Αίθουσα Νικητών

Τα εξής αποκτήματα από τη μία και μοναδική Λέσχη Φίλων Κόμικς!

Ομογενής της Αμερικής, γεννημένος στον Πειραιά το 1963. Σαν παιδί πού διάβαζα τον Μικρό Καουμπόη, ποτέ δεν φανταζόμουνα ότι σαν ενήλικος θα επισκεπτόμουνα και θα ζούσα σε αυτά τα μαγικά μέρη: Χιούστον, Αμπιλέϊν, Αμαρίλλο, Σαν Αντόνιο, Γκάλβεστον, κλπ. κλπ. Αν και έχω κυριολεκτικά δεκάδες χιλιάδες κόμιξ (σε ηλεκτρονική μορφή φυσικά) η Ελληνική συλλογή μου είναι πολύ μικρή. Ελπίζω σ’ αυτές τίς ιστοσελίδες να αναπολήσω τα νιάτα μου και να βρω χρυσές αναμνήσεις. Σας χαιρετώ όλους.

Διαβάζοντας τον Καπετάν Βρετανία μου δημιουργήθηκε μέσα μου μια αγωνία για το πως σκοτώνεις το Μένος την οποία είχα να την ζήσω από το 92 βλέποντας τον Εξολοθρευτή 2 και είχα την απορία πως θα σκοτωθεί ο κακός. Ευχαριστώ την Hachette για το νοσταλγικό αίσθημα. Άξιζε το δεκάρικο μόνο για αυτό.

Ο δεύτερος καλοκαιρινός πάπιος του 2020 κυκλοφόρησε εχθές με τον Ντόναλντ στο εξώφυλλο με διάθεση προσφοράς. Το εξώφυλλο είναι ευγενική παραχώρηση του μωβούλη @nikolas12... Τέσσερις (4) ιστορίες και σε αυτό το τεύχος. Για να δούμε αν το τεύχος θα είναι μία όαση δροσιάς και χαλάρωσης μέσα στις ζεστές μέρες που διανύουμε. "Χαμένος στο παρελθόν." Ο Ντόναλντ βασανίζεται από α'υ'πνίες και ψάχνει με την βοήθεια του Κύρου, στο υποσυνείδητό του να βρει τι φταίει. Εντυπώσεις. Όμορφη ιστορία που αποτίει φόρο τιμής σε σεναριογράφους και σχεδιαστές παλιότερων περιπετειών ου Ντόναλντ. Το μόνο αρνητικό που της προσάπτω είναι η παντελής απουσία του δεξιού χεριού του Κύρου από το εργαστήριό του. "Ο βασιλιάς της πατάτας." Ο Ντόναλντ εξ' αιτίας του προ'ι'όντος που διαφημίζει γίνεται το μήλον της έριδος ανάμεσα σε δύο φυλές ναυαγών. Εντυπώσεις. Ιστορία που πρωταγωνιστεί η οξυδέρκεια και το ένστικτο επιβίωσης του Ντόναλντ. Μου άρεσε πολύ!!! "Ο άρχοντας της ψησταριάς." Στην Λιμνούπολη θα γίνει διαγωνισμός ψησίματος στην σχάρα. Ντόναλντ και Τζόουνς παίρνουν τα βουνά προκειμένου να μάθουν τα μυστικά του τέλειου ψησίματος από έναν ερημίτη. Εντυπώσεις. Έχουμε κόντρα μεταξύ των δύο γειτόνων αλλά η ιστορία δεν επικεντρώνεται σε αυτή. Πολύ καλή... Ειδική μνεία στα καρέ που γίνεται αναφορά στο πρώτο Karate Kid!!! "Το στοιχειωμένο κρησφύγετο." Οι νεοσύλλεκτοι πράκτορες του Τ.Ν.Τ. αναλαμβάνουν να στείλουν ένα φάντασμα στον κόσμο των πνευμάτων. Εντυπώσεις. Άλλη μία όμορφη ιστορία της σειράς. Το μόνο "αρνητικό" είναι ότι εδώ και αρκετά "επεισόδια" ο σχεδιαστής έχει πάψει να κρύβει guest χαρακτήρες στα καρέ. Κλείνοντας... Τευχίδιον που προτείνεται ανεπιφύλακτα για κήπο, σκιά και αιώρα!!! 8/10!!!

