ΤΑΝΑΝΑΡΙΒΗ

[nikolas12]

  

 

 

Από την εκδοτική

 

Το Ταναναρίβη είναι ένα κόμικς που δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει, αλλά το κάνει ανεπιτήδευτα. Ένα κόμικς που όπως γράφει και το BDGest: «Το να γίνετε μέρος αυτού του ταξιδιού, σημαίνει πως θα έχετε μια όμορφη εμπειρία ανάγνωσης και μια υπέροχη εμπειρία γεμάτη ανθρωπιά που θα σας αγγίξει την καρδιά».

 

Στο λυκόφως μιας τυπικής και μετρημένης ζωής, ένας συνταξιούχος συμβολαιογράφος ζει μια περιπέτεια για πρώτη φορά στη ζωή του. Μια περιπέτεια μικρή, αλλά αληθινή οδύσσεια για εκείνον. Ακολουθώντας τα ίχνη ενός άγνωστου κληρονόμου, τρέχοντας όσο πιο γρήγορα του επιτρέπουν τα γέρικα κόκαλά του, οδηγώντας ένα καμπριολέ που δεν είχε βγει ποτέ του απ’ το γκαράζ και με συντροφιά έναν παράξενο και ιδιότροπο συνεπιβάτη, θα ανακαλύψει ότι ποτέ δεν είναι πολύ αργά για να μάθουμε από τους άλλους… αλλά και από εμάς τους ίδιους.

 

 

Στο Ταναναρίβη, οι Σιλβέν Βαλέ και ο Μαρκ Εκερσόλ συνδυάζουν τα ταλέντα τους σε αυτό το οδοιπορικό μύησης, συγκινητικό, διασκεδαστικό και ποιητικό. Με μια καριέρα που κρατάει περισσότερα από 20 χρόνια, και άλλα τόσα άλμπουμ, ο Σιλβέν Βαλέ έχει γίνει ένας από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους της «καθαρής γραμμής», κληρονομώντας από τους μεγάλους δάσκαλους του είδους (όπως οι Uderzo, Greg,  Hermann κα), αλλά δίνοντας παράλληλα και μια σύγχρονη απόδοση. Η μαγεία στο σχέδιο και στο σετάρισμα έγκειται στο γεγονός ότι αποδίδει πάντα το σωστό βλέμμα, το σωστό συναίσθημα...

 

Όλα αυτά παίρνουν άλλη διάσταση, όταν βάζεις στην εξίσωση το αριστουργηματικό σενάριο του Μαρκ Εκερσόλ, του οποίου η κινηματογραφική γραφή, γεμάτη ρυθμό, καταφέρνει να είναι συνάμα απαλή και τρυφερή. Και οι δύο μαζί καθιστούν το έργο μια ανεπανάληπτη συνεργασία.

 

Η ιστορία

 

  

 

Συνήθως χρειάζεσαι λίγο χρόνο όταν ένα κόμικ σου προκαλεί μία έκρηξη συναισθημάτων και αυτό μπορώ να πω ότι έπαθα με την Ταναναρίβη. Δύο γείτονες και καλοί φίλοι σε αρκετά προχωρημένη ηλικία, οι Αμέδαιος και Τζο περνάνε το χρόνο τους μαζί λέγοντας ιστορίες για τη ζωή του δεύτερου. Ο Τζο εξιστορεί στον Αμέδαιο τις περίεργες δουλειές που έκανε, τα εξωτικά μέρη που επισκέφτηκε, την ζωή και τις εμπειρίες που πήρε μέσα από τις περιπέτειές του. Ο Αμέδαιος τον ακούει πάντα με προσοχή όντας ένας συνταξιούχος συμβολαιογράφος που έζησε μια συμβατική ζωή.

 

  

 

Spoiler

Την επόμενη μέρα ο Τζο ξαφνικά πεθαίνει μην έχοντας προλάβει να πει όλες τις ιστορίες στον φίλο του. Ο Αμέδαιος το παίρνει αρκετά βαριά, ωστόσο σύντομα έρχεται το πρώτο σοκ. Ο Τζο δεν είναι γεννημένος στην Ταναναρίβη της Μαδαγασκάρης όπως τον είχε πείσει, αλλά στις Αρδέννες της Γαλλίας. Επίσης μαθαίνει πως ο Τζο που ζούσε μια αρκετά μποέμ και ελεύθερη ζωή, στο παρελθόν υπήρξε παντρεμένος δύο φορές και μάλιστα ενδέχεται να έχει κι ένα παιδί. Ως παλιός συμβολαιογράφος, ο Αμέδαιος κάνει στόχο του να ανακαλύψει αυτό το παιδί για να το ειδοποιήσει για την κληρονομιά του πατέρα του, ιδιαίτερα τα κόμικς με τις περιπέτειες του... ΠενΠεν που ο Τζο λάτρευε να διαβάζει.

 

  

 

Spoiler

Ο Αμέδαιος ξεχύνεται σε ένα μεγάλο ταξίδι, μια περιπέτιεα έχοντας δίπλα του τον Τζο ως αποκύημα της φαντασίας του και πολλές φορές εκνευρίζεται με το πως τον εξαπάτησε, αλλά πάντα το πνεύμα έχει μια δικαιολογία.

Σιγά σιγά βλέπουμε ότι ο Αμέδαιος συναντά πολλές δυσκολίες, αλλά τελικά δεν τα παρατάει ποτέ, επειδή έχει ζήσει μια απίστευτα βαρετή ζωή, γεμάτη άγχος για τη δουλειά, με μια γυναίκα που τον συντηρεί ως συνήθεια και όχι από αγάπη, που δεν κατάφερε να κάνει παιδιά και ψάχνοντας για τη ζωή του παλιού του φίλου, ανακαλύπτει περισσότερα πράγματα για εκείνον, αλλά κυρίως για τον εαυτό του, σπάει τα καλούπια στα οποία ο ίδιος έβαλε τη ζωή του και επηρεάζεται από το free spirit πνεύμα του Τζο. Δεν μπορώ να πω περισσότερα, αλλά είναι μια πραγματικά φανταστική ιστορία που πρέπει να απολαύσετε και να ανακαλύψετε μόνοι σας κάθε κρυφή της πτυχή.

