Αίθουσα Νικητών

Διαβάζω και ξανα-διαβάζω για τις επανεκδόσεις "να βγουν όλα ΤΩΡΑ"... μάλλον κάτι δεν υπολογίζετε. Για να βγει μια επανέκδοση πρέπει να εξοφληθούν όλα τα δικαιώματα και ποσοστά της προηγούμενης έκδοσης, να δοθεί προκαταβολή για την επανέκδοση και μετά να εκδοθεί, ελπίζοντας ότι θα καλύψει το κόστος της από τις πωλήσεις (που φυσικά θα είναι λιγότερες από την προηγούμενη έκδοση). Αν βάλετε μέσα στην εξίσωση και το κόστος των τυπογραφικών (αυτά τα τεύχη με την τόσο χαμηλή τιμή, βγαίνουν σε μεγάλο τιράζ), όπως και το κόστος διανομής (δεν διανέμονται μόνο σε κομικσο-μάγαζα αλλά και στα περίπτερα), τότε το κόστος για μια επανέκδοση δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ αμελητέο. Να μην βάλω και το γεγονός ότι η εφορία χρεώνει τους εκδότες για ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ έχουν στην αποθήκη τους σαν κέρδος, δηλαδή στην ουσία πληρώνεις εφορία κάθε χρόνο για κάτι που δεν έχεις πουλήσει.... Ο Κουτρουλάρης μας το είπε καθαρά, θα βγουν όλες οι επανεκδόσεις, απλά έχετε υπομονή, δεν είναι καιρός για ρίσκα. Όσο για αυτό που αναφέρθηκε από κάποιους, να φύγει ο τάδε και να αναλάβει καλύτερος και πλουσιότερος, να μπουν και άλλοι στην ομάδα κ.λ.π κ.λ.π , κρίνω ότι είναι "σχόλια" από αναγνώστες που δεν γνωρίζουν τίποτα από το εκδοτικό τοπίο στη χώρα μας. Όσο για αυτούς που δεν τους ενδιαφέρει η (έστω) μικρή ανοδική πορεία του εκδοτικού τα τελευταία χρόνια, ας μείνουν στο πότε θα κυκλοφορήσει το τελευταίο Λούκυ Λουκ

Επειδή δεν πρόλαβα να γράψω κάποιο σοβαρό σχόλιο γύρω από το όλο κομμάτι Μαμούθ, ας πω και εγώ τη γνώμη μου. Πέραν της πλάκας που κάνουμε σχετικά με τις αραιές κυκλοφορίες της εκδοτικής, είναι αρκετά προφανές και από το βίντεο στο Rise TV, αλλά και γενικά από τη στάση και τη λειτουργία της εκδοτικής ότι έχουμε ένα one man show. Αλλά προφανώς δεν πρέπει να ξεχνάμε τις συνθήκες υπό τις οποίες λειτουργεί μια εκδοτική, καθώς πέραν της γενικότερης πτώσης στην αγορά κόμιξ, ακόμα και πριν την κρίση, το να έχεις την οικονομική κρίση, τον ιό και την ακρίβεια, ενώ πρέπει να συνυπολογίσεις μια γενικότερη εξυγίανση της επιχείρησης (δάνεια κτλ), μόνο εύκολο δεν το κάνει. Όπως επισημαίνει ο @ Θοδωρής Καραπάνος , βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση γίνονται. Το e-shop είναι σε αυτά, η συνεργασία με τη Λέσχη ανήκει σε αυτά. Εδώ θα είμαστε να κρίνουμε κατά πόσο αυτό το μοντέλο συνεχίζεται και ομολογουμένως κουράσει ή αν αυτό το πράγμα γίνει σαν την Άρσεναλ του Αρτέτα, δηλαδή να φτιάξει ομαδάρα σε βάθος κάμποσων χρόνων. Μακάρι να γίνει το δεύτερο, γιατί θα ωραίο να έχουμε περισσότερα κόμικ και επανεκδόσεις!

Διάβασα πολύ προσεχτικά όλα τα σχόλια του νήματος αυτού κι ενώ αρχικά δεν ήθελα να γράψω, εν τέλει, αποφάσισα να πάω στο άλλο άκρο και να γράψω ένα σεντόνι. Πρώτον, ως απάντηση στο ερώτηση του @ Laz33 , όταν τους ρώτησα πέρυσι σχετικά με το Θόργκαλ, μου είπαν ότι δεν έχουν κάτι ανακοινώσιμο, άρα μάλλον η σειρά έκλεισε τον κύκλο της στα ελληνικά( προς το παρόν τουλάχιστον). Για τον Μπλούμπερυ, τέλη Οκτωβρίου μου είχε πει συγκεκριμένα:" Να περιμένουμε κάτι καινούριο εντός του 2023". Κάτι αντίστοιχο είχε απαντήσει για το Viva Αναρχία( μεγάλο σφάλμα κατ' εμέ ότι αργούν τόσο το δεύτερο μέρος). @ ManaLeak13 , αρχικά ξεκαθαρίζω ότι δεν θέλω ούτε να σε θίξω ή να σε προσβάλλω, ούτε να τσακωθούμε. Εντούτοις, έβαλα "Διαφωνώ" στο ποστ σου για τρεις λόγους: Αρχικά μου "χτύπησε" άσχημα το σχόλιο για τις εκδόσεις "Μικρός Ήρως". Ίσα ίσα, αν τους δώσεις μία ευκαιρία, σίγουρα θα βρεις κάτι να σου αρέσει. Έχουν ό,τι επιθυμείς BD, αμερικάνικα, υπερηρωικά, βιογραφίες, ελληνικά, παλιά, σύγχρονα! Πραγματικά όλα και κάτι θα βρεις να σε ενδιαφέρει. Έπειτα, όσον αφορά τις επανεκδόσεις, αναφέρεις και το Ραντανπλαν #14. Δεν πιστεύω ότι η εκδοτική έχει τη δυνατότητα να το επανεκδώσει, μιας που κατά 99,99% έχει χάσει τα δικαιώματα χρόνια τώρα! Επιπλέον, τους κατακρίνεις για την επανέκδοση του Αστερίξ στους Ολυμπιακούς αγώνες, που συμφωνώ, καθώς θεωρώ ότι άλλα Αστερίξ( όπως λόγου χάρη τα γενέθλια ή η επιστροφή των γαλατών) είναι εξαφανισμένα πολλά χρόνια, όμως προφανώς θα είχαν κάνει την έρευνά τους πριν προχωρήσουν στην επανέκδοση. Πάντως στην περιοχή μου, έχει φύγει ήδη από τα γύρω περίπτερα. Είναι νομίζω μια μικρή, ελάχιστη ένδειξη ότι έχει ζήτηση. Πάντως, η αλήθεια είναι ότι συμφωνώ με την άποψή σου περί επανεκδόσεων. Στο τομέα αυτό η ΜΑΜΟΥΘ κινείται πραγματικά πάρα πολύ αργά, γεγονός που με θλίβει, καθώς θα ήθελα τα πρώτα Μπλεϊκ και Μόρτιμερ, τα Ιζνογκούντ 15-20και κάποια εξαντλημένα Λούκυ Λουκ/Αστερίξ. Επιπρόσθετα, μη νομίζετε ότι ο Κουτρουλάρης δρα μόνος του. Σίγουρα έχει εξωτερικούς συνεργάτες( μεταφραστές, τυπογράφο, γραφίστα). Δηλαδή, αποκλείεται να κάνει μόνος του τα δύο πρώτα ( μετάφραση, εκτύπωση) και είμαι σίγουρος ότι έχουν γραφίστα. Επίσης, στο αρτιότατο ποστ του @ Valtasar (), η ΜΑΜΟΥΘ έφτιαξε και eshop. Ναι, τους πήρε τόσα χρόνια, ναι θα έπρεπε να έχουν κινηθεί ταχύτερα, αλλά τουλάχιστον το έφτιαξαν. Αυτό είναι το σημαντικό. Στον τομέα της ποσότητας, μακάρι να είχαμε τρεις, τέσσερις, πέντε, έξι εκδόσεις το μήνα, μα να σας πω την αλήθεια προτιμώ να βαδίζουμε αργά αλλά σταθερά, παρά να υπάρξει μια κατάσταση όπως με τον Τερζόπουλο ή την Modern Times, που ουσιαστικά τους έφαγαν οι πολλές εκδόσεις τους. Ανέχομαι να έχουμε ένα Μπλεϊκ και Μόρτιμερ κάθε ενάμισι χρόνο( ούτε παλαιότερα κυκλοφορούσαν γρηγορότερα από ένα- ενάμισι χρόνο), αλλά να έχουμε άψογη επιμέλεια, εκτύπωση κτλ, παρά να έχουμε μια βιαστική- πρόχειρη έκδοση. Βέβαια, το ιδανικό θα ήταν να έχουμε άψογες εκδόσεις σε μικρό χρονικό διάστημα. Ε, δεν πειράζει προς το παρόν θα πορευτούμε έτσι, θα στηρίξουμε κι ελπίζουμε σε καλύτερες ημέρες! Τέλος, φίλε @ Manitou , όμορφο αλλά δυστυχώς ουτοπικό το σενάριο αυτό. Πρώτα πρώτα, για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να έχει χτιστεί κοινό. Αυτό όμως προϋποθέτει μια ισχυρή εκδοτική παρουσία, αλλά εξαρτάται κι από άλλες συγκυρίες. Λόγου χάρη βλέπετε τι συμβαίνει με τα Marvel comics ανά τον κόσμο. Προφανώς αξίζουν, προφανώς έχουν υπόβαθρο, αλλά καταφανώς αν δεν υπήρχε το MCU, σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσαν να σταθούν στη χώρα μας, όλες αυτές οι συλλογές κόμικς και φιγούρων, οι οποίες έχουν σταθερή συχνότητα κυκλοφορίας( η μία μάλιστα εβδομαδιαία). Στα BD, αυτό είναι πολύ δύσκολο να συμβεί κι ακόμα κι όταν το είδος βρισκόταν σε άνθιση πριν 40-30-20 χρόνια, το κοινό ήταν πιο περιορισμένο σε σχέση με αυτό των Disney ή των υπερηρωικών. Όταν μιλάω για BD, δε μιλάω για τους τέσσερις μεγάλους, οι οποίοι όπως έχει δείξει η Ιστορία, κινούνται, δίχως την παραμικρή προώθηση, αλλά για λιγότερο γνωστούς, μα εξίσου ποιοτικούς τίτλους, όπως λόγου χάρη οι αγαπημένοι Μπλεϊκ και Μόρτιμερ, Θόργκαλ, Μπλουμπερυ( που δεν έχω διαβάσει ακόμη, αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από ένα Τεντεν), Αχιλλέας Ταλόν κα. Για να επανέλθω στο θέμα, χαίρομαι που η εταιρεία συνεχίζει να δραστηριοποιείται στον χώρο κι όπως προείπα ελπίζω σε καλύτερες ημέρες, ωστόσο και με τις τωρινές εκδόσεις είμαι ευχαριστημένος.

