Αίθουσα Νικητών

Δεν ξέρω για επαρχία αλλά εγώ το δικό μου το πήρα από το Presspoint στο Ελευθέριος Βενιζέλος που πέρασα για επαγγελματικούς λόγους, μαζί με το νέο Σίλβερ Σέρφερ της Μικρός Ηρως. Και θα πω και το εξής το Αστερίξ με €5.80 μου φάνηκε πολύ καλύτερο ποιοτικά από το Σίλβερ Σερφερ που έκανε... €12. Λέμε και λέμε για τη Μαμούθ ότι καθυστερεί κλπ αλλά αν πάρει άλλος τις εκδόσεις στοίχημα ότι το Αστερίξ θα πάει αμέσως στο δεκάρικο, Τιμές όπως της Μαμούθ δεν υπάρχουν πια πουθενά.

Τα δικά μου από το Comicdom... όχι πολλά πράγματα Εξαντλήθηκε και το Silver Surfer: Parable στο τέλος της Κυριακής και αναγκάστηκα να το παραγγείλω Και ένα ωραίο εξτραδάκι, από ανταλλαγή τεύχους με Άγγλο με μεγάλη μπορώ να πω επιτυχία

Μήπως το Ναύπλιο έχει αδελφοποιηθεί με την Αλεζία;

Δεκάρικο δεν νομίζω αλλά πιστεύω γύρω στα 7-8€ θα κάνει ένα Αστερίξ αν το πάρει άλλη εκδοτική. Αλλά να σου πω κάτι; Προτιμώ να δίνω τόσα και να βλέπω τα άλμπουμ να κυκλοφορούν στην ώρα τους και χωρίς μεταφραστικά και τυπογραφικά λάθη. Πραγματικά έχω φτάσει σε σημείο να θέλω να τα πάρει άλλη εκδοτική τα δικαιώματα των δημοφιλών BD σειρών (Αστερίξ, Λούκυ Λουκ, ΤενΤεν, Ιζνογκούντ, Μπλούμπερυ, Μπλέικ & Μόρτιμερ κτλ).

Έχετε βρει το "αστεριξ και Κλεοπάτρα" στην επαρχία? Στο Ναύπλιο δεν έχει εμφανιστεί μέχρι στιγμής.

Θοδωρή καλά κάνεις και ρωτάς εννοείται, αλλά προσωπικά πιστεύω ότι απ'όσα σου 'παν ζήτημα να συμβούν τα μισά. Έχω πάψει να τους εμπιστεύομαι Ξενέρα το ότι δεν ανέφεραν κάτι για επανέκδοση Λούκυ Λουκ. Επίσης με προβλημάτισαν οι απαντήσεις για Μπλούμπερυ και Μπλέικ & Μόρτιμερ. Απ'την αοριστολογία των απαντήσεων συμπεραίνω ότι δεν θα δούμε άλμπουμ τους φέτος (ενώ είχαν πει θα βλέπαμε και στις δύο σειρές). Ακόμα και για την κυκλοφορία του νέου Αστερίξ τον Οκτώβριο ταυτόχρονα με το εξωτερικό έχω τις αμφιβολίες μου. Το κόβω πολύ δύσκολο να συμβεί. Δεν ξέρω, βασικά είμαι προκατειλημμένος μαζί τους (μου έχουν δώσει το δικαίωμα φυσικά) που ό,τι και να πουν δεν το πιστεύω. Μόνο όταν βλέπω να καταχωρείται ISBN σιγουρεύομαι ότι θα βγει νέο άλμπουμ.

Δεκαπενθήμερο περιοδικό κατά προσέγγιση του 1961. Βέθηκαν 2 τεύχη, ένα αταύτιστο με Δημήτρη Παπαμιχαήλ και το τεύχος 3 (5/1/1961) με τη Γεωργία Βασιλειάδου. Ευθυμογραφήματα (Ασημάκης Γιαλαμάς), ρεπορτάζ (Νίκος Μαστοράκης), ξένο κι ελληνικό χιούμορ, σκίτσα, μεταξύ συνεργατών και ο Νικολινάκος και κόμικς. Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες και τα εξώφυλλα τον rotagiatipino.