 

Η καθαρή γραμμή και η σκηνοθεσία

 

 

Είχα πάρα πολύ καιρό να διαβάσω ένα άλμπουμ ή ένα κόμικ και να αποκτήσω μια τέτοια αίσθηση σκηνοθεσίας στο εικαστικό κομμάτι ενός σχεδιαστή. Προφανώς ο Sylvain Vallee αποτελεί εκπρόσωπο της γαλλοβελγικής σχολής με καθαρή γραμμή, εκφραστικά πρόσωπα με κάποια υπερτονισμένα χαρακτηριστικά όπως οι μύτες, τρομερό ρεαλισμό και συνολικά η Ταναναρίβη αποτελεί άψογο δείγμα ενός γαλλοβελγικού κόμικ. Όμως δεν έχω ξανανιώσει τόσο πολύ έντονη την παρουσία σκηνοθεσίας ανάμεσα σε καρέ όσο σε αυτό το κόμικ (μάλιστα το εικαστικό credit του άλμπουμ εμπεριέχει τη λέξη σκηνοθεσία). 

 

  

 

Ο Vallee παίρνει κάθε σελίδα του κόμικ και την κάνει piece of art. Όχι λόγω όμορφου σχεδίου. Λόγω ροής. Βάζει ακριβώς όσα καρέ χρειάζονται για να φαίνεται πεντακάθαρα κάθε λεπτομέρεια και ταυτόχρονα προσφέρει σελίδες χωρίς διαλόγους για να μας αποτυπώσει σαν μοντάζ τις διαφορές της καθημερινότητας του Αμέδαιου και του Τζο ή σε πολλές συναντήσεις του Αμέδαιου δεν πάει χύμα να δείξει τον διάλογο, αλλά προσφέρει μερικά άψογα καρέ με έντονη ανταλλαγή βλεμμάτων που σε προετοιμάζουν για τον επερχόμενο διάλογο. Ε φανταστείτε αυτήν την τέλεια ροή για 118 σελίδες σερί. Πως να μην το αγαπήσεις, όταν κάθε σκηνή είναι ξεχωριστή, κάθε πάνελ έχει ουσία, κάθε σελίδα χτίζει το σενάριο του Eacersall; Ακόμα και να μη σου αρέσουν οι θεματικές του κόμικ δε γίνεται να μην πεις τα καλύτερα για το σχέδιο.

 

Η έκδοση

 

 

Καταλαβαίνω ότι για να ήταν απόλυτα συμβατό με BD θα έπρεπε να είναι σκληρόδετο στο μέγεθος του Λανφέστ, αλλά νομίζω ότι θα έκανε αρκετά πιο δυσπρόσιτη την τιμή. Και θεωρώ ότι με την ακρίβεια στα κόμικς, τα 13 ευρώ ως τιμή καταλόγου είναι αρκετά καλή. Κατά τ' άλλα έχουμε το κλασικό 21 Χ 28 μεγάλο μέγεθος της εκδοτικής και απ' ότι κατάλαβα στο εξώφυλλο υπήρχαν θέματα εκτύπωσης, καθώς τα μαύρα στιγματάκια που βλέπετε κάτω δεξιά υπήρχαν σε όλα τα τεύχη της Λέσχης. Εντός έχει γίνει υπέροχη δουλειά γραφιστικά και από άποψη επιμέλειας, την οποία την αναλαμβάνει ξανά ομάδα τριών ατόμων με τους Γιώργο Ζωιτά (PhantomDuck), Γαβριήλ Τομπαλίδη και Ίωνα Αγγελή. Ο Phantom είναι και ο υπεύθυνος της έκδοσης συνολικά.

 

 

Από εκεί και μετά, αν θέλω να πω κάτι είναι το εξής. Έχω μια σαφή προτίμηση στα αμερικάνικα κόμικ, κυρίως λόγω του πόση προσφορά υπάρχει και πόσο πιο εύκολο είναι να τα βρεις είτε μεταφρασμένα είτε στα αγγλικά. Γαλλικά δε μιλάω, αλλά θέλω να εντρυφήσω στη γαλλοβελγική σχολή είτε με εκδόσεις BD στα αγγλικά είτε με στήριξη σε αντίστοιχα ελληνικά. Προσωπικά βρήκα την Ταναναρίβη ένα διαμάντι για το οποίο είναι κρίμα ότι δεν άκουσα ποτέ, αλλά χαίρομαι που είχα την ευκαιρία να το διαβάσω στη γλώσσα μου. Ελπίζω πραγματικά να πετύχει σαν έκδοση και να πουλήσει ώστε οι εκδοτικές να έχουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα: Θέλουμε περισσότερα κόμικς σαν αυτό!

[Laz33]

To έχω παραγγείλει εννοείται, δεν μου ήρθε ακόμα.
Ανυπομονώ να το διαβάσω.

Δεν βγαίνουν πολλά ΒD τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, οπότε είναι είδηση όταν κυκλοφορεί κάποιο.

Σίγουρα αν μου έλεγες ποια 5 γαλλοβελγικά θες να να δεις μεταφρασμένα, το συγκεκριμένο δεν θα ήταν μέσα σ΄αυτά.

Το πιθανότερο είναι ούτε στα 10 να το είχα.

Αλλά δεν παύει να φαίνεται αρκετά ενδιαφέρον, οπότε χαίρομαι που το βλέπω στα ελληνικά 

 

Πάρα πολύ καλή η παρουσίαση του Νικόλα, όπως μας συνηθίζει, αλλά ήθελα να κάνω μια επισήμανση.

Στην ενότητα "η ιστορία" σταμάτησα από ένα σημείο και μετά να διαβάζω γιατί αποκάλυπτε πολλά πράγματα για την υπόθεση.
Νικόλα ίσως είναι καλύτερο να το βάλεις σε spoiler αυτό το κομμάτι 

 

[Lelis]

Διαβάστηκε και το συγκεκριμένο!

