ΚΟΡΤΟ ΜΑΛΤΕΖΕ: Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΑΛΜΥΡΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

[Super Goofy 000]

Είχα διαβάσει μερικές σύντομες ιστορίες του Κόρτο Μαλτέζε (20 σελίδων περίπου). Δεν με είχαν ενθουσιάσει ιδιαίτερα.

 

Η συγκεκριμένη όμως μου άρεσε πάρα πολύ. Μεγάλο πλεονέκτημα ότι απλώνεται σε πολλές σελίδες. Ο δημιουργός έχει χώρο να πει την ιστορία με όσες λεπτομέρειες θέλει και να αναπτύξει ελεύθερα τους διαφορετικούς χαρακτήρες. Ανατροπές, δράση, αλλαγή σκηνικών, όμορφοι διάλογοι που μας αποκαλύπτουν την ψυχοσύνθεση του κάθε χαρακτήρα, πολύ ωραίο σκίτσο. Η ιστορία έχει από όλα και είναι χορταστική 

 

 

 

[xristaras1978]

ξεκίνησα να το διαβάζω..υπέροχη ιστορία

[fotdim]

Μόλις την τελείωσα. 

Δεν είχα διαβάσει καθόλου Κόρτο και μου άρεσε πολύ, πίστεύω και οι επόμενες ιστορίες, μια και θα διαβάσω όσες έχω χρονολογικά, να είναι έτσι ενδιαφέρουσες

[DaDiRa]

Σε αυτή την έκδοση μετέφρασαν το γράμμα από τα έξτρα της Γαλλικής που έχει ανεβάσει ο germanicus. Ξέρει κανείς λεπτομέρειες για αυτή την "επιστολή" (φαντάζομαι σωστά υποθέτω ότι δεν είναι αληθινή, αλλά κατασκεύασμα του Πρατ για την ιστορία); Ποια είναι τα πρόσωπα που αναφέρονται σαν αποστολέας και παραλήπτης;

[nikolas12]

Είχα μια κάποια επαφή με Κόρτο Μαλτέζε μέσω ολιγοσέλιδων ιστοριών και αν και δεν συνηθίζω να έρχομαι σε πρώτη major επαφή με την πιο γνωστή και κατά πολλούς καλύτερη περιπέτεια του εκάστοτε ήρωα, επέλεξα τη Μπαλάντα περισσότερο γιατί θεωρώ ότι ο Κόρτο δεν είναι ένας χαρακτήρας κοντά στα θέλω μου, οπότε μια πολύ καλή ιστορία θα με κάνει να θέλω να διαβάσω και άλλες περιπέτειες του. 

 

Και πράγματι πιστεύω ότι κάτι τέτοιο ως ένα βαθμό το πέτυχε. Είναι μια ιστορία με πολύ καλή δομή στο σενάριο της και κυλάει όμορφα και σταθερά σε κάθε άλμπουμ. Πιστεύω ότι θα μπορούσε να είναι και λίγο μικρότερη, αλλά οι περισσότερες σελίδες βοηθούν πολύ στις αλληλεπιδράσεις και την εξέλιξη των χαρακτήρων που κατά τη γνώμη μου είναι το δυνατότερο σημείο της. Γενικά υπάρχουν αρκετοί χαρακτήρες, όλοι χρήσιμοι και όλοι ενδιαφέροντες και αυτό είναι που σε κρατάει στην εξέλιξη της ιστορίας. 

 

Γενικά δεν είμαι μεγάλος φαν του σχεδίου του Pratt. Ειδικά οι μικρές σκηνές δράσης μου φάνηκαν μη ρεαλιστικές και κυρίως χωρίς προσανατολισμό σε κάθε καρέ. Τα τοπία και το σχέδιο στη θάλασσα είναι μια άλλη ιστορία, καθώς είναι πραγματικά απολαυστικό. Προσωπικά μου άρεσε αρκετά ο χρωματισμός με απαλά, ζεστά χρώματα που βοηθούν πολύ στην ατμόσφαιρα των νησιών του Ειρηνικού όπου διαδραματίζεται η ιστορία.

 

H έκδοση του Μικρού Ήρωα μου άρεσε αρκετά, δεν έχω πιάσει βέβαια εκδόσεις Κόρτο από Μαμούθ ή της συγκεκριμένης ιστορίας από ARS Longa για να μπορώ να κρίνω, αλλά γενικά ο Μικρός Ήρως καλύπτει σχεδόν πάντα το γούστο μου με τις εκδόσεις του. Πρώτη επαφή λοιπόν με τον ήρωα κρίνεται απολύτως θετική, θα διαβάσω κάποια στιγμή και την Κρυφή Αυλή του Μυστηρίου που είχα πάρει μαζί με τη μπαλάντα και από εκεί και πέρα θα διαβάσω και από το φόρουμ για να δω ποιες άλλες ιστορίες θα αγοράσω ή με ποια σειρά  

[dimis]

Ηρθε η ωρα του Κορτο και για μενα.

 

Δεν μ'αρεσουν τα ασπρομαυρα, ειτε προκειται για μεγαλη οθονη ειτε για μικρη ειτε για κομικς.

Ειχα δοκιμασει να ξαναδιαβασω Κορτο Μαλτεζε σε ασπρομαυρο χωρις επιτυχια. Ομως ειχα δει αρκετές απο τις animated ταινιες που βγηκαν στις αρχες των 00s και μου ειχαν αρεσει.

