ΟΙ ΝΥΦΕΣ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥΛΑ

[Βασιλεύς των κόμικς]

　

 

1622. Η Οθωμανική αυτοκρατορία έχει εξαπλωθεί σχεδόν σε όλη την Ανατολή, Κωνσταντινούπολη, παιχνίδια εξουσίας, θανάσιμα μυστικά, μυστικές συμφωνίες, επικίνδυνες συμμαχίες. Όμορφες αισθησιακές γυναίκες σκλάβες στα χαρέμια για να ικανοποιούν τις ορέξεις των αφεντάδων τους. Μία από αυτές η ΝΟΥΡ βλέπει το θανάσιμο παιχνίδι που υφαίνεται γύρω της μη μπορώντας να αντιδράσει. Ένας ξένος με σκοτεινή όψη που στο πέρασμά του σπέρνει θάνατο και χάος, θα της αλλάξει την ζωή. Και αυτή είναι μόνο η αρχή...

 

Μια ιστορία τριών γυναικών που έγιναν οι ... ΝΥΦΕΣ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥΛΑ.

 

Στο δεύτερο άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει προσεχώς η ιστορία της ΣΝΤΕΝΚΑ Η ΘΥΓΑΤΕΡΑ ΤΩΝ ΒΟΥΡΝΤΑΛΑΚ

Με σενάριο του Κάουα και σχέδιο του Γιάννη Ρουμπούλια πιστεύω ότι θα είναι από τα καλά κόμικς που θα διαβάσουμε.

 

Τίτλος πρώτου άλμπουμ: ΝΟΥΡ*

*Που σημαίνει Φως στα Αιγυπτιακά.

  ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ

 

Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους Indian & albertus magnus.

[Dredd]

Διαβαστηκε αμεσα, λιγες ωρες μετα την αγορα.

 

Για την εκδοση ελαχιστα θα πω. Μεγαλο μεγεθος, χοντρο χαρτι, καλη εκτυπωση, γενικα ολα καλα.

 

Τον Καουα τον εκτιμω ως συγγραφεα, τον Ρουμπουλια επισης ως σκιτσογραφο, οποτε περιμενα κατι πολυ καλο. Δεν ηταν τελικα. Οχι πως ειναι κακο, ισα-ισα θα το χαρακτηριζα αξιοπρεπεστατο.

 

Συγγραφικα, ο Καουα προσπαθει να δωσει ενα λυρισμο και ενα χαρακτηρα "δημωδη" στην γραφη του, αλλα δεν τα καταφερνει να συνδυασει τα δυο ειδη πολυ καλα. Δυσκολο εγχειρημα ασφαλως, το οποιο σιγουρα απαιτει μεγαλη λογοτεχνικη "παιδεια" και "εμπειρια", η οποια δεν μου φανηκε να ξεπηδαει απο τις λεξεις. Καπου το επιανε, λιγο παρακατω το εχανε, μετα το ξαναπιανε κλπ. Το αποτελεσμα ειναι συνολικα καλο, αλλα οχι τοσο καλο για να ξεχωρισει.

 

Το σχεδιο κινειται σε υψηλα επιπεδα, αλλα νομιζω (και δικαιωνω εδω εναν συμφορουμιτη που μου το ειχε πει σε ασχετη συζητηση) οτι το βαρυ, γοτθικο στυλ δεν ειναι οτι καλυτερο καλυτερο για εναν δεξιοτεχνη οπως ο Ρουμπουλιας. Πολυ μελανι, ΠΑΡΑ πολυ μελανι, αχρειαστα (μερικες φορες) πολυ μελανι, σε βαθμο που να χανονται οι λεπτομερειες που τοσο καλα μπορει να φτιαχνει ο Rubus. Ακομα και στα κοντινα του προσωπου του Δρακουλα, το βαρυ μελανωμα με εκανε να σκεπτομαι ποσο πιο εκφραστικα να ηταν πιθανον τα μολυβια πριν πεσει το μελανι και τα μαυρισει (σχεδον) ολα. Πρεπει να αναφερω βεβαια οτι πετυχαινει απολυτα το σκοπο του στο να δημιουργησει μια βαρια ατμοσφαιρα και μια "κλειστοφοβικη" αισθηση η οποια ειναι ταιριαστη με το σεναριο και το setting. Ανεξαρτητα απο τις επιφυλαξεις μου ομως, σιγουρα μιλαμε για ενα απο τα πιο καλοσχεδιασμενα κομικ των τελευταιων ετων.

