Αίθουσα Νικητών

Θυμάμαι πεντακάθαρα ότι το πρώτο κόμικ που διάβασα ήταν ένα Μίκυ Μάους. Δεν θυμάμαι ακριβώς ποιο τεύχος ήταν, αλλά με δεδομένο ότι γεννήθηκα το 1969 και ότι είχα μάθει ήδη να διαβάζω από την τρυφερή ηλικία των τεσσάρων και κάτι (πριν ακόμα πάω στο νηπιαγωγείο) πρέπει να ήταν κάποιο τεύχος εκεί στα μισά του 1973 δηλαδή κάτι από το 360-370 και μετά. Μου το είχε πάρει η μητέρα μου για να υποβοηθήσει και επιβραβεύσει τον ακαταμάχητο ζήλο μου στην ανάγνωση, αλλά και στην ζωγραφική, καθότι ζωγράφιζα επίσης σαν τρελός και πάλι με την δική της βοήθεια και παρότρυνση καθώς είχε πάει στην Καλών Τεχνών. Οπότε μετά το πρώτο τεύχος, ακολούθησε το δεύτερο, το τρίτο και έγινε συνήθεια. Πατέρας, παππούδες, γιαγιάδες με εφοδίαζαν πάντα με κόμικς, για να έχει το παιδί να διαβάζει και να «ξετρίβει» στην ανάγνωση! Αυτό που θυμάμαι επίσης πεντακάθαρα είναι την μαγεία που ένοιωθα βλέποντας τα πολύχρωμα φανταχτερά εξώφυλλα, αλλά και τα εσωτερικά σχέδια και το πόσο με συνέπαιρναν οι συναρπαστικές ιστορίες τους. Με συνάρπαζε ακόμα και το ότι σελίδα παρά σελίδα ήταν ασπρόμαυρη και εγώ ως άλλος Cavazzano καθόμουν με τις ξυλομπογιές μου και χρωμάτιζα με τις ώρες πιστά τα ασπρόμαυρα καρέ. Αυτή ήταν η αρχή του μετέπειτα μακρινού ταξιδιού στον φανταστικό κόσμο των κόμικς και της 9ης τέχνης. Μεγαλώνοντας, όλο το χαρτζιλίκι διοχετευόταν στην αγορά κόμικς και το ρεπερτόριο συνεχώς μεγάλωνε όπως θα περιγράψω και παρακάτω. Αυτά με τα πρώτα μου κόμικς και ελπίζοντας να μην γίνομαι πολύ κουραστικός με το μακροσκελές ποστ, αναπολώντας θα προσπαθήσω να σκιαγραφήσω κάπως τα παιδικά χρόνια της γενιάς μου εκείνες τις ωραίες και αθώες εποχές. Την εποχή εκείνη με την τηλεόραση ακόμα σχεδόν στα πρώτα της βήματα (με ΕΙΡΤ και ΥΕΝΕΔ να έχουν πρόγραμμα 4-5 ώρες), χωρίς υπολογιστές και internet, οι κύριοι τρόποι διασκέδασής μας ήταν οι ατέλειωτες ώρες στους δρόμους και τις αλάνες, με κυνηγητό και κρυφτό, με τα ποδήλατα, με μπάλα, βώλους, αυτοκινητάκια (τα ματσιμποξάκια & τα ματζορέτ όπως τα λέγαμε) και φυσικά με χαρτάκια και κόμικς. Τα κόμικς είχαν την τιμητική τους κυρίως τις μεσημεριανές ώρες που μας κατσάδιαζαν οι μανάδες μας να μην γυρνάμε μες τους ήλιους και να μην κάνουμε φασαρία και ενοχλούμε τον κόσμο. Θυμάμαι την τεράστια λαχτάρα με την οποία τρέχαμε κι εγώ και οι περισσότεροι φίλοι, κάθε Παρασκευή μεσημέρι μετά το σχολείο, στην κυρα-Μαρίκα και την κυρα-Χρυσούλα που είχαν τα 2 ψιλικατζίδικα της γειτονιάς, για να πάρουμε το νέο τεύχος του Μίκυ αλλά και την μεγάλη προσμονή πάντα για να βγει το επόμενο τεύχος των ΚΛΑΣΙΚΩΝ. Το μεγαλύτερο, καλύτερο και πάντα πιο ενημερωμένο ψιλικατζίδικο ήταν αυτό που είχε η κυρα-Μαρίκα και ο σύζυγός της, ο οποίος ήταν και ολίγον τσιφουτάκος και μας έλεγε >> «Αγόρι μου μόλις διαβάσεις το καινούργιο ΜίκυΜάου φερ’το πίσω αν θες (για να το ξαναπουλήσει) και σου το ανταλλάσσω με άλλο μεταχειρισμένο ή με μισή τιμή μπορείς να πάρεις όποια άλλα από τα παλιά (2ο χέρι) τεύχη θέλεις». Και φυσικά το κατάστημα διέθετε μια πλούσια παρακαταθήκη σε μεταχειρισμένα, από όλων των λογιών τα κόμικς. Ακόμα θυμάμαι σαν χθες, οι καινούργιες κυκλοφορίες αραδιασμένες στο ράφι, και χαρτόκουτα κάτω στο πάτωμα με όρθια στοιβαγμένα τα παλιότερα τεύχη κι εμείς γονατιστοί να βουτάμε μέσα με τις ώρες σκαλίζοντας και ψάχνοντας, να βρούμε τι μας άρεσε ή δεν είχαμε. Υπήρχαν ακόμα και Β’ διαλογής ! σκισμένα ή με εξώφυλλα και σελίδες να λείπουν και κόστος ένα πενηνταράκι ! Οπότε όπως γίνεται κατανοητό είχαμε το δικό μας «Μοναστηράκι» και με πρόσβαση και σε πολύ περισσότερα και παλιότερα τεύχη από την εποχή μας! Εγώ δε, δεν επέστρεφα όπως έκαναν άλλα παιδιά τα παλιότερα διαβασμένα τεύχη αλλά κρατούσα τα πάντα, αγοράζοντας και μαζεύοντας επιπλέον και από τα παλιότερα – ναι, το σαράκι του συλλέκτη με είχε κυριεύσει από τότε. Είχα φτιάξει λοιπόν μια πολύ ωραία συλλογή κυρίως με : Μίκυ Μάους / Κλασικά / Μεγάλο Μίκυ / Σεραφίνο / Τιραμόλα / Ποπάυ / Μπάγκς Μπάννυ / ΠΙΝΟΚΙΟ / Κράνος / ΤΑΝΚΣ / Έφοδος / Πόλεμος / Μάχη / ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ / Ταρζάν / Αστερίξ / Μπλεκ / Αγόρι και διάφορα άλλα … Μεγάλο μέρος από την συλλογή με ακολουθούσε φυσικά, πάντα στις διακοπές του Πάσχα και του καλοκαιριού, έτσι για να καλύπτουμε τις ώρες της ημέρας. Θυμάμαι που ο πατέρας μου είχε ένα βαλιτσάκι 40Χ30 εκ. περίπου, που το χρησιμοποιούσε σαν εργαλειοθήκη του αυτοκινήτου. Θυμάμαι να με κυνηγά γιατί εγώ άδειαζα τα εργαλεία σε σακούλες γιατί το βαλιτσάκι γέμιζε πάντα με κόμικς για την περίοδο των διακοπών. Και η μητέρα μου που άλλοτε ήταν η κύρια υπαίτια της «κατάντιας» μου τώρα να με ψέλνει για όλο τον χαμό αυτόν από τα περιοδικά. Και φυσικά με το που βρήκε την κατάλληλη ευκαιρία, όταν μεγαλώνοντας εκεί στα χρόνια του γυμνασίου και λυκείου τα ενδιαφέροντα άρχισαν να πληθαίνουν και ν’αλλάζουν, πήρε την εκδίκησή της και η συλλογή «φυγαδεύτηκε» (όπως και τα περισσότερα από τα παιδικά παιχνίδια) σε σακούλες και χαρίστηκε σε ξαδερφάκια στο χωριό ή ακόμα χειρότερα κατέληξε και στα σκουπίδια.

