Αίθουσα Νικητών

Διαβάστηκε επιτέλους τις τελευταίες ημέρες, με τεράστιο hype πάνω από το κεφάλι μου. Well... δεν είδα το αριστούργημα που περίμενα. Πριν αρχίσετε να βαράτε εξηγούμαι. Η ιδέα είναι αναμφίβολα τρομερή. Παππούδες (και μια γιαγιά) των Διεθνών Ταξιαρχιών τα βάζουν με γεροντοσίστες. Πραγματικά κεντρίζει το ενδιαφέρον. Αν και μου φάνηκε κάπως στητό που ο καθένας ήταν από διαφορετική χώρα (προσωπικά θα το έβρισκα πιο φυσικό να είχαμε π.χ. 3 Ισπανούς και τους υπόλοιπους ξένους, αλλά γουατέβερ), ήταν πολύ ωραίο που ο καθένας προερχόταν από ένα διαφορετικό φάσμα της αριστεράς και είχε φτιάξει (;) μια διαφορετική ζωή. Ωστόσο, η καταδίωξη σε γενικές γραμμές μου φάνηκε υποτονική. Ως προς τον Bilal, δεν έχω πολλά να πω. Σε αντίθεση με τους πρρωταγωνιστές, η γραμμή του παραμένει αειθαλής. Οι φιγούρες του βγάζουν την κούραση που τους αρμόζει και συχνά μου θύμιζαν τις γκροτέσκες φιγούρες του Fellini (μάλλον του Fellini, δεν είμαι φαν του ιταλικού κινηματογράφου ), εντείνοντας έτσι το κλίμα της κουρασμένης, γερασμένης Ευρώπης. Αν από τα γραφόμενα, συμπεραίνετε ότι δε μου άρεσε, γράψτε λάθος. Δεν είναι επουδενί κακό κόμικ, αλλά τουλάχιστον στα δικά μου μάτια δεν είναι και αριστούργημα. Επόμενος σταθμός: Παρτίδα Κυνηγιού.

ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΕΝΗΛΙΚΟΥ ΓΚΕΟ ΤΡΟΥ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ: ΤΡΙΤΗ 26/12/2017 ΑΠΟ: www.greekcomics.gr ΥΨΟΣ: ΚΑΠΟΥ 6 ΠΟΔΙΑ ΒΑΡΟΣ: ΑΔΥΝΑΤΟΣ ΜΑΤΙΑ: ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΑ ΜΑΛΛΙΑ: ΜΠΡΟΚΟΛΟΕΙΔΗ Φορούσε άσπρο πουκάμισο, ανοιχτόχρωμο παντελόνι, δίκοχο και εξάρτυση με τελαμώνα Άμα τον βρείτε, κρατείστε τον πεσκέσι για τις γιορτές.

Από το ένθετο του περιοδικού Παραπέντε και τον πατέρα του Μικρού Νικόλα Jean-Jacques Sempé, 16 σελίδες παιδιά.

Καλέ δεν εξαφανίσ... Αααα! Τρεις άντρες με μάσκες Τζερμ (ή τρεις κλώνοι του) μπήκαν στο σπίτι!

Ήρθε η ώρα του κι αυτουνού. Συνήθως βιογραφίες ή μεταφορές είναι είδη που δε με συγκινούν και είμαι και αρνητικά προκατειλημμένος επειδή έχουμε πάθει overdose από αυτά τα είδη (λόγω της γνωστής νοοτροπίας των εκδοτών) χωρίς να το αξίζουν καλλιτεχνικά. Αυτό όμως μου άρεσε ίσως γιατί δεν ήταν βιογραφία. Αν δεν ήμουν γνώστης της πορείας και της ζωής του Cave μάλλον δε θα καταλάβαινα χριστό. Και αυτό είναι τελικά που έδωσε αξία στο έργο. Πρόκειται για ένα εικονογραφημένο βίντεο κλιπ της πορείας του Κέιβ και ειδικότερα της αρχής της, το βρίσκω λογικό η γερμανική περίοδος της καριέρας του να είναι πιο οικεία και πιο ενδιαφέρουσα για έναν Γερμανό και το κοινό του, δε μου φαίνεται παράξενο που δόθηκε εκεί τόση βάση. Μου άρεσε πάρα πολύ που έπαιξε με το timeline, το 2ο κεφάλαιο πρακτικά ξαναδιατυπώθηκε στα 2 επόμενα με άλλο POV, αυτό έδινε αρκετά ευχάριστα ξαφνιάσματα την ώρα της ανάγνωσης. Δεδομένου του όγκου και της τιμής μιλάμε για μία πάρα πολύ καλή αγορά πλην όμως το συνιστώ μόνο σε όσους ξέρουν τι θα διαβάσουν. Οι υπόλοιποι πιθανότατα να χα(ω)θούν και με το δίκιο τους.

Δεν μπορείς να καταλάβεις για τι άτομο μιλάμε φίλε μου ....... Τα μπροκολοειδη μαλλιά αυτού του ΙΕΡΟΣΥΛΟΥ που τολμά να πιάνει στο μιαρό στόμα του τις Φαλαγγες , παίρνουν κατα καιρούς διάφορα χρώματα ... Το μόνο χρώμα που δεν έχουν πάρει ποτέ ,είναι το χρώμα του κόκκινου της ΝΤΡΟΠΗΣ !!!!!! Δεν έχεις ιδέα για τι άνθρωπο (?) μιλάμε ......

