ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ 392 [Το στέμμα των επιθυμιών]

[Indian]

 

Το τεύχος #392, του αγαπημένου μας περιοδικού κυκλοφορεί επίσημα στις 17/12 και φιλοξενεί τις παρακάτω ιστορίες:

 

• ΣΚΡΟΥΤΖ ΜΑΚ ΝΤΑΚ - ΤΟ ΣΤΕΜΜΑ ΤΩΝ ΕΠΙΘΥΜΙΩΝ
• ΝΤΑΙΖΥ ΝΤΑΚ - ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ & ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ (3ο μέρος)
• ΜΑΥΡΟΣ ΠΗΤ & ΤΡΟΥΝΤΥ - ΔΕΙΠΝΟ ΜΕ ΛΗΣΤΕΙΑ
• ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ - Η ΛΑΜΠΑ ΤΟΥ ΓΚΡΑΧΑΜ ΜΠΕΛ

 

Να πούμε ότι δεν υπάρχουν μονοσέλιδες ιστορίες αυτή την φορά, ενώ το τρίτο μέρος της ιστορίας "Περηφάνια & προκατάληψη", χωρίζεται σε δύο μέρη!  Ουσιαστικά, το τέταρτο μέρος, αναφέρεται σαν το μισό του τρίτου.

 

 

[StefanosPap]

Οπότε την επόμενη βδομάδα θα έχει τελευταία φορά "Περηφάνια & Προκατάληψη" ;

[doom]

Όχι, ολοκληρώνεται σε αυτό το τεύχος.

[Θοδωρής Καραπάνος]

Τι θα έχει την επόμενη εβδομάδα;

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 16, 2021 από Θοδωρής Καραπάνος

[StefanosPap]

1 ώρα πριν, doom είπε:

Όχι, ολοκληρώνεται σε αυτό το τεύχος.

Ααα οκ τώρα κατάλαβα. Έχει στο 392 "Περηφάνια και Προκατάληψη" μέρος 3ο Α' και 3ο Β', αντί για 3ο και 4ο

[doom]

1 hour ago, Θοδωρής Καραπάνος said:

Τι θα έχει την επόμενη εβδομάδα;

 

Τα έχουμε πει αυτά όταν βγήκε το ημερολόγιο 

[Θοδωρής Καραπάνος]

Α, ναι συγγνώμη ξεχάστηκα τελείως

[O Φρατζάτος]

Μπερδεύτηκα,τελικά ολοκληρώνεται σε αυτό το τεύχος η Περαφάνεια και Προκατάληψη;

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 16, 2021 από O Φρατζάτος

[doom]

Γενικά αν διαβάζεις τα τόπικ στα οποία γράφεις, θα έχεις λιγότερες απορίες.

[jimakoszs97]

On 12/16/2021 at 5:41 PM, O Φρατζάτος said:

Μπερδεύτηκα,τελικά ολοκληρώνεται σε αυτό το τεύχος η Περαφάνεια και Προκατάληψη;

Απ' ό,τι καταλαβαίνω η ιστορία ολοκληρώνεται σε αυτό το τεύχος με τα μέρη 3 και 4 γιατί οι άλλες 3 ιστορίες του τεύχους έχουν μαζί 76 σελίδες (36+16+24) και μαζί με αυτές τις 43 σελίδες (21+22) φτάνουμε τις 119.

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 22, 2021 από jimakoszs97

[Indian]

3 ώρες πριν, O Φρατζάτος είπε:

Μπερδεύτηκα,τελικά ολοκληρώνεται σε αυτό το τεύχος η Περαφάνεια και Προκατάληψη;

 

Ναι.  

 

 

[O Φρατζάτος]

3 ώρες πριν, doom είπε:

Γενικά αν διαβάζεις τα τόπικ στα οποία γράφεις, θα έχεις λιγότερες απορίες.

 

Στην αρχή ήξερα πως ολοκληρωνόταν εδώ,αλλά μετά "είδα 3ο μερα α και β και 4ο" και κάπου έχασα την μπάλα.Γενικά σήμερα είχα τρεξίματα και όταν το διάβασα,κεφάλι κουνουπίδι.   

[Anton Duck]

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ #392: Το Στέμμα των Επιθυμιών

Spoiler

Μετά από πολύ καιρό που ήμουν σε αδράνεια αποφάσισα να επιστρέψω με μερικά posts! Ελπίζω να σας αρέσουν

 

ΙΣΤΟΡΙΕΣ

• ΣΚΡΟΥΤΖ ΜΑΚ ΝΤΑΚ - ΤΟ ΣΤΕΜΜΑ ΤΩΝ ΕΠΙΘΥΜΙΩΝ: 

Spoiler

Έφτασαν τα γενέθλια του Σκρουτζ και τα ανιψιά του προτείνουν να κάνουν ένα κυνήγι θησαυρού για να τιμήσουν την περίσταση. Αν και στην αρχή αρνείται στην συνέχεια τα παπιά βάζουν πλώρη για την Καραϊβική με στόχο την εύρεση του στέμματος που εκτελεί επιθυμίες...
Παρόλα αυτά, η εξέλιξη της ιστορίας δεν είναι τόσο ομαλή. Τα ανίψια θα εξαφανιστούν αλλά μετά από πολλές ανατροπές και την πολύτιμη βοήθεια του Σεντούκη όλα θα γίνουν όπως πριν!"

 

Πολύ ωραία ιστορία από τον Βίτο Σταμπιλ και Αλεσσάντρο Περινα

Βαθμολογία (προσωπική): 7,5/10

• ΝΤΑΙΖΥ ΝΤΑΚ - ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ & ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ (3ο-4ο ΜΕΡΟΣ)

Spoiler

Η εξιστόρηση συνεχίζεται μετά την εξομολόγηση της αγάπης που τρέφει ο Ντάρσυ στην Μπενέτ....

 

Προσωπικά δεν με συνάρπασε σαν ιστορία αλλά είχε πολύ ωραίο και χαρακτηριστικό σχέδιο του Στέφανο Τουρκόνι.