Άγνωστο. Αν κρίνουμε απ΄τα προηγούμενα κάπου του χρόνου τέτοια εποχή υπολογίζω να το δούμε στην Ελλάδα. Κάτσε πρώτα να βγει το Αστερίξ που υποτίθεται απ΄το Πάσχα θα είχε κυκλοφορήσει αλλά πήρε αναβολή λόγω κορονοϊού. Τους είχα ρωτήσει αρχές Μαϊου πότε θα το δούμε και μου είπαν σύντομα. Μέσα Ιουνίου πιάσαμε και ακόμα τίποτα. Αυτό είναι το σύντομα της Μαμούθ Όσον αφορά το νέο Λούκυ Λουκ η υπόθεση περιληπτικά έχει ως εξής: Ο Λούκυ Λουκ κληρονομεί μια βαμβακοφυτεία στη Λουιζιάνα αλλά αποφασίζει να τη μοιράσει σε μαύρους αγρότες. Όπως είναι αναμενόμενο αυτή η κίνηση θα δυσαρεστήσει τους λευκούς μεγαλοκτηματίες οι οποίοι θα του εναντιωθούν. Ο Λουκ θα βρει βοήθεια στο πρόσωπο του μαύρου σερίφη Bass Reeves (υπαρκτό πρόσωπο - αυτός στο εξώφυλλο δίπλα στον ΛΛ). Γενικά απ΄ό,τι λέει ο Ζουλ θα υπάρχουν αρκετές αναφορές σε πραγματικά γεγονότα της εποχής, ενώ ξεκαθαρίζει ότι δεν επηρεάστηκε απ΄τον πρόσφατο θάνατο του George Floyd για το σενάριο (το οποίο ξεκίνησε να γράφει καιρό πριν, βασικά λέει 4 χρόνια το επεξεργάζεται). Θα έχουμε εμφάνιση της Κου Κλουξ Κλαν (την οποία βέβαια ξαναείδαμε σε παλιότερο τεύχος - Ο Άνθρωπος από την Ουάσινγκτον), των Cajuns (μια εθνοτική ομάδα της περιοχής), ενώ θα υπάρχει και μικρή συμμετοχή των Ντάλτον (σε κόντρα ρόλο), κάτι που προσωπικά με ψιλοχαλάει. Δεν είναι ανάγκη να εμφανίζονται σε μια ιστορία σαν guests για 5-10 σελίδες. Ή γράψε μια ιστορία με Ντάλτον ή μην τους εμφανίζεις καθόλου, όπως έκανε ο Γκοσινύ. Κάτι άλλο που με ψιλοχαλάει είναι ο τίτλος. Μετά το "Ένας Καουμπόϋ στο Παρίσι" έχουμε το "Ένας Καουμπόϋ στο Βαμβάκι". Βρες κάτι πιο πρωτότυπο, όχι πάλι "ένας καουμπόυ στο...". Τέλος πάντων, λεπτομέρεια είναι αυτό. Μακάρι ν΄αξίζει η ιστορία κι ας έχει ό,τι τίτλο να΄ναι. Μετά το Παρίσι ο Ζουλ με γέμισε προσδοκίες. Περιμένω κάτι αξιόλογο. btw πολύ ωραίο το εξώφυλλο

Ναι, 3 Λούκυ Κιντ μας χρωστάει

Το Kinder Joy κυκλοφορεί με μια συλλογή Mario απο 24 διαφορετικα σχεδια. 6 φιγουρες και διαφορα αλλα. Στην πρωτη εικονα ειναι ολη η συλλογη εκτος απο ενα που λειπει κ ειναι η τριτη εικονα! Και στην δευτερη ειναι μονο οι φιγουρες ! Εγω δεν ειχα αρκετη τυχη ως τωρα οποτε αν μαζευει κανεις

