ΚΟΡΤΟ ΜΑΛΤΕΖΕ: Η ΚΡΥΦΗ ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ

[Dr Paingiver]

Η Κρυφή Αυλή Του Μυστηρίου

Hugo Pratt

 

B' Έκδοση (παρούσα): Οκτώβριος 2002

 

''Πήγα στον τάφο του μιά όμορφη φθινοπωρινή μέρα. Όταν το δάσος ήταν κόκκινο και χρυσαφί. Του φώναξα. Δεν μου απάντησε''.

 

Ακόμα ένας τραγικός επίλογος σε μιά από τις πιό όμορφες κατά την γνώμη μου ιστορίες του Κόρτο Μαλτέζε. Ο Hugo Pratt έχει την ικανότητα να δίνει μυθικές διαστάσεις στους ήρωες των ιστορίων του. Ο επίλογος αναφέρεται στον ''τρελλό'' βαρώνο Ουίνγκερν που συνέχισε μέχρι τέλους έναν ουτοπικό αγώνα, μάλλον κυνηγώντας χίμαιρες. Στην ιστορία αυτή βασικό ρόλο έχει και ο Ρασπούτιν, που είναι για μένα η πιό θαυμάσια καρικατούρα ήρωα στις ιστορίες του Κόρτο Μαλτέζε και όχι μόνο.

 

''Οταν αγαπημένη Βενετία μου
ξαναβρεθώ στα κανάλια σου
κάτω από την δόξα του ήλιου
τι πλούτος!....
'Ασε με να σου τραγουδήσω
αν βέβαια σ' αρέσει η φωνή μου
γιατί μου φαίνεσαι κορίτσι όμορφο, ξέγνιαστο...''

 

Έξτρα υλικό από τις 2 γαλλικές εκδόσεις.

Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον constantinople.

 

 

[Hellboy]

εξαιρετικό! Το πήρα σήμερα και πραγματικά το ξεκοκκάλισα! Απο τα έργα του Πραττ που δείχνουν πολλά πράγματα απο την προσωπικότητα του Κορτο!-και του Ρασπούτιν, που είναι πραγματικά ενδιαφέρον χαρακτήρας!

[tik]

Εξώφυλλο και οπισθόφυλλο της 1ης έκδοσης

 

Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.

 

 

[DJO]

Αντιγράφω από το 2-DD:
 

Κυριακή, 25 Απριλίου 2010

Corto Maltese : Η Κρυφή Αυλή του Μυστηρίου

"Υπάρχουν στη Βενετία τρία μέρη κρυφά και μαγεμένα...Το ένα είναι η ΚΑΛΛΕ ΝΤΕΛ΄ΑΜΟΡ ΝΤΕΙ ΑΜΙΤΣΙ, το δεύτερο το συναντάμε στην ΠΟΝΤΕ ΝΤΕΛΛΕ ΜΑΡΑΒΕΤΖΕ και το τρίτο είναι η ΚΑΛΛΕ ΝΤΕΙ ΜΑΡΡΑΝΙ. Οταν οι Βενετσιάνοι βαρεθούν το κατεστημένο και τους θεσμούς του, πηγαίνουν σ΄αυτά τα τρία κρυφά μέρη κι΄ανοίγοντας τις πόρτες που βρίσκονται στο βάθος των αυλών, φεύγουν για τόπους πανέμορφους και για άλλες μαγευτικές ιστορίες...Φθάνει ν΄ανοίξεις εκείνην την πόρτα στο βάθος, για να φύγεις και να γυρίσεις πίσω στο χρόνο. Οπως στα παραμύθια..."

Με αυτό τον θαυμάσιο πρόλογο ξεκινάει η περιπέτεια Η Κρυφή Αυλή του Μυστηρίου (Corte Sconta detta Arcana) του Corto Maltese, του ρομαντικού, ονειροπόλου ναυτικού που δημιούργησε ο μεγάλος ιταλο-ελβετός δημιουργός Hugo Pratt το 1967. Βρισκόμαστε στη Βενετία, το έτος 1918. Η Ευρώπη είναι έτοιμη να ελευθερωθεί απο τη φρίκη του Ά Παγκοσμίου Πολέμου, μα αυτό λίγο ενδιαφέρει τον Corto, που τεμπελιάζει, προσπαθώντας για πολλοστή φορά να διααβάσει την "Ουτοπία" του Sir Thomas More.