Μερικές μέρες έμειναν για να στολιστεί Είναι πανέμορφο

Όλα όσα έγιναν στο δεύτερο άλμπουμ της σειράς κόμικ του αγαπημένου ποδοσφαιρικού ήρωα, που κυκλοφορεί κάθε Κυριακή με το ΕΘΝΟΣ. Από την προηγούμενη Κυριακή (17/12), ο Ερίκ Καστέλ έχει μπει για τα καλά πλέον στη ζωή μας. Ο φανταστικός ποδοσφαιρικός ήρωας κόμικ που έρχεται κάθε Κυριακή μαζί με το ΕΘΝΟΣ είναι το καμάρι της Μπαρτσελόνα και κάθε φορά ανακαλύπτουμε και μια νέα ιστορία από την ζωή και την καριέρα του. Όπως πολύ καλά θυμάστε, το προηγούμενο τεύχος ολοκληρώθηκε με τον Στάνοβιτς να διακρίνει το σπουδαίο ταλέντο του Παμπλίτο στο ποδόσφαιρο και μάλιστα να προτείνει να ενταχθεί ο μικρός στις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα. Αυτή τη φορά λοιπόν, βρισκόμαστε λίγες ημέρες αργότερα. Φυσικά ο Παμπλίτο δεν γνωρίζει τι έχει στο μυαλό του ο Ερίκ Καστέλ για εκείνον, αλλά 'πεθαίνει' να μάθει. Η ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ Η Μπαρτσελόνα προετοιμάζεται για τον επαναληπτικό αγώνα για το ευρωπαϊκό κύπελλο με την Κολωνία. Ο Στάνοβιτς όντας τραυματίας, δεν θα μπορέσει να αγωνιστεί στο συγκεκριμένο ματς, επομένως όλοι στηρίζονται στην ικανότητα του Καστέλ. Επειδή όμως ο ήρωάς μας είναι εκτός από ποδοσφαιριστής και άνθρωπος, έχει μια αναπάντεχη γνωριμία. Τυχαία σε έναν διάδρομο των γραφείων της Μπαρτσελόνα πέφτει πάνω στην δασκάλα πατινάζ, την Πακίτα Ντίας, στην οποία προτείνει να πάνε για καφέ, κάτι που τελικά δεν συμβαίνει. Μπορεί να μην το δείχνει, αλλά όλοι καταλαβαίνουμε ότι ο Καστέλ κάτι ένιωσε σε αυτή τη γνωριμία με την Πακίτα και ίσως παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε κάποια ιστορία του στη συνέχεια. Ας το κρατήσουμε. Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΜΠΛΙΤΟ Πίσω στην Τόσα, οι 'Παμπλίτος' έχουν προβλήματα. Κυρίως με τον τερματοφύλακά τους τον Τούρο, ο οποίος έχει χάσει την ικανότητά τους στις αποκρούσεις. Και μαντέψτε ποιος θα δώσει τη λύση! Ο Ερίκ επισκέπτεται τους μικρούς του φίλους και δείχνει ότι εκτός από καλό εξτρέμ, μπορεί κάλλιστα να κάτσει και κάτω από τα δοκάρια. Παράλληλα όμως, ο Καστέλ εκμεταλλεύεται την επίσκεψή του στην Τόσα και βρίσκει και λίγο μόνους τους, τους γονείς του Παμπλίτο προκειμένου να τους μιλήσει. Τους προτείνει να γράψει το γιο τους στις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα, κι ενώ ο πατέρας του, ο κύριος Βαδέλα, δείχνει ανοικτός σε μια τέτοια προοπτική, η μάνα του, όπως και κάθε μάνα, θέλει το παιδί της πρώτα να τελειώσει το σχολείο και μετά όλα τα άλλα. Η πρώτη προσπάθεια είχε πέσει στο κενό, όμως ο Καστέλ δεν θα το έβαζε κάτω. Στον επόμενο αγώνα της Μπαρτσελόνα για το πρωτάθλημα κόντρα στη Ράγιο Βαγεκάνο, βρίσκεται στις εξέδρες ένας μυστήριος τύπος με ένα πούρο και παρακολουθεί τον Καστέλ. Είναι μόλις λίγες ημέρες πριν το ματς κόντρα στην Κολωνία και έχει έρθει για κατασκοπία στη Βαρκελώνη, προκειμένου να βρει έναν τρόπο να σταματήσει το αστέρι των Καταλανών. Η ΚΟΛΩΝΙΑ ΘΕΛΕΙ ΤΟΝ ΚΑΣΤΕΛ Η ώρα της μεγάλης αναμέτρησης, της ρεβάνς με την Κολωνία, είχε φτάσει. Η Μπαρτσελόνα ετοιμάζεται να μπει στον αγωνιστικό χώρο, όμως την ίδια στιγμή στην Τόσα, ο Παμπλίτο έρχεται σε σύγκρουση με τους γονείς του. Όπως είπαμε και προηγουμένως, 'πεθαίνει' να μάθει για αυτά που είχε στο μυαλό του για εκείνον ο Καστέλ. Οι γονείς του δίχως να έχουν άλλη επιλογή, του αποκαλύπτουν το σχέδιό του για να τον γράψει στις ακαδημίες της Μπάρτσα και όπως είναι λογικό ο μικρός πετάει από τη χαρά του. Ακόμη και η μητέρα του όμως που στην αρχή ήταν διστακτική, πλέον είναι πλήρως ενημερωμένη για τα πάντα γύρω από το ποδόσφαιρο. Έτσι δεν κάνουν; Στην αναμέτρηση με την Κολωνία η Μπαρτσελόνα επικρατεί με 2-0 στο δεύτερο ημίχρονο και παίρνει την πρόκριση. Ακολουθεί κοκτέιλ πάρτι με τον μυστηριώδη τύπο που είχε τσεκάρει τον Καστέλ στη Βαρκελώνη -ο οποίος ήταν βοηθός προπονητή στην Κολωνία- να πλησιάζει τον άσο των 'μπλαουγκράνα' και να του προτείνει να μετακομίσει στον γερμανικό σύλλογο. Δεν ήθελαν και πολύ οι εφημερίδες για να φουντώσουν τα σενάρια περί μεταγραφής, όσο κι αν το αρνήθηκε ο Ερίκ. Στο ταξίδι της επιστροφής έρχονται τα δυσάρεστα νέα για τον Καστέλ. Ο Παμπλίτο που τόσο πολύ ήθελε να τον γράψει στις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα, δεν μπορεί να γραφτεί γιατί σύμφωνα με τον κανονισμό πρέπει να μένει σε απόσταση έως και 25 χιλιόμετρα από τη Βαρκελώνη. Και η Τόσα απέχει 75 χιλιόμετρα! Άντε να το πει τώρα στους γονείς. ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΔΙΝΟΥΝ ΛΥΣΕΙΣ Το χειρότερο όμως ήταν ότι ο Παμπλίτο το είχε μάθει, επομένως ο κόσμος του γκρεμίστηκε συθέμελα. Όμως οι φίλοι του σκαρφίστηκαν κάτι. Να πάνε κρυφά στη Βαρκελώνη, μόνοι τους με το τραίνο και να πείσουν τον Καστέλ να κρατήσει στο σπίτι του τον Παμπλίτο. Κάτι που φυσικά δεν μπορούσε να γίνει, όσο κι αν το πάλεψαν. Το δεύτερο σοκ έρχεται για τον Παμπλίτο όταν διαβάζει στην εφημερίδα πως ο Καστέλ δέχθηκε πρόταση από την Κολωνία. Επομένως το συνέδεσε έτσι στο μυαλό του. Δεν τον θέλει σπίτι του ο Καστέλ, γιατί ετοιμάζεται να φύγει από τη Βαρκελώνη. Πόσα να αντέξει ένα παιδί; Με το που το διαβάζει αυτό χάνεται. Όχι μεταφορικά, αλλά κυριολεκτικά. Φεύγει από το σπίτι χωρίς να πει τίποτα σε κανένα. Όλη η γειτονιά βγαίνει να τον αναζητήσει, ενώ ο πατέρας του παίρνει τηλέφωνο και τον Καστέλ, ο οποίος σε χρόνο dt βρίσκεται στην Τόσα μαζί με την Πακίτα (την θυμάστε;) και βοηθούν στο ψάξιμο. Τελικά ο μικρός είχε πάει στον κολπίσκο και είχε αποκοιμηθεί σε ένα βράχο. Ο Ερίκ του εξηγεί πως δεν πρόκειται να αφήσει την Μπαρτσελόνα καθησυχάζοντάς τον, ενώ παράλληλα η Πακίτα έχει την καλύτερη ιδέα για το πώς θα μετακομίσει ο Παμπλίτο με την οικογένειά του κοντά στη Βαρκελώνη. Ανοίγει ένα εργοστάσιο που μπορεί ο κύριος Βαδέλα να βρει δουλειά και ο Παμπλίτο να γραφτεί στις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα. Γιατί οι γυναίκες πάντα έχουν τη λύση... Μην χάσετε το τρίτο τεύχος του Ερίκ Καστέλ, με τίτλο "Η Αποβολή", στο Έθνος της Κυριακής που κυκλοφορεί εκτάκτως το Σάββατο 30 Δεκεμβρίου. Και το σχετικό link...

