικονισμένη) εποχή των πειρατών του 17ου αιώνα. Όλες όμως οι εποχές απεικονίστηκαν εξίσου όμορφα. Αυτό που με χάλασε λίγο όσο αφορά τον σχεδιασμό είναι ότι θα μπορούσε πχ να αποφύγει τις τόσο “παιδιάστικες” τεχνοτροπίες όπως το ότι ο Σκρούτζ και ο Ρόμπαξ κάθε εποχής, πρέπει να φοράνε..γυαλιά για να είναι “ευδιάκριτοι”. Οι σχεδιαστές τούς φοράνε γυαλιά ακόμα και στην βρεφική τους επεικόνιση! Ακόμα και αν οι δημιουργοί το προσέγγιζαν χαλαρά σκεπτόμενοι ότι απευθύνονται σε παιδιά, νομίζω κάτι τέτοια θα μπορούσαν να παραλειφτούν. Λεπτομέρειες βέβαια. Όσο αφορά την έκδοση, λογικά η σύγχρονη πρέπει να είναι και η καλύτερη. Επειδή απο τους τόμους του Σκάρπα συμβαίνει να έχω μόνο έναν (Πηγές των Μογγόλων) όπου η ποιότητα ήταν πολύ χαμηλή, αν δεν διάβαζα/άκουγα ότι οι συγκεκριμένες ιστορίες έχουν έναν πολύ καλό χρωματισμό σε καλό χαρτί, δεν θα το αγόραζα. Το χρώμα όντως μου φάνηκε πολύ καλό αλλά ίσως όχι τόσο έντονο που βλέπαμε σε κάποιες εκδόσεις του Τερζόπουλου. Μπορεί όμως να κάνω λάθος. Πάντως φτάνοντας στην τελευταία (και άσχετη) ιστορία του τόμου (η σπάταλη μπανιέρα), σε ξαναφέρνει -με την κακή έννοια- σε 80ς εποχές. Ευτυχώς τουλάχιστον που για την Δυναστεία χρησιμοποιήθηκε καλός χρωματισμός.Σχετικά με το χαρτί μού θύμισε τα χαρτιά που έβαζε απο ένα σημείο και μετά στα Κλασικά-Ντίσνευ. Δεν είναι και το λουξ ιλουστρασιόν ή το ματ χαρτί (το αγαπημένο μου για κόμικς) αλλά δεν είναι και το πολύ κακής ποιότητας που χρησιμοποιούσε η σειρά στους πρώτους τόμους του Σκάρπα (το οποίο χαρτί ήταν χειρότερο ακόμη και απο αυτά που υπήρχαν στα τεύχη όταν παίρναμε παιδιά). Μου φάνηκε καλό, μου άρεσε. Τέλος όσο αφορά τα άρθρα, με χάλασαν τρία (ψιλο)πραγματάκια: 1) Τα προλεγόμενα πριν απο κάθε ιστορία τα οποία περιέχουν και spoilers (βασικά είναι μια περίληψη της ιστορίας). Το ίδιο δυστυχώς συνέβαινε και στην Βιβλιοθήκη του Καρλ Μπαρκς και πραγματικά είναι να απορείς γιατί δεν του έδωσαν σημασία. 2) Πριν την κάθε ιστορία, μέσα στον τόμο, υπάρχει ένα “εξώφυλλο” όπου αναγράφεται και ο τίτλος της εκάστοτε ιστορίες. Στον τόμο όμως “Ο βασιλιάς της αρένας” υπάρχει μόνο ένα εξώφυλλο όπου αναγράφονται μονομιάς οι τίτλοι έναντι του προηγούμενου τόμου όπου σε κάθε ιστορία προηγείται κανονικά ένα δικό του εξώφυλλο με τον δικό του τίτλο. 3) Στο τέλος του τόμου “Ο σεληνιακός αντίλαλος” υπάρχει ένα άρθρο που αναγράφονται οι ήρωες όλου του έργου. Γιατί τοποθετήθηκε εκεί (δηλαδή στα μισά του έργου) και όχι στον επόμενο τόμο που τελειώνει το έργο; Ποιά η λογική; Έτσι ήταν και στον αυθεντικό ιταλικό τόμο; Ας είναι. Όσο αφορά αυτούς που ψάχνουν μία έκδοση να αγοράσουν, θα προτείνω κι εγώ με τη σειρά μου τους δύο αυτούς τόμους. Έχουν όμορφο χρωματισμό, είναι σε μεγάλο μέγεθος (αν και όχι όπως οι αρχικοί τόμοι αλλά δεν τρέχει και κάτι), έχουν άρθρα καθώς και καινούργια μετάφραση με επιλογές ονομάτων που προσωπικά μού άρεσαν πολύ (Σκρουτζάλδο Ντε Λα Ταμπακιέρα lol).Κατα τη γνώμη μου δεν χρειάζεται να αναλωθείτε σε αναζήτηση παλαιότερων εκδόσεων, ούτε και να πετάξετε τα λεφτά σας και το χρόνο σας για την όποια αναζήτηση απαιτείται. Το συγκεκριμένο δίτομο είναι και εύκολο να βρεθεί και σε πολυ χαμηλή τιμή. Για να δείξω πάντως πόσο το ευχαριστήθηκα και πόσες αναμνήσεις μού έφερε, θα τολμήσω να πω (και ξέρω ότι παίζει να είμαι και ο μόνος), πως το ευχαριστήθηκα πολύ περισσότερο απο τον Βίο και την Πολιτεία του Ρόσα, έργο του οποίου πλέον σχεδόν απορρίπτω γιατί πραγματικά πέρα απο 2-3 επεισόδια, δεν μπορώ να τον διαβάσω. “Φορτωμένος” σε σχέδιο και πληροφορίες, υπερβολικός αλλά και βαρετός σε αντίθεση με την "απλότητα" που έβγαζε η Ιστορία και Δυναστεία.

