Αίθουσα Νικητών

Μεγάλη χριστουγεννιάτικη Δημοπρασία Υπέρ Λέσχης Φίλων Κόμικς Ας κάνουμε όλοι ένα δωράκι στην αγαπημένη μας Λέσχη, και ας επωφεληθούμε από τις αρκετά καλές τιμές. Θα τεθούν σε δημοπρασία 8 διαφορετικά σετ Trade Paperbacks από την προσωπική μου συλλογή. Η δημοπρασία θα ολοκληρωθεί στις 24/12 στις 23.59. Οι νικητές από την Αθήνα θα παραλάβουν τα τεύχη τους από την έδρα της Λέσχης. Στους νικητές εκτός Αθήνας, θα τους ταχυδρομηθούν με δικά μου έξοδα. Ότι πρέπει για μικρά δωράκια στους φίλους μας αλλά και στους εαυτούς μας Πάμε να δούμε τα πακέτα : 1. Marvel 1602 και Blade vol.2 : Sins of the Father ΤΙΜΗ ΕΝΑΡΞΗΣ : €8 2. The Avengers Masterworks vol. 2 και The Road to Civil War ΤΙΜΗ ΕΝΑΡΞΗΣ : €8 3. The Three Musketeers και The Last of the Mohicans και Kidnapped από Marvel Illustrated ΤΙΜΗ ΕΝΑΡΞΗΣ €10 4. Spider-Man Noir και X-Men Noir και X-Men Noir : Mark of Cain ΤΙΜΗ ΕΝΑΡΞΗΣ €10 5. Battlefields by Garth Ennis vol. 2 και vol. 3 ΤΙΜΗ ΕΝΑΡΞΗΣ €8 6. Star Wars : Jedi Academy - Leviathan και Star Wars : Dark Force Rising και Star Wars : The Last Command ΤΙΜΗ ΕΝΑΡΞΗΣ €10 7. Dark Horse Presents vol.35 και Point Blank και Harbinger vol.2 ΤΙΜΗ ΕΝΑΡΞΗΣ €10 8. Star Wars Adventures : Chewbacca, Bobba Fett και Star Wars The Clone Wars : The Starcrusher Trap και Indiana Jones Adventures : Vol. 1, Vol. 2 . Συνολικά 5 τεύχη, ιδανικότερα για μικρές ηλικίες. ΤΙΜΗ ΕΝΑΡΞΗΣ €10 Ας δείξουμε όλοι το χριστουγεννιάτικο μας πνεύμα και ας βοηθήσουμε την Λέσχη μας που μας έχει προσφέρει τόσες χαρές! MERRY CHRISTMAS

Απο την Απουσια, πρωτο κομικ στον Κομητη : ------------------------------------------------------------------ Γιατι δεν εχει το κλουβι μεσα πουλι; Εχει και παραεχει. Μονο που δεν το βλεπεις. Και πως το λενε; Το λενε απουσια. Και γιατι δεν κελαηδα; Γιατι η απουσια εκτος απο αορατη ειναι και βουβη. Φωνη δεν εχει. ----------------------------------------------------------------------- Με τον παραπανω διαλογο, ο οποιος, για εμενα παντα, αντιπροσωπευει πληρως την ουσια και τη φιλοσοφια πισω απο την εκδοση, τελειωνει για εμενα η αγορα του περιοδικου. Αισθητα καλυτερο απο το 1ο τευχος, με μεγαλο μειονεκτημα την απουσια της ιστοριας του Διαλυνα. Σχεδιαστικα πολυ καλυτερο απο το πρωτο, σε γενικες γραμμες ομως εξακολουθει να ειναι κατω του μετριου. Σεναριακα, πολυ κατω του μετριου, με ελαχιστες εξαιρεσεις. Κυριαρχη αισθηση παλι το δηθεν, το προχω και ψευτοκουλτουρε. Π.χ. οι 2 σελιδες του Κουτσιουκη με μια γκομενα να μα......ται. Οτι δηλαδη τι; Τελος παντων, ας μεινουμε στο οτι δεν ειναι για εμενα και ειναι για καποιους αλλους. Συνεχιζω να ευχομαι καλη επιτυχια, μια κομιξοεκδοση ειναι καλυτερα να υπαρχει, παρα οχι. Παρολο που δεν θα το ξαναπαρω, θα δοκιμασω την τυχη μου και θα τους στειλω ενα ποιημα που εγραψα. Πιστευω οτι ταιριαζει τελεια στην φιλοσοφια του περιοδικου και μπορει να σταθει ανετα διπλα στις υπολοιπες ιστοριες τους. Ιδου : Και το μυαλο σου ειναι θολο Και το δικο της πιο λειψο Σας εθολωσαν τα λεφτα Γεια σου Φανφαρα φαφλατα!

Μαλλον ειναι νωρις ακομα για να μην βλεπω "κινηση" εδω. Περασα μια βολτα κατα τις 10 το πρωι, δηλαδη ακομα καλα-καλα δεν ειχαν ανοιξει τα παιδια, στον καφε τους πετυχα. Πολυ πραγμα και σε απιστευτα καλες τιμες, σε σημειο που δεν ηξερα τι να πρωτοδιαλεξω.... Μετα απο πολυ ωρα χαζεματος, ερωτησεων περι τιμων κλπ. κατεληξα στο τι θα παρω. Λογω αλλων υποχρεωσεων που επρεπε να καλυφθουν, αναγκαστηκα να αρνηθω μια πολυ καλη προσφορα που μου εκανε η Λιτσα...........αρκεστηκα σε δυο κομματακια με αρκετα καλη τιμη, τα οποια θα παρουσιαστουν τις επομενες μερες στο αναλογο ποζεροthread αγορων! Να τα 100σεις Jemma και του χρονου με υγεια!!!!

Το διάβασα και εγώ χθες το βράδυ. Δεν ήταν κακό, τα ελλατώματα όμως που είχε ήταν άλλα από αυτά που περίμενα και κυρίως τα βρίσκω στο σχέδιο. Αλλά ας ξεκινήσω με τα θετικά. Είναι ιδιαίτερα καλό το ότι δύο σχετικά μεγάλα ονόματα επέλεξαν να καταπιαστούν με έναν πολύ γνωστό ήρωα που από τους φαν του (αλλά και λοιπούς αναγνώστες) θεωρείται από τους πλέον κλασικούς. Μεγάλο ρίσκο αυτό, όσο μεγάλο ήταν γι'αυτούς που συνέχισαν τα Αστερίξ και λίγο μεγαλύτερο. Όπως και να το κάνουμε ο Κόρτο είναι καλτ και εκ φύσεως ιδιαίτερος και μοναδικός σαν φιγούρα. Στα θετικά λοιπόν το κόμικ είναι ευκολοδιάβαστο και τσουλάει όμορφα αφού το σχέδιο είναι λιγότερο φορτωμένο απ'όσο θα περίμενα. Η έκδοση εξαιρετική, στο ίδιο μέγεθος με της Μαμούθ και δένει ομοιόμορφα στο ράφι, ενώ τα εξτραδάκια χορταστικά και η αναλυτικότατη λίστα με το τι έχει κυκλοφορήσει από Κόρτο Μαλτέζε είναι μπούσουλας για όλους, ακόμα και για εμάς που διαβάζουμε αυτά τα στοιχεία διάσπαρτα στο φόρουμ. Από την άλλη, το "Εκουατόρια" μου φάνηκε πολύ στημένο. Ξέρω ότι δεν θα είναι Πραττ και δεν πρέπει να είναι Πραττ, όποιος τα συγκρίνει είναι εξ αρχής λάθος. Οι δύο δημιουργοί όμως, ίσως για να μην έχουν μεγάλη απόκλιση από την πετυχημένη συνταγή δεν πήραν ελευθερίες και προσπάθησαν πολύ να το φέρουν στα μέτρα του Ούγκο. Προφανώς δεν τους βγήκε. Τον ποιητικό λόγο του Πρατ και τις μυστηριακές του αναφορές ο Κανάλες τον κυνήγησε αλλά δεν του βγήκε, με αποτέλεσμα μια οκ απομίμηση, ενώ ο Πελεχέρο άλλαξε άρδην το σχεδιαστικό του στιλ για να μοιάσει στα παλιά. Τόσο, που κάμποσα πορτραίτα προφιλ και ανφάς του Κόρτο ήταν ξεκάθαρες κόπιες του Πραττ. Ακριβώς επειδή ξέρω ότι είναι ικανότατοι και οι δυο τους, θέλω να διαβάσω κάτι δικό τους, την δική τους οπτική του ήρωα με πιο προσωπική πινελιά από κάτι που "θυμίζει αλλά δεν είναι". Αυτό τους ρίχνει και τους αδικεί. Δεύτερο αρνητικό ήταν οι πάρα πολλοί χαρακτήρες. Είχες την κόρη του Εμίν Πασά, τον Κόρτο, την χριστιανή μοναχή, την "Άφρα", τον χλεμπονιάρη υπολοχαγό, τον φασίστα υπολοχαγό, τον Καβάφη, τον πρώην δουλέμπορο, τον Μανώλη κλπ κλπ. Δεν μ'αρέσει μια πλοκή που απλώνεται σε 80 σελίδες σε 10 και χαρακτήρες που έχουν μικρό ή μεγάλο ρόλο. Θέλω να είναι επικεντρωμένη σε 4-5 το πολύ και να δένουν καλύτερα μεταξύ τους. Δεν θεωρώ το όλο σενάριο κακό, αν και δεν είχε αρκετό βάθος και το φινάλε με τον "μαγικό καθρέπτη" μου φάνηκε άνευρο. Σίγουρα θέλω να διαβάσω στα Ελληνικά και το πρώτο, αναμφίβολα θέλω να συνεχίσουν να δημιουργούν άλμπουμ με τον Κόρτο και να τον κάνουν δικό τους. Το προσπαθούν που το προσπαθούν, αναλαμβάνουν μια τεράστια κληρονομιά και παρακαταθήκη και πρέπει να την διαχειριστούν χωρίς φόβο. Η ιστορία θα δείξει αν οι πρωτοβουλίες τους θα βγουν ή όχι, καλύτερα όμως πρωτοβουλίες παρά η ασφαλής οδός που δεν θα εντυπωσιάσει ποτέ. Ένα 3/5 από μένα.