Ύψος κάπου 6 πόδια Είναι εύκολο να έχουμε το ύψος σε εκατοστά, θέλω να πω είναι άλλο πράγμα να ψάχνουμε ανάμεσα στους νάνους και τα στρουμφάκια και άλλο να ψάχνουμε σε γήπεδα του μπάσκετ! Κι αυτό με τα μπροκολοειδή μαλλιά, δεν σημαίνει φαντάζομαι ότι είναι πράσινα...

Cato Milton ή Cato Zulu. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της Casterman, πρόκειται για πραγματικό πρόσωπο που έδρασε τον 19ο αιώνα. Στο κόμικ τον συναντάμε λίγο πριν από το τέλος του πολέμου μεταξύ Βρετανικής Αυτοκρατορίας και Ζουλού, ως πρώην υπολοχαγό του ιππικού που υποβιβάστηκε για ανάρμοστη συμπεριφορά. Ο Cato, λοιπόν, μαζί με μερικούς άλλους υπερασπιστές του Βρετανικού Στέμματος, αναλαμβάνει να συνοδεύσει τον Πρίγκιπα Λουδοβίκο Ναπολέοντα, εξορισμένο διάδοχο του Γαλλικού Θρόνου, σε μια αποστολή χαρτογράφησης. Εκεί όμως, οι Ζουλού θα τους επιτεθούν και θα σκοτώσουν τον γαλαζοαίματο Γάλλο. Οι επιζήσαντες θα τιμωρηθούν και θα φυλακιστούν. Όμως ο Cato δεν είναι διατεθειμένος να δουλέψει για τα επόμενα δέκα χρόνια στα κάτεργα. Κάπως έτσι ξεκινάει μια πραττική περιπέτεια στις απέραντες εκτάσεις της Νοτίου Αφρικής, με εκδικητικούς Ζουλού, κατατρεγμένους Μπόερ και μάγισσες Ξόσα. Το Cato Zulù είναι (άλλο) ένα ημιτελές κόμικ του Hugo Pratt. Οι περιπέτειες του κακομούτσουνου και αντιδραστικού στρατιώτη εκτείνονται σε δύο επεισόδια, με μεγάλη χρονική απόσταση το ένα από το άλλο. Το πρώτο κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 1984 στο τεύχος 11 του ιταλικού περιοδικού Corto Maltese, ενώ το δεύτερο τον Ιούνιο του 1988, στο τεύχος 57. Δυστυχώς, δεν είδαμε ποτέ την συνέχεια του επεισοδιακού ταξιδιού. Ο Pratt βοηθήθηκε στο σχέδιο από τον Lele Vianello, ενώ ο χρωματισμός έχει γίνει από την Patrizia Zanotti. Ωστόσο, δεν κατάφερα να βρω αν η πρωτότυπη έκδοση ήταν ασπρόμαυρη και επιχρωματίστηκε εκ των υστέρων, όπως έχει γίνει πολλάκις στο έργο του Ιταλού δημιουργού. Το σχέδιο, μολονότι στερείται της λεπτομέρειας των κορυφαίων έργων του Pratt, δεν είναι πρόχειρο και ζωντανεύει από τον απαλό χρωματισμό. Όπως προαναφέρθηκε, η ιστορία μένει ανοιχτή, αλλά η τελευταία σελίδα δεν αφήνει εντελώς ξεκρέμαστο τον αναγνώστη, ίσως επειδή οι προηγούμενες είναι χορταστικές. Πολύ χορταστικές. Ο Cato είναι κανάγιας, αλλά όπως και οι περισσότεροι χαρακτήρες του Pratt, παραμένει στην γκρίζα ζώνη, ενώ παράλληλα κουβαλάει αυτή την γοητευτική τρέλα που τόσο αγαπούσε να απεικονίζει ο Ιταλός. Κατά τη γνώμη μου, πρόκειται για ένα αδίκως ξεχασμένο, έστω και μικρό, διαμαντάκι.

Φίλε Στέλιο καλως ήρθες κι από μένα !!! Διαβάζοντας αυτά που έγραψες ,ένοιωσα σαν να γράφει κάποιος ....για μένα . Πολλά τα κοινά μας. Απο τα αναγνώσματα (αγαπημένος Ζαγκορ !!!!!!! ) ,τα θλιβερά γεγονότα που ...σημαδεύουν ζωές (πέταγμα της συλλογής μου από την μάνα μου ) ,τη συνέχεια της δεκαετίας του 90 με Μαμουθ και Βαβελ μέχρι και τη νοσταλγία που μ επιασε εντελώς ξαφνικά (το 2012 συγκεκριμενα) και την επαναπροσέγγισή μου με τον θαυμαστό κόσμο των κομικς . Χαίρομαι που μας έδωσες την ευκαιρία να σε γνωρίσουμε και μακάρι να τα φέρει έτσι και κάποτε να γνωριστούμε και από κοντά . Θα χουμε να λέμε ώρες για τα κοινά μας βιώματα . Καλά να περνάς στο GC και στη ζωή !!!

Το https://www.cheap-comics.com/ είναι ένα διαδικτυακό κατάστημα με έδρα την Ολλανδία που ανακάλυψα πρόσφατα μετά από σύσταση γνωστού. Έχει tpb, Omnibus κτλ σε πολύ καλές τιμές ( πολλά omnibus γύρω στο 50ρικο, αρκετά marvel epic collections γύρω στα 17 ευρώ), δίνει και κάποια δωράκια tpb ή hc για αγορές άνω των 70 ευρώ και στάνταρ τιμή μεταφορικών 25 ευρώ ανεξαρτήτως βάρους, οπότε συμφέρει για πιο μαζικές αγορές. Έχω αγοράσει 3 φορές έως τώρα και οι παραγγελίες έρχονται στην ώρα τους, γύρω στις 10 ημέρες πάνω κάτω. Ήδη αναμένω την 4η παραγγελία μου.

