Κουβεντούλα για τα Disney που κυκλοφορούν

[ΚΟΜΙΞ]

Νέο ημερολόγιο Φεβρουαρίου από την Καθημερινή με πολύ Φαντομία και Νησί των Θησαυρών!

 

 

Τρελό hype   Και έχουμε και το οριτζιν του Φαντομία   Πόση δουλειά έχουμε να κάνουμε με τα παιδιά στη wiki

[Christaras]

Απλα ο Bottaro δεν ειναι τοσο διαφημισμενος οσο ο Καστι κλπ

Ότι δηλαδή αν οι ιστορίες αυτές είχαν το όνομα του Κάστυ θα άρεσε περισσότερο στην πλειοψηφία του κοινού; Ότι δηλαδή κρίνουμε μια ιστορία από το ποίος την σχεδίασε και όχι το αν όντως μας άρεσε; 

Ίσως κριτήριο για να αγοράσεις ένα τεύχος να είναι ποίος έγραψε την τάδε ιστορία. Αφού την διαβάσεις δεν νομίζω πως τίθεται θέμα φανμποισμού. Ούτε καν στον Μπαρκς δεν έχω προσέξει κάτι τέτοιο έντονα, ίσως μόνο 1-2 άτομα που και πάλι μπορεί όντως να γουστάρουν τις "υποτίθεται" χειρότερες του ιστορίες.

Και καλό να ήταν το σενάριο/πλοκή στις δύο ιστορίες του Μποττάρο που έβαλε το Μίκυ Μάους, το σχέδιο είναι σχεδόν αποκρουστικό.

Δεν είδα κανέναν να κρίνει τις μέτριες ιστορίες του Κάστυ ως "ούαου τέλειες" επειδή είναι Κάστυ και ούτε αντικειμενικά οι ιστορίες του Bottaro που μπήκαν πρόσφατα στο Μίκυ Μάους είναι από τις καλύτερες του και χαντακώνονται.

Έπειτα τίθεται και θέμα προσωπικού γούστου: Ότι είναι καλό για σένα μπορεί να είναι αντιστρόφως κακό για μένα και το ανάποδο. 

Μην κρίνετε με γνώμονα το οτι "ότι δεν συμβαδίζει με την άποψη/γούστο μου είναι αποτέλεσμα άλλων παραγώντων πέρα από την αξία που δίνει κάποιος σε μια ιστορία για αυτό που είναι για τον ίδιο".

 

 

In other news, Το Μίκυ Μάους συνεχίζει με ξέφρενο ρυθμό να αξίζει τα 1.90, ελπίζω τα τεύχη με το κυνήγι του θυσαυρού να περιέχουν και Φαντομία!! 

Υ.Γ. Και ελπίζω αυτή την φορά ο διαγωνισμός να μην είναι μόνο για μικρά παιδάκια αλλά και για κάπως μεγαλύτερους (άντε μέχρι τα 21 ), ένα wii τσάμπα δεν θα με χάλαγε! 

[demiscy]

Μπορεί να είναι η ιδέα μου αλλά πάτησα εδώ και προχώρησα ανα τεύχος μπροστά και όλα σχεδον τα εξώφυλλα/ιστορίες τις έχουμε ήδη στην Ελλάδα. Μήπως παίρνουν απο εκεί το υλικό τους? Η σύμπτωση ειναι διαβολική

[PhantomDuck]

Όχι, απλά το πορτογαλικό περιοδικό αυτό παίρνει τα εξώφυλλά του από το ιταλικό Topolino, όπως κι εμείς. Τα εξώφυλλα και οι δύο εκδόσεις τα παίρνουν από την Ιταλία. Δες εδώ μερικά τυχαία εξώφυλλα από το 2015 έως 2017. Πολλά από αυτά είναι εξώφυλλα που χρησιμοποιήθηκαν στο Μίκυ Μάους. Αν πας πίσω θα δεις κι άλλα πολλά. Άλλωστε, το λένε και οι κωδικοί των εξωφύλλων. Το εξώφυλλο που έβαλες εσύ, αναφέρει IC TL 3096, δηλαδή

 

I = Italy

C = Cover

TL = Topolino

 

τεύχος 3096

[germanicus]

τι εννοείς? κατ'αρχάς είναι όλα εξώφυλλα από το Τοπολίνο Από εκεί και πέρα

 

αντιστοιχίες. Πορτογαλικό - Ελληνικό

142 - 

143 - 

144 - 2207 του 2008. Ενώ το Πορτογαλικό είναι του 2015. 

145 - 2399 του 2012. Ενώ το Πορτογαλικό είναι του 2015.

 

Άρα πιο πιθανό το να γουστάρουν αυτοί τα εξώφυλλα που επέλεξε ο Έλληνας εκδότης από το συνολικό pool των εξωφύλλων του Τοπολίνο, παρά το ανάποδο

 

[rorschach]

Και οι παλιές ιστορίες του Μποτάρο επιεικώς μέτριες σεναριακά και κακοσχεδιασμένες ήταν. 

[Monkey D. Luffy]

Ο Μάρτιος προμηνύεται ο καλύτερος μήνας του Μίκυ Μάους ever από άποψη ιστοριών!!! Όλες ιστορίες που θα έμπαιναν ανετότατα και στο ΚΟΜΙΞ!!!

[petross21]

Νησί των Θησαυρών!

Καταπληκτικά νέα! Την περίμενα πως και πως! 

[rorschach]

Στο τοπολίνο είχε 6 σελίδες με πληροφορίες για το "Νησί των Θησαυρών" και συνέντευξη με τους δημιουργούς, στο Μίκυ Μάους μάλλον δε θα έχουμε τίποτα.

Στο νέο τοπολίνο με τον Τοπο Μαλτεζε εχει 8 σελιδες αφιερωμα-συνεντευξεις και αλλες 5 σελιδες αφιερωμενες στον Βαν Γκογκ μετα απο την αλλη ιστορια του τευχους που ανηκει στη σειρα "Ιστορια της τεχνης".

 

[ΚΟΜΙΞ]

Καταπληκτικά νέα! Την περίμενα πως και πως! 