No. 5 κι εγώ, 12 ευρώ

4. Spider-Man Noir και X-Men Noir και X-Men Noir : Mark of Cain ΤΙΜΗ mr-d €18 (ήδη χτύπησε το χάος κ έκανα προσφορά μικρότερη του τικ, διόρθωσα αμέσως όμως )

Σετακι νο 5, 10€ απο μενα για αρχη!

Σήμερα πήγαμε ολοήμερη εκδρομή στην Πάτρα. Επισκεφθήκαμε μία κάβα με κρασιά και εκεί αγόρασα δύο κρασιά για την οικογένειά μου και τα έβαλα στην τσάντα. Από κει και πέρα το σύμπαν άρχισε να συνομωτεί για το πώς αυτά τα κρασιά θα σπάσουν μέσα στην τσάντα μου και θα χυθούν. Και το κατάφερε. Σε στιγμή αδράνειας, η τσάντα πέφτει, ακούγεται ένα κρακ -ο ίδιος ήχος που έκανε και η καρδιά μου εκείνη τη στιγμή όταν έσπαγε σε 893097 κομμάτια- και αντικρύζω τα χυμένα κρασιά να στάζουν στην τσάντα μου. Εκείνη τη στιγμή βρίσκεται δίπλα μου ένας συμπαθητικός κύριος, ο οποίος παρακολούθησε τη φάση και μου γνέφει να μην ανησυχώ. Στη συνέχεια, μου διηγείται πως πρόσφατα είχε ένα ατύχημα με το αμάξι που παραλίγο να του κοστίσει τη ζωή και πλέον βλέπει τη ζωή με άλλο μάτι. ''Μην αγχώνεσαι για μικροπράγματα, φίλε, έχεις πολλά να ζήσεις ακόμα''. Φεύγω, λοιπόν, με μια τσάντα που είχε ποτίσει κρασί, ένα αισιόδοξο μήνυμα από έναν random περαστικό και εμένα να προσπαθώ να ξεχάσω τι συνέβη. Όμως, KARMA IS A B*TCH, κι ενώ καθόμαστε σε μία καφετέρια περιμένοντας να φύγουμε, ένας φίλος μου ζητάει τον κωδικό του WiFi κι ο σερβιτόρος προφέρει την τελευταία λέξη που ήθελα να ακούσω εκείνη την ώρα: ''Ο κωδικός είναι krasopotyro'' *explosion sound*

To Jemma πάντα έχει πολύ πράγμα για να πάρεις αν θες. Και εγώ πήρα το κάτιτις μου και αποχαιρέτησα με αναστεναγμούς όσα δεν μπόρεσα να πάρω και που λογικά την επόμενη φορά που θα περάσω δεν θα υπάρχουν. Να τα εκατοστήσει και να πηγαίνουν και τα δισέγγονα μας.

4o πακέτο με τα Νουάρ 17 ευρώ από εμένα και Μέρι Κρίστμας! Προβλέπω ότι θα επικρατήσει χάος με την πολλαπλή δημοπρασία αλλά μάλλον θα έχει και την πλάκα του να χτυπάμε τα πακέτα από 'δω κι απο ΄κει και να ψάχνουμε αν μας τα χτύπησε κανένας άλλος

Το 1950 ο Carl Barks έφτιαξε την ιστορία Η μαγική κλεψύδρα. Ήταν μία από τις πρώτες μεγάλες περιπέτειες του θείου Σκρουτζ, όσο ακόμα εξερευνούσε την προσωπικότητα του χαρακτήρα του. Πλέον θεωρείται ως κλασική, ήταν καθοριστική για τον χαρακτήρα του Σκρουτζ και συνέβαλε στην μορφή της Λιμνούπολης, όμως κοιτώντας την ύστερα από τόσες δεκαετίες, πλέον υπάρχουν κάποια αντικειμενικά αδύναμα στοιχεία, τόσο από θέμα continuity όσο και από άποψη πλοκής. Ο Don Rosa όταν έφτιαχνε τον Βίο & Πολιτεία, προτίμησε να την αγνοήσει τελείως, επειδή στην συγκεκριμένη ιστορία, ο Σκρουτζ γίνεται πλούσιος όχι λόγω της σκληρής δουλειάς, αλλά επειδή έτυχε να έχει στην κατοχή του μία μαγική τυχερή κλεψύδρα. Αυτό το στοιχείο, όπως και κάποιες σεναριακές «τρύπες / αδυναμίες» είναι οι σημαντικότεροι ίσως λόγοι που δεν έχουμε δει κάποια συνέχεια της ιστορίας. Fast forward στον Ιούλιο του 2016, όταν οι @Αλβέρτος Αϊνστάιν, @ΚΟΜΙΞ, @Billy Uchiha, @Darrell, @Angel.tze, @Δημήτρης 1, @Monkey D. Luffy και ο υποφαινόμενος ξεκίνησαν να ρίχνουν ιδέες για μία fan made ιστορία που θα ήθελαν να δουν μέχρι το τέλος του 2017, με αφορμή τα 70 χρόνια του Σκρουτζ. Έπεσαν πολλές ιδέες, από διαφορετικά άτομα, η βασική μορφή άλλαξε πολλές φορές, όμως εν τέλει, ξεκίνησε να παίρνει μία οριστική μορφή. Ο καθένας έβαλε το λιθαράκι του, όμως ο @Αλβέρτος Αϊνστάιν ανέλαβε τελικά την μερίδα του λέοντος και ξεκίνησε να φτιάχνει την ιστορία. Το σχέδιο και η πλειοψηφία του τελικού σεναρίου είναι δικό του έργο. Fast forward στο σήμερα, λίγες ημέρες πριν τελειώσει το 2017. Το αποτέλεσμα της πιλοτικής αυτής ιστορίας είναι πλέον ξεκάθαρο και η σχέση της με την ιστορία του Barks άμεση. Απ' ό,τι φαίνεται δεν προλαβαίνει να τυπωθεί για τα 70α γενέθλια του Σκρουτζ, όμως είναι σε πολύ καλό δρόμο, θα βγει για τα 71α γενέθλια, σιγά το πράμα . Εδώ πέρα λοιπόν θα σας παρουσιάζουμε λίγο λίγο, αποσπάσματα από την ιστορία με το σταγονόμετρο για να σας τραβάμε την προσοχή :P. Για αρχή μερικά προσχέδια σχετικά με το τι έπεται. Μου είναι δύσκολο να κάνω περαιτέρω ιστορική καταγραφή, επειδή το όλο θέμα τρέχει ακόμα και δεν έχει λήξει, όμως εάν νομίζατε ότι γνωρίζατε τα πάντα για τον θείο Σκρουτζ, εάν θέλετε να μάθετε τι κρυφές ιδιότητες έχει ακόμα η μαγική κλεψύδρα, ποιος ήταν ο αληθινός λόγος που δεν είχε βγει μέχρι τώρα sequel από κανέναν άλλον και τι σχέση μπορεί να έχει η αρχαία ελληνική μυθολογία στο όλο νταβαντούρι, όλα μαζεμένα σε μία ιστορία 28 σελίδων (όσο και η πρωτότυπη του Barks) μείνετε συντονισμένοι .

Portfolio "Miti del Cinema" Timecrime και κάτι λίγα ακόμα

Πήρε το μάτι μου μια κοπέλα στο Public Τρικάλων να αγοράζει το Δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν και σκέφτομαι ή παρακολουθεί greekcomics, ή θα έπρεπε να παρακολουθεί greekcomics.

Πριν δυο μέρες επιτέλους ξεκίνησα μαθήματα για δίπλωμα μηχανής μετά από τόσα χρόνια ατασθαλιών Τα μαθήματα τα κάνω με μια εξακοσαρα χορνετ χρέπι

Από το Dracula MGB (My Greek bailout).