 

Η ιστορια πιανεται απο μια μικρη πτυχη του κλασικου βιβλιου του Stoker και ξετυλιγεται δινοντας μας μια διαφορετικη οπτικη της ζωης της Belucci (οποιος καταλαβε, καταλαβε. Δεν spoilerιαζω αλλο ). Γενικα μου αρεσε, δεν την βαρεθηκα, ηταν αρκετα πρωτοτυπη και με κρατησε μεχρι το τελος χωρις ουτε να βιαζομαι, αλλα και ουτε να παραταω σελιδες αδιαβαστες. Μια χαρα δηλαδη για τα δικα μου δεδομενα.

 

Συνολικα, το ευχαριστηθηκα αρκετα. Πολυ σημαντικο για εμενα οτι δεν ειναι αλλη μια ιστορια για τον Δρακουλα, αλλα μια που εχει λογο υπαρξης και υποσταση.

 

Ενα ανετο  και well-deserved 7/10 απο εμενα. Παρτε το.

 

[Kurdy Malloy]

Αγοράστηκε και διαβάστηκε κι αυτό από την πρόσφατη The ComicCon.

 

Αρχίζω από την πρώτη εντύπωση καθώς ως γνωστόν ποτέ δεν έχεις δεύτερη ευκαιρία να κάνεις καλή πρώτη εντύπωση. Και η εντύπωση είναι πλέον άριστη. Τόσο στην έκδοση όσο και στο σχέδιο, η εικόνα που παίρνεις από το πρώτο ξεφύλλισμα είναι άριστη. Πλέον ο πήχης έχει πάει στο "είναι καλό" και όχι "καλό για Ελληνικό" (ή αλλιώς bon pour l'orient που λέγανε και οι Γάλλοι παλιά). Και αυτό είναι πολύ ευχάριστο, γιατί κάποτε αρκούσε κάποιος να βγάλει κάτι σοβαρό και επαγγελματικό για να κάνει καλή εντύπωση.

 

Στο ψητό: Το σχέδιο είναι άψογο. Αν και ασπρόμαυρο, του πάει. Το σχέδιο έχει βάθος, ο Ρουμπούλιας έκατσε και ζωγράφισε φόντα, έδωσε σημασία στα πρόσωπα σε τρίτο πλάνο, δωμάτια με διακόσμηση, γενικώς ότι κάνει κάθε σχεδιαστής που σέβεται τον εαυτό του και το κοινό του. Και τα έχει κάνει σε υψηλό επίπεδο. Υψηλού επιπέδου σχέδιο, θελκτική πρωταγωνίστρια, πειστικός Δράκουλας (ε εντάξει δεν είναι σπόιλερ - Οι νύφες του Δράκουλα λέγεται ). Και το στυλ του Ρουμπούλια ακόμα και σε τέτοια θέματα μου θυμίζει έντονα Ελλάδα, δε θα μπορουσε να είναι άλλης καταγωγής το σχέδιο και αυτό με την καλή ένοια.

 

To σενάριο τώρα. Θα το χώριζα στην υπόθεση και την πλοκή, τα οποία μου άρεσαν και στην διαχείρισή τους που δεν είναι του γούστου μου. Δε μου αρέσει το 70% caption 30% διάλογοι, δε μου αρέσει το 90% φλασμπακ μην πω και παραπάνω, γενικά η διαχείριση της υπόθεσης και του θέματος μου θύμισε μέτριο υπερηρωικό - τα οποία ούτε αυτά είναι της απόλυτης προτίμησής μου.