Το Smass Fest επιστρέφει και φέτος, έστω και σε ηλεκτρονική μορφή! Μπορεί φέτος να μην έχουμε τη χαρά να συναντηθούμε στην όμορφη ταράτσα της Λέσχης Αναιρέσεις, αλλά έστω και διαδικτυακά μπορούμε να βρεθούμε, να κουβεντιάσουμε, να διασκεδάσουμε και να περάσουμε μία όμορφη εβδομάδα μέσα στον καύσωνα του Ιουνίου. Έτσι λοιπόν το φετινό φεστιβάλ μας θα μετονομαστεί σε Smass(e-)Fest και θα διεξαχθεί διαδικτυακά στους τόπους που συναντιόμαστε τόσα χρόνια, δηλαδή στο smassingculture.gr και στα social media μας. Το φετινό πρόγραμμα του Smass(e-)Fest 2020 είναι πιο γεμάτο από ποτέ και θα μεταφερθεί εξ’ ολοκλήρου online δίνοντας δυνατότητα ελεύθερης πρόσβασης σε όλους/-ες που θέλουν να το επισκεφτούν. Θα μεταδοθεί απ’ το smassingculture.gr και τις σελίδες του Smassing Culture στο Facebook και στο Youtube, οπότε κάντε subscribe για να ενημερώνεστε για όλα τα νέα του Φεστιβάλ! TETΑΡΤΗ 17 /6/2020 Τίποτα δεν αλλάζει όμως με την αδράνεια. Για να διεκδικήσουμε το μέλλον μας πρέπει να βρεθούμε, να οργανωθούμε, να αντισταθούμε, να εξεγερθούμε! Η κρίση και η φτώχεια φέρνουν οργή και αυτή οδηγεί σε αμφισβήτηση και πολλές φορές σε εξεγέρσεις. Μας το διδάσκει η ιστορία. Αυτόν τον απλό συλλογισμό έχει αρχίσει να τον αντιλαμβάνεται τα τελευταία χρόνια ακόμα και το Hollywood, σε ταινίες του οποίου παρουσιάζονται -σίγουρα με αντιφάσεις και πολλές φορές με συντηρητισμό- οι εξεγέρσεις ενός οργισμένου πλήθους των «από κάτω». Η τεράστια κινηματογραφική επιτυχία του Joker παρουσίασε μία ιδιαίτερη «εξέγερση των «κλόουν» κι αυτή μας θύμισε το παλιότερο ερώτημα «Will the revolution be televised?» που θα μας γίνει αφορμή για κουβέντα την Τετάρτη 17/6. Το κεντρικό θέμα μας ολοκληρώνεται με μία έκθεση Fan Art με σκίτσα με θέμα τη Δυστοπία που θα δημοσιεύονται καθ’ όλη τη διάρκεια του Φεστιβάλ . ΠΕΜΠΤΗ 18/62020 Το podcast της Πέμπτης 18/6 ξεχωρίζει όπου θα παρουσιαστούν και θα σχολιαστούν οι νέες κυκλοφορίες comics από ελληνικούς εκδοτικούς οίκους, στο πλαίσιο της αναγκαίας στήριξης της ελληνικής κόμικ σκηνής η οποία χτυπήθηκε βαθιά απ’ την κρίση του κορωνοϊού, όπως άλλωστε και συνολικά ο χώρος του βιβλίου. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19/6/2020 Επειδή όμως nerd φεστιβάλ μόνο με συζητήσεις και χωρίς καθόλου gaming και διασκέδαση δεν γίνεται, η Παρασκευή 19/6 είναι ημέρα αφιερωμένη σε επιτραπέζια παιχνίδια με εκλεκτούς καλεσμένους. Και τέλος επειδή μετά τη βραδιά επιτραπέζιων χρειάζεται ηρεμία, ξεκούραση και σκέψη κι επειδή τι καλύτερο για αυτά από ένα ωραίο βιβλίο (ή τουλάχιστον από μία συζήτηση για ένα βιβλίο), θα οργανωθεί ένα ταξίδι στα σκοτεινά σοκάκια της Γαλλίας του 20ου αιώνα μέσα απ’ τις σελίδες του noir μυθιστορήματος «Φονιάδες Μπάτσων» του Φρεντερίκ Φαζαρντί, το οποίο θα τεθεί στο επίκεντρο μίας διαδικτυακής λογοτεχνικής συνάντησης. Το Smassing Culture αποτελείται από μία μεγάλη ομάδα συντακτών/-τριών που καθημερινά συζητούν και αρθρογραφούν για θέματα σχετικά με την nerd κουλτούρα με κοινωνικοπολιτική ματιά. Όμως στα Φεστιβάλ μας δεν θέλουμε καθόλου να μονοπωλούμε το διάλογο, αλλά επιδιώκουμε να ανταλλάζουμε απόψεις με εκλεκτούς καλεσμένους και καλεσμένες, καλλιτέχνες, κριτικούς τέχνης, αρθρογράφους άλλων sites, εργαζόμενους/-ες και μέλη συλλογικοτήτων του ευρύτερου αγωνιστικού κινήματος. Έτσι και φέτος μας κάνουν την τιμή να παρευρεθούν στις εκδηλώσεις μας εξαιρετικοί συνομιλητές και συνομιλήτριες. Αυτοί/-ες είναι: ο Αντώνης Βαβαγιάννης (Κουραφέλκυθρος), ο Δημοσθένης Γαβαλάς, συντάκτης του Σκρα-Punk, ο Αλέξανδρος Γεωργίου, μέλος του Radical IT, o Φώτης Ζαντάλης του Tech to me about it, ο Γιώργος Καλαμπόκας, μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του Marginalia, η comic artist Ευγενία Κουμάκη, ο Αλέξανδρος Παπαγεωργίου, συντάκτης του Nerdcult, ο comic artist Θανάσης Πετρόπουλος, η Λένα Τζιογκίδου απ’ το comicstreet.gr, η Ολύβια Τζιουβάρα απ’ το Project Αναιρέσεις και ο Δημοσθένης Χριστόπουλος, συντάκτης του Nerdthings.gr. Η αφίσα του Φεστιβάλ είναι δημιουργία του Josef Fadel Για όλα τα νέα τσεκάρετε στο smassingculture.gr και στο Smassing Culture Το πρόγραμμα : ΓΙΑ ΤΟ GREEKCOMICS ΒΑΣΙΛΕΥΣ των ΚΟΜΙΚΣ

Κατά τύχη αυτές τις μέρες διαβάζω τα ίδια τεύχη που τα αγόρασα από τον Χρήστο που τα έδινε εδώ. Και εμένα αυτά τα τεύχη μου έδωσαν την ίδια WTF αίσθηση, ενώ μέχρι εκεί είχα εντυπωσιαστεί πως μεγαλώνοντας άρχισα να αισθάνομαι πιο κοντά στον Σούπερμαν και τον ιδεαλισμό/ρομαντισμό/αφέλειά του παρά στην αιώνια μαυρίλα του Μπάτμαν.