Στην Ιταλία το βγάλανε και σε σκλήροδετο τομάκι Deluxe Edition 112 σελίδων

 

Ένα βίντεο από τη σελίδα του Topolino για την παρωδία του Κόρτο Πολλά στους Ιταλούς για τη σωστή χρήση των μίντια

Επεξεργασία Μαρτίου 2, 2017 από ΚΟΜΙΞ

[Συλλεκτης]

Ότι δηλαδή αν οι ιστορίες αυτές είχαν το όνομα του Κάστυ θα άρεσε περισσότερο στην πλειοψηφία του κοινού; Ότι δηλαδή κρίνουμε μια ιστορία από το ποίος την σχεδίασε και όχι το αν όντως μας άρεσε; 

Ίσως κριτήριο για να αγοράσεις ένα τεύχος να είναι ποίος έγραψε την τάδε ιστορία. Αφού την διαβάσεις δεν νομίζω πως τίθεται θέμα φανμποισμού. Ούτε καν στον Μπαρκς δεν έχω προσέξει κάτι τέτοιο έντονα, ίσως μόνο 1-2 άτομα που και πάλι μπορεί όντως να γουστάρουν τις "υποτίθεται" χειρότερες του ιστορίες.

Και καλό να ήταν το σενάριο/πλοκή στις δύο ιστορίες του Μποττάρο που έβαλε το Μίκυ Μάους, το σχέδιο είναι σχεδόν αποκρουστικό.

Δεν είδα κανέναν να κρίνει τις μέτριες ιστορίες του Κάστυ ως "ούαου τέλειες" επειδή είναι Κάστυ και ούτε αντικειμενικά οι ιστορίες του Bottaro που μπήκαν πρόσφατα στο Μίκυ Μάους είναι από τις καλύτερες του και χαντακώνονται.

Έπειτα τίθεται και θέμα προσωπικού γούστου: Ότι είναι καλό για σένα μπορεί να είναι αντιστρόφως κακό για μένα και το ανάποδο. 

Μην κρίνετε με γνώμονα το οτι "ότι δεν συμβαδίζει με την άποψη/γούστο μου είναι αποτέλεσμα άλλων παραγώντων πέρα από την αξία που δίνει κάποιος σε μια ιστορία για αυτό που είναι για τον ίδιο".

 

 

In other news, Το Μίκυ Μάους συνεχίζει με ξέφρενο ρυθμό να αξίζει τα 1.90, ελπίζω τα τεύχη με το κυνήγι του θυσαυρού να περιέχουν και Φαντομία!! 

Υ.Γ. Και ελπίζω αυτή την φορά ο διαγωνισμός να μην είναι μόνο για μικρά παιδάκια αλλά και για κάπως μεγαλύτερους (άντε μέχρι τα 21 ), ένα wii τσάμπα δεν θα με χάλαγε! 

 

Γενικα οτι δεν εχει φαει διαφημιση απο το ΚΟΜΙΞ τεινει να ειναι πιο υποτιμημενο απο οτι εχει φαει.

[Christaras]

Καταρχάς αυτό δεν στέκει για τα μέλη του φόρουμ εδώ που είμαστε απο λίγο έως πολύ ψαγμενα με τα ντισνεοκόμικς. Ίσα ίσα που είναι προσβλητικότατο να λες οτι κρινουμε με βαση τον σχεδιαστη και όχι την ιστορια.

Σαφως και οι σχεδιαστες που είχαν άρθρα και παρουσια στο Κόμιξ έγιναν διασημότεροι στους αναγνώστες. Αυτο δεν σημαίνει πως επειδή δίνει πρόσθετη αξία στο έργο ενος δημιουργού σε αυτό το περιοδικο, ένας άλλος δημιουργός θα χασει την αξία του στο ιδιο ή σε άλλο περιοδικο. Μήπως απλα οι υπόλοιποι σχεδιαστες τυχαίνει να έχουν υλικό που δεν αρέσει στους περισσοτερους; Απόδειξη είναι οτι ο Καστυ και έγινε γνωστός μέσα απο το Μίκυ Μάους και μεταπήδησε απο εκεί στο Κόμιξ.

Είναι σαν να λες οτι επειδή μια σειρα επειδή διαφημιζεται στην τηλεοραση θα την δω και θα μου αρέσει. Δεν είναι ετσι εκτός αν δεν έχω ουτε την ελάχιστη κριτική σκέψη για να κρινω βαση περιεχομενου.

Εσύ αυτό ακριβως λες επειδή τυχαίνει 3-4 άτομα να διαφωνουμε μαζί σου.

[demiscy]

Ότι δηλαδή αν οι ιστορίες αυτές είχαν το όνομα του Κάστυ θα άρεσε περισσότερο στην πλειοψηφία του κοινού; Ότι δηλαδή κρίνουμε μια ιστορία από το ποίος την σχεδίασε και όχι το αν όντως μας άρεσε; 

Ίσως κριτήριο για να αγοράσεις ένα τεύχος να είναι ποίος έγραψε την τάδε ιστορία. Αφού την διαβάσεις δεν νομίζω πως τίθεται θέμα φανμποισμού. Ούτε καν στον Μπαρκς δεν έχω προσέξει κάτι τέτοιο έντονα, ίσως μόνο 1-2 άτομα που και πάλι μπορεί όντως να γουστάρουν τις "υποτίθεται" χειρότερες του ιστορίες.

Και καλό να ήταν το σενάριο/πλοκή στις δύο ιστορίες του Μποττάρο που έβαλε το Μίκυ Μάους, το σχέδιο είναι σχεδόν αποκρουστικό.

Δεν είδα κανέναν να κρίνει τις μέτριες ιστορίες του Κάστυ ως "ούαου τέλειες" επειδή είναι Κάστυ και ούτε αντικειμενικά οι ιστορίες του Bottaro που μπήκαν πρόσφατα στο Μίκυ Μάους είναι από τις καλύτερες του και χαντακώνονται.

Έπειτα τίθεται και θέμα προσωπικού γούστου: Ότι είναι καλό για σένα μπορεί να είναι αντιστρόφως κακό για μένα και το ανάποδο. 

Μην κρίνετε με γνώμονα το οτι "ότι δεν συμβαδίζει με την άποψη/γούστο μου είναι αποτέλεσμα άλλων παραγώντων πέρα από την αξία που δίνει κάποιος σε μια ιστορία για αυτό που είναι για τον ίδιο".

 

 

In other news, Το Μίκυ Μάους συνεχίζει με ξέφρενο ρυθμό να αξίζει τα 1.90, ελπίζω τα τεύχη με το κυνήγι του θυσαυρού να περιέχουν και Φαντομία!! 

Υ.Γ. Και ελπίζω αυτή την φορά ο διαγωνισμός να μην είναι μόνο για μικρά παιδάκια αλλά και για κάπως μεγαλύτερους (άντε μέχρι τα 21 ), ένα wii τσάμπα δεν θα με χάλαγε! 

 

να 'γιάσει το στόμα σου! αυτά έλεγα και εγώ.

