Αίθουσα Νικητών

ΠΡΙΝ ΞΕΚΙΝΗΣΩ.... ΗΘΕΛΑ ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΕΙΧΑ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΕΙ ΣΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗΣ ΤΗΣ ΒΑΒΟΥΡΑΣ!!! Κυκλοφόρησε λοιπόν η νέα Βαβούρα και προκάλεσε.... πολλή βαβούρα στο φόρουμ μας...! Και το χειρότερο είναι ότι κανείς δεν θέλησε να μας παρουσιάσει αυτό το περιοδικό που τόση συζήτηση προκάλεσε τις προηγούμενες μέρες!!! Πώς φαίνεται ότι μας έχουν πιάσει οι ζέστες όλους μας! Τέλος πάντων, ας δούμε λίγο τι παίζει με αυτό το περιοδικό! Για όσους δεν ξέρουν, πρόκειται για μία πολύ ιδιαίτερη περίπτωση, καθώς αναβίωσε ένα από τα πλέον ιστορικά περιοδικά. Η "αυθεντική" Βαβούρα, κυκλοφόρησε αρχικά υπό την αιγίδα του εκδότη Νίκου Δεληγιώργη και την εκδοτική του "2001" ένα πολυθεματικό περιοδικό, αρκετά διαφορετικό από τα άλλα, που αμέσως απέκτησε τη δική του ταυτότητα. Εκδοτικά, δεν μπορούμε να πούμε ότι διέφερε ιδιαίτερα από λοιπά περιοδικά της εποχής, ανάλογης θεματολογίας, όπως λόγου το Μπλεκ και το Αγόρι. Όχι, εκεί που διαφοροποιήθηκε σημαντικά ήταν στο περιεχόμενο. Παρ' ό,τι δεν διαθέτω τεύχη εκείνης της "χρυσής" πρώτης περιόδου, γνωρίζω ότι η δομή ήταν 68 σελίδες γεμάτες θεοπάλαβες χιουμοριστικές περιπέτειες, βρετανικής κατά κύριο λόγο προέλευσης, που γέμιζαν μία- δύο σελίδες έκαστη. Το πρωτοφανές και συνάμα το ιδιαίτερο για τα ελληνικά δεδομένα λοιπόν, ήταν ότι οι ιστορίες που επιλέγονταν ήταν εντελώς σουρεαλιστικές, πολύ σύντομες, ενώ είχαν πολύ περίεργους ήρωες ως πρωταγωνιστές. Αυτή ήταν εν συντομία η ταυτότητα του παλαιού περιοδικού, όσο σύντομα μπορεί κανείς να περιγράψει την ιστορία ενός περιοδικού που κυκλοφορούσε επί περίπου μία δεκαετία και άφησε πίσω του βαριά κληρονομιά στη συλλογική αναγνωστική συνείδηση. Οι εκδόσεις Μικρού Ήρωα λοιπόν, αποφασίζουν να νεκραναστήσουν σήμερα, εν έτει 2025, τον πολυαγαπημένο τίτλο! Ωστόσο, η νέα αυτή προσέγγιση θα αποκλίνει από την παραδοσιακή Βαβούρα αρκετά. Πιο συγκεκριμένα, ως προς το εκδοτικό κομμάτι, παρατηρούνται σημαντικές διαφορές με την παλιά έκδοση, καθώς παρ' όλο που το μέγεθος παραμένει περίπου το ίδιο, αν και με ελαφρώς μειωμένες διαστάσεις, η ποιότητα του χαρτιού δεν συγκρίνεται με αυτή της παλιάς έκδοσης, μιας που η παρούσα κυκλοφορία του Μικρού Ήρωα χρησιμοποιεί κλάσεις ανώτερο χαρτί. Στον αντίποδα όμως, η μείωση του αριθμού των σελίδων στις 28 σε συνδυασμό με την, ομολογουμένως, αρκετά τσιμπημένη τιμή των 3.50€ είναι ορισμένα λιγότερο θετικά χαρακτηριστικά... Πέραν ωστόσο των εκδοτικών, στα οποία έχω αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος της παρουσίασης μέχρι τώρα, αξίζει να εξετάσει κανείς και τις ιστορίες που δημοσιεύονται. Αν και στριπ κι επομένως, αδυνατώ να τα προσεγγίσω όπως κάνω συνήθως με ένα κόμικ το οποίο έχει εκτενή ροή, θα γράψω ορισμένα λόγια για την κάθε ιστορία ξεχωριστά. Να σημειώσω εδώ, ότι λόγω του περιορισμένου αριθμού σελίδων, το κάθε στριπ καταλαμβάνει ένα δισέλιδο, εκτός από δύο ιστορίες που είναι μονοσέλιδες, ενώ υπάρχει και μια τρισέλιδη ιστορία... Να ξέρετε πάντως, όπου υπάρχουν αυτές οι περιπτώσεις, τις σημειώνω. Τέλος, πριν ξεκινήσω να μιλάω ξεχωριστά για την επίγευση κάθε στριπ, να δώσω τεράστια συγχαρητήρια στον @ Ion , ο οποίος έχει κάνει εκπληκτικά αφιερώματα σε όλες σχεδόν τις σειρές που είχαν φιλοξενηθεί στη Βαβούρα. Στη λίστα υπάρχουν τα link που οδηγούν στην εκάστοτε παρουσίαση, ώστε να μπορείτε να τις δείτε αμέσως, χωρίς να χρειάζεται να κάνετε search, ενώ ορισμένα στοιχεία που παραθέτει εκεί ο Ιών τα μετέφερα κι εδώ!! Ετοιμαζόμαστε λοιπόν να βουτήξουμε στη Βαβουροθάλασσα το δίχως άλλο! Ο Γουρουνομούρης( πρώτη εμφάνιση στη Βαβούρα # 8, 1/10/1981): Ο γουρουνομούρης πρόκειται για ένα εντελώς... αφύσικο παιδάκι, του οποίου το πρόσωπο έχει αυτό που λέμε... Ελαστική κεφάλα! Ναι, καλά ακούσατε, μπορεί να κάνει το πρόσωπό του να πάρει όπου μορφή θέλει( κάτι σαν την Arya Stark, πφφφφ μα πόσο καμένος πχια)... Τι λοιπόν είναι καλύτερο από τις φάρσες ή την τρομοκράτηση όσων δεν συμπαθεί... Δεν θα πω ότι δεν μου άρεσε. Αλλά ούτε και με ξετρέλανε. Κάτι καλό, αλλά κάπως χαλαρό ως εισαγωγικό! Δεν με χάλασε, αλλά δεν θα έπαιρνα μια συγκεντρωτική έκδοση των ιστοριών του. Τώρα, βρήκα τη δόση των 2 σελίδων υγιή κι ανάλαφρη! Σουϊνι το διαβολάκι( πρώτη εμφάνιση στη Βαβούρα #11, 15/11/1981): Ο Σουϊνι είναι ένα... καλόπαιδο το οποίο χαρακτηρίζεται από υπεράνθρωπη δύναμη( ο Hulk μπροστά του μοιάζει με γατάκι), μόνο που ταλανίζεται από ένα μεγάλο πρόβλημα... Είναι μωρό και αυτό τον εμποδίζει από το να κάνει διάφορα πράγματα... Τον εμποδίζει όμως; Γιατί με την εφευρετικότητα και τη δύναμή του, ο Σουϊνι μας αποδεικνύει ότι δικαίως φέρει το προσωνύμιο "διαβολάκι"... Σαφώς πιο δυνατό από το πρώτο και σιγά σιγά νιώθω το περιοδικό να παίρνει τον δρόμο του! Ο μικρός Κονγκ( 3 σελίδες) ( πρώτη εμφάνιση στη Βαβούρα #1, 15/06/1981): Ο ( όχι και τόσο) μικρός Κονγκ, είναι ένας γορίλας τσίρκου, που πικραμένος από την καταστρατήγηση των εργασιακών του δικαιωμάτων, το σκάει και καταλήγει στο σπίτι μιας.... κάπως παλαβούτσικης ηλικιωμένης. Είναι νομίζω η μόνη ιστορία που καταλαμβάνει τρεις σελίδες, εκτείνεται σε τρεις σελίδες και γενικά πρόκειται για τη μεγαλύτερη ιστορία του τεύχους. Είναι επίσης- κατά τη γνώμη μου- και η πιο αστεία ιστορία του τεύχους. Φαίνεται πως οι μεταφραστές είχαν κέφια, από το γεγονός ότι οι διάλογοι είναι εκπληκτικά αστείοι και σουρεαλιστικοί! Το Μαμόθρευτο( πρώτη εμφάνιση στη Βαβούρα #1, 15/06/1981): Το μαμόθρευτο είναι ένα αδίστακτο μικρό παιδάκι, που επιδιώκει να ξεφορτωθεί την απίστευτα ενοχλητική του μάνα πάση θυσία... Τι προσπαθεί να την παγιδεύσει σε ένα δέντρο, τι να αποδράσει από αυτή στον ζωολογικό κήπο, τίποτα... Τελικά κολλάει πάντοτε μαζί της... Δεν μπορώ να πω, αρκετά καλό στριπάκι, αλλά κατώτερο από τα δύο προηγούμενα Το αγγελούδι(1 σελίδα) ( πρώτη εμφάνιση στη Βαβούρα #88): Το αγγελούδι είναι ένα εκπληκτικό παιδί, το οποίο μπορεί να αντισταθεί σε κάθε πειρασμό! Να σας πω την αλήθεια, ούτε το κατάλαβα, ούτε μου άρεσε ιδιαίτερα... Η Γκρινιάρα( 1 σελίδα) (πρώτη εμφάνιση στη Βαβούρα #14, 1/01/1982): Η γκρινιάρα είναι ένα κοριτσάκι που δεν μπορεί να κάνει αλλιώς παρά να γκρινιάζει όλη την ώρα, κάτι που την οδηγεί σε απίστευτα κωμικές καταστάσεις γεμάτες γκαγκς... Για εμάς τους αναγνώστες...! Γιατί, για τον περίγυρό της που υφίσταται την γκρίνια της και τις συνέπειές της... Αφήστε το καλύτερα! Πολύ χαριτωμένο στριπάκι και δυστυχώς καταλαμβάνει μόνο μια σελίδα. Για να είμαι ειλικρινής, θα προτιμούσα αντί του προηγούμενου, να είχαμε δύο σελίδες από αυτό! Οι δισεκατομμυριούχοι( πρώτη εμφάνιση στη Βαβούρα #3, 15/07/1981): Η δισεκατομμυριούχοι ακούμε και περιμένουμε να διαβάσουμε για Elon Musk και Jeff Bezos κι αντ' αυτού, σκάνε μύτη κάτι βλάχοι, που τυχαίνει να έχουν κερδίσει δισεκατομμύρια και τα επενδύουν σοφά... Πηγαίνουν για ψώνια και τελικά καταλήγουν με ένα σωρό χρήσιμα πράγματα, τα οποία όμως χρησιμοποιούν λάθος! Μη ρωτάτε τι και πώς, θα πρέπει να διαβάσετε την ιστορία, μα σας λέω μου θύμισε κάτι ιστορίες του Μπαρκς που ο Ντόναλντ είναι πλασιέ, πουλάει σαπούνι σε κάτι ινδιάνους και αυτοί το μασάνε ή το πίνουν κτλ!!! Ο λιχούδης( πρώτη εμφάνιση στη Βαβούρα #23, 15/05/1982): Ο λιχούδης είναι ένα αγοράκι που... πώς να το θέσω, τραμπουκίζεται αγρίως από έναν ηλίθιο που όλο γυρεύει να του κλέψει τις λιχουδιές του... Τα καλά νέα όμως είναι, ότι τελικά ο μπούλης όλο κάτι παθαίνει. Και αυτό το κάτι, προκαλεί πολύ γέλιο σε εμάς. Περιμένω και το επόμενο τεύχος για να βεβαιωθώ, πιστεύω όμως ότι θα είναι από τις καλές ιστορίες. Α, επίσης να αναφέρω εδώ κι ένα παράπονο, η σελίδα #16, δηλαδή η πρώτη ιστορία, δεν έχει εκτυπωθεί- στο δικό μου αντίτυπο τουλάχιστον- εντελώς ευκρινώς κι επομένως εμφανίζονται κάπως θαμπά/ θολά τα μελάνια...! Θεοπάλαβη τάξη( θα μπορούσε να είναι και αυτό): Η θεοπάλαβη τάξη, θα δώσει σε όλους μας πιστεύω vibes από Μικρό Νικόλα, Χρυσά Κόμικς, Μαθητή Κασκαρίκα και γενικά από όλες αυτές τις υπέροχες παιδικές σειρές, κατά τις οποίες μία τάξη μαθητών "βασανίζει" τον δάσκαλο. Τετριμμένο μεν, ωραία δοσμένη ιστοριούλα όμως, με χιούμορ, οπότε μπορώ να το ξεπεράσω αυτό! Τζαίη Αρ Τζούνιορ( πρώτη εμφάνιση στη Βαβούρα #4, 1/08/1981): Το βρήκα το πιο αδύναμο στριπ όλου του τεύχους, γιατί απλούστατα δεν έβγαζε αυτή την παιδική μεν, γλυκιά και χαριτωμένη δε αύρα, απλώς ήταν... μια παιδαριώδης ιστορία, η οποία σίγουρα είχε το χιούμορ της, αλλά από κει και πέρα... Πολύ μέτρια...! Κλαψιάρα( πρώτη εμφάνιση στη Βαβούρα #25, 15/06/1982): Κι έπειτα από μία βαρετή ιστοριούλα, έρχεται το περιοδικό να μας συστήσει την Κλαψιάρα, μια φοβερή- κατά τη γνώμη μου- ηρωίδα, που το ασύστολο κλάμα της, γίνεται αφορμή για... χοντρά γέλια! Ειδικά στη δεύτερη ιστορία με την ταινία... Διέκρινα την απόλυτη ταύτιση της κλαψιάρας και της αδελφής μου! Της έστειλα κιόλας το στριπάκι, να έχει να το καμαρώνει! Ακτίνες X( πρώτη εμφάνιση στη Βαβούρα # 2, 1/07/1981): Και το τεύχος κλείνει υπέροχα με μία εκπληκτικά αστεία περιπετειούλα που πάλι θυμίζει Μικρό Νικόλα, απλώς με τις δυνάμεις του Superman! Επί της ουσίας η ιστορία πραγματεύεται το πώς χειρίζεται ένα παιδί την απόκτηση υπερδυνάμεων, καθώς τα γυαλιά του είναι πλέον εμπλουτισμένα με ακτίνες x. Θα ξεκαρδιστείτε στα γέλια! Οδός τρέλας 13( πρώτη εμφάνιση στη Βαβούρα #1, 15/06/1981): Είναι η Οδός τρέλας 13, που είναι θρυλική ακόμα και σε όσους δεν ασχολούνται με το σπορ, μόνο που δόθηκε βήμα σε Έλληνες δημιουργούς και νομίζω το αποτέλεσμα τους δικαιώνει! Συγχαρητήρια λοιπόν!!!!!!!!!! Συνοψίζοντας λοιπόν αυτή τη νέα εκδοτική απόπειρα του Μικρού Ήρωα, έχω να πω ότι έχει προοπτικές, όμως, ακριβώς η εκδοτική μας έχει συνηθίσει σε πολύ υψηλά πρότυπα, εύχομαι να βελτιωθεί και το παρόν περιοδικό. Κατ' αρχάς θεωρώ ότι θα άξιζε να εμπλουτιστεί με άρθρα. Σαφώς υπάρχουν οι παρουσιάσεις του @ Ion , απ' όπου μπορεί να αντλήσει κανείς πληροφορίες, ωστόσο υπάρχουν και περιστασιακοί αναγνώστες, οι οποίοι λογικά δεν διαβάζουν το φόρουμ. Επομένως μερικά άρθρα ή έστω μία αναφορά στον πρωτότυπο τίτλο του στριπ και πού δημοσιεύτηκε πρώτη φορά, θεωρώ θα άξιζαν. Ένα άλλο πρόβλημα, το οποίο δεν είναι ακριβώς πρόβλημα βέβαια, είναι η πολύ αραιή περιοδικότητα. Παλιά η Βαβούρα κυκλοφορούσε κάθε δεκαπενθήμερο, και παρ' ό,τι αναγνωρίζω τις δυσκολίες του να επαναφερθεί αυτό το μοντέλο ξανά, θα το φέρω ως ευσεβή πόθο, αφού πάντα τα περισσότερα κόμικς στα περίπτερα σε όσο το δυνατόν μικρότερο χρονικό διάστημα, είναι μια σκέψη που με χαροποιεί! Τέλος, ναι, η τιμή, όπως προείπα, είναι αρκετά τσιμπημένη για 28 σελίδες υλικού. Γενικά θεωρώ ότι ακόμη αντιμετωπίζεται περισσότερο ως υποκατάστατο του Θρυλικού Μπλεκ, τουτέστιν ως προωθητικό και λιγότερο ως καθαρόαιμο περιοδικό... Εύχομαι λοιπόν να πάει τόσο καλά που θα πεισθούν, αν όχι για πύκνωση της περιοδικότητας, έστω για αύξηση της ύλης, γιατί το εν λόγω μοτίβο, δηλαδή των πολλών μικρών ιστοριών που αν δεν σου αρέσει κάποια, δεν έγινε και κάτι γιατί δεν σπατάλησες πολύ χρόνο, ενώ είναι σχεδόν σίγουρο ότι η επόμενη ή η μεθεπόμενη θα σου φανούν καλύτερες, νομίζω ότι έχει προοπτικές! Κι ας μην ξεχνάμε άλλωστε, ότι τέτοιες ιστορίες, που ναι μεν δεν πάνε για Eisner, αλλά είναι αξιόλογες και ιντριγκάρουν τη φαντασία και των πιο παιδικών κοινών, σίγουρα έχουν θέση στον σημερινό χώρο των κόμικς, που απευθύνεται σχεδόν αποκλειστικά σε ένα πιο εξειδικευμένο κομικσικό κοινό. Απλά πρέπει η εκδοτική να κινηθεί έξυπνα! Σε κάτι τέτοια δεν τους φοβάμαι κι επομένως... In Μικρός Ήρως we trust!!!! ΥΓ: Emojis, καθώς και ορισμένες εικόνες θα προστεθούν το πρωί... ΔΕΝ θα παραθέσω ολόκληρες σελίδες, γιατί κυριολεκτικά θα spoilαρω ολόκληρες ιστορίες και δεν το θέλω αυτό... Αν θέλετε να μάθετε τι γίνεται, αγοράστε το περιοδικό!

