Παρατήσατε ποτέ τα κόμικς;

[Kabuki]

Παρατήσατε ποτέ τη συλλογή/αναγνωση κόμικς για κάποια περίοδο της ζωής σας; Αν ναι, γράψτε γιατί, πότε, για πόσο και πως ξαναμπήκατε στην πρίζα για να συνεχίσετε!

 

[zade]

Kάπου όταν είχα πρωτομπεί στο πανεπιστήμιο και για περίπου δύο/τρια χρόνια. Τα είχα παρατήσει εντελώς και είχα πέσει με τα μούτρα στα anime και στα βιβλία. Τελικά όμως ήρθα στα συγκαλά μου και επέστρεψα στα κόμικ.

[Tightwad]

Υπάρχουν περίοδοι οπού δεν μπορώ να διαβάσω κάτι μεγαλύτερο από webcomic λόγω χρόνου/διάθεσης. Αλλά δεν νομίζω αυτοί οι περίοδοι να ξεπερνούν το δίμηνο.  

[Kabuki]

εγω τα χα παρατησει για μεγαλα διαστηματα  - σχεδόν όλο το λύκειο κι ενα μεγαλο διαστημα 1999 - 2005

 

οι λόγοι ήταν οικονομικοί, παρειστικοι, έλλειψη χρόνου και στροφή στα βιβλία και τις σειρες,  ελλειψη ενημέρωσης πάνω σε καινουριες κυκλοφορίες

 

ξαναρχισα να ασχολούμαι όταν άρχισα να κατεβαζω κόμικς (2005) κι όταν μπήκα στο GreekComics πλέον ξανασχολήθηκα συστηματικα

[totally_wired]

το χωρίζω σε 3 περιόδους...

 

η πρώτη περίοδος είναι early years όπου διάβαζα κυρίως ντισνευ και ποπάι... είμαι τυχερός γιατί αγόραζα τα πρώτα κομιξ και αλμανάκο από το περίπτερο και τα διάβαζα με μεγάλη χαρά! αυτή η περίοδος έληξε με την μητέρα μου να δανείζει σε φίλη της (το θυμάμαι σαν τώρα να τα δίνει και εγώ να μη θέλω) για διάβασμα 3-4 κούτες (με τα πρώτα 20 κομιξ, τα πρώτα αλμανάκο, μίκυ, κλασσικά και ποπαι) και να επιστρέφονται μετά από χρόνια ελάχιστα τεύχη.

 

στο γυμνάσιο και στο λύκειο δεν με θυμάμαι να διαβάζω... μόνο να ακούω μουσική και να παίζω games

 

Η δεύτερη περίοδος (στη σχολή) είναι η περίοδος που δεν διαβάζω συστηματικά αλλά ότι βρω (αστερίξ, λούκυ κτλ), πάω όμως σε διάφορα φεστιβάλ ενώ από κάποια στιγμή και μετά αποφασίζω να ψάξω και να ολοκληρώσω διάφορες σειρές. το ψάξιμο με οδήγησε στο gc και στην έναρξη της τρίτης περιόδου...

 

[Μενίγ Πουαγώ]

Παπιά-ποντίκια και λοποί ήρωες του Δισνευ πάντα έκοβαν βόλτες στα δωμάτια του σπιτιού μου... Εννοίοτε έκαναν παρέα και με το χωριό των ανυπόταχτων Γαλατών και τον άνθρωπο που πυροβολεί πιο γρήγορα από τον ίσκιο του. Ένα μικρό πέρασμα έκανε και ο Ουμπα-πα ο μεγάλος του αδελφός του Ανυπόταχτου Γαλάτη. Μέσα σε όλα ένα χαζόσκυλο () ερωτευμένο με τον Άβερελ δε με άφηνε σε ησυχία!!! Και μέσα σε όλα αυτά ο Άρκάς να με συντροφεύει και ,τα τελευταία χρόνια η Μαφάλντα και η παρέα της με τους απίστευτους προβληματισμούς τους!!!

Ναι δε σταμάτησα ποτέ... Ακόμα και στο κενό που άφησε ο Τερζό μέχρι να πάρει τα ηνία ο Αλαφούζος έκανα επανάληψη... Δε θα μπορούσα να φανταστώ μέρα δίχως μπαλονάκια και καρέ στην ζωή μου.

Άτιμη νοσταλγία...

[1530]

Είχα αραιώσει γύρω στο '09-'10 να διαβάζω, αλλά συνέχιζα να αγοράζω μέχρι το '11 για λόγους συλλογής τα εβδομαδιαία Μίκυ,τα μηνιαία Ντόναλντ,κτλ. Μέχρι που σταμάτησα γιατί δεν έβρισκα το λόγο αφού τα διάβαζα αραιά.

 

Όμως πριν 2 χρόνια σχεδόν αποφάσισα να σκοτώσω ΟΛΗ τη συλλογή μου,όπως θα γνωρίζετε,και τελικά τα κατάφερα. Ήταν 1000+ τεύχη.

 

Ε μετά από κάποιος μήνες κατάλαβα το λάθος μου,και ξανάρχισα φέτος γύρω στο Πάσχα,στην αρχή με τα παλιά Ντίσνεϋ μέχρι που άρχισαν οι νέες σειρές του Αλαφάζου και τώρα πλέον μαζεύω αυτά πιο πολύ.

[φλοκ]

Nαι το ομολογώ !

 

Απαρνήθηκα τους παιδικούς μου ήρωες οταν έφτασα στα 16 μου χρόνια .Τους γύρισα την πλατη .

