gc βραβείο 2017 ΜΕΓΑΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ DISNEY - ΤΑ ΑΠΑΝΤΑ ΤΟΥ ΡΟΜΑΝΟ ΣΚΑΡΠΑ

[ΚΟΜΙΞ 19.146]

 

Και ας πήρε τόσο καιρό να μας γίνει γνωστή η είδηση και να μας έψηνε η Καθημερινή καλοκαιριάτικα αλλά τελικά χαλάλι! Το πρώτο τομάκι της Βιβλιοθήκης του Ρομάνο Σκάρπα είναι επιτέλους εδώ

 

Προσωπικά όταν πήγα στο περίπτερο να δω την εφημερίδα ,την προηγούμενη βδομάδα, μήπως έχουμε τίποτα τελικά και είδα την διαφήμιση τα έχασα. Δεν περίμενα να δούμε τομάκια με ιστορίες του Σκάρπα. Ξαφνιάστηκα ευχάριστα.

 

Ας μιλήσουμε όμως τώρα για τον πρώτο τόμο που περιμέναμε όλοι πως και πως. Για αρχή να αναφέρω ότι η πλήρης επωνυμία της σειράς είναι Μεγάλες Ιστορίες Disney - Τα Άπαντα του Ρομάνο Σκάρπα. Το εξώφυλλο είναι μαλακό αλλά όμορφο. Η ποιότητα χαρτιού δεν είναι και ότι καλύτερο αφού μιλάμε για χαρτί εφημερίδας… (σαν αυτό του Σπλας περίπου) Και η ράχη είναι μια χαρά. Όμως μου ξίνισε λίγο το εξώφυλλο που δεν είναι σκληρόδετο και η ποιότητα του χαρτιού.

 

Η έκδοση παίρνει (όπως όλοι μας θα έχουμε μάθει πια) στοιχεία από την αντίστοιχη Ιταλική. Και η δικιά μας έχει παρόμοιο μέγεθος και μαλακό εξώφυλλο τελικά. Πολλά κοινά. Στην αρχή του τόμου έχουμε ένα όμορφο κείμενο γραμμένο από τον Φάμπιο Λικάρι για τον Σκάρπα και τις ιστορίες του. Η πρώτη ιστορία έχει δική της "παρουσίαση" 2 σελίδων, εδώ συγκεκριμένα το δισέλιδο άρθρο μιλάει για την ιστορία Το Μυστήριο του Ταπιόκα Στ’. Κάθε ιστορία έχει και το δικό της συνοδευτικό άρθρο παρακαλώ! Πριν την κάθε ιστορία αφιερώνεται μια ολόκληρη σελίδα σχετικά με το ιστορικό της, δηλαδή τίτλος πρωτότυπου, αναφορά πρώτης δημοσίευσης και γενικότερες πληροφορίες για το πώς οδηγήθηκε ο Σκάρπα στη δημιουργία τη καθεμιάς. Ο χρωματισμός των ιστοριών είναι μοντέρνος με εξαίρεση την ιστορία το Σκάφος του Μικρόκοσμου.

 

Οι ιστορίες του πρώτου τόμου είναι αυτές που έχουμε πει και σε προηγούμενο Θέμα:

• Το Μυστήριο του Ταπιόκα Στ’
• Το Φυλαχτό του Αμούνδσεν.
• Το Σκάφος τού Μικροκόσμου
• Ο Πρωταθλητής των Πρωταθλητών

Οι ιστορίες είναι τέσσερις με μπόλικες σελίδες και είναι οι μισές από τον δεύτερο Ιταλικό τόμο. Μισές ιστορίες και μισό εξώφυλλο. Μισές δουλειές δηλαδή

 

Αντίθετα με την  Βιβλιοθήκη Disney και την Ιταλική εκδοχή ο τόμος δεν τελειώνει με την παρουσίαση κάποιου χαρακτήρα. (δυστυχώς...) Προσωπικά μου άρεσαν τα character profiles στην Βιβλιοθήκη του Μπαρκς... Είχαν ενδιαφέρον υλικό.  Παρόλα αυτά έχουμε αρκετές ομοιότητες με την έκδοση των απάντων του Μπαρκς ως προς το στήσιμο του τόμου. Οπότε μιλάμε για μια καλή έκδοση με ενδιαφέρον υλικό.

 

Πάντως, και αυτή η σειρά πιστεύω ότι είναι μια υπέροχη αγορά και ο Σκάρπα ένας πολύ καλός δημιουργός τα έργα του οποίου αξίζει να τα έχει κάποιος στην Βιβλιοθήκη του. Μπορεί να μην είναι Μπαρκς και να μην έχει την ποιότητα των τόμων του αλλά έχει πολλές ωραίες δουλειές και η Καθημερινή μας προσφέρει τους τόμους στα 4 ευρώ. (τα έχουμε πει και τα προηγούμενα καλοκαίρια )

 

Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει η σειρά γιατί κακά τα ψέματα… Ένα τέτοιο πρότζεκτ με επιλογή ιστοριών και τα συναφή έχει πολύ βαβούρα και παίρνει πολύ χρόνο. Το σημαντικό είναι να απολαύσουμε τα τομάκια που θα βγάλουν (όσα και εάν είναι) και ότι επιτέλους και έχουμε Σκάρπα αλλά και θα τον μάθει περισσότερος κόσμος με τους τόμους αυτούς. 

 

Και τι νομίζατε ότι τελειώσαμε; Ας δώσουμε και μερικές φωτογραφίες για να δούμε μερικές λεπτομέρειες

 

 

Σύγκριση της ράχης του πρώτου τόμου με τον πρώτο τόμο της Μεγάλης Βιβλιοθήκης Disney.

 

Το Μέγεθος του τόμου σε σχέση με το ΚΟΜΙΞ.

 

Παρακάτω διαφήμιση του επόμενου

 

 

 

 

Για τον σχολιασμό των τόμων παρακαλώ μεταβείτε στο αντίστοιχο θρέαντ: 

1. Τα άπαντα του Ρομάνο Σκάρπα 1 - Το φυλαχτό του Αμούνδσεν
2. Τα άπαντα του Ρομάνο Σκάρπα 2 - Η τέταρτη διάσταση
3. Τα άπαντα του Ρομάνο Σκάρπα 3 - Ο μύθος του ιπτάμενου Σκωτσέζου
4. Τα άπαντα του Ρομάνο Σκάρπα 4 - Το μυστήριο των παστών γαρίδων
5. Άπαντα Ρομάνο Σκάρπα 5 - Το τελευταίο Μπαλαμπού
6. Άπαντα Ρομάνο Σκάρπα 6 - Ο άνθρωπος από το Ούλα-Ούλα
7. Άπαντα Ρομάνο Σκάρπα 7 - Οι πηγές των Μογγόλων
8. Τα άπαντα του Ρομάνο Σκάρπα 8 - Ο Ντόναλντ Πράκτορας του FBI
9. Τα άπαντα του Ρομάνο Σκάρπα 9 - Ο Αυτοκράτορας της Καλισότα
10. Τα άπαντα του Ρομάνο Σκάρπα 10 - Η Πεταλούδα του Κολόμβου
11. Τα άπαντα του Ρομάνο Σκάρπα 11 - Η Αιώνια Φλόγα της Καλχόα
12. Τα άπαντα του Ρομάνο Σκάρπα 12 - Τα Έλατα των Ιμαλαΐων
13. Τα άπαντα του Ρομάνο Σκάρπα 13 - Το Κυνήγι της Γραφομηχανής 
14. Τα άπαντα του Ρομάνο Σκάρπα 14 - Ο Μαθηματικός Παπαγάλος
15. Τα Άπαντα του Ρομάνο Σκάρπα 15 - Το Κοραλλένιο Καγκουρώ
16. Τα Άπαντα του Ρομάνο Σκάρπα 16 - Ο Ανίκητος Υπερεγκέφαλος
17. Τα Άπαντα του Ρομάνο Σκάρπα 17 - Το Καρναβάλι του Ντόναλντ Μακ Ντακ

 

Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους Βασιλεύς των κόμικς, nick777 & Indian.

 

Προσθήκη από Administrator: Κανόνας αναφορικά με τα τόπικ των εκδόσεων Disney. Στις συγκεκριμένες παρουσιάσεις θα μπαίνουν μόνο ποστ που αφορούν ανέβασμα εξώφυλλων και κριτικές τευχών. Οτιδήποτε άλλο ή θα διαγράφεται ως άσχετο ή θα μεταφέρεται στο τόπικ της Γενικής Συζήτησης "Κουβεντούλα για τα Disney".Εδώ είναι το σκεπτικό πίσω από τον κανόνα.