Το Αλμανάκο ήταν το κουλ περιοδικό για κουλ άτομα. Πολλά γυμνασιόπαιδα - λυκειόπαιδα πέταγαν την σκούφια τους για ένα περιοδικό που στο ίδιο τεύχος είχε ιστορίες Φάντομ Ντακ, κωδικούς για βιντεοπαιχνίδια, αφιερώματα σε ταινίες, νέα για ΝΒΑ, και γενικά «καυτές πληροφορίες για ό,τι νέο κυκλοφορεί στην πιάτσα». Όταν ανακοίνωσαν σε ένα τεύχος τους πως αποκτούν ηλεκτρονική διεύθυνση (e-mail), τα παιδιά της γειτονιάς πάθαμε πλάκα. Εδώ δεν είχαμε υπολογιστές καλά καλά οι περισσότεροι, και οι τύποι έφτιαξαν email. Πρέπει να ήταν από τα πρώτα περιοδικά γενικώς που το εφάρμοσαν. Ήταν μέσα σε όλα, μπορεί να ρωτούσε κάποιος ποια είναι η διεύθυνση του τάδε μπασκετμπολίστα για να του στείλει ένα γράμμα, και οι τύποι να του έδιναν διεύθυνση, mail και στοιχεία επικοινωνίας για το φαν κλαμπ του ξέρω 'γω. Γεφύρωνε τέλεια τόσο τον έφηβο που διάβαζε κόμικς αλλά είχε ξεφύγει από το παιδικό Μίκυ Μάους, όσο και τον πιτσιρικά που ήθελε απλά να μάθει τα σημαντικότερα νέα της επικαιρότητας που τον ενδιέφερε. Με την έλευση του διαδικτύου, ακολούθησε την πτωτική πορεία των περιοδικών βιντεοπαιχνιδιών / τεχνολογίας, επειδή το κοινό του δεν ενδιαφερόταν μόνο για κόμικς, αλλά για την επικαιρότητα γενικά. Γι' αυτό και άλλαξε στυλ τα επόμενα χρόνια και έβαζε περισσότερες ιστορίες, επειδή άλλαζε η αγορά και το κοινό. Τα «χρυσά χρόνια» του Αλμανάκο ήταν πολύ ωραία όσο κράτησαν, και ακόμα και τώρα βλέπεις 30άρηδες που δεν διάβαζαν κόμικς, να σχολιάζουν στο ίντερνετ αφιερώματα που είχαν διαβάσει τότε, και είχαν γίνει «viral» στην προ-ίντερνετ εποχή. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα που θυμάμαι ήταν το αφιέρωμα για το Mortal Kombat, που μετέφραζε τους χαρακτήρες [Sonya Blade - Σόνια Λεπίδα, Sub Zero - Υπό το Μηδέν, Johny Cage - Γιάννης Κλουβής] και βγαίναμε όλα τα πιτσιρίκια στα ουφάδικα και λέγαμε πως οι χαρακτήρες του παιχνιδιού είναι Έλληνες κλπ :P.

Ακόμα μια αυτοέκδοση από το φετινό AthensCon (δεν γνωρίζω αν έχει κυκλοφορήσει και πιο πριν). Τεύχος 32 σελίδων, ασπρόμαυρο, σε σενάριο και σχέδιο του Παναγιώτη Βλάμη. Σε διαστάσεις 17x26 εκ. Το τεύχος είναι στα αγγλικά, και η ιστορία αναφέρεται σε μια ομάδα μεταλλωρύχων σε κάποιον ξένο πλανήτη. Αποτελεί ουσιαστικά prequel από το ομώνυμο webcomic που δημοσιεύεται στη σελίδα landsweepers.com

Σήμερα βρήκα το χρόνο και τη κατάλληλη διάθεση για να διαβάσω το 2ο άλμπουμ... Συνεχίζω να το θεωρώ εξαιρετικό και ειλικρινά το απόλαυσα. Η έκδοση σε ψηλά επίπεδα όπως μας συνηθίζει η Jemma. Ανυπομονώ για τη συνέχεια.

Με 3€ θεωρώ ότι είναι δωρεάν (γι'αυτό το box). Η συγχωρεμένη η γιαγιά μου μου έλεγε "και σκ... να σου δώσουν τσάμπα να τα πάρεις παιδί μου". Αν θέλεις λοιπόν την γνώμη μου,καλύτερα να το πάρεις παρά να το μετανιώσεις αργότερα.

Νο.8 για 15 ευρώ! Καλά μας Χριστούγεννα!

ΔΙΣΚΟΙ The Beatles - Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band - 1967 The Doors - Strange Days - 1967 The Doors - The Doors - 1967 The Beatles - White Album - 1968 The Beatles - Abbey Road - 1969 Black Sabbath - Paranoid - 1970 Deep Purple - Deep Purple In Rock - 1970 Led Zeppelin - III - 1970 Black Sabbath - Master Of Reality - 1971 Deep Purple - Fireball - 1971 Led Zeppelin - IV - 1971 Mitchell Joni - Blue - 1971 The Who - Who's Next - 1971 Deep Purple - Machinehead - 1972 Led Zeppelin - Houses Of The Holy - 1973 Pink Floyd - The Dark Side Of The Moon - 1973 The Beatles - 1967-1970 - 1973 Deep Purple - Burn - 1974 Led Zeppelin - Physical Graffiti - 1975 Pavlov's Dog - Pampered Menial - 1975 Pink Floyd - Wish You Were Here - 1975 Jarre Jean Michel - Oxygene - 1976 Pink Floyd - Animals - 1977 Sex Pistols - Never Mind The Bollocks Here's The Sex Pistols - 1977 Joy Division - Unknown Pleasures - 1979 Lynyrd Skynyrd - Gold & Platinum - 1979 The Clash - London Calling - 1979 Χάρρυ Κλυνν - Δοξάστε Με - 1979 Joy Division - Closer - 1980 The Cure - Seventeen Seconds - 1980 The Police - Zenyatta Mondatta - 1980 Judas Priest - Hero Hero - 1981 Χάρρυ Κλυνν - Πατάτες - 1981 Dire Straits - Love Over Gold - 1982 Jarre Jean Michel - Concerts In China - 1982 The Cure - Pornography - 1982 Μητσιάς Μανώλης - Αξέχαστες Επιτυχίες - 1982 O.S.T. - Ρεμπέτικο - 1983 Ξυλούρης Νίκος - Αξέχαστες Επιτυχίες - 1983 Iron Maiden - Powerslave - 1984 Metallica - Ride The Lightning - 1984 Nick Cave & The Bad Seeds - From Her To Eternity - 1984 Prince & The Revolution - Purple Rain - 1984 Scorpions - Golden Ballads - 1984 Depeche Mode - The Singles 81 → 85 - 1985 Iron Maiden - Live After Death - 1985 Prince & The Revolution - Around the world in a day - 1985 Διάφοροι - Hits 3 - 1985 Διάφοροι - Top '86 - 1985 Διάφοροι - Top 85 - Αυτές Είναι Οι Επιτυχίες Σήμερα - 1985 Τρύπες - Τρύπες - 1985 Beastie Boys - Licensed to Ill - 1986 Big Audio Dynamite - No. 10, Upping St. - 1986 Metallica - Master Of Puppets - 1986 Prince & The Revolution - Parade - 1986 Sonic Youth - Evol - 1986 The Cramps - Psychedelic Jungle/Gravest Hits - 1986 The Cure - Staring At The Sea – The Singles - 1986 The Police - Every Breath You Take The Singles - 1986 Wham! - The Final - 1986 Διάφοροι - Hits 4 - 1986 Διάφοροι - Hits 5 - 1986 Διάφοροι - Super Dance '87 - 1986 Πανούσης Τζίμης - Κάγκελα Παντού - 1986 INXS - Kick - 1987 Metallica - The $5.98 E.P. - Garage Days Re-Revisited - 1987 Prince - Sign "O" The Times - 1987 The Cult - Electric - 1987 Διάφοροι - Super Hits '87 - 1987 Bananarama - The Greatest Hits Collection - 1988 Depeche Mode - 101 - 1988 Eric Clapton - Crossroads - 1988 Fleetwood Mac - Greatest Hits - 1988 Joy Division - Substance - 1988 Prince - Lovesexy - 1988 Sonic Youth - Daydream Nation - 1988 The Jesus and Mary Chain - Barbed Wire Kisses (B-Sides And More) - 1988 The Waterboys - Fisherman's Blues - 1988 Εν Πλω - Εν Πλω - 1989 Depeche Mode - Violator - 1990 Τρύπες - Τρύπες Στον Παράδεισο - 1990 Guns 'n' Roses - Use Your Illusion I - 1991 Guns 'n' Roses - Use Your Illusion II - 1991 Massive Attack - Blue Lines - 1991 My Bloody Valentine - Loveless - 1991 Διάφοροι - Heavy Classix - 1991 O.S.T. - The Nightmare Before Christmas - 1993 Τρύπες - Εννιά Πληρωμένα Τραγούδια - 1993 DJ Shadow - Endtroducing... - 1996 Mogwai - Young Team - 1997 Βαβυλώνα - Αρχή Επί Τέλους - 1997 Cradle of Filth - Cruelty And The Beast - 1998 Garbage - Version 2.0 - 1998 Slipknot - Slipknot - 1999 System of a down - Toxicity - 2001 Out Hud - S.T.R.E.E.T. D.A.D. - 2002 Διάφοροι - CreamCollect Trance - 2002 Franz Ferdinand - Franz Ferdinand - 2004 O.S.T. - 2046 - 2004 O.S.T. - Atomic Blonde - 2017

Πολλά μπράβο Γιάννη που "αποχωρίζεσαι" τόσα tpb για το καλό της Λέσχης!!! Πακέτο 7: 18 € από μένα.