Και οχι μόνο αυτό ,αλλά μεγαλώνοντας έφτασα στο σημείο να τους κακολογώ (τι μ@#7ες ηταν αυτες που διαβαζαμε) και να τους λοιδορώ βλέποντας τα πράγματα και από πιο πολιτικοποιημένη σκοπιά ..

Επίσης η  προσέγγισή μου ήταν του στυλ αυτά είναι για παιδάκια εμεις ειμαστε άντρες πια.....

Αυτό το διαστημα κρατησε πανω από  25 χρονια .Ομως κατω από την φαινομενική ρήξη μου με τον κόσμο της 9ης Τέχνης η φλόγα σιγόκαιγε......

 

Στην αρχή ηταν η ΒΑΒΕΛ και το ΠΑΡΑΠΕΝΤΕ   που ανελαβαν στα φοιτητικά μου χρονια να κρατήσουν την επαφή με τους χαρτινους ήρωες.

Υπήρχε βλέπετε και το άλλοθι οτι αυτά είναι κομικς για ενήλικους και "προχω" τυπους άρα μπορούσα χωρίς ενοχές να τα διαβαζω ......

Μετα ήρθε και  το 9 της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ...

 

Ωσπου ένα καλοκαίρι του (2011 ) νομιζω  αποφάσισα να μεγαλώσω πραγματικά και να δεχτώ τα θέλω μου χωρίς παρωπίδες και ταμπου .

Θες γιατί ωρίμασα ,θες γιατί είχα ζόρια ψυχολογικά και προσπαθούσα να βρω καταφύγιο στις όμορφες παιδικές αναμνήσεις, για όποιο λόγο κι αν έγινε ένοιωσα/νοιώθω πολύ χαρουμενος που επεστρεψα σε κατι που αγαπούσα πραγματικά .

 

Ετσι ξεκινησα την αναγνωση τευχων ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑΣ που ειχα καβατζωσει στο παταρι του πατρικού μου ....Το ένα έφερε το άλλο και μπήκα για τα καλά στο χορό .

 

Και μετα ήρθαν οι μέλισσες το GC ......Τhe rest is history ...........

[Blackbeard]

Εγώ διάβαζα Disney μικρός, δηλαδή μέχρι και Γυμνάσιο. Στο λύκειο ανακάλυψα το One Piece και πορώθηκα. Ένας φίλος μου στο φροντιστήριο μου έμαθε τα υπερηρωικά. Και μάλλον τώρα έχω φτάσει στην περίοδο που τα παρατάω. Διαβάζω μόνο Warren Ellis από τα καινούρια (τα οποία αγοράζω κιόλας σε τευχάκια). Ο Μόρρισον τώρα ξεκίνησε να ξαναβγάζει αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν έχω διαβάσει κάτι μέχρι στιγμής(τα αγοράζω σε τεύχη, όμως, κι αυτά εννοείται), νομίζω το πρώτο τεύχος Multiversity. Και παίρνω και τα Ντίσνευ γιατί έχουν πλάκα. Και εννοείται πως συνεχίζω το One Piece και έχει μπει στα στάνταρ και η αγορά του Toriko κάθε 2-3 μήνες που βγαίνει καινούριος τόμος. 

 

Κοίταξα τις παραγγελίες μου στο bookdepository και η τελευταία φορά που πήρα κόμικ είναι 27 Δεκεμβρίου 2013.

[christs]

Eξαιρετικη η ιδεα σου για ενα τετοιο τοπικ, Λενα. Δε σας κρυβω οτι διαβαζοντας πολλά απο τα βιωματα αρκετών απο εσάς, βρήκα δικα μου κομμάτια της ζωης μου και συγκινήθηκα. Για αλλη μια φορα, μου φανερωθηκε οτι σ αυτο το φορουμ μας ενωνουν (και ας μην εχουμε ειδωθει μεταξυ μας) παρα πολλα πραγματα, και ακομη περισσοτερα συναισθηματα.

 

Και εγω, με θυμαμαι να ξεκιναω στο δημοτικο με Ντισνευ και Ποπαυ... η γιαγια μου (καλα να ναι εκει που ειναι), με πηγαινε σ ενα πρακτορειο τυπου θυμαμαι, καθε Σαββατο μετα τον χορό, να διαλεξω οποιο τευχος Ποπαυ ηθελα... ελαχιστα αργοτερα, εμπλεξα και με την Περιπετεια... ενας μεγαλυτερος φιλος μου, μου χαριζε τα διπλα τευχη που ειχε απο τομους, μιας και οι γονεις αρνουνταν πεισματικα την αξια των κομικς στη ζωη μου, ωστε να μπορω να παιρνω απο μονος μου.

 

Μεχρι το γυμνασιο, με θυμαμαι καθε καλοκαιρι, μα καθε καλοκαιρι ομως, να ανεβαζω την μικρη μου κούτα που ειχα συνεχεια στο υπογειο, με ολα μου τα κομικς μεσα, ωστε να τα ξανα διαβασω για πολλοστη φορα. Και με τον ερχομο των σχολειων, την ξανα κατεβαζα στο υπογειο. Απειρες οι φορες που η μανα μου, με εκραζε οταν εβλεπε την κουτα στο δωματιο, ακομη και στις διακοπες. Ακομη πιο πολλες οι φορες που την εσωσα απ του χαρου τα δοντια.

