deadneighbours

Δεν το έχω διαβάσει το μυθιστόρημα, αλλά μάλλον θα πρόκειτε για αγώνες αυτοκινήτων που στήνανε οι έφηβοι της τότε εποχής!

Παιδιά εγώ έχω πάρει μόνο το πρώτο, αλλά τώρα δέκα ευρώ μου φαίνονται πολλά, δεν ξέρω πώς το εκτιμούν οι ποιο έμπειροι αλλά δέκα ευρώ είναι δέκα ευρώ.Πάω στα μεταχειρισμένα πάω στα κομιξάδικα και γενικά μπορώ να βρώ του ίδιου επιπέδου και ποιο αξιόλογα κόμικς σε καλή τιμή, όσο για τον μπαμπά που θέλει κάτι για τον γιό του, με τέτοια τιμή του κόμικς ίσως δοκιμάσει να του πάρει κανένα αυτοκινητάκι στα περιοδικά ή καλύτερα Λούκι Λούκ.

Στην Λεσχη ειναι ομορφα στην Λεσχη ειναι ωραια παντα οταν ερχομαι βρισκω καλη παρεα τον Προεδρο οταν βρεις κερναει καφεδακι ριξε κατι στον κουμπαρα παρε και κομιξακι στους τοιχους εχει σχεδια κομιξ και μινιατουρες την DRUNNA κατσε κοιταξε και ασε τις φιοριτουρες η βολτα τωρα τελειωσε τραβαμε για το σπιτι στην ομορφη Λεσχη να σε φερνει ο δρομος σου αμα τυχει.

Που πας και τα βρισκεις..!Να ακουσεις το τραγουδι των MIDNIGHT OIL basement flat ...!

Ρε παιδια οχι και Στρουμφιτα! εγω που ειμαι Σκορπιος, τωρα πρεπει να βαψω τα μαλλια μου ξανθα και να φορεσω ασπρο φορεμα, παει την βαψαμε.Παντως απο μικρος ηθελα να ειμαι ο Μπαρπαστρουμφ, ε! ειχε ενα κυρος πως να το κανουμε...!

Πολύ καλό περιοδικό, θυμάμαι σε ένα τεύχος, είχε κάνει ανάλυση ένας επιστήμονας για την θεωρία της Σχετικότητας και έλεγε τον λόγο γιατί είναι λανθασμένη, το αποδείκνιε με πράξεις στα μαθηματικά, δεν θυμάμαι το ονομά του.Πολύ καλό!

Να κοιταξεις στο youtube για το επεισοδιο παρωδια που εκαναν στην σειρα του 95, της Ελλαδος τα Παιδια.Μιλαμε πολυ γελιο.

Ξέρεις τι γίνεται, αυτό που λες ότι δεν χρειαζόμαστε κάτι δήθεν, ότι και αν είναι, σωστά το λες, αλλά δεν μπορείς να το ξέρεις από την αρχή.Το κάθε κόμιξ, το κάθε συγκρότημα έχει ένα υλικό, το βγάζει προς τα έξω και προσελκύει ένα κοινό, ποιο κοινό?αυτο δεν μπορείς να το ξέρεις, για αυτό είπα ότι χρειαζόταν λίγη τρέλα, ποια τρέλα? όχι μόνο στις ιστορίες, στο γενικό στήσιμο και αυτό ακριβώς, τρέλα θα πεί ψάξιμο και πολύ πειραματισμό, δεν φτιάχνω απλός ένα περιοδικό, μουσικό ή ότι άλλο είναι, το ψάχνω, κατά την άποψή μου ο Μπλέ Κομήτης τα άξιζε τα χρήματα του άλλα στερούταν σε πρωτοτυπία, από μία φάση και μετά κούραζε, γιατι όχι χαβαλές, αν είναι δήθεν χαβαλές θα δείξει, ποτέ δεν ξέρεις.Ραφιναρισμένο είναι κάτι που δεν έχεις ψάξει αλλά η τρέλα και ο χαβαλές μην νομίζεις οτι είναι κάτι εύκολο, θέλει τσαμπουκά, δεν είναι εύκολο!

