Αίθουσα Νικητών

15- Ένας τόμος ηδονή! Πόσο κρίμα που δεν έχουν καταλάβει στη Radnet πόσο πραγματικά συλλεκτικό θησαυρό έχουν στα χέρια τους... Οι ιστορίες με τον Μυστέριο και τον Γκόμπλιν με πήγαν πολλά χρόνια πίσω,... Ειδικά η ιστορία με τον "Πράσινο Καλικάντζαρο" και τον "Χουλκ" όπως τους είχαμε μάθει από τον Καμπανά, είναι διαχρονικά από τις αγαπημένες μου. Πρώτη φορά που τη διάβασα με φουλ χρώματα. Για τα λάθη που βγάζουν μάτι, ειδικά για αυτόν τον τόμο θα κάνω πως δεν τα βλέπω... Θα τα συγχωρήσω για τις ιστορίες του τόμου και για το κέφι στη μετάφραση των ιστοριών.

ΑΛΜΠΟΥΜ #12 Μετά από 55 περιπέτειες (εκ των οποίων οι 3 αδημοσίευτες) του επαναστάτη αντιήρωα, κυκλοφόρησε το δωδέκατο άλμπουμ των περιπετειών του. Ονομάστηκε «Μια Νεράιδα για τον Ιζνογκούντ» από τον τίτλο της πρώτης περιπέτειας που περιείχε. Επίσης περιείχε και την 56η περιπέτεια η οποία δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά μέσα στις σελίδες του. Ο τίτλος του άλμπουμ και της 1ης περιπέτειας είναι ίδιος στο Γαλλικό τεύχος αλλά στις Ελληνικές εκδόσεις είναι διαφορετικός, με την «Νεράιδα» να περιλαμβάνεται στον τίτλο του άλμπουμ αλλά να λείπει από τον τίτλο της 1ης περιπέτειας. Το νέο άλμπουμ κυκλοφόρησε στη Γαλλία από τις εκδόσεις Dargaud τον Δεκέμβριο του 1975, 14 μήνες μετά το προηγούμενο, και περιείχε μια ιστορία των 16 σελίδων, δύο ιστορίες των 10 σελίδων και μία ιστορία των 8 σελίδων, σύνολο 44 σελίδες κόμικ. Και οι τέσσερις ιστορίες που περιείχε ήταν πρόσφατες. Οι 4 περιεχόμενες ιστορίες του άλμπουμ ήταν: η 53η «Το Θαυματοποιό Κρεβάτι», η 54η «Ο Καθρέπτης του Κατοπτράχ», η 55η «Παραμύθι» και η 56η «Οι Μαγικοί Μιναρέδες». Τοποθετήθηκαν στο άλμπουμ με την ακόλουθη σειρά: 55η «Παραμύθι» 54η «Ο Καθρέπτης του Κατοπτράχ» 53η «Το Θαυματοποιό Κρεβάτι» 56η «Οι Μαγικοί Μιναρέδες» Το εξώφυλλο του άλμπουμ όπως κυκλοφόρησε σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες ήταν το ακόλουθο: Γαλλία (1η έκδοση) Ισπανία (1η έκδοση) Γερμανία (1η έκδοση) Ψαρόπουλος 1979 Μαμούθ 1992 Στην Ελλάδα το εξέδωσαν οι εκδόσεις Ψαρόπουλου τον Δεκέμβριο του 1979 (ως Νο.6) και οι εκδόσεις Μαμούθ Κόμιξ τον Μάιο του 1992 (ως Νο.12). Όπως φαίνεται ανωτέρω, Γερμανοί και Ψαρόπουλος παρέμειναν πιστοί στον Χαλίφη διατηρώντας τον υπέρτιτλο «Οι Περιπέτειες του Χαλίφη Χαρούν ελ Πουσάχ». Ο Tabary το 1991 ήρθε σε συμφωνία με τις εκδόσεις Dargaud οι οποίες του παρέδωσαν τα δικαιώματα των άλμπουμ #9 ως #12 και τον Ιανουάριο του 1994 η «Νεράιδα» επανεκδόθηκε με νέο εξώφυλλο από τις Éditions Tabary και με υπέρτιτλο «Οι 12ες Περιπέτειες του Μεγάλου Βεζίρη Ιζνογκούντ». Το νέο εξώφυλλο εμφανίστηκε και σε άλλες Ευρωπαϊκές εκδόσεις του άλμπουμ μετά το 2000 και περιμένουμε να το δούμε και στην Ελλάδα όταν επανεκδώσει το τεύχος η Μαμούθ: Γαλλία 1994 Ισπανία 2006 Βρετανία 2014 Βέβαια το νέο εξώφυλλο ελάχιστες αλλαγές έχει από το προηγούμενο και μάλιστα νομίζω ότι ο Ιζνογκούντ είναι πιο καλοζωγραφισμένος στο παλαιό εξώφυλλο. Απλά ο Tabary έπρεπε να το ξανασχεδιάσει για τη δική του έκδοση επειδή το πρωτότυπο το είχε η Dargaud. Από το 2011 την έκδοση του άλμπουμ στη Γαλλία (και γενικά τα δικαιώματα) έχουν αναλάβει οι Éditions IMAV της Anne Goscinny. Εσωτερικά υπάρχει η εικόνα του Ιζνογκούντ από το εξώφυλλο της «Μέρας των Τρελών», όπως βλέπουμε στα κατωτέρω δείγματα: Γαλλία (1η έκδοση) Ψαρόπουλος Ισπανία (1η έκδοση) Μαμούθ Γερμανία Κατωτέρω βλέπουμε το εσωτερικό της Βρετανικής και της 2ης Γαλλικής έκδοσης που αναμένουμε να αναπαραχθεί και στη μελλοντική ανατύπωση της Μαμούθ: Βρετανία Γαλλία (2η έκδοση) Οι Βρετανοί έβαλαν τον Ιζνογκούντ να λέει και την αγαπημένη του φράση! Έτσι λοιπόν τελείωνε το 1976 και έμπαινε το 1977, ένα έτος σημαδιακό για τον Ιζνογκούντ και τα Γαλλικά κόμικ γενικότερα…

Αν και καθιστός μίλησες πολύ ορθώς!

Μην το γελάτε παιδιά, είπαμε ο @ beyonder45 είναι δημοσιογράφος σε μυστική αποστολή να ψήσει τους αχάριστους του GC να αγοράζουν όλους τους τόμους ανελλιπώς και έχει άμεση επαφή με την radnet!

Εγώ έχω μια αίσθηση οτι η σειρά πάει πολύ καλά στις πωλήσεις. Εδώ πήγε η Hachette στην 2η 60αδα και μάλιστα χωρίς τίτλο Spiderman στους πρώτους 20 τόμους. (μεγάλο λάθος κατα τη γνώμη μου) Αν η Radnet βελτιώσει λίγο τα λάθη και βάλει και κανά εξώφυλλο της προκοπής θα πάει ''τραίνο'' για πολύ καιρό ακόμα. Πιστεύω άνετα θα δούμε 2η 60άδα, και δεν νομίζω να ''κόψει'' κάποιον ήρωα.

Συμφωνώ απολύτως. Εξάλλου πιστεύω ότι αν πάνε να διαπραγματευθούν μόνο για 2-3 ήρωες θα κινδυνέψουν κάποια άλλη εκδοτική (Anubis? Οξυ?) να τους πάρει ολόκληρη τη σειρά, τώρα που φαίνεται ότι ο κόσμος ενδιαφέρεται γι'αυτή και ιδίως εφόσον η 2η εξηντάδα θα περιέχει τόμους με προχωρημένες ιστορίες σε σχέδιο και πλοκή, καθιστόντας τους όλους επιτακτική προσθήκη για τη συλλογή μας. Οι Ιταλοί πιστεύω ότι θα προτιμήσουν κάποιον εκδότη που θέλει να πάρει όλη τη σειρά από κάποιον που θέλει τη μισή, ακόμη κι αν αυτός είναι ο εκδότης που έβγαλε την πρώτη 60άδα.