Με μια μικρή παραλλαγή. Τί σημασία έχει αν η ιστορία μπαίνει στο ΝΤΟΝΑΛΝΤ ή στο Σουπερ Μικυ?

Παρατήρησα μια τάση του δίνω της ιστορίας 9/10 που μπήκε στο ΝΤΟΝΑΛΝΤ αλλά αν έμπαινε στο Μικυ Μαους θα της έδινα 6..

[Συλλεκτης]

Καταρχάς αυτό δεν στέκει για τα μέλη του φόρουμ εδώ που είμαστε απο λίγο έως πολύ ψαγμενα με τα ντισνεοκόμικς. Ίσα ίσα που είναι προσβλητικότατο να λες οτι κρινουμε με βαση τον σχεδιαστη και όχι την ιστορια.

Ελα που το βλεπω ομως

Οχι απο εσενα συγκεκριμενα ή καποιον αλλο χρηστη, δεν εχω ταυτισει συγκεκριμενους χρηστες με συγκεκριμενες αποψεις, αλλα γενικα βλεπω μια ταση πως οτι δεν ανηκει στην ιερη τριαδα που καθιερωσε το ΚΟΜΙΞ, δηλ. Μπαρκς, Ροσα και τελευταια Καστι, δεχεται διαφορων ειδων κριτικες.

 

Εχω διαβασει ποστ οτι ακομα και ο Σκαρπα ειναι μετριος αν οχι κακος σχεδιαστης

 

Δεν χρειαζεται ουτε να προσβαλλεσαι ουτε τιποτα, δεν ειναι σοβαρο θεμα για να προσβληθει καποιος, σιγα, για γουστα μιλαμε.

Επεξεργασία Μαρτίου 3, 2017 από Συλλεκτης

[germanicus]

Οχι απο εσενα συγκεκριμενα ή καποιον αλλο χρηστη, δεν εχω ταυτισει συγκεκριμενους χρηστες με συγκεκριμενες αποψεις, αλλα γενικα βλεπω μια ταση πως οτι δεν ανηκει στην ιερη τριαδα που καθιερωσε το ΚΟΜΙΞ, δηλ. Μπαρκς, Ροσα και τελευταια Καστι, δεχεται διαφορων ειδων κριτικες.

 

Εάν ο κόσμος εκτιμούσε αυτούς μόνο και μόνο επειδή τους πρόβαλε το Κόμιξ, τότε θα έγραφε αντίστοιχα πράγματα για Van Horn, Vicar, Jippes κ.ο.κ. λχ 116 ιστορίες του Van Horn έχουν μεταφραστεί  με το 90% να συνέβη στο Κόμιξ. Υπάρχουν άνθρωποι που τον γουστάρουν πολύ, αλλά προφανώς δεν χαίρει της ίδιας εκτίμησης. Να επισημάνω επίσης το ότι χάρη στο Κόμιξ, έμαθε ο κόσμος το όνομα Nadorp. Αλλά όχι για καλό λόγο (και το όνομα Ούνα και το όνομα Λούφας μακ μπακ και και και ) Όλα με τους οπαδούς τους (de gustibus όπως είπες) αλλά επ'ουδενί με καθολική ενθουσιώδη αποδοχή

 

Μπαρκς+Ρόσα καθιέρωσαν το Κόμιξ και επιπρόσθετα, μάλλον το κοινό προσπάθησε να καθιερώσει τον Κάστυ στο Κόμιξ. Όχι το ανάποδο

 

 

[PhantomDuck]

[...] Μπαρκς+Ρόσα καθιέρωσαν το Κόμιξ και επιπρόσθετα, μάλλον το κοινό προσπάθησε να καθιερώσει τον Κάστυ στο Κόμιξ. Όχι το ανάποδο [...]

 

Για το συγκεκριμένο, η εκτίμησή μου είναι πως εφ' όσον δεν έχει μπει Casty στο Μίκυ Μάους (σε σχέδιο και σενάριο) ακόμα και μετά τις επανεκδόσεις του Rosa, τότε είναι υπερβολικά πιθανό πως τον κρατάνε για το Κόμιξ. Και θα τον βάλουνε όποτε ξεμπερδέψουν με τον Rosa, τον οποίον βιάζονται να καλύψουν για κάποιον λόγο. Τώρα, το ποιος είναι ο λόγος που καίγονται τόσο πολύ για τον Rosa, η εκτίμησή μου πάλι είναι πως αφ' ενός είναι γρήγορη δουλειά και τους αφήνει περιθώριο να δουλέψουν σε άλλες εκδόσεις και αφ' ετέρου, μπορεί να θέλουν να βγάλουν σε τόμους τα άπαντα του Rosa με την εφημερίδα, και προσπαθούν να στουμπώσουν το περιοδικό με όσο το δυνατόν περισσότερες ιστορίες του. Και όταν ξεμπερδέψουμε και με τον Rosa, θα δούμε ένα περιοδικό όπως πήγε να ξεκινήσει, δηλαδή με νέες, τρέχουσες ιστορίες Ιταλών σχεδιαστών.

 

Πάντα φυσικά αν ορθοποδήσουν και δεν τα παρατήσουν για τον χ/ψ λόγο, μιας και πλέον δεν έχουμε μία οικογένεια πίσω από το συμβόλαιο Disney, αλλά μία απρόσωπη εκδοτική που αν δει πως δεν της προσφέρει άμεσο και γρήγορο κέρδος, δεν θα σκεφτεί πολύ να παρατήσει την όποια προσπάθεια.

[Christaras]

Ο Σκάρπα, ο Καβατσάνο, ο Γκότφρεντσον, ο Ρότα είναι επίσης σχεδιαστες με άπειρα άρθρα στο Κόμιξ, ο Ρότα έχει επίσης πάμπολλες ιστορίες του στο Κόμιξ, παρ'ολα αυτά δεν εκθειάζεται όπως οι 3 που αναφέρεις. Και πράγματι, η 3αδα που αναφερεις έχει κανει κάτι μακραν καλυτερο απο τις υπολοιπες. Συγκεκριμενα η Λαίλαπα των Αιώνων είναι οτι καλυτερο έχω διαβάσει σε Ντισνευ μετα απο ελάχιστες φοβερές ιστοριες του Μπαρκς και Ρόσα. Λογικό μετα απο μια τέτοια ιστορία ο Καστυ να έγινε τόσο δημοφιλής.

Μοιραία λοιπον οι κορυφαίες ιστορίες των κορυφαίων αυτών δημιουργών θα πέσουν σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ιστορίες των υπόλοιπων. Το θέμα είναι να μην τις συγκρινεις αλλά να τις ευχαριστιεσαι γι αυτό που είναι.

