averel

Δε με πειραζει το σημα του νετφλιξ..ή οποιαδηποτε διαφημιση στο εξωφυλλο..αρκει να ειναι στο πισω μερος...Μπροστα χτυπαει ασχημα.

Οι ιστορίες που έχουν εκδωθεί μέχρι τώρα στο θρυλικό Μπλέκ τι κοινα χαρακτηριστικά έχουν; Ηταν αδημοσίευτες;

Mήπως είναι σε καλύτερη ποιότητα χαρτιού;

Το πρώτο τέυχος υπάρχει στον ποθητό στην κάνιγγος στα 3 ευρώ.

Τελικα ποιο το νοημα να διαβασουμε το κερασακι; Μηπως ειμαστε προγραμματισμενοι στο αν θα μας αρεσει ή οχι;

οι εκδοσεις κψμ ειναι στη μεσα γωνια στο τελος του πρωτου διαδρομου

Στον παγκο του μικρου ηρωα ειχε και ταυς 2 τομους ηρωες του στελιου ανεμοδουρα και ανθολογια στην τιμη των 6 ευρω το καθενα. Ειχε μικροτερη ποικιλια απο τις προηγουμενες χρονιες στον παγκο του. Γενικα το παζαρι ειναι παρομοιο καθε χρονο. Πάντα ομως θα βρεθει κατι να προστεθει στη συλλογη μας απο βιβλια. Κάποιες εκδοτικες αύξησαν τις τιμες τους οπως φαίνεται απο το παλιό αυτοκολλητο. Εννοείται αξίζουν 2 3 επισκέψεις τουλάχιστον, κατα προτίμηση όχι σε ώρες αιχμής. υ.γ οι διαδρομοι μου φάνηκαν διαφορετικοι από τις προηγουμενες χρονιές κάτι που με μπέρδεψε

Πάρε το χρόνο σου. Το θέμα είναι να βρίσκουμε ενδιαφέροντα που μας γεμιζουν κι ενθουσιάζουν. Μπορεί κάτι που θα μας ενθουσιάσει να μην έχει βρεθεί μπροστά μας. Τελευταία έχω αγοράσει και διαβάσει πολλές βιογραφίες Iωαννίδης, Γιαννάκης, Πρέλεβιτς, Πίπεν, Φιλ τζάκσον , Σέννα...και θα ακολουθήσουν κι άλλες. Ενα λάθος που κάνουμε κατά καιρούς είναι το μέτρημα. Πόσα βιβλία διάβασα; πόσα κόμιξ; Η ουσία είναι πόσα βιβλία ή κομιξ γέμισαν το χρόνο μου κι απορροφήθηκα διαβάζοντας τα. Το μέτρημα είναι σίγουρα ένα κριτήριο για να οργανώνουμε το χρόνο μας, τα χόμπυ και τις υποχρεώσεις μας , αλλά όχι να γίνεται καταναγκαστικά και ψυχαναγκασμός. Διαλλείματα πάντα θα υπάρχουν κατα καιρούς σε αγαπημένα πράγματα. Μετά το ενδιαφέρον κι η επιθυμία επανέρχονται. Αν όχι θα έρθουν άλλα, είτε καλύτερα έιτε χειρότερα.

Κριμα...ηταν σε ιδανικο σημειο η λεσχη... Μεγαλο, κεντρικο , με θέα την ακρόπολη... Ο νέος χώρος δηλαδη θα είναι αυτόνομος για τη λεφίκ; ή μεσα σε σπιτι;

Διαβασα τη βιογραφια του Γιαννη Ιωαννιδη, Παναγιωτη Γιαννακη, Μπανε Πρελεβιτς και τωρα διαβάζω τη βιογραφία του Ντράζεν Πέτροβιτς. Βιβλία που διαβάζονται μονορούφι. Για τις βιογραφιες του Ιωαννίδη και του Γιαννάκη διαβάστε το άρθρο του Καρπετόπουλου https://www.karpetshow.gr/blog/istories-zois-kai-oxi-mono

Θα μας ξεπαραδιασουν χαχα

Καλύτερα να βγαίνουν νέα άλμπουμ, Ετσι και ο ήρως παραμένει πιο ζωντανός με νέες πινελιές κι υπάρχει η δυνατότητα επιλογής της αγοράς του τεύχους. Αν δεν κυκλοφορήσει κάτι, δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα.Επίσης κάποιες φορές αρκεί η ύπαρξη αγαπημένων ηρώων (εν προκειμένω του λουκυ λουκ και των ντάλτον) για να δημιουργηθει μια οικεία, νοσταλγική, χαρουμενη διαθεση για ανάγνωση.

Θα πω κάτι ακόμα. Οσοι δεν τον κερδίσετε αγοράστε τον. Τέτοιες εκδόσεις πρέπει να υπάρχουν αν όχι δυο , τουλάχιστον μια φορά στη βιβλιοθήκη μας.

Πολύ ωραίο το λεύκωμα για το μπλεκ. Αξίζει να το αγοράσει καποιος παλιος αναγνώστης του Μπλεκ; Σίγουρα! Συγκρίνοντας το όμως με το αντίστοιχο επετειακό λεύκωμα για το μικρό ήρωα ,δεν υπάρχει σύγκριση. Αυτό για το μικρό ήρωα είναι πραγματική εγκυκλοπαίδεια. Αυτό για το μπλεκ είναι σαν ένας σκληρόδετος τόμος με μια μεγάλη ιστορία κι ένα εκτενές αφιέρωμα. Το αγόρασα και το απόλαυσα κι αυτό πάντως.

Κάπως έτσι, τα φύλλα του Μπλεκ ξεπερνούσαν ακόμα και τα 100.000 (!) τη δεκαετία του 1980, ενώ στα ’70s κυμαίνονταν ανάμεσα στις 30 και τις 40.000. «Οι πωλήσεις σε σχέση με την αναγνωσιμότητα ήταν κάτι τελείως διαφορετικό», σημειώνει ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς. «Το Μπλεκ κυκλοφορούσε χέρι με χέρι, με αποτέλεσμα ο αριθμός των αναγνωστών να είναι υπερπολλαπλάσιος σε σχέση αυτόν των αντιτύπων». Σήμερα, το Μπλεκ εκδίδεται κάθε τέσσερις μήνες και γίνεται μεγάλη προσπάθεια για να πουλήσει 1.500 φύλλα, σύμφωνα με τον εκδότη του.