Αναζήτηση στην Κοινότητα

Είναι η συνηθισμένη τιμή για manga

Maya the Bee Το "Maya the Bee" (Μάγια η Μέλισσα - Mitsubachi Maaya no Boken) είναι μια σειρά anime που προβλήθηκε για πρώτη φορά στην Ιαπωνία από τις 01-04-1975 μέχρι τις 20-04-1976 σε 55 επεισόδια των 30 λεπτών, ενώ υπήρξε και δεύτερη περίοδος από τις 12-10-1982 μέχρι τις 27-09-1983 σε 52 επεισόδια. Βασίζεται στο κλασικό παιδικό βιβλίο του Γερμανού συγγραφέα Waldemar Bonsels. Στην Ελλάδα έχει προβληθεί από αρκετά κανάλια και τώρα προβάλλεται στην παιδική ζώνη του Alter, ενώ είχε κυκλοφορήσει και ένα κόμικ το 1980. Πλοκή Η σειρά αφορά μια μικρή μέλισσα, την Maya, και τις περιπέτειές της στο δάσος. Αρχικά την έστειλε η Βασίλισσα Μέλισσα να μαζέψει γύρη για την κυψέλη της και η Maya έκανε τόσο καλή δουλειά, που μάζεψε όλη τη γύρη γύρω από την κυψέλη και έτσι αναγκάστηκε να ψάξει μακριά στο δάσος για να βρει περισσότερη. Καθ’ όλη τη διαδρομή ανακαλύπτει καινούργιους φίλους και ζει πολλές περιπέτειες με διάφορα έντομα και άλλα πλάσματα. Λίστα επεισοδίων (πρώτη περίοδος) 1. Maya And The Ants 2. Max The Earthworm 3. Maya And The Frog 4. The House Visit 5. Grimelda's Web 6. Something's Burning 7. Grandma Locust 8. Baby Cricket's First Symphony 9. An Ant For A Day 10. The Ant Hill 11. The Jumping Contest 12. Centipede 13. The Littliest Hero 14. A Plain Adventure 15. Uninvited Guest 16. Eggs, Eggs, Everywhere (A Problem With Eggs) 17. Maya And The Firefly 18. How Crickets Were Freed 19. The Invisible Insect 20. Alf The Elf 21. That's What Friends Are For 22. Emmet Goes On A Diet 23. The Runaway Ant 24. Maya Comes Home 25. General Blusterby 26. On The Run 27. Flip N' Flap 28. Maya To The Rescue 29. Maya Survives Winter 30. Spring Is Here 31. Maya And Kurt's Rescue 32. The Caterpiller Finds A Home 33. Jack The Moth 34. The Parasite Fly 35. The Show-Off Cockroach 36. Sailing The High Seas 37. Captured 38. The Reluctant Musician 39. The Beauty Contest 40. Flip's Greedy Relative 41. Maya The Giantess 42. Gus And Emma 43. The Weight-Lifting Competition 44. The Mysterious Cheese Thief 45. Panic In The Meadow 46. The Baby Bird 47. Fleas In The Field 48. Mouse In The Bottle 49. City Slickers 50. Willi Stands Guard 51. Home Sweet Home 52. The Guest From Outerspace 53. The Marathon 54. The Army Ants Are Coming 55. A Windy Adventure Χαρακτήρες Maya Η πρωταγωνίστρια της σειράς. Είναι μια περιπετειώδης μικρή μέλισσα γεμάτη περιέργεια. Willi Μια αρσενική μέλισσα που είναι πιο τεμπέλης και δειλός από τη Maya, αλλά έχει εξίσου καλή καρδιά. Flip (Phillip) Μια σοφή αρσενική ακρίδα που φοράει καπέλο. Miss Cassandra Η δασκάλα της Maya. Περισσότερα ΕΔΩ και ΕΔΩ. [mal type=anime id=2571]

Ναι, είναι ασπρόμαυρο manga:

Μπορεί η περιπέτεια που εμπνεύστηκε ο Χάτζιμε Ισαγιάμα να εστιάζει στις θεαματικές μάχες των ανθρώπων εναντίον των Τιτάνων, σε μια σύγκρουση εξουσίας και ελευθερίας, όμως τελικά οι θεματικές της αγγίζουν πολύ πιο βαθιά και διαχρονικά ζητήματα για την ιστορία και τη φύση του ανθρώπου. Οι φανατικοί αναγνώστες των ιαπωνικών κόμικς δεν χρειάζονται ιδιαίτερη εισαγωγή για ένα από τα δημοφιλέστερα μάνγκα της εποχής που διανύουμε. Ο λόγος για το «Attack On Titan» (2009-2021), τη σειρά που έγραψε και σχεδίασε ο 36χρονος πλέον Χάτζιμε Ισαγιάμα, μια πολυεπίπεδη ιστορία που εξερευνά, μεταξύ άλλων, τη ρευστότητα της αντίληψης περί καλού και κακού, τη συνθετότητα των αντικρουόμενων συμφερόντων που καθορίζουν τις πολιτικές επιλογές, την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και των ευγενών ή μη κινήτρων που καθορίζουν τις επιλογές μας. Η επιτυχία της σειράς οδήγησε στην ομώνυμη τηλεοπτική μεταφορά της, η οποία ξεκίνησε να προβάλλεται ακριβώς πριν από δέκα χρόνια, στις 7 Απριλίου του 2013, και διανύει σήμερα τα τελευταία της βήματα. Ο Χάτζιμε Ισαγιάμα στην εκδήλωση Anime NYC 2022 κατά την πρώτη επίσκεψή του στις ΗΠΑ Ελευθερία και εγκλωβισμός Στο επίκεντρο της ιστορίας τοποθετείται η ανθρώπινη ανάγκη για ελευθερία. Ο Ισαγιάμα εισάγει τον αναγνώστη σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι αναγκάζονται να ζουν σε πόλεις περίκλειστες από τρία διαδοχικά ομόκεντρα γιγαντιαία τείχη προκειμένου να προστατευτούν από τους Τιτάνες, τα ανθρωποφάγα πλάσματα αγνώστου προελεύσεως, τα οποία επιτίθενται ανά τακτά χρονικά διαστήματα αφανίζοντας ολόκληρες πόλεις στο πέρασμά τους. Όχι και τόσο τυχαία. Γεννημένος το 1986 στη μικρή πόλη Ογιάμα, τμήμα της περικυκλωμένης από βουνά Χίτα της Ιαπωνίας, από την παιδική ηλικία ο Ισαγιάμα ένιωθε σαν να ζει σε ένα απομονωμένο νησί χωρίς επαφή με τον έξω κόσμο. Το αίσθημα του εγκλωβισμού από το οποίο προσπαθεί να αποδράσει, η επιθυμία να αντικρίσει τον ουρανό μέχρι το πέρας του ορίζοντα, είναι το πρώτο κοινό σημείο του δημιουργού με τον πρωταγωνιστή τού «Attack On Titan». Για τον Χάτζιμε Ισαγιάμα η επιθυμία έγινε πραγματικότητα μέσω της τέχνης του. Αφού σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Σχεδίου Kyushu στη γειτονική περιοχή Φουκουόκα, έλαβε συμμετοχή σε διαγωνισμούς σχεδίου και προσέγγισε εκδοτικούς οίκους. Σε ηλικία είκοσι ετών μετακόμισε στο Τόκιο προκειμένου να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Εκεί χρειάστηκε αρχικά να εργαστεί ως ιδιωτικός υπάλληλος σε ένα ίντερνετ καφέ. Μια εμπειρία που καθόρισε τόσο τον ίδιο όσο και τον συμβολισμό των Τιτάνων στο έργο του ήταν ένας έντονος διαπληκτισμός που έλαβε χώρα με έναν μεθυσμένο θαμώνα του μαγαζιού. Η παντελής αδυναμία επικοινωνίας δύο ανθρώπων, παρά το γεγονός ότι ανήκουν στο ίδιο είδος και μιλάνε την ίδια γλώσσα, σημάδεψε τον νεαρό καλλιτέχνη, ο οποίος στο έργο του φυσικά εμπλουτίζει το σχετικό ερέθισμα με μια φιλοσοφική προσέγγιση α λα Τόμας Χομπς και με την παράλληλη αποδόμηση του απόλυτου μανιχαϊσμού, βάσει του οποίου φαίνεται να κινούνται αρχικά οι δύο αντικρουόμενες πλευρές. Μετά την αρχική απόρριψη από το δημοφιλέστερο περιοδικό μάνγκα της Ιαπωνίας, το εβδομαδιαίο «Shonen Jump» της Shueisha («Dragonball», «One Piece»), προετράπη να τροποποιήσει υφολογικά το σχέδιο και την ιστορία του. Αντ’ αυτού, προτίμησε να μη θυσιάσει την καλλιτεχνική ελευθερία και να συνεχίσει την αναζήτηση συνεργάτη. Έχοντας κερδίσει με την πρωτόλεια εκδοχή του «Attack On Titan» στον διαγωνισμό MGP, αλλά και δύο διαδοχικές διακρίσεις στο Freshman Manga Award τού επίσης δημοφιλούς περιοδικού «Weekly Shonen Magazine» της εταιρείας Kodansha, όπου έχουν δημοσιευτεί έργα του «πατέρα των μάνγκα» Οσάμου Τεζούκα, αλλά και γνωστές σειρές («Hajime No Ippo», «Great Teacher Onizuka» και πιο πρόσφατα «Fairy Tail», «The Seven Deadly Sins»), η στιγμή της αναγνώρισης δεν άργησε να έρθει. Έτσι, το 2009 το magnum opus του Ισαγιάμα ξεκίνησε να δημοσιεύεται σε μηνιαία βάση στο νέο περιοδικό της εταιρείας με τίτλο «Bessatsu Shonen Magazine», διεκδικώντας επάξια μια θέση στην κορυφή της λίστας των καλύτερων μάνγκα του είδους. Σύγχρονη Τιτανομαχία Σε ένα πλαίσιο που θυμίζει μια παραλλαγή της μεσαιωνικής περιόδου, εμποτισμένη με στοιχεία της βιομηχανικής επανάστασης και φανταστικών τεχνολογικών εμπνεύσεων, στο «Attack On Titan» παρουσιάζεται μια ανθρώπινη κοινωνία η οποία ζει υπό τον φόβο των Τιτάνων. Μετά την εμφάνιση των γιγαντιαίων ανθρωπόμορφων τεράτων που καταστρέφουν τα πάντα στο διάβα τους, ο εναπομείνας πολιτισμένος κόσμος συσπειρώθηκε χτίζοντας τρία ομόκεντρα τείχη για να προστατευτεί από την ανυπέρβλητη απειλή. Εισάγοντας ήδη πολιτικές έννοιες όπως η ταξικότητα και οι διακρίσεις, ο δημιουργός απεικονίζει την ελίτ να εγκαθίσταται καθόλου τυχαία στο εσωτερικό του πιο καλά προστατευμένου τρίτου, μικρότερου τείχους, ενώ οι λιγότερο προνομιούχοι στο ασθενέστερο πρώτο τείχος προστασίας. Στο επίκεντρο της ιστορίας βρίσκονται τρεις χαρακτήρες, παρά το κατά τα άλλα πολυάριθμο καστ: ο πρωταγωνιστής έφηβος Eren Jaeger και οι φίλοι του, Armin και Mikasa. Μετά την επίθεση που δέχεται η πόλη τους από τους Τιτάνες, οι τρεις έφηβοι αποφασίζουν να καταταγούν στον στρατό προκειμένου να υπηρετήσουν στο ειδικό τάγμα ενάντια στους Τιτάνες. Αξιοποιώντας την επιστημονική μελέτη και την τεχνολογία της εποχής, οι άνθρωποι έχουν ανακαλύψει μερικές αδυναμίες των Τιτάνων και επιστρατεύουν όλο τους το κουράγιο για να εξερευνήσουν την εκτός των τειχών περιοχή, αμυνόμενοι της γης αλλά και της ζωής τους. Για πολλούς από αυτούς η μάχη δεν μετουσιώνει σε πράξη μόνο την ελπίδα της λύτρωσης από τον φόβο και τον αυτοπεριορισμό, αλλά και τη διαχείριση του θρήνου και της απώλειας των αγαπημένων προσώπων. Το ίδιο ισχύει και για τον νεαρό Eren, στον οποίο αφήνει βαθύ τραύμα ο τραγικός θάνατος της μητέρας του, την οποία κατασπαράζει ένας εκ των επιτιθέμενων Τιτάνων. Σύντομα ο Eren θα ανακαλύψει πως μπορεί να μεταμορφώνεται σε Τιτάνα, γεγονός που μπερδεύει τόσο τον ίδιο και το μίσος του για τα ανθρωποφάγα τέρατα, όσο και τους ανθρώπους εντός των τειχών. Μετά από διαρκείς ανατροπές, ισορροπημένη αλληλουχία σκηνών δράσης, μυστηρίου και πολιτικού δράματος αλλά και μεθοδικό, επιμελές χτίσιμο κόσμου και χαρακτήρων, οι ήρωες αλλά και οι αναγνώστες ανακαλύπτουν την πραγματική προέλευση των Τιτάνων, καταλήγοντας στη μεγάλη παραδοχή του συγγραφέα της σύγχρονης Τιτανομαχίας, ο οποίος δήλωσε σε μια πρόσφατη ραδιοφωνική συνέντευξή του στο γαλλικό France Inter: «Ο άνθρωπος είναι το πιο τρομακτικό ζώο στον κόσμο». Οι ενδεχόμενες φιλοσοφικές, πολιτικές και ιστορικές αναφορές του έργου είναι αμέτρητες: από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τη γενοκτονία των Εβραίων στις μάχες Ρωμαίων και βαρβάρων μέχρι τις σύγχρονες κόντρες μεταξύ Ιαπωνίας και Κίνας. Διόλου τυχαία άλλωστε, η ανάγνωση του «Attack On Titan» απαγορεύτηκε το 2015 από το κινεζικό υπουργείο Πολιτισμού. Το φινάλε ενός έπους Φτάνοντας προς το τέλος της σειράς, ο Χάτζιμε Ισαγιάμα απογείωσε την αφηγηματική του πρωτοτυπία αντιστρέφοντας την οπτική γωνία της εξιστόρησης. Αποτέλεσμα, στα τελευταία επεισόδια της σειράς να παρακολουθούμε την ιστορία από τα μάτια των «κακών», για να καταλάβουμε με τον πιο εμφατικό τρόπο πως δεν υπάρχουν απόλυτες έννοιες όπως το καλό και το κακό, το άσπρο και το μαύρο, αλλά όλα είναι… γκρι. Η σειρά ολοκληρώθηκε στην έντυπη εκδοχή της με ένα αμφιλεγόμενο φινάλε το 2021, ενώ η τηλεοπτική μεταφορά αναμένεται να ρίξει την αυλαία της το φθινόπωρο του 2023 με ένα επεισόδιο-ταινία που θα υπερβαίνει σε διάρκεια τη μία ώρα. Και το σχετικό link...

Λιωμένα σώματα, διαμελισμένα κορμιά, γκρεμισμένα κτίρια, κατεστραμμένοι δρόμοι, ποτάμια που βράζουν και μεταφέρουν ανθρώπινες σάρκες, μαύροι ουρανοί. Δεν πρόκειται για σενάριο επιστημονικής φαντασίας ούτε για κάποιο horror movie. Είναι οι εικόνες που στοιχειώνουν τον αναγνώστη του Barefoot Gen. Το έργο του Keiji Nakazawa ξεκίνησε να κυκλοφορεί πριν από ακριβώς πενήντα χρόνια, τον Μάιο του 1973, και δεν ήταν μια μυθοπλασία. Ήταν η καταγραφή και μεταφορά σε manga της εμπειρίας του δημιουργού του από τη ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα. Ο Nakazawa (1939-2012) ήταν έξι χρονών όταν τα αμερικανικά αεροπλάνα σε μια απίστευτης βαρβαρότητας επίδειξη ισχύος έβαλαν οριστικό τέλος στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ζούσε με την οικογένειά του στη Χιροσίμα και σε λίγα δευτερόλεπτα είδε τον κόσμο, ως μάρτυρας και θύμα, να αλλάζει για πάντα και να μπαίνει σε μια νέα εποχή όπου η απειλή του μαζικού αφανισμού δεν θα αποτελούσε πια κινδυνολογία ή μελλοντολογία. Όλα όσα είδε και ένιωσε τα περιγράφει με σκληρές λεπτομέρειες και ωμό ρεαλισμό, σε βαθμό που η ανάγνωση προκαλεί σωματικό πόνο και ένα διαρκές κόμπιασμα στον λαιμό του θεατή. Από την κυκλοφορία του πρώτου τόμου του, το Barefoot Gen συγκλόνισε το ιαπωνικό κοινό και σημείωσε μεγάλη επιτυχία που οδήγησε σε μια μακρά συνέχεια, με τον μικρό Gen να μεγαλώνει στη μεταπολεμική Ιαπωνία και να πρέπει να διαχειριστεί τόσο τα προσωπικά του βιώματα όσο και το συλλογικό τραύμα. Το αυτοβιογραφικό έργο, που δεν περιορίστηκε στα γεγονότα της Χιροσίμα αλλά περιέγραψε την πολυσύνθετη κοινωνική και πολιτική κατάσταση στην Ιαπωνία μετά το 1945, ολοκληρώθηκε το 1987 και αφού είχαν κυκλοφορήσει 10 τόμοι, ενώ πολλές είναι οι διεθνείς του μεταφράσεις. Από το 1976 ως το 1980 μεταφέρθηκε σε μια κινηματογραφική τριλογία από τον Tengo Yamada, ενώ διασκευάστηκε και σε ταινία κινουμένων σχεδίων. Μέχρι σήμερα θεωρείται μια αξεπέραστη έντεχνη καταγραφή των επιπτώσεων της πρώτης ατομικής βόμβας από έναν αυτόπτη μάρτυρα και, παρά τις πολύ σκληρές αλλά αναπόφευκτες εικόνες του, αποτελεί εκπαιδευτικό υλικό στο μάθημα της Ιστορίας σε πολλά σχολεία του κόσμου. Και το σχετικό link...