 

Συνολικά όμως πρόκειται για μία αξιολογότατη προσπάθεια. Αναμφίβολα δε θα το σκεφτώ πριν να πάρω τους άλλους 2 τόμους, με τίποτα δε μετάνοιωσα για την αγορά του, χαίρομαι να βλέπω τέτοιες ελληνικές εκδόσεις.

[x for xepeta]

Βασικά συμφωνώ με τους προηγούμενους. Ένα αξιοπρεπέστατο κόμικ, μια ωραία ιστορία, ενδιαφέροντες πρωταγωνιστές με αρκετή τρισδιάστατη απεικόνηση. Πολλαπλές προδοσίες και εκδικήσεις.

Οι σελίδες με τις αφηγήσεις είναι κουραστικές και ο λυρικός λόγος το έκανε να δείχνει αλλόκοτο. "Μα στην παρακμή σας γίνατε κλέφτες και ανόητοι", "Του άρχοντα Γεντικ του άρεσε ο χορός", "Τις πράξεις μου δεν τις δικαιολογώ σε κανέναν". Θα μου πείτε τέτοιο λόγο απαιτεί αυτή η θεματολογία.

 

Σίγουρα θα πάρω και τα επόμενα.

[Pilgrim]

Με κάλυψαν οι προηγούμενοι! Πάρα πολύ ωραίο σχέδιο αν και υπήρχε πολύ μαυρίλα.

Επίσης, όπως μας έχει συνηθίσει ο Rubus, υπάρχει και αρκετό γυμνό στις σελίδες του άλμπουμ.

 

[PhantomDuck]

On 8/5/2018 στο 11:08 ΜΜ, Kurdy Malloy είπε:

[...] Πλέον ο πήχης έχει πάει στο "είναι καλό" και όχι "καλό για Ελληνικό" (ή αλλιώς bon pour l'orient που λέγανε και οι Γάλλοι παλιά). Και αυτό είναι πολύ ευχάριστο, γιατί κάποτε αρκούσε κάποιος να βγάλει κάτι σοβαρό και επαγγελματικό για να κάνει καλή εντύπωση. [...]

Θα βγω λίγο offtopic, όμως αν μπορείς για πες λίγα περισσότερα γι' αυτό; Τι ακριβώς σημαίνει; Χρησιμοποιούσαν τον όρο οι Γάλλοι κάποτε; Πέρασαν κι αυτοί την φάση που η πλειοψηφία των  κόμικς τους ήταν «μάπα» και αργότερα καλυτέρεψαν;

Edited June 22, 2018 by PhantomDuck

[Kurdy Malloy]

Είναι εμπορικός όρος άσχετος με τα κόμικς. Προϊόντα που δεν ήταν αρκετά καλά για να διοχετευθούν στη γαλλική αγορά, αλλά δεν ήταν και για πέταμα, χαρακτηρίζονταν ως bon pour l'Orient, δηλαδή καλά για την Ανατολή (αλλά όχι για αυτούς)

[GreekComicFan]

Εμ, κάπως έτσι βγαίνουν τα κλισέ για τους λαούς.

 

[constantinople]

ή π.χ. όπως όταν παρουσίαζαν τις... καλλονές σε κάτι καλλιστεία που έγιναν στην αμερική και η ρουμάνα τα δυο λόγια που είπε ήταν:

"Γεια σας, είμαι από τη Ρουμανία, τη χώρα του Δράκουλα" 

[GeoTrou]

Το βρήκα εξαιρετικό κόμικ. Δεν είμαι τόσο αυστηρός όσο οι από πάνω, αν και υπήρχαν κάποια πραγματάκια που δε μου άρεσαν. Η δημώδης γλώσσα δεν ήταν 100% πετυχημένη, αλλά κατ' εμέ ήταν απολύτως ταιριαστή και βοηθούσε (όπως και ο εσωτερικός μονόλογος της Νουρ) στο να γίνει μια ιστορία 46 σελίδων πιο γεμάτη. Η πλοκή δεν είναι εξεζητημένη, αλλά βγάζει αυτή την αυθεντικότητα/μεράκι που έχουν οι δουλειές του Κάουα.