Βαθμολογία (προσωπική): 6,5/10

 

• ΜΑΥΡΟΣ ΠΗΤ & ΤΡΟΥΝΤΥ - ΔΕΙΠΝΟ ΜΕ ΛΗΣΤΕΙΑ

Spoiler

Μια ακόμη επιτυχημένη ληστεία από το δίδυμο Πητ και Τρούντυ

 

Μια απλή, δευτερεύουσα, χιουμοριστική ιστορία 

• ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ - Η ΛΑΜΠΑ ΤΟΥ ΓΚΡΑΧΑΜ ΜΠΕΛ

Spoiler

Ωραίο και αυτό το επεισόδιο της σειράς TIME MACHINE (MIS)ADVENTURES.

Βαθμολογία: 6/10

 

ΕΞΩΦΥΛΛΟ

 

Ένα υπέροχο εξώφυλλο από τον Αλλεσαντρο Περίνα. (βλ. εδώ).

Βαθμολογία: 8,5-9/10 (από τα πιο όμορφα που έχω δει στο ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ)

 

ΕΠΙΠΛΕΟΝ

 

Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να βρεί το άρθρο μας για την ιστορία ΕΔΩ.

Επίσης, μπορείτε να παρακολουθείσετε και το νέο μας βίντεο!

 

 

Ελπίζω να σας άρεσε!!! Καλή συνέχεια και καλά κομικς  

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 17, 2021 από ΣΚΡΟΥΤΖ ΜΑΚ ΝΤΑΚ TV

[Μενίγ Πουαγώ]

Παρουσίαση-κριτική του υπ' αριθμόν #392 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους.

Εξώφυλλο (από τον φίλτατο @ Indian ο...)



Εδώ Λιμνούπολη! (By Silvia Ziche!)

Ιστορίες.

"Το στέμμα των επιθυμιών."

Ένας πειρατής και ο Καπιτάν του φτάνουν σε ένα νησί.

Spoiler

Ο Καπιτάν βρίσκει αδικαιολόγητη την ανταρσία του πληρώματός του σε συγκριτικά με τον μοναδικό πειρατή που του έχει απομείνει. Αλλά εκείνος δικαιολογεί τους συναδέλφους του εξ' αιτίας των φημών που υπάρχουν για το νησί. Παράλληλα με αυτούς φτάνει και ένα βασιλικό πλοίο. Οι δύο πειρατές σπεύδουν ταχέως στην σπηλιά και βουτούν στην τάφρο. Εκεί βρίσκεται ένας διακόπτης που αποκαλύπτει το στέμμα που ψάχνουν και εκπληρώνει επιθυμίες. Όμως μία δυσάρεστη έκπληξη τους περιμένει αφού πάρουν το λουτρό τους. Μετατρέπονται σε χρυσά αγάλματα και δε μπορούν να κουνήσουν ούτε το δαχτυλάκι τους,

Μετά το ταξιδάκι στον χρόνο επιστρέφουμε στην εποχή μας. Πλησιάζουν τα γενέθλια του κροίσου μας και το τελευταίο που θέλει είναι να τα γιορτάσει. Οι συμβουλές του Παντάξιου δε πιάνουν τόπο και ο Σκρούτζ υποδέχεται ψυχρά τα ανίψια του όταν έρχονται να του ευχηθούν. Μετά την ψυχρή υποδοχή του λένε ότι θα πάνε να ψάξουν μόνοι τους για το στέμμα των επιθυμιών. Ο Θείος τους φυσικά αλλάζει γνώμη και πλέουν με ένα όχημα ευρεσιτεχνία του Κύρου. Που πληρώθηκε με απεριόριστη ευγνωμοσύνη και μία βαθιά χειραψία.

Θείος και ανίψια φτάνουν στο νησί και η συμπεριφορά του παλαίμαχου χρυσοθήρα συνεχίζει να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Εν τέλει βρίσκουν την σπηλιά και τα δύο χρυσά αγάλματα. Το στέμμα τους περιμένει στην βάση του που αποκάλυψαν οι πειρατές κάτι αιώνες πριν. Ο Σκρούτζ το φοράει και η συμπεριφορά του πηγαίνει από το χειρότερο στο χείριστο. Ξαφνικά μένει στο νησί αυτός και τα δύο αγάλματα. Πρέπει να προσέχεις τι εύχεσαι. Ο κρυφός έρωτας της Γκόλντυ βγάζει τα αγάλματα να λιαστούν και ένα ανελέητο κυνήγι αρχίζει. Αφού οι πειρατές θέλουν πίσω το στέμμα. Σημαντική σημείωση: Το στέμμα εκτελεί τρεις επιθυμίες τριών διαφορετικών προσώπων. Οπότε ο Θείος του Σχίζα Ντακ θα πρέπει να βρει κάποιον να επιθυμήσει την επιστροφή της τετράδας. Την Ελβίρα ίσως;

Προς το παρόν ο μεγιστάνας μας έχει σοβαρότερα προβλήματα. Πρέπει να ξεφύγει από τους διώκτες του που τα έχουν τα χρονάκια τους αν και δε τους φαίνεται. Αποπειράται να ξεφύγει με το πλεούμενο τους αλλά το τσιράκι του Καπιτάν το βγάζει εκτός μάχης. Ο Σκρούτζ με την βοήθεια της φύσης (δέντρο με καρύδες) τους βγάζει εκτός μάχης και βρίσκει καταφύγιο σε μία σπηλιά. Εκεί ακούει κάτι περίεργους ήχους. Δεν από αρκούδα. Αλλά από το στομάχι του Σεντούκη Μακ Ντακ. Τα δύο παπιά σοκάρονται αμφότερα όταν αντικρίζουν το ένα το άλλο. Ο Σεντούκης διηγείται στον Σκρούτζ την ιστορία του

Έψαχνε και αυτός το θρυλικό στέμμα για να το παραδώσει στην βασίλισσά του. Βρήκε την σπηλιά αλλά άκουσε τους πειρατές να πλησιάζουν. Βούτηξε στην τάφρο για να βρει μία έξοδο διαφυγής την βρήκε και έπαθε ότι και οι πειρατές. Έγινε χρυσός. Οπότε ο Σκρούτζ του προτείνει να χρησιμοποιήσει την ευχή του για την επιστροφή των ανιψιών του. Εκείνα θα επιθυμήσουν να επιστρέψει ο ίδιος στην εποχή του. Εν τω μεταξύ οι πειρατές συνήλθαν από τις καρύδες στο δόξα πατρί και τους βρήκαν. Καταφέρνουν να πάρουν πίσω το στέμμα μετά από σύντομη μάχη. Αλλά δε τα παν καλά με τις ευχή του πειρατή και επιστρέφουν στην εποχή τους δίχως αυτό. Κρίμα τα όνειρα του Καπιτάν για μεγαλεία. Εμφανίζονται μπροστά στο πλοίο της Βασίλισσας. Οπότε βουρ για το φρέσκο.