Εδώ και λίγο καιρό είχα πετύχει το πρώτο βίντεο της Κάντυ Κάντυ στο διαδίκτυο και το αποθήκευσα για μελλοντική θέαση. Υπόψην δεν ήμουν απο αυτούς που ντρέπονταν (πολύ) για το ότι ήταν κοριτσίστικο. Ο λόγος που δεν έβλεπα (πολλά) anime πιτσιρίκος ήταν κυρίως γιατί αρκετά απο αυτά ήταν αρκετά θλιβερά για την τότε τρυφερή ηλικία. Δεν μπορούσα να τα κατανοήσω και συνεπώς να τα εκτιμήσω. Βέβαια αυτό ισχύει για τα δραματικά anime. Το ίδιο λοιπόν ισχύει και για το εν λόγω καρτούν όπου ενώ δεν θυμάμαι τίποτα, έχω την εικόνα κάποιου δράματος που ζούσε το ξανθό αυτό κορίτσι.. Είδα λοιπόν σήμερα το πρώτο επεισόδιο και μπορώ να πω με άγγιξε αρκετά. Κλασικό γιαπωνέζικο άνιμε με μια παραμυθένια αισθητική που σε συγκινεί βαθιά (θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την Κάντυ Κάντυ ως Slice of life; ). Μετά απο αυτό έκανα - φυσικά- μια αναζήτηση και στο greekcomics και.. πραγματικά δεν σταματάτε να με εκπλήσετε! Μα καλά τι πληροφορίες και τι υλικό βρήκα..Πληροφορήθηκα (ενώ δεν είχα ιδέα φυσικά) ότι είχε κυκλοφορήσει στην ελληνική γλώσσα όλη η σειρά manga ενώ έχουν ανέβει και όλα τα επεισόδια! Ευχαριστώ φυσικά και τον @ PhantomDuck για το ποστ όπου σε παραπέμπει σε σελίδα τορρεντ με το σύνολο του anime και του manga και φυσικά όλους όσοι ασχολήθηκαν για το σκανάρισμα και το ανέβασμα όλου αυτού του υλικού. Φυσικά σκοπεύω να τα κατεβάσω και να τα δω/διαβάσω. Xαζή ερώτηση για το manga: να υποθέσω ότι πρόκειται για καθρεπτισμένη έκδοση όπου διαβάζονται απο αριστερά προς δεξιά σωστά;

www.justmanga.com Γενικά για το justmanga Όπως καταλαβαίνετε και από το όνομα του μαγαζιού, ειδικεύεται στα manga (γιαπωνέζικα κόμικς). Έχει τεράστια ποικιλία από τίτλους, γνωστούς και άγνωστους. Αν θέλετε να αγοράσετε κάποιον τίτλο που δεν είναι γνωστός και δεν κυκλοφορεί στο online εμπόριο, στο justmanga υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να το βρείτε. Ανανεώνεται συνεχώς με όλες τις νέες κυκλοφορίες, ενώ σε όλους τους τίτλους προσφέρει έκπτωση της ονομαστικής τους τιμής και κλασσικά μπορείτε να κάνετε pre-order. Πληρωμή - αποστολή - μεταφορικά Το Justmanga υποστηρίζει πλήρως paypal, επομένως δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με την πληρωμή. Εδρεύει στην Αμερική, επομένως μερικές φορές ίσως καθυστερήσει να έρθει το δέμα. Σύνολο έχω παραγγείλει τρεις φορές και κάθε φορά μου έκανε περίπου 20 μέρες για να έρθει. Τα περιοδικά ήταν πολύ καλά συσκευασμένα. Όσο πιο μεγάλο είναι το κόστος, τόσα περισσότερα ψιλολοΐδια και ψιψιψόνια βάζουν μέσα στο δέμα. Καραμέλες, τσίχλες και ζελεδάκια για να γλυκάνουν τον κόσμο, ενώ κατά διαστήματα χαρίζουν μπρελόκ και κουκλάκια. Τα μεταφορικά υπολογίζονται με βάση τα units του κάθε προϊόντος. Ένα συνηθισμένο manga μετράει σαν 1 unit, ένα artbook μεγαλύτερων διαστάσεων για 3 units κ.ο.κ. Δίπλα σε κάθε περιοδικό αναφέρει πόσα ακριβώς units πιάνει. Αν αγοράσετε μόνο eligible products με το συγκεκριμένο σηματάκι , θα σας κάνουν μία γενναία έκπτωση στα μεταφορικά. Το καλό είναι πως ως eligible θεωρείται σχεδόν το 95% των περιοδικών, επομένως υπολογίζετε σχεδόν πάντα λιγότερα μεταφορικά. Επιπλέον Features Το justmanga έχει κυρίως δύο χαρακτηριστικά που το κάνουν να υπερτερεί από τα υπόλοιπα μαγαζιά του είδους. 1) Πόντους αγοράς. Για κάθε δολάριο που ξοδεύετε, κερδίζετε 10 πόντους. Τους πόντους αυτούς μπορείτε να τους διαθέσετε προς αγορά σε διάφορα manga related προϊόντα που συνεχώς ανανεώνονται. Επιπλέον πόντους μπορείτε να κερδίσετε αν κάνετε review για ένα manga ή αν αφήσετε την άποψή σας. 2) Το Club 555. Στους πελάτες που έχουν κάνει πάνω από μία παραγγελία, δίνουν την ευκαιρία μαζί με κάθε επιπλέον αγορά να επιλέξουν από μία ενδεικτική λίστα, ένα (και μόνο ένα) επιπλέον manga για το οποίο θα πληρώσουν μόνο 5.55$ (4€). Με λίγα λόγια πουλάνε κάτω του κόστους. Ξαναλέω πως σε κάθε αγορά έχετε δυνατότητα να πάρετε μόνο ένα τεύχος από το Club 555. Ανάλογα με τα units που έχετε αγοράσει, ανεβαίνετε levels, και όσο υψηλότερο level είστε, τόσες περισσότερες επιλογές έχετε από το Club 555. Άλλες εξυπηρετήσεις που κάνει το justmanga είναι η δημιουργία λίστας με τα manga σας, αποστολή προστατευτικών ζελατινών δωρεάν με κάθε αγορά, δυνατότητα αγοράς anime DVDs, anime-manga toys κλπ. Γενικά είναι ίσως το πιο οργανωμένο μαγαζί του είδους. Αν κάποιος θέλει εξειδικευμένες αγορές manga, ή αναζητά τίτλους που δεν βρίσκονται στο BookDepository (), αξίζει να του ρίξει μια ματιά. Το μόνο αρνητικό είναι πως αν κάποιος δεν αγοράσει για πάνω από 6 μήνες, χάνει το account του, δηλαδή όλους τους πόντους και τα level του Club 555.

Παράλληλα, ανακοινώθηκε και η συμμετοχή της Nintendo. https://www.facebook.com/AthensCon/photos/a.916052231821305/5630373583722456/?type=3 @ Bilis , ο συγκεκριμένος δημιουργός( όπως είπα κι αλλού) έχει κάνει κάποιες αξιοπρεπέστατες δουλειές. Δυστυχώς για εκείνον όμως: Δε βλέπω να έχει δημοσιευθεί κάτι δικό του στην Ελλάδα Είναι -σχετικά- νέος δημιουργός, οπότε δε τον γνωρίζει πολύς κόσμος. Έχει εργαστεί πάντως σε τίτλους όπως: Spiderman, X- factor, Avengers & X-men( στα δύο τελευταία βέβαια, δεν έχει κάνει τίποτα το ιδιαίτερο, αξίζει να του πάτε από τους πρώτους δύο τίτλους).

