BATMAN: Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΙΠΠΟΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ

[dimious200]

Ακριβως αυτο που λεει ο gcf. Ο μπατμαν του DKR δε φερεται ετσι επειδη ειναι ψεκασμενος και γουσταρει να καταλυσει τη δημοκρατικη ευνομουμενη πολιτεια. Ειναι τοσο φασιστας οσο φασιστας ειναι και ενας γονιος για τα μικρα παιδια του που τα ελεγχει να μη φανει πολυ απεξω πολλα γλυκα κλπ

[GreekComicFan]

[x for xepeta]

Ούτε εγώ μπορώ να πω ότι καταλαβαίνω τον όρο φασίστα στο πρόσωπο του Batman. Ψυχωτικός ναι, βίαιος ναι, ίσως και σαδιστής 70%, αλλά φασίστας που αντιπροσωπεύει τα φασιστικά καθεστώτα του 20ου αιώνα δε μου κάνει. Ανωτερώτητα δε νοιώθει, παίρνει το νόμο στα χέρια του αλλά βάζει μεγάλα όρια, δε σκοτώνει ούτε καν τον Joker. Ξέρω γω... Ούτε τον Punisher τον είπανε φασίστα.

[falconara90]

Έναν αυτόκλητο που κατεβάζει στρατό και εφαρμόζει ένα είδος στρατιωτικού νόμου, που ο ίδιος ορίζει, χωρίς να είναι εξουσιαστικό μέλος, μόνο ως φασίστα μπορώ να τον δω, άσχετα από το αποτέλεσμα των πράξεων.

[Θρηνωδός]

Το τελείωσα χθες (το τελευταίο Μπατμαν κόμικ που μου είχε μείνει αδιάβαστο). Κατά την διάρκεια μου προέκυψαν διάφορες παρατηρήσεις που βλέπω ότι είχατε και άλλοι. Η επιλογή του Μπάτμαν να δράσει "απολυταρχικά" δεν πηγάζει από προσωπική φιλοδοξία όπως πολλά άλλα real life παραδείγματα, γι'αυτό δεν θεωρώ δόκιμο τον όρο "φασίστας". Και λόγω πλαισίου και λόγω συνθηκών. Ο τύπος είχε αποσυρθεί για δέκα χρόνια ενώ κάλλιστα θα μπορούσε να συνεχίσει την δράση του μέχρι να φτάσει σε ένα σημείο τέτοιας ηθικής ισοπέδωσης που όντως θα τον οδηγούσε στην εφαρμογή του δικού του μπατμανικού ολοκληρωτικού καθεστώτος. Ο τύπος όμως επέλεξε να αποσυρθεί λόγω απώλειας του συνεργάτη του που τον επηρέασε τόσο πολύ. 

 

Στο κάτω κάτω, πότε είναι πιο πιθανό να πεις (σαν τιμωρός vigilante-φάση του εγκλήματος) "αρκετά, τώρα θα σας ισοπεδώσω όλους και θα διοικήσω όπως ορίζω εγώ πρέπον γιατί είστε άχρηστοι"; Όταν μόλις έχεις χάσει ένα πολύ κοντινό φίλο για πάντα λόγω αυτής της διαφθοράς ή μετά από δέκα χρόνια αδράνειας στις σκιές που δεν είσαι πλέον αυτό που ήσουν; Όχι, είναι ξεκάθαρο ότι ο Μπάτμαν έκανε ότι έκανε (και με μια γεωμετρικής κλίμακας εξέλιξη, όχι ξαφνικά) επειδή οι συνθήκες τον οδήγησαν. Ο Μίλλερ παρουσιάζει μια πόλη πραγματικά στον βόθρο. Η κοινωνική αποδόμηση είναι ολοκληρωμένη, η ηθική και η ελπίδα έχουν πετάξει από το παράθυρο προπολλού, ο Σούπερμαν είναι πιόνι του Αμερικανικού ιμπεριαλισμού, τα Μ.Μ.Ε. είναι συνώνυμα της αδιαφορίας και της διαφθοράς, η αστυνομία ανύπαρκτη, ο Γκόρντον σκιά του εαυτού του. Δεν ξέρω ποιες είναι οι πεποιθήσεις του Μίλερ σαν ανθρώπου και δεν με ενδιαφέρει κιόλας, αυτό που λαμβάνω σαν έργο κρίνω και σε αυτό βλέπω μια καυστική κριτική και έμμεση σάτυρα πολλών πραγμάτων που σήμερα τείνουν να φτάσουν σε αυτό τον βαθμό και στην πραγματικότητα. 