Η ημερομηνία είναι 34 Δεκέμβρη, και ο περιπετειώδης μαλτέζος σκέφτεται πως θα ήθελε να ζήσει ένα παραμύθι. Και η επιθυμία του θα πραγματοποιηθεί...
 

Μεταφερόμαστε στο Hong Kong. Ο Corto Maltese τεμπελιάζει ξανά, όταν τον προσεγγίζει η μυστική οργάνωση Κόκκινα Φανάρια και του αναθέτει μία επικίνδυνη αποστολή. Μία αποστολή που θα τον φέρει στην Κίνα, στη Μαντζουρία, κι απο εκεί στη Σιβηρία, αναζητώντας ένα θωρακισμένο τρένο γεμάτο χρυσάφι, το οποίο βρίσκεται στα χέρια του νοσταλγού του τσάρου ναύαρχου Κολτσάκ. Σύμμαχούς του (?) σε αυτή την αναζήτηση θα έχει τον οξύθυμο, άσπονδο φίλο του Ρασπούτιν, την πράκτορα των Κόκκινων Φαναριών Σαγκάη Λιλ και λιγοστούς άλλους. Μα, αν έχει κάποιους φίλους σε αυτή την περιπέτεια, σίγουρα θα έχει πολύ περισσότερους εχθρούς.

Παράξενες προσωπικότητες με ονόματα όπως βαρώνος Ούνγκερν Φον Στέρνμπεργκ, στρατηγός Σεμενόφ, δούκισσα Μαρίνα Σεμίνοβα, Σπατζετόφ και άλλοι θα πάρουν μέρος στο κυνήγι του θησαυρού του Κολτσάκ, ο καθένας για δικούς του λόγους, πλέκοντας ένα αινιγματικό γαϊτανάκι συμφερόντων, φιλοδοξιών και χαμένων οραμάτων. Και, στη μέση όλης της δράσης, ο Corto Maltese, αναζητώντας το χρυσό τρένο, μα στην πραγματικότητα αναζητώντας την αληθινή του αγάπη : την περιπέτεια και τα μακρινά ταξίδια.
 

Το "Corte Sconta detta Arcana" εκδόθηκε το 1975 στην Ιταλία, και το 1987 κυκλοφόρησε μεταφρασμένο στα ελληνικά απο τις εκδόσεις ΜΑΜΟΥΘΚΟΜΙΞ. To 2002, μεταφέρθηκε με αρκετή επιτυχία στη μεγάλη οθόνη ως animated film.
 

[GeoTrou]

To 2002, μεταφέρθηκε με αρκετή επιτυχία στη μεγάλη οθόνη ως animated film.

Μέσα από την ταινία αυτή ήρθα για πρώτη φορά σ' επαφή με τον Κόρτο. Έψαξα στο ίντερνετ μανιωδώς για να δω ποιος είναι ο ήρεμος ναύτης και λάτρεψα τη νοσταλγία που απέπνεε. Το αστείο είναι πως δεν έχω αγοράσει ακόμα το τεύχος αυτό. Είναι το επόμενο πάντως!

[Θρηνωδός]

Μα πως ένα τέτοιο κόμικ έχει τόσες λίγες απαντήσεις; ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ. 

 

Δεν υπάρχει άλλη λέξη για να περιγράψει αυτή την ονειρική περιπέτεια πέρα από την "μαγεία". Δράση, διεθνής κατασκοπία, παραμιλιταριστικές οργανώσεις, κινέζικος υπόκοσμος,απομεινάρια του μεγάλου πολέμου, ένας φλεγόμενος Κόρτο με ραγισμένη καρδιά, θάλασσα, βουνό, χιόνι, τραίνα, χρυσός, προδοσία, εσωτερική αναζήτηση,  σκιτσάρα. Αυτό το άλμπουμ τα είχε όλα. 