Τώρα θα ποζεριάσω και μπράβο μου! Μια από τις πιο δύσκολες σειρές (και πολύ ωραίο κόμικ) ολοκληρώθηκε και μάλιστα σε άριστη κατάσταση. Πάμε γι' άλλα!

Ας ποζεριάσω λίγο κι εγώ τις αγορές του Ιούνη Ξεκινάω με μια παραγγελία απευθείας από Βρετανία Και συνεχίζω στο ίδιο κλίμα, πηγαίνοντας και στην κοντινή Γαλλία, με αγορές από Πρωτοπορία Λίγο DC από EFANTASY Kαι μερικά τευχάκια, ένα εξαιρετικό Event Και Absolute Batman που αγοράστηκαν από Efantasy και Star Comics, το οποίο μου έστειλε και πολλά FCBD τεύχη Η τουμπανοέκδοση του μήνα από Jemma Η Bat δόση μου από Libristo Μια από τις αγαπημένες μου αγορές από DOCMZ Publishing Μια σύντομη επίσκεψη στο Cosmic Realms Και τέλος, οι αγορές περιπτέρου, απ' όπου τίμησα πολύ Μικρό Ήρωα, αφού δεν είχα πάρει τίποτα στα Con... ...και Radnet, για να τους ενθαρρύνω για την υπέροχη δουλειά που κάνουνε Και η πλούσια συλλογική φωτογραφία, που με κάνει σκεφτώ τις οικονομίες μου, που έπεσαν μαχόμενες με το κομιξοφάγο συμβιωτικό που ζει μέσα μου Και καλό καλοκαίρι να έχουμε!

Σας λύθηκε η απορία;;; (ISSN:3057-4994). Βαβούρα (Μικρός Ήρως) [περιοδικό] Τίτλος :Βαβούρα : Μικρός Ήρως Κύριος Τίτλος :Βαβούρα Συντμ. Τίτλος :βαβουρα (Μικρός Ήρως) Τύπος Μέσου: Εντυπο Συχνότητα Εκδ.3 φορές το Ετος Εκδότης:Παλλήνη [GR] : Εκδόσεις Μικρός Ήρως Ε.Ε. Έτος Έκδοσης: 1981 ISSN:3057-4994 Γλώσσες :Ελληνική (gre) Γλώσσα πρωτοτύπου : Αγγλική (eng) Ημ/νία Παραχώρησης :01/07/2025

Πρόσεξε κανείς ότι ο τόμος Φρίκη! στην ράχη γράφει ΚΌΛΑΣΗ???