Δεν είναι θέμα βλαμμένοι ή μη βλαμμένοι, αλλά αν ο Ολυμπιονίκης έχει πουλήσει 14.800 αντίτυπα και ο Λούκι Λουκ παντρεύεται έκανε 12 χρόνια να εξαντλήσει τα 1.000, ΠΡΟΦΑΝΩΣ ο εκδότης θα ανατυπώσει τον Ολυμπιονίκη κι ας υπάρχει διαθέσιμο κάπου στην Ελλάδα, για να τον δώσει στο Άργος, να μοιράσει άλλα 2.000 κομμάτια σε σημεία σε όλη την Ελλάδα και περνώντας ο μπαμπάς με τον μικρό από τη γειτονιά του να το δει στο μανταλάκι και να του το πάρει. "το είχα κι εγώ και το πέταξε η γιαγιά σου". Απλά πράματα. Το ότι είναι εκείνη τη στιγμή διαθέσιμο στο Χ eshop σε τρεις μέρες σπίτι σας, δεν έχει και τόση σημασία. Αυτόν θα κυνηγήσει ο εκδότης και όχι αυτόν που του λείπει ο Μακ στους Ινδιάνους. Εμείς εδώ μέσα μπορεί να κάνουμε βιώσιμη μία πρώτη έκδοση, μπορεί και όχι. Τα καλά τα λεφτά όμως είναι στον πολύ κόσμο εκτός.

Να πούμε κάτι που ξεχνάμε; Οι εκδοτικοί οίκοι υπάρχουν για τον βιοπορισμό του ιδιοκτήτη τους. Όχι για να μας συμπληρώνουν τις συλλογές. Οπότε ας έχουμε αυτό υπόψη μας όταν διαμαρτυρόμαστε αφού ξεχνάμε τα βασικά οικονομικά δεδομένα. Ο κος Κουτρουλάρης έχει κληρονομήσει βασικά δύο assets. Το ένα είναι το όνομα και το άλλο είναι τα δικαιώματα των 4 πιο δημοφιλών BD (η έστω "εκ των"). To θέμα είναι τι κάνει σε σχέση με αυτά και τι προτίθεται να κάνει. Η μέχρι πρότινος πορεία ήταν να συνεχίσει να βιοπορίζεται με εκδόσεις κυρίως Αστερίξ και Λούκι Λουκ χωρίς κάποιο πλάνο. Αυτό που έγραψα παραπάνω είναι ότι για να χτιστεί ξανά η σχέση εμπιστοσύνης με το φανατικό κοινό που έχει (το πρώτο asset) θα πρέπει να υπάρξει πλάνο και μία στοιχειώδης συνέπεια στο πλάνο. Και επίσης ακόμα και τα "κλασσικά" θέλουν κάτι νέο. Ολοκλήρωση των σκληρόδετων Αστερίξ ή Λούκι Λουκ, πλήρη σκληρόδετη σειρά Τεντέν, ενιαία πλάτη είναι πράγματα που θα ενδιέφεραν αρκετούς ακόμα και στα κλασικά ενώ πάντα ο κόσμος θέλει και νέο υλικό. Πλάνο λοιπόν και τήρησή του είναι το κλειδί για μένα.

Μόλις παρέλαβα και εγώ μεταξύ άλλων το υπέροχο Topolino 3500 με τη φιγούρα του Σκρούτζ.

