εμένα πάντως που τα ζήτησα στον περιπτερά μου ήρθαν κανονικά μέσα σε μια εβδομάδα περίπου. Το μόνο πρόβλημα είναι οτι στο πρώτο τεύχος είχε χαραχτεί ελαφριά το "Βαγγέλης" που έγραψε ο περιπτεράς πάνω σε χαρτάκι και μάλλον έβαλε όλη του τη δύναμη στο στυλό Αλλά όλα καλά

Έβαλαν Λυκόπουλο!

Το Μίκυ Μάους 366 ξεκινάει με ένα πραγματικά υπέροχο εξώφυλλο, παρ’ όλα αυτά το περιεχόμενο του δεν έχει κάποια σχέση με το εσωτερικό του ειδικά όσον αφορά τα εκατομμύρια του Σκρουτζ. Το μοτίβο είναι το σύνηθες, ο Σκρουτζ ξεκινάει από ένα συγκεκριμένο κλάδο για να κάνει business, εν προκειμένω τη βιομηχανία του θεάματος και μέσα από μία σειρά αστείων γεγονότων, αλλάζει επιχειρήσεις προκειμένου να βρει αυτή που θα του εξασφαλίσει το επόμενο εκατομμύριο. Είχε τις αστείες στιγμές της, αλλά δεν εντυπωσιάστηκα. Η επόμενη που διαδραματίζεται στο Μίκυ Σίτυ είναι αρκετά καλή, εν προκειμένω ο Μίκυ βιάζεται να φύγει για διακοπές με τον Γκούφυ, ωστόσο του αναθέτουν από μία δουλειά η Αστυνομία και ο Οράτιος και εν τέλει έχουμε αρκετά μπερδέματα, τα οποία όμως οδηγούν σε αίσιο τελικό αποτέλεσμα και φυσικά τον Μίκυ να απολαμβάνει επιτέλους στιγμές χαλάρωσης με το φίλο του μετά τα όσα του συνέβησαν. Ακολουθεί μία σειρά με μικρές ιστορίες με κοινό στοιχείο το χιούμορ, αλλά καμία από αυτές δε με ενθουσίασε. Το μοντέλο των πολλών ιστοριών έχω ξαναπεί ότι δε δουλεύει. Κλείνουμε κλασικά πλέον με Young Donald Duck, καθώς τα παιδιά θέλουν να κατευθύνουν την Τρούντυ μυστικά σε μία οντισιόν ταινίας, ωστόσο παίρνουν τον χάρτη δύο ληστών και το αποτέλεσμα είναι μία σειρά από περιπέτειες ενώ τους κυνηγούν. Από τις καλές ιστοριούλες της σειράς, ιδιαίτερα στα μηνύματα για την παρέα, τη φιλία και το γεγονός ότι όταν κάνουμε χαζομάρα με τους φίλους, την πληρώνουμε όλοι μαζί από κοινού. Δεν ενθουσιάστηκα όμως με το τεύχος στην τελική. Πραγματικά υπερβολικά μεγάλος αριθμός ιστοριών και δεν έβρισκα λόγο ύπαρξης, υπήρχαν απλώς για να γεμίσουν σελίδες.

Δηλαδη τι αλλαγη εκαναν?

Τελικά εισακούστηκαν οι παρακλήσεις του @Kriton προς τον κύριο αρχισυντάκτη (μετά από μερικά χρόνια)

Καλησπέρα παιδιά, πανομοιότυπο πρόβλημα με το δικό σας!! τόσες φορές επικοινωνία με την καθημερινή που πετάει το μπαλάκι στους περιπτεράδες και με όσους περιπτεράδες στην πόλη μου μίλησα μου είπαν "όσες φορές παραγγείλαμε δεν μας τα στείλανε ποτέ,αν βρεις άκρη με την καθημερινή πες να μας τα στείλουν"!! ευτυχώς βρήκα το blog και την απάντηση του avalonlll σε ποιο τμήμα έπρεπε να απευθυνθώ(1000 ευχαριστώ)!τους έστειλα και περιμένω απάντηση!!!