1. Λούκυ Λουκ: Το τεύχος #90 θα βγει πριν τον Αύγουστο. Μας χρωστάει κι ένα Λούκυ Κιντ που θα πάρει κι αυτό τη σειρά του. Οι πρόσφατες ανατυπώσεις τευχών που είχαν κίτρινο πλαίσιο έγιναν γιατί είχαν μείνει έτοιμα τυπωμένα εξώφυλλα από την προηγούμενη έκδοση. Στην επόμενη ανατύπωση δεν θα υπάρχει κίτρινο πλαίσιο. 2. Αστερίξ: Το νέο τεύχος θα βγει το φθινόπωρο. Του χρόνου θα βγουν και τα 2 εκτός σειράς που περιμένουμε, το Χρυσό Μενίρ του Goscinny και το αναζωγραφισμένο Πως Ο ΟΒελίξ έπεσε στη Χύτρα (ή τουλάχιστον το ένα από τα δύο). 3. Μπλέηκ και Μόρτιμερ: Ο Όρκος των πέντε Λόρδων θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο και σίγουρα πριν το τέλος του έτους για να σκάσει ο @ Laz33 . Τα πρώτα 4 τεύχη που είχαν βγει σε φιλμ δεν πρόκειται να ξανατυπωθούν σύντομα διότι η σύγχρονη εκτύπωση τους απαιτεί τον ίδιο κόπο/χρόνο/χρήμα που απαιτεί να βγει το επόμενο Μπλέηκ και Μόρτιμερ. Οπότε προτιμότερο να βγάλει το επόμενο Μπλέηκ και Μόρτιμερ από το να βγάλει πάλι π.χ. το εξαντλημένο 1ο τεύχος. Ανατύπωση των πρώτων τευχών θα γίνει μόνο αν έχουν βγει πρώτα όλα τα υπόλοιπα. 4. Για το Ραντανπλάν όπως τα είπε ο Θοδωρής ανωτέρω. Αν πάει καλά θα βγει γρήγορα και το επόμενο από τα υπόλοιπα 3 Ραντανπλάν που θα μένουν. 5. Το Μπλούμπερυ δεν πουλάει οπότε μην περιμένετε συνέχεια. Ίσως βγει αυτό που έχει προσπεράσει κάποια στιγμή αόριστα στο μέλλον για να μην υπάρχει το κενό. 6. Η σειρά που θα συνεχίσει είναι το Σπιρού και Φαντάζιο. Του χρόνου θα βγει το πρώτο τεύχος. Θα του στείλω τους τίτλους στα Γαλλικά που έβγαλε η Μodern Times για να μην βγάλει κάποιο από αυτά. 7. Τεντέν: Όπως τα είπε ο Θόδωρας ανωτέρω για το Οττοκάρ. Το Αλφ-Αρτ το είδε, του άρεσε και θα το ζητήσει να το βγάλει. (Είναι βιβλίο με τους διαλόγους του τεύχους δίπλα στα πρόχειρα σχέδια έτσι όπως το έχουν κάνει οι Γάλλοι). 8. Για το Ιντεφίξ όπως τα είπε ο Teddy ανωτέρω. 9. Το Hommage A Morris το ζήτησε και του είπαν ότι δεν το έχουν ούτε εκείνοι σε ψηφιακή μορφή. Δεν έχει μεταφραστεί και σε καμμιά άλλη γλώσσα αυτό. Έκανα κάποιες συζητήσεις για το πως μπορεί να παρακαμφθεί αυτό και θα δούμε αν η θεωρία μπορεί να γίνει πράξη. Αυτά και ελπίζω να σας κάλυψα και για φέτος, αν και θα πάω άλλη μια φορά την άλλη βδομάδα.

Hellooo. Το έψαχνα σε αυτήν την κατάσταση το ριμαδι!!!⚡

Ας ανεβάσω κι εγώ τα τελευταία μου κομιξοαποκτήματα! Πολλά ευχαριστώ στην ΛΕΦΙΚ.

Πρόσφατα έκανα ένα δώρο στον εαυτό μου στην μορφή ενός πακέτου με τα πρώτα τεύχη των Thunderbolts! Πρόκειται για τα τεύχη #1-19 συν το #-1 και το Incredible Hluk #449 με την πρώτη εμφάνιση της ομάδας! Είναι μια από τις αγαπημένες μου ομάδες στα κόμικς και αρκετά από τα key issues τα είχα βάλει στο μάτι εδώ και καιρό οπότε μπορώ να πω πως είμαι πολύ χαρούμενος με την αγορά!

Ελληνικές αγορές κ το Punisher που το έψαχνα καιρό

εγώ έχω να πω πολύ βαβούρα έκανα για το τίποτα, μια χαρά είναι το περιοδικάκι και φουλ καλοκαιρινό καλή διασκέδαση σε όλους τους νοσταλγούς της Βαβουρας για εμάς που δεν είμαστε φαν όλα οκ δεν μας ενόχλησε σε τίποτα

Εμένα μου βγάζει αυτό πάντως. Νομίζω ότι είναι ειλικρινέστατη η εκδοτική. Δεν καταλαβαίνω την έκρηξή σας.

Πάλι βιογραφία;

Ρε παιδιά βγάζετε τα εξής συμπεράσματα: α) Θα πατώσουν που έβγαλαν κάτι που δεν μου αρέσει. β) Μετά από τουλάχιστον δέκα σχόλια από κόσμο που χάρηκε δεν μπορείτε να φανταστείτε πως θα εχει επιτυχία. γ) Η βαβούρα φταιει που ο κόσμος δεν αγοράζει κόμικ. Γιατί? Εν κατακλείδι. Κάθε κόμικ που βγαίνει νέο ή παλιό, αναβίωση ή πείραμα είναι καλό νέο. Νομίζω ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε σε αυτό.Εφόσον η εκδοτική βγάζει αβερτα κόμικ ένα παραπάνω δεν βλάπτει. Ιδίως όταν είναι αρκετά πιθανό ότι θα πάει σφαίρα άρα θα δώσει νέο κέρδος.

Νομίζω ότι είναι λίγα τα γκαγκ/γελοιογραφίες. Η Οδός Τρέλας του Ibanez ήταν στη πραγματικότητα 11 ασύνδετα μεταξύ τους γκαγκ/γελοιογραφίες. Ζωγράφος + γάτα/ποντικι στην ταράτσα, κλέφτης + οικογένεια στον τρίτο, φιλόζωη+ράφτης στον δεύτερο, κτηνίατρος+κάποια που νοικιάζει σε τρίτους το σπιτι της στον πρώτο, μαγαζί+τρύπα στο ισόγειο και το ασανσέρ. Εδώ έχουμε 5 με 5,5 με 6 γκαγκ/γελοιογραφίες. (επίσης στου Ibanez είμαι χίλια τοις εκατό σίγουρος ότι είχαμε προβληματικές μεταφράσεις πολλές φορές δεν έβγαζε νόημα το κείμενο κάτι που εδώ θα είναι αρκετά δύσκολο δεν ειναι ευκολο να εισαι συνειδητά ασυνάρτητος ) Πριν από 5 χρόνια, για το LACF είχε φτιάξει ο Μελ με τον Τσελεπατιώτη τον Φ έναν αντίστοιχο φόρο τιμής. Δουλευε διότι ήταν φορτωμένο. Θεωρώ πως και εδώ, εάν στο επόμενο Οδό Τρέλας το "φορτώσουν", θα δουλέψει εξ'ισου εντυπωσιακά. (είμαι μέγας φαν του Κλήμαρου ) το κόμικ δυστυχώς δεν έσκασε στο ψιλικατζίδικό μου, οπότε δεν το έχω πάρει. Το 3,5 οι 28 σελίδες με αφήνει αδιάφορο Στο τελευταίο κόμικντομ κάτω από 5 ευρώ δεν έβρισκες ούτε χαρτοπετσέτα με σχέδιο από 19χρονο φοιτητή γραφιστικής που κάνει τα πρώτα του βήματα στην 68η τέχνη Θα το πάρω καθαρά γιατί γούσταρα τις Βαβούρες της νιότης μου και ενίοτε κυνηγάω δατ λοβινγκ φηλινγκ.

Σβήστηκαν και τα σχόλια της εκκολαπτόμενης οπαδικής διαμάχης. Τι θα γίνει, μ'έχετε εξουθενώσει στο σβήσιμο, διατηρήστε τη βαβούρα κόσμια παρακαλώ!

Επέστρεψε η Radnet στην 15ημερη κυκλοφορία (θα δείξει...) https://www.vintagecomics.gr/spiderman v.1/

Νέα αποκτήματα...

Δεν ήθελα να προσθέσω κάτι αλλά επειδή αναφέρεστε όλοι στο ποστ μου να αναλύσω λίγο τη θέση μου: Οι Ελληνικοί εκδοτικοί οίκοι είναι μικροί σε μέγεθος και το προσωπικό τους μετριέται στα δάκτυλα του ενός χεριού (στην Μαμούθ σε ένα δάκτυλο). Άρα όσο πιο πολύ διευρύνουν τις επιλογές τους τόσο λιγότερο ψαγμένες και μελετημένες είναι άρα νομοτελειακά πάνε χειρότερα. Ο Μικρός Ήρως έχει αραιώσει τα Μπονέλι, έβγαλε BD που δεν έχουν καμία σχέση με τον Κόρτο ακαι τον Μπλακσαντ που τον έβαλαν στο χάρτη Άρχισε φουλ ελληνικά αμφισβητούμενης ποιότητας που πάνε συνήθως άπατα (εξαίρεση προφανώς ο Βέγγος και η Τετράς) και πολλές κινήσεις του μου δημιουργούν ανησυχία καθώς δείχνουν να ανοίγεται απρόσεκτα σε τομείς που δεν γνωρίζει. Το ποστ μου εξέφραζε την ανησυχία μου γιατί θέλω να υπάρχουν Μπονέλι, BD κλπ στην Ελληνική αγορά. Μακάρι να έχετε δίκιο εσεις και να πάνε όλα καλά.

Βλέπω πολύ κράξιμο χωρίς λόγο. ΑΚΟΜΑ δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα μόνο έναν τίτλο και έναν υπαινιγμό για συμμετοχή Ελλήνων δημιουργών! Δεν ξέρουμε καν αν θα έχει κοινές ιστορίες ή αν κράτησαν μόνο τον τίτλο. Ειδικά αν πρόκειται για την promo έκδοση όλη η συζήτηση είναι μάταιη. Τα γούστα του καθενός είναι υποκειμενικά, ωστόσο ο σεβασμός στα γούστα των άλλων είναι απαραίτητος. Υπάρχουν αρκετοί εκεί έξω και νεότεροι που σιχαίνονται τα manga (χρησιμοποιώ ευγενέστατους όρους) δεν τους βλέπω να μπαίνουν εδώ να και να μοιράζουν μισαλλοδοξία απέναντι σε αυτό το είδος. Πάντως εγώ, που δεν έχω πιάσει ποτέ στα χέρια μου τεύχος της Βαβούρας. ανυπομονώ για περισσότερες λεπτομέρειες.