Τόμος 26: Thor - Η Εκδίκηση του Θεού του Κεραυνού Προχωράμε με Thor σε γοργούς ρυθμούς και με τα τεύχη να σταθεροποιούνται στα πέντε όπως γίνεται σε άλλες σειρές της Marvel, πάμε να δούμε τι έγινε σε αυτό το τεύχος. Πιο δυναμικοί κακοί και με πανταχού παρών τον Loki Η ιστορία ξεκινάει με το δεύτερο μέρος της ιστορίας όπου οι Hyde και Cobra έχουν απαγάγει την Jane με δυνάμεις σχεδόν ισάξιες του Thor μετά από παρέμβαση του Loki και συνεχίζει με τον Thor να εξιστορεί μια παλιά μάχη με τον Hulk που έληξε χωρίς νικητή και τον Lee να τονίζει τη διαφορά στον τρόπο σκέψης των δύο. Από εκεί και μετά έχουμε την επιστροφή του Grey Gargoyle σε μια ψιλομέτρια ιστορία, αλλά και την εισαγωγή του Absorbing Man που το γράψιμο του μας πείθει εξ' αρχής για το πόσο δυνατός είναι. Θυμάστε που στο προηγούμενο σας είπα ότι δεν έχουμε πολλές εξελίξεις όσον αφορά την Jane; Ε σε αυτόν τον τόμο γνωρίζει συχνά την απαγωγή στα χέρια των κακών, ενώ έχουμε τη γενικότερη άρνηση του Odin να αποδεχθεί ότι ο γιος του είναι ερωτευμένος με μια θνητή και τον Loki να παρεμβαίνει συνεχώς να του βάλει λόγια και να ενισχύσει τους κακούς. Σε γενικές γραμμές έχουμε την κόντρα πατέρα και πρωτότοκου γιου και τον δεύτερο να καταλαβαίνει πόσο αγαπάει την Jane σε σημείο που αποκαλύπτει (με αποτυχία) το ποιος είναι πραγματικά. Τελικός απολογισμός και σε ποιους προτείνεται Δεν έχουμε ούτε άνοδο, ούτε πτώση στην ποιότητα των ιστοριών και ο τόμος κινείται σε σχετικά ικανοποιητικά επίπεδα. Με εξέπληξε το πόσο δυνατός και απρόβλεπτος παρουσιάστηκε ο Absorbing Man και ευελπιστώ ότι θα τον ξαναδούμε σύντομα. Επίσης εδώ βρισκόμαστε στο σημείο καμπής όπου η σειρά πρέπει να κάνει το make or break και σίγουρα και πιστεύω ότι θα γίνει το πρώτο και θα ανέβει βάσει και των σχολίων ου διαβάζω εδώ μέσα. Μέχρι τότε, έχουμε μερικά ακόμα Thor στη στοίβα Καλό διάβασμα σε όλους!

Δεν μου λέει και πολλά ότι η εταιρεία δεν είναι στα χάλια που ήταν πριν 5 χρόνια. Από εκεί που σχεδόν είχε σταματήσει, τώρα άρχισε να σέρνεται. Κλάιν. Δεν θα πούμε και συγχαρητήρια γι'αυτό. Θέλει ακόμα δουλειά για να πουμε ότι άρχισε να κινείται. Και εννοείται ότι δεν έχει κανείς μας την απαίτηση να γίνει αυτή που ήταν το '80 και το '90. Ζούμε σε πιο δύσκολες εποχές. Αλλά μη μου λέτε ότι έχει πολύ όρεξη κάποιος που βαριέται μέχρι και στο messenger να μου απαντήσει. Και δεν είναι ότι τον πρηζω. Κατά μέσο όρο μια φορά το μήνα να κάνω κάποια ερώτηση. Και είτε θα μου απαντήσει 2 μέρες μετά, είτε δεν θα απαντήσει καν. Δεν είναι επαγγελματισμός αυτό. @ ManaLeak13 συμφωνώ στο 1ο μέρος του σχολίου σου. Ίσως είναι καλύτερα να αναλάβει κάποιος άλλος ή έστω να μπει κάποιος ακόμα στην εταιρεία. Αν όχι, ας κλείσει. Τα Αστερίξ, Λούκυ Λουκ, ακόμα και τα Ιζνογκούντ, Μπλέικ & Μόρτιμερ, είναι τόσο δημοφιλείς τίτλοι που δεν παίζει να μη βρεθεί κάποιος εκδότης να πάρει τα δικαιώματα και να τα εκδίδει όλα στην ώρα τους. Θα διαφωνήσω όμως στο 2ο μέρος του σχολίου σου. Ο Μικρός Ήρως δεν βγάζει αδιάφορους τίτλους. Ή μάλλον δεν βγάζει μόνο αδιάφορους. Έχει και κάποιους δυνατούς. Από γαλλοβελγικα πχ τα Μπλάκσαντ, Κόρτο Μαλτέζε αλλά και τα Λάργκο που θ'αρχίσει πλέον να βγάζει αυτόνομα, είναι πολύ καλά κόμικς. Και στα φουμετια βγάζει δυνατούς τίτλους, άσχετα αν προσωπικά δεν είμαι τόσο φαν των ιταλικών κόμικς. Και σε αμερικάνικα έχει κάνει πλέον κάποια ενδιαφέροντα ανοίγματα (πχ Kill or be Killed).

Όπως όταν διάβαζα μικρός τα εβδομαδιαία Μίκυ Μάους είχα ξεχωρίσει έναν εξαιρετικό δημιουργό, τον Καρλ Μπαρκς, του οποίου τις ιστορίες διάβαζα ξανά και ξανά χωρίς να είμαι σίγουρος αν είναι όλες δικές του ή πώς τον λένε, έτσι και στα εβδομαδιαία Ποπάυ είχα ξεχωρίσει έναν καλό δημιουργό (αλλά σίγουρα όχι εξαιρετικό και ουδέποτε θα τον συνέκρινα με τον Μπαρκς), του οποίου οι ιστορίες είχαν μια ιδιαίτερη αισθητική. Υποψιαζόμουν πάντα ότι αυτός ήταν ο Sagendorf που αναγραφόταν στο εξώφυλλο, αλλά μόνο τώρα με την έκδοση αυτή και τις παρουσιάσεις του @ PhantomDuck επιβεβαιώθηκα (άλλωστε πέρα από τις τελευταίες ιστορίες του Landridge είχα πάνω από εικοσαετία να διαβάσω ιστορίες του δημοφιλούς ναυτικού). Ομολογώ ότι η έκδοση αυτή είναι υπέροχη, και οι ιστορίες μπορεί να μην μου φαίνονται τόσο αστείες και έξυπνες όσο θα μου φαίνονταν όταν ήμουν μικρός, κατάφεραν όμως να μου βγάλουν αυτό το συναίσθημα που μου έβγαζαν οι λίγες ιστορίες του Sagendorf που δημοσιεύονταν παλιά. Τα κείμενα δε που συνοδεύουν τις ιστορίες είναι κατατοπιστικότατα. Προσωπικά ανυπομονώ για τον 2ο τόμο.

Πρόεδρε τα ξέρεις τόσο καλά τα πράγματα που εμείς αγνοούμε και θέλουμε να γράφεις συχνότερα.

Τα λες σωστά και συμφωνώ 100%. Να κάνω μια ερώτηση που με απασχολεί καιρό τώρα. Εδώ μέσα είμαστε γενικά λίγοι βλαμμένοι με τα κόμιξ που θέλουμε διαφορετικά πράγματα από το ευρύ κοινό. Η παραπάνω φράση άραγε ισχύει? Ή μήπως δεν είμαστε τόσο λίγοι ή/και τόσο διαφορετικοί στις επιθυμίες μας. Αυτό θα ήταν μια καλή ένδειξη για το που πάει γενικά το πράγμα.

Αγαπητέ κύριε @ constantinople όταν μετά από 4 ταυτόχρονα πάει στον 1, ε λογικό θα πει κανείς να της φανεί... Strange

Φήμες λένε πως αν δεν το ανεβάσεις και στην ομάδα ΚΟΜΙΞ του Facebook, μετά τις 12 την νύχτα εξαφανίζεται. Φήμες βέβαια..