Για πάμε στο δια ταύτα λίγο. Η εκτύπωση πως είναι; Τα καρέ φαίνονται ή χάνονται μέσα στην κόλα με αποτέλεσμα να μη μπορείς να τα δεις, όπως έγινε στο "The Infinity Gauntlet", το "The Infinity War" και το "The Original Sin"; Διότι όλο θετικά διαβάζω αλλά θέλω να δω αν έχει διορθωθεί αυτό με τις νεότερες εκδόσεις τους και πρέπει να υπάρχει σωστή ενημέρωση στα μέλη για να ξέρουμε.

Τσίμπησα κάποια (secret origin, JLA με Morrison, Birth of the demon) , o φιλος μου πηρε καμια 12αριά, μια χαρά πήγε και αυτή η μπάζα. Εν αναμονή του επόμενου ξεστοκαρίσματος του zavvi.

Κατάφερα επιτέλους και το διάβασα! Δεν είχα τρομερές απαιτήσεις από την κεντρική ιστορία, αλλά αποδείχθηκε πάρα πολύ καλή. Άκρως ενδιαφέρουσα, με ένα πέπλο μυστηρίου να την καλύπτει και το οποίο συνεχίζει και υπάρχει και στο τεύχος 313 (την κεντρική ιστορία του οποίου διάβασα στα καπάκια διότι δε μπορούσα να περιμένω), με πολύ ωραίο χτίσιμο χαρακτήρων. Δεν πολυτρελάθηκα με την ιστορία του Χειροπαίδαρου και του Νταμάρη, μου φάνηκε λίγο βαρετή. Το Ράλλυ με Τρακτέρ ήταν άκρως διασκεδαστικό όπως και η ιστοριούλα με τον Σκρουτζ στην πισίνα, στην οποία γέλασα με την ψυχή μου. Τέλος μου αρέσουν οι ιστορίες μου εμφανίζεται ο Γκουφόλυκος παρέα με τον Μίκυ και αυτή που κλείνει το τεύχος δε μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση, άκρως σκοτεινή και μυστηριώδης μέχρι να μας αποκαλύψει το μυστικό που έψαχναν οι ήρωές μας. Πολύ ενδιαφέρον τευχάκι, μου αρέσει το μοντέλο των λίγων και καλών ιστοριών, βοηθάει πολύ στο να είναι συνεχές το ενδιαφέρον του αναγνώστη και μπορεί να προβάλλει αρκετούς διαφορετικούς χαρακτήρες του κόσμου της Disney. Απ' ότι βλέπω λίγες ιστορίες έχουμε και στο 313, οπότε μέσα στις επόμενες μέρες που θα διαβάσω και τις υπόλοιπες εκτός κεντρικής θα γράψω τη γνώμη μου στο σχετικό θρεντ

Χάρηκα πολύ που γνώρισα εσένα και τον πατέρα σου Διονύση ! Είναι πολύ όμορφο να γνωρίζω από κοντά μέλη που αγαπάνε τόσο πολύ τα κόμικς... θα τα πούμε πάλι σύντομα

Επισκέφτηκα σήμερα που βρήκα χρόνο τη λέσχη! Καταρχάς σε όσους έχουν συμβάλει σε αυτήν.Δεν έχω λόγια...Εκπληκτική, πανέμορφη και πολύ τακτοποιημένη.Διάβασα και αγόρασα διάφορα κόμικς, γνώρισα τον υπέροχο @Valtasar ή καλύτερα κύριο Γιώργο και γενικά ήταν μια πολύ όμορφη κομικσοεμπειρία.Σίγουρα θα έρθω ξανά κι ελπίζω να γνωρίσω κι άλλους από κοντά.

Την πρωτη φορα που ειχα επικοινωνησει με την Καθημερινη για καποια παλιοτερα τευχη,με ρωτησαν που μενω και μου ειπαν οτι μπορει να με εξυπηρετησει το πρακτορειο "Αργος" της διπλανης πολης ,το οποια μοιραζει τα περιοδικα και στην δικη μου πολη. Ετσι κι εγινε. Ζητησα τα περιοδικα, τα παρηγγειλαν,και τα εφεραν στο ψιλικατζιδικο που τους ειπα. Δεν ειπαν οτι δεν μπορουν να το κανουν κτλ. Κι εδωσα μονο τον αριθμο του καθε τευχους,οχι αλλες λεπτομερειες.