Γι' αυτό έχω πάψει να το παρακολουθώ προ πολλού. Και όταν θα έρθει η πληροφορία που μ' ενδιαφέρει, εγώ θα τη χάσω και θα ψάχνομαι εκ των υστέρων.

Α εσύ σήμερα πήρες σβάρνα τα τηλέφωνα μήπως πήρες και το Μητσοτάκη για το πότε και αν θα απαλλαγούμε από της μάσκες

Σε όλους τα ίδια λένε!

Τηλεφώνησα στην Καθημερινή και ρώτησα για την βιβλιοθήκη Σκάρπα, και μού είπαν ότι δεν έχουν ακόμα κάτι ανακοινώσιμο.

Έχεις απόλυτο δίκιο! Πρώτη φορά κοιτάζω αυτό το "θέμα" γιατί μου ήρθε ειδοποίηση (λογικά επειδή είμαι ακόλουθους κάποιου) και νόμιζα ότι θα έλεγαν για αυτό που αναφέρει ο τίτλος... αλλά όχι

Προτείνω είτε να μετονομαστεί το παρόν τοπικ σε "κλαψα και μιρλα για τις ελληνικές εκδόσεις Ντίσνεϋ". Στη συνέχεια να φτιάξουμε ένα άλλο που να λέγεται "όχι άλλη κλαψα και μιρλα για τις ελληνικές εκδόσεις Ντίσνεϋ" όπου θα συζητάμε άλλα πράγματα και όχι κάθε λίγο και λιγάκι τα ίδια και τα ίδια. Τα έχουμε πει εκατό φορές. Κάθε φορά που κάποιος γράφει μια είδηση για κάτι ακολουθουν από κάτω δέκα είκοσι μηνύματα με την ιδία γκρίνια. Χάνουμε την είδηση για να διαβάζουμε ξανά και ξανά τα ίδια πράγματα. Αυτό το τοπικ έχει 54 σελίδες που θα μπορούσαν να συμπιεστούν σε καμιά δεκαριά.

Πλέον δεν νομίζω να δούμε κάποια βελτίωση στις εκδόσεις. Πέρα από το Μίκυ Μάους που βάζει καλές ιστορίες, γενικά άμα θέλουν μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα των υπολοίπων τίτλων ενδεχομένως να φτιάξουν καινούριους και να μεγιστοποιήσουν την δυναμική των εκδόσεων τους και τα κέρδη τους. Βέβαια για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να επενδύσουν φέρνοντας νέο αίμα στις εκδόσεις ( γνώστες όχι ανίδεους με ένα απλό πτυχίο) αλλά με τον Αλαφούζο που δεν φημίζεται για την απλοχεριά του δεν νομίζω να γίνει κάτι τέτοιο. Για όσο έχουν κέρδη δεν θα κάνουν τίποτα και εικάζω πως αν και αυτά πέσουν αντί να προσπαθήσουν να τα ανεβάσουν, θα παρατήσουν τα δικαιώματα.

Δεν γίνεται να τους καταλάβεις . Τα παίρνουν όλα έτοιμα από τους Ιταλούς αλλά δεν κάνουν καμία ειδική έκδοση όπως οι Ιταλοί

Να σημειώσω κάπου εδώ ότι έχουν σταματήσει και τα Editor's Choice, αλλά και να τους ρωτήσεις γιατί θα σου πούνε ότι κάθε καλοκαίρι εκδίδουν τα άπαντα του Ρομάνο Σκάρπα και μάλιστα με άρθρα! Δε μπορώ να τους καταλάβω! Καλά και τα άπαντα και μπράβο τους αλλά εντάξει! Για παράδειγμα σε άλλες χώρες βγήκε ειδική έκδοση για το EURO 2020! Γιατί δεν το μεταφράζεται και στα ελληνικά; Αυτά τα λίγα!

Ο.Κ αλλά αλήθεια ;;; Δεν το ήξερα !!