Σχεδιαστικά είναι επίσης σε υψηλό επίπεδο. Το παράπονό μου είναι ότι υπάρχουν  καρέ που ένα μέρος τους ήταν σούπερ και ένα άλλο απλά ΟΚ. Πχ το μεγάλο καρέ της σελίδας 5:

Spoiler

ο Δράκουλας είναι απίστευτος, αλλά οι Νύφες μου φαίνονται κάπως πιο πρόχειρες. Μιλάμε για ασήμαντες ίσως λεπτομέρειες, απλά μου έκανε εντύπωση.

 

Γενικά, μου φάνηκε ότι κάποια σημεία θα έπρεπε να έχουν δουλευτεί λίγο περισσότερο. Όπως και να 'χει, ο Ρουμπούλιας έκανε πολύ καλή δουλειά και χαίρομαι που τον βλέπουμε να κάνει κάτι σε ελαφρώς διαφορετικό στυλ.

Προτείνεται σε άπαντες. Δε νομίζω να υπάρχει κάποιος που να μη γοητεύεται από τον θρύλο του Δράκουλα...

Υ.Γ.-πρόταση σερβιρίσματος: Ανοίξτε το κόμικ τη νύχτα και συνοδέψτε το με λίγο Wojciech Kilar του '92

[Indian]

Διαβάστηκε (λίγο καθυστερημένα) κι από εμένα και θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες, αλλά περισσότερο με την μη αυστηρότητα του @GeoTrou .  

 

Το βρήκα ένα πανέμορφο κόμικ που καταπιάνεται με έναν θρύλο που οι περισσότεροι γνωρίζουν και κανέναν δεν αφήνει ασυγκίνητο. Ο Κάουα, φανερά επηρεασμένος από το έργο του Stoker, θα πάρει μία μικρή λεπτομέρεια από το βιβλίο (κι από την εξαιρετική ταινία) και θα μας αφηγηθεί τις ζωές των "παιδιών της νύχτας" και την γνωριμία τους με τον Δράκουλα, πριν αυτά εισέλθουν στο αιώνιο βασίλειο του σκοτεινού άρχοντα. Αυτή η κίνηση, από μόνη της εμφανίζει μία πρωτοτυπία. Εκτίμησα τον σκηνοθετικό τρόπο εισαγωγής στο κόμικ, σε συνδυασμό με το φινάλε. Το κόμικ ανοίγει την αυλαία ορμώμενο από το βιβλίο και στο κλείσιμο βρισκόμαστε πάλι στην ίδια σκηνή. Έτσι μοιάζει ολόκληρο το κόμικ να είναι μία αναδρομή στο παρελθόν. Ο αναγνώστης δεν θα απολαύσει μόνο την ακόρεστη πείνα του Δράκουλα για αίμα, αλλά και τις μηχανορραφίες που γίνονται στην Οθωμανική Αυλή, καθώς και την δίψα για εκδίκηση των θνητών απέναντι στους δυνάστες τους. Όσον αφορά την δημώδη γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε, δεν με πείραξε ιδιαίτερα. Απεναντίας, μου άρεσαν οι μονόλογοι και οι μεγαλόστομες ατάκες που εκτοξεύει ο Δράκουλας.  