Για αρχή, να πω ότι τα χιουμοριστικά κόμικς δεν είναι το καλύτερο μου. Λίγα έχω διαβάσει, σαν αποτέλεσμα η κριτική μου πρέπει να θεωρηθεί ως τέτοια ενός όχι λάτρη του είδους. Θα αναφέρω μερικά πραγματάκια τα οποία πολύ άνετα θα θεωρηθούν μικρο-λεπτομέρειες, αλλά επειδή είναι η πρώτη προσπάθεια του Άγγελου-adams-Star Comics στις εκδόσεις, θα τις γράψω για να τις έχει υπόψη του για τις μελλοντικές του προσπάθειες, οι οποίες ελπίζω να είναι πολλές. Σεναριακά, είναι πολύ έξυπνο αν και οι διάλογοι του είναι πολλές φορές "φορτωμένοι" και υπέρ του δέοντος "αναλυτικοί". Ταιριάζουν όμως με το ύφος της ιστορίας. Πιστεύω ότι με 1-2 παραπάνω τεύχη, η ιστορία θα απλωνόταν πιο ξεκούραστα. Πιστεύω ότι ο μεταφραστής πρέπει να ζορίστηκε αρκετά να τους αποδώσει στα ελληνικά. Διέκρινα 2-3 περιπτώσεις που δεν αποδόθηκαν κάποιοι αγγλικοί ιδιωματισμοί αλλά μεταφράστηκαν. Αυτό είναι βέβαια απλά πταίσμα, μπροστά στον μεγάλο όγκο του κειμένου. Γενικά, η δουλειά του μεταφραστή ήταν υψηλού επιπέδου. Το γεγονός ότι δεν πέτυχα ούτε ένα ορθογραφικό λάθος, ανεβάζει πολύ την προσπάθεια στην εκτίμηση μου. Σχεδιαστικά, και εμένα, μου άρεσε περισσότερο το "καρτουνέ" ύφος του Κυριαζή, ήταν πιο ταιριαστό. Είχα θέμα με κάποια μπαλονάκια στα οποία η γραμματοσειρά ήταν πολύ μικρή και με κάποιες λέξεις οι οποίες μπήκαν σε bold και σε συνδυασμό με τη μικρή γραμματοσειρά, τις έκανε λίγο δυσανάγνωστες. Σαν έκδοση, άριστη για τον αριθμό των σελίδων. Στιβαρό δέσιμο, πολύ καλή ποιότητα χαρτιού, αρκετά και όμορφα extras, ελάχιστο έως καθόλου gutter loss. Συνολικά, not my cup of tea, όπως θα έλεγε και ο Dirk, αλλά πρόκειται για μια αξιόλογη δουλειά και ελπίζω να είναι η πρώτη σε μια σειρά πολλών που θα ακολουθήσουν. Μπράβο στον Άγγελο, μπράβο στον adams, μπράβο και στο Star-Comics. Μπράβο και στους 3 σας! 7/10 και δεν θέλω συζήτηση γιατί I AM THE LAW !!

Σήμερα στο δημοτικό, σε ένα διάλειμα, τρέχει ένα παιδί προς το μέρος μου και φωνάζει "κατουρήθηκααα!!!". Και όπως έρχεται αρχίζει και νοτίζει το παντελόνι του και κατουράει πάνω του! κάνω μια προσποίηση να μην με αγγαλιάσει στην κατάστασή του και ξεφεύγω. Τον ανέλαβε μια γυναίκα δασκάλα.

Αρχικά ρίχνω μια ροχάλα γι'αυτό το σχόλιο εδώ, την χρωστάω εδώ και καιρό. Λιγότερο από 5 μήνες μετά ανανεώνω την λίστα μου αφαιρώντας κατ'αρχήν τους αιθίοπες που τους έχω διαβάσει από την Αγγλική έκδοση και νόμιζα ότι τους είχα στα Ελληνικά τότε. 1. Κρυφή αυλή του μυστηρίου 2. Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας 3. Βενετσιάνικο παραμύθι 4. Αετός της Βραζιλίας & Στον Αστερισμό του Αιγόκερω (αφού το μετράμε για ένα) 5. Κέλτικα 6. Νεανικά χρόνια 7. Βουντού για τον κύριο πρόεδρο 8. Τανγκό Πλέον όλα διαβασμένα τουλάχιστον μια φορά, πέρα από τις πολλαπλές αναγνώσεις των "κρυφή αυλή" και "βενετσιάνικο" που έχω τις πρώτες εκδόσεις και έχω σταματήσει να τις διαβάσω ξανά και ξανά γιατί έχουν αρχίσει να ανοίγουν. Δεν μετράω δύο άλμπουμ που έχω πάρει ήδη απλά δεν έχω ακόμα στα χέρια μου, ήτοι το "ΜΟΥ" και τους "Αιθίοπες". Με αυτά φτάνω στα 10 και μου λείπουν τα Ελβετικά και η άτιμη η Σαμαρκάνδη την οποία παρήγγειλα από κατάστημα 2-3 μέρες αφού εξαντλήθηκε είμαι γνωστός γκαντέμης όμως και σε μεγαλύτερες χοντράδες οπότε δεν πτοούμαι και θα την βρω. Σε τεύχη. Αμέ! Α και το "Κάτω από την σημαία του χρήματος" που περιμένω και αυτό να έρθει μιας και τα Κέλτικα επίσης θέλω να τα έχω σε τεύχη έγχρωμα. Προοδεύουμε.

Πάει και ο αστερισμός του αιγόκερω, και με αυτό το άλμπουμ διάβασα οτιδήποτε έχω αυτή τη στιγμή στα χέρια μου από Κόρτο Μαλτέζε. Η αλήθεια είναι ότι το συγκεκριμένο πέρασε και δεν ακούμπησε ένα πράγμα μετά το τραίνο των Νεανικά Χρόνια/Βουντού για τον Κύριο Πρόεδρο/Τανγκό/Κέλτικα των περασμένων 10 ημερών. Και σκέφτηκα μήπως επηρεάζει το ότι έπιασα ξανά Πρατ μετά από καιρό μαζεμένο και ψιλό-μπούχτισα. Το "Στον Αστερισμό του Αιγόκερω" ήταν χλιαρό σε πολλά επίπεδα: Το σχέδιο ήταν όπως πάντα αγαπημένο αλλά πιο αδούλευτο απ'ότι συνήθως, τα σκαμπανεβάσματα της υπόθεσης ήταν τα γνωστά όλων των ιστοριών αλλά πιο ασύνδετα απ'ότι συνήθως. Είμαι από αυτούς που γουστάρω την επανάσταση του Πρατ στις συμβατικές μορφές αφήγησης της εποχής του και την υιοθέτηση μιας τελείως απροσάρμοστης ροής, αλλά συμπαθάτε με όταν πω ότι εδώ ήταν σε τόσο μεγάλο βαθμό που με ενόχλησε και δεν ευχαριστήθηκα το κόμικ. Η ιστορία στα 2/3 αλλάζει τελείως ύφος αλλά όχι με αυτό το "σου παίρνω την μια μαγευτική κατάσταση και σε στέλνω πακέτο στην επόμενη", αλλά με το "τώρα μου 'ρθε να κάνω αυτό οπότε ξεχνάμε ότι έγινε". Μέχρι την Χρυσόστομη όλα καλά, μαγευτικός χαρακτήρας η συγκεκριμένη, μια από τις πολλές εκφάνσεις του χαρακτήρα του μικρού μαλτέζου προσωποποιημένη. Έχει στηθεί λοιπόν μέχρι εκεί μια κάργα ενδιαφέρουσα ιστορία με το Μου/Ατλαντίδα και τα αδέρφια Τρίσταν και Μοργκάνα, απόλυτα μαγευτική και ζωντανή. Οκ, δεν είχε ιδιαίτερη δράση αλλά υποσχόταν πολλά. Έβλεπα τις σελίδες που λιγόστευαν και αναρωτιόμουν πόσο θα "τρέξει" για να έρθουμε σε μια ικανοποιητική κορύφωση. Όχι εύρεση του χαμένου πολιτισμού βέβαια, με τον Πρατ ποτέ δεν φτάνουμε στην Ιθάκη. Αλλά κάτι που να αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση σε σχέση με αυτό το στόχο, όπως οι περισσότερες άλλες ιστορίες. Αντ'αυτού αλλάξαμε περιβάλλον, τα αδέρφια γίνανε από πρωταγωνιστές κομπάρσοι και το χρώμα της υπόθεσης πήγε από το άσπρο στο μαύρο (ή και ανάποδα, δεν το λέω αισθητικά). Δεν περίμενα να μου αρέσουν όλα και μα τον Αλλάχ αναρωτιόμουν πότε θα έρθει η ώρα να πιάσω αυτό που δεν θα βρω φοβερό. Να πω ότι και ο Κόρτο του αστερισμού δεν μου άρεσε, πολύ σκληρός και εύθικτος παρά καυστικός και είρωνας. Αλλά ήταν αρχές της δημιουργίας του ακόμα, το Il secreto di Tristan Bantam βγήκε το 1970, τρία χρόνια μετά την Μπαλάντα και από τις πρώτες (αν όχι η πρώτη) με πρωταγωνιστή τον Κόρτο Μαλτέζε αποκλειστικά.

Τα 3€ για το συγκεκριμένο κόμικ και για τη συγκεκριμένη έκδοση είναι τρομακτικά λίγα. Είναι σα να αγοράζεις καινούργια Cayenne με 500€.