Γενικά είμαι μεγάλη μαζώχτρα από μικρό παιδί Ξεκίνησα κάνοντας συλλογή από λούτρινα κουκλάκια. Όποια νέα ταινία κινουμένων σχεδίων κυκλοφορούσε, ήθελα να πάρω τους χαρακτήρες σε λούτρινα για να μπορώ να φτιάξω δικές μου ιστορίες με αυτούς. Τα Movie Stores στα Village λοιπόν ήταν από τα αγαπημένα μου μέρη. Αργότερα βγήκαν τα Cars της Pixar και προφανώς όλα τα μικρά αγοράκια (και όχι μόνο) τα λατρέψαμε. Εννοείται ήταν μια τεράστια ευκαιρία για την Disney να βγάλει κάθε λογής αυτοκινητάκια, για κάθε χαρακτήρα που εμφανίζεται ένα νανοσεκόντ στην οθόνη. Είχα βαλθεί λοιπόν να μαζέψω όλους τους Μακουίν και Μπάρμπες που υπήρχαν, μαζί με κάθε άλλο ήρωα Στην συνέχεια υπήρξε η άνοδος της σειράρας Ben 10 που έδειχνε το Star από το 2009. Ήταν η αγαπημένη μου σειρά καρτούν, με είχε μαγέψει πόσο τεράστιο lore είχε, από την Γη και τους παράξενους εχθρούς κι οργανώσεις που αντιμετώπιζε ο Μπεν, μέχρι τους χιλιάδες ξεχωριστούς πλανήτες για κάθε εξωγήινο που μπορούσε να μεταμορφωθεί. Μάλιστα στην 2η σειρά με τον έφηβο Μπεν το κλίμα ήταν αρκετά ωριμότερο και αυτό το εκτίμησα ακόμα παραπάνω. Είχα ξεκινήσει λοιπόν να μαζεύω φιγούρες των χαρακτήρων της σειράς. Είχα μαζέψει πάρα πολλές και είχα συμπληρώσει κάποιες δυσεύρετες για την Ελλάδα από μούφα αλλά αξιοπρεπείς απομιμήσεις που κυκλοφορούσαν στα περίπτερα. Για χρόνια δημιουργούσα κι εκεί τις δικές μου περιπέτειες με αυτούς τους ήρωες. Μια παράξενη συλλογή που έκανα από πέμπτη δημοτικού μέχρι περίπου τρίτη γυμνασίου, ήταν να μαζεύω άδεια μπλάνκο (το άσπρο διορθωτικό)! Όχι τα υγρά όμως που ήταν σε βαρελάκι, αλλά αυτά που ήταν σε μορφή ταινίας. Έβγαζα την ταινία όταν τελείωνε και τα κρατούσα άδεια. Είχα βάλει μάλιστα όλους τους συμμαθητές μου στο κόλπο και μόλις τους τελείωνε ένα, μου το έδιναν. Είχα γεμίσει 2 κούτες, μιλάμε για πάνω από 500 μπλάνκο. Ακούγεται περίεργο, αλλά με συνάρπαζε το πόσα διαφορετικά και πολύχρωμα σχέδια κυκλοφορούσαν εκεί έξω. Ως σινεφίλ αποφάσισα επίσης να αρχίσω να μαζεύω εισιτήρια από σινεμά που πήγαινα, κάποια στιγμή το 2016 αυτό. Είναι ένα ωραίο αναμνηστικό θεωρώ που μου υπενθυμίζει πάντα μια ωραία εμπειρία. Αν κάποιο σινεμά έχει και δικό του φυλλάδιο με πρόγραμμα κλπ, εννοείται το κρατάω κι αυτό. Φυσικά δε θα μπορούσα να παραλείψω το πιο πρόσφατο κόλλημά μου με τις φιγούρες Funko Pop. Όπως σε πολλούς, κι εμένα στην αρχή μου φαίνονταν κακόγουστα και χοντροκομμένα. Μετά αποφάσισα να πάρω 1 φιγούρα του αγαπημένου μου Σπάιντερμαν όταν βγήκε η ταινία του MCU. Ύστερα ακολούθησε ο πολυαγαπημένος Φλας όταν βγήκε η ταινία Justice League. Για καιρό αυτά ήταν τα μοναδικά Pop που είχα, μέχρι να περάσω αρχικά σε σχολή στην Θεσσαλονίκη στις πανελλήνιες. Εκεί υπήρχαν πολλά περισσότερα κομιξάδικα και μαγαζιά με φιγούρες, όλα συγκεντρωμένα στο κέντρο. Στη Αθήνα επειδή είμαι αρκετά μακριά από το κέντρο, δεν είχα ποτέ μου σε τόσο κοντική απόσταση τέτοια καταστήματα του ενδιαφέροντός μου. Αρκετά κοντά μου λοιπόν ήταν το E-fantasy, ίσως το μεγαλύτερο στην Ελλάδα με φιγούρες Pop. Σιγά-σιγά άρχισα να παίρνω κι άλλα και μετά από λίγο κόλλησα, παρακολουθούσα τι βγαίνει και εκτός από κόμικς, αρκετά λεφτά μου πηγαίναν και ακόμα πηγαίνουν εκεί. Πλέον μάλιστα δίνουν αρκετή προσοχή στις λεπτομέρειες οπότε πάρα πολλά Pop είναι πανέμορφα θα έλεγα.