 

Γενικά όλος ο μήνας ήταν φωτιά απο την εκδοτική!

Πολύ όμορφη ιστορία με ενδιαφέρον υπόθεση και κάποια όμορφα μυνήματα.

Όπως λέει και ο Νικόλας, η ροή της ιστορίας είναι αρκετά καλή και ήταν φορές που ένιωθα λες ότι έβλεπα κάποιο παιδικό της Pixar σε στυλ UP, όταν το διάβαζα.

Επίσης λόγο και τις υπαρξιακής θεματολογίας και των μυνημάτων που είχε, μου έβγαλε αρκετά vibes απο Daytripper , που είναι ένα απο τα αγαπημένα μου κομικς.

Νιώθεις ότι διαβάζεις κάτι που προσπαθεί έστω και σε αυτό το λίγο χρόνο που το διαβάσεις, κάτι να σου αφήσει, κάτι να σου πει, κάπως να σε ακουμπίσει.

Προσωπικά δεν θα με χάλαγε να είχε άλλες τόσες σελίδες, καθώς μου άφησε ενα συναίσθημα ότι σαν να ήθελα και άλλο.

 

Το σχέδιο και τα χρώματα, ήταν απλά φανταστικα, απο τα πιο δυνατά σημεία του κόμικ και ήταν και το πρώτο πράγμα που με κέρδισε και ανυπομονούσα όταν το ανακοίνωσε η εκδοτική.

Η έκδοση κλασσική ποιότητας Μ.Η., όλα όμορφα και όλα προσεγμένα.  Λατρεύω το εξώφυλλο! Ελπίζω να το βγάλουν και μια αφησούλα να το κάνουμε μια κορνιζούλα και αυτό.

 

Τέλος να πω ότι η τιμή είναι κάτω απο την τιμή ευρώ/σελίδα που έχει η εκδοτική. Κανονικά θα έπρεπε να είχε 2-3 ευρώ παραπάνω. Νομίζω το έκαναν καθαρά επειδή έβγαλαν πολλά μέσα στο μήνα και για το comicdon, οπότε στρογγυλά να τα πάρει κάποιος όλα μαζί  κάτω απο 60 ευρώ. Οπότε, μπράβο στο Μ.Η. για άλλη μια φορά.

 

Προφανώς το προτείνω σε όλους και έχω σκεφτεί ήδη φίλους και συναδέλφους που θα το κάνουμε δωράκι (με 10 ευρώ τσάμπα θα την βγάλουμε  ), καθώς πιστεύω ότι θα αρέσει και σε ανθρώπους που δεν είναι και φουλ μυημένοι στα κομικς.

[Manitou]

Εξαιρετικό. Το σχέδιο φανταστικό. Η ροή υπέροχη (το διάβασα μονορουφι). Το θέμα και το ύφος μελαγχολικό στα όρια του θλιβερού αλλά γεμάτο μηνύματα. Η έκδοση μια χαρά όπως πάντα. Βρήκα τα φύλλα λίγο πιο λεπτά ίσως για καλύτερη τιμή. Εξαιρετική αγορά. Αυτά τα BD πάντως όταν θέλουν παίζουν μπάλα σε άλλα επίπεδα από τους άλλους. 

[Paris]

Το πήρα και εγώ, δεν έχω προλάβει να το διαβάσω ακόμα.

Η έκδοση όμως είναι φανταστική, φαίνεται πως έχει γίνει με αγάπη και μεράκι. Μπράβο σε όλους τους συντελεστές!

 

 

Θέλουμε και άλλα BD. Αν είναι ευκολότερο να περπατήσουν οι νουβέλες έναντι των σειρών, κανένα πρόβλημα, απλά δώστε μας υλικό!

[Laz33]

Το παρέλαβα κι εγώ σήμερα.

Δεν το διάβασα ακόμα, μόνο το ξεφύλλισα.
Πολύ ωραίο σχέδιο και χρώματα.
Επίσης μ΄άρεσε η γραμματοσειρά.
Πως είναι δηλαδή αυτή στην Ultimate Spider-Man Collection της Radnet... καμία σχέση

Oι σελίδες όντως είναι λίγο λεπτές, αλλά ok, έπρεπε να υπάρχει ένας περιορισμός στην ποιότητα για να παραμείνει η τιμή σε λογικά πλαίσια.

120 σελίδες για ούτε 12€ (με τη στάνταρ 10% έκπτωση) είναι μια χαρά για τις εποχές που ζούμε

 

Δώστε BD στο λαό.
Υπάρχουν ένα σωρό εξαιρετικά εκεί έξω.
Οne-shots, mini series αλλά και σειρές των 10-12 άλμπουμ που είναι εύκολο να βγουν.
Μεγάλες σειρές (άνω των 20 άλμπουμ) συμφωνώ ότι έχουν ένα ρίσκο.

Δίνω μερικές ιδέες για κάποια πολύ ποιοτικά BD (τα περισσότερα είναι mini series) που θα άξιζε να δούμε στα ελληνικά

 

 

 

 

Επεξεργασία Μαίου 23, 2024 από Laz33

[Indian]

Η αλήθεια είναι ότι δεν του έδωσα την πρέπουσα σημασία, αφενός γιατί τα οικονομικά μου αυτόν τον καιρό δεν μου επιτρέπουν μεγάλα ανοίγματα (και πειραματισμούς) κι αφετέρου δεν είχα την παραμικρή ιδέα για το συγκεκριμένο κόμικ.

 

Μιας και φαίνεται ενδιαφέρον, θα μπει στην wish list μου για μελλοντική αγορά, αλλά σίγουρα δεν θα φιγουράρει στις πρώτες θέσεις της.  

 

 

[Laz33]

4 ώρες πριν, Indian είπε:

Η αλήθεια είναι ότι δεν του έδωσα την πρέπουσα σημασία, αφενός γιατί τα οικονομικά μου αυτόν τον καιρό δεν μου επιτρέπουν μεγάλα ανοίγματα (και πειραματισμούς) κι αφετέρου δεν είχα την παραμικρή ιδέα για το συγκεκριμένο κόμικ.

