Αίθουσα Νικητών

Ο William Vance, γεννήθηκε ως William van Cutsem στο (γνωστό στους ποδοσφαιρόφιλους) Άντερλεχτ του Βελγίου στις 8 Σεπτεμβρίου 1935. Σπούδασε στη Ακαδημία Καλών Τεχνών των Βρυξελλών. Αρχικά δούλεψε στον τομέα της διαφήμισης, για να ξεκινήσει την επαφή του με τα BD στο πλευρό του Attanasio στο ομώνυμο στούντιο. Εκεί βοήθησε στη δημιουργία 2 άλμπουμ του Bob Morane (τα άλμπουμ 4 & 5 για την ακρίβεια με ημερομηνία έκδοσης 1963). Παράλληλα στο περιοδικό Tintin και υπό την επίβλεψη του Herge ξεκίνησε τη δημοσίευση μικρών 4σέλιδων ιστορικών θεμάτων. Η πρώτη του ιστορία δημοσιεύτηκε στο τέυχος 28/62 του Βελγικού και 722 του Γαλλικού Tintin με τίτλο Desaix le sultan juste. Kαι στο τεύχος 12/63 (749 στο γαλλικό) δημιουργεί το πρώτο εξώφυλλο, με αφορμή την ιστορία La troublante énigme de Jean 1er le posthume. Ακολούθησαν μέχρι το τέλος του 1963 συνολικά 29 τέτοιες 4σέλιδες ιστορίες, οι 25 από τις οποίες δημοσιεύτηκαν και στο Γαλλικό. Συνολικά ο Vance δημιούργησε σε σενάρια των Yves Duval, Pierre Step, Andre Fernez & M. Vasseur (ψευδόνυμο του Α.P. Duchateau) 56 τέτοιες ιστορίες που έχουν συλλεγεί στους 4 πρώτους τόμους της συλλογής Tout Vance. H συνεργασία με τον Yves Duval επεκτάθηκε και τον Ιανουάριο του 1964 δημοσιεύουν την πρώτη τους A suivre δουλειά σε σχέδιο Vance, με τίτλο Howard Flynn. H δουλειά αυτή δημοσιεύτηκε και σε 3 τόμους από το 1966 - 1969 και ήταν η πρώτη επαφή του Vance με την εποχή γνωστή ως Age of Sails. O τίτλος είναι εμπνευσμένος από τον θρυλικό πρωταγωνιστή παρομοίων ταινιών Έρολ Φλυνν, ενώ αξιοσημείωτο είναι ότι αν και η σειρά ξεκίνησε σαν κόμικ, τελικά κατέληξε σε εικονογραφημένο μυθιστόρημα και σκέτο μυθιστόρημα στο τέλος (όλα δημοσιευμένα στο Tintin). Στη συνέχεια, ο Vance ακολούθησε τη μόδα της εποχής και λάνσαρε τη δικιά του σειρά western, με τον πρωτότυπο τίτλο Ray Ringo, σε σενάριο δικό του και του Jacques Acar. Με αυτή τη σύνθεση δημοσιεύτηκαν 2 περιπέτειες το 1965 & 1966 στο Tintin, ενώ επανήλθε η σειρά το 1977 στο ίδιο περιοδικό, με σενάριο Α.P. Duchateau αυτή τη φορά. Και τα τρία δημοσιεύτηκαν αργότερα σε άλμπουμ. Η σειρά είναι σημαντική, καθώς το 2ο τεύχος για πρώτη φορά το χρωματίζει η σύζυγός του Petra, σταθερή συνεργάτης του κατά τη συνέχεια της καριέρας του. Μία καλύτερη ιδέα για τη δουλειά μπορούμε να δούμε στο παρακάτω όμορφο βίντεο κάποιου V.Chatzakis, αν είναι Έλληνας και αν μας διαβάζει τον ευχαριστώ για τη δουλειά του. Η καταξίωση ήρθε το 1967, όταν τον Ιανουάριο του έτους αυτού σε σενάριο του επίσης σπουδαίου Greg (που εδώ υπογράφει ως Louis Albert) δημοσιεύεται, στο Tintin και πάλι, το Bruno Brazil. H σειρά, μία περιπέτεια κατασκοπίας κατά τα πρότυπα της εποχής και στο παράδειγμα του 007 γνώρισε επιτυχία και αρχικά ολοκληρώθηκε σε 10 τόμους τα επόμενα 10 χρόνια μέχρι το 1977, για να κλείσει (με ερωτηματικό) με ένα 11ο άλμπουμ το 1995. Μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες κάνοντας γνωστό τον Vance σε όλη την Ευρώπη, ενώ δημοσιεύτηκε και στη χώρα μας από το περιοδικό Μπλεκ, δουλειά που μπορείτε να βρείτε στο αρχείο μας. Δύο χρόνια αργότερα το 1969, αναλαμβάνει και το σχέδιο σε μία ακόμα θρυλική σειρά των BD, τον Bob Morane. Διαδέχθηκε στο 10ο τεύχος της σειράς τον έως τότε σχεδιαστή Gerald Forton, ενώ στο σενάριο παρέμεινε ο Henri Vernes ο οποίος σημειοτέον ήταν και ο συγγραφέας των βιβλίων στα οποία βασίστηκε το κόμικ. Για πρώτη φορά ο Vance συνεργάζεται και με άλλο περιοδικό, το Pilote αυτή τη φορά. Αν και ο ήρωας ήταν ήδη δημοφιλής πριν γίνει BD, παρόλα αυτά ο Vance βοήθησε να εκτοξευτεί και το κόμικ ψηλά σε δημοφιλία και κριτική αναγνώριση. Η συνεργασία του με τον Vernes και τον Bob Morane κράτησε 18 τόμους σε έναν από τους οποίους μάλιστα (#27) ο Vance έγραψε και το σενάριο - χωρίς επιτυχία πάντως - και ολοκληρώθηκε το 1979. Αν και αυτές οι δύο μεγάλες σειρές απασχόλησαν τον Vance κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 70, αυτό δεν τον εμπόδισε το 1973 και για λογαριασμό του γυναικείου περιοδικού Femmes d'aujourd'hui, σε σενάριο του συμφοιτητή του Lucien Meys, να δημιουργήσει το ιστορικό Roderic. Είχε προηγηθεί μία απόπειρα των ιδίων για ένα western ονόματι Mongwy. Ακολούθησε η μεσαιωνική περιπέτεια Ramiro σε σενάριο Jacques Stoquart. Στο περιοδικό δημοσιεύτηκαν αρκετές ιστορίες, μόνο που ο Dargaud έκοψε τη δημοσίευση των άλμπουμ στη