Υπάρχουν στα Ντίσνεϋ

Η ελληνική σκηνή των κόμικς έχει τα δικά της βραβεία. Κι όμως, η ελληνική σκηνή των κόμικς έχει τα δικά της βραβεία σε περίπτωση που δεν το γνωρίζατε. Κάθε χρόνο, στα πλαίσια του Comicdom Con Athens, της μακροβιότερης γιορτής των κόμικς στην Αθήνα, κομίστες, εκδότες, σεναριογράφοι, δημοσιογράφοι και κάθε σχετικός με το metier συγκεντρώνονται για την τελετή απονομής της σημαντικότερης διάκρισης για δουλειές κόμικς που εκδόθηκαν στη χώρα μας. Ο θεσμός ξεκίνησε το 2005 και συνεχίζει δυναμικά εξελισσόμενος υπό την αιγίδα της Ελληνικής Ακαδημίας Κόμικς, τα μέλη της οποία ψηφίζουν τα καλύτερα κόμικς κάθε χρονιάς για να αναδείξουν τους νικητές. Φέτος η τελετή έλαβε χώρα στο αμφιθέατρο Μιλτιάδης Έβερτ στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων την Παρασκευή 12 Μαΐου με οικοδεσπότη τον κωμικό Δημήτρη Δούκογλου (φήμες λένε ότι του χρόνου θα αντικατασταθεί από ΑΙ ολόγραμμα του ίδιου). Η τελετή είναι ευτυχώς σύντομη, συνεπώς κανένας κομίστας δεν έσπασε τα πενάκια του, κανένας σεναριογράφος δεν έσπασε το πληκτρολόγιό του, κανένας εκδότης δεν έκαψε το στοκ στην αποθήκη του από την αγωνία. Από την άλλη, όπως με πληροφορούν, νύχια φαγώθηκαν... Στις δώδεκα κατηγορίες υποψηφιοτήτων αναδείχθηκαν νικητές εννέα κόμικς, με δύο από αυτά να παίρνουν σπίτι από δύο βραβεία έκαστο. Τα βραβεία του Καλύτερου Κόμικ και του Καλύτερου Σεναρίου κέρδισε το ιστορικό – ηθογραφικό κόμικς του Θανάση Πέτρου «1923 – Εχθρική Πατρίδα» (Εκδόσεις Ίκαρος). Πέρυσι γράφαμε στην Athens Voice γι’ αυτό το κόμικς: «Νομίζω ότι είναι το καλύτερο δείγμα σεναρίου που έχουμε δει από τον Πέτρου. Ένα σενάριο ζωντανό, γρήγορο και γεμάτο δράση. (...) Ο Πέτρου ξέρει πολύ καλά τα κόμικς ως μέσο, χειρίζεται τις σελίδες και τα πάνελ του με αριστοτεχνικό τρόπο, σε μια αφήγηση ταυτόχρονα ακριβή και λιτή. Ξεφεύγει από τα καρέ, περνά στο περιθώριο της σελίδας επιστρέφοντας και πάλι σ’ αυτά, δείχνοντάς μας πως ξέρει να πει Ιστορία σε πολύχρωμες σελίδες με καρέ». Τα βραβεία του Καλύτερου Σχεδίου και της Καλλιτεχνικής Επιμέλειας κέρδισε ο «Αριστοτέλης» των Τάσου Αποστολίδη (σενάριο) και Αλέκου Παπαδάτου (σχέδιο) (Εκδόσεις Ίκαρος). Για τη μεταφορά της ζωής του μεγαλύτερου στοχαστή όλων των εποχών σε κόμικς, η οποία μεταφράζεται ήδη σε επτά γλώσσες, γράφαμε ότι: «Με εντυπωσιακά πάνελ, συνδυασμό πεζού κειμένου και εικόνων, στακάτες προτάσεις (όπου η αφήγηση είναι δραματοποιημένη), με καρέ που υπηρετούν άριστα το μέσο και τις σελίδες γεμάτες με κάθε λογής τεχνικές εικονογραφικής απεικόνισης, ο “Αριστοτέλης”, των Τάσου Αποστολίδη και Αλέκου Παπαδάτου, είναι μία από τις πιο εκλεκτικές και σίγουρα καλύτερες ελληνικές κυκλοφορίες κόμικς των τελευταίων ετών. Ο χρωματισμός του κόμικς κατόρθωσε να ξεφύγει από το να το κάνει απλά ομορφότερο, συνεισφέροντας ουσιαστικά, καθώς με τα χρώματα που επιλέχθηκαν έγινε ευδιάκριτη η χρονική εναλλαγή της αφήγησης από τριτοπρόσωπη σε δραματοποιημένη». Δύο ακόμη βραβεία, αυτά του Καλύτερου Εξωφύλλου και του Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου απέσπασε «Η μοναξιά της Αβύσσου» των Δημήτρη Βανέλλη (σενάριο) και Νικόλα Κούρτη (σχέδιο) (Εκδόσεις Jemma Press). Στη «Μοναξιά της Αβύσσου» οι δύο δημιουργοί αφηγούνται μια ιστορία τρόμου βασισμένη σ’ έναν από τους γνωστότερους θρύλους της ελληνικής λαογραφίας, αυτόν της γοργόνας αδελφής του βασιλιά Αλέξανδρου, που ρωτά τους ναυτικούς αν ζει ο αδελφός της. Με αφετηρία αυτόν τον θρύλο, ο Δημήτρης Βανέλλης διασκευάζει το διήγημά του «Γοργόνα» και με τον Νικόλα Κούρτη το μετατρέπει σε ένα κόμικς απόκοσμου τρόμου. Καλύτερη Μεταφρασμένη Έκδοση αναδείχθηκε το «No Pasarán» του ζωντανού θρύλου των ευρωπαϊκών κόμικς Ιταλού Vittorio Giardino (εκδόσεις Jemma Press). Η μετάφραση έγινε από τον Γαβριήλ Τομπαλίδη και η μεταφραστική επιμέλεια από τον Γιάννη Μιχαηλίδη. Εξ αφορμής της κυκλοφορίας, πέρυσι, του πρώτου μέρους της ομώνυμης τριλογίας με ήρωα τον κατάσκοπο Μαξ Φρίντμαν και τοποθετημένο στον Ισπανικό Εμφύλιο λίγο καιρό πριν το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο «μαέστρο» των ιταλικής σκηνής και ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της λεγόμενης καθαρής γραμμής (ligne claire) στα κόμικς μίλησε στην Athens Voice και σχεδίασε το εξώφυλλο του τεύχους 824. ● Καλύτερος Πρωτοεμφανιζόμενος αναδείχθηκε ο Γιώργος Γανίδης με τα «Θηρία» του ● Το βραβείο για την Καλύτερη Αυτοέκδοση κέρδισαν οι Tasmar – Kuro για το «Βakeneko» ● Καλύτερο Διαδικτυακό Κόμικ ο Νικόλας Στεφαδούρος με τις «Μπαμπαδοϊστορίες» του (κυκλοφορούν επίσης από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως) ● Με το βραβείο για το Καλύτερο Ένθετο βραβεύθηκαν οι: Γιάννης Αντωνόπουλος (John Antono), Περικλής Κουλιφέτης, Γαβριήλ Παγώνης, Θανάσης Πέτρου για «Το Λεξικό της Κρίσης» που φιλοξενείται στο Καρέ-Καρέ της Εφημερίδας των Συντακτών ● Το Βραβείο Κοινού κέρδισαν οι Ζήσης Ρούμπος (ναι, ο ηθοποιός) και Χρήστος Μαρτίνης για το «Athens Dark» (Εκδόσεις Nerdula) Αυτά για φέτος και ανυπομονούμε ήδη για την απονομή του 2024. Αν κρίνω από τις δουλειές που έχουν κυκλοφορήσει ήδη φέτος, θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Νικόλας Κούρτης, Δημήτρης Βανέλλης Θανάσης Πέτρου, Νίκος Αργύρης (εκδότης Ικάρου) και Αλέκος Παπαδάτος Και το σχετικό link...

Πήρα κι εγώ τον τόμο χθες. Δεν τον διάβασα ακόμα αλλά λίγο που τον ξεφύλλισα μιλάμε όντως για εκδοσάρα Σαφώς ανώτερη ποιότητα από τόμο της cinebook. Επιτέλους βλέπουμε Λάργκο σε σωστό φορμάτ. Ούτε μικρό μέγεθος όπως στα Μπλεκ, ούτε σπασμένο σε μέρη όπως στα Non-Stop Comics. Μ'αρέσει που έχει και περίληψη των προηγούμενων story-arcs. Θα πω περισσότερα μόλις τον διαβάσω. Όχι για τις ιστορίες, αυτές ξέρω ότι τα σπάνε (ειδικά η Βενετία) μιας και τις διάβασα στα αγγλικά. Πιο πολύ στο θέμα μετάφρασης/επιμέλειας. Αν και δεν ανησυχώ ιδιαίτερα αν κρίνω απ'τη δουλειά που έγινε στα Non-Stop Comics. Η τιμή σούπερ για τέτοια έκδοση (και ειδικά στους καιρούς που ζούμε και τα πάντα έχουν ακριβύνει). Σκεφτείτε παίρνετε 4 άλμπουμ με 24€ (21.60€ με τη στάνταρ έκπτωση), άρα ούτε 5.50€ το άλμπουμ Μακάρι να τα πάει καλά σε πωλήσεις ώστε να δούμε σύντομα και τον επόμενο τόμο που θα περιέχει μια απ'τις αγαπημένες μου ιστορίες της σειράς ("Η τιμή του ασημιού - Ο νόμος του δολαρίου", άλμπουμ #13-14).