"Η Κόρη του Βερσινζετορίξ"

Ευχαριστώ για την απάντηση, είναι πραγματικά ελπιδοφορο να υπάρχει συνέχεια στα λουκυ λουκ!! Να ρωτησω πως θα λεγεται το νεο Αστεριξ??

Δεν ξέρω γιατί αλλά πραγματικά ενώ τα ξένα reviews είναι αποθεωτικά (μέχρι πρόσφατα είχε 8+ στο IMDB και ακόμα και τώρα διατηρεί ένα τίμιο 7,8), όσες κριτικές διάβασα από ελληνικό κοινό τους φάνηκε μέτριο έως απογοητευτικό. Παρομοίως, θεωρώ μπορούσαν να γίνουν πολλά παραπάνω με την ιστορία, πολύ πρόχειρο σενάριο με λύσεις που τις βλέπεις να έρχονται εξαρχής και γενικά νομίζω ήθελε να αφιερώσουν κάποια λεπτά παραπάνω για να πούμε ότι έκλεισαν αξιοπρεπώς αυτό το μεγάλο σύμπαν, το οποίο είχε τα καλά του και τα κακά του. Σαν απολογισμό μάλλον αδιάφορο καταλήγω ότι ήταν το DC Animated Unviverse, είχε και πολύ αξιόλογες στιγμές αλλά γενικά η επιρροή New 52 και ξανά μανά από την αρχή οι ήρωες να γνωρίζονται, και δώστου τα ίδια storylines που έχουμε ήδη δει 100 φορές σε ταινίες και σειρές DC, μου φάνηκαν κουραστικά. Παλιά που κάθε ταινία ήταν αυτόνομη τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα και μακάρι να επιστρέψουν σ'αυτό το μοτίβο.

Την είδα χθες και διάβαζα αρκετά περί επικού φινάλε στο DC Animated Universe, αλλά προσωπικά δεν πολυτρελάθηκα, παρ' ότι μεγάλος φαν του συγκεκριμένου σύμπαντος ταινιών. Τόσο ο Darkseid όσο και κάποιες μάχες παρουσίαζαν αρκετό ενδιαφέρον, η υπόθεση ήταν στρωτή και δεν ένιωσα πουθενά να το τραβάει, καθώς διαρκούσε 1μιση ώρα.

Λες να είναι σήμα κατατεθέν όπως οι τίτλοι των επεισοδίων στα Φιλαράκια; Πράγματι ωραίο εξώφυλλο, τα τελευταία Λούκυ Λουκ δεν τα έχω διαβάσει, αν και έχω κάποια τεύχη και έτσι δε μπορώ να κρίνω 100% τι παίζει με τις τελευταίες ιστορίες του ήρωα.

12€ για το Onslaught Reborn.

Πρώιμα σημάδια Αλτσχάιμερ στα 24...ξεχνάς ταινίες που είδες πριν 2 χρόνια και σου άρεσαν

Δεν υπάρχει ο Κόκο. Η Κόκο είναι αυτή.

Ως πιστός υπήκοος περίμενα τον Βασιλέα να ανεβάσει το καινούριο Ντόναλντ, αλλά έτυχε να το έχω στα χέρια μου και το σκάναρα. Εξώφυλλο όπου ο Ντόναλντ κρατάει ένα δώρο και ευελπιστώ αυτό το δώρο να είναι κάποιο καινούριο οπισθόφυλλο από το καινούριο τεύχος, γιατί η εικόνα της ταινίας Κόκο μου έχει γίνει πλύση εγκεφάλου πλέον.

Και αυτόν τον μήνα συναντάμε το αγαπημένο μας παπί σε 4 νέες ιστορίες… ΧΑΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΠΑΤΑΤΑΣ Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΨΗΣΤΑΡΙΑΣ ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΟ ΚΡΗΣΦΥΓΕΤΟ Αναζητήστε το τεύχος Νο.72 από την Τρίτη 16/06 στα περίπτερα! Ωραίο και απλό εξώφυλλο για τα γενέθλια του Ντόναλντ πριν από λίγες μέρες!

Μόλις ενημερώθηκα ότι είναι έτοιμο προς παραλαβή από το Cosmos Θεσσαλονίκης. Το public για δεύτερη φορά με εκπλήσσει ευχάριστα με την ταχύτητά του

Τα περισσοτερα σε εκδοτικες που κλεινουν γινονται πολτος.Όπως έχει αναφερθεί και παλαιοτερα

Μας <χρωσταει> κ μερικα Λουκυ Κιντ η Μαμουθ..2 ή 3 αν δεν κανω λαθος.