μέση της προτελευταίας περιπέτειας αφήνοντας όσους δεν παρακολουθούσαν το εν λόγω γυναικείο περιοδικό, με την αγωνία της εξέλιξης. Στην πραγματικότητα η ιστορία τελείωσε κανονικά πάντως, όπως δείχνει το τελευταίο καρέ που βλέπουμε παρακάτω. Θεωρητικά εκκρεμούν ακόμα 3 άλμπουμ με έτοιμο υλικό, 30 σχεδόν χρόνια μετά η έκδοση δεν έχει ακόμα αποκλειστεί! Και πάλι στο Femmes d'aujourd'hui, το 1976 αυτή τη φορά σε σενάριο του ιδίου, κάνει τα πρώτα του βήματα άλλος ένας διάσημος ήρωας του Vance. Πρόκειται για τον Bruce J. Hawker, με ήρωα έναν ναυτικό στην Age of Sails. Στο περιοδικό αυτό δημοσιεύτηκε η πρώτη ιστορία με ελληνικό τίτλο "Πλώρη προς Γιβραλτάρ". Και από εκεί που είχε μπει στον πάγο για 3 χρόνια, από το 1979 και μετά βγήκαν και οι υπόλοιπες περιπέτειες στο Tintin. Οι πρώτες 3, που έχουν δημοσιευτεί και στα ελληνικά από τη Μαμούθ στα πλαίσια του Κόκκινου Κύκλου, σε σενάριο δικό του, ενώ οι άλλες 4 που κλείνουν τη σειρά σε σενάριο A.P. Duchâteau. Για την ακρίβεια τα 6 πρώτα προδημοσιεύτηκαν στο Tintin ενώ 5 χρόνια μετά τον 6ο τόμο, η σειρά έκλεισε απευθείας σε άλμπουμ. Παρά την καταξίωση όμως του Vance, το magnus opus του ακόμα δεν είχε έρθει. Ήρθε όταν ανέλαβε τα σχεδιάσει τον ήρωα που εμπνεύστηκε ο Jean van Hamme, όταν διάβασε τo βιβλία με ήρωα τον Bourne και τίτλο La Mémoire dans la peau. Ο ήρωας που γεννήθηκε ο ΧΙΙΙ, έμελε να είναι ένας από τους πιο αγαπημένους ήρωες των BD όλων των εποχών, από τους δημοφιλέστερους, σημαντικότερους, πιο μεταφρασμένους. Ο Vance εμπνεύστηκε πολλούς του χαρακτήρες από ήρωες της τέχνης (Whitney Houston, Lee Marvin) έδωσε ένα εξαιρετικό και δυναμικό σχέδιο που απογείωσε τη σειρά. H σειρά έκανε ντεμπούτο στο τεύχος 2408 του Spirou στο οποίο προδημοσιεύτηκαν οι 3 πρώτες περιπέτειες. Έκλεισε 2 φορές, την πρώτη στον 8ο τόμο και τη δεύτερη στον 19ο (αφού είχε παρεμβληθεί ένα origins στον 18ο με τον Moebius στο σχέδιο). Και τις 2 φορές ξαναξεκίνησε, αλλά τη δεύτερη φορά με άλλη δημιουργική ομάδα λόγω της ασθένειας του William Vance από τη νόσο Πάρκινσον. H σειρά μεταφράστηκε σε δεκάδες γλώσσες, έβγαλε ταινία, σειρά, video games, υπήρξε και στα ελληνικά με τίτλο Κωδικός 13, ανήκει κατ'εμέ στο Πάνθεον του BD. Το ΧΙΙΙ είχε και μία παρενέργεια. Κατανάλωσε το μέγιστο της δημιουργικότητας του Vance, έτσι μετά την έναρξη αυτής της σειράς ελάχιστα πράγματα εξέδοσε ο δημιουργός πέρα από αυτήν. Το ένα ήταν το spin-off του γνωστού Blueberry, Marshall Blueberry. O σχεδιαστής του Giraud (Moebius) ανέλαβε το σενάριο με τον Vance να παίρνει το ρόλο του στο σχέδιο. Kαι το άλλο ήταν μία συλλογή ιστοριών επιστημονικής φαντασίας με τίτλο XHG-C3, σε σενάριο του ιδίου και πάλι. Τέλος στα ελληνικά τον είδαμε και στη συμμετοχή του στη συλλογή "Ο Αστερίξ και οι φίλοι του" Τελευταία του δουλειά ήταν στο εξώφυλλο του τόμου 20 του ΧΙΙΙ. Ένα εξώφυλλο με το οποίο παραδίδει τη σκυτάλη στον Ζιγκούνοφ που σχεδίασε τον ΧΙΙΙ στο ίδιο εξώφυλλο, αλλά και σχεδιάζει ένα Κλίπερ, φόρος τιμής στον αγαπημένο του ήρωα τον Μπρους Χόκερ. Τα τελευταία χρόνια ζούσε στην ιδιαίτερη πατρίδα της συζύγου και κολορίστας του Petra, στο Σανταντέρ της Ισπανίας, ανήμπορος να δουλέψει λόγω του Πάρκινσον. Πέθανε στις 14 Μαΐου 2018. Είχε τιμηθεί με την ανώτατη διάκριση για Φλαμανδό κομίστα, τον "Μπρούντζινο Άντεμαρ" Bronzen Adhemar, ενώ από το 2009 ήταν επίτιμος πολίτης της πόλης των Βρυξελλών. Και πάλι να ευχαριστήσω τον χρήστη V.Chatzakis για τα όμορφα βιντεάκια του που εμπλούτισαν την παρουσίαση. Επίσης να ζητήσω κατανόηση για το πρόχειρον του πράγματος όλα έγιναν σήμερα, καθώς θεώρησα άδικο να μην έχει ένας τέτοιος δημιουργός δική του παρουσίαση στο Greekcomics. ΕΡΓΑ ΤΟΥ VANCE ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Howard Flynn. Η πρώτη περιπέτεια έχει εκδοθεί στα τέυχη 15-29 του περιοδικού ΜΠΡΑΒΟ. Ray Ringo. Τουλάχιστον μία ιστορία έχει δημοσιευθεί στο περιοδικό Μικρός Τεντέν. Bruno Brazil. Οι πρώτοι 10 από τους συνολικά 11 τόμους έχουν δημοσιευθεί σε συνέχειες στον Μπλεκ. Bob Morane. Εδώ τα πράγματα δεν είναι τόσο καθαρά. Σίγουρα έχουν δημοσιευθεί οι τόμοι 20, 21, 23 στο Μπλεκ. Πιθανότατα κι άλλοι. Bruce J. Hawker. Έχουν εκδοθεί οι πρώτοι 3 τόμοι από την ΜΑΜΟΥΘΚΟΜΙΞ στα πλαίσια του Κόκκινου Κύκλου. ΧΙΙΙ. Έχουν εκδοθεί οι 8 πρώτοι τόμοι από την εκδοτική Δέλτα με τίτλο "Κωδικός 13", ενώ ο 1ος τόμος εκδόθηκε και πάλι από την ZEGETRON.