1978 Το 1978 ήταν η χειρότερη χρονιά της DC που έμεινε στην ιστορία ως DC Implosion, μία ειρωνική αναφορά στην εκστρατεία μάρκετινγκ που έκανε τότε η εταιρεία με τον τίτλο DC Explosion, στην οποία η DC ξεκίνησε να εκδίδει περισσότερους τίτλους, ενώ παράλληλα αύξησε τον αριθμό των σελίδων σε όλα τα κόμικς. Ομως η τιμή των περιοδικών αυξήθηκε και σε συνδυασμό με την τότε οικονομική κρίση στις ΗΠΑ και την άνοδο του πληθωρισμού, μαζί με την αύξηση του κόστους εκτύπωσης των περιοδικών και την γενικότερη πτώση των πωλήσεων των κόμικς (όπως φαίνεται στον παραπάνω πίνακα), είχε ως αποτέλεσμα την διακοπή της κυκλοφορίας πάνω από 20 τίτλων μεταξύ των οποίων τα Batman Family, Aquaman, House Of Secrets, Showcase, Kamandi, Black Lightning και All Star Comics. Συνολικά το 40% των τίτλων της DC ακυρώθηκε και η οικονομική καταστροφή για την εταιρεία ήταν τεράστια. Είχαμε πολλές απολύσεις στο προσωπικό της DC, και την επόμενη χρονιά σχεδόν όλοι οι τίτλοι κατρακύλησαν στις πωλήσεις, με την Marvel να παίρνει πλέον τα ηνία (βλέπε την επόμενη ενότητα). Μόνη παρηγοριά στην τραγωδία της DC ήταν η τεράστια εμπορική επιτυχία της ταινίας "Superman" με πρωταγωνιστή τον αξέχαστο Christopher Reeve. Το φιλμ ήταν το Νο.2 της χρονιάς σε εισπράξεις στο US Box Office, πίσω μόνο από το μιούζικαλ "Grease" με τον John Travolta που ήταν στην πρώτη θέση. Η επιτυχία της ταινίας ήταν βάλσαμο στις πληγές της DC που έβλεπε την αυτοκρατορία της να γκρεμίζεται λόγω λανθασμένων αποφάσεων και επιλογών, ενώ την ίδια στιγμή ο αιώνιος αντίπαλός της, η Marvel κυριάρχησε απόλυτα την επόμενη χρονιά στις πωλήσεις. 1979 Χρονιά απίστευτων ανατροπών το 1979 στις πωλήσεις των κόμικς, καθώς οι μετασεισμοί από το DC Implosion συνεχίστηκαν με την εταιρεία να ακυρώνει άλλους 10 τίτλους. Συνολικά πάνω από 30 τίτλοι ακυρώθηκαν και καθώς ήρθαν τα πάνω κάτω, σχεδόν όλοι οι τίτλοι της DC βρέθηκαν έξω από το ετήσιο top ten (εκτός από τους δύο δημοφιλέστερους ήρωές της, οι οποίοι έσωσαν κάπως την τιμή της εταιρείας). Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται, και έτσι η Marvel βρέθηκε με 7 τίτλους στο Τοπ 8 ( ! ), συμπεριλαμβανομένου για πρώτη φορά ολόκληρου του Τοπ 3. Ο Hulk σκαρφάλωσε στο Νο.2 αφού την προηγούμενη χρονιά είχε ξεκινήσει η τηλεοπτική σειρά με πρωταγωνιστή τον Lou Ferrigno. Για πρώτη φορά ο Superman βρέθηκε έξω από το Τοπ 3, ενώ και οι άλλοι τίτλοι του υποχώρησαν δραματικά (παρά την επιτυχία της ταινίας) αφού το Action Comics έπεσε από το Νο.3 στο Νο.10, και το World's Finest Comics έπεσε στο Νο. 16 ενώ ήταν στο Τοπ 5 για πάρα πολλά χρόνια (το 1970 μάλιστα ήταν στο Νο.2). Νέα είσοδος στο Νο.6 το Spectacular Spider-man, και έτσι ο Peter Parker έχει δύο τίτλους στην πρώτη εξάδα, καθώς ο Ανθρωπος Αράχνη ήταν πλέον ο αδιαφιλονίκητος πρωταθλητής στις πωλήσεις. Το 1979 είναι η μοναδική χρονιά που έχουμε στοιχεία για τις πωλήσεις του Thor (δυστυχώς). Βλέπουμε λοιπόν ότι ο Θεός του κεραυνού είναι στο Νο.7 με 179,000 πωλήσεις μέσο όρο. Αρκετά καλά. O Chris Hemsworth δεν είχε καν γεννηθεί τότε. Αρχίζει η άνοδος των X-Men καθώς σκαρφαλώνουν στο Νο.8 με 171,000 αντίτυπα (όταν την προηγούμενη χρονιά ήταν στο Νο.13 με 115,000). Είναι η πρώτη φορά που οι μεταλλαγμένοι μπαίνουν στο top ten. Η ανοδική πορεία του κόμικ συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια για να φτάσει μέχρι την κορυφή των πωλήσεων στην δεκαετία του 80. Επίσης οι Avengers μπαίνουν για πρώτη φορά στα 5 πρώτα κόμικς σε πωλήσεις την ίδια χρονιά. Η Marvel είναι πλέον στα ντουζένια της. Το 1979 υπήρχαν σκέψεις στην DC να διακόψει την κυκλοφορία του μακροβιότερου τίτλου της, του ιστορικού Detective Comics (στο οποίο έκανε το ντεμπούτο του ο Batman το 1939). Είχε ήδη υποχωρήσει στο Νο.15 με 79,000 αντίτυπα μόλις μέσο όρο (όταν την περίοδο 1966-1967 πουλούσε πάνω από 400,000). Τελικά επικράτησαν ωριμότερες σκέψεις στα στελέχη της DC και αποφασίστηκε να συνεχιστεί η κυκλοφορία του. Διασώθηκε έτσι ένας ιστορικός τίτλος που έπρεπε να παραμείνει ζωντανός (αν μη τι άλλο, για συναισθηματικούς λόγους). Μ'αυτή την θετική νότα κλείνουμε την δεκαετία του 70 που μας πίκρανε αρκετά εμάς τους οπαδούς της DC Comics.

Να κλείσουμε το έτος με κάτι ελληνικό, οπότε για αυτή την εβδομάδα προτάθηκε το "Ποιος σκότωσε τον κύριο Χ;".