Βγήκε το ημερολόγιο Ντίσνεϋ του Μαΐου Στα Μίκυ Μαους ξεκινάμε με το #516 δυναμικά με Κάστυ και "το Μυστήριο του Ακουαμαρίν" από το Topolino # 3308, από όπου είναι παρμένο και το εξώφυλλο. Συνεχίζουμε με το #517 με Καβατσάνο και Φαράτσι με αυτή την ιστορία από το Topolino #3309, από το οποίο δανείζεται το εξώφυλλο. Παίρνουν σειρά τα #518,#519 και #520, όπου κρίνοντας από τα εξώφυλλα, θα έχουμε μια χορταστική ιστορία με τα παπιά, με 138 σελίδες και 5 μέρη, σε σχέδιο διαφόρων δημιουργών. Αυτή δημοσιεύτηκε από το Topolino #3311 και τελείωσε στο #3315. Μάλιστα παίρνει και τα εξώφυλλα από εκείνα τα τεύχη. Η ιστορία είναι αυτή. Ξεκίνησε ο καλοκαιρινός καιρός και μάλλον το σερί των καλών καλοκαιρινών τευχών που είχαμε πέρσι θα συνεχιστεί και φέτος.

Εμφανίστηκαν και τα εξώφυλλα των τόμων 6 ως 9 στο site της Radnet #6 #7 #8 #9 https://vintagecomics.gr/Volumes 1-20.htm

"Μπορεί να μην έχω καμία CAMELOT 3000 ανάμνηση από τη παιδική ηλικία, να με αφήνει διαχρονικά αδιάφορο ο μύθος του Λανσελοτ αλλά αυτή η αγορά με έχει ξεροψήσει από τη ρετρουίλα και το σχέδιο μόνο! Πρόκειται για αγαθό/παιδικό σενάριο ή κάποιο ή κάποιο υπερφιλόδοξο δαιδαλώδες sci-fi ;" Καθόλου παιδικό σενάριο! Είναι μία μίξη του μύθου του Βασιλιά Αρθούρου και του Εξκάλιμπερ, με Sci-Fi...

