Αίθουσα Νικητών

Ο κύριος Bob Bretall από την Καλιφόρνια έχει καταγραφεί στο βιβλίο Guinness ότι διαθέτει τη μεγαλύτερη συλλογή κόμικς στον κόσμο, γύρω στα 100.000 ξεχωριστά τεύχη (Άραγε ο Κυριάκος Κάσσης έχει μεγαλύτερη συλλογή;). Αποτελείται κυρίως από κόμικς της MARVEL και DC , αλλά έχει και φιγούρες ηρώων , καθώς και οτιδήποτε αντικείμενο έχει σχέση με τα κόμικς της συλλογής του. Όλα αυτά τα έχει σε ένα όμορφο χώρο διαμορφωμένο με μεράκι ειδικά για να στεγάσει και να δώσει ζωή σε αυτά τα διαμάντια. Στον παρακάτω σύνδεσμο υπάρχει ένα βίντεο από συνέντευξη που του πήρε η πανέμορφη Asha Leo ντυμένη Wonder Woman ! Απολαύστε το: https://www.youtube.com/watch?v=UiT00P88FOE Και η διεύθυνσή του στο facebook : https://www.facebook.com/ComicSpectrum?fref=photo

Τρέλανε μας Σαβαγιαρ Θεε από το φβ ξεχωρίζω και αφιερώνω στον @tik που είναι συμπαθέστατος τα "Ροϊ Ταρπλεϊ και Ινδουισμός στα Βυζαντινά χρόνια Βησιγοτθοι και σεξουαλικότητα, το sequel του Πόλεμος και Ειρήνη"

Κυκλοφόρησε χθες το "They Called Us Enemy". Αυτοβιογραφική ιστορία του George Takei σε σενάριο του ίδιου και των Justin Eisinger και Steven Scott. Σχέδιο από Harmony Becker. Preview.

Τιμή καταλόγου: 13,90€ Σύνοψη βιβλίου: Κάποιος έχει βάλει στο στόχαστρο τον Σπάιντερ-Μαν και το μόνο άτομο που μπορεί να τον σώσει είναι... η αδελφή του Πίτερ Πάρκερ;! Όταν o Σπάιντι θα συναντήσει την αδελφή που δεν ήξερε ότι είχε, κανείς δεν ξέρει αν αυτή θα αποδειχθεί η βοήθεια που χρειαζόταν... ή ο χαμός του. Και τι σχέση έχει με όλα αυτά ο Κίνγκπιν; Γίνετε μάρτυρες της πιο σκοτεινής ώρας του διάσημου ήρωα –και του μεγαλύτερου θριάμβου του– σε αυτή τη μοναδική ιστορία, με τις υπογραφές του βραβευμένου με Eisner Mark Waid (Daredevil) αλλά και του James Robinson (Superman, All-New Invaders), καθώς και του θρυλικού εικονογράφου Gabriele Dell’Otto (Secret War). Σχολιασμός: Πρόκειται για μία αυτοτελή έκδοση του Spider-Man με έναν ιδιαίτερο χρωματισμό που ξεφεύγει από τα συνηθισμένα. Η ιστορία ωραία και διαβάζεται ευχάριστα. Η έκδοση είναι στα ποιοτικά δεδομένα που μας έχει συνηθίσει η Anubis. Στο τέλος του βιβλίου υπάρχει μια σελίδα με τα βιογραφικά των συντελεστών. Δεν πρέπει να λείπει από τους φίλους του αραχνάκια!

Διάβασα και αυτά τα δύο (τα μοναδικά άλλα που έχω διαβάσει είναι τα πρώτα δύο με την σειρά κυκλοφορίας). Αρκετά καλή ιστορία, χωρίς τόσα πολλά sci-fi στοιχεία όσο τα προηγούμενα (αλλά τα λίγα που είχε τα βρήκα αρκετά καλά). Ίσως είναι και ιδέα μου, αλλά μου φάνηκε ότι προσπάθησε να είναι λίγο πιο ώριμο και πάνω-κάτω το πέτυχε. Ωστόσο για την δομή της υπόθεσης, όταν τελειώνεις και ξε-ζουμάρεις λίγο να τη δεις από μακριά, ισχύει (όπως είχα πει και παλιά) το "όπου φυσάει ο άνεμος". Χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα κακό, αλλά σίγουρα δυσκολεύει στο να σου αποτυπωθεί στη μνήμη. Όπως και να 'χει, πέρασα και εδώ καλά και θα κυνηγήσω να πάρω και άλλα με τον καιρό.

Θα συμφωνήσω απόλυτα. Το σχέδιο μου θύμισε κακό φωτορομάντζο. Ένα πιο καθαρό σχέδιο (Γαλλοβελγικού τύπου) πιστεύω θα ανέβαζε πάρα πολύ το όλο πρότζεκτ.