Όταν στο μυαλό σου εχεις, διαβάζοντας την Φούρκα με τον Γκούφυ του Μποτταρο , τον Βίο ή την Λαίλαπα των Αιώνων ε λογικό η ιστοριουλα του Μποτταρο να μοιάζει χαζομαρα. Γιατί δεν την συγκρινεις με κάποια χαζή μονοσελιδη ιστορία του Ροσα αλλά με το καλυτερο έργο του.

Ο Μποτταρο δεν έχει προσφέρει κάτι στα Ντίσνεϋ σε αντίθεση με τον Σκάρπα ή τον Καβατσάνο που ουσιαστικά έθεσαν τα σχεδιαστικα θεμέλια της Ιταλικής σχολής ή ο Γκόντφρεντσον είναι η απαρχή των Ντίσνεϋ κόμικς.

[PhantomDuck]

Καλά εντάξει, άλλο το ότι η μπογιά του Bottaro δεν περνάει πλέον, και άλλο να τον αφορίζουμε και να λέμε πως δεν έχει προσφέρει τίποτα, αυτό είναι μεγάλη ασέβεια . Μόνο το στούντιο Bierecci που είχε συνιδρύσει με τους Giorgio Rebuffi και Carlo Chendi, είναι ορόσημο.

 

Όταν οι Ιταλοί είδαν πως το σύμπαν του Barks πουλάει και πως ο Σκρουτζ είχε πάρει πλέον την οριστική του μορφή (αρχές του '50), ζήτησαν από τους ντόπιους καλλιτέχνες να υιοθετήσουν τους χαρακτήρες του. Ο Bottaro 19 χρονών πιστιρίκι, με την πρώτη του ιστορία, ήταν από τους πρώτους που υιοθετούσαν το στυλ του Barks, και όπως αποδείχθηκε, ήταν ένας βασικός συντελεστής που το στυλ του Barks καθιερώθηκε στην Ιταλία. Η ιστορία αυτή ήταν η δεύτερη Ιταλού σχεδιαστή με τους αμερικάνικους χαρακτήρες του Barks (η πρώτη ήταν αυτή εδώ των Guido Martina & Rino Anzi). Ο τύπος έφτιαχνε ιστορίες για μισό αιώνα περίπου ώσπου να πεθάνει. Ακόμα και στις αρχές του 2000, βλέπουμε πως έκανε sequel μίας ιστορίας του Barks. 

 

Μαζί με τον Giuseppe Perego και τον Guido Martina, ήταν στις αρχές του '50 οι λεγόμενοι «Ιταλοί Disney» (αυτό το αναφέρει ο ίδιος αν δεν απατώμαι σε μία συνέντευξή του στο Κόμιξ, αν θυμάμαι καλά σε αυτήν εδώ). Ο Martina έκανε τα σενάρια και οι άλλοι δύο τα σχέδια. Πλέον και οι δύο έχουν ξεπεραστεί, ειδικά το σκίτσο του Perego είναι ολίγον τι για τα μπάζα, δεν αντέχεται με τίποτα, όμως δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε την αξία τους. Ανήκαν στην πρώτη φουρνιά Ιταλών που υιοθέτησαν τους ήρωες του Barks παράλληλα όσο αυτός τους δημιουργούσε (αρχές του '50) και ήταν καθοριστικοί για την εξέλιξη και την μοναδική προσωπικότητα των υπόλοιπων Ιταλών, αφού οι περισσότεροι βασίστηκαν πάνω σε αυτούς. Φυσικά και ο Scarpa και ο Cavazzano έχουν πλέον μεγαλύτερη αξία σαν συνολικό έργο, όμως δεν είναι και σωστό να λέμε πως ο Bottaro ήταν πουθενάς.

 

Από εκεί και πέρα, γούστα είναι αυτά, εδώ υπάρχουν άτομα που δεν τους αρέσουν οι Barks / Rosa, τι να κάνουμε, επομένως peace

[germanicus]

Μια ένσταση/παρέμβαση. Υπάρχει η συζήτηση για τον Bottaro αναφορικά με τη δουλειά του μόνο στα Disney, θα έπρεπε όμως να υπάρχει και η συζήτηση για τον Bottaro αναφορικά με όλη του την εργογραφία. Όλα τα ονόματα που αναφέρονται εδώ μέσα, ειδικά από τους προ 80'ς δημιουργούς (το τονίζω αυτό για να μην πεταχτεί κανείς και πει Tito Faraci ή Fabio Celoni λχ ), ακόμα και αυτό του θείου Barks, δεν νομίζω ότι έχουν να επιδείξουν κάτι το φοβερό και τρομερό έξω από τα Disney. O Bottaro όμως έχει σημαντική δουλειά και εκτός Disney. Την οποία δουλειά έχουμε συναντήσει στην Ελλάδα σε εκδόσεις όπως το Σινεάκ, το Τσίκο του 80, ισως και το Τσίκο του 70, το Πινόκιο του 2004 και γενικότερα διάφορες ελληνικές εκδόσεις που μετέφεραν υλικό από "λαϊκά" παιδικά Ιταλικά κόμικ.

 

 

Ο πίνακας που είχαμε στη Λέσχη στην Αγ.Ειρήνης (λογικά θα υπάρχει και τώρα στην Ιερά Οδό αλλά απλά δεν έχει αναρτηθεί) δεν είχε δουλειά του Bottaro από Disney. Νομίζω πως τον είχε παραχωρήσει ο dionik, νομίζω ότι δεν ήταν κάτι που είχε αποκτήσει μπιρ παρά και ήταν υπέροχος, σουρρεαλιστικός και αστείος

 

[PhantomDuck]

Καλά ναι, ο τύπος είχε το κόμικ στο αίμα του, έφτιαχνε πάντα και παντού, και όχι μόνο για την Disney. Εξ ου και το studio Bierecci που ανέφερα περιληπτικά παραπάνω

 

[...] Produced Disney stories for Mondadori, Fix und Foxi for Kauka Verlag, Tom & Jerry for Hanna-Barbera, The Pink Panther for DePatie-Freleng a.o. [...]