Δεν νομίζω ότι ο Indian το είπε με την έννοια πως ότι ακόμα και σαβούρα να σου δίνουν πάρτην επειδή είναι τσάμπα, αλλά ακόμα κι αν κάτι δεν είναι τόσο καλό ή θελκτικό, δεν ρισκάρεις αγοράζοντας το όταν έχει τέτοια εξευτελιστική τιμή. Όπως επίσης αυτή η νοοτροπία βρίσκεται παντού και δεν είναι μόνο δικό μας εθνικό χαρακτηριστικό. Ακόμα και να μην αρέσει σε κάποιον αν το αγοράσει, θα είναι μια δοκιμή που κόστισε έναν φρέντο οπότε κλαιν μαιν.

Παρέλαβα το Νιμπελούγκεκ και εγώ, περιττό να πω ότι ο υπάλληλος στο ταμείο με ρώτησε "πόσο είχε τιμή web" και μόλις του είπα "3 ευρώ" (γελώντας) και του έπεσαν τα σάλια λέγωντας μου "σοβαρά;" και το κοίταζε καλά καλά. Στανταράκι θα το πάρει και ο ίδιος. Καλά σαν έκδοση τα σπάει μάγκες, όποιος έχει αμφιβολίες απλά αξίζει τα 3 ευρώ όσο τίποτα αυτή τη στιγμή.

Ανεβαζω στα 14€ για τα μακαρονια νο 5!

Πακετακι 4 - 20 ευρω Σωραιος Dredd!

Παρουσίαση-κριτική του υπ' αριθμόν #183 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους. Εξώφυλλο (από τον Χριστουγεννιάτικο Βασιλέα μας...) "Εδώ Λιμνούπολη! (by Silvia Ziche) Ιστορίες. Πριν την ιστορία έχου χορταστικό εισαγωγικό κείμενο που μας μυεί στους χαρακτήρες και τα αντικείμενα που θα συναντήσουμε και μας δίνει και χρήσιμες ιστορικές πληροφορίες. Πρόλογος. Σε μία σπηλιά στα νότια της Ένωσης Ομόσπονδων Ομοκετρικών Δημοκρατιών της Παγετονίας καταφτάνουν διάφοροι υπουργοί. "Η αυτοκρατορία των πάγων." (1ο επεισόδιο.) Την νύχτα των Θεοφανίων του 1709, ένας αφύσικα παγωμένος άνεμος απο την Ασία, σάρωσε ξαφνικά όλη την Ευρώπη! "Ο συγγραφέας φάντασμα." Ο Φέθρυ ανοίγει γραφείο Ντετέκτιβ μετά από μαθήματα δι' αλληλογραφίας. Σε συνεργασία με τον Ντόναλντα τα πηγαίνουν άψογα μέχρι που αναλαμβάνουν την πρώτη τους μεγάλη υπόθεση. Τη αναζήτηση ενός συγγραφέα στην εξωτική Χαβάη. "Η τέχνη της ανακύκλωσης." Η οικογένεια του Σκρουτζ έχει οικογενειακή αυγκέντρωση με θέμα αν θα πρέπει να του κάνουν δώρα για τα Χριστούγεννα. Μετά την αναπόληση της περσυνής ,απογοητευτικής χριστουγεννιάτικης περιόδου. η Νταίζυ πιστεύει ότι πρέπει να του δόσουν άλλη μία ευκαιρία. Οπότε πράττουν σύμφωνα μετην ιδέα του Φέθρυ. "Εικαστικές τέχνες." Με την βοήθεια των κατοίκων της Λιμνούπολης ο φίλτατος Λούντβιχ Φον Ντρέηκ μα μυεί στην εξέλιξη των εικαστικών τεχνών από την προιστορία μέχρι σήμερα. "Το έλατο της Χόλυ." Η σκεπή του Γκούφυ έχει καταρρεύσει λόγω του χιονιού. Ψάχνοντας με τον Μίκυ στην σοφίτα του για προς πώλησην αντικείμενα για να μπορέσει να την επισκευάσει πέφτουν πάνω σε ένα μηχάνημα που τους μεταφέρει στο παρελθόν. Εκεί θα γνωρίσουν την Χόλυ... Αιτήσεις συνδρομής για Μίκυ Μάους, Ντόναλντ και ΚΟΜΙΞ. Εν κατακλείδι. Υπέροχη και με πολύ ενδιαφέροντες χαρακτήρες η τριών επεισοδίων ιστορία που ξεκινάει από αυτό το τεύχος. Υπέροχοι κακοί και η επιστροφή του Ατομίνο που τον έχουμε δει σε ελάχιστες ιστορίες στην χώρα μας. Προσωπικά το εισαγωγικό επτασέλιδο το βρήκα χρησιμότατο και άκρως κατατοπιστικό. Συμφωνώ με το σκεπτικό τους να το βάλουν τώρα παρά στο επόμενο. Το διάβασα πριν την ιστορία και εμένα με βοήθησε παρά μου χάλασε την απόλαυση της ιστορίας. Εννοείτε πως περιμένω με αγωνία την συνέχεια. Καλύτερα που θα δημοσιευτεί σε τρία μέρη. Ο Φέθρυ μας εκπλήσσει με τις ικανότητές του στην λύση μυστηρίων. Μία ευχάριστη και πολύ καλή ιστορία που δεν είναι εκνευριατικός και δε ταλαιπωρεί τον Ντόναλντ. Ακολουθεί η αρκετά ενδιαφέρουσα ιστορία με α ανήψια του Σκρουτζ να προσπαθούν να τον μηύσουν στο πνεύμα των Χριστουγέννων. Τέταρτη στην σειρά μία ολιγοσέλιδη ιστορία με αρκετές χιουμοριστικές πινελιές περί εικαστικών τεχνών. Ανάλαφρη και χαλαρωτική. Τέλος το τεύχος κλείνει με την πιο συγκινητική, υπέροχη, τρυφερή χριστουγεννιάτικη ιστορία που έχω διαβάσει σε περιοδικό Disney. Σειρά προτίμησης ιστοριών. 1. "Το έλατο της Χόλυ." 2. "Η αυτοκρατορία των πάγων." (1ο επεισόδιο.) 3. "Ο συγγραφέας φάντασμα." 4. "Η τέχνη της ανακύκλωση." 5. "Εικαστικές τέχνες." 9.2/10!!! Το νέο Μίκυ Μάους έχει ξέφυγει πολύ μπροστά!!!

Σύνοψη του βιβλίου "Deadpool: Οι αυτόχειρες βασιλιάδες" Back to top Ο ΝΤΕΝΤΠΟΥΛ ΠΙΑΝΕΙ ΤΗΝ ΚΑΛΗ! Ο Πολυλογάς Μισθοφόρος καταφέρνει μια φοβερή επιτυχία, αλλά σύντομα μαθαίνει με τον δύ¬σκολο τρόπο πως δεν μπορείς να εμπιστεύεσαι κανέναν στον κόσμο των πληρωμένων δολοφόνων! Κατηγορούμενος άδικα για τον φόνο αθώων περαστικών, ο Ντέντπουλ θα βρεθεί στο στόχαστρο του Τιμωρού. Ευτυχώς για τον Γουέιντ, έχει έναν άγγελο στο πλευρό του, στο πρόσωπο του Ντέρντεβιλ. Μα μπορεί ακόμη και ο Άνθρωπος Χωρίς Φόβο να εναντιωθεί στη Μάστιγα του Υποκόσμου; Γκεστ σταρ εμφάνιση, ο Σπάιντερ-Μαν!Συγκεντρωτική έκδοση των τευχών Deadpool: Suicide Kings #1-5, γραμμένα από τους Mike Benson (Punisher MAX, Moon Knight) και Adam Glass (Luke Cage Noir), και σε σχέδιο του Carlo Barberi (New Mutants).