Να συμπληρώσω κι εγώ στην εξαιρετική παρουσίαση του Kurdy Malloy, μιά μάλλον άγνωστη κυκλοφορία ιστορίας του Vance με τον Dyval στη Ελλάδα. Η ιστορία που αναφέρεται παραπάνω, με τίτλο "Το πρώτο ταξίδι του υποπλοίαρχου Χόγουαρντ Φλυν" δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο περιοδικό Μπράβο, στα τεύχη 15 έως 29, από 26/6/1964 έως 2/10/1964

Πρόκειται για μεταφορά σε κόμικς ενός διηγήματος του Τάσου Θεοφίλου. Το περιεχόμενο είναι πολιτικό: μια εναλλακτική θεώρηση στον μύθο του Μπάτμαν με αναφορές στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ψόγο στην καπιταλιστικό καθεστώς, αποδοχή των βίαιων μορφών αντίδρασης. Μια εσωτερική σελίδα: Τα βιογραφικά των δημιουργών:

Μια αρκετά διαφορετική, μεταφορική προσέγγιση του σύμπαντος του μπατμαν και των υπερηρώων γενικότερα. Μου έκανε εντύπωση το σχέδιο του Kannelos Cob - θεωρώ ότι έχει πολλές προοπτικές Είναι μεταφορά του ομώνυμου διηγήματος, που υπάρχει παρουσιασμένο εδώ

Το διάβασα επιτέλους μετά από πολύ καιρό στα αδιάβαστα. Έπεσε και η θέαση της ταινίας οπότε ήταν ευκαιρία. Σκαναρισμένο βέβαια, αν και κάποια στιγμή θα το ήθελα έντυπο. Μου άφησε από τις καλύτερες εντυπώσεις. Είναι το δεύτερο major event που διαβάζω από Marvel μετά το Civil War αλλά ασύγκριτα καλύτερο. Μιλάμε για πιουρ επικίλα από την αρχή μέχρι το τέλος. Μέχρι το φινάλε του πρώτου τεύχους ήμουν κάπως μαγκωμένος μιας και δεν είχα διαβάσει το τι είχε προηγηθεί στις επιμέρους σειρές και είχα την φούρια της ταινίας. Τελικά, όσα λεφτά και να πέσουν, όσα σκηνικά και να στηθούν την ελευθερία και τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται στο κόμικ (χαρακτήρες/περιβάλλοντα μαχών) δεν μπορούν να μπουν στην ταινία. Το Infinity War παραμένει μια εξαιρετική ταινία, το infinity gauntlet όμως είναι ένα έργο επικών διαστάσεων που σου περνάει 20 φορές καλύτερα τον πανικό και το μέγεθος των γεγονότων που περιγράφει. Απο έναν μη-υπερηρωικό αναγνώστη, και όσο πιο αντικειμενικό γίνεται, το infinity gauntlet είναι ένα άριστο κόμικ, γεμάτο συναίσθημα πολύ παραπάνω από τον μέσο όρο όλων των υπόλοιπων υπερηρωικών που έχω διαβάσει. Το σχέδιο έρχεται να συμπληρώσει με εξαιρετικές γραμμές και κάτι μεγάλα καρέ στις μάχες που με άπειρη λεπτομέρεια και άψογες αναλογίες είναι να τα πιεις στο ποτήρι. Φαίνεται πολύ πάντως το impact που είχε στην μετέπειτα κομιξική πορεία της εταιρίας.