Η εκδοση του Μικρου Ηρωα ηταν μια καλη ευκαιρια να ξαναδοκιμασω. Προχτες παρελαβα τα 4 μερη και φροντισα να τα διαβασω οσο το δυνατο γρηγοροτερα για να μην χασω τον ρυθμο της ιστοριας.

 

Γενικα μ'αρεσε; Φυσικά. Μ'ενθουσίασε; Όχι, αν και είχα υψηλές προσδοκίες. Προσπαθω να βαλω το φιλτρο οτι προκειται για κομικ που εκδοθηκε το 1967 με ο,τι αυτο σημαινει.

 

Τα περισσοτερα που δεν μου αρεσαν αφορουν λεπτομερειες του σεναριου.

Η εξελιξη της ιστοριας ειναι αργη, πολυ αργη. Θοδωρος Αγγελοπουλος αργη, σινεφιλ αργη. Ενω υπαρχουν στοιχεια περιπετειας, που θα μπορουσαν να επιταχυνουν τον ρυθμο, αυτος παραμενει βασανιστικος.

Θεωρω οτι υπηρξαν κομματια θα μπορουσαν να κοπουν και να βελτιωθει η κατασταση. Ειδικά καποιοι ανουσιοι διαλογοι τυπου σαπουνοπερας.

 

- Εισαι θυμωμενος Κάιν;
- Οχι, Πανδωρα.
- Εισαι σιγουρος Κάιν;
- Ειμαι σίγουρος. Μηπως εισαι εσυ θυμωμενη;
- Ναι, ειμαι πολυ εκνευρισμενη μαζι σου.

(το θετω ετσι στην υπερβολη, αλλά μου θυμισε στιγμες Λαμψης με Βιρνα Δρακου και γελασα πολυ οταν τα διαβαζα)

 

Στο Β΄Μερος υπαρχει κ μια σεναριακη υπερβολη. Ο Κορτο θα μπορουσε να γινει James Bond...
Επισης η ατακα "θα σε σκοτωσω, αλλά δεν μπορω γιατι σε εχω αναγκη". Ειπωθηκε πολλες φορες και σταματησε να εχει νοημα

 

Ενα άλλο στοιχειο που δεν βοηθουσε για μενα καθολου ηταν οτι στις ιστορικες αναδρομες γεγονοτων ειχαμε να διαβασουμε ενα μεγαλο μπαλονακι με τεραστιο κειμενο και μονο το προσωπο αυτου που μιλαει. Υπαρχουν στιγμες με 8-10 καρε και διαβαζεις μονο κειμενο. Θα προτιμουσα να εβλεπα σκηνες απο την ιστορια, ως ειθισται πλεον.

 

Με το σχεδιο δεν ειμαι φαν, προτιμω αυτο με τις καθαρες γραμμες απο τις animated ταινιες, αλλά και παλι ηταν καλο. Μπορεις να πεις οτι δενει με θαλασσα, πειρατες, ερημες παραλιες...
Τα απαλα χρωματα εδεσαν πολυ ωραια με το θεμα.

 

Αξιζει τα 18€ του; Για μενα, ναι... Και σιγα-σιγα θα συνεχισω κ με την υπολοιπη σειρα...

 

 

edit: Κορτο σε σχεδιο Marini... Ε; Μαλλον δεν θα μαθουμε ποτε το αποτελεσμα...

Επεξεργασία Αυγούστου 19, 2020 από dimis

[diotsoumas]

Έβαλα τις προάλλες μια παραγγελία με μπόλικους τίτλους, και πήρα και τα τέσσερα τευχάκια από την μπαλάντα της αρμυρής θάλασσας, μιας και δεν είχα ξανα διάβασει Κόρτο Μαλτέζε. Μου ήρθαν σήμερα, και εξεπλάγην δυσάρεστα δυστυχώς. Με ποια λογική βγαίνουν 4 τεύχη για μια τόσο μικρή ιστορία και όχι 1 κανονικός τόμος? Ποιος δηλαδή θα τα αγοράσει ένα-ένα, γνωρίζοντας το μικρό τους μέγεθος?

 

Φυσικά δεν μιλάω για την ιστορία, που είμαι σίγουρος ότι θα είναι υπέροχη  

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 30, 2021 από diotsoumas

[Manitou]

Με την ευκαιρία του πρόσφατου σχολίου να αναφέρω και εδώ ότι σε όποιον αρέσει η μπαλάντα πρέπει να ψάξει να βρει τις ιστορίες του Κόρτο στον τροπικό του Αιγόκερω. Για μένα είναι καλύτερες από την Μπαλάντα.

[jimakoszs97]

1 hour ago, diotsoumas said:

Έβαλα τις προάλλες μια παραγγελία με μπόλικους τίτλους, και πήρα και τα τέσσερα τευχάκια από την μπαλάντα της αρμυρής θάλασσας, μιας και δεν είχα ξανα διάβασει Κόρτο Μαλτέζε. Μου ήρθαν σήμερα, και εξεπλάγην δυσάρεστα δυστυχώς. Με ποια λογική βγαίνουν 4 τεύχη για μια τόσο μικρή ιστορία και όχι 1 κανονικός τόμος? Ποιος δηλαδή θα τα αγοράσει ένα-ένα, γνωρίζοντας το μικρό τους μέγεθος?

