@MARIELOS στο βενζινάδικο που πάω εγώ, είδα προχθές να έχει τοποθετηθεί σταντ που περιείχε όλο τεύχη Ντόναλντ. Τόσα πολλά μάλιστα, που μου προξένησε εντύπωση η ποσότητά τους! Μίκυ πάντως δεν είχε καθόλου. Δυστυχώς επειδή βιαζόμουν δεν το περιεργάστηκα ώστε να μπορώ να δώσω παραπάνω πληροφορίες, όπως τιμή πώλησης κλπ. Σε επόμενη επίσκεψη θα το ψάξω καλύτερα.

Αυτό ποιος ξέρει;

Για την έκδοση Ντίσνεϊ που θα κυκλοφορήσει στα πρατήρια βενζίνης ξέρει κανείς κάτι; Την διαφημίζει στην Καθημερινή και έχει αστερίσκο που εξηγεί ότι αφορά Μίκυ Μάους και Ντόναλντ που έχουν ήδη κυκλοφορήσει.

Ο δρόμος χωρίς επιστροφή!

Έτσι κάπως όλοι ξεκινήσαμε! Και μετά κολλήσαμε! Καλή ανάγνωση και καλή διασκέδαση!

Εγώ ξεκίνησα να παίρνω το 2008, λίγο πριν το 2200 με τη σειρά των "Κρίκων" της Ολυμπιάδας του Πεκίνο! Αυτά τα τεύχη μου έχουν εντυπωθεί πάρα πολύ, μετά η αποστολή του Ντόναλντ να ακολουθήσει τα χνάρια του Κορνήλιου Κουτ, η απόδραση του Μίκυ από φυλακές υψίστης ασφαλείας, μία ωραία σειρά με σούπερ ήρωες που έδινε και συναρμολογούμενο αυτοκινητάκι (κάπου πρέπει να το έχω αυτό λογικά), ΄ένα τεύχος με τρομερές χριστουγεννιατικές ιστορίες, ένα άλλο επετειακό τεύχος που διαδραματιζόταν στην Κίνα (κι εγώ που μόλις είχα μάθει ανάγνωση, προσπαθούσα να διαβάσω τα ιδεογράμματα ενός λαβάρου ), κάτι ωραίες ιστορίες Καστυ (με κλώνους, ψευτο-διδύμους, ήρωες μυθιστορημάτων τρόμου που ζωντανεύουν), Τσιμινο, μία άλλη που εξαπατήθηκε ο Ο Χαρα από έναν απατεώνα κινηματογραφιστή, η αξιοποίηση των ιδεών του Ντόναλντ για την αυτοκίνηση από τον Κύρο, η φιλία του Σκρουτζ με τον Πόε κλπ. Είχα πάρει και από τα παλαιότερα τεύχη που λες κάποια χρόνια αργότερα σε τόμους που είχαν κυκλοφορήσει. Η βασική διαφοροποίηση που μάλλον υπήρξε γύρω στο 2100 ήταν ότι κόπηκαν οι ιστορίες με Λυκόπουλο, δάσος κλπ. Και τότε υπήρχαν ωραίες ιστορίες με τον Βαλέ Διπλοχαβαλέ, Μπαμ Μπαμ, κάποιες άλλες του Καστυ με μία Ρίτσα Πεσκαντρίτσα και τη Λαρα Κροφτ Κλάρα Λοφτ , διάφορες του Καβατσανο κλπ. Μεγάλη αλλαγή υπήρξε από το 2010 (#2269) που έβαλαν τον "κόσμο του μέλλοντος" του καστυ σε τέσσερα τεύχη, ενώ τα είχαν διαφημίσει και στα προηγούμενα τεύχη ως "νέα μίνι σειρά". Και τελικά αυτό καθιερώθηκε να το κάνουν γενικά με κάθε μήνα να έχει συγκεκριμένο "θέμα" ή τέλος πάντων συγκεκριμένο αφισάκι-διαφήμιση που προ-ανακοινωνόταν. Έτσι μου έμεινε η προσμονή για το ποιο θα είναι το επόμενο τεύχος μία φορά τον μήνα. Γενικά, νομίζω ότι με αντικειμενικά κριτήρια η ποιότητα ανέβηκε. Έβαζαν και άρθρα για τις σειρές. Θυμάμαι Κόσμο Μέλλοντος-τις διάφορες σειρές του Μυστικού Πράκτορα Ντόναλντ (ειδικά η πρώτη-πρώτη μου είχε κάνει ΤΗΝ εντύπωση, αλλά νομίζω ότι εξαιρετική ήταν και εκείνη με την αποστολή των τριών ημερών που κυκλοφόρησε αργότερα), ο μίκυ πόλο, το μίκυ σίτυ 20802 (αρχικά όταν είδα τη διαφήμιση νόμιζα ότι επρόκειτο για ιστορία που απεικονίζει το Μίκυ Σίτυ το 20802, αλλά τελικά ήταν απλώς ο ταχυδρομικός κώδικας της περιοχής στην οποία μετακόμισε ο Μίκυ), το μυστηριώδες νησί των τσιγκούνηδων, μία με την Ουμα που έρχεται από το μέλλον για να το σώσει από την κυριαρχία του Μαύρου Πητ, του επονομαζόμενου Γκούφυ Γκούφυ που αντλεί τη δύναμή του από ένα αναψυκτικό-υπερόπλο ή κάτι παρόμοιο. Από τα πιο τελευταία, οι καταπληκτικές ιστορίες του Ρεπόρτερ Γκούφυ, Ο δρόμος για την απαλουζα του τζούνιορ, η Λαίλαπα των Αιώνων... Βέβαια νομίζω σίγουρα ότι οι ιστορίες που διαβάζει μικρός κάποιος είναι αυτές που του μένουν εντονότερα και του αρέσουν περισσότερο και είναι λογικό.

