lovcom

Λέτε ότι είναι μόνο 5 τομάκια. Ο tik όμως στην αρχή παραθέτει περισσότερα τομάκια απο 5. Mε τα υπόλοιπα δηλαδή τι παίζει; Θα ήθελα επίσης να σας ρωτήσω· Το χιούμορ του "Μικρού Νικόλα" μπορεί να "ιντριγκάρει" έναν ενήλικα (όπως πχ ο Λούκυ Λουκ κτλ) που δεν έχει διαβάσει ποτέ του Μικρό Νικόλα;

Ωραίο εισαγωγικό ποστ. Καλως ήρθες και απο μένα rolandofshire!

Συμφωνώ κι εγώ σ'αυτό! Γενικά οι παλαιότερες γενιές μεγάλωναν πιό "άγρια" οπότε όντως δεν υπήρχαν τέτοιες πολυτέλειες. Πάντως για τη σημερινή γενιά δεδομένου ότι το κόμικ είναι καινούργιο, δεν το προτείνω επουδενοί σε παιδιά 8 ετών. Άποψή μου καλύτερα απο την ηλικία των 11+ . ΥΓ: Ξέχασα να αναφέρω και τις αιματοβαμμένες σελίδες όπου όλες οι εικόνες είναι "λουσμένες" στο κόκκινο χρώμα..

Το τελείωσα κι εγώ αφού πρώτα τελείωσα το μυθιστόρημα. Το κόμικ προσπαθεί να αποδόσει την υπέροχη λογοτεχνική πένα του Ντίκενς κάτι στο οποίο -φυσικά-δεν είναι δυνατόν να πετύχει. Όσοι διαβάσετε το πλήρες κείμενο και το συγκρίνετε με τις -δεκάδες πραγματικά-διασκευές (συμπεριλαμβανομένων προφανώς και των κόμικς) που κυκλοφορούν, θα καταλάβετε τη διαφορά. Οπότε λοιπόν αυτό που περίμενα απο τους σχεδιαστές, είναι αυτό που μπορεί να προσφέρει η τέχνη των κόμικς· φυσικά μια εικονοποίηση της ατμόσφαιρας του έργου. Και μπορώ να πω τα πήγε αρκετά καλά! Η διασκευή που έγινε θεωρώ ότι σε γενικές γραμμές ήταν αρκετά καλή· προφανώς έπρεπε να προβεί σε κάποιες αλλαγές-συντμήσεις έναντι του αρχικού κειμένου. Σε κάποιες το θεώρησα λογικό, αλλά σε κάποιες άλλες δεν κατάλαβα γιατί προέβησαν σε αλλαγές. Ας είναι όμως. Πέρα απο την ατμόσφαιρα που προσδίδει το κόμικ (όπου όπως είπα ήταν αρκετά καλή), μου άρεσαν πολύ και τα πρόσωπα των ηρώων τα οποία -προσωπική μου άποψη πάντα-θεώρησα για το έργο ότι αποδόθηκαν καλύτερα απο τις αντίστοιχες προσωπογραφίες-γκραβούρες της πρώτης έκδοσης. Σχεδιαστής των γκραβούρων της πρώτης έκδοσης ήταν αν δεν κάνω λάθος ο George Cruikshank. Πιο συγκεκριμένα ο Όλιβερ "έβγαζε" αυτό το αγγελικό παιδικό πρόσωπο αλλά και αυτό τον παιδικό πόνο και τον φόβο που σχηματίζεται στο προσωπάκι ενός μικρού παιδιού. Επίσης για μένα καλύτερη ήταν και η Νάνσυ η οποία παρουσιαζόταν πιο ευπαρουσίαστη κοπέλα απο την αντίστοιχη βερσιόν του Cruikshank, η οποία φέρνει περισσότερο σε "θείτσα". Η έκφραση του κόμικ μάλλον "κουμπώνει" καλύτερα στον χαρακτήρα που έπλασε ο Ντίκενς. Κατ' αρχάς είναι πιο όμορφη για το επάγγελμα της πόρνης