Πέθανε χθες ο Γουίλιαμ Βανς σε ηλικία 83 ετών.

Το διάβασα δύο φορές. Δύο φορές είχα διαβάσει και το βιβλίο, στο Λύκειο πριν σχεδόν τριάντα χρόνια. Ίσως να μην το διάβαζα το κόμικ τώρα δεύτερη φορά αν δεν με στοίχειωναν οι φωτογραφίες του Άγρα στο τελευταίο μέρος με τις αναφορές (πρώτη φορά τις είδα). Πραγματικά με μαγνήτισε το πρόσωπο του και το ξαναδιάβασα καθώς ήθελα να κλείσω τα (αρκετά) κενά στην ιστορία. ΄Ισως ξαναδιαβάσω και το βιβλίο. Τέλος πάντων για το κόμικ... Εξαιρετική προσπάθεια. Δε λείπουν βέβαια αρκετά σπασίματα-μπερδέματα στη ροή της διήγησης που δυσκόλεψαν ακόμη και μένα που είχα, έστω και πολύ παλιά, διαβάσει το βιβλίο και έχω επιπρόσθετα μια αρκετά καλή εικόνα ποιοι πολεμάνε ποιους, πού, πώς και γιατί. Δύσκολα μάλλον θα καταλαβαίνουν αρκετοί σήμερα για εξαρχικούς και πατριαρχικούς και τι παιζόταν (είτε κατά την ΠΔ, είτε κατ'άλλους) στην Μακεδονία του 1907. Ίσως θα εξυπηρετούσε τον αναγνώστη μια εκτενέστερη και εισαγωγική αναφορά στο ιστορικό - πολιτικό πλαίσιο της εποχής, σε κάποια από τα πρόσωπα με μεγάλο ρόλο στην εποχή αλλά μικρό στο βιβλίο, εκτενέστερη του τελευταίου (πολύ καλού) μέρους και στην αρχή. Ίσως από την άλλη καλώς το απέφυγαν οι δημιουργοί, καθώς ήδη τα κίνητρα τους να ασχοληθούν με το θέμα αφήνουν σε κάποιους ερωτήματα (Ενα σκληρό παραμύθι για τον Μακεδονικό Αγώνα [Κουκουλάς Γιάννης, efsyn.gr, 22/04/2018]. Δεν ήταν φυσικά εύκολο ένα τόσο πυκνό βιβλίο 600 σελίδων να γίνει γκράφικ νόβελ. Υπό αυτό το πρίσμα, το σενάριο (σαν επιλογή-παρουσίαση σκηνών του βιβλίου) το θεωρώ αρκετά καλό, δεδομένης της δυσκολίας του εγχειρήματος. Τα σχέδια ανώτερα, πολύ καλά στις μορφές, εξαιρετικά στα τοπία, όπως εξαιρετικά και τα χρώματα. Σε κάθε περίπτωση είναι ένα πολύ καλό κόμικ, μια άρτια προσπάθεια πολύ καλών δημιουργών που αξίζει με το παραπάνω την ανάγνωση, τον χρόνο και την υποστήριξη μας. Έστω και με τη λίγη παραπάνω προσπάθεια δεύτερης ανάγνωσης και παράλληλης ιστορικής "έρευνας - μελέτης". Όπως βλέπετε και στον σύνδεσμο, ακόμα και αν δεν σας στοιχειώσει όπως εμένα ο Άγρας, το εικαστικό αποτέλεσμα παραμένει άψογο.

Έχουμε γενέθλια και το Public κάνει ένα εξαιρετικό δώρο στα μέλη της ΛΕΦΙΚ. -20% σε όλες τις αγορές στα καταστήματα ή online σε όλα τα κόμικς που προσφέρει !!!!! Η προσφορά ισχύει για αγορές ανεξαρτήτου ποσού και παραγγελίας. Η προσφορά θα είναι μόνιμη όσο κάποιος συνεχίζει και είναι μέλος στην Λέσχη Φίλων Κόμικς. Παρακαλούμε, τα ταμειακώς τακτοποιημένα μέλη να επικοινωνήσουν μαζί μου στο valtasar@hotmail.com για να λάβουν το κουπόνι τους. Ευχαριστούμε Public!

Διόρθωση, στα τεύχη του Μπράβο 15 έως 29 και όχι 23 όπως κατά λάθος έγραψα, δημοσιεύεται η ιστορία του Howard Flynn.

Και στο τεύχος 29 από ότι βλέπω έχουμε στα ελληνικά το πρώτο του εξώφυλλο!

Κιουμπιντόν και... Χρόνια πολλά! από το Comicsmania #4, των Raoul Cauvin και Malik (William Tai).