 

Μιας και φαίνεται ενδιαφέρον, θα μπει στην wish list μου για μελλοντική αγορά, αλλά σίγουρα δεν θα φιγουράρει στις πρώτες θέσεις της.  

 

 

 

Εξακολουθείς ν΄αγοράζεις το ΚΟΜΙΞ και σκέφτεσαι αν θα πάρεις το Ταναναρίβη;

 

[Indian]

10 ώρες πριν, Laz33 είπε:

 

Εξακολουθείς ν΄αγοράζεις το ΚΟΜΙΞ και σκέφτεσαι αν θα πάρεις το Ταναναρίβη;

 

 

Το ΚΟΜΙΞ πλέον το αγοράζω για να το περνάμε στην βάση του φόρουμ.

 

Κι άλλο είναι να αφαιρέσεις από το μηνιαίο budget σου 3,50€ κι άλλο 13€.

 

 

[Laz33]

3 ώρες πριν, Indian είπε:

 

Το ΚΟΜΙΞ πλέον το αγοράζω για να το περνάμε στην βάση του φόρουμ.

 

Κι άλλο είναι να αφαιρέσεις από το μηνιαίο budget σου 3,50€ κι άλλο 13€.

 

 

 

Το ΚΟΜΙΞ όμως βγαίνει κάθε μήνα, το Ταναναρίβη είναι ένα και τέλος.

Δεν θα δίνεις κάθε μήνα 13€ (11,70 με την έκπτωση).
Μια φορά θα τα δώσεις.

Στην τελική πάρτο για να το περάσεις στη βάση του φόρουμ 

 

 

[Indian]

2 λεπτά πριν, Laz33 είπε:

 

Το ΚΟΜΙΞ όμως βγαίνει κάθε μήνα, το Ταναναρίβη είναι ένα και τέλος.

Δεν θα δίνεις κάθε μήνα 13€ (11,70 με την έκπτωση).
Μια φορά θα τα δώσεις.

Στην τελική πάρτο για να το περάσεις στη βάση του φόρουμ 

 

Εγώ μιλάω για τον συγκεκριμένο μήνα κυκλοφορίας. Τον μήνα που κυκλοφόρησε το Ταναναρίβη, κυκλοφορεί ένα τεύχος του ΚΟΜΙΞ. Κι αν έχω ένα Α χρηματικό ποσό να διαθέσω (τον παρόντα μήνα), σίγουρα τα έξτρα 11,70€ (έναντι των 3,50€) είναι αρκετά.

 

Όπως και να έχει, είπα στο αρχικό μου ποστ ότι το κόμικ έχει μπει στην wish list μου, αλλά δεν είναι στα άμεσα σχέδιά μου να το αποκτήσω. Σίγουρα κάποια στιγμή θα γίνει κι αυτό.  

 

Όσον αφορά την βάση του φόρουμ, αυτό έχει ήδη γίνει από τον @ nikolas12 , οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα σε αυτόν τον τομέα!  

 

 

[hudson]

Πολύ ωραίο κόμικ, καλό σενάριο, όμορφο σχέδιο.

Μια ανθρώπινη ιστορία, συγκινητική που σε ταξιδεύει.

Ένα απλό κόμικ με ανθρώπινους χαρακτήρες χωρίς υπερήρωες, ανθρωπόμορφα ζώα , ταξίδια στο χρόνο, επιστημονική φαντασία και άλλα τέτοια που κυριαρχούν στις μέρες μας.

Χαίρομαι που η εκδοτική μας προσφέρει Γαλλοβελγικά κόμικ, αν και πιστεύω ότι ένας λόγος που το κάνει είναι ότι υπάρχει και υποστήριξη με Πρόγραμμα Βοήθειας όπως αναφέρει και στην πρώτη σελίδα. Με την ίδια υποστήριξη εκδόθηκε και το Ζο, Ζετ και Ζοκό.

Κάτι ακόμα, στο δικό μου αντίτυπο δεν υπάρχουν αυτά τα μαύρα στίγματα στο εξώφυλλο που αναφέρει ο Νικόλας στην παρουσίαση. 

[nikos99]

Πριν το διαβάσω από την εισαγωγή πιστευα ότι θα ήταν ένα αργό road trip με 2 ηλικιωμένους  σε στυλ τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα .
Λάθος μεγάλο . Εξαιρετική πλοκη με πολύ νεύρο και ανατροπές παραδόξως και πολύ δράση . 
ξεπερασε κάθε προσδοκία το κόμικ.  Τα κουρέλια ροκαρουν ακομα  . Κάτι πολύ διαφορετικό και δυνατό από αυτά που έχουν εκδοθεί φέτος . 
Όαση το κόμικ γιατί δεν το κρύβω έχω κουραστεί και βαρεθεί από τα ατελείωτα Batman και Spider-Man . 

[Manitou]

2 ώρες πριν, nikos99 είπε:

Πριν το διαβάσω από την εισαγωγή πιστευα ότι θα ήταν ένα αργό road trip με 2 ηλικιωμένους  σε στυλ τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα .
Λάθος μεγάλο . Εξαιρετική πλοκη με πολύ νεύρο και ανατροπές παραδόξως και πολύ δράση . 
ξεπερασε κάθε προσδοκία το κόμικ.  Τα κουρέλια ροκαρουν ακομα  . Κάτι πολύ διαφορετικό και δυνατό από αυτά που έχουν εκδοθεί φέτος . 
Όαση το κόμικ γιατί δεν το κρύβω έχω κουραστεί και βαρεθεί από τα ατελείωτα Batman και Spider-Man . 

Για αυτό υπάρχει το forum. Υπάρχουν άπειρα κόμικ εκεί έξω και πρέπει οι κομικσικοι ορίζοντες να είναι ανοιχτοί 

[Laz33]

Αδειούλα σήμερα, άρα τι καλύτερος τρόπος να την περάσω απ΄το να διαβάσω κόμικς

Έπιασα το Ταναναρίβη λοιπόν και πέρασα μια πολύ ευχάριστη ωρίτσα.