 

Όσον αφορά τους μεταλλαγμένους και την συμμορία τους; Κλασική περίπτωση προβάτων προς σφαγή. Όπου μας πάει ο άνεμος, μια με νέον μάσκες, την άλλη με το σύμβολο του Μπάτμαν ζωγραφισμένο στο πρόσωπο, την τρίτη με άσπρο δέρμα και πράσινα μαλλιά. Η ύπαρξη τους είναι δήλωση ότι η μάζα πάντα μάζα θα παραμένει και έρμαιο του πιο γρήγορου και έξυπνου να την χειραγωγήσει. Προς το τέλος που ο Μπρους τους έχει στη σπηλιά και τους εκπαιδεύει είναι ακριβώς επειδή θέλει να διορθώσει αυτή την ουγκ συμπεριφορά τους όσο μπορεί και να τους δώσει ένα πραγματικό νόημα και λόγο να παλεύουν χωρίς να πέφτουν σε άμυαλες πράξεις και σφαγές "στο όνομα μιας διεστραμμένης δικαιοσύνης και του Μπάτμαν". 

 

Αν έχω κάποιους ενδοιασμούς αυτοί είναι στο γιατί ο Μπάτμαν δεν έπραξε πριν το μακελειό με τον Σούπερμαν για να τους σταματήσει αφού χρησιμοποιούσαν το όνομα του για να δικαιολογήσουν ότι αποτρόπαιο έγκλημα έκαναν. Επίσης δεν μ'άρεσε η σπασμένη Κατγούμαν. Δεν νομίζω πως αυτός ο χαρακτήρας θα άφηνε ποτέ τον εαυτό του να ξεπέσει σε μια συνοικιακή τσατσά. 

 

Καταλαβαίνω γιατί το κόμικ αυτό άφησε εποχή. Κυκλοφόρησε πριν 30 χρόνια και έφερε απότομα μια σκληράδα και μια απαίσια συνειδητοποίηση της πραγματικότητας σε μια θεματολογία που ήταν ακόμα κολάν και πίου πίου. Ήταν ρηξικέλευθο αλλά δεν παύει να είναι 30 χρονών. Όπως και όταν διάβασα το Συμβόλαιο με το Θεό, είχα αυτή την αίσθηση ότι "ναι οκ, αν το διάβαζα όταν έβγαινε πραγματικά θα είχα μείνει μ@λ@κας με το πόσο μακριά παίρνει το μέσο, αλλά τώρα πλέον..". Είναι δυνατό και το εκτιμώ για την ιστορικότητα του, αλλά εδώ και χρόνια έχουν βγει πολύ καλύτερα κόμικ που θίγουν τις ίδιες ανησυχίες με καλύτερο και πληρέστερο τρόπο. Το σκίτσο δεν με χάλασε, το βρήκα παλιακό και ρέτριζε ευχάριστα. Λίγο θέμα είχα στα δελτία ειδήσεων, μου φαίνονταν πολύ μπουκωμένα αυτά τα σημεία με αποτέλεσμα να το αφήσω 2-3 φορές να χαλαρώσω και να το απορροφήσω όπως του αξίζει όταν συνεχίσω.

 

[GeoTrou]

Έρχεται ο Miller και έσπευσα να το διαβάσω. Είχα λατρέψει το Year One [μακράν το αγαπημένο μου υπερηρωικό (εξαιρώ το Watchmen, που δεν το θεωρώ υπερηρωικό με την κλασική έννοια)] και η αρχική ιδέα ήταν ότι αν μου άρεσε έστω και στο μισό τούτο δω, θα πήγαινε Θεσσαλονίκη. Ε τελικά λέω να μην πάω.  