@Dredd Ισχύει γενικώς και για όσες αγορές θέλουμε

Το πέτυχα στο The Con και μου κίνησε την περιέργεια. Χαζεύοντας το κόμικ συνειδητοποίησα ότι ο δημιουργός είναι ο Κλήμης, που σχεδιάζει την τελευταία σελίδα του Μπλέ Κομήτη και μου χε κάνει καλή εντύπωση. Ώρα λοιπόν να τσιμπήσω και το κόμικ του To αποτέλεσμα μου άρεσε. Είναι ευχάριστο, δεν κρύβει τις επιρροές του, έχει διακριτικό χιούμορ και όμορφο σχέδιο Σε εσωτερική σελίδα αναφέρει ότι η έκδοση που έχω είναι η 2η. Η α' έκδοση απ' ότι κατάλαβα, πρωτοεμφανίστηκε στο comicdom ως αυτοέκδοση σε λίγα αντίτυπα, εξαντλήθηκε και ξανακυκλοφόρησε από τις εκδόσεις του κάμπου κι ένα (κακοσκαναρισμένο) δισέλιδο για να πάρετε μια γεύση === To 2019 κυκλοφόρησε η τρίτη έκδοση, με 24 σελίδες.

Αγόρασα πρόσφατα τα Κλασσικά Εικονογραφημένα #11 - Το σιδηρούν προσωπείον σε εξαιρετική κατάσταση. Η έκπληξη, που μάλλον είναι άγνωστη γιατί δεν το είχα ακούσει να αναφέρεται ξανά, είναι ότι περιείχε μέσα μιά αφίσα του καταδρομικού "Έλλη".

δάνειο

Αν έρθει όντως ο Jim Lee, θα αναγκαστούμε να πάρουμε σκίτσο οπωσδήποτε. Αλλά και να μην έρθει, βολεύομαι και συνονόματούς του, όπως Stan Lee, Jae Lee, Bruce Lee.

Τώρα όλα γίνονται με ένα κλικ, ακόμη κι ο οργασμός. Υπήρξε όμως και μία εποχή που για να γίνει η… δουλειά χρειαζότανε σάλιο (για να γυρίζεις τις σελίδες). Σύμφωνοι, η τεχνολογία ήρθε να λύσει ένα σωρό προβλήματα, τα περισσότερα εκ των οποίων πιθανότατα δημιουργηθήκανε εξαιτίας της. Για παράδειγμα, όλοι όσοι είναι χειρισταί ηλεκτρονικών υπολογιστών έχουνε την ανάγκη κάθε 5-6 μήνες να αγοράσουνε μια καινούρια κάρτα γραφικών την οποία δεν θα χρειάζονταν αν δεν υπήρχανε πισιά, αλλά τέλος πάντων. Αυτά ονομάζονται παράπλευρες απώλειες, αλλά δεν είναι της παρούσης. Εκείνο που επίσης δεν είναι της παρούσης, αλλά μιας άλλης εποχής, είναι ο τρόπος που ο καθείς ανακαλύπτει τη σεξουαλικότητά του και πειραματίζεται με σχετικά με τις χρήσεις του χεριού του και πώς αυτό το ανθρώπινο όργανο μπορεί να έρθει σε επαφή με ένα άλλο όργανο προκειμένου να ακουστούν μουσικές οργασμικού χαρακτήρος. Τη σήμερον ημέρα τα πράματα είναι ιδιαιτέρως απλά. Ανοίγεις ένα σάιτ, επιλέγεις τη κατηγορία της αρεσκείας σου και χαϊδεύεσαι με την ησυχία σου. Εφόσον βεβαίως ο υπολογιστής βρίσκεται στο δωμάτιό σου. Υπήρξε, όμως ένα φεγγάρι που τα πράγματα δεν ήταν τόσο εύκολα. Μια εποχή που για να καταφέρεις να αυτοϊκανοποιηθείς έπρεπε να ήσουν πραγματικός καλλιτέχνης. Ένας πολυμήχανος Μαγκάιβερ της μ@λ@κί@ς, καθώς η ίδια η φύση σε οδηγούσε σε ευρεσιτεχνίες. Η αναζήτηση της ηδονής ξεκινούσε από το περίπτερο. Α δεν είχες κάνα δικό σου άνθρωπο με τον οποίο να συνεννοείστε στα πεταχτά, αναγκαζόσουνα να μετατραπείς σε σεξουαλικό μετανάστη. Πάει να πει πως έπαιρνες τον πισινό σου και περπάταγες μέχρι να φτάσεις σε κάποια γειτονιά με την οποία δεν είχες πολλά πάρε-δώσε. Κάνοντας τάχα μου τον ανήξερο κοίταζες τις μαστίχες κι ανάμεσα από κάνα δύο πακέτα από δαύτες, ένα ΜΠΛΕΚ και δρακουλίνια για ξεκάρφωμα, πέταγες και τα περιοδικά για τα οποία αναγκάστηκες να φτάσεις τόσο μακριά από το λεγόμενο comfort zone σου. Πάντα με την ελπίδα πως ο περιπτεράς θα είναι τσακάλι και θα κάνει τον υπολογισμό της τιμής στο πιτς φιτίλι, για να μην περάσει στο μεταξύ καμία ξέμπαρκη συμμαθήτρια και δεν σε ξεπλένει ούτε ο Νιαγάρας. Έτσι, λοιπόν, με το Ταρατατά, τη Ζάκουλα, τον Μοντατόρε, το Σωφεράκι ή τον Πρώτο υπό μάλης, έφτανες μέχρι το σπίτι. Αυτοί οι τύποι ήταν οι υπεύθυνοι για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των εφήβων στην Ελλάδα τη δεκαετία του ’80. Στην πρώτη περίπτωση ήταν ένας φαντάρος, ο Αντριάνο, με προσόντα από άλλο ανέκδοτο που έριχνε το κάθε γκομενάκι για πλάκα. Συνήθως οι υποθέσεις έβγαζαν νόημα, ενώ το σεξ όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, πολύ μακριά από την αλήθεια. Τέτοια προβλήματα δεν αντιμετώπισαν οι φανατικοί αναγνώσται της Ζάκουλα. Εκ των προτέρων τσακωμένο με την αλήθεια, αφού εξιστορούσε τις ερωτικές περιπέτειες μιας ξανθιάς βαμπίρας και τη διαρκή αναζήτησή της για αίμα και σπέρμα, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά. Η αχόρταγη βρυκόλαξ τα έπινε όλα (χάπια, ουίσκι και κοακόλα), ενώ οι δημιουργοί της ήταν ανθρώποι με ανησυχίες που ξεπερνούσαν αρκετά τα όρια μιας απλής κομικοτσόντας. Αρκεί να σας πω ότι από τις σελίδες της παρήλασαν προσωπικότητες, όπως για παράδειγμα ο ζωγράφος Λωτρέκ, για να καταλάβετε για τι επιπεδάτη μ@λ@κία μιλάμε… Με αυτά τα βιβλία μάθαινες δηλαδής και δύο εγκυκλοπαιδικές γνώσεις στη προκοπής, τις οποίες αύριο-μεθαύριο μπορεί να έβρισκες χρήσιμες κατά τη διάρκεια μιας παρτίδας μπαζ ή τρίβιαλ περσούτ. Αυτό βεβαίως ερχότανε ως αντίβαρο στα ζογκλερικά στα οποία ήσουνα αναγκασμένος να καταφύγεις για λίγη ηδονή (και μερικά σπυράκια ακόμη στο κούτελο). Όπως λέω και στα εγγόνια μου «εσείς τώρα πατάτε ένα κουμπί και το παίζετε κονιόρδοι, ενώ εγώ ήμουνα μ’ ένα φακό κάτω από τα σκεπάσματα, με το ένα χέρι να προσπαθώ να γυρίσω τη σελίδα για να μην χάσω την υπόθεση»… Άσε που έτσι ξέμενες κι από σάλιο. Ευτυχώς, πάντως υπήρχε και ο Μοντατόρε. Ένα ακόμα περιοδικό ποικίλης ερωτικής ύλης, με ήρωα ένα μηχανικό που εκτός από το να ρίχνει γκομενάκια, μπορεί να σου μάθαινε κι ένα-δύο τρόπους για να καταφέρεις να βολευτείς καλύτερα. Μετά από όλα αυτά, ένα καλό ντουσάκι ήταν απαραίτητο. Όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά επειδή συνήθως με αυτά τα περιοδικά γιόμιζες τα χέρια σου… μελάνη, αφού δεν ήταν και πολύ καλής ποιότητος οι εκδόσεις. Αλλά, βέβαια, έτσι κι αλλιώς μετά από τέτοιες δουλειές, ένα μπανάκι είναι αναπόφευκτο… Και το σχετικό link...