Πολύ καλή ιστορία ο Μαύρος Κεραυνός με μπόλικα εφέ και ακόμη πιο πολλές ανατροπές. Ελπίζω ότι σύντομα θα δημοσιευθεί και στη χώρα μας η ιστορία, στην οποία λογικά θα μας αποκαλυφθεί ποιος είναι τελικά αυτός ο μυστηριώδης εχθρός που κινείται υπογείως και ήταν μάλλον αυτός που έλεγχε τα ηλεκτρονικά της Ρομποβια. Εμένα πάντως αρχικά μου είχε δημιουργηθεί η εντύπωση ότι επρόκειτο για τον Ομπνοξ, κάτι που διαψεύστηκε.

Διάβασα και το τέταρτο και τελευταίο μέρος της όμορφης αυτής ιστορίας. Αφού απλώθηκε όλο το μυστήριο στα τρία προηγούμενα μέρη με τα ευφάνταστα τέρατα και προκλήσεις που αντιμετώπισαν οι πρωταγωνιστές, ενώνοντας σιγά σιγά τις δυνάμεις τους τώρα έχουμε ένα πολύ καλό κλείσιμο με ένα ωραίο μήνυμα.

Γεια σου αγαπητέ φίλε. Γνωρίζουμε για την προσφορά, την οποία θεωρώ πολύ καλή κίνηση. Επειδή σου αρέσουν τα υπερηρωικά μαντεύω ότι με το που διαβάσεις το Φάντομ (Οι Νέες Περιπέτειες) θα θες να μάθεις περισσότερα διότι είναι και αυτό υπερ-ηρωικό. Ειδικά η συγκεκριμένη σειρά. Δεν είσαι εντελώς εκτός στοιχείου

Είμαι τελείως εκτός του στοιχείου μου αλλά εντάξει. Γεια χαρά Ντισνεϊκοί!! Το καλοκαιρινό πακέτο προσφοράς όντως έχει τυχαίες ιστορίες αλλά αναφέρω πως υπάρχουν πακέτα και με τις ίδιες ιστορίες μέσα,έτσι ήταν εκεί που πήγα,δύο πακέτα με το ίδιο περιεχόμενο.Όσο για το πακέτο και περιεχόμενο: Η ιστορία Φάντομ πίσω πίσω είναι "Θανάσιμος Ιός" (αν είναι αυτό που νομίζω ότι είναι.... ) ........ Και τώρα συνειδητοποίησα πως θα διαβάσω για πρώτη φορά κόμικ Disney,ώρα να δω τι με περιμένει.

Το πακετάκι με τα 3,90 € της καλοκαιρινής προσφοράς, που αναφέραμε παραπάνω, που πήρα σήμερα περιείχε 3 τεύχη ΜΜ, τα #259, #260 και #276 κι ένα τεύχος PKNA, το #29. Ενημερώνω για δούμε αν περιέχονται τα ίδια τεύχη ή αν είναι εντελώς τυχαία η επιλογή.