@ Paris Όντως. Στα 10 χρόνια που είναι στα πράγματα ο Αλέξανδρος κάτι τέτοιο δεν έγινε. Είναι πιθανό όμως να είχαν στοκ χωρίς εξώφυλλο. Επειδή τα εξώφυλλα τυπώνονται χωριστά, συχνά τυπώνονται παραπάνω εξώφυλλα απ'ότι τεύχη. Και κάποιες άλλες φορές μπορεί να τυπωθούν παραπάνω τεύχη χωρίς εξώφυλλα, το οποίο βέβαια δεν είναι και τόσο συνηθισμένο, αλλά εάν τα εξώφυλλα είναι σκληρά, είναι πολύ πιο πιθανό να συμβεί. Αργότερα λοιπόν σε αυτά τα ήδη τυπωμένα τεύχη μπορεί να έβαλαν μαλακά εξώφυλλα για να τα διαθέσουν. Τις τελευταίες ημέρες της πτώσης της Βαβυλώνας... εεεε ... του Έθνους γινότανε χαμός. Ο καθένας που του χρωστούσαν πήγαινε στις αποθήκες και έπαιρνε ότι έβρισκε, ακόμη και οι ίδιοι οι υπάλληλοι. Όταν πήγαν να πάρουν το στοκ οι της Μαμούθ, υπήρχε μόνο Λούκυ Λουκ. Τα Αστερίξ τα είχαν πάρει (για την ακρίβεια τους είπαν ότι τα είχαν πολτοποιήσει). Αργότερα κάποιοι τρίτοι προσπάθησαν να τα διαθέσουν στην αγορά και είχαν νομικές συνέπειες που τους ανάγκασαν όντως να τα πολτοποιήσουν. Το e-shop το έστησε και το διατηρεί ο Αλέξανδρος. Βάζει ότι έχει εύκαιρο και ελπίζει μελλοντικά να το επεκτείνει. Το στοκ της εφημερίδας εξαντλείται σιγά-σιγά. Θα γίνονται επανεκδόσεις, όπως έγινε τελευταία με την Νιτρογλυκερίνη. Πως να σταθεί σκληρόδετο Λούκυ Λουκ στην αγορά σημερα στα 10 ευρώ, όταν ούτε τα παλιά σκληρόδετα που είχαν βγει και σε καλές εποχές στα 8 ευρώ δεν είχαν μπορέσει να σταθούν; Συνεργασία με εταιρεία τύπου Hachette δεν προβλέπεται. Οι πωλήσεις μέσω περιπτέρου πάνε καλά για όσους τίτλους διατίθενται στα περίπτερα. Η μόνη περίοδος που δεν έβγαιναν τεύχη Μαμούθ στα περίπτερα ήταν όταν έκλεισε το πρακτορείο που συνεργαζόταν η Μαμούθ, ώσπου να ανοίξουν σχέσεις με το νέο πρακτορείο που υπάρχει σήμερα. Κατά τα άλλα: 1. Υπογράφηκαν συμβόλαια για τα Σπιρού και Φαντάζιο, τα τεύχη θα βγουν! Και κατά 90% η σειρά θα ξεκινήσει με τα 43-44-45-46 όπως είπαμε. Το να βγει το 45 πρώτο μάλλον δεν θα γίνει επειδή υπάρχει ένας χαρακτήρας μέσα σ'αυτό (ο Βίτο Κορτιζόνε) που εμφανίζεται στα 43-44-45 οπότε δύσκολο να αλλάξει η σειρά τους. Αφού βγουν τα 4 αυτά πρώτα και δούμε πως θα πάνε τότε θα δούμε και για τη συνέχεια. 2. Το Λούκυ Λουκ (η αγωνία του @ Laz33 ) δεν είναι ακόμα στο τυπογραφείο γιατί πρέπει να γίνουν ορισμένες διορθώσεις θα πάει όμως μέσα στον Ιούλιο και πιέζεται η κατάσταση να τυπωθεί επίσης μέσα στον Ιούλιο. Θα δούμε... (κατάλαβα, ποιος είδε τον Λαζ και δεν τον φοβήθηκε: ) 3. Από το να βγουν τα 3 τεύχη του Ξιφία (που θα χρειαζόταν 3 χρόνια), είναι προτιμότερο να βγουν τα 3 επόμενα Β&Μ. Αυτά. Και του χρόνου!

Εδώ ο φίλος @ Guts προέβλεψε ότι η Anubis θα μεταφράσει το "Batman: Dark Victory" , συνέχεια του αριστουργηματικού "The Long Halloween " . Επειδή μόλις ολοκλήρωσα την ανάγνωση αυτού του έπους, ρώτησα την εκδοτική αν σκοπεύει να μεταφράσει και την συνέχεια. Τα μαντάτα είναι καλά

H ειλικρίνεια είναι η μεγαλύτερη αρετή!

Αγορές της περασμένης εβδομάδας με μερικά manga σε μορφή comic (κοντεύουν να γίνουν νέα εμμονή, ειδικά για κάποιες παλιότερες εκδόσεις που είναι δυσεύρετες). Το πιο αξιόλογο για εμένα είναι της Kodansha από το FCBD του 2015 για το όποιο δεν γνώριζα ότι είχαν βγει σε τέτοια μορφή τευχάκια FCBD δηλαδή διαστάσεις και χαρτί εκτύπωσης manga. Από The Force : Από Comicdom bazaar:

Άλλη μια ένδειξη ότι η Radnet δεν αποτελεί σοβαρή εταιρία και προσωπικά για μένα δεν ξαναγοράζω τίποτα απο εκείνους. Σήμερα εκδόθηκε η λίστα μεγαλοοφειλετών σε εφορίες και ταμεία. Και εκεί που έψαχνα διάφορα, τελείως τυχαία Radnet, χρωστάει στον ΕΦΚΑ 233.000 ευρώ αρίθμηστες ληξιπρόθεσμες οφειλές....ΜΑΚΡΙΑ....

Θα κάνω μια αποκάλυψη κάπου εδώ, φίλε @ constantinople δε γινόταν να το κρατήσω μυστικό πλέον!

(ISBN:978-618-5913-84-7). Fantastic Four: Η ζωή μας / Χρήστος Τσέλιος Τίτλος :Fantastic Four: Η ζωή μας Τύπος Μέσου: έντυπο / ΒΙΒΛΙΟ Συντελεστές: Χρήστος Τσέλιος, Επιμελητής ; Χρήστος Τσέλιος, Μεταφραστής ; Sean Izaakse, Εικονογράφος ; Mark Russell, Συγγραφέας Εκδότης:Αθήνα [GR] : Εκδόσεις Anubis IKE Έτος Έκδοσης: 2025 Σελιδοποίηση: 192 Μέγεθος: 17Χ26 ISBN:978-618-5913-84-7 Γλώσσες :Ελληνική (gre) Γλώσσα πρωτοτύπου : Αγγλική (eng) Ημ/νία Παραχώρησης :24/06/2025 μάλλον αυτό https://www.goodreads.com/book/show/59522084-fantastic-four

Ευχαριστούμε για την παρουσίαση @ nikolas12 ! Το Όλυμπος Α.Ε. είναι μια πολύ προσωπική επιλογή, καθώς είναι ένα από τα πρώτα κόμικς που διάβασα στα ιταλικά, και ένα από τα πρώτα μη-Disney κόμικς της Ziche που διάβασα ποτέ. Πρόκειται για ένα βιβλίο που πάντοτε σκεφτόμουν ότι θα πήγαινε καλά αν έβγαινε στα ελληνικά, λόγω οικείου θέματος (θεοί του Ολύμπου, αρχαιοελληνική μυθολογία κλπ.), δίνοντάς μας τη δυνατότητα να δούμε την Silvia Ziche σε διαφορετικά μονοπάτια, πέραν των Disney κόμικς. Η σχετικά μεγάλη αποδοχή της από την ντισνεϋκή κόμικς κοινότητα στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με το ούτως ή άλλως ανάλαφρο καρικατουρίστικο σκίτσο της -οικείο νομίζω για έναν μεγάλο αριθμό Ελλήνων αναγνωστών, ασχέτως αν διαβάζουν συστηματικά ή όχι κόμικς- ήταν μερικά επιπλέον χαρακτηριστικά που πίστευα ότι θα ενίσχυαν μία τέτοια εκδοτική απόπειρα. Για αυτούς τους λόγους, άλλωστε, ήταν και το πρώτο κόμικς με το οποίο ήθελα να ξεκινήσει η εκδοτική πορεία της DocMZ Publishing, όταν ξεκίνησε να παίρνει σάρκα και οστά το όλο εγχείρημα. Γιατί δεν ήταν, όμως; -θα με ρωτήσετε. Καθίστε αναπαυτικά να σας πω! Σεναριογράφος του συγκεκριμένου έργου ήταν ο Vincenzo Cerami. Ένας άνθρωπος με ξεχωριστό στίγμα στην ιταλική πολιτιστική ιστορία του 20ού και του 21ου αιώνα, ο οποίος μεταξύ άλλων πολλών είχε υπάρξει ο σεναριογράφος των περισσότερων μεγάλων κινηματογραφικών ταινιών του Ρομπέρτο Μπενίνι, μεταξύ των οποίων και του Η Ζωή Είναι Ωραία (La vita è bella). Επρόκειτο για ένα βαρύ όνομα, του οποίου το έργο και το βιος, ωστόσο, αγνοούσα μέχρι πολύ πρόσφατα. Όταν πρότεινα στην Ziche να ξεκινήσουμε με τον Όλυμπο Α.Ε., λοιπόν, εκείνη μου αποκρίθηκε πως της άρεσε πολύ η ιδέα μου και θα ήθελε πολύ να γίνει κάτι τέτοιο, όμως ο σεναριογράφος του έργου έχει πεθάνει από το 2013 κι εκείνη δεν έχει καμία σχέση με τους κληρονόμους του, προκειμένου να με βοηθήσει να τους εντοπίσω. Η συνεργασία της με τον εκδοτικό οίκο που το είχε βγάλει το 2000 (Einaudi) περιορίστηκε στην έκδοση του Όλυμπος Α.Ε. και της συνέχειάς του, το 2002. Από τη λήξη του συμβολαίου τους κι έπειτα, δεν είχε καμία επαφή μαζί τους, ώστε να είναι σε θέση να γνωρίζει αν εκείνοι έχουν κάποια σχέση ή επαφή με τους κληρονόμους του συγχωρεμένου συγγραφεά. Τότε λοιπόν ξεκίνησε ένα μικρό κυνήγι θησαυρού, το οποίο διήρκησε πολύ περισσότερο απ' όσο φανταζόμουν. Αρχικά, επικοινώνησα με τον ιταλικό εκδοτικό οίκο του Olimpo s.p.a., τον Einaudi, για να τους ζητήσω οποιαδήποτε πληροφορία μπορεί να είχαν σχετικά με το καθεστώς των δικαιωμάτων του Cerami. Εκείνοι μου αποκρίθηκαν ότι δεν γνώριζαν ποιος τα διαχειρίζεται σήμερα, ωστόσο σύμφωνα με το αρχείο τους τα διαχειριζόταν το *τάδε* δικηγορικό γραφείο στην Ιταλία. Πράγματι, αναζήτησα online την Ιταλίδα συνάδελφο, μόνο που κανένα από τα καταχωρημένα τηλέφωνα δεν έβγαζε γραμμή. Με βάση το ονοματεπώνυμό της, την αναζήτησα μετά στα social media, βρίσκοντάς τη σε facebook, instagram και linkedin. Της έστειλα σε όλα -με απόσταση μερικών εβδομάδων- ωστόσο δεν απάντησε σε κανένα. Κάπου εκεί θεώρησα ότι μάλλον το όνειρο να δω το συγκεκριμένο έργο στα ελληνικά, θα παρέμενε τέτοιο. Έτσι, προχωρήσαμε με το Infierno! και ξεκινήσαμε τις σχετικές συζητήσεις. Έλα όμως που, μερικούς μήνες αργότερα, εκείνη θα μου έστελνε μήνυμα στο Whatsapp (!) και θα με παρέπεμπε στη "διαχειρίστρια της πνευματικής ιδιοκτησίας του Cerami", δίνοντάς μου το τηλέφωνο της τελευταίας. Της τηλεφώνησα αμέσως, και στην άλλη άκρη της γραμμής αποκρίθηκε μία καλοσυνάτη κυρία που ακούστηκε πολύ χαρούμενη με την πρότασή μου. Ανταλλάξαμε email και ξεκινήσαμε να συζητάμε τα του συμβολαίου - σύντομα διαπίστωσα ότι επρόκειτο για τη χήρα του, ενώ χρειάστηκε να ζητήσουμε την συναίνεση και των παιδιών του αργότερα. Περιχαρής, στέλνω στη Silvia να την ενημερώσω πως βρέθηκε άκρη και το προχωράμε, για να λάβω την έντρομη απάντησή της πως, μετά από έλεγχο στο αρχείο της, διαπίστωσε ότι της λείπουν οι πρωτότυπες σελίδες του Ολύμπου Α.Ε. και της συνέχειάς του, δίχως να έχει κρατήσει ψηφιακό αρχείο των συγκεκριμένων ιστοριών. Για ακόμα μια φορά ένιωσα τα σχέδιά μου να καταρρέουν σα χάρτινος πύργος. Δεν το έβαλα κάτω. Σκέφτηκα να στείλω ξανά στον άγιο εκδοτικό Einaudi, και να ζητήσω από εκείνους τα αρχεία. Τι διάολο, αφού το είχαν βγάλει κάποτε, λογικά θα έχουν κάπου τα αρχεία της εκτύπωσης. Πολύ ευγενικοί και εξυπηρετικοί, αμέσως ανταποκρίθηκαν στο αίτημά μου και, αφού αναζήτησαν στον server τους για μερικές αγωνιώδεις εβδομάδες, τελικά βρήκαν τα αρχεία του Ολύμπου Α.Ε. και της συνέχειάς τους. Για όσα με ενημερώσανε ότι δεν είχαν στη διάθεσή τους, όπως π.χ. το εξώφυλλο του δεύτερου βιβλίου -το οποίο αν δεν το έχετε καταλάβει μέχρι τώρα, σκοπεύουμε να βγάλουμε στο προσεχές μέλλον- έτυχε να τα έχει η Ziche. Όλα καλά, λοιπόν. Στην πορεία, βέβαια, και ενώ δουλεύαμε πάνω στο βιβλίο, διαπιστώσαμε στο cross-check ότι στα αρχεία που μας έστειλαν οι Ιταλού δεν περιλαμβάνονταν τρεις σελίδες, οι οποίες υπήρχαν στο βιβλίο που κυκλοφόρησε στην Ιταλία και είχα στην κατοχή μου. Δυστυχώς, αυτές δεν καταφέραμε να τις βρούμε πουθενά, επομένως χρειάστηκε να τις σκανάρουμε από το αντίτυπό μου. Μπορείτε να βρείτε ποιες είναι; Μέχρι και αυτό το σημείο, δεν είχα μπει στη διαδικασία να ψάξω παραπάνω πράγματα για τον Cerami. Εκκρεμούσε ούτως ή άλλως η συγγραφή των βιογραφικών του κλπ. για το βιβλίο. Όταν ξεκίνησα να τα γράφω και μελέτησα σε βάθος τον ίδιο και το έργο του, δε σας κρύβω ότι έμεινα παγωτό. Ο άνθρωπος έχει γράψει πραγματικά σε κάθε μέσο, έχει γράψει βιβλία, ποιήματα, στίχους, θεατρικά, ταινίες, κείμενα για τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές... και κόμικς! Ξεκίνησε ως βοηθός σκηνοθέτη του Πιερ Πάολο Παζολίνι και αναγνωρίστηκε ως σεναριογράφος των ταινιών του Ρομπέρτο Μπενίνι, φτάνοντας μέχρι και στα Όσκαρ! Μεταξύ άλλων, έχει γράψει και το Pandora's Eyes σε σχέδιο Milo Manara. Αυτό που αγνοούσα και έμαθα μελετώντας τον περισσότερο, και το οποίο με σόκαρε περισσότερο όταν έκανα την σύνδεση, ήταν ότι ήταν παντρεμένος με την ξαδέρφη του Πιερ Πάολο Παζολίνι... η κυρία που μιλούσα, δηλαδή, για τα δικαιώματά του, είναι η ξαδέρφη του Πιερ Πάολο Παζολίνι! Μικρός που είναι ο κόσμος, ε...; Τα υπόλοιπα είναι λίγο πολύ γνωστά. Είναι το πρώτο βιβλίο της Ziche με lettering (έχε χάρη που ήταν βουβό το Infierno!), γι' αυτό και φτιάξαμε μία πρωτότυπη ελληνική γραμματοσειρά βασισμένη στο γραφικό της χαρακτήρα - έχουμε πολλά ακόμα δικά της να βγάλουμε, άλλωστε! Μεταφορά ονοματοποιίων, επιγραφών και λογοτύπου εξωφύλλου ο καταπληκτικός Γιώργος Γούσης, ο οποίος έκανε και το lettering, ενώ τη βασική δουλειά της μετάφρασης επωμίστηκε η Άννα Μπότσου, στην πρώτη εμφάνισή της ως μεταφράστρια ιταλικών. Και οι δύο συνεργασίες πήγαν πολύ καλά και εκτός απροόπτου θα συνεχιστούν και στα επόμενα. Ελπίζω οι επόμενες εκδόσεις βέβαια να βγαίνουν πιο αναίμακτα...