 

Ας ξεκινήσω πρώτα από κάτι που ανέφερε ο @ nikolas12  περί έκδοσης.

Νικόλα μάλλον έπεσες σε κακέκτυπο, το δικό μου άλμπουμ δεν έχει μαύρα στίγματα στο εξώφυλλο

 

Πάμε στο ζουμί τώρα.
Πολλά respect στον Βαλέ, όχι τόσο για το σχέδιο, αλλά για τη σκηνοθεσία

Καλώς αναφέρεται ότι την έκανε ο ίδιος, γιατί συνήθως την κάνει ο σεναριογράφος.
Ξέρω πχ απ΄τον Γκοσινί (το έχουμε δει και στην ειδική έκδοση της Κατοικίας των Θεών) ότι τη σκηνοθεσία την έκανε ο ίδιος.
Στο σενάριο που έδινε στον Ουντερζό, πέρα απ΄τους διαλόγους, περιέγραφε με λεπτομέρεια το τι πρέπει να δείχνει το κάθε καρέ.

Και ο Βαν Αμ ξέρω κάνει μόνος του τη σκηνοθεσία (υπάρχει στο youtube ένα βιντεάκι για το Λάργκο Γουίντς και δείχνει με λεπτομέρειες πως ετοιμάζεται ένα άλμπουμ).

Εξαιρετικός λοιπόν ο τρόπος που αλλάζουν οι σκηνές στο άλμπουμ (αναφέρομαι στην Ταναναρίβη).

Εντελώς κινηματογραφικός

 

Το σενάριο είναι κι αυτό πολύ ενδιαφέρον και διαφορετικό απ΄τα περισσότερα που έχω διαβάσει.
Κολλάς πραγματικά και δεν θες να τελειώσει.

Άνετα θα γούσταρα να υπήρχαν ακόμα 20-30 σελίδες ιστορίας.
Δεν με κούρασε καθόλου.

Αν κάτι με χάλασε είναι ότι στο φινάλε περίμενα μια κορύφωση, ίσως μια ανατροπή.

Spoiler

Λίγο πολύ είχαμε καταλάβει απ΄την αρχή της ιστορίας ότι ο Τζο ήταν μυθομανής, οπότε περίμενα στο τέλος να ανατραπεί αυτό και όχι απλά να επιβεβαιωθεί.

Ή θα μπορούσε να υπάρχει μια έκπληξη με το γιο του, κάτι ρε παιδί μου να πεις δεν το περίμενα αυτό να συμβεί.

Εντάξει, το ότι ήταν τυφλός κάτι σήμαινε.
Μήπως όμως να το πήγαινε και λίγο παρακάτω, να μαθαίναμε γιατί έμεινε τυφλός για παράδειγμα.

Μου φάνηκε δηλαδή αρκετά φλατ το τέλος.

Όχι ξενέρωτο, σε καμία περίπτωση. Απλώς φλατ και όχι τόσο επεξηγηματικό

Σ΄αφήνει δηλαδή να μαντέψεις εσύ τι έγινε.

Ίσως βέβαια εκεί να κρύβεται και η γοητεία του.

 

Η έκδοση πάρα πολύ καλή, όπως και η τιμούλα.

Μετάφραση/επιμέλεια σε πολύ καλό (όχι όμως άριστο) επίπεδο, όπως μας έχει συνηθίσει η εκδοτική

Και θα μου πεις γιατί όχι άριστο;

Δύο σημεία βασικά έχω να παρατηρήσω.

Το ένα στη 2η σελίδα της ιστορίας. Αντί για 40 χιλιόμετρα γράφει 4-0 χιλιόμετρα.
Τους ξέφυγε μια παύλα. Λεπτομέρεια βέβαια.

 

 

 

Και το άλλο είναι σ΄αυτό το σημείο.

 

Δεν κολλάει νοηματικά να λέει η γυναίκα του Αμέδαιου "και γιατί δεν παίρνεις το αυτοκίνητο;".

Αφού το αυτοκίνητο παίρνει.
Μήπως έπρεπε να λέει "και γιατί παίρνεις το αυτοκίνητο;" ή "και γιατί δεν παίρνεις το αεροπλάνο;".

Δεν έχω βρει την πρωτότυπη σελίδα, αλλά φαντάζομαι κάποιο λάθος μετάφρασης έγινε εδώ.

Βέβαια όπως έχω ξαναπεί 1-2 λάθη σ΄ολόκληρο άλμπουμ συγχωρούνται, δεν είναι να το κάνεις θέμα.

 

Συνεχίστε λοιπόν να μας προσφέρετε τόσο ωραίες BD εκδόσεις

 

Για βαθμό θα βάλω ένα 8/10  

 

 

Επεξεργασία Οκτωβρίου 8 από Laz33

[nikolas12]

21 λεπτά πριν, Laz33 είπε:

Ας ξεκινήσω πρώτα από κάτι που ανέφερε ο @ nikolas12  περί έκδοσης.

Νικόλα μάλλον έπεσες σε κακέκτυπο, το δικό μου άλμπουμ δεν έχει μαύρα στίγματα στο εξώφυλλο

 

Σημείωση: Τα μαύρα στίγματα τα είχαν όλα τα αντίτυπα που είχαμε στη Λέσχη, γιατί το τσέκαρα που μου το είπε ο @ Loss , εμένα δε με ενοχλούν γενικά απλώς αν δει κάποιος κάτω δεξιά το εξώφυλλο φαίνεται και είπα να το αναφέρω.

[Laz33]

2 ώρες πριν, nikolas12 είπε:

 

Σημείωση: Τα μαύρα στίγματα τα είχαν όλα τα αντίτυπα που είχαμε στη Λέσχη, γιατί το τσέκαρα που μου το είπε ο @ Loss , εμένα δε με ενοχλούν γενικά απλώς αν δει κάποιος κάτω δεξιά το εξώφυλλο φαίνεται και είπα να το αναφέρω.