Γεια σου Βαλτάσαρ δερβίση με τα ωραία σου

Τελευταία φορά που είχα διαβάσει τον Αστερίξ ήταν 2-3 φορές στο γυμνάσιο, σχεδόν 15 χρόνια πριν. Από τότε πέρασα τις φάσεις που δεν διάβαζα καθόλου κόμικ ή το ενδιαφέρον μου είχε μετατοπιστεί αλλού και συγκεκριμένα στα manga για πολύν καιρό. Το ότι έχω να διαβάσω Αστερίξ χρόνια είναι πιο καλό παρά κακό εν τέλει γιατί τα έχω ξεχάσει τελείως και είναι σαν την πρώτη φορά πάλι. Διάβασα το "Οι δάφνες του Καίσαρα" επειδή μου το πρότεινε η Μαριάννα και η Μαριάννα έχει διαβάσει κάθε τεύχος 20 φορές ξέρω γω, οπότε δεν υπήρξε εκ των υστέρων καλύτερη επιλογή αναγνώσματος για το Χριστουγεννιάτικο απόγευμα. Αλλά αυτό για αργότερα Είναι ευκαιρία τώρα να ξαναρχίσω από την αρχή με την σωστή σειρά αυτή τη φορά, ήτοι το πως βγήκαν στην Γαλλία. Έτσι διάβασα το "Αστερίξ ο Γαλάτης" και αμέσως μετά μπήκα σε αυτό το θέμα, το οποίο μετά από μια proper διεξοδική ανάγνωση επανεκτίμησα για τις πληροφορίες που περιέχει και την απειροελάχιστη λεπτομέρεια, κυρίως από Kurdy και germanicus. Είναι απόλαυση τα ποστς σας ρε θείοι, αλήθεια. Ελπίζω πραγματικά να κάτσει και να γραφτούν αναλύσεις και για τα επόμενα τεύχη. Φοβάμαι πως εγώ δεν έχω τις απαιτούμενες γνώσεις για να συνεισφέρω τόσο ιδιαίτερο insight σε αυτή τη σειρά, αλλά και να είχα δεν θα έγραφα κάτι που δεν είχε γραφτεί πιο πάνω για το πρώτο τεύχος. Θα αρκεστώ σε μια πληροφορία που έψαξα γιατί δεν ήξερα και μια προσωπική άποψη. Το πρωτόλειο των Γκοσινί/Ουδερζό μου φάνηκε αρκετά οξύμωρο στην ανάγνωση του. Έχεις αυτή την ιδέα για το πόσο ανέγγιχτα και κλασικά είναι κάποια ονόματα και μετά από καιρό παίζει μια πολύ έντονη εξιδανίκευση και η βαρύτητα τους αυξάνεται συνεχώς με αποτέλεσμα να έχεις μια αντικρουόμενη στάση στο να τα διαβάσεις. Από την μία περιμένεις πολλά και από την άλλη φοβάσαι μήπως περιμένεις πάρα πολλά. Τέλος πάντων. Στο "Αστεριξ ο Γαλάτης" βλέπουμε πολλές ιδέες να γεννιούνται στο χαρτί και να παίρνουν μορφή σιγά σιγά σχέσεις μεταξύ χαρακτήρων/ομάδων που θα αποτελέσουν τις βάσεις ίσως για την καλύτερη χιουμοριστική σειρά BD που έχει κυκλοφορήσει. Το ότι βγήκε σε εβδομαδιαίες συνέχειες ή έστω συνέχειες το καταλαβαίνεις χωρίς να μάθεις για το pilote και την κυκλοφορία σελίδα-σελίδα, αφού οι αλλαγές στα πάντα είναι εμφανέστατες. Αλλιώς είναι ο Αστερίξ στην 1η σελίδα, αλλιώς στην 2η αλλιώς στην 15η. Ο Οβελίξ είναι στην αρχή λιγότερο χαζός, λιγότερο χοντρός, πιο σφίχτης και πιο μαζεμένος (δεν περίμενα να διαβάσω τον Οβελίξ να λέει ατάκα περί retaliation των Ρωμαίων ) , ο Πανοραμίξ είναι πιο στρυφνός μπάρμπας και απομονωμένος, τον Μαζεστίξ τον βλέπουμε ελάχιστα και σε διαδικαστικό ρόλο, ο Κακοφωνίξ είναι σχεδιασμένος πιο σοβαρά και δεν δένεται ακόμα συστηματικά στο δέντρο, ενώ σε ένα σημείο ακόμα και τον προσκαλούν να παίξει δηλαδή οκ ήταν στο στάδιο που τον φίμωναν μόνο αλλά άρπα έπαιζε. Το χιούμορ ήταν μουδιασμένο και άνευρο, πρώτη προσπάθεια στο σύμπαν αυτό γαρ. Η ιστορία τετριμμένη αν και το κολπάκι με το φίλτρο τριχοφυΐας μου απέσπασε 4-5 πνιχτά γελάκια. Ο Ιντεφίξ δεν υπάρχει ακόμα αν και σε ένα σημείο βλέπουμε ένα σκυλί που τον θυμίζει. Αν διαβαζόταν μόνο του δύσκολα θα έμενε στη μνήμη, οπότε χαίρομαι (και πιστεύω όλοι μας) που δεν έμειναν εκεί. * @Kurdy Malloy σε αυτό το ποστ (στην ανάπτυξη χαρακτήρων) λες πως στις πρώτες σελίδες ο υπαρχηγός είναι μουσάτος και μετά όχι, ακριβώς για να δουλέψει το εύρημα με τις τρίχες. Είμαστε σίγουροι ότι είναι το ίδιο άτομο και όχι απλά κάποιος υφιστάμενος; Αλλάζει η όψη του αλλά και το όνομα του. Στην σελίδα 6 στο πάνω-αριστερά καρέ ονομάζεται "Ιούλιους Πομπώδιους", έχει μούσι και δεν αναφέρεται ως υπαρχηγός. Στην σελ. 27 ο εκατόνταρχος Κάϊους Δώρους απευθύνεται σε έναν τύπο πιο κοντό με άλλη μύτη ως "Μάρκους Σακάτιους, πιστέ μου υπαρχηγέ". Άρα δεν νομίζω ότι οι δύο είναι ο ίδιος χαρακτήρας που άλλαξε λόγω της ιδέας με το φίλτρο, απλά ο πρώτος ο μουσάτος ήταν ένας απλός λεγεωνάριος που δεν εμφανίστηκε ξανά ακριβώς γιατί δεν θα είχε νόημα να παραπονιέται ο εκατόνταρχος για το πως εμφανίζονται μπροστά του αξύριστοι (σελ. 39). **Ο Kurdy αναφέρει 2-3 φορές το Ντόλμεν, το οποίο δεν ήξερα τι είναι πέρα από το συμπέρασμα της πέτρινης κατασκευής. Για όσους έχουν την ίδια απορία τα Dolmen ήταν πέτρινοι τάφοι. Μετά από χρόνια οι πλαϊνοί λίθοι (συνήθως πιο λεπτοί και ελαφροί από τον σκελετό για πρακτικούς λόγους) έσπαγαν ή φαγώνονταν με αποτέλεσμα να μένει μόνο το σασί, όπως αυτό που βρίσκεται κάτω από το δέντρο που κόβει ο Πανοραμίξ το γκυ.

Μας κατέστρεψες

Είχα σκοπό να μην γράψω κριτική για κάθε ένα τεύχος της σειράς,μιας και νομίζω ότι θα επαναλαμβάνομαι,αλλά να πω την άποψή μου μετά την ολοκλήρωσή της (εκδοτικής επιτρεπούσης). Παρόλα αυτά δεν μπορώ να μην σταθώ σε δύο-τρία πραγματάκια που μου έκαναν εντύπωση στο δεύτερο τεύχος. Ακόμα μία φορά το σενάριο είναι πολύπλοκο μέσα στην απλότητά του. Τι περιπέτειες να περιμένει ο αδαής αναγνώστης από έναν ποδοσφαιριστή που ασχολείται με την ομάδα του και με ένα μικρό παιδί? Κι όμως έχει αυτό το κάτι που το κάνει αξιαγάπητο. Περνάει όμορφα μηνύματα φιλικών δεσμών κι αλτρουισμού,τόσο από την μεριά του Ερίκ,όσο και από την μεριά των φίλων του Παμπλίτο. Το μόνο που με πείραξε είναι η αντίδραση του πατέρα του Παμπλίτο όταν εκείνος,τσατισμένος,του ζήτησε εξηγήσεις. Επίσης,ευχάριστη έκπληξη μου προκάλεσε και η περιγραφή του αγώνα της Μπαρτσελόνα με την Κολονία. Ειλικρινά πιστεύω ότι δεν υπάρχει καλύτερη περιγραφή ποδοσφαιρικού αγώνα μέσα από τις σελίδες ενός κόμικ. Ένιωσα να ζω την αγωνία της έκβασης ενός αμφίρροπου ντέρμπι. Ειλικρινά το απόλαυσα. Ένα άλλο σημείο που θα ήθελα να σταθώ είναι (πάλι) το σχέδιο. Ενώ φανερώνει άνετα την προχωρημένη ηλικία του,υπάρχουν μερικά καρέ που με άφησαν (πάλι) με ανοιχτό το στόμα. Τρανταχτό παράδειγμα τα μεγάλα καρέ στις σελίδες 1,21,24,25,42,45,48. Και φυσικά δεν απουσιάζει το περιεκτικό άρθρο του Λευτέρη Ταρλαντέζου που,αυτή την φορά,μας χαρίζει πληροφορίες για τις βιογραφίες των δύο δημιουργών,όπως επίσης και για την πρώτη κυκλοφορία της συγκεκριμένης ιστορίας στην Ελλάδα.