Συνεχίζω κανονικά την ανάγνωση του Ζαγκορ και διαβάστηκαν και οι ιστορίες : Ο καταραμένος θησαυρός Η αρχαία κατάρα Το μυστικό του συνταγματάρχη Περρυ Έχω να πω ότι όλες μου άρεσαν και όλες συνέχισαν να μου δίνουν το ίδιο vibe. Απολαμβάνω την ανάγνωση που πραγματικά είναι αρκετά ατμοσφαιρική και με απορροφά. Η αρχαία κατάρα που είχε στοιχεία μυστηρίου, τρόμου και φανταστικού ίσως είναι και η αγαπημένη μου μέχρι στιγμής . Γενικά πιστεύω πάει αρκετά το φανταστικό-τρομου-μυστηριου στοιχείο στις ιστορίες και είναι πιο κοντά και στα γούστα μου και με αυτά που συνήθως διαβάζω. Το μυστικό του συνταγματάρχη την βρήκα πιο αδύναμη , αλλά και πάλι ευχάριστη ιστορία που διαβάστηκε και αυτή χωρις να καταλάβω πως πέρασε η ώρα. Αν και είναι μικρό το δήγμα των ιστοριών που έχω διαβάσει μέχρι τώρα , κάτι που μου έχει κάνει εντύπωση είναι ότι ενώ οι ιστορίες είναι από διάφορους σεναριογράφους σου αφήνουν και σου δίνουν ακριβώς την ίδια αίσθηση . Φαίνεται ότι οι Ιταλοί έχουν βρει και δουλέψει αυτό το pattern και τουλάχιστον σε μένα , ένιωθα ότι διαβάσω ιστορίες από τον ίδιο άνθρωπο , κάτι που για μένα οι Γάλλοι συνεχιστές ας πούμε στα δικά τους κόμιξ δεν έχουμε καταφέρει να πετύχουν . Οκ είναι μικρο το δείγμα μου και με τόσες ιστορίες Ζαγκορ προφανώς και δεν θα ισχύει για όλες , αλλά μέχρι στιγμής είναι κάτι μου έκανε εντύπωση. ΥΓ: Διάβασα και μια ιστορία του Cocco Bill...δεν ξέρω αν φταίει η ιστορία , αλλά τι φάση με αυτό το κόμιξ... Δεν έκανα ποτέ connection με το χιούμορ του , η ιστορία δεν είχε καθόλου ροή και γενικά το βρήκα κακό ...θα διαβάσω και τα υπόλοιπα που έχει μέσα στα τεύχη του Ζαγκορ και θα δω...

Yπάρχει κάποια συνεργασία με τη λέσχη που έχει συμφωνηθεί; Έχει γραφτεί πουθενά κάτι γι αυτή τη συμφωνία;

Έφτασε η στιγμή λοιπόν να ανοίξω αυτό το θέμα που πάντα με φόβιζε να το κουβεντιάσω με τους Υπερηρωικάκηδες (αν λέγονται έτσι) Παιδιά, παιδιά, παιδιά Ουφ, το 'πα. Εξηγούμαι: Από μικρός οι μόνοι υπερήρωες που μου άρεσαν να βλέπω σε καρτούν ήταν ο SpiderMan και οι Fantastic Four (και η σειρά SpiderMan and His Amazing Friends). Ίσως και λίγο Batman. Ούτε Superman, ούτε WonderWoman, ούτε Justice League, τίποτα απ'αυτά. Και διάβαζα Disney, Αστερίξ και Λούκυ Λουκ κυρίως. Αν ποτέ έπεφτε στα χέρια μου υπερηρωικό κόμικ, το σνόμπαρα πολύ, ότι έχει μόνο ξυλίκι (και αυτό είχαν μόνο αυτά που έπεφταν στα χέρια μου). Διάβαζα και Ποπάι που είχε και ξυλίκι αλλά εκεί είχε και λίγο χιούμορ με τον Πόλντο κτλ κτλ. Μπαίνω εδώ, λοιπόν, να ξαναβρώ πράγματα που λάτρευα μικρός, και που ανακάλυψα πόσο βάθος είχαν αργότερα, και γίνεται χαμός στα υπερηρωικά. Κουβεντούλες, τεύχη, graphic novels, ιστορίες. Και στους χαρακτήρες που ήξερα έχουν προστεθεί άλλοι 500. Μπα διάολε, λέω, μπας κι είμαι εγώ λάθος; Αλλά από πού να ξεκινήσω; Άπειροι χαρακτήρες, άπειροι σχεδιαστές και ακόμα και τώρα να με κατατρέχει αυτό που είχα μικρός: ρε μπας και είναι μόνο ξύλο; Οπότε είμαι εδώ, είμαι tabula rasa και επιθυμώ να πειστώ. Προκαταβολικά να πω για όποιον Υπερηρωικάκια (είπαμε, αν λέγονται έτσι) προσπαθήσει να μου γυρίσει τα μυαλά (και καλά θα κάνει όπως φαίνεται, μολοταύτα good luck with that), ας κάνει κι ένα κόπο να μου πει από πού να ξεκινήσω να διαβάζω,

Ενώ ήμουν κατενθουσιασμένος με τη συλλογή πριν από έναν μήνα, δεν μπορώ να πω ότι παραμένω στα ίδια επίπεδα ενθουσιασμού. Ένας λόγος είναι ο παρακάτω: Ο τόμος 65 με τους 4 Φανταστικούς, έχει προβλήματα στην εκτύπωση. Νόμιζα ότι είχαμε τελειώσει με αυτά. Δεν αφορά όλες τις σελίδες. Ενώ υπάρχουν σελίδες με απίστευτη λεπτομέρεια, ξαφνικά η ποιότητα πέφτει απότομα. Απώλεια λεπτομερειών, μαυρίλα παντού. Μεγάλα προβλήματα στην ιστορία με τον Μπλάστααρ, όπως πχ στο δισέλιδο με τον Ρίτσαρντς στην αρνητική ζώνη. Είμαστε πια στο 2023 και έχω απαιτήσεις από μια συλλεκτική σειρά. Όταν βλέπω τέτοια εικόνα, εκνευρίζομαι. Για όσους δεν ενδιαφέρονται καθόλου για "τεχνικά" ζητήματα και νοιάζονται αποκλειστικά και μόνο με την ποιότητα των ιστοριών, έχω να πω ότι σε αυτόν τον τόμο η φαντασία των Λη και Κίρμπυ οργιάζει. Δεν θυμάμαι πόσες φορές είπα "ουάου" με αυτά που διάβαζα. Αγαπώ τον Σπάιντερμαν, αλλά το περιεχόμενο αυτού του τόμου δεν μπορώ να το συγκρίνω με κανέναν άλλον τίτλο. Είναι κορυφαία στιγμή των 4Φ και ολόκληρης της σειράς. Αφήνει πολύ πίσω τον ανταγωνισμό. Επίσης, στα κείμενα από Ιταλία διάβασα πληροφορίες που δεν έχω ξαναδιαβάσει. Άλλο ένα θετικό για όσους είναι υπέρ των ελληνοποιήσεων, ο Sentry μεταφράστηκε ως Φύλακας (μάλλον το προτιμώ από το Φρουρός που μεταφραζόταν ως τώρα και σίγουρα περισσότερο από κάποιο... Σέντρυ ή Σέντρι ) Στον Σπάιντερμαν επιμένουν να βάζουν "μοντέρνα" χρώματα αντί για τα αυθεντικά , στους 4Φ υπάρχει πρόβλημα με το μελάνι. Είμαστε πια στον τόμο 65 και όχι στον 10 ή στον 20. Αυτή η κατάσταση μού χαλάει όλη τη μαγεία, γιατί περί μαγείας πρόκειται όταν οι ιστορίες είναι σε αυτό το επιπεδο. Παρόλα αυτά, όσοι αγοράζετε επιλεκτικά τόμους από αυτη τη σειρά, δεν πρέπει να χάσετε τον τόμο 65!

Ναι, από τους Πίκτους (#35) και μετά. Σκληρόδετες εκδόσεις υπάρχουν δύο. Μία που κυκλοφόρησε η ίδια η Μαμούθ στα βιβλιοπωλεία και μία με την εφημερίδα Έθνος.