Δεν το βρήκα κακό. Αλλά imho η σχετικά ενδιαφέρουσα πλοκή χάνεται κάτω από τη χαοτική/μπουκωμένη αφήγηση (με κούρασαν αρκετά τα χιλιόμετρα εσωτερικών σκέψεων του Batman και των άλλων χαρακτήρων, τα κενά καρέ που ευαγγελίζονται κάποιοι ως ένδειξη μοντέρνου κόμικ είναι ελάχιστα) και το σχέδιο έχει σοβαρές διακυμάνσεις. Το δε εύρημα των Μεταλλαγμένων ελάχιστα μου άρεσε και ανάθεμα αν φοβήθηκα ποτέ για το πυρηνικό ολοκαύτωμα. Ναι, πριν τριάντα χρόνια έκανε μεγάλη εντύπωση και μπορώ να καταλάβω 100% το γιατί. Αν όμως διαβαστεί από κάποιον για πρώτη φορά σήμερα, δεν πιστεύω ότι μπορεί να έχει την ίδια επίδραση.

Στα θετικά προσμετρώ κυρίως τη σάτιρα μέσω της τηλεόρασης και το τελευταίο μέρος, που πραγματικά με ρούφηξε και διάβασα απνευστί. Ούτε συμφωνώ με τις κατηγορίες περί φασισμού του Batman, αν και νομίζω ότι αυτές οι ιδέες που αντηχεί το κόμικ αποτελούν τον προθάλαμο της νοοτροπίας που έχει σήμερα ο Miller.

Δεν ήθελα να πέσω σε αυτό το τρυπάκι, αλλά κατ' εμέ δεν μπορεί να υπάρξει σύγκριση με το Watchmen...

No bad feelings, μην με φάτε πληζ.  

[Lord Makro]

26 min ago , GeoTrou said:

 αλλά κατ' εμέ δεν μπορεί να υπάρξει σύγκριση με το Watchmen...

 

Αυτό σίγουρα!

 

Πάντως, επειδή διάβασα σχετικά πρόσφατα το Year One (και δεν μπορούσα να το αφήσω κάτω) έχω την αίσθηση ότι το βρήκα κι εγώ καλύτερο από το Dark Knight, μια και μιλάμε για τις 2 γενικά θεωρούμενες σαν κορυφαίες ιστορίες του ήρωα.

[Retroplaymo]

Διαβάστηκε!

 

Σίγουρα το να βλέπεις έναν Batman στα 50plus, σε ξενίζει και σε κάνει να αναρωτιέσαι "Ποιος ξέρει τι θα διαβάσω τώρα".

Όταν όμως ξεκινήσει το διάβασμα, σε απορροφάει τόσο το σενάριό και λες "άντε λίγο ακόμα", "άντε να δούμε τι θα γίνει παρακάτω" και πάει λέγοντας,

ώσπου τελικά, το τελειώνεις και μένεις ολίγον τι κάπως έτσι --> . Αφού συνέρθεις, συνειδητοποιείς ότι παρόλο που διάβασες για έναν γερασμένο Batman, που έλειπε από το προσκήνιο για καμιά 10αρια χρονιά, σε ένα Gotham που επικρατούσε η αναρχία και το χάος, με έναν Gordon στα πρόθυρα της σύνταξης

και υπό την σκιά της επερχόμενης αντικατάστασης του, να θέλει να κάνει πράγματα αλλά να μην μπορεί,  με τους Two Face και Joker να επανέρχονται

και να τα κάνουν όλα οίκο ανοχής τον Green Arrow παροπλισμένο και λειψό   την Catwoman κακογερασμένη τσατσά ντυμένη

με την στολή της Wonder Woman    τον Superman τσιράκι της κυβέρνησης  

και μέσα σε όλα αυτά προσθέστε και μια έφηβη που θέλει να ανατρέψει την κατάσταση τότε συνειδητοποιείς και λες

"Ναι ρε, αν και γερασμένος ο Batman τους απαύτωσε το ταμ τιριρί!!!! "  

 

Σχεδιαστικά, δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε ιδιαίτερα, αν και καποια μονοσέλιδα καρέ του Miller  σε άφηναν κάπως έτσι -->  

παρόλα ταύτα, το σχέδιο με τα μικρά καρέ ήταν λίγο κουραστικό.