Xωρις να θέλω να κάνω το οποιοδήποτε σπόιλερ (γιατί ούτε και εγω το έχω διαβάσει) καπως έτσι να το περιμένουμε. Τα 12 τεύχη με τα εξώφυλλά τους Μια γενική ιδέα απο τους χαρακτήρες Υπομονή παιδιά σε λιγοτερο απο 1 μηνα θα το παρετε στα χέρια σας (όσοι το βιάζεστε δηλαδή). Εγώ θα περιμένω ίσως κάποια εκπτωσούλα στην πορεία, εκεί προς τα Χριστούγεννα ελπίζω DC με σχεδιαρα 80'ς ,εποχές που δεν πρόκειται να ξαναεπιστρέψουν με τα συγχρονα σχέδια που έχουν καθιερωθεί.

Και εγώ θέλω να μοιραστώ την ανάμνηση της αγοράς του Κάμελοτ. Οι @ Mandrake και @ thor77 να πάρουν λίγη νοσταλγία καθώς τα είχα πάρει από το Ηράκλειο όπου μεγάλωσα από το ψιλικατζίδικο στην καινούργια Πόρτα στη γωνία που ήταν μετά το στενό που έκανε ο Κυριακής το βιβλιοπωλείο. Το είχε ο συμμαθητής μου ο Μηνάς με την μάνα του. Βλέπω λοιπόν αραγμένα τα Στορμ και Καμελοτ από 1 έως 4 και παθαίνω πλάκα. Έτυχε και είχα λεφτά πάνω μου και τα σήκωσα όλα! Τα κονόμησε ο Μηνάς!

Τόμος 4: Ανήμερος Από τα 00s στα 90s από εκεί στα 70s και πλέον επιστροφή στα μέσα της δεκαετίας του 2000, αυτή η συλλογή δε σταματάει να μας εκπλήσσει και η σημερινή ιστορία είναι αρκετά περίεργη και hardcore για να τη διαβάζαμε μέσω άλλης εκδοτικής. Οι ζωώδεις κακοί του Spidey ξεφεύγουν Έχοντας να γράψει το Sensational Spider-Man, ο Roberto Aguirre-Sacasa μπορούσε να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό και πιο περίεργο σε μια περίοδο που η ταυτότητα του Peter ήταν γνωστή (βρισκόμαστε λίγο μετά το Civil War) και η MJ με τη May μένουν στον Πύργο των Avengers. O Spider-Man βγαίνει για περιπολία και έχει μια πολύ αιματηρή μάχη με τον Vulture, ενώ αργότερα θα διαπιστώσει ότι ο Dr Connors ξεφεύγει ξανά και γίνεται για ακόμα μία φορά ο Lizard και μάχεται τον Άνθρωπο-Αράχνη. Σιγά σιγά συνειδητοποιούμε ότι πολλοί κακοί του Spider-Man, οι οποίοι έχουν σχέση με κάποιο ζώο αναπτύσσουν μια δίψα για αίμα και η βιαιότητα τους αυξάνεται πάρα πολύ. Μέσα σε όλα κινδυνεύουν και η θεία May με την MJ λόγω του John Jonah Jameson που τις απειλεί ως Man-Wolf. Ο Peter ζητάει τη συνδρομή άλλων ηρώων που γενικά δεν τους πολυβλέπουμε και τελικά μπαίνει στον κόπο να εντοπίσει ποια είναι αυτή η πηγή που ξυπνάει τα πιο κρυφά ένστικτα των εχθρών του και τους κάνει τόσο βίαιους. Συνολικά τη βρήκα μια ιστορία με έξυπνη ιδέα, ωραίες δόσεις μυστηρίου, αλλά κάπως άτσαλη εκτέλεση σεναριακά και ενώ δίνεται χώρος στις εντυπωσιακές μάχες, ένιωσα ότι το σενάριο μεταξύ των τευχών δεν ήταν δεμένο, ούτε η ροή ιδανική, κάποια πράγματα αφήνονταν σε μια περίεργη ασάφεια και γενικότερα θεωρώ πως μπορούσε να γίνει σωστότερη επιμέλεια. Όπως και από πλευράς Radnet, γιατί οκ δεν κοιτάζω τόσο σχολαστικά την επιμέλεια, αλλά μερικά ορθογραφικά μου έβγαλαν τα μάτια Δύο διαφορετικοί σχεδιαστές, πολύ physical μάχες Στα τέσσερα από τα πέντε τεύχη, έχουμε τον Angel Medina ως σχεδιαστή, έναν άνθρωπο που παραπέμπει πιο πολύ σε 90s σχέδιο και εποχές που τα Marvel κυκλοφορούσαν από τη Modern Times. Πολύ ωραίο σχέδιο ανατομικά με έντονους μυς και κάθε κακό να φαίνεται ακόμα επιβλητικότερος λόγω των ενστίκτων του και τις μάχες να φαίνονται τρομακτικά έντονες. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Clayton Crain αν και σχεδιαστικά είναι εντελώς διαφορετικός με πολύ ρεαλιστικό σχέδιο, αληθοφανείς μάχες, φανταστική απεικόνιση των κακών, αν και κάποια σχέδια ανατομικά (ιδίως των Fantastic Four) ήταν κάπως προβληματικά. Συνολικά πάντως το σχέδιο αξίζει πολύ και ιδιαιτέρως το ξύλο μεταξύ Spidey και κακών. Τελικός απολογισμός και σε ποιους προτείνεται Συνολικά περίεργη ιστορία με κάμποση χαρντκορίλα και ενδιαφέρουσα θεματική, νομίζω όμως ότι το σχέδιο είναι το πραγματικά δυνατό της σημείο και χαίρομαι που με αυτή τη συλλογή είχαμε την ευκαιρία να τη διαβάσουμε. Αν σας αρέσουν οι ιστορίες του MAX imprint και γενικότερα το στυλ Punisher, νομίζω ότι το Ανήμερος θα ήταν μια καλή επιλογή για εσάς. Καλό διάβασμα σε όλους

