Συλλεκτης

Παλια κονσολες αλλα τα τελευταια χρονια PC λογω του emulation και της μειωσης των παιχνιδιων που βγαινουν αποκλειστικα για κονσολες. Με το PC εχεις προσβαση στα περισσοτερα παιχνιδια της τωρινης γενιας συν τα περισσοτερα παιχνιδια που εχουν βγει απο το 1980 μεχρι σημερα. Δεν υπαρχει συγκριση.

Δεν ειχα σκοπο να αγορασω τα δυο τευχακια αλλα το Σαββατο τα πετυχα στο περιπτερο (δεν περιμενα να κυκλοφορουν ακομα) και λεω ''ας ειναι'' και σημερα τα διαβασα. Σιγουρα το περιτυλιγμα ειναι πολυ ανωτερο του περιεχομενου και δεν πιστευω πως αγγιζει ουτε για πλακα το Σπαθι των Παγων. Το βασικοτερο προβλημα δεν ηταν οι αναφορες σε ποκεμον και βιντεοπαιχνιδια ουτε οι καρτελες των τερατων. Για μενα το μεγαλυτερο ψεγαδι ηταν η ελλειψη ρυθμου αναμεσα στα καρε. Ο ρυθμος ηταν οχι απλα πολυ γρηγορος (αυτο δεν ειναι απαραιτητα κακο) αλλα πολυ κοφτος. Το περασμα απο το ενα καρε το αλλο ηταν ατσουμπαλο. Μεσα σε μερικα καρε ολοκληρωνοταν μια μαχη ή ενα σημαντικο σημειο του σεναριου χωρις να ειναι παντα ομαλη η μεταφορα απο τα προηγουμενα καρε και σελιδες ενω ο κακος και γρηγορος ρυθμος μειωνε την επιδραση της καθε σκηνης. Για παραδειγμα στην πρωτη ιστορια μεσα σε 4 σελιδες ειδαμε μαζεμενα την τελικη επιθεση, την ηττα του κακου και το φιναλε. Οταν ολα γινονται τοσο γρηγορα δεν επενδυεις στην καθε σκηνη και τον καθε χαρακτηρα και ειχαν 160 ολοκληρες σελιδες να σχεδιασουν την ροη της ιστοριας. Η ελλειψη ρυθμου ειναι κατι που χαρακτηριζει μεγαλο μερος των ντισνευ απο τα τελη του '90 και μετα αλλα αυτο ηταν απο τα χειροτερα παραδειγματα και ειναι εκει που υστερει σε σχεση με παλιοτερες προσπαθειες οπως το Σπαθι οπου καθε σκηνη ειχε χωρο να απλωθει και να περασει το νοημα της πριν περασει στην επομενη. Τα Χρονικα ειναι σαν μια ταινια με κομμενες σκηνες και στο φαστ φοργουρντ. Σε ο,τι αφορα το τελικο αποτελεσμα, το πρωτο τευχακι ηταν καλο, οχι κατι ιδιαιτερο ή κατι που θα συζηταμε σε μερικα χρονια αλλα απλως καλο. Το δευτερο τευχος ειχε δυο ιστοριες, η πρωτη βαρετη, η δευτερη μετρια. Αν βγουν επομενα θα τα αγορασω μονο αν δω καλες κριτικες εδω. Πιστευω σαν ιδεα ηταν καλη αλλα η εκτελεση οχι.

Mετριο τευχος στα γνωστα επιπεδα ποιοτητας που βλεπουμε απο το #18 και μετα. Ξεχωρισα (περα απο το τελευταιο επεισοδιου του Βιου) τις ιστοριες των Ροτα και Gulbransson.

Ισως την τρολλαρει ο καθρεπτης

Ποσους τομους εχει συνολικα η σειρα? Θα ολοκληρωθει φετος?

Εχει ιστορια με την Χιονατη? Φτου!