@xristaras1978 Αυτή είναι πολύ καλή ερώτηση φίλε. Κανένας δεν γνωρίζει τι έγιναν αλλά οι 50 από 100 πιθανότητες τα κρατάνε για συλλογή ως συλλέκτες (όπως εγώ) και οι άλλοι 50% τα πουλάνε μόλις τα βαρεθούν. Κάποια από αυτά τα τεύχη είναι τόσο σπάνια που η τιμή είναι εξωφρενική. Εδώ και μερικά χρόνια τα ψάχνω αλλά τα καταφέρνω με λίγη καθαρή τύχη όταν τα βρίσκω είτε από κατάστημα με ρετρό είτε από συλλέκτη του Facebook ή Insomnia. Για παράδειγμα ψάχνω ένα τεύχος ΗΛΕΚΤΡΑ Νο. 3 της μίνι άλμπουμ για να ολοκληρώνω τη σειρά της εδώ και 3 χρόνια. Και πουλάω κάποια αλλά δεν ενδιαφέρεται κάνεις. Όπως είπα το μόνο που χρειάζομαι είναι η καθαρή τύχη. Αν δεν είχε τη χρεωκοπία η Modern times ίσως θα είχε συνεχιστεί για αλλά επιπλέον μερικά χρόνια και να ολοκληρώσει όλους τους τίτλους οι οποίοι σταμάτησαν χωρίς ειδοποίηση.

Όταν είδα τον τίτλο του άρθρου από το μακρινό 1985, πίστευα πως θα ήταν βαρετό και αδιάφορο. Όμως έπεσα έξω! Μου δημιούργησε την επιθυμία να γράψω κάποιες σκέψεις μου. Πρώτα από όλα το άρθρο είναι χαρακτηριστικό της εποχής του. Τότε υπήρχαν στην Ελλάδα δυο τάσεις στην κριτική απέναντι στα κόμικς. Η μία πως κάνουν φιλοαμερικανική / φιλοκαπιταλιστική προπαγάνδα στα παιδιά. Η άλλη ότι απομακρύνουν τα παιδιά από τα πατριωτικά / χριστιανικά ιδεώδη. Και οι δύο τάσεις συμφωνούσαν ότι είναι καλύτερο για τα παιδιά να αποφύγουν τα κόμικς και να διαβάσουν βιβλία / περιοδικά (της δικής τους τάσης βέβαια). Αντίστοιχες τάσεις κριτικής υπήρχαν και σε άλλες χώρες του κόσμου. Εννοείται πως κόμικς για μεγάλους δεν ήταν κάτι αποδεκτό τότε. Επίσης αυτά που λέει το άρθρο για τους χαρακτήρες δεν απέχουν από την πραγματικότητα. Μάλιστα δεν ξέχασε να αναφερθεί από το Σκρουτζ μέχρι και τον Πασχάλη Χήνο, οπότε κερδίζει το σεβασμό μου! Οπότε πώς εξηγείται η τόση επιτυχία που είχαν και εξακολουθούν να έχουν τα Ντισνεϊκά κόμικς; Πιστεύω πως τα επιδραστικότερα έργα τέχνης ήταν και έργα προπαγάνδας. Από τον Παρθενώνα και τη Μόνα Λίζα ως τον Τεντεν και το Ράμπο. Και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα σε αυτό. Ακόμα και μια επιτυχημένη διαφήμιση είναι έργο τέχνης, ακόμα κι αν έχει σαν στόχο απλώς να πιούμε μια μπύρα. Αυτή τη δουλειά λοιπόν κάνουν με εκπληκτικό επαγγελματισμό οι χιλιάδες καλλιτέχνες των εταιριών που συγκεντρώνονται κάτω από το λογότυπο Ντίσνεϊ. Αν δω μια ταινία Μπάτμαν δε σημαίνει πως θα σκέφτομαι μετά: "καλό είναι να έχουμε έναν σκοτεινό μεγιστάνα στην πόλη μας, να μας προστατεύει από τους κακούς". Ούτε αν διαβάσω Ντόναλντ θα είμαι όλη μέρα σε μια αιώρα να ρουφάω αναψυκτικά. Η τέχνη και η προπαγάνδα είναι σαν το χάρτινο καραβάκι στο ρυάκι. Μπορεί να πάει πολύ μακρυά, αλλά και μπορεί να βουλιάξει στην πρώτη στροφή. Εξαρτάται από την ποιότητα του καραβιού, αλλά και την ορμητικότητα του ρυακιού που θα πέσει.

Πραγματικά δεν είχα ιδέα ότι κυκλοφορούν ακόμα Kinder, έχω καιρό να τα πετύχω σε περίπτερο, μάλλον γιατί τα επισκέπτομαι κυρίως για κόμικς. Χάζεψα τις 4 σελίδες αυτού του θέματος, πόσες αναμνήσεις από παιδικά χρόνια. Είχα σίγουρα φιγούρες Αστερίξ και Σρεκ από Κinder, ποιος ξέρει τι απέγιναν.

τελικά γνωρίζει κάποιος τι έγιναν τα τεύχη της Modern times μετά την χρεοκωπία??

Ψαχουλεύοντας την "καταλογογράφηση" των μπατ-εκδόσεων για το αφιέρωμα, παρατήρησα ότι το "Batman: Endgame" λείπει από τη σχετική λίστα στο GreekComics. Σκέφτηκα να το αναφέρω εδώ, ώστε να το προσθέσεις κάποιος διαχειριστής.