Νέα αποκτήματα απο Comicdom!

Ενδιαφέρον αλλά πολύ βαρύ και λίγο χαοτικό ήταν αυτό το it's lonely της Thorogood. Από το κον ψώνισα το πρώτο βιβλίο της, το οποίο μόλις ολοκλήρωσα. Μετά την ανάγνωση και ΑΥΤΟΎ του βιβλίου, ναι η κοπέλα αξιζειολο τον ντόρο που γίνεται. Φοβερό καθαρό σχέδιο, έξυπνη ιδέα πλοκής, καλή διαχείριση στο σενάριο, πιασαρικα θέματα, χορταστικό μέγεθος. Προσωπικά θα συνεχίσω να την ψάχνω σε επόμενες δουλειές της. Και μια απορία: γιατί δεν υπάρχουν Έλληνες σχεδιαστές που να σχεδιάζουν έτσι.

Καλώς ήρθες στην παρέα μας. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει διαθέσιμος τόμος. Αν δεν αναζητήσεις κάποιον μεταχειρισμένο, τότε αναγκαστικά θα περιμένεις (όπως όλοι μας) να ανανεωθεί η λίστα των graphic novels της Marvel στη διεύθυνση https://www.gb-publishingservices.gr/e-shop. Πριν από ένα μήνα υπήρχε στο site, αλλά... Υ. Γ Μήπως αγοράζεις τη σειρά κλασσικοί υπερήρωες από τη Radnet;

Α ωραία. Κάνεις δε πυροβολεί τους αγγελιαφόρους (τη κοπέλα και τον πωλητή). Ελπίζω πολύ να το δούμε πάρα πολύ που είμαι τρελός φαν του Μπατμαν.

Κι εγώ νόμισα πως θα άλλαζε καινούργια σελίδα η Anubis λόγω του Dune και του BRZRKR αλλά τίποτα. Σαν είναι το χάρτινο Netflix. Σωστός είσαι. δεν είχα συνειδητοποιήσει τίποτα για τη DC. Μονό πέρσι βγήκε η νέα εκδοσή Εγκυκλοπαίδεια DC αλλά και πάλι δεν είναι κόμικ. Θα ήθελα πολύ το Batman - Catwoman (2021) ή το Aquaman - Green Arrow (2021) ή το DC Vs Vampires (2022) , είναι οι αυτοτελές story arcs αλλά όλα εξαρτώνται από τη Anubis.

Το All-Star 3 εγώ ακόμα ελπίζω πως θα το δούμε, πάντως. Δεν έχω κάποια ενημέρωση, οπότε δεν μπορώ να αντικρούσω την κοπέλα. Εγώ το έχω μεταφράσει πάντως

Μετά από έρευνα σχετικά με τον Kinowa που πρώτη φορά πρόσεξα μετά την ανάρτησή σου, μπορώ να πω σχετικά με τα ερωτήματα που έθεσες: α) Ναι, σωστά τους αναγνώρισες! Ας δούμε χώρια τους άγνωστους και σπάνια εμφανιζόμενους ήρωες του περιοδικού KINOWA #1: Στο κέντρο, πρώτο πλάνο, ο κεντρικός μας ήρωας, ο Sam Boyle ( έτσι ακριβώς αναγράφεται και στο πρωτότυπο Ιταλικό τεύχος). Επάνω, τέρμα δεξιά, η μορφή του Kinowa που παίρνει όταν την χρειάζεται, ο εκδικητής Sam Boyle. Επάνω αριστερά, πρώτος ο Long Riffle και δεύτερος ο λευκός Ινδιάνος Silver Gek. Είναι ένα από τα πρώτα έργα και εμφάνιση των EsseGesse , το 1950 και πρώτο έργο τους με γουέστερν θεματολογία στην οποία εν συνεχεία θα αφιερωθούν και θα διαπρέψουν. β) Αυτή είναι η εύκολη ερώτηση , πιστεύω, να απαντήσουμε... - Ε, αμα δεν έχει ολόκληρο greekcomics, 15 και βάλε χρόνια τώρα, τίποτε σχετικό για ελληνικά δημοσιευμένο απο τον Kinowa, σίγουρα δεν υπήρχε δημοσίευση, τουλάχιστον σαν κάποιο έστω μικρό επεισόδιο-εισαγωγική ιστοριούλα του. Να μας ξέφυγε κάνα μονοσέλιδο ή μισοσέλιδο σαν στριπάκι σε κάποια από τις εφημερίδες της εποχής ίσως (που δεν πολυδιαβαζαμε) ή σαν οπισθόφυλλο σε ελληνικό λαϊκό ανάγνωσμα που έχουμε δει πολλά εκπληκτικά.... - Μακάρι να βρεθεί και να το δούμε!

Λοιπόν τι πιστεύω για τη "Μαμούθ" Την έκδοση που πιστεύει περισσότερο και την υποστηρίζει, είναι ο Αστερίξ, που μάλλον για κάποιο λόγο πουλάει περισσότερο από κάθε άλλο κόμικ της εκδοτικής. Για αυτό βλέπουμε συνέχεια επανεκδόσεις (και κάποια όχι εξαντλημένα,) πολλές εκδόσεις εκτός σειράς κτλ. Μετά έρχεται ο Λούκυ Λουκ. Εννοείται πως ότι νέο κυκλοφορήσει θα το βγάλει σχεδόν αμέσως, πετάει και κανά Λούκυ Κιντ στο ενδιάμεσο. Από επανεκδόσεις, δεν ξέρω γιατί δεν κάνει, άσε που είναι τόσα τα εξαντλημένα που μάλλον δεν ξέρει από που να αρχίσει και έτσι δεν κάνει. Πάμε στον Τεντέν. Εδώ έπρεπε να εξαντληθούν όλα για να αρχίσει τις επανεκδόσεις και έχω την εντύπωση ότι έχει δεσμευτεί με τους ξένους να βγάλει όλα τα άλμπουμ, για αυτό συνεχίζει την έκδοση τους με δύο τρία άλμπουμ το χρόνο, αλλιώς πιστεύω ότι θα το είχε παρατήσει ή θα έβγαζε 1 στα δυο χρόνια. Όσον αφορά τον Ιζνογκούντν, νομίζω κάτι παίζεται με τα δικαιώματα και πάλι έχει δεσμευτεί να βγάλει μέσα σε κάποιο χρονικό διάστημα όλα τα αδημοσίευτα στη χώρα μας. Τα υπόλοιπα είναι πυροτεχνήματα και δοκιμές που κάνει για να δει αν κάτι πουλήσει. Πχ τα Μπλέικ και Μόρτιμερ μάλλον πήγαν καλά και αποφάσισε δώσει άλλη μια ευκαιρία (πότε θα βγει το επόμενο κανείς δεν ξέρει). Το Viva Αναρχία αν πούλαγε το πρώτο δεν νομίζω να καθυστερούσαν τόσο πολύ να βγάλουν το δεύτερο. Όσο για τις επανεκδόσεις των εξαντλημένων Ιζνογκούντ και Μπέικ και Μόρτιμερ μετά την κυκλοφορία των καινούριων, μου φαίνεται κάπως... κάπως.