Με την λογική πως κυκλοφόρησε σαν προσφορά με εφημερίδα στα 4€ και το έσπασαν σε μέρη όπως και όλα τα άλλα Κόρτο εκτός από το «Εκουατόρια» και το «Ο Μαύρος Ωκεανός» που δεν κυκλοφόρησαν με εφημερίδα και το «Η Μέρα Της Ταροβεάν» που ενώ μπορούσαν να το σπάσουν σε 2 μέρη το έβγαλαν ολόκληρο στα 4€ ενώ αυτόνομο κοστίζει 12€ κανονικά.

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 30, 2021 από jimakoszs97

[diotsoumas]

Μάλιστα..ομολογώ ότι αν γνώριζα ότι πρόκειται για έκδοση εφημερίδας ίσως και να προτιμούσα να επενδύσω σε κάτι άλλο. Ευχαριστώ για την απάντηση!

[Θοδωρής Καραπάνος]

Βρε παιδιά, να ρωτήσω κάτι; Έπιασα σήμερα να διαβάσω την ιστορία(να τήν ξεκινήσω μάλλον) και πραγματικά μού αρέσει πολύ μέχρι στιγμής. Το δουλεμένο σχέδιο; Η εξαιρετική πλοκή-δράση; Οι καλογραμμένοι διάλογοι; Το κλίμα που σού μεταφέρει η ιστορία; Όλα υπέροχα! Θα ήθελα όμως να ρωτήσω πώς γίνεται η ιστορία μας να διαδραματίζεται την 1η Νοεμβρίου 1913(σελίδα #4,1ο καρέ και σε επόμενη σελίδα(σελίδα #10 4ο, 5ο, 6ο καρέ) να αναφέρονται προφανώς στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος άρχισε στα μέσα του 1914;

[thor77]

Μπορείς να περιγράψεις το περιστατικό γιατί εχω την έκδοση του Παρα Πέντε;

[Θοδωρής Καραπάνος]

28 λεπτά πριν, thor77 είπε:

Μπορείς να περιγράψεις το περιστατικό γιατί εχω την έκδοση του Παρα Πέντε;

Φυσικά. Το καρέ της τέταρτης σελίδας, είναι το περίφημο πρώτο καρέ του Κόρτο. Λέει λοιπόν ο Ειρηνικός αριστερά του Καταμαράν:"{...} Σήμερα είναι η "Ταροβεάν". Η μέρα των εκπλήξεων. Η μέρα των Αγίων Πάντων, 1η Νοεμβρίου 1913. Στα επόμενα καρέ που παραθέτω, λέει ο Κόρτο:"Θα μάς πληρώσουν καλά! Η Γερμανία χρειάζεται κάρβουνο, πόσο μάλλον τώρα που οι Σύμμαχοι ετοιμάζονται να καταλάβουν όλες τις βάσεις τους στον Ειρηνικό". Ο Ρασπόυτιν απαντά:" Θα τό ρίξουνε στο αντάρτικο". Στο επόμενο καρέ(σελίδα #10, πέμπτο καρέ) ο Κόρτο συνεχίζει:" Στο τέλος αυτού του πολέμου..." κι έπειτα μιλάει στο επόμενο καρέ(σελίδα #10 έκτο καρέ) "..όποιος κι αν νικήσει, εμείς θα είμαστε πλούσιοι" και προσθέτει ο Ρασπούτιν:"Αρκεί να συμφωνεί ο "Μοναχός".

[albertus magnus]

@ Θοδωρής Καραπάνος     Η μπαλαντα οντως ξεκιναει το 1913 λιγους μηνες πριν την επισημη εναρξη. Αυτα που περιγραφουν οι ηρωες μας στα καρε που αναφερεις ειναι οι ενδειξεις και η αισθηση του τι θα ερθει βλεποντας τους εξοπλισμους και τις στρατιωτικες κινησεις εκει στις θαλασσες που εξελισσεται η πλοκη. Ο πολεμος δεν ξεκινησε ξαφνικα εξαλλου μεσα σε μια μερα. Παντα υπαρχει υποβαθρο πιο πριν και οι ηρωες το μυριζοταν. Εξαλλου ειχαν δει ηδη αρκετους πολεμους τα προηγουμενα χρονια και μπορουσαν να προβλεψουν τις εξελιξεις (και φυσικα να βγαλουν και κερδος απο τετοιες καταστασεις).

[Manitou]

2 ώρες πριν, Θοδωρής Καραπάνος είπε:

Βρε παιδιά, να ρωτήσω κάτι; Έπιασα σήμερα να διαβάσω την ιστορία(να τήν ξεκινήσω μάλλον) και πραγματικά μού αρέσει πολύ μέχρι στιγμής. Το δουλεμένο σχέδιο; Η εξαιρετική πλοκή-δράση; Οι καλογραμμένοι διάλογοι; Το κλίμα που σού μεταφέρει η ιστορία; Όλα υπέροχα! Θα ήθελα όμως να ρωτήσω πώς γίνεται η ιστορία μας να διαδραματίζεται την 1η Νοεμβρίου 1913(σελίδα #4,1ο καρέ και σε επόμενη σελίδα(σελίδα #10 4ο, 5ο, 6ο καρέ) να αναφέρονται προφανώς στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος άρχισε στα μέσα του 1914;

Πρέπει να το δω για να σου πω. Πάντως οπωσδήποτε αν σου αρέσει συνέχισε τα κανονικά Κορτο. Ιδίως αυτά που είναι σε εκείνη την περιοχή θα τα λατρέψεις.

[chrisbouk]

1 ώρα πριν, Manitou είπε:

Πρέπει να το δω για να σου πω. Πάντως οπωσδήποτε αν σου αρέσει συνέχισε τα κανονικά Κορτο. Ιδίως αυτά που είναι σε εκείνη την περιοχή θα τα λατρέψεις.