Απόσπασμα από καταχώρηση στο blog μου, με λίγες παρεμβάσεις ώστε να διαβάζεται το κείμενο (πρόκειται για χρονολόγιο όπου ο γιος μου βλέπει όλα τα Μάρβελ και έγω μαζί του βλέπω ή ξαναβλέπω τις ταινίες αν μέρει και μέσα από τα μάτια του μικρού): Σίγουρα πράματα. Μας άρεσε ο Iron Man; Θα χτίσουμε το MCU γύρω του; (ε δεν έχουμε και κανέναν άλλον που δεν τον πουλήσαμε). ΟΚ πάμε για δεύτερη ταινία. FAIL! Ξεκινάμε με αυτογκόλ. Villain ή κάτι τέτοιο ο Μίκι Ρουρκ; Ο Μίκης ο Ρουρκ; Που η μόνη του προσφορά στην 7η τέχνη είναι ότι έβαλε την Κιμ να κάνει στριπ τιζ; Μπορώ παρακαλώ να μάθω ΜΙΑ ταινία που ο βασιλιάς του αποτυχημένου λίφτινγκ να είναι έστω και απλά αποδεκτός; Μπροστά του ο Νίκολας Κέιτζ μοιάζει Λόρενς Ολίβιε! Δεν ακούω σαχλαμάρες για το Sin City. Ο άνθρωπος δεν κάνει. Και ως εκ τούτου η ταινία δεν κάνει. Γενικά ως κομικ φαν έβρισκα ότι οι villains της Μάρβελ είναι (ευγενικά το λέω) αδύναμοι, βγάζω έξω τον Σπάιντι και τον Μαγκνέτο. Αλλά εδώ πλέον το παρακάναμε. Δεν περιγράφω άλλο βαρέθηκα γρήγορα τα υπαρξιακά του Σταρκ (εξαιρετικός ο Ντάουνι, μην τα ξαναλέμε), βαρέθηκα τον villain, βαρέθηκα τον Ρουρκ και στο τέλος της ταινίας είδα ότι είχα απόλυτο δίκιο. Έγινε ακριβώς ότι περίμενα να γίνει. Γιον! Ο μικρός; Αυτουνού του άρεσε. Δεν μπορεί να καταλάβει βαρετές ερμηνείες, δεν έχει δει ακόμα εκατοντάδες ταινίες να δει το που το πάει από μία ώρα πριν (μην πω από το trailer), είδε ιπτάμενες στολές, είδε φανταιζί πράματα και παραδόξως (εδώ μου έκανε εντύπωση) τον είδα να δείχνει πραγματικό ενδιαφέρον (κοινώς: με ζάλισε στις ερωτήσεις) για τα υπαρξιακά και τα ενεργειακά του Τόνι Σταρκ. ΥΓ και εδώ διάβασα ενθουσιώδεις κριτικές που με εξέπληξαν ελαφρώς. Να πω για μία ακόμα φορά ότι το 7 (imdb), 74 (rt), 57 (metacritic), A (cinemascore) τα βρίσκω εξαιρετικά κολακευτικά. Βέβαια στην εσωτερική κατάταξη του MCU είναι από τις τελευταίες, αλλά σε σύγκριση με τις κοινές θνητές ταινίες είναι πολύ κολακευτικές βαθμολογίες.

Δεν κατάλαβα τι εννοείς. Αν εννοείς ότι γκρινιάζω για τις αλλαγές, έχω να πώ ότι αυτές δεν είναι αλλαγές. Είναι άσχετο πράγμα. Είναι κάτι ξένο.

Από την σελίδα του περιοδικού Μπλεκ στο facebook Ο χρήστης Μπλεκ ενθουσιασμένος. 13 ώρες · ....!!!!