Η καλύτερη περίοδος για να διαβάσεις κόμικς, ειδικά όταν ήμουν μικρός οι Σπέσιαλ Εκδόσεις ήταν ανεπανάληπτες, είτε ήταν το ΚΟΜΙΞ είτε το 2πλο χορταστικό Μίκυ Μάους. Αξέχαστες εποχές (ωχ γέρασα απότομα έτσι όπως το έγραψα, αλλά είναι αλήθεια). Φέτος ειδικά που είχα τα χείριστα χριστούγεννα ελέω της κοβιντοκατατάστασης που μου χτύπησε την πόρτα για τα καλά απομονωνοντάς με χειρότερα κι από πέρισυ, χρειάστηκα πολύ ενέργεια από εκείνα τα χρόνια της παιδικής μου ηλικίας -όχι και τόσο παλιά δα...- Παρότι πολλές φορές έχω νιώσει πως θα με κοροϊδέψει...Πραγματικά it's just business, δε νομίζω να νοιάζει κανένας. Δεν ξέρει καν αν τα διαβάζω βασικά. Μπορεί να χω παιδιά ή ανίψια ή οτιδήποτε ή πολυ-απλά (όπως κάνω) να τα βάζω στο ράφι κατά κύριο λόγο μέχρι να προλάβω να τα διαβάσω κάποτε χαχαχχα. Πάμε στην Νέα χριστουγεννιάτικη ιστορία της Τζίκε που ήθελα να σχολιάσω. Πρωτ'απ'όλα το theme της ιστορίας είναι εξαιρετικό, ειδικά στην καραντινοποιημένη και αποστασιοποιημένη από τις κοινωνικές συναναστροφές κοινωνία που ζούμε τον τελευταίο καιρό, πραγματικά ήταν βάλσαμο να διαβάζεις κάτι τέτοιο για τη σημασία του να είμαστε όλοι μαζί. Ελπίζω και ξέρω πως πολλά παιδιά θα τα παρακίνησε και θα τα έβαλε να σκεφτούν, γιατί αλίμονο, μαθαίνουν να ζουν αναγκαστικά σε απάνθρωπες συνθήκες φοβάμαι. Πέραν τούτου, λάτρεψα και έπαθα πλάκα με την τήρηση του μύθου του Rosa, την τοποθέτηση του Σκρουτζ επί ιταλικού εδάφους πάνω στα γεγονότα και τα πρόσωπα του Βίου και της Πολιτείας και χάρηκα πάρα πολύ που αυτό πλέον θεωρείται όλο και περισσότερο CANON! Δεν το πίστευα πραγματικά ότι έβλεπα τον Φέργκους, τη Χνουδάτη και τα κορίτσια (αλλά και το θείο Ιάκωβο!) σε ιστορία της Τζίκε! Όλα αυτά μαζί, με το κλασικό παραμύθι του Ντίκενς, την τεχνολογία του Κύρου και λίγη χριστουγεννιάτικη μαγεία + το σκίτσο της αξεπέραστης μεγάλης κυρίας της Ιταλικής Ντισνεϋκής σχολής, κάναν μία κατά τ'άλλα χαλαρή ιστορία να ναι κάτι παραπάνω.

Δλδ μόνο με το "σούπερ" θα συνεχιστεί, το "μέτρια" δεν ικανοποιεί την εκδοτική;;;

Χθες τελείωσα το διάβασμα του τόμου, έχοντας να πω τα εξής: Το χαρτί είναι αρκετά καλό, όπως και το μέγεθος. Είναι η πρώτη φορά που έχω επαφή με το σύμπαν των Peanuts, και θα ήθελα να έχει μια σελίδα αφιερωμένη στους πρωταγωνιστές, έτσι ώστε και ο άπειρος αναγνώστης να ξέρει πέρι τίνος πρόκειται. Από εκεί και πέρα, το πρώτο μισό του τόμου δεν με άφησε πολύ ενθουσιασμένο. Στο δεύτερο μισό μου φάνηκε πως υπήρξε μια αλλαγή στο σενάριο και το χιούμορ. Ήταν και τα δυό τους καλύτερα. Από ότι φαίνεται, θα πάρω και τον δεύτερο τόμο αύριο.

Μην το γελάτε. Ο άνθρωπος αυτός μπορεί να μην θέλει να αποκαλύψει ποιος είναι αλλά έχει εσωτερική πληροφόρηση. Δεν είπαμε να τα παίρνουμε τρία-τρία, αλλά τουλάχιστον να μην προσπερνάμε τόμους, όσοι έχουμε την οικονομική δυνατότητα. Τουλάχιστον αυτό μπορούμε να το κάνουμε. Τα περί ορθογραφικών και λοιπά μπορεί να τους λέμε να τα κοιτάξουν αλλά κι εμείς εδώ ένα ποστ κάνουμε και μας ξεφεύγει κάνα ορθογραφικό. Πόσο μάλλον αυτοί που τρέχουν να βγάλουν 128 σελίδες κόμικ κάθε εβδομάδα, δηλαδή σε ρυθμούς που δεν τα έβγαζε ούτε ο Καμπανάς. Νομίζω ότι πρέπει να υπάρχει κατανόηση για την προσπάθειά τους.

Παρουσίαση-κριτική του υπ' αριθμόν #396 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους. Εξώφυλλο. (Από τον φίλτατο @ Indian ο...) Εδώ Λιμνούπολη! (By Silvia Ziche.) Ιστορίες. "Σε κατάσταση πολιορκίας." (Β΄ μέρος.) Στον λόφο Αμαξοφονιά υπάρχει πανικός και συνωστισμός. "Καταδίωξη στον χωροχρόνο." Μίκυ και Γκούφυ ταξιδεύουν στον χωροχρόνο για να διορθώσουν την ιστορία με την βοήθεια του Μηχανικού. "Ο χρυσοκέφαλος παπαγάλος." Ο Γκαστόνε κερδίζει στην εύρεση παπαγάλου αλλά όχι στον διαγωνισμό υποκριτικής για αυτούς, "Η ξεχασμένη σκακιέρα." Ο Σκρούτζ αρχίζει μία παρτίδα σκάκι ενώ παράλληλα κάνει έναν καινούριο φίλο. Αιτήσεις συνδρομής για Μίκυ Μάους, Ντόναλντ και ΚΟΜΙΞ. Εν κατακλείδι. Το δεύτερο μέρος της ιστορίας εξίσου συναρπαστικό με το πρώτο. Το σενάριο εξελίσσεται πολύ καλά και κρατάει το ενδιαφέρον αμείωτο. Το τέλος σε κάνει να επιθυμείς να είχες το επόμενο τεύχος ήδη στα χέρια σου!!! Πάρα πολύ η ιστορία με τους Μίκυ και Γκούφυ Πολύ καιρό είχε να μπει τόσο όμορφη ιστορία τους στο περιοδικό. Προτελευταία του τεύχους μία ακόμα αναμέτρηση ξαδέλφων με επίκεντρο τους παπαγάλους. Συμπαθητική και όμορφη με ανατρεπτικό τέλος.Το τεύχος κλείνει με μία από τις καλύτερες ιστορίες με τον Σκρούτζ που έχω διαβάσει. Απλά υπέροχη. Αξίζει να την διαβάσετε!!! Σειρά προτίμησης ιστοριών. 1. "Σε κατάσταση πολιορκίας." (Β΄ μέρος.) 2. "Η ξεχασμένη σκακιέρα." 3. "Καταδίωξη στον χωροχρόνο." 4. "Ο χρυσοκέφαλος παπαγάλος. 8.9/10!!! Βρήκα ελάχιστα ψεγάδια στο δεύτερο τεύχος του χρόνου!!!