 

Tότε προφανώς όλη η συγκεκριμένη παρτίδα είχε κάποιο πρόβλημα στην εκτύπωση.
Αν σε χαλάει δώρισε το άλμπουμ που έχεις σε κάποιον που δεν ασχολείται και τόσο σοβαρά με κόμικς, άρα δεν θα δώσει σημασία σε τέτοια, και πάρε για τον εαυτό σου ένα καινούριο αντίτυπο

 

 

Για να μας φύγει πάντως η απορία, @ PhantomDuck  μιας και είδα αναφέρεσαι κι εσύ στους συντελεστές της έκδοσης, τι έγραφε το πρωτότυπο κείμενο στο μπαλονάκι που επεσήμανα στο παραπάνω σχόλιο; (εκεί με το αυτοκίνητο)

 

Επεξεργασία Ιουνίου 12, 2024 από Laz33

[theforce]

 

Επεξεργασία Ιουνίου 13, 2024 από theforce

[rolandofshire]

3 ώρες πριν, theforce είπε:

Επεξεργασία 3 ώρες πριν από theforce

Χεχε αυτό λέει.

 

Δε το έχω διαβάσει ακόμα, αλλά μήπως έχουν κι άλλο καλύτερο αυτοκίνητο και παίρνει το πιο παλιό και ξεχαρβαλωμένο (οπότε να εννοεί γιατί δεν παίρνεις το κανονικό αυτοκίνητο και όχι αυτή τη σακαράκα που πας να πάρεις); 

 

Just guessing

[PhantomDuck]

On 6/12/2024 at 8:20 PM, Laz33 said:

[...] Για να μας φύγει πάντως η απορία, @ PhantomDuck  μιας και είδα αναφέρεσαι κι εσύ στους συντελεστές της έκδοσης, τι έγραφε το πρωτότυπο κείμενο στο μπαλονάκι που επεσήμανα στο παραπάνω σχόλιο; (εκεί με το αυτοκίνητο)

 

16 hours ago, rolandofshire said:

Χεχε αυτό λέει.

 

Δε το έχω διαβάσει ακόμα, αλλά μήπως έχουν κι άλλο καλύτερο αυτοκίνητο και παίρνει το πιο παλιό και ξεχαρβαλωμένο (οπότε να εννοεί γιατί δεν παίρνεις το κανονικό αυτοκίνητο και όχι αυτή τη σακαράκα που πας να πάρεις);

 

Αυτό ακριβώς . Εννοεί πως κάθεται και ξεθάβει το σαράβαλο αντί να πάρει το αμάξι. Γι' αυτό και στην επόμενη σελίδα

Spoiler

ο Τζο του λέει «Αυτή θα μας είχε βάλει να ταξιδέψουμε με βανάκι!»

 

Όσον αφορά το άλλο, έτσι είναι η γραμματοσειρά. «40» γράφει, δεν έχει κάποια παύλα ανάμεσα. Ίσως η συγκεκριμένη γραμματοσειρά να ξεγελάει σε μερικές περιπτώσεις (αν και προσωπικά δεν αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα).

Επεξεργασία Ιουνίου 13, 2024 από PhantomDuck

[rolandofshire]

2 ώρες πριν, PhantomDuck είπε:

Αυτό ακριβώς . Εννοεί πως κάθεται και ξεθάβει το σαράβαλο αντί να πάρει το αμάξι. Γι' αυτό και στην επόμενη σελίδα

Ωπ μπράβο μου, δε μου το 'χα

[Laz33]

Α ok, δεν είναι λάθος μετάφρασης επομένως.

Υποτίθεται είναι αστείο λοιπόν, αν και για μένα ένα αστείο πρέπει να το πιάνεις με την πρώτη.
Άρα προσωπικά το συγκεκριμένο δεν το βρίσκω και τόσο αστείο απ΄τη στιγμή που δεν θα το καταλάβαινα αν δεν μου το εξηγούσατε

 

Το πρώτο ήταν μάλλον ατυχής επιλογή γραμματοσειράς.

Όντως αν το καλοπαρατηρήσεις 40 γράφει. Απλά η οριζόντια γραμμή του 4 είναι αρκετά μακρουλή και φαίνεται σαν παύλα.

Επομένως δεν ήταν λάθη επιμέλειας ή μετάφρασης αυτά που εντόπισα.
Μπράβο στους συντελεστές για την εξαιρετική τους δουλειά

 

[Kurdy Malloy]

Διάβασα κι εγώ την Ταναναρίβη.

 

Καταρχάς μόνο συγχαρητήρια στην εκδοτική και σε όσους συνέβαλαν σε αυτή την έκδοση. Μπράβο για την επιλογή του τίτλου, μπράβο για την ποιότητα, μπράβο και για την επιμέλεια.

 

Από δω και πέρα μπορεί η κριτική μου να περιέχει κάποια spoilers ή έστω κάποια που πολλοί τσιρίζουν spoiler spoiler ακόμα και σε βασικές γνώσεις (σε λίγο θα πούμε ότι σήμερα ο ήλιος δύει στις 8.30 και θα φωνάξει κάποιος spoiler alert). Συνεχίζετε με δικιά σας ευθύνη, δεν κάθομαι να κάνω διαρκή edit σας το λέω από τώρα.

 

Η μαγεία αυτού του κόμικ είναι ότι δείχνει να είναι κάτι, αλλά τελικά είναι κάτι άλλο. Δείχνει να είναι ένα road movie/comic/story στην πράξη είναι μία σπουδή στα γηρατειά και σε όσα αυτά φέρνουν μαζί τους. Το τραγούδι που τραγούδησε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου σε στίχους Άλκη Αλκαίου ξεκινάει

Φιγούρα ξωτική και ταξιδιάρικη
στο φως του φεγγαριού ανθίζει πάλι
γιατί όλη την ζωή του την εξόδεψε
παράφορα γυρεύοντας μιαν άλλη