Αφού ξεμπερδέψαμε με δαύτους επιστρέφουμε στην εποχή μας. Ο Σεντούκης επαναφέρει τα ανίψια του. Έτσι όμως εξαντλήθηκαν οι ευχές. Αλλά όχι και οι ελπίδες τους. Από το στέμμα ξεπηδάει ένα αυγό και γεννιέται ένα χελωνάκι. Μπαίνει στο νερό ως είθισται. Το νερό ευνοεί την ταχεία του ανάπτυξη διότι χελωνάκι μπήκε χελωνάρα βγήκε. Το καλό είναι ότι μπορεί να εκτελέσει ακόμα μία επιθυμία η χελωνίτσα. Έτσι ο Σεντούκης επιστρέφει στην εποχή του μαζί με το στέμμα που θα το προσφέρει στην Βασίλισσά του. Πίσω στην εποχή μας (ξανά) και οι φίλοι επιστρέφουν στην Λιμνούπολη στην πλάτης της γιγαντιαίας Καρέτα-Καρέτα.

Στην καλύβα στο βουνό της Αρκούδας έχει συγκεντρώσει ο Σκρούτζ συγγενείς και φίλους για να γιορτάσει τα γενέθλιά του. Επέλεξε το μέρος διότι πολλές φορές πήγαινε εκεί για να γιορτάσει μόνος του τα γενέθλιά του. Η Γιαγιά Ντακ φέρνει την τούρτα. Ο Γκάντερ με την Ντόρις αναρωτιούνται τι δώρο θα επιθυμεί ένα παπί που έχει τα πάντα. Έναν ακόμα θησαυρό μήπως; Ο Σκρούτζ το σκέφτεται αναπολώντας παλιές του περιπέτειες. Αναφωνεί ότι δε θέλει τίποτα παραπάνω και σβήνει τα κεράκια του. Η ιστορία κλείνει με ένα πανοραμικό πλάνο της πετρόχτιστης χιονισμένης καλύβας.

"Περηφάνια και προκατάληψη." (Γ΄ τόμος: Α΄ μέρος.)

Αποκαλύψεις, εξομολογήσεις, αναπάντεχες συναντήσεις και μαγειρικές ανησυχίες καλύπτουν το πρώτο μέρος του τρίτου τόμου.

"Περηφάνια και προκατάληψη." (Γ΄ τόμος: Α΄ μέρος.)

Η Καλοσύνη και ο αλτορυισμός σε όλο τους το μεγαλείο στο δεύτερο μέρος του τελευταίου τόμου της ιστορίας. Έρως ανίκατε μάχαν επί δύο. Επίσης έχουμε και την γέννηση ενός νέου ,μονόπλευρου, προς το παρόν (και στο μέλλον) ειδυλλίου.

"Δείπνο με ληστεία."

Ο Μαύρος Πητ και η Τρούντυ έχουν μία ιδιαίτερη επέτειο. Λογαριάζουν όμως χωρίς τις ξαφνικές ανατροπές. 

Time machine (mis)adventures: "Η λάμπα του Γράχαμ Μπελ."

Ο Ντόναλντ αγοράζει μία λάμπα πετρέλαιου και κάνει τον Αλεξάντερ να μην εφεύρει ποτέ το τηλέφωνο.

Αιτήσεις συνδρομής για Μίκυ Μάους, Ντοναλντ και ΚΟΜΙΞ.

Εν κατακλείδι.

Έγινε υπέροχη δουλειά στην κεντρική ιστορία του τεύχους. Ο Σκρούτζ κάνει στροφή 180 μοιρών στην συμπεριφορά του. Όλοι οι χαρακτήρες είναι υπέροχοι και δένουν άψογα μεταξύ τους. Η ιστορία περνά πολλά όμορφα μηνύματα και διαβάζεται πάρα πολύ ευχάριστα. Οι φόροι τιμής που αποτίουν οι δημιουργοί σε Θείο Κάρλ και Ρόσα είναι εμφανείς και της δίνουν πόντους.

Η "Περηφάνια και Προκατάληψη" ολοκληρώνεται με άψογο τρόπο. Ιστορία πραγματικό διαμάντι!!! Ακολουθεί μία υπέροχη ιστορία με πρωταγωνιστές το διασημότερο ίσως ζευγάρι των παρανόμων της ένατης τέχνης. Το τεύχος κλείνει με μία πολύ όμορφη ιστορίας της σειράς Time machine (mis)adventures!!!

Σειρά προτίμησης ιστοριών.

1. "Περηφάνια και προκατάληψη." (Γ΄ τόμος: Α΄ και Β' μέρος.)
2. "Το στέμμα των επιθυμιών."
3. "Η λάμπα του Γράχαμ Μπελ."
4. "Δείπνο με ληστεία."

8.8/10!!! Πανέμορφο τευχάκι!!!

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 26, 2022 από Μενίγ Πουαγώ

[akumakos]

Η ιστορία "περηφανια και προκατάληψη" ήταν ωραία δομημένη. Ελπίζω να δημοσιεύσουν και άλλες τέτοιες ιστορίες βασισμένες σε λογοτεχνικά βιβλία, ταινίες κτλ.