Το περιοδικό αποδελτιώθηκε και ανέβηκαν τα κόμικς στο αντίστοιχο πεδίο των εξωφύλλων του περιοδικού.

...επιπλέον ψάχνοντας στο διαδίκτυο για σχετικά εξώφυλλα "ανακάλυψα" ένα site με πολύ ενδιαφέρον. Εκεί βρήκα το Γεράκι της Μάλτας σε πλήρες κόμιξ (Αγγλικά) και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα. http://davycrockettsalmanack.blogspot.com/2018/05/the-maltese-falcon-comic-book-1946.html

Βρήκα τα τεύχη 192 & 198 και επισυνάπτω τα εξώφυλλα. Είναι τα εξαιρετικά αστυνομικά, το 192 του Ραίημοντ Τσάντλερ "Η ΚΥΡΙΑ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ" και το 198 του Ντάσιελ Χάμμετ "ΤΟ ΓΕΡΑΚΙ ΤΗΣ ΜΑΛΤΑΣ" Μεταφέρθηκαν στη βάση

Πολλά μπράβο για μια ακόμη φορά. Τρομερή προσπάθεια. Υπάρχει και προγενέστερη περίοδος του περιοδικού μεταξύ 1998 και 1999 από άλλη εκδοτική εταιρεία. Πρέπει να κυκλοφόρησαν περίπου δέκα τεύχη.

Στη Comicdom ρώτησα την κοπέλα και τον πωλητή αν θα κυκλοφορήσει ο τρίτος και τελευταίος τόμος All-Star Batman για να ολοκληρωθεί η σειρά και δυστυχώς μου είπαν ότι δεν είναι πια στους προγραμματισμούς εδώ και πολλούς μήνες. Δηλαδή αφήνει τις μισές ιστορίες όπως το Sandamn vol.3. Συνηθισμένο φαινόμενο στη Ελλάδα. Ο συγκεκριμένος εκδοτικός οίκος δεν συνεχίζει τα story arc διάφορων τίτλων αλλά δεν έχει πρόβλημα να επανεκδώσει τα παλιά 15-20 χρόνων.

Τι φοβερός που είναι ο Λαργκο σε αυτή την εκδοσαρα. Διάβασα τις δύο πρώτες ιστορίες στη Βενετία και τις απόλαυσα. Σχέδιο Βενετίας άνω του 10!!!!!!! Πάντως δεν λες ότι ησυχάζει ποτέ αυτός ο τύπος. Μεγάλη η τύχη η κληρονομιά!!!

Το εξώφυλλο και το (υπογεγραμμένο) οπισθόφυλλο του τεύχους #03 ανέβηκαν στην βάση μας. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του τεύχους.

Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του τεύχους #03 ανέβηκε στην βάση μας. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του τεύχους.