Σε γενικές γραμμές, μια όμορφη και διαφορετική ιστορία του Σκοτεινού Ιππότη, που την απόλαυσα.

 

Σαν έκδοση, δεν έχω να προσάψω κάτι, τουμπανιασμένη!

 

Αν έπρεπε να βάλω μια βαθμολογία, ένα 7,5/10 το τσιμπούσε.

 

 

 

 

[mko]

Στην δεύτερη έκδοση με το μαλακό εξώφυλλο,τι extras λείπουν;Γιατί η πρώτη έκδοση έχει 224 σελ και αυτή 200..

 

[doctor jimmy]

Κορυφαίο και διαχρονικό! Η ιστορία είναι τόσο έντονη συναισθηματικά που θα συγχωρούσα το οποιοδήποτε ψεγάδι...αν έβρισκα κάποιο, βέβαια. Δεν καταλαβαίνω αυτά περί φασισμού. Για την ακρίβεια, δεν καταλαβαίνω γιατί είναι κακό που χρωματίζει έτσι τον Batman. Είναι ένας χαρακτήρας πικραμένος, γερασμένος και χωρίς την νεανική του υπομονή προς το έγκλημα. Είναι λογική η αγριάδα και βαναυσότητα σε σχέση με άλλες αναγνώσεις, λοιπόν, και εκλογικεύεται ακόμη περισσότερο αν αναλογιστεί κανείς την κατεστραμμένη κατάσταση της πόλης στην ιστορία. Ο Batman είναι απλά αυτός που έχει την θέληση (γιατί, ας είμαστε ειλικρινείς, του αρέσει να ξυλοκοπάει) να λερώσει τα χέρια του για το ευρύτερο καλό. Αυτό ήταν και το μήνυμα του Batman από την πολύ αρχή, άλλωστε - ένας ήρωας που μετατρέπει τον πόνο του σε κάτι θετικό. Απλά ο Miller έχει ανεβάσει το επίπεδο βίας γιατί έχει εξαθλιώσει όσο δεν πάει την Gotham.

 

Ούτε τα περί σχεδίου βλέπω. Το σχέδιο του Miller εδώ ακροβατεί στα δύο του κεντρικά στυλ - το αμερικανικης νοοτροπίας (Daredevil, Wolverine) και το ευρωπαικο (Ronin) - και συνδυάζει, για μένα τουλάχιστον, άψογα αυτούς τους κόσμους. Είναι ωμό, τραχύ και άμεσο, αλλά με μπόλικο λυρισμό και η μαεστρία του στο πως να χρησιμοποιεί δραματικα panels ή να παρέχει ταυτόχρονα κοινωνικό σχόλιο και δράση στην ίδια σελίδα ακόμη με αφήνουν άναυδο. Αποδεικνύει το πόσο καλός οπτικός storyteller είναι, σε συνδυασμό με την φανταστική pulp/noir πένα του.

[Pilgrim]

Λοιπόν, έχουμε 200+ σελίδες χωρισμένες σε 4 μέρη. Δηλαδή περίπου 50 σελίδες ανά μέρος.

Δεν έχω συνηθίσει να διαβάζω τόσες πολλές σελίδες συνεχόμενα (ειδικά σε πυκνογραμμένο κόμικ) και μου έπεσε κάπως βαρύ. Αυτό λοιπόν βρήκα ως το πιο κουραστικό στον τόμο.

Βέβαια βοηθάει η ροή της ιστορίας και όσο φεύγουν οι σελίδες τόσο καλύτερη γίνεται οπότε υπάρχει μια ισορροπία.