@ Grilos και τα τρια Manga που πηρες ειναι αστερια λεμε. Εγω τα εχω διαβασει σε ηλεκτρονικη μορφη και ειναι σε λιστα (μαζι με πολλα πολλα πολλα αλλα) για μελλοντικη αγορα σε φυσικη μορφη. Το κακο με το vagabond ειναι οτι εχει σταματησει και δεν βλεπω να το τελειωνει ποτε. Επισης καλοδιαβαστος ο Λαργκο, εγω θα το παρω μετα το Πασχα.

Σειρα μανγκα εφτα τομων συνολικα η οποια ξεκινησε με ενα one-shot το Φεβρουαριο του 2011 στο Bessatsu Shonen Magazin. Υστερα, εγινε εβδομαδιαια σειρα στο Weekly Shonen Magazin απο τον Αυγουστο του 2013 εως τον Νεομβριο του 2014, αριθμωντας εξηντα δυο chapters. Η ιστορια εκτυλισσεται στην Ιαπωνια (προφανως ) και δειχνει τη ζωη του Ishida Shoya, ενος μαθητη γυμνασιου που ειχε ασκησει bullying σε μια συμμαθητρια του στο δημοτικο, την Nishimiya Shoko, επειδη ηταν κωφη. Το μανγκα μας αφηνει να μαθουμε πως νιωθει τωρα, οτι εχει μετανιωσει για τα οσα εχει κανει και πως θα ηθελε να τα ξαναβρει με την παλια του συμμαθητρια. Συγκεκριμενα, η ατακα του τα λεει ολα "I wish we had never met. I wish we could meet once again." -- Ishida Shoya Ο πρωταγωνιστης του μανγκα, εχει μετανιωσει τις πραξεις του στο παρον και θελει να αλλαξει την κατασταση στην οποια βρισκεται τωρα. Nishimiya Shoko Η πρωταγωνιστρια, ειναι κωφη αλλα δεν το βαζει κατω, προσπαθει να κανει φιλους και να επικοινωνει με τους συμμαθητες της. Υπαρχουν και αρκετοι αλλοι χαρακτηρες με βασικους ρολους αλλα δεν ειναι τοσο σημαντικοι -- Πολυ ομορφη ιστορια, δειχνει εντονα πως αντιστρεφονται οι ρολοι θυτη-θυματος και πως τα παιδια μπορουν να ειναι σκληρα χωρις να το καταλαβαινουν ακομη. Εξαιρετικο character development και συγκινητικο φιναλε. Αξιζει με τα χιλια. Τον Σεπτεμβριο του 2016, εγινε η πρεμιερα της ομωνυμης ταινιας απο το Kyoto Animation. Πολυ καλη δουλεια επισης, καταφερνει να καλυψει τα σημαντικοτερα κομματια του μανγκα, αλλα εννοειται πως δεν ειναι το ιδιο. Εγω προσωπικα διαβασα ολο το μανγκα σε δυο μερες. Ηταν απορροφητικο, πολυ ενδιαφερον και με εξαιρετικα μηνυματα! Συνισταται! [mal type=manga id=56805]

Κυκλοφόρησε υπό την μορφή anime, από το Netflix, το "Τζούντζι Ίτο: Μακάβριες Ιαπωνικές Ιστορίες", το οποίο αποτελεί μεταφορά μερικών ιστοριών από την ανθολογία του κορυφαίου δημιουργού manga τρόμου Τζούντζι Ίτο. Κάποιες από αυτές περιέχονται και στο συγκεκριμένο κόμικ.

Πλέον που έχει κάποια χρόνια που τελείωσε να συμπληρώσουμε ότι το manga έχει την ιδιαιτερότητα πως στο κεφάλαιο 121 έχει δύο διαφορετικά τέλη. Ένα κάλο και ένα κακό. Με το τέλος της σειράς άρχισε να κυκλοφορεί στο ίδιο περιοδικό μηνιαία το prequel της με όνομα Btooom! U-18 το οποίο συνεχίζεται ακόμα και σήμερα. Να προσθέσω ότι η μεταφορά του σε anime, ενώ είναι αρκετά αξιοπρεπής, καλύπτει μόνο τα πρώτα 50 κεφάλαια. Δυστυχώς είναι ένα από τα αρκετά παραδείγματα που τα anime λειτουργούν περισσότερο ως διαφημιστικό υλικό προώθησης των πωλήσεων του αντίστοιχου manga, παρά για καλλιτεχνική προσπάθεια μεταφοράς ενός έργου σε ένα άλλο μέσο.

Ο Urasawa είναι κατά τη γνώμη ο κορυφαίος manga ka. Δεν μου αρέσουν ιδιαίτερα τα manga αλλά λατρεύω τις δουλείες του. Το monster και το 20th century boys είναι από τα αγαπημένα μου κόμικς γενικά. Το πλούτο είναι πολλά χρόνια στην λίστα μελλοντικών αγορών. Σε ευχαριστώ που μου το θύμησες φίλε!

Για όση σημασία μπορεί να έχουν τα βραβεία, έχει πάρει Shogakukan για καλύτερο Shonen manga. Πρόκειται για τις περιπτώσεις που θα μπορούσε εύκολα κάποιος που δεν διαβάζει manga να ξεκινήσει από κει.

Εδώ δεν προχώρησε το Naruto, που είχε πιο μεγάλο κοινό. Σιγά μην συνεχίσουν το Bleach που ήταν το λιγότερο δημοφιλές από τα Big 3. Αν και για να είμαι δίκαιος, πάντα πουλούσε και το Bleach καλά. Βέβαια όπως είπε και ο @ Θλιμμένος Μπούφος , Anubis και manga πλέον δεν... Για μένα κιόλας είναι λάθος κίνηση ότι δεν υπάρχουν manga στα ελληνικά, αλλά ας μην το πιάσουμε εδώ αυτό το θέμα.

Βρήκα αυτή την καφετέρεια στο ιντερνετ. Βρίσκεται Αθ. Διάκου 2 & Πορίνου, Ακρόπολη Αθήνα και εχει αποκλειστική θεματολογία τα manga/anime. Από ότι είδα στο site τους έχουν και μια βιβλιοθήκη με manga για όποιον θέλει να διαβάσει καθώς πινει τον καφέ του. (έχει και για να φας αν θες πχ. κρέπες εμπνευσμένες από manga) Κάνει και events, cosplay κλπ. Στην σελίδα τους, έχουν βάλει τον κατάλογο με τις τιμές, ιο οποίες ειναι πολυ καλές ειδικά σε σχέση με καφε της περιοχής αυτης. Δεν εχω πάει αλλά θα πήγαινα να δω τι παίζει. Παρακάτω η ιστοσελίδα του. Manga Cafe

Έχετε αναλογιστεί πώς θα ήταν η αφήγηση των παραμυθιών που μας μεγάλωσαν αν προσαρμόζονταν στα σημερινά δεδομένα και την εποχή? Αυτή η ιδέα είχε καρφωθεί στο μυαλό της Γεωργίας Παραρά κι έφτασε το πλήρωμα του χρόνου (και η βοήθεια των εκδόσεων Ρενιέρη) να αποτυπωθεί στο χαρτί. Η Γεωργία, λοιπόν, επιλέγει τρεις πασίγνωστες πρωταγωνίστριες, όπως η Ραπουνζέλ, η Χιονάτη και το κοριτσάκι με τα σπίρτα κι επανασχεδιάζει τα κλασικά παραμύθια τους στο σήμερα, χρησιμοποιώντας σύγχρονη γλώσσα και νοοτροπία. Τα σενάρια είναι αρκετά σύντομα, αναδύουν αρώματα χιούμορ, αλλά σίγουρα θα προτιμούσα να είχαν μεγαλύτερη έκταση για να μπορέσει να “πατήσει” καλά η πλοκή και να μην είναι βιαστική. Κάθε υπόθεση έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες. Άλλη δανείζεται στοιχεία από την καθημερινότητα (όπως το πρόσφατο lockdown), άλλη έχει στοιχεία ήπιου αισθησιασμού κι άλλη φτάνει να έχει υφές horror κι επιστημονικής φαντασίας! Όπως καταλαβαίνετε, λοιπόν, η ύλη του συγκεκριμένου άλμπουμ είναι πολυποίκιλη και πιστεύω ότι θα ικανοποιήσει κάθε πιστό οπαδό των αντίστοιχων θεματολογιών. Πάντως, σας εφιστώ την προσοχή ότι μπορεί τα σενάρια να βγάζουν έναν όμορφο δυναμισμό, παρόλα αυτά εμφανίζουν κι έναν άγουρο χαρακτήρα. Προσωπικά μου άφησαν μία καλή επίγευση, αλλά σίγουρα δεν ήταν κι ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει. Ο εικαστικός τομέας είναι μία ευγενική προσφορά του Κωνσταντίνου Γαλάτη, ο οποίος εδώ έχει υιοθετήσει το γνωστό στυλ των manga. Τα καρέ του είναι μεγάλα, οπτικοποιούν στην εντέλεια την ένταση που αποζητά το σενάριο, ενώ η λεπτομέρεια των backgrounds είναι εξαιρετική. Για να κάνω, όμως, και το παράπονό μου, θα έλεγα ότι είναι παραφορτωμένα σε βαθμό να δυσκολεύομαι να διακρίνω με την πρώτη τι βλέπω σε μερικά από αυτά. Σίγουρα, πάντως, δεν αλλοιώνουν σε μεγάλο βαθμό την ουσία του σχεδίου. Το μελάνωμα, που θα έπρεπε να επικρατεί σε μία ασπρόμαυρη δουλειά, είναι πολύ καλό και προσωπικά οι αποχρώσεις του άσπρου και του μαύρου εδώ δένουν πανέμορφα. Η έκδοση έχει μέγεθος Α4, ενώ το δέσιμο των σελίδων έχει γίνει με την κλασική καρφίτσα. Το χαρτί στο εσωτερικό είναι γυαλιστερό ενώ το εξώφυλλο έχει το πάχος αυτό ενός τυπικού περιοδικού. Από αυτά τα γραφόμενα, λοιπόν, συμπεραίνουμε ότι δεν κρύβει κάποια έκπληξη που να μας κάνει να την θεωρούμε αξιομνημόνευτη. Από συνοδευτικό υλικό έχουμε μόνο μία σελίδα αποτυπώνει δύο λόγια για τους δημιουργούς. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του κόμικ.