Δεν πρόλαβα χθες συνεχάω σήμερα χωρίς παύση όπως ακριβώς και η προβολή των ταινιών. Πρώτος στόχος ήταν οι πρώτοι Avengers και εκεί φτάσαμε χωρίς παραστρατήματα και λοξοδρομήσεις που έγιναν μετά. 4. THOR 1 (2011) - Μπαμπά πόσοι είναι οι Αβέντζερζ; - Βασικά 4, αλλά όπως κάθε τι που φέρνει την υπογραφή Μάρβελ από ένα σημείο και μετά χάνεται η μπάλα, ο μπούσουλας και όλα αυτά μαζί. - Που πάμε μετά; - Θωρ Θεότητα, ελαφρώς διάστημα, υποψία sci-fi, ανταγωνισμός, εξωγήινοι, ήταν λογικό ότι ο μικρός ψάρωσε. Ο μπαμπάς όμως; Ο μπαμπάς έχει να πει ότι παραδέχθηκε το μεγαλείο της Μάρβελ και το πόσο γάτες είναι αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις. Αφού τσίμπησαν τα αγοράκια τι μένει για να γίνει το τοπ pop culture φαινόμενο; Τα κοριτσάκια βεβαίως βεβαίως. Και ιδού έχουμε την πρώτη υπερηρωική ταινία στην κινηματογραφική ιστορία του είδους που βασικό της μέλημα είναι να φέρει στο είδος και το γυναικείο φύλλο. Και σε ένα βαθμό μιλάμε για πρωτοποριακή ταινία, γιατί να πω την αλήθεια δε θυμάμαι ανάλογο μπλοκμπάστερ να χειρίζεται τον άνδρα πρωταγωνιστή με τόσο σεξιστικό τρόπο, όπως (κακώς) μας έχουν συνηθίσει με τις όμορφες γυναικείες παρουσίες. Η ταινία όμως; Να πω την αλήθεια δεν ξέρω πως θα την έκρινα αν δεν προερχόμουν από 2 συνεχόμενες προβολές μετριότατων προς το παντελώς αδιάφορο ταινιών τις αμέσως προηγούμενες μέρες. Αλλά μου φάνηκε αξιοπρεπέστατη. Φυσικά με τα εσωτερικά μου θέματα, γιατί από την πρώτη στιγμή που βγήκε είχα σαφές θέμα να πάρω στα σοβαρά μία ταινία με βασικό κακό τον Λόκι; Γιατί; Φυσικά φταίει η καλύτερη υπερηρωική κωμωδία όλων των εποχών (και των μελλοντικών) και στο μυαλό μου γινόταν διαρκώς η σύγκριση: Κατά τα άλλα ενδιαφέρουσα ταινία και σε ένα βαθμό σπονδυλωτή. Ένα πρώτο μέρος space fantasy με αντίστοιχες μάχες και ένα δεύτερο που συνοψίζεται στο "Δύο νέοι αγαπιούνται. Ο ένας από τους δύο είναι ο Θωρ" (και η άλλη η Πάντμε Αμιντάλα γιατί θα έχει και αγοράκια στην αίθουσα). Όπως και να έχει και παρά το σχετικώς άγνωστον (την εποχή εκείνη) των 2 πρωταγωνιστών, το ισχυρότατο supporting cast - ίλιγγος (Χόπκινς, Ελμπά, Σκαρσγκάαρντ ή όπως λέγεται, Πόρτμαν) και η θέληση των 2 πρωταγωνιστών να καθιερωθούν διά του ρόλου έδωσαν ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα, το αντίθετο από τον Χουλκ. 5. CAPTAIN AMERICA 1: THE FIRST AVENGER The First Avenger = The Last built-up. Γενικά έχω την αίσθηση ότι η παγκοσμιοποίηση του MCU και της ποπ κουλτούρας έχει φέρει σε μία σχετικά άβολη θέση την Μάρβελ σχετικά με το πως πρέπει να διαχειριστεί το βασικό υπερηρωικό σύμβολο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Ο κάπταιν Αμέρικα είναι το κόμικ ανάλογο του θείου Σαμ, ακόμα και για αυτούς που δεν είχαν διαβάσει ούτε μία σελίδα (βάλτε με κι εμένα μέσα). Οπότε η Μάρβελ πήρε άλλη μία εμπνευσμένη απόφαση. Τον βάζουμε στο αρχικό context και τον μεταφέρουμε με τον κλασσικό τρόπο της κατάψυξης στο σήμερα, έχοντας δώσει έναν ωραίο και ιδεαλιστικό τρόπο για την ύπαρξή του. Και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Έπρεπε να περάσουν 5 ταινίες για να δούμε τον πρώτο villain για τον οποίο αξίζει να δεις την ταινία και να τον θυμάσαι και μετά. Δυνατός villain, εξαιρετική επιλογή ο Agent Elrond Smith για το ρόλο και αν εξαιρέσουμε τη βολική αυτοκαταστροφή του Red Skull (κλασσικό πρόβλημα όταν κάνεις overpower τον villain) η ταινία κυλάει εξαιρετικά και ευχάριστα. Δεν είναι και κανένα αριστούργημα ούτε καν για τα μέτρα του είδους, αλλά τον μπαμπά τον άρεσε. Είναι και λίγο αγαπημένο θέμα ο Β'ΠΠ, είχα εκτιμήσει και την Χέιλι Άτγουελ στο συγκλονιστικό Pillars of the Earth (όποιος δεν το έχει δει, παρατάει ότι κάνει το κατεβάζει και το βλέπει) και οι αμερικανιές δε με πείραξαν ιδιαίτερα ούτε επίσης και η (σχετικά σπάνια) μεταγραφή πρωταγωνιστή από άλλο υπερηρωικό. Για τον μικρό δεν υπάρχει θέμα: 100% commitment μας άρεσε και ο Καπετάν Αμέρικας πάμε παρακάτω. Σε σημείο να βάλουμε στο πρόγραμμα να δούμε και την Agent Carter tv series. 6. THE AVENGERS (2012) Και κλείνει η σειρά με την ταινία στην οποία οφείλει την ύπαρξή του και τη δημοφιλία του το MCU (my 2c). Μία ταινία που καταργεί κάθε ένοια λογικής. Από ποια άποψη; Μα αν πιάσεις σχεδόν κάθε τομέα της ταινίας ξεχωριστά θα δεις ότι πάσχει. Το σενάριο; Το εύρημα και η πλοκή; Το κάστινγκ; Τι να πω. Βλέπουμε ξαφνικά στην αρχική ομάδα έναν άλλο Χουλκ. Και όχι απλά άλλο στη φάτσα, αυτό έγινε και με τον πωστονλεν φίλο του Άιρον Μαν, αλλά άλλο ήρωα. Το μόνο κοινό τους ήταν το χρώμα και το μέγεθος. Μπήκε ένα σωρό κόσμος και ντουνιάς σε μία ιπτάμενη μηχανή με αποκλειστικό σκοπό να στραβώσουν τα πράματα και μάλιστα να στραβώσουν μέχρι τέλους. Έχουμε κάτι αδιευκρίνιστους κακούς που έρχονται να μας καταστρέψουν για λόγους που πανάθεμα και αν κατάλαβε κανείς. Έχουμε τον μπαντας Τζουλς από το Pulp fiction με βασική του ιδιότητα να σπάει τα νεύρα όλων των άλλων. Μπαίνει και ο Λόκι που έφυγε, αλλά ξαναήρθε γιατί είναι θεός, αλλά τελικά είναι απλά εξωγήινος. Με λίγη από θεό για τα δικά μας κριτήρια, αλλά όχι με τα δικά τους και ουφ και ξαφνικά μετατρέπει με το καλημέρα σε δικούς του τον γέρο που ξέραμε και έναν υπερήρωα που πανάθεμά μας κι αν ξέραμε ότι υπάρχει καν. Δικαιώνοντας φυσικά την αξία του build up που έκανε τόσα χρόνια η Μάρβελ, μια και ο Χωκάης εν τέλει χωρίς την αντίστοιχη ταινία ήταν μία αμήχανη παρουσία. BUT Όλα αυτά είναι σκέψεις που ίσως τις κάνεις αν κλείσει επιτέλους το σαγώνι σου καμία ώρα μετά το τέλος της ταινίας. Η δράση ο τρόπος που είναι δομημένη αυτή, η σκηνοθεσία, τα πιασάρικα πλάνα δεν είμαι σίγουρος ότι δίνουν περιθώρια για λογική κριτική. Ο ενθουσιασμός του γιου μου ήταν σίγουρα πέρα από κάθε λογική και προσδοκία. Τελείωσε η ταινία και το παιδί ήταν απολύτως σίγουρο ότι δεν υπάρχει κάτι σημαντικότερο από τους Αβέντζερς, Σούπερμαν, Σπάιντερ-Μαν, Μπατμαν, Γιούνγκερμαν, όλα αυτά δεν υπάρχουν στην υπερηρωική κουλτούρα; Γιατί; Γιατί δεν είναι Avengers. & _ Και εδώ τελείωσε και η πρώτη περίοδος προβολών όπου ο μικρός ήθελε εφ όλης της ύλης κουβέντα για το πως θα συνεχίσουμε. Μέχρι στιγμής απολογισμός: Για μένα 2 εξαιρετικές ταινίες, 2 καλές και 2 πάρα μα πάρα πολύ μέτριες. Για τον μικρό; Μία jawdropping, 4 πολύ καλές και μία (Χουλκ) που δεν του άρεσε και τόσο (λέει)