1. ανεμουδουρας 2.ψυχωγιοσ 3. αγκυρα 4.anubis βεβια δεν ειναι σιγουρο οτι θα θελαν γιατι πολλοι δεν εχουν την παραμικρη ιδεα απο κομικς....αλλα και παλι,εκδοτες εχουμε και μαλιστα με μεγαλο ονομα στον χωρο των βιβλιων!!!

Αλήθεια ; μπορείς να μου πεις ποιοι ;

Ισχυει αυτο...οτι δεν θα τα ειχαμε.Αλλα υπηρχαν και αλλοι εκδοτες για να τα παρουν και μαλιστα καλυτεροι στο εκδοτικο κομMατι!

Τεύχος 365 και αυτή τη φορά χωρίς Spookyzone οπότε περίμενα να δω με τι επιλογές κάλυψαν τις σελίδες τους. Ξεκινάμε κλασικά με τον Σκρουτζ να αφηγείται πως απέκτησε το δέκατο έβδομο εκατομμύριο του. Μία ιστορία που έχει περιπέτεια, θάλασσα, μαγεία, εξωτικά μέρη και σου αφήνει θετική εντύπωση, καθώς ο Σκρουτζ καταστρέφεται ξανά οικονομικά και αναγεννάται. Το ίδιο ισχύει και για το σχέδιο που είναι καλύτερο από το προηγούμενο τεύχος. Μία σημείωση αν δε με απατάνε τα μαθήματα λογιστικής μου που δε μου άρεσαν καθόλου, είναι ότι ο Σκρουτζ συμπεραίνει ότι μία επιχείρηση του έχει μηδενικό κέρδος, δηλαδή ούτε βγάζει χρήματα, ούτε μπαίνει μέσα, επειδή στον ισολογισμό της, το ενεργητικό ισούται με το παθητικό στη δίπλα σελίδα. Όμως στον ισολογισμό κάθε μα κάθε φορά που συντάσσεται, πρέπει το ενεργητικό με το παθητικό να είναι ίσα, αντιθέτως το αποτέλεσμα αν η επιχείρηση έβγαλε λεφτά ή είχε ζημία, φαίνεται στην κατάσταση αποτελεσμάτων χρήσης όπου αφαιρούνται από τα έσοδα τα έξοδα, οι δαπάνες και οι φόροι. Η δεύτερη ιστορία είναι του Μαύρου Πητ και μου άρεσε πολύ, καθώς ο Πητ σχεδιάζει ένα υπερβολικά πολύπλοκο σχέδιο για μία ληστεία που θυμίζει blockbuster, αλλά για να προετοιμαστεί γι’ αυτή θα πρέπει να βρει τρόπο να εξασφαλίσει πολλά ευφάνταστα μέσα, τα οποία θέλει να χρησιμοποιήσει. Η επιμονή του Πητ σε συνδυασμό με τη χαζομάρα του Φούμφο και την ανικανότητα του Χειροπαίδαρου που τους παρακολουθεί θα αποδειχθεί αρκετά αστεία. Στην ίσως αγαπημένη μου ιστορία του τεύχους ο Ντόναλντ αποφασίζει ύστερα από τις αλληλεπιδράσεις του με τα ανίψια, τον Σκρουτζ και τη Νταίζυ να σταματήσει να είναι ο Ντόναλντ και να είναι μόνιμα ο Φάντομ για να κερδίσει το σεβασμό τους. Συνειδητοποιεί όμως ότι ο Ντόναλντ όχι μόνο δεν τους κάνει να ντρέπονται, αλλά είναι περήφανοι γι’ αυτόν και τον θέλουν μόνιμα στη ζωή τους. Πολύ όμορφη και με ωραίο σχέδιο. Έχουμε μία μικρή με τον Ροκ Νταμάρη που θα αποδειχθεί αστεία και μία βουβή του Κύρου που δε με ξετρέλανε. Και τέλος, μετά από ένα σερί σχετικά μέτριων ιστοριών, το Young Donald Duck επανέρχεται με το ραντεβού του Ντόναλντ με τη Νταίζυ, το πως το οργανώνουν και πως ανακαλύπτουν τελικά ότι οι δυο τους ταιριάζουν πολύ. Όπως είπα τα τελευταία κεφάλαια της σειρούλας αυτής δε με ενθουσίασαν, αυτό το βρήκα πολύ ανώτερο. Συνολικά αν και είχε αρκετές ιστορίες και το φοβόμουν, το τευχάκι είναι συμπαθητικό. Και ωραία κεντρική και αστεία ιστορία Πητ και πολύ όμορφη Φάντομ και επαναφορά του Young Donald Duck σε καλό επίπεδο. Μια χαρά το βρήκα λοιπόν.

