Αίθουσα Νικητών

Τι σας λείπει που δεν το βρίσκεται πλέον και ήταν αγαπημένο ; Εμένα μου λείπουν ... - η μαυρίλα στα δάχτυλα όταν διάβαζα το αγαπημένο κόμικ - η μυρουδιά της ντομάτας και του βερύκοκου όταν τα άνοιγες - το χάζεμα με τις ώρες στα περιοδικά που ήταν κρεμασμένα από τα μανταλάκια στο περίπτερο - η αναμονή να δεις από κοντά ένα φίλο για να μιλήσεις (χωρίς κινητό και pc) - η λατρεία της εξερεύνησης όταν "ξέφευγες" περπατώντας σε νέες γειτονιές - η εποχή που το γυμνό ήταν δυσεύρετο και το άγγιγμα θεσπέσιο - ο καιρός που δεν υπήρχαν τόσα νούμερα στη ζωή μας αλλά αισθήσεις - η εποχή που οι σχέσεις ήταν λιγότερες αλλά δυνατότερες - η εποχή που οικογένεια και φιλία ήταν "βαριές" έννοιες και όχι "συνηθισμένες"

1- το χάζεμα με τις ώρες στα περιοδικά που ήταν κρεμασμένα από τα μανταλάκια στο περίπτερο (copy paste valt) 2- να τρώω τηγανητές πατάτες διαβάζοντας κόμικς 3- οι συναντήσεις με την παλιοπαρέα 4- το σκαρφάλωμα στους τοίχους των θερινών σινεμά για να δούμε "ακατάλληλα" 5- οι μπάλα στις αλάνες 6-οι ραδιοπειρατές 7- η μαγεία του να ακούς με παρέα το καινούργιο LP των... 8- τα παλιά μου παιχνίδια 9- το καλοκαίρι στην παραλία της Πικροδάφνης (δεν υπάρχει πιά) 10- τα τηγανητά μύδια στα αναψυκτήρια στην πλαζ της Αρετσού και τελευταίο αλλά καλύτερο 11- η πατρική μου οικογένεια

Ωραίο θέμα Πρόεδρε... Λοιπόν... Θα προσπαθήσω να μη κάνω μεγάλη λίστα... 1. Οι ατέλειωτες ώρες παιχνιδιού με την παρέα στους δρόμους και στις πιλωτές των πολυκατοικιών. 2. Τα κουδούνια που χτυπάγαμε ο ένας στον άλλον για να μαζευτούμε. 3. Τα πέντε τελευταία χρόνια του δημοτικού που ήμασταν μία απίστευτη παρέα συμμαθητών από όλη την Αθήνα (πήγαινα ιδιωτικό) και τα πάρτυ γεννεθλίων στα σπίτια μας. 4. Το Atari 2600 και το SNES (κονσόλες). 5. Οι επισκέψεις στο σπίτι του παππού στην Χαλκίδα. Ένα πανέμορφο σπίτι που δόθηκε αντιπαροχή... Τα καλοκαίρια μέναμε εκεί ολόκληρα Σαββατοκύριακα. 6. Οι τηλεοπτικές διαφημίσεις και τα προγράμματα (παιδικά και μη όπως και σειρές) που ήταν πραγματική απόλαυση. 7. Με έναν φίλο μου κάναμε αγώνα για να συμπληρώσουμε το άλμπουμ με αυτόκολλητα των Ghostbusters και τελικά τα καταφέραμε!!! Ανεξίτηλη μνήμη η ικανοποιήση. 8. Παιχνίδια (όπως τα σουζάκια με την δραχμή) και φαγητά-ποτά (όπως το σοκολατούχο γάλα Γιόκο Τσόκο) που δεν υπάρχουν πια. Αυτό απο εμένα!!! Καλορίζικο το νέο club!!!

Μου λείπουν όσοι λείπουν. Τίποτα άλλο. Από εκεί και πέρα είμαι με έναν υπέροχο άνθρωπο, με λένε Νίκο και είμαι καλά === Ανήσυχοι Νεκροί (Κι ό,τι λείπει, λείπει) Pablo Ignacio Taibo II + Subcomandante Marcos. Τεράστια ατάκα αυτό το "κι ό,τι λείπει, λείπει". Τεράστια.

Το "Άρωμα του Αόρατου" είναι ένα ακόμα άλμπουμ ερωτικού περιεχομένου σε σενάριο και σχέδιο του Milo Manara που μας προσέφερε η Βαβέλ την δεκαετία του '80. Κυκλοφόρησε αρχικά υπό τον τίτλο "Le parfum de l'invisible" τον Νοέμβριο του 1986 στην Γαλλία, ενώ στην χώρα μας το είδαμε τον Μάιο του 1987. Έχει εκδοθεί και συνέχεια υπό τον τίτλο "Le parfum de l'invisible 2" το 1995 το οποίο είδαμε στην Ελλάδα από το περιοδικό Free το 2004 αλλά και συγκεντρωμένο σε ένα άλμπουμ στη σειρά "Manara - Κλασικά έργα" της Espresso το 2007. Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από έναν επιστήμονα της φυσικής που δημιουργεί μια αλοιφή βασισμένη στην τεχνολογία των οπτικών ινών που τον κάνει αόρατο, κάτι που εκμεταλλεύεται για να πλησιάσει την Μπεατρίς, μια σταρ του χορού και παθολογικό του κόλλημα. Εν τω μεταξύ μπλέκει σε διαφόρων ειδών ερωτικές περιπτύξεις με γυναίκες που ιντριγκάρονται από την ιδέα του αόρατου οργάνου του. Ασπρόμαυρο στις 68 σελίδες μαζί με τα εξώφυλλα χωρίς εξτραδάκια, η μετάφραση έγινε από τον Σ. Γεωργίου, το Lettering από τον Ηλία Σάλαρη και η σύνθεση εξωφύλλου από τον Σταύρο Κούλα. Ευχαριστώ τους germanicous και Dr. Paingiver για τις έξτρα πληροφορίες και τον εμπλουτισμό της παρουσίασης

Νέο εξώφυλλο στο φβ ζεστό ζεστό.