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 26 από ΚΟΜΙΞ

[tryfev 35.237]

Απέκτησα κι εγώ τον πρώτο τόμο του Scarpa. Είναι προφανές ότι πρόκειται για εκλογή/επιλογή ιστοριών, γεγονός που με κάνει να διακινδυνεύω να χαρακτηριστώ γάιδαρος, όπως όλοι οι μετά Χριστόν προφήτες, διατυπώνοντας την άποψη ότι αποκλείεται να δούμε τα ΄Απαντα (με την κυριολεκτική σημασία του όρου) του μεγάλου ιταλού δημιουργού. 

 

Ποιοτικά υστερεί αναμφισβήτητα από τις σκληρόδετες εκδόσεις τόσο του Τερζόπουλου όσο και της Καθημερινής. Εξώφυλλο από λεπτό χαρτονάκι, δέσιμο που θεωρώ ότι δεν θα αντέξει για περισσότερες από 3-4 αναγνώσεις με κίνδυνο να αρχίσουν να ξεκολλούν τα φύλλα όπως σε κάποια παλιά "Κλασικά". Παραδόξως τα χρώματα έχουν τυπωθεί με αρκετή επιτυχία.

 

Από πλευράς περιεχομένου, όλες οι πολυσέλιδες ιστορίες είναι εξαιρετικές. Οι τρεις [Ταπιόκα, ΄Αμουνσεν (έτσι και όχι Αμούδσεν ή Αμούνδσεν προφέρεται το επώνυμο του μεγάλου Νορβηγού εξερευνητή των Πόλων) και Πρωταθλητής των Πρωταθλητών] είναι δημοσιευμένες από μια φορά μόνο σε τεύχη Κόμιξ του 1994, 1995 και 2006 αντίστοιχα, συνεπώς για πολλούς νέους αναγνώστες είναι σαν αδημοσίευτες ενώ η τέταρτη (Σκάφος του Μικρόκοσμου) είναι αδημοσίευτη στην Ελλάδα.

 

Θετικό στοιχείο ότι τα συνδετικά/συνοδευτικά κείμενα είναι σύντομα, αφού καταλαμβάνουν μόνο 20 σελίδες σε σύνολο 176, και χρήσιμα.

 

Τέλος, οι τρεις τελευταίες μονοσέλιδες ιστορίες αποτελούν ευχάριστη έκπληξη, αφού προέρχονται από το ελάχιστα γνωστό (σ' εμένα άγνωστο) βρετανικό περιοδικό  Walt Disney's Mickey Mouse και είναι, φυσικά, αδημοσίευτες στη χώρα μας.

 

Πρόκειται για τις: 

 

https://inducks.org/story.php?c=U+WDMM+41A

 

https://inducks.org/story.php?c=U+WDMM+42A

 

https://inducks.org/story.php?c=U+WDMM+53E

 

Συμπερασματικά είμαι πολύ ευχαριστημένος που θα εντάξω στη συλλογή μου αυτήν τη σειρά και μάλιστα μόνο με 4 ευρώ τον τόμο (μαζί με την εφημερίδα, το περιοδικό "Γυναίκα", που ίσως ενδιαφέρει την κόρη μου -για την εγγονή μου είναι λίγο νωρίς- άλλα δύο ένθετα και μια μίνι οδοντόκρεμα).

Επεξεργασία Ιουλίου 29, 2017 από tryfev

[GreekComicFan 103.968]

Όλη η συζήτηση μεταφέρθηκε στο Καλοκαιρινές Εκδόσεις Disney Καθημερινή (2017). Εδώ ισχύουν ότι και στα άλλα θέματα με παρουσιάσεις Disney κόμικς.

 

[Jim Slip 1.316]

Η Κ θα έπρεπε να επαναλάβει τα εκδοτικά στάνταρ του Μεγάλου Σπλας: ημίσκληρο ιλουστρέ εξώφυλλο και ελαφρώς βαρύτερο χαρτί στις εσωτερικές σελίδες. Αυτό θα ήταν μια ωραία έκδοση. Εδώ για πολλοστή φορά χρησιμοποιούν τόσο μαλακό χαρτί που δεν αντέχει τα μελάνια, έχει ποτίσει και "κυματίζει". Αυτό δεν το έχω δει να γίνεται ούτε σε παλιά Κλασικά, ούτε πουθενά, μόνο σε εκδόσεις της Κ.

 

Στα των ιστοριων, ξαναδιάβασα το Ταπιόκα (είχα να το διαβάσω απ' το 1994 που δημοσιεύτηκε στο Κόμιξ), και είναι ένα ωραίο μείγμα ιταλικής φαρσοκωμωδίας και ιστορίας μυστηρίου. Η ίντριγκα περιορίζεται στο πρώτο μέρος, και λιγο στην αρχή του δεύτερου, και μετά γίνεται μια αναμέτρηση μεταξύ του Μίκυ και του Πητ, αλλά γενικά είναι μια ωραία στημένη ιστορία. Αν σε κάποιον θυμίζει κάτι το όλο μοντέλο, αυτό είναι επειδή βασικά αποτελεί το καλούπί στο οποίο βασίζει πολλές ιστορίες του ο Καστύ.

 

ΥΓ1 - Είναι ενδιαφέρον πως στην αρχή της καριέρας του ο Σκάρπα ήταν εξίσου δραστήριος και ως σεναριογράφος και ως σχεδιαστής, αλλά σταδιακά το κέντρο βάρους έπεσε στον σχεδιασμό.

 

ΥΓ2 - 'Εριχνα μια ματιά στα περιεχόμενα των ιταλικών τόμων και μου έκανε εντύπωση οτι συμπεριέλαβαν τα 7 Θαύματα των Παπιών στον τόμο 46. 'Εχει κανείς κάποια ιδέα για ποιό λόγο; 'Εχει κάποια ανάμειξη ο Σκάρπα την οποία δε γνωρίζουμε;

[tryfev 35.237]

Η Κ θα έπρεπε να επαναλάβει τα εκδοτικά στάνταρ του Μεγάλου Σπλας: ημίσκληρο ιλουστρέ εξώφυλλο και ελαφρώς βαρύτερο χαρτί στις εσωτερικές σελίδες. Αυτό θα ήταν μια ωραία έκδοση. Εδώ για πολλοστή φορά χρησιμοποιούν τόσο μαλακό χαρτί που δεν αντέχει τα μελάνια, έχει ποτίσει και "κυματίζει". Αυτό δεν το έχω δει να γίνεται ούτε σε παλιά Κλασικά, ούτε πουθενά, μόνο σε εκδόσεις της Κ.

 

Στα των ιστοριων, ξαναδιάβασα το Ταπιόκα (είχα να το διαβάσω απ' το 1994 που δημοσιεύτηκε στο Κόμιξ), και είναι ένα ωραίο μείγμα ιταλικής φαρσοκωμωδίας και ιστορίας μυστηρίου. Η ίντριγκα περιορίζεται στο πρώτο μέρος, και λιγο στην αρχή του δεύτερου, και μετά γίνεται μια αναμέτρηση μεταξύ του Μίκυ και του Πητ, αλλά γενικά είναι μια ωραία στημένη ιστορία. Αν σε κάποιον θυμίζει κάτι το όλο μοντέλο, αυτό είναι επειδή βασικά αποτελεί το καλούπί στο οποίο βασίζει πολλές ιστορίες του ο Καστύ.

 

ΥΓ1 - Είναι ενδιαφέρον πως στην αρχή της καριέρας του ο Σκάρπα ήταν εξίσου δραστήριος και ως σεναριογράφος και ως σχεδιαστής, αλλά σταδιακά το κέντρο βάρους έπεσε στον σχεδιασμό.

 

ΥΓ2 - 'Εριχνα μια ματιά στα περιεχόμενα των ιταλικών τόμων και μου έκανε εντύπωση οτι συμπεριέλαβαν τα 7 Θαύματα των Παπιών στον τόμο 46. 'Εχει κανείς κάποια ιδέα για ποιό λόγο; 'Εχει κάποια ανάμειξη ο Σκάρπα την οποία δε γνωρίζουμε;

 

 

 

Φίλε μου, γράφω κυρίως για να απαντήσω στο ΥΓ2, με την ευκαιρία όμως θα σου πω ότι στο δικό μου αντίτυπο το χαρτί ούτε κυματίζει ούτε έχει ποτίσει από τα μελάνια.

 

Τώρα στο θέμα των Επτά θαυμάτων των παπιών: Μπήκα στο εισαγωγικό σημείωμα/άρθρο του Alberto Becattini https://inducks.org/story.php?c=Qit%2FGSD++46F και με τον φακό, λόγω μικρών γραμμάτων, κατάφερα να διαβάσω την αιτιολογία της συμπερίληψης της θαυμάσιας αυτής σπονδυλωτής ιστορίας στα άπαντα του Scarpa.