Περασαν λιγα χρονια ακομα, και πια η κουτα γεμισε ασφυκτικα, τοσο που πια δε χωρουσαν τα κομικς μου εκει μεσα. Ουτε και οι αναμνησεις που συνοδευαν το καθε τευχος ξεχωριστα, μιας και θυμομουν τα παντα, πότε το αγορασα και απο πού. Ολα ειχαν, κατι να μου θυμιζουν. Και οπως γεμισε η κουτα, ετσι φαινεται γεμισα και εγω απο δαύτα, και καπου εκει, τελος γυμνασιου τα παρατησα.

 

Δε ξανα πήρα κομικ για τα επομενα χρονια. Λυκειο, δυσκολες χρονιες, άλλα τα ενδιαφεροντα, μεγαλη στροφη προς τα games και τον υπολογιστη. Τα ξεχασα. Ισως μειναν στο υπογειο και για χρονια χωρις να τα αντικρυσω. Ωστοσο παντα ενιωθα και ηξερα οτι εκει κατω βρισκονται σπουδαιες αναμνησεις της ζωης μου.

 

Ετσι περασαν τα χρονια. Λιγα χρονια, θα μου πειτε, αλλά ο καθενας κρινει το χρονο βασει της ηλικιας του. Ετσι, για μενα τα 6 χρονια που περασαν χωρις να ασχολουμαι με τα κομικς μου, ηταν πραγματικα πολυς καιρος. Και πώς επεστρεψαν στη ζωη μου?

 

Ηταν ενα περιεργο βραδυ ενος χειμώνα, πριν 3 χρονια. Με θυμαμαι να ψαχνω να βρω πληροφοριες για την αγαπημενη μου σειρα "Μικυ Μυστηριο". Τη λατρευα απο πιτσιρικι οσο καμια αλλη. Ετσι, δε ξερω πώς και γιατι, θελησα να ψαξω να δω ποσα τευχη υπαρχουν και να θυμηθω τι ειχα διαβασει εγω καποτε. Βρηκα το GC. Εκανα εγγραφή, διαβασα την παρουσιαση, ειδα τα εξωφυλλα, ενιωσα πολυ ομορφα. Τελικά η σπίθα αυτη ξανα αναψε τη φλογα, αυτη τη φορά πολυ πιο δυνατα, πολυ πιο εκτεταμένα.  Έφερα την κουτα μου που ηταν παρατημενη στο υπογειο του πατρικού μου,  στο φοιτητικο μου σπιτι, ξεκινησα και παλι να διαβαζω, να αγοραζω, να ασχολουμαι με το GC.

 

Και οπως ειπε και ο φιλος μου Δημοσθενης

 

Θες γιατί ωρίμασα ,θες γιατί είχα ζόρια ψυχολογικά και προσπαθούσα να βρω καταφύγιο στις όμορφες παιδικές αναμνήσεις, για όποιο λόγο κι αν έγινε ένοιωσα/νοιώθω πολύ χαρουμενος που επεστρεψα σε κατι που αγαπούσα πραγματικά .

βρηκα (και ακομη βρισκω) καταφυγιο στην ομορφη συλλογη μου, καθε φορα που εχω τα ζορια μου. Ανοιγω τη ντουλαπα που εχω αδειασει απο ρουχα για να τα εχω ολα εκει, και τα κοιταω με τις ωρες. Γιατι ειναι ομορφο αυτο που νιωθεις. Ευχαριστω που με διαβάσατε.

[jval]

Για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα (15+ έτη) είχα κόψει σχεδόν τελείως την ανάγνωση αλλά όχι την αγορά τευχών. Αγόραζα ανελλιπώς το ΚΟΜΙΞ και σχεδόν κάθε Παρασκευή το Μίκυ Μάους. Η ανάγνωση περιορίζονταν μόνο περιστασιακά κυρίως κατά τις καλοκαιρινές διακοπές.

[rorschach]

Ναι. Δυστυχως εγκατελειψα το Watchmen σε μια πρώην μου και ακομα το κλαίω.

 

Σοβαρα τωρα, οταν εγινε σαβουρα το περιοδικο Κομιξ το εκοψα, και συντομα σταματησα και τα υπολοιπα Ντίσνεϋ(με λίγες εξαιρέσεις) και τοτε αρχισα να διαβαζω αλλα κομικς, graphic novels κλπ αλλα λογω ασχετοσυνης και για οικονομικους λογους δε διαβαζα και πολλα...

Απο το καλοκαιρι που ξαναβγηκαν αρχισα παλι να διαβαζω Ντίσνεϋ σε φουλ ρυθμους και σκεφτομαι να αρχισω ξανα να διαβαζω κι αλλου τυπου κομικς(btw αν υπαρχει κανενα τοπικ με προτασεις για να παρω καμια ιδεα...)

[Kabuki]

Απο το καλοκαιρι που ξαναβγηκαν αρχισα παλι να διαβαζω Ντίσνεϋ σε φουλ ρυθμους και σκεφτομαι να αρχισω ξανα να διαβαζω κι αλλου τυπου κομικς(btw αν υπαρχει κανενα τοπικ με προτασεις για να παρω καμια ιδεα...)

υπάρχει το τοπικ "προτασεις τιτλων"  

[paola]

Οτι τα παρατησα με την εννοια οτι σταματησα να τα διαβαζω οχι ποτε μεχρι τωρα.

Αναγκαστηκα ομως λογω οικονομικων, αλλα  και χωρου   να σταματησω να αγοραζω.Ξεκινησα το Καλοκαιρι του '84 και το ραντεβου μου με το περιπτερο ηταν σε εβδομαδιαια βαση.

Με πολυ βαρια καρδια  σταματησα τα disney καπου εκει στο 2000,(με εξαιρεση το Κομιξ που επαιρνα ως το 2003.)και οτι αλλο αγοραζα απο περιοδικα τοτε.Πραγματικα δεν γινοταν να συνεχιζω να αγοραζω.Ελαχιστα πραγματα καπου καπου.