Στο Inducks δεν το έχουν περάσει, γι' αυτό δεν το βρήκα, όμως έχουν αφήσει χώρο για το πεδίο. Επομένως, αν ποτέ συμπληρωθεί στο ιταλικό, θα είναι με αυτό το όνομα Qit/TL 3093A . Τέλος πάντων, στο ψητό. Την διάβασα την ιστορία, και κυμάνθηκε στα επίπεδα που φανταζόμουν. Από την μία ξενερώνω που δεν μπορώ να την διαβάσω μονομιάς, όμως από την άλλη, θα με απασχολήσει για περισσότερο καιρό :P. Επίσης επιβεβαιώνω κι εγώ αυτό που είπε ο @Alexop, πως αφού διαβάσετε την ιστορία, μπορείτε να διαβάσετε άφοβα τις πρώτες 5 σελίδες από τα άρθρα. Τις 2 τελευταίες αφήστε τες για άλλη φορά. Σαν μία πρώτη κριτική, μου έκαναν εντύπωση όλα τα στοιχεία πραγματικών πολιτισμών, μύθων κλπ που χρησιμοποίησε ο Casty. Η ιταλική σχολή τα τελευταία χρόνια είχε αφήσει κατά μέρος τις μεγάλες περιπέτειες σε νέα μέρη και είχε εστιαστεί κυρίως στην καθημερινότητα. Η πρώτη ιστορία που με ταξίδεψε σε φανταστικούς τόπους ύστερα από πολύ καιρό, ήταν οι «Μελωδίες της Αβαλόα», πάλι του Casty. Να 'ναι καλά αυτός ο άνθρωπος και η φαντασία του :P. Στα των πάγων τώρα, ύστερα από την ανάγνωση του πρώτου μέρους, έχω μπει στο τριπάκι να δω τι πραγματικά υπάρχει και τι όχι. Για παράδειγμα, δεν γνώριζα τίποτα για τον πιο παγωμένο καταγεγραμμένο Χειμώνα της Ευρώπης του 1709, με τον οποίον παρεμπιπτόντως ξεκινάει η ιστορία. Εδώ υπάρχει ένα ωραίο αρθράκι από το National Geographic που αναφέρει πιο αναλυτικά τα καθέκαστα. Τώρα το πώς θα το συνδέσει με την ιστορία, κάτι ψυλλιάζομαι όμως θα περιμένω να δω τις επόμενες εβδομάδες :P. Και ένα spoiler για να γίνω λίγο πιο συγκεκριμένος Επίσης θα είχε ενδιαφέρον να δούμε εάν οι τοιχογραφίες που είδαμε μέσα στην ιστορία, είναι αναφορές προς ήδη υπάρχοντα ευρήματα και να κάνουμε συγκρίσεις. Πάντως, σχετικώς άσχετο με την ιστορία, πρέπει να αναφέρουμε πως έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στην ελληνική απόδοση. Τα ονόματα των χαρακτήρων είναι όλα ένα κι ένα, και τα λογοπαίγνια πολύ πετυχημένα. Δεν έχω δει τα πρωτότυπα (όχι ότι θα καταλάβαινα τίποτα από τα ιταλικά :P) όμως είναι πιστά στο πνεύμα της ιστορίας. Τα ονόματα στις πινακίδες κλπ, δεν έχουν μεταφραστεί σωρηδόν, αντιθέτως άφησαν την πλειοψηφία των ρωσικών επιγραφών με το Κυριλλικό αλφάβητο κομπλέ. Λογικά έτσι θα ήταν και στο Topolino, όμως και πάλι, έχουμε δει πολλές φορές να παίρνει η μετάφραση παραμάζωμα επιγραφές που θα έπρεπε να μείνουν αμετάφραστες. Αν εξαιρέσουμε τα ηχητικά εφέ που δυστυχώς τα αφήνουν πλέον αμετάφραστα στο περιοδικό, η απόδοση ήταν πιστεύω σε υψηλότατα επίπεδα, φαίνεται πως έπεσε αρκετή δουλειά πάνω της. Σίγουρα περισσότερη από την συνηθισμένη δουλειά που κάνουν στην μέση ιστορία που μπαίνει στο Μίκυ Μάους.

Καταρχάς ένα μεγάλο μπράβο στο Γιάννη. Θα επανέλθω μόλις δω τις προθέσεις των ανταγωνιστών

Παραλαβή Νιμπελούγκεκ και στο Αγρίνιο και για να μην νιώθουν μοναξιά τα δαχτυλίδια έβαλα και το 1985 της Οξύ μέσα

Επιπροσθέτως: Το timing του Μπλε κομήτη είναι καταπληκτικό. Έρχεται σε μια εποχή που κόντρα στο ρεύμα της εποχής (τεχνολογική άνθηση, Tablets, pc κτλ) τα κόμικ στην Ελλάδα έχουν άνθηση. Δείτε το τοπίο 4 χρόνια πριν. Στα περίπτερα δεν κυκλοφόραγε τίποτα νέο. Ξαφνικά, να τα Ντίσνευ, να τα ΜΠΛΕΚ (εκδόσεις ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑ γενικά), να οι προσφορές μέσω εφημερίδων (μεθαύριο Ερικ Καστέλ μην ξεχνιόμαστε) να και ο Μπλε κομήτης να καλύψει το κενό της Βαβέλ και του 9. Να μην αναφέρω την άνθηση των Graphic novels, fanzines κ.τ.λ. Άσχετα σε ποιούς αρέσει και ποιούς όχι σαν περιοδικό-ύλη η κυκλοφορία του Μπλέ Κομήτη είναι από τα πλέον ευχάριστα νέα της χρονιάς!!!!

Εγώ πήρα ένα βιβλίο πιο μεγάλο απ'το μπόι μου που (Οι Περιπέτειες του Λούθερ Αρακά ή κάπως έτσι ) που όταν το είδε η σύζυγος κόντεψε να με πετάξει έξω από το σπίτι μαζί με το βιβλίο!!!

Ελάτε guys περιμένουμε loot να κλάψουμε εμείς οι άτυχοι

@Darrell Υπάρχουν και χειρότερα. Φαντάσου μέσα στην τσάντα σου να υπήρχαν κόμικς. @Θρηνωδός Απ'ότι θυμάμαι οι χόρνετ στα νιάτα τους ήταν νευρικές μηχανές.

Ειδικά για τις δύο πρώτες τοιχογραφίες σε σπήλαια, τις έχουμε δει σε βιβλία τού Ντένικεν, όπου υποτίθεται ότι παριστούν εξωγήινους.

Διάβασα το τευχάκι, η ''Αυτοκρατoρία των Πάγων'' φαίνεται εξαιρετική ιστορία. (Μέχρι στιγμής) ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει σε disney εδώ και κανάν χρόνο άνετα. Επίσης, και η ιστορία με το έλατο ήταν πολύ καλή Αναμένομεν λοιπόν τη συνέχεια

Τσίμπησα με 3€ την συλλεκτική κασετίνα με τους τέσσερις τόμους του επικού κόμικ Το δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν, των εκδόσεων Helm. Το Public μ'έκανε να καταξοδευτώ αγοράζοντας το συγκεκριμένο κόμικ, αλλά τι να κάνουμε; Ντράπηκα λίγο στο ταμείο, αλλά δεν φταίω εγώ που το πουλάνε τόσο!

Καλά πάει Γιάννη απλά έχει θέματα από την κακομεταχείριση από τους διάφορους νέους οδηγούς. Ας πάρω το δίπλωμα να μπορώ να οδηγάω την μηχανή μου και ας διαλυθεί η άλλη

Τα Μαλλί με Μαλλί και Τα Μαύρα βγήκαν σε επίτομα πλέον, προς 20€ (16€ με την έκπτωση στην Πρωτοπορία), οπότε είναι και επίσημα ολοκληρωμένες.

Αγαπημένοι δίσκοι λέει Μανώλη Όχι απαραίτητα καλύτεροι ή δίσκοι που προτείνω σε κάποιον Και οι πιθανοί λόγοι για να αγαπάς κάτι είναι πάρα μα πάρα πολλοί Πάλι καλά δλδ που δεν έβαλα Stephanie του Μονακό μέσα... Όπου ίσως να βάλω το Ouragan στη λίστα με τα 100 αγαπημένα ξένα τραγούδια Εάν φτιάξω τέτοια λίστα γιατί εκεί θα πέσει χοντρή σφαγή