 

Μας λέει, λοιπόν, ο συντάκτης του άρθρου ότι οι δημιουργοί/σχεδιαστές των 7 θαυμάτων Giuseppe Dalla Santa και Maurizio Amendola είναι επίγονοι του Romano Scarpa. 

Επεξεργασία Ιουλίου 30, 2017 από tryfev

[petross21 10.859]

Έχω αγοράσει τον πρώτο τόμο Scarpa εδώ και αρκετές ώρες, και ακόμα δεν πιστεύω ότι τον πιάνω επιτέλους στα χέρια μου! Πριν απ' όλα να πω, ότι από τις 4 μεγάλες ιστορίες που περιείχε, είχα διαβάσει μόνο την μία και συγκεκριμένα την ''Ο Πρωταθλητής των Πρωταθλητών''. Ας κάνουμε λοιπόν μία μικρή κριτική πάνω στον καταπληκτικό αυτό τόμο, τόσο όσον αφορά την ποιότητα της έκδοσης, όσο και όσον αφορά την ποιότητα των ιστοριών. 
 
Οι ιστορίες ήταν οι εξής:
 
1. Το Μυστήριο του Ταπιοκα Στ'
2. Το Φυλαχτό του Αμουνδσεν
3. Το Σκάφος του Μικρόκοσμου
4. Ο Πρωταθλητής των Πρωταθλητών
 

1. Ο Μίκυ φορτώνεται έναν αγαθιάρη ηλικιωμένο άστεγο, ο οποίος όπως αποδεικνύεται συμπεριφέρεται όλως περιέργως σαν εξάχρονο παιδί και φοβάται να αποκαλύψει το οτιδήποτε γύρω από το παρελθόν του. Ο Μίκυ καταφέρνει να ανακαλύψει ότι πρόκειται για τον βασιλιά ενός πάμπλουτου κρατιδίου, της Μαζουμια. Ξετυλίγοντας το κουβάρι της περίεργης αυτής υπόθεσης, ο Μίκυ θα βρεθεί τελικά εκεί ψάχνοντας μία απάντηση στο πώς ο βασιλιάς παραιτήθηκε από τον θρόνο του, και δεν μπορεί πλέον να λειτουργήσει σαν ενήλικας...Τελικά θα βρεθεί και πάλι αντιμέτωπος με τον Μαύρο Πητ, ο οποίος χάρη σε καραμέλες που ''αναζωογονούν'' τον εγκέφαλο και τις οποίες έχει δώσει στον βασιλιά και τον αντιβασιλέα του κρατιδιού, ο οποίος είναι φτυστος με τον ίδιο, βρίσκεται ένα βήμα πριν την κατάκτηση του θρόνου, παριστάνοντας τον αντιβασιλέα, ο οποίος όμως στην πραγματικότητα βρίσκεται στην θέση του στις φυλακές του Μίκυ Σίτυ, ανήμπορος να κάνει το οτιδήποτε. 
Πραγματικά εκπληκτική ιστορία, με μπόλικο μυστήριο, δράση και ανατροπές. Από τις καλύτερες που έχω διαβάσει.
 
2. Ο Ντόναλντ και τα ανιψάκια τους αναλαμβάνουν την χαρτογράφηση κάποιων περιοχών της Ανταρκτικής. Ο Σκρουτζ τους χαρίζει ένα πολύτιμο γούρικο φυλαχτό, προφασιζόμενος ότι θα τους φέρει τύχη. Στην πραγματικότητα, όμως, Κύρος έχει προσθέσει στο εσωτερικό του έναν πομπό και έναν μετρητή γκαϊγκερ για να ανακαλύψει κοιτάσματα ουρανίου. Οι Ντακ,περνούν χίλιες μύριες δυσκολίες και τελικά χάνονται στην Ανταρκτική. Καταλήγουν σε μία παγωμένη σπηλιά, πιστεύοντας ότι εκεί θα αφήσουν τα κοκκαλάκια τους. Στην ευρύτερη περιοχή όμως υπάρχουν μεγάλα αποθέματα ουρανίου, τα οποία εντοπίζονται από τον μετρτητή γκαϊγκερ και αποστέλλεται σήμα στη Λιμνούπολη και συγκεκριμένα στον  Κύρο. Ο Σκρουτζ στέλνει λοιπόν αποστολή στο σημείο αυτό, και οι Ντακ σώζονται.

Πολύ όμορφη περιπέτεια των αγαπημένων μας παπιών, με την αστείρευτη φαντασία του δημιουργού να πλάθει χιονοστιβάδες ύψους πεντακοσίων μέτρων, ηφαίστεια με ρεύματα αέρα, πυκνή ομίχλη και ατέλειωτο χιόνι, τεράστιες πλάκες πάγου οι οποίες αιωρούνται κάθετα πάνω από το έδαφος, εξαιτίας της μεγάλης έντασης του μαγνητικού πεδίου της Γης,  περιοχές με τροπική βλάστηση και άγνωστα στην επιστημονική κοινότητα ζώα. και άλλα πολλά, κρατώντας σταθερό το ενδιαφέρον του αναγνώστη!
 
3. Εδώ από την άλλη έχουμε μία ιστορία ακραίας επιστημονικής φαντασίας με τον Ήτα Βήτα, στα όρια του... σουρεαλισμού! Ο ήρωας βρίσκει ένα σκάφος που προορίζεται για την εξερεύνηση του μικροκόσμου με τα επακόλουθα να μην είναι τα προβλεπόμενα! 

Κι εδώ φυσικά έχουμε άφθονη δράση, γέλιο, και άπλετο μυστήριο, με το οποίο έρχεται για μία ακόμη φορά αντιμέτωπος ο Μίκυ, καθώς κάποιος έχει καταφέρει να βρει τον τρόπο να τυπώνει πανομοιότυπα πλαστά χαρτονομίσματα. Η μηχανή του Ήτα Βήτα θα παίξει φυσικά τον ρόλο της στην εξιχνίαση της υπόθεσης και την ανακάλυψη του ενόχου. 
 
4. Αυτή ήταν μία ιστορία την οποία είχα ξαναδιαβάσει στο ΚΟΜΙΞ αρκετές φορές, αλλά η ανάγνωση της εκ νέου, ήταν εξίσου απολαυστική! Ο Γκούφυ αποκτά τεράστια δύναμη, και μετά από σχετική συμβουλή του Μίκυ αποφασίζει να γίνει αστέρι της πυγμαχίας. Ένας πρώην πυγμάχος, γίνεται ο μάνατζέρ του, ενώ οι δύο φίλοι δεν μπορούν ούτε να φανταστούν τα σκοτεινά του σχέδια... Ο ''Τζιμμυ Περουκίνι'', έχοντας χάσει παλαιότερα τον τίτλο του πρωταθλητή σε όλες τις κατηγορίες στο παρατσάκ, εξαιτίας μίας μπανανόφλουδας που του είχαν πετάξει και πάνω στην οποία γλίστρησε, επιθυμεί διακαώς να πάρει εκδίκηση και να προκαλέσει την ίδια άδικη ήττα σε έναν άλλο πυγμάχο που να έχει τα προσόντα για την νίκη. Όντας αδίστακτος και πικραμένος, δεν θα διστάσει ούτε στο να ρίξει τον Μίκυ σε 100 πιράνχας, προκειμένου να απειλήσει τον Γκούφυ και να τον υποχρεώσει να χάσει από τον τελικό του αντίπαλο.

Ιστορία με πραγματικά απρόβλεπτη εξέλιξη, ωραία δόμηση του χαρακτήρα του πρώην πυγμάχου, καθώς και ξεκαρδιστικά έκτροπα που προκαλεί η τερατώδης δύναμη του Γκούφυ. 

 
Όσον αφορά την ποιότητα τώρα της έκδοσης. Βρήκα πολύ καλόγουστο το στήσιμο της έκδοσης, ενώ και τα άρθρα που περιέχονταν ήταν όπως και στους τόμους barks κατατοπιστικότατα. Μου θύμισε αρκετά τις πολύ όμορφες εκδόσεις που έβγαζε κατά καιρούς ο Τερζόπουλος κάθε καλοκαίρι ή χειμώνα (όπως π.χ. τον Κόσμο Ντίσνεϋ ή τα σούπερ μίκυ κλπ). Το χαρτί θα μπορούσε να ήταν καλύτερο, αλλά σίγουρα δεν είναι σε μη υποφερτό επίπεδο, όπως του Μεγάλου Σπλας. Το μεγάλο μέγεθος ήταν επίσης πολύ σημαντικό, γιατί βοήθησε στο να αναδειχθεί το σχέδιο του σπουδαίου αυτού δημιουργού, το οποίο απόλαυσα. Στα Κλασικά ή στα μίκυ, όπου είχαν δημοσιευθεί πολλές από τις ιστορίες του, ίσως να είχαν χαντακωθεί σε μεγάλο βαθμό.
 