Από το fb του τζέμα, δύο επανεκδόσεις που μάλλον πολλοί περίμεναν. Όσο για μένα, θα πάρω σίγουρα το omnibus το οποίο από την αρχή που έμαθα την ύπαρξη του είχα σταματήσει να ψάχνω λόγω εξάντλησης.

Φχαριστώ πολύ όλον τον ντουνιά, λογικά θα βγάλουμε καλό αποτέλεσμα. Δώστε μου λίγο χρόνο, να κοιτάξω το panel, να χωνέψω και το αποτέλεσμα , και λογικά θα πάνε καλά όλα. Μην ανησυχείτε, δεν θα σας ξεχάσουμε, θα σας εξασφαλίσομεν όλους σας.

Το αποτέλεσμα είναι καθαρό, η Λέσχη Ντίσνευ παραμένει ως έχει και τα ηνία της αναλαμβάνει ο PhantomDuck. Από εδώ και πέρα έχετε να μιλάτε μαζί του

To graphic novel "Ο Θάνατος του Στάλιν" όπου στηρίχτηκε η ομώνυμη ταινία κυκλοφορεί από τις ΕκδόσειςΟΞΥ τον επόμενο μήνα. Η Ρωσία εξετάζει το ενδεχόμενο απαγόρευσης της ταινίας Σύμβουλος του Υπουργείου Πολιτισμού υποστηρίζει πως το έργο είναι «προσχεδιασμένη προβοκάτσια», ενδεχομένως μέρος μιας δυτικής συνωμοσίας για την αποσταθεροποίηση της Ρωσίας. The Guardian Την 1η Μαρτίου 1953, ο Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης –ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν– παθαίνει σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο. Δεν επιτρέπεται να κληθεί γιατρός, μέχρι να συνεδριάσει η Κεντρική Επιτροπή, να τεθεί το θέμα σε ψηφοφορία, και να αποφασιστεί έτσι ποιος γιατρός θα αναλάβει. Η Κεντρική Επιτροπή έχει άλλη μια δυσκολία να αντιμετωπίσει: το γεγονός ότι ο Σύντροφος Στάλιν είχε μόλις διατάξει την εκτέλεση των κορυφαίων γιατρών της Σοβιετικής Ένωσης! Κι έτσι ξεκινά ένα γραφειοκρατικό γαϊτανάκι, που σύντομα εξελίσσεται σε μάχη για την κατάκτηση της κορυφής της εξουσίας στο αχανές σοβιετικό κράτος… πηγή

4 απολαυστικές ιστορίες σας περιμένουν στα περίπτερα: Ο ΤΥΦΩΝΑΣ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ ΕΝΑΣ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΣ ΚΑΚΟΠΟΙΟΣ ΑΠΕΙΛΕΙ ΝΑ ΑΦΑΝΙΣΕΙ ΤΟ ΜΙΚΥ ΣΙΤΥ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΓΗΣ ΚΑΙ Ο ΜΙΚΥ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΔΡΑΣΗ ΣΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΤΟΥ ΜΑΜΠΟ Η ΤΖΕΝΥ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΧΟΡΕΥΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΟΝ ΕΚΛΕΚΤΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΙΩΠΗ Η ΝΕΑ ΕΦΕΥΡΕΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΟΥ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΟΝ ΘΟΡΥΒΟ ΚΑΙ ΒΥΘΙΖΕΙ ΤΟ ΘΗΣΑΥΡΟΦΥΛΑΚΙΟ ΤΟΥ ΣΚΡΟΥΤΖ ΣΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΙΩΠΗ ΑΠΟΡΡΗΤΕΣ ΖΥΜΩΣΕΙΣ ΟΙ ΜΥΣΤΙΚΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΠΑΠΙ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΝΑ ΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΟΥΣ ΤΟΝ ΑΡΧΟΝΤΑ ΤΗΣ ΑΡΤΟΠΟΙΙΑΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΟΛΟΚΑΙΝΟΥΡΓΙΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΚΡΟΥΤΖ Ένα τεύχος γεμάτο γέλιο και περιπέτεια, αυτή την Παρασκευή 24 Νοεμβρίου (Νο. 180) Η κεντρική ιστορία είναι αυτή εδώ. 47 σελιδούλες σε σενάριο του Casty και σχέδιο του Massimo De Vita, παραγωγής 2014. Αξιοπρεπέστατη φαίνεται, σίγουρη αγορά. Το σχέδιο του Massmio De Vita βέβαια έχει σταματήσει να μου αρέσει εδώ και πολλά χρόνια και θα προτιμούσα να την έχει σχεδιάσει εξ ολοκλήρου ο Casty ο οποίος αναδεικνύεται σε φοβερό δημιουργό, όμως θα την διαβάσουμε κι έτσι . Όποιος γνωρίζει τις υπόλοιπες ιστορίες, ας τις γράψει για να τις προσθέσουμε στο πρώτο post. Η μονοσέλιδη της Ziche Οι 6 πρώτες σελίδες της ιστορίας