Οξυδέρκεια, φιλοσοφία και κοινωνικοπολιτικά μηνύματα κρύβονται στις γελοιογραφίες του, με την τέχνη του να είναι «περισσότερο προσωπική υπόθεση και λιγότερο πολιτική» όπως λέει στη Lifo. Ο The Rabbit Knows είναι σκιτσογράφος, δημιουργεί γελοιογραφίες σατιρικoύ, φιλοσοφικού και πολιτικού περιεχομένου. Tα σχέδιά του, που γίνονται viral και όλο και κάπου θα τα έχεις πετύχει, ίσως να τα έχεις κάνει και repost, μοιάζουν σαν να τα έχει ζωγραφίσει με ένα στιλό Bic που βρήκε τυχαία ή με έναν μαρκαδόρο που δανείστηκε από τον διπλανό του. Βασικά μοιάζουν με τα σχέδια που κάνουμε στα τετράδια καθώς μιλάμε στο τηλέφωνο, κάπως μηχανικά, ωστόσο εδώ υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά. Είναι προϊόντα γρήγορης και έξυπνης σκέψης, έχουν πάντα κάτι εύστοχο να πουν και διαβάζουν την εποχή με ευφράδεια. Οι χαρακτήρες που παρουσιάζουν έχουν μια οξυδέρκεια και μια αυθάδεια που είναι ζηλευτές. Μιλήσαμε με τον δημιουργό και του κάναμε μερικές ερωτήσεις σχετικά με τα σκίτσα, τη δουλειά αλλά και τη ζωή του. — Πες μας λίγα πράγματα για σένα. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη, έζησα μερικά χρόνια στην Ολλανδία και τα τελευταία χρόνια πλέον ζω στην Αθήνα. Σκιτσογραφώ συστηματικά με το ψευδώνυμο The Rabbit Knows, κυρίως σκίτσα και εικαστικά με σατιρικό, πολιτικό, χιουμοριστικό και φιλοσοφικό περιεχόμενο. — Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με τα σκίτσα και πότε κατάλαβες ότι αυτή είναι η κατεύθυνση που θες να ακολουθήσεις; Ζωγραφίζω από πολύ μικρός. Το είχα σταματήσει για λίγο καιρό στο λύκειο, λόγω της πίεσης που ένιωθα από το διάβασμα. Ξαναξεκίνησα ενστικτωδώς με το που τέλειωσα το σχολείο και δεν έχω σταματήσει από τότε. Για αρκετά χρόνια πριν δημοσιεύσω ή εκθέσω δουλειές μου ζωγράφιζα καθαρά και μόνο για την προσωπική μου ευχαρίστηση. Νομίζω ότι αυτό με βοήθησε να βρω το στυλ μου, το ότι για πολύ καιρό ζωγράφιζα χωρίς συγκεκριμένο στόχο ή φιλοδοξία, απλώς για να ικανοποιήσω τον εαυτό μου. Τώρα πλέον έχω διάφορους στόχους και φιλοδοξίες, αλλά νιώθω ότι έχω βρει το στυλ μου σε αρκετά μεγάλο βαθμό όπως και έναν τρόπο να αντλώ έμπνευση και να τη διοχετεύω, οπότε η διαδικασία αυτή γίνεται σχετικά φυσικά και αβίαστα. Τώρα περνάω τόσο καλά όταν ζωγραφίζω στοχευμένα όπως και τότε που ζωγράφιζα άσκοπα, κι αυτό με χαροποιεί πολύ. — Πώς ήταν η ζωή πριν από τα social σε σχέση με τα σκίτσα; Ανήκω στην τελευταία ίσως γενιά που θυμάται καλά τη ζωή πριν και μετά το internet. Το 2000 που τελείωσα το σχολείο δεν είχαμε σχεδόν τίποτε, τα επόμενα χρόνια άρχισαν να εμφανίζονται σιγά σιγά όλες αυτές οι εφαρμογές. Οι πρώτες που χρησιμοποιούσα εγώ αλλά και οι πιο πολλοί σκιτσογράφοι ήταν τα blogs, το blogspot κ.λ.π. Το πολύ ενδιαφέρον με εκείνες ήταν ότι λειτουργούσαν περισσότερο ως νησιά και λιγότερο ως δρόμοι. Είχες έναν χώρο στον οποίο μπορούσες να βάλεις και να επιμεληθείς τη δουλειά σου ώστε να είναι διαθέσιμη online, αλλά από την άλλη, λόγω του είδους του μέσου, δεν υπήρχε μεγάλο traffic. Έπρεπε κάποιος να πάει συνειδητά εκεί και όσο ήταν εκεί δεν χάζευε κάτι άλλο παράλληλα. Έτσι υπήρχε λιγότερη έκθεση σε κόσμο που δεν ενδιαφερόταν και θα μπορούσε να καταλήξει εκεί τυχαία. Υπήρχε περισσότερη συγκέντρωση και ησυχία αλλά και πολύ λιγότερη προβολή και διάδραση. Η τάση αυτή επιστρέφει αρκετά. Μία από τις πιο συναρπαστικές digital artists, η LaTurbo Avedon, επαναφέρει υπό μία έννοια αυτό το σκεπτικό, ενθαρρύνοντας τους δημιουργούς να έχουν την ψηφιακή ιδιοκτησία της τέχνης τους σε δικές τους πλατφόρμες και να μην τη διασπείρουν σε mainstream social media. Από την άλλη ο πανικός των social media τώρα έχει άλλα, πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία. Η δυνατότητα να διαδώσουμε τη δουλειά μας άμεσα είναι τρομακτικά μεγαλύτερη και η διάδραση με τον κόσμο πολύ έντονη. Το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον το ότι κόσμος μπορεί να παρακολουθεί live την ώρα π.χ. που ζωγραφίζουμε κάτι ή με το που σχεδιάσουμε κάτι να το δει απευθείας στο κινητό του, την πιο άσχετη στιγμή, εκεί που χαζεύει πριν κοιμηθεί κ.λ.π. — Από πού προκύπτει η αναρχία στα σχέδιά σου; Έρχεται ως μια μικρή ανατροπή μιας δεδομένης κατάστασης. Είναι περισσότερο μια αναταραχή που κρυφά ή φανερά θέλουμε να συμβεί στα πράγματα ώστε να βρούμε νέο χώρο έκφρασης και αυτοπροσδιορισμού και λιγότερο κάτι πολιτικό ή αγωνιστικό. Είναι περισσότερο προσωπική υπόθεση και λιγότερο πολιτική, αλλά καθώς το προσωπικό είναι πολιτικό, καταλήγει ούτως ή άλλως κάπως πολιτική, αλλά έμμεσα και αναπόφευκτα. — Τα σκίτσα σου είναι πολύ ξεχωριστά και μοιάζουν σαν να τα ζωγράφισε παιδί. Υπάρχει κάτι πίσω από αυτό; Ο τρόπος μου νομίζω πως με βρήκε μέσω της εξάσκησης και του παιχνιδιού, δεν τον επέλεξα συνειδητά. Για ένα μεγάλο διάστημα είχα πάρει κάποια συγκεκριμένα sketchbooks που λέγονται «Οne sketch a day». Έχουν 365 κουτάκια ώστε να μπορείς να ζωγραφίζεις έστω και λίγο κάθε μέρα. Το σκεπτικό είναι να σου κάνουν τη ζωγραφική πολύ εύκολη, ώστε να μη θέλεις να την αναβάλεις ή να την αποφύγεις. Ανεξάρτητα από το πόσο γεμάτη μπορεί να είναι μια μέρα, πάντα υπάρχει χώρος για ένα μικρό σχέδιο. Έκανα αυτή την άσκηση για τρία χρόνια σχεδόν κάθε βράδυ, γεμίζοντας 3 τέτοια sketchbooks. Σταδιακά, χωρίς να είναι αυτός ο σκοπός μου, τα σχέδιά μου άρχισαν να γίνονται πιο μινιμαλιστικά, πιο παιδικά. Θεωρώ ότι η άσκηση αυτή με έφερε πιο κοντά στον εαυτό μου, στο τι θέλω εγώ να πω και κατ’ επέκταση στο στυλ ζωγραφικής μου. — Ποιο είναι το πιο δημοφιλές από τα σχέδιά σου; Άραγε είναι και το δικό σου αγαπημένο; Ένα από τα πολύ δημοφιλή, και δεν το περίμενα καθόλου, ήταν το «Παραμύθια στην καραντίνα». Το είχα κάνει την περίοδο που ακούγαμε διάφορα παλαβά μέτρα για τον κορωνοϊό, ένα Σάββατο πρωί που υπήρχε παντού η φήμη ότι θα ανακοινωνόταν απαγόρευση κυκλοφορίας μετά τις 18:00, η οποία όντως έγινε την ίδια μέρα. Με εντυπωσίασε το ότι υπήρχε παντού αυτός ο διάχυτος φόβος και το γενικευμένο άγχος αν θα μπορούσε να γίνει κάτι τόσο ακραίο, αλλά να που τελικά έγινε. Όταν ανέβηκε εκείνο το σκίτσο εντυπωσιάστηκα από το πόσες αντιδράσεις υπήρξαν και πόσο πολύ κυκλοφόρησε. Είχα μαγευτεί από το πόσο χαλαρωτικό ήταν για πολύ κόσμο και πόση δύναμη είχε το σωστό αστείο τη σωστή στιγμή. Ήταν κάπως σαν να άνοιξε μια μικρή τρύπα γέλιου και βλακείας μέσα σε ένα ντουβάρι στρες και φόβου και το αγάπησα πολύ αυτό. Πιστεύω πάρα πολύ στη δύναμη του χιούμορ και της κοροϊδίας. Κατά τα άλλα έχω πάρα πολλά αγαπημένα. Αλλάζουν συνέχεια οι προτιμήσεις μου. Απλώς εκείνη τη μέρα τη θυμάμαι με μεγάλη χαρά. — Ζωγραφίζετε παρέα με την κόρη σου; Τι feedback σού δίνει; Ζωγραφίζουμε αρκετές φορές μαζί. Γελάει με αυτά που φτιάχνω, κυρίως της αρέσει ο συνδυασμός ατάκας και σκίτσου και λιγότερο αυτό που κάνω εικαστικά. Της αρέσουν αυτά που λένε τα ανθρωπάκια και οι τίτλοι που βάζω. Τα σκίτσα τα βρίσκει ωραία, αλλά κάπως άδεια. Δεν της αρέσει και πολύ το ότι είναι μινιμαλιστικά ή σχετικά ανέκφραστα. Τα δικά της είναι πολύχρωμα, εκρηκτικά, τελείως μαξιμαλιστικά και υπέροχα, οπότε διαφέρουμε κάπως, αν και περνάμε πολύ καλά μαζί. Επίσης συχνά παίρνω τις μπογιές της το βράδυ όταν κοιμάται και ζωγραφίζω. Αυτό είναι ένα από τα πολλά καλά όταν έχεις μικρό παιδί, ότι υπάρχουν πάντα υλικά για ζωγραφική και κατασκευές στο σπίτι. Βέβαια το πρωί που το καταλαβαίνει με πειράζει και με κυνηγάει. — Ποια είναι τα όνειρά σου για το μέλλον; Τα όνειρά μου αφορούν περισσότερο την κοινωνία και λιγότερο το προσωπικό κομμάτι. Π.χ. μια πιο δίκαιη κοινωνία που προσφέρει ασφάλεια και ελευθερία στα μέλη της. Η αδικία που έχει συσσωρευτεί είναι τρομακτική και αρχίζει να μοιάζει καθαρά θέμα τύχης ή καταγωγής το αν κάποιος θα έχει την πιθανότητα να εξελιχθεί στη ζωή του ή, έστω, να καταφέρει να επιβιώσει σχετικά αξιοπρεπώς. Είναι φοβερά απογοητευτικό. Όνειρό μου είναι να αλλάξει αυτή η πολύπλευρα άδικη κατάσταση με οποιονδήποτε τρόπο και να μην είναι η ζωή μια μεγάλη ρουλέτα που ορίζεται από το πού θα κάτσει η μπίλια. Κατά τα άλλα, σε προσωπική βάση είμαι μάλλον λίγο βαρετός τύπος, μου αρέσουν αυτά που κάνω ήδη. Όνειρό μου είναι να μπορώ να τα κάνω ακόμα πιο πολύ, με λιγότερο άγχος, περισσότερο χρόνο και ασφάλεια. O The Rabbit Knows πραγματοποιεί την 3η ατομική του έκθεση με τίτλο «Αναρχία στα παραμύθια» η οποία επικεντρώνεται στα παραμύθια ειπωμένα αλλιώς, μέσα από το κοινωνικοπολιτικό πρίσμα της Ελλάδας του σήμερα. Εγκαίνια: Παρασκευή 5/5, 19:00-23:00 Διάρκεια: 5-20/5 @ It’s all, oh so souvenir to me!, Σίνα 44, Αθήνα Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στα links: therabbitknows.com www.facebook.com/Rabbitdesign.gr www.instagram.com/rabbit_knows Και το σχετικό link...