Δημοσιεύσεων Vance συνέχεια. Στο τεύχος #19 (21/08/1970) του Μικρού Τεν Τεν, δημοσιεύεται ολόκληρη μια ιστορία του Ringo, των Vance και Dyval με τίτλο "Το κλεμμένο χρυσάφι".

Άθικτο σε εξαιρετική κατάσταση (9.0 CGC) Action Comics #1 έχει πουληθεί 3,2Μ$. Για την πρώτη σελίδα από αυτό το κόμικ (που έχει 64 σελίδες με το ζουμί να είναι στις πρώτες 13 που είναι η πρώτη εμφάνιση του Σούπερμαν), κάποιος ζήταγε 24,5Κ$. 7,65 τοις χιλίοις. (τώρα ζητάει 22,5Κ$) Εάν το πάμε λοιπόν αναλογικά (που δεν είναι απαραίτητο, αλλά δίνει μια τάξη μεγέθους), τότε εάν ένα κόμικ που άθικτο και σε εξαιρετική κατάσταση, πάει 500-1000 ευρώ, μια σελίδα του θα μπορούσε να κοστολογηθεί 4-8 ευρώ. Ομολογουμένως μπορώ να φανταστώ ότι κάποιος θα ξοδέψει "ένα ποτό" για να έχει ειδικά την πρώτη σελίδα του ΜΜ1, να την κορνιζάρει και να την κάνει χάζι. Όπως αντίστοιχα η πράξη έχει δείξει πως το Action Comics #1 που σε κατάσταση 9 πήγε 3,2Μ$, σε κατάσταση 1,5 πήγε 175Κ$. 5,5%. Αναλογικά λοιπόν, μιλώντας ως τάξη μεγέθους, ένα κόμικ που άθικτο και σε εξαιρετική κατάσταση, πάει 500-100 ευρώ, σε κατάσταση 1,5 πάει 27,5-55 ευρώ. Πάντα ως τάξη μεγέθους. Απουσία εξώφυλλου σημαίνει κατάσταση κάτω από 1.0

Κι εγώ τώρα το διάβασα και θα συμφωνήσω ότι είναι πολύ καλό Είναι από τα λίγα κόμικς είπα "ρε γανότο θα ήθελα εν είναι έγχρωμο, θα ήταν φοβερό τότε!".

Από τις καλύτερες αυτοεκδόσεις που έχω συναντήσει. Εξαιρετική έκδοση και πολύ όμορφη, ολοκληρωμένη ιστορία, με ταιριαστό σχέδιο και γρηγορη ροή

Τι θεϊκές ατάκες-διαμάντια ανακαλύπτει κανείς μετά από 11 χρόνια Το μεγαλείο του greekcomics!!!!!