Παιδια το σκεφτομουν να φτιαξω και εγω μερικες τετοιες θηκες εδω και καιρο και τελικα καταπιαστηκα στον λιγο ελευθερο χρονο (για να χαλαρωσω κιολας απο τα νοσοκομεια που εχουμε μπλεξει τον τελευταιο καιρο). Καταρχας να πω ευχαριστω στον zoo για την ωραια ιδεα και τις οδηγιες. Δημητριακα δεν τρωω αλλα βρηκα "συναρμολογουμενες" θηκες με μισο ευρω και το θεωρησα καλη επενδυση. Κομικ δεν ηθελα να χαλασω και να σκισω σελιδες οποτε πηγα στην λυση να βρω σελιδες απο ψηφιακο αρχειο και της εκτυπωσης αφου εκανα και ενα μικρο ψηφιακο κολαζ ωστε να βαλω κατι σαν τιτλο στην ραχη. Εκτυπωσα με τον ασπρομαυρο εκτυπωτη (laser) γιατι ηθελα ενα πιο παραδοσιακο λουκ και φοβηθηκα κιολας αν το εγχρωμο θα εβγαζε "αληθοφανες" αποτελεσμα. Εμενα το αποτελεσμα παντως μου αρεσε για πρωτη προσπαθεια και θα το ξαναδοκιμασω και βελτιωσω. Πιθανοτατα να δοκιμασω και με εγχρωμη εκτυπωση να συγκρινω. Παραθετω μερικες φωτο αλλα δεν εχει ολοκληρωθει ακομη γιατι θα βαλω απεξω και διαφανο αυτοκολλητο (αυτο που ντυνουν τα σχολικα βιβλια ντε!).

Ο Sergio Toppi ανήκει σε αυτή τη σπάνια κάστα καλλιτεχνών που είναι απλά μοναδικοί, σχεδόν αδύνατον να τους αντιγράψουν ή να τους μιμηθούν. Αν μου ζητούσε κάποιος να του πω τον δημιουργό που έσπασε τους κανόνες της αφήγησης των κόμικς, θα του έλεγα ότι ο Toppi όχι απλά τους έσπασε, αλλά τους θρυμμάτισε. Μα, ας το πάρουμε από την αρχή. Avanti ragazzi. Ο Toppi γεννήθηκε στις 11 Οκτωβρίου του 1932 στο Μιλάνο. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 άρχισε να εργάζεται ως εικονογράφος για μια παιδική εγκυκλοπαίδεια, ενώ λίγο αργότερα μπήκε και στο χώρο της διαφήμισης ως animator. Το 1960, ήρθε το ντεμπούτο του στα κόμικς. Συνεργαζόμενος με το ιστορικό περιοδικό Il Corriere dei Piccoli, σχεδίασε χάρτινους στρατιώτες που μπορούσες να κόψεις με το ψαλίδι, αλλά και διάφορες ιστορίες σε σενάριο άλλων. Από αυτές, ξεχωρίζουν το Il Mago Zurli (σενάριο του Carlo Triberti), σχετιζόμενο με έναν δημοφιλή παρουσιαστή παιδικών εκπομπών της εποχής, και το βιογραφικό κόμικ για τη ζωή του Ιταλού στρατιώτη Pietro Micca, εθνικού ήρωα του 18ο αιώνα (σενάριο του Milo Milani). Τη δεκαετία του 1970 ο Toppi συνεχίζει να συνεργάζεται με το Il Corriere dei Piccoli (μετονομασθέν σε Il Corriere dei Ragazzi) και την περίοδο αυτή, ξεκινά επίσης η μακρά συνοδοιπορία με το Il Giornalino. Ωστόσο, είναι όταν εντάσσεται στο δυναμικό του περιοδικού Messaggero dei Ragazzi, όπου του δόθηκε περισσότερη ελευθερία, που το σχεδιαστικό του στυλ αποκτά σιγά-σιγά τα ιδιαίτερα γνωρίσματά του. Το μαύρο κυριαρχεί, ενώ το χρώμα εμφανίζεται απευθείας στο χαρτί και όχι ως επιχρωματισμός, τα γκρο πλαν πληθαίνουν, τα καρέ καταργούνται και οι μορφές μπαίνουν η μία μέσα στην άλλη. Μεταξύ 1976 και 1978, ο Toppi σχεδιάζει τρία άλμπουμ για τη σειρά Un uomo, un’avventura, είτε σε σενάριο του Decio Canzio, είτε σε δικό του (L'uomo del Nilo – 1976, L'uomo del Messico – 1977, L'uomo delle Paludi – 1978). Η σειρά αυτή, που εκδίδεται από τις εκδόσεις Bonelli, συγκέντρωσε τα σπουδαιότερα ταλέντα των ιταλικών κόμικς (Hugo Pratt, Guido Crepax, Milo Manara, Dino Battaglia κ.ά.) και θεωρείται σταθμός στην ιστορία της εγχώριας σκηνής. Το 1979 δημοσιεύονται στο alter alter οι οκτώ πρώτες ιστορίες του Sharaz-De. Εμπνεόμενος από τις Χίλιες και Μία Νύχτες, ο Toppi δημιουργεί ένα από τα γνωστότερα έργα του, στο οποίο πειραματίζεται έντονα με τις αφηγηματικές νόρμες των κόμικς. Τα επόμενα χρόνια, δουλειές του Toppi δημοσιεύονται στα σημαντικότερα έντυπα της Ιταλίας: L'Eternauta, Comic Art, Orient Express, Corto Maltese και πολλά άλλα. Το στυλ του αποκρυσταλλώνεται σε τίτλους όπως οι I grandi nelle giallo (1982), Krull (1984), Il Collezionista (1984), M’Felewzi (1985), Chapungo (1985) και Isola gentile (1987). Τα μελάνια του ταξιδεύουν σε όλο σχεδόν τον κόσμο και τις εποχές, από την άφιξη των κονκισταδόρες στη Νότια Αμερική μέχρι τις μυστηριώδεις φυλές που ζουν μέχρι και σήμερα στην Παπούα-Νέα Γουινέα, ενώ συχνά εντάσσονται στη σφαίρα του φανταστικού. Στα 90’s συνεχίζει να είναι παραγωγικότατος, συνεισφέροντας μάλιστα στις διάσημες σειρές Martin Mystère και Tex. Από το πλήθος των κόμικς αυτής της περιόδου, θα μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε τις ιστορίες του για το Corto Maltese (Blues – 1990, Il dossier Kokombo – 1991 κ.ά.). Την περίοδο αυτή γίνεται γνωστός και εκτός της πατρίδας του, καθώς η γαλλική εκδοτική μεταφράζει πολλά από τα έργα του. Αξίζει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι παλαιότερα είχε συμμετάσχει στις σειρές Histoire de France en bandes dessinées και La Découverte du Monde για την Larousse. Από το 2000 και μετά, ο Toppi άρχισε να απομακρύνεται από τα κόμικς αυτά καθαυτά, δημιουργώντας κυρίως portfolio και πραγματοποιώντας πολυάριθμες εκθέσεις. Σε μία από αυτές, τον Μάιο του 2012 στην πόλη Χανγκτσόου της Κίνας, οι επισκεψιμότητα έφτασε τα δύο εκατομμύρια άτομα μέσα σε πέντε ημέρες! Το 2005 πρόσθεσε τρεις ιστορίες στον κόσμο του Sharaz-De και το 2011 δημιούργησε μικρές ιστορίες με φόντο τη μεσαιωνική Ιαπωνία στο άλμπουμ Luce dell'Est. Ο Sergio Toppi έφυγε στις 21 Αυγούστου του 2012, νικημένος από μακρόχρονη ασθένεια. Ενεργητικός μέχρι και το τέλος, άφησε πίσω του πολλά ημιτελή έργα, όπως η μεταφορά σε κόμικς της Καλέβαλα και τραγουδιών του Gustav Mahler. Άφησε όμως και μια σπουδαία παρακαταθήκη από καινοτόμα κόμικς, που προκαλούν θαυμασμό ακόμα και σήμερα. Διαβάστε στο GC: Οι ιστορίες του Toppi που κυκλοφόρησαν στη Βαβέλ Krull