Η πρώτη επαφή μου με κόμικ ήταν Μίκυ Μάους του Τερζόπουλου γύρω στο 2011 στην ηλικία των 5, 6 όταν έμαθα να διαβάζω. Με θυμάμαι ακόμα πως περίμενα τον πατέρα μου στην πόρτα που θα γύριζε από την δουλειά με το παρασκευιατικο κόμικ. Ακόμη διάβαζα και Αστερίξ μιας και ο πατέρας μου ( @Nino ) είχε όλη τη σειρά. Έπειτα το 2014 που η Καθημερινή έβγαλε την Μεγάλη Βιβλιοθήκη Disney τότε άρχισα να μαζεύω εντατικά κόμικ (κυρίως Disney). Αυτά από εμένα.

Πολύ ωραίο θέμα! Μικρότερος είχα τεράστια εμμονή με τις συλλογές αλλά τώρα έχω σταματήσει τις περισσότερες. Η μεγαλύτερη μου είναι η συλλογή LEGO που μαζεύω εδώ και πολλά χρόνια. Είναι μάλιστα μεγαλύτερη και από αυτήν με τα κόμικς. Οι άλλες που συνεχίζω ακόμα είναι γραμματόσημα και εισιτήρια κινηματογράφου. Παλιά μάζευα τα πάντα! Από παιχνίδια σαν Playmobil έως μύτες μολυβιών (είχα πάνω από 1.500)!

Ας "ξεθάψουμε" λίγο αυτό το ωραίο θέμα ... Λοιπόν μικρός έκανα συλλογή από γραμματόσημα, νομίσματα και σπιρτόκουτα (συνεχίζοντας αυτές της μητέρας μου). Επίσης βόλευαν πολύ με μπάρμπα καπετάνιο στα καράβια, οπότε έφερνε μπόλικο πράμα από όλα τα μέρη του κόσμου. Μετά μάζευα πακέτα τσιγάρων. Όλες οι παραπάνω έχουν "παγώσει" και συνεχίζω ακόμα να μαζεύω : - Μπουκάλια και κουτάκια από μπύρες - Βινύλια - Μοντελάκια (κυρίως μεταλλικών) αυτοκινήτων σε διάφορες κλίμακες

Μετά από μια μέρα ψαξίματος σε ντουλάπες του σπιτιού τις γιαγιάς μου για τυχόν επιζήσαντα κόμικς του θείου μου βρήκα αυτά. Μερικά τεύχη pixel, τεύχη Κρόνος, τόμοι Κρόνος και 2 τόμοι Μικρός Ηρως. Μήπως γνωρίζει κανείς αυτά τα Κρόνος που βρήκα. Εκδίδονταν από τον Ανεμοδουρα στις αρχές τις δεκαετίας του 80'. Γιατί εγώ πρώτη φορά τα βλέπω.

ας απαντήσω κ εγω. καλησπέρα βασικά. απο μικρή ηλικία είχα τις κλασσικές συλλογες με ταπες, αυτοκολλητα σε άλμπουμ και μικυ μάους.κάπου στο γυμνάσιο μου μπηκε το μικροβιο της μουσικης και αρχισα να μαζευω τους πρωτους μου δισκους. κυριως cds και κασσετες μέχρι που στο λυκειο πηρα το πικαπ των γονιων μου και αρχισα και τα βινύλια. η καλη τους εποχή ηδη είχε περάσει οπότε δεν ηταν τοσο ευκολο σε συγκριση με τα cd. και αποσο θυμαμαι και πολυ πιο ακριβά. κυριως ροκ και μεταλ.υπηρχαν και καποιες ελαχιστες εξαιρεσεις με ηλεκτρονικη μουσικη αλλα πολύ ελαχιστες! φτανουμε στο σημειο καπου στο ετος 2005-6 που υπαρχει πλεον προβλημα χωρου. πολλες χιλιαδες album παντου σε ολο το σπιτι. ηταν η εποχη που αρχισε να σκαει το myspace και το mp3 downloading οποτε πλεον οι δισκοι αγοραζονταν απο συνηθεια μονο, δεν ακουγονταν ποτε( τα ειχα ηδη σε ψηφιακη μορφη) και πολλα απο ολα αυτα ακομα στην συσκευασια τους χωρις να εχουν ανοιχτει! σκαει η πρωτη μετακομιση και ολα αυτα μενουν στο πατρικο μου να μαζεουν σκονη.καπου εκει σταματαω την συλλογη γιατι πλεον η ποσοτητα της μουσικης που δεν γνωριζα οτι ειχα ειχε φτασει σε ακραια σημεια.μετα απο λιγα χρονια ερχεται μια δευτερη μετακομιση και πρεπει να μεσολαβησουν περιπου 2 εβδομαδες διαμονης στο πατρικο μου μεχρι το νεο σπιτι να ειναι 100% ετοιμο για να μεινω. ηταν οι 2 εβδομαδες που πηρα την αποφαση να αποχωριστώ όλη μου την συλλογη. δεν επαιζε να την πουλησω, δεν μπορω να μπω σε διαδικασια να ψαχνω αγοραστη για κατι το οποιο πλεον λιγοι εκτιμουν,χρονος ελαχιστος για να ασχοληθω. πιτσιρικος που ξεκιναει τα πρωτα του βηματα στην μεταλ σκαει μυτη ενα τετραγωνο παραδιπλα μου εδω και μερικους μηνες. τον βλεπω, θυμαμαι τον εαυτο μου, προσπαθει να μαθει πραγματα να γουσταρει, να ακουει κ να νιωθει οπως τοτε εγω... ε δεν ηθελε πολυ...ηταν και καλο παιδι...τον φωναζω σπιτι μια μερα και του λεω φερε σακουλες και κιβωτια και μαζευε...! παιζει ακομα να μην εχει ιδεα πραγματικη τι θυσαυρο του εχω δωσει... για την ιστορια εχω κρατησει καμια 1000 δισκους,τα πολυ αγαπημενα,με υπογραφες,συλλεκτικα και οσα μου θυμιζουν γκομενες. αυτα.