Μετα απο 5 χρονια που ημουν καλυτερα οικονομικα,εξοικονομησα και λιγο χωρο, ξεκινησα παλι καποιες αγορες, και αναζητηση καποιων  παλιων τευχων.Αλλα και αγορες νεων .Ειδικα μετα που μπηκα κι εδω με πηρε ο κατηφορος.

Αλλα ενταξει ΚΑΜΙΑ σχεση με το τι αγοραζα παλια και τι τωρα.Καμια..

Μπορει λοιπον να μην αγοραζα καποια χρονια ,αλλα απο κομικς στο σπιτι ουουουουυυου να φανε και οι κοτες. Οποτε ξαναδιαβαζα αυτα που ειχα.Οποτε ποτε δεν ελειψαν απο την ζωη μου σε οτι φαση κι αν ημουν.

[Mandrake]

Επειδή διαβάζω κυρίως ελληνικά (και μαζεύω μόνο τέτοια), υπήρξε μια νεκρή περίοδος από τη "Μαμούθ Comix" στη "Modern Times" όπου σταμάτησα να διαβάζω. Οι λόγοι ήταν ότι αφενός δεν έβρισκα να αγοράζω και ότι αφετέρου διάβαζα μονάχα υπερηρωικά εκείνη την περίοδο. Άρχισα λοιπόν να τσιμπάω ξανά ότι έβρισκα απ' τις εκδόσεις "Μαμούθ Comix" σε τόμους, για να τα έχω και σε τέτοιους κι εφόσον όσα κόμικς μου είχαν μείνει από μικρός, απ' τις πολλές αναγνώσεις, μετακινήσεις κτλ. είχαν αρχίσει να καταστρέφονται (όχι μόνο υπερηρωικά αλλά γενικότερα ότι είχα)... Εδώ κάτω δεν έπαιζε κομιξάδικο για να βρω κάτι, βιβλιοπωλεία δεν είχαν (ίσως έβρισκα αλμπουμάκια από "Βαβέλ" ή "Παρά Πέντε" που τότε, όμως, δεν πολυδιάβαζα (περιστασιακά από μια φίλη, ορισμένα)) και από Αθήνα μόνο "Solaris" γνώριζα κι αν εξαιρέσουμε κάποιες παραγγελίες που είχα βρει ορισμένα τεύχη και τόμους, από ένα σωρό άλλα που έψαχνα δεν υπήρχε τίποτα (παράγγελνα και κάποια περιοδικά, βέβαια, είχα παραγγείλει κάποια πόστερ και διάφορα άλλα). Απογοήτευση... Με την έλευση της "Modern Times" άρχισα πάλι ν' αγοράζω αβέρτα (και άλλα κόμικ άλμπουμ εκτός υπερηρωικών, φυσικά!), μέχρι που άρχισαν να εξαντλούνται κι άρχισα κι απ' αυτά να παίρνω τόμους (καμμένος; ). Πήρε η "Anubis" τη σκυτάλη, έμαθα την Jemma Books κι άρχισα δειλά δειλά να κάνω κάποιες παραγγελίες, ήρθε και το Greecomics ( ), αναζωπυρώθηκε περισσότερο το ενδιαφέρον και ξεκίνησα πάλι, δυναμικά!

 

 

Τα τελευταία χρόνια έχω οικονομικές δυσκολίες που θα διορθωθούν μονάχα με εύρεση άλλης εργασίας, έχω και σοβαρό πρόβλημα χώρου που δεν έχω επιλύσει ακόμη (με αγορά επίπλων και τα συναφή), έχω δώσει και μια βαρύτητα σε άλλη αγαπημένη ασχολία που είχα αμελήσει κάποια χρόνια (κινηματογράφος (και κατ' επέκταση τηλεοπτικές παραγωγές), όπου προέκυψε πολύ μαζεμένο υλικό από κινηματογραφικά είδη που γύρευα πολλά χρόνια!), με αποτέλεσμα να απέχω αρκετά... Θα επανέλθω βέβαια μόλις λυθούν τα ανωτέρω, δεν το συζητάμε! Τέτοιες αγάπες δεν ξεχνιούνται. Προς το παρόν πολεμώ μέσα σ' άλλα να ενημερώσω το αρχείο μου με κάθε ιστορία που έχω σε οποιοδήποτε κόμικ. Θα πάρει καιρό να τελειώσει, βέβαια γιατί όλο και κάποια νέα πεδία μου προκύπτουν κάθε φορά που θα ήθελα να έχω... Από τελευταίες κυκλοφορίες μου λείπουν πολλές. Κάνω κάποιες προσπάθειες (με τεύχη από περίπτερα), αλλά πολύ μικρές γιατί σκέφτομαι κυρίως ότι δεν έχω που να τα τοποθετώ... Μεγάλο βάσανο αυτός ο χώρος...

Επεξεργασία Νοεμβρίου 24, 2014 από Mandrake

[GeoTrou]

Σαν παιδάκι κι εγώ αγόραζα κάθε Παρασκευή το Μίκυ Μάους (νομίζω) από το περίπτερο. Πού και πού έπεφτε στα χέρια μου κάνα τεύχος του 9, που σχεδόν το ξεκοκάλιζα προτού βρεθεί στα σκουπίδια (  ). Λογικά γύρω στην Τετάρτη δημοτικού σταμάτησα ν' αγοράζω Disney, χωρίς όμως να το κάνω συνειδητά, και ουσιαστικά διακόπηκε η ανάγνωση κόμικς, εκτός μερικών Αστερίξ ή Λούκυ Λουκ που μου δάνειζαν φίλοι στην κατασκήνωση. Χρόνια αργότερα ήρθε ο Κόρτο (μέσω της ταινίας αυτής) και αγόρασα τα πρώτα μου κόμικς μετά από πολύ καιρό. Τότε άρχισε η πραγματική μου σχέση με την 9η τέχνη, αν και πέρασε αρκετός καιρός μέχρι ν' αρχίσω να ασχολούμαι πραγματικά.