Γενικότερα, ο τόμος αυτός ανέβασε πολύ περισσότερο στην εκτίμησή μου τον Romano Scarpa, μιας και δεν είχα μέχρι σήμερα την ευκαιρία να διαβάσω μερικές από τις καλύτερες ιστορίες του, καθώς βρίσκονταν στην πλειοψηφία τους, σε κάποια δυσεύρετα και ακριβά παλιά τεύχη του Τερζόπουλου. Τώρα, αποκτώ την ευκαιρία όχι μόνο να τις διαβάσω, αλλά και να τις κατέχω σε όμορφους, προσεγμένους συγκεντρωτικούς τόμους. 
 
Με λίγα λόγια πολλά μπράβο στην Καθημερινή που μας έκανε ένα τόσο ωραίο καλοκαιρινό δώρο, σε πολύ καλή τιμή!   
 
Υ.Γ.

 

Διαβάστηκε τρώγοντας παστουρμαδόπιτα  

 

 

 

[tryfev 35.237]

Εξαιρετική κριτική, που κλείνει με ένα από τα αγαπημένα μου εδέσματα. ΄Οπου την βρω την τσακίζω.

[Μενίγ Πουαγώ 23.917]

Διάβασα και εγώ σήμερα τον πρώτο τόμο... Έμεινα απολύτα ικανοποιημένος. Από την ποιότητα εμφανισιακά του τόμου, τα συνοδευτικά άρθρα και κυρίως τις ίδιες τις ιστορίες. Πραγματικά η έκδοση έκανε καλό ποδαρικό και χαίρομαι πολύ για αυτό εγχείρημα. Ανυπομονώ και για τους επόμενους τόμους. Ο Ρομάνο Σκάρπα εήταν μεγάλος δημιουργός και μου αρέσει που θα έχω το έργο του συγκεντρωμένο σε καλαίσθητους τόμους  

[Jim Slip 1.316]

Ξαναδιάβασα και το Το Φυλαχτό του Αμούνδσεν. Είναι μια όμορφη ιστορία, που βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στην ατμόσφαιρα της Ανταρκτικής. Δεν υπάρχει ιδιαίτερη πλοκή. Οι Ντακ μάχονται το απειλητικό, απέραντο, άγνωστο τοπίο.

[Βασιλεύς των κόμικς 30.757]

Το εξώφυλλο προστέθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης.

 

Δεύτερο τεύχος των Μεγάλων Ιστοριών του σπουδαίου δημιουργού Ρ.Σκάρπα  με 2  ιστορίες του Μικυ Μάους την  Η ΤΕΤΑΡΤΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ,και ΤΟ ΝΥΧΙ ΤΗΣ ΚΑΛΙ και μία ιστορία με τους επτά νάνους  ; Ο ΔΙΑΜΑΝΤΕΝΙΟΣ  ΘΡΟΝΟΣ .Πολύ ωραία .Στο επομενο  : Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΙΠΤΑΜΕΝΟΥ ΣΚΩΤΖΕΖΟΥ με θείο Σκρούτζ .

[φλοκ 82.127]

Δεν ξέρω αν έχει αναφερθεί κάπου αλλά το πρώτο τεύχος (και πιθανόν και τα επόμενα) το βρήκα να πωλείται ξεχωριστά σε κιοσκι εφημερίδων στην Ομόνοια με τιμή 2 euro .

[Βασιλεύς των κόμικς 30.757]

Το εξώφυλλο προστέθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης.

 

Ο τρίτος γαλάζιος τόμος με ίστορίες όπως :Ταρζάν ο Ελεύθερος Τύπος ΓΚΟΥΦΟΤΑΡΖΑΝ η καθημερινή ,με Μίκυ και Γκούφη . Ο Ντόναλντ ,Γκαστόνε και Σκρουτζ στον ΧΡΥΣΟ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟ  αλλά και στις  ΔΟΛΛΑΡΙΟΣΚΩΛΗΚΑ και στον ΜΥΘΟ ΤΟΥ ΙΠΤΑΜΕΝΟΥ ΣΚΩΤΖΕΖΟΥ .

[Βασιλεύς των κόμικς 30.757]

Ο τέταρτος και πράσινος τόμος του Ρ. Σκάρπα με Ντόναλντ στο ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΠΛΑΣΤΩΝ ΓΑΡΙΔΩΝ και ΝΤΟΝΑΛΝΤ 3D,την Χιονάτη και τους επτά Νάνους στην ΠΡΑΣΙΝΗ ΦΛΟΓΑ και μία 12σέλιδη ιστορία που συναντιούνται ο κόσμος των παπιών και ό ποντικόκοσμος.Ενας τόμος που θα σας ικανοποιήσει  .

 

 

 

Το εξώφυλλο προστέθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης.

[ΚΟΜΙΞ 19.146]

Πάνε λίγες μέρες όπου ολοκλήρωσα το διάβασμα του πρώτου τόμου και θα ήθελα να πω δυο λόγια για τις ιστορίες. 

 

1. Το Μυστήριο του Ταπιοκα Στ': Μυστήριο,δράση ωραία γκαγκ. Το δεύτερο μέρος είχε την δράση αλλά και το πρώτο είχε το μυστήριο και αναρωτιόμασταν ποιος είναι ο Ταπιόκας και που το πάει ο δημιουργός. Γενικά μου άρεσε και νομίζω ήταν η καλύτερη ιστορία του τόμου. 8,5/10

2. Το Φυλαχτό του Αμουνδσεν: Καλά ότι ο Σκρουτζ θα είχε και συλλογή από φυλαχτά δεν το περίμενα ενώ έχει την τυχερή δεκάρα. Το σχέδιο ήταν όμορφο και μου άρεσε αρκετά σε διάφορες φάσεις αλλά το σενάριο δεν ήταν και κάτι φοβερό. Θα βάλω 7,5/10

3. Το Σκάφος του Μικρόκοσμου: Ωραία ιστορία με κάτι το διαφορετικό. Ο χρωματισμός ξινίζει λίγο γιατί είναι παλιός αλλά το σενάριο έχει αρκετές διευκολύνσεις. Το σχέδιο του Πητ ίσως για μια φορά να ήταν και τέλειο. Για όλα τα παραπάνω θα βάλω 7/10

4. Ο Πρωταθλητής των Πρωταθλητών: Πρωταγωνιστής ο Γκούφυ ο όποιος γίνεται όπως λέει ο τίτλος πρωταθλητής. Μου άρεσε που ο κακός της ιστορίας έδειχνε αδίσταχτος και έκανε τα πάντα για να πετύχει το σχέδιο του. 7,5/10

 

Νομίζω ότι είναι εμφανές πως από όλες τις ιστορίες ξεχωρίζει ο Ταπιόκας. Μου άρεσε που υπήρχε και μεγάλο άρθρο πέρα από το εισαγωγικό για την συγκεκριμένη ιστορία διότι το άξιζε. Ο τόμος είναι μια πολύ καλή αρχή για εισαγωγή στο έργο του Σκάρπα. 

Επεξεργασία Αυγούστου 20, 2017 από ΚΟΜΙΞ

[mr-d 52.275]

κάθησα και διάβασα disney μετα απο χροοοοοοονιαααααα... απο '90s μιλάμε, 

 

και διάβασα το Το Μυστήριο του Ταπιοκα Στ' ... 

 

αν ήμουν ο mr-d του 1994 θα του άρεσε, 10 χρονών μικυ μαους κτλ μια χαρά.. 

ο mr-d του 2017 όμως, εντάξει είπαμε.. αναμνήσεις μόνο από τότε δεν έχει νόημα να σχολιάσει μια τέτοια ιστορία..

απλα εκεί που επερνε στο χαβαλέ ολα τα σχόλια "μα τι ποιότητα έκδοσης είναι αυτή" θέλουμε χαρντκοβερ, θέλουμε χρυσούς σελιδοδεικτες.."

 

για τέτοιες ιστορίες ωρεεεεεεεεεε;;;; να ανησυχώ;;;;

 

btw έμενα η έκδοση μου άρεσε, προτιμώ αυτό το χαρτί στα κόμικς, μου θυμίζει τα νιάτα μου γι αυτό το αγαπάω

[saveapenguin 9.294]

Εδώ και κάποια χρόνια η μόνη μου επαφή με ιστορίες της Disnay ήταν οι τόμοι που βγάζει η Καθημερινή, Μπαρκς τα προηγούμενα χρόνια και Σκάρπα φέτος. 