Καλα Χριστούγεννα σε όλους, καλά Χριστούγεννα σε όλους με υγεία και χαρά(σε ένα κινούμενο της Ντίσνεϋ θυμάμαι να υπήρχε αυτό :Ρ)

[Μενίγ Πουαγώ]

Ακολουθεί μεγάλο spoiler - επισήμανση  διότι δε θέλω να προδώσω τίποτα από την πλοκή της ιστορίας.

 

Spoiler

Στην τελευταία ιστορία ο Ντόναλντ έχει ένα δολάριο για να αγοράσει δώρο στην Νταίζυ. Αποφασίζει να χρησιμοποιήσει την χρονομηχανή για να πάει πίσω στο παρελθόν όπου ένα δολάριο έχει μεγαλύτερη αξία. Στην έκθεση όμως που θέλει να ψωνίσει έχει είσοδο 50 cents. Οπότε θα έπρεπε να του είχαν μείνει άλλα τόσα για να ψωνίσει. Βλέπει την πραμάτεια του Γκράχαμ Μπελ που δίνει διάφορα πράγματα για ένα δολάριο έκαστος. Αγοράζει την λάμπα για ένα δολάριο (!) και φεύγει. Ένα δολάριο έλειπε από τον Γκράχαμ για να καταθέσει την πατέντα για την εφεύρεσή του. Αλλά δε τα κατάφερε επειδή το δολάριο του Ντόναλντ έγραφε πάνω 2021 οπότε για εκείνη την εποχή ήταν κάλπικο.

Είναι δυνατόν να μπήκε στην έκθεση ο Ντόναλντ χωρίς να πληρώσει είσοδο; Ας πάρουμε και την υπόθεση πως πλήρωσε. Ας πούμε πως ο υπάλληλος στην είσοδο δε πήρε χαμπάρι το κάλπικο για την εποχή νόμισμα και του έδωσε ρέστα. Πώς παράμεινε το δολάριο του στα χέρια του; Για να μην μακρηγορήσω θα πω απλά πως το καρέ με την πληρωμή εισόδου ανακατεύει το σενάριο χωρίς καμία λογική εξήγηση. Τα συμπεράσματα δικά σας!!!

[Anton Duck]

12 ώρες πριν, Μενίγ Πουαγώ είπε:

Ακολουθεί μεγάλο spoiler - επισήμανση  διότι δε θέλω να προδώσω τίποτα από την πλοκή της ιστορίας.

Πολύ ωραίο ποστ...

Να σημειωθεί ότι είναι η πλοκή της ιστορίας TIME MACHINE MISADVENTURES Η λάμπα του Γκράχαμ Μπέλ

 

[Manitou]

Ξεκίνησα να διαβάζω την περηφάνεια και προκατάληψη. Καταρχάς ορθώς το έκοψε στα τρία η καθημερινή γιατί βάσει σελίδων είναι τρεις τόμοι και όχι τέσσερις. Μάλιστα είναι ωραίο που το έκανε δύο ΜΜ και όχι τρία. Είμαι στη σελίδα 30. Θα επανέλθω μόλις τη διαβάσω όλα. Όμως.

Όμως

Όμως.

Η κακη ανταγωνίστρια της Νταιζη- Λιζυ είναι η Κατρίνα Κασκαντέρ?

Η πανέμορφη Κατρίνα Κασκαντέρ?

Αλήθεια τώρα? Θέλετε να μισήσουμε την Κατρίνα Κασκαντέρ?

στο πυρ το εξώτερον.

 

[Rombax]

On 20/12/2021 στο 6:11 ΜΜ, akumakos είπε:

Η ιστορία "περηφανια και προκατάληψη" ήταν ωραία δομημένη. Ελπίζω να δημοσιεύσουν και άλλες τέτοιες ιστορίες βασισμένες σε λογοτεχνικά βιβλία, ταινίες κτλ.

Καλα Χριστούγεννα σε όλους, καλά Χριστούγεννα σε όλους με υγεία και χαρά(σε ένα κινούμενο της Ντίσνεϋ θυμάμαι να υπήρχε αυτό :Ρ)

Θα ήταν ωραία μια παρωδία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών....

[jimakoszs97]

On 12/20/2021 at 7:17 PM, Μενίγ Πουαγώ said:

Ακολουθεί μεγάλο spoiler - επισήμανση  διότι δε θέλω να προδώσω τίποτα από την πλοκή της ιστορίας.

 

  Hide contents

Στην τελευταία ιστορία ο Ντόναλντ έχει ένα δολάριο για να αγοράσει δώρο στην Νταίζυ. Αποφασίζει να χρησιμοποιήσει την χρονομηχανή για να πάει πίσω στο παρελθόν όπου ένα δολάριο έχει μεγαλύτερη αξία. Στην έκθεση όμως που θέλει να ψωνίσει έχει είσοδο 50 cents. Οπότε θα έπρεπε να του είχαν μείνει άλλα τόσα για να ψωνίσει. Βλέπει την πραμάτεια του Γκράχαμ Μπελ που δίνει διάφορα πράγματα για ένα δολάριο έκαστος. Αγοράζει την λάμπα για ένα δολάριο (!) και φεύγει. Ένα δολάριο έλειπε από τον Γκράχαμ για να καταθέσει την πατέντα για την εφεύρεσή του. Αλλά δε τα κατάφερε επειδή το δολάριο του Ντόναλντ έγραφε πάνω 2021 οπότε για εκείνη την εποχή ήταν κάλπικο.

Είναι δυνατόν να μπήκε στην έκθεση ο Ντόναλντ χωρίς να πληρώσει είσοδο; Ας πάρουμε και την υπόθεση πως πλήρωσε. Ας πούμε πως ο υπάλληλος στην είσοδο δε πήρε χαμπάρι το κάλπικο για την εποχή νόμισμα και του έδωσε ρέστα. Πώς παράμεινε το δολάριο του στα χέρια του; Για να μην μακρηγορήσω θα πω απλά πως το καρέ με την πληρωμή εισόδου ανακατεύει το σενάριο χωρίς καμία λογική εξήγηση. Τα συμπεράσματα δικά σας!!!