Πρώτη φορά τον βλέπω... από αυτό το μικρό δείγμα, ελπίζω και τελευταία.

Στηρίζουμε την ελληνική αγορά άσχετα αν τα έχουμε διαβάσει στα αγγλικά η οχι

@ Ion είμαι στο τσακ να τα παραγγείλω και εγώ, αλλά προβληματίζομαι γιατί δεν έχω μόνο το "American Vampire 1976".

Μου ήρθαν 2 τευχουλίνια, κοντά 900 σελίδες έκαστο:

Ελπίζω να ακούσατε τον θείο Νίκο, να πήρατε το κόμικ της Thorogood και να τσιμπήσατε υπογραφές. 5 υποψηφιότητες στα φετινά Eisner. Best Graphic Memoir - It’s Lonely at the Centre of the Earth: An Auto-Bio-Graphic-Novel, by Zoe Thorogood (Image) Best Adaptation from Another Medium - Rain by Joe Hill, adapted by David M. Booher and Zoe Thorogood (Syzygy/Image) Best Writer/Artist - Zoe Thorogood, It’s Lonely at the Centre of the Earth (Image) Best Painter/Multimedia Artist (interior art) - Zoe Thorogood, Rain (Syzygy/Image) Best Cover Artist (for multiple covers) - Zoe Thorogood, Joe Hill’s Rain (Syzygy/Image) δεν περιγράφω άλλο

Ανεβαζω κι εγω τα τελευταία αποκτήματα, τα περισσοτερα απο Comicdom

Μάλλον την Thriller Collection εννοούσε.

Αν κι έχει περάσει μία εβδομάδα ας γράψω κι εγώ τις εντυπώσεις μου... Καταρχήν Η ζωή μου ΠΡΙΝ το Comic Con 7 Η ζωή μου ΜΕΤΑ το Comic Con 7 Χάρη στον φίλτατο @ tik επιτέλους ,μετά από παραπάνω από δέκα χρόνια, έκλεισε αυτή η παραφωνία στην βιβλιοθήκη μου! Ένα μεγάλο ευχαριστώ και χρωστάω και κέρασμα καφέ ,γιατί δυστυχώς δεν βρεθήκαμε από κοντά! Αυτό δυστυχώς ήταν το μόνο αρνητικό του Con γιατί παρόλο που υπολόγιζα να έρθω Σάββατο ,τελικά ήρθα Κυριακή για λίγες ώρες και δεν είχα την ευκαιρία να δω από κοντά @ JohnnyMZ , @ tik και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις! Ήρθα μετά τις 11 και αφού είδα ότι ο Casty δεν είχε έρθει ακόμη πήγα στον Αchde ,όπου έπεσα πάνω στον @ christs που μόλις είχε πάρει το σκίτσο και ήταν πολύ στεναχωρημένος με το commission του!Εγώ είδα τον "Λούκυ πάνω στον Ντόλη να καλπάζει' και μου άρεσε πολύ αλλά αφού δεν ικανοποίησε τον @ christs ... Καθώς περίμενα για υπογραφή, ήρθε μία κυρία εθελόντρια-γιατρός και πήρε με το έτσι θέλω την σειρά μας και στην συνέχεια μια άλλη κυρία που "βιαζόταν" και ήθελε μόνο μια υπογραφή αλλά τελικά πήρε δύο σχέδια χωρίς καμία ντροπή!Εγώ λοξοκοιτούσα προς Casty κι αφού έβλεπα ότι δεν έρχονταν δεν στεναχωριόμουν αλλά καλό είναι να σεβόμαστε και τους άλλους! Αφού τέλειωσα με τον Αchde πήγα επιτέλους στον Casty και εκεί ήταν πάλι ο @ christs o @ PhantomDuck που περίμεναν στην σειρά τους αλλά και η μαντέψτε ποια ,η εθελόντρια-γιατρός που βιαζόταν ...΄ενώ πέρασαν και μιλήσαμε λίγο και @ konni @ ikarukani . Περιττό να πω ότι χάρηκα πάρα πολύ που συνάντησα από κοντά τον για μένα καλύτερο καλλιτέχνη, μετά τον Don, της Disney! Με την βοήθεια του @ JohnnyMZ είχα κάνει μία commission πέρυσι, έτσι το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να τον συναντήσω και να πούμε δύο κουβέντες! Ήταν πολύ ευγενικός και φιλικός και λίγο αγχωμένος με τον κόσμο που δεν σταματούσε να του ζητάει σκίτσα!Του είπα ότι είμαι φίλος του @ JohnnyMZ και του έδειξα το σκίτσο που μου είχε κάνει και αμέσως φωτίστηκε το πρόσωπό του από χαρά ,γιατί όπως μου είπε, είχε πραγματικά απολαύσει και το έδειχνε ως δείγμα της δουλειάς του! Για υπογραφή του πήγα λίγα ελληνικά και αυτούς τους δύο ιταλικούς τόμους και πάλι χάρηκε γιατί είναι πολύ όμορφοι και μεγάλοι και αυτή την στιγμή εξαντλημένοι!Μου είπε ότι τώρα κυκλοφορεί μια σειρά με μικρότερο μέγεθος μάλλον η DISNEY D'AUTORE και πιο ακριβοί από τους δικούς μου που είχαν cover price 9,9 και 15,9 Του ζήτησα έναν Μίκυ και τον Ατομίνο που όπως μου είπε παρόλο και που και γι' αυτόν είναι αγαπημένος του και χάρηκε που του έδωσαν άδεια να χρησιμοποιήσει τον χαρακτήρα στις ιστορίες του ,δεν είναι αρκετά δημοφιλής με ότι σημαίνει αυτό!Βγήκαμε φωτο ,ξέχασα από την χαρά μου και τα ελληνικά κόμικς (ευτυχώς ένα παιδάκι με ειδοποίησε) και πήγα και δίπλα για μια υπογραφή στην M.Frarre. Επόμενος στόχος ήταν ο Dean Orrmston που του πήγα δύο τόμους Black Hammer Ο Dean ήταν λίγο κλειστός στην αρχή ,αλλά αρχίσαμε την κουβέντα και μου φάνηκε πολύ φιλικός και συμπαθής.Μου έκανε έναν πολύ όμορφο Colonel Weird ενώ είδα για λίγο και τον @ The_Sandman Μετά είχα λίγο χρόνο να κάνω μια βόλτα στο χώρο ,να πάρω μια βαβούρα και ένα μίκυ μάους από τον @ Han Solo για ένα φίλο (τις μοναδικές μου αγορές) και να πάω στον Yoann για μια commission και ένα σκίτσο στο SPIROU and FANTASIO της Cinebook! Και κάπως έτσι τέλειωσε ο χρόνος μου και δυστυχώς έπρεπε να φύγω! Να μην ξεχάσω και το original art από τον @ tik Ελπίζω του χρόνου να είναι καλύτερα! Υ.Γ προς cosplayers ελπίζω να ήταν προσεκτικοί γιατί με τόσα αλυσοπρίονα υπήρχε κίνδυνος εργατικού ατυχήματος κι όχι τίποτα άλλο η εθελόντρια-γιατρός είχε αλλού το νου της...