Αυτοί δεν έχουν και την ικανότητα να διαβάσουν κόμικς. Αν τους δώσεις να διαβάσουν π.χ. το Μίκυ Μάους, θα το παρατήσουν μετά την πρώτη σελίδα λέγοντας "τι σαχλαμάρες είναι αυτές που διαβάζεις" θεωρώντας το περιεχόμενο ως ανάγνωσμα για νήπια (κρίνοντας από τις εικόνες, δεν θα μπουν καν στον κόπο να διαβάσουν τα λόγια). Αν πάλι τους δώσεις να διαβάσουν π.χ. το Civil War, πάλι θα το παρατήσουν μετά την πρώτη σελίδα λέγοντας "τι σαχλαμάρες είναι αυτά που διαβάζεις", μόνο που αυτή τη φορά θα το έχουν απορρίψει επειδή δεν κατάλαβαν τίποτα απ'ότι διάβασαν!

Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του τεύχους #04 σκαναρίστηκε κι ανέβηκε στην βάση μας.

Εσύ φαίνεται ότι είχες γερό χαρτζηλίκι φίλε μου, διότι εγώ προφανώς δεν είχα ακόμη όντας 6-7 χρονών και είναι ζήτημα να μου είχαν πάρει έστω ένα άλμπουμ απ' αυτά της "Star Comics"... "Storm" θυμάμαι και είχα κάποια αλλά το πιο πιθανό να είχαν αναδιανεμηθεί και να τα πήρα μετά από χρόνια. Μετά το προχώρησα απ' τα "Μπλεκ", βέβαια! Πλέον έχω 1 άλμπουμ "Camelot 3000" μονάχα και απ' τα "Storm" μου λείπουν τα μισά, αλλά δε σκάω κιόλας εφόσον έχω διαβάσει τις ιστορίες απ' την έκδοση της "Esperos Comics". Τα "Camelot 3000" όμως είναι άλλο θέμα! Προσπαθώ να θυμηθώ το ψιλικατζίδικο που λες που ακριβώς ήταν... Επί της Έβανς ήταν δηλαδή; "Μετά το στενό" τι εννοείς; Πιο κάτω ή πιο πάνω; Πιο πάνω έχουμε το "Ράδιο Μακράκη" νομίζω. Πιο κάτω υπάρχει και μια δεύτερη στοά. Εκεί κοντά λες; Περίπου απέναντι απ' το "Lexis"; Εγώ εκείνα τα χρόνια έμενα στην περιοχή της Αγίας Τριάδας και πιο συγκεκριμένα του Μποδοσακείου (σ' εκείνη τη γειτονιά τέλειωσα Νηπειαγωγείο, Δημοτικό και Γυμνάσιο μέχρι και την Β' τάξη) και κόμικς αγόραζα κυρίως από ένα ψιλικατζίδικο στα στενά όπως πας να βγεις προς Καλοκαιρινού, απέναντι απ' το φούρνο του Χατζή. Εάν δεν έβρισκα κάτι εκεί, αγόραζα και απ' το περίπτερο στο πάρκο πίσω απ' το "Μποδοσάκειο". Αν δεν