Πιστεύω να πήρες την άδεια του @Βασιλεύς των κόμικς γιατί αλλιώς σε βλέπω σε κανένα μπουντρούμι να βλέπεις το dvd του Coco μέχρι να το αποστηθίσεις Τι συμβαίνει με τα png αρχεία, έχασες τη ρύθμιση στον σκάννερ ή το κάνεις επίτηδες για να μου δίνεις έξτρα δουλειά; Φρόντισε να σε βάλω να κλαδέψεις το φυτό μας

Αυτή η τριάδα είναι και για μένα οι top όσον αφορά τις μεταφορές της DC. Ειλικρινά το The Killing Joke παίζει να είχε το πιο αχρείαστο, κάκιστο, κακοεκτελεσμένο πρώτο 30λεπτο που έχω δει. Νομίζω ότι η προσεκτική επιλογή των κόμικ που θα μεταφέρουν σε ταινία, είναι από τα πιο βασικά κομμάτια για την επιτυχία.

Θα μπορούσε να γίνει αν και οι μεταφορές ενέχουν κινδύνους, τόσο μιας αποστειρωμένης μεταφοράς χωρίς τα νοήματα που είχε τον χρόνο και την δυνατότητα να χωρέσει ένα πιο πυκνογραμμένο κόμικ, όπως έγινε στην μεταφορά του Red Son, όσο και αχρείαστων προσθήκων που γίνονται απλά για διαφοροποίηση και χωρίς λόγο, όπως έγινε με την αισχρή εισαγωγή που προσέθεσαν στο Killing Joke. Αν είναι στα επίπεδα των ταινιών Dark Knight Returns (καλύτερες από το κόμικ για μένα) ή του Under the Hood και του Flashpoint Paradox, εννοείται κι εγώ ψήνομαι πάρα πολύ.

Λιγότερο ενθουσιασμό βλέπω γι'αυτό το τεύχος, στο προηγούμενο είχε γίνει χαμός! Λοιπόν το διάβασα κι εγώ χθες. Η 1η ιστορία αρκετά καλή, πόνταρε στην νοσταλγία αρκετά αλλά όχι όσο 1ο μέρος της, αλλά ήταν διασκεδαστική και είδαμε αρκετά την συνεργασία κάποιων μελών της παρέας του Παπιοχωριού. Πάντως, προσωπικά θα ήθελα μια ιστορία που επικεντρώνεται λίγο παραπάνω στην σχέση τους και στις αναμνήσεις τους, εδώ μπορούσες να αντικαταστήσεις τον Σπιν και την Ρόζα χωρίς να αλλάξει δραματικά η ιστορία. Είχε πάντως καλό χιούμορ. Να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα 2 επόμενα μέρη. Διάβασα επίσης τους Ηλεκτρονικούς Σταρ και τον Μετατροπέα Πιθανοτήτων, ωραίες χαβαλετζίδικες ιστορίες και οι 2.

Συμφωνώ σε όλα. Νομίζω πως το ιδανικό θα ήταν οι αυτόνομες μεταφορές ιστοριών, αφού ένα ενιαίο animated universe είναι δύσκολο να κρατήσει ταυτότητα και συνέχεια λόγω των αλλαγών στο animation και στους ηθοποιούς σε κάθε ταινία. Γι' αυτό και ήταν κάπως χλιαρό αυτό το φινάλε. Γνώμη μου αλλά θα ήθελα πολύ να δω μια σειρά ταινιών βασισμένες στα καλύτερα graphic novels κάθε ήρωα.

Να κι αυτός!

Δεν είχα όσο χρόνο θα ήθελα για να το διαβάσω ακόμα, αλλά η πρώτη ιστορία με μια γρήγορη ματιά φαίνεται πολύ καλή. είναι αυτή: Χαμένος στο παρελθόν

Στην Ελλαδα πότε θα κυκλοφορήσει??

Πιστεύω ότι για να καταλάβεις τα κόμικς ή απλός για να διαβάσεις κόμικς, πρέπει να έχεις λίγη φαντασία και να είσαι μικρό παιδί στην ψυχή, γιατί έτσι μόνο θα ταξιδέψεις. Με τον Μίκυ μεγαλώσαμε, μην μας χαλάτε το κέφι με τέτοιες αναλύσεις.