Για να επανέλθουμε σε κάτι ελληνικό, για αυτή την εβδομάδα προτάθηκαν οι Θλιβερές περιπέτειες του Yellow Boy, του Σταύρου Κιουτσιούκη από την Ένατη Διάσταση.

Μόλις είδα στη σελίδα των Εκδόσεων Μικρός Ηρως το πριβιου του νέου μηνιαίου Ζαγκορ Νο 7. Χαμός !!!! Sclavi, Diso και Civitelli από Μιστερ Νο ιταλικο 107-108, καινούργια χρονολογικα (2017) ιστορία Ζαγκόρ και καινούργια χρονολογικα ιστορίαΤεξ. Άντε καλή αρχή. Αυτό είναι τώρα το αγαπημένο μου ελληνικό περιοδικό !!!

ΤΕΥΧΟΣ 27 Το εξώφυλλο προστέθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης. Και εκεί που νομίζατε ότι ησηχάσατε απο μένα κύριοι Ινδιάνε ,Λεωνίδιο και Πονοδοτη,ο Βασιλεύς για μια ακόμη φορά επέστρεψε . Μπουαχαχαχα !Τρέμετε τώρα επίδοξοι σαρωτές . Υ.Γ. Και εγω στο στόμα του θηριού θα έμπαινα αν εκεί έβρισκα το πρώτο τεύχος του ΚΕΝ.

- Όπως πριν την αναβάθμιση, όταν είστε μέσα σε ένα θέμα (αλλά πλέον ΚΑΙ στην λίστα θεμάτων), στο κάτω μέρος της σελίδας μπορείτε να δείτε ποιός διαβάζει το θέμα(ή τη λίστα) μαζί με εσάς.

Η μεγαλύτερη συλλογή X-MEN Memorabilia με βραβείο Guinness World Records. Για τους νέους και όσους δεν ξέρουν οι X-MEN ήταν κάτι δημοφιλή περιοδικά προηγούμενων δεκαετιών. Ακόμη κυκλοφορούν αλλά καλύτερα διαβάστε ένα Άρτσι.

Εδώ μπορείτε να δείτε τις πρώτες σελίδες του καινούργιου Kid Lucky. Φαίνεται ότι έχει αναφορές στη Μαμά Ντάλτον (laz33 alert) και ότι πρόκειται για ενιαία ιστορία ή έστω μεγαλύτερη από αυτήν που είδαμε στα ελληνικά.

Και η αντίφαση; Ο Σπιρού έχει Φαντασία και ο Φαντάζιο, σπυριά;

Όσοι ασχολείστε με yellows της Πειραιώς, τσεκάρετε αυτή την προσφορά: https://www.yellowday.gr/?q=SpecialOffer. Υπάρχει η δυνατότητα αγοράς δωροεπιταγής public 50 Ευρώ με χρήση 12500 yellows που κανονικά αντιστοιχούν σε 25 Ευρώ, ή 100 Ευρώ με χρήση 25000 yellows που αντιστοιχούν σε 50 Ευρώ, με δυνατότητα εξαργύρωσης μέχρι 30/11/2017 Πιστεύω θα φανεί πολύ χρήσιμο για όσους σκοπεύουν να κάνουν αγορές για Black Friday.

Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση...!Ο κορυφαίος κι ο ανυπέρβλητος γνώστης της ιστορίας των κόμικς της Disney...! Καλό κουράγιο φίλε...!

Phantom συγχαρητήρια και καλό κουράγιο!