Το σχέδιο μου φάνηκε μέτριο αλλά κάπου-κάπου είχε πολύ καλές στιγμές. 

Επίσης απόλαυσα τις τελευταίες σελίδες κειμένου με περιγραφή της ζωής του Bruce σε διάφορες ηλικίες από τον Frank Miller.. 

 

Τελειώνοντας να πω πως παλαιότερα είχα δει τις αντίστοιχες ταινίες (part I και II ) οι οποίες ήταν και πάρα πολύ καλές 

[Guts]

Δεν μου αρέσει να γράφω off topic ούτε να κάνω διαφήμιση, αλλά επειδή το σαιτ της Anubis λέει 25ευρώ για τα τελευταία 5 ''συλλεκτικά'' αντίτυπα του Batman: Ο Σκοτεινός Ιππότης Επιστρέφει (Σκληρό Εξώφυλλο).

Εγώ το πήρα σήμερα απο Jemma (Πειραιά) 17.40Ε σε εξαιρετική κατάσταση (όπως πάντα απο jemma) Και το αναφέρω εδώ για όποιον φίλο το ψάχνει, γιατί και εγώ το έψαχνα καιρό αλλά δεν ήμουν να δίνω 25 ευρώ.

 

Η έκδοση είναι super, και το κόμικ είναι ένα απ'τα καλύτερα κόμικς που έγιναν ποτέ!

 

 

 

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 4, 2022 από Guts

[christs]

Συμφωνώ με το σχόλιο του φίλου για το επίπεδο της έκδοσης. Ενδεικτικό του πόσο σεβασμό της έχω , είναι οτι στην αφιξη του Frank Miller, μεταξυ δεκαδων τευχων και τομων του σε αγγλικα και ελληνικα, προτιμησα να δωσω το συγκεκριμενο τομο για υπογραφη. Οσοι θελετε να διαβασετε μια θρυλικη ιστορια του Σκοτεινου Ιπποτη και δεν το εχετε κανει ακομη, τιμηστε την εκδοση!

[lazostat]

On 12/9/2021 at 4:33 PM, Guts said:

Δεν μου αρέσει να γράφω off topic ούτε να κάνω διαφήμιση, αλλά επειδή το σαιτ της Anubis λέει 25ευρώ για τα τελευταία 5 ''συλλεκτικά'' αντίτυπα του Batman: Ο Σκοτεινός Ιππότης Επιστρέφει (Σκληρό Εξώφυλλο).

Εγώ το πήρα σήμερα απο Jemma (Πειραιά) 17.40Ε σε εξαιρετική κατάσταση (όπως πάντα απο jemma) Και το αναφέρω εδώ για όποιον φίλο το ψάχνει, γιατί και εγώ το έψαχνα καιρό αλλά δεν ήμουν να δίνω 25 ευρώ.

 

Η έκδοση είναι super, και το κόμικ είναι ένα απ'τα καλύτερα κόμικς που έγιναν ποτέ!

 

https://jemmacomics.com/batman-o-skoteinos-ippotis-epistrefei

 

 

Απλα για επιβεβαιωση, ειναι σιγουρα η παλια εκδοση με το σκληρο εξωφυλλο; Μπορει να κανει καποιος συγκριση μεταξυ των δυο εκδοσεων;

[jimakoszs97]

34 min ago , lazostat said:

Απλα για επιβεβαιωση, ειναι σιγουρα η παλια εκδοση με το σκληρο εξωφυλλο; Μπορει να κανει καποιος συγκριση μεταξυ των δυο εκδοσεων;

Η καινούργια έκδοση έχει διαφορετικό εξώφυλλο.

[Guts]

50 min ago , lazostat said:

Απλα για επιβεβαιωση, ειναι σιγουρα η παλια εκδοση με το σκληρο εξωφυλλο; Μπορει να κανει καποιος συγκριση μεταξυ των δυο εκδοσεων;

 

Ναί αυτό είναι σίγουρα! Και είναι πραγματικά μια υπέροχη έκδοση.

[StefanosPap]

16 λεπτά πριν, jimakoszs97 είπε:

Η καινούργια έκδοση έχει διαφορετικό εξώφυλλο.