Συνήθως έτσι μπαίνει ο Donald:

 

ή μπορεί να έκανε και αυτό το κόλπο μαζί με τα ανιψάκια του:

 

[doom]

25 min ago , Orignal357 said:

Θα ήταν ωραία μια παρωδία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών....

 

Υπάρχει ο Άρχοντας του Τηγανιού, δεν ξέρω πόσο πιστή παρωδία είναι...

https://inducks.org/story.php?c=I+TL+2081-1P

[Calisota]

6 ώρες πριν, Manitou είπε:

Ξεκίνησα να διαβάζω την περηφάνεια και προκατάληψη. Καταρχάς ορθώς το έκοψε στα τρία η καθημερινή γιατί βάσει σελίδων είναι τρεις τόμοι και όχι τέσσερις. Μάλιστα είναι ωραίο που το έκανε δύο ΜΜ και όχι τρία. Είμαι στη σελίδα 30. Θα επανέλθω μόλις τη διαβάσω όλα. Όμως.

Όμως

Όμως.

Η κακη ανταγωνίστρια της Νταιζη- Λιζυ είναι η Κατρίνα Κασκαντέρ?

Η πανέμορφη Κατρίνα Κασκαντέρ?

Αλήθεια τώρα? Θέλετε να μισήσουμε την Κατρίνα Κασκαντέρ?

στο πυρ το εξώτερον.

 

Όχι ρε συ! Αν αναφέρεσαι στην Ματζυ, τη μεγάλη αδερφή του Φεθρυ, είναι προφανώς η Μάτζικα, όχι η Κατρίνα.

 

Μιας που την ανεφερες, πάντως, συνάντησα πρόσφατα μια πάπια πανομοιότυπη με την Κατρίνα, στον ρόλο στρίγγλας γυμνάστριας, στην ιστορία Ομάδα που κερδίζει πάντα αλλάζει! του Υoung Donald Duck και μου φάνηκε περίεργο.

 

[Rombax]

24 λεπτά πριν, Calisota είπε:

Όχι ρε συ! Αν αναφέρεσαι στην Ματζυ, τη μεγάλη αδερφή του Φεθρυ, είναι προφανώς η Μάτζικα, όχι η Κατρίνα.

 

Μιας που την ανεφερες, πάντως, συνάντησα πρόσφατα μια πάπια πανομοιότυπη με την Κατρίνα, στον ρόλο στρίγγλας γυμνάστριας, στην ιστορία Ομάδα που κερδίζει πάντα αλλάζει! του Υoung Donald Duck και μου φάνηκε περίεργο.

 

 

Το είχα παρατηρήσει και εγώ όταν έβγαινε το Young Donald Duck, μάλιστα, αν προσέξει κανείς, μπορεί να τη παρατηρήσει στο φόντο διάφορων ιστοριών της σειράς

[Manitou]

9 ώρες πριν, Calisota είπε:

Όχι ρε συ! Αν αναφέρεσαι στην Ματζυ, τη μεγάλη αδερφή του Φεθρυ, είναι προφανώς η Μάτζικα, όχι η Κατρίνα.

 

Μιας που την ανεφερες, πάντως, συνάντησα πρόσφατα μια πάπια πανομοιότυπη με την Κατρίνα, στον ρόλο στρίγγλας γυμνάστριας, στην ιστορία Ομάδα που κερδίζει πάντα αλλάζει! του Υoung Donald Duck και μου φάνηκε περίεργο.

 

Να το δεχτώ και να ηρεμήσω τελοσπάντων!!!!

[Kriton]

17 hours ago, doom said:

Υπάρχει ο Άρχοντας του Τηγανιού,

 

Ελληνιστί το μαγικό τηγάνι.

 

Ούτε που τη θυμάμαι την ιστορία, και κάτι μου λέει ότι, επειδή δεν ήξερα ότι είναι παρωδία τού Άρχοντα, ούτε που κατάλαβα ότι επρόκειτο για παρωδία. Για να μην πω ότι, κρίνοντας από τον ελληνικό τίτλο, ούτε ο μεταφραστής πρέπει να είχε καταλάβει ότι επρόκειτο για παρωδία, και γίνω υπερβολικός.

[hardivic]

On 20/12/2021 στο 7:17 ΜΜ, Μενίγ Πουαγώ είπε:

Ακολουθεί μεγάλο spoiler - επισήμανση  διότι δε θέλω να προδώσω τίποτα από την πλοκή της ιστορίας.

 

  Απόκρυψη περιεχομένων

Στην τελευταία ιστορία ο Ντόναλντ έχει ένα δολάριο για να αγοράσει δώρο στην Νταίζυ. Αποφασίζει να χρησιμοποιήσει την χρονομηχανή για να πάει πίσω στο παρελθόν όπου ένα δολάριο έχει μεγαλύτερη αξία. Στην έκθεση όμως που θέλει να ψωνίσει έχει είσοδο 50 cents. Οπότε θα έπρεπε να του είχαν μείνει άλλα τόσα για να ψωνίσει. Βλέπει την πραμάτεια του Γκράχαμ Μπελ που δίνει διάφορα πράγματα για ένα δολάριο έκαστος. Αγοράζει την λάμπα για ένα δολάριο (!) και φεύγει. Ένα δολάριο έλειπε από τον Γκράχαμ για να καταθέσει την πατέντα για την εφεύρεσή του. Αλλά δε τα κατάφερε επειδή το δολάριο του Ντόναλντ έγραφε πάνω 2021 οπότε για εκείνη την εποχή ήταν κάλπικο.

Είναι δυνατόν να μπήκε στην έκθεση ο Ντόναλντ χωρίς να πληρώσει είσοδο; Ας πάρουμε και την υπόθεση πως πλήρωσε. Ας πούμε πως ο υπάλληλος στην είσοδο δε πήρε χαμπάρι το κάλπικο για την εποχή νόμισμα και του έδωσε ρέστα. Πώς παράμεινε το δολάριο του στα χέρια του; Για να μην μακρηγορήσω θα πω απλά πως το καρέ με την πληρωμή εισόδου ανακατεύει το σενάριο χωρίς καμία λογική εξήγηση. Τα συμπεράσματα δικά σας!!!