 

Δεν έχω ούτε ένα παράπονο. Ούτε ένα. Και σε σχέση με την back-to-back κριτική μου στην Μπαλάντα της Αλμυρής Θαλάσσης, μου άρεσε πολύ παραπάνω και σε σχέδιο και σε υπόθεση. Πολύ. Και ας δυσαρεστήσω μερικούς. Πιο πραγματιστικό, πιο ωμό. Η αίσθηση του απεγνωσμένου κυνηγιού για ελευθερία ψυχή τε και σώματι είναι διάχυτη σε κάθε σελίδα, πάντα όμως υποβόσκουσα και ποτέ άγαρμπα τοποθετημένη.   

 

Και το να το διαβάζεις από την πρώτη έκδοση της μαμούθ, άλλη αίσθηση.

 

Πραγματικά θα ήθελα να γράψω κι άλλα πολλά για τα συναισθήματα που μου προκάλεσε, αλλά θα αρκεστώ στο ότι για μέρες μετά την τριπλή ανάγνωση που του έκανα έλεγα συνεχώς "Σήμερα είναι 34 Δεκέμβρη και η Πρωτοχρονιά δεν ήρθε ακόμα".  

 

 

Και όπως λέει ο Παύλος, ο Ρασπούτιν είναι η απόλυτα πετυχημένη καρικατούρα. Θέλω να τον γνωρίσω τον άτιμο. "Καλά Χριστούγεννα". 

 

Ευχαριστώ GreekComics που μου γνώρισες αυτό τον θησαυρό των κόμικς. 

[totally_wired]

Συμφωνώ απόλυτα...

 

Ελάχιστα μέλη κάνουν σχόλια-κριτική σε αυτά που διαβάζουν στο επί της ουσίας κομμάτι ενός κόμικ, λες και είναι κακό να πεις την γνώμη σου.

 

Ίσως να μην είναι ο βασικός σκοπός του φόρουμ αυτός αλλά ρε γμτ, με νοιάζει να ξέρω εάν κάποιο κόμικ είναι καλό ή κακό περισσότερο από το να ξέρω πόσες εισπράξεις έκανε ο Deadpool (τυχαίο παράδειγμα-no offence)

 

Μα πως ένα τέτοιο κόμικ έχει τόσες λίγες απαντήσεις; ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ. 

 

[Dr Paingiver]

Αλέξανδρε έχεις δίκιο σε όλα. Όπως γράφω στην παρουσίαση, θεωρώ την κρυφή αυλή του μυστηρίου, μιά από τις πιό όμορφες ιστορίες που έχει γράψει ο Πρατ με τον Κόρτο. Ακόμα ανατριχιάζω που θυμάμαι να τη διαβάζω.

 

[Laz33]

Διάβασα 1η φορά Κόρτο Μαλτέζε και ξεκίνησα μ΄αυτό το άλμπουμ.
Ανάμεικτη αίσθηση.

Καταρχάς ξεπέρασα γρήγορα την προκατάληψη για το α/μ σχέδιο.
Δεν με πείραξε. Το συνήθισα γρήγορα κι άρχισα να το συμπαθώ μάλιστα

Τώρα στο περιεχόμενο.
Τρόμαξα αρχικά με την εισαγωγή του Κουτρουλάρη, όπως και με τις 2-3 πρώτες σελίδες της ιστορίας, γιατί δεν κατάλαβα Χριστό.
Κάτι Κόκκινα Φανάρια, κάτι Τριάδες, κάτι ψαγμένα του Μακροζώητου περί μαύρων ρόμβων και ροζ τετραγώνων και λέω "τι ασυναρτησίες είναι αυτές; Καήκαμε αν συνεχίσει έτσι".
Ευτυχώς, μετά τα πράγματα έστρωσαν.
Αρκετά καλή περιπέτεια, καλά δομημένη, που σ'έκανε να θες να τη διαβάσεις χωρίς διακοπή.
Και σε άλμπουμ 100 σελίδων το να μην κάνεις διάλειμμα πιστεύω κάτι λέει
Η μόνη διακοπή που έκανα ήταν αναγκαστική για να ψάξω στο ίντερνετ κάποιες πληροφορίες για πρόσωπα που εμφανίζονταν στην ιστορία(βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα). Διάβασα κάτι λίγα για τη Ρώσικη Επανάσταση, για τους Μπολσεβίκους, για τον Βαρώνο Φον Στέρνμπεργκ κτλ.
Αυτό ήταν ίσως το μόνο που με χάλασε. Ότι για να καταλάβεις καλύτερα την υπόθεση απαιτείται ιστορικό υπόβαθρο.
Ίσως αν υπήρχαν στα έξτρα κάποιες ιστορικές λεπτομέρειες να ήταν καλύτερο για τον αναγνώστη, απ΄το να μπαίνει στη διαδικασία να ψάχνει μόνος του πληροφορίες στο διαδίκτυο.