έβρισκα ούτε εκεί πια, πήγαινα παραλιακή απέναντι απ' το "Ξενία". Όταν πήγαινα Γυμνάσιο πλέον αγόραζα κι από κει απ' έξω που είχε ένα περίπτερο (στο 6ο Γυμνάσιο, Παλιά Εμπορική) και στο Λύκειο πλέον σε διάφορα περίπτερα στις περιοχές Θέρισσος-Μασταμπάς-Κομμένο Μπεντένι (πάνω απ' την Πλαστήρα) αν και ψαχνόμουν γενικότερα μήπως βρω οτιδήποτε που είχε ξεμείνει κάπου. Στο ψιλικατζίδικο που λες παίζει να μην είχα μπει ποτέ μου... Δεν το φέρνω στο μυαλό μου καν αυτή τη στιγμή... Συγγνώμη Μηνά!

Θυμίζει κάτι από Warlock, Infinity Gauntlet και γενικότερα 80s έπη. Ανυπομονώ, φαίνεται εκδοσάρα!

Χεχε δεν είναι αυτό. Είναι που δεν έπεσε στα χέρια σου τεύχος όταν ήσουνα μικρός. Ο Μικρός Ηρως μας χτυπά στη νοσταλγία εδώ.

Στο site της εκδοτικής εξαντλήθηκε ο Μπλεκ Graphic Novel Ούτε ένας μήνας δεν πέρασε από την κυκλοφορία του. Μάλλον διέθεσε όλο το στοκ στα σημεία πώλησης και δεν έμεινε τίποτα στις αποθήκες της εκδοτικής ή το έβγαλε σε μικρό τιράζ. https://www.mikrosiros.gr/graphic-novels/blek-gn-1

Τελευταία βρίσκομαι σε μια κατάσταση που οι marvel εκδόσεις περιπτέρου μου έχουν δημιουργήσει ένα αίσθημα κορεσμού. Έτσι,προχώρησα σε ορισμένες αγορές, όπως 1.superman: άνθρωπος και υπεράνθρωπος 2.λαργκο γουιντς: Χρυσή Πύλη 3.The King 4.silver surfer: παραβολή, καθώς με ενθουσίασε το σχέδιο του moebius. Η επόμενη αγορά που έχω κατά νου είναι το blacksad.Θα επανέλθω με τα σχόλιά μου για το περιεχόμενο στα αντίστοιχα τόπικ.

Σε εμένα ο 4ος τόμος μου ήρθε χτυπημένος! Τους έστειλα μήνυμα για αντικατάσταση, αλλά επειδή δεν βλέπω να απαντούν παίρνω τηλέφωνο! Αλλά δεν θα το πιστέψετε! Αυτό δεν είναι το περίεργο! Το περίεργο είναι ότι μου απάντησαν με email με έναν ιδιαίτερο τρόπο! Μου απάντησαν: " Θα σας τον ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΟΜΕ(Ν) [Το Ν έλειπε] με την επόμενη αποστολή". Πρέπει να μου απάντησε ο υπεύθυνος της συλλογής με την Χρυσή Βιβλιοθήκη των Αρχαίων!