Από τους πρώτους ποδοσφαιρικούς ήρωες κόμιξ, ο Ερίκ Καστέλ έβαλε και αυτός το λιθαράκι του στον ανεξέλεγκτο μύθο της Μπαρτσελόνα. Στον κόσμο των καρτούν, ο Νεϊμάρ είναι ψηλός, ξανθός, κομψός και πρόκειται να ανταμώσει με την Μπαρτσελόνα και να τη νικήσει στον τελικό, βάζοντας την πινελιά του στην ποδοσφαιρική Ιστορία και βυθίζοντας τον κόσμο στη μελαγχολία. Αν γίνει αυτό, η ζωή θα θυμηθεί την τέχνη και μάλιστα με πελώρια και ίσως τρομακτική επιτυχία. Μία τέχνη που στην πραγματικότητα στροβιλίζεται σε μορφή καρτούν στις ψυχές των αγοριών των τελών της δεκαετίας του ’80 και των αρχών εκείνης του ’90, μέσω του Ερίκ Καστέλ. Ενός Γάλλου, φτιαγμένου από Βέλγους, που έγινε είδωλο των Καταλανών, είχε ξεκινήσει ως Γερμανός που έπαιξε στην Ιταλία, επέστρεψε στην Ισπανία και τελείωσε την καριέρα του στη Γαλλία. Αν ψάχνετε τον πρώτο αληθινά κοσμοπολίτη της Ευρώπης ποδοσφαιριστή, ο Ερίκ Καστέλ, που δεν έχει ονοματεπώνυμο παρά μόνο όνομα, είναι ο άνθρωπός σας. Διακοπή για σπουδαία ανακοίνωση: Από την Κυριακή 17/12, το Έθνος της Κυριακής προσφέρει τα 15+1 τεύχη του 'Ερίκ Καστέλ', του πιο καλογραμμένου και ιστορικού ποδοσφαιρικού κόμικ που εμφανίστηκε ποτέ. Σημειωτέον, στην Ελλάδα κυκλοφόρησαν μόνο 9 από αυτά! Όπως η εμφάνιση και το μυαλό, το όνομα προδιαθέτει για την επιτυχία ενός ανθρώπου ή ενός σχεδίου. Από μικρός θυμάμαι να έχω βρει την απάντηση γιατί ήταν τόσο καλός ο Δημήτρης Σαραβάκος. Ήταν το όνομα. Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι κάποιος που λεγόταν Δημήτρης Σαραβάκος θα έκανε σπουδαία καριέρα στο ποδόσφαιρο. Το ίδιο συνέβη, πολύ αργότερα, μέχρι και τις μέρες μας, για να τοποθετηθεί ανερυθρίαστα, με την περίπτωση του Νίκολα Τέσλα. Βεβαίως, το ερώτημα της κότας δεν απαντάται, λόγω σχετικότητας. Δεν υπάρχει κάποιο αληθινό στοιχείο ότι επειδή λέγονταν έτσι έκαναν καριέρα. Πάντως, αν σε έλεγαν Τζένη Καρπούζη και το έκανες Τζένη Καρέζη, δηλαδή αν το ζήτα βασίλευε στο επώνυμό σου, είχες περισσότερες πιθανότητες να γίνεις μία από τις κορυφαίες Ελληνίδες κινηματογραφικές ηθοποιούς και ίσως η κορυφαία, μαζί με τη Μίρκα Παπακωνσταντίνου (ονοματάρα), τη Νένα Μεντή (ωραίο ποιητικό πλέγμα) και την Ντίνα Κώνστα (πολύπλοκη συμφωνολογία), στο κομμάτι της κωμωδίας. Υπήρχε, ωστόσο, ένα πρόβλημα αν σε έλεγαν Βάλτερ Μίλερ. Το Βάλτερ Μίλερ δεν προσδοκά τίποτα. Το Βάλτερ Μίλερ είναι μια επίσκεψη σε ένα σούπερ μπίζι ΙΚΑ. Το Βάλτερ Μίλερ είναι δίαιτα από ναζί διαιτολόγο. Το Βάλτερ Μίλερ δεν έχει σχέση με το Γκερντ Μίλερ. Το Γκερντ Μίλερ δείχνει την πυγμή του, είναι μία μελωδία που από το ρε πας στο ντο για να πας ξανά στο ρε. Το Βάλτερ Μίλερ είναι δύο ρε μαζί, δηλαδή φάλτσο. Ακόμα και αν ο Βάλτερ Μίλερ έχει το πρόσωπο του Ρομπέρτο Μπέτεγκα, δεν θα μπορούσε παρά να τον φάει η λήθη. Δεν είναι Κάλε Σνέλιγκερ, δεν είναι Ούβε Ζέλερ, ασφαλώς δεν είναι Γκίντερ Νέτσερ και Βόλφγκανγκ Όβερατ, δεν είναι καν Ντίτερ Μίλερ. Είναι Βάλτερ Μίλερ. Δεν πίνει καφέ, δεν καπνίζει και πίνει μπύρα σόγιας. Και κράτησε ένα τεύχος, το καλοκαίρι του 1974. Η Δυτική Γερμανία είχε κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά, ελάτε Ραϊμόντ Ρέντινγκ και Φρανσουά Ουγκού, μπορείτε καλύτερα από αυτό. Τι θα λέγατε να ονομάσετε τον ήρωά σας Ερίκ Καστέλ, να τον κάνετε αριστερό εξτρέμ και να τον στείλετε να παίξει στην Μπαρτσελόνα; Στην περίπτωση του όμορφου Γάλλου ποδοσφαιριστή, με το ποσοστό τσογλανιάς ώστε να κάνει παρέα με τους 'Παμπλίτος', την εξαιρετικά κομψή σύντροφο Ντιάνα, μία Ευρωπαία Τζάκι που δεν ήταν ντίβα και έπαιζε τένις, οι χρονολογίες της δημιουργίας του υπάρχουν σε εξάρτηση με την πραγματικότητα, αλλά και τις υπόλοιπες γυναίκες που θα γινόταν ανέτως να αποτελούν fashion icon. Οι Βέλγοι δημιουργοί του πιθανότατα έφτιαξαν έναν Γάλλο ώστε να διαβαστεί στη γειτονική χώρα, καθώς αν ήταν συμπατριώτης τους πιθανότατα να μην ξέφευγε από τα όρια της δικής τους. Ο Καστέλ πήγε στην Μπαρτσελόνα το 1979, τη χρονιά ενός από τους πλέον αξιοσημείωτους τελικούς στην ιστορία του Κυπέλλου Κυπελλούχων, όταν οι μπλαουγκράνα νίκησαν 4-3 στη παράταση (2-2 κανονική διάρκεια) τη Φορτούνα Ντίσελντορφ στη Βασιλεία. Πήγε στην Παρί Σεν Ζερμέν το 1984, χρονιά που εντόνως φημολογούνταν ότι ο Μπερνάρ Ταπί βρισκόταν πίσω από τη Μαρσέιγ, η οποία έκανε μυθική πρόταση στην Μπαρτσελόνα για τον Ντιέγκο Μαραντόνα, την οποία και η διοίκηση της καταλανικής ομάδας δεν έκανε αποδεκτή (και για τους Βέλγους θα θεωρείτο, ενδεχομένως, αισθητική παράλειψη να εμπλέξουν τη νότια φωνακλού Μαρσέιγ ενώ υπήρχε η ομάδα της πρωτεύουσας, το ποδοσφαιρικό ισοδύναμο της Vogue), ενώ το καλοκαίρι του 1986, σε μία από τις τοπ-3 εκπλήξεις στην ιστορία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όταν η Στεάουα νίκησε την Μπαρτσελόνα στον τελικό της Σεβίλλης στα πέναλτι (0-0 το αποτέλεσμα του παιχνιδιού, 2-0 η διαδικασία, με το Χέλμουτ Ντουκαντάμ να πιάνει και τα 4 πέναλτι των Καταλανών), επέστρεψε στην Μπαρτσελόνα. Και έφυγε από εκείνη, δίνοντάς της το CEVA Cup το 1988, σκοράροντας τόσο στο 4-3 επί της Μπορντό στο πρώτο ματς όσο και στο 4-3 των Γιρονδίνων στο δεύτερο, αλλά και το τελευταίο πέναλτι, του καταλανικού θριάμβου, για να πάει στη Λιλ, το 1992, όταν τελικά τα ξόρκια λύθηκαν και οι μπλαουγκράνα κατέκτησαν το πρώτο από τα πέντε συνολικά Κύπελλα Πρωταθλητριών τους στο Γουέμπλεϊ, το 1992, στον τελικό απέναντι στη Σαμπντόρια, που κρίθηκε με το φάουλ του Ρόναλντ Κούμαν στο 112' της παράτασης. Με αυτήν την εξέλιξη, οι δημιουργοί των κόμιξ είτε μπορούσαν να 'διαβάσουν' το μέλλον είτε έφτιαχναν τις εξελίξεις με βάση την πραγματικότητα. Ο Καστέλ αυτόφωτα έστελνε σινιάλα στα παιδιά, με τα 10 ελληνικά τεύχη που δημοσιεύθηκαν στο 'Μπλεκ', το 'Αγόρι', ενώ ήταν εκδοτική προσπάθεια της εταιρείας Star Comics. Ο Ράιντινγκ και ο Ουγκού έφτιαξαν 15 τεύχη συνολικά, αρκετά, ωστόσο, για να εξασφαλίσουν μία καλή θέση στις μνήμες και τη νοσταλγία των τωρινών 40άρηδων και 45άρηδων, που μεγάλωσαν με τον Καστέλ και έγιναν Μπαρτσελόνα εξαιτίας του. Οι τίτλοι των επεισοδίων (κόπι πάστε από τη Wikipedia) 1 Éric et les Pablitos, EDI-3 Fleurus, 1979 2 Match retour !, EDI-3 Fleurus, 1979 3 Coup dur !, EDI-3 Fleurus, 1980 4 Droit au but !, Novedi Hachette, 1981 5 L'Homme de la tribune F, Novedi Hachette, 1981 6 Le Secret de Pablito, Novedi Hachette, 1982 7 La Nuit de Tibidabo, Novedi Hachette, 1983 8 La Grande Décision, Novedi Hachette, 1984 9 Les Cinq Premières minutes, Novedi Hachette, 1984 10 Pari gagné, Novedi Hachette, 1985 11 Le Plan de l'Argentin, Novedi Hachette, 1986 12 La Maison du cormoran, Novedi Hachette, 1987 13 Du côté de l'Alfa, Novedi Hachette, 1989 14 Cinquième but pour Lille !, Novedi Hachette, 1990 15 Le Message du Maltais, Dupuis, 1992 Φαίνεται, μάλιστα, ότι η ψύχωση τόσο για τον ίδιο όσο και για τους κλαμπ και τους 'Παμπλίτος', το σύνολο των πιτσιρικάδων φίλων του και οπαδών της Μπαρτσελόνα, με τους οποίους ο ξανθός Γάλλος είχε άμεση σχέση, ήταν τέτοια που θεωρήθηκε προδοσία τόσο η φυγή του για την Παρί όσο και το γεγονός ότι ήταν καίριος στους τελικούς του Κυπέλλου των Πόλεων των Τεχνών (εντάξει, δεν φτάνει που είναι φανταστικό το θέμα, είναι και γαμηστερή η ονομασία των τουρνουά), σκοράροντας τόσο στην ήττα της Παρί με σκορ 3-2 στον πρώτο τελικό όσο και στο δεύτερο και την ανατροπή, με σκορ 3-1, που χάρισε το τρόπαιο στους Γάλλους το 1986. Προδοσία και μάλιστα καραμπινάτη, με αποτέλεσμα να πέσουν οι πωλήσεις του κόμικ, αλλά και το τιράζ, δηλαδή τα φύλλα που δίνονταν στο εμπόριο και, τελικά, να μην καταφέρουν οι δημιουργοί του να το 'μαζέψουν' το 1986, όταν και ο Καστέλ επέστρεψε στην Μπαρτσελόνα. Τα γράμματα από εξοργισμένους αναγνώστες ήταν πολλά, τόσο σε ό,τι αφορά τη μεταγραφή, η οποία είναι ηθικό ζήτημα, όσο και στη νίκη των Παριζιάνων επί των 'μπλαουγκράνα'. Σε αυτές τις περιπτώσεις έρχονται στο μυαλό οι δύο ενδιαφέρουσες θεωρίες για το Βέλγιο: η μία αναφέρει πως είναι βαρετό μέχρι παρελάσεως χασμουρητών και η δεύτερη ότι είναι κυριολεκτικά ανύπαρκτο. Το κόμικ του Καστέλ, που προφανώς απευθύνεται σε παιδιά, έριξε πίσσα και πούπουλα στην παιδική αθωότητα, η οποία ομνύει στην αιώνια αγάπη και το ρομαντισμό. Η μεταγραφή του αγαπημένου τους (ο οποίος αποδείχθηκε εξαιρετικά πραγματιστής έστω κι αν δεν ήταν αληθινό πρόσωπο) ήταν λόγος ατέρμονης στενοχώριας για τα αγόρια ανά την Ευρώπη, Είναι τρομακτικό και εφιαλτικό, αν αναλογιστεί κάποιος με τι στενοχωριόταν κατά τη διάρκεια των παιδικών χρόνων του, σχεδόν ισοδύναμο με το τράβηγμα χαλιού κάτω από τα πόδια του. Βεβαίως, η αχλύς του μύθου του Καστέλ δεν χάθηκε. Τα παιδιά μεγάλωσαν και είδαν την πραγματικότητα. Πώς θα μπορούσαν να μη συγχωρήσουν τον ίδιο τον Καστέλ, ακόμα και αν έφυγε για μία διετία; Η Μπαρτσελόνα, που ήταν πάντα μία ομάδα με δυναμική και μιλούσε στις καρδιές των παιδιών, είτε πρόκειται για ανακρίβειες για την επαναστατική διάθεση της εποχής του Φράνκο είτε για το ιδεατό 'παραπάνω από ένα κλαμπ', που ο μύθος της απογειώθηκε όταν ο Λουίς Φίγκο πήγε στη Ρεάλ Μαδρίτης, αντάμωσε με πολλούς νέους φιλάθλους από την Ευρώπη λόγω του Ερίκ Καστέλ. Του αριστερού εξτρέμ, με τη δεινότητα στο σκοράρισμα. Από την Κυριακή 17/12, το Έθνος της Κυριακής προσφέρει τα 15+1 τεύχη του 'Ερίκ Καστέλ', σε μια προσφορά που αναμφίβολα θα συγκινήσει μικρούς και μεγάλους (όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά). Και το σχετικό link...