Η Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας, έχει έναν Κόρτο Μαλτέζε "Ακανόνιστο";

[Manitou]

51 λεπτά πριν, chrisbouk είπε:

Η Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας, έχει έναν Κόρτο Μαλτέζε "Ακανόνιστο";

Η Μπαλάντα της Αλμυρής θάλασσας δεν είναι "Κορτο Μαλτέζε". Είναι μια υπέροχη μεγάλη ιστορία με πολλούς πρωταγωνιστές ένας εκ των οποίων είναι και ο Κορτο. Στη συνέχεια ο Πρατ είδε ότι ο Κορτο Μαλτέζε είχε απήχηση στον κόσμο του άρεσε μάλλον και ο ήρωας που εφτιαξε και αποφάσισε να δημιουργήσει μια μεγάλη σειρά ιστοριών βασιζόμενες στον ήρωα αυτόν. Αυτά είναι τα "κανονικά" Κορτο Μαλτέζε.

[thor77]

6 ώρες πριν, Θοδωρής Καραπάνος είπε:

Βρε παιδιά, να ρωτήσω κάτι; Έπιασα σήμερα να διαβάσω την ιστορία(να τήν ξεκινήσω μάλλον) και πραγματικά μού αρέσει πολύ μέχρι στιγμής. Το δουλεμένο σχέδιο; Η εξαιρετική πλοκή-δράση; Οι καλογραμμένοι διάλογοι; Το κλίμα που σού μεταφέρει η ιστορία; Όλα υπέροχα! Θα ήθελα όμως να ρωτήσω πώς γίνεται η ιστορία μας να διαδραματίζεται την 1η Νοεμβρίου 1913(σελίδα #4,1ο καρέ και σε επόμενη σελίδα(σελίδα #10 4ο, 5ο, 6ο καρέ) να αναφέρονται προφανώς στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος άρχισε στα μέσα του 1914;

 

 

5 ώρες πριν, Θοδωρής Καραπάνος είπε:

Φυσικά. Το καρέ της τέταρτης σελίδας, είναι το περίφημο πρώτο καρέ του Κόρτο. Λέει λοιπόν ο Ειρηνικός αριστερά του Καταμαράν:"{...} Σήμερα είναι η "Ταροβεάν". Η μέρα των εκπλήξεων. Η μέρα των Αγίων Πάντων, 1η Νοεμβρίου 1913. Στα επόμενα καρέ που παραθέτω, λέει ο Κόρτο:"Θα μάς πληρώσουν καλά! Η Γερμανία χρειάζεται κάρβουνο, πόσο μάλλον τώρα που οι Σύμμαχοι ετοιμάζονται να καταλάβουν όλες τις βάσεις τους στον Ειρηνικό". Ο Ρασπόυτιν απαντά:" Θα τό ρίξουνε στο αντάρτικο". Στο επόμενο καρέ(σελίδα #10, πέμπτο καρέ) ο Κόρτο συνεχίζει:" Στο τέλος αυτού του πολέμου..." κι έπειτα μιλάει στο επόμενο καρέ(σελίδα #10 έκτο καρέ) "..όποιος κι αν νικήσει, εμείς θα είμαστε πλούσιοι" και προσθέτει ο Ρασπούτιν:"Αρκεί να συμφωνεί ο "Μοναχός".

 

Για αρχή δεν ξέρω ποιος κάνει καλύτερη μετάφραση με βάση το πρωτότυπο κείμενο.

 

Όντως ο Α' Παγκόσομιος όντως ξεκινά περίπου 9 μήνες μετά από αυτόν τον διάλογο (που στις εκδόσεις Παραπέντε αποδίδεται ελάχιστα αλλά σημαντικά διαφορετικά) ... Η Γερμανία έχει ανάγκη από κάρβουνο. Οι βάσεις τους στον Ειρηνικό  κινδυνεύουν να καταληφθούν από τους συμμάχους (Αυτό όμως το λέει ο Ρασπούτιν) ο Κόρτο συνεχίζει "Στο τέλος αυτού του πολέμου..." "...Όποιος κι αν είναι ο νικητής εμείς θα είμαστε πλούσιοι" και υπερθεματίζει ο Ρασπούτιν "Συμφωνεί και ο Καλόγερος". Βλέπουμε και στις δύο εκδόσεις το ίδιο συντακτικό λάθος Η Γερμανία χρειάζεται... Οι βάσεις τους (των μη αναφερόμενων Γερμανών) όμως στο κείμενο του Παραπέντε μπορεί να ιδωθεί σαν "Οι Γερμανοί κινδυνεύουν να χάσουν τις βάσεις τους σε περίπτωση πολέμου" (μην ξεχνάμε ότι οι γερμανικές βάσεις στον Ν. Ειρηνικό όπου το 1914 δεν υπήρχε κανένα ανεξάρτητο κράτος ήταν σε ένα εντελώς εχθρικό περιβάλλον αφού όλοι οι άλλοι ευρωπαίοι και μη που υπήρχαν στην περιοχή -Η.Π.Α., Γαλλία, Ολλανδία, ακόμα και Ρωσία και Ιαπωνία ήταν σύμμαχοι των Βρετανών, ενώ η κοντινότερη Γερμανική κτήση ήταν περίπου η σημερινή Τανζανία στην Ανατολική Αφρική) το "ετοιμάζονται" ομολογουμένως δείχνει μια ειλημμένη απόφαση που επίκειται να υλοποιηθεί (βέβαια οι πρώτες αντιγερμανικές επιχειρήσεις στον Ν. Ειρηνικό ξεκίνησαν ήδη μέσα σε ένα μήνα από την έναρξη του Α' Παγκοσμίου άρα μπορούμε να υποθέσουμε ότι όντως υπήρχε απόφαση για επίθεση στις Γερμανικές βάσεις με την έναρξη του πολέμου. 

