Calisota

Στην πραγματικότητα αυτή η αλλαγή είχε γίνει ήδη από την Α΄ Περίοδο. Περίπου μέχρι και το #2100+ (μέχρι το 2007) συνήθιζαν να βάζουν ως δευτερεύουσες και τριτεύουσες ιστορίες παλιές αμερικάνικες που είχαν κάποιες φορές σαν ήρωες και τους ήρωες του δάσους, τον σκαμπυ κλπ. Μετά αυτές κόπηκαν και έμπαιναν μόνο ιταλικές ιστορίες. Και μάλιστα συχνά σαν τρίτη ιστορία έβαζαν ιταλική που είχαν δημοσιεύσει στα τέλη του '90 ως κεντρική του τεύχους. Βασικά ή άνοδος της ποιότητας ήταν κάπως σταδιακή. Αν είναι να βάλουμε σαν ορόσημο κάποιο τεύχος πάντως, αυτό νομίζω ότι θα ήταν το #2269 (Ιανουάριος 2010) με το πρώτο επεισόδιο του "Κόσμου του Μέλλοντος" του Casty. Τότε ξεκίνησαν να διαφημίζουν τους θεματικούς μήνες, δηλαδή κάθε μήνα είχε ή τα 4 μέρη μίας καλής ιστορίας ή 4/5 συνήθως καλές ιστορίες που είχαν παρόμοιο μεταξύ τους περιεχόμενο. Και πιο πριν βέβαια είχαν μπει διάφορες καλές ιστορίες από τον Casty και άλλους, καθώς και διάφορες σειρές, όπως οι Κρίκοι της Ολυμπιάδας του Πεκίνο και οι "Σούπερ Ήρωες", αλλά τότε έγινε πιο οργανωμένο το περιοδικό.

Το πρώτο της Α΄ Περιόδου που αναφέρθηκαν ονόματα δημιουργών ήταν το #1600 όπου γράφεται φαρδιά πλατιά το όνομα της Sylvia Ziche στο πρώτο επεισόδιο του Παπιομυστηρίου. Και το τελευταίο που αναφέρθηκαν ήταν το #1959 που φιλοξενούσε ως κεντρική ιστορία τον "Κόμη των Στεναγμών" (Παρασκευές του Γκούφυ).

Πολύ ωραίο τευχάκι με πανέμορφο εξώφυλλο. Εντυπωσιακό το κλείσιμο της ιστορίας με τον Φάντομ, ο οποίος φαίνεται ότι δεν ξέμπλεξε με τον Μόλντροκ Και οι υπόλοιπες πολύ ευχάριστες χριστουγεννιάτικες ιστορίες, ξεχώρισα αυτή του Καβατσανο-απολαμβάνω όλες τις ιστορίες του με Χειροπαίδαρο και Νταμάρη.

Εγώ ξεκίνησα να παίρνω το 2008, λίγο πριν το 2200 με τη σειρά των "Κρίκων" της Ολυμπιάδας του Πεκίνο! Αυτά τα τεύχη μου έχουν εντυπωθεί πάρα πολύ, μετά η αποστολή του Ντόναλντ να ακολουθήσει τα χνάρια του Κορνήλιου Κουτ, η απόδραση του Μίκυ από φυλακές υψίστης ασφαλείας, μία ωραία σειρά με σούπερ ήρωες που έδινε και συναρμολογούμενο αυτοκινητάκι (κάπου πρέπει να το έχω αυτό λογικά), ΄ένα τεύχος με τρομερές χριστουγεννιατικές ιστορίες, ένα άλλο επετειακό τεύχος που διαδραματιζόταν στην Κίνα (κι εγώ που μόλις είχα μάθει ανάγνωση, προσπαθούσα να διαβάσω τα ιδεογράμματα ενός λαβάρου ), κάτι ωραίες ιστορίες Καστυ (με κλώνους, ψευτο-διδύμους, ήρωες μυθιστορημάτων τρόμου που ζωντανεύουν), Τσιμινο, μία άλλη που εξαπατήθηκε ο Ο Χαρα από έναν απατεώνα κινηματογραφιστή, η αξιοποίηση των ιδεών του Ντόναλντ για την αυτοκίνηση από τον Κύρο, η φιλία του Σκρουτζ με τον Πόε κλπ. Είχα πάρει και από τα παλαιότερα τεύχη που λες κάποια χρόνια αργότερα σε τόμους που είχαν κυκλοφορήσει. Η βασική διαφοροποίηση που μάλλον υπήρξε γύρω στο 2100 ήταν ότι κόπηκαν οι ιστορίες με Λυκόπουλο, δάσος κλπ. Και τότε υπήρχαν ωραίες ιστορίες με τον Βαλέ Διπλοχαβαλέ, Μπαμ Μπαμ, κάποιες άλλες του Καστυ με μία Ρίτσα Πεσκαντρίτσα και τη Λαρα Κροφτ Κλάρα Λοφτ , διάφορες του Καβατσανο κλπ. Μεγάλη αλλαγή υπήρξε από το 2010 (#2269) που έβαλαν τον "κόσμο του μέλλοντος" του καστυ σε τέσσερα τεύχη, ενώ τα είχαν διαφημίσει και στα προηγούμενα τεύχη ως "νέα μίνι σειρά". Και τελικά αυτό καθιερώθηκε να το κάνουν γενικά με κάθε μήνα να έχει συγκεκριμένο "θέμα" ή τέλος πάντων συγκεκριμένο αφισάκι-διαφήμιση που προ-ανακοινωνόταν. Έτσι μου έμεινε η προσμονή για το ποιο θα είναι το επόμενο τεύχος μία φορά τον μήνα. Γενικά, νομίζω ότι με αντικειμενικά κριτήρια η ποιότητα ανέβηκε. Έβαζαν και άρθρα για τις σειρές. Θυμάμαι Κόσμο Μέλλοντος-τις διάφορες σειρές του Μυστικού Πράκτορα Ντόναλντ (ειδικά η πρώτη-πρώτη μου είχε κάνει ΤΗΝ εντύπωση, αλλά νομίζω ότι εξαιρετική ήταν και εκείνη με την αποστολή των τριών ημερών που κυκλοφόρησε αργότερα), ο μίκυ πόλο, το μίκυ σίτυ 20802 (αρχικά όταν είδα τη διαφήμιση νόμιζα ότι επρόκειτο για ιστορία που απεικονίζει το Μίκυ Σίτυ το 20802, αλλά τελικά ήταν απλώς ο ταχυδρομικός κώδικας της περιοχής στην οποία μετακόμισε ο Μίκυ), το μυστηριώδες νησί των τσιγκούνηδων, μία με την Ουμα που έρχεται από το μέλλον για να το σώσει από την κυριαρχία του Μαύρου Πητ, του επονομαζόμενου Γκούφυ Γκούφυ που αντλεί τη δύναμή του από ένα αναψυκτικό-υπερόπλο ή κάτι παρόμοιο. Από τα πιο τελευταία, οι καταπληκτικές ιστορίες του Ρεπόρτερ Γκούφυ, Ο δρόμος για την απαλουζα του τζούνιορ, η Λαίλαπα των Αιώνων... Βέβαια νομίζω σίγουρα ότι οι ιστορίες που διαβάζει μικρός κάποιος είναι αυτές που του μένουν εντονότερα και του αρέσουν περισσότερο και είναι λογικό.