Έχοντας διαβάσει πάνω από 200 ιστορίες του Μπαρκς (οι περισσότερες από την αφρόκρεμά του, μιας και συμβουλεύομαι τη λίστα του inducks), παραθέτω το δικό μου top10: 1) Επιστροφή στο Κλοντάικ 2) Περιπέτεια στην Τράλλα Λα 3) Η φιλοσοφική λίθος 4) Το μυστικό της Ατλαντίδας 5) Χριστούγεννα στην Παραγκούπολη 6) Το χρυσόμαλλο δέρας 7) Η χρυσή περικεφαλαία 8) Η τύχη του βορρά 9) Ο χρυσός γίγας 10) Ένα φτωχό γεροντάκι Oριακά εκτός δεκάδας οι ιστορίες: Ο Σερίφης της Μαύρης Κοιλάδας Στην παλιά Καλιφόρνια Τα πολλά πρόσωπα της Μάτζικα Ντε Σπελ ενώ oι αγαπημένες μου απ΄τις 10σέλιδες είναι: Ο συλλέκτης της δεκάρας Οι κληρονόμοι του ουράνιου τόξου Ο θορυβοποιός

Δεν ξερω αμα μπορεις να το πεις ή αμα το γνωριζεις κιολας, το τιραζ ποσο περιπου κυμαινεται ? Αν υποθεσουμε οτι στα περιπτερα καθε βδομαδα πωλειται το 40% του συνολικου + οτι ποσοστο μοιραζεται στις συνδρομες ,δεν ειναι ικανοποιητικο ωστε να συνεχιστει η εκδοση ? Τι ποσοστο του συνολικου τιραζ θεωρει η εκδοτικη ικανοποιητικο ? Επισης αν υποθεσουμε οτι ο χ τιτλος παει σφαιρα (90+%) και ο ψ άπατος (~10-15%), υπαρχει ενδεχομενο ο ψ να κοπει εντελως σε ενδεχομενη επεκταση? Αν ναι πως θα γινεται η αριθμιση των τομων που λογικα ειναι προκαθορισμενη? So many questions so few answers

Το No Pasaran ΘΑ εκδοθεί από τη Jemma Επι του παρόντος απλώς πήραμε πρέφα ότι η Jemma έβγαλε ISBΝ για δαύτο. Οπότε απλώς ξέρουμε ότι ΘΑ βγει στο προσεχές μέλλον. Συνήθως παίρνουν ISBN 2-3 μήνες προτού τα εκδώσουν. Δεν θα εκπλαγώ όμως εάν το φυλάξουν για το Comicdom που υπό φυσιολογικές προ-κοβιντ συνθήκες θα γίνονταν κάπου στα μέσα του Απρίλη, ΣΒΚ Λαζάρου+Βαΐων.

Τα πολλά πρόσωπα της Μάτζικα Ντε Σπελ είναι 22 σελίδων.

Στην Περιπέτεια #37 (Η Πρόκληση) μπήκαν καρέ και από την πρωτότυπη έκδοση του Super Pocket Pilote #4. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να ρίξει μια ματιά,,,

Υποψιάζομαι ότι εννοεί ότι τον κατηγόρησαν για κάτι άρα είναι κακό. Σύμφωνα βέβαια με το λεξικό κατηγορώ σχολιάζω αρνητικά κάποιον,του αποδίδω ευθύνες για το αποτέλεσμα μιας ενέργειας/κατάστασης ή μιας πράξης που τιμωρείται από τον νόμο Η λέξη κατηγορώ ως "σχολιάζω αρνητικά κάποιον" ταίριαζει μια χαρά στη φράση "κατηγορήθηκε για αντικομμουνισμό" γιατί αυτοί που τον κατηγόρησαν ουσιαστικά τον σχολίασαν αρνητικά για αυτό και δεν του απέδωσαν ευθύνες για το αποτέλεσμα της ενέργειας του. Ετυμολογικά λοιπόν η φράση είναι μια χαρά. Τώρα αν έπρεπε να του απολογηθούν ευθύνες για το Τεν Τεν στο Κονγκό είναι μια άλλη κουβέντα. Edit: Αλλού το πήγαινε τελικά απ' ότι διάβασα μολις. Νόμιζα ότι το πρόβλημα του ήταν η γραμματική. Λάθος κατάλαβα.

@ Aldark Εξαιρετική τοποθέτηση και κριτική. Γιατί δεν γράφεις πιο συχνά? Καλή χρονιά με υγεία. Συμφωνώ πάρα πολύ με το σχόλιο που έκανες σχετικά με το σύμπαν του Ρόσα. Και στην τρέχουσα κεντρική ιστορία του Μίκυ Μαους συμβαίνει το ίδιο. Με τα κέρματα που μαζεύει στο θησαυροφυλάκιο και είναι αυτά που κέρδισε ο ίδιος. Με αναφορές στο παρελθόν και γενικά με το όλο στήσιμο.

Εξαιρετικός τόμος! Μετά την πρώτη γνωριμία από την συλλογή της Hachette, εδώ έχουμε άλλο ένα εξαιρετικό αυτοτελές τομάκι. Δεν ξέρω αν κι εσείς είχατε θέματα με τη βιβλιοδεσία αλλά στο δικό μου με το που το άνοιξα ξεκόλλησε η κόλλα στο εξώφυλλο και όταν έφτανα στο τέλος το ίδιο έγινε στο οπισθόφυλλο. (Και όταν λέω το άνοιξα εννοώ πολύ προσεχτικά, όπως κάνω πάντα.)

Τι να σχολιάσεις; Εδώ μετρούσα σερί πόσα εξώφυλλα θα γράψουν λάθος. Σταμάτησαν στα δύο. Το Λέτερινγκ (ή Λέττερινγκ όπως το λέει σε ένα) μπορεί να το κάνει η Radnet, μπορεί και κάποιος άκυρος στα 60s. Αλλά τουλάχιστον μαθαίνουμε και ιταλικά αν στο #15 θες να ξέρεις τι λέει η εφημερίδα που σχολιάζει ο Pete. Το συμπέρασμα είναι ας χαιρόμαστε τις ιστορίες τουλάχιστον (οι οποίες αξίζουν), γιατί τα λάθη που υπάρχουν δεν θα σταματήσουν να γίνονται.

Που ειναι το αστειο ξερω γω;

Δεν ξέρω αν είναι καλύτερο παλιά κόμιξ να τυπώνονται σε πολυτελές χαρτί ή με νέους χρωματισμούς. Σίγουρα όμως η εκτύπωση κι η ποιότητα του χαρτιού οπως αυτή ισορροπεί ιδανικά ανάμεσα στο νοσταλγικό ,παλιό και στο σύγχρονο. Οσο για τον 3ο τόμο σπαιντερμαν αγοράστε τον, αξίζει.

H σειρα παει μετρια,ουτε σουπερ,ουτε χαλια.Ενισχυστε τις πωλησεις για να υπαρξει επομενη 60αδα η εστω 50αδα