 

Το σχέδιο φανερώνει το μεγάλο ταλέντο του Ρουμπούλια.  Θα συμφωνήσω ότι υπήρχαν σημεία που έδειχναν αδύναμα σε σχέση με άλλα, αλλά στον γενικό απολογισμό έχει γίνει όμορφη κι άκρως επαγγελματική δουλειά. Θα σταθώ περισσότερο στα backgrounds, αλλά και στην απόδοση του μοχθηρού πρωταγωνιστή (ειδικά στα μάτια του, αλλά και στα σημεία που, γεμάτος οργή, δείχνει τα δόντια του  ). Το ασπρόμαυρο νομίζω ότι πήγαινε σε μία τέτοια θεματολογία. Πιστεύω ότι θα ξενέρωνα αν το έβλεπα έγχρωμο.  

 

Η έκδοση είναι πολύ καλή. Το μεγάλο σχήμα βοηθάει στην "αναπνοή" των καρέ και την ανάδειξη των λεπτομερειών. Το χαρτί είναι ανθεκτικό και η κόλληση στιβαρή. Θα ήθελα όμως περισσότερα εξτραδάκια, από δύο σελίδες με προσχέδια. Εν κατακλείδι, στην ερώτηση για το αν θα αγοράσω και την συνέχεια, η απάντηση είναι καταφατική. Για την ακρίβεια κάτι παραπάνω από σίγουρο.  

 

 

 

[Indian]

Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του δεύτερου άλμπουμ βρίσκεται κοντά μας.  

 

Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.  

 

Το ISBN του δεύτερου άλμπουμ είναι : 978-618-5116-62-0. Διαστάσεις κι αριθμός σελίδων παραμένουν οι ίδιοι με το πρώτο άλμπουμ.

 

 

 

[Indian]

Οι νύφες του Δράκουλα συνεχίζονται με εξαιρετικό ρυθμό. Μετά την ανάγνωση του δεύτερου μέρους τής τριλογίας, μπορώ να πω ότι το βρήκα (σαν σενάριο) καλύτερο από το πρώτο. Από τις πρώτες κιόλας σελίδες δημιουργείται ένα κλίμα τρομακτικό και το ενδιαφέρον είναι ότι, τουλάχιστον στην αρχή, δεν το προκαλεί ο πρωταγωνιστής άρχοντας του σκότους. Υπήρχαν σκηνές που με συνεπήραν και ειδικά στην σελίδα με τους χτύπους του καμπαναριού του μοναστηριού, ένιωσα ρίγος. Κατά την αφήγηση της Σντένκα (μετά την επιστροφή του πατέρα), κάπου το έχασα, αλλά η πλοκή επανήλθε. Δεν ξέρω αν έκανε κοιλιά το σενάριο ή αν ήταν δική μου απροσεξία. Το φινάλε, σε αντίθεση με το πρώτο μέρος, αφήνει υποσχέσεις για μία αποκαλυπτική συνέχεια.

 

Το σχέδιο του Ρουμπούλια δεν έχει αλλάξει από το πρώτο μέρος. Κι εδώ θα βρούμε το εξαιρετικό αποτύπωμά του. Ο καλλιτέχνης διατηρεί το κλίμα που δημιουργεί ο σεναριογράφος και σίγουρα βάζει κι εκείνος ένα λιθαράκι (για να μην πω κοτρόνα ) σε αυτό. Μου άρεσε ο τρόπος που ξεχωρίζει το παρόν με την ανάμνηση της αφήγησης. Τα καρέ του παρόντος είναι κανονικά με μελανωμένες σελίδες, ενώ τα καρέ της αφήγησης είναι σαν γκραβούρα εποχής, με έντονη την παρουσία του μολυβιού. Υπήρχαν και καρέ στα οποία το "παρόν" και το "παρελθόν" ενώνονταν. Ευφυές! Όσον αφορά το ασπρόμαυρο σχέδιο, κι εδώ ήταν το ιδανικό. Το χρώμα πιστεύω ότι περισσότερο θα αφαιρούσε, παρά θα πρόσθετε.