δεν με χάλασε

Οποτε μέχρι να θυμηθείς και εαν θυμηθείς και αυτα ειναι δώρο για το άνοιγμα της κούτας

Δεν μου χρωστάς, ότι σου έχω δώσει ήταν δώρο προσδοκώντας τη μεγάλη στιγμή του ανοίγματος της.....κούτας! Δεν θυμάμαι ειλικρινά τίποτα....

xepeta θα σου σχολιάσω με μία έκφραση που την ακούω συχνά τώρα τελευταία. we old and dying . . Αυτή η εκδοχή του spidey δεν είναι full νευρωτικός teenager?

Προτιμώ την τακτική τής Καθημερινής, όπου το Μίκυ Μάους δεν έχει «δώρα» και είναι φτηνότερο από το κανονικό Topolino, ενώ οι πιο ακριβές της εκδόσεις κάνουν λίγο παραπάνω από το κανονικό Topolino, και με κάθε τόμο σού δίνουν δώρο μια κυριακάτικη εφημερίδα με όλα της τα ένθετα.

Το συγκεκριμένο δωράκι κοστολογήθηκε στα 10 ευρώ, καθώς το τεύχος κόστιζει 12,9 ευρώ από 3 ευρώ που έχει κανονικά. Δεν ξέρω κατά πόσο στην Ελλάδα αυτή η τιμή δεν θα δημιουργούσε χαμηλές πωλήσεις ή γκρίνιες πάντως στους γονείς των μπόμπιρων που αγοράζουν το Μίκυ Μάους!

Το σταμάτησα στο πρώτο μισάωρο. Προσπαθώ να το συνεχίσω αλλά δεν μπορώ να δω πάνω από 5 λεπτά. Δεν το καταλαβαίνω. Δεν έχει καμιά σχέση με το χαρακτήρα. Δεν υπάρχει η προσωπικότητα του νευρωτικού ήρωα, δεν υπάρχει αυτό που τον έκανε να ξεχωρίζει από άλλους χαρακτήρες, και το χειρότερο δεν έχουμε ιδέα γιατί υπάρχει. Τα κίνητρα του χαρακτήρα! Γιατί να είναι ό,τι είναι; Η Mary Jane... Έδωσαν μεγαλύτερη αξία στην τριλογία του Sam Raimi. Ακόμη και το τρίτο μέρος απόκτησε νόημα, αξία και οπαδούς. Η ταινία θα μπορούσε να λέγεται Solo Power Ranger, Eurotrip, The amazing bug-kid ή κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχει λόγος να είναι αυτός ο Spider-man. Δεν πρόκειται κανείς από τον κινηματογράφο να πάρει να διαβάσει ένα περιοδικό της MARVEL. Είναι κάτι άσχετο. Η επιτυχία της ταινίας καταδικάζει το κόμικ. Η Disney θα κλείσει τον εκδοτικό οίκο με αυτά που κάνει. Θα χορτάσουν λεφτάκια βεβαίως βεβαίως.