[mr-d]

ναι! μεχρι τελος γυμνασιου - 1η λυκειου αγοραζα σχεδον τα παντα,

καπου εκει στην 1η λυκειου οσα συνεχιζα να περνω δεν τα διαβαζα κ τα βαριομουν ( )

μεχρι που ξυπνησα ενα πρωι κ ειπα φτανει.. χαχα κ αυτο συνεχισε μεχρι το τελος των φοιτητικων μου χρονων, δεν ειχα αγγιξει κομικς

εξαιρεση το 9 που το αγοραζα συστηματικα καθε εβδομαδα κ ετσι υπηρχε η επαφη με το χωρο..

αφου τελειωσα απ ολες τις υποχρεωσεις (σχολη, στρατος κτλ) κ δεν ειχα τι να κανω ( ) (νομιζω κοπηκε κ το 9 τοτε) τα ξαναξεκινησα

ψαχνωντας στα ιντερνετς να δω τι παιζει επεσα στο greekcomics και ειδα πως ειχα ενα τεραστιο κενο (απο anubis κυριως )

(γι αυτο κ οι αναζητησεις φουλ ανουμπις )

 

με λιγα λογια λυκειο - φοιτητης τιποτα (μονο 9)

[Επισκέπτης]

Για περίπου 6+ χρόνια,αν και πάντα χάζευα κανά Τερζοκόμικ το πρωί ως συνοδεία ροφήματος,και είχα αγοράσει τα ΚΡΑΚ επειδή θυμόμουν ότι μ'άρεσε ο Μαραγκός από το 9.

 

Έπειτα καταδέχτηκα πέρσυ να δω για πρώτη φορά άνιμε (ήμουν αρνητικά προκατειλημμένος εναντί τους) ,και επειδή ξέμεινα από επεισόδια όρμησα στο αντίστοιχο μάνγκα.Αυτοί οι διάβολοι εξ ανατολάς μου θύμισαν πως μ'αρέσουν τα κόμιξ,και πάνω στην αναζήτηση μου για περισσότερα,είπα να κάνω και ένα ρέτζιστερ σε εκείνο το φόρουμ με το σαλιγκάρι για λογότυπο,το οποίο θεωρούσα ερειπωμένο και ρηχό λόγω των ελαχίστων τόπικ που είναι εμφανή προς τους επισκέπτες .

 

Πλέον πάντως έχω κάνει τις απαραίτητες μετάνοιες και νηστείες,και έχω ενταχθεί εκ νέου στην εκκλησία των μικυμάο.

 

 

 

[Λύκος του Οντάριο]

Απο 8 χρονων διαβαζα κομικς..Περιπετεια-Μπλεκ-Αγορι τα πιο αγαπημενα μου

 

Ναι τα παρατησα να τα διαβαζω οταν ημουν 16-17 χρονων..εκει καπου θυμαμαι επειδη τα ειχα βαρεθει....

 

Αυτος που με μπριζωσε να ξαναδιαβασω Κομικς ηταν ο αδερφος μου το 2011 ......

 

Με ειπε δεν παίρνουμε καμμια Περιπετεια να διαβασουμε απο το Περιπτερο να θυμηθουμε τα παιδικα μας χρονια???

 

Τα αποτελεσματα εκεινης της ερωτησης τα βλεπετε

 

Αναζητηση ολων των τευχων Περιπετειας,

 

Εγγραφη το 2012 στο Φορουμ 

 

Το ποταμι πλεον δεν γυριζει πισω

[kwtsos]

Σαν παιδι περιπτεραδων (τοτε) διαβαζα και γω Μικυ Μαους, Αστεριξ και Λουκυ Λουκ Συνεχισα να διαβαζω και αργοτερα αλλα καπου στο γυμνασιο σταματησα. Οχι συνειδητα, απλως εχασα το ενδιαφερον μου για αυτα. Τα ξαναπιασα το καλοκαιρι του 2011, οπου για διαφορους λογους δεν πολυεβγαινα και καθως σαπιζα μια μερα που επαιζε το Spider-man ( το τιμιο οχι το νεροπλυμα Amazing ) μου περασε η ιδεα να διαβασω και κανα κομικσακι του να δω πως ειναι. Ε, την αλλη βδομαδα (ή λιγο αργοτερα ) ειχε Constantine και ειπα να διαβασω και κανα κομικ και απο Hellblazer μιας που μου αρεσε η ταινια. Ε μετα κολησσα

[the comic guide]

Μπορω να πω οτι ξεκινησα το "αθλημα" απο μικρος. Στην αρχη (κυριως) Disney. Τωρα διαβαζω πολλα υπερηρωικα και indies καμια φορα. Στο δημοτικο διαβαζα θυμαμαι μαζι με εναν φιλο μου φανατικα Μεγαλα Σηριαλ της Disney, ΚΟΜΙΞ και Μικυ Μαους. Oλα αυτα μεχρι στις αρχες της εκτης δημοτικου οπου τα σταματησα. (μπηκε το PS3 στη ζωη μου, που να χω καιρο για κομικς, αν και δεν επαιζα ποτε πολυ) Ωστοσο, το καλοκαιρι της ιδιας χρονιας ετυχε να παρω το Ultimate Spider-Man #52 της Anubis το οποιο μου αρεσε αρκετα θυμαμαι, και αναζωπυρωθηκε ετσι το ενδιαφερον μου για τα κομικς και δημιουργηθηκε η μεγαλη μου αγαπη για αυτους τους χαρακτηρες. 6 χρονια μετα και δεν μπορω να "ζησω" αν δεν διαβασω τουλαχιστον 6 τευχη. (την εβδομαδα, οταν μπορω) Ειναι αδυναμια μου, τι να πεις.