Mπορείτε να ρίξετε μια ματιά και στο εσωτερικό του βιβλίου. Η εικονογράφηση είναι του Γιάννη Κωνσταντινίδη. Σας ευχαριστώ. https://www.facebook.com/drtomcat.gr/videos/140743529960270/

Εξαιρετικό αφιέρωμα !!!! Δεν γνώριζα τίποτα για το συγκεκριμένο κομικ !! Θα σας παρακαλούσα πολύ κ.Γιώργο μας για το scanalation .

Αναμένουμε εκρηκτικό τευχάκι την Παρασκευή

Ωραία παρουσίαση Γιώργο. Οι σελίδες που έχεις ανεβάσει είναι scanlation ή υπάρχει Αγγλική έκδοση;

Tομος 9 της Καντυ Καντυ για την βαση δεδομενων Ο τομος περιεχει τα τευχη 41εως 45 Το εξώφυλλο προστέθηκε στο σχετικό πινακάκι της παρουσίασης.

Παρουσίαση-κριτική του υπ' αριθμόν #184 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους. Εξώφυλλο. (από τον πολυλατρεμένο ΚομικσοΒασιλέα μας.) Εδώ Λιμνούπολη! (by Silvia Ziche) Προηγείται του δεύτερου επεισοδίου συνέντευξη του σεναριογράφου και σχεδιαστή Αντρέα Καστελάν που είναι πιο γνωστός με το ψευδώνυμο Κάστυ. Ιστορίες. "Η αυτοκρατορία των πάγων." (2ο επεισόδιο.) Οι φίλοι μας φτάνουν με το τρένο στην Παγετωνία. "Ο ορεσίβιος της χρονιάς." Ο Τζιμ θα έκανε τα πάντα για να κερδίσει τον τίτλο του ορεσίβιου της χρονιάς. Η ανέλπιστη βοήθεια θα έρθει απο ψηλά και οι βοηθοί του από μία κοντινή πόλη Όσο για τον τάρανδο που του λείπει... "Ταινίες πολεμικών τεχνών." Οι ταινίες δράσεις με θέμα την ευγενή πολεμική τέχνη του καράτε προσφέρουν ξεχωριστές συγκινήσεις και μπορούν να δημιουργήσουν πολύ καλές ταινίες. Εδώ παρουσιάζεται ένα υπό-δειγμα. "Χριστουγεννιάτικη κρίση." Ο Τζούνιορ και οι φίλοι του (μετά από δική του παρότρυνση) αποφασίζουν να σώσουν έναν τροφαντούλη κύριο που έχασε την μνήμη του και τα ζωάκια του. Οι αποκαλύψεις και το τελικό αποτέλεσμα που ακολουθούν δε τα περίμεναν ούτε οι ίδιοι. Αιτήσεις συνδρομής για Μίκυ Μάους, Ντόναλντ και ΚΟΜΙΞ. Εν κατακλείδι. Το δεύτερο μέρος της "Αυτοκρατορίας τω πάγων" ακόμα πιο απολαυστικότατο από το πρώτο. Αποκαλύψεις, ανακαλύψεις, δράσεις και αντιδράσεις κορυφώνουν την αγωνία μέχρι το δραματικό φινάλε που μόνο αγωνία και προσμονή δημιουργεί. Η συνέντευξη του Κάστυ απολαυστικότατη!!! Πολλά για το δημιουργημά του!!! Συμπαθητική η χριστουγεννιάτικη περιπέτεια του πιο άξεστου ορεσίβιου των κόμικς. Γιά άλλη μία φορά η ευαίσθητη πλευρά του βγαίνει προς τα έξω με τα πολύπαθα ξαδέρφια από την Λιμνούπολη και τον Τσιμπούρη αρωγούς στον δρόμο που χάραξε για αυτόν η μοίρα. Μετά από καιρό έχουμε ακόμα ένα επεισόδιο της σειράς που παρωδεί τα διάφορα είδη ταινιών με τον γενικό τίτλο "Πάμε σινεμά?" Εδώ ασχολούμαστε με τις ταινίες πολεμικών τεχνών. Καλοδουλεμένο και χαμηλών τόνων το σενάριο δίνει μία όμορφη ιστορία με καλούς χαρακτήρες. Τέλος το τεύχος κλείνει με μία πολυσέλιδη περιπέτεια με φόντο το Χριστουγεννιάτικο Παπιοχώρι και την γνωστή παρέα. Η ιστορία κινείται στα γνωστά μοτίβα και διαβάζεται άνετα χωρίς να έχει αυτό το κάτι που θα κάνει την διαφορά. Σειρά προτίμησης ιστοριών. 1. "Η αυτοκρατορία των πάγων." (2ο επεισόδιο.) 2. "Χριστουγεννιάτικη κρίση." 3. "Ο ορεσίβιος της χρονιάς." 4. "Ταινίες πολεμικών τεχνών."

Για καλύτερή διάθεση κάθε μέρα μη χάσετε το συλλεκτικό ημερολόγιο του 2018! Με τη πιο διασκεδαστική παρέα της Disney! Εκτάκτως αυτό το Σάββατο με την Καθημερινή kathimerini.gr/disney-calendar Και στο fb

Καταρχάς καλορίζικο το νέο φόρουμ και συγχαρητήρια για τη δουλειά που έκαναν όσοι ασχολήθηκαν με αυτό! Είναι πολύ όμορφο και νομίζω μια αλλαγή χρειαζόταν από καιρό! Να τολμήσω να ρωτήσω, με κίνδυνο να έχει ήδη συζητηθεί/ προταθεί / απαντηθεί το θέμα, υπάρχει η δυνατότητα ανάγνωσης και παρακολούθησης του φόρουμ μέσω TapaTalk από το κινητό; Με την παλιά του μορφή δεν το έβρισκα. Ευχαριστώ πολύ! Καλή αρχή, καλή συνέχεια και ευτυχισμένος ο νέος Πάσχας!

Νομίζω ότι αν το εν λόγω κόμικ μεταφραζόταν τη δεκαετία του 1980 ή 1990 στα ελληνικά, θα υπήρχε κάπου εκεί μέσα.