στο οποίο επιδιδόταν (ο Ντίκενς βέβαια δεν αναφέρει άμεσα ότι η Νάνσυ ήταν πόρνη, αλλά όποιος διαβάσει τις περιγραφές που κάνει για την Νάνσυ είναι: "τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμύδια"), αλλά και η έκφραση συμπόνοιας και στοργής αποτυπώνεται επίσης καλύτερα στο κόμικ. Επίσης πολύ όμορφες και οι απεικονίσεις των κακών του έργου, οι οποίες κυρίως είναι καρικατούρες. Εμένα προσωπικά δεν με πείραξε· αντιθέτως μου άρεσε κιόλας. Θα διαφωνήσω μαζί σας ότι το κόμικ είναι κατάλληλο για μικρά παιδιά! Όπως είπα και πριν ο Όλιβερ έχει εκφράσεις μεγάλου φόβου και θλίψης και αυτό είναι βέβαιο ότι θα λυπήσει (ή ακόμα χειρότερο θα φοβήσει) ένα μικρό παιδί! Δεν ξέρω γιατί έχει επικρατήσει αυτό στην Ελλάδα, αλλά ο "Όλιβερ Τουΐστ" δεν είναι παιδικό έργο. Ίσως σε αυτή την αντίληψη να έχουν συμβάλλει και οι πάρα πολλές -όντως παιδικές-διασκευές. Επίσης παρατηρώ (και αυτό το λέω γενικά για τη λογοτεχνία) ότι στην Ελλάδα συνηθίζουμε να "υπερεκτιμούμε" τις δυνατότητες ενός μικρού παιδιού και να του πασάρουμε έργα που είναι πολύ βαριά για την χαμηλή αντίληψή του. Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω πως στο καλό ένα παιδί δημοτικού μπορεί να αφομιώσει έναν Ντίκενς. Πέρα απο την δυνατή λογοτεχνική του πένα την οποία τα παιδιά δεν μπορούν να κατανοήσουν, τα έργα του Ντίκενς είναι γεμάτο φτώχια, μιζέρια, εξαθλίωση. Γιατί να στερήσουμε απο τα παιδάκια το χαμόγελο; Για τον τελευταίο λόγο δεν προτείνω σε παιδιά δημοτικού χαμηλών τάξεων το κόμικ. Μια προτεινόμενη ηλικία κατ εμέ θα ήταν απο έκτη δημοτικού και άνω. Τέλος -ίσως να ενδιαφέρει κάποιον γονιό γι'αυτό το αναφέρω- να γίνει και αναφορά για την ύπαρξη βωμολοχιών στους διαλόγους. Βέβαια είναι λίγοι (δύο αν θυμάμαι καλά), αλλά μπορεί κάποιος γονιός να μην επιθυμεί το έργο να έχει βωμολοχίες κάτι φυσικά απόλυτα σεβαστό. Η έκδοση φυσικά "βρομάει" ποιότητα όπως μας συνηθίζει ο Πατάκης (δεν κάνω διαφήμιση). Το βιβλίο είναι μεγάλου μεγέθους με φύλλο πολυτελείας. Οι χρωματισμοί είναι πανέμορφοι! Δεν το μετάνιωσα καθόλου που το αγόρασα και κοσμεί την βιβλιοθήκη μου. Αν υπάρχουν κάποιοι που εκφράζουν την επιθυμία να διαβάσουν και το μυθιστόρημα, θα τους πρότεινα να αρχίσουν πρώτα με αυτό (το μυθιστόρημα). Κυκλοφορεί σήμερα στα βιβλιοπωλεία η -παμπάλαιη δυστυχώς- έκδοση της "Εστίας" στο πλήρες κείμενο με χαμηλότατη τιμή. Ύστερα νομίζω θα εκτιμήσουν καλύτερα την προσπάθεια των συντελεστών αυτού του κόμικ.