Άσχετο ποστ με την συλλογή, σχετικό όμως με την radnet. Στην συλλογή με τους κλασικούς υπερήρωες, ο τόμος 15 με τον spiderman έχει εξαντληθεί εδώ και καιρό. Τι έκαναν λοιπόν οι αθεόφοβοι; Πήδηξαν το νούμερο 15 και από το 14 πήγαν απευθείας στο 16

Τα Μις Μαρπλ, Λεγεωνα, Δρομος τα εχω μερικους μηνες. Μου τα πηρε δωρο η συμβια ψιλοκρυφα με πονηρο σκοπο δηλ ηταν σε 3 παραγγελιες βιβλιων δικα της οπου μου εβαζε και απο ενα κομικ για να γλυκαθω να τα πληρωσω ολα! χεχε! Τα 3 απο εκδοσεις Χαραμαδα ηταν τυχαια αγορα. Το ΠΣΚ ειχε στην δημοτικη αγορα Κυψελης μια εκδηλωση (Θερινο Βιβλιοστασιο) και πηγαμε σαν βολτα και για να απρουμε καποια βιβλια (πηραμε απο εκδοσεις Κειμενα και Υψιλον συγκεκριμενα) αλλα στο τελευταιο παγκο ηταν η Χαραμαδα. Τι να κανω ρε παιδια λυγισα και τσιμπησα τα 3 της φωτογραφιας. Και παμε στα χοντρα εξοδα. Περιμενα καποια λεφτα εδω και καιρο και ηθελα να κανω αγορες που ειχα βαλει στο ματι καιρο συν καποια καινουρια. Ετσι την Τριτη που μας περασε εκανα 4 παραγγελιες συνολικα απο Μικρο Ηρωα, απο Anubis, απο Jemma Press (για την ακριβεια αυτα τα πηρα απο Πολιτεια γιατι το site της jemma δεν λειτουργουσε εκεινη την μερα) και απο την docmz. Απο anubis και docmz παρελαβα την Παρασκευη ενω απο Πολιτεια το Σαββατο. Οπως παρατηρειτε απο Μικρο Ηρωα δεν εχω φωτο ακομα γιατι δεν εχουν στειλει κατι (ισως αργσαν λογο του Ποπαυ 6 που λεει αποστολες απο 15 ιουλιου). Οπως και να εχει τα περιμενω και απο κει με χαρα

Μεσοκαλόκαιρο, ώρα για manga. Από Cosmic Realms: Jealousy της Scarlet Beriko, v. 1-5, πλήρης σειρά https://www.goodreads.com/series/214378-jealousy Από Libristo: UFO Mushroom Invasion του Marina Shirakawa Mansect του Shinichi Koga Face Meat του Bonten Taro https://www.goodreads.com/list/show/203362 The Pits of Hell και I Wish I Was Stupid του Yoshikazu Ebisu https://www.goodreads.com/author/show/13694443.Yoshikazu_Ebisu