Καλά όλα αυτάΤο ίδιο είχε γίνει και με τους τη βιβλιοθήκη του Barks.Σε πολλά σπίτια φίλων μου έχω δει τους τόμους του.

Εγώ μένω Χίο και πάω σε ένα από τα λίγα περίπτερα που φέρνουν τύπο πια (3 εντός πόλης και αναγκάζομαι να έρθω πλατεία) και είχε καμιά 25αριά Σκάρπα ενώ τις προάλλες πήγα να αγοράσω το "ΚΟΜΙΞ" και είναι ζήτημα να είχε 10 τεύχη

Μεταξύ ΜΜ 1500-1900 υπήρχαν υπερβολικά πολλές ανατυπώσεις, κυρίως δευτερευόντων ιστορίων (Στρομπολ, Μάρρυ, κλπ) και αρκετών μεγαλύτερων ιστοριών των Μαρτίνα, Καβατσάνο και σία. Οι αδημοσίευτες ιστορίες ήταν λίγες και τυχαίες επιλογές από ιταλία, συνήθως αδιάφορες. Επίσης, στο ΜΜ 1514 ξεκίνησε το μοντέλο 'περιοδικό ποικίλης ύλης' και χαραμίζονταν οι μισές σελίδες (χειρότερα κι από το αλμανάκο). Πιστεύω ότι κάπου μεταξύ 1500-1700 το Μίκυ Μάους ήταν πολύ πεσμένο. Κάπου εδώ, ο αδερφός μου σταμάτησε να διαβάζει κόμικς, διότι δεν άντεχε το σχέδιο των νεοϊταλικών ιστοριών χωρίς πλοκή και η "ποικίλη ύλη" καθόλου δεν τον ενδιέφερε (με βοηθάει όμως ακόμα στο κομικσοψώνισμα ). Μεταξύ 1700-2000 υπήρξε σαφής βελτίωση, αλλά με αναδημοσιεύσεις πάλι, ενώ τα κατοπινά χρόνια οι αδημοσίευτες ιστορίες ήταν πολύ περισσότερες. Αυτό, σε συνδυασμό με την εμφάνιση του Κάστυ, πιστεύω ότι έσωσε την κατάσταση.

Είχα την ίδια άποψη (κυρίως επειδή έχω αρχίσει πρόσφατα να μαζεύω ΜΜ οπότε μου λείπει πολύ πράγμα) και είπα να στείλω στην καθημερινή ένα μέιλ, και αν απαντήσουν απάντησαν. Απάντησαν αμέσως ότι προωθούν το αίτημα μου στους αρμόδιους, ότι και αν σημαίνει αυτό :p

Κι εγώ χθες που πήγα να πάρω τον Σκάρπα με την εφημερίδα γύρω στις 4 το μεσημέρι, μου είπε ότι είχαν τελειώσει από νωρίς, έγινε χαμός λέει. Ευτυχώς σε ένα μικρότερο περίπτερο πιο κάτω που προφανώς επισκέπτεται λιγότερος κόσμος, είχε κάποια αντίτυπα ακόμα.

Να πω την αλήθεια κι εγώ γύρω στο 2100 ξεκίνησα να τα μαζεύω οπότε δεν έχω πλήρη εικόνα για όλα τα 1500-2100, παρόλο που έχω μαζέψει αρκετά τεύχη από αυτά κατά καιρούς. Νομίζω ισχύει πως υπήρχαν αρκετές ανατυπώσεις, αλλά σίγουρα υπήρχαν πού και πού ιστορίες να ξεχωρίζουν. Μην ξεχνάμε εκεί περίπου ξεκίνησαν σειρές όπως Οι Κυρίαρχοι του Γαλαξία, το Παπιομυστήριο, Φθόνος και Απληστεία, Ο Μεγάλος Σπλας, Η Εποποιία του Νέου Κόσμου κ.α. Τα πιο αδιάφορα νομίζω ήταν μετά το 2000 και έως το 2100, που στα περισσότερα δεν έκαναν καν τον κόπο να προμοτάρουν την κύρια ιστορία στο εξώφυλλο, αλλά διαφήμιζαν δώρα. Κι εκεί μέσα βέβαια είχε εξαιρετικά τεύχη όπως το 2000 και το 2085 (το μεγαλύτερο ΜΜ όλων των εποχών).