 

Απλά εδώ νομίζω κρίνεται κυρίως για την δουλειά του στα Disney και μόνο

[germanicus]

Λογικότατο το ότι εδώ η συζήτηση γίνεται αναφορικά με το τι έκανε στα Disney Εάν η συζήτηση ήταν για το ποιος είναι ο Bottaro, τι έκανε ο Bottaro στη ζωή του, well, υπάρχει και η παρουσίαση του όπου λίνκαρα Απλώς θεώρησα σκόπιμο το ένα από τα 20 ποστ που έχουν γίνει, να θυμίζει ότι το έργο του δεν περιορίζεται στα Disney. Προσωπικά βλέπω σκηνές από τα πειρατικά του και αυτομάτως έρχεται στο νου μου και η άλλη του δουλειά Χαμογελάω λοιπόν με αυτό που βλέπω μπροστά μου, χαμογελάω όμως επειδή ταυτόχρονα  μου θυμίζει όλα τα άλλα   Εγώ τουλάχιστον

 

[jimakoszs97]

Για το συγκεκριμένο, η εκτίμησή μου είναι πως εφ' όσον δεν έχει μπει Casty στο Μίκυ Μάους (σε σχέδιο και σενάριο) ακόμα και μετά τις επανεκδόσεις του Rosa, τότε είναι υπερβολικά πιθανό πως τον κρατάνε για το Κόμιξ. Και θα τον βάλουνε όποτε ξεμπερδέψουν με τον Rosa, τον οποίον βιάζονται να καλύψουν για κάποιον λόγο. Τώρα, το ποιος είναι ο λόγος που καίγονται τόσο πολύ για τον Rosa, η εκτίμησή μου πάλι είναι πως αφ' ενός είναι γρήγορη δουλειά και τους αφήνει περιθώριο να δουλέψουν σε άλλες εκδόσεις και αφ' ετέρου, μπορεί να θέλουν να βγάλουν σε τόμους τα άπαντα του Rosa με την εφημερίδα, και προσπαθούν να στουμπώσουν το περιοδικό με όσο το δυνατόν περισσότερες ιστορίες του. Και όταν ξεμπερδέψουμε και με τον Rosa, θα δούμε ένα περιοδικό όπως πήγε να ξεκινήσει, δηλαδή με νέες, τρέχουσες ιστορίες Ιταλών σχεδιαστών.

Ο χρωματισμός των ιστοριών του Rosa είναι διαφορετικός από τους χρωματισμούς των υπόλοιπων ιστοριών που δημοσιεύονται στο ΚΟΜΙΞ (με το παλτό του Σκρούτζ να είναι όλο μπορντό). Νομίζω πως είναι ο ίδιος με αυτόν στους γερμανικούς τόμους. Αυτό που πιστεύω είναι ότι αντί για συλλογή τόμων Rosa με την εφημερίδα αποφάσισαν να μετατρέψουν το ΚΟΜΙΞ σε Βιβλιοθήκη Ρόσα και άλλαξαν το χρώμα και την γραμματοσειρά της ράχης ώστε να ξεχωρίζει. Επίσης βάζουν και το εξώφυλλο χωρίς το λογότυπο ΚΟΜΙΞ μέσα στο τεύχος, κάτι που δεν είναι συνηθισμένο για περιοδικά αλλά για τόμους.

 

Πολλές ιστορίες του Super Μίκυ θα μπορούσαν να μπαίνουν ως συμπληρωματικές στο ΚΟΜΙΞ. Όμως, το Super Μίκυ έγινε μηνιαίο για δύο λόγους. Πρώτον για να καλύψει το κενό του Φάντομ Ντακ που σταμάτησε και δεύτερον για να βάζουν περισσότερο Rosa και λιγότερες συμπληρωματικές στο ΚΟΜΙΞ.

 

Τους τελευταίους μήνες βλέπουμε κάποιες πολύ καλές ιταλικές ιστορίες να μπαίνουν στο Μίκυ Μάους. Πιστεύω πως αν ήθελαν να ξαναβάλουν ιταλικές στο ΚΟΜΙΞ δεν θα έβαζαν π.χ. τον Φαντομία στο ΜΜ (τον οποίον είδαμε στα ΚΟΜΙΞ #4-6).

[Συλλεκτης]

Εάν ο κόσμος εκτιμούσε αυτούς μόνο και μόνο επειδή τους πρόβαλε το Κόμιξ, τότε θα έγραφε αντίστοιχα πράγματα για Van Horn, Vicar, Jippes κ.ο.κ. λχ 116 ιστορίες του Van Horn έχουν μεταφραστεί  με το 90% να συνέβη στο Κόμιξ. Υπάρχουν άνθρωποι που τον γουστάρουν πολύ, αλλά προφανώς δεν χαίρει της ίδιας εκτίμησης. Να επισημάνω επίσης το ότι χάρη στο Κόμιξ, έμαθε ο κόσμος το όνομα Nadorp. Αλλά όχι για καλό λόγο (και το όνομα Ούνα και το όνομα Λούφας μακ μπακ και και και ) Όλα με τους οπαδούς τους (de gustibus όπως είπες) αλλά επ'ουδενί με καθολική ενθουσιώδη αποδοχή

 

Μπαρκς+Ρόσα καθιέρωσαν το Κόμιξ και επιπρόσθετα, μάλλον το κοινό προσπάθησε να καθιερώσει τον Κάστυ στο Κόμιξ. Όχι το ανάποδο

 

 

 

Ο Μπαρκς και ο Ροσα καθιερωσαν το Κομιξ, ομως το Κομιξ πρωτοβγηκε μολις το '89.

 

Το ΜΜ (δεν αναφερομαι στο Γελιο και Χαρα γιατι δεν γνωριζω τι ιστοριες εβαζε) υπηρχε απο το '66 και εγινε γνωστο με ιστοριες ολων εκεινων που σημερα θεωρουνται δευτεροκλασσατοι ή κακοι απο καποιους οπως τον Σκαρπα, τον Μποτταρο, τον πατερα Ντε Βιτα, τον Καρπι, τον Γκατο κλπ ενω ακομα και παρεξηγημενοι σχεδιαστες οπως ο Στρομπλ και ο Μαρι προσφεραν πολλα στο ΜΜ. Φυσικα το ΜΜ εβαζε και Μπαρκς μεχρι την κυκλοφορια του Κομιξ αλλα οι ιστοριες του ηταν μικρο μερος του συνολου.

 

Ολους αυτους αγαπησε το ελληνικο κοινο σε διαφορετικους βαθμους, οποτε ειναι αδικο να ξαναγραφουμε την ιστορια και να τους βγαζουμε σκαρτους μετα απο 50 χρονια.

 

Το ιντερνετ τεινει να μας κανει ολους υπερβολικους. Δεν υπαρχει μονο το τελειο και μετα το κακιστο, αλλα και το πολυ καλο, το μετριο, το κακο κλπ.