Ας βάλουμε και το ημερολόγιο του Ιουλίου Κυκλοφορίες Ιουλίου 2025 από τις Εκδόσεις Μικρός Ήρως! Το καλοκαίρι έφτασε και μπαίνουμε όλοι και όλες σε μουντ διακοπών. Και οι διακοπές μας συνήθως φέρνουν μαζί και την ευκαιρία για να διαβάσουμε ακόμα περισσότερα κόμικς και να καλύψουμε κενά από τη προηγούμενη σεζόν! Έτσι, λοιπόν, ως εκδοτική συνοδεύουμε αυτή τη περίοδο με μεγάλες προσφορές, ώστε να δοθεί η ευκαιρία σε ακόμα περισσότερους αναγνώστες να αποκτήσουν αγαπημένα κόμικς από τον κατάλογο μας. Καλοκαίρι όμως χωρίς νέες κυκλοφορίες δεν θα μπορούσαμε να έχουμε. Και είναι ακριβώς αυτή η περίοδος, που θέλουμε ανάλαφρα και χαλαρά αναγνώσματα. Για αυτό, για τον μήνα Ιούλιου έχουμε τον τόμο Κλασικές Ιστορίες Popeye (#6 - Μαγεία Εναντίον Επιστήμης) και το νέο άλμπουμ της σειράς graphic novel του Μπλεκ (#4 - Οι Σύντροφοι του Δάσους). Ακόμα, αυτό το μήνα κυκλοφορήσαμε το πρώτο τεύχος της μεγάλης αναβίωσης του περιοδικού Βαβούρα, ενώ επανεκδόσαμε το graphic novel Τετράς, η Ξακουστή του Πειραιώς. Πιο αναλυτικά: Μπλεκ GN #4 - Οι Σύντροφοι του Δάσους EsseGesse, 236 σελίδες, σχήμα 17Χ24, έγχρωμο, €16,00 Ο Μπλεκ τα βάζει με προϊστορικούς πολεμιστές και θαλάσσια τέρατα σε μια επικών μεγεθών περιπέτεια! Στην ιστορία «Οι Σύντροφοι του δάσους», η Αμερικανική επανάσταση βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση. Λόγω οικονομικών προβλημάτων, οι αγωνιστές δεν μπορούν να αποκτήσουν όπλα για τον σκοπό τους. Ο Μπλεκ και οι φίλοι του, στην προσπάθειά τους να ενισχύσουν οικονομικά τον αγώνα των πατριωτών, μαθαίνουν για τον περίφημο θησαυρό του Άκβατ που βρίσκεται στο εσωτερικό των Βουνών από Πάγο. Όμως, ο θησαυρός αυτός ανήκει σε έναν αρχαίο λαό πολεμιστών με ξανθά μαλλιά, που για εκατοντάδες χρόνια έχουν μείνει κρυμμένοι από τον υπόλοιπο πολιτισμό —με τους Ινδιάνους Ιροκέζι να τους αποκαλούν «Ξανθούς Ινδιάνους». Η προφητεία αναφέρει πως «ανάθεμα θα πέσει σε όποιον βεβηλώσει τον θησαυρό του Άκβατ!». Έτσι, ο Μπλεκ, ο Ρόντι και ο Καθηγητής Μυστήριος ξεκινάνε ένα ταξίδι —πραγματική οδύσσεια— ώστε να ανακτήσουν τον θησαυρό. Στον δρόμο του, ο Ξανθός Γίγας θα έρθει αντιμέτωπος με θαλάσσια τέρατα, σαρκοφάγα φυτά, πούμα και γίγαντες που θα δοκιμάσουν την αντοχή του ήρωά μας και θα τον φέρουν ενώπιον της πιο δύσκολης αποστολής του! Οι αποστολές ξεκινάνε την Τρίτη 15 Ιουλίου 2025, ενώ σε βιβλιοπωλεία, κομιξάδικα και άλλα σημεία πώλησης θα κυκλοφορήσουν την Πέμπτη 17 Ιουλίου 2025! Κλασικές Ιστορίες Popeye #6 - Μαγεία Εναντίον Επιστήμης (1980-1982) Bud Sugendorf, 232 σελίδες, σχήμα 21Χ19, έγχρωμο, €19,90 Ο Ποπάυ έρχεται αντιμέτωπος με τη ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας! Ο έκτος τόμος περιλαμβάνει εννιά περιπέτειες από την περίοδο 1980-1982. Οι περισσότερες ιστορίες του τόμου καταπιάνονται με τη θεματική της ανάπτυξης της τεχνολογίας, η οποία αναλαμβάνει τα καθήκοντα ενός βασιλιά (Ο Μπλόζο Έγινε Καπνός), δημιουργεί καταστροφικές μηχανές και σωσίες των ηρώων μας (Κακός Μπελάς και Το Τερατάκι), χειραγωγεί τους ήρωές μας με στόχο να κατακτήσει τον κόσμο (Θαλάσσια Τέρατα) ή αμφισβητεί την εποχή της μαγείας (Μαγεία εναντίον Επιστήμης και Η Τελευταία των Μαγισσών). Όλες αυτές οι ιστορίες καταπιάνονται με ένα θέμα που εν έτει 2025 είναι πιο επίκαιρο από ποτέ —με τις καλλιτεχνικές ανησυχίες του Sagendorf να βρίσκονται σε όλες τις ιστορίες. Ακόμα, στον τόμο αυτό γνωρίσαμε περισσότερο το υποστηρικτικό καστ του θιάσου, όπως τους Στριμμένους, τον καθηγητή Ουοτεσνάζλ, τον πολυτάλαντο Ότις Ο. Ότις, αλλά και τη μαμά του Ρεβυθούλη (ναι, δεν πρόκειται για αστικό μύθο), ενώ στην ιστορία Σήμερα Γάμος Γίνεται εξηγείται για ποιον λόγο ο Ποπάυ είναι αιωνίως αρραβωνιασμένος με την Όλιβ, αντί να παντρευτούν. Οι αποστολές ξεκινάνε την Τρίτη 15 Ιουλίου 2025, ενώ σε βιβλιοπωλεία, κομιξάδικα και άλλα σημεία πώλησης θα κυκλοφορήσουν την Πέμπτη 17 Ιουλίου 2025! https://www.mikrosiros.gr/blog/kuklofories-iouliou-2025-ekdoseis-mikros-iros

ΤΖΕΡΟΚΑΛΚΑΡΕ: Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΜΑΝΤΙΛΛΟ Από το οπισθόφυλλο: Η Προφητεία του Αρμαντίλλο είναι το πρώτο βιβλίο κόμικς του Τζεροκαλκάρε. Μια ιστορία για το πώς διαχειρίστηκε την είδηση ότι μια αγαπημένη παιδική του φίλη έχασε τη ζωή της, με συμπρωταγωνιστή ένα γιγαντιαίο αρμαντίλλο που ενσαρκώνει τη συνείδησή του. Αφοπλιστικά αστείο, πνευματώδες και σύγχρονο, θεωρείται σήμερα ένα ορόσημο στην πρόσφατη ιστορία της 9ης Τέχνης, έχοντας πουλήσει πάνω από 300.000 αντίτυπα μόνο στην Ιταλία, όντας ο πιο δημοφιλής τίτλος του Ιταλού καλλιτέχνη-φαινόμενο. Δομημένη ως μια σειρά σύντομων ιστοριών που συνδέονται μεταξύ τους για να σχηματίσουν μια συνεκτική αφήγηση, αυτή η ιστορία υπήρξε το σημείο καμπής που έκανε τον Τζεροκαλκάρε διάσημο για την ικανότητά του να γράφει κωμωδία με βάθος, εντάσσοντας αρμονικά στην πλοκή έντονα δραματικά στοιχεία. Οι διαρκείς του αναφορές στην ιταλική κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα δεν δυσκολεύουν την ταύτιση των αναγνωστών σε όλο τον κόσμο, αφού τελικά πρόκειται αναμφίβολα για μία οικουμενική ιστορία της γενιάς της, μια ιστορία για την απώλεια, την αντιμετώπισή της και τη βίαιη ενηλικίωση. Η ιστορία: Το συγκεκριμένο κόμικ ήταν η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά του πασίγνωστου πλέον Zerocalcare και επικεντρώνεται στην απώλεια μιας πολύ αγαπημένης παιδικής του φίλης, της Καμίλ. Δεν πρόκειται βέβαια για μια ενιαία ιστορία, αλλά για πολλές μικρές ιστορίες, που αφηγούνται διαφορετικές εμπειρίες του δημιουργού, αλλά είναι σχετικές μεταξύ τους, δημιουργώντας ένα γενικό πλέγμα. Μέσω της αφήγησης του, ο Zero αποκαλύπτει τα συναισθήματά του, όχι μόνο για τον θάνατο της φίλης του και για τις αναμνήσεις του μαζί της από τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια, αλλά και για διάφορες καταστάσεις που αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά του. Τον ακολουθεί πάντα ο φανταστικός του φίλος, το Αρμαντίλλο, ένα ζώο που επιβιώνει κλείνοντας τον εαυτό του σε μια θωρακισμένη προστατευτική μπάλα , το οποίο είναι η προσωποποίηση του υποσυνείδητου του δημιουργού και τον φορτώνει άγχη ,ανασφάλειες και φρούδες ελπίδες. Οι ιστορίες μας δείχνουν την σκέψη του, τον χαρακτήρα του και την γενικότερη ψυχοσύνθεση του, αλλά και τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα, με πολλούς χαρακτήρες και συναισθήματα να εμφανίζονται με την μορφή πασίγνωστων χαρακτήρων της Ποπ Κουλτούρας, ζώων και ιστορικών ανθρώπων. Το πιο αξιέπαινο χαρακτηριστικό της γραφής του όμως, είναι ότι καταφέρνει να ισορροπήσει αριστοτεχνικά το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό, με δραματικά, ακόμη και θλιβερά γεγονότα. Αυτό που κάνει τον αναγνώστη να ταυτιστεί τόσο εύκολα με τον πρωταγωνιστή, και να αγαπήσει την ιστορία είναι ότι είναι βγαλμένη από την πραγματική ζωή. Αν και δεν ανήκω στην γενιά των 80s, όπως ο δημιουργός, ταυτίστηκα και λάτρεψα τον πρωταγωνιστή εξ αρχής. Μου έχει μείνει η αντίληψη ότι γνωρίζω πλέον αυτόν τον άνθρωπο προσωπικά. Το σχέδιο: To ξεχωριστό σχέδιο χαρακτηρίζεται από απλότητα, δωρικότητα και φυσικά απαράμιλλη ομορφιά. Τονίζει τα χιουμοριστικά στοιχεία αλλά και τα συναισθήματα των χαρακτήρων. Ο Zerocalcare έχει αναπτύξει ένα μοναδικό στυλ που νιώθω ότι προσθέτει πολλά στο σενάριο, και συμβάλλει στην προβολή των συναισθημάτων του. Έχει μια ιδέα καρτούν, και φαίνονται οι επιρροές του από άλλους μεγάλους δημιουργούς. Άλλωστε, όπως μαθαίνουμε, μεγάλωσε όπως πολλοί από εμάς, διαβάζοντας Manga, Αμερικάνικα, αλλά και Disney κόμικς. Η έκδοση: Ή μάλλον η εκδοσάρα, ήρθε στην ελληνική αγορά από τις εκδόσεις DOC MZ Publishing και Chaniartoon Press. Είναι σκληρόδετη και έχει ποιοτικό ματ χαρτί. Όπως αναφέρεται και στο εσωτερικό αποτελεί υβρίδιο της Ιταλικής Artist Edition, απ' όπου έχει πάρει το εξώφυλλο και τις δύο μικρές εισαγωγικές ιστορίες, και της Ιταλικής Colore 8-Bit Edition απ' όπου πήραν οι ιστορίες των χρωματισμό τους. Πέρα από τον κατατοπιστικό πρόλογο του Γιώργου Τσαγκόζη, η έκδοση έχει ΠΑΡΑ πολύ πλούσια αρθρογραφία και μια συνέντευξη του δημιουργού, όλα προϊόντα της δουλειάς που έκανε με πολύ μεράκι ο @ JohnnyMZ ο οποίος αξίζει αξίζει πραγματικά Άλλο όμως ένα στον Γιάννη, στον Τζόναθαν Τσικαρέλι και στον @ PhantomDuck για την εξαιρετική μετάφραση και επιμέλεια, που με έκαναν να νιώσω λες και διαβάζω κάτι που γράφτηκε εξ αρχής στα ελληνικά. Fun Fact: Η Προφητεία του Αρμαντίλλο κυκλοφόρησε αρχικά στην Ιταλία ως αυτοέκδοση! Και κλείνω με το από πάνω καρέ, που σίγουρα αποτελεί ένα , αν όχι το αγαπημένο μου καρέ του 2025. Όσο για την ιστορία τι να πω... Το καλύτερο πράγμα που διάβασα εδώ και καιρό. Συγκινητική, χιουμοριστική, ανθρώπινη, πραγματικά ΜΟΝΑΔΙΚΗ. Και μάλιστα σε μία από τις καλύτερες εκδόσεις που έχουμε δει ποτέ στην Ελλάδα. Ειλικρινά δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να πω για αυτό το κόμικ. Απλά πρέπει να το έχετε! Καλή Ανάγνωση σε όλους/ες! ΥΓ: Παρακαλώ συγχωρέστε τις άχαρες φωτογραφίες σελίδων, δεν ήθελα να το ταλαιπωρήσω πιέζοντάς το στο σκάνερ.

Φανταστείτε και να σας άρεσε η έκδοση-επιστροφή της Βαβούρας πόσο θα την αναλύατε

Το θέμα είναι σε ποιο δάκτυλο...