Έχω να διαβάσω τη συγκεκριμένη λέξη από Μπλεκ και Περιπέτεια δεκαετίας 80. Που την θυμήθηκες;;;

Ω, σοβαρή παράλειψίς μου. Υπάρχει γαλλική, ολλανδική, δανέζικη έκδοση, αλλά όχι αγγλική. Υπάρχει scanlation, σχετικά καλό. Όποιος το θέλει, μου το ζητάει.

Καλώς όρισες ή μάλλον καλώς μας συστήθηκες στην όμορφη παρέα του GC φίλε Στέλιο. Εύχομαι καλές περιηγήσεις και να σε βλέπουμε όσο συχνότερα γίνεται. Προσωπικά είμαι από τους τυχερούς μιας και οι γονείς μου δεν μου πέταξαν κάποιο κόμικ.Το κακό βέβαια είναι ότι έχασα μερικά μόνος μου.

Κάλλιο αργά παρά ποτέ ,φίλε Στέλιο απο την Θεσσαλονίκη με τα γευστικά τρίγωνα και τις πανέμορφες ...γυναίκες .Είναι ΄καιρός να συμμετάσχεις στις διάφορες κουβέντες μας .Ευτυχως σε μένα δεν έτυχε το τραγικό συμβαν να γίνουν τροφές για τα σκουπίδια οι συλλογές μου.Εγω την πατούσα απο φίλους ,μου δανείζεις το τάδε; με ρωτούσαν το έδινα εγω ,και μετά δεν το ξανάβλεπα .Για καλή μου τύχη λίγες φορές ,το μάθημα πάθημα. Καλώς ήρθες και Καλές γιορτες .

Εννοείται κύριε Φλοκ μας! Σε λίγη ώρα θα έχετε πμ

Κυκλοφόρησε επίτομο που περιλαμβάνει όλη της σειρά με τα μαύρα.

Συμφωνώ.Μυστικός πράκτορας Ντακ,μαζί με το φινάλε της "Αυτοκρατορίας" φαντάζομαι θα είναι δυνατός συνδυασμός.

χρόνια πολλά σε όλους και ειδικοτερα σε οσoυς/ες γιορταζουν!

Μαρξ - μεγάλο μέγεθος, σκληρό εξώφυλλο. Φρόυντ - μεγάλο μέγεθος, σκληρό εξώφυλλο. Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ Graphic diary - αυτό δεν ξέρω πώς είναι. Γυμνοί στην κρίση - η νέα συλλογή με γελοιογραφίες του Κώστα Μητρόπουλου. Comicοτραγική Ιστορία της Ελλάδας 1909-1949 - απ' ότι είδα ο συγγραφέας χρησιμοποιεί stick figures αντί για ζωγραφισμένους χαρακτήρες γιατί προφανώς δεν ξέρει να σκιτσάρει, οπότε...