Μιας που ανοίξαμε αυτή τη κουβεντούλα, θεωρώ σίγουρο ότι ο Ποπάυ, θα μπει στο ημερολόγιο Απριλίου! Εάν αυτό δεν είναι το πασχαλινό μας δώρο από την εκδοτική, θα στενοχωρηθώ πολύ! Από την άλλη, αναλογίζομαι αυτό που λέει ο @ hudson και συνειδητοποιώ, ότι η ελληνική αγορά, έχει κατακλυστεί από ένα σωρό ενδιαφέροντες τίτλους( τουλάχιστον 15 μηνιαίως) και τελικά, καταλήγουμε να μην ξέρουμε τι θα πρωτοδιαλέξουμε! Το Δικαστή λόγου χάρη, ο οποίος κυκλοφόρησε πρώτη φορά το Νοέμβριο, μόλις πριν από μερικές εβδομάδες τον απέκτησα. Πού θέλω να καταλήξω; Στο ότι συνειδητοποίησα, ότι ενώ μου αρέσει ειλικρινά, όλο αυτό το πανδαιμόνιο που επικρατεί, θα ήθελα να αμβλυνθούν λίγο οι ρυθμοί κυκλοφορίας νέων εκδόσεων, καθώς έτσι- πιστεύω- θα μας δινόταν χρόνος, αφ' ενός να ελαττώσουμε σημαντικά τη στοίβα με τα αδιάβαστα, ενώ παράλληλα, θα μπορούσαμε να διοχετεύσουμε τα μηνιαία μας έξοδα για τις νέες κυκλοφορίες, σε παλιά κόμικς που μας λείπουν, ούτως ώστε να κλείσουμε τρύπες της συλλογής μας. Βέβαια, δεν λέω να φθάσουμε στα επίπεδα του 2013, που δεν υπήρχε πραγματικά ΤΙΠΟΤΑ να πάρεις! Ωστόσο από 15, να είχαμε 10 εκδόσεις τον μήνα, δε νομίζω ότι θα αποτελούσε τόσο μεγάλο πρόβλημα. Από την άλλη, όλη αυτή η ποικιλία, είναι άκρως ενθαρρυντική, καθώς και μεγαλύτερο νέο κοινό μυείται στον χώρο, αλλά και πολλοί παλαιότεροι έχουν μεγάλο εύρος επιλογών. Χώρια που έτσι καλύπτονται όλα τα γούστα( καλά, με εξαίρεση τους λάτρεις των Λατινοαμερικάνικων κόμικς και των manga). Μερικές σκέψεις μου, τις οποίες θέλησα να μοιραστώ μαζί σας!

Πάρα πολύ ενδιαφέρον πείραμα το βρίσκω! Ποπαϋ στα γαλλικά! Θα ήθελα μια μέρα να εκδοθεί από καμιά Cinebook και να μπορέσουμε να το διαβάσουμε κι εμείς( έστω στα αγγλικά, γιατί στα ελληνικά, πολύ δύσκολα θα υπάρξει κάποια πιθανότητα να κυκλοφορήσει). Résumé : Tout le monde connaît Popeye, ce borgne fort en gueule qui exhibe ses biceps après avoir englouti des épinards en boîte. Il est drôle, Popeye. Sa façon de parler, de manger les mots... et ses expressions toutes faites. Et pis, c'est un type courageux, un mec bien. Un vrai héros. Un jour, une drôle de môme au langage fleuri vient lui taper dans son oeil valide. Il est trop vieux pour elle. Mais Olive, c'est sa môme, c'est sûr. Même qu'il accepte de partir à l'aventure avec le frère d'Olive... à la recherche d'un fabuleux trésor. Περίληψη που αλιεύθηκε από εδώ. Επειδή, όπως βλέπετε, στο google δε βγαίνει νόημα, θα μπορούσε κάποιος γαλλομαθής( λόγου χάρη @ Kurdy Malloy ),να μας πει τι λέει; bedetheque

Καιρο εχω να γραψω εδω οποτε ας πω λιγο τι Manga διαβασα απο την τελευταια φορα δηλ Οκτωβρη εως Δεκεμβρη γιατι απο το νεο ετος δεν εχω διαβασει τιποτα σε ηλεκτρονικη μορφη. Καταρχας τελειωσα το Phoenix του μεγαλου Τεζουκα. Σε γενικες γραμμες μου αρεσε αν και ειχε σημεια που ηταν κουραστικα και βαρετα αν δεν ηξερες και την γιαπωνεζικη ιστορια. Επειδη κιολας μιλαμε για ημι-ανεξαρτητες ιστοριες μπρος πισω στο χρονο (απο αρχαια εποχη μεχρι πολυ μελλον διαστημικη εποχη) και επειδη δημιουργηθηκαν και εκδοθηκαν με μεγαλη αποκλιση μεταξυ τους δηλ απο το 1954 εως το 1988 λογικο ειναι να εχουμε και διαφορα στην ποιοτητα της καθες ιστοριας. Αγαπημενη μου ηταν το Universe δηλ ο 4ος τομος που εκδοθηκε το 1969. Το πρωτο μερος οπου 4 αστροναυτες ειναι ο καθενας μονος του σε καψουλα διαφυγης και μιλανε μεσω ασυρματου ηταν πολυ δυνατο. Μετα επιασα το Tekkonkinkreet μια βιαιη ιστορια με πρωταγωνιστες δυο πιτσιρικαδες αστεγους εγκληματιες. Μετριο σχεδιο αλλα ψιλοενδαφερον σεναριο με μαφια, αμαρτωλη πολη, μαφιοζους κτλ Επειτα διαβασα το sanctuary και μου αρεσε αρκετα. Με πρωταγωνιστες δυο φιλους που θελουν να αλλαξουν την Ιαπωνια. Ο ενας μεσω της Γιακουζα και ο αλλος μεσω της πολιτικης. Καλο σεναριο και πολυ ωραιο σχεδιο (ο σχεδιαστης εχει κανει και το crying freeman οποτε ηξερα το ποσο καλο σχεδιο θα ειχε). Και τελος θυμηθηκα οτι μετα τον θανατο του κενταυρου Χειρωνα ε του Κενταρο Μιουρα θα συνεχισουν αλλοι το Berserk και εχουν γαλει καποια κεφαλαια οποτε τα βρηκα και τα διαβασα. Μετρια πραγματα δεν προχωρησε πολυ την πλοκη εκτος ισως απο το τελευταιο δηλ το 371. Αναμονη στο μελλον πως θα το προχωρησουν.

@ thanos έψαξα λίγο και βρήκα πληροφορίες σε ένα άλλο φόρουμ σχετικά με anime manga (που είμαι και εκεί γραμμένος αν και έχω χρόνια να γράψω). Σε θέμα παρουσίασης του κόμικ (και μάλιστα αναφέρουν εμάς σαν πηγή) που έγραψε τρία ποστ και η δημιουργος ήταν να βγουν 5 ή 7 τόμοι και μάλιστα μέσα σε τρία χρόνια (σύμφωνα με λεγόμενα της δημιουργού) αλλά όπως φαίνεται δεν πραγματοποιήθηκε. Αν αυτό έγινε γιατί δεν πούλησε ο πρώτος τόμος ή βαρέθηκε μετάνιωσε η δημιουργός δεν το ξέρω. Ίσως επηρεάστηκε και από το κλείσιμο της εκδοτικής?? Είναι κάμποσα χρόνια που δεν είναι ενεργοί αλλά δεν θυμάμαι πότε ακριβώς κλείσανε. Πάντως με το ψευδώνυμο maru ομολογώ και εγώ ότι δεν βρήκα κάποια άλλη δουλειά της αλλού (αν έχει βγάλει με άλλο ψευδώνυμο ή με το κανονικό της όνομα κάποια άλλη δουλειά δεν το γνωρίζουμε).