Εμένα είχε πάει ο πατέρας μου να βάλει βενζίνη στο αυτοκίνητο και ήμουν μαζί του. Την ώρα που έβαζε βενζίνη είχαν τα βενζινάδικα προσφορά ένα Τερζοπουλέικο "Κόμιξ" (2016) με 1 ευρώ και μόλις βγάζανε ένα σταντ με τα περιοδικά. Πήραμε λοιπον το τεύχος 303 και το διάβασα μονορούφι! Μετά ακολούθησε το τεύχος 228 και μετά το 297 και όλο το καλοκαίρι παίρναμε "Κόμιξ". Μετά ανακάλυψα τη "Μεγάλη Βιβλιοθήκη Disney" αλλά δυστυχώς το πήρα είδηση το 2016 στους τελευταίους τόμους και τώρα σηκώνω τα online βιβλιοπωλεία! Αυτά!

Καταρχάς χαίρομαι που πέτυχες το όνομα φίλε Κώστα!! Κατά δεύτερον δυστυχώς ή ευτυχώς το INDUCKS είναι μία βάση δεδομένων για κόμικς. Εμείς στην Ελλάδα το έχουμε πάει σε άλλο επίπεδο και καταχωρούμε οποιοδήποτε έντυπο, έχοντας πραγματικά πολλές φορές ξεφύγει από τα όρια και περνώντας πολλά και διάφορα, που άλλες χώρες δεν θα περάσουν ούτε σε 100 χρόνια, κυρίως χάρη στο μεράκι των Ελλήνων αρχειοθετών, που θέλουμε να έχουμε μία πραγματικά πλήρη καταγραφή των Ντίσνεϋ εντύπων. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα μπαίνουν όλα τυφλά εκεί μέσα και θα γίνει όμως αχταρμάς και κάποιος που θέλει να ψάξει ένα κόμικ θα πρέπει να πλοηγηθεί σε 358 εκδόσεις μη κόμικς. Ούτε ότι θα πρέπει το παιδί και ο κάθε άνθρωπος να βλέπουν γυμνό και προκλητικές εικόνες όταν θέλουν απλώς να δουν την πρώτη σελίδα ενός Μίκυ Μάους. Ο καθένας φυσικά έχει το δικαίωμα της άποψης του και της γνώμης του, και όποιος θέλει συνεισφέρει ή όχι και πάλι επιλογή του παραμένει. Το σάιτ αυτό είναι και δεν αλλάζει καλώς ή κακώς οπότε έτσι πρέπει να πορευτούμε. Αν κάποιος διαφωνεί ελεύθερα μπορεί πλέον να μην συμμετάσχει. Κάθε προσφορά και συνεισφορά είναι πάντα ευπρόσδεκτη και καλοδεχούμενη, αρκεί να συμμορφώνεται με κάποιους κανόνες, όπως ισχύει σε κάθε φόρουμ και βάση δεδομένων! Σ ευχαριστούμε πολύ για όλα όσα έχεις αναφέρει τον τελευταίο καιρό φίλε @Mandrake, η βοήθεια σου είναι και παραμένει πολύτιμη!!

Το καλοκαίρι του 2016. Ο πατέρας μου είχε πάρει την Καθημερινή και μέσα είχε τον τόμο της Μεγάλης Βιβλιοθήκης Disney, ο τρόμος του Μισισσιπη. Εγώ το ξεφύλλισα και μου άρεσε. Άρχισα να διαβάζω τις ιστορίες. Κατά σύμπτωση, είχα πάρει τον τόμο "ο χρυσός γίγας" παλιότερα αλλά δεν τον είχα διαβάσει. Τότε, διάβασα και αυτόν, και άρχισα να παιρνω τακτικά βιβλιοθήκες Disney. Πιο μετά, διάβασα ένα ΚΟΜΙΞ α περιόδου, και από τον Αύγουστο του 2016 δεν έχω χάσει κανένα ΚΟΜΙΞ β περιοδου. Αυτά.

Εγώ άρχισα να διαβάζω κόμικς όταν βρήκα στην αποθήκη κάποια παλια (2002-2009 περίπου) μικυ μαους και ΚΟΜΙΞ της θείας μου και του μπαμπά μου. Μετα άρχισα να παιρνω τις καινούργιες εκδόσεις ΚΟΜΙΞ και ΜΜ μέχρι που άρχισα να παίρνω φανατικά ότι Disney κόμικς έβρισκα

παιδιά είδα κάτι χαρτοπετσέτες με τον Μίκυ στο σούπερ μάρκετ, θα τις περάσετε στο ίντακς;

Το πρακτορείο εδώ και χρόνια είναι μονάχα το "Άργος". Το "Ευρώπη" απορροφήθηκε από εκείνο. Ποιος τους τα δίνει είναι το θέμα... Πες στον περιπτερά σου να ρωτήσει, σε περίπτωση που ξέρει ο διανομέας.

Συλλέκτης τιτανομέγιστος από μικρός. Σε μια περίοδος μάζευα σκούπες μαζί με τα φαράσια φυσικά και καμάρωνα για την πλούσια συλλογή μου ... Πείτε χαζό, πείτε με γελοίο, αλλά τότε ήμουν νιάνιαρο, περίπου στην ηλικία των 4-5 χρονών και τι να κάνω, είχα διάφορες τρέλες... Πραγματικά γελάω όταν μου τα λέει αυτά η μάνα μου... Έπειτα σύλλεγα σκουπιδοντενεκέδες ... Άλλη χαζομάρα κι αυτή... "Ήταν τρελός αυτός ο Gong" θα σκέφτεστε τώρα Μεγάλωσα μετά (5-6 χρονών), κι άρχισα να τρελαινομαι για σκουπιδοτέρατα (ή κάπως έτσι), δεινοσαυράκια, ενώ κάθε Παρασκευή στο περίπτερο όχι για το Μίκυ Μάους, βρε (παπί δεν γεννιέσαι, γίνεσαι), αλλά για ένα περιοδικό εκτός κόμικς με στήλες για δεινόσαυρους και ένα μπιχλιμπιδάκι. Άλλο μου έχει μείνει όμως από αυτό. Πως στο περίπτερο πηγαίναμε πάντα, μα πάντα με μια φίλη μου (η οποία παραμένει φίλη μου ) και μου άρεσε πολύ αυτή η διαδικασία. Τέλος πάντων. Τα τεύχη της σειράς μου διάβαζε η μητέρα μου κι εγώ άκουγα με προσοχή... Κατά τα λοιπά τώρα έχω κολλήσει με τα κόμικς και δεν πρόκειται να ξεκολλήσω

