Blackbeard

Επέστρεψαν στους κορυφαίους τίτλους που είχαν και τα βιβλία. Πολύ καλό σημάδι.

Διάβασα κι εγώ το Superman: Year One και δε με χάλασε απολύτως τίποτα (ίσως η έλλειψη φαντασίας στις οπτικές γωνίες του Ρομίτα χοχο). Πολύ ιδιαίτερη ματιά στην αφήγηση της ιστορίας και όχι τόσο πολύ στα γεγονότα(αν και νομίζω ότι ο Μίλλερ διαλέγει εξαιρετικά γεγονότα για να δείξει τον Κλαρκ). Βγάζει μια ποιητικότητα. Μετά από πολύ καιρό ένιωσα πραγματικά σαν να διαβάζω κάποιο κόμικ ως παιδί. Με την έννοια ότι χάθηκα για τα καλά μέσα στον φανταστικό κόσμο και η ανάγνωση ήταν πιο αθώα. Δεν έβαζα δηλαδή φίλτρα "α ο σούπερμαν το ένα, ο σούπερμαν το άλλο, ο μίλλερ εκείνο, οι νταήδες το άλλο..." Μου άφησε εξαιρετική εντύπωση και ανυπομονώ για το επόμενο. Επίσης μην το διαβάσει κανείς ηλεκτρονικά. Αυτό που έχουν κάνει με το μέγεθος του φυσικού τεύχους είναι εκδοτική μαεστρία.

Tο πρώτο έτσι κι έτσι αλλά το δεύτερο 100% Εγώ περιμένω κάποιον με επιρροή από καινούριο Μίλλερ.

Είχα διαβάσει πριν λίγο καιρό το Purity του Jonathan Franzen και το είχα βρει απολαυστικό αλλά ήμουν έτσι κι έτσι στο να διαβάσω κάτι άλλο από αυτόν κυρίως λόγω μεγέθους. Αλλά έπιασα πρόσφατα το The Corrections και παραείναι αριστουργηματικό. Η ευφυία του ρέει σε κάθε σελίδα. Σπάνια βρίσκεις μυθιστορήματα που κυλάνε τόσο καλά, η γραφή είναι σχετικά απλή και έχουν απίστευτη διορατικότητα σε κάθε σκηνή. Το κάνει να φαίνεται τόσο εύκολο. Δύο φράσεις που πιστεύω του ταιριάζουν απόλυτα από μια κριτική που έχει στο οπισθόφυλλο είναι 'moral intelligence', και 'psychological insight'. Και όλα αυτά ενώ ευχαριστιέσαι άπειρα κιόλας. Ποιος ήξερε ότι θα απολάμβανα να διαβάζω για οικογενειακά προβλήματα. Προτείνεται με τα χίλια σε όποιον του αρέσουν ρεαλιστικές και καθημερινές θεματολογίες.

Δεν ξέρω, εγώ και μόνο το τρέιλερ που είδα μου άρεσε ήδη περισσότερο (και μου άρεσε το πρώτο αρκετά)

Τελείωσα πρόσφατα το For Whom the Bell Tolls του Hemingway. Ενώ όσο προχωρούσε τραβούσε όλο και περισσότερο, το τέλος το κάνει όντως ένα εξαιρετικό βιβλίο.

Σχεδόν 10 χρόνια γραμμένος στο φόρουμ κατάφερα κι εγώ επιτέλους να επισκεφθώ τη Λέσχη το Σάββατο. Το μέρος απίστευτο και ιδανικό για άραγμα και κουβέντα. Ο Κώστας (GreekComicFan) άριστος οικοδεσπότης με απολαυστική συζήτηση μέχρι το κλείσιμο. Ήθελα να περάσω και την Κυριακή αλλά οι αποστάσεις δε με βοήθησαν γιατί βρέθηκα σε λίγο πιο μακρινές περιοχές να κάνω μια βόλτα. Πραγματικά ζηλεύω όσους έχουν διαθέσιμο έναν τέτοιο χώρο να περνάνε την ώρα τους. Ελπίζω να ξαναβρεθώ προς τα κει σύντομα.

Τη Δευτέρα το βράδυ είδα σκοτωμένο φίδι στη μέση του δρόμου στο Βόλο. Νόμιζα ότι ήταν πρωτόγνωρο αλλά τώρα που το έψαξα φαίνεται ότι τις τελευταίες μέρες μας κάνουν παρέα γενικά στην πόλη.

Επιτέλους κάποιος έγραψε. Δεν ήθελα να ξανακάνω εγώ ποστ και περίμενα τόσο καιρό τρώγοντας τα νύχια μου. Λοιπόν, η σειρά έχει αφήσει μύθο. Είναι ό,τι πιο αυθεντικό παίζει εκεί έξω. Και το φινάλε της δεύτερης σεζόν άφησε ιστορία. Ένιωσα απόλυτη ικανοποίηση και πόρωση για τη συνέχεια. Την οποία σήμερα μας την πήραν μέσα από τα χέρια. Μόλις το έμαθα κατάλαβα γιατί ό,τι σειρά κυκλοφορεί πια είναι μέτρια. Γιατί μόνο οι μέτριοι βλέπουν σειρές μάλλον. Τεράστια αδικία. Πραγματικά κανένας δε μπορεί να το φτάσει σε ταυτότητα, πρωτοτυπία και τόλμη.

Δηλώνω συμμετοχή!

Fun Fact: Με έχει πιάσει ο φακός στην τελευταία φωτογραφία (με τον JohnnyMZ) να κοιτάω το κινητό μου ελπίζοντας να έχει έρθει το email για το γεύμα friday's. Μπορείτε να το καδράρετε ή ακόμα και να μου την φέρετε του χρόνου να σας την υπογράψω.