 

Για αυτο θεωρω αποψεις οπως του Digisoul οτι ο Μποτταρο δεν εχει προσφερει τιποτα στα ντισνευ ως ισοπεδωτικες, το ιδιο και η αποψη του Ρορσαχ οτι ο Μποτταρο εκανε κακο σχεδιο και ειχε μετριες ιστοριες.

 

Οσο για Βαν Χορν και λοιπους, δεν ειπα οτι παντα επιανε η διαφημιση του Κομιξ.

[germanicus]

@Συλλέκτης. Το Γέλιο και Χαρά μετέφραζε τις Αμερικάνικες μόνο. Ρίξε μια ματιά στο inducks άμα έχεις την διάθεση  

 

Θα είχε ενδιαφέρον το ποια ήταν η πρώτη Ιταλική ιστορία Disney που μεταφράστηκε στα Ελληνικά. Φαντάζομαι οι Πηγές των Μογγόλων στο ΜΜ1. Αλλά αυτό είναι ξεκάθαρα εικασία εκ μέρους μου. Θα είχε επίσης ενδιαφέρον και ένας συσχετισμός του πότε άρχισαν να δημοσιεύονται Σεραφίνο, Τιραμόλα και άλλα πράγματα από τους Ιταλούς... (Υπήρξε μια γενική "αναγέννηση" (ίσως και γέννηση ) μέσα δεκαετίας 60, οπότε κυκλοφόρησαν αυτόνομα πράγματα από Γαλλία αλλά και πράγματα από Αμερική που δεν ήταν Disney ή Υπερηρωικά). Να κάνω την εικασία ότι άρχισαν να δημοσιεύονται μετά το ΜΜ?... Να άνοιξε μια πόρτα ο Τερζό στην Ιταλία και να ψάχτηκαν οι άλλοι εκδότες για το τι υπάρχει εκεί? Να πρωτοπήγαν Έλληνες φοιτητές εκεί τότε και να μεταλαμπάδευσαν μέρος της κουλτούρας?.... Απορίες Anyow

 

@Συλλέκτης πάλι. Νομίζω ότι αυτή εδώ η συνέντευξη του Τερζόπουλου από JohnnyMZ+PhantomDuck θα σου αρέσει Εάν τυχόν δεν την έχεις πάρει πρέφα γενικώς. Άκρως ενδιαφέρουσα γενικώς. 

 

 

υγ ψιλοπαρεκτροπή της κουβέντας όλο αυτό

[Christaras]

Ο Μπαρκς και ο Ροσα καθιερωσαν το Κομιξ, ομως το Κομιξ πρωτοβγηκε μολις το '89.

 

Το ΜΜ (δεν αναφερομαι στο Γελιο και Χαρα γιατι δεν γνωριζω τι ιστοριες εβαζε) υπηρχε απο το '66 και εγινε γνωστο με ιστοριες ολων εκεινων που σημερα θεωρουνται δευτεροκλασσατοι ή κακοι απο καποιους οπως τον Σκαρπα, τον Μποτταρο, τον πατερα Ντε Βιτα, τον Καρπι, τον Γκατο κλπ ενω ακομα και παρεξηγημενοι σχεδιαστες οπως ο Στρομπλ και ο Μαρι προσφεραν πολλα στο ΜΜ. Φυσικα το ΜΜ εβαζε και Μπαρκς μεχρι την κυκλοφορια του Κομιξ αλλα οι ιστοριες του ηταν μικρο μερος του συνολου.

 

Ολους αυτους αγαπησε το ελληνικο κοινο σε διαφορετικους βαθμους, οποτε ειναι αδικο να ξαναγραφουμε την ιστορια και να τους βγαζουμε σκαρτους μετα απο 50 χρονια.

 

Το ιντερνετ τεινει να μας κανει ολους υπερβολικους. Δεν υπαρχει μονο το τελειο και μετα το κακιστο, αλλα και το πολυ καλο, το μετριο, το κακο κλπ.

 

Για αυτο θεωρω αποψεις οπως του Digisoul οτι ο Μποτταρο δεν εχει προσφερει τιποτα στα ντισνευ ως ισοπεδωτικες, το ιδιο και η αποψη του Ρορσαχ οτι ο Μποτταρο εκανε κακο σχεδιο και ειχε μετριες ιστοριες.

 

Οσο για Βαν Χορν και λοιπους, δεν ειπα οτι παντα επιανε η διαφημιση του Κομιξ.

Επιβεβαιώνεις αυτό που λέω. Η διαφήμιση πιάνει τόπο εκεί που αξίζει. 

 

Τα περιοδικά Ντίσνευ αναφέρονται σε παιδιά. Τα παιδιά λοιπόν, δεν προτιμάνε τους παλιούς σχεδιαστές, εκτός των εξαιρέσεων που αξίζουν. Απόδειξη είναι ότι τα Κλασικά-Μεγάλο Μίκυ που έβαζαν κατ'εξοχήν παλιές ιστορίες, τα Κλασικά ανέκαθεν, και το Μεγάλο Μίκυ τα τελευταία χρόνια περισσότερο πάτωσαν και δεν μπήκαν καν στον κόπο να δημοσιεύσουν οι Καθημερινές Εκδόσεις όχι μόνο τις εκδόσεις αυτές αλλά και τις ιστορίες που δημοσίευαν. Δεν είναι ουτε τυχαίο ούτε κόλλημα της εκδοτικής να μην βάζουν παλιούς σχεδιαστές. Απλώς για τα σημερινά δεδομένα οι ιστορίες τους, πλειοψηφικά, είναι παρωχημένες. Δεν λέω, ιστορικά έχουν τεράστια αξία, αλλά ως διασκέδαση δεν είναι το ίδιο ευχάριστες με τις σημερινές ιστορίες.

[ΚΟΜΙΞ]

Εάν ο κόσμος εκτιμούσε αυτούς μόνο και μόνο επειδή τους πρόβαλε το Κόμιξ, τότε θα έγραφε αντίστοιχα πράγματα για Van Horn, Vicar, Jippes κ.ο.κ. λχ 116 ιστορίες του Van Horn έχουν μεταφραστεί  με το 90% να συνέβη στο Κόμιξ. Υπάρχουν άνθρωποι που τον γουστάρουν πολύ, αλλά προφανώς δεν χαίρει της ίδιας εκτίμησης. Να επισημάνω επίσης το ότι χάρη στο Κόμιξ, έμαθε ο κόσμος το όνομα Nadorp. Αλλά όχι για καλό λόγο (και το όνομα Ούνα και το όνομα Λούφας μακ μπακ και και και ) Όλα με τους οπαδούς τους (de gustibus όπως είπες) αλλά επ'ουδενί με καθολική ενθουσιώδη αποδοχή

 

Μπαρκς+Ρόσα καθιέρωσαν το Κόμιξ και επιπρόσθετα, μάλλον το κοινό προσπάθησε να καθιερώσει τον Κάστυ στο Κόμιξ. Όχι το ανάποδο

 

 

Θα συμφωνήσω. 