Γεια σε όλους. Γράφω για όσους επιθυμούν να αγοράσουν τα κόμιξ του Ραντανπλάν. Πρόσφατα αγόρασα όλα τα Ελληνικά τεύχη της σειράς. Η αλήθεια είναι πως δυσκολεύτηκα να τα βρω όλα. Δεν γνωρίζω αν η ΜΑΜΟΥΘΚΟΜΙΞ έχει σκοπό να τα επανεκδώσει, ωστόσο πολλά από τα τεύχη πλέον δεν κυκλοφορούν. Αυτά που ακόμα υπάρχουν στα βιβλιοπωλεία και είναι διαθέσιμα είναι τα εξής 5: ΝΟ 2 «Ο ΝΟΝΟΣ» ΝΟ 3 «Ο ΡΑΝΤΑΝΠΛΑΝ ΟΜΗΡΟΣ» ΝΟ 4 «Ο ΚΛΟΟΥΝ» ΝΟ 6 «Ο ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ» ΝΟ 16 «ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ ΡΑΝΤΑΝΠΛΑΝ» Αυτά είναι στα περισσότερα βιβλιοπωλεία, με τις τιμές τους να κυμαίνονται στα 4,5 ευρώ. Παραθέτω την ιστοσελίδα από το βιβλιοπωλείο «ΠΟΛΙΤΕΙΑ» ως παράδειγμα. https://www.politeianet.gr/index.php?option=com_virtuemart&Itemid=89&keyword=%CE%A1%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD&limitstart=0 Το τεύχος ΝΟ 1 «Η ΜΑΣΚΩΤ», ίσως και να μην υπάρχει πουθενά. Το βρήκα σε ένα βιβλιοπωλείο από την Πάτρα όπου πουλάει παλιά και μεταχειρισμένα βιβλία. Ήταν το μοναδικό προς αγορά και η τιμή του ήτανε στα 3 ευρώ. Το παρήγγειλα αμέσως. Πλέον δεν έχει κανένα τεύχος προς πώληση. Με μία έρευνα που έκανα, είδα πως φαίνεται διαθέσιμο και στο shopflix, ωστόσο δεν μπορείς να το βάλεις στο καλάθι αγορών. Ίσως να είναι κάποιο πρόβλημα του συστήματος. Δίνω τα site του βιβλιοπωλείου με τα μεταχειρισμένα και του shopflix. https://mybookshop.gr/ https://shopflix.gr/biblia/comics-graphic-novels/loyky-loyk/rantanplan-1-i-maskot-7166591/ Το τεύχος ΝΟ 14 «Η ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΡΑΣ» το αγόρασα από ένα άλλο βιβλιοπωλείο της Πάτρας. Εκεί είναι επίσης διαθέσιμα τα τεύχη 5, 7, 10, 11, 13, 15, με τα πιο πολλά να έχουν την ένδειξη «ΣΠΑΝΙΟ», ενώ προς πώληση είναι και τα παραπάνω 5 τεύχη που ανέφερα στην αρχή. Η τιμές τους είναι 8,80 ευρώ το κόμιξ. Παρακάτω το site. https://www.lioliosbooks.gr/?section=3587&language=el_GR Προσωπικά, τα υπόλοιπα 9 τεύχη ΝΟ 5 «Ο ΦΥΓΑΣ» ΝΟ 7 «Ο ΑΤΣΙΔΑΣ» ΝΟ 8 «ΟΙ ΕΓΚΕΦΑΛΟΙ» ΝΟ 9 «ΤΟ ΣΠΙΡΤΟ» ΝΟ 10 «Ο ΚΑΤΑΦΕΡΤΖΗΣ» ΝΟ 11» Η ΚΑΜΗΛΑ» ΝΟ 12 «ΤΟ ΞΕΦΤΕΡΙ» ΝΟ 13 «ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ» ΝΟ 15 «Ο ΤΣΙΦΤΗΣ» τα αγόρασα από το παλαιοβιβλιοπωλείο «ΔΙΑΓΩΝΕΙΟΣ». Η τιμή τους ήταν στα 5 ευρώ το τεύχος. Νομίζω πως και πάλι πήρα τα μοναδικά κομμάτια διότι βλέπω πως πλέον το μόνο διαθέσιμο είναι το τεύχος 11 (με μπλε γράμματα). Από αυτό το βιβλιοπωλείο η παραγγελία έγινε μέσω e-mail. Παρακάτω το site. Τα κόμιξ του Ραντανπλάν βρίσκονται στο τέλος της σελίδας. http://www.comicsmania.gr/pages/21_asterxloyloyktenten.htm Τρία ακόμα site όπου είναι διαθέσιμα πολλά τεύχη είναι τα «VENDORA» «HOUSE OF VINTAGE» και «YABOOK». Εδώ όμως μιλάμε μονάχα για μεταχειρισμένα. Το «YABOOK» έχει μεγαλύτερη ποικιλία, αλλά πιο τσιμπημένες τιμές (12 ευρώ το τεύχος). Βλέπω μάλιστα πως υπάρχουν δύο αγγελίες για όλη την σειρά προς 170 και 200 ευρώ αντίστοιχα. Παρακάτω τα site. https://vendora.gr/items?q=%CF%81%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD https://houseofvintage.gr/?s=%CE%A1%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%80%CE%BB%CE%AC%CE%BD https://www.yabook.gr/index.php?route=product/search&search=%CE%A1%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD&description=true&page=1 Μεμονωμένα τεύχη, ίσως να πωλούνται σε διάφορα βιβλιοπωλεία. Όποιος θέλει να τα αγοράσει μπορεί να ψάξει. Θα προσπαθήσω να γράψω πληροφορίες και τα Γαλλικά τεύχη που δεν έχουν μεταφραστεί.

Το αναφέρει εδώ ο Γιάννης @ Dr Paingiver . Μέχρι τώρα η Λέσχη δεν έφερνε νέα τεύχη της Μαμούθ, ούτε προμηθευόταν σταθερά κόμικ από την εκδοτική

Oντως αυτο το ειχα ξεχασει οτι ηταν δικο τους. Βεβαια τα σχεδον 30 ευρω ειναι απαγορευτικη τιμη για μενα, γιαυτο το προσπερασα και ξεχαστηκε γρηγορα. Αλλά η ωραια εκδοση να λεγεται Αδιαφορους τιτλους για μενα. Οτι πιανει κοινο το βλεπουμε και εδω μεσα στις αγορες των υπολοιπων μελων.