Γεράκι της Μάλτας. (δεν λινκάρω βεβαίως βεβαίως). Ξανά μετά από χρόνια. Εντέλει είναι αυτό που λέω. Όλα θέλουν την ώρα τους. Και μάλλον δεν ήταν η ώρα του για να το ξαναδώ Δεν το φχαριστήθηκα. Μια εξήγηση που έδωσα είναι πως μπορεί στο τέλος να δένουν όλα, αλλά συνέχεια στη ταινία ξέρεις πως τίποτα δεν πάει καλά Συνήθως, για να δουλέψουν καλά οι ανατροπές, πρέπει να μην ξέρεις ότι δεν πάνε καλά τα πράγματα. Επίσης, κάτι που δεν εξηγείται στη ταινία είναι γύρω στα 3/4 της που ο Bogart πηγαίνει σε μια διεύθυνση που δεν υπάρχει τίποτα. Δεν κατάλαβα γιατί τον έστειλαν εκεί. Η ταινία δεν εξηγούσε. Απ'ότι είδα σε ένα site, στο βιβλίο πάει και βρίσκει κάποια, αλλά ούτε εκεί βγάζει νόημα το γιατί συνέβη anyhow. Τέλεψα το Stranger Things 2. Δεν ήταν τόσο καλό όσο το πρώτο. Ομολογώ πως δυσκόλεψε να με κρατήσει. Τα πρώτα επεισόδια τα έβλεπα με δόσεις. Από τη μέση και μετά όμως πήρε μπρος. Πιθανολογώ πως έφταιγαν 2 πράγματα. Το ένα είναι ότι δεν χρησιμοποίησαν συνέχεια την Eleven. Βγάζει νόημα διότι είναι σα να έχεις τον Superman ή τον Dr Manhatan συνέχεια ανάμεσα στους κοινούς θνητούς. Το άλλο μάλλον είναι πως έχει κλείσει για τουλάχιστον άλλες 2 σεζόν. Οπότε ίσως να μην έριξαν όλες τις ιδέες σε αυτή τη σεζόν και να προσπάθησαν να δημιουργήσουν υλικό για τις επόμενες. Ίσως να έφταιγαν αυτά τα 2. Με τίποτα όμως δεν ισχύουν κάτι απερίγραπτα θαψίματα που είδα από Έλληνες στους φβ τοίχους άλλων. Anyhow. Μου ξαναθύμισε πάντως το πόσο τεράστια μπαλάντα είναι το Every Breath You Take Από τα τραγούδια που είχα λιώσει. Παλιάαααααααα

Συμπλήρωσε 80 χρόνια ζωής Τρία πράγματα που δεν ξέρατε για τον Μίκυ Μάους Το περασμένο Σαββατοκύριακο, το πιο διάσημο ποντίκι στον κόσμο γιόρταζε τα 80α γενέθλιά του. Γνωρίζατε όμως ότι: 1. Αυτό το ποντίκι είχε για «μπαμπά» ένα... κουνέλι: Ο πρώτος χαρακτήρας που εφευρέθηκε από τον Γουόλτ Ντίσνεϋ ήταν ένα κουνέλι που ονομαζόταν Όσβαλτ. Όταν συνειδητοποίησε, όμως, ότι οι ιδιοκτήτες του στούντιο τού έκλεψαν τα πνευματικά δικαιώματα, παραιτήθηκε και αποφάσισε να δημιουργήσει έναν νέο ήρωα. Στο εργαστήριό του, στο Κάνσας Σίτι, ο Γουόλτ Ντίσνεϋ είχε ένα μικρό ποντίκι σαν κατοικίδιο και του έδινε τυρί. Το είχε βαπτίσει Μόρτιμερ. Ήταν, λοιπόν, «Μόρτιμερ» το πρώτο όνομα αυτού του διάσημου ποντικιού, προτού η σύζυγος του Γουόλτ Ντίσνεϋ τον συμβουλεύσει να τον αποκαλέσει... Μίκυ! 2. Οι σύμμαχοι κέρδισαν τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο εν μέρει χάρη στον Μίκυ. Ένα από τα κωδικά ονόματα που χρησιμοποιήθηκαν για την απόβαση στην Νορμανδία τον Ιούνιο του 1940 ήταν «Μίκυ Μάους». Στη συνέχεια, προκειμένου να παγιδεύσουν τους Ναζί, η επιχείρηση «Σωματοφύλακας» (Fortitude) είχε στόχο να κάνει τους Ναζί να πιστέψουν ότι οι σύμμαχοι θα αποβιβάζονταν αλλού και ένας από τους τρόπους εξαπάτησης των γερμανικών αεροσκαφών αναγνώρισης ήταν να φτιάξουν φουσκωτά συμμαχικά άρματα μάχης. Από ψηλά, οι Γερμανοί πίστευαν ότι τα άρματα κατευθύνονταν προς το Πα ντε Καλέ, ενώ οι σύμμαχοι αποβιβάζονταν στις ακτές της Νορμανδίας. Εμπνευστής αυτής της λαμπρής στρατηγικής ήταν ένας από τους Αμερικανούς αξιωματικούς της επιχείρησης «Σωματοφύλακας», ο Ραλφ Ίνγκερσολ, ο οποίος είχε την ιδέα των φουσκωτών αρμάτων ενθυμούμενος μια παρέλαση την ημέρα των Ευχαριστιών όταν ήταν παιδί. Είχε μείνει εκστασιασμένος από τα γιγαντιαία μπαλόνια που απεικόνιζαν τον Μίκυ Μάους. 3. Ο Μίκυ μίλησε για πρώτη φορά το 1923 και οι πρώτες του λέξεις ήταν «χοτ ντογκ». Η φωνή του Μίκυ δεν ήταν άλλη από αυτή του Γουόλτ Ντίσνεϋ. Ο δημιουργός ερμήνευσε την φωνή του Μίκυ μέχρι το 1946, οπότε έπρεπε να σταματήσει επειδή κάπνιζε πολύ και δεν μπορούσε πλέον να κάνει την λεπτή οξεία φωνή του Μίκυ. ΠΗΓΗ: in.gr

Μετάφραση με σουξέ της εποχής μου φέρνει στο μυαλό Ψαρόπουλο και Αστερίξ. Αλλά η αντίφαση;

Σπιρού και Φαντάζιο.