Συνολικά τώρα. Δεν μου δημιουργήθηκαν ακραία συναισθήματα.
Ούτε τρελάθηκα, ούτε ξενέρωσα.
Σίγουρα δεν είναι ακριβώς στο γούστο μου αλλά ούτε απέχει και πολύ.
Έχω όμως μια εντύπωση, σχεδόν είμαι σίγουρος θα έλεγα, ότι αν το ξαναδιαβάσω θα το ευχαριστηθώ περισσότερο.
Και γενικά αυτό δηλαδή. Το διάβασα, δεν πήδηξα απ΄τη χαρά μου, αλλά θέλω να το ξαναδιαβάσω.
Σαν κάτι τραγούδια που τ΄ακούς 1η φορά, δεν σου λένε πολλά, αλλά θες να τα ξανακούσεις.
Και κάθε φορά που τα ξανακούς σ΄αρέσουν όλο και πιο πολύ.

Εννοείται θα δώσω 2η και 3η ευκαιρία.
Θα διαβάσω 1-2 ακόμα άλμπουμ της σειράς και μακάρι να επαληθευτεί το προαίσθημά μου
 

[germanicus]

Η μόνη διακοπή που έκανα ήταν αναγκαστική για να ψάξω στο ίντερνετ κάποιες πληροφορίες για πρόσωπα που εμφανίζονταν στην ιστορία(βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα). Διάβασα κάτι λίγα για τη Ρώσικη Επανάσταση, για τους Μπολσεβίκους, για τον Βαρώνο Φον Στέρνμπεργκ κτλ.

Αυτό ήταν ίσως το μόνο που με χάλασε. Ότι για να καταλάβεις καλύτερα την υπόθεση απαιτείται ιστορικό υπόβαθρο.

 

Διαφωνώ! Όταν το είχα διαβάσει, πριν από 500 χρόνια, ούτε καν που είχα χαμπαριάσει πως ήταν υπαρκτά πρόσωπα. Το πήρα ως 100% καθαρή μυθοπλασία. Και είχα περάσει άψογα  Όταν λοιπόν, μετά από χρόνια, χαμπάριασα πως κάτι Kolchak και κάτι Semenov ήταν υπαρκτά πρόσωπα, το άλμπουμ βελτιώθηκε κι άλλο στα μάτια μου Θα μπορούσαν όμως να ήταν καθαρή μυθοπλασία. Και να είσαι απόλυτα σίγουρος ότι είναι απειροελάχιστοι αυτοί που γνωρίζουν την ιστορία του Ρωσικού εμφυλίου και κάτι παραπάνω από ένα "Κόκκινοι" εναντίον "Λευκών", κέρδισαν οι "Κόκκινοι"  

 

 

 

 

 

Ίσως αν υπήρχαν στα έξτρα κάποιες ιστορικές λεπτομέρειες να ήταν καλύτερο για τον αναγνώστη, απ΄το να μπαίνει στη διαδικασία να ψάχνει μόνος του πληροφορίες στο διαδίκτυο.