Αν ξαναδιαβάσεις την ιστορία, πιο προσεκτικά αυτή τη φορά, θα δεις ότι δεν μπήκε ποτέ στην έκθεση. Μόλις είδε ότι η είσοδος θα του κόστιζε τα μισά του χρήματα έκανε μεταβολή και έφυγε

[Manitou]

Η ολοκλήρωση της ιστορίας περηφάνεια και προκατάληψη προσέφερε μια ιστορία για 10. Καθαρό και ολόγιομο. Υπέροχη σε σενάριο υπέροχη σε πλοκή σε ατμόσφαιρα σε σχέδιο. Από τις καλύτερες ιστορίες με παπια ever. Είναι στο επίπεδο του Μίκυ Μαλτέζε του Νησιού των θησαυρών κτλ. Της αξιζε να ήταν σε μεγάλη έκδοση με ιστορικές λεπτομέρειες και αφιέρωμα στο original βιβλίο. Και πάλι όμως την καταευχαριστηθηκα.

[nikolas12]

Το τελείωσα και αυτό το τευχάκι και μαζί του όλη την ιστορία-διασκευή του Περηφάνεια και Προκατάληψη. Δεν έχω να προσθέσω πολλά σε σχέση με το τεύχος 391. Όλη η ιστορία είναι πολύ εμπνευσμένη, μου άρεσε το μεγάλο καστ χαρακτήρων αλλά και το πως επικεντρώθηκε σε συγκεκριμένα arcs μεταξύ κυρίως του Ντόναλντ και της Νταίζυ και δεν ένιωσα πουθενά ότι περιπλέκονται τα πράγματα, ενώ το σχέδιο παραμένει υπέροχο. Άξιζε που μπήκα στον κόπο να πάρω αυτά τα δύο τευχάκια μετά από καιρό.

 

Από εκεί και μετά η κεντρική με το στέμμα των επιθυμιών είναι κλασική περιπέτεια Σκρουτζ με Ντόναλντ και ανιψάκια, αλλά μου άρεσε και το πως συνδέθηκε με το παρελθόν του Σκρουτζ και το οικογενειακό μήνυμα που περνούσε στο τέλος. Επιπλέον και η ιστορία του Μαύρου Πητ και της Τρούντυ, όλου του μπερδέματος με τη ληστεία και τα χρήματα είχε την πλάκα της, όσο για την τελευταία όπως έχω ξαναπεί είναι κλασική αμερικάνικη ιστορία με ωραίο σχέδιο, αλλά το σενάριο δε με κέρδισε. Καλό τευχάκι γενικά, σίγουρα αξίζουν η κεντρική και το κλείσιμο της Περηφάνιας και Προκατάληψης. Επόμενο τεύχος θα είναι με την επιστροφή του Φαντομία λίαν συντόμως!

[Indian]

Στο τεύχος #392, του αγαπημένου μας περιοδικού, το εξώφυλλο υπακούει στην εναρκτήρια ιστορία, η οποία φέρει τον τίτλο “Το στέμμα των επιθυμιών”. Μεταφερόμαστε στον 16ο αιώνα, όπου ένα πειρατικό καράβι προσεγγίζει ένα απομονωμένο νησί. Το πλήρωμα, το οποίο αποτελείται μόνο από δύο άτομα (τον πλοίαρχο κι έναν ναύτη) κατεβαίνει κι αρχίζει να ψάχνει. Αυτό που αναζητά είναι την μυστική είσοδο, που θα τους οδηγήσει κατευθείαν σε ένα στέμμα, το οποίο οι φήμες αναφέρουν ότι μπορεί να πραγματοποιήσει μία επιθυμία σε αυτόν που θα το τοποθετήσει στο κεφάλι του. Μετά κόπων και βασάνων καταφέρνουν να το εντοπίσουν, αλλά φεύγοντας από την κρύπτη, μία λαμπερή σκόνη τους περιτριγυρίζει και τους μετατρέπει σε αγάλματα από ατόφιο χρυσάφι! Επιστρέφουμε στον αιώνα μας και στην Λιμνούπολη, όπου βλέπουμε τον θείο Σκρουτζ να έχει τα μπουρίνια του. Ο λόγος έγκειται στο γεγονός ότι σε μερικές ημέρες έχει τα γενέθλιά του, μία γιορτή που αντιπαθεί, καθώς τον φέρνει κοντά με πολύ κόσμο! Κάποια στιγμή θα τον επισκεφθούν ο Ντόναλντ και τα τρία ανιψάκια και πάνω στην κουβέντα θα του αναφέρουν ότι υπάρχει ένα λήμμα στο περίφημο βιβλίο των Μικρών Εξερευνητών, που αναφέρει για το χαμένο στέμμα των επιθυμιών και για τις μαγικές του ιδιότητες. Ο βαθύπλουτος μεγιστάνας πείθεται να χρηματοδοτήσει και να συμμετάσχει στην αποστολή ανεύρεσης του στέμματος. Έτσι, επιστρατεύουν ένα σκάφος, επινόησης του Κύρου, και φτάνουν στο νησί. Τα γεγονότα και οι καταστάσεις, τα οποία θα βρουν εκεί θα δοκιμάσουν τις αντοχές τους, αλλά ακόμα περισσότερο, αυτό που θα τους εκπλήξει θα είναι μία απρόσμενη συνάντηση με ένα συγγενικό πρόσωπο! Θα καταφέρουν να πάρουν στα χέρια τους το στέμμα και με ποιο τίμημα? Μιλάμε για μία ιστορία, η οποία σέβεται στον υπερθετικό βαθμό το παρελθόν, που έχει δημιουργήσει ο παππούς Carl κι έχει συνεχίσει άψογα ο θείος Don. Υπάρχει, βέβαια, και μία μικρή αναφορά στον Guido Martina, καθώς βλέπουμε (τουλάχιστον στην αρχή) την συμπεριφορά του Σκρουτζ απέναντι στον Ντόναλντ να αγγίζει (και να ξεπερνά) τα όρια του bullying! Το πρώτο πράγμα, που εντοπίζουμε, λοιπόν, είναι αυτός ο δεσμός που υπάρχει με τις “κλασικές” ιστορίες τόσο σε βάθος σεναρίου, στους χαρακτήρες, αλλά και στον εικαστικό τομέα. Όμως, ο σεναριογράφος δεν μένει στην όμορφη ρετρολαγνεία, αλλά φροντίζει να μας προσφέρει μία πλοκή, άρτια σκηνοθετικά και με αρκετή δράση κι ανατροπές. Το παρόν και το παρελθόν συνδυάζονται άψογα και δημιουργούν σκηνές που δένουν όμορφα μεταξύ τους. Προσωπικά με καθήλωσε από την πρώτη σελίδα. Η εναλλαγή των σκηνών και η μεταφορά σε διαφορετικά χρονικά πλαίσια γίνεται με τον σωστό ρυθμό, ενώ το φινάλε μας χαρίζει μερικές υπέροχες σκηνές, που με ικανοποίησαν στην εντέλεια! Το μοναδικό μου παράπονο βρίσκεται στην σκηνή με την τεράστια χελώνα, η οποία έβγαλε μία αχρείαστη παιδικότητα, που δεν συνάδει με το υπόλοιπο σενάριο. Όπως και να έχει, πάντως, πρόκειται για μία αξιόλογη δουλειά, που αξίζει να διαβαστεί από όλους και σίγουρα θα την εκτιμήσουν περισσότερο οι “διαβασμένοι”. Το σχέδιο μού άρεσε εξίσου με το σενάριο. Όπως είπα και πιο πριν, κι αυτό επιχειρεί να αποδώσει τις σωστές αναφορές σε παλαιότερες ιστορίες και το πετυχαίνει σε άκρως ικανοποιητικό βαθμό. 