Δεν νομίζω να παίζει ρόλο η μέρα της βδομάδας, διότι η διαφήμιση στα οπισθόφυλλα των Κλασσικών λέει "Από την 1η Μαρτίου και κάθε 1η του μηνός". Σίγουρα δεν ήταν πριν το 1989, διότι έπαιρνα τη Λουλού από το πρώτο τεύχος, και τον Μάρτη του '88 δεν ήξερα να διαβάζω. Έπαιρνα όμως και τα Κλασσικά Εικονογραφημένα 2η Έκδοση Β' Περίοδος από το πρώτο τεύχος και έχω την εντύπωση ότι άρχισαν γύρω στην Άνοιξη του 1990, αλλά αυτό δεν μπορώ να το αποδείξω. Άλλα είμαι 99% σίγουρος. Μιλούμε για ορόσημο στη ζωή μου! Επομένως, εάν κυκλοφόρησαν περίπου 50 τεύχη Κλασσικών μέχρι την κυκλοφορία του 1ου τεύχους της Λουλούς, σημαίνει ότι η Λουλού ξεκίνησε την 1η Μαρτίου 1991 ημέρα Παρασκευή.

Όχι το βιβλίο δεν συνοδεύεται από cd. Στη σελίδα με την ταυτότητα του βιβλίου υπάρχει σε μορφή qr-code και σε μορφή link η σελίδα της μουσικής της ιστοσελίδας των εκδόσεων Ίκαρος. Την οποία την ακούτε σε streaming.

Επίσης: - Αυτό για το κωδικό όνομα για την Νορμανδία αναπαράγεται συνεχώς χωρίς καμία αναφορά πηγής. Ένα πιθανό σενάριο είναι πως υπάρχει ένα ψήγμα αλήθειας (να χρησιμοποιήθηκε ξέρω 'γω σαν σύνθημα - παρασύνθημα κάπου) και με τον καιρό, ως χαλασμένο τηλέφωνο πήρε μεγαλύτερες διαστάσεις. Πρώτη φορά το διάβασα στο Μίκυ Μάους 1500 σε ένα αφιέρωμα που είχαν για τον Μίκυ, όμως το ανέφεραν ως πιθανότητα και όχι ως δεδομένο όπως ο αρθρογράφος. - Τις πρώτες λέξεις του Μίκυ τις πέτυχε χωρίς κανένα λάθος, μπράβο στον συγγραφέα. Όμως αν ήθελε να είναι πλήρης μιας και του βγήκαν λίγες γραμμές σε εκείνο το σημείο, θα μπορούσε να αναφέρει πως κάπου στην δεκαετία του 50 που ο Disney δημιούργησε την τηλεοπτική εκπομπή του Μίκυ (Mickey Mouse Club), ξαναέκανε ο ίδιος την φωνή του :P. Μετεξεταστέος κρίνεται ο εν λόγω δημοσιογράφος, καθότι γνωρίζει σίγουρα πολύ λιγότερα από τρία πράγματα για τον Μίκυ. Καλύτερα να μείνει σε θέματα που γνωρίζει και να αφήσει τα κόμικς στην ησυχία τους για να μην παραπληροφορείται και ο κόσμος άδικα :P.

store variants Metal 5 , Metal 3 , Spawn 280 . To Spawn το πήρα και εγώ. Δελεαστικά ? Αποκρουστικά ?

- Τα κουτακια και τα σεντουκια που ειχα μεσα τα πρωτα μου ΜΜ, ΚΟΜΙΞ και Μικυ Μυστηριο - Η πρωτη μου κονσολα το Sega Master System II με το Sonic 1 στην μνημη - Τα παιχνιδια με τον αδερφο μου οταν ημασταν μικροι - Η εποχη που ανακαλυπτα τους Led Zeppelin, τους Deep Purple και τους Van Halen - Το παλιο συγκροτημα των φιλων μου - Να βλεπω τους γονεις μου νεους - Τα ματια της και εκεινο το καλοκαιρι - Η αισθηση οτι ολη η ζωη ειναι μπροστα μου - Η ανεμελια

Κάνω copypaste αυτά που έχω πει και στο DisneyComicsPress και στη Wiki για την ιστορία Παιδιά τη διάβασα την ιστορία... Πραγματικά υπέροχη! Είχε πολλά όμορφα πράγματα. Καταρχας, υπήρχαν ηθικά διδάγματα, η ανισότητα, η αδικία, το πόσο εύκολα μπορεί ο όχλος να παρασυρθεί, δολοπλοκίες. Ακόμα και ο χρωματισμός ήταν σημαντικός. Στην αρχή και γενικά μέσα στην ροή της ιστορίας η πόλη φαίνεται φανταχτερή ενώ τα χρώματα είναι πιο έντονα και γενικά πιο σκούρα όταν πάμε στο κάτω μέρος της πόλης. Στο τέλος αλλάζει αυτό και είναι σαν να συμβολίζει μια νέα εποχή. Υπέροχα καρέ από τον Μοττούρα και ξεχωρίζουν το καρέ της πόλης, της σελίδας 55 και 66 που αποκαλύπτεται το ρομπότ και το τελευταίο της ιστορίας. Ειδικά το μεγάλο καρέ της σελίδας 55 είναι για κορνιζάρισμα. Πραγματικά απίστευτη δουλεία και η όλη ροή φάνταζε κινηματογραφική. Αυτό μου αρέσει και στον Μοττούρα. Υπέροχος και συμβολισμός ότι η προσωπικότητα της Μίννι πέρασε στο Ρομπότ τόσο πολύ που του δημιούργησε συναισθήματα. Ήταν τόσο έντονα που τελικά μια μηχανή κατέστρεψε το καθεστώς των μηχανών και τις αδικίας. Δηλαδή, τόσο πολύ επηρεάστηκε ο σωσίας της Μίννι που ξέφυγε από τον έλεγχο του δημιουργού της, Ακόμα πέρασε και το αίσθημα αγάπης για τον Μικ. Πολύ καλοί ήταν και οι χαρακτήρες στους ρόλους τους. Ο καθένας ταίριαζε. Φάση είχαν τα μαλλιά του Μπλακφανγκ, που έκαναν το Μαύρο Φάντασμα να μοιάζει με τρελό επιστήμονα. Μου άρεσε το συνοδευτικό άρθρο και έπρεπε να υπάρχει για μια τέτοια ιστορία. Το μόνο αρνητικό είναι ότι ήθελα και άλλο. Το εξώφυλλο είναι φανταστικό. Ο χρωματισμός του είναι απίθανος και έχει υπέροχο σχέδιο. Μου αρέσει πολύ που διατήρησαν όσο γίνεται την γραμματοσειρά της Μητρόπολις όπως στο πρωτότυπο. Μάλλον μιλάμε για το καλύτερο εξώφυλλο που έχουμε δει στο Μίκυ Μάους φέτος. Όπως είπαμε και και πριν αυτή η ιστορία θα έπρεπε να είχε μπει στο ΚΟΜΙΞ και με συνοδευτικό άρθρο 3-4 σελίδων και θα μιλάγαμε για τευχάρα! Δεν δέχομαι καμία δικαιολογία από τον Editor. Τέτοιες ιστορίες πρέπει να αναδικνύονται. Σε πιο μεγάλο μέγεθος θα την είχα απολαύσει περισσότερο κιόλας. Το τεύχος με το Μόμπυ Ντικ ήταν υπέροχο. Δείγμα νέας πλεύσης και ανανέωσης. Έτσι έπρεπε να φερθούν και στη Μητρόπολη. Οπότε θα βάλω ένα δεκαράκι σε αυτό το μικρό διαμαντάκι