Έφηβος διάβαζα φανατικά τα "5 λαγωνικά" (manitou περιμένουμε παρουσίαση) αλλά δεν ασχολήθηκα ποτέ με τους 5 φίλους. Έχω δει στην πολιτεία που έχουν επανεκδοθεί και όλο το "λιβανίζω" για το αν θα πάρω κανένα αλλά τελικά το αφήνω κάτω γιατί νομίζω ότι θα μου φανεί πολύ παιδικό (πλέον).

Πάντως παιδιά δεν σας πειράζει σε πολλά σημεία ο κάκιστος χρωματισμός; πχ στην ιστορία "ο διαγωνισμός των 100$" (τόμος: η αιώνια φλόγα της καλχόα) θυμίζει 80ς ποιότητα. Αλλά "ανέχεστε" τέτοιους χρωματισμούς (στην μια ο τοίχος είναι κίτρινος, στην άλλη πράσινος..) εν έτη 2018; : - ( Δεν ξέρω βέβαια τι παίζει με τους χρωματισμούς καθόλου. Αν τα εκδίδουν "ως έχουν" ή αν κοστίζει πολυ να τα ξαναχρωματίσουν απότε το αφήνουν έτσι.

Όχι tik νομίζω τα ίδια λέμε. Χαρτί εφημερίδας μπορεί να μην έχουν αλλά μου φαίνονται χαμηλής ποιότητας. Στα χέρια μου πάντως είναι πανάλαφρα και απο την αφή του χαρτιού που φαίνεται πολύ χαμηλή η ποιότητα. Μπορεί φυσικά να κάνω λάθος. Θυμάμαι ακόμα και την "έκπληξη" που είχα νιώσει όταν είχα πιάσει στα χέρια μου την έκδοση της Ερατούς για το έργο του Βερν "Ο πύργος των καρπαθίων", πόσο δηλαδή "βαρύ" ήταν το βιβλίο σε αντίθεση με όσα είχα συνηθίσει να βλέπω. Και φυσικά το φύλλο φαινόταν ότι ήταν πολύ καλής ποιότητας. (Εννοείται το αγόρασα αμέσως)

Είχα αρχίσει να τα διαβάζω πριν καμιά δεκαριά χρόνια στο στρατό. Ξεπέταξα σε λίγες μέρες τα δύο πρώτα βιβλία αλλά στο τρίτο σκυλοβαρέθηκα. Απο λογοτεχνικής άποψης δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο. Τα πέταξα και το έχω μετανιώσει γιατί τουλάχιστον ήθελα να τα έχω σαν ενθύμια. Βtw οι εκδόσεις που είχα στα χέρια μου ήταν με τα καινούργια εξώφυλλα τα οποία έσπερναν!

Ακριβώς αυτό. Είμαι κι εγώ κάτοχος των βιβλίων με τα λευκά εξώφυλλα και ο τρίτος τόμος έχει μόνο δύο παραρτήματα αντί για 5 αν δεν απατώμαι της ανανεωμένης έκδοσης.

Όπως πολύ σωστά είπατε οι τόμοι παλαιότερα ήταν 4 και τώρα είναι 5. Είναι σίγουρα επανέκδοση αφού οι χρωματισμοί των εξωφύλλων είναι διαφορετικοί, αλλά διαφορετική είναι και η διάταξη των ιστοριών στους τόμους. Είχα κάποτε τον (παλιό) β'τόμο που περιλάμβανε την ιστορία "το σκυλί των μπάσκερβιλ"· πλέον η ιστορία αν δεν απατώμαι συμπεριλαμβάνεται στον τρίτο τόμο. Πάντως σίγουρα όχι ξανά στον δεύτερο. Επίσης πολύ σωστά ειπώθηκε ότι διατίθενται αποκλειστικά στα public. Δεν ξέρω για ποιό λόγο έγινε αυτό αλλά όποιος θα έριξε μια ματιά στις τιμές, νομίζω θα συμφωνήσει μαζί μου ότι είναι πάρα πολύ υψηλές (να μην έχουμε αυτό το 40% της "Πρωτοπορίας" τουλάχιστον ). Εγώ προσωπικά δεν είμαι διατεθειμένος να δώσω τόσα χρήματα (δεν μου περισσεύουν εξάλλου). Σχετικά με την έκδοση "ερατώ" που αναφέρθηκε δεν έχω προβεί σε αγορά λόγω της χαμηλής ποιότητας φύλλου που χρησιμοποιούν. Έχω ένα σκάλωμα το ξέρω αλλά δεν διαβάζω βιβλία με φύλλο εφημερίδας πόσω μάλλον να δώσω λεφτά για αυτό. Δικό μου σκάλωμα είμαι σίγουρος ότι αρκετοί διαφωνείτε μαζί μου. ΥΓ: Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το "Hound" το αποδίδουν ως "σκύλο" και όχι ως "κυνηγόσκυλο" όπως και το "scarlet" -νισάφι πια-συνεχίζουν ακάθεκτοι να το αποδίδουν ως "κόκκινο" και όχι ως "άλικο"... YΓ2[off topic]//: Ρε λεβέντες έχετε και topics για βιβλία; Πόσο πια καλυτερότερο φόρουμ μπορείτε να γίνετε! Συνεχίζετε να με εκπλήσσετε ευχάριστα!

