Συλλεκτης

Καλησπέρα και καλώς ήρθες στην Λέσχη! Το ΜΜ δεν περιέχει μόνο ιστορίες του Μίκυ και σε γενικές γραμμές ανέκαθεν (από την Α' περίοδο) ήταν περισσότερες οι ιστορίες με τα παπιά. Ο τίτλος δεν ανταποκρίνεται στο περιεχόμενο οπότε μην σε αποθαρρύνει αυτό από το να το αγοράσεις. Κατά την γνώμη μου το περιοδικό περνάει μια από τις καλύτερες περιόδους του όλα αυτά τα χρόνια που βγαίνει από την Καθημερινή. Οι περισσότερες ιστορίες είναι πολύ προσεγμένες.

Να ετοιμαστούμε για Γ' Περίοδο;

Βλέπω πως το έχουν παρατηρήσει και άλλοι το ίδιο φαινόμενο. Ίσως δεν τα πάνε καλά οι εκδόσεις. Άσχημα τα πράγματα.

Ο μέσος αγοραστής Ντίσνει είναι γονιός 30-45 ετών που έχει παιδιά του δημοτικού και αγοράζει στα παιδιά του τα περιοδικά που διάβαζε και ο ίδιος. Δεν τον ενδιαφέρει ούτε τον ίδιο ούτε τα πιτσιρίκια του οι ανατυπώσεις, τα εξώφυλλα, τα άρθρα κλπ και οι περισσότεροι πετάνε τα τεύχη στα σκουπίδια όταν τα διαβάσουν (κάπου έδω το μισό φόρουμ έπαθε εγκεφαλικό ). Το ΚΟΜΙΞ με τον τίτλο του λειτουργεί σαν κράχτης για τους αναγνώστες του παλιού ΚΟΜΙΞ ενώ για τα πιτσιρίκια οι ανατυπώσεις δεν αποτελούν πρόβλημα γιατί είναι η πρώτη φορά που διαβάζουν αυτές τις ιστορίες οπότε αν το δούμε επιχειρηματικά το τωρινό ΚΟΜΙΞ επιτελεί τον σκοπό του. Εμείς οι τρελοί που έχουμε φτάσει 30 και 40 και ακόμα αγοράζουμε, συλλέγουμε και ασχολούμαστε με αυτά τα περιοδικά είμαστε η μειονοτητα και απ'ότι φαίνεται είμαστε λίγοι ως αγοραστικό κοινό για να μας πάρουν οι εκδοτικές στα σοβαρά. Ο Τερζόπουλος έχει δίκιο όταν λέει ότι το κοινό τους ανακυκλώνεται κάθε τόσο. Την Καθημερινή δεν την ενδιαφέρει το καλλιτεχνικό της υποθέσης και μάλλον ούτε κανένα άλλο εκδοτικό οίκο. Το ΚΟΜΙΞ έχει κλείσει τον κύκλο του από την στιγμή που εκδόθηκαν σε αυτό όλες ή έστω οι σημαντικότερες ιστορίες των Μπαρκς και Ρόσα. Το πιο τίμιο από καλλιτεχνική πλευρά θα ήταν να σταματήσει η κυκλοφορία του τότε (κάπου στο τεύχος 200 της Α' Περιόδου αν δεν απατώμαι) αλλά αυτό θα ήταν κουτό από εμπορική σκοπιά που είναι και η πιο σημαντική για έναν εκδότη. Ένα περιοδικό που στηρίζεται μόνο σε δύο δημιουργούς που ο ένας έχει πεθάνει και ο άλλος έχει αποσυρθεί είναι αυτονόητο ότι θα έχει ημερομηνία λήξης. Δεν είναι σαν το ΜΜ που βασίζεται σε πολλούς διαφορετικούς δημιουργούς που ανανεώνονται συνεχώς. Αυτό που θα ήθελα να δω θα ήταν ένα περιοδικό που να συνδιάζει τα παλιά Κλασικά με το παλιό ΚΟΜΙΞ: παλιές ιταλικές ιστορίες από το ΜΜ της Α' περιόδου πλαισιωμένες από άρθρα. Με εξαίρεση εκείνες του Σκάρπα οι υπόλοιπες έχουν μείνει για πολλά χρόνια χωρίς νέα ανατύπωση.

Έχω παρατηρήσει το τελευταίο τρίμηνο ότι έρχονται λιγότερα αντίτυπα ΜΜ κάθε Παρασκευή στα περίπτερα και ψιλικατζίδικα. Πηγαίνεις την Παρασκευή να πάρεις το νέο τεύχος και βλέπεις το πολύ 5 αντίτυπα ένω ξέρω ένα περίπτερο που σταμάτησε να φέρνει εντελώς οποιοδήποτε Ντίσνευ. Το έχει παρατηρήσει κανένας άλλος;