20Νοε 17 Νέα εποχή για το Ζαγκόρ! Ζαγκόρ, Μίστερ Νο και Τεξ ενώνουν τις δυνάμεις τους σε ένα μοναδικό περιοδικό! ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ! Την Τρίτη 5 Δεκεμβρίου κυκλοφορεί το Ζαγκόρ #7 πανελλαδικά - και στην Κύπρο την Τετάρτη 6/12! Πρόκειται για τη νέα εποχή του Ζαγκόρ, που είχε ξεκινήσει απ' το #6. Από το παρόν τεύχος, η έκδοση γίνεται μηνιαία και οι ήρωες τρεις, οι εξής: Ζαγκόρ, Μίστερ Νο και Τεξ! Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι με την ανανεωμένη αυτή έκδοση και περιμένουμε με αγωνία τις εντυπώσεις σας! Στο Ζαγκόρ #7 θα απολαύσουμε: το πρώτο μέρος της ιστορίας του Ζαγκόρ με τίτλο “Η αρχαία κατάρα”(σενάριο J. Rauch και σχέδιο G. Ferri, G. Sedioli κ’ M. Verni), όπου o γιατρός Μετρέβελιτς καλεί επειγόντως τον Ζαγκόρ και τον Τσίκο στο αγρόκτημα της κόρης του Αλίν. Ωστόσο, τα γεγονότα τους προλαβαίνουν και οι τρεις τους θα βρεθούν αντιμέτωποι με μια αρχαία όσο και επικίνδυνη κατάρα... Επιπλέον, ξεκινά μια από τις καλύτερες ιστορίες του Μίστερ Νο! Στην ιστορία «Εξωγήινος» (σενάριο T. Sclavi και σχέδιο R. Diso κ’ F. Civitelli), το Πάιπερ του Μίστερ Νο το χτυπά ένα ιπτάμενο αντικείμενο και συντρίβεται στη ζούγκλα. Εκεί βρίσκεται αντιμέτωπος με άγριων διαθέσεων Ινδιάνους και πιθανό σωστήρα έναν ...Ρώσο αστροναύτη! Τέλος, στο πρώτο μέρος της ιστορίας του Τεξ με τίτλο «Οι δαίμονες του Βορρά» (σενάριο M. Boselli και σχέδιο G. Ticci), το Φορτ Χόουπ, ένα απομονωμένο φυλάκιο στην έρημη Βορειοδυτική Επικράτεια, δέχεται επίθεση από μια άγνωστη φυλή. Το Ζαγκόρ #7 θα το βρείτε προτού κυκλοφορήσει αποκλειστικά στο AthensCon στις 2-3/12!

Αν δε τα έχεις ήδη μην ασχολείσαι καν. Δε μαζεύονται σε 2 μέρες υπο φυσιολογικές συνθήκες... εκτός αν έχεις σκοπό να βάλεις περίπου 1,5 τόνο πετρέλαιο θέρμανσης από Shell μέχρι την Πέμπτη

Ο Αστερίξ έχει 3 μεταφραστές/εκδότες. Υπάρχει και ο Σπανός

Κάποιο Αντιρίξ και Συμφωνίξ?...

Καλή αρχή και οτι βοήθεια θες εδώ είμαστε. Μπορείς να μοιράσεις ρόλους!

To παλεύει κανείς; Ή να το πάρει το ποτάμι; Ανακεφαλαιώνω: Σειρά μεταφρασμένη στα ελληνικά (δεν είπα χώρα προέλευσης, αλλά φαντάζομαι πως δε θέλει οργιάζουσα φαντασία ότι πρόκειται για BD) Από δύο διαφορετικούς μεταφραστές και εκδότες Ο ένας εκδότης, τα τραγούδια που γράφει τα απέδιδε με σουξεδάκια της εποχής. Έχω αναφέρει το 12 της Βίσση και το Είναι Γάτα της Ρίτας (και τα 2 του Καρβέλα). Υπάρχει παρουσίαση εδώ, όπου μάλιστα υπάρχει η αναφορά στο Είναι Γάτα. Ο τίτλος του γνήσιου είναι σκόπιμα αντιφατικός. Στη μία από τις δύο μεταφράσεις αυτή η αντίφαση εξαλείφθηκε. Αυτά έχω δώσει έως τώρα. Επεκτείνομαι στα τελευταίο. Φανταστείτε το Χοντρός & Λιγνός να λεγόταν Χοντρός ο Σταν Λόρελ και Λιγνός ο Όλιβερ Χάρντι. (στην πράξη κάτι τέτοιο συμβαίνει γιατί εμείς λέμε Χοντρός-Λιγνός ενώ οι αγγλόφωνοι Laurel & Hardy). Αυτό συμβαίνει στο εν λόγω κόμικ, μόνο που ο δεύτερος εκδότης έβαλε τα πράματα στη θέση τους και έβαλε ονόματα σύμφωνα με την εμφάνιση. Νομίζω το έκανα νιανιά.