Επεξεργασία Μαρτίου 1, 2015 από the comic guide

[batigoal]

Διαβαζω κομικς απο πολυ μικρος και σιγουρα τα ξεφυλλιζα πριν ακομα μαθω να διαβαζω!

Ο λογος απλος, τα μεγαλυτερα μου αδερφια 4 και 5 χρονια μεγαλυτεροι αντιστοιχα!

 

Στο σπιτι υπηρχαν παντα και παντου κομικ ολων των ειδων, Ντισνευ, Ποπαυ, Περιπετειες, Κοναν, Μπλεκ,

Αστεριξ, Λουκυ Λουκ, Βαβελ, Μαναρα και αλλα ερωτικα (κρυμμενα) γενικως τα παντα!

Ο λογος που υπηρχαν τα παντα ειναι ο "μεγαλος" ο οποιος αγοραζε κυριολεκτικα οτι υπηρχε

στο περιπτερο, τα παντα! 9' της Ελευθεροτυπιας δεν πληρωσαμε ποτε οσο ακομα κυκλοφορουσε!

Ο περιπτερας το κραταγε στην ακρη, (δικη του πρωτοβουλια) και καθε Σαββατο γινοταν η σχετικη παραλαβη!

 

Φανταστειτε, ενα σπιτι με πεντε αγορια και κομικς παντου, πανικος γινοταν ποιος θα διαβασει πρωτος

τις καινουργιες κυκλοφοριες :lol:

 

Οποτε διαβαζω κομικς χωρις σταμαματημο εδω και 25????   χρονια

 

Ψεματα, η μονη περιοδος που σταματησα να διαβαζω ηταν οι 12 μηνες του στρατου

και ενω οσο ημουν φανταρος αγοραζα ή εβαζα να μου αγοραζουν τα κομικς που ηθελα,

με το που αποληθηκα σταματησα τις αγορες, αλλα οχι την αναγνωση για αρκετους μηνες...

 

Η αιτια ειναι γνωστο κομικσαδικο, που με ξενερωσε τοσο που σταματησα να αγοραζω

ακομα και τα Ελληνικα που αγοραζα τοτε

 

Μετα ηρθε το Tilt στην ζωη μου, αργοτερα το Greek Comics και οσονουπω η φυλακη

 

Ενας ισοβιος αναγνωστης λοιπον, εχω ισοβια δεσμα με τα κομικς και δεν θα χωρισουμε ποτε

 

 

[Uncle Scrooge McDuck]

Αγόραζα ανελλιπώς τα τεύχη του εβδομαδιαίου Μπλεκ την περίοδο 1988-1990. Πιο πριν έπαιρνα αραιά και που το Μίκυ Μάους, ενώ είχα πάρει και τα τεύχη 2, 3, 4 και 8 του Κόμιξ χωρίς να δίνω περαιτέρω σημασία. Μετά ήρθαν τα χρόνια του Λυκείου, άρχισε το διάβασμα και είχα εγκαταλείψει το άθλημα. Μέχρι που έδωσα Πανελλήνιες και πήγα διακοπές με ένα φίλο μου περιμένοντας τα αποτελέσματα. Εκεί υπήρχε ένα βιβλιοπωλείο με πολλά παλιά τεύχη (γύρω στο 1996). Βλέπω λοιπόν μια στοίβα με παλιά τεύχη του κόμιξ και πήρα 5-6. Εκεί αναπόλησα τον παλιό καλό καιρό και σαν να ξύπνησε το θηρίο μέσα μου...το Κόμιξ είχε φτάσει στο τεύχος 96 εκείνο το καλοκαίρι. Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα είχα κλείσει τη σειρά. Δεν μάζευα άλλες σειρές οπότε κατέληξα στα γνωστα....κυνηγούσα το κόμιξ όπου το έβρισκα, με συνέπεια διπλά, τριπλά, τετραπλά και πενταπλά τεύχη της σειράς.
Είναι αυτονόητο πως δεν πρόκειται να τα δώσω ποτέ αυτά, καθώς είναι αποτέλεσμα επίπονου αλλά ευχάριστου κυνηγιού του χαμένου κομιξοθησαυρού!!!

 

Και το κυνήγι συνεχίζεται!!!!

[Indian]

Από το 1992 που άρχισα να διαβάζω και να συλλέγω κόμικς δεν θυμάμαι ποτέ τον εαυτό μου να τα έχει παρατήσει...!Βέβαια η αγάπη μου για την ένατη τέχνη είχε κάποια σκαμπανεβάσματα...!Μετά το σχολείο αγόραζα τα Ντίσνευ κυρίως (αλλά και Αστερίξ,Λούκυ Λουκ) που κυκλοφορύσαν μόνο για την συλλογή μου και δεν τα διάβαζα...!Άλλες φορές τα διάβαζα μόνο σαν "πασατέμπο",δηλαδή σαν βοηθήματα για να περάσει η ώρα (πχ πριν τον βραδυνό ύπνο,στην τουαλέτα,στο ταξίδι κά)...!