Σε ευχαριστώ, μόλις το διόρθωσα

Άρα το 1913 ήταν το τεύχος που έψαχνα; Η αλλαγή με την κόλλα στην ράχη συνέπεσε με την αλλαγή σε γυαλιστερό χαρτί ή έγινε σε διαφορετικό τεύχος αυτό; Θα προσθέσω το 1913 στο αρχικό ποστ και θα κάνω αναφορά στο όνομα σου που μου βρήκες το τεύχος που ήθελα. Τα πιο παλιά τεύχη δεν τα μετράω γιατί στο ΟΡ θέλω να βάλω εκεινό το τεύχος που μονιμοποίησε την αλλαγή σε κόλλα. Ωπ, καλά που το είδες. Το 2425 εννοούσα

Θα ήθελα την βοήθεια των φίλων του φόρουμ πάνω σε δύο ζητήματα, το ένα είναι κατά πόσο ισχύει αυτό που έγραψα για την έλλειψη των ιστοριών με τα γουρουνάκια και τους άλλους δευτερεύοντες με την έναρξη της Β' περιόδου. Πιθανόν αυτή η αλλαγή να έγινε τα τελευταία χρόνια της Α' περιόδου και επειδή δεν ήμουν σίγουρος έβαλα αστερίσκο. Το δεύτερο είναι ότι το αρχικό ποστ έχει μια μεγάλη παράλειψη και δεν περιλαμβάνει το πρώτο τεύχος που είχε ράχη με κόλλα αντί για συνδετήρες και γυαλιστερές σελίδες αντί για χάρτινες. Πιστεύω πως είναι το 1747 που ήταν το πρώτο τεύχος του 2000 αλλά δεν είμαι καθόλου σίγουρος. Επίσης θέλω να διευκρινήσω ότι δεν συμπεριέλαβα επετειακά τεύχη που αφορούσαν ένα συγκεκριμένο αριθμό τεύχους όπως το 1500 ή γεγονότα όπως Ολυμπιάδες γιατί ήθελα να γράψω μόνο για τεύχη που εισήγαγαν νέες τάσεις που κράτησαν για πολλά χρόνια και όχι σε ένα μόνο ειδικό τεύχος.