Ευχαριστούμε. Συμπληρώθηκαν και κάποια στοιχεία επιπλέον στο πινακάκι, και διορθώθηκαν μερικά άλλα.

Goosebumps..

Και μέχρι να διαβάσει ο παλιοποζεράς τις 2Κ σελίδες, να βρει χρόνο να δει το κινούμενο, να δει την ταινία και να καταθέσει μετά την άποψή του, βιντεάκι για τα εφέ με το πρόσωπο

Δωρεάν το Limbo στο Epic Store. Τώρα δεν έχει μείνει πλατμφόρμα που να μη το έχω (παρ' όλα αυτά, ακόμα ένα τιμιότατο puzzle platformer). Edit: Βλέπω ότι μετά δίνεται Moonlighter και This War of Mine; Όχι απλώς δύο, αλλά δύο πρόσφατα και ακριβούτσικα παιχνίδια. Μάλιστα.

O καλυτερος Πητερ Παρκερ για εμενα ηταν της σειραςτων 70ς ,αυτος πλησιαζε περισσοτερο την εικονα που σχηματισα διαβαζοντας τα κομικς του Καμπανα,του φωτορεπορτερ που πασχιζε να βγαλει το ψωμακι του,λολ. Οχι τα καχεκτικα παιδακια του χολυγουντ που βαζουν σημερα. Spiderman με στολη οκ ενας απο τους σημερινους λογω εφε.

Τα μικρά παιδιά δεν είναι σε θέση να καταλάβουν ούτε τα μισά από αυτά που γράφουν οι συγκεκριμένοι τόμοι. Αυτό δεν εμποδίζει τη Disney (και τον ελληνικό αντιπρόσωπο, την Κ) να τους εκδώσει. Αφού λοιπόν τους εκδίδουν, ας τα γράψουν σωστά. Από εκεί και πέρα.. - Δεν θεωρώ τυχαίο ότι τα γράφουν έτσι, ούτε πως δεν αναφέρονται καθόλου στην κεντρική τράπεζα και τι κάνει αυτή. Είναι επίτηδες γραμμένα έτσι για να περάσει η αντίληψη πως το χρήμα είναι κάτι σαν αγαθό που προϋπάρχει και δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά επί αυτού, σαν το χρυσό που σκάβουμε στο έδαφος για να τον βρούμε και η ποσότητα του είναι καθορισμένη. Ακόμα πιο πέρα.. - Τα πράγματα έχουν αλλάξει σε σχέση με το πως ήταν τη δεκαετία του '80, όταν προσωπικά διάβαζα το ΜΜ ως παιδί. Οι ιστορίες έχουν γίνει πιο "ενήλικες" και πεζές, λιγότερο παιδικές και παραμυθένιες. Αυτό σημαίνει πως: α) τα σημερινά παιδιά είναι πιο προχωρημένα σε σχέση με το πως ήμασταν εμείς, β) ένα μεγάλο ποσοστό του αναγνωστικού κοινού είναι ενήλικες, όπως εμείς στο συγκεκριμένο φόρουμ, γ) ή ισχύουν και τα 2 προηγούμενα μαζί, που είναι και το πιθανότερο. Όπως και να έχει, απ' τη στιγμή που αποφάσισαν να κάνουν μάθημα για την οικονομία και σχετικά εξειδικευμένους τομείς της, ας τα μάθουν σωστά.

Απόσπασμα από καταχώρηση στο blog μου, με λίγες παρεμβάσεις ώστε να διαβάζεται το κείμενο (πρόκειται για χρονολόγιο όπου ο γιος μου βλέπει όλα τα Μάρβελ και έγω μαζί του βλέπω ή ξαναβλέπω τις ταινίες αν μέρει και μέσα από τα μάτια του μικρού): The First Avenger = The Last built-up. Γενικά έχω την αίσθηση ότι η παγκοσμιοποίηση του MCU και της ποπ κουλτούρας έχει φέρει σε μία σχετικά άβολη θέση την Μάρβελ σχετικά με το πως πρέπει να διαχειριστεί το βασικό υπερηρωικό σύμβολο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Ο κάπταιν Αμέρικα είναι το κόμικ ανάλογο του θείου Σαμ, ακόμα και για αυτούς που δεν είχαν διαβάσει ούτε μία σελίδα (βάλτε με κι εμένα μέσα). Οπότε η Μάρβελ πήρε άλλη μία εμπνευσμένη απόφαση. Τον βάζουμε στο αρχικό context και τον μεταφέρουμε με τον κλασσικό τρόπο της κατάψυξης στο σήμερα, έχοντας δώσει έναν ωραίο και ιδεαλιστικό τρόπο για την ύπαρξή του. Και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Έπρεπε να περάσουν 5 ταινίες για να δούμε τον πρώτο villain για τον οποίο αξίζει να δεις την ταινία και να τον θυμάσαι και μετά. Δυνατός villain, εξαιρετική επιλογή ο Agent Elrond Smith για το ρόλο και αν εξαιρέσουμε τη βολική αυτοκαταστροφή του Red Skull (κλασσικό πρόβλημα όταν κάνεις overpower τον villain) η ταινία κυλάει εξαιρετικά και ευχάριστα. Δεν είναι και κανένα αριστούργημα ούτε καν για τα μέτρα του είδους, αλλά τον μπαμπά τον άρεσε. Είναι και λίγο αγαπημένο θέμα ο Β'ΠΠ, είχα εκτιμήσει και την Χέιλι Άτγουελ στο συγκλονιστικό Pillars of the Earth (όποιος δεν το έχει δει, παρατάει ότι κάνει το κατεβάζει και το βλέπει) και οι αμερικανιές δε με πείραξαν ιδιαίτερα ούτε επίσης και η (σχετικά σπάνια) μεταγραφή πρωταγωνιστή από άλλο υπερηρωικό. Για τον μικρό δεν υπάρχει θέμα: 100% commitment μας άρεσε και ο Καπετάν Αμέρικας πάμε παρακάτω. Σε σημείο να βάλουμε στο πρόγραμμα να δούμε και την Agent Carter tv series.