Το οποίο, κατά την γνώμη μου, είναι και καλύτερο

[lazostat]

51 min ago , StefanosPap said:

Το οποίο, κατά την γνώμη μου, είναι και καλύτερο

Ναι αλλα στην ιδια τιμη δεν αξιζει να εχεις το Hardcover;

[StefanosPap]

Μόλις τώρα, lazostat είπε:

Ναι αλλα στην ιδια τιμη δεν αξιζει να εχεις το Hardcover;

Υποθέτω ναι; Γούστα είναι αυτά. Σίγουρα μετράει το HC, αλλά δεν έχει τύχει να πάρω αν δεν μου άρεσε το εξώφυλλο

[jimakoszs97]

2 hours ago, StefanosPap said:

Το οποίο, κατά την γνώμη μου, είναι και καλύτερο

Εμένα μου αρέσει περισσότερο το παλιό εξώφυλλο, και για το σχέδιο αλλά και για το κίτρινο πλαίσιο στο κάτω μέρος με τον τίτλο στα ελληνικά και στα αγγλικά και τα ονόματα των δημιουργών. Στο καινούργιο εξώφυλλο είναι λίγο all over the place. Επίσης το κίτρινο πλαίσιο υπάρχει και στον επόμενο τόμο BATMAN: THE DARK KNIGHT STRIKES AGAIN - Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΙΠΠΟΤΗΣ ΞΑΝΑΧΤΥΠΑ (που όμως είναι με μαλακό εξώφυλλο).

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 29, 2021 από jimakoszs97

[Guts]

Παίδες εδώ να ενημερώσω (προς αποφυγή παρεξηγήσεων) οτι Jemma εξαντλήθηκε η σκληρή έκδοση και το λινκ εμφανίζει την πιο καινούρια έκδοση του 2016.

Επίσης πολύ καλή έκδοση αλλά με μαλακό εξώφυλλο.

[hudson]

Ο τόμος σε μεγαλύτερη ανάλυση

 

    Μεταφέρθηκαν στη βάση

[Manitou]

Μόλις τελείωσα την ανάγνωση αυτού του τόσο ιστορικου κόμικ. Δεν ήξερα σε ποιο από τα δύο τοπικ να γράψω ανάλυση, αλλά θα τη γράψω εδώ διότι αυτή την έκδοση βρήκα στο metabook (πραγματικά εξαιρετική έκδοση με σκληρό εξώφυλλο). Ήταν το πέμπτο Μπάτμαν που διάβασα μετά το year one, το killing joke, το man who laughs και το long Halloween. Καταλαβαίνω την ιστορικότητα του. Καταλαβαίνω την φανταστική αφήγηση με τις μικρές τηλεοράσεις. Είχε όμως πράγματα που με κούρασαν και για αυτό μου πήρε καιρό να το τελειώσω. Και για αυτό δεν ήταν το καλύτερο Μπάτμαν που έχω διαβάσει, με το Year one πραγματικά να παίζει χωρίς αντίπαλο. 

Ας τα πάρω από την αρχή. Το σενάριο ήταν εξαιρετικό. Ο 55αρης Μπρους επιστρέφει και τα κάνει όλα @?#€&@#.  Ανατρεπτικός, σκοτεινός, σκληρός, κακός σε κάποιες περιπτώσεις, έξυπνος, δυνατός και ωμός είναι τέλεια προσαρμοσμένος στο δυστοπικό Γκοθαμ. Γνωστοί αντίπαλοι και φίλοι είναι αντίστοιχα προσαρμοσμένοι στο περιβάλλον. Αυτό για μένα είναι το δυνατό σημείο του τόμου. 

Από εκεί και πέρα η ροή είχε τα θέματα της. Μπουκωμενη αφήγηση που σε κάποια σημεία πλατείαζε χωρίς λόγο. Σε πολλά σημεία μπερδεύτηκα και πήγαινα μπρος πίσω. Σε αυτό βέβαια έφταιξε και το σχέδιο όπου σε κάποια σημεια ήταν τόσο χάλια που με εμπόδιζε να καταλάβω τι γινόταν. Γενικά το σχέδιο και η ροή με εμπόδισε να το απολαύσω όσο ήθελα. 