 

Το "στο τέλος αυτού του πολέμου" βέβαια που αναφέρουν κι οι δυο προϋποθέτει ότι ο πόλεμος έχει ξεκινήσει. Ίσως να έπρεπε να ήταν στο τέλος του επικείμενου πολέμου ή κάτι παρεμφερές, ίσως όμως το θέμα να υπήρχε ήδη στο αρχικό κείμενο (κι εδώ τίθεται το ζήτημα ο μεταφραστής πρέπει να διορθώνει λάθη-γκάφες του μεταφραζόμενου κειμένου ή να μεταφράζει ό,τι βλέπει;). Όμως 3 σελίδες μετά με την επίθεση στο Ολλανδικό πλοίο ο καπετάνιος του αναφέρει ότι ο Ρασπούτιν δεν έχει δικαίωμα να επιτάξει το πλοίο καθώς δεν έχει κηρυχθεί πόλεμος. Καμία αναφορά στο Παραπέντε σε αντάρτικο (άλλωστε τι αντάρτικο να γίνει σε Ατόλες; )

 

Ένα άλλο ζήτημα (άσχετο με το αρχικό σου ερώτημα) είναι η κατακλείδα "Αν συμφωνεί κι ο Μοναχός" που στο Παραπέντε ήταν "Συμφωνεί κι ο Καλόγερος". Στον μικρό ήρωα Φαίνεται να υπάρχει αμφιβολία για την άποψη του αρχηγού (που προσωπικά δεν βλέπω να δικαιολογείται από τα γεγονότα της ιστορίας, αλλά μπορεί στο αρχικό κείμενο να υπάρχει).

 

Όπως το βλέπω εγώ ο Καλόγερος και η συμμορία του κάνουν πόλεμο φθοράς εναντίον των Βρετανών (κυρίως) και των συμφερόντων τους. Οι Γερμανοί αποκομμένοι από τα υπόλοιπα εδάφη τους (άρα με προβλήματα στον ανεφοδιασμό) χρηματοδοτούν τον Καλόγερο και αγοράζουν τις πρώτες ύλες που έρχονται στα χέρια του σαν λάφυρα από τις επιθέσεις του, άσχετα με τον πόλεμο που θα ξεσπάσει (που οκ 110 χρόνια μετά μπορεί σε εμάς να φαίνεται αναπόφευκτος αλλά το 1913-1914 δεν ξέρω αν όντως φαινόταν, έτσι τουλάχιστον στον απλό κόσμο). Τώρα το αν κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει όντως, πόση φθορά θα προκαλούσε μια τυχοδιωκτική ομάδα ενάντια στην Βρετανική Αυτοκρατορία, αν θα μπορούσαν τα λάφυρα της εκστρατείας αυτής να εξασφαλίσουν ανεφοδιασμό στις γερμανικές κτήσεις και παράλληλα να παραμείνουν μυστικές ως προς την κινητήρια δύναμή τους είναι συζητήσιμα θέματα. Όμως ο πολύς σκεπτικισμός χαλάει την διασκέδαση, άλλωστε εδώ τον άλλο τον δάγκωσε η αράχνη και άρχισε να τρέχει στους τοίχους... 

[Rombax]

Επειδή δεν έχω κάτι καινούριο να διαβάσω αυτό το καιρό είπα να κάνω επανάληψη τα Κόρτο, αρχίζοντας φυσικά με τη Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας.

Για να πω την αλήθεια δεν θυμόμουν σχεδόν τίποτα για τη πλοκή, παρόλο που είχα ήδη διαβάσει την ιστορία δύο φορές πριν, μάλλον επειδή προηγουμένως διάβαζα πολύ βιαστικά και δυσκολευόμουν να συγκρατήσω το τι συνέβαινε στην ιστορία.

Στη τρίτη ανάγνωση ευτυχώς το διάβασα πιο προσεκτικά και επιτέλους μου έκανε κλικ 

 

Γενικά η ιστορία ήταν πολύ πιο απλή από ότι θυμόμουνα, αν και περιπλέκεται αρκετά λόγω του στυλ του Πραττ, καθώς και τους πολλούς χαρακτήρες. Δεν νομίζω όμως ότι αυτό την βλάπτει. Κάθε σκηνή είναι σημαντική με κάποιο τρόπο, είτε προχωράει τη πλοκή, είτε προσδίδει βάθος στους χαρακτήρες, και έτσι η ιστορία δε γίνεται ποτέ βαρετή. Εδώ νομίζω πως συμβάλλει θετικά και ο αργός ρυθμός της, που δίνει άπλετο χρόνο στην ιστορία για ενδιαφέρουσες αναπτύξεις. 

Η πλοκή είναι υπέροχη και αξιοποιεί πολύ καλά το ιστορικό της πλαίσιο ως όφελός της (βέβαια δε ξέρω πόσο ακριβής στη πραγματικότητα είναι, αλλά εφόσον η ιστορία είναι καλή δε με πολυενδιαφέρει). Γενικά νομίζω πως η όλη κατάσταση με τη πειρατεία εκ μέρους των Γερμανών είναι άκρως ενδιαφέρουσα. Μου άρεσε πολύ και το γλυκόπικρο τέλος, αν και αυτό είναι περισσότερο στοιχείο του Κόρτο γενικά και όχι της συγκεκριμένης ιστορίας.