Και εδώ μπορείς να διαβάσεις την παρουσίαση και τα σχόλια όταν είχε κυκλοφορήσει το 2014.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον δαιμόνιο και ευρηματικό ρεπόρτερ με το μονίμως όρθιο τσουλούφι που ταξίδεψε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, αντιμετώπισε λαθρέμπορους και κακοποιούς, αλλά πάντα έβγαινε σώος και αβλαβής από τα ριψοκίνδυνα ταξίδια που έκανε; Σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο επιτυχημένα κόμικς παγκοσμίως, με περισσότερες από διακόσια εκατομμύρια πωλήσεις, ενώ έχει μεταφραστεί σε 58 γλώσσες. Ωστόσο, η λάμψη του άρχισε να φθίνει, μετά τις κατηγορίες εναντίον του για μισογυνισμό, ρατσισμό και αντικομουνισμό. Ο λόγος για τον Τεν Τεν που «γεννήθηκε» στις 10 Ιανουαρίου. Ο Τεν Τεν δημιουργήθηκε από το πενάκι του βέλγου κομίστα Ζορζ Ρεμί, γνωστός και ως Ερζέ, το οποίο αποτελεί αντιστροφή των αρχικών του ονοματεπώνυμού του. Η ιστορία του αποδεικνύει ότι ο ήρωας ενός κόμικ δεν χρειάζεται να έχει πάντα σούπερ δυνάμεις για γίνει αγαπητός από το κοινό. Οι ιστορίες του άρχισαν να δημοσιεύονται στις 10 Ιανουαρίου του 1929 στο παιδικό ένθετο Le Petit Vingtième (Ο μικρός εικοστός) της εφημερίδας Le XXe Siècle (Ο 20ός αιώνας) και συνέχισε να εκδίδεται εκεί μέχρι τις 11 Μαΐου του 1930, υπό τον τίτλο Les Aventures de Tintin (Οι περιπέτειες του Τεντέν). Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου οι περιπέτειες του μεταφέρθηκαν στη βελγική εφημερίδα Le Soir, στην οποία δούλευε ο Ερζέ, ενώ από τις 26 Σεπτεμβρίου 1946 άρχισε στο Βέλγιο η έκδοση του εβδομαδιαίου περιοδικού Τεν Τέν από την εκδοτική εταιρεία του Raymond Leblanc, η οποία συνέχισε μέχρι το 1993. Ο ρεπόρτερ που ερευνούσε μεγάλες υποθέσεις και έμπλεκε σε απίστευτες περιπέτειες είχε πάντα παρέα του τον πιστό του φίλο Μιλού, ένα φοξ τεριέ το οποίο τον συντρόφευε σε όλα τα ταξίδια του. Άλλοι γνωστοί ήρωες που πλαισίωναν τον Τεν Τεν ήταν ο οξύθυμος Κάπτεν Χάντοκ, ο καθηγητής Τρύφων Τουρνεζόλ, αλλά και οι πασίγνωστοι «δίδυμοι» ντέτεκτιβ Ντιπόν και Ντιπόν. Ένας από τους χειρότερους εχθρούς του ήταν ο ελληνοαμερικανός μεγιστάνας Ροβέρτος Ρασταπόπουλος, ιδιοκτήτης των κινηματογραφικών στούντιο Cosmos Pictures που χρησιμοποιούσε ως βιτρίνα για τις παράνομες δουλειές του. Είναι μάλιστα πιθανό ο Ερζέ να εμπνεύστηκε τον ήρωά του από τον Αριστοτέλη Ωνάση. Ο Τεν Τεν έχει γίνει ένα από τα βελγικά σύμβολα, ενώ η χώρα τιμά το διάσημο δημοσιογράφο των καρτούν με ένα ασημένιο νόμισμα των 10 ευρώ, πάνω στο οποίο είναι αποτυπωμένη η μορφή του. Μάλιστα πριν αρκετά χρόνια ο Σαρλ ντε Γκολ είχε πει: «Κατά βάθος, ο μόνο διεθνής αντίπαλός μου είναι ο Τεν Τεν». Ο Ερζέ από τη μεριά του είχε πολλούς γνωστούς θαυμαστές για την καθαρή, εκφραστική και φωτεινή πινελιά του, όπως ο Άντι Γουόρχολ και ο Ρόι Λιχτενστάιν. Πως δημιουργήθηκε ο Τεν Τεν Πηγή έμπνευσης για τον Ερζέ για να δημιουργήσει τον Τεν Τεν αποτέλεσε ένας 15χρονος πρόσκοπος από την Δανία, ο Πάλλε Χούλντ, ο οποίος κέρδισε τον διαγωνισμό μιας τοπικής εφημερίδας για τον εορτασμό των 100 χρόνων προσφοράς του Ιουλίου Βερν. Οι όροι του διαγωνισμού έλεγαν ότι ο επικρατέστερος θα έπρεπε να κάνει μόνος του τη διαδρομή που διέγραψε ο ήρωας του βιβλίου «Ο Γύρος του Κόσμου σε 80 Ημέρες» μέσα σε 46 ημέρες και χωρίς να χρησιμοποιήσει αεροπλάνο. Ο Παλλέ κέρδισε τον διαγωνισμό και έτσι ξεκίνησε την 1η Μαρτίου 1928 από την Κοπεγχάγη και διέσχισε με σιδηρόδρομο και ατμόπλοιο την Σκοτία, τον Καναδά, τη Σοβιετική Ένωση, την Ιαπωνία, την Πολωνία και τη Γερμανία. Όταν μάλιστα επέστρεψε από το ταξίδι του έγραψε ένα βιβλίο με τις εμπειρίες του, το οποίο διάβασε ο Ερζέ και λίγο αργότερα δημιούργησε τις πρώτες ιστορίες του Τεν Τεν. Ρατσιστικές και αντικομουνιστικές ιδεολογίες Οι δύο πρώτες περιπέτειες του Τεν Τεν σε Σοβιετική Ρωσία και Κονγκό, δεν είναι τίποτα παραπάνω από προπαγανδιστικά έντυπα, που αναπαράγουν τις ρατσιστικές και ιδεολογικές εμμονές της ευρωπαϊκής καθολικής Ακροδεξιάς της δεκαετίας του 1930. Ξεκινώντας τις περιηγήσεις του από το Βέλγιο, ο Τεν Τεν ταξίδεψε πρώτα «Στη χώρα των Σοβιέτ» και κατηγορήθηκε για αντικομουνισμό, επειδή ασκούσε κριτική στο σταλινισμό. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να θεωρείται για πολλά χρόνια προϊόν του Ψυχρού Πολέμου. Στην ΕΣΣΔ, ο Τεν Τεν συναντά διεφθαρμένους και αιμοσταγείς κρατικούς λειτουργούς, την αφόρητη καταπίεση του πληθυσμού και την επικράτηση της «ενιαίας κομματικής γραμμής». Στο Κονγκό, ο νεαρός ρεπόρτερ, αναπαράγει μια εικόνα στην οποία αφήνει υπονοούμενο πως θεωρεί τους Αφρικανούς ανίκανους να διαχειριστούν τις τύχες τους, χωρίς δυτική και στη συγκεκριμένη περίπτωση βελγική κηδεμονία. Πάντως τα δύο αυτά επεισόδια αποδίδονται στις στενές σχέσεις του με τον ακραίο καθολικό και δεδηλωμένο θαυμαστή του Χίτλερ και του ιταλικού φασισμού, αβάς Ουαλέζ, ο οποίος είναι αυτός που πείθει τον Ρεμί, που εργάζεται στο διαφημιστικό τμήμα του περιοδικού, να αναλάβει εβδομαδιαία στήλη κόμικς. Ακολουθούν άλλες περιπέτειες του γνωστού ρεπόρτερ στην πρωτεύουσα του εγκλήματος, το Σικάγο και πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο έφτασε στην Αίγυπτο, την Ινδία, την Κίνα ακόμα και στο φεγγάρι. Στόχος του ήρωα ήταν πάντα να πολεμά τους κακούς και να βοθάει τους αθώους σε οποιοδήποτε μέρος κι αν βρισκόταν. Σήμερα, το Ίδρυμα Ερζέ, που διαχειρίζεται τα δικαιώματα του Τεντέν, έχει μετατραπεί σε μια επικερδής βιομηχανία. Ο ήρωας δεν έχει πρωταγωνιστήσει μόνο στα βιβλία, αλλά και στη μικρή και τη μεγάλη οθόνη, ενώ έχει ανέβει και στο θέατρο. Οι ιστορίες του έγιναν και πάλι γνωστές το 2011 μέσα από την μεγάλη οθόνη στην ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ, «Οι Περιπέτειες του Τεν τεν: Το μυστικό του μονόκερου», αφού είχε προηγηθεί μια πτωτική πορεία εξαιτίας της ιδεολογίας που προέβαλε. Ο Τεν Τεν γιορτάζει τα 90ά γενέθλιά του και προσεχώς θα δικαιούται να έχει μια δεύτερη κινηματογραφική ταινία με πρωτοβουλία του ντουέτου Πίτερ Τζάκσον - Στίβεν Σπίλμπεργκ, αλλά ίσως και ένα ανέκδοτο λεύκωμα που θα φθάσει στα βιβλιοπωλεία, όπως ανακοίνωσε ο διευθυντής εκδόσεων του οίκου Casterman. Παρόλο που ο Τεν Τεν του Ερζέ θα είναι για πάντα μία μηχανή προπαγάνδας, τοποθετημένη μάλιστα μέσα σε παιδικά κόμικ, θα μείνει για πάντα στις καρδιές των περισσότερων ως ο υπερασπιστής του καλού που παρέα με τον πιστό του σκύλο, Μιλού, θα μπλέκουν σε περιπέτειες γεμάτες κινδύνο, όμως πάντα θα καταφέρνουν να ξεφεύγουν αλώβητοι. Και η πηγή

Κοίτα, εννοεί ότι είχε προπαγανδιστικά μηνύματα το κόμικ, πολιτικής υφής. Δεν νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που είναι σωστό να επαινεθεί. Αλλά επειδή η κουβέντα θα πάει αλλού και δεν θέλω, το αφήνω.

Σιγά μην τα παίρνουμε και τρία τρία για να πείσουμε την radnet να συνεχίσει την επιμέλεια στο πόδι για άλλο τόσο.

ήμουν ενθουσιασμένος αλλά και βιαστικός στο προηγούμενο μου ποστ! Την Ούγγρικη Ραψωδία, πραγματικά με τέτοια προσφορά δε θα την έχανα κι έτσι την έχω παραγγείλει από Πολιτεία χάρη στο Link, thank you for that! Αναφερόμουν στην έκδοση της JEMMA PRESS : No Pasaram ότι δεν κατάλαβα που μπορώ να τη βρω, μιας και στο ίντερνετ δεν υπάρχει πολύ πληροφορία πέραν τούτου: https://www.politeianet.gr/books/9781561632619-giardino-vittorio-nbm-max-friedman-v1-no-pasaran-1561632619-21718

είναι αυτό εδώ

Ο πρωτότυπος τίτλος είναι: Les pieds bandes.