 

Κατά τα άλλα καταλαβαίνω ότι όταν βγήκε ήταν κάτι διαφορετικό. Πολύ σκοτεινό σε μια εποχή που τα κόμικ δεν ήταν έτσι. Στηλιτεύει την εποχή, τον ψυχρό πόλεμο το αμερικανικό όνειρο και γενικά είναι αιχμηρό και φρέσκο. Αν είχε καλύτερο σχέδιο και ροή θα το είχα λατρέψει. Τώρα με κούρασε αρκετά αλλά χάρηκα που το διάβασα. Κάτι συγκρίσεις που διαβάζω με το Watchmen είναι για γέλια. 

[Guts]

@ Manitou  πιστεύω σε βάθος χρόνου θα ανέβει περισσότερο στην εκτίμηση σου το κόμικ.

Καλό θα ήταν να το διαβάσεις μέσα σε μια ημέρα και όχι σιγά σιγά για να νιώσεις καλύτερα την κλιμάκωση της ιστορίας που είναι εξαιρετική.

Τα δυνατά σημεία του κόμικ είναι πάρα πολλά, καλογραμμένοι χαρακτήρες, πρωτοποριακό σενάριο, εμβληματικές σκηνές , λογοτεχνικό ύφος γραφής - αφήγησης.

 

Η πρώτη επαφή με το σχέδιο ξενίζει λίγο τον αναγνώστη, αλλά έχει μείνει στην ιστορία ως το ''στυλ'' του Frank Miller που συναντάμε αργότερα στο Sin City στους 300 κλπ.

Εμένα μου αρέσει σαν σχέδιο πολύ περισσότερο απο άπειρα συνηθισμένα σύγχρονα σχέδια που θυμίζουν cartoon η video games, προτιμώ να βλέπω τα μολύβια του Μίλερ στο χαρτί

και την undrerground αισθητική του. 

 

 

 

 

Επεξεργασία Ιουλίου 14, 2024 από Guts

[Manitou]

10 λεπτά πριν, Guts είπε:

@ Manitou  πιστεύω σε βάθος χρόνου θα ανέβει περισσότερο στην εκτίμηση σου το κόμικ.

Καλό θα ήταν να το διαβάσεις μέσα σε μια ημέρα και όχι σιγά σιγά για να νιώσεις καλύτερα την κλιμάκωση της ιστορίας που είναι εξαιρετική.

Τα δυνατά σημεία του κόμικ είναι πάρα πολλά, καλογραμμένοι χαρακτήρες, πρωτοποριακό σενάριο, εμβληματικές σκηνές , λογοτεχνικό ύφος γραφής - αφήγησης.

 

Η πρώτη επαφή με το σχέδιο ξενίζει λίγο τον αναγνώστη, αλλά έχει μείνει στην ιστορία ως το ''στυλ'' του Frank Miller που συναντάμε αργότερα στο Sin City στους 300 κλπ.

Εμένα μου αρέσει σαν σχέδιο πολύ περισσότερο απο άπειρα συνηθισμένα σύγχρονα σχέδια που θυμίζουν cartoon η video games, προτιμώ να βλέπω τα μολύβια του Μίλερ στο χαρτί

και την undrerground αισθητική του. 

 

 

 

 

Κάποια στιγμή θα το διαβάσω μονομιάς πράγματι. Δεν με πείραξε το σχέδιο σαν σχέδιο αλλά το ότι με μπερδευε σε κάποια σημεία και δεν καταλάβαινα ποιος είναι και τι κάνει. Κατά τα άλλα η συνολική αισθητική έβγαζε ένα αποτέλεσμα και μια καλλιτεχνία. Νομίζω ότι κάπου εδώ θα κάνω διάλειμμα από τον Μπάτμαν γιατί με περιμένει ο καλοκαιρινός Μπλέικ και Μόρτιμερ.