Διαβάστηκε το τεύχος 19. Πολύ καλή εισαγωγή στη συλλογή μπορώ να πω.Με μια ιστορία πολύ καλή με σχέδιο λαμπρό και περιγραφικό.Η πλοκή στο τεύχος χωρίστηκε σε τρία κομμάτια όπως και η ομάδα σε τρεις μικρότερες με μέλη που ταιριάζουν και μη (Hawkeye και Yellowjacket) επισκόπτοντας τρεις διαφορετικές χρονικές περιόδους,εκτίμησα την επιλογή της άγριας δύσης λίγο παραπάνω.Παρέχοντας αστείες σκήνες,φυσικό διάλογο (όλοι μας κάπου κάποτε έχουμε γνωρίσει ανθρώπους σαν τους Hawkeye και Yellowjacket) και έξυπνες στιγμές.Το κάθε μέλος της ομάδας είναι από διάφορες στιγμές της ιστορίας των Εκδικητών (τα εξηγεί στα εξτραδάκια,όποιος θέλει ας τα διαβάσει πριν την ιστορία για να καταλάβει από που είναι ο κάθε χαρακτήρας της ομάδας),εμένα όμως δεν με μπέρδεψε αυτό.Με μπέρδεψαν οι κακοί της παρέας και τι θέλουν που από ότι φαίνεται φυλάγεται για το δεύτερο μέρος (που αν κρίνω από την τελευταία σελίδα θα είναι πικάντικο).Καλή ιστορία,εγκρίνεται για Avenger-άκηδες!!

Εδώ να πούμε ότι αν σας άρεσε η πρώτη ιστορία, είναι εντελώς εισαγωγική. Δεν έχετε γνωρίσει τον villain ή έστω rival. Δεν έχετε απολαύσει τον Hebus που είναι σαφώς ο πιο διασκεδαστικός χαρακτήρας κλπ. Η σειρά πηγαίνει όλο και καλύτερα παρακάτω, ελπίζω να τα δούμε όλα και σύντομα.

Και μιας και βρήκα και τα δικά μου

Το διάβασα και αυτό.Προκειται για μια ιστορία(όχι περιπέτεια) με φόντο τον πόλεμο.Κλασικά ο Πρατ μεταδίδει υπερβολικά καλά το κλίμα του τόπου και της εποχής,καθώς και την ένταση του πολέμου.Και αυτή την ένταση την "περνάει"στον αναγνώστη εξαιρετικά,μέσα από τους χαρακτήρες και τους διαλόγους και όχι με μπαμ μπουμ. Δεν θυμίζει κλασικό Κόρτο Μαλτέζε,άλλωστε ο χαρακτήρας εμφανίζεται σχετικά λίγο και δεν είναι ο πρωταγωνιστής. Το γνωστό στυλ αφήγησης του Πρατ που το γουστάρω απίστευτα,και πιστεύω αν σε κάποιον δεν αρέσει αυτό το στυλ,δεν θα απολαύσει καθόλου την ιστορία. Το σχέδιο επίσης πολύ καλό,χωρίς ιδιαίτερη λεπτομέρεια,το κλασικό του Πρατ που επίσης το γουστάρω πολυ.Και τα χρώματα μια χαρά. Σίγουρα φαίνεται πως η ιστορία είναι ημιτελής(άλλωστε στην έκδοση περιέχονται και οι πρώτες σελίδες του δεύτερου κεφαλαίου που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ)αφού διαβάζεται σχετικά γρήγορα,χωρίς να γίνεται κάτι τρανταχτό. Πάντως από αυτά που είχα διαβάσει περίμενα το κόμικ πολύ χειρότερο,αντ' αυτού το απόλαυσα αρκετά και δεν με κούρασε καθόλου. Μεχρι τώρα,κανένα Κόρτο δεν με έχει απογοητεύσει στο ελάχιστο(έχω διαβάσει όλες τις 20σελιδες ιστορίες,την Κρυφή Αυλή,τον Ήλιο του Μεσονυκτίου και τα Νεανικά Χρόνια).

Αγαπητέ συνονόματε μην ξύνεις πληγές σε παρακαλώ ... Πραγματικά, το σαραβαλάκι 313 είναι από τα πιο εμβληματικά και άμεσα συνδεδεμένα αντικείμενα με τον Ντόναλντ και τις ιστορίες των παπιών. Τι πιο καλή ευκαιρία λοιπόν να του κάνεις ένα εκτενές αφιέρωμα στο τεύχος με αριθμό 313 ή έστω βρε παιδί μου αφιέρωσέ του το εξώφυλλο και μια ιστορία, ή κάνε τουλάχιστον μια αναφορά σε αυτό ... ΤΙΠΟΤΑ!! Δεν περίμενα και πολλά πράγματα από την Καθημερινή, αλλά είχα μια αμυδρά ελπίδα (καθότι η ελπίδα πεθαίνει και τελευταία) μπας και ... αλλά ... ... αλλά άμα δεν αγαπάς αυτό που κάνεις και δεν ενδιαφέρεσαι ΚΑΘΟΛΟΥ γιατί να το κάνεις ; ....

Τζέιμς Μποντ, Πράκτωρ 007: Τα Διαμάντια Είναι Παντοτινά https://www.athinorama.gr/cinema/movie/tzeims_mpont_praktor_007_ta_diamantia_einai_pantotina-1000029.html

Πόσο λάθος έκανα!