To θαυμα πως χωρεσαν 15 τευχη σε μολις 128 σελιδες δεν θα το σχολιασει κανεις Η το αλλο, μια Ντιτκο μια Ντιντκο. Μη δουμε καμια φορα να τον γραψουνε και Ντισκο

(για όσους δεν κατάλαβαν αναφέρομαι στην επιστροφή του ωμέγα στον τίτλο...σβήστε το ρε παιδιά αφού το διορθώσατε )

Το δεύτερο παπί του χρόνου κυκλοφόρησε με παγωμένη διάθεση. Επίσης ίσως είναι από τις λίγες φόρες ,αν όχι η μοναδική, που το εξώφυλλο συνάδει με την κεντρική ιστορία του τεύχους. Η κάτωθι εικόνα είναι προσφορά του φίλτατου @ Indian ου... Τέσσερις (4) ιστορίες και στο εν λόγω τεύχος. Για να δούμε τι θα διαβάσουμε τις κρύες μέρες του Γενάρη. "Το ξόρκι των παγετώνων." Η Μάτζικα χρησιμοποιεί τον Χειμώνα υπέρ της αλλά λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο. Εντυπώσεις. Πάρα πολύ καλή ιστορία με γνώριμους ήρωες. Περνάει πολύ ωραία μηνύματα και έχει πανέμορφο σχέδιο. "Ο Ντόναλντ και η δεκάρα." Ο Κύρος συρρικνώνει τον Σκρούτζ που τραβάει τα πάνδεινα στην στοματική κοιλότητα του κοιλιόδουλου ανιψιού του. Εντυπώσεις. Αρκετά ενδιαφέρουσα και όμορφη ιστορία. Αν και η βάση του σεναρίου είναι η "τυχερή" δεκάρα πράγμα που ξέρουμε πως δεν ισχύει. "Επικίνδυνο παιχνίδι." Την περίοδο των προκριματικών του χόκευ ο πρωταθλητής της ομάδας του Σκρούτζ πέφτει θύμα απαγωγής. Εντυπώσεις. Αρκετά καλή ισορία με δράση και αγωνία. "Η νόσος του Μούντυ." Όλη η Λιμνούπολη έχει πάθει παράνοια με τις "φατσούλες." Σχεδόν όλη. Εντυπώσεις. Μία όμορφη ιστορία που δείχνει την αρνητική επιρροή της τεχνολογίας από την υπερβολική χρήση της. Κλείνοντας. Άλλο ένα πάρα πολύ καλό και εξισορροπημένο τεύχος. 8.5/10!!!

Στο αρχικό ποστ προστέθηκαν τα links του inducks και για τις υπόλοιπες ιστορίες.

Στο αρχικό ποστ προστέθηκε το link του inducks που μας έλειπε.

Νομίζω ότι τη συγκεκριμένη ιστορία έτσι ακριβώς έπρεπε να τη διαβάσουμε. Να δούμε πρώτα όλες τις άλλες πιθανές εκβάσεις της και μετά να δούμε την τελευταία και καλύτερη. Όπως λέει στην προτελευταία σελίδα:

Μιας και τώρα τελευταία η Καθημερινή επανεκδίδει (για πολλοστή φορά) τις μεγάλες ιστορίες του Καρλ Μπαρκς, ας αναστήσουμε συτό το Θέμα για να το ανακαλύψουν και όσοι μικροί φίλοι διαβάζουν τις ιστορίες αυτές για πρώτη φορά. Παρόλο που η επιλογή για top 10 είναι πολύ δύσκολη (αφού θα μας ήταν πιο εύκολο να διαλέξουμε τις top 30 ή τις top 50 καλύτερες ιστορίες), νομίζω ότι οι δικές μου top 10 ιστορίες του Μπαρκς είναι οι ακόλουθες: 1. Χαμένοι στις Άνδεις 2. Η χρυσή περικεφαλαία 3. Το μυστικό του παλιού πύργου 4. Περιπέτεια στην Τράλλα Λα 5. Στην αρχαία Περσία 6. Το κυνήγι των κατασκόπων 7. Το μεγάλο τσίρκο 8. Ο θησαυροφυλακιοθραύστης 9. Η απαγορευμένη κοιλάδα 10. Το στέμμα των Μάγια Αν συνέχιζα, θα ήθελα να περιλάβω κι άλλες, όπως π.χ. τις πιο κάτω: Καιρός για διακοπές Το δώρο Σύμβολο κύρους Κατεψυγμένο κελεπούρι Το Φάντασμα του σπηλαίου κλπ κλπ...

Να υποθέσω λοιπόν ότι δεν διαβάζεις καθόλου βιβλία? Εσύ θα λατρέψεις τις τελευταίες εκδόσεις στα βιβλία του Τολκιν. Όπως το ''Μπέρεν & Λούθιεν'' και το ολοκαίνουργιο ''Η πτώση της Γκοντολιν'' έχει πολύ Artwork από τον Alan Lee. Τρομερές εκδόσεις... Πάντως δεν συμφωνώ με την άποψη σου. Οπωσδήποτε το σχέδιο βοηθάει και αναμφισβήτητα το αγαπάμε, αλλά το να διαβάζεις ένα βιβλίο σε μεταθέτει αυτόματα σε ένα συγκεκριμένο ''state of mind'' εξάπτοντας και την φαντασία σου που από εκεί ξεκινάνε όλα. Μεταξύ άλλων.... Χώρια το νοητικό και εκπαιδευτικό κομμάτι. Ότι προτιμάει ο καθένας βέβαια, απλώς ένα βιβλίο μόνο καλά έχει να μας δώσει. Ιδιαίτερα όταν το βιβλίο είναι πολύ παλιά έκδοση και αναφέρεται σε κάτι που αγαπάμε λ.χ. Βόρεια μυθολογία - Ιρλανδική μυθολογία κλπ. Πάντως οι εν λόγω εκδόσεις του Έλρικ είναι τουλάχιστον φοβερές οπότε καταλαβαίνω. Αλλά καλό είναι να διαβάσεις κάποια στιγμή και τα βιβλία. θα καταλάβεις περισσότερα ακόμα.