 

Για το συγκεκριμένο, η εκτίμησή μου είναι πως εφ' όσον δεν έχει μπει Casty στο Μίκυ Μάους (σε σχέδιο και σενάριο) ακόμα και μετά τις επανεκδόσεις του Rosa, τότε είναι υπερβολικά πιθανό πως τον κρατάνε για το Κόμιξ. Και θα τον βάλουνε όποτε ξεμπερδέψουν με τον Rosa, τον οποίον βιάζονται να καλύψουν για κάποιον λόγο. Τώρα, το ποιος είναι ο λόγος που καίγονται τόσο πολύ για τον Rosa, η εκτίμησή μου πάλι είναι πως αφ' ενός είναι γρήγορη δουλειά και τους αφήνει περιθώριο να δουλέψουν σε άλλες εκδόσεις και αφ' ετέρου, μπορεί να θέλουν να βγάλουν σε τόμους τα άπαντα του Rosa με την εφημερίδα, και προσπαθούν να στουμπώσουν το περιοδικό με όσο το δυνατόν περισσότερες ιστορίες του. Και όταν ξεμπερδέψουμε και με τον Rosa, θα δούμε ένα περιοδικό όπως πήγε να ξεκινήσει, δηλαδή με νέες, τρέχουσες ιστορίες Ιταλών σχεδιαστών.

 

Πάντα φυσικά αν ορθοποδήσουν και δεν τα παρατήσουν για τον χ/ψ λόγο, μιας και πλέον δεν έχουμε μία οικογένεια πίσω από το συμβόλαιο Disney, αλλά μία απρόσωπη εκδοτική που αν δει πως δεν της προσφέρει άμεσο και γρήγορο κέρδος, δεν θα σκεφτεί πολύ να παρατήσει την όποια προσπάθεια.

Το λέω και εγώ μήνες αυτό... Αλλιώς θα είχαμε δει καμιά ιστορία του που έχουμε να δούμε από το 2015... Αλλά ναι ισχύει αυτό που λες στο τέλος. Εάν ορθοποδήσουν... 

 

Ο Σκάρπα, ο Καβατσάνο, ο Γκότφρεντσον, ο Ρότα είναι επίσης σχεδιαστες με άπειρα άρθρα στο Κόμιξ, ο Ρότα έχει επίσης πάμπολλες ιστορίες του στο Κόμιξ, παρ'ολα αυτά δεν εκθειάζεται όπως οι 3 που αναφέρεις. Και πράγματι, η 3αδα που αναφερεις έχει κανει κάτι μακραν καλυτερο απο τις υπολοιπες. Συγκεκριμενα η Λαίλαπα των Αιώνων είναι οτι καλυτερο έχω διαβάσει σε Ντισνευ μετα απο ελάχιστες φοβερές ιστοριες του Μπαρκς και Ρόσα. Λογικό μετα απο μια τέτοια ιστορία ο Καστυ να έγινε τόσο δημοφιλής.

Μοιραία λοιπον οι κορυφαίες ιστορίες των κορυφαίων αυτών δημιουργών θα πέσουν σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ιστορίες των υπόλοιπων. Το θέμα είναι να μην τις συγκρινεις αλλά να τις ευχαριστιεσαι γι αυτό που είναι.

Όταν στο μυαλό σου εχεις, διαβάζοντας την Φούρκα με τον Γκούφυ του Μποτταρο , τον Βίο ή την Λαίλαπα των Αιώνων ε λογικό η ιστοριουλα του Μποτταρο να μοιάζει χαζομαρα. Γιατί δεν την συγκρινεις με κάποια χαζή μονοσελιδη ιστορία του Ροσα αλλά με το καλυτερο έργο του.

Ο Μποτταρο δεν έχει προσφέρει κάτι στα Ντίσνεϋ σε αντίθεση με τον Σκάρπα ή τον Καβατσάνο που ουσιαστικά έθεσαν τα σχεδιαστικα θεμέλια της Ιταλικής σχολής ή ο Γκόντφρεντσον είναι η απαρχή των Ντίσνεϋ κόμικς.

Είναι υπερβολή αυτό που λες για τον Μποτάρο. Ούτε εγώ τον έχω στους τοπ ή αγαπημένους μου. Βέβαια, έχει κάποιες καλές ιστορίες.  Καλά Η Λαίλαπα των Αιώνων, Το Νησί του Χρόνου και Ο Κόσμος του Μεγάλου Αδελφού είναι τρομερές ιστορίες

 

Ο χρωματισμός των ιστοριών του Rosa είναι διαφορετικός από τους χρωματισμούς των υπόλοιπων ιστοριών που δημοσιεύονται στο ΚΟΜΙΞ (με το παλτό του Σκρούτζ να είναι όλο μπορντό). Νομίζω πως είναι ο ίδιος με αυτόν στους γερμανικούς τόμους. Αυτό που πιστεύω είναι ότι αντί για συλλογή τόμων Rosa με την εφημερίδα αποφάσισαν να μετατρέψουν το ΚΟΜΙΞ σε Βιβλιοθήκη Ρόσα και άλλαξαν το χρώμα και την γραμματοσειρά της ράχης ώστε να ξεχωρίζει. Επίσης βάζουν και το εξώφυλλο χωρίς το λογότυπο ΚΟΜΙΞ μέσα στο τεύχος, κάτι που δεν είναι συνηθισμένο για περιοδικά αλλά για τόμους.

 

Πολλές ιστορίες του Super Μίκυ θα μπορούσαν να μπαίνουν ως συμπληρωματικές στο ΚΟΜΙΞ. Όμως, το Super Μίκυ έγινε μηνιαίο για δύο λόγους. Πρώτον για να καλύψει το κενό του Φάντομ Ντακ που σταμάτησε και δεύτερον για να βάζουν περισσότερο Rosa και λιγότερες συμπληρωματικές στο ΚΟΜΙΞ.

 

Τους τελευταίους μήνες βλέπουμε κάποιες πολύ καλές ιταλικές ιστορίες να μπαίνουν στο Μίκυ Μάους. Πιστεύω πως αν ήθελαν να ξαναβάλουν ιταλικές στο ΚΟΜΙΞ δεν θα έβαζαν π.χ. τον Φαντομία στο ΜΜ (τον οποίον είδαμε στα ΚΟΜΙΞ #4-6).