Λοιπόν εγώ θα πάω με την σχολή @apetoussis82 αλλά (μεγάλο αλλά) έχω να προσθέσω τα εξής. Μεγάλωσα και εγώ με τα ΜΜ 1000-1400 και με τα αντίστοιχα Κόμιξ - Κλασικά. Άρα, Τσιμίνο, Καβατσάνο, Κάρπι, Σκάρπα και Μπαρκς από ΚΟΜΙΞ. Ξανάπιασα ΜΜ μεγάλος. Και γνώρισα τα ΜΜ μετά το 2100. Μέχρι τότε νόμιζα ότι αυτή η κακή εποχή των ΜΜ, (κάπου ανάμεσα στο 1500 και το 2000) χαρακτήριζε όλα τα νέα ΜΜ. Αμ δε. Είδα ξαφνικά Κάστυ, Διπλό πράκτορα ΝΝ, Τζούνιορ, Μεγάλα Σήριαλ, Ρεπόρτερ Γκούφυ, Ρεπόρτερ Μίκυ, ιστορίες απίστευτα ωραίες. Μάζεψα λοιπόν όλα τα τεύχη μετά το 2200 μέχρι σήμερα και είμαι πολύ ενθουσιασμένος με το περιεχόμενό τους. Και έρχομαι να ρωτήσω κάτι εδώ τους πιο νέους φίλους και συνοδοιπόρους, όπως τον τρέχοντα ΜοΜ @Tsaklas Τα τεύχη 1500 - 2100 έχουν κάτι αξιόλογο ή μόνο τις γνωστές ιστορίες σειράς εκείνης της εποχής? Μήπως και αυτά αναδημοσίευαν τα παλαιότερα? Εγώ κατάλαβα ότι η έκρηξη ποιότητας έγινε μετά το 2100. Ισχύει?

ok. Υπάρχει και αυτό Αλλά αυτό δεν συσχετίζεται με την ηλικία της δουλειάς αλλά με το για που φτιάχτηκε Οπότε αυτό θα σε χαλάει ακόμα και σε σημερινό newspaper strip

Σίγουρα είναι θέμα ηλικίας. Εγώ με τα περισσότερα από αυτά που αναφέρω μεγάλωσα. Η Ιστορία ενός Παπιού όντως με ενοχλούσε που δε συμβαδίζει με Ροσα αλλά εντάξει αν διαβάζεις ιταλικά Disney αυτά είναι βούτυρο στο ψωμί σου που λέμε Παρασκευές του Γκουφυ πραγματικά ήταν από τις αγαπημένες μου και ο Επικός Μίκυ θεωρώ είναι από τα καλύτερα που έχουν βγει στο Κόμιξ. Καταλαβαίνω ότι δεν μοιάζει με τις κλασικές που αναφέρεις, αλλά εμένα ακόμα και το σχέδιο των παλιών κλασικών ιταλικών σε παλιά ΜΜ που είχα μαζέψει κατά καιρούς δε με τρελαίνει. Πχ το σχέδιο των τωρινών ιστοριών Σκαρπα στους τόμους το βρίσκω λίγο παλιό, προτιμώ το μεταγενεστερο σχέδιο του, εποχής γύρω στο 80 και μετά κάπου εκεί, αυτό έχω συνηθίσει. Χωρίς να λέω ότι οι κλασικές δεν αξίζουν, απλά πιστεύω παίζει μεγάλο ρόλο με τι έχει μεγαλώσει ο καθένας. Ο Μπάρκς πχ από την άλλη πάντα μου άρεσε, δεν ένιωθα ότι διαβάζω κάτι εκτός της εποχής μου, παρολο που μιλάμε για ιστορίες του '40-'60, γιατί τον είχε συνέχεια στο Κόμιξ οπότε μεγάλωσα και με αυτόν. @Gong εννοείται δεν είναι δικό μου το Top 130, το ξεχώρισα με βάση το Inducks, κι εγώ δεν ξέρω αν θα μπορούσα να διαλέξω τόσες πολλές. Επίτηδες έβγαλα Μπάρκς και Ροσα για να φεύγουν τα εύκολα. Αν μπουν κι αυτοί, σίγουρα θα μονοπωλούσαν ένα top 10 μου. Σίγουρα διαβάζονται σαν μεμονωμένα στριπ πολύ ευχάριστα, αλλά όπως είπα αυτό που θυμάμαι από τον 1ο τόμο Γκοτφρεντσον είναι ότι σαν ιστορία με συνέχεια δεν το απολάμβανα τόσο, ακριβώς γιατί τα στριπ είναι φτιαγμένα να έχουν μια δομή τύπου "το αστείο της εβδομάδας", οπότε από εκεί που υπάρχει μια πλοκή που τρέχει, ξαφνικά έχεις κάτι αχρείαστα gag μέσα στην ιστορία που μου φάνηκαν αχρείαστα ή χαζά/κουραστικά ώρες ώρες αλλά σαν μεμονωμένο σε εφημερίδα, μπορεί και να γελούσα.