Πριν περίπου ένα μήνα(μέσα Δεκεμβρίου 2021) κυκλοφόρησε από τη ΜΑΜΟΥΘΚΟΜΙΞ (η οποία παρεμπιπτόντως άλλαξε πάλι επωνυμία), αυτό το εξαιρετικό κόμικ, το οποίο πραγματεύεται την αληθινή ιστορία δύο αναρχικών που έδρασαν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Εννοείται, οι πρωταγωνιστές πλαισιώνονται από πολλά φιλικά ή εχθρικά πρόσωπα. Είναι όλο το τεύχος έγχρωμο, με υπέροχα ζωντανά χρώματα ενώ η κόλληση της ράχης φαίνεται πολύ ανθεκτική! Το εξώφυλλο, μπορεί να είναι μαλακό, όμως το φύλλο είναι παχύ και σέ κάνει να απολαμβάνεις και μόνο στο άγγιγμά του. το χαρτί στο εσωτερικό, είναι αντίστοιχο με αυτό των τελευταίων Λούκυ Λουκ και Αστερίξ, μόνο που είναι λιγότερο γυαλιστερό αλλά περισσότερο χοντρό. Επιπλέον, θα ήθελα να συμπληρώσω κάποια στοιχεία του τεύχους που δεν μπαίνουν στο πινακάκι. Αυτές είναι το ποια έκανε το lettering, η οποία δεν είναι άλλη από την Άννα Τριανταφύλλου, η οποία έχει αναλάβει τον τελευταίο καιρό τα γραφιστικά των εκδόσεων και η εκτύπωση έγινε από την PRINTFAIR Ε.Π.Ε. Αυτά όσον αφορά το εκδοτικό κομμάτι. Περίληψη της εκδοτικής: ''Στις 15 Ιουλίου 1927 έγινε κοντά στο Παρίσι μία αλησμόνητη συνάντηση ανάμεσα σε δύο αναρχικούς. Ο ένας ήταν Ουκρανός, ο άλλος Ισπανός. Ο πρώτος το 1917 ήταν επικεφαλής της ελευθεριακής επανάστασης στην Ουκρανία. Ο δεύτερος θα πολεμούσε σε όλη του τη ζωή ενάντια στις αδικίες την κυβερνώντων'' Αφιέρωση συγγραφέα: "Αφιερώνω το βιβλίο στον φίλο μου Alain Monclus από τον ελευθεριακό πυρήνα Jean- Barrue, που μάς άφησε πολύ νωρίς, Σε όλες τις φίλες και τους φίλους μου που μέ βοήθησαν στην έκδοση αυτού του έργου, αφού τούς ζήτησα να τό διαβάσουν και να τό ξαναδιαβάσουν στις διάφορες μορφές που πήρε στην πορεία. Ένα μεγάλο ευχαριστώ λοιπόν στους Progres Trave, Esmeralda Trave, Frank Minsk,Galien, Floreal Romero, Andre Bernard, Gaelle Loth" -Bruno Loth Πρόλογος του βιβλίου: "Στις 25 Ιουνίου 1926 τρεις Ισπανοί αναρχικοί ο Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι, ο Φρανθίσκο Ασκάσο και ο ο Γρεγόρεορ Χοβέρ, συλλαμβάνονται από τις γαλλικές αρχές, που τους κατηγορούν ότι οργάνωσαν την απόπειρα δολοφονίας του βασιλιά της Ισπανίας, Αλφόνσο ΙΓ' στη διάρκεια της επίσημης επίσκεψής του στο Παρίσι. Μόλις μαθαίνουν την σύλληψή τους, η Ισπανία και η Αργεντινή, όπου είναι ήδη καταδικασμένοι σε θάνατο απαιτούν την έκδοσή τους. Δικάζονται στο Παρίσι στις 17Οκτωβρίου 1926 και καταδικάζονται σε ποινή φυλάκισης για παράνομη οπλοφορία. Πού μπορώ να τό προμηθευτώ; Υπάρχει στα γνωστά κομικσάδικα του κέντρου, ή σε βιβλιοπωλεία πιθανότατα θα τό βρείτε, αλλά σε καμία περίπτωση στα περίπτερα, η αλήθεια είναι. ........................................................................................................................................................................................................................................................................................ Οι δικές μου απόψεις ΣΧΕΔΙΟ: Το σκίτσο, είναι το κλασικό γαλλικό σχέδιο, το οποίο προσωπικά λατρεύω! Οι γραμμές γενικά, είναι πολύ καθαρές αλλά έχουν τρομερή λεπτομέρεια! Οι εκφράσεις των προσώπων είναι ολοκάθαρες, με αποτέλεσμα όποιο συναίσθημα νοιώθουν οι χαρακτήρες, να φαίνεται καθαρά. Επιπλέον μού αρέσει πολύ ο τρόπος που πέφτουν οι σκιές σε κάποια καρέ. Τα τοπία, και γενικότερα το φόντο, πιστεύω ότι είναι πολύ ρεαλιστικά φτιαγμένα. Γενικά, το σκίτσο (όπως έχετε ήδη καταλάβει) μού αρέσει πολύ! Έχω μονάχα ένα παράπονο σ' αυτόν τον τομέα. Απεχθάνομαι τα χέρια των χαρακτήρων. Μού φαίνονται αρκετά κακοφτιαγμένα. Γενικά, όμως νομίζω πως σχεδιαστικά- με εξαίρεση τα χέρια- έχουν αποδώσει ωραία τα πρόσωπα, τα τοπία και το πνεύμα εκείνης της πολυτάραχης εποχής. ΧΡΩΜΑ: Εδώ θα είμαι σύντομος. Απλά πέτυχε. Έχουν φωτεινότερα χρώματα όταν οι πρωταγωνιστές είναι χαρούμενοι ή χαλαροί και πιο σκοτεινά, με περισσότερες σκιάσεις όταν είναι στενοχωρημένοι. Αρκετά κλασικός τρόπος να χρωματίσεις ένα κόμικ. Πάντως η παλέτα του χρωματιστή, έχει εκπληκτικά πολλές αποχρώσεις! Πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Α, για να μη τό ξεχάσω, για κάποιες σελίδες, τρέχει ένα φλας-μπακ το οποίο έχει ένα χρώμα σαν σομόν, αλλά τείνει να γίνει λευκό. ΣΕΝΑΡΙΟ: Το αποκορύφωμα του κόμικ νομίζω. Ενώ είναι βασισμένο σε ιστορικά γεγονότα, δεν είναι καθόλου βαρετό! Εκτίμησα πολύ ότι ίσα ίσα, το κόμικ ήταν γεμάτο δράση κι αρκετές ανατροπές. Πολλά πρόσωπα, όμως όλα είχαν ένα ουσιαστικό ρόλο(κατά την γνώμη μου τουλάχιστον). Κι εδώ θα κάνω την παρατήρηση που είχα κάνει παραπάνω, ότι έχουν αποδώσει με πολύ ωραίο τρόπο το πνεύμα εκείνης της εποχής. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Νομίζω ότι είναι από τις καλές αγορές που έκανα τελευταία. Σίγουρα για 84 σελίδες 17,80 είναι πολλά, όμως αφ' ενός η έκδοση είναι εξαιρετικά ποιοτική κι αφ' ετέρου η Μαμούθ μία φορά τον χρόνο βγάζει κάτι εντελώς διαφορετικό από την πεπατημένη. Νομίζω λοιπόν ότι μία φορά τον χρόνο 15, 20 ή ακόμα και 25 ευρώ για τόσο ωραίες εκδόσεις και τόσο ωραίες ιστορίες αξίζουν. Ανυπομονώ για την συνέχεια! Υ.Γ. Τελικά, δεν ανέβασα εσωτερικές σελίδες, γιατί πιστεύω ότι αποκαλύπτω πολλά .

Το Έλρικ 3 είναι και στο site του solaris.

Τα πρώτα κόμικ του πραγματικά ήταν αισχρά από άποψη προπαγάνδας και ρατσισμού. Μετά όμως έγινε στροφή 180 μοιρών. Τεύχη όπως το "Τεν Τεν στο Θιβέτ" μόνο ρατσιστικά δεν τα λες. Γενικά σηκώνει πολύ μεγάλη κουβέντα ο Τεν Τεν σε όλα τα επίπεδα. Σχέδιο, σενάριο κλπ. Πάντως η τελευταία φράση του αρθρογράφου ("Παρόλο που ο Τεν Τεν του Ερζέ θα είναι για πάντα μία μηχανή προπαγάνδας") για μένα είναι υπερβολική.

Αν δεις στα διάφορα live που κάνει λέει κάποιες από τις ιδέες του που θα υλοποιούσε αν συνέχιζε. Δυστυχώς όμως....δεν μαθαμε και τον μπαμπά των ανηψιων. Πάντως διάβασα τώρα στην delouxe έκδοση του βίου ότι η τελευταία ιστορία που θα ήθελε να γράψει για τον θείο Σκρουτζ περιλαμβάνει ένα τελευταίο ταξίδι στον χείμαρρο της αγωνίας με την Γκολντυ. Και όταν λέω τελευταίο ταξίδι εννοώ το ύστατο...

Ξεκίνησαν οι εκπτώσεις , και σε κόμικ - βιβλία . Μερικά ίσως είναι φθηνότερα από πριν https://www.public.gr/search/public/searchResultsSN.jsp?sn.f.sm_myfield=wintersales22-books&sn.q=&sn.s=-f_best&sn.l=108

Το διαβασα σημερα,και πραγματικα ηταν πολυ ομορφο χριστουγεννιατικο τευχος. Ολες οι ιστοριες μου αρεσαν. Απλα δεν μου αρεσουν οι ιστοριες με τα σταυροδρομια οποτε την συγκεκριμενη την διαβασα γυρνωντας τις σελιδες κανονικα με την σειρα. Οσο γι'αυτο που ρωταει ο συμφορουμιτης Φεθρυ Ντακ, οχι ποτε δεν με εχει κοροιδεψει καποιος.Τουλαχιστον μπροστα μου οχι,τωρα τι σκεφτεται...αλλο θεμα.Δεν με ενδιαφερει.. Ουτε εγω ομως εχω νιωσει ποτε ντροπη που στην ηλικια μου (ποια ηλικια μου;; Μεχρι τα 100, ου καλα νιατο ειμαι) ακομα αγοραζω περιοδικα.