Ούτε εγώ βρήκα κάτι ιδιαίτερο, πέραν αυτού (κλικ). Ουσιαστικά λέει τα παρακάτω: Οι εκδόσεις «Ψυχής τα Λαμπυρίσματα» γιορτάζουν τα 8 τους χρόνια με την κυκλοφορία τεσσάρων κόμικς Σας προσκαλούμε στο Floral (Πλατεία Εξαρχείων) αυτή την Παρασκευή, 12 Νοεμβρίου, στις 20:00 μ.μ., να γιορτάσουμε παρέα. Η εκδήλωση συμπεριλαμβάνει παρουσίαση και signing από τους δημιουργούς των νέων κόμικς που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις μας την ίδια μέρα: http://www.comicdom.gr/wp-content/uploads/2010/11/8afissanet.jpgΟ Γιάννης Ρουμπούλιας θα υπογράφει την έγχρωμη επανέκδοση, στα Αγγλικά, του 1ου τεύχους των «Χρονικών του Δρακοφοίνικα» Ο Άγγελος Κωνσταντίνου το νέο του άλμπουμ «Πέρα απ’ το Λάκκο» Η Maru το πρώτο της shojo manga «Ουρανός και Γη» και ο Φώτης Σαγώνας μαζί με τον Γιώργο Σκαράκη το τεύχος του κόμικ τους «Βρέφος Τρομοκράτης» Θα χαρούμε πολύ να σας δούμε εκεί! Καθώς κι αυτο το δελτίο τύπου, μέσα στο φόρουμ ( κλικ). Ελπίζω να βοήθησα έστω και λίγο!

ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΙΑΠΩΝΙΚΩΝ ΚΟΜΙΚΣ ΚΑΙ ANIME: ΜΕΡΟΣ 1ο - 1200 μ.χ. ΕΩΣ 1945 μ.χ. Μια σύντομη ιστορία των Manga από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα Απαρχή των Manga Τα manga, όπως και τα δυτικά κόμικς αντίστοιχα, προήλθαν από ιστορικές παραδόσεις της Ιαπωνικής κουλτούρας. Η τεχνική που χαρακτηρίζει και δομεί όλα τα είδη των κόμικς, από στριπάκια μέχρι graphic novels, είναι η διαδοχική τέχνη. Η διαδοχική τέχνη είναι μια μορφή αφήγησης δημιουργημένη από εικόνες και κείμενο (όχι όμως απαραίτητα) που παρουσιάζονται σε συνδεδεμένη, νοηματικά, ακολουθία, σε μια σελίδα. Πολλοί αποδίδουν την δημιουργία της διαδοχικής τέχνης στην Ιαπωνία σε παπύρους Βουδιστών μοναχών του 12ου αιώνα που περιείχαν εικονογραφήσεις. Το πιο γνωστό παράδειγμα αυτής της μορφής είναι το Choju Giga (animal scrolls) από τον μοναχό Bishop Toba. Το Choju Giga περιέχει εκφραστικές και χιουμοριστικές σκηνές με μαιμούδες, αλεπούδες, κουνέλια και βατράχους που υποκρίνονται ότι συμμετέχουν σε δραστηριότητες ανθρώπων της ευγενούς τάξης. Μια παρωδία και κριτική της θρησκευτικής ιεραρχίας, το Choju Giga απεικονίζει τον Ιαπωνικό τρόπο χρήσης του χώρου και των προσεγμένων καλλιγραφικών γραμμών που δίνουν μια αέρινη κίνηση και εκφράσεις στους χαρακτήρες. Οι πάπυροι έφταναν μέχρι τα 2.5 μέτρα μήκος και διαβάζονται από δεξιά προς τα αριστερά. Το πιο σημαντικό στοιχείο για την ιστορία των Manga, είναι ότι οι πάπυροι έχουν μια καθορισμένη συχνότητα σε κάθε σελίδα και έτσι έστρωσαν τον δρόμο για το μοτίβο της αφήγησης ιστοριών με συγκεκριμένη ακολουθία γεγονότων. Για πολλές εκατοντάδες χρόνια δημιουργήθηκαν πολλοί εικονογραφημένοι πάπυροι σε μια ποικιλία θεμάτων, από θρησκευτική αναζήτηση μέχρι διαγωνισμούς κλανιδιών μεταξύ αντρών (πάντα βέβαια σε religiously correct πλαίσιο). Δείγμα των Choju Giga του Bishop Toba. Πλέον τα παραδοσιακά σχέδια διακοσμούν από τοιχογραφίες μέχρι πορσελάνινες κούπες Το επόμενο βήμα στην τέχνη έγινε μεταξύ του 16ου και 17ου αιώνα, όταν οι καλλιτέχνες άρχισαν να δημιουργούν ένα συγκεκριμένο στιλ εικονογράφησης γνωστό ως ukiyo-e, δηλαδή «εικόνες του αιωρούμενου κόσμου». Η απόλυτη ειρήνη της εποχής Tokugawa (1600-1867) μετά από 100+ χρόνια συνεχών εχθροπραξιών, επέτρεψε στους καλλιτέχνες να δημιουργήσουν και να ορίσουν αντικείμενα τέχνης για μαζική παραγωγή, χρησιμοποιώντας την χάραξη ξύλινων καλουπιών (woodblock printing). Τα πάνελ των ukiyo-e γεμάτα με γραμμές και πινελιάσματα έντονων χρωμάτων και σχημάτων, κατέγραψαν τη ζωή και τις ασχολίες του «επιπλέοντος κόσμου» της Yoshiwara. Η Yoshiwara ήταν μια συνοικία μέσα στη μπίζνα των «κόκκινων σπιτιών» και αποτελούσε το κέντρο της νυχτερινής ζωής που παρείχε απολαύσεις για κάθε καλλιτέχνη στην πόλη του Edo (το σημερινό Τόκυο). Τα πάνελ που χρησιμοποιήθηκαν μαζί με το παραδοσιακό στιλ σχεδιασμού και την παρατήρηση της καθημερινής ζωής, μέχρι και σήμερα αποτελούν μεγάλο κομμάτι των οπτικών μερών των manga. Μέσω των ukiyo-e καθιερώθηκαν πολλές σχεδιαστικές νόρμες στα μοντέρνα manga, όπως οι καρικατούρες των προσώπων, οι γραφικές σκηνές σφαγιασμού με το άπειρο αίμα (σπλατεριές) και σχεδόν όλες οι ερωτικές σκηνές των ero manga. Μερικά χαρακτηριστικά σχέδια ukiyo-e (H τρίτη εικόνα είναι μοντέρνο σκίτσο βασισμένο στα κλασσικά ukiyo-e) Ο όρος Manga δημιουργήθηκε από τον καλλιτέχνη Hokusai Katsuhika (1760-1849). O Hokusai είναι υπεύθυνος για μία από τις σημαντικότερες εικόνες της Ιαπωνικής τέχνης, το πασίγνωστο ξυλογλυπτό «The Great Wave off Kanagawa». Το συγκεκριμένο έργο περιέχει πολύ κομψά περιστρεφόμενα κύματα που απειλούν Ιάπωνες ψαράδες, με το βουνό Fuji ορατό στο βάθος. Ο Hokusai θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν master σε πολλές τέχνες, ενώ μπορούσε με λίγες ρευστές σχεδιαστικές γραμμές να αιχμαλωτίσει έναν άνθρωπο ή μια σκηνή. Η συλλογή αυτών των έργων ονομάστηκε από τον ίδιο manga, δηλαδή φαντασιώδεις εικόνες ή σκίτσα. Αριστερά το πασίγνωστο έργο του Hokusai, "The Great Wave off Kanagawa" και δεξιά ένα σκίτσο του που απεικονίζει διάφορους μάστορες εν ώρα εργασίας Οι δύο αυτές τεχνοτροπίες, το ukiyo-e και τα σχέδια του Hokusai, είχαν κάποια εμπορική επιτυχία πριν το μπουμ των manga όπως τα ξέρουμε σήμερα (όσο μπορεί να μιλήσει κανείς για εμπορική επιτυχία στην γεμάτη συγκρούσεις Ιαπωνία του 18ου αιώνα). Στην Οσάκα του 18ου αιώνα εμφανίστηκαν δεμένα βιβλία των 20 ή 30 καρτούν το καθένα, τα οποία ονομάστηκαν Toba-e τιμώντας τον μυθικό πλέον δημιουργό του Choju Giga, με το ίδιο όνομα. Αυτά τα βιβλία πουλήθηκαν κατά χιλιάδες. Σύντομα στην αγορά ήρθαν και τα Kibyoshi, τα λεγόμενα βιβλία των κίτρινων εξωφύλλων. Και αυτά ήταν δεμένα βιβλία με ενδιαφέρουσες πλοκές που προήλθαν από παιδικά παραμύθια, αλλά πλέον με πιο ενήλικη θεματολογία (σάτιρα καθημερινής ζωής που συχνά απαγορευόταν λόγω της αυταρχικότητας της κυβέρνησης Tokugawa). Ένα χαρακτηριστικό δείγμα του εικονογραφημένου βιβλίου e-hon, το Seiyo Zasshi ήταν το πρώτο Ιαπωνικό περιοδικό που κυκλοφόρησε. Η κυκλοφορία κράτησε 2 χρόνια, από το 1867 μέχρι το 1869 και περιείχε μεταξύ άλλων και σκίτσα. Το συγκεκριμένο ανάγνωσμα διπλωνόταν 10 φορές για ευκολία χώρου και αποτέλεσε ένα από τα πρώτα σημάδια δυτικοποίησης της Ανατολής Η Δυτική επιρροή Ένα πολύ ενδιαφέρον σημείο που προσωπικά μου έλυσε πολλές απορίες σχετικά με αυτό που διαβάζω καθημερινά. Κάποια χρόνια μετά το θάνατο του Hokusai , συνέβη ένα γεγονός που έμελλε να αλλάξει το ρου της ιστορίας των Ιαπωνικών κόμικς μια για πάντα. Το 1853 ο Αμερικάνος μοίραρχος Matthew Perry έφτασε στις Ιαπωνικές ακτές στο Gorahama και, ασκώντας δυτική πολιτική πίεση, ανάγκασε την ήδη παραπαίουσα Ιαπωνική κυβέρνηση να ανοίξει τα λιμάνια και να ξεκινήσει εμπόριο με τη Δύση. Από εκείνη τη στιγμή μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα, υπήρχε έντονος αναβρασμός στην Ιαπωνική κουλτούρα. Ξέσπασε ένας άτυπος εμφύλιος πολιτικός και κοινωνικός πόλεμος μεταξύ αυτών που ήθελαν να διατηρήσουν την Ιαπωνική παράδοση και αυτών (πανάθεμά τους) που δέχθηκαν με ανοιχτές αγκάλες τη Δυτική επιρροή. Αυτή η ιστορική περίοδος που κράτησε από την εποχή Tokugawa (1600-1867) μέχρι την εποχή Meiji (1868 – 1912) αποτελεί το μοτίβο για πάρα πολλές Ιαπωνικές ιστορίες και είναι περισσότερο γνωστή για την διαμάχη μεταξύ του δυτικόφιλου αυτοκράτορα, των ισχυρών πολιτικών πίσω από το θρόνο και την τελευταία αποφασιστική στάση των μυθικών πολεμιστών σαμουράι. Από αριστερά προς τα δεξιά: Το περιοδικό Shonen Club, το περιοδικό Kodansha Club, το περιοδικό Shojo Gaho και το Kodomo Tomo από το μουσείο Saitama Manga του Τόκυο, όλα κυκλοφορίας 1910 - 1920 Η επαφή των Ιαπώνων σχεδιαστών με comic strip από την Αγγλία (ειδικότερα στο περιοδικό Punch) τους επηρέασε τόσο πολύ που σε μερικά χρόνια υιοθέτησαν αυτό το Δυτικό στυλ πολιτικής και πολιτιστικής σχεδιαστικής τεχνικής στο δικό τους περιοδικό , The Japan Punch. Αυτό το περιοδικό άρχισε να εκδίδεται από έναν Βρετανό αλλά στη συνέχεια πέρασε στα χέρια Ιαπώνων που για χρόνια σατύριζαν τους δυτικούς για τη νοοτροπία που έφεραν μαζί τους από την Ευρώπη. Σε όλες αυτές τις ξενικές τεχνικές που εξάσκησαν οι Ιάπωνες, προσπάθησαν να βάλουν και το δικό τους προσωπικό στοιχείο και να τις φέρουν στα μέτρα τους δημιουργώντας ένα υβρίδιο τέχνης. Τα στριπάκια του Αγγλικού περιοδικού Punch επηρέασαν αρκετά τους Ιάπωνες κομίστες Από αριστερά προς δεξιά: Το εξώφυλλο του Takei Takeo για το παιδικό περιοδικό Kodomo no Kuni (Children's Country), εξώφυλλο του Masao Katou για το Gekkan Bijutsu, εξώφυλλο του Sudou Shigeru για το ίδιο ανάγνωσμα και ο χαρακτήρας "Kurin-chan" του Katsudi Matsumoto που ήταν ο ήρωας των περισσότερων ιστοριών που δημοσιεύονταν στο Gekkan Bijutsu. Αυτά τα περιοδικά χρονολογούνται στο διάστημα 1920 - 1930 Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος Φτάσαμε στο δεύτερο μεγάλο γεγονός της μοντέρνας Ιαπωνικής ιστορίας που επηρέασε τον τομέα των κόμικς όπως και κάθε άλλη πτυχή της Ιαπωνικής ζωής, το Β.Π.Π. Ενώ ο μιλιταρισμός και ο εθνικισμός αυξανόταν στα κατώτερα ταξικά κλιμάκια της χώρας πριν το ξέσπασμα του πολέμου, τα κόμικς που πάντα αποτελούσαν μια φωνή αντίρρησης καταπιέστηκαν όλο και περισσότερο από μια αυξανόμενα τυραννική κυβέρνηση. Πολλοί κομίστες – μανγκάκα και εκδότες δέχθηκαν απειλές διαφόρων τιμωριών επειδή τα έργα τους δεν ακολουθούσαν την επίσημη κυβερνητική γραμμή, δηλαδή δεν ήταν πατριωτικά και ενωτικά. Το deal που τους έκαναν ήταν εξαιρετικά απλό. Ή δουλεύετε για την κυβέρνηση παράγοντας κομιστική προπαγάνδα, ή χάνετε την δουλειά σας, συλλαμβάνεστε και εξορίζεστε. Δυστυχώς, οι περισσότεροι υπέκυψαν και δούλεψαν για την κυβέρνηση, με λίγους οι οποίοι αποστασιοποιήθηκαν από την δημιουργία κατά την διάρκεια του πολέμου και επέστρεψαν μετά το τέλος του. Ευτυχώς υπήρξαν και κάποιοι λίγοι οι οποίοι άφησαν την χώρα και ασκούσαν την κριτική τους από μακριά, φτάνοντας σε σημείο να προπαγανδίζουν υπέρ των συμμάχων. Αυτό το χάος έβαλε φρένο στην δημιουργικότητα του τομέα και στην ποικιλία των εκδόσεων, και χρειάστηκαν αρκετά χρόνια μέχρι να σταθεί η κομιστική κοινωνία ξανά στα πόδια της. Το manga strip "Shin - Takarajima" του Osamu Tezuka χρονολογίας 1944 Επίσης, μεγάλο χαστούκι στην κουλτούρα ήταν και οι βομβαρδισμοί στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Πολλά θέματα που χρησιμοποιούνται μέχρι και σήμερα τόσο στα Manga όσο και στα Anime, καθρεπτίζονται στα σημάδια του πολέμου και των βομβών, από την εξέταση της σχέσης μεταξύ ανθρώπου και τεχνολογίας μέχρι την απειλή μιας νέας αποκάλυψης. Πολύ χαρακτηριστικά ήταν τα αντιπολεμικά μηνύματα που υπήρχαν στα περισσότερα μεταπολεμικά manga. Καθώς η κοινωνία έκλεινε της πληγές της από τον πόλεμο, αυτές οι αναμνήσεις έδωσαν πάτημα στους δημιουργούς να επανιδρύσουν εκ βάσεως την βιομηχανία των manga. Οι περισσότεροι δημιουργοί προτιμούν μέχρι σήμερα να αναπτύσσουν τα πολεμικά θέματα έμμεσα, χρησιμοποιώντας άλλες τοποθεσίες και άλλες ιστορίες. Αποφεύγουν να απεικονίζουν άμεσα τον Β.Π.Π., αλλά δείχνουν αθώους πολίτες που εμπλέκονται στον πόλεμο, όπως στο manga “Barefoot Gen” του Keiji Nakazawa και την anime ταινία ”Grave of the Fireflies” του Isao Takahata. Το "Barefoot Gen", ή αλλιώς ο ξυπόλυτος Gen,σε σχέδιο και σενάριο του Keiji Nakazawa, αποτελεί ένα από τα γνωστότερα αντιπολεμικά manga Μετά την λήξη του πολέμου, τα κόμικς άρχισαν να εμφανίζονται ξανά στην Ιαπωνία με την μορφή μικρών κόκκινων βιβλίων, τα λεγόμενα Red Books. Αυτά ήταν αρκετά φθηνά και όχι πάντα ισάξια στην κλίμακα των πρώτων μεταπολεμικών σχεδιαστών οι οποίοι δεν συμφωνούσαν με το νέο φορμά, αλλά η επανίδρυση της βιομηχανίας των κόμικς επέτρεψε την είσοδο σε πολλούς νεαρούς σχεδιαστές και έδωσε χώρο για καινοτομία. Εξώφυλλα των περιοδικών Shonen Club, Manga Gaho και Manga Shonen χρονολογίας 1947 [πηγή Authentic Account: Manga Shonen] Στριπάκι της σειράς "Sazae - san" της Machiko Hasegawa