Το κόμικ (στα γαλλικά), καθώς και περισσότερα για τη δουλειά του Kanellos COB (Coin Operated Boy) μπορείτε να βρείτε στο παρακάτω λίνκ: http://kanelloscob.com/goodbye-batman/

Μέχρι στιγμής, το ρεκόρ χαμηλότερης τιμής πρέπει να ανήκε στον τύπο που το βρήκε ανάμεσα στους τοίχους του σπιτιού του, μαζί με εφημερίδες και διάφορα άλλα χαρτιά, σε κατάσταση χάλια μαύρα (1.5 CGC). Δόθηκε στα 175.000$. Άρα μία σελίδα του, θα μπορούσε κανείς να πει πως αναλογικά αξίζει 24 χιλιάρικα. https://www.bleedingcool.com/2013/06/11/the-action-comics-1-found-in-the-wall-of-an-old-house-sells-for-175000/ https://www.comicconnect.com/bookDetail.php?id=499550 Οκ, αυτές είναι ιδιαίτερες περιπτώσεις που ξεφεύγουν από τον κανόνα. Για το Action Comics 2 πιστεύω δεν θα έδινε κανείς αντίστοιχο ποσό. Απλά είναι το συγκεκριμένο τεύχος που έχει τεράστια ιστορική αξία και όλοι θα ήθελαν λίγο πολύ να το έχουν στην κατοχή τους.

Ωραια νεα Γιωργο!! Διευκρινισε μου μονο γιατι δεν καταλαβα? Ειναι για μια αγορα το κουπονι ή ισχυει γενικως;

Αφίσα που σχηματίζεται με την ένωση του εξώφυλλου και οπισθόφυλλου του έκτακτου τεύχους 500 του Μικρού Σερίφη

Σήμερα ήρθε μαζί με 1 sketch το οποίο κρατάω φυσικά το Kill or Be Killed Volume 3 υπογεγραμμένο από Sean Phillips κατάσταση 9 τιμή 13€ (όσο το βρίσκω στο bookfinder ) H σειρά είναι καραπροτεινόμενη

Εννοώ ότι στο τεύχος 29 δημοσιεύεται το τελευταίο μέρος της ιστορίας του Howard Flynn, όχι ότι έχει σχέση το εξώφυλλο.

Πραγματικά καταπληκτικά νέα!!!

Η δημοσκόπηση έκλεισε αισίως με 36 ψήφους! Οι 10 πρώτοι σε ψήφους: 16 Jim Lee 16 Alex Ross 15 Neil Gaiman 15 Alan Moore 14 Mike Mignola 14 Albert Uderzo 13 Stan Lee 12 Enki Bilal 12 Eduardo Risso 11 Jeff Smith Και ακολουθούν με 10 ψήφους έκαστος: Philippe Druillet Al Jodorowsky Milo Manara Don Rosa Bill Sienkievwcz J.M.Straczynski Jacques Tardi Lewis Trondheim Μερικές σκέψεις από εμένα: 1. Πολλοί Αμερικάνοι. Από ευρωπαίους πολύ τρανταχτά ονόματα από παλιούς σχεδιαστές. 2. Κανένας Ιάπωνας 3. Τουλάχιστον τρεις σεναριογράφοι. Οι δύο σε υψηλή θέση. 4. Πολλοί από αυτούς έχουν ξαναέρθει, αλλά τους θέλουμε και πάλι. Βέβαια δεν έχουν έρθει στη Θεσσαλονίκη. 5. Κάποιοι μάλλον είναι απίθανο να έρθουν λόγω ηλικίας. Από την άλλη...ποτέ δεν ξέρεις! Σάμπως περιμέναμε να έρθει ο Φρανκ Μίλλερ; Όπως και να έχει ολόκληρη η λίστα ίσως φανεί χρήσιμη στους διοργανωτές.

Για εμένα συμπαθητικό και προσεγμένο, αλλά μέχρις εκεί. Αυτό το μοτίβο με τον καλλιτέχνη που ψάχνω την έμπνευση και δυσκολεύομαι και το κάνω κόμικς (βλ Ωχ Θεέ μου!, Σκιτσούχτρα κά) το έχω βαρεθεί λίγο.

Διάβασα προηγουμένως ότι ανανεώθηκε η σειρά για 6η σεζόν αλλά με 13 επεισόδια. Από τον αριθμό των ποστ/σχολιασμού στο φόρουμ, μου έχει δοθεί η εντύπωση ότι δεν πολυασχολείται κόσμος μαζί της. Μπορεί όμως να είμαι τελείως λάθος. Αναρωτιέμαι λοιπόν πόσο ενδιαφέρει αυτή η σειρά. Θυμάμαι σωρεία ποστ στην αρχή. Την παράτησε λοιπόν κόσμος? Την βλέπουν αλλά δεν έχουν κάτι να σχολιάσουν? Δεν βλέπουν να σχολιάζουν άλλοι, οπότε who cares? Ακριβή απάντηση σε αυτά, μπορεί να δώσει μόνο ένα εκτεταμένο γκάλοπ με πολλές ερωτήσεις. Τις οποίες συν τοις άλλοις θα πρέπει κανείς να έχει την όρεξη να τις απαντήσει μια-μια Πάω λοιπόν σε μια πιο απλή διάσταση, η οποία δεν θα δώσει εμπεριστατωμένη απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις. Θα δώσει όμως ένα στίγμα. Ίσως Στην αρχή σκέφτηκα να πω "πόσες σεζόν έχετε δει", αλλά μετά σκέφτηκα πως άμα κάποιος έχει δει 19 επεισόδια από μια σεζόν των 22, τότε χοντρά-χοντρά είναι σα να έχει δει όλη τη σεζόν.Μην κολλήσετε στο ακριβές νούμερο (είδα 11 ή 12? είδα 77 ή 78?). Άμα νοιώθετε πως το 1 σεζόν σας "καλύπτει" πηγαίντε στο "12-33, (μια σεζόν πάνω-κάτω)". Όπως αντίστοιχα άμα απλώς δεν έχετε προλάβει να δείτε τα τελευταία χ επεισόδια, αλλά θα το κάνετε στο εγγύς μέλλον, τότε νομίζω πως το "όλα" σας ταιριάζει περισσότερο. Φυσικά, εγγύς μέλλον δεν σημαίνει το επόμενο 12μηνο... Για 1-2-3 μήνες μιλάμε.