Στην έκδοση του Αιόλου των βιβλίων του Μούρκοκ αρχικά εκδόθηκαν οι πέντε τόμοι που αναφέρω με αρίθμηση (1. Έλρικ του Μελνιμπονέ - 2. Το κάστρο του μαργαριταριού - 3. Ταξιδιώτης στις θάλασσες της μοίρας - 4. Η κατάρα του μαύρου σπαθιού - 5. Καταιγίδα). Από αυτά το 1 και τα 3-5 αποτελούσαν την αρχική 6λογία της δεκαετίας του 1970 (που είχε συμπτυχθεί σε 4λογίατην δεκαετία του 1980). Με την σειρά τους αυτοί οι 4 τόμοι αποτελούνταν ο 1ος από ένα μυθιστόρημα ουσιαστικά πρίκουελ και εκδόθηκε από τον Μούρκοκ πρώτη φορά κατά την δεκαετία του 1970 (1972). Οι τόμοι 3 κ 4 διηγήματα και νουβέλες που πρωτοεκδόθηκαν σε περιοδικά κατά την δεκαετία το 1961-1962 και εδώ συλλέγονται σε τόμους ενώ ο 5ος τόμος είναι ένα μυθιστόρημα που αποτελεί συρραφή και ξαναδούλεμα 4 ιστοριών που είχαν εκδοθεί το 1963-1964. Το 1984 ο Μούρκοκ εκδίδει την συλλογή Ο Έλρικ στο τέλος του Χρόνου που διαδραματίζεται μετά το τέλος της 6λογίας και περιλαμβάνει 2 νουβέλες (ανέκδοτο στα ελληνικά), το 1989 το μυθιστόρημα Το κάστρο του μαργαριταριού (εκδόθηκε από τον Αίολο στο Νο 2 της αρχικής σειράς) και το 1991 το μυθιστόρημα Η εκδίκηση του ρόδου που διαδραματίζεται ανάμεσα στα γεγονότα που περιγράφονται στον 4ο τόμο (Η κατάρα του μαύρου σπαθιού). Εκδόθηκε από τον Αίολο αρκετά χρόνια μετά την έκδοση των πρώτων 6 τόμων και δεν φέρει αρίθμηση (αν θυμάμαι καλά). Η κόρη της ονειροκλέφτρας που προαναφέρθηκε από τον @rythmhawk ουσιαστικά είναι ένα μυθιστόρημα (γραμμένο το 2001) με ήρωα τον Ούλριχ φον Μπεκ, μια άλλη ενσάρκωση του αιώνιου πρόμαχου (που ενσάρκωσή του αποτελεί κι ο Έλρικ) στο οποίο εμφανίζεται κι ο Έλρικ (συμπράξεις διαφορετικών ενσαρκώσεων του Αιώνιου Πρόμαχου προερχομένων από διαφορετικά παράλληλα σύμπαντα είναι συνηθισμένες στο έργο του Μούρκοκ). Για λόγους μάρκετινγκ ο Αίολος το προώθησε-βάφτισε μυθιστόρημα Έλρικ. Η κόρη... εκδόθηκε στα ελληνικά πριν την Εκδίκηση... αλλά κι αυτή δεν φέρει αρίθμηση. Στα αγγλικά η Κόρη... αποτελούσε το πρώτο μυθιστόρημα μιας νέας τριλογίας-σύμπραξης του Έλρικ με την οικογένεια φον Μπεκ, αλλά τα άλλα 2 μυθιστορήματα δεν τα έχουμε δει στα ελληνικά. Βέβαια ο Μούρκοκ ήδη από την δεκαετία του 1960 συνεχώς αναθεωρεί και αναδιατάσσει το έργο του, οπότε οι μορφές των βιβλίων του που μεταφράστηκαν και εκδόθηκαν πριν από 15-25 χρόνια, ίσως να διαφέρουν από τις τρέχουσες

Να πούμε ότι αυτό το story arc θεωρείται η κορύφωση της συνεργασίας Charlier/Giraud έχει σε πάνω από 150 αξιολογήσεις το ασύλληπτο 4,7 στο bedetheque και 4,3 στο Goodreads. Είναι κλισέ; Είναι. Δεν πρέπει να λείπει από καμία συλλογή.

Τα κόμικς στην Ελλάδα θα είχαν πολύ μεγαλύτερη αξία και θα είχαμε πολύ καλύτερη παραγωγή αν οι "επαγγελματίες" που ασχολήθηκαν μαζί τους, τα έπαιρναν σοβαρά. Όταν δεκαετίες ολόκληρες εκδότες/αναγνώστες/Κοινωνία τα αντιμετώπιζε σαν κάτι χειρότερο από μια ημερήσια εφημερίδα και κατάλληλα να ασχοληθούν μαζί τους μόνο τα 5χρονα, τότε δεν είναι παράλογο που είμαστε σε αυτή τη θέση. Δεκαετίες ολόκληρες, τα "μικυμάου" δεν άξιζαν την προσοχή κανενός. Ακόμα και τώρα, μεγάλο μέρος του πληθυσμού, τα θεωρεί ασχολία μερικών γραφικών νεαρών (ή σαλεμένων ηλικιωμένων). Και δυστυχώς, ο κακός εγωισμός του Έλληνα δεν αφήνει να μονιάσουμε και να κάνουμε μερικά βήματα μπροστά όλοι μαζί, αυτοί που αγαπάμε αυτή την υπέροχη τέχνη

Αυτονόμησα το θέμα αφού όλοι μας θέλουμε συζήτηση (και καλά κάνουμε ) Εδώ πιστεύω ότι, η αμφισβήτηση σου για τη "σωστή" τιμή, δεν έχει σωστό υπόβαθρο και το αναλύω παρακάτω. Πρώτα απ' όλα, θα πρέπει να ξεχωρίσουμε στο μυαλό μας, τα είδη των πωλητών. Αναφέρεσαι σε "ειδικούς" κάτι το οποίο είναι πάρα πολύ υποκειμενικό στην Ελλάδα. Κάποιος που πουλάει τεύχη στο μαγαζί του, θεωρείται ειδικός ; δεν το νομίζω... ξέρω δεκάδες περιπτώσεις "επαγγελματιών" που, απλά, δεν ξέρουν τι τους γίνεται Και ας φέρω παραδείγματα : αρχές 2000, υπήρχαν 10 καταστήματα στο Μοναστηράκι που πουλούσαν κόμικς. Οι τιμές τους, εντελώς αυθαίρετες και κυρίως μετά από συμβουλές του "δάσκαλου". Ήταν ο δάσκαλος ειδικός; δεν θα το έλεγα. Η ειδικότητά του ήταν (και είναι) τα σπάνια βιβλία. Απλά, με την εμπειρία του, διαμόρφωνε τιμές (τότε). Όταν ρώταγα, γιατί αυτή η τιμή, η απάντηση συνήθως ήταν, "έχει καιρό να εμφανιστεί" "το βλέπω συχνά" "το ζητάνε πολλοί". Όταν φτιάχτηκε αυτή η Κοινότητα, άρχισαν να αλλάζουν τα πράγματα. Η πληροφορία ταξίδευε, υπήρχαν συγκρίσεις, υπήρχαν αναλύσεις. Άρχισε ο κόσμος να γνωρίζει κάποια πράγματα, οπότε και οι έμποροι έγιναν πιο λογικοί (εξαιρείται ο Αμερικάνος που είναι απρόβλεπτος ) Δεν συμφωνώ με την άποψή σου ότι όλα γυρνάνε γύρω από την αρχική τιμή που ήταν αυθαίρετη. Η αγορά καθορίζει τελικά την τιμή. Όταν ένα έμπορος βλέπει να του μένει το εμπόρευμα, αναπροσαρμόζεται προς τα κάτω, όταν βλέπει να πουλάει και δεν βρίσκει εύκολα, το ακριβαίνει. Στόχος του είναι να γυρνάει το χρήμα αλλιώς χάνει. Αυτή είναι η πρώτη κατηγορία των πωλητών : οι επίσημοι επαγγελματίες. Πάμε στη 2η κατηγορία : οι ανεπίσημοι επαγγελματίες. Πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Άνθρωποι που κάνουν εμπόριο στη σκιά. Όπλο τους το ψάξιμο και το ρευστό. Τα τελευταία χρόνια σε άνθιση λόγω του fb και των ιστοσελίδων. Λίγοι οι μεγάλοι παίχτες (που έχουν το ρευστό και τις γνωριμίες στους γύφτους). Δύσκολα ασχολούνται με "δευτεράντζες". Γνωρίζω πολλούς που δεν πλησιάζουν άλμπουμ λόγω όγκου... ο γύφτος δεν τα κουβαλάει, αυτός δεν έχει που να τα βάλει, το κέρδος μικρό... 3η κατηγορία : οι αεριτζήδες. Συνήθως ξεκινάνε με το να πουλήσω τα διπλά για να μπορέσω να πάρω αυτά που θέλω για τη συλλογή μου φθηνότερα. Βρήκα μερικά στο παζάρι, θα τα πουλήσω για να βγάλω τον καφέ μου. Δεν το κάνουν συνέχεια, το κάνουν όποτε και όπως τους κάτσει. Απλά για να πουλήσουν. Άστατοι στις τιμές. 4η και τελική κατηγορία : οι one-shot "Πρέπει να αδειάσω το πατάρι", "βρήκα 2 κούτες στο πατρικό, λες να αξίζουν τίποτα;", "βαρέθηκα, θα ασχοληθώ με κάτι άλλο" Ένα ψάξιμο στο ιντερνέτ για τιμές (συνήθως κρατάμε τη μεγαλύτερη) και ψάξιμο για να τα δώσουμε στη καλύτερη τιμή. Διαπιστώνω ότι πάω να γράψω βιβλίο και δεν πρέπει Σταματάω εδώ προς το παρόν, μπορεί να συνεχίσω παρακάτω, αν υπάρξει συζήτηση. Το θέμα είναι ατέλειωτο και θα μπορούσα να γράφω για ώρες