Αυτή τη στιγμή το μυαλό μου είναι κάπως έτσι: Συνήθως τα τόπικ των νέων εκδόσεων δεν τα διαβάζω τον τελευταίο καιρό, και δη του Μικρού Ήρωα, επειδή θεωρώ ότι εφόσον η ενημέρωση για τον ετήσιο κατάλογο γίνεται από τον Γενάρη, ποιο το νόημα;;; Αλλά αυτό ήταν ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΟ! Και γιατί η εκδοτική φαίνεται να έχει απομακρυνθεί από τις ρετρό καταβολές της, και γιατί... Βαβούρα εν έτει 2025; Πάμε καλά; Ε λοιπόν, ως κάποιος που δεν έχει διαβάσει ΠΟΤΕ Βαβούρα, παρά μόνο έχω ακούσει από τον πατέρα μου που ήταν μεγάλος οπαδός, όπως και τον Αντιρίξ και Συμφωνίξ, κι επίσης έχω διαβάσει τα αφιερώματα του @ Ion σε διάφορες σειρές του περιοδικού έχω να πω ότι μου φαίνεται καλή κίνηση. Και απευθύνομαι στους επικριτές τώρα. @ ProfPhillipMortimer , προσωπικά συμφωνώ τις περισσότερες( σχεδόν όλες βασικά) τις φορές με τις απόψεις που εκφράζεις και μάλιστα θεωρώ ότι τα γούστα μας ταυτίζονται αρκετά( αν εξαιρέσεις τα Bonelli, των οποίων δεν είμαι ιδιαίτερος φαν)... Εν προκειμένω όμως θα διαφωνήσω! Δεν πιστεύω ότι θα καταλήξουν "απένταροι και χρεωμένοι" στην εκδοτική επειδή ακολουθούν ΚΑΙ τον μέσο όρο. Το κόμικ για τον Βέγγο προφανώς και πούλησε, όχι μόνο γιατί ήταν καλό( δεν το έχω αγοράσει ακόμη, αν κρίνω όμως απ' όσα ακούστηκαν...), αλλά γιατί το θέμα του αφορούσε ένα ευρύ κοινό που αγγίζει τον μέσο Έλληνα. Αν επιθυμούμε τα κόμικς να φύγουν από το περιθώριο, όχι τόσο όσον αφορά τη νοοτροπία, γιατί αυτό έχει ήδη λίγο- πολύ γίνει, αλλά όσον αφορά την εμπορική του πτυχή, και να μην σημειώνουν ΜΟΝΟ τα πολύ mainstream Αστερίξ, Λούκυ Λουκ και Disney πωλήσεις, τότε πρέπει να επικροτούμε κινήσεις που θα φέρουν το μέσο πιο κοντά στον "άσχετο", σε αυτόν που έχει να ασχοληθεί από τα παιδιάτα του... Θυμάμαι τον εκδότη της Jemma, τον Λευτέρη Σταυριανό, που έλεγε στα "Στέκια" το 2019, στο αφιέρωμα για τα κομικσάδικα, ότι πολύς κόσμος αντιμετωπίζει τα κόμικς ως κάτι που μπορεί να επανανακαλυφθεί, ως κάτι που διάβαζε ο πατέρας τους και τώρα περνάει σε αυτούς... Τώρα, για το ότι λείπουν ενδεχομένως και πιο... περιπετειώδεις, σκοτεινές, fantasy κλπ ιστορίες δεν θα διαφωνήσω, αλλά θα υπενθυμίσω ότι μιλάμε για τον Μικρό Ήρωα, ο οποίος βρίσκεται σε συνεχείς πειραματισμούς και θέλω να ελπίζω ότι δεν θα επαναπαυθούν στις δάφνες τους, ούτε ότι θα βαλτώσουν( όπως έχουν αποδείξει στο παρελθόν)! Κλείνοντας( αυτό το πρώτο κομμάτι του ποστ μου), να πω αυτό που λέω συνήθως σε τέτοιες περιστάσεις... Ο χρόνος θα δείξει... Κι επίσης, όντως στην τελική, όλα γούστα είναι και γι' αυτό κιόλας ας έχει ο καθένας τη γνώμη του, όσο την εκφράζει με κοσμιότητα, εμένα μου αρκεί! -------------------------------------------------------- Τώρα, για το πιο "ειδησεογραφικό" κομμάτι του ποστ... Κάλεσα πριν λίγο στην αποθήκη, ρωτώντας για περαιτέρω πληροφορίες και ο άνθρωπος δεν γνώριζε... Κλείσαμε το τηλέφωνο και λίγα λεπτά αργότερα με ξανακάλεσε και μου είπε τα ακόλουθα( αυτό το σκηνικό το παραθέτω, γιατί πραγματικά ο επαγγελματισμός τους είναι κάτι που πρέπει να τονιστεί): Απ' ό,τι πληροφορήθηκα τη Δευτέρα που μας έρχεται( 7/07/2025) θα είναι το κόμικς στις αποθήκες τους και την Τετάρτη(9/07/2025) θα κυκλοφορήσει στα περίπτερα... Επομένως θα πρόκειται για αυτόνομη έκδοση( δικό μου συμπέρασμα, αλλά νομίζω προκύπτει ξεκάθαρα...) Το μέγεθος θα είναι σαν του ΚΟΜΙΞ της Καθημερινής( 17 x24). Και δίνω το συγκεκριμένο παράδειγμα, γιατί όλοι μας νομίζω έχουμε στον νου μας τι μεγέθους είναι το ΚΟΜΙΞ! Τέλος, θα επανεφέρουν τις παλιές σειρές, ωστόσο η "Οδός τρέλας" θα είναι δουλειά Ελλήνων δημιουργών( πιαθνότατα πρωτότυπη, απευθείας για το περιοδικό)!!!!

Β α β ο Υ ρ αααααααααα.....παιδιά για όσους δεν το έχουν ζήσει μιλάμε για το πιο cult περιοδικό που έχει κυκλοφορήσει στα ελληνικά. Την περιμένω με ανυπομονησία

Αγαπητέ Θοδωρή, όσον αφορά στη συγκεκριμένη συλλογή, θέλω να παρατηρήσω τα εξής. Δεν την παίρνω από συλλεκτική μανία. Δεν έχω αυτήν την πολυτέλεια. Απλά ξεκίνησα να τα παίρνω ένα-ένα, βλέποντας και κάνοντας. Στην αρχή τα διάβαζα κιόλας. Μετά από καμμιά δεκαριά τόμους αποφάσισα να την συνεχίσω διότι παρά τον ασεβή τρόπο με τον οποίο φέρεται η εταιρεία στο υλικό της και τους αναγνώστες της, οι ιστορίες αξίζουν, κι εγώ, παρά την τελειομανία μου, έχω και μεγάλη ανεκτικότητα. Επιπλέον, πρέπει να ξεχωρίσουμε δυο πράγματα: α) την έκδοση που γίνεται στο εξωτερικό, και β) το γλωσσικό κομμάτι, για το οποίο είναι υπεύθυνη η εταιρεία. Θεωρώ ότι είναι μια πολύ ποιοτική έκδοση, σαν έκδοση, τουλάχιστον για το είδος της και τα γούστα μου. Και μακάρι να είχε την επιμέλεια που έχουν τα έργα που εκδίδουν οι άλλες εταιρείες του χώρου. Αρχικά, μάλιστα, είχα σκεφτεί να στέλναμε στη luppa (ή και στη Marvel ακόμα), επιστολή διαμαρτυρίας. Υποψιάζομαι ότι εκείνοι που τους έδωσαν τα δικαιώματα θα θεωρούσαν αυτονόητο ότι η επιμέλεια θα είναι άψογη. Δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσαν τότε τα αφεντικά τους. Ίσως να μην το γνωρίζουν ούτε τώρα. Προσωπικά, θα τα προτιμούσα με τη γλώσσα του πρωτότυπου (θα μπορούσα να είμαι εγώ ο μεταφραστής), αλλά τα ελληνικά είναι η μητρική μου γλώσσα, και το έργο μού μιλάει πιο προσωπικά. Ξέρω ακόμα ότι με τα λεφτά που δίνεις για ένα τόμο (ίσως και με λιγότερα), πληρώνεις ενός μήνα συνδρομή στο Marvel Unlimited. Πράγμα που σημαίνει ότι η έντυπη έκδοση που αγοράζεις είναι μία πολυτέλεια. Αλλά αλλιώς είναι να τα διαβάζεις τυπωμένα. Και μπορεί να έχει μέσα και γλωσσικά "Άουτς!", αλλά το έχω αποδεχτεί. Δεν καμαρώνω για τους τόμους, αλλά γενικά μ` αρέσουν. Σκέψου ακόμα ότι το να διαβάζεις το ελληνικό ίντερνετ γενικά είναι μερικές φορές πολύ χειρότερο γλωσσικά. Ακόμα και σε τίτλους ειδήσεων (αποκάτω) στην τηλεόραση γίνονται κραυγαλέα σφάλματα. Κι αν έχεις συνηθίσει σ` αυτό το χάλι, τα κείμενα της Radnet δεν είναι και τόσο άσχημα... Ίσως και καθόλου άσχημα, ανάλογα με το για ποιον τόμο μιλάμε... Η κριτική που γίνεται εδώ μέσα, ναι μεν δεν είναι αδικαιολόγητη, αλλά μερικές φορές είναι τόσο σκληρή, που μπορεί κάποιοι που την διαβάζουν να μην έχουν αγοράσει τόμους εξαιτίας της,παρόλο που δε θα τους πείραζαν τα σφάλματα αν τα διάβαζαν. Ίσως να μην τα πρόσεχαν καν! Αλλά απλά δεν αγόρασαν. .. Με το γνωστό αποτέλεσμα για την εταιρεία… Αλλά και για μάς, κατά συνέπειαν... Τέλος και η αρνητική κριτική σε μερικές ιστορίες μου φαίνεται υπερβολική. Από τους πρώτους τόμους, στη χειρότερη περίπτωση να μη μου έμεινε κάτι, π.χ. τροφή για σκέψη. Αλλά σε κάθε περίπτωση πέρασα καλά. Αυτά για τώρα. Σ` ευχαριστώ που με ώθησες να πω πράγματα που ήθελα πολύ καιρό να πω… καλή διάθεση πάντα!

Απ'το κακό στο χειρότερο πάνε οι επιλογές της εκδοτικής (μιλάω πάντα για τη δική μου αισθητική), ούτε το Dredd δεν πήρα εφέτος, που έχω πάρει όλα τα προηγούμενα. Η πλάκα είναι οτι όταν γράφαμε προτάσεις προς την εκδοτική, εγώ πρότεινα From Hell και The Crow

Μπορεί να χρωστάνε σ'όλους τους άλλους αλλά όχι και στους πελάτες τους! Είναι θέμα αρχής!

Θα τις βάλανε σε άλλη καταχώρηση. Τα λεφτά θα επιστραφούν μόλις βγει ο τόμος 40 Πάντως η έδρα τους είναι κοντά στο πατρικό μου.

Η Λέσχη Φίλων Κόμικς προσέφερε ένα τόμο με τις Περιπέτειες του Περτουίλαμπι για δημοπρασία υπέρ του Χαμόγελο του παιδιού! Μπορείτε να τον δείτε (και γιατί όχι - να τον αποκτήσετε) ΕΔΩ !