Επιτρέψτε μου ένα Off-Topic. Πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμαστε για το γεγονός που υπάρχει το GreekComics.gr ; Προφανώς υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίου πρέπει να υπάρχει αλλά, συγκεκριμένα, σκεφτείτε πόσοι από εμάς δεν θα είχαμε μάθει για το "κόλπο" με τα Μπάρνι, για το 2 στα 3, για τις καιρούς πολύ χαμηλές τιμές, για το δαχτυλιδι κλπ. Πολλές φορές, στην καθημερινότητα και στην ταχύτητα των πραγμάτων, κάποια πράγματα τα θεωρούμε δεδομένα. Δεν είναι όμως και, τουλάχιστον μια στο τόσο, θα πρέπει να το αναγνωρίζουμε και να αποδίδουμε "τα του Καίσαρος τω Καίσαιρι". Προσωπικά, ευχαριστώ όλους όσους το έστησαν, το γιγάντωσαν, το έτρεξαν και εξακολουθουν να το τρέχουν. Κάνατε, και εξακολουθείτε να κάνετε, πολύ μεγάλη δουλειά. Τέλος του Off-Topic.

Μια συμπληρωματική προσθήκη στην από πάνω: Λίγα περί έκδοσης: Βρίσκω τους τίτλους εξαιρετικούς. Δεν ξέρω γιατί αλλά τόσο οι αρχικοί όσο και οι μεταφράσεις της μαμούθ άνετα τίτλοι για βιβλία. Πολύ λυρικοί, ειδικά των Κέλτικων (λιγότερο των αιθιοπικών και του βουντού). Επίσης σε σχέση με το Βουντού για τον Κύριο Πρόεδρο εδώ δεν με κούρασε η γραμματοσειρά - ευτυχώς απέφυγαν εκείνη την μπούρδα που η τελεία δεν ξεχωρίζει από το κόμμα και κουράζεσαι υπερβολικά στην ανάγνωση, ενώ βρήκα πολύ πετυχημένη και την μετάφραση. Σε κάποια σημεία είναι κακή η εκτύπωση, ειδικά στα έντονα μαύρα της στολής του Κόρτο (π.χ. σελ. 71-72 κάτω) ή του Όμπερον (σελ. 93 κάτω), αλλά παρατήρησα κάποιες γραμμές που δεν κολλούσαν με το υπόλοιπο σχέδιο και πριν αφορίσω την μαμούθ κατέβασα μια ξένη έκδοση για να δω. Τελικά είναι σχέδια του πραττ (γραμμές καπνών, πάχνη, ομίχλη και γενικά οτιδήποτε που φτιάχνει ατμόσφαιρα στα περιφερειακά) και στο ασπρόμαυρο παρεξηγούνται ως λάθη στην εκτύπωση. Για παράδειγμα, στην σελ. 84-85, στην ιστορία "Όνειρο χειμωνιάτικου πρωινού" παρατηρούμε γραμμές πάνω στην Ροβένα και τον Κόρτο. Αντιγράφω τα καρέ από μια έγχρωμη έκδοση: Στην ιστορία "Κάτω από την σημαία του χρήματος", ο Έλληνας ναυτικός που μεταφέρει την κομπανία με τον χρυσό του Μοντενέγκρο στην Ελληνική έκδοση ονομάζεται "Ονάτης". Αρχικά υπέθεσα ότι δεν μπορούσαν να βάλουν το όνομα του λόγω δικαιωμάτων (?), αλλά και στο αγγλικό scanlation αναφέρεται ως "Onatis", άρα και εκείνος ο μεταφραστής το μετέφερε αυτούσιο από τα Γαλλικά. Όπως και να χει η ομοιότητα είναι παραπάνω από εμφανής. Τέλος, παραθέτω αυτούσια κάποια εισαγωγικά άρθρα στα Αγγλικά που θα βοηθήσουν να μπει στο κλίμα πιο εύκολα όποιος διαβάσει τις ιστορίες "Κονσέρτο σε Ο Μινόρε", "Όνειρο χειμωνιάτικου πρωινού" και "Μπουρλέσκ". Είναι παρμένα από το ίδιο scanlation. Δυστυχώς σε αντίθεση με άλλα Κόρτο όπως το Βενετσιάνικο Παραμύθι, εδώ η Μαμούθ τσιγκουνεύτηκε πολύ να χώσει έξτρα πράμα στην αρχή. Είναι τέτοια η φύση των ιστοριών που υπήρχαν άπειρα πράγματα να προσθέσουν εκτός του Κόκκινου Βαρώνου για να είναι πιο πλήρης η έκδοση.

Χορταστικό και το 2ο τεύχος, με άφησε ικανοποιημενη απο το αποτέλεσμα. Σχεδόν όλο το τεύχος κυμαίνεται απο σχετικά καλό μεχρι πολυ καλο επιπεδο για τα γουστα μου. Κατιτις για το εξωφυλλο: οντως μου αρεσε θεωρώ ότι βγαζει μια δυναμικη. Δεν ειναι για όλα τα γουστα, αλλά δε χρειαζεται κιολας. Ακόμα και να μην αρεσει σε καποιους, δεν περναει απαρατηρητο - δειτε ποση συζητηση προκαλεσε εδω μεσα. Σκεφτειτε τωρα καποιον που δεν εχει σχεση με τα κομικς και του κανει εντυπωση το εξωφυλλο , εστω αρνητικη. Οι πιθανοτητες να το ξεφυλλισει θεωρω οτι ειναι πολλες. Δεν ειναι ενα αδιαφορο εξωφυλλο - αυτα θα πρεπει να αποφευγονται. Και αυτο και η ιστορία "το θηρίο" (που ανηκει στις ιστοριες του τευχους που μου αρεσαν λιγοτερο) μου θύμισαν εντονα την ταινια Cat People. Θεωρώ πολύ θετικό το οτι κυκλοφορεί ο Μπλε Κομητης. Τελευταία φορά που κυκλοφορησε περιοδικό που εδωσε βημα στους ελληνες δημιουργους ηταν το 9, που συνεβαλε τα μάλα στην ανθιση της ελληνικης σκηνης κομικς Πιστευω οτι τον ιδιο σημαντικο ρόλο μπορει να παιξει κι ο μπλε κομητης, οτι είναι μια ποιοτικη και προσεγμενη έκδοση, κι οτι υπάρχουν πολυ αξιολογοι δημιουργοι που μπορουν να "ψηθουν" και να γινουν ευρυτερα γνωστοι μεσω αυτου και να κανουν μελλοντικα πιο ολοκληρωμενες δουλειες