Αποκατάσταση τις λίστας του ΨΑΡΟΠΟΥΛΟΥ. Τα εξώφυλλα πρέπει να μπουν με αυτή τη σειρά στη σελίδα παρουσίασης εξώφυλλων: 1. Ο ΑΣΤΕΡΙΞ ΚΑΙ Ο ΜΑΓΟΣ 2. Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ 3. ΑΣΤΕΡΙΞ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΕΛΒΕΤΩΝ 4. ΟΙ ΔΑΦΝΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΑ 5. Ο ΑΣΤΕΡΙΞ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΒΡΕΤΑΝΩΝ 6. Η ΑΣΠΙΔΑ ΤΗΣ ΑΡΒΕΡΝΗΣ 7. Ο ΑΣΤΕΡΙΞ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ 8. Η ΔΙΧΟΝΟΙΑ 9. Ο ΑΣΤΕΡΙΞ ΜΟΝΟΜΑΧΟΣ 10. Ο ΑΣΤΕΡΙΞ ΣΤΗΝ ΚΟΡΣΙΚΗ 11. Ο ΑΣΤΕΡΙΞ ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΤΘΟΙ 12. Ο ΑΣΤΕΡΙΞ ΚΑΙ Η ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ 13. Ο ΑΣΤΕΡΙΞ ΛΕΓΕΩΝΑΡΙΟΣ 14. Ο ΑΣΤΕΡΙΞ ΣΤΟ ΓΥΡΟ ΤΗΣ ΓΑΛΑΤΙΑΣ 15. Ο ΑΣΤΕΡΙΞ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΗΣ 16. ΟΒΕΛΙΞ & ΣΙΑ 17. Ο ΑΣΤΕΡΙΞ ΚΑΙ ΟΙ ΝΟΡΜΑΝΔΟΙ 18. ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ 19. ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΔΡΕΠΑΝΙ 20. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ 21. Ο ΑΣΤΕΡΙΞ ΚΑΙ Η ΧΥΤΡΑ 22. ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΑ 23. Ο ΑΣΤΕΡΙΞ ΚΑΙ ΟΙ ΒΕΛΓΟΙ 24. ΑΣΤΕΡΙΞ Ο ΓΑΛΑΤΗΣ (25). Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΑΦΡΟΣ – ΤΕΥΧΟΣ Νο.13 Β΄ ΕΚΔΟΣΗΣ, Νο.23 Γ΄+Δ΄ ΕΚΔΟΣΗΣ (26). Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΟΥ ΑΣΤΕΡΙΞ – Νο.25 Β΄+Γ΄ ΕΚΔΟΣΗΣ, Νο.24 Δ΄ ΕΚΔΟΣΗΣ (27). Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΑΣΤΕΡΙΞ – ΤΕΥΧΟΣ Νο.26 Γ΄ ΕΚΔΟΣΗΣ, Νο.23 Δ΄ ΕΚΔΟΣΗΣ (28). Ο ΑΣΤΕΡΙΞ ΣΤΙΣ ΙΝΔΙΕΣ – ΤΕΥΧΟΣ ΧΩΡΙΣ ΑΡΙΘΜΗΣΗ Τα νούμερα μέχρι το 24 ακολουθούν την πρώτη έκδοση του Ψαρόπουλου. Στη δεύτερη έκδοση κυκλοφόρησε το (νέο τότε) Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΑΦΡΟΣ ως νούμερο 13, που είχε ως αποτέλεσμα ο αριθμός των υπόλοιπων τευχών να αυξηθεί κατά μία μονάδα. Στην τρίτη έκδοση που τα τεύχη άλλαξαν εντελώς αρίθμηση, το Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΑΦΡΟΣ μεταφέρθηκε προς το τέλος. Συνεπώς για να καταρτίσω λίστα με όλα τα τεύχη του ΨΑΡΟΠΟΥΛΟΥ πρέπει μετά το Νο.24 να αναφέρω μέσα σε παρένθεση αριθμό που δεν είναι το νούμερο του τεύχος, αλλά η σειρά με την οποία εκδόθηκε στην Ελλάδα. Συμπληρώνω τους αριθμούς που είχαν τα τεύχη 25-27 στις άλλες εκδόσεις, συμβουλευόμενος τη λίστα του χρήστη Japetus. Ήθελα να κάνω το ίδιο και στα νούμερα 1-24, αλλά συνάντησα ορισμένα προβλήματα σε αυτή τη λίστα που δεν μου επιτρέπουν να προχωρήσω χωρίς επιβεβαίωση: Βλέπω στη Β΄ έκδοση να αναφέρεται δύο φορές το [23] ΟΒΕΛΙΞ ΚΑΙ ΣΙΑ, αλλά δεν αναφέρεται καμιά φορά το [21] ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΑ (και, ναι, το Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΑΣΤΕΡΙΞ είναι αδύνατον να κυκλοφόρησε στη Β΄ έκδοση και ίσως ούτε το Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΟΥ ΑΣΤΕΡΙΞ να κυκλοφόρησε στην Β΄ έκδοση). Επίσης στη Γ΄ έκδοση βλέπω να αναφέρεται δύο φορές το [22] ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ, και μάλιστα πολύ κοντά το ένα με το άλλο, ισχύουν όντως αυτά; Θυμάμαι όταν κυκλοφόρησε το ΑΣΤΕΡΙΞ Ο ΓΑΛΑΤΗΣ, είχε ένα σημείωμα των εκδοτών που έλεγε ότι κανονικά αυτό θα έπρεπε να είναι το πρώτο τεύχος του Αστερίξ, αλλά εφόσον η σειρά θα ξαναρχίσει να βγαίνει από την αρχή, είναι σαν να είναι το πρώτο! Αυτό το σημείωμα θα είχε ενδιαφέρον να το σκανάρει κάποιος που το έχει. Tον Ιντεφίξ, όπως λέει ο Japetus, τον γράφουν Κατρουλίξ στο πρώτο τεύχος, ίσως και στο δεύτερο. Φαίνεται όμως ότι κάποιοι τους έβαλαν χέρι, γιατί στο επόμενο τον μετονομάζουν Ιντεφίξ. Μάλιστα, την πρώτη φορά που αναφέρεται το όνομα Ιντεφίξ στο τεύχος, δίπλα έχει έναν αστερίσκο, ο οποίος παραπέμπει στην εξής σημείωση στο κάτω περιθώριο: «Ο Κατρουλίξ μεγάλωσε πια, και τον φωνάζουν Ιντεφίξ» !!! Χαιρετισμούς, Δημήτρης ΥΓ. Για το φίλο JVAL που γράφει στην υπογραφή του "any old gamers here?" και έχει φωτογραφία το DOOM: Εγώ μάλλον παραείμαι old gamer, παραμένω οπαδός του Commodore 64! (βλέπε www.gb64.com)