 

Το καλύτερο μέρος του κόμικ όμως ήταν οι χαρακτήρες. Όπως είπα και παραπάνω υπάρχουν πολλοί, αλλά όλοι τους συμβάλλουν με κάποιο τρόπο στην πλοκή και αρκετοί από αυτούς έχουν αρκετό βάθος στις πράξεις και τη ψυχολογία τους. 

Περιέργως όμως βρήκα τον Ρασπούτιν αρκετά αδιάφορο σε αυτό το τεύχος. Έχει τις στιγμές του βεβαίως, αλλά θυμάμαι πως μου άρεσε πολύ περισσότερο στις ιστορίες που ακολουθούν. 

Αγαπημένος μου όμως ήταν ο υποπλοίαρχος Σλούτερ. Από τους τραγικότερους χαρακτήρες που έχω δει σε κόμικ.

 

Το μόνο αρνητικό που έχω να πω είναι ότι ο τρόπος με τον οποίο περνάει ο χρόνος στην ιστορία είναι πολύ περίεργος. Σε μια φάση παραλείπονται δύο με τρεις μήνες και νομίζω πως αυτό δεν επικοινωνείται καλά στον αναγνώστη. Ίσως όμως να είναι δικό μου πρόβλημα.

Επεξεργασία Απριλίου 24, 2024 από Rombax

[rolandofshire]

11 ώρες πριν, Rombax είπε:

μάλλον επειδή προηγουμένως διάβαζα πολύ βιαστικά και δυσκολευόμουν να συγκρατήσω το τι συνέβαινε στην ιστορία.

Mark my words: Όσο κι αν δε θες να το πιστέψεις τώρα, ο εγκέφαλός σου ακόμα διαμορφώνει πράγματα και διαμορφώνεται. Αν την ξαναδιαβάσεις στα 25, θα τη βρεις αλλιώς. 

It just happens my friend

[rolandofshire]

Ξεκίνησα κι εγώ την επαφή μου με τον Κόρτο Μαλτέζε διαβάζοντας την πρώτη ιστορία του Πραττ. Η αλήθεια είναι ότι όντως η πλοκή έχει ενδιαφέρον και υπάρχουν σκηνές και ατάκες που σου μένουν (αγαπημένη μου αυτή στη συζήτηση περί εξουσίας μεταξύ Μοναχού και Κόρτο).

 

Αλλά ρε παιδιά το σχέδιο σας αρέσει; Δε ξέρω, μου φαίνεται πάρα πάρα πολύ απλοϊκό. Στα τοπία και στη θάλασσα και στα ηλιοβασιλέματα μια ομορφιά. Στα πρόσωπα και στις εκφράσεις, άντε γεια, υπήρχαν φορές που έλεγα ότι ξεπέταξε ένα πρόσωπο με 4 γραμμές. Ειδικά τον Κάιν δεν μπορούσα να βλέπω το σχέδιο, έλεγα εγώ θα τον έκανα καλύτερο και δε ξέρω να τραβήξω μια ίσια γραμμή. Δηλαδή έχεις πλοκή, έχεις χαρακτήρες που τους βαθαίνεις, έχεις ανατροπές κι όλα αυτά θα μπορούσες να τα δώσεις με τις εκφράσεις στα πρόσωπά τους θαυμάσια και να ανέβει το κόμικ 10 επίπεδα. Ή όταν έπεσε στη θάλασσα ο Κόρτο, μιλάμε δε μπορούσα να καταλάβω τι γινόταν έτσι όπως είχε τις σκιές.

 

Δε ξέρω, τι λέτε; Να το συνεχίσω; Και αν ναι, ποια είναι η επόμενη ιστορία;

[Lelis]

48 min ago , rolandofshire said:

Ξεκίνησα κι εγώ την επαφή μου με τον Κόρτο Μαλτέζε διαβάζοντας την πρώτη ιστορία του Πραττ. Η αλήθεια είναι ότι όντως η πλοκή έχει ενδιαφέρον και υπάρχουν σκηνές και ατάκες που σου μένουν (αγαπημένη μου αυτή στη συζήτηση περί εξουσίας μεταξύ Μοναχού και Κόρτο).

 

Αλλά ρε παιδιά το σχέδιο σας αρέσει; Δε ξέρω, μου φαίνεται πάρα πάρα πολύ απλοϊκό. Στα τοπία και στη θάλασσα και στα ηλιοβασιλέματα μια ομορφιά. Στα πρόσωπα και στις εκφράσεις, άντε γεια, υπήρχαν φορές που έλεγα ότι ξεπέταξε ένα πρόσωπο με 4 γραμμές. Ειδικά τον Κάιν δεν μπορούσα να βλέπω το σχέδιο, έλεγα εγώ θα τον έκανα καλύτερο και δε ξέρω να τραβήξω μια ίσια γραμμή. Δηλαδή έχεις πλοκή, έχεις χαρακτήρες που τους βαθαίνεις, έχεις ανατροπές κι όλα αυτά θα μπορούσες να τα δώσεις με τις εκφράσεις στα πρόσωπά τους θαυμάσια και να ανέβει το κόμικ 10 επίπεδα. Ή όταν έπεσε στη θάλασσα ο Κόρτο, μιλάμε δε μπορούσα να καταλάβω τι γινόταν έτσι όπως είχε τις σκιές.