Το 2007 ένας δημιουργός με το παρατσούκλι Nefeloumpa, αγνώστων λοιπών στοιχείων, κυκλοφόρησε το πρώτο του fanzine υπό τον αγγλικό τίτλο “Don’t Panic… Please…”. Το κόμικ ξεκινάει με ένα παλικαράκι το οποίο προπονείται στο γιογιό, προκειμένου να αντιμετωπίσει τον νταή του σχολείου του, με τον οποίο φαίνεται να έχει ανοιχτούς λογαριασμούς. Μόλις βεβαιώνεται ότι είναι απόλυτα προετοιμασμένος, το ραντεβού κλείνεται στο προαύλιο του σχολείου, όπου, με την παρουσία και των υπόλοιπων συμμαθητών του, η μεγάλη αναμέτρηση θα αρχίσει. Και φυσικά το, κατά τα άλλα, αθώο αυτό παιχνίδι, θα παίξει σημαντικό ρόλο στην υπόθεση. Όπως καταλάβατε, πρόκειται για ένα κόμικ που έχει κοινωνικές προεκτάσεις και περιγράφει με σαφήνεια την ενδοσχολική βία και το bullying που επικρατεί στις ημέρες μας. Το σενάριο στήνει μία αξιοπρεπή σκηνή κι εντείνει την αγωνία για την κατάληξη. Το αρνητικό είναι ότι στις ελάχιστες σελίδες που έχει στην διάθεσή του δεν προλαβαίνει να “αναπνεύσει” κι έτσι έχουμε μία μικρή εισαγωγή, για να ακολουθήσει η σκηνή με την μονομαχία και το φινάλε. Ο δημιουργός δεν φροντίζει να μας δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για το πώς φτάσαμε σε αυτή την διαμάχη, αλλά και το τι μέλλει γενέσθαι για την συνέχεια. Ουσιαστικά, λοιπόν, όλη η δουλειά επικεντρώνεται σε ένα μεμονωμένο γεγονός, χωρίς να εισάγεται ο αναγνώστης σωστά στην φιλοσοφία που θέλει να περάσει η πλοκή. Εν κατακλείδι, μιλάμε για μία καλή συγγραφική προσπάθεια, με φρέσκο και νεανικό ύφος, επικεντρωμένη σε ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι έφηβοι, αλλά με πολλές ελλείψεις στις αφήγηση. Μου άρεσε, αν και με άφησε με την αίσθηση του ανικανοποίητου. Ο εικαστικός τομέας είναι αρκετά άγουρος και στατικός, αλλά τουλάχιστον αποτυπώνει σωστά αυτό που θέλει να “πει” το σενάριο. Τα backgrounds είναι δοσμένα με το σταγονόμετρο, μιας και η πλειοψηφία των καρέ εστιάζει στους πρωταγωνιστές. Το ασπρόμαυρο χρώμα είναι κατάλληλο για την συγκεκριμένη περίπτωση γιατί κρύβει αρκετές ατέλειες, ενώ και το μελάνωμα δεν ήταν κι ό,τι καλύτερο. Γενικά, λοιπόν, το σχεδιαστικό κομμάτι χωλαίνει κάπως, αλλά είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης στο μέλλον (μιας και πρόκειται για την πρώτη καλλιτεχνική δουλειά του δημιουργού). Εκδοτικά έχουμε να κάνουμε με μία δουλειά που κάνει εντύπωση με την απλότητά της. Το μέγεθός της είναι σχετικά μικρό, το δέσιμο έχει γίνει με καρφίτσα, ενώ τα εξώφυλλα έχουν χαρτονένια υφή. Το χαρτί στο εσωτερικό είναι ματ και με ικανοποιητικό πάχος. Στην εσωτερική πλευρά του οπισθόφυλλου ο δημιουργός δίνει τις ευχαριστίες του σε εκείνους που βοήθησαν στο παρόν κόμικ, ενώ δεν παραλείπονται και διάφορα links ιστοσελίδων και λογαριασμών στα social medias. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του τεύχους.

@ BarkScarpa Τα τμηματα με τους μηνες διασωθηκαν μονο σε δυο μηνες (Μαϊος/Ιουνλος).Στα υπολοιπα λειπουν οι υπολοιποι μηνες αλλα εικαζω πως δεν θα ζωγραφιζε Πασχαλινο αυγο ο Μικυ τα Χριστουγεννα! Και ουτε ο Γκουφυ δεν θα πηγαινε για ψαρεμα τους χειμερινους μηνες.11 μηνες μου εδωσε ο Γιωργος 11 σας ανεβαζω.Τωρα αν ειναι ευπαθες και σπασει κατα το σκαναρισμα ειναι κατι που δεν θα ηθελα να παρω το ρισκο .Και απο το τιποτα ειναι κατι.

Μερικές σελίδες από την ιστορία Porky of the mounties, που δημοσιεύτηκε στο Four Color Comics #48, Ιούλιος 1944

Εγώ γενικά προτιμώ DC και για μένα τα καλύτερα υπερηρωικά είναι του Μπάτμαν. Αν ψάξεις λίστες με τοπ υπερηρωικά κόμικς, θα βρεις μέσα σε αυτές περισσότερο Μπάτμαν από οποιονδήποτε άλλον ήρωα. Οπότε σου προτείνω να ψάξεις ποιες είναι οι καλύτερες ιστορίες του Μπάτμαν και να ξεκινήσεις από εκεί. Πολλές βρίσκονται εύκολα και στα ελληνικά. Από Μάρβελ πέρα από Spider-Man που είναι ο πιο δημοφιλής, μου αρέσει ο Daredevil και ο Punisher. Από Daredevil καλό είναι για αρχή το "Daredevil - Ο Ατρόμητος" του Frank Miller, ενώ για να δοκιμάσεις λίγο Punisher μπορείς να πάρεις αυτό (μεγάλη έκπτωση και είναι και πολύ καλό).

Με την αυγή του 2004, μία ομάδα ανθρώπων, με την ονομασία Chimeres, δημιούργησαν ένα μικρό περιοδικό, υπό την μορφή αυτοέκδοσης, στο οποίο αποτύπωναν στο χαρτί οποιαδήποτε ιδέα ένιωθαν την ανάγκη να μοιραστούν με τους υπόλοιπους. Το έντυπο φαίνεται ότι μακροημέρευσε, καθώς από το 2004 που ήταν το έτος πρώτης κυκλοφορίας, ολοκλήρωσε τον κύκλο του το 2019, με την κυκλοφορία του να θεωρείται ακανόνιστη! Μέσα από τις σελίδες του ο αναγνώστης μπορούσε να διαβάσει ποιήματα, μικρά πεζογραφήματα, σκίτσα, κριτικές ταινιών και γενικότερα οποιαδήποτε ελεύθερη ιδέα ήθελαν τα μέλη να εκφραστεί. Κι εννοείται ότι ο καθένας, ο οποίος ήθελε να γίνει μέλος, μπορούσε να το κάνει. Η ομάδα, όμως, δεν επαναπαύτηκε μόνο σε αυτή την κίνηση. Ενάμιση χρόνο μετά δημιούργησαν ένα blog και το 2009, στην αναζήτηση για πιο διαδραστική επαφή με το κοινό, μπήκαν και στις συχνότητες του διαδικτυακού ραδιοφώνου. Και το εγχείρημα κορυφώθηκε με την δημιουργία φυσικής έδρας! Όσον αφορά την έκδοση, αυτή έχει μικρό μέγεθος και το εξώφυλλο έχει χαρτονένια υφή, με το αρνητικό της υπόθεσης να είναι το υπερβολικά λεπτό πάχος του. Οι σελίδες στο εσωτερικό είναι ματ, αλλά καλοτυπωμένες, την ίδια ώρα που επικρατούν οι αποχρώσεις του άσπρου και του μαύρου. Το δέσιμο έχει γίνει με καρφίτσα. Ακόμα ένα αξιοσημείωτο είναι ότι το παρόν φανζίν διανεμόταν δωρεάν, χέρι με χέρι και μάλιστα σε σημεία διανομής ακόμα και στην επαρχία! Το πού ακριβώς, μας το αποκαλύπτει ο κατάλογος που υπάρχει στην εσωτερική πλευρά του οπισθόφυλλου. Η καθαρή κι οργανωμένη δουλειά που κάνουν τα παιδιά, αποτυπώνεται και στον κατάλογο με τα προηγούμενα τεύχη του περιοδικού, τα οποία διατίθενται ΟΛΑ σε μορφή PDF! Τα τεύχη, λοιπόν, μπορείτε να τα βρείτε ΕΔΩ. Εν κατακλείδι, μιλάμε για μία δουλειά που είναι κάτι περισσότερο από προφανές ότι έχει γίνει με μεράκι και κέφι.

Πολύ όμορφο αυτό το εξώφυλλο, και αρκετά διαφορετικό από αυτά που έχουν συνήθως τα Ντόναλντ. Σκέφτομαι να πάρω το τεύχος αφού κάνω και ένα διάλειμμα από το ΜΜ τελευταία.