και όπως και στο τραγούδι έτσι κι εδώ, η υπόθεση είναι η ίδια. Όλοι βρίσκουμε στη ζωή μας, μια διαφυγή, κάτι που να την κάνει πιο υποφερτή. Μπορεί να είμαστε στο ελάχιστο ποσοστό που η ζωή μας, μας γεμίζει ως έχει. Για όλους τους άλλους όμως η ζωή είναι ένας ατελείωτος συμβιβασμός. Μα ο κόσμος προχωρά χωρίς να μας ρωτά, όπως λέει το ίδιο τραγούδι παρακάτω. Οπότε αυτή η ιστορία είναι μία αναζήτηση πάνω στο τι μπορεί να κάνει ο καθένας για να συνεχίζει να κρατάει το όνειρο και την ελπίδα μέσα του. Κάποιοι παρά την πεζή ζωή τους φτιάχνουν ένα ψεύτικο προσωπείο που θα τους δώσει την αναγνώριση των άλλων. Τυχοδιώκτης, ήρωας, βετεράνος. Κάποιοι άλλοι θα συνεχίζουν να κρύβονται από τη ζωή και θα προσπαθήσουν να ζήσουν μέσω των άλλων. Μέσω διηγήσεων, μέσω βιβλίων κλπ. Και άλλοι θα προσπαθήσουν να δώσουν ζωή στη ζωή τους με μία απλή εξωσυζυγική σχέση. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάνεις από αυτούς δεν έχει το πιο συνηθισμένο ναρκωτικό εναντίον της καθημερινότητας, δηλαδή ένα παιδί στο οποίο θα βγάλουμε πάνω μας όλο μας το άχτι και θα ποντάρουμε όλα μας τα λεφτά. Ο Τζο δεν ξέρει αν έχει, οι βετεράνοι έφτιαξαν ψεύτικη οικογένεια και το ηλικιωμένο ζευγάρι είναι άτεκνο. Και δηλαδή το παιδί λύνει τα προβλήματα; Έχει νόημα να κάνουμε του κόσμου τα καραγκιοζλίκια και να μη ζούμε πραγματικά "για να αφήσουμε κάτι στα παιδιά"; Εδώ έρχεται η ιστορία να μας πει ένα τεράστιο όχι. Αυτά που νομίζουμε πως αφήνουμε στα παιδιά είναι βιβλία σε έναν τυφλό. Είναι κάτι άχρηστο. Αυτό πιστεύω ότι είναι το βαθύτερο νόημα. Ψάχνουμε να κλείσουμε κενά δίνοντας άχρηστες κληρονομιές, ενώ το παιδί είχε άλλες ανάγκες και πιθανότατα απλά ήθελε έναν πατέρα. Το κόμικ βρίθει συμβολισμών, ακόμα και η κατάρρευση της σακαράκας την τελική στιγμή είναι ίσως ο κορυφαίος συμβολισμός πάνω στην κατάρρευση της ψευδαίσθησης.

 

Για το σχέδιο και το εικαστικό κομμάτι δεν έχω να πω πολλά, είναι αρτιότατο. Ξέρω τον Valee από το εξαιρετικό Katanga και μιλάμε για πραγματικά κορυφαίο δημιουργό. Γενικά θεωρώ υψηλή έκφραση κομικίστικης τεχνικής και τέχνης τα βουβά καρέ που σου λένε περισσότερα από τα φλύαρα captions και εδώ έχουμε αρκετά τέτοια. Η διήγηση εναλάσσεται από τα λόγια στο σχέδιο κάνοντας τους δύο αυτούς τομείς ένα ενιαίο.

 

Μπράβο, πάντα τέτοια

[Laz33]

Eγώ πάντως πιστεύω δέκα άτομα να ρωτήσεις "τι ήθελε να πει ο ποιητής" στο φινάλε, δέκα διαφορετικές απαντήσεις θα πάρεις.

Αυτό για πολλούς είναι η μαγεία του Ταναναρίβη.
Για μένα όμως αυτό είναι το (μοναδικό ίσως) ψεγάδι του κόμικ.
Θέλω να διαβάζω κάτι ξεκάθαρο και όχι κάτι που να ερμηνεύεται μ΄ένα σωρό τρόπους τους οποίους καλούμαι εγώ ν΄ανακαλύψω.

Ήθελα ένα πιο σαφές και πιο "εντυπωσιακό" φινάλε.
Το είπα και στην κριτική μου

 

Επεξεργασία Ιουνίου 20, 2024 από Laz33

[Kurdy Malloy]

Το φινάλε ήταν στα πλαίσια του κόμικ. Τι περίμενες; Να γίνουν εκρήξεις; Ή τι;

Spoiler

Και μόνο η αποκάλυψη πως η σύζυγος είχε φάει κι αυτή τη δόση της από την παραμύθα του Τζο, ότι και αυτή παρά το προσγειωμένο της προφίλ είχε βρει κι αυτή ένα μονοπάτι διαφυγής από την πεζότητα για μένα είναι αρκετή ανατροπή.

 

επίσης απορία και σπόιλερ 2

 

Spoiler

Ο τύπος με τον μπερέ που τον έστειλε στον τυφλό γιο, δεν ήταν ίδιος ο Τζο σε νεότερη έκδοση; μήπως εδώ είναι το κρυμμένο easter egg της ιστορίας;

 

 

[Laz33]

Θεωρώ η απορία σου (περί του τύπου με τον μπερέ) αποδεικνύει αυτό που λέω.
Το τέλος της ιστορίας επιδέχεται πολλών ερμηνειών.

Ενώ ήθελα να έβλεπα κάτι πιο σαφές.

 

Spoiler

Εγώ πάλι βλέποντας το γιο του Τζο τυφλό (ο οποίος είχε καταταχθεί στη λεγεώνα) θεώρησα ότι πέρασε (στ΄αλήθεια όμως) τις περιπέτειες και τις κακουχίες τις οποίες φανταζόταν ότι έζησε ο πατέρας του (αυτές που περιέγραφε στο φίλο του τον Αμέδαιο).

Και περίμενα μάλιστα να το πει, ότι τυφλώθηκα πχ επειδή πήγα τότε στον τάδε πόλεμο κτλ κτλ.

Θα ήταν ωραία αλληγορία να βλέπαμε ότι ο γιος έζησε στην πραγματικότητα αυτά που έζησε στη φαντασία ο πατέρας του.