Ξέρεις τι γίνεται, επειδή άνοιξε η συζήτηση για το περιοδικό, όταν το πρωτοπήρα μου άρεσε αλλά να πώ και το στραβό μου τα παιδιά παίζαν πολύ ψηλά,δηλ, το χαρτί, τα γραφιστικά λίγο που θύμιζε σαν φανζίν, πάλι δεν λέω για τις ιστορίες, το όλο θέμα, το βλέμμα των παιδιών κοίταζε πολύ ψηλά και οι ίδιοι νομίζω το καταλάβαιναν.Κατά την άποψη μου, δεν νομίζω ότι φτάιει ότι έχει τελειώσει η εποχή του χαρτιού, αυτά είναι κίτρινος τύπος, το όλο θέμα ήθελε περισσότερη <<αλητεία>>, <<χαβαλέ>>, τρέλα, πιστεύω ότι το πήραν πολύ σοβαρά.Και τι θέλω να πω, δεν ξέρω πολλά από περιοδικά, βάλε ποιο φθηνό χαρτί, ρίξε κανένα χοντροκομμένο αστείο, φτιάξε κάτι να σοκάρει, παίξε με τα γράμματα, ο κόσμος θέλει κάτι εύκολο ,γρήγορο και φθηνό που να του αφήνει μία ικανοποίηση κατι κουλτουριάρικο και τρελό αλλά και να μην παίρνει τα πράγματα στα σοβαρά.Για αυτό πάμε για άλλα, κομήτης είναι θα ξαναπεράσει!

Σαν αναγνώστης και εγώ του Μπλέ Κομήτη θα ήθελα να γράψω δύο λογάκια για το περιοδικό. Τα έχω πάρει όλα και έτσι πιστεύω ότι έχω μία ποιο ολοκληρωμένη άποψη, γενικά αυτό που πρόσεξα στο περιοδικό είναι ότι λοίπει η γραφιστική ματιά και τι θέλω να πώ. Αν πάρεις όλα τα τεύχη και τα βάλεις στην σειρά θα καταλάβεις ότι εκτός από το εξώφυλλο, την ζωγραφιά δηλαδή όλα τα άλλα είναι ίδια, το λογότυπο, ο τρόπος που διανέμονται τα γράμματα και οι συντελεστές του περιοδικού και γενικά υπήρχε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο σε κάθε τεύχος.Κατά την άποψή μου η γραφιστική δουλειά συμβάλει κατά το ήμιση στο να κάνει ένα περιοδικό ενδιαφέρον, δεν θα πω για τις ιστορίες, το αν ήταν καλές ή όχι αυτό είναι άλλο θέμα και πάλι θα το συγκρίνω με την Βαβέλ, τι να γίνει, στην Βαβέλ έβλεπες πολύ παιχνίδι στην γραφιστική δουλειά, σαφώς το κάνανε με μεράκι.Για αυτό τον λόγο θα έλεγα ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει, όλα είναι ένα μάθημα, τα παιδιά πρέπει να πατήσουν γκάζι και τώρα που είναι ακόμα νωπό, να βγάλουν κάτι καινούριο και ποιο ΧΑΒΑΛΕΤΖΙΔΙΚΟ, αυτό θέλει ο κόσμος, λίγη ΤΡΕΛΑ, ας το σκεφτούν!

Ενδιαφέρον!για δώσε περισσότερες πληροφορίες για την μέθοδο, την τεχνική.

Καλημέρα, μέσα από ένα αφιέρωμα του VALT σε ένα φουμετάκι που είχε κάνει, μου άρεσε το ΚΑΜΙΚΑΖΙ, ξέρεις κανείς αν υπάρχει ακόμα στα μεταχειρισμένα στο Μοναστηράκι ή στην Λέσχη?

Ωραίο είναι, έχει ωραία χρώματα αλλά κατά την άποψή μου έχω να κάνω δύο παρατηρήσεις,χρησιμοποιείς πολύ το degrade κυρίος για το φόντο και η αφήγηση, αν και μου αρέσει έτσι όπως την αφηγήσε την ιστορία, κατά την γνώμη μού τα πρόσωπα έπρεπε να μιλούν και αυτά.Την προορίζεις για κάποιο βιβλίο την ιστορία?