Πριν το καλοκαίρι του 2015 δεν είχα ιδέα τι ήταν τα κόμικς. Όταν ήμουν 8 χρονών είχα ανακαλύψει στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς λίγα βιβλία των γονιών μου. Συγκεκριμένα του Ιούλιου Βερν, του Βίκτωρ Ουγκώ και του Αλέξανδρου Δουμά. Έτσι έγινα αμέσως λάτρης της κλασσικής λογοτεχνίας και κυρίως του Ιούλιου Βερν, που συνδύαζε την περιπέτεια, τα εξωτικά τοπία, την φαντασία και την επιστήμη για να διηγηθεί απίστευτες περιπέτειες στο κλίμα μίας αλλιώτικης, παλαιάς αλλά και γοητευτικής για εμένα εποχής. Αυτά τα συστατικά με ενθουσίαζουν μέχρι και τώρα σε ένα βιβλίο. Μετά από 2 χρόνια λοιπόν από τότε που μπήκα στον κόσμο των βιβλίων, κάπου στα μέσα του καλοκαιριού, το 2015, πήγαμε επίσκεψη στο σπίτι της θείας μου. Εκεί παίζαμε τα ξαδέρφια όλα μαζί, ώσπου ήρθε η ώρα για φαγητό. Τελείωσα πρώτος κι έτσι πήγα και κάθησα στον καναπέ για να δω λίγη τηλεόραση. Κι εκεί βλέπω παρατημένο έναν τόμο της Μεγάλης Βιβλιοθήκης Disney με τα άπαντα του Καρλ Μπαρκς. Στην αρχή νόμιζα πως ήταν βιβλίο. Ο τίτλος του: "Τα Λάφυρα του Πιζάρρο"και το χιουμοριστικό σχέδιο στο εξώφυλλο(όπου ο θείος Σκρουτζ μένει έκπληκτος όταν βλέπει τα ανιψάκια να χτίζουν κάστρο με τα χρήματά του), μου προκάλεσαν την περιέργεια να το ανοίξω. Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξή μου όταν το άνοιξα και μέσα υπήρχαν μικρά τετραγωνάκια που είχαν μέσα σχέδια. Γεμάτος ενθουσιασμό, άρχισα να διαβάζω την πρώτη μου ιστορία κομικ. Όσοι έχετε διαβάσει τα λάφυρα του Πιζαρρο ξέρετε πως είναι εξαιρετική ιστορία, γεμάτη δράση, έξυπνο χιούμορ και ένα υπέροχο τέλος. Και αφού δεν πρόλαβα να τελειώσω την ιστορία πριν φάνε τα ξαδέλφια μου, καθώς φεύγαμε το δανείστηκα( δανεικό κι αγύριστο- όχι πως ένοιαξε κανέναν, καθώς σίγουρα αν το άφηνα εκεί θα το πετούσαν στα σκουπίδια). Οι γονείς μου χάρηκαν που επιτέλους βρήκα και κάτι άλλο εκτός από βιβλία που να μου αρέσει, καθώς εκτός απ' το ότι μου αρέσει το ποδόσφαιρο, δεν είχα κάποιο άλλο κοινό ενδιαφέρον με κανένα άλλο παιδί της ηλικίας μου σε όλο μου το σόι, την τάξη, το σχολείο και θα τολμούσα να πω ακόμη και σε ολόκληρη την Κύπρο!( Φυσικά όπως αποδείχθηκε τα κόμικς είχαν την ίδια απήχηση με τα βιβλία, αν όχι και λιγότερη) Για να επανέλθουμε στο θέμα μας, μετά την ανάγνωση του τόμου ήμουν πολύ ενθουσιασμένος και αναρωτιόμουν αν υπήρχαν κι άλλες ιστορίες κόμικ και πού να τις βρω. Δεν άργησα να δω τη διαφήμιση της Καθημερινής στην τηλεόραση και να μάθω ότι κάθε Κυριακή έβγαινε ένας τόμος μαζί με την εφημερίδα. Έτσι, έγινα και φανατικός αναγνώστης των κομικς του Καρλ Μπαρκς και αγόρασα τους τόμους εκείνου του καλοκαιριού και του επόμενου, γνωρίζοντας πως έχασα τους τόμους ενός καλοκαιριού, μη ξέροντας όμως πού να τους αναζητήσω. Έτσι πέρασαν 2 καλοκαίρια που ξαναδιάβαζα τις ιστορίες των τόμων που είχα, ανυποψίαστος ότι η Καθημερινή κάθε εβδομάδα έβγαζε περιοδικά Disney! Ώσπου και αποφάσισα πριν λίγο καιρό να βρω μέσω διαδικτύου τους τόμους που δεν είχα προμηθευτεί. Και όχι μόνο τους βρήκα, αλλά ανακάλυψα και άλλες εκδοσεις Disney και γνώρισα άλλους ταλαντούχους επιγόνους του Καρλ Μπαρκς, που οι ιστορίες τους είναι πολύ καλές. Πλέον εκτός από Disney, διαβάζω και αμερικανικά κόμικς της marvel, DC και άλλων αξιόλογων εκδόσεων. Απορώ πώς δεν ήξερα την ύπαρξη των κόμικς από πιό μικρός, ειδικά που τώρα μαθαίνω πως κι ο πατέρας μου διάβαζε το Μίκυ Μάους όταν ήταν μικρός(δηλαδή αν δεν τα πέταγε θα είχα στην κατοχή μου τεύχη δεκαετίας '80 ). Τέλος, για να απαντήσω στην ερώτηση τι μου άρεσε παραπάνω στα κόμικς, είναι ότι συνδύαζαν τα ίδια γνωρίσματα με τα βιβλία που διάβαζα, δηλαδή περιπέτεια, επιστημονική φαντασία και εξωτικά τοπία αλλά είχαν το κάτι παραπάνω. Ο Μπαρκς ήταν για μένα ο Βερν των κόμικς, μόνο που πρόσθετε στη συνταγή το έξυπνο κι αυθόρμητο χιούμορ του και το όμορφο και πολλές φορές εντυπωσιακό σχέδιο του. Αυτά από μένα. Ελπίζω να μην κούρασα πάρα πολύ όσους μπήκαν στον κόπο να διαβάσουν αυτόν τον σιδηρόδρομο.

Μια από τα ίδια! Επίσης τα σχολικά βιβλία τα κρατάω στο τέλος της κάθε χρονιάς και τα συλλέγω!

Για τον φίλο @nikolas12 που λατρεύει όπως και εγώ τον ωραίο σκληρό ήχο. Κιθάρα Feder ηλεκτρική Και ο ενισχυτής Α και επί τη ευκαιρία να και οι δύο κλασσικές μου και οι θήκες τους

Αν και δεν έχω συλλογή απο πινακίδες αυτοκινήτου έχω μια με το όνομα μου Να και εισητηρια από την συναυλία των Iron Maiden στη Μαλακάσα το 2018. Να και η συλλογή μου απ πέννες κιθάρας. Motorhead και Metallica Και άλλες Motorhead σε καδράκι Iron Maiden με τα εξώφυλλα των δίσκων τους Και μερικές ακόμα με κιθάρες γνωστών κιθαριστών Αυτά από εμένα.