 

Η έκδοση είναι ακριβώς η ίδια με αυτή του πρώτου μέρους, συνεπώς δεν θα μακρηγορήσω. Μου άρεσε που κράτησε το ίδιο μοτίβο στο εξώφυλλο. Δίνει την αίσθηση της σύνδεσης μεταξύ τους και της συνέχειας. Η μοναδική διαφορά είναι ότι σε σύγκριση με το πρώτο, που σαν έξτρα είχε μερικά προσχέδια του Ρουμπούλια, εδώ υπάρχουν δύο ολοσέλιδα σχέδια του Μάνου Λαγουβάρδου και του Νίκου Σταυριανού. Σε αναμονή λοιπόν και του τελευταίου τεύχους, που ολοκληρώνει τις μακάβριες "βιογραφίες" των κοριτσιών που έμελλαν να γίνουν οι νύφες του Δράκουλα. 

 

 

[Dredd]

Διαβάστηκε η Σντένκα χθες το βράδυ. Υψηλού επίπέδου δουλειά για τα ελληνικά δεδομένα. Σεναριακά μου φάνηκε πιο απλή από αυτή του πρώτου τεύχους, διαβάστηκε πάρα πολύ γρήγορα. Γενικά μου φάνηκε πιο βιαστική δουλειά, ίσως βέβαια να είναι δική μου εντύπωση αυτή, την οποία να προκάλεσαν οι πολλές σελίδες χωρίς μελάνι, οι οποίες δικαιολογούνται βέβαια ως flashback. Η σύνδεση της ιστορίας με την απόδραση του Τζόναθαν Χάρκερ, είναι έξυπνη και ευρηματική.

 

Χωρίς να έχω ξετρελαθεί, τη θεωρώ πολύ σοβαρή δουλειά η οποία δικαιολογεί την ύπαρξη της, προσθέτοντας μια καινούρια οπτική στο θρύλο του Δράκουλα.

 

7/10 και σε αυτό.

 

 

[albertus magnus]

Τευχος 3 εξωφυλλα.

Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.  

 

 

[fotdim]

Αγοράστηκαν και τα 3 μαζί στο Comicdom και διαβάστηκαν και τα 3 μαζί.

 

¨Ένα πάρα πολύ καλό κόμικ κατά την προσωπική μου άποψη. Η ιστορία με άρεσε και δεν με κούρασε. Το έντονο μελάνωμα ενισχύει την κλειστοφοβική ατμόσφαιρα μιας και πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ο Δράκουλας. Μου θύμισε αρκετά τις σκοτεινές σκηνές της ταινίας του Coppola.

Επίσης μου άρεσε και η εναλλαγή από σελίδες με πολύ μελάνι σε σελίδες χωρίς καθόλου, όταν έκανε flashback.

 

Μια τριλογία που αξίζει τα λεφτά της.

[Dredd]

Διαβάστηκε και το τρίτο. Δεν μπορώ να πω πολλά παραπάνω. Μου άρεσε το κλείσιμο, το οποίο πάλι έξυπνα το συνέδεσε με το βιβλίο του Stoker.

 

Συνολικά, μια πολύ καλή τριλογία. Αν θυμάμαι καλά αυτή τη στιγμή, πρέπει να είναι η πιο καλή, ολοκληρωμένη και ωραία απλωμένη ιστορία σε τέτοιο αριθμό σελίδων. Το συγκρίνω μόνο με τις δουλειές του Δερβενιώτη σε θέματα πληρότητας και σεναριακής συνέπειας. Σχεδιαστικά βέβαια ξεχωρίζει ο Rubus και επιβεβαιώνει τον ( για εμένα ) τίτλο του ως ο καλύτερος ( και ταχύτερος ) Έλληνας σχεδιαστής. Εδώ να αναφέρω ότι, σε συνομιλία μου μαζί του μετά την έκδοση του πρώτου άλμπουμ, έμαθα ότι δεν είχε χρησιμοποιήσει καθόλου μολύβια, παρά μόνο μελάνια.