Συμπλήρωσε 89 χρόνια ζωής. Μίλησε πρώτη φορά το 1929, και όχι το 1923.

H. P. LOVECRAFT'S THE HOUND and Other Stories Στο τομάκι αυτό των 184 σελίδων που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2017, ο mangaka Gou Tanabe μεταφέρει τρεις ιστορίες του μαιτρ του τρόμου Howard Phillips Lovecraft σε manga. Οι ιστορίες πρωτοκυκλοφόρησαν στην Ιαπωνία το 2014, αλλά η Dark Horse φρόντισε για τη μετάφρασή τους στα αγγλικά για να τις χαρεί και η Αμερικάνικη (και όχι μόνο) αγορά. Περιέχει τις εξής ιστορίες: 1. The Temple (1920): Το πλήρωμα ενός υποβρυχίου αρχίζει να τρελαίνεται, καθώς μετά από σοβαρές ζημιές αρχίζει να πλησιάζει μια βυθισμένη πόλη που στο κέντρο της δεσπόζει ένας ναός. 2. The Hound (1922): Δύο τυχοδιώκτες φίλοι θα ξεθάψουν από έναν τάφο ένα παράξενο αντικείμενο, και σύντομα θα βρεθούν κυνηγημένοι από σκιές και παράξενα όντα. 3. The Nameless City (1921): Ένας εξερευνητής αναζητάει στην Αραβική έρημο την καταραμένη πόλη που περιγράφει στο Νεκρονομικό ο τρελός συγγραφέας του Abdul Alhazred, και αυτό που θα βρει δε θα του αρέσει. Σελίδες από τις ιστορίες 1 και 3 Αν και η επαφή μου με τα manga είναι μηδενική, μπορώ να πω ότι έμεινα πολύ ικανοποιημένος. Καταρχάς θεωρώ ότι έγινε πολύ καλή επιλογή ιστοριών. Έπειτα, νομίζω ότι ο Tanabe κάνει καλή δουλειά στο να κρατάει την ατμόσφαιρα και την αγωνία που συναντάει κανείς στα βιβλία του Lovecraft. Όσον αφορά το σχέδιο, μπορεί να μην είμαι φαν του είδους, αλλά νομίζω ότι στο συγκεκριμένο βιβλίο το σκοτεινό / κλειστοφοβικό σχέδιο ταιριάζει γάντι στις ιστορίες. [mal type=manga id=90109]

@PAPCY02 Παντελή, το μόνο παράταιρο (που δεν μπορούμε να το βγάλουμε προς το παρόν) είναι τα βραβεία....κατά τα άλλα μια χαρά στο δείχνει

όσο στενεύει η εμφάνιση του φόρουμ, τόσο λιγοστεύουν τα όσα εμφανίζονται. Μπορείς να το δοκιμάσεις και στο desktop. Ακόμα καλύτερα, ξεκίνα να δημιουργείς ένα ποστ, και στένευε τον browser (καθαρά για να δεις πως οι επιλογές για το editing σπάνε σε μπαρες και στο τέλος εμφανίζονται μόνο 6-7 από δαύτες). Από εκεί και πέρα, όταν στενεύει, από κάποιο σημείο και μετά εξαφανίζεται το μακρυνάρι με group, member id, followers, post count κ.ο.κ.. Το μόνο που ξεμένει είναι το awards, αλλά σε αυτό το κομμάτι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Ή αφαιρείται το awards από όλο το σύστημα ή παραμένει ακόμα και στην πολύ στενή εμφάνιση edit εκτός άμα δεν κατάλαβα ποιο είναι το πρόβλημα και εννοείς κάτι άλλο

Με opera στο κινητο και theme elegant τα στοιχεια μου παρουσιάζονται ετσι:

@germanicus Προσωπικά εκτίμησα περισσότερο το "Γεράκι της Μάλτας" όταν το είδα καλοκαιράκι σε αυλή (κάτω από ένα πεύκο 70 ετών),με μπύρες και παρέα...! Τότε δεν στάθηκα σε αυτές τις λεπτομέρειες...!

ο καθένας προσέχει τα πράγματα που τον ενδιαφέρουν τον Ιούνιο του 1940 δεν έγινε κάποια απόβαση στη Νορμανδία Ο μήνας ξεκίνησε με τα τελειώματα της εκκένωσης της Δουνκέρκης και τελείωσε με την κατάληψη των Αγγλονορμανδικών Νήσων (Jersey, Guernsey κ.ο.κ.) από τους Γερμανούς

Ενδιαφέρον σχέδιο. Ίσως σου άρεσε (κι εμένα μου κάνει κλικ) γιατί διαφέρει σε σημαντικό βαθμό από το τυπικό manga style. για τη συνεισφορά.

Και μετά από αυτούς τους κατανοητούς πίνακες,τα πράγματα έγιναν ξεκάθαρα...!

1/3/1987 δεν κυκλοφόρησε ούτε με σφαίρες. Ήταν Κυριακή 1/3/1991 είναι πολύ πιο πιθανό αφού ήταν Παρασκευή (90 ήταν Πέμπτη (το 88 ήταν δίσεκτο, οπότε Τρίτη))

Από ότι φαίνεται έληξε η ψηφοφορία με την πρώτη επιλογή να υπερισχύει των άλλων