Όντως αλλά το ΚΟΜΙΞ πρέπει πρώτα να ξανά περάσει από μια φαση ανανέωσης των περιοδικών ! Για να φτιάξει τουλάχιστον 2-3 πράγματα ! Επίσης αν δεν ηταν η Κ δεν θα ειχαμε disney περιοδικά

Παρουσίαση-κριτική του υπ' αριθμόν #366 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους. Εξώφυλλο (από τον κάτοχο πτηνού για κατοικίδιο μοδερέιτορ @Indian...) Εδώ Λιμνούπολη! (by Silvia Ziche) Ιστορίες. "Το δέκατο όγδοο εκατομμύριο." Θείος και ανιψιός μόλις τελείωσαν το γεύμα τους στον εξωτερικό χώρο του αγροκτήματος της Ελβίρας. "Μπερδεμένο ξεμπέρδεμα." Ο Μίκυ αναλαμβάνει να βοηθήσει τους φίλους του πριν φύγει για ψάρεμα με τον Γκούφυ. "Κλήση έκτακτης ανάγκης." Ο Ντόναλντ προσπαθεί να βρει τεχνικό πριν το χαλασμένο του πλυντήριο πλημμυρίσει το σπίτι. Δε τα καταφέρνει. "Η χαμένη πιρούνα." Η Ελβίρα αναλαμβάνει να εξιχνιάσει μία υπόθεση και τελικά διαλευκάνει δύο. "Ανταγωνιστικά μηνύματα." Θείος και ανιψιός ψάχνουν για έναν θησαυρό. Παράλληλα ο Σκρούτζ ανταλλάζει μηνύματα με τον Τζον. "Ηλεκτρονική βιβλιοθήκη." Ο Λούντβιχ έχει προβλήματα αποθήκευσης και ζητάει την βοήθεια του Κύρου. "Γούστα είναι αυτά." Ο Γκούφυ δημιουργεί ουρά στο κατάστημα παγωτών. Young Donald Duck: "Μόνο δέκα λεπτά." Οι φίλοι μας βοηθάνε την Τρούντυ να πάρει μέρος σε μία οντισιόν... Μονοσέλιδη ιστορία. Οι κουφιοκέφαλοι: "Σύννεφα στον ουρανό." Αιτήσεις συνδρομής για Μίκυ Μάους, Ντόναλντ και ΚΟΜΙΞ. Εν κατακλείδι. Πολύ καλή, χαλαρωτική και με όμορφο σενάριο η περιπέτεια από τα νεανικά χρόνια του Σκρούτζ. Η σειρά των... εκατομμυρίων συνεχίζει να είναι αξιόλογη και ενδιαφέρουσα. Μου αρέσουν πάντως και οι εναλλαγές του πλήθους των συνδαιτυμώνων στο οικογενειακό τραπέζι. Πάντως είναι έτσι επιλεγμένοι που να εξυπηρετούν την πλοκή. Τα μπερδέματα του Μίκυ με άφησαν και εμένα μπερδεμένο. Θεωρώ πως η ιστορία παρατραβάει σε έκταση. Το πιο διάσημο ποντίκι έχει πρωταγωνιστήσει και σε πού καλύτερες ιστορίες. Η ιστορία του αγαπημένου μου Enrico σχεδιαστικά και σεναριακά είναι μία ευχάριστη γελοιογραφία. Η Ελβίρα αποδεικνύει πόσο έξυπνη είναι για μία ακόμα φορά. Συμπαθητική ιστορία. Η μικρή αναζήτηση Θείου και ανιψιού έχει τις ευτράπελες στιγμές της. Αλλά μέχρι εκεί. Ο Λούντβιχ βασανίζει τον Κύρο σε μία μικρή το δέμας ιστορία που έχει αυτό το καλό. Είναι μικρή. Η "λογική" του Γκούφυ δημιουργεί εντάσεις αλλά και χαμόγελα. Το τεύχος κλείνει με μία ακόμα ιστορία από τα σχολικά χρόνια του νεαρού Ντόναλντ. Διδάσκει αλτρουισμό και φιλία. Επίσης είναι η πρώτη ιστορία που ο Γκούφυ αρχίζει δείχνει τον φυσιολογικό του χαρακτήρα! Η μονοσέλιδη του αγαπημένου μου Faccini ήτο ιλαρή. Σειρά προτίμησης ιστοριών." 1. "Το δέκατο όγδοο εκατομμύριο." 2. "Μόνο δέκα λεπτά." 3. "Μπερδεμένο ξεμπέρδεμα." 4. "Η χαμένη πιρούνα." 5. "Ανταγωνιστικά μηνύματα." 6. "Γούστα είναι αυτά. 7. "Κλήση έκτακτης ανάγκης." 8. "Ηλεκτρονική βιβλιοθήκη. 7/10!!! Επιστρέψαμε στο ,καθόλου καλό, μοτίβο πολλών και μικρών ιστοριών. Ελπίζω να μαντέψατε ποια ξεχωρίζει... Επίσης πανέμορφο και το εξώφυλλο!!!