 

Συμφωνώ 1000% μαζί σου για το ότι δεν θα πρέπει ο αναγνώστης να ψάχνει. Θα πρέπει ο ίδιος ο εκδότης/επιμελητής να ξέρει από μόνος του το τι θα ιντριγκάρει τον αναγνώστη, τι θα τον βοηθήσει να εκτιμήσει ακόμα περισσότερο αυτό που διάβασε, πως θα βελτιωθεί η συνολική εμπειρία της ανάγνωσης/απόκτησης ενός κόμικ. Δυστυχώς ελάχιστοι Έλληνες εκδότες κατανοούν αυτό το σκέλος και για τα μέτρα και σταθμά των ελληνικών εκδόσεων, το έξτρα υλικό που περιέχουν τα Κόρτο Μαλτέζε (όσα περιέχουν έξτρα υλικό) είναι ήδη πάρα πολύ. Επαναλαμβάνω: για τα μέτρα και σταθμά των ελληνικών εκδόσεων. Που σπανίως έχουν κάτι. (οπότε στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος). Η μόνη ελληνική έκδοση που βρίθει έξτρα πληροφοριών είναι (IMHO) το Περτουίλαμπι, του οποίου όμως την επιμέλεια την είχαν αναγνώστες που αγαπούν και τα κόμικ και τον δημιουργό αυτού του τίτλου.

 

Συνολικά ο Hugo Pratt πάντως διακρίνεται για την πιστότητα σε κάποιες λεπτομέρειες (λχ στολές, κτίρια κ.ο.κ.). Για κάποια από τα Κόρτο Μαλτέζε υπάρχουν στο Gallery τα έξτρα των Γαλλικών εκδόσεων (υπάρχουν σχετικά λινκ στα πρώτα ποστ των εν λόγω παρουσιάσεων)

 

[germanicus]

Ανέβηκαν στο Gallery εξτραδάκια από τις 2 γαλλικές εκδόσεις. Την έγχρωμη και την α/μ.

 

[Laz33]

Ανέβηκαν στο Gallery εξτραδάκια από τις 2 γαλλικές εκδόσεις. Την έγχρωμη και την α/μ.

 

Έτσι ναι. Θα ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα αν είχαμε αυτά τα έξτρα και στην ελληνική έκδοση.

Βοηθάνε πάρα πολύ οι πληροφορίες και ο χάρτης.

Ξέχασα να αναφέρω πάνω ότι έψαχνα στο διαδίκτυο να δω που είναι η Μαντζουρία και η Μογγολία, ώστε να έχω μια αίσθηση που βρισκόμαστε.

Απ΄τη στιγμή που δεν υπάρχει χάρτης σε κάποιο καρέ της ιστορίας, θα έπρεπε να υπάρχει οπωσδήποτε στα έξτρα της ελληνικής έκδοσης

 

[Manitou]

Λοιπόν αυτή τη περίοδο μετά και την ενδελεχή ανάγνωση των νέων εκδόσεων ξαναδιαβάζω τη κρυφή αυλή.

 

Κάποιες παρατηρήσεις:

α) Πόσο μα πόσο άκυρος ο τίτλος. Κόρτο στη Σιβηρία θα έπρεπε να λέγεται και τέλος. 

β) Το οπισθόφυλλο της δεύτερης έκδοσης σε μπερδεύει. Βενετία? Χρυσοστόμη? Καμία σχέση όμως!!!

γ) Φοβερή ιστορία! Αλλά ρε παιδιά πολύ μπερδεμένη. Βασικά το μπέρδεμα είναι στο σημείο με τα δυο τρένα. Ουφ τη διάβασα 100 φορές μέχρι να βγάλω άκρη με τόσα ονόματα, τρένα σε Α/Μ. 

Γενικά όμως εκπληκτική ιστορία! Δράση μυστήριο, περιπέτεια. 

[Komixakias13]

Ξέρουμε αν η μετάφραση έγινε από τα ιταλικά ή από τα γαλλικά;

Επεξεργασία Αυγούστου 13, 2019 από Komixakias13

[Indian]

Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο της Α' έκδοσης αντικαταστάθηκαν με μεγαλύτερης ανάλυσης.  

 

 

[Mandrake]

Το παλιό λογότυπο της εκδοτικής ήταν πολύ πιο ωραίο και πιο μαζεμένο! Γιατί το αλλάξανε ρε γαμώτο..;