Μετά από μία αποκαλυπτική συνέντευξη του Casty,που μας αποδεικνύει γιατί το Μίκυ Μάους είναι το καλύτερο περιοδικό Disney μέχρι στιγμής στην Ελλάδα,ακολουθούν τέσσερις ιστορίες. Πάμε να τις δούμε μία μία. Το δεύτερο μέρος της "Αυτοκρατορίας των πάγων" συνεχίζει την ιστορία θα έλεγα ιδανικά. Οι τρεις φίλοι (ο Μίκυ,ο Μπιπ-Μπιπ κι ο Τζο Πάπυρος) ταξιδεύουν στην μακρινή και παγωμένη Παγετωνία και την πρωτεύουσά της το Ζίρογραντ,προκειμένου να βρουν και να απελευθερώσουν την Έλλη. Κι ενώ δυσκολεύονται να μπουν παράνομα στην πόλη (μιας και το καθεστώς δεν συμπαθεί τους τουρίστες),εντοπίζονται από τις περίεργες δυνάμεις αστυνόμευσης της χώρας και οδηγούνται μπροστά από τον κόμη Ντράγκπο. Κι ενώ το σχέδιό τους φαίνεται να ναυαγεί,η ατυχία συνεχίζεται όταν ο μυστηριώδης κόμης πετυχαίνει τον σκοπό του και παίρνει τις πληροφορίες που χρειάζεται. Αρκετές πληροφορίες παίρνει κι ο αναγνώστης για το παρελθόν της Έλλης,αλλά και για τους Κρυόνιους και την γέννηση της μοχθηρίας του Ντράγκπο. Το φινάλε μας αφήνει με μία κινηματογραφική απόδραση και τους φίλους μας,αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο,να αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα. Όπως καταλαβαίνετε βρήκα εξαιρετικό και το δεύτερο μέρος του σεναρίου. Μπαίνουμε πλέον για τα καλά΄στο νόημα της υπόθεσης και αντιλαμβανόματε τα κίνητρα του κόμη,αλλά και τα μοχθηρά του σχέδια. Το τρίτο και τελευταίο μέρος έχω την αίσθηση ότι θα είναι όλα τα λεφτά. Για το σχέδιο δεν έχω να πω κάτι διαφορετικό από το προηγούμενο μέρος. Μερικά μεγάλα καρέ (πχ στις σελ. 10,14,31,32,34,35,36,37) είναι χάρμα οφθαλμών. Δεν χόρταινα να τα βλέπω. Μπράβο Casty. Για την συνέχεια έχουμε τον "Ορεσίβιο της χρονιάς",μία ιστορία με τον Τζιμ τον τρομερό. Στο χωριό που διαμένει γίνεται ένας διαγωνισμός με σκοπό την ανάδειξη του πιο χαρισματικού χωρικού,έναν τίτλο τον οποίο τον κερδίζει ο Τραζ για τρία συναπτά έτη. Αυτό φαίνεται να ενοχλεί τον πρωταγωνιστή μας ο οποίος ψάχνει να βρει λύσεις για να κερδίσει εκείνος το βαρύτιμο έπαθλο. Η απάντηση του έρχεται κυριολεκτικά ουρανοκατέβατη στον κήπο του σπιτιού του,όταν βρίσκει τον Άγιο Βασίλη να έχει κάνει αναγκαστική προσγείωση λόγω ζημιάς στο έλκηθρο. Έτσι αποφασίζει να τον βοηθήσει,μοιράζοντας εκείνος τα δώρα στα παιδιά της Λιμνούπολης. Βέβαια θα έχει και την ανάλογη βοήθεια,που δεν είναι άλλη από τους Ντόναλντ και Φέθρυ. Έτσι λοιπόν βλέπουμε τον Τζιμ να μεταμορφώνεται σε έναν Άγιο Βασίλη,εντελώς παράξενο και διαφορετικό από αυτόν που όλοι ξέρουμε κι έχουμε αγαπήσει. Το ερώτημα όμως είναι άλλο. Θα καταφέρει να κερδίσει τον τίτλο του ορεσίβιου της χρονιάς ή τελικά αυτό δεν είναι αρκετό? Η συνέχεια στα τεύχη σας. Η ιστορία δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε. Την βρήκα πολύ ρηχή,αλλά της αναγνωρίζω ότι διαθέτει φαντασία. Κι από χιούμορ λίγα πράγματα. Το μόνο που ίσως την έσωσε είναι το Χριστουγεννιάτικο κλίμα και το ανατρεπτικό φινάλε που νομίζω ότι δεν το περίμενε κανείς. Μάθαμε και μία νέα λέξη. "Χωριατιά". Κατά τα άλλα προσπερνάμε. Το σχέδιο επίσης δεν μου έκανε κλικ. Πολλές γραμμές και γωνίες βρε παιδιά. Θυμάστε τις ιστορίες της σειράς "Πάμε σινεμά?". Η αλήθεια είναι ότι είχαμε καιρό να τις δούμε στο περιοδικό. Αυτή την εβδομάδα λοιπόν έχουμε τις "Ταινίες πολεμικών τεχνών". Το σκηνικό μάς μεταφέρει στην Κίνα στα τέλη του 19ου αιώνα κι έχει για πρωταγωνιστές πολλούς χαρακτήρες από το Μίκυ Σίτυ. Ο Μίκυ (δεν θα λέω τα Κινέζικα ονόματα γιατί βαριέμαι ) έρχεται στην περιοχή και γίνεται δεκτός σε μία σχολή Κουνγκ Φου (που την έχει ο Γκούφυ) και προετοιμάζεται για έναν διαγωνισμό μεταξύ σχολών. Ο Μαύρος Πητ,που είναι ιδιοκτήτης μίας άλλης σχολής,του στήνει μία παγίδα με αποτέλεσμα ο Μίκυ να εξορίζεται στην μακρινή Αμερική για τρία χρόνια. Εκεί δουλεύει σκληρά. Κάποια ημέρα μαθαίνει ότι η σχολή του Γκούφυ χρεοκόπησε. Έτσι αποφασίζει να επιστρέψει και να λάβει μέρος σε έναν νέο διαγωνισμό με σκοπό να κερδίσει κάποια χρήματα για την επαναλειτουργία της. Μαντεύετε με ποιον θα αναμετρηθεί στους τελικούς? Μέσα από την υπόθεση ένιωσα ότι ξεπετάχτηκαν ο Μπρους Λι,Ο Τσάκι Τσαν,αλλά κι ο Ζαν Κλοντ Βαν Νταμ. Κι όλοι αυτοί σε μία ταινία Καράτε Κιντ. Το σενάριο δεν υπερβάλει και είναι ευχάριστο,χωρίς όμως να διακρίνεται. Είναι απλά μία όμορφη ιστοριούλα. Σχεδιαστικά η ιστορία στέκεται με αξιοπρέπεια. Για το τέλος ο Τζούνιορ Ντακ αλλά κι όλοι οι κάτοικοι του Παπιοχωρίου περνάνε μία "Χριστουγεννιάτικη κρίση". Όλως περιέργως η σοδειά της Γιαγιάς Ντακ από μήλα καταστράφηκε κι ο αγαπημένος μας Τζούνιορ,με τον φόβο να μην απολαύσει την εξαιρετική μηλόπιτα της γιαγιάς του,αποφασίζει να ερευνήσει την υπόθεση και να ανακαλύψει τον ένοχο που τρώει τα μήλα επάνω στα δέντρα. Η έρευνα του καταλήγει σε μερικούς ταράνδους,αλλά το θέμα είναι μεγαλύτερο,καθώς βλέπει μερικούς παράξενους τύπους να έχουν απαγάγει έναν ευτραφή κύριο. Έτσι η παλιοπαρέα καταστρώνει ένα σχέδιο για να τον απελευθερώσει,νομίζοντας ότι είναι ο Άγιος Βασίλης. Γι' ακόμα μία ιστορία η καλπάζουσα φαντασία των παιδιών δεν γνωρίζει όρια,χωρίς βέβαια να λείπει ο ηρωισμός και γενικά το τσαγανό. Σεναριακά είχε πρωτοτυπία. Ενώ όλα δείχνουν προς μία παράλογη κατεύθυνση,έρχεται το φινάλε να μας επαναφέρει με αριστοτεχνικό τρόπο στην πραγματικότητα. Κι όταν πια ο αναγνώστης αρχίζει να καταλαβαίνει τι έχει συμβεί,έρχεται η τελευταία σελίδα να τον ξαναβάλει στο όμορφο πνεύμα των ημερών. Προσωπικά γέλασα στο σημείο που ο Τζούνιορ περιγράφει το σχέδιο στην παρέα του. Το σχέδιο το βρήκα μέτριο και χοντροκομμένο.

@PhantomDuck Ικανούς τους έχω.

Λες να το κυκλοφόρησαν επίτηδες σήμερα για να μην ξαναλλάξουν το ημερολόγιο :P;

A King Will Rise in the New Black Panther TV Spot Marvel Studio's Black Panther - King TV Spot

Χρονια πολλα στους εορταζοντες και τις εορταζουσες!!!! Καλες χριστουγεννιατικες διακοπες σε ολους!

Χρόνια πολλά σε όλους! Καλά Χριστούγεννα!!! Ειδική μνεία και στους εορτάζοντες!

Πωπωπωπωπω! Χτες την ξέχασ τελείως τη δημοπρασία και σήμερα λέω "ωχ, πάει, με πιάσανε στον ύπνο και θα μου τα φάγανε τα τευχάκια"! Κι όμως τελικά τα κατάφερα! Γιάννη, πολλά ρισπέκτ για την κίνηση. Σου στέλνω μήνυμα με τη διεύθυνση. Λένα φάε τη σκόνη μου.

Χρόνια πολλά σε όλους! Με υγεία, ευτυχία και αγάπη! Και λίγο περισσότερη καλοσύνη, είτε για τους συνανθρώπους μας είτε για κάθε λογής ψυχούλα που κυκλοφορεί σ'αυτόν τον κόσμο. Θα μας κάνει να κοιμόμαστε καλύτερα τα βράδια.

Οπως εισαι, βγαζεις το σελοφαν και το πετας στο scanner με συνοπτικες!!! Αντε....εσενα περιμενουμε....γιατι κατι παπακια εδω, δεν κρατιουνται!!!

Έφτασεεεεεεεεεε

Το ημερολόγιο της Καθημερινής έχει γίνει θεσμός κάθε χρόνο. Ούτε εμένα όμως θα με πείραζε να βλέπαμε σκίτσα κι από άλλους δημιουργούς. Τελικά ξέρουμε πότε θα βγει?

Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΓΩΝ συνεχίζεται και σε αυτο το τεύχος την οποια συνοδεύει συνεντευξη του ΚΑΣΤΥ .Ακόμα μια κωμικη ματια στις ταινιες καράτε,ο ΤΖΟ Ο ΤΡΟΜΕΡΟΣ που θέλει να γίνει ο ορεσιβιος της χρονιας και τον ΤΖΟΥΝΙΟΡ ΝΤΑΚ που τον πιάνει ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ .Στο επόμενο η συνεχεια της μεγάλης περιπέτειας Αυτοκρατορία των πάγων και ο Ντόναλντ σαν άλλος Σβαρτζενέγκερ στην ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΡΑ. Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΚΟΜΙΚΣ ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ . Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.