 

Στα αρνητικά, θα αναφέρω, όπως και άλλοι πριν από εμένα, την πολύ μεγάλη χρήση περιγραφής, σε βάρος των διαλόγων. Ταιριαστό βέβαια, πάλι θα πω, με το θέμα αλλά θα προτιμούσα να γίνει αλλιώς.

 

Σειρά που πιστεύω ότι πρέπει να αγοραστεί και διαβαστεί από όλους τους Έλληνες κομιξόφιλους.

 

Ένα άξιο 7,5/10 για όλη τη σειρά.

 

Edited May 9, 2019 by Dredd

[albertus magnus]

Το τρίτο μου είχε μείνει αδιαβαστο και τελικά διάβασα ξανά και τα άλλα σήμερα ώστε να απολαύσω τη τριλογία μαζεμένη και ολοκληρωμένη. Μια καλή δουλειά γενικά που με άφησε ικανοποιημένο. Το σχέδιο πολύ καλό όπως περιμενα από τον ρουμπουλια και εμένα μου άρεσε το πολύ μελάνωμα σαν ταιριαστό με το γοτθικό horror θέμα. Το σενάριο τώρα το βρήκα αξιοπρεπές. Τον Δράκουλα τον έχουμε δει ξανά και ξανά οπότε ήταν έξυπνο να ειπωθεί μια ιστορία από την πλευρά των τριών νυφων. Τελος να πω πολυ καλή η έκδοση σε ποιότητα κτλ. ΥΓ αγαπάω Πήτερ Κασινγκ!!

[Indian]

Διαβάστηκε και το τρίτο μέρος, που ολοκληρώνει την αξιόλογη ιστορία του διδύμου Κάουα-Ρουμπούλια.

 

Θα αλλάξουμε αιώνα και θα μεταφερθούμε πιο κοντά στους δικούς μας καιρούς, για να παρακολουθήσουμε της ιστορία μιας πρωτοποριακής και δραστήριας δασκάλας, η οποία έχει πέσει στα χέρια του άρχοντα του σκότους. Ο αναγνώστης θα έχει την ευκαιρία να την γνωρίσει παράλληλα. Όταν ήταν ακόμα θνητή στο σχολείο της, αλλά και την μετέπειτα ζωή της στο ζοφερό κάστρο. Επίσης, θα ξεναγηθούμε στο άντρο του Δράκουλα, όπου θα γίνουμε μάρτυρες του κακού, αλλά και της αντιζηλίας. Οι τρεις νύφες θα ενώσουν τις δυνάμεις τους για το δικό τους κοινό καλό (όποιο κι αν είναι αυτό), ενώ ταυτόχρονα τα προβλήματα του σατανικού κόμη φαίνεται να μην έχουν τελειωμό. Προσωπικά, παρόλο που το σενάριο είχε αρκετή ένταση, δεν έδωσε την απαραίτητη προσοχή στην πρωταγωνίστρια. Ο συγγραφέας φροντίζει στο φινάλε να εισάγει γνωστούς χαρακτήρες του μυθιστορήματος του Stoker, μένοντας πιστός στον μύθο, και παρακάμπτει με αυτόν τον τρόπο τις τρεις κοπέλες. Δεν θεωρώ κακή αυτή την προσθήκη, αλλά θα προτιμούσα την "βρώμικη" δουλειά να την ολοκλήρωναν (με κάποιον τρόπο) εκείνες κι όχι μία “ξένη” δύναμη. Το φινάλε ήταν δίκαιο και λυτρωτικό, αλλά και λίγο επίπεδο. Περίμενα να κλείσει πιο αριστοτεχνικά η ιστορία. Ένα άλλο σημείο που δεν με ενθουσίασε ήταν η σκηνοθεσία και οι διάλογοι. Η εναλλαγή των σκηνών από το τότε στο τώρα, ήταν λίγο κουραστική, το ίδιο κι αρκετές πομπώδεις εκφράσεις. Κουβέντες που σε πολλά σημεία δεν έβγαζαν νόημα. Εν κατακλείδι, στο σύνολό της ήταν μία πολύ όμορφη δουλειά, αν και στο τέλος μας τα χάλασε.  Από τα τρία μέρη της ξεχωρίζω το δεύτερο, για τις εξαιρετικές στιγμές τρόμου κι αγωνίας που μας χάρισε. Στην ερώτηση, λοιπόν αν θα πρέπει να διαβαστούν “Οι νύφες του Δράκουλα”, η απάντηση είναι απλή. Αν σας αρέσει αυτή η θεματολογία, επενδύστε άφοβα.