Τελικά με την απορία έμεινα κι εγώ.

Για ποιο λόγο ήταν τυφλός ο γιος του Τζο; οεο;

 

Επεξεργασία Ιουνίου 21, 2024 από Laz33

[Niki]

Κάμποσες μέρες τώρα είχα δει τα σχόλια εδώ, μου κίνησαν το ενδιαφέρον οπότε και το πήρα ενώ δεν ήταν καθόλου μα καθόλου στα σχέδια μου. Δε νομίζω πως έχω να προσθέσω κάτι για το κόμικ ή την έκδοση .Το διάβασα χτες το μεσημέρι και ξαφνιάστηκα ευχάριστα . Θέλω να το ξαναδιαβάσω κάποια στιγμή και θα το πρότεινα σε κάποιον που αμφιταλαντεύεται. Με έναν περίεργο τρόπο μου έφερε στο μυαλό ένα καταπληκτικό κατά τη γνώμη μου βιβλίο, τον Ταρταρίνο εκ Ταρασκώνος του Alphonse Daudet, όχι γιατί μοιάζουν οι υποθέσεις (δε μοιάζουν), όσο για την προσέγγιση του θέματος και την ανθρώπινη ματιά. Σας ευχαριστώ πολύ για την παρουσίαση -πρόταση - συζήτηση.

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 3, 2024 από Niki

[Theo A]

Αφού το διάβασα και εγώ θα ήθελα να παρακινήσω όσους το σκέφτονται ακόμη να το παραγγείλουν άμεσα. Όσο και αν εμάς που είμαστε μέλη ενός τέτοιου φόρουμ μας ξενίζει το ότι ο ήρωας μεταφέρει στο σαραβαλάκι του ένα χαρτόκουτο με παλιά BD (που μάλιστα φαίνεται να τα έχει βάλει σε ζελατίνες) και τελικά υποχρεώνεται να τα εγκαταλείψει ενώ τα θεωρούσε πολύ σημαντικά, η ιστορία είναι τόσο συγκινητική και τόσο πολυπρισματική  που αξίζει να διαβαστεί και όχι μόνο μια φορά. Μέσα σε εκατό περίπου σελίδες λέει πολλά για την διαχείριση της απώλειας, και τις ανθρώπινες σχέσεις όπως κάνουν περισσότερο τα σύγχρονα ευρωπαϊκά κόμικ.

[Indian]

Τελικά, είχατε δεν είχατε, με τουμπάρατε και το αγόρασα κι εγώ και κρίνοντας από τα γραφόμενά και τις εντυπώσεις σας, πιστεύω ότι δεν θα το μετανιώσω. 

 

Όταν το διαβάσω θα σας πω την γνώμη μου. 

 

 

[rolandofshire]

Διαβάστηκε και από μένα. Εξαιρετική σκηνοθεσία, δε θέλω να επαναληφθώ, το μόνο σχόλιο που έχω είναι ότι επειδή πλέον από συνήθεια το μάτι πάει κατευθείαν στο μπαλονάκι (δείγμα της γρήγορης εποχής ίσως, του δώσε κι άλλη δράση, κι άλλη δράση), εδώ με ανάγκασε εκ των πραγμάτων να κοιτάξω πιο λεπτομερώς το σχέδιο και το καρέ γιατί αλλιώς δε θα καταλάβαινα την ιστορία. Μπράβο τους, μεγάλο μπράβο. Επίσης, το πώς έχτιζε τους επόμενους διαλόγους με τα βλέμματα στα προηγούμενα καρέ είναι πραγματικά αριστοτεχνικό.

 

Η ιστορία πιστεύω είναι όντως πολυεπίπεδη. Συμφωνώ σε πολύ μεγάλο κομμάτι με τον @ Kurdy Malloy  και μου αρέσει πολύ και η ερμηνεία του @ Laz33  για το φινάλε με την αντίθεση που χτίζει. Όμως νομίζω σε μεγάλο βαθμό η ιστορία έχει να πει πολλά και στα τελευταία καρέ.

 

**********************************************************************SPOILER ALERT****************************************************************************************

 

Spoiler

Το ότι απαντάει "Τι άλλο θέλεις να κάνω;" και "έρχομαι" όταν του λέει η γυναίκα του "θα γυρίσεις σπίτι;" και μετά που μπαίνει σε ένα σκοτάδι, δείχνει νομίζω ότι συνειδητοποιεί πως δεν ήταν τόσο οι περιπέτεια αυτή καθεαυτή αλλά το συναίσθημα που του γέμισε το κενό. Το ότι κέρδισε πίσω ένα κομμάτι του χαμένου του εαυτού, ότι έφυγε έστω για λίγο από μια φλατ ζωή για να κυνηγήσει κάτι έξω από αυτόν. Ότι τις έφαγε και ανταπέδωσε με τον τρόπο του. Ότι πάλεψε για κάτι μέχρι το τέλος. Κι όταν ήρθε αυτό το τέλος, ότι συνειδητοποίησε ότι αυτό το παιδί χρειαζόταν απλά κάποιον να είναι εκεί γι'αυτόν, τα άλλα θα 'ταν απλώς περιτύλιγμα. Εν τέλει, νομίζω αυτό που βάζει περισσότερο σα προβληματισμό με το τέλος του είναι "Απέτυχε τελικά ο Αμεδαίος σε αυτό που προσπαθούσε;" και εδώ η δύσκολη απάντηση είναι όχι. Απλά, δεν είχε συνειδητοποιήσει κι εκείνος τι προσπαθούσε από την αρχή. 

 

ΥΓ. Πέρασα κάνα δυο στιγμές που την έβρισα την γυναίκα του, είναι εκπληκτικό πως μπορεί καμιά φορά ο άλλος να σε κάνει τούρμπο με μια κουβέντα. Αν και βλέποντας βαθύτερα, είναι η έλλειψη επικοινωνίας που διαιωνίζεται, που είχε αυτό το αποτέλεσμα κι εδώ έχει και ο Αμεδαίος την ευθύνη του.