Λοιπόν, διασκεδάζω πολύ περισσότερο με τους τόμους του Σκάρπα. Μεγάλες, χορταστικές ιστορίες, ότι πρέπει για ένα ευχάριστο διάλειμμα.  

[Βασιλεύς των κόμικς 30.757]

Σκάρπα και Σκρουτζ στο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΑΛΑΜΠΟΥ ,Χιονάτη και 7 νάνοι στο ΑΛΥΣΟΔΕΜΕΝΗ ΝΕΡΑΙΔΑ .ΤΟ ΠΕΡΙΔΕΡΑΙΟ ΤΩΝ ΤΣΙΡΙΚΑΟΥΑ με Μίκυ και Μπιμπ-Μπιμπ και μία ιστορια εκπληξη το ΙΔΡΥΜΑ ΜΑΚ ΝΤΑΚ που είναι στόρυ μπορντ ,προσχέδια ,αμετάφραστο και φυσικά δίχως χρώμα .
                         Ο 5 ΤΟΜΟΣ  
 
 
Το εξώφυλλο προστέθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης.

[BladeRunner1992 3.147]

Σήμερα τσίμπησα τον 5ο Τόμο με την Καθημερινή της Κυριακής, έτσι, για να θυμηθώ τα παιδικά μου χρόνια. Τους προηγούμενους τόμους δεν τους έχω, αλλά τώρα που διάβασα και ευχαριστήθηκα σε μεγάλο βαθμό αυτόν, σίγουρα θα τους τιμήσω στο άμεσο μέλλον (καθώς, φυσικά, και τους επόμενους). Πρέπει να έχουν περάσει κάτι αιώνες από την τελευταία φορά που διάβασα Ντόναλντ Ντακ, Σκρουτζ Μακ Ντακ ή Μίκυ Μάους και η αλήθεια είναι ότι μου έλειψαν. Τόσο οι ίδιοι οι ήρωες, όσο και ο κόσμος τους. Μπορεί να μεγάλωσα (εντάξει, όχι και πολύ!), αλλά πέρασα πολύ ωραία διαβάζοντας την ιστορία "Το τελευταίο Μπαλαμπού", καθώς και την ιστορία "Το περιδέραιο των Τσιρικάουα". Χορταστικές ιστορίες και οι δυο, γεμάτες δράση και χιούμορ, ό,τι πρέπει για ένα ευχάριστο απόγευμα. Στον τόμο μπορεί να διαβάσει κανείς και μια ιστορία με την Χιονάτη και τους επτά νάνους, με τον τίτλο "Η αλυσοδεμένη νεράιδα", που όμως δεν μπορώ να πω ότι μου πολυάρεσε (ποτέ δεν ήμουν φαν της Χιονάτης ή άλλων παρόμοιων παραμυθιών). Επίσης υπάρχουν διάφορα προσχέδια, ενδιαφέροντα κειμενάκια, γενικά σαν τόμος είναι αρκετά ικανοποιητικός και χορταστικός. Η αλήθεια είναι ότι έφαγα ένα καινούργιο κόλλημα τώρα και μάλλον θα αρχίσω να διαβάζω και τέτοια κόμικς που και που...

Επεξεργασία Αυγούστου 27, 2017 από BladeRunner1992

[BladeRunner1992 3.147]

Καθ'οδόν για το σούπερ μάρκετ, πέτυχα σε περίπτερο τον 3ο τόμο της σειράς και φυσικά τον τσίμπησα πάραυτα. Μου φάνηκε κλάσεις ανώτερος και πιο χορταστικός από τον 5ο τόμο που διάβασα πριν δυο μέρες. Περιέχονται τέσσερις μεγάλες ιστορίες, η μια με τον Γκούφυ και τον Μίκυ και οι άλλες τρεις με τους Ντόναλντ Ντακ, Στρουτζ Μακ Ντακ και τα τρία ανιψάκια. Και σ'αυτές τις ιστορίες έχουν συμμετοχή και τύποι όπως ο Μαύρος Πιτ, ο Γκαστόνε και οι Μουργόλυκοι. Όλη η καλή παρέα δηλαδή. Ωραίες ιστορίες και οι τέσσερις, με περιπέτεια, φαντασία, χιούμορ, υπερβολές και κουλές καταστάσεις. Σχέδιο και χρώματα σε πολύ καλό επίπεδο ποιότητας. 

[Μενίγ Πουαγώ 23.917]

Μέχρι τώρα έχω μείνει πολύ ικανοποιημένος από τους 5 τόμους που έχουν κυκλοφορήσει. Εδώ θα ήθελα να κάνω ειδική μνεία στις ιστορίες με την Χιονάτη και τους επτά νάνους. Πολύ καλές και πέρασα πολύ ευχάριστα διαβάζοντάς τες... 

Ειδικά η αλυσοδεμένη νεράιδα... Ότι καλύτερο έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια. Υπέροχο σενάριο με στρωτή ροή και κλιμακωτή αγωνία... Πυκνότητα στα καρέ λόγω μεγέθους αλλά πραγματικά δε με ενόχλησε καθόλου!!! Ιστορία για πιο ενήλικο κοινο λόγω κάποιων σκηνών!!!

στις Καθημερινές εκδόσεις που πήραν το ρίσκο να τις δημοσιεύσουν!!!

 

Επεξεργασία Αυγούστου 29, 2017 από Μενίγ Πουαγώ

[nick777 729]

Μεγάλες ιστορίες Νο6 Ο άνθρωπος από το ούλα-ούλα

 

Το εξώφυλλο προστέθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης

[Indian 50.544]

Το εξώφυλλο και οπισθόφυλλο του τόμου # 7 βρίσκεται κοντά μας...!

 

Το εξώφυλλο προστέθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης

 

 

[GreekComicFan 103.968]

Η σεζόν κλείνει με την ιστορία του πρώτου Μίκυ Μάους.

[PhantomDuck 37.953]

Μιας και ολοκληρώθηκε η σειρά και κατακάθισε το πράγμα, ας πω κι εγώ τις απόψεις μου. Οι εντυπώσεις μου είναι ανάμεικτες, κάποιες θετικές, κάποιες αρνητικές, εξηγούμαι αναλυτικότερα (ναι, είναι από αυτές τις περιπτώσεις που ακολουθεί κατεβατό, σωστά καταλάβατε ). Θα τα πω λίγο ανακατεμένα, επειδή έτσι μας τα έδωσε και η Καθημερινή. Ανακατεμένα. Θα προσπαθήσω να βάλω επικεφαλίδες, αν τυχόν κάποιες βαριέται να τα διαβάσει όλα και θέλει συγκεκριμένες πληροφορίες.

 

Πόσοι θα είναι οι συνολικοί τόμοι και πότε θα βγουν;

Η σειρά ακολουθεί την αντίστοιχη ιταλική με 51 τόμους ~360 σελίδων. Οι τόμοι που είδαμε στην Ελλάδα έχουν 180 σελίδες, επομένως αν εκδοθούν όλοι οι τόμοι (λογικό εφ' όσον είναι τα άπαντα) θα δούμε περί τους ~100 τόμους. Η Καθημερινή, καθώς ακολουθεί την βλακώδη πολιτική να μην ενημερώνει τίποτα και κανέναν, δεν μας αφήνει παρά να υποθέτουμε, να κάνουμε σενάρια και να πληροφορούμαστε από τρίτες, μη επίσημες πηγές.

 

Ο σταντάς (aka αυτός που έχει σταντ με περιοδικά ) στην Ομόνοια λοιπόν που λέτε από τον οποίο προμηθεύομαι λογιών λογιών κόμικς, ρώτησε για το τι θα γίνει και μου είπε πως «ακούγεται» ότι πήραν τα δικαιώματα για αυτήν την σειρά για 5-6 χρόνια και θα βγάλουν ~100 τόμους. 16 τον χρόνο από εδώ και πέρα, δηλαδή από Ιούνιο έως Σεπτέμβριο, όπως ακριβώς έκανε και με την βιβλιοθήκη του Barks. Το θέμα είναι πως αυτό μου λέει το άκουσε τελείως ράδιο αρβύλα, μπορεί να είναι και φήμες που ξεκίνησαν από εδώ μέσα, να ακούστηκαν ως σενάρια στην Καθημερινή και να μας ξαναγύρισαν πίσω. Μέχρι όμως να δεήσει η Καθημερινή να ενημερώσει τον κόσμο, θα παραμείνουμε με τέτοιες πληροφορίες. Πάντως λίγο πολύ πέφτει μέσα στις πληροφορίες που μου δίνει κατά καιρούς.