Να πω και εγώ λίγα για το φετινό the comic con 7. Μας έκανε φανταστικό καιρό ,κάτι που βοήθησε πολύ ,ενώ οι προηγούμενες ημέρες και οι επόμενες ήταν βροχερές και φθινοπορινές! Δεν είχα την καλύτερη αρχική διάθεση γιατί ένοιωθα ριγμένος ως αναφορά τις συμμετοχές καλεσμένων με στίγμα την αμερικανική σχολή κόμικς. Το στύλ Tony Sandoval μου θύμιζε σάρα κέυ σε αποσύνθεση.Την Zoe Thorogood δεν την γνώριζα και δεν είχα προλάβει να διαβάσω το βιβλίο της ,το οποίο έχω ξεκινήσει ( και πράγματι έχει ενδιαφέρον) σε σημείο να αντιληφθώ, ότι η φιγούρα που μου ζωγράφισε στην σελίδα 25 ή κάπου εκεί, είναι η ίδια η κατάθλιψή της .Ευχαριστώ πολύ τον φίλο μου ikarukani που σκέφτηκε να πάρει και για μένα και μου δώρισε το βιβλίο της,στο οποίο μου έκανε αυτό .Την ίδια φιγούρα φιλοτέχνησε και για το καταλογάκι της εκδήλωσης.Πολύ πρόσχαρος ο Simon Furman παλαίμαχος writer, πήρα κάτι υπογραφές σε 90s τεύχη και ένα script book που είχε στα 5 ευρώ (το αντίστοιχο του sketch book για σεναρίστες). Και τώρα τα μεγάλα κανόνια: 1)τον κάστυ τον είδαμε πρώτοι,αλλά σεβόμενοι καταστάσεις για να μην γίνουμε ενοχλητικοί φύγαμε 3 φορές και ξαναγυρίσαμε στον πάγκο του.Πολύ καλός σχεδιαστής και η κοπέλλα δίπλα του, αλλά μας έβγαλε το λάδι μέχρι να μας τελειώσει τα σχέδια που ζητήσαμε ,αφου έδινε προτεραιότητα σε αυτούς που αγόραζαν τα έτοιμα και είχαν τόνους με κόμικ για υπογραφή!Τον πλήρωσα πριν παραλάβω το blank variant που μου φιλοτέχνησε με την michella,αφου ήθελε να στεγνώσει το μελάνι για να σβησει τα μολύβια και να υπογράψει. Οταν πήγα να το πάρω με ρώτησε αν τον πλήρωσα κάτι που με πείραξε λίγο.Για μια καρτούλα για ένα φίλο μου ζητησε 5 ευρώ και ότι την δίνει δώρο με αγορές 100 ευρώ και πάνω (εγώ έδωσα 80) οπότε βγάλτε συμπέρασμα! 2) Στον ασντέ πήγα 2 τεύχη λούκυ λουκ ,αλλά ζωγράφισε μόνο στο καινούριο!ο Ormston μου έκανε σχέδιο στο sketchbook που αγόρασα και το οποίο ήταν εκδοσης 2010 ο Yoann σχεδιο μολύβι για 10 ευρώ σε Α4 ,δεν είχα δική του δουλειά για υπογραφή. Ο Fenech έκανε δωρεάν σχέδιο σε όποιον αγόραζε κόμικ του ,είχε αρκετά στην Γαλλική γλώσσα ,τα οποία σχεδόν εξαντλήθηκαν στο τέλος του τριημέρου και παρέλαβα τα 2 precommissions από την αστεράτη δικιά μας Βούλα Χατζοπούλου που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις εξωφυλλούδες που δουλεύουν σε τοπ εταιρίες της Αμερικής. και μερικά άλλα στιγμιότυπα που κατέγραψα με το κινητό!

@ v hunter d Μήπως είσαι στο πατρικό μου? Γιατί όχι μόνο έχουμε το ίδιο χαλί, αλλά και το ίδιο μωσαϊκό!

Εννοούν το πρώτο εξάμηνο κάθε έτους φίλε μου. Αμάν πια, όλα πρέπει να σας τα εξηγούμε!