Μόλις το τελείωσα κι εγώ και δεν έχω παρά να συμφωνήσω με την πλειοψηφία. Ήταν ένα πολύ όμορφο κόμικ. Κατάφερε να με γυρίσει στην παιδική μου ηλικία αλλά με ενήλικες και ρεαλιστικές δόσεις. Για αυτούς που λένε ότι ουσιαστικά δεν έχει σχέση με Λούκυ Λουκ παρα μόνο απο το όνομα, δεν θα διαφωνήσω πολύ μαζί τους αλλά σκεφτείτε· τι θα έπρεπε δηλαδή να κάνει ο σχεδιαστής; Να βάλει μέσα όλο το καστ του κλασικού ΛΛ; Αλλά και πάλι θα ήταν ένα κλασικό ΛΛ; Μάλλον όχι γιατί θα έλειπε το ιδιαίτερό του χιούμορ. Χιούμορ που το έκανε να ξεχωρίζει αφού ο ΛΛ σαν σειρά κόμικ στην ουσία είναι ένα κόμικ-παρωδία της άγριας δύσης.Θέλοντας ο συγγραφέας να φτιάξει ένα ενήλικο κόμικ με έναν "σοβαρό" Λούκυ Λουκ, αυτομάτως έπεφτε σε αυτό το αδιέξοδο. Όμως ήταν κάτι που νομίζω δεν ξένισε κανέναν. Εγώ επιτέλους είδα έναν "μεγαλωμένο" Λούκυ Λουκ. Το στόρυ μπορεί να ήταν απλό αλλά τελειώνοντας την ιστορία δεν ένιωσα ότι ήθελα κάτι παραπάνω. Ένιωσα σαν να είδα ταινία. Μου άρεσε το στρωτό της ιστορίας, μου άρεσε που ήταν ρεαλιστικό. Όσο αφορά την έκδοση, το σκληρόδετο εξώφυλλο και οι χρωματισμοί νομίζω όλα ήταν υπέροχα. Πολλοί θα θέλατε να είναι μεγαλύτερο το μέγεθος για να-αυτό εικάζω- διακρίνεται (-ε) και να αναδυκνεύεται (χωρίς "-ε") το σχέδιο. Κατα την -ταπεινότατη-άποψή μου ενώ το σχέδιο μου φάνηκε πολύ καλό, εν τούτοις δεν νομίζω πως ήταν κάτι τόσο wow με τόση λεπτομέρεια για να χρειαστεί μεγαλύτερο καρέ για να αναδειχθεί. Τα σχέδια του Morris νομίζω είχαν περισσότερη λεπτομέρεια. Μπορεί όμως να κάνω λάθος. Φίλε Paingiver κι όμως ο Λούκυ δεν καπνίζει πουθενά στο κόμικ εκτός αν με το ρήμα θέλεις απλώς να υπογραμμίσεις την ιδιότητά του ως καπνιστή μια ιδιότητα όμως που την είχε ακόμα και στο κλασικό κόμικ (ασχέτως που ποτέ δεν κάπνιζε "μπροστά μας"). Παρατηρήσατε σαφώς ότι η ιστορία "δεν άφηνε" τον Λουκ να καπνίσει αφενός, αφετέρου στον αντίποδα να παρουσιάζει την "κατάντια" του Ντοκ. Νομίζω-ίσως όμως κάνω λάθος-ο συγγραφέας ήθελε να περάσει ένα μήνυμα. Εν κατακλείδι το απόλαυσα. Δεν με νοιάζει που δεν είχε σχέση με τον "κλασικό" Λούκυ Λουκ. Ήθελα κάτι διαφορετικό απο τον αγαπημένο αυτόν εφηβικό μου ήρωα και επιτέλους το βρήκα. Μακάρι να έβγαιναν και άλλα τέτοια της σειράς. Με τη σειρά μου το προτείνω πρωτίστως σε αυτούς που αρέσκονται να βλέπουν/διαβάζουν ιστορίες απο άγρια δύση και ύστερα στους φαν του Λούκυ Λουκ γνωρίζοντας όμως ότι δεν πρόκειται να βρουν το χιούμορ το οποίο χαρακτήριζε τη σειρά. Απλώς θα βρουν έναν αγαπημένο ήρωα "ώριμο" αυτή τη φορά. ερώτηση:

Τελικά κατάφερα και βρήκα ένα τεύχος (σε σχέδιο Μπουσέμα και Τόνυ) σε ένα παλαιοβιβλιοπωλείο και το τσίμπησα. Μου άρεσε. Ήταν λίγο πολύ αυτό που περίμενα. Δεν μου άρεσε η κακή (έτσι μου φάνηκε) ποιότητα εκτύπωσης με αποτέλεσμα να κουράζονται τα μάτια μου να διακρίνουν μέσα σε όλη αυτή την ασπρόμαυρη σελίδα. Ξέρω ότι θα διαφωνήσετε με αυτό που θα πω, αλλά θα το προτιμούσα έγχρωμο. Βέβαια σαν ποιότητα έκδοσης λίγο πολύ εσείς τα ξέρετε· pulp όσο δεν πάει (οι σελίδες μου ξέβαφαν στα χέρια..) Πάντως πιστεύω ότι η πεντάτομη της anubis θα είναι καλύτερη σε ποιότητα

Προσπαθώ να συμπληρώσω την συλλογή όλων των αυθεντικών διηγημάτων του Howard μαζεύοντας τα βιβλία της σειράς του "αιόλου". Έχω καταφέρει να μαζέψω τα 4 τελευταία τα οποία κυκλοφορούν κανονικά στα βιβλιοπωλεία (είναι 7 συνολικά), αλλά τα 3 πρώτα δεν έχω καταφέρει να τα βρω γιατί είναι εξαντλημένα (έχω καλέσει και στον εκδοτικό οίκο). Αν μπορεί κάποιος να βοηθήσει σε οτιδήποτε για την ανεύρεση των βιβλίων αυτών ευπρόσδεκτο.