Το κείμενο που έβαλαν μαζί με την ανάρτηση: ☄️ Βαβούρα. Μια λέξη που τιτλοφορούσε ένα από τα πιο ιστορικά περιοδικά της δεκαετίας του ’80 και του ’90 και αγαπήθηκε όσο λίγα, όντας ό,τι πιο σουρεαλιστικό και πρωτοποριακό μπορούσε να διαβάσει κάποιος εκείνη την εποχή. 👉 Η Βαβούρα αναβιώνει. Μαζί της και 13 κλασικές σειρές που μεγάλωσαν μια ολόκληρη γενιά αναγνωστών. 👀 Σύντομα περισσότερα... Εμένα αρχίζει και μου αρέσει αυτό. Ο Μικρός Ήρως έχει δικτυωθεί εξαιρετικά και στα mainstream μέσα επικοινωνίας όπως φαίνεται και από το κόμικ με τον Βέγγο, οπότε θα κάνει έναν μικρό χαμό με αρθράκια για την επιστροφή της Βαβούρας και θα βρει κοινό που αγαπάει τη ρετρίλα. Θα πετύχει; Θα το δούμε στην πράξη.

Η Βαβούρα ήταν ασπρόμαυρη, είχε 68 σελίδες και μέγεθος 14,5x21,5. Ο Θρυλικός Μπλεκ ήταν ασπρόμαυρος, είχε 68 σελίδες και μέγεθος 14,5x20. Πόσο ταιριάζουν

Καταλαβαίνω αυτό που λες, έχω την εντύπωση ότι μάλλον αυτό είναι έτος δοκιμών για τον Μικρό Ήρωα. Δηλαδή κρατάει σταθερά τα μπονελικά και τον Popeye, δε βγάζει υπερηρωικό της DC, τεστάρει BD βασισμένη στην επιτυχία της Ταναναρίβης και manga/manhwa, δοκιμάζει περισσότερα κόμικ με Έλληνες δημιουργούς και αναβιώνει έναν ελληνικό τίτλο. Μοιάζει όντως να ψάχνεται με καινούρια πράγματα και πιστεύω ότι στο επόμενο εκδοτικό έτος θα μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα για το πως θα κινηθεί.

Η Γ' Έκδοση είναι γεγονός Μια best-seller κυκλοφορία που έχει εξαντληθεί δύο φορές και τώρα επιστρέφει με την τρίτη της έκδοση, ώστε να συνεχίσει να ρίχνει φως σε μια από την πιο εμβληματικές στιγμές της ελληνικής μουσικής ιστορίας! Κυκλοφορεί πανελλαδικά σε βιβλιοπωλεία, κομιξάδικα και άλλα σημεία πώλησης από την Πέμπτη 3 Ιουλίου. https://www.mikrosiros.gr/i-tetras-tou-peiraiws Άραγε θα έχει το νέο λογότυπο της εκδοτικής

Βαβούρα παίζει παιδιά!

Βλέπω γίνατε όλοι trigger. Παρακαλώ μην πυροβολείτε τον πιανίστα. Δεν έχει τύχει να μιλήσω με τον κύριο Ανεμοδουρά και είμαι σίγουρος ότι θα ήταν πολύ καλή η συζήτηση. Εγώ επειδή μου είπατε να μιλήσω μαζί τους περιέγραψα την κατάσταση που συνάντησα όταν προσπάθησα να τους μιλήσω. Από κει και πέρα προφανώς δεν χρειάζονται δικαιολογία. Ξεκάθαρα τα παιδιά εκεί όπως γράψατε πάνε για λίγο χατζιλίκι και δεν τους ενδιαφέρει τίποτε παραπάνω. Όπως επίσης μπορεί κάποιες άλλες ώρες να είναι κάποιοι που θα μπορούσα να συζητήσω μαζί τους αλλά δεν έτυχε να τους πετύχω. Αλλά τα ίδια συμβαίνουν και με την Οξύ και την Anubis, μην νομίζετε ότι η Μαμούθ είναι ο κανόνας, απλά είναι η (ευχάριστη) εξαίρεση. Διότι και πριν τον Αλέξανδρο οι άνθρωποι της Μαμούθ που ήταν στην έκθεση του Πειραιά γνώριζαν πράγματα, ενδιαφέρονταν για το αντικείμενο και μπορούσες να κάνεις απολαυστικές συζητήσεις μαζί τους (όπως θυμάστε εδώ οι παλιοί). Το να ρωτήσεις κάτι που ο άνθρωπος εκεί δεν το ξέρει και να περάσεις την επομένη και να το έχει μάθει και να σου δώσει την απάντηση που ζήταγες είναι rewarding που λένε και οι εγγλέζοι, πως να το κάνουμε. Επιπλέον η δουλειά μου δεν έχει σχέση με κόμιξ, οπότε ο μόνος χρόνος που μου είναι διαθέσιμος για τέτοιες συζητήσεις είναι τα απογεύματα μετά τη δουλειά στον Πειραιά επειδή είμαι Πειραιώτης και η έκθεση είναι δίπλα μου. Π.χ. όταν η έκθεση γίνεται στην Αθήνα δεν έχω ούτε τη διάθεση ούτε το χρόνο να πάω. Οπότε μ'αυτούς που βρω μπροστά μου θα συζητήσω, με τους υπόλοιπους τι να κάνουμε, my loss. Π.χ. Πέρσι ή πρόπερσι είχα βρει τον εκδότη της Σελήνη και του έκανα συζήτηση αν θα συνεχίσει τα Judge Dredd (που μου είπε ότι δεν πρόκειται να συνεχίσουν γιατί δεν πουλάνε) και να βγάλει τουλάχιστον το 5.2 (που μου είχε πει ότι επειδή είχε ήδη τα δικαιώματα αυτό θα το βγάλει "κάποια στιγμή"). Φέτος πάντως ούτε η Σελήνη ούτε ο Ψύχαλος έχουν περίπτερο στην έκθεση. Μόνο η Μικρή Σελήνη σε μια γωνιά ενός άλλου εκθέτη. Και οι συζητήσεις "χτίζονται" με τα χρόνια. Αλλιώς θα μιλούσα τώρα με τον κύριο Ανεμοδουρά που θα τον δω πρώτη φορά στη ζωή μου κι αλλιώς μιλάω με τον Αλέξανδρο που τον βλέπω και μιλάμε κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Τώρα το αν "θέλουμε μια εκδοτική που μιλάει ωραία και επαγγελματικά στους ενδιαφερόμενους" αλλά δεν βγάζει εκδόσεις κλπ είναι άτοπο εδώ. Ούτε πήγα να κρίνω κανέναν ούτε βαθμολογώ την κάθε εκδοτική από το αν μου μιλάει ή δε μου μιλάει. Απλά ανέφερα με ποιους μπορώ να συζητήσω στο πασαλιμάνι στην έκθεση φέτος. Δεν φταίω εγώ που είναι μόνο η Μαμούθ. Φίλε @ Paris ευχαριστώ για τα ερωτήματα και θα επανέλθω με τις απαντήσεις.

είμαστε καμένοι , άρρωστοι, αθεράπευτα ρομαντικοί κομικσφανς για αυτό. το ξέρουμε πως δεν θα βγεί τίποτα αλλά γουστάρουμε την συζήτηση !

Δυστυχώς η Μαμούθ σκοτώνει ότι μπορεί να υπάρχει σε σειρά σε αυτή την χώρα.... Όπως έχουμε ξανασυζητήσει και απο feedback εκδοτών οι σειρές δεν τραβάνε. Θεωρώ ότι δεν υπάρχει αρκετό κοινό, αλλά και αυτό το σκοτώνουμε καθώς δεν υπάρχει αρκετή εμπιστοσύνη πλέον απο το κοινό προς τις εκδοτικές. Κινήσεις όπως αυτές των Anubis & Μαμουθ απαξιώνουν τελείως μια σειρά. Ο αναγνώστης βλέπει ένα νούμερο στην ράχη και λέει "ωχ που να μπλέξω τώρα"...Ας πάρω ενα GN Εγώ π.χ. έχω ξεκινήσει να διαβάζω Μπλεικ & Μορτιμερ. Δεν με έχει ενθουσιάσει τόσο ώστε να πεις ότι θα τρέξω να το πάρω, αλλά μου αρέσει αρκετά ώστε αν είχα εύκολα τα πρώτα τεύχη θα το διάβαζα απο την αρχή και σωστά. Επίσης δεν μπορείς να μην έχεις μια περιοδικότητα στην κυκλοφορία και να βγάζεις όποτε σου έρθει, μετά απο 4-5 χρόνια. Πάλι απαξιώνεις την σειρά και χαλάς όλο το δέσιμο που μπορεί να έχει κάνει με το κοινό. Προφανώς αρκετοί, αντί να περιμένουν θα πάνε να αγοράσουν τόμους στα αγγλικά κτλπ., οπότε πέφτουν και οι πωλήσεις τόμο με τον τόμο. Δεν λέω ότι είναι εύκολο, αλλά μπορεί να γίνει. Στον Μ.Η, ξέρεις ότι βγαίνει 1 Λάργκο μια φορά τον χρόνο ή 2 Ποπάυ ή 3 Μπλεκ κτλπ. Επίσης νομίζω η Μαμούθ πρέπει να βγεί λίγο απο την λογική του περιπτέρου. Σε έναν κόσμο με ιnternet, eshops, social κτλπ, θέλει και ένα σωστό Marketing. Μέχρι και το πιο απλό, δεν μπορείς π.χ. να μην έχεις placement σε 1-2 βιβλιοπωλία. Μπορεί και πάλι π.χ. το Μπλουμπερυ να μην πουλούσε, αλλά χωρίς λίγο προβολή πως θα πουλήσει, αφού το μισό κοινό δεν έχει ιδέα ότι μπορεί να κυκλοφόρησε ή ότι είναι νέα έκδοση. Ειδικά αν το συνδυάσεις με το πάνω και βγάζεις κάθε 3-4 χρόνια κάτι, έχει χάσει που έχει χάσει το κοινό το ενδιαφέρον του και δεν παρακολουθούν την σειρά, δεν βοηθάς και εσύ στην προβολή στο νέο τόμο και απλά το πετάς σε ένα ράφι στο περίπτερο και περιμένεις να πουλήσει μόνο του, ε πως να μην νεκρώσει η σειρά σιγά σιγά και να σταματάει να πουλάει. Αναφέρω πάλι το Μ.Η. σαν παράδειγμα που έβγαλε τα Κορτο και γρήγορα και με σωστή προβολή και με εφημερίδα και με εκπτώσεις στην συνέχεια και τώρα κάνει catch up και με τις νέες εκδόσεις απο το εξωτερικό. Αν έβγαινε π.χ, αντίστοιχα ένα Μπλεικ & Μορτιμερ σωστά, θα έδινα και εγώ περισσότερες πιθανότητες να πάρω την σειρά. Τώρα με τέτοιες κινήσεις, χάνουν συνεχώς κοινό. Εξαίρεση βέβαια οι γνωστές σειρές Αστεριξ, ΛΛ και ΤενΤεν. Απο την στιγμή που η Μαμούθ, έχει την κότα με τα χρυσά αυγά, προσωπικά θα προτιμούσα να έμενε σε αυτά και αν έπερνε την απόφαση κάποιος άλλος εκδότης να βλέπαμε άλλες σειρές απο αλλού.