Δηλώνω Υπερηρωικάκιας αν και ασχολούμαι σχεδόν αποκλειστικά με Marvel. Αυτό που λες για τα υπερηρωικά να είναι μόνο ξύλο δεν ισχύει. Σίγουρα υπάρχουν ιστορίες που είναι απλά εκτεταμένες άσκοπες μάχες όμως υπάρχουν πολλά υπερηρωικά που αγγίζουν αυθεντικά ανθρώπινα συναισθήματα. Σε αντίθεση με τις ταινίες όπου παίζεται πολύ χρήμα, στα κόμικς οι δημιουργοί έχουν περισσότερη ελευθερία και συχνά αναπτύσσουν πρωτότυπες ιδέες. Όπως όλα τα είδη κόμικς μπορούν να σε συγκινήσουν, να σε βάλουν σε σκέψεις ή και απλά να σε διασκεδάσουν. Τώρα από που να ξεκινήσεις, δεν υπάρχει σωστή σειρά. Μπορείς δοκιμαστικά να διαβάσεις μερικά κόμικς από τον Spidey και τους Fantastic Four που είπες ότι σου αρέσουν. Επίσης μπορείς να ψάξεις στα υπερηρωικά και για διαφορετικά υπο-είδη. Π.χ. εγώ αυτή την περίοδο διαβάζω το The Immortal Hulk που συνδυάζει τα κλασικά υπερηρωικά κόμικς με τρόμο. Υπάρχουν και πολλά χιουμοριστικά υπερηρωικά (με το meta humor να είναι ιδιαίτερα δημοφιλές) και στην DC συναντάς συχνά ιστορίες μυστηρίου. Μια άλλη παράμετρος είναι και η κλίμακα τον ιστοριών που προτιμάς, αν θες να είναι κοσμικές ή πιο προσγειωμένες ή και αν προτιμάς επικές ιστορίες με πολλούς χαρακτήρες ή πιο προσωπικές. Η Επίσημη Συλλογή είναι ένα καλό μέρος για αρχή. Αν σε ενδιαφέρει γενικότερα το σύμπαν της Marvel έχει ποικιλία από χαρακτήρες και εποχές. Εγώ ουσιαστικά από εκεί ξεκίνησα να ασχολούμαι και είμαι ικανοποιημένος. Την συλλογή κλασικών ηρώων θα σου έλεγα να ταν πιάσεις μόνο αν δεις ότι σου αρέσουν τα υπερηρωικά καθώς οι ιστορίες που περιλαμβάνει είναι από μια συγκεκριμένη περίοδο και όχι χαρακτηριστικές του είδους. Μπορείς να ψάξεις και στο ίντερνετ για τις καλύτερες ιστορίες των ηρώων που σε ενδιαφέρουν και θα πρότεινα, ακόμη κι αν τελικά δεν ασχοληθείς καθόλου με τα υπερηρωικά ή ασχοληθείς και δεν σου αρέσουν, να δώσεις μια ευκαιρία σε αυτά που θεωρούνται "must read" όπως το Watchmen. Αυτά από εμένα και ελπίζω να βοήθησα.

Πρόκειται για μια σειρά παιδικών εντύπων με έγχρωμες σελίδες, στα οποία περιλαμβάνεται στο κέντρο ένα δισέλιδο με αυτοκόλλητα που πρέπει να κολληθούν στα σημεία που λείπουν. Απευθύνεται σε πολύ μικρά παιδιά από 2 - 4 ετών. H τεχνοτροπία των άλμπουμ είναι ανάλογη με της σειράς Τα Πρώτα μου Παζλ της ίδιας εκδοτικής. Σύμφωνα με το οπισθόφυλλο κυκλοφόρησαν τα εξής τρία: - Ζωάκια - Σχήματα - Πριγκίπισσες Σύμφωνα όμως με το site της εκδοτικής, τα πιο πάνω είναι φρέσκια κυκλοφορία του 2022, αλλά υπήρχαν και 4 παλιότερα άλμπουμ (διαφορετικά, παρά τις συνωνυμίες) που είχαν κυκλοφορήσει το 2020. Αυτά είναι: - Στη Φύση - Τα Σχήματα - Πριγκίπισσες - Τα Ζώα της Σαβάνας

Μια όμορφη, νοσταλγική διήγηση των σημαντικότερων στιγμών της ζωής ενός ανθρώπου, που υποστηρίζεται από ένα πολύ ενδιαφέρον σχέδιο. Αρκετά μελαγχολική για να τη διαβάσω άμεσα δεύτερη φορά, πάντως σίγουρα αξίζει την προσοχή σας.

Επιβεβαιώνω. Γνωριζόμασταν διαδικτυακά μέσω Τουίτερ και στηρίζει τη σελίδα μου με τα memes στο Instagram και τελικά γνωριστήκαμε και από κοντά σε κάποια ανεξάρτητα φεστιβάλ που συμμετείχε. Άνετος, προσιτός και με ωραίο χιούμορ όπως στα σκίτσα του, γενικά πολύ καλό παιδί.

"Τhat was Fantastic" η Σου με τον αδερφό της...

Θα ηθελα να ηξερα ποια εικονα αντιστοιχει με ποιον μηνα κι επειδη ειναι 12 εικονες μαζι με το εξωφυλλο, ισως να χρησιμοποιηθηκε η ιδια εικονα και για καποιο μηνα. Ειναι λιγο παραξενες οι φωτογραφιες, μοιαζει σαν καποιος να εκοψε τις ημερομηνιες και να αφησε μονο την εικονα. Που ναξεραν οτι μερικες δεκαετιες μετα θα συνεχιζε να υπηρχε τοσο ενδιαφερον.

Μιας και παραλάβαμε το νέο πακέτο, ο τόμος 65 σκαναρίστηκε και τα εξώφυλλα του προστέθηκαν στη βάση μας. Την επόμενη εβδομάδα, έρχονται οι νέες περιπέτειες του Daredevil!

"To κορυφαίο και μακροβιότερο φεστιβάλ comics της Αθήνας, επιστρέφει! Το Comicdom CON Athens 2023 θα πραγματοποιηθεί στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων - Technopolis City of Athens, στις 12, 13 & 14 Μαΐου 2023. Τιμώμενη Ελληνίδα Καλλιτέχνις της φετινής, 17ης διοργάνωσης, η Αγγελική Σαλαμαλίκη Angeliki Salamaliki, η οποία και φιλοτέχνησε το επίσημο εικαστικό μας! Οι αιτήσεις συμμετοχής για το Alley των καλλιτεχνών, τον διαγωνισμό Cosplay και τους εθελοντές, θα ανοίξουν τις επόμενες ημέρες. Stay Tuned!" ανακοίνωση @fb

Μερικές φωτογραφίες από τουίτ του Yost

Από ότι είδα κυκλοφορεί ο 1ος τόμος σε βιβλιοπωλεία και κομικσάδικα.

Ο οποίος λογικά θα κυκλοφορήσει σύντομα σύμφωνα με το πλάνο για έναν τόμο κάθε 6 μήνες περίπου.

Δεν υπάρχει ώρα επανέκδοσης. Αν δεν προβλέπεται να πουληθούν 400-500 τουλάχιστον στη χιλιάδα δεν πρόκειται να "βγει" η έκδοση άρα δεν έχει κανένα λόγο να το ξαναβγάλουν. Το πόσο κάνει στο Μοναστηράκι δεν ενδιαφέρει ή αφορά τον εκδότη και γιατί να τον αφορά άλλωστε;