 

Μετά από αυτή την όμορφη ιστορία, θα συνεχίσουμε το μυθιστόρημά μας με “Περηφάνια & προκατάληψη”. Στα δύο τελευταία κεφάλαια της ιστορίας μας, επικεντρωνόμαστε περισσότερο στο πρόσωπο του Ντόναλντ. Ο πρωταγωνιστής μας είναι ένας χαρακτήρας με φλεγματικό ύφος, αλλά με έντομα συναισθήματα, ο οποίος έχει πέσει θύμα κάποιων παρεξηγήσεων, με αποτέλεσμα το ζητούμενο της κατάκτησης της καρδιάς της Νταίζυ, να απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο. Ευτυχώς, οι καταστάσεις αλλάζουν, τα προβλήματα βρίσκουν λύση κι όλα δείχνουν ότι οδεύουμε σε ένα ευτυχές φινάλε για όλους τους (καλούς) χαρακτήρες που συμμετέχουν. Η προσωπική μου αίσθηση, λοιπόν, είναι ότι η εν λόγω ιστορία συνεχίζει και τελειώνει το ίδιο ωραία, όπως άρχισε. Κι εδώ ο ρομαντισμός, η κοσμιότητα και η ιπποσύνη δίνουν ένα βροντερό “παρών”, ενώ ένα από τα δυνατά σημεία του σεναρίου είναι οι όμορφοι διάλογοι, που χειρίζονται άρτια την γλώσσα και της προσδίδουν την ευγένεια που αξίζει. Και φυσικά έχουμε την τελευταία σελίδα, που πιστεύω ότι θα αφήσει άπαντες με ένα χαμόγελο στα χείλη! Γενικά, πρόκειται για μία άρτια μεταφορά σε κόμικ, ενός βραβευμένου μυθιστορήματος και με αυτόν τον τρόπο γίνεται περισσότερο εύληπτο από τους μικρούς μας αναγνώστες, αλλά κι από εκείνους που δεν αρέσκονται να διαβάζουν βιβλία. Εννοείται ότι θα ήθελα να διάβαζα κι άλλες αντίστοιχες ιστορίες, με την προϋπόθεση ότι θα έχουν την ίδια ποιότητα. Για το σχέδιο δεν χρειάζεται να επεκταθώ περαιτέρω. Με ικανοποίησε όσο και στο πρώτο μέρος. 

 

Αλλάζουμε κλίμα κι επιστρέφουμε στο παρόν και το Μίκυ Σίτυ. Εκεί ο Μαύρος Πητ και η Τρούντυ θα προσπαθήσουν ν΄ απολαύσουν ένα “Δείπνο με ληστεία”. Ο ευτραφής κακοποιός μόλις έχει “ψειρίσει” ένα πορτοφόλι από την τσέπη ενός ανυποψίαστου μεσήλικα, ο οποίος πρόλαβε να το αντιληφθεί, αλλά οι ικανότητες τους φίλου μας στο… τρέξιμο, του έδωσαν τον απαραίτητο χρόνο να χαθεί μέσα στα σοκάκια. Όταν ελέγχει την λεία του θα συνειδητοποιήσει ότι το πορτοφόλι είχε μπόλικο παραδάκι κι έτσι αποφασίζει ν΄ αγοράσει ένα κόσμημα για την αγαπημένη του, αλλά και να την βγάλει έξω για φαγητό σε ένα καλό εστιατόριο. Το ζευγαράκι, γιορτάζει την επέτειο της πρώτης τους κοινής ληστείας κι έτσι όταν πέφτει στο βράδυ, πηγαίνουν να δειπνήσουν. Δυστυχώς, όμως, η ηρεμία και η χαρά τους δεν θα κρατήσει για πολύ, καθώς εκείνη την ώρα εισβάλουν ληστές κι αρχίζουν να κλέβουν τα τιμαλφή των πελατών, συμπεριλαμβανομένων και των φίλων μας! Και σαν να μην είχε πολλά προβλήματα ο Μαύρος Πητ μέχρι εκείνη την στιγμή, διαπιστώνει με τρόμο ότι ο ιδιοκτήτης του πορτοφολιού που έκλεψε το πρωί είναι ο μετρ του εστιατορίου! Τι θα κάνει, άραγε, για ν΄ ανταπεξέλθει σε όλα αυτά τα προβλήματα που τον βρήκαν μαζεμένα? Έχουμε να κάνουμε με ένα όμορφο και κεφάτο σενάριο, που προσφέρει πολλές ανατροπές κι έξυπνα γκαγκ, που αλληλεπιδρούν καλά μεταξύ τους. Ενδιαφέρον παρουσιάζει ο χαρακτήρας του Μαύρου Πητ, ο οποίος έχει βάθος και μετατρέπεται από έναν κλασικό πορτοφολά, σε έναν υπερασπιστή του δικαίου, αλλά και μιας ρομαντικής ψυχής. Αυτή η εξέλιξη στον ρόλο του γίνεται διακριτά, αλλά και με δεξιοτεχνία. Από τις σελίδες της πλοκής δεν παραλείπεται και η απαραίτητη δράση, ενώ το φινάλε αποκαθιστά (μέχρι ενός βαθμού) τις ισορροπίες και κλείνει χαριτωμένα την ιστορία. Εγκρίνεται, λοιπόν, να διαβαστεί. Το σχέδιο είναι λίγο χοντροκομμένο και φέρνει σε καρικατούρα, αλλά δεν με πείραξε ιδιαίτερα. 