Ελληνικό μανγκάκι έχετε διαβάσει; Αν όχι, τότε ήρθε η ώρα, αφού η συγκεκριμένη αυτοέκδοση είναι το νέο κόμικ του Αδριανού Σταγγίδη, ενός δημιουργού που φτιάχνει πραγματικά πολύ πρωτότυπα κόμικς. Τι είναι λοιπόν η Νερόκοτα; Ο Αδριανός Σταγγίδης ως δημιουργός διαθέτει τη σελίδα Sybiknomeno Nero σε Facebook και Instagram όπου μπορείτε να τον βρείτε και στις οποίες ανέβαζε τα επεισόδια της Νερόκοτας. Φέτος πήρε τα επεισόδια και τις ιστοριούλες του και ουσιαστικά τα έβαλε σε μια αυτοέκδοση 100 σελίδων. Οι ιστορίες είναι οι εξής: Γλαροκεφτέδες Κομματόσκυλα Εύκολος Στόχος Επηρεαστής Η Κάθοδος των Κατσαρέων Ελεύθερη Απόδοση Βουκολικό Μεικ Ε Γουίς Αχ Κουνελάρα Το Κακό Δάχτυλο Έξτρα Μπατσοεπεισόδιο 1 Έξτρα Μπατσοεπεισόδιο 2 Πρωταγωνιστές σε όλες τις ιστορίες είναι η Μόνα και ο Τσούσκα και κάπου εδώ ο δημιουργός ξεκινάει και γράφει ιστορίες σχετικά με σύγχρονους κοινωνικούς και πολιτικούς προβληματισμούς σε μια εποχή που φαντάζει τελείως διαφορετική. Όπως βλέπουμε, η αισθητική και οι επιρροές του καλλιτέχνη είναι ξεκάθαρα από την Ιαπωνία, αφού όπως φαίνεται οι δύο πρωταγωνιστές κατοικούν σε ένα χωριό, ψαρεύουν, υπάρχει Σοφός του χωριού, υπάρχουν παλιές αγορές με λυχνάρια και τζίνι, αλλά ταυτόχρονα υπάρχουν ηλεκτρικές συσκευές, influencers, social media και άλλα. Το πάντρεμα αυτό επιτυγχάνεται χάρη στο επιτυχημένο χιούμορ του καλλιτέχνη που προσαρμόζει στο manga ασπρόμαυρο σχέδιο του, τα σχόλια που θέλει να κάνει σχετικά με την κοινωνία του σήμερα. Το χιούμορ είναι αρκετά βιτριολικό ανά σημεία και δε διστάζει να επιρρίψει ευθύνες ακόμα και στον ίδιο τον αναγνώστη, καθώς κριτικάρει συνηθισμένες συμπεριφορές και τις καυτηριάζει με έναν τρόπο όχι δεικτικό, σίγουρα όμως έξυπνο. Αγαπημένο μου επεισόδιο προσωπικά ήταν αυτό με τον influencer όπου ο σοφός του χωριού πείθει τους υπόλοιπους να μην του επιτεθούν κάνοντας τους αρκετά διδάγματα και τελικά ξεσπάει και τον χτυπάει ο ίδιος. Δεν είναι όλες οι ιστορίες σχετικές με το σήμερα, υπάρχουν και πιο απλές χιουμοριστικές ιστορίες όπως η προσπάθεια ενός φίλου της Μόνα και του Τσούσκα να εκδικηθεί τους γλάρους παγιδεύοντας τους σε ένα φάρο και προσπαθώντας να τους ανατινάξει όλους προκειμένου να τους εκδικηθεί επειδή έφαγαν τους γονείς του, τα παζάρια που κάνουν για να αγοράσουν ένα λυχνάρι ή την ιστορία με το κουνέλι που ολίγον τι σατιρίζει και το τηλεοπτικό παιχνίδι του Master Chef. Κάθε ιστοριούλα είναι διασκεδαστική και έχει να δώσει ανεξαρτήτως αν συμφωνείς με τον δημιουργό ή όχι. Εικαστικά είναι ένα ενδιαφέρον κόμικ, δε διαβάζω manga, αλλά το συγκεκριμένο ήταν ευχάριστο και παρά το αρκετά μικρό μέγεθος της αυτοέκδοσης, δεν είχα δυσκολία να διακρίνω λεπτομέρειες κτλ. Το κόμικ είναι όλο ασπρόμαυρο, αλλά η πρώτη σελίδα είναι συνήθως πιο λεπτομερής με περισσότερες σκιές και μελάνια και αυτό συμβαίνει γιατί τα επεισόδια ανέβαιναν και online και η πρώτη σελίδα ήταν έγχρωμη, για λόγους ομοιομορφίας φαντάζομαι εδώ δεν έμεινε αυτό, πάντως το χρωματιστό σχέδιο είναι επίσης όμορφο. Γενικά μια ενδιαφέρουσα αυτοέκδοση που πιστεύω αξίζει να ψάξετε. Ευχαριστούμε τον @ nikos99 για την παροχή του τεύχους.

Τελικά είδα κι εγώ αυτό το anime στο οποίο ακούγονται διθυραμβικές κριτικές και παρατηρείται υπέρμετρος ενθουσιασμός. Είχα ψιλοψιλιαστεί ότι και σε αυτή την περίπτωση όπως και σε ανάλογες περιπτώσεις μπορεί να μην είναι έτσι τα πράγματα. Όπως και να χει ενώ μου άρεσε δεν μπορώ να πω σε καμιά περίπτωση πως με «ξετρέλανε». Κυρίως αυτό που ένιωσα ήταν ότι με άφησε με μιά αίσθηση «μισού». Μια αίσθηση ίσως δικαιολογημένη αφού μετά την ταινία ψάχνοντας σε blogs/forum κτλ για επιπλέον ανάλυση, διάβασα ότι το anime δεν καλύπτει ούτε το 1/3 του manga. Σαφώς πέρναγε μηνύματα που με μία πρώτη θέαση δεν θα μπορούσα να τα πιάσω, αλλά και πάλι δεν συνερίζομαι όλον αυτό τον ντόρο. Ένα άλλο στοιχείο που με χάλασε ήταν ο τέλειος χαρακτήρας της Ναυσικάς. Πραγματικά ήταν τέλεια σε όλα της: ηγέτιδα, σοφή, πράος, πολεμίστρια, όμορφη κτλ. Συχνά βλέπω τα anime του Μιγιαζάκι να συγκρίνονται με αυτά της Ντίσνευ όπου τα δεύτερα χαρακτηρίζονται πολύ κατώτερα με απουσία ρεαλισμού και μηνυμάτων. Για τα μηνύματα δεν ξέρω αλλά όσο «ρεαλιστικές» είναι οι πριγκίπισσες της Ντίσνευ, άλλο τόσο ρεαλιστική είναι και η Ναυσικά. Πάντως δεν το κρύβω πως ακόμα επιθυμώ να διαβάσω το manga, πως ακόμα θέλω να μελετήσω την ιστορία σε όλη την έκτασή της. Στα συν ότι με ελκύει εμφανισιακά πολύ η έκδοση ενώ το σχέδιο μου φαίνεται καταπληκτικό. Απαραίτητες προυποθέσεις για να διαβάσεις-μελετήσεις αυτό το manga. Αλλά θα ακουστώ μονότονος λέγοντας πως τα 70€+ που κοστίζει η έκδοση, παραείναι μεγάλο ποσό για την δική μου τσέπη.... Ίσως κάποτε αξιωθώ να μελετήσω και να εντρυφήσω στο ολοκληρωμένο έργο του Μιγιαζάκι.