Την ίδια ακριβώς συνταγή ακολούθησε το Picsou το 1996 - 2000 όταν επαναδημοσίευε ιστορίες του Ρόσα Οπότε δεν ισχύει αυτό. 

[Manitou]

 

 

Το ιντερνετ τεινει να μας κανει ολους υπερβολικους. Δεν υπαρχει μονο το τελειο και μετα το κακιστο, αλλα και το πολυ καλο, το μετριο, το κακο κλπ.

 

 

       

[Fergus Mc Duck]

Καλά εντάξει, άλλο το ότι η μπογιά του Bottaro δεν περνάει πλέον, και άλλο να τον αφορίζουμε και να λέμε πως δεν έχει προσφέρει τίποτα, αυτό είναι μεγάλη ασέβεια . Μόνο το στούντιο Bierecci που είχε συνιδρύσει με τους Giorgio Rebuffi και Carlo Chendi, είναι ορόσημο.

 

Όταν οι Ιταλοί είδαν πως το σύμπαν του Barks πουλάει και πως ο Σκρουτζ είχε πάρει πλέον την οριστική του μορφή (αρχές του '50), ζήτησαν από τους ντόπιους καλλιτέχνες να υιοθετήσουν τους χαρακτήρες του. Ο Bottaro 19 χρονών πιστιρίκι, με την πρώτη του ιστορία, ήταν από τους πρώτους που υιοθετούσαν το στυλ του Barks, και όπως αποδείχθηκε, ήταν ένας βασικός συντελεστής που το στυλ του Barks καθιερώθηκε στην Ιταλία. Η ιστορία αυτή ήταν η δεύτερη Ιταλού σχεδιαστή με τους αμερικάνικους χαρακτήρες του Barks (η πρώτη ήταν αυτή εδώ των Guido Martina & Rino Anzi). Ο τύπος έφτιαχνε ιστορίες για μισό αιώνα περίπου ώσπου να πεθάνει. Ακόμα και στις αρχές του 2000, βλέπουμε πως έκανε sequel μίας ιστορίας του Barks. 

 

Μαζί με τον Giuseppe Perego και τον Guido Martina, ήταν στις αρχές του '50 οι λεγόμενοι «Ιταλοί Disney» (αυτό το αναφέρει ο ίδιος αν δεν απατώμαι σε μία συνέντευξή του στο Κόμιξ, αν θυμάμαι καλά σε αυτήν εδώ). Ο Martina έκανε τα σενάρια και οι άλλοι δύο τα σχέδια. Πλέον και οι δύο έχουν ξεπεραστεί, ειδικά το σκίτσο του Perego είναι ολίγον τι για τα μπάζα, δεν αντέχεται με τίποτα, όμως δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε την αξία τους. Ανήκαν στην πρώτη φουρνιά Ιταλών που υιοθέτησαν τους ήρωες του Barks παράλληλα όσο αυτός τους δημιουργούσε (αρχές του '50) και ήταν καθοριστικοί για την εξέλιξη και την μοναδική προσωπικότητα των υπόλοιπων Ιταλών, αφού οι περισσότεροι βασίστηκαν πάνω σε αυτούς. Φυσικά και ο Scarpa και ο Cavazzano έχουν πλέον μεγαλύτερη αξία σαν συνολικό έργο, όμως δεν είναι και σωστό να λέμε πως ο Bottaro ήταν πουθενάς.

 

Από εκεί και πέρα, γούστα είναι αυτά, εδώ υπάρχουν άτομα που δεν τους αρέσουν οι Barks / Rosa, τι να κάνουμε, επομένως peace

Συμφωνώ, δεν είναι δυνατόν να υποτιμάς έτσι έναν τόσο σπουδαίο δημιουργό... Ο Bottaro έχει απίστευτη σταδιοδρομία στην παλιά ιταλική σχολή και ξεχωρίζει. 

[Jim Slip]

Αν κι έχω βαρεθεί τις αέναες συζητήσεις μεταξύ των φαν της νέας ιταλικής σχολής και της παλιάς, δε μπορώ να αντισταθώ. Ο Μποτάρο έχει γράψει εξαιρετικές ιστορίες, όπως τα "Ο διαπλανητικός πύραυλος" και "Ο χορός των Φαντασμάτων". Εξαιρετικό χιούμορ, εξαιρετικό σχέδιο.

[Συλλεκτης]

Επιβεβαιώνεις αυτό που λέω. Η διαφήμιση πιάνει τόπο εκεί που αξίζει. 

 

Τα περιοδικά Ντίσνευ αναφέρονται σε παιδιά. Τα παιδιά λοιπόν, δεν προτιμάνε τους παλιούς σχεδιαστές, εκτός των εξαιρέσεων που αξίζουν. Απόδειξη είναι ότι τα Κλασικά-Μεγάλο Μίκυ που έβαζαν κατ'εξοχήν παλιές ιστορίες, τα Κλασικά ανέκαθεν, και το Μεγάλο Μίκυ τα τελευταία χρόνια περισσότερο πάτωσαν και δεν μπήκαν καν στον κόπο να δημοσιεύσουν οι Καθημερινές Εκδόσεις όχι μόνο τις εκδόσεις αυτές αλλά και τις ιστορίες που δημοσίευαν. Δεν είναι ουτε τυχαίο ούτε κόλλημα της εκδοτικής να μην βάζουν παλιούς σχεδιαστές. Απλώς για τα σημερινά δεδομένα οι ιστορίες τους, πλειοψηφικά, είναι παρωχημένες. Δεν λέω, ιστορικά έχουν τεράστια αξία, αλλά ως διασκέδαση δεν είναι το ίδιο ευχάριστες με τις σημερινές ιστορίες.

 

Kαι γω παιδι ημουν οταν διαβαζα τις παλιες ιστοριες και μου αρεσαν. Ειμαι λιγο πιο μεγαλος απο σενα μολις.

Οταν ξεκινησα να διαβαζω ΜΜ, εβαζε ακομα παλιες ιταλικες ιστοριες, καπου στο 1800 με 1900 πρεπει να σταματησαν οι πολλες αναδημοσιευσεις.

 

Τα Κλασικα και το Μεγαλο Μικυ ηταν λιγοτερο δημοφιλεις σειρες σε σχεση με το Κομιξ και το ΜΜ, οποτε ηταν λογικο να πανε για φουντο πρωτα αυτα οταν πηγαν γενικα ολες οι εκδοσεις κατα διαολου.