Ναι μπορείς να πας εκεί,αλλά συγκεκριμένες ώρες.

Ευχαριστώ πολύ @nikolas12 και @albert για τις πληροφορίες και τις συμβουλές. Σκάνερ έχω αλλά δεν είναι καλό. Αλλά σκόπευα έτσι κι αλλιώς να πάω κάποιο Σάββατο μέσα στον Αύγουστο στη λέσχη. Να πω επειδή ο θείος μου είναι πληροφορικός όπως και ο πατέρας μου είχε εμμονή και έχει ένα σωρό τεχνολογικά περιοδικά του 90 από όταν σπούδαζε. Μόνο σήμερα βρήκα στοιβες με οδηγίες και λύσεις βιντεοπαιχνιδιών με κάτι γραφικά όνειρο!!!

Πολυ ενδιαφέρον το ευρημα σου @jimmy mcduck! Μηπως μπορεις -οταν εχεις διαθεσιμο κοντα σου καποιο σκάννερ- να μας σκανναρεις τα εξωφυλλα /οπισθόφυλλα σε τουλαχιστον 300dpi αναλυση σε jpeg format (απλη εικόνα/κλασικη αναλυση)..;; Αν εισαι Αθηνα και δεν ξερεις πως να σκανναρεις ή δυσκολευεσαι να ξερεις πως η Λεφικ θα ειναι ολο τον Αυγουστο ανοικτη στο κλασικο ωραριο.. -Εγω στην θεση σου παντως θα ξεκιναγα την αναγνωση απο τους τομους του Κρονος μιας εχεις ολη την σειρα συμπληρωμενη και μπορεις να σχηματισεις μια αποψη..-

Αυτα τα Pixel δες τα με τροπο, μην τρομαξεις απο τα βηματα που εκανε η τεχνολογια απο τοτε

Και εγώ δεν τα γνωρίζω, αλλά μην ξεχνάμε πως είμαστε στο GC, οπότε υπάρχει παρουσίαση (με όλα τα εξώφυλλα σκαναρισμένα και των τευχών και των τόμων):

Κι εγώ το κάνω μιας και βαριέμαι να τα πετάξω.

Κι εγώ πιο μικρός όπως κάθε αγόρι τότε στην ηλικία μου είχα συλλογή από τάπες Pokémon και κατά καιρούς αγόραζα και χαρτάκια για άλμπουμ με ποδοσφαιριστές και ομάδες. Επίσης έχω μια τεράστια συλλογή από Lego και Playmobil που μάζευα εντατικά μικρός μέχρι και πριν 2 χρόνια. Α επίσης έχω και μια συλλογή από πέννες κιθάρας. Αυτά από εμένα.

Στην Κύπρο προσπέρασαν τον δεύτερο φετινό τόμο (αρ. 27) και πήγαν αμέσως στον επόμενο Δεν πιστεύω να μην μας τον φέρουν καθόλου και να μας έχουν να τρέχουμε στην Αθήνα για Μοναστηράκι...

Α το ανακοίνωσε; Ωραία. Θα σας έχω και εγώ περισσότερα για αυτή αυτές τις μέρες

Νέα σειρά του Τζερβάζιο ξεκινάει το Σεπτέμβριο

Ρίξε μια ματιά σε Ντύλαν Ντογκ, Ντικ Χέρισον και στο Pandemonium του Bec

Μιλάμε έχει κυκλοφορήσει καινούριο Λούκυ Λουκ (έστω Λούκυ Κιντ) εδώ και τόσες μέρες και δεν έχει ανέβει ακόμα το εξώφυλλο! Αν δεν το ανεβάσει κανείς άλλος θα το σκανάρω σήμερα ή αύριο εγώ.

Πραγματικά μου κάνει και εμένα εντύπωση που βγήκε πακέτο με κόμικ Τερζόπουλου από τη στιγμή που ο Τερζόπουλος έχει κλείσει. Πριν λίγες μέρες είχα πάει στο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Καλοκάθη στο κέντρο και μου είχε πει εκεί ο κύριος (που δεν ήξερε πολλά από κόμικ και τιμές, δηλαδή το Βίο και Πολιτεία τον έδινε 12 ευρώ και του έφυγαν όλα τα κομμάτια αμέσως) ότι είχε πάρει ένα μέρος του στοκ του Τερζόπουλου και μάλιστα το έχει διαθέσιμο σε άριστη κατάσταση, αλλά γενικά δεν είναι γνωστό σε ποιους άλλους είχε μοιραστεί το στοκ εκείνο. Αν μπορεί κάποιος να δει πάνω στο πακέτο αν αναγράφεται κάποιος εκδότης, θα μας λύσει την απορία (ή θα δημιουργήσει περισσότερες )

Βασιλέα μου αν δεν απατώμαι νομίζω πως το σκορ είναι 2-4 και έμειναν 3 τεύχη! Συνολικά φέτος θα έχουμε 9 τόμους, όχι δέκα!! Επί τη ευκαιρία στον επόμενο τόμο εκτάκτως το Σάββατο 15 Αυγούστου "Το διπλό μυστήριο του Ντον Γκουρμέ" !

ΚΟΜΙΞ - ΒΑΣΙΛΕΥΣ 2-3 Ποίος θα κάνει τις περισσότερες σαρώσεις ; στα 4 τεύχη που έμειναν ; θα μπεί νέος παίκτης στο σάρωμα ; τα στοιχήματα πέφτουν βρόχη (για αυτό πέφτουν καρεκλοπόδαρα τις τελευταίες μέρες) Τσάι με ΣΚΑΡΠΑ στο μπαλκόνι Και η αγωνία μας φουντώνει . Ο νέος Δαλάΐ Λάμα των Ντισνέυ ή ο τυχάρπαστος ψυχοπαθής που αυτοαποκαλείται Βασιλεύς . Τεύχος νο 31 και 5ο φετινό με αφιέρωμα στα ΣΤΡΙΠ του ΜΙΚΥ Μεταφέρθηκαν στη βάση

Θα ξαναδούμε τον Τρομερό Καλαμίτ! Από τις πρώτες μου κομικσοαναμνήσεις σε Μίκυ Μάους #200-κάτι.

Παρέλαβα και εγώ, σε άριστη συσκευασία και καταστάσεις. Ευχαριστώ @Blackbeard!