Πέτυχα μερικά τεύχη από τα 6 σε cgc κιόλας, στο φεστιβάλ της Βασιλείας. Τιμές δεν είδα πάντως, αν και έδιναν πακέτο tpb Infinity gauntlet+infinity war στα 65 φράγκα. Πάρα πολύ αν και δεν εκπλήσσομαι. Εκεί που εξεπλάγην είναι όταν πήγα στο τραπεζάκι του Lee Townsend και είχε το πρώτο τεύχος με blank cover, έχοντας σχεδιάσει το ίδιο σχέδιο με το κανονικό #1 με κάποιες μικροδιαφορές. Μην έχοντας διαβάσει ακόμα την σειρά αλλά μη έχοντας δει και τα εξώφυλλα, σκέφτηκα "τι σχεδίασε ο τύπος". Την ίδια μέρα μπήκα στο φόρουμ σε αυτή τη παρουσίαση και συνειδητοποίησα ότι απλά είχε αντιγράψει το κανονικό. Πολύ πρωτότυπο ρε Townsend, το έδινε και ένα κατοστάρικο

MUST HAVE για όσους δεν το έχουν!!! Εντωμεταξύ με όλη αυτή την μανία με τις ταινίες, βλέπω ότι έχουν πάρει αρκετή αξία τα πρωτότυπα τεύχη, παρόλο που είναι σχετικά πρόσφατα...

@Kurdy Malloy Μπραβο για το θεμα. Πολυ ωραια παρουσιαση. Σπουδαιος δημιουργος ηταν, να αναπαυθει εν ειρηνη.

Είσαι σίγουρος για το 29; Το εξώφυλλο είναι από τις ιστορίες τύπου Κλασσικά Εικονογραφημένα και όχι από τον Howard Flynn

Kοίτα ,υπάρχει και το Νο 1 μέσα ,γι αυτό ανεβαίνει κάπως η τιμή . Κι υστερα αν τα πάρεις πακέτο στα 75 euro σου έρχονται αρκετά φθηνότερα ..... Σε 100 με 150 χρόνια αυτά που βλέπεις θα είναι καρασπάνια και τότε θα χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο που δεν τ αγόρασες τώρα . Πρός το παρόν μπορείς να χτυπήσεις το κεφάλι του πωλητή ........

Το πήρα την Παρασκευή και κατάφερα να ξεκλεψω λίγο χρόνο να το διαβάσω σήμερα. Ενδιαφέρουσα ιστορία αν και λίγο χαοτική για τα γούστα μου, πάντως την απόλαυσα. Όσον αφορά για την έκδοση της Οξύ, πρόσεξα μερικά λάθη είναι η αλήθεια, γράμματα να λείπουν από λέξεις κλπ προφανώς λόγω βιασύνης. Όχι τίποτα τρομερό αλλά το επισημαίνω να το ξέρετε.

Και ομως, καποιος εβαλε βαθια το χερι στην τσεπη!!!

Συμπαθητικό σκιτσάκι. Μπορώ να πω μου θυμίζει Larcenet, στο πιο «καθαρό»

Χαχα , και έλεγα να στο πω αλλά είπα αν μην σε κολάζω.

Δικο μου Νικο!

Αντί να γράψει μέσα στο θέμα πως ανανεώθηκε, τον πιάνουν τα υπαρξιακά. Τα έχω δει όλα, μου αρέσει η πρόοδος της σειράς, αλλά δεν βλέπω κίνηση μέσα στο θέμα, οπότε δεν σχολιάζω και εγώ. Και εκεί πιστεύω πως είναι το ζήτημα. Είναι πλέον τόσες οι κομικοσειρές που οι περισσότερες δεν σχολιάζονται πλέον όταν περάσουν ένα χ αριθμό κύκλων. Μαζεύουν σχόλια μόνο οι νέες και άμα.

Σας βρηκα 6 Μικυ Μυστηριο σε απίστευτα χαμηλη τιμη, το αφεντικο τρελαθηκε, σπευσατε χωρις να σπρώχνεστε. Και εκπτωση 11,76% αν τα παρετε ολα!!

Δίκιο έχεις οτι εχει ξαναπαιχτει αρκετα αυτό το θέμα, απο την άλλη, για μένα, εξαρτάται και πως το "σερβίρει" ο κάθε δημιουργός Πάντως δεν ασχολείται όολο το τεύχος μόνο με το συγκεκριμένο ζήτημα

Τι να πρωτοπάρουμε. X-Men ή Dc; Το στυλ του μου αρέσει τρομερά!!

Jim Lee πρώτος.... Αρχίστε οικονομίες, σκετσάκι και χιλιάρικο... Εκτός κι αν ο Βασιλομπίλαρος κάνει θαύματα στη σειρά.....

Επιτέλους ένα CGC αντικείμενο το οποίο μπορεί να διαβαστεί χωρίς να χρειαστεί να σπάσεις το κουτί

Σελίδες του κόμικ όπως προδημοσιεύτηκαν στο oneman.gr