Πολύ καλή ιστορία ο Μαύρος Κεραυνός με μπόλικα εφέ και ακόμη πιο πολλές ανατροπές. Ελπίζω ότι σύντομα θα δημοσιευθεί και στη χώρα μας η ιστορία, στην οποία λογικά θα μας αποκαλυφθεί ποιος είναι τελικά αυτός ο μυστηριώδης εχθρός που κινείται υπογείως και ήταν μάλλον αυτός που έλεγχε τα ηλεκτρονικά της Ρομποβια. Εμένα πάντως αρχικά μου είχε δημιουργηθεί η εντύπωση ότι επρόκειτο για τον Ομπνοξ, κάτι που διαψεύστηκε.

Διάβασα και το τέταρτο και τελευταίο μέρος της όμορφης αυτής ιστορίας. Αφού απλώθηκε όλο το μυστήριο στα τρία προηγούμενα μέρη με τα ευφάνταστα τέρατα και προκλήσεις που αντιμετώπισαν οι πρωταγωνιστές, ενώνοντας σιγά σιγά τις δυνάμεις τους τώρα έχουμε ένα πολύ καλό κλείσιμο με ένα ωραίο μήνυμα.

Πολλά συγχαρητήρια!

Ακόμα πιο δυνατό το δεύτερο μέρος. Πυκνώνει το μυστήριο και η νοσταλγία, μαζί με πολύ χιούμορ. Παράλληλα, η παρέα του Παπιοχωριού φαίνεται να μαζεύεται και πάλι. Και κάποιες παρατηρήσεις ειδικότερες (να τις βάλω και σε σποιλερ)...

Τζέιμς Μποντ, Πράκτωρ 007: Τα Διαμάντια Είναι Παντοτινά https://www.athinorama.gr/cinema/movie/tzeims_mpont_praktor_007_ta_diamantia_einai_pantotina-1000029.html

Βλέπω ότι η ιστορία έχει τέσσερα μέρη, τέλεια!

Μου άρεσε πολύ η κεντρική ιστορία! Θέτει μεταξύ άλλων και κάποια θέματα ενηλικίωσης, τα οποία προφανώς απευθύνονται και στους πιο μεγάλους αναγνώστες του περιοδικού και σε όσους μεγάλωσαν με τις ιστορίες του Τζούνιορ. Έχει και πολλή ίντριγκα παράλληλα, αναρωτιέμαι τι παίζει με τον τύπο που τους στέλνει τα ραβασάκια και αν ήταν πραγματικό το τέρας. Γέλασα πάντως πολύ στο σημείο με τον Ντόναλντ νομικό σύμβουλο, το συμβόλαιο που προέβλεπε μεταβίβαση όλων των αντικειμένων εκτός του "καζαγκούγκου" και την ταυτόχρονη μεταμόρφωση του "Αγήνορα".

Ο πρώτος κανόνας του μαρκετινγκ

Το καλό το πράγμα αργεί να γίνει 😛

Σίγουρη αγορά. Κι εξωφυλλάρα συν τοις άλλοις.

Ανυπομονώ για την ιστορία με τους φίλους του Τζούνιορ ενηλίκους! Πάντα ήθελα να διαβάσω μία τέτοια ιστορία, γιατί οι ιστορίες με το Παπιοχώρι μου άρεσαν από την αρχή πολύ. Νομίζω ότι αρχικά εκδίδονταν στο περιοδικό Μεγάλο Μίκυ, εκεί τουλάχιστον τις πρωτοδιάβασα εγώ.