Αλέξανδρε, λες ότι η σελίδα είναι για καταγραφή κόμικς και ότι οι Έλληνες αρχειοθέτες κάνουν μεγάλη δουλειά που δε γίνεται έξω σε παρελκόμενα, εγώ όμως βλέπω στην κατηγορία "Non-Disney and/or non-comics" ότι συμμετέχουν ενεργά και άλλες χώρες σε αυτόν τον τομέα, με την Ιταλία να πρωτοστατεί με 14.708 αντικείμενα (υποθέτω εννοεί σελίδες και όχι έντυπα), την Ελλάδα να έρχεται 2η, από κοντά να είναι η Φινλανδία κ.ο.κ. Κατά συνέπεια και άλλοι το κάνουν εκεί έξω, άλλοι πιο οργανωμένα φτιάχνοντας δικές τους κατηγορίες (εκτός από μας π.χ. οι Ισπανοί), άλλοι τα έχουν χύμα (π.χ. Βρετανοί), άλλοι περνούν δεδομένα αλλά όχι σαρώσεις, άλλοι επιπρόσθετα και σαρώσεις, οπωσδήποτε όμως έχουν μπει πολλές χώρες στη διαδικασία να περνάνε τέτοιες εκδόσεις με 9-10 χώρες, μάλιστα, να ξεπερνούν τις 1.000 καταχωρήσεις! Κατά συνέπεια δεν είναι θέμα άποψης αλλά χειροπιαστών δεδομένων. Εφόσον λοιπόν υπάρχει σχετική κατηγορία που γίνεται ξεκάθαρο ότι δεν είναι κόμικς ή καθαρά Disney έντυπα και η δυνατότητα δημιουργίας κατηγοριών ώστε να ξεχωρίζουν μεταξύ τους τα έντυπα κάθε χώρας, δε βλέπω που είναι το πρόβλημα. Από κει και πέρα λοιπόν έγκειται στο τι θέλει κάποιος να περάσει & τι όχι και όχι φυσικά σε κάποιου είδους "απαγόρευση" που υπάρχει απ' το "I.N.D.U.C.K.S." ή τυχόν γιουχάρισμα που ενδέχεται να προκύψει. Σας συγχαίρω με τη σειρά μου όλους εδώ για τη σπουδαία δουλειά που κάνετε, εγώ απλώς, όπως είπαμε, βρήκα φως και μπήκα! Αν αλλάξετε κάποια στιγμή γνώμη, εδώ είμαστε να τα λέμε. Θα πρότεινα ωστόσο να πάρετε τα δεδομένα απ' τη σελίδα που σας έδωσα ώστε να υπάρχουν καλού κακού, διότι σήμερα είναι, αύριο δεν είναι. Και στην εδώ κοινότητα χρειάζονται καταχώρηση κανονικά, απλώς σύμφωνα με τους κανονισμούς θα πρέπει κάποιος να τ' αγοράσει και να σαρώσει τα εξώφυλλα, κάτι που κάνει τη διαδικασία πολύ δυσκολότερη. Εκεί είστε πιο ευέλικτοι με τις σαρώσεις ή μη σαρώσεις, γι' αυτό και μπήκα στη διαδικασία να σας τα δείξω ένα προς ένα. Ας είναι...

Εξωφυλλα τευχος 1140 "Χωρις Ελεος" (Long Road To Mercy), συγγραφεας David Baldacci Μεταφέρθηκαν στη βάση

Απογοητεύομαι βλέποντας ότι γίνεστε ολοένα και περισσότερο επιλεκτικοί με τις καταχωρήσεις στο "I.N.D.U.C.K.S.". Απογοητεύομαι διότι υποθέτω πως η βάση δεδομένων αυτή φτιάχτηκε για να καταγράψει ιστορίες και καλλιτεχνικές δραστηριότητες που αφορούν χαρακτήρες και δημιουργούς της "Disney" σε έντυπα παγκοσμίως και παρελκόμενα μέσα σ' άλλα, αλλά αναφέρεστε διαρκώς σε αυτόν το "μπαμπούλα" που "θα σας μαλώσει", "θα σας την πει", "θα σας πάρει με τις πέτρες". Γιατί; Αυτός δεν είναι ο σκοπός; Σας λένε για αφίσες, επιτραπέζια, οτιδήποτε λέτε όχι, μόνο έντυπα. Σας λένε να περάσετε εξώφυλλα εντύπων τα οποία θεωρούνται τεκμήρια γι' αυτό που καταχωρείτε, λέτε "αυτά είναι πικάντικα". Σας λένε να περάσατε χαρακτήρες Ντίσνεϋ λέτε όχι, αυτοί είναι "πικάντικοι" για την βάση. Σας λένε περάστε το τάδε άρθρο λέτε "όχι, δεν έχει σκίτσα". Σας λένε εν τέλει περάστε κι άλλα έντυπα (ενώ έχετε ήδη πάμπολλα παρελκόμενα!) και απαντάτε ότι θα σας πετάνε πέτρες. Υπάρχει τέλος πάντων κάποιος "μπαμπούλας" πραγματικά από πίσω που θα σας "μαλώσει" εάν καταγράψετε σωστά και οργανωμένα Ελληνικά έντυπα, βάζοντάς τα στις σωστές κατηγορίες; Και μήπως αυτό δεν είναι, τελικά, το ζητούμενο; Να καταγραφούν τα έντυπα που αφορούν τη "Disney" στην Ελλάδα; Ποιος θα σας "βάλει χέρι" και γιατί; Μήπως τελικά γίνεστε οι ίδιοι επιλεκτικοί Αλέξανδρε (το είπα σωστά τώρα! ) και απλώς δε θέλετε οι ίδιοι να ασχοληθείτε με τα συγκεκριμένα για κάποιου είδους πρεστίζ; Για να μη σας κακοχαρακτηρίσει ο "συνάδελφος" με τις "ευτελείς" αυτές εκδόσεις; Κρίμα... Υπάρχει τέλος πάντων και άλλο υλικό που ήθελα να σας παραθέσω, αλλά σε όποια βάση δεδομένων "εκεί έξω" βλέπω να αρχίζουν τα "όχι", "μην", "δεν", "ούτε", αρχίζω σιγά σιγά να "την κάνω" διότι δείχνουν ότι δεν το βλέπουν και πολύ σοβαρά αυτό, παρά θέλει ο καθένας να καταχωρήσει κάτι παλιό, κάτι δυσεύρετο, κάτι εύκολο ή κάτι μοναδικό, αρκεί να είναι κάτι που ανήκει σε προβλεπόμενη διαδικασία καταχώρησης (εν προκειμένω ιστορία κόμικ), που να έχει μπει ήδη σε καλούπια σε ότι αφορά την καταχώρησή του και όχι να το "πάει στα δύσκολα" και να αναλύσει κάθε περίπτωση. Εάν υπάρχουν τέτοιοι κανονισμοί ή έχετε παραδείγματα που τιμωρήθηκαν τροφοδότες όπου πέρασαν ένα άλμπουμ ζωγραφικής ή ένα κακό σχέδιο χαρακτήρα Ντίσνεϋ (είτε εδώ, είτε σε οποιαδήποτε χώρα), καλό θα ήταν να τα παραθέσετε, αλλιώς είναι προφανές ότι ισχύουν τα παραπάνω που αναφέρω και μόνο. Δεν πειράζει... Δικό σας το μαχαίρι, δικό σας και το καρπούζι. Δε μπορούμε φυσικά να είμαστε "εμείς", όπως αναφέρει παραπάνω ο φίλτατος Κρίτωνας όταν, προσωπικά, δε θα άφηνα τίποτα απ' έξω εάν έμπαινα στη διαδικασία να περνάω δεδομένα και σε αυτή τη βάση. Σε καμία βάση δεν εργάζομαι και δεν περνάω πληροφορίες με ημίμετρα. Όλα ή τίποτα. Προχωρήστε τέλος πάντων με όποια απ' τα παραπάνω επιλέγετε εσείς να περάσετε και βλέπουμε μελλοντικά. Υ.Σ. Η διαγράμμιση είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω για να φαίνονται οι εκκρεμότητες, πολύ φοβάμαι όμως ότι κάποια θα μείνουν αδιαγράμμιστα για πάντα. Ας είναι...