 

Δε ξέρω, τι λέτε; Να το συνεχίσω; Και αν ναι, ποια είναι η επόμενη ιστορία;

Το σχέδιο η αλήθεια είναι, λίγο πολύ έτσι παραμένει. Βελτιώνεται κάπως στα επόμενα και γίνεται λίγο πιο λεπτομερές, αλλά ναι δεν είναι ότι αλλάζει δραματικά. 

Προσωπικά δεν με χαλάει πλέον. Ίσως θέλει λίγο χρόνο να το συνηθίσεις, αλλά σε μένα ταιριάζει αρκετά και η αλήθεια είναι δεν θα μπορούσα να σκεφτώ τον Κόρτο αλλιώς. Γενικά πάντως πιστεύω ότι το Κόρτο δεν είναι εύκολο κόμικ και ακόμα και αν δεν σου κάνει κλικ με την μια(εμένα μου έκανε αμέσως) ,χρειάζεται λίγο χρόνο για να εξοικειωθείς. 

 

Εγώ όταν είχα ξεκινήσει τα είχα πάρει με την χρονολογική σειρά που έχουν βγει και λειτούργησε καλά. Οπότε θα πρότεινα τις μικρές ιστορίες από τα τεύχη 3 έως 13 που για μένα στο σύνολό τους, είναι και οι καλύτερες ιστορίες του Κόρτο.

[rolandofshire]

5 λεπτά πριν, Lelis είπε:

Οπότε θα πρότεινα τις μικρές ιστορίες από τα τεύχη 3 έως 13

Ευχαριστώ, το τεύχος 2 ποιο είναι; Το προσπερνάω;

 

[Lelis]

7 min ago , rolandofshire said:

Ευχαριστώ, το τεύχος 2 ποιο είναι; Το προσπερνάω;

 

Είναι καινούριο που βγήκε το 2015 και δεν είναι ιστορία του Hugo Pratt. Δεν γνωρίζω με πια λογική ο Μ.Η. το έβγαλε σαν 2, αλλά πιστεύω καλό είναι να το αφήσεις για πιο μετά 

[Laz33]

4 ώρες πριν, rolandofshire είπε:

Ξεκίνησα κι εγώ την επαφή μου με τον Κόρτο Μαλτέζε διαβάζοντας την πρώτη ιστορία του Πραττ. Η αλήθεια είναι ότι όντως η πλοκή έχει ενδιαφέρον και υπάρχουν σκηνές και ατάκες που σου μένουν (αγαπημένη μου αυτή στη συζήτηση περί εξουσίας μεταξύ Μοναχού και Κόρτο).

 

Αλλά ρε παιδιά το σχέδιο σας αρέσει; Δε ξέρω, μου φαίνεται πάρα πάρα πολύ απλοϊκό. Στα τοπία και στη θάλασσα και στα ηλιοβασιλέματα μια ομορφιά. Στα πρόσωπα και στις εκφράσεις, άντε γεια, υπήρχαν φορές που έλεγα ότι ξεπέταξε ένα πρόσωπο με 4 γραμμές. Ειδικά τον Κάιν δεν μπορούσα να βλέπω το σχέδιο, έλεγα εγώ θα τον έκανα καλύτερο και δε ξέρω να τραβήξω μια ίσια γραμμή. Δηλαδή έχεις πλοκή, έχεις χαρακτήρες που τους βαθαίνεις, έχεις ανατροπές κι όλα αυτά θα μπορούσες να τα δώσεις με τις εκφράσεις στα πρόσωπά τους θαυμάσια και να ανέβει το κόμικ 10 επίπεδα. Ή όταν έπεσε στη θάλασσα ο Κόρτο, μιλάμε δε μπορούσα να καταλάβω τι γινόταν έτσι όπως είχε τις σκιές.

 

Δε ξέρω, τι λέτε; Να το συνεχίσω; Και αν ναι, ποια είναι η επόμενη ιστορία;

 

Oύτε εμένα μ΄αρέσει ιδιαίτερα το σχέδιο του Πρατ.

Βασικά το βρίσκω ασυνεπές.

Στα πιο πολλά σημεία είναι αφαιρετικό και πρόχειρο και μπορεί σε κάποια φάση να σου πετάξει ένα καρέ με φουλ λεπτομέρεια και ρεαλισμό 

Όσον αφορά τις ιστορίες θα έλεγα ν΄ασχοληθείς με τις μικρές του Πρατ.

Είναι οι καλύτερες.
Οι μεγάλες δεν μ΄αρέσουν πολύ.
Ώρες ώρες παραείναι πολύπλοκες και κάποιες έχουν τόσες πολλές ιστορικές πληροφορίες που κουράζουν.

Από μεγάλες μόνο η Μπαλάντα μ΄αρέσει ουσιαστικά.

Δες πάντως και τα άλμπουμ των συνεχιστών.
Δεν τα λες αριστουργήματα αλλά προσωπικά τα διαβάζω πιο ευχάριστα απ΄του Πρατ 

 

[rolandofshire]

25 λεπτά πριν, Laz33 είπε:

Δες πάντως και τα άλμπουμ των συνεχιστών.
Δεν τα λες αριστουργήματα αλλά προσωπικά τα διαβάζω πιο ευχάριστα απ΄του Πρατ 

Επειδή είναι αυτών του Blacksad θέλω πολύ να τα δω ναι αλλά φοβάμαι μη χάσω από το σύμπαν του ήρωα γενικά αν πιάσω πρώτα αυτά, ότι δε θα καταλαβαίνω πράγματα κτλ.