@ Laz33 , περίμενα ένα καυστικό σχόλιο από εσένα και τελικά δεν έπεσα έξω! Πολύ χιουμοριστικό σχόλιο Πάντως το θέμα με τη ΜΑΜΟΥΘ, απ' όσο έχω καταλάβει, είναι πως δεν θέλουν να μας πικράνουν(;) ή απλά δεν τους βγαίνει κι όταν λένε "τα Ιζνογκούντ θα κυκλοφορούν ανά εξάμηνο", πιθανότατα εννοούν ετησίως... Πολύ κακώς κατ' εμέ, καθώς κάτι τέτοιο θίγει την επαγγελματική τους αξιοπιστία. Τέλος πάντων, τουλάχιστον θα εκδοθεί καινούριο Ιζνογκούντ, κάτι που φανερώνει ότι το 28, μάλλον πήγε καλά σε πωλήσεις. Επιπλέον αυξάνονται οι πιθανότητες να δούμε κάποια στιγμή τις επανεκδόσεις των τευχών 15-20, ενδεχόμενο που με ενθουσιάζει!

Ποιες εκλογές; Με τα μπάνια του λαού θα συμπέσει. Για να πήρε τώρα ISBN μην το περιμένετε να κυκλοφορήσει πριν τις 15 Ιουνίου... Υ.Γ. Με το Ιντεφίξ τι γίνεται; Αφήστε να μαντέψω. Είναι ακόμα στο τυπογραφείο, ο Σπαρίλους έφτασε στη σελίδα 27 (στο 2ο μισό)

Ορίστε απαισιόδοξοι που διαμαρτυρόσασταν! Το τεύχος καθυστέρησε επειδή έχει εκλογικό περιεχόμενο, για να συμπέσει με τις εκλογές!

Να συμπληρώσω πως το ιζνογκουντ 28 είχε κυκλοφορήσει επίσημα στις 30 Ιουνίου, ωστόσο στα περίπτερα της χώρας είχε εντοπιστεί στα μέσα Ιουλίου. Αναμονή λοιπόν για την ημερομηνία κυκλοφορίας του 29ου τεύχους.

Επιτέλους ξύπνησαν! Ελπίζω όμως να δούμε και Τεντεν σύντομα...

Έχουν περάσει οι 4 πρώτοι μήνες του 2023 και το μόνο που είδαμε απ'τη Μαμούθ φέτος είναι μια επανέκδοση Αστερίξ. Για την ιστορία πέρυσι τέτοια περίοδο είχαν βγει μία επανέκδοση Αστερίξ, μία ΤενΤεν και 2 νέες κυκλοφορίες (ένα Αστερίξ κι ένα Λούκυ Κιντ). Ενώ λίγες μέρες μετά (11 Μαΐου) πήρε ISBN το Ιζνογκούντ #28. Τα συμπεράσματα δικά σας...

Επιβεβαιώνω κι εγώ! Βγήκα σήμερα για περπάτημα και βρισκόταν παντού( σε όλα τα ψιλικατζίδικα ή/και περίπτερα της γειτονιάς)! Βγήκε με αυτό το εξώφυλλο: Ο φίλος @ constantinople εδώ, μας είχε ενημερώσει περί τίνος πρόκειται!

Έμαθα από έγκυρες πηγές ότι την Παρασκευή ολοκληρώθηκε η τυπογράφηση του 1ου μισού της 14ης σελίδας του νέου Αστερίξ (Ιντεφιξ). Από βδομάδα θα συνεχίσουν με την τυπογράφηση του 2ου μισού της 14ης σελίδας. Μ'αυτό το ρυθμό υπολογίζω κατά τον Ιούνιο να είναι έτοιμο το άλμπουμ. Α, έμαθα και το όνομα του τυπογράφου της ΜΑΜΟΥΘ. Καϊους Σπαρίλους

Αγορές Δεκεμβρίου (και τελευταίες για το '22) Την τίμησα τη radnet, δεν έχετε παράπονο Για την ακρίβεια πήρα και αυτά, τα οποία τα είχα βέβαια, αλλά ήθελα να τα'χω και μια 2η φορά σ'αυτή την έκδοση: Και ιδού τα διπλά μου τεύχη Αν παρατηρήσατε ο Μεγάλος Δούκας μού ήρθε σε παλιότερη έκδοση απ'ότι τον είχα, παρότι τα τεύχη θεωρητικά είναι καινούρια (τα πήρα από comicstrip, κατάστημα που πουλάει μόνο καινούρια). Πιθανολογώ ότι είναι τεύχος από επιστροφή που έγινε από κάποιο περίπτερο ή ψιλικατζίδικο. Φαίνεται κι από πίσω που έχει πολλές τιμές τη μία πάνω στην άλλη, αλλά κι απ'τη ράχη που έχει ξεθωριάσει (λογικά ήταν σ'εξωτερικό χώρο για πολύ καιρό και το χτυπούσε ήλιος). Ο Τζος Τζέημον είναι λίγο χτυπημένος στη γωνία, οπότε πιθανό να είναι κι αυτός από επιστροφή. Κι αν αναρωτιέστε γιατί τα πήρα 2 φορές, είναι επειδή θέλω να'χω ένα "κολλαριστό" αντίτυπο για τη συλλογή κι ένα για διάβασμα. Επίσης ήθελα να τα έχω σ'αυτή την έκδοση γιατί κάποια απ'αυτά είναι ανώτερα σε σχέση με τις άλλες εκδόσεις. Ειδικά ο Τζος Τζέημον και ο Μεγάλος Δούκας. Στην έκδοση Έθνους έχουν σοβαρά θέματα επιμέλειας, ενώ το 20ο Σύνταγμα και ο Θησαυρός έχουν υποδεέστερα χρώματα στην Έθνους (παρότι τυπωμένα σε γυαλιστερό χαρτί). Το Κοράκι έχει κι αυτό κάτι θεματάκια στην Έθνους (όπως και στη σκληρόδετη). Ακόμα κι αυτό στα σημεία το προτιμώ στην παλιά έκδοση.

Αύγουστος - Σεπτέμβριος Ουσιαστικά αγορές Σεπτεμβρίου είναι αυτές, τον Αύγουστο πήρα μόνο το Spider-Man. Όπως υπολόγιζα, τα οικονομικά μου βελτιώθηκαν ελαφρώς από αυτόν το μήνα, μιας κι έπιασα full-time απασχόληση (απ'την άλλη μειώθηκε ο ελεύθερός μου χρόνος, άρα και ο χρόνος που αφιερώνω σε κόμικς, αλλά ok, φροντίζω να κρατάω επαφή) με αποτέλεσμα να μπορώ να πάρω κάποια κόμικς που τα ήθελα από καιρό. Το 4ο Λανφέστ (μήνες το έψηνα), ορισμένα Λούκυ Λουκ Έθνους που μου έλειπαν (κάποια αγοράστηκαν από ΛΕΦΙΚ, κάποια από αγγελία στο φβ) και 2 τόμοι radnet (μετά από καιρό αγοράζω και κάτι άλλο πέρα από Spider-Man)

Φίλε μου @ Indian τα ετοίμασα να σαι πάντα καλά ΤΕΥΧΗ: #21-25, 27, 29-36, 38-42, 44, 45, 48, 49, 54, 55 Μεταφέρθηκαν στην βάση.