 

Και θα τελειώσουμε με ακόμα ένα επεισόδιο της σειράς "Time Machine (Mis)Adventures", αυτό που φέρει τον τίτλο “Η λάμπα του Γκράχαμ Μπελ”. Ο γνωστός μας, πλέον, Κουάντουμ, πιάνει στα χέρια του μία ακόμα κάψουλα αναμνήσεων της χρονομηχανής του προγόνου του, η οποία αναγράφει στην ετικέτα της “Η έκθεση της Φιλαδέλφειας”. Στο παρόν, ο Ντόναλντ με απόγνωση διαπιστώνει ότι η ημέρα της επετείου του με την Νταίζυ έχει φτάσει, αλλά εκείνος δυστυχώς δεν διαθέτει παραπάνω από ένα δολάριο στην τσέπη του. Ζητάει, λοιπόν, την βοήθεια του Κύρου, που όμως δεν είναι οικονομική. Αυτό που θέλει είναι να πάει στο παρελθόν, όπου το δολάριο είχε μεγαλύτερη αξία και να πάρει ένα αντικείμενο (που στο παρόν θεωρείται αντίκα), με σκοπό να το δωρίσει στην αρραβωνιαστικιά του. Ο συμπαθής εφευρέτης τον βάζει μέσα στην χρονομηχανή του και τον στέλνει στην Φιλαδέλφεια, το έτος 1876, όπου διοργανώνεται μία τεράστια έκθεση, με αφορμή την συμπλήρωση 100 ετών από την διακήρυξη της ανεξαρτησίας της Αμερικής. Δυστυχώς, το εισιτήριο εισόδου κοστίζει 0,50$. Αποφασίζει, λοιπόν, να μην μπει στην έκθεση. Καθώς περιπλανιέται στους δρόμους της πόλης, θα συναντήσει έναν μουσάτο κύριο να πουλάει μερικά από τα υπάρχοντά του στην αυλή του σπιτιού του. Το μάτι του φίλου μας πέφτει επάνω σε μία καλαίσθητη λάμπα πετρελαίου, την οποία κι αποκτά με ένα μόνο δολάριο! (emoji παζαριού) Επιστρέφοντας, όμως, πίσω στο παρόν, θα διαπιστώσει ότι η τηλεφωνία είναι ως μη γενόμενη και οι άνθρωποι επικοινωνούν μεταξύ τους με ταχυδρομικά περιστέρια και με σήματα καπνού οι πιο μερακλήδες! Με τρόμο, λοιπόν, θα διαπιστώσει ότι εκείνος είναι αυτός που ευθύνεται για το συγκεκριμένο πρόβλημα κι έτσι θα πρέπει να επιστρέψει πάλι πίσω και να δώσει την λάμπα στον ιδιοκτήτη της, ο οποίος δεν είναι άλλος από τον εφευρέτη του τηλεφώνου, ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ. Θα αποδειχθεί, όμως, (και με τον πλέον επίπονο τρόπο ) ότι ήταν πιο εύκολο να πάρει την λάμπα, παρά να την δώσει πίσω. Στο ίδιο έργο θεατές, λοιπόν, και σε αυτό το επεισόδιο. Ο σκελετός του σεναρίου είναι ίδιος με τα προηγούμενα, με μία μικρή εξαίρεση το πισωγύρισμα του πρωταγωνιστή στο παρελθόν, το οποίο δεν γίνεται μόνο μία φορά (όπως συνήθως), αλλά αρκετές. Από εκεί και πέρα το τιμώμενο πρόσωπο είναι ο δημοφιλής εφευρέτης του τηλεφώνου, ενώ κι ο Ντόναλντ στέκεται ικανοποιητικά στις απαιτήσεις του ρόλου που του ανατέθηκε. Η πλοκή έχει δράση, αλλά προσωπικά δεν μου έβγαλε την απαραίτητη ένταση, προκειμένου να με κρατήσει σε εγρήγορση και να μου κεντρίσει το ενδιαφέρον. Αρκετά γκαγκ (από αυτά με τους σκύλους και τις γάτες) τα θεωρώ ότι είναι τα πιο αδύναμα, την ώρα που το φινάλε είναι ευτυχές, αλλά τρομερά αναμενόμενο. Τόσο αναμενόμενο, που αγγίζει τα όρια του προβλέψιμου. Γενικά την βρήκα μία μέτρια δουλειά, που δεν μετάνιωσα που την διάβασα, αλλά πιστεύω ότι θα την εκτιμήσουν περισσότερο οι μικροί αναγνώστες, που ίσως θα μπουν στον πειρασμό να ψάξουν για τον Γκράχαμ Μπελ. Το σχέδιο μού άρεσε. Ο Ντόναλντ μοιάζει με τον αντίστοιχο στο “Περηφάνια & προκατάληψη”! Επίσης, ο χρωματισμός έδινε μία φρεσκάδα και νεανικό στυλ, κατάλληλο για το σενάριο.