Ακόμα κι έτσι να είναι, να έχουν δηλαδή σαν στόχο να δημοσιεύσουν όσες περισσότερες ιστορίες γίνεται, τουλάχιστον δεν βάζουν καλής ποιότητας, αλλά κοιτάνε να δημοσιεύσουν ό,τι ιστορίες βρουν πρόχειρες! Ειλικρινά θα έκανα τα στραβά μάτια, ακόμα και θα τους δικαιολογούσα αν δεν έβαζαν άρθρα, αλλά δημοσίευαν ωραίες και πρωτοκλασάτες ιστορίες σε όλα τα περιοδικά τους. Με την υπάρχουσα ύλη (με το "Μίκυ Μάους" ίσως και το "Ντόναλντ" να εξαιρούνται) δυστυχώς, δεν μπορώ να τους δικαιολογήσω.

Εκτός από αυτόν τον λόγο;

7 χρόνια Καθημερινή Επτά χρόνια πέρασαν από εκείνο το καλοκαίρι του 2014, όπου η Καθημερινή πήρε τα δικαιώματα για τις εκδόσεις Disney στην Ελλάδα, συνεχίζοντας (με τον δικό της τρόπο) το έργο του Τερζόπουλου στη χώρα μας. Σαν σήμερα, 20 Ιουνίου , επανακυκλοφόρησε με νέα αρίθμηση το αγαπημένο μας περιοδικό, το Μίκυ Μάους. Οι επισκέψεις στα περίπτερα κάθε Παρασκευή έγιναν ξανά μια υπέροχη συνήθεια της καθημερινότητάς μας. Μπορεί να κατακρίνουμε την εκδοτική λόγω της κακής διαχείρισης της δουλειάς της, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι χάρη σε αυτή έχουμε την ευκαιρία να απολαμβάνουμε τους λατρεμένους μας ήρωες, μέσα από τις ιστορίες όλων των περιοδικών που κυκλοφορούν και που κυκλοφόρησαν. Οπότε σήμερα μπορούμε να παραμερίσουμε οτιδήποτε αρνητικό, και να επικεντρωθούμε στα θετικά οφέλη των Καθημερινών εκδόσεων, γιορτάζοντας τα έβδομα γενέθλια!