[thor77]

2 ώρες πριν, Lelis είπε:

Είναι καινούριο που βγήκε το 2015 και δεν είναι ιστορία του Hugo Pratt. Δεν γνωρίζω με πια λογική ο Μ.Η. το έβγαλε σαν 2, αλλά πιστεύω καλό είναι να το αφήσεις για πιο μετά 

Όταν ξεκίνησε ο Μικρός Ήρως την έκδοση ξεκίνησε με την Εκουατόρια (ή Εκουατορία) που ήταν το δεύτερο άλμπουμ των συνεχιστών και καινούριο τότε. Μερικούς μήνες αργότερα ξεκίνησε να εκδίδει τις μικρές ιστορίες και να τις διανέμει μέσω της εφημερίδας Έθνος (αν θυμάμαι καλά). Οι ιστορίες εκδιδόταν στην πλειοψηφία τους πρώτη φορά έγχρωμες στα ελληνικά (με εξαίρεση τις 6 που δοαδραματίζονται στην Ευρώπη) αλλά όπως και να το κάνουμε ήταν επανέκδοση. Ο ήλιος του μεσονυχτίου, η πρώτη ιστορία των συνεχιστών, εκδόθηκε σαν τεύχη 1 και 2 γιατί ήταν ανέκδοτη ως τότε και θα λειτουργούσε προωθητικά για όλη την σειρά. Θεωρώ ότι έσπασε σε δύο τεύχη αφενός για να ταιριάζει σαν μέγεθος τεύχους με τα υπόλοιπα, αφετέρου λόγω του τρόπου διανομής για να κρατήσει σταθερό το ανά τεύχος κόστος.

 

Από τις υπόλοιπες ιστορίες οι νέες εκδόθηκαν επίτομες λίγο καιρό μετά από την πρωτότυπη έκδοσή τους, Οι αυθεντικές κατά πλειοψηφία έσπασαν σε τεύχη.

[Manitou]

Μικρές ιστορίες 3-13 όπως είπε και ο @ Lelis . Εκεί είναι όλα τα λεφτά 

[Θοδωρής Καραπάνος]

4 ώρες πριν, Laz33 είπε:

Oύτε εμένα μ΄αρέσει ιδιαίτερα το σχέδιο του Πρατ.

Βασικά το βρίσκω ασυνεπές.

Στα πιο πολλά σημεία είναι αφαιρετικό και πρόχειρο και μπορεί σε κάποια φάση να σου πετάξει ένα καρέ με φουλ λεπτομέρεια και ρεαλισμό 

@ Laz33 , δες εδώ για λεπτομερή, πυκνή, συμπαγή αποτύπωση τοπίων και προσώπων από τον Πραττ!

Απ' ό,τι έχω καταλάβει, ο Πραττ στον Κόρτο, επίτηδες σχεδιάζει με μια ελαφρότητα... Την υιοθετεί ως στυλ/ τρόπο έκφρασης! Δεν είναι δηλαδή ότι ο άνθρωπος δεν ήξερε να σχεδιάζει κι αυτό φαίνεται καθαρά στις εικόνες του νήματος που παραθέτω!

Αν με ρωτάς; Το "Βενετσιάνικο παραμύθι" ας πούμε, μου είχε φανεί πολύ πρόχειρο, αλλά παράλληλα μου άρεσε αυτή η αφαιρετική προσέγγιση... Είναι περίεργο, αλλά ταυτόχρονα αυτό που έβλεπα δεν μου άρεσε καθόλου και το έβρισκα ιδιαίτερα γοητευτικό!

Όσο για την Μπαλάντα, αυτή μου είχε αρέσει πάρα πολύ όσον αφορά το σχεδιαστικό κομμάτι( καλά και το σενάριο μου είχε φανεί απίστευτο, αλλά μιλάμε για το σχέδιο)!

 

[Rombax]

Προσωπικά λατρεύω το σχέδιο του Πραττ. Νομίζω πως, όπως και ο Κόρτο σα σειρά γενικότερα, είναι ό,τι πιο κοντά σε ποίηση έχω δει σε κόμικ. Ναι είναι πολύ αφαιρετικό, και για κάποιους μπορεί να φαντάζει πρόχειρο, αλλά μεταδίδει το συναίσθημα με έναν άκρως καλλιτεχνικό και μοναδικό τρόπο, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί μια αύρα μυστηρίου γύρω από τις ιστορίες, που πιστεύω ταιριάζει εξαιρετικά στο ύφος της σειράς. Ειλικρινά, όπως είπε και ο @ Lelis  παραπάνω, δε θα μπορούσα να φανταστώ το Κόρτο με διαφορετικό σχέδιο.

 

Βέβαια όμως, πιστεύω πως το στυλ αυτό, όπως και η ίδια η ποίηση άλλωστε, είναι κάτι που θέλει πολύ συγκεκριμένα γούστα για να το απολαύσεις. Σε κάποιους, όπως εμένα, θα αρέσει και άλλοι μπορεί να το θεωρήσουν ανούσιο και να το προσπεράσουν για ένα πιο κλασικό ή "σφιχτοδεμένο" σενάριο. Όχι ότι υπάρχει κάτι κακό σε αυτό φυσικά. Απλά πιστεύω πως το Κόρτο, από τη φύση του, δεν είναι ένα κόμικ που θα έχει απήχηση σε όλους.

Επεξεργασία Οκτωβρίου 22, 2024 από Rombax