Τον βοηθάει πολύ το ότι μιλάμε για αφαιρετικό καρτουνίστικο σχέδιο με διαχρονικές κωμικές/περιπετειώδεις καταστάσεις αλλά και το ότι δεν έχει αλλάξει τραγικά το σχέδιο των Disney αυτά τα 100 χρόνια. Ο Μπαρκς λχ είναι των 50ς και ισχύει το ίδιο πράγμα για τα κόμικ εκείνης της περιόδου Όταν λέω "δεν έχει αλλάξει τραγικά το σχέδιο", ας μη βάλει κανείς τον Γκοτφρεντσον δίπλα στους σύγχρονους Ιταλούς. Ας σκεφτεί τα όσα έκανε ο Neal Adams ή ο Steranko αρχές 70ς, όσα έκανε o Sienkiewicz αρχές 80ς. Πλέον στο υπερηρωικό (ή και στο indie) έχουμε άπειρες τεχνοτροπίες. Κολλάζ, νερομπογιές, σπάσιμο 4ου τοίχου. Εδώ και δεκαετίες Στο Disney ίσα που έχουμε μια δουλειά των Trondheim+Keramidas η οποία να πειραματίζεται με κάτι τελείως διαφορετικό. Όσον αφορά το story telling, ούτε ναρκωτικά έχουμε, ούτε πόρνες, ούτε τίποτα από current affairs. Το 9/11 πέρασε και δεν άγγιξε. Ο ψυχρός πόλεμος πέρασε και δεν άγγιξε (άιντε να θυμάμαι 1 με κατασκόπους του Μπαρκς και 1 με τον Μίκυ). Το Βιετνάμ,το Watergate και η αμφισβήτηση των πολιτικών δεν συνέβη. Η Μέση Ανατολή δεν υπάρχει. Δεν θα εξετάσω το γιατί Μπορεί να εξηγηθεί. Αλλά στο δια ταύτα, άμα πιάσει γονιός των 50ς σημερινό Disney, δεν θα "φρικάρει" Επιπρόσθετα τα newspaper strips γερνάνε πάρα πολύ όμορφα. Υπάρχουν πάρα πολλά από τα 30ς και μετά που διαβάζονται με τεράστια άνεση σήμερα. Και εδώ μου έρχονται λόγοι, αλλά θα πλατιάσω κι άλλο

Βασικά οι τόμοι πίσω είναι οι προπερσινοί

130 ιστορίες είναι δύσκολο να ξεχωρίσω αλλά ένα Top 10 σίγουρα μπορώ να το κάνω.Πάμε, λοιπόν. Όλα αυτά που θα συμβούν χθες (Casty) O Αυτοκράτορας της Καλισοτα (Scarpa) Η πεταλούδα του Κολόμβου (Scarpa) Πρώτες ιστορίες του Φάντομ ειδικά η Φάντομ εναντίων Φαντομία To τρομερό μυστικό του Γκαστόνε (Carl Barks) Οι περισσότερες ιστορίες του Τζούνιορ Ντακ O μεγάλος Σπλας (Silvia Ziche) O χρυσός γίγας (Carl Barks) Ολίγη από Ρεπόρτερ Γκούφυ (Teresa Radice + Stefano Turkoni) To αστέρι που έπεσε (Roberto Gagnor + Giampaolo Soldati)