σημερινά , από τον Ανδρέα ( Blackbeard)

Το ειχα στο νου μου ολο τον Ιουλιο αλλα που χρονος και ειδικα τωρα με τον κορωνοιο. Ευτυχως σημερα προεκυψε να παω κεντρο και για αλλες δουλειες που ειχαν μαζευτει και αγοραστηκε και διαβαστηκε το μεσημερακι με απολαυση. Ο δημιουργος συνεχιζει με πατημενο το γκαζι και μας προσφερει μια πολυ ωραια ιστορια μεσα στο ιστορικο πλασιο της εποχης εκεινης. Ελπιζω να συνεχιζει να τα βγαζει τοσο συχνα οπως εχει καταφερει μεχρι τωρα και ανυπομονω για το τελος (μου ειχε πει οτι θα ολοκληρωθει σε 6 τευχη αν δεν κανω λαθος) οποτε λογικα το τελος της σειρας θα βγει του χρονου και θα συμπεσει με τα 200 χρονια απο την επανασταση του '21. Μια χαρα.

Στον πρώτο τόμο της σειράς

Συμφωνώ απόλυτα. Ωραία μεν, κουραστική και όχι και τόσο Ντίσνεϊ δε..Το κούρασε λίγο ο Κάστι κατά τη γνώμη μου. Προτιμάω σαφώς τις πιο ανεπιτήδευτες ιστορίες στους τόμους του Σκάρπα, βγάζουν μια παιδικότητα και μια αθωότητα και σαφώς γέλιο...

Πάντως το περίπτερο της γειτονιάς μου φέρνει Μίκυ Μάους του Τερζόπουλου. Θα κοιτάξω από πιο πρακτορείο είναι γιατί είναι σφραγισμένα και έχουν νεα τιμή. Όταν ξανά πάω θα κοιτάξω και αν έχει θα σας πω μήπως είναι ένας από αυτούς που έχει αγοράσει μέρος του στοκ του Τερζόπουλου.

Το 4ο και τελευταίο επεισόδιο - Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΟΥΜΙΜΠΟΖΟΥ - ήταν πραγματικά συναρπαστικό! Μου άρεσε πάρα πολύ η όλη πλοκή και κατάληξη αλλά ακόμα πιο πολύ μου άρεσε το ότι σύντομα μάλλον θα ξαναδούμε ιστορία με τη ΝΕΜΕΣΗ απ'ότι αφήνουν να εννοηθεί τα 4 τελευταία καρέ και κυρίως το τελευταίο!!

Το τσέκαρα μόλις τώρα! Τα τέσσερα πρώτα τεύχη είχαν εξώφυλλο πιο παχύ και ημι-γυαλιστερό προς ματ. Από το προηγούμενο τεύχος "Έρχεται η Ντόρις Ντακ" όπως και στο σημερινό το χαρτί του εξωφύλλου έγινε πιο γυαλιστερό και πιο λεπτό!!! (0,23mm από 0,30mm το μέτρησα και με ηλεκτρονικό παχύμετρο )

Προφανώς ήθελαν να γράψουν 2 ΣΠΑΝΙΑ ΚΟΜΙΚΣ όπου περιλαμβάνεται 1 "ΚΟΜΙΞ" και 1 "Μίκυ Μάους" Πάντως αυτό που έκανε και σε μένα εντύπωση κι ετοιμαζόμουν να ρωτήσω είναι ότι είναι εκδόσεις του Τερζόπουλου!! Ποιος άραγε τα έβγαλε στην αγορά;

Πάντως αυτό με την "συλλεκτικότητα" των τευχών πρέπει να σταματήσει. Έλεος, τυχαία τεύχη είναι που έχουν ξεμείνει κατά χιλιάδες αντίτυπα εδώ και χρόνια,και τα σπρώχνουν για να ξεστοκάρουν.

Από έναν θαυμαστή των ΝΤΙΣΝΕΥ περίμενα κάτι παραπάνω από ένα ξερό Εξώφυλλο & Οπισθόφυλλο τόμου 30 Ξέρω ότι με αντιπαθείς (αυτό έδεξαν οι 2 συναντήσεις μας στην λέσχη ,αλλά αυτή είναι η γνώμη μου . Σωστός ,έτσι είναι την ε'χω πάθει κ εγώ μην κάνετε το ίδιο λάθος παιδιά . Αυτή την κυριακή

Από τα μεγαλύτερα φιλοσοφικά ερωτήματα!

Πολλά :respect: :respect: :respect: . :clap2: :clap2: Κάνω κι εγώ συλλογή από εισητήρια συναυλιών από πολύ παλιά . Δυστυχώς πολλά από τα live που έχω δει δεν έχω τα εισητήριά τους λογω......"του ότι είχαμε κάνει το τζαμπατζιλίκη δεύτερη φύση". Μ έψησες ν ανεβασω και τα δικά μου . Και το καμαρι της συλλογής μου : Pink Floyd στο Ο.Α.Κ.Α το 1989 για πρώτη φορά στην Ελλάδα Και μερικά ακόμα μαζί με flyers από διάφορα live που έχω βρεθεί . Και το πιο παλιό εισητήριο που έχω : SAXON Live στη Ριζούπολη στο γήπεδο του Απόλλωνα το ....1986