 

Τώρα για την σειρά καθαυτή. Κάτι που δεν έκανε σαφές η Καθημερινή (λες και έκανε κάτι σαφές, τίποτα δεν λένε ), είναι πως έκανε επακριβή μεταφορά της ιταλικής έκδοσης. Ναι οκ, όλοι το ξέρουμε, όμως αυτό που δεν έχει συνειδητοποιήσει πολύς κόσμος είναι πως αλλιώς αντιμετωπίζει ένας Ιταλός τον Romano Scarpa και αλλιώς ένας που δεν τον έχει συμπατριώτη. Άλλη αναγνωρισιμότητα έχει π.χ. ο Αρκάς σε εμάς, και άλλη αξία θα είχαν τα άπαντά του σε μία άλλη χώρα. Στην προκειμένη μας ενδιαφέρει, επειδή η λογική που ακολουθεί αυτή η έκδοση, είναι πιο πολύ βιβλιογραφικής φύσεως. Δηλαδή:

 

• Το χρώμα.
  Πολλές ιστορίες του στην Ιταλία, όταν πρωτοδημοσιεύτηκαν ήταν οι μισές έγχρωμες και οι μισές ασπρόμαυρες (λογική που υιοθέτησε και ο Τερζόπουλος στις αρχές του). Εμείς στην Ελλάδα, είχαμε καλομάθει από τον Τερζόπουλο να χρωματίζει και να μεταφράζει εκ νέου μία ιστορία όταν αναδημοσιευόταν σε κάποιο δικό μας περιοδικό. Στην Ιταλία όμως, τέτοιες ιστορίες αναδημοσιεύονταν όπως είχαν πρωτοβγεί, δηλαδή οι μισές Α/Μ και οι άλλες μισές με χάλια χρωματισμό του '60. Κάποιες από τις ιστορίες μπορεί να τύχαινε να χρωματιστούν σε κάποια αναδημοσίευση, όμως δεν ήταν σίγουρο.
  
  Στην Βιβλιοθήκη Scarpa βλέπουμε λίγες ιστορίες που χρωματίστηκαν εκ νέου, ενώ πάρα πολλές έχουν τον παλιό χρωματισμό. Και επειδή οι Α/Μ σελίδες ήταν εμπόδιο, επαναχρωματίστηκαν αυτές ΜΟΝΟ, με παλιό και καλά στυλ, όμως φαίνεται αν κόβει λίγο το μάτι του αναγνώστη. Το αποτέλεσμα είναι να βλέπουμε ανά δύο σελίδες να αλλάζει το χρώμα, και μερικές φορές να μην παίρνουν ούτε οι ίδιοι στα σοβαρά τον εαυτό τους (π.χ. ανά δύο σελίδες τα καπέλα των ανιψιών να είναι κόκκινα, και ανά δύο να είναι μπλε, κόκκινο, πράσινο). Χρωματικά λάθη που έγιναν στις πρωτότυπες εμφανίσεις (π.χ. το χρώμα του Ατομίνο Μπιπ Μπιπ που άλλαζε ανά περίσταση σε μπλε / πράσινο / μπεζ) δεν διορθώθηκαν επειδή θεωρήθηκαν ως ιστορικά στοιχεία που έπρεπε να διατηρηθούν.
  
  Φανταστείτε π.χ. ο Αρκάς να είχε βγάλει ιστορίες με πολλούς διαφορετικούς χρωματισμούς, από διαφορετικούς εκδότες, να μην είχε βγει ποτέ μία συγκεντρωτική έκδοση με όλες του τις δουλειές, και ξαφνικά να έβγαινε η βιβλιοθήκη του που θα μάζευε μερικές δεκαετίες έργο. Για εμάς θα ήταν λογικό να δούμε π.χ. τον χρωματισμό της πρώτης του έκδοσης και όχι έναν καινούργιο. Έναν ξένο όμως δεν θα τον ένοιαζε και θα προτιμούσε απλά να δει όμορφα χρώματα. Έτσι την πατήσαμε κι εμείς με τον Scarpa.
  
   
• Άλλες λεπτομέρειες.
  Σε πολλές ιστορίες, έχουν αφήσει τα αρχικά A.M. στην πρώτη σελίδα, τα οποία υποδηλώνουν το όνομα Arnoldo Mondadori, τον τότε εκδότη του Topolino, κάτι που έδειχνε πως η ιστορία είναι παραγωγή δική τους και όχι Αμερικάνικη ή άλλης χώρας. Επίσης έχουν αφήσει τα αρχικά του Romano Scarpa (RS) που έβαζε σε ιστορίες που είχαν δικό του σενάριο και τις υπογραφές του Walt Disney που έβαζε σε ορισμένα καρέ, ώστε να δίνει την εντύπωση Αμερικανού σχεδιαστή. Αυτό το έκανε επειδή τα αμερικάνικα στριπ, είχαν την υπογραφή του Disney στο τελευταίο τους καρέ, και όταν δημοσιεύονταν σε περιοδικά όπως το Topolino, με την αναδιοργάνωση των καρέ που γινόταν, τα καρέ με την υπογραφή έμπαιναν στην μέση της σελίδας. Και αυτό προσπαθούσε να το μιμηθεί βάζοντας τέτοιες αντίστοιχες υπογραφές του Walt.
  
  Στο μεταξύ στην Ιταλία έχουν γίνει ανατυπώσεις χωρίς αυτά τα στοιχεία, όμως τα επανέφεραν για αυτήν την έκδοση. Βλέπουμε δηλαδή πως το σκεπτικό τους είναι να δώσουν στον αναγνώστη κάτι πολύ κοντά στο πρωτότυπο της πρώτης δημοσίευσης, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως θα κάνουν περιορισμούς. Το θέμα είναι πως ούτε οι Ιταλοί έχουν κάποιο συγκεκριμένο μοτίβο απ' ό,τι βλέπω. Κάποιες ιστορίες που είχαν τα αρχικά Α.Μ, πλέον δεν τα έχουν. Κάποιες επαναχρωματίζονται, κάποιες όχι. Γενικά γίνεται ένα μπάχαλο που δεν μπορώ να καταλάβω την λογική του, ίσως επειδή δεν είμαι Ιταλός και δεν έχω παρακολουθήσει ενδελεχώς την ιταλική αγορά.
  
  Τέλος, να αναφέρουμε τα ιταλικά storyboards τα οποία είναι παντελώς άχρηστα για εμάς, πλην μερικών εξαιρέσεων τριών ατόμων πιστεύω σε όλη την χώρα Στην ιταλική έκδοση είναι λογικό να υπάρχουν ως ένα σημείο, μπορεί να δει κανείς διαφορές σε διαλόγους, σχέδια κλπ, όμως σε εμάς είναι λίγο ανούσιο. Αν  δημοσιευτούν όλες οι ιστορίες τελικά βέβαια, δεν θα έχω παράπονο να υπάρχουν κι αυτά, όμως και πάλι, δεν μπορείς παρά να νοιώσεις πως έφαγαν σελίδες από κάτι που θα μπορούσες να διαβάσεις.

 

 

Αυτά τα στοιχεία κάνουν την έκδοση λίγο πιο «ξένη» σε εμάς. Είναι δύσκολο να το εξηγήσω, όμως αλλιώς ένιωθε μία οποιαδήποτε άλλη έκδοση στα χέρια μου και αλλιώς αυτή εδώ. Μερικά παραδείγματα που έχω από άτομα που δεν ασχολούνται και πολύ με Disney αλλά έπαιρναν την βιβλιοθήκη του Barks, είναι πως αυτή είναι κάπως πιο «περίεργη». Χαρακτηριστικά μία ξαδέρφη μου πήρε έναν τόμο, και με το που τον ξεφύλλισε, είπε «Α, αυτές είναι παλιές ιστορίες, δεν μου αρέσουν». Εγώ το έκανα το κομμάτι μου και της εξήγησα πως είναι 20 χρόνια μεταγενέστερες από τις άλλες που αγόραζε πέρσι, αλλά δεν την ένοιαξε και πολύ. Όπως και δεν θα νοιάξει και τον κοινό κόσμο. Αυτή θα είναι η αντίδρασή του όταν δει ιστορίες με παλιό χρωματισμό. Από εκεί και πέρα, στην αμιγώς δική μας έκδοση:

 

 

Το χαρτί.
Δεν γνωρίζω τι εκτύπωση ακολούθησε η ιταλική έκδοση, όμως θα κρίνω το δικό μας ως αυτόνομη περίπτωση. Πήγαμε από τους σκληρόδετους τόμους του Barks με το ικανοποιητικό χαρτί στο εσωτερικό, στους χαρτόδετους τόμους με χαρτοπολτό στο εσωτερικό. Υποθέτω πως έγινε απλά για λόγους οικονομίας. Οι λόγοι μπορεί να είναι πολλοί. Δεν πήγε καλά ο Barks; Πήγε καλά αλλά δεν έβγαλε πολλά έσοδα λόγω εκτύπωσης; Έπεσαν τα φύλλα της εφημερίδας και δεν θέλανε άλλα έξοδα; Δεν ξέρω αν θα μάθουμε κάποια στιγμή με την μυστικοπάθεια που επικρατεί.