Χμμ... ίσως να φταίει η διαφορά ηλικίας, αλλά βλέπω ότι οι προτιμήσεις μας δεν συμπίπτουν. Μπορεί φταίει και το ότι μεγάλωσα με τις ιστορίες στα Μίκυ Μάους κάτω του #1400 (Μαρτίνα, Καβατσάνο, Κάρπι, Σκάρπα, Ντε Βίτα, Μπαρκς, Τσιμίνο, Αστερίτι, κλπ ήταν παρόντες επί εβδομαδιαίας βάσης), και με τον μηνιαίο Μπαρκς/Ρόσα στα πρώτα 50-60 τεύχη του Κόμιξ. Για παράδειγμα, όταν διάβασα την Ιστορία ενός Παπιού του Ρότα, είπα 'διαβάζεται μεν, ελαφρώς αιρετικό δε, και το Κόμιξ πιάνει πάτο'. Ενώ όταν δημοσιεύθηκε ο Επικός Μίκυ, σκέφτηκα 'πάει, τελείωσε η εποχή των ντίσνεϋ...' Επίσης, θεωρούσα τις περισσότερες από τις Παρασκευές του Γκούφη ως ότι χειρότερο κυκλοφορεί και λυπόμουν το σχέδιο που ήταν συνήθως όμορφο. Όμως, μπορώ να πω ότι πάντα περνούσα ευχάριστα την ώρα μου έστω και εάν έβλεπα με αρνητική ματιά μια ιστορία Για τις υπόλοιπες ιστορίες που αναφέρεις, τις χαρακτηρίζω ως 'ιστορίες της γραμμής'. Δηλαδή, ευχάριστες και ψυχαγωγικές, αλλά παράγονται με το κιλό. Πιστεύω όμως, ότι αν εξαιρέσεις την εποχή του Μπαρκς, οι επόμενες δεκαετίες είναι σχετικά ισορροπημένες. Υπήρχαν αρχικά ο Σκάρπα και ο Μαρτίνα με τους Κάρπι και Τσιμίνο, οι αμερικανοί συνέχιζαν να έχουν σταθερή παραγωγή μέχρι κάποιο σημείο, σύντομα εμφανίστηκαν Καβατσάνο και Ντε Βίτα, ξεκίνησαν την παραγωγή και οι βόρειες χώρες της Ευρώπης, τη δεκαετία του '90 μπήκαν στο παιχνίδι αξιόλογοι σεναριογράφοι καθώς και ο Ρόσα, ενώ πιο πρόσφατα είδαμε σπουδαίες ιστορίες από την Ιταλία (Κάστυ, Φατσινι κλπ). Οι σπουδαίες όμως ιστορίες είναι περιορισμένες στους δημιουργούς που σχολιάσαμε προηγουμένως

Λοιπόν επειδή έχουμε κάνει πολλές συζητήσεις για την καθημερινή, τις εκδόσεις κ.τ.λ. έχω να σας μεταφέρω κάτι που είδα χτες. Σε κεντρικό περίπτερο στην Αλεξανδρούπολη ήρθαν οι εφημερίδες. Είχε τουλάχιστον 40 καθημερινές με Σκάρπα μέσα. Ο εφημεριδοπώλης μου είπε ότι με τον Σκάρπα φεύγουν όλες σε δύο ώρες. Σκεφτείτε την διαφήμιση στην εφημερίδα, το αγοραστικό κοινό, κ.τ.λ. Το ίδιο εφημεριδάδικο π.χ. έφερε 5 τόμους από την υπέροχη βιβλιοθήκη της Marvel. Θα μου πεις η σύγκριση είναι ανόμοια. Καθημερινή αγοράζουν και πολλοί για την εφημερίδα την ίδια. Για αυτό θα αναφέρω τα Μίκυ Μάους. Κάθε εβδομάδα πουλάει γύρω στα 10 τεύχη. Αντίθετα η βιβλιοθήκη του Σκάρπα έφτασε σε τουλάχιστον 40 σπίτια. Οι εκδόσεις της Καθημερινής με την Κυριακάτικη εφημερίδα είναι το βαρύ χαρτί της. Αυτό θέλει να έχει. Και κάθε καλοκαίρι να ανανεώνει αγοραστικό κοινό που στο τέλος της ημέρας μπορεί και να αρεστούν στην εφημερίδα. Για αυτό βγάζει 8 το χρόνο. Θέλει να φτάσει σε μάκρος την προσφορά. Και μετά θα βγάλει κάτι άλλο. Κάτι που θα έχει ωριμάσει στην Ιταλία.