Αυτό βέβαια δεν κράτησε πολύ...!Μετά τον Στρατό (είχα δώσει κι εγώ παραγγελία να μου αγοράζουν τα κόμικς που έβγαιναν) αναζωπυρώθηκε η αγάπη μου για τα κόμικς χωρίς κάποια ιδιαίτερη αφορμή...!Απλά γύρισε ο διακόπτης στο ON...!

Αυτό και σε συνδυασμό με τους νέους ορίζοντες που μου άνοιξε το GC όσον αφορά τίτλους που δεν ήξερα ότι υπάρχουν,μπορώ να πω ότι πλέον χαίρομαι την ανάγνωση και την συλλογή κόμικς όσο ποτέ άλλοτε...!

[Ion]

Ποτέ!!!

 

Φυσικά είχα τα σκαμπανεβάσματά μου, κάποιες φορές διάβαζα περισσότερο και κάποιες λιγότερο, έχω λείψει και πολλές φορές για μεγάλα διαστήματα από την Αθήνα και δεν είχα μαζί μου υλικό να διαβάσω, όμως πάντα, κάπως, θα ασχολιόμουν με τον τρόπο μου.

 

[Dr Paingiver]

Μετα ηρθε το Tilt στην ζωη μου, αργοτερα το Greek Comics και οσονουπω η φυλακη 

 

 

Γι αυτό κι εγώ στη φυλακή δεν θα σου φέρνω τσιγάρα. Κόμικς και καπνό θα σου φέρνω. Πρώτα θα τα διαβάζεις και μετά θα στρίβεις τις σελίδες τους για να καπνίσεις.

 

[batigoal]

Γι αυτό κι εγώ στη φυλακή δεν θα σου φέρνω τσιγάρα. Κόμικς και καπνό θα σου φέρνω. Πρώτα θα τα διαβάζεις και μετά θα στρίβεις τις σελίδες τους για να καπνίσεις.

 

Εγω κομικς δεν μπορω να καταστρεψω   ας μεινω χαρμανης

[Angel.tze]

Εγώ από τότε που ήμουν έξι, δηλαδή πριν από οκτώ χρόνια, δεν έχω κόψει τα κόμικς ποτέεεεεεεε!!!

[tryfev]

Εγώ και το έχω ξαναπεί και ξαναγράψει πολλές φορές. Μετά την παιδική λατρεία από τα 8 μέχρι τα 12 περίπου χρόνια μου, για το "Γέλιο και Χαρά", πέρασαν αρκετά χρόνια που είχα άλλα ενδιαφέροντα.

 

Το 1966 που βγήκε το Μίκυ Μάους το ξαναείδα στο σπίτι της 8χρονης τότε εξαδέλφης μου που έφυγε πρόωρα πριν 2 χρόνια και το ενδιαφέρον μου ξαναζωντάνεψε για κάποια χρόνια.

 

Ακολούθησε ένα μεγάλο κενό μέχρι το 1985-86 που άρχισε να τα διαβάζει η επίσης 8χρονη κόρη μου και της τα αγόραζα δημιουργώντας μια καλή μαγιά για την μετέπειτα συλλογή μου.

 

΄Οταν μεγάλωσε κάπως κι αυτή έπαψα κι εγώ να ασχολούμαι για να έρθει το τελικό coup de foudre aka κεραυνοβόλος έρωτας στα τέλη του προηγούμενου αιώνα, όταν ήμουν πια 50+ το οποίο, σιγά σιγά, όπως στους πετυχημένους γάμους, έγινε μια μόνιμη σχέση αγάπης που διαρκεί ως σήμερα και εμπλουτίσθηκε από το 2009 με την εγγραφή μου στην ΛΕΦΙΚ και το GC.

 

Η αγάπη αυτή ελπίζω να διαρκέσει για όλη την υπόλοιπη ζωή μου. ΄Αλλωστε, θα έχω για παρέα την Νεφέλη που, όποτε έρχεται σπίτι, ζητάει να της πω ή να της διαβάσω μια ιστορία ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΚΥ. Χτες ξεκίνησα να της διαβάσω το "Νύχι της Κάλι" αλλά κατάλαβα πως ήταν αρκετά πολύπλοκη ιστορία γι' αυτήν και της διάβασα το Χριστουγεννιάτικο Δέντρο με Μίκυ, Πλούτο, Τσιπ και Ντέηλ, από το τελευταίο Super Μίκυ, ενώ, όταν έφυγε, απόλαυσα για πολλοστή φορά την θαυμάσια ιστορία του Scarpa (ΚΟΜΙΞ #55). Και σε καμιά τριετία ελπίζω να ενταχθεί στην παρέα και ο Ιάσονας.

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 18, 2014 από tryfev

[Τυφλοπόντιξ]

Γιατι μου το θυμισες   ...Συλλεκτρια δακρυων...