Δεν νομιζω να λεει κανενας μας "μη βγαλεις αυτο το τευχος γιατι το εχω.Να βγαλετε μονο αυτα που ψαχνω". Εγω ζηταω να τα βγαλουν ολα. Και αυτα που πουλανε γιατι εχουν ωραιες ιστοριες ,ομως και τα εξαντλημενα που τα κυνηγαμε οι συλλεκτες. Δεν γινεται ο Μαρσελ Νταλτον που μου λετε να κοστολογειται 30 ευρω. Ειναι ξεφτυλα! Εγω ετυχε το βρηκα 3 και το πηρα γιατι τοσο θεωρω πρεπει να εχουν ολα τα μεταχειρισμενα BD.Οκ ημουν τυχερος, οι υπολοιποι ομως ? Δεν ηρθε λοιπον η ωρα για επανεκδοση του τευχους? Ας το βγαλουν μαζι με τον Δικαστη που ειναι και γαμω τις ιστοριες. Ή τον Φιλ Ντεφερ.Ή οποιο αλλο. Αλλα οφειλει να βγει! Για να μου λετε οτι ο Αστεριξ στους Ολυμπιακους Αγωνες πουλησε σαν τρελο και σχεδον τα πηρανε ολα τι σημαινει; Ποιοι τα αγορασαν; Εσεις και εγω που τα εχουμε ; Οχι. Νεοι συλλεκτες ή καποιοι παλιοι που τα ειχανε και τους τα πεταξανε. Ε, αφου εξαντληθηκε στο εξαμηνο, γιατι να μεινεις εκει και να πεις τελος. Θα βγαλω τον Ιντεφιξ να τα αρπαξω (ή να πιασω τελος παντων κοινο) απ τους συλλεκτες και την επομενη επανεκδοση βλεπουμε για Σεπτεμβριο/Οκτωβριο(και αμα)... Εκτος βεβαια αμα ολα αυτα τα κανουν σκοπιμα, δε ξερω. Γιατι αφηνοντας εσκεμενα 10-20 τευχη εξαφανισμενα ,ο κοσμος ασχολειται μαζι τους διαρκως. Ψαχνει αγγελιες,ρωταει, βαζει αλλους στην ιντριγκα του "παιχνιδιου". Εστω τα βγαλουν αυριο ολα και κλεισουμε ολοι τις συλλογες μας, θα ασχολιομαστε μετα αραγε με το ιδιο παθος ;

-Σπαιντερ Μαν νο 65 (17.08.82)- Ο ασσος του γηπεδου -Σπαιντερ Μαν νο 66 (24.08.82)- Ο αμμοανθρωπος ξαναχτυπα -Σπαιντερ Μαν νο 67 (31.08.82)- Ποιος το εκανε!

Oι γεννημενοι την περιοδο 85-90 ηταν που χαρηκαν την προβολη των Rangers την περιοδο 95-97 στον Αντ1.Εκει στην ευαισθητη ηλικια κατω των 10. Οι επομενοι δεν τα ειδαν μαλλον ποτέ, οι προηγουμενοι ειχαν μεγαλωσει αρκετα ωστε να κατσουν να το παρουνε στα σοβαρα. Με τα εφε που εχουμε πλεον τα θεωρω δικαιως στην κατηγορια του "δεν βλεπονται". Τουλαχιστον θα εχουμε παντα στο μυαλο μας αυτο απιστευτα υπεροχο intro !

Εξαιρετική πληροφόρηση. Περιμένω την οργή του @ Laz33 για τον τίτλο του Ιντεφίξ και το πώς θα αποδοθεί το λογοπαίγνιο (Pas de quartier pour le latin! = κανένας οίκτος για τον λατίνο-ενικός για να μην χαθεί η προφορά, αλλά και λογοπαίγνιο με το Καρτιέ Λατέν) Κατά τα άλλα εγώ αν ήμουν θα έλεγα στον αγαπητό εκδότη ότι οι φαν της εταιρίας θα θέλαμε να εμπιστευτούμε λίγο παραπάνω τη διοίκηση. Δηλαδή αν μας πει φέτος θα έχουμε 3 επανεκδόσεις και 5 νέες μεταφράσεις, να είναι αυτές. Αυτό νομίζω είναι που λείπει αυτή τη στιγμή από την εταιρία και τα υπόλοιπα βρίσκονται. Είναι κρίμα εδώ μέσα κάποιοι να τους παίρνουν στο ψιλό. πχ για αρχή ας μας έδιναν ένα πρόγραμμα μέχρι το καλοκαίρι το οποίο θα τηρηθεί. Αυτό θα έκλεινε όλα τα στόματα. Εγώ από τη μεριά μου, σαν φανατικός Μαμουθάκιας, ανυπομονώ για νέες εκδόσεις ακόμα και ας είναι τα Μπλέικ & Μόρτιμερ που τα μάζεψα στα αγγλικά. EDIT: Επειδή κάποιος ρώτησε το πρώτο Ιντεφίξ είναι τρεις σύντομες ιστορίες. Ούτε 44σέλιδο όπως τα Αστερίξ ούτε μονοσέλιδα σαν τα Λούκι Κιντ.

Ο λαός μας λέει "έξω από τον χορό πολλά τραγούδια ξέρεις..." σοφά λόγια Έχουμε την τάση να είμαστε αυστηροί και σκληροί όταν είμαστε απ' έξω και να βρίσκουμε δεκάδες δικαιολογίες για τον εαυτό μας όταν είμαστε από μέσα. Δεν θα κάτσω να γράψω το "σεντόνι" που έχω στο μυαλό μου, απλά θα τονίσω μερικά σημεία και θα φτάσω σε μια συμβουλή προς όλους. Τα γεγονότα μας λένε ότι η Μαμούθ κόντεψε να κλείσει αλλά συνέχισε και ανέλαβε νέο αίμα ο Αλέξανδρος. 1ο ερώτημα: όταν ανέλαβε, τι "μπαγκάζια" είχε από την προηγούμενη εταιρεία; ήταν όλα ρόδινα ή τον ακολουθούν προβλήματα του παρελθόντος που προσπαθεί να μπαλώσει; 2ο ερώτημα: Κάνετε συγκρίσεις με την εποχή που η Μαμούθ μεγαλουργούσε, άτοπο φυσικά. Σαν να συγκρίνετε εποχή ΄80 με εποχή 2020. Τίποτα στο εκδοτικό τοπίο δεν είναι ίδιο οπότε προς τι η σύγκριση; Γεγονός 1ο : ο Αλέξανδρος ανέλαβε μια εταιρεία του 80 και προσπαθεί να την εντάξει στο 2020. Προσοχή: όχι μια νέα εταιρεία από το μηδέν(όπως ο Μικρός Ήρως) αλλά την παλιά Γεγονός 2ο : είναι νέος άνθρωπος, με νέες ιδέες και όρεξη να παλέψει. Θα τα καταφέρει; θα δούμε... το βασικό όμως είναι να σκεφτούμε : είμαστε μαζί του ή εναντίον του; θέλουμε να επιβιώσει και να μεγαλουργήσει η Μαμούθ ή θέλουμε να έχει την κατάληξη του Τερζόπουλου και τόσων άλλων που έκλεισαν; Γεγονός 3ο : βλέπουμε αργά αλλά σταθερά βήματα. Βλέπουμε νέα τεύχη, βλέπουμε επανεκδόσεις. Δείτε τα 5 χρόνια πριν αναλάβει και κάντε συγκρίσεις Καταλαβαίνω ότι βιάζεστε αλλά σκεφτείτε: θέλετε ένα πυροτέχνημα ή κάτι σταθερό και ανοδικό; ερχόμαστε από 4 μνημόνια και μια 2χρονη καραντίνα... χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν κλείσει. Το να επιβιώνεις μετά από όλα αυτά και να κάνεις βήματα μπροστά είναι άθλος. Πρέπει να σεβόμαστε. Η συμβουλή μου : η εποχή που ζούμε είναι ανήφορος, πρέπει να σκεφτόμαστε θετικά, να υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλον και να μη βιαζόμαστε να αφορίσουμε. Η ΛΕΦΙΚ (που ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει αγώνας επιβίωσης) θα βοηθήσει με όποιο τρόπο μπορεί να επιβιώσει και να μεγαλουργήσει μια ιστορική εταιρεία στον χώρο των ελληνικών εκδόσεων κόμικς.

Όχι ακριβώς εναλλακτικό! Υπάρχουν οι μεγάλοι τόμοι Σπάιντερμαν (που έχουν μέσα τεύχη της σκληρής γενιάς) και οι μικροί (που έχουνε μέσα τεύχη του μικρού σχήματος "πορτοκαλόχρωμου" σπάιντερμαν). Αυτός είναι ο πρώτος τόμος του μικρού σχήματος. Μπορείς να μας πεις και ποια τεύχη περιέχει;