Απόσπασμα από καταχώρηση στο blog μου, με λίγες παρεμβάσεις ώστε να διαβάζεται το κείμενο (πρόκειται για χρονολόγιο όπου ο γιος μου βλέπει όλα τα Μάρβελ και έγω μαζί του βλέπω ή ξαναβλέπω τις ταινίες αν μέρει και μέσα από τα μάτια του μικρού): Η αρχή του MCU έγινε με τον καταλληλότερο τρόπο. Οι συνομήλικοί μου ξεκίνησαν με τον Σούπερμαν, οι σημερινοί 30κάτι με τους Χ-ΜΕΝ. Τα σημερινά πιτσιρίκια με τον Iron Man. To βρήκα πολύ πιο κατάλληλο και ταιριαστό. Ένας απλός άνθρωπος με βασική του υπερδύναμη το χρήμα (ΟΚ, ΟΚ αυτός είναι ο Μπάτμαν, αλλά πλέον έτσι σκατά που τα έκανε η DC αυτός είναι ο Iron Man) που εξ ανάγκης εξελίσσεται σε υπερήρωα. Εντάξει για μένα η όλη φάση ήταν ελαφρώς αστεία, είμαι διατεθιμένος να πιστέψω σε μεταλλαγμένους που στραβώνουν υποβρύχια και εξωγήινους που πετάνε φωτιές από τα μάτια, αλλά έρευνα που οδηγεί στη στολή του Iron Man σε μία σπηλιά στο Αφγανιστάν; Ούτε στις τσόντες παιδιά δε γίνονται αυτά. Από την άλλη υπήρχε εξαιρετική επιλογή του καστ. Ένας εξαιρετικός ηθοποιός σε ένα ρόλο που φάνηκε να θέλει να παίξει, μία δευτεραγωνίστρια που το ταβάνι της είναι για εκεί (παρά τις τότε προσπάθειες να μας πείσουν ότι είναι πρωταγωνίστρια και Hollywood superstar) και στο ρόλο του κακού ο Dude. Όλα σωστά δεμένα, όλα σωστά βαλμένα. Ξεκίνημα με το δεξί για τη Μάρβελ, χατ-τρικ στο πρώτο 10λεπτο. Ο μικρός; Δεν είμαι σίγουρος τι κατάλαβε και τι όχι, αλλά το wow factor της ταινίας ήταν υψηλότατο. Το πρώτο πράγμα που ζήτησε μετά είναι η επόμενη ταινία και άρχισε να βλέπει βιντεάκια στο youtube για τον Iron Man.

Μπορείς να βρεις παρουσίαση της σειράς εδώ. Περιέχει και παραπομπές στο inducks και στις σχετικές συζητήσεις για τον κάθε τόμο ξεχωριστά. Το θέμα κλειδώνει.

Εγώ θα επιμείνω στην άποψη μου ότι πρόκειται για διακωμώδηση του ήρωα. Ο Μαγκουάιρ υποκριτικά ήταν κλάσης ανώτερος σε ένα ρόλο σοβαρότερο και με χιούμορ όταν έπρεπε ενώ έβγαζε το κατάλληλο συναίσθημα. Επίσης εκείνη η τριλογία παρά τις όποιες υπερβολές της σε κάποιες σκηνές, σου έβγαζε αρκετό ρεαλισμό, κάτι που δεν κάνει πλέον με τον Χόλαντ, που είναι ένας Spidey αλλά Ironman, με μία εταιρία υψηλής τεχνολογίας πίσω του. Εγώ θέλω τον Σπαίντυ, φτωχαδάκι όπως μας τον σύστησε πριν από 50+ χρόνια ο Stan Lee. Αυτό άλλωστε ήταν το κριτήριο της επιτυχίας του, ένας υπερ-ήρωας που έμοιαζε με τον καθημερινό άνθρωπο, ένας μεροκαματιάρης που είχε κρυφές υπερδυνάμεις, όχι ένα πλουσιόπαιδο με την STARK COMPANY πίσω του. Επίσης η ταινία σε κάποια σημεία μοιάζει με το ''Τρελές σφαίρες'', γεμάτη γραφικότητες και κίτς χιούμορ, που χαλάει τον ρεαλισμό. Είναι δεδομένο ότι απευθύνεται σε 12-16 ετών ηλικίες, είναι μία στροφή της MARVEL σε ποιο νεανικό κοινό. Όσο ταλέντο έχει ο Κιάνου Ρίβς άλλο τόσο έχει και ο Χόλαντ, μπορεί φυσιογνωμικά να ''κολλάνε'' στον ρόλο(πχ ο Κιάνου στο ''Matrix'' ως Νίο) αλλά υποκριτικά απλά δεν μπορούν. Εδώ μία σκηνή από το Σπαιντερμαν 3 που δείχνει το ταλέντο του Μαγκουάιρ κάτι που δεν θα μπορούσε να κάνει ο Χόλαντ..