Ναι οκ, δεν είναι σωστό να παραπονιόμαστε και να κοιτάμε τον γάιδαρο στα δόντια, όμως από την άλλη, πρέπει να έχουμε και στον νου μας πως οι εκδόσεις Disney στην Ελλάδα την τελευταία 20ετία ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, είχαν πάντα καλό χαρτί και χρωματισμό. Το κοινό αυτό έχει μάθει. Αυτό έχει περάσει στην συνείδησή του. Σε άλλες χώρες είναι πάγια τακτική να δημοσιεύουν Α/Μ παλιές ιστορίες σε άσχημο χαρτί στα περιοδικά, στην Ελλάδα όμως αυτά ανήκουν στο παρελθόν εδώ και μερικές δεκαετίες. Από την στιγμή που πετάς και άσχημο χρωματισμό και άσχημο χαρτί στην ειδική έκδοση με τα άπαντα ενός δημιουργού, τότε θα φας γκρίνια θες δεν θες. Είναι μαθηματικά βέβαιο πως ο κόσμος θα τσινήσει. Προσωπικά δεν μου άρεσε η εκτύπωση, ήταν πολύ πρόχειρη, όμως αν η εναλλακτική είναι να μην βγει καθόλου, τότε κάνω μόκο.


 

Επιλογή ιστοριών & αρίθμηση ανά τόμο.
Εφ΄όσον όπως είδαμε οι τόμοι έσπασαν διά δύο, πρέπει να γίνει ένας διαχωρισμός της ύλης. Θεωρητικά 360/2=180 σελίδες, όμως αν πας να σπάσεις στην πράξη έναν τόμο σε δύο ίσα μέρη, δεν βγαίνει. Πρέπει να ταιριάζουν οι σελίδες των ιστοριών, των άρθρων, κλπ. Ελλείψει ενημέρωσης από τον εκδότη, στην αρχή αναρωτιόμασταν μήπως μπουν μόνο οι ιστορίες με σενάριο Scarpa, μετά αναρωτιόμασταν μήπως μπει κάποια συγκεκριμένη χρονική περίοδος, κλπ. Τώρα που κυκλοφόρησαν και οι επτά, νομίζω πως έχουμε κλείσει στο συμπέρασμα. Μπαίνουν μπουλούκι, όπως βολεύει στο να βγουν οι σελίδες. Κάποια άρθρα συγχωνεύονται σε λιγότερες σελίδες, κάτι πίνακες χαρακτήρων κλπ δεν νομίζω να μπουν καθόλουν, όμως γενικά απ' ό,τι παρατηρώ, δεν πρέπει να έχουμε χάσει κάποια σημαντική πληροφορία από τα άρθρα της ιταλικής βιβλιοθήκης. Απλά είναι μπερδεμένα.

Θα προτιμούσα μία καθαρά χρονολογική αρίθμηση (όπως στον Barks), όμως εφ' όσον δεν γίνεται, δεν με πειράζει. Αυτό που με πειράζει είναι που δεν έχουν βάλει μία αναθεματισμένη αρίθμηση στις ρημάδες τις ράχες. Δεν νομίζω να το καταλάβω ποτέ αυτό. Ειδικά αν βγούνε ~100 τόμοι, η αρίθμηση επιβάλλεται. Και η έλλειψη περιεχομένων δεν βοηθάει σε αυτό. Αν δεν έχεις Inducks εύκαιρο άντε να διαβάσεις την έκδοση. Θα πάρεις έναν τόμο να διαβάσεις και δεν θα ξέρεις πού να τον βάλεις. Τουλάχιστον έχουν μία σχετική συνάφεια, δηλαδή οι ιστορίες σε αυτούς τους επτά τόμους παίζουν χρονολογικά μέσα σε μία πενταετία περίπου 1955 έως 1960. Δεν είδαμε ιστορίες του '70 ή του '80, καλό αυτό.
 

 

Γενικές τελικές εντυπώσεις.

Παρ' όλο που φαίνομαι κατακριτικός, η γενική έκδοση μου αρέσει πάρα πολύ. Μου αρέσει καθαρά και μόνο για τις ιστορίες. Περίμενα τον τόμο κάθε εβδομάδα και τον διάβαζα σχεδόν επιτόπου, σε όποιο μέρος της Ελλάδας και να ήμουν. Τα άρθρα είναι ωραία και κατατοπιστικά, οι ιστορίες είναι... Scarpa , και γενικά είναι ένα ωραίο ανάγνωσμα. Είναι πολύ ωραίο να βλέπεις σε τόμο συνοδευτικό με άρθρο, ιστορίες που σου άρεσαν παλιά σε παλιά τεύχη Κλασικών και Κόμιξ, και δεν ήταν ευρέως διαθέσιμα έως τώρα. Και μερικές από τις πρώτες ιστορίες του Scarpa ήταν όντως πολύ καλές και άξιζαν να παρουσιαστούν σε αυτήν την μορφή.

 

Εάν βγουν όντως ~100 τόμοι μέσα σε μερικά χρόνια και κυκλοφορήσουν όντως τα άπαντα, είμαι διατεθειμένος να παραβλέψω πολλά από τα παραπάνω. Το θέμα είναι πως εγώ και όσοι είμαστε εδώ μέσα, είμαστε λίγο πιο ψαγμένοι και γνωρίζουμε μερικά πραγματάκια παραπάνω από τον απλό κόσμο. Και αυτός ο απλός κόσμος, δεν ξέρω κατά πόσον μπορεί να παραβλέψει τον άσχημο χρωματισμό που βλέπει. Θα μου πείτε πως δεν αγοράζει την εφημερίδα για τον τόμο, μπόνους του έρχεται. Ναι οκ, όμως η γενική εικόνα καλής ποιότητας που είχε χτιστεί τόσα χρόνια, γκρεμίζεται με αυτήν την έκδοση. Δεν είναι κάτι που θα φανεί άμεσα, όμως μπορεί να έχει κάποιον αντίκτυπο στο μέλλον.

 

Τέλος πάντων, αυτά τα ολίγα από εμένα. Τα μόνα μου πραγματικά παράπονα, ουσιαστικά είναι ο άσχημος χρωματισμός σε πολλές ιστορίες, και η έλλειψη αρίθμησης και περιεχομένων. Παρ' όλ' αυτά, θα συνεχίσω να αγοράζω (αυτό έλειπε ).

[Συλλεκτης 721]

Ο κοσμος αν βρισκει αυτην την εκδοση κακη σε σχεση με την τιμη της, τοτε απλα δεν εκτιμα αρκετα τα κομικς της Ντισνευ

[Gladstone 1.412]

Μαλλον το αντιθετο, αν ο κοσμος βρισκει την εκδοση αυτη καλη, μαλλον τοτε δεν εκτιμα καθολου τα κομικς της Ντισνευ..

 

Εγω τη βρισκω κακιστη απο αποψη ποιοτητας, δεν σημαινει ομως οτι δεν την εκτιμω. Αν μου ελεγε κανεις αγορασε την γιατι θα εχεις ιστοριες με το κιλο (σε χαρτοπολτο), και μαλιστα του Σκαρπτα, ναι μια χαρα ειναι. Αν μου ελεγαν ομως οτι ειναι μια συγκεντρωτικη εκδοση του Σκαρπα που θα στολιζει και τη βιβλιοθηκη μου..ουτε κατα διανοια. Και ναι, η αληθεια ειναι οτι εδω και τουλαχιστον 20-25 χρονια οι ελληνικες εκδοσεις των Ντισνευ μας ειχαν καλομαθει και ειχαν ανεβασει απιστευτα ψηλα τον πηχη απο αποψη ποιοτητας.