Άνοιγω αυτό το νήμα για να παραθέσω κάποια τεύχη τα οποία κατά την γνώμη μου αποτελούν τα πιο σημαντικά στην ιστορία του ΜΜ. Θα επικεντρωθώ περισσότερο σε τεύχη που εγκαινίασαν νέες τάσεις στην μορφή του ΜΜ (αυξημένος αριθμός σελίδων, γραμματοσειρές κλπ). Εννοείται πως μπορεί ο καθένας να συμβάλλει σε αυτό το νήμα και να καταθέσει τι γνώμη του για το ποια τεύχη ήταν σημαντικά για το ΜΜ εστιάζοντας σε άλλα κριτήρια από τα δικά μου όπως για παραδείγμα στους σχεδιαστές και το ύφος των ιστοριών που φιλοξενούνταν στο εσωτερικό του περιοδικού, άλλος θα μπορούσε να επικεντρωθεί σε κάποιες στήλες που εδραιώθηκαν μετά από κάποια τεύχη κ.α. Τεύχος 1 (1/7/1966) Όλα ξεκίνησαν με ένα ποντίκι. Δεν χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω για αυτό το τεύχος, τα ξέρουμε όλοι. Τεύχος 30 (20/1/1967) Το πρώτο τεύχος με 68 σελίδες. Αυτός ο αριθμός σελίδων ήταν ο στάνταρ αριθμός για το ΜΜ μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '90 με εξαίρεση κάποια μεγαλύτερα επετειακά τεύχη και κάποια τεύχη της δεκαετίας του '60 και '70 με 76 ή 84 σελίδες. Τεύχος 634 (25/8/1978) Το ΜΜ αλλάζει για πρώτη φορά λογότυπο μετά απο 12 χρόνια και θα παραμείνει έτσι για τα επόμενα 17 χρονιά. Τεύχος 1042 (4/7/1986) Είκοσι χρόνια μετά το πρώτο τεύχος, το ΜΜ προχωράει σε μια μεγάλη καινοτομία για τα τότε δεδομένα και κυκλοφορεί για πρώτη φορά εντελώς έγχρωμο. (Ευχαρίστω τον jimmy mcduck για την διόρθωση) Τεύχος 1455 (3/6/1994) Το 1455 είναι το πρώτο τεύχος που χρωματίστηκε με την βοήθεια Η/Υ εγκαινιάζοντας μια νέα εποχή στην εμφάνιση του περιοδικού με περισσότερα και πιο ζωντανά χρώματα. Επίσης είναι πιθανότατα το πρώτο τεύχος στο όποιο φιλοξενήθηκε ιστορία ενός νεότερου (τότε) ιταλού σχεδιαστή του Stefano Mirone σηματοδοτώντας κατά καποιό τρόπο την αλλαγή φρουράς υπέρ της νέας γενιάς ιταλών σχεδιαστών με σχεδιαστές όπως τον Mottura και τον Lavoradori να φιλοξενούνται στα αμέσως επόμενα τεύχη του περιοδικού για πρώτη φορά. Τεύχος 1512 (7/7/1995) Για μένα είναι το σημαντικότερο τεύχος μετά το πρώτο και όντως σηματοδοτεί μια νέα εποχή (όπως λέει και το εξώφυλλο) με νέο λογότυπο, μόνιμη αύξηση των σελίδων μέχρι 100 (κάτι που κράτησε μέχρι το τέλος της Α' περιόδου το 2013) και έναν γενικότερο εκμοντερνισμό της μορφής και του περιεχομένου του περιοδικού (όπως αντανακλάται και στον εκμοντερνισμένο Μίκυ του εξωφύλλου). Αυτό το τεύχος έβαλε τα θεμέλια για το ΜΜ όπως το ξέρουμε μέχρι και σήμερα. Τεύχος 1913 (14/3/2003) Με αυτό το τεύχος το ΜΜ παίρνει την σημερινή του μορφή αφού άρχισε να χρησιμοποιείται κόλλα για το δέσιμο της ράχης αντί για συνδετηράκια όπως γινόταν από το 1966 μέχρι την κυκλοφορία αυτού του τεύχους το 2003, ενώ οι χάρτινες σελίδες αντικαταστάθηκαν με γυαλιστερές λείες σελίδες. Από εκείνο το σημείο το ΜΜ είδε κάποιες δευτερεύουσες αλλαγές στην μορφή του και μια αύξηση σελίδων αργότερα αλλά η βασική μορφή του περιοδικού εδραιώθηκε τότε. (Ευχαρίστω τον φίλο jimmy mcduck για την συνεισφορά του και την υπενθύμισή του ότι το 1913 ήταν το πρώτο τεύχος στο οποίο έγινε η μετάβαση σε ράχη με κόλλα και γυαλιστερές σελίδες) Τεύχος 2460-61 (6/9/2013) Το πιο ''μαύρο'' τεύχος στην ιστορία των περιοδικών Ντίσνει, με το ΜΜ να μας αποχαιρέτα στα ξαφνικα (ευτυχώς προσωρινά όπως αποδείχθηκε) σαν ένα καλό φίλο που έφυγε απότομα από την ζωή. Σηματοδότησε το τέλος της Α' περιόδου και της έκδοσης του περιοδικού από τον Τερζόπουλο μετά απο 47 ολόκληρα χρόνια. ΥΓ Στο τελευταίο αυτό τεύχος βλέπουμε μια νέα παραλλαγή του λογότυπου του 1995 με τις έντονες σκιάσεις στο κάτω μέρος των γραμμάτων. Αύτην την μορφή του λογότυπου την είδαμε για πρώτη φορά στο τεύχος 2425. (Δεν έκανα ειδική μνεία σε εκείνο το τεύχος γιατί θεωρώ αυτήν την αλλαγή ήσσονος σημασίας). Τεύχος 1 Β' Περιόδου (20/6/2014) Μετά τον θάνατο, η ανάσταση. Το ΜΜ επιστρέφει δυναμικά από νέο εκδοτικό οίκο, με 130 σελίδες (έναντι 100) και με ελαφρώς διαφορετικό λογότυπο που έχει την ίδια γραμματοσειρά αλλά με έντονη σκίαση γύρω από κάθε γράμμα. Σε ο,τι αφορά το περιεχόμενο, βλέπουμε στην νέα περίοδο σχεδόν αποκλειστικά σχεδιαστές της νεότερης γενιάς ενώ παλιότερους κλασικούς σχεδιαστές από σπάνια εώς καθόλου, όπως επίσης λείπουν εντέλως ιστορίες με τα τρία γουρουνάκια, τον Τσιπ και τον Ντέηλ και άλλους χαρακτήρες που πρωταγωνιστούσαν τις συμπληρωματικές περιπέτειες που πλαισίωναν επί περίπου 50 χρόνια τις περιπέτειες του Μίκυ και των παπιών.* Το τεύχος αυτό εγκαινιάσε την παρούσα περιόδο που διανύει το περιοδικό χωρίς καποιά άλλη σημαντική αλλαγή να έχει συμβεί από τότε.

Είναι εφικτό να προστεθεί ο αριθμός τεύχους στον τίτλο του νήματος;

Κυκλοφορεί αλλά πιθανόν σε λίγες ποσότητες. Είχα πάει σε 2 ψιλικατζίδικα την Κυριακή για το ΚΟΜΙΞ και είδα ότι το καθένα είχε μονο ένα. Κάνε μια προσπάθεια και αύριο γιατί από Τετάρτη και μετά είναι σχεδόν απίθανο να το βρεις.

Δεν είσαι ο μόνος και έγω πανικοβλήθηκα με το ΚΟΜΙΞ γιατι δεν το έβρισκα πουθενά από Παρασκευή. Τελικά όλο γκρινιάζουμε γκρινιάζουμε αλλά ''να'' μας πάει στο ενδεχόμενο μήπως κοπεί τίποτα

Το #77 βγήκε τελικά; Δεν το βρίσκω πουθενά!

Δηλαδή;

Ο Barks δημοσιευόταν που και που στο ΜΜ μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '80 που βγήκε το ΚΟΜΙΞ. Μάλιστα το πρώτο τεύχος του '66 είχε σαν συμπληρωματική ιστορία μια δεκασέλιδη του Ο Ρόσα δεν πρέπει να είχε δημοσιευτεί ποτέ.