 

Πορωμενος απο το 95 επερνα αρκετα κομικς και περιοδικα γενικοτερα ως τις αρχες του 00..Γυρω στα μεσα του 2000 ηρθε το πρωτο διαλλειμα οπου το επαιζα σοβαροφανης και επερνα 4 τροχους και οτο μοτο σπορ εμπνευσμενος απο αμαξια και κανα αεροπλανακι που συναρμολογουσα...Απο αρχες 2000 ως τα μεσα οπου και εφυγα απο την Αθηνα (μεσω πολλαπλων ευτραπελων) το μονο περιοδικο που με ενοιαζε να περνω ηταν το κομιξ..Παντα ηταν το κομιξ...Και τευχη 6-7 μηνων να εχανα ηξερα πως και που θα τα βρω με λιγη υπομονη και 2 βολτες (ωραιες εποχες).Μεχρι τοτε ειχα προσπερασει 2 φορες την αρνηση μου απεναντι στα κομικς γιατι δεν ειχα πως αλλιως να αντιμετωπισω τον χαμενο θησαυρο απο τις μετακομισεις (4 συνολικα πριν φυγω απο Αθηνα αν και την πρωτη ημουν αρκετα μικρος) και την αντιμετωπιση του ανθρωπου που με μεγαλωσε..Ε στην εφηβεια ιδιως το ειχα προχωρησει με το skate,graffiti και διαφορα αλλα (με πολλες ηλιθιοτητες για να σπαταλαω τα λεφτα που ειχα) οποτε δεν ειχα και την αφοσιωση που ειχα τα προηγουμενα χρονια...Αλλα το κομιξ κομιξ οταν το θυμομουν η εβρισκα καποιο παλιο...Καπου στην εφηβεια μου ειχε αρχισει να περνει και μια διαφορετικη τροπη το περιεχομενο (η κατηφορα που λεει ο κοσμος και για τον εναν ξεκιναει απο το τευχος 203,τον αλλον απο το 235 και εναν αλλον απο το 112) και ειχα ψιλοπικραθει και μ'αυτο αρχικα..Ακομα και οταν δεν ασχολουμουν παντως με το να περνω με "στρατιωτικους ρυθμους" καποιον τιτλο (εκτος κομιξ επερνα για καποια χρονια και μικυ μαους,αλμανακο,αρτσι,σαινια,ντοναλντ) παντα θα επερνα ενα απο καποιο νησι για αναμνηστικο ειτε για παρεα οπουδηποτε αν τη χρειαζομουν (σε ωρα αναμονης,ταξιδι,σχολειο)..Πανε χρονια που εψαχνα παλια τευχη του κομιξ οπως εχανα καινουργια (συνειδητα)...Με τα πολλα σχεδον οτι κομικς εχω πια ειναι το ομωνυμο κομιξ..Και κατι αλλοι επιζωντες των χαλασμων που διωχνω σιγα σιγα με εμμεσες η αμεσες ανταλλαγες μπας και καταφερω να συμπληρωσω τη συλλογη...Περσι σε φεστιβαλ ψυχολογικων αφου ελυσα υπαρξιακα θεματα με τα του αντικτυπου μου οταν θα φυγω απ'τον πλανητη ειπα να δω και τα της υλης( την οποια σιχαθηκα για πολλα χρονια σε καθε βαθμο απο καθε αποψη και ειχε παρει κατα βαθος η μπαλα και τα κομικς) και ποση αξια εχει πραγματικα για μενα (ε...κομιξ..)...ενα κομιξ του 94' ειναι μαλλον το μονο τευχος που μπορω να διαβασω οπως διαβαζα μικρος πριν 21 χρονια...Ανα περιοδους εχω πεσει σε καταθλιψη σκεπτομενος που κατεληξαν εκατονταδες κομικς και ποσα κομιξ εχουν χαθει (ειχα σχεδον 20 διπλα τευχη με καποια 20αδας και 30αδας που τα "πηρε ο ανεμος" μαζι με αλλα που ειχα μονο μια φορα)...Μεχρι φετος δεν ειχα δωσει ποτε μου για κομιξ πανω απο 3,30 και 5κατι για διπλο.Για ενα γελιο και χαρα ειχα δωσει οταν εμενα Αθηνα παραπανω και αυτο ηταν ολο..Περσι μετα απο κριση πανικου και 3 ψυχολογικες χιροσιμα που ειδα να λειπουν κοντα 20 (επιπλεον) τευχη κομιξ και μεταξυ τους το 103 (απο βιο και πολιτεια που εψαχνα χρονια το εμπορικο του πλανκετ για να τον συμπληρωσω) το πηρα αποφαση ισως για πρωτη φορα στη ζωη μου να επιχειρησω να ολοκληρωσω τη συλλογη και "τελος τα αστεια"...Ποτε δεν ειδα το κομιξ ως συλλογη και ποτε μου δεν ειχα πιστεψει πραγματικα οτι θα μπορουσα να τα συμπληρωσω ολα (και τωρα δεν τρεφω πολλες ελπιδες αλλα ειμαι all-in)...Δεν ειχε μπει και ενα τελος στα 303 τευχη βεβαια οποτε εμοιαζε ατελειωτη...Μαλλον αποθημενο-κρυφο παιδικο ονειρο που ποτε μου δεν πιστεψα...Προσπαθω να διαψευσω τον παλιο μου εαυτο και το ευχομαι...Ειμαι και σε μερος που η υγρασια θεριζει και ολα τα τευχη λιγο πολυ μεσα σε ραφια και απο το στοιβαγμα εχουν θεμα πια...Αλλα ευτυχως υπαρχουν και πλεον κανονιζω και για τα της αποθηκευσης...Απο την μερικη αρνηση και την περιαστασιακη αγορα κομιξ σε τρεχαματα για τζαμπα κουτες και backboards ωστε να σωσω οτι σωζεται!!! Αναφερω αραγε λιγοτερες απο 50 φορες την λεξη κομιξ?Κουιζ!!!Παντως οπως λεει και παραπανω ο Ιον "πάντα, κάπως, θα ασχολιόμουν με τον τρόπο μου."

Επεξεργασία Μαρτίου 8, 2015 από Τυφλοπόντιξ