 

Το σχέδιο του ταλαντούχου Ρουμπούλια, γι'ακόμα μία φορά κλέβει τις εντυπώσεις με τις λεπτομέρειες και το υπέροχο μελάνωμα. Το ασπρόμαυρο χρώμα δίνει στην ιστορία άλλον αέρα κι ενισχύει το κλίμα που παρουσιάζει το σενάριο.

 

Η έκδοση, όπως οι προηγούμενες δύο, προσεγμένη σε μεγάλο βαθμό και πολυτελής. Στα έξτρα, ο αναγνώστης θα βρει δύο σκίτσα των νυφών, επιμελημένα από την Ειρήνη Σκούρα και την Δάφνη Κεσκινίδου.

 

 

[Comichunter]

Χθες διάβασα το. Τρίτο και τελευταίο μέρος της σειράς. Ομολογώ αν. Και λάτρης κόμικ και ταινιών με θέμα τιν Κομη Δράκουλα,  (αυτός ήταν και ο. Λόγος που αγόρασα το πρώτο τεύχος)  δεν με. Άφησαν ικανοποιημενο, όσον αφορά την πλοκή τω δύο πρώτων τομων. Ίσως δεν είχα. Καταλάβει το νόημα της τριλογίας. Ώσπου χθες αποφάσισα να διαβάσω και το τρίτο... Και ξαφνικά όλα άλλαξαν... Κατάλαβα όλο το νόημα της σειράς,  ειδικά καθώς η ιστορία φτάνει προς το τέλος της.  Είναι ουσιαστικά μια άλλη πτυχη της ιστορίας του Δράκουλα,  αυτή τη φορά από την πλευρά χαρακτήρων που ο Στοκερ δεν τους έδωσε μεγάλη σημασία. Εμθουσθασμενος όπως είμαι από το νέο διαμάντι,  όπως αποδείχθηκε τελικά,  αποφάσισα να τα διαβάσω και τα τρία μαζί ώστε να απολαύσω την ιστορία,  τώρα που κατάλαβα το νόημα των δημιουργών. 

[Argail]

Πηρα το πρώτο μιας και καταλαβα οτι παει για εξάντληση και το διάβασα, μου φάνηκε πολυ ωραίο, νομίζω με χρωμα θα ηταν ακομα καλύτερο αν κρίνω απο το εξώφυλλο αλλα και το αμ του παει. Θα παρω και τις συνέχειες.

[Argail]

Διαβαστηκαν και οι συνεχειες.

Το σχέδιο είναι εξαιρετικό όπως πάντα από τον αγαπημένο rubus.

Τα σεναρια τωρα, νομιζω το 1ο μου αρεσε πιο πολυ απ'όλα, στο 2ο λιγο το εχασα με τα πρόσωπα ποιος ειναι ποιος ενω το 3ο καταναλωνει πιο πολύ χώρο στην γνωστή ιστορία και οχι στην ιστορία της 3ης νύφης.

Συνολικα μια πολυ ωραια προσέγγιση που συμπληρωνει ωραία τον μύθο και μία πραγματικά ωραία ελληνική έκδοση.

Edited January 31, 2023 by Argail