 

Προσωπικα αγορασα ολους τους τομους γιατι ειμαι φαν του Σκαρπα και γιατι θελω να διαβασω ολες τις ιστοριες του. Αλλα θα προτιμουσα να ηταν μια σειρα με καλο χαρτι, σκληροδετη, η οποια θα μπορουσε να μεινει για πολλα χρονια χωρις να διαλυθει και να μπει και στη βιβλιοθηκη μου ως σημειο αναφορας σε εναν τεραστιο σχεδιαστη, με πληρη περιεχομενα, αριθμηση των τομων κτλ. Και αν τα σκληροδετα κοστιζουν, οκ, η αριθμηση των τομων στις ραχες και μια σελιδα με περιεχομενα στην πρωτη σελιδα καθε τομου, τσαμπα θα ερχονταν παιδια, μη γελιομαστε..αρκει να υπηρχε λιγο περισσοτερο μερακι.

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 16, 2017 από Gladstone

[ΚΟΜΙΞ 19.146]

Γιώργο απίστευτο ποστ για άλλη μια φορά. Όσο για το χρώμα θα συμφωνήσω και τα έχουμε συζητήσει και μαζί ότι είναι μεγάλο μείον της έκδοσης πέρα από την ποιότητα της.

 

Ο κοσμος αν βρισκει αυτην την εκδοση κακη σε σχεση με την τιμη της, τοτε απλα δεν εκτιμα αρκετα τα κομικς της Ντισνευ

Το θέμα είναι ότι εδώ καλώς ή κακώς μας έχουν  κακομάθει τα Ντίσνευ και από άποψη ποιότητας αλλά και από άποψη τιμής. Τα περιοδικά για κόμικς έχουν χαμηλές τιμές. Δεν είναι ακριβά αλλά έχω δει κόσμο στο φβ να γράφει σε σχόλια για το Μίκυ Μάους "και πόσο θα ήθελες να κάνει ρε φίλε". 

 

Γενικά πιστεύω ότι θα πρέπει να αρχίσει ο κόσμος να εκτιμά τις χαμηλές τιμές των εκδόσεων. Άλλη μια τέτοια περίπτωση ήταν το Φάντομ που έκανε 1,90 και όταν πήγε 2,50 μας κακοφάνηκε λίγο αλλά η ποιότητα της έκδοσης ήταν τέτοια που δικαιολογούσε άνετα την αύξηση. Τα Ντίσνευ είναι κόμικς και τα κόμικς έχουν κάποιο αντίτιμο που ως ένα σημείο δικαιολογεί και τον κόπο του σχεδιαστή/σχεδιαστών. 

 

Έχει δίκιο και ο Germ που λέει ότι Τερζο/Καθημερινή με τις τιμές τους έχουν χαλάσει κόσμο

 

Μαλλον το αντιθετο, αν ο κοσμος βρισκει την εκδοση αυτη καλη, μαλλον τοτε δεν εκτιμα καθολου τα κομικς της Ντισνευ..

 

Εγω τη βρισκω κακιστη απο αποψη ποιοτητας, δεν σημαινει ομως οτι δεν την εκτιμω. Αν μου ελεγε κανεις αγορασε την γιατι θα εχεις ιστοριες με το κιλο (σε χαρτοπολτο), και μαλιστα του Σκαρπτα, ναι μια χαρα ειναι. Αν μου ελεγαν ομως οτι ειναι μια συγκεντρωτικη εκδοση του Σκαρπα που θα στολιζει και τη βιβλιοθηκη μου..ουτε κατα διανοια. Και ναι, η αληθεια ειναι οτι εδω και τουλαχιστον 20-25 χρονια οι ελληνικες εκδοσεις των Ντισνευ μας ειχαν καλομαθει και ειχαν ανεβασει απιστευτα ψηλα τον πηχη απο αποψη ποιοτητας.

 

Προσωπικα αγορασα ολους τους τομους γιατι ειμαι φαν του Σκαρπα και γιατι θελω να διαβασω ολες τις ιστοριες του. Αλλα θα προτιμουσα να ηταν μια σειρα με καλο χαρτι, σκληροδετη, η οποια θα μπορουσε να μεινει για πολλα χρονια χωρις να διαλυθει και να μπει και στη βιβλιοθηκη μου ως σημειο αναφορας σε εναν τεραστιο σχεδιαστη, με πληρη περιεχομενα, αριθμηση των τομων κτλ. Και αν τα σκληροδετα κοστιζουν, οκ, η αριθμηση των τομων στις ραχες και μια σελιδα με περιεχομενα στην πρωτη σελιδα καθε τομου, τσαμπα θα ερχονταν παιδια, μη γελιομαστε..αρκει να υπηρχε λιγο περισσοτερο μερακι.

Θα συμφωνήσω για τα περιεχόμενα και την αρίθμηση αλλά την ποιότητα δεν μπορούν να σου την εγγυηθούν. Όπως βλέπεις και από τις πωλήσεις, οι τόμοι του Σκάρπα δεν προκάλεσαν και καμιά θεαματική αύξηση. Και πολύ καλά λέει και ο Γιώργος ότι οι λόγοι για την συγκεκριμένη ποιότητα είναι πολλοί. 

 

Σαφώς και θα την θέλαμε όλοι μας καλύτερη την έκδοση ποιοτικά αλλά ισχύει ότι πληρώνεις παίρνεις. Επειδή ήταν καλοί και έδωσαν την Βιβλιοθήκη Ντισνευ 4 ευρώ (ότι καλύτερο μπορούσε να μας συμβεί) δεν σημαίνει ότι και η επόμενη έκδοση θα πρέπει να έχει την ίδια ποιότητα εφόσον εάν η πρώτη δεν τους ικανοποίησε κιόλας από φάση εσόδων.  Για τα 4 ευρώ η έκδοση του Σκάρπα είναι μια χαρά. Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα. Με λίγα λόγια θέλω να πω πως κατανοώ το γιατί είναι έτσι η σειρά ποιοτικά και ας με χαλάει ως κάποιο σημείο.

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 16, 2017 από ΚΟΜΙΞ

[Συλλεκτης 721]

Μαλλον το αντιθετο, αν ο κοσμος βρισκει την εκδοση αυτη καλη, μαλλον τοτε δεν εκτιμα καθολου τα κομικς της Ντισνευ..

 

Ο,τι πληρωνεις παιρνεις.

 

Οποιος αγαπα το Σκαρπα, καταλαβαινει οτι με 2 ευρω το πολυ, δε θα μπορουσε να παρει κατι καλυτερο απο αποψη ποιοτητας εκδοσης

[Συλλεκτης 721]

 

Το θέμα είναι ότι εδώ καλώς ή κακώς μας έχουν  κακομάθει τα Ντίσνευ και από άποψη ποιότητας αλλά και από άποψη τιμής. Τα περιοδικά για κόμικς έχουν χαμηλές τιμές. Δεν είναι ακριβά αλλά έχω δει κόσμο στο φβ να γράφει σε σχόλια για το Μίκυ Μάους "και πόσο θα ήθελες να κάνει ρε φίλε". 

 

Γενικά πιστεύω ότι θα πρέπει να αρχίσει ο κόσμος να εκτιμά τις χαμηλές τιμές των εκδόσεων. Άλλη μια τέτοια περίπτωση ήταν το Φάντομ που έκανε 1,90 και όταν πήγε 2,50 μας κακοφάνηκε λίγο αλλά η ποιότητα της έκδοσης ήταν τέτοια που δικαιολογούσε άνετα την αύξηση. Τα Ντίσνευ είναι κόμικς και τα κόμικς έχουν κάποιο αντίτιμο που ως ένα σημείο δικαιολογεί και τον κόπο του σχεδιαστή/σχεδιαστών. 

 

Έχει δίκιο και ο Germ που λέει ότι ο Τερζο/Καθημερινή με τιμές τους έχουν χαλάσει κόσμο

 

Αυτα ακριβως τα φαινομενα δειχνουν οτι δεν τα εκτιμουν. Οταν κατι το εκτιμας, τοτε τα σκας για αυτο.

 

Πχ το κοστος των ΜΜ σε μηνιαια βαση, ειναι λιγοτερο απ'οσα δινει ο μεσος καπνιστης την ημερα για τα τσιγαρα του.

[Christaras 3.633]

Το ξαναλέω και εγώ, μπας και δεήσει ο editor να καταλάβει: Βάλε ρε περιεχόμενα!!! Δεν είναι κιντερ έκπληξη η έκδοση.

 

Πραγματικά αν κάτι είναι κακό σε αυτή την έκδοση με όοοοολη την έννοια της λέξης, αυτό είναι τα περιεχόμενα. Κάθε φορά πρέπει να τρέχουμε στο inducks. 

Προσωπικά θα βάλω χαρτάκι σε κάθε τόμο με το τι περιέχει. Δεν μπορώ αυτό το πράγμα.