Και εμένα μου έστειλε όλα τα δίπλα που ηθελα ο @Ion και του παρήγγειλα ήδη το αυτοκόλλητο που του λείπει. Πόσο απολαυστικό ήταν αυτό το άλμπουμ λόγω όλων των δοσοληψιών μας! Ευχαριστώ πολύ ξανά όλους τους φίλους που βοήθησαν. 21 μου λείπουν πια και ούτε ένα γκλιτερ ή ασημένιο!!!

Να ενημερώσω ότι παρέλαβα την παραγγελία πριν από λίγο. Πολύ ικανοποιητικό διάστημα (11 μέρες) αναμονής. Περίμενα παραπάνω να πω την αλήθεια κυρίως για δυο λόγους, πρώτον γιατί το αναμενόμενο ήταν 10 έως 40 μέρες και δεύτερον γιατί μεσολαβούσαν και οι εκλογές. Δεν πέρασε τελωνείο. Άψογο στιβαρότατο πακετάρισμα όπως έχει πει και ο ts. Εξαιρετικό και πολύ αξιόλογο grading. Ίσως να το παρακάνουν και λιγάκι. Π.χ. για ένα Prestige Format που είχα το περιέγραφε ως FN (Fine δηλαδή) και μου ήρθε κυριολεκτικά <<κολλαριστό>>. Εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι ενώ ήμουν όλη μέρα σπίτι δεν χτύπησε το κουδούνι με αποτέλεσμα βγαίνοντας για βραδινή βολτίτσα να το βρω εκεί όπου ο ταχυδρόμος αφήνει την αλληλογραφία. Ουσιαστικά είχε πρόσβαση ο καθένας να το πάρει από την πολυκατοικία. Μάλλον τα ΕΛΤΑ θα φταίνε για αυτό. Επίσης έξω στην συσκευασία δεν αναγραφόταν η τιμή των μεταφορικών. Δηλαδή έγραφε τις ποσότητες των τεμαχίων, πιο δίπλα την τιμή σε δολάρια ($144.05) και από κάτω "printed matter''.

Σε δύο δισέλιδες ιστορίες στο Κόμιξ 100. Πρόκειται για τα gremlins στην κατά Walt Kelly εκδοχή. Κι αν δεν ξέρετε τι είναι τα gremlins, είναι ακριβώς αυτό, που λέει στην ιστορία: σκανταλιάρικα πλάσματα, που υποτίθεται ότι προξενούν τις ζημιές στα αεροπλάνα.

Την είδα δεύτερη φορά και πρέπει να ομολογήσω πως η εκδοχή αυτού του spiderman είναι ότι πιο κοντινό έχω δει στον spiderman που διάβαζα όταν ήμουν μικρός. Ο Holland είναι ο καλύτερος comic book spiderman . Παρόλο που δεν είμαι φαν της MJ που την υποδύεται η Zendaya πρέπει να παραδεχτώ πως υπάχει χημεία μεταξύ τους στην οθόνη. Το spiderman 2 παραμένει η καλύτερη για εμένα spiderman ταινία αλλά το far from home έρχεται πολύ κοντά στην δεύτερη θέση στις προτιμήσεις μου. Οι mid credit scene και η after credit scene επίσης είναι όλα τα λεφτά. ΠΟλύ φιλόδοξο αυτό που θέλει να κάνει ο Kevin Feige αλλά αφού μας έχει συνηθίσει σε επιτυχίες θα τον εμπιστευτώ. 10/10 από εμένα και πραγματικά κάτι καλό spiderman που έχουμε να δούμε εδώ και χρόνια στα comics.

Στις 8 Αυγουστου του '19 θα κυκλοφορησει η κινηματογραφικη μεταφορα της σειρας κομικ της Vertigo, ''The Kitchen'', των Ollie Masters και Ming Doyle. Το καστ αποτελειται απο γνωστα ονοματα... Elisabeth Moss, Melissa McCarthy, Domhnall Gleeson, Tiffany Haddish. Στην καρεκλα του σκηνοθετη θα κατσει για πρωτη φορα η Andrea Berloff. Περισσοτερα για το κομικ [imdb=tt5822564]

Την IDW δεν τη λες και indie.

Ντομινό 24/4/1970 Ντομινό 15/5/1970 Ντομινό 10/4/1970:

Το αγόρασα πριν μερικούς μήνες από το παζάρι των εκδόσεων ΚΨΜ και το διάβασα χθες και προχθές. Σε γενικές γραμμές με άφησε ικανοποιημένο ως προς τη λογική να σου εξηγήσει 2 βασικές έννοιες στην οικονομία και στο έργο του Καρλ Μαρξ με απλό τρόπο. Η κεντρική ιστορία τώρα θα έλεγα ότι μου θύμισε λίγο σαπουνόπερα οπότε θα μπορούσαν να το είχαν δουλέψει καλύτερα στο "δραματικό" κομμάτι. Σίγουρα αποτελεί ένα ιδιαίτερο ανάγνωσμα και δεν νομίζω ότι θα αρέσει σε όλους.

Ναι από εκεί ήρθαν όλα μια χαρά!

Και ενώ εμείς εδώ μέχρι να αρχίσει ο Σκάρπα δεν έχουμε κάτι ιδιαίτερο, στην Ιταλία την άλλη βδομάδα βγαίνει η νέα μεγάλη ιστορία του Κάστυ Κάστρο στο Φεγγάρι.

Οχι δεν είναι τόσο καλό Γιάννη ... Η αλήθεια είναι ότι είναι ακόμα καλύτερο !!!!

Πολύ δύσκολο να βρεθούν τα 2 τεύχη που λείπουν από την βάση (192, 248) και τα 3 τεύχη που λείπουν από την συλλογή μου (192, 196, 248)

Νεος Quentin Tarantino Νεος Luc Besson

Διάβασα και εγώ τις τελευταίες μέρες τα 22 τεύχη ( συν το τεύχος μηδέν) με τις περιπέτειες του Βαλεριανου και της Λωρελινης. Γενικά μου αρέσει η επιστημονική φαντασία και η space opera και τα γαλλοβελγικα οπότε είχα υψηλές προσδοκίες. Μερικά τεύχη ήταν αντάξια των προσδοκιών μου και ήταν πολύ καλα αλλά μερικά ήταν μέτρια προς κακά κυρίως από σεναριακή άποψη. Ειδικά το τελευταίο arc που θα έκλεινε την ιστορία συνολικά δεν με ικανοποίησε καθόλου.

Ούτε καν '70. Το '67, στο απόγειο της ψυχεδέλειας.

Υποβάθμιση σίγουρα δεν είναι, λίγα έργα των 70ς έχουν τόσο καλή φήμη στη Γαλλία όσο ο Βαλεριάν με τη Λορελίν, αλλά πέρα από αυτό το προφίλ των δημιουργών δεν είναι αυτό των συνεχιστών μίας διάσημης σειράς. Μακάρι να πέφτω έξω, φυσικά.

Με βάση την εισαγωγή που έχει η έκδοση, δεν τους είδα να το θεωρούν ως υποβάθμιση.

Λοφρέ και Λουπανό; Χλωμό σε κόβω, παραείναι φιρμάτοι για να κάνουν κάτι παραπάνω από ένα guest εκτός σειράς

Το διάβασα στην έκδοση από Cinebook. Άκρως διασκεδαστική και τρελά χιουμοριστική επιστημονική φαντασία, με ένα σενάριο που θα μπορούσε να χάσει την μπάλα με τόσες ανατροπές που είχε αλλά είναι σφικτό σαν το σώμα ενός από τους κλώνους της Λορελίν (τώρα σε προ-παραγγελία). Χάρμα οφθαλμών και το σχέδιο (+ το ότι μου θύμισε χρωματικά Θαλασσένια). Δεν θα με πείραζε καθόλου να ξεκινήσει νέα σειρά με την δημιουργική ομάδα του Shingouzlouz .inc.

Απο τις αγορές του παζαριού του κψμ... Παρόλο τον όγκο του διαβάζεται γρήγορα... Μεσα σε δυο μέρες Γενικα θα το ελεγα αρκετά παραστατικό αλλα φυσικα δεν ξέρω τι σχέση εχει με το ορίτζιναλ καθώς δεν ξέρω και πολλούς να το έχουν διαβάσει. Πάντως φαίνεται αρκετά τραβηγμένο το περιεχόμενο αλλα και ξεπερασμένο. Το καλο είναι πως έτσι όπως ειναι φτιαγμένο​, δεν εχει πολλα κομμάτια αφήγησης. Το αν κανείς συμφωνεί η όχι​ με την ιδέα της παραγωγής υπεραξίας απο το εργατικό δυναμικό είναι καθαρά ιδεολογική τοποθέτηση. Το κομικ αυτο μπορεί να σε προβληματίσει για να δεις ορισμένες έννοιες καλύτερα.

δλδ ένα κόμικ με ξύλινη γλώσσα? διάβασα καμπόσες σελίδες στο ξεκίνημα, αλλά επειδή έκανε καραμπάμ το που το πάει και η λέξη κλισέ τυπωμένη σε ξύλο ήταν καρφωμένη, βιδωμένη, κολλημένη και δεμένη πάνω στις σελίδες, δε νομίζω να το ξαναγγίξω ποτέ μου, ούτε από περιέργεια στα 10-15 μου λογικά θα με εξίταρε (αναφέρομαι ξερά στο είδος της προσχηματικής πλοκής της πρώτης ιστορίας, το οποίο το έχω δει, το έχω ξαναδεί, το έχω ματαξαναδεί, και ευχαριστώ, προτιμώ να πάρω λίγη κόκα, παρακαλώ (σε μικρότερη ηλικία όμως, θα ήταν μια πλοκή, ένα κλισέ που δεν έχω ξαναδεί, οπότε....)) η Κάντυ Κάντυ πουλάει ηρωίνη για τον βαρώνο Σαϊνη. (<- μη ξύλινη γλώσσα )

Don't worry, αλληλλεγγυη των σπανιων...... Ναι, ναι